Pages |
[275] |
πέτρας
ἀκούειν
ὑπ᾽
εὐηθείας,
εἰ
|
μόνον |
~(ἀληθῆ
λέγοιεν·
σοὶ
δ᾽
ἴσως |
[234] |
χάριν
δυναμένοις·
~οὐδὲ
τοῖς
προσαιτοῦσι
|
(μόνον, |
ἀλλὰ
τοῖς
τοῦ
πράγματος
ἀξίοις· |
[228] |
Λυσίου
λόγον
ἀκούων
ἐκεῖνος
οὐ
|
μόνον |
ἅπαξ
ἤκουσεν,
~ἀλλὰ
πολλάκις
ἐπαναλαμβάνων |
[245] |
ἔχον
κινήσεως,
παῦλαν
ἔχει
ζωῆς.
|
μόνον |
δὴ
τὸ
αὑτὸ
~κινοῦν,
ἅτε |
[262] |
μέτοχος.
~(Φαῖδρος)
ἔστω
ὡς
λέγεις·
|
μόνον |
δήλωσον
ὃ
φῄς.
~(Σωκράτης)
ἴθι |
[235] |
ἰσομέτρητον
εἰς
~Δελφοὺς
ἀναθήσειν,
οὐ
|
(μόνον |
ἐμαυτοῦ
ἀλλὰ
καὶ
σήν.
~(Σωκράτης) |
[261] |
ψυχαγωγία
τις
διὰ
λόγων,
οὐ
|
~μόνον |
ἐν
δικαστηρίοις
καὶ
ὅσοι
ἄλλοι |
[242] |
γράμματα
φαῦλοι,
ὅσον
μὲν
ἐμαυτῷ
|
μόνον |
~ἱκανός·
σαφῶς
οὖν
ἤδη
μανθάνω |
[270] |
~ἑτέρᾳ,
εἰ
μέλλεις,
μὴ
τριβῇ
|
μόνον |
καὶ
ἐμπειρίᾳ
ἀλλὰ
τέχνῃ,
τῷ |
[253] |
ἀληθινῆς
~δόξης
ἑταῖρος,
ἄπληκτος,
κελεύσματι
|
μόνον |
καὶ
(λόγῳ
ἡνιοχεῖται·
ὁ
δ᾽ |
[234] |
τοῦ
ποιητοῦ,
ἀλλ᾽
οὐκ
ἐκείνῃ
|
μόνον, |
ὅτι
σαφῆ
καὶ
στρογγύλα,
καὶ |
[261] |
μάλα
γε.
~(Σωκράτης)
~οὐκ
ἄρα
|
μόνον |
περὶ
δικαστήριά
τέ
ἐστιν
ἡ |
[261] |
τὰς
Νέστορος
καὶ
Ὀδυσσέως
τέχνας
|
μόνον |
περὶ
λόγων
ἀκήκοας,
ἃς
ἐν |
[275] |
καὶ
ποδαπός.
οὐ
γὰρ
ἐκεῖνο
|
~μόνον |
σκοπεῖς,
εἴτε
οὕτως
εἴτε
ἄλλως |
[268] |
~ἤτριον
ὥσπερ
ἐμοί.
~(Φαῖδρος)
δείκνυε
|
μόνον. |
~(Σωκράτης)
~εἰπὲ
δή
μοι·
εἴ |
[237] |
~ὑπ᾽
αἰσχύνης
διαπορῶμαι.
~(Φαῖδρος)
λέγε
|
μόνον, |
τὰ
δ᾽
ἄλλα
ὅπως
βούλει |
[250] |
ὅσα
ἐραστά·
νῦν
δὲ
κάλλος
|
μόνον |
ταύτην
ἔσχε
~μοῖραν,
ὥστ᾽
ἐκφανέστατον |
[275] |
βουλόμενος
μαθεῖν,
ἕν
τι
σημαίνει
|
μόνον |
ταὐτὸν
ἀεί.
~ὅταν
δὲ
ἅπαξ |
[252] |
τὸ
κάλλος
(ἔχοντα
ἰατρὸν
ηὕρηκε
|
μόνον |
~τῶν
μεγίστων
πόνων.
τοῦτο
δὲ |