Alphabétiquement     [«   »]
ἄμφω 2
ἁμῶς 1
ἄν 25
ἂν 138
ἀνάγειν 1
ἀναγίγνωσκε 1
ἀναγιγνώσκων 1
Fréquences     [«    »]
132 δὴ
133 ἐν
128 τὸν
138 ἂν
142 ὡς
164 τῶν
172 τοῦ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Phedre

ἂν


Pages
[237]   καὶ ἄγοντε, οἷν ~ἑπόμεθα  ἂν   ἄγητον, μὲν ἔμφυτος οὖσα
[268]   ὅλῳ συνισταμένην. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ᾽ οὐκ  ἂν   ἀγροίκως γε οἶμαι λοιδορήσειαν, ἀλλ᾽
[248]   ἀμείνονος μοίρας ~μεταλαμβάνει, ὃς δ᾽  ἂν   ἀδίκως, χείρονος· εἰς μὲν γὰρ
[265]   ~ὁριζόμενος δῆλον ποιῇ περὶ οὗ  ἂν   ἀεὶ διδάσκειν ἐθέλῃ. ὥσπερ τὰ
[271]   Θρασύμαχός τε καὶ ὃς  ἂν   ἄλλος σπουδῇ τέχνην ῥητορικὴν διδῷ,
[230]   φαίνῃ περιάξειν ἅπασαν καὶ ὅποι  ἂν   ἄλλοσε ~βούλῃ. νῦν δ᾽ οὖν
[232]   μὲν τρόπῳ ~διαφορᾶς γενομένης κοινὴν  ἂν>   ἀμφοτέροις καταστῆναι τὴν (συμφοράν, ~προεμένου
[245]   τοὺς ἐπιγιγνομένους παιδεύει· ὃς δ᾽  ἂν   ἄνευ ~μανίας Μουσῶν ἐπὶ ποιητικὰς
[256]   τε συγκατακέωνται, ~οἷός ἐστι μὴ  ἂν   ἀπαρνηθῆναι τὸ αὑτοῦ μέρος χαρίσασθαι
[231]   ὑπ᾽ ἀνάγκης ἀλλ᾽ ἑκόντες, ὡς  ἂν   ἄριστα περὶ τῶν ~οἰκείων βουλεύσαιντο,
[227]   τοῖς πολλοῖς ἡμῶν· γὰρ  ἂν   ~ἀστεῖοι καὶ δημωφελεῖς εἶεν οἱ
[229]   ἀπιστοίην, ὥσπερ οἱ σοφοί, οὐκ  ἂν   ἄτοπος εἴην, εἶτα σοφιζόμενος φαίην
[231]   ἀλλ᾽ ποιεῖν προθύμως ~ὅτι  ἂν   αὐτοῖς οἴωνται πράξαντες χαριεῖσθαι. ἔτι
[239]   καὶ συγγενῶν καὶ φίλων στέρεσθαι  ἂν   αὐτὸν ~δέξαιτο, ~(διακωλυτὰς καὶ ἐπιτιμητὰς
[235]   νοῦν προσεῖχον, τοῦτο δὲ οὐδ᾽  ἂν>   αὐτὸν ᾤμην Λυσίαν οἴεσθαι ἱκανὸν
[269]   ἔφαμεν εἶναι σκεπτέα πότερον (χαλεπῶς  ~ἂν   αὐτούς, ὥσπερ ἐγώ τε καὶ
[278]   τοιοῦτόν τι μᾶλλόν τε  ἂν   αὐτῷ καὶ ἁρμόττοι καὶ ἐμμελεστέρως
[272]   πρότερον δ᾽ οὔ· ~ἀλλ᾽ ὅτι  ἂν   αὐτῶν τις (ἐλλείπῃ λέγων
[242]   με οὐκ ἐᾷ ἀπιέναι πρὶν  ἂν   ~ἀφοσιώσωμαι, ὡς δή τι ἡμαρτηκότα
[270]   καὶ ~ἐπιτηδεύσεις νομίμους πειθὼ ἣν  ἂν   βούλῃ καὶ ἀρετὴν παραδώσειν. ~(Φαῖδρος)
[229]   μέτριον, καὶ πόα καθίζεσθαι  ἂν   βουλώμεθα ~κατακλινῆναι. ~(Σωκράτης) προάγοις ἄν.
