Alphabétiquement     [«   »]
οὐκοῦν 13
οὔκουν 3
οὖλα 1
οὖν 110
οὔποτε 1
οὔπω 1
Οὐρανίᾳ 1
Fréquences     [«    »]
106 γὰρ
110
107 περὶ
110 οὖν
111 τὴν
113 τὰ
115
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Phedre

οὖν


Pages
[246]   ψυχὴ ἂν εἴη. ~περὶ μὲν  οὖν   ἀθανασίας αὐτῆς ἱκανῶς· περὶ δὲ
[257]   τῆς λοιδορίας ἐκάλει ~λογογράφον· τάχ᾽  οὖν   ἂν ὑπὸ φιλοτιμίας ἐπίσχοι ἡμῖν
[232]   δύναμιν ἑκάστου φυλάττονται. πείσαντες μὲν  οὖν   ~ἀπεχθέσθαι σε τούτοις εἰς ἐρημίαν
[265]   ~λόγος μεταβῆναι. ~(Φαῖδρος) πῶς δὴ  οὖν   αὐτὸ λέγεις; ~(Σωκράτης) ~ἐμοὶ μὲν
[230]   ~ἦγες ἡμᾶς; ~(Φαῖδρος) τοῦτο μὲν  οὖν   αὐτό. ~(Σωκράτης) ~νὴ τὴν Ἥραν,
[251]   φύουσα τὰ πτερά. ὅταν μὲν  οὖν   βλέπουσα πρὸς τὸ ~τοῦ παιδὸς
[249]   λέληθεν τοὺς πολλούς. ~ἔστι δὴ  οὖν   δεῦρο πᾶς ἥκων λόγος
[237]   εἴτε βλάβην ~παρέχει. ὅτι μὲν  οὖν   δὴ ἐπιθυμία τις ἔρως,
[227]   οἰκίᾳ τῇ Μορυχίᾳ. ~(Σωκράτης) ~τίς  οὖν   δὴ ἦν διατριβή;
[252]   καὶ ὀργιάσων. οἱ μὲν δὴ  οὖν   Διὸς δῖόν τινα ~εἶναι ζητοῦσι
[252]   ἐκεῖνο τυγχάνει ὄν. ~τῶν μὲν  οὖν   Διὸς ὀπαδῶν ληφθεὶς ἐμβριθέστερον
[279]   τοῦ ἀνδρὸς διανοίᾳ. ταῦτα δὴ  οὖν   ἐγὼ μὲν παρὰ τῶνδε τῶν
[272]   γ᾽ οὕτως ἔχω. ~(Σωκράτης) βούλει  οὖν   ἐγώ τιν᾽ εἴπω λόγον ὃν
[278]   ἐμὲ γενέσθαι. ~(Φαῖδρος) παντάπασι μὲν  οὖν   ἔγωγε βούλομαί τε καὶ εὔχομαι
[252]   τὸν ὑφ᾽ αὑτῶν ἐρώμενον· σκοποῦσιν  οὖν   εἰ φιλόσοφός ~τε καὶ ἡγεμονικὸς
[237]   ἴσασι τὴν οὐσίαν ἑκάστου. ὡς  οὖν   εἰδότες οὐ διομολογοῦνται ἐν ἀρχῇ
[268]   καὶ μέχρι ὁπόσου; ~(Σωκράτης) ~εἰ  οὖν   εἴποι ὅτι οὐδαμῶς· ἀλλ᾽ ἀξιῶ
[256]   λόγου ~ἀντιτείνει. ἐὰν μὲν δὴ  οὖν   εἰς τεταγμένην τε δίαιταν καὶ
[229]   ἅμα ὅπου καθιζησόμεθα. ~(Φαῖδρος) ὁρᾷς  οὖν   ἐκείνην τὴν ὑψηλοτάτην πλάτανον; ~(Σωκράτης)
[261]   τἀναντία; ~(Φαῖδρος) οὕτως. ~(Σωκράτης) ~τὸν  οὖν   Ἐλεατικὸν Παλαμήδην λέγοντα οὐκ ἴσμεν
