Pages |
[241] |
ἕτερον
λελοιδορήκαμεν,
τῷ
ἑτέρῳ
τἀναντία
|
~τούτων |
ἀγαθὰ
πρόσεστιν.
καὶ
τί
δεῖ |
[238] |
προσρήματος·
καὶ
τἆλλα
δὴ
τὰ
|
τούτων |
ἀδελφὰ
καὶ
~ἀδελφῶν
ἐπιθυμιῶν
ὀνόματα |
[276] |
ἄρδοντες
αὑτοὺς
ἑτέροις
τε
ὅσα
|
τούτων |
ἀδελφά,
τότ᾽
ἐκεῖνος,
ὡς
~ἔοικεν, |
[230] |
ὡς
νομίζω
συμφέρειν
ἡμῖν
~γενομένων
|
τούτων |
ἀκήκοας·
~ἀξιῶ
δὲ
μὴ
διὰ |
[235] |
οὗτοι;
καὶ
ποῦ
σὺ
βελτίω
|
τούτων |
ἀκήκοας;
~(Σωκράτης)
~νῦν
μὲν
οὕτως |
[272] |
γὰρ
οὐδὲν
ἐν
τοῖς
δικαστηρίοις
|
τούτων |
ἀληθείας
μέλειν
~οὐδενί,
ἀλλὰ
τοῦ |
[235] |
μὴ
ἐλάττω
ἕτερα
ὑπέσχησαι
εἰπεῖν
|
τούτων |
ἀπεχόμενος,
καί
σοι
~ἐγώ,
ὥσπερ |
[266] |
πού
τι
ἂν
εἴη,
ὃ
|
τούτων |
ἀπολειφθὲν
ὅμως
τέχνῃ
λαμβάνεται;
~πάντως |
[262] |
καὶ
ὡς
νομίζω
συμφέρειν
ἡμῖν
|
~τούτων |
γενομένων,
ἀκήκοας.
ἀξιῶ
δὲ
μὴ |
[263] |
καὶ
ὡς
νομίζω
συμφέρειν
ἡμῖν
|
~τούτων |
γενομένων,
ἀκήκοας.
~ἀξιῶ
(δὲ
μὴ |
[271] |
τοιοίδε,
οἱ
δὲ
τοιοίδε
γίγνονται·
|
τούτων |
δὲ
δὴ
οὕτω
διῃρημένων,
~λόγων |
[265] |
ἄλλα
τῷ
ὄντι
παιδιᾷ
πεπαῖσθαι·
|
τούτων |
δέ
τινων
ἐκ
~τύχης
ῥηθέντων |
[261] |
μή
ποτε
ὕστερον
γένηται.
~(Φαῖδρος)
|
~τούτων |
δεῖ
τῶν
λόγων,
ὦ
Σώκρατες· |
[266] |
~ἀγαθῶν.
~(Φαῖδρος)
ἀληθέστατα
λέγεις.
~(Σωκράτης)
|
~τούτων |
δὴ
ἔγωγε
αὐτός
τε
ἐραστής, |
[253] |
δυνατὸν
θεοῦ
ἀνθρώπῳ
μετασχεῖν·
καὶ
|
τούτων |
δὴ
τὸν
~ἐρώμενον
αἰτιώμενοι
ἔτι |
[260] |
ἀλλ᾽
ὅσα
δόξει·
ἐκ
γὰρ
|
τούτων |
εἶναι
τὸ
πείθειν
ἀλλ᾽
οὐκ |
[258] |
ὦ
Φαῖδρε,
Λυσίαν
τε
~περὶ
|
τούτων |
ἐξετάσαι
καὶ
ἄλλον
ὅστις
πώποτέ |
[268] |
ἄλλον
ποιεῖν
ᾧ
ἂν
τὴν
|
τούτων |
ἐπιστήμην
παραδῶ,
τί
ἂν
~οἴει |
[228] |
ἐπιλέλησμαι.
ἀλλὰ
γὰρ
οὐδέτερά
~ἐστι
|
τούτων· |
εὖ
οἶδα
ὅτι
Λυσίου
λόγον |
[241] |
γένηται.
φυγὰς
δὴ
γίγνεται
ἐκ
|
τούτων, |
καὶ
ἀπεστερηκὼς
ὑπ᾽
ἀνάγκης
ὁ |
[270] |
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
~ἡ
γοῦν
ἄνευ
|
τούτων |
μέθοδος
ἐοίκοι
ἂν
ὥσπερ
(τυφλοῦ |
[234] |
~εἰπεῖν
ἄλλον
τῶν
Ἑλλήνων
ἕτερα
|
τούτων |
μείζω
καὶ
πλείω
περὶ
τοῦ |
[238] |
φθέγγομαι.
~(Φαῖδρος)
ἀληθέστατα
λέγεις.
~(Σωκράτης)
|
~τούτων |
μέντοι
σὺ
αἴτιος.
ἀλλὰ
τὰ |
[276] |
τότ᾽
ἐκεῖνος,
ὡς
~ἔοικεν,
ἀντὶ
|
τούτων |
οἷς
λέγω
παίζων
διάξει.
~(Φαῖδρος) |
[271] |
καὶ
ψυχῆς
γένη
καὶ
τὰ
|
τούτων |
παθήματα
~δίεισι
πάσας
αἰτίας,
προσαρμόττων |
[269] |
ῥητορικὴν
~δεδιδάχθαι,
τὸ
δὲ
ἕκαστα
|
τούτων |
πιθανῶς
λέγειν
τε
καὶ
τὸ |
[268] |
οὕστινας
δεῖ
καὶ
ὁπότε
ἕκαστα
|
~τούτων |
ποιεῖν,
καὶ
μέχρι
ὁπόσου;
~(Σωκράτης) |
[236] |
καὶ
νεώτερος,
ἐκ
δὲ
~ἁπάντων
|
τούτων |
σύνες
ὅ
τοι
λέγω,
καὶ |
[240] |
ὅμως
κόρον
γε
καὶ
ἡ
|
τούτων |
συνουσία
ἔχει.
~καὶ
μὴν
τό |
[268] |
ἄλλο
τι
εἶναι
~ἢ
τὴν
|
τούτων |
σύστασιν
πρέπουσαν
ἀλλήλοις
τε
καὶ |
[269] |
μελέτην,
ὅτου
δ᾽
ἂν
ἐλλείπῃς
|
~τούτων, |
ταύτῃ
ἀτελὴς
ἔσῃ.
ὅσον
δὲ |
[272] |
ὅσα
ἂν
εἴδη
μάθῃ
~λόγων,
|
τούτων |
τὴν
εὐκαιρίαν
τε
καὶ
ἀκαιρίαν |
[238] |
πολυμελὲς
γὰρ
καὶ
πολυμερές
καὶ
|
~τούτων |
τῶν
ἰδεῶν
ἐκπρεπὴς
ἣ
ἂν |
[277] |
ἤδη,
ὦ
Φαῖδρε,
δυνάμεθα
κρίνειν,
|
τούτων |
ὡμολογημένων.
~(Φαῖδρος)
τὰ
ποῖα;
~(Σωκράτης) |