[232]   ποιῇ μεγάλην ἄν σοι βλάβην  ἂν   γενέσθαι, ~εἰκότως ἂν τοὺς ἐρῶντας
[240]   πλεῖστον χρόνον παιδικὰ ἐραστὴς εὔξαιτ᾽  ἂν   ~γενέσθαι, τὸ αὑτοῦ γλυκὺ ὡς
[239]   τε καὶ ὡς θεραπεύσει οὗ  ἂν   ~γένηται κύριος, ὃς ἡδὺ πρὸ
[279]   ~ἤθει γεννικωτέρῳ κεκρᾶσθαι· ὥστε οὐδὲν  ἂν   γένοιτο θαυμαστὸν προϊούσης τῆς ~ἡλικίας
[243]   ἐλεύθερον ἔρωτα ἑωρακότων, πολλοῦ δ᾽  ἂν   δεῖν ~(ἡμῖν ὁμολογεῖν ψέγομεν
[244]   εἰς τὸ μέλλον ~ὤρθωσαν, μηκύνοιμεν  ἂν   δῆλα παντὶ λέγοντες. τόδε μὴν
[248]   δὴ τούτοις ἅπασιν ὃς μὲν  ἂν   δικαίως διαγάγῃ ἀμείνονος μοίρας ~μεταλαμβάνει,
[259]   θεῶν ἔχουσιν ἀνθρώποις διδόναι, τάχ᾽  ἂν   δοῖεν ἀγασθέντες. ~(Φαῖδρος) ἔχουσι δὲ
[229]   τὸν Ἰλισὸν ἴωμεν, εἶτα ὅπου  ἂν   δόξῃ ἐν ἡσυχίᾳ ~καθιζησόμεθα. ~(Φαῖδρος)
[266]   γεγόνασιν, ἄλλους ~τε ποιοῦσιν, οἳ  ἂν   δωροφορεῖν αὐτοῖς ὡς βασιλεῦσιν ἐθέλωσιν;
[252]   δουλεύειν ἑτοίμη καὶ κοιμᾶσθαι ὅπου  ἂν   ἐᾷ τις ἐγγυτάτω τοῦ ~πόθου·
[273]   δὲ καταχρήσασθαι (τῷ πῶς δ᾽  ἂν   ἐγὼ τοιόσδε τοιῷδε ~ἐπεχείρησα;
[274]   τοῦτο ~εὕροιμεν αὐτοί, ἆρά γ᾽  ἂν   ἔθ᾽ ἡμῖν μέλοι τι τῶν
[275]   ῥᾳδίως σὺ Αἰγυπτίους καὶ ὁποδαποὺς  ἂν   ἐθέλῃς λόγους ποιεῖς. ~(Σωκράτης) ~οἱ
[272]   καὶ δεινώσεως ἑκάστων τε ὅσα  ἂν   εἴδη μάθῃ ~λόγων, τούτων τὴν
[242]   ὑπό τι ἀσεβῆ· οὗ τίς  ἂν   εἴη δεινότερος; ~(Φαῖδρος) οὐδείς, εἴ
[274]   λέγεται ἀποφήνασθαι, ~λόγος πολὺς  ἂν   εἴη διελθεῖν· ἐπειδὴ δὲ ἐπὶ
[261]   τις τέχνη, εἴπερ ἔστιν, αὕτη  ἂν   εἴη, ~τις οἷός τ᾽
[266]   ~πῶς φῄς; καλόν πού τι  ἂν   εἴη, τούτων ἀπολειφθὲν ὅμως
[246]   ἀγένητόν ~τε καὶ ἀθάνατον ψυχὴ  ἂν   εἴη. ~περὶ μὲν οὖν ἀθανασίας
[239]   μὲν ἥδιστος, ἑαυτῷ δὲ βλαβερώτατος  ἂν   ~εἴη. τὰ μὲν οὖν κατὰ
[261]   τὸ μὲν ὅλον ῥητορικὴ  ἂν   εἴη τέχνη ψυχαγωγία τις διὰ
