Pages
[260]	ὠφέλιμον. ~(Φαῖδρος) παγγέλοιόν γ᾽ ἂν	ἤδη	εἴη. ~(Σωκράτης) ~ἆρ᾽ οὖν οὐ
[241]	~οὐκ ᾔσθου, ὦ μακάριε, ὅτι	ἤδη	ἔπη φθέγγομαι ἀλλ᾽ οὐκέτι διθυράμβους,
[241]	καὶ ὑποσχέσεις (ἐμπεδώσῃ ἔχει, νοῦν	ἤδη	ἐσχηκὼς καὶ ~σεσωφρονηκώς, ἵνα μὴ
[255]	ἐν ταῖς ἄλλαις ὁμιλίαις, ~(τότ᾽	ἤδη	ἡ τοῦ ῥεύματος ἐκείνου πηγή,
[242]	ἐμαυτῷ μόνον ~ἱκανός· σαφῶς οὖν	ἤδη	μανθάνω τὸ ἁμάρτημα. ὡς δή
[242]	ἢ οὐχ ὁρᾷς ὡς σχεδὸν	ἤδη	~μεσημβρία ἵσταται ἡ δὴ καλουμένη
[264]	ἄρχεται ἀφ᾽ ὧν ~πεπαυμένος ἂν	ἤδη	ὁ ἐραστὴς λέγοι πρὸς τὰ
[272]	τὴν τῶνδε πειθώ, ~ταῦτα δ᾽	ἤδη	πάντα ἔχοντι, προσλαβόντι καιροὺς τοῦ
[278]	εὔχομαι ἃ λέγεις. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν	ἤδη	πεπαίσθω μετρίως ἡμῖν τὰ περὶ
[228]	ὅπερ τάχα ~πάντως ποιήσει νῦν	ἤδη	ποιεῖν. ~(Φαῖδρος) ~ἐμοὶ ὡς ἀληθῶς
[241]	πέρα ἀκούσαις ἐμοῦ λέγοντος, ἀλλ᾽	ἤδη	σοι ~τέλος ἐχέτω ὁ λόγος.
[263]	(αὐτὸς ἐβουλήθη, καὶ πρὸς τοῦτο	ἤδη	συνταξάμενος πάντα τὸν ὕστερον ~λόγον
[254]	τῆς ὕβρεως λήξῃ, ταπεινωθεὶς ἕπεται	ἤδη	τῇ τοῦ ἡνιόχου προνοίᾳ, καὶ
[254]	φόβῳ διόλλυται· ὥστε συμβαίνει τότ᾽	ἤδη	τὴν τοῦ ἐραστοῦ ~ψυχὴν τοῖς
[256]	ἐστὶν ἔτι ~ἐλθεῖν τοῖς κατηργμένοις	ἤδη	τῆς ὑπουρανίου πορείας, ἀλλὰ φανὸν
[258]	~(Σωκράτης) ~ἀλλ᾽ ἐκεῖνο οἶμαι αἰσχρὸν	ἤδη,	τὸ μὴ καλῶς λέγειν τε
[255]	ἀπωθῇ τὸν ἐρῶντα, ~προϊόντος δὲ	ἤδη	τοῦ χρόνου ἥ τε ἡλικία
[238]	τὰ πρόσθεν εἴρηται, σχεδὸν μὲν	ἤδη	φανερόν, ~λεχθὲν δὲ ἢ μὴ
[256]	διεπραξάσθην· ~καὶ διαπραξαμένω τὸ λοιπὸν	ἤδη	χρῶνται μὲν αὐτῇ, σπανίᾳ δέ,
[277]	λέγεις. ~(Σωκράτης) ~νῦν δὴ ἐκεῖνα	ἤδη,	ὦ Φαῖδρε, δυνάμεθα κρίνειν, τούτων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/10/2007