[251]   ἦν τὸ πάλαι πτερωτή. ~(ζεῖ  οὖν   ἐν τούτῳ ὅλη καὶ ἀνακηκίει,
[262]   παρέξεται. ~(Φαῖδρος) κινδυνεύει. ~(Σωκράτης) ~βούλει  οὖν   ἐν τῷ Λυσίου λόγῳ ὃν
[230]   ἂν ἄλλοσε ~βούλῃ. νῦν δ᾽  οὖν   ἐν τῷ παρόντι δεῦρ᾽ ἀφικόμενος
[258]   ~ἐρωτᾷς εἰ δεόμεθα; τίνος μὲν  οὖν   ἕνεκα κἄν τις ὡς εἰπεῖν
[259]   ἱᾶσιν καλλίστην φωνήν. ~πολλῶν δὴ  οὖν   ἕνεκα λεκτέον τι καὶ οὐ
[229]   ~(Σωκράτης) λέγεται γάρ. ~(Φαῖδρος) ~ἆρ᾽  οὖν   ἐνθένδε; χαρίεντα γοῦν καὶ καθαρὰ
[241]   ἐκ προνοίας, σαφῶς ἐνθουσιάσω; ~λέγω  οὖν   ἑνὶ λόγῳ ὅτι ὅσα τὸν
[277]   ἄνευ τέχνης γράφοιντο. τὸ μὲν  οὖν   ἔντεχνον καὶ μὴ δοκεῖ μοι
[237]   ἑτέρα κρατεῖ. δόξης μὲν  οὖν   ~ἐπὶ τὸ ἄριστον λόγῳ ἀγούσης
[234]   βουλευομένοις περὶ ἑαυτῶν. ~ἴσως ἂν  οὖν   ἔροιό με εἰ ἅπασίν σοι
[252]   τε ~καὶ προσφέρεται. τόν τε  οὖν   ἔρωτα τῶν καλῶν πρὸς τρόπου
[242]   ἐλέχθη. εἰ δ᾽ ἔστιν, ὥσπερ  οὖν   ἔστι, θεὸς τι ~θεῖον
[263]   οὔ. ~(Φαῖδρος) οὕτω. ~(Σωκράτης) ~ποτέρωθι  οὖν   εὐαπατητότεροί ἐσμεν, καὶ ῥητορικὴ
[242]   μὲν ἐμαυτῷ μόνον ~ἱκανός· σαφῶς  οὖν   ἤδη μανθάνω τὸ ἁμάρτημα. ὡς
[242]   ὡς ~τοιούτου ὄντος· ταύτῃ τε  οὖν   ἡμαρτανέτην περὶ τὸν ἔρωτα, ἔτι
[229]   μὲν γὰρ δὴ ἀεί. ῥᾷστον  οὖν   ἡμῖν ~κατὰ τὸ ὑδάτιον βρέχουσι
[247]   τοῦτον ἔχει (τὸν τόπον. ἅτ᾽  οὖν   θεοῦ διάνοια νῷ ~τε καὶ
[238]   ἀποτράποιτο τὸ ~ἐπιόν. ταῦτα μὲν  οὖν   θεῷ μελήσει, ἡμῖν δὲ πρὸς
[246]   περὶ ἡμᾶς ἡνιόχησις. πῇ δὴ  οὖν   θνητόν τε καὶ ἀθάνατον ~ζῷον
[259]   διαλεγόμενοι καθορᾶν καὶ ἡμᾶς. ~εἰ  οὖν   ἴδοιεν καὶ νὼ καθάπερ τοὺς
[234]   δὲ ἀμφοῖν γίγνεσθαι. ἐγὼ μὲν  οὖν   ἱκανά μοι νομίζω τὰ ~εἰρημένα·
[246]   τε καὶ ἡνιόχου. θεῶν μὲν  οὖν   ἵπποι τε καὶ ἡνίοχοι πάντες
[248]   τῆς ἑτέρας πειρωμένη γενέσθαι. θόρυβος  οὖν   καὶ ~ἅμιλλα καὶ ἱδρὼς ἔσχατος
[236]   γάρ μοι δοκεῖς εἰρηκέναι. ποιήσω  οὖν   καὶ ἐγὼ οὕτως· ~τὸ μὲν