[239]   κτημάτων ὀρφανὸν πρὸ παντὸς εὔξαιτ᾽  ἂν   εἶναι τὸν ~ἐρώμενον· πατρὸς γὰρ
[260]   λόγων ~τέχνην; δ᾽ ἴσως  ἂν   εἴποι· τί ποτ᾽ θαυμάσιοι,
[228]   ~σὺ οὐδαμῶς με ἀφήσειν πρὶν  ἂν   εἴπω ἁμῶς γέ πως. ~(Σωκράτης)
[260]   εἶναι δεῖ, Φαῖδρε,  ἂν   εἴπωσι σοφοί, ἀλλὰ σκοπεῖν μή
[257]   ~ἐπαινέτας, ὥστε προσπαραγράφουσι πρώτους οἳ  ἂν   ἑκασταχοῦ ἐπαινῶσιν ~αὐτούς. ~(Φαῖδρος) πῶς
[244]   τὸ μανίαν κακὸν εἶναι, καλῶς  ἂν   ἐλέγετο· νῦν ~δὲ τὰ μέγιστα
[273]   τι ἄλλο ψεύδεσθαι ~ἐπιχειρῶν τάχ᾽  ἂν   ἔλεγχόν πῃ παραδοίη τῷ ἀντιδίκῳ.
[269]   τε καὶ μελέτην, ὅτου δ᾽  ἂν   ἐλλείπῃς ~τούτων, ταύτῃ ἀτελὴς ἔσῃ.
[243]   Σώκρατες, οὐκ ἔστιν ἅττ᾽  ἂν   ἐμοὶ εἶπες ἡδίω. ~(Σωκράτης) ~καὶ
[276]   σπείρας εἰς τὸ προσῆκον, ἀγαπῴη  ἂν   ἐν ὀγδόῳ ~μηνὶ ὅσα ἔσπειρεν
[231]   (τοιαύτην ἔχοντι συμφοράν, ἣν οὐδ᾽  ἂν   ἐπιχειρήσειεν ~οὐδεὶς ἔμπειρος ὢν ἀποτρέπειν;
[259]   ~διάνοιαν εἰδυῖαν τὸ ἀληθὲς ὧν  ἂν   ἐρεῖν πέρι μέλλῃ; ~(Φαῖδρος) ~οὑτωσὶ
[231]   τούτους μάλιστά φασιν φιλεῖν ὧν  ἂν   ἐρῶσιν, ~καὶ ἕτοιμοί εἰσι καὶ
[245]   ἔκ του ἀρχὴ γίγνοιτο, οὐκ  ἂν   ἔτι ἀρχὴ γίγνοιτο. ~ἐπειδὴ δὲ
[233]   ταῦτα ~ἔπραξαν, οὐκ ἐξ ὧν  ἂν   εὖ πάθωσι ταῦτα εἰκὸς ἐλάττω
[264]   ἐκείνοις μὲν τότε μεταμέλει ὧν  ἂν   εὖ ~ποιήσωσιν, ἐπειδὰν τῆς ἐπιθυμίας
[231]   ἐκείνοις μὲν τότε μεταμέλει ὧν  ἂν   εὖ ~ποιήσωσιν, ἐπειδὰν τῆς ἐπιθυμίας
[231]   δύνασθαι αὑτῶν κρατεῖν· ~ὥστε πῶς  ἂν   εὖ φρονήσαντες ταῦτα καλῶς ἔχειν
[275]   βέβαιον ἐκ γραμμάτων ἐσόμενον, πολλῆς  ἂν   εὐηθείας γέμοι καὶ τῷ ~ὄντι
[230]   ἀκμὴν ἔχει ~τῆς ἄνθης, ὡς  ἂν   εὐωδέστατον παρέχοι τὸν τόπον·
[235]   στῆθος ἔχων αἰσθάνομαι παρὰ ~ταῦτα  ἂν   ἔχειν εἰπεῖν ἕτερα μὴ χείρω.
[274]   καὶ ἀπρεπείας, πῇ γιγνόμενον καλῶς  ἂν   ἔχοι ~καὶ ὅπῃ ἀπρεπῶς, λοιπόν.
