Pages |
[273] |
ἄλλο
τι
περὶ
τέχνης
λόγων
|
λέγεις, |
ἀκούοιμεν
ἄν·
~εἰ
δὲ
μή, |
[263] |
τῶν
~ἀγαθῶν
τυγχάνει;
~(Σωκράτης)
~ἄριστα
|
λέγεις· |
ἀλλ᾽
εἰπὲ
καὶ
τόδε
ἐγὼ |
[276] |
~(Φαῖδρος)
τίνα
τοῦτον
καὶ
πῶς
|
λέγεις |
γιγνόμενον;
~(Σωκράτης)
~ὃς
μετ᾽
ἐπιστήμης |
[242] |
δ᾽
ᾔσθημαι
τὸ
ἁμάρτημα.
~(Φαῖδρος)
|
λέγεις |
δὲ
δὴ
τί;
~(Σωκράτης)
~δεινόν, |
[235] |
εἰ
μή
τι
σὺ
ἄλλο
|
λέγεις, |
δὶς
καὶ
τρὶς
τὰ
αὐτὰ |
[276] |
~(Φαῖδρος)
~τὸν
τοῦ
εἰδότος
λόγον
|
λέγεις |
ζῶντα
καὶ
ἔμψυχον,
οὗ
ὁ |
[266] |
λόγου
~λέγεσθαι
ἐν
ἀρχῇ·
ταῦτα
|
λέγεις |
ἦ
γάρ;
τὰ
κομψὰ
τῆς |
[266] |
Βυζάντιον
ἄνδρα.
~(Φαῖδρος)
τὸν
χρηστὸν
|
λέγεις |
Θεόδωρον;
~(Σωκράτης)
~τί
μήν;
καὶ |
[258] |
εἰκός
γε
ἐξ
ὧν
σὺ
|
λέγεις· |
καὶ
γὰρ
ἂν
τῇ
ἑαυτοῦ |
[257] |
γ᾽
ὦ
νεανία,
τὸ
δόγμα
|
λέγεις, |
καὶ
τοῦ
(ἑταίρου
συχνὸν
~διαμαρτάνεις, |
[263] |
στασιωτικῶς;
~(Φαῖδρος)
δοκῶ
μὲν
ὃ
|
λέγεις |
μανθάνειν,
ἔτι
δ᾽
εἰπὲ
σαφέστερον. |
[236] |
τὴν
εὕρεσιν.
~(Φαῖδρος)
~συγχωρῶ
ὃ
|
λέγεις· |
μετρίως
γάρ
μοι
δοκεῖς
εἰρηκέναι. |
[262] |
λέγειν
μέτοχος.
~(Φαῖδρος)
ἔστω
ὡς
|
λέγεις· |
μόνον
δήλωσον
ὃ
φῄς.
~(Σωκράτης) |
[230] |
τις
φαίνῃ.
ἀτεχνῶς
γάρ,
ὃ
|
λέγεις, |
~ξεναγουμένῳ
τινὶ
καὶ
οὐκ
ἐπιχωρίῳ |
[276] |
λέγω
παίζων
διάξει.
~(Φαῖδρος)
~παγκάλην
|
λέγεις |
παρὰ
φαύλην
παιδιάν,
ὦ
Σώκρατες, |
[276] |
δικαιοσύνης
τε
καὶ
ἄλλων
ὧν
|
λέγεις |
πέρι
μυθολογοῦντα.
~(Σωκράτης)
~ἔστι
γάρ, |
[235] |
εἴπῃς,
τοῦτο
δὲ
αὐτὸ
ὃ
|
λέγεις |
ποίησον·
τῶν
ἐν
τῷ
βιβλίῳ |
[276] |
δὲ
ὡς
ἑτέρως
ἂν
ᾗ
|
λέγεις |
ποιοῖ.