[247]   ἣν ἕκαστος ἐτάχθη. ~πολλαὶ μὲν  οὖν   καὶ μακάριαι θέαι τε καὶ
[237]   ἑαυτοῖς οὔτε ἀλλήλοις ~ὁμολογοῦσιν. ἐγὼ  οὖν   καὶ σὺ μὴ πάθωμεν
[250]   μὴ ἱκανῶς ~διαισθάνεσθαι. δικαιοσύνης μὲν  οὖν   καὶ σωφροσύνης καὶ ὅσα ἄλλα
[256]   τῇ διανοίᾳ πράττοντες. φίλω μὲν  οὖν   καὶ τούτω, ἧττον δὲ ἐκείνων,
[239]   βλαβερώτατος ἂν ~εἴη. τὰ μὲν  οὖν   κατὰ (διάνοιαν ἐπίτροπός τε καὶ
[246]   ~ἀνθρωπίνης τε καὶ ἐλάττονος· ταύτῃ  οὖν   λέγωμεν. ἐοικέτω δὴ συμφύτῳ δυνάμει
[242]   εἰς τὸ θεῖον. εἰμὶ δὴ  οὖν   μάντις μέν, οὐ πάνυ ~δὲ
[260]   οὕτως ἐμὲ λαμβάνειν· τόδε δ᾽  οὖν   μέγα λέγω, ὡς ἄνευ ἐμοῦ
[266]   προσαγορεύω, θεὸς ~οἶδε, καλῶ δὲ  (οὖν   μέχρι τοῦδε διαλεκτικούς. τὰ δὲ
[250]   εἶναι (καὶ ἐρασμιώτατον. μὲν  οὖν   μὴ ~νεοτελὴς διεφθαρμένος οὐκ
[252]   ποιοῦσιν ~ὅπως τοιοῦτος ἔσται. ἐὰν  οὖν   μὴ πρότερον ἐμβεβῶσι τῷ ἐπιτηδεύματι,
[250]   ὀστρέου τρόπον δεδεσμευμένοι. ~ταῦτα μὲν  οὖν   μνήμῃ κεχαρίσθω, δι᾽ ἣν πόθῳ
[235]   Λυσίαν οἴεσθαι ἱκανὸν ~εἶναι. καὶ  οὖν   μοι ἔδοξεν, Φαῖδρε, εἰ
[253]   κέντρων μόγις ὑπείκων. ὅταν δ᾽  ~οὖν   ἡνίοχος ἰδὼν τὸ ἐρωτικὸν
[260]   φίλον) ~(Φαῖδρος) φαίνεται. ~(Σωκράτης) ~ὅταν  οὖν   ῥητορικὸς ἀγνοῶν ἀγαθὸν καὶ
[258]   ~(Φαῖδρος) δῆλον δή. ~(Σωκράτης) ~τίς  οὖν   τρόπος τοῦ καλῶς τε
[262]   ἀνάγκη μὲν οὖν. ~(Σωκράτης) ~ἦ  οὖν   οἷός τε ἔσται, ἀλήθειαν ἀγνοῶν
[274]   γάρ; ~(Φαῖδρος) ναί. ~(Σωκράτης) ~οἶσθ᾽  οὖν   ὅπῃ μάλιστα θεῷ χαριῇ λόγων
[262]   γίγνεται γοῦν οὕτως. ~(Σωκράτης) ~ἔστιν  οὖν   ὅπως τεχνικὸς ἔσται μεταβιβάζειν κατὰ
[255]   ψυχὴν ἔρωτος ἐνέπλησεν. ἐρᾷ ~μὲν  οὖν,   ὅτου δὲ ἀπορεῖ· καὶ οὔθ᾽
[260]   ἂν ἤδη εἴη. ~(Σωκράτης) ~ἆρ᾽  οὖν   οὐ κρεῖττον γελοῖον καὶ φίλον
[263]   γάρ; ~(Φαῖδρος) ναί. ~(Σωκράτης) ~ἆρ᾽  οὖν   οὐ παντὶ δῆλον τό γε
[261]   ~Φαῖδρος. ~(Φαῖδρος) ἐρωτᾶτε. ~(Σωκράτης) ~ἆρ᾽  οὖν   οὐ τὸ μὲν ὅλον