[252]   εἰς τὸ δυνατὸν ζῇ, ἕως  ἂν   ἀδιάφθορος καὶ τὴν τῇδε
[237]   (βουλεύσεσθαι· εἰδέναι ~δεῖ περὶ οὗ  ἂν   βουλή, παντὸς
[251]   καθεύδειν οὔτε μεθ᾽ ἡμέραν οὗ  ἂν   ~μένειν, θεῖ δὲ ποθοῦσα
[239]   τά τε ἄλλα μηχανᾶσθαι ὅπως  ἂν   πάντα ἀγνοῶν καὶ πάντα
[275]   τὸν εἰδότα ὑπομνῆσαι περὶ ὧν  ἂν   τὰ γεγραμμένα. ~(Φαῖδρος) ὀρθότατα.
[276]   σπουδῇ, τὰ δὲ ὡς ἑτέρως  ἂν   λέγεις ποιοῖ. ~(Σωκράτης) ~τὸν
[260]   πολλὰ ὠφέλιμον. ~(Φαῖδρος) παγγέλοιόν γ᾽  ἂν   ἤδη εἴη. ~(Σωκράτης) ~ἆρ᾽ οὖν
[264]   καὶ ἄρχεται ἀφ᾽ ὧν ~πεπαυμένος  ἂν   ἤδη ἐραστὴς λέγοι πρὸς
[250]   ~τεθέαται τὰ ὄντα, ~ἢ οὐκ  ἂν   ἦλθεν (εἰς τόδε τὸ ζῷον·
[262]   οἱ ὑπὲρ κεφαλῆς ᾠδοὶ ἐπιπεπνευκότες  ἂν   ἡμῖν εἶεν τοῦτο ~τὸ γέρας·
[243]   ~(Σωκράτης) τοῦτο μὲν πιστεύω, ἕωσπερ  ἂν   ᾖς ὃς εἶ. ~(Φαῖδρος) λέγε
[249]   τοῦ ~δευτέρου βίου αἱροῦνται ὃν  ἂν   θέλῃ ἑκάστη· ἔνθα καὶ εἰς
[276]   ἔγκαρπα βούλοιτο γενέσθαι, πότερα σπουδῇ  ἂν   θέρους εἰς Ἀδώνιδος ~κήπους ἀρῶν
[265]   ἀληθοῦς τινος ἐφαπτόμενοι, ~τάχα δ᾽  ἂν   καὶ ἄλλοσε παραφερόμενοι, κεράσαντες οὐ
[242]   τι ~θεῖον Ἔρως, οὐδὲν  ἂν   κακὸν εἴη, τὼ δὲ λόγω
[259]   δι᾽ ἀργίαν τῆς διανοίας, δικαίως  ἂν   ~καταγελῷεν, ἡγούμενοι ἀνδράποδ᾽ ἄττα σφίσιν
[236]   ἀνάγκην ἀνδρὶ φιλολόγῳ ποιεῖν  ἂν   κελεύῃς. ~(Φαῖδρος) τί δῆτα ἔχων
[235]   μὲν καὶ ὅπως ~ἤκουσας μηδ᾽  ἂν   κελεύω εἴπῃς, τοῦτο δὲ αὐτὸ
[247]   τἀληθῆ ~τρέφεται καὶ εὐπαθεῖ, ἕως  ἂν   κύκλῳ περιφορὰ εἰς ταὐτὸν
[239]   συνουσιῶν ἀπείργοντα ~καὶ ὠφελίμων ὅθεν  ἂν   μάλιστ᾽ ἀνὴρ γίγνοιτο, μεγάλης αἴτιον
[228]   γε δέω· καίτοι ἐβουλόμην γ᾽  ἂν   μᾶλλον ~ἤ μοι πολὺ χρυσίον
[247]   τρεφομένη, καὶ ἁπάσης ψυχῆς ὅσῃ  ἂν   μέλῃ τὸ ~προσῆκον δέξασθαι, ἰδοῦσα
[263]   ἀλλ᾽ ὀξέως αἰσθάνεσθαι ~περὶ οὗ  ἂν   μέλλῃ ἐρεῖν ποτέρου ὂν τυγχάνει
[242]   (ἀεὶ δέ με ἐπίσχει  ἂν   μέλλω πράττειν ~καί τινα φωνὴν
[270]   ἄλλον δυνατοὶ ~ποιεῖν, ἔπειτα δέ,  ἂν   μὲν ἁπλοῦν ᾖ, σκοπεῖν τὴν
[268]   γε οἶμαι λοιδορήσειαν, ἀλλ᾽ ὥσπερ  ἂν   μουσικὸς ἐντυχὼν ~ἀνδρὶ οἰομένῳ ἁρμονικῷ
[262]   λόγω ἔχοντέ τι ~παράδειγμα, ὡς  ἂν   εἰδὼς τὸ ἀληθὲς προσπαίζων
[277]   μὴ οὐκ ἐπονείδιστον εἶναι, οὐδὲ  ἂν   πᾶς ~ὄχλος αὐτὸ ἐπαινέσῃ.
