| Pages |
| [248] |
ποιητικὸς
ἢ
τῶν
περὶ
μίμησίν
|
τις |
ἄλλος
ἁρμόσει,
ἑβδόμῃ
~δημιουργικὸς
ἢ |
| [278] |
λόγους,
καὶ
Ὁμήρῳ
~καὶ
εἴ
|
τις |
ἄλλος
αὖ
ποίησιν
ψιλὴν
ἢ |
| [277] |
~(Σωκράτης)
~ὡς
εἴτε
Λυσίας
ἤ
|
τις |
ἄλλος
πώποτε
ἔγραψεν
ἢ
γράψει |
| [278] |
(λέγειν
Λυσίᾳ
τε
καὶ
εἴ
|
τις |
ἄλλος
συντίθησι
λόγους,
καὶ
Ὁμήρῳ |
| [229] |
~τερατολόγων
τινῶν
φύσεων·
αἷς
εἴ
|
τις |
ἀπιστῶν
προσβιβᾷ
κατὰ
τὸ
εἰκὸς |
| [273] |
καὶ
τεχνικὸν
ἔγραψεν
ὡς
ἐάν
|
τις |
ἀσθενὴς
~καὶ
ἀνδρικὸς
ἰσχυρὸν
καὶ |
| [279] |
ἀποχρήσαι
ταῦτα,
ἐπὶ
~μείζω
δέ
|
τις |
αὐτὸν
ἄγοι
ὁρμὴ
θειοτέρα·
φύσει |
| [257] |
αὐτὸν
ἄλλον
ἀντιπαρατεῖναι.
καὶ
γάρ
|
τις |
αὐτόν,
ὦ
θαυμάσιε,
ἔναγχος
τῶν |
| [237] |
ἐρασταὶ
~πάνυ
πολλοί.
εἷς
δέ
|
τις |
αὐτῶν
αἱμύλος
ἦν,
ὃς
οὐδενὸς |
| [264] |
μοι
δοκεῖ
~παραδείγματα
πρὸς
ἅ
|
τις |
βλέπων
ὀνίναιτ᾽
ἄν,
μιμεῖσθαι
αὐτὰ |
| [240] |
δὴ
καὶ
ἄλλα
κακά,
ἀλλά
|
τις |
δαίμων
ἔμειξε
τοῖς
(πλείστοις
ἐν |
| [261] |
ῥητορικὴ
ἂν
εἴη
τέχνη
ψυχαγωγία
|
τις |
διὰ
λόγων,
οὐ
~μόνον
ἐν |
| [269] |
(τέχνην
πῶς
~καὶ
πόθεν
ἄν
|
τις |
δύναιτο
πορίσασθαι;
~(Σωκράτης)
~τὸ
μὲν |
| [252] |
καὶ
κοιμᾶσθαι
ὅπου
ἂν
ἐᾷ
|
τις |
ἐγγυτάτω
τοῦ
~πόθου·
πρὸς
γὰρ |
| [274] |
ὡς
ὁ
λόγος
φησίν,
ἐάν
|
τις |
ἐθέλῃ,
καὶ
ταῦτα
κάλλιστα
ἐξ |
| [274] |
ὦ
Σώκρατες,
εἴπερ
οἷός
τέ
|
τις |
εἴη.
~(Σωκράτης)
~ἀλλὰ
καὶ
ἐπιχειροῦντί |
| [228] |
δὲ
ἔμελλε
καὶ
~εἰ
μή
|
τις |
ἑκὼν
ἀκούοι
βίᾳ
ἐρεῖν.
σὺ |
| [272] |
οὔ·
~ἀλλ᾽
ὅτι
ἂν
αὐτῶν
|
τις |
(ἐλλείπῃ
λέγων
ἢ
διδάσκων
ἢ |
| [233] |
ἰσχυρὰν
~φιλίαν
γενέσθαι
ἐὰν
μή
|
τις |
ἐρῶν
τυγχάνῃ,
(ἐνθυμεῖσθαι
χρὴ
ὅτι |
| [240] |
ἡδονήν
τινα
οὐκ
ἄμουσον,
καί
|
τις |
ἑταίραν
ὡς
βλαβερὸν
ψέξειεν
ἄν, |
| [245] |
γε
αὐτὸ
μὴ
φοβώμεθα,
μηδέ
|
τις |
ἡμᾶς
λόγος
θορυβείτω
~δεδιττόμενος
ὡς |
| [255] |
ἀπορρεῖ·
καὶ
οἷον
πνεῦμα
ἤ
|
τις |
ἠχὼ
ἀπὸ
λείων
τε
καὶ |
| [268] |
Σοφοκλεῖ
αὖ
προσελθὼν
καὶ
Εὐριπίδῃ
|
τις |
λέγοι
ὡς
ἐπίσταται
περὶ
σμικροῦ |
| [245] |
τε
καὶ
λόγον
τοῦτον
αὐτόν
|
τις |
λέγων
οὐκ
αἰσχυνεῖται.