[246]   ἄλλοις εἴδεσι γιγνομένη. τελέα (μὲν  ~οὖν   οὖσα καὶ ἐπτερωμένη μετεωροπορεῖ τε
[262]   μεταμέλει" ~(Σωκράτης) ~παῦσαι. τί δὴ  οὖν   οὗτος ἁμαρτάνει καὶ ἄτεχνον ποιεῖ
[227]   δημωφελεῖς εἶεν οἱ λόγοι. ἔγωγ᾽  οὖν   οὕτως ἐπιτεθύμηκα ἀκοῦσαι, ~ὥστ᾽ ἐὰν
[259]   σκεπτέον. ~(Φαῖδρος) δῆλον. ~(Σωκράτης) ~ἆρ᾽  οὖν   οὐχ ὑπάρχειν δεῖ τοῖς εὖ
[235]   ἕτερα μὴ χείρω. ὅτι μὲν  οὖν   παρά γε ἐμαυτοῦ οὐδὲν αὐτῶν
[255]   ~τε καὶ δεδιυῖαν (ἕπεσθαι. ἅτε  οὖν   πᾶσαν θεραπείαν ~ὡς ἰσόθεος θεραπευόμενος
[245]   ἄπιστος, σοφοῖς δὲ πιστή. δεῖ  οὖν   πρῶτον ~ψυχῆς φύσεως πέρι θείας
[243]   καλουμένην Παλινῳδίαν παραχρῆμα ἀνέβλεψεν. ἐγὼ  ~οὖν   σοφώτερος ἐκείνων γενήσομαι κατ᾽ αὐτό
[271]   εἶναι ~δεικνύναι. ~(Φαῖδρος) παντάπασι μὲν  οὖν.   ~(Σωκράτης) δεύτερον δέ γε, ὅτῳ
[263]   ἡμῖν αὐτοῖς; ~(Φαῖδρος) πάνυ μὲν  οὖν.   ~(Σωκράτης) ~ἐν μὲν ἄρα τοῖς
[262]   ἀκριβῶς διειδέναι. ~(Φαῖδρος) ἀνάγκη μὲν  οὖν.   ~(Σωκράτης) ~ἦ οὖν οἷός τε
[277]   αὐτὸ ἐπαινέσῃ. ~(Φαῖδρος) οὐ γὰρ  οὖν.   ~(Σωκράτης) ~ὁ δέ γε ἐν
[259]   τῇ μεσημβρίᾳ. ~(Φαῖδρος) λεκτέον γὰρ  οὖν.   ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν, ὅπερ νῦν προυθέμεθα
[258]   ὡς τεθαυμακότες. ~(Φαῖδρος) πάνυ μὲν  οὖν.   ~(Σωκράτης) ~τί δέ; ὅταν ἱκανὸς
[269]   τὰ ἰατρικά. ~(Φαῖδρος) παντάπασι μὲν  οὖν.   ~(Σωκράτης) ~τί δὲ τὸν μελίγηρυν
[278]   οἷς ἐσπούδακεν ~ἐκείνων. ~(Φαῖδρος) τίνας  οὖν   τὰς ἐπωνυμίας αὐτῷ νέμεις; ~(Σωκράτης)
[244]   οἱ νέοι καλοῦσιν· ὅσῳ δὴ  οὖν   τελεώτερον καὶ ~ἐντιμότερον μαντικὴ οἰωνιστικῆς,
[255]   μετὰ τοῦτο ταχὺ ~ταῦτα. ἐν  οὖν   τῇ συγκοιμήσει τοῦ μὲν ἐραστοῦ
[247]   ἔχει δὲ ὧδε τολμητέον γὰρ  οὖν   τό γε ἀληθὲς εἰπεῖν, ἄλλως
[276]   λέγοιτο δικαίως. ~(Σωκράτης) ~παντάπασι μὲν  οὖν.   τόδε δή μοι εἰπέ·
[271]   εἴδη, τοιόνδε ἕκαστον. οἱ μὲν  οὖν   τοιοίδε ὑπὸ τῶν ~τοιῶνδε λόγων