[268]   τὴν τούτων ἐπιστήμην παραδῶ, τί  ἂν   ~οἴει ἀκούσαντας εἰπεῖν; ~(Φαῖδρος) ~τί
[243]   τε ~καὶ βλαβερῶς, πῶς οὐκ  ἂν   οἴει αὐτὸν ἡγεῖσθαι ἀκούειν ἐν
[227]   ἀκούειν. ~(Σωκράτης) ~τί δέ; οὐκ  ἂν   οἴει με κατὰ Πίνδαρον καὶ
[251]   ~μένειν, θεῖ δὲ ποθοῦσα ὅπου  ἂν   οἴηται ὄψεσθαι τὸν ἔχοντα τὸ
[268]   (ποιεῖν) ἐρωτᾷς; ~(Φαῖδρος) ~εἰπεῖν  ἂν   οἶμαι ὅτι μαίνεται ἅνθρωπος, καὶ
[232]   ἐστι (τοὺς μὲν ἐρῶντας, οὕτως  ἂν   οἰομένους καὶ ~ὑπὸ τῶν ἄλλων
[236]   γε ταῦτα ὀμώμοκας. πῶς γὰρ  ἂν   οἷός τ᾽ εἴην τοιαύτης θοίνης
[277]   ὅπῃ ~γιγνόμενον ἐν δίκῃ λέγοιτ᾽  ἂν   ὄνειδος μή, ἆρα οὐ
[234]   κακῶς βουλευομένοις περὶ ἑαυτῶν. ~ἴσως  ἂν   οὖν ἔροιό με εἰ ἅπασίν
[271]   εἰδότες ψυχῆς πέρι ~παγκάλως· πρὶν  ἂν   οὖν τὸν τρόπον τοῦτον λέγωσί
[250]   φρόνησις οὐχ ὁρᾶται ~δεινοὺς γὰρ  ἂν   παρεῖχεν ἔρωτας, εἴ τι τοιοῦτον
[244]   οὐκ ἔστ᾽ ἔτυμος λόγος ὃς  ἂν   παρόντος ~ἐραστοῦ τῷ μὴ ἐρῶντι
[233]   πατέρας καὶ τὰς μητέρας, οὔτ᾽  ἂν   ~πιστοὺς φίλους ἐκεκτήμεθα, οἳ οὐκ
[260]   δίκαια ~μανθάνειν ἀλλὰ τὰ δόξαντ᾽  ἂν   πλήθει οἵπερ δικάσουσιν, οὐδὲ τὰ
[247]   μὲν γὰρ ἀθάνατοι καλούμεναι, ~ἡνίκ᾽  ἂν   πρὸς ἄκρῳ γένωνται, ἔξω πορευθεῖσαι
[278]   ~ἐγώ τε καὶ σὺ εὐξαίμεθ᾽  ἂν   σέ τε καὶ ἐμὲ γενέσθαι.