~(Σωκράτης)
~τὸν
δὲ
δικαίων |
[265] |
~(Φαῖδρος)
πῶς
δὴ
οὖν
αὐτὸ
|
λέγεις; |
~(Σωκράτης)
~ἐμοὶ
μὲν
φαίνεται
τὰ |
[265] |
σκοπεῖν.
~(Φαῖδρος)
τὸ
ποῖον
δὴ
|
λέγεις; |
~(Σωκράτης)
~ἐναντίω
που
ἤστην·
ὁ |
[277] |
πολὺ
γὰρ
τοῦτ᾽
ἔτι
κάλλιον
|
λέγεις. |
~(Σωκράτης)
~νῦν
δὴ
ἐκεῖνα
ἤδη, |
[270] |
πρόσφορον
αὐτῇ.
~(Φαῖδρος)
πῶς
τοῦτο
|
λέγεις; |
~(Σωκράτης)
~ὁ
αὐτός
που
τρόπος |
[278] |
βούλομαί
τε
καὶ
εὔχομαι
ἃ
|
λέγεις. |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
ἤδη
πεπαίσθω
μετρίως |
[261] |
~(Φαῖδρος)
πῶς
δὴ
τὸ
τοιοῦτον
|
λέγεις; |
~(Σωκράτης)
~τῇδε
δοκῶ
ζητοῦσιν
φανεῖσθαι. |
[242] |
οὐδείς,
εἴ
γε
σὺ
ἀληθῆ
|
λέγεις. |
~(Σωκράτης)
τί
οὖν;
τὸν
ἔρωτα |
[266] |
αἴτιον
ἡμῖν
~ἀγαθῶν.
~(Φαῖδρος)
ἀληθέστατα
|
λέγεις. |
~(Σωκράτης)
~τούτων
δὴ
ἔγωγε
αὐτός |
[238] |
πόρρω
διθυράμβων
φθέγγομαι.
~(Φαῖδρος)
ἀληθέστατα
|
λέγεις. |
~(Σωκράτης)
~τούτων
μέντοι
σὺ
αἴτιος. |
[260] |
λεχθὲν
οὐκ
ἀφετέον.
~(Φαῖδρος)
ὀρθῶς
|
λέγεις. |
~(Σωκράτης)
ὧδε
δὴ
σκοπῶμεν
αὐτό. |
[263] |
ὡς
σφόδρα.
~(Σωκράτης)
~φεῦ,
ὅσῳ
|
λέγεις |
τεχνικωτέρας
Νύμφας
τὰς
Ἀχελῴου
καὶ |
[257] |
ἑκασταχοῦ
ἐπαινῶσιν
~αὐτούς.
~(Φαῖδρος)
πῶς
|
λέγεις |
τοῦτο;
οὐ
γὰρ
μανθάνω.
~(Σωκράτης) |
[272] |
γε
φαίνεται
ἔργον.
~(Σωκράτης)
~ἀληθῆ
|
λέγεις. |
τούτου
τοι
ἕνεκα
χρὴ
πάντας |
[267] |
~(Φαῖδρος)
~τὸ
ἐν
κεφαλαίῳ
ἕκαστα
|
λέγεις |
ὑπομνῆσαι
ἐπὶ
τελευτῆς
τοὺς
ἀκούοντας |
[228] |
μή
σου
ἀπολειφθῶ.
~(Φαῖδρος)
~πῶς
|
λέγεις, |
ὦ
βέλτιστε
Σώκρατες;
οἴει
με, |
[235] |
ἀμφοτέρως
εἰπεῖν
ἄριστα.
~(Φαῖδρος)
~οὐδὲν
|
λέγεις, |
ὦ
Σώκρατες·
αὐτὸ
γὰρ
τοῦτο |
[265] |
δ᾽
ἕτερον
δὴ
εἶδος
τί
|
λέγεις, |
ὦ
Σώκρατες;
~(Σωκράτης)
~τὸ
πάλιν |