[242]   σὺ ἀληθῆ λέγεις. ~(Σωκράτης) τί  οὖν;   τὸν ἔρωτα οὐκ Ἀφροδίτης καὶ
[263]   ~(Φαῖδρος) τί μήν; ~(Σωκράτης) ~τί  οὖν;   τὸν ἔρωτα πότερον φῶμεν εἶναι
[271]   ψυχῆς πέρι ~παγκάλως· πρὶν ἂν  οὖν   τὸν τρόπον τοῦτον λέγωσί τε
[271]   ψυχὴ ὅσα εἴδη ἔχει. ἔστιν  οὖν   τόσα καὶ τόσα, καὶ τοῖα
[275]   ~μαντικοὺς πρώτους γενέσθαι. τοῖς μὲν  οὖν   τότε, ἅτε οὐκ οὖσι σοφοῖς
[259]   τιμᾷ τῶν ἐνθάδε. Τερψιχόρᾳ μὲν  οὖν   τοὺς ἐν τοῖς χοροῖς τετιμηκότας
[277]   ἡμῖν λόγος. ~(Φαῖδρος) παντάπασι μὲν  οὖν   τοῦτό γε οὕτω πως ἐφάνη.
[234]   (τὴν αὑτῶν ἀρετὴν ἐπιδείξονται. σὺ  οὖν   τῶν τε ~εἰρημένων μέμνησο καὶ
[258]   καὶ μάλα. ~(Σωκράτης) ~οἴει τινὰ  οὖν   τῶν τοιούτων, ὅστις καὶ ὁπωστιοῦν
[253]   ἄγειν οὕτω ποιοῦσι. προθυμία μὲν  οὖν   τῶν ὡς ἀληθῶς ἐρώντων καὶ
[272]   μὴ πειθόμενος κρατεῖ. τί δὴ  οὖν;   φήσει ἴσως συγγραφεύς,
[270]   Σώκρατες, οὕτως. ~(Σωκράτης) ~ψυχῆς  οὖν   φύσιν ἀξίως λόγου κατανοῆσαι οἴει
[241]   οὔτε ποτὲ ἔσται. ταῦτά ~τε  οὖν   χρή, παῖ, συννοεῖν, καὶ
[230]   φιλομαθὴς γάρ εἰμι· τὰ μὲν  οὖν   χωρία καὶ τὰ δένδρα ~οὐδέν
[260]   πάνυ γε ἐπιεικῆ. ~(Σωκράτης) ~ἆρ᾽  οὖν,   ἀγαθέ, ἀγροικότερον τοῦ δέοντος
[234]   ~ὀνόμασιν εἰρῆσθαι; ~(Σωκράτης) ~δαιμονίως μὲν  οὖν,   ἑταῖρε, ὥστε με ἐκπλαγῆναι.
[238]   πάθος πεπονθέναι; ~(Φαῖδρος) πάνυ μὲν  οὖν,   Σώκρατες, παρὰ τὸ εἰωθὸς
[228]   ἑκὼν ἀκούοι βίᾳ ἐρεῖν. σὺ  οὖν,   Φαῖδρε, αὐτοῦ δεήθητι ὅπερ
[271]   ἔχοι οὕτως. ~(Σωκράτης) ~οὔτοι μὲν  οὖν,   φίλε, ἄλλως ἐνδεικνύμενον
[243]   εὐδοκιμήσετον ἐν αὐτοῖς. ἐμοὶ ~μὲν  οὖν,   φίλε, καθήρασθαι ἀνάγκη· ἔστιν
[239]   οἱ ἐρασταὶ ~φοβοῦνται. ~τοῦτο μὲν  οὖν   ὡς δῆλον ἐατέον, τὸ δ᾽
[237]   ~(Φαῖδρος) λέγε δή. ~(Σωκράτης) οἶσθ᾽  οὖν   ὡς ποιήσω; ~(Φαῖδρος) τοῦ πέρι;




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 8/10/2007