[246]   δὲ ~πτερορρυήσασα φέρεται ἕως  ἂν   στερεοῦ τινος ἀντιλάβηται, οὗ κατοικισθεῖσα,
[236]   ὅτι ἐντεῦθεν οὐκ ἄπιμεν πρὶν  ἂν   σὺ εἴπῃς ἔφησθα ἐν
[267]   δὲ οὐ λέγομεν; οἶμαι γὰρ  ἂν   σύμψηφον αὐτῷ καὶ τὸν Ἠλεῖον
[259]   καὶ ἄποτον εὐθὺς ᾄδειν, ~ἕως  ἂν   τελευτήσῃ, καὶ μετὰ ταῦτα ἐλθὸν
[276]   δὲ ἐσπούδακεν, ~τῇ γεωργικῇ χρώμενος  ἂν   τέχνῃ, σπείρας εἰς τὸ προσῆκον,
[258]   ὧν σὺ λέγεις· καὶ γὰρ  ἂν   τῇ ἑαυτοῦ ἐπιθυμίᾳ, ὡς ἔοικεν,
[244]   οὐδὲ ὄνειδος ~μανίαν· (οὐ γὰρ  ἂν   τῇ καλλίστῃ τέχνῃ, τὸ
[268]   εἶναι καὶ ἄλλον ποιεῖν  ἂν   τὴν τούτων ἐπιστήμην παραδῶ, τί
[253]   (αὑτοῖς καὶ τῷ θεῷ ὃν  ἂν   τιμῶσι πᾶσαν πάντως ὅτι μάλιστα
[242]   ~μήπω γε, Σώκρατες, πρὶν  ἂν   τὸ καῦμα παρέλθῃ. οὐχ
[241]   ~τοῦτ᾽ ἐκεῖνο, Φαῖδρε. οὐκέτ᾽  ἂν   τὸ πέρα ἀκούσαις ἐμοῦ λέγοντος,
[232]   ἀρετὴν ἔπραξαν ὧν ἐδέοντο, οὐκ  ἂν   τοῖς συνοῦσι φθονοῖεν, ἀλλὰ τοὺς
[234]   χαρίζεσθαι. ἐγὼ μὲν ~οἶμαι οὐδ᾽  ἂν   τὸν ἐρῶντα πρὸς ἅπαντάς σε
[235]   εἰπεῖν· τοῦτο δὲ οἶμαι ~οὐδ᾽  ἂν   τὸν φαυλότατον παθεῖν συγγραφέα. αὐτίκα
[257]   ἂν ὑπὸ φιλοτιμίας ἐπίσχοι ἡμῖν  ἂν   τοῦ γράφειν. ~(Σωκράτης) ~γελοῖόν γ᾽
[232]   σοι βλάβην ἂν γενέσθαι, ~εἰκότως  ἂν   τοὺς ἐρῶντας μᾶλλον ἂν φοβοῖο·
[233]   ὑεῖς περὶ πολλοῦ ἐποιούμεθα οὔτ᾽  ἂν   τοὺς πατέρας καὶ τὰς μητέρας,
[233]   τυγχάνῃ, (ἐνθυμεῖσθαι χρὴ ὅτι οὔτ᾽  ἂν   ~τοὺς ὑεῖς περὶ πολλοῦ ἐποιούμεθα
[238]   ~τούτων τῶν ἰδεῶν ἐκπρεπὴς  ἂν   τύχῃ γενομένη, τὴν αὑτῆς ἐπωνυμίαν
[264]   δ᾽ ἐπὶ σήματι κεῖμαι. ~ὄφρ᾽  ἂν   ὕδωρ τε νάῃ καὶ δένδρεα
[257]   λοιδορίας ἐκάλει ~λογογράφον· τάχ᾽ οὖν  ἂν   ὑπὸ φιλοτιμίας ἐπίσχοι ἡμῖν ἂν
[231]   εἰ ἀληθῆ λέγουσιν, ὅτι ὅσων  ἂν   ~ὕστερον ἐρασθῶσιν, ἐκείνους αὐτῶν περὶ
[269]   σφισιν ἐπιδεικνύμενον τὰ πρὸ τραγῳδίας  ἂν   φαίη ~ἀλλ᾽ οὐ τὰ τραγικά,
[232]   ~εἰκότως ἂν τοὺς ἐρῶντας μᾶλλον  