πᾶν
γὰρ |
| [237] |
ὅτι
μὲν
οὖν
δὴ
ἐπιθυμία
|
τις |
ὁ
ἔρως,
ἅπαντι
δῆλον·
ὅτι |
| [268] |
ὦ
Σώκρατες,
οἶμαι
καταγελῷεν
εἴ
|
τις |
οἴεται
τραγῳδίαν
ἄλλο
τι
εἶναι |
| [261] |
ἔστιν,
αὕτη
ἂν
εἴη,
ᾗ
|
~τις |
οἷός
τ᾽
ἔσται
πᾶν
παντὶ |
| [263] |
δ᾽
εἰπὲ
σαφέστερον.
~(Σωκράτης)
~ὅταν
|
τις |
ὄνομα
εἴπῃ
σιδήρου
ἢ
ἀργύρου, |
| [249] |
μανίας
ἣν
ὅταν
τὸ
τῇδέ
|
~τις |
ὁρῶν
κάλλος,
τοῦ
ἀληθοῦς
ἀναμιμνῃσκόμενος, |
| [265] |
τὴν
δύναμιν
τέχνῃ
λαβεῖν
δύναιτό
|
~τις, |
οὐκ
ἄχαρι.
~(Φαῖδρος)
τίνων
δή; |
| [268] |
~(Σωκράτης)
~εἰπὲ
δή
μοι·
εἴ
|
τις |
προσελθὼν
τῷ
ἑταίρῳ
σου
Ἐρυξιμάχῳ |
| [261] |
περὶ
πάντα
τὰ
λεγόμενα
μία
|
τις |
τέχνη,
εἴπερ
ἔστιν,
αὕτη
ἂν |
| [270] |
ἀλλὰ
δῆλον
ὡς,
ἄν
~τῴ
|
τις |
τέχνῃ
λόγους
διδῷ,
τὴν
οὐσίαν |
| [276] |
σπουδὴ
περὶ
αὐτὰ
γίγνεται,
~ὅταν
|
τις |
τῇ
διαλεκτικῇ
τέχνῃ
χρώμενος,
λαβὼν |
| [277] |
με
πῶς.
~(Σωκράτης)
~πρὶν
ἄν
|
τις |
τό
τε
ἀληθὲς
ἑκάστων
εἰδῇ |
| [246] |
ψυχῆς
~ἀπορρεῖ,
λάβωμεν.
ἔστι
δέ
|
τις |
τοιάδε.
~πέφυκεν
ἡ
πτεροῦ
δύναμις |
| [243] |
βιβλίου
ῥηθείς.
εἰ
γὰρ
ἀκούων
|
τις |
τύχοι
ἡμῶν
γεννάδας
καὶ
πρᾷος |
| [273] |
διήλθομεν
πεισόμεθα,
ὡς
ἐὰν
μή
|
τις |
τῶν
τε
ἀκουσομένων
~(τὰς
φύσεις |
| [247] |
~τὸν
δὲ
ὑπερουράνιον
τόπον
οὔτε
|
τις |
ὕμνησέ
πω
τῶν
τῇδε
ποιητὴς |
| [230] |
δέ
γε,
ὦ
θαυμάσιε,
ἀτοπώτατός
|
τις |
φαίνῃ.
ἀτεχνῶς
γάρ,
ὃ
λέγεις, |
| [279] |
φύσει
γάρ,
ὦ
φίλε,
ἔνεστί
|
τις |
φιλοσοφία
~(τῇ
τοῦ
ἀνδρὸς
διανοίᾳ. |
| [267] |
τοιαῦτ᾽
ἄττα;
~(Σωκράτης)
~ὀρθοέπειά
γέ
|
τις, |
ὦ
παῖ,
καὶ
ἄλλα
πολλὰ |
| [258] |
τίνος
μὲν
οὖν
ἕνεκα
κἄν
|
τις |
ὡς
εἰπεῖν
ζῴη,
ἀλλ᾽
ἢ |
