Pages
[244]	δὲ ~σωφρονεῖ. εἰ μὲν γὰρ	ἦν	ἁπλοῦν τὸ μανίαν κακὸν εἶναι,
[264]	δὲ τοὺς ἑτέρους λόγους ἴωμεν.	ἦν	γάρ τι ἐν αὐτοῖς, ὡς
[227]	Μορυχίᾳ. ~(Σωκράτης) ~τίς οὖν δὴ	ἦν	ἡ διατριβή; ἢ δῆλον ὅτι
[250]	εἰκασθέντος γένος· ~κάλλος δὲ τότ᾽	ἦν	ἰδεῖν λαμπρόν, ὅτε σὺν εὐδαίμονι
[228]	~(προθύμως. τῷ δὲ οὐδὲ ταῦτα	ἦν	ἱκανά, ἀλλὰ τελευτῶν παραλαβὼν τὸ
[244]	ἐννόησον, ~ὡς ὁ μὲν (πρότερος	ἦν	λόγος Φαίδρου τοῦ Πυθοκλέους, ~Μυρρινουσίου
[228]	λόγον, εἰ μὴ ~πάνυ τι	ἦν	μακρός. ἐπορεύετο δ᾽ ἐκτὸς τείχους
[267]	Πρωταγόρεια δέ, ὦ Σώκρατες, οὐκ	ἦν	μέντοι τοιαῦτ᾽ ἄττα; ~(Σωκράτης) ~ὀρθοέπειά
[237]	εἷς δέ τις αὐτῶν αἱμύλος	ἦν,	ὃς οὐδενὸς ἧττον ἐρῶν ἐπεπείκει
[237]	εἶναι, νῦν ἔτι μᾶλλον δόξῃ.	~ἦν	οὕτω δὴ παῖς, μᾶλλον δὲ
[249]	ἐκ θηρίου ὅς ποτε ἄνθρωπος	ἦν	πάλιν εἰς ἄνθρωπον. οὐ ~γὰρ
[227]	ἀκοή· ὁ γάρ τοι λόγος	ἦν,	περὶ ὃν ~διετρίβομεν, οὐκ οἶδ᾽
[247]	καὶ βαρύνων ᾧ μὴ καλῶς	ἦν	τεθραμμένος τῶν ἡνιόχων. ἔνθα ~δὴ
[230]	τῶν λόγων, ἆρ᾽ οὐ τόδε	ἦν	τὸ δένδρον ἐφ᾽ ὅπερ ~ἦγες
[251]	τῆς ψυχῆς εἶδος· πᾶσα γὰρ	ἦν	τὸ πάλαι πτερωτή. ~(ζεῖ οὖν
[274]	ἐπειδὴ δὲ ἐπὶ τοῖς γράμμασιν	ἦν,	τοῦτο δέ, ὦ ~βασιλεῦ, τὸ
[252]	καθ᾽ ἕκαστον θεόν, οὗ ἕκαστος	ἦν	χορευτής, ἐκεῖνον τιμῶν τε καὶ
[227]	ὦ ἑταῖρε, λέγει. ἀτὰρ Λυσίας	ἦν,	ὡς ἔοικεν, ἐν ἄστει. ~(Φαῖδρος)

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/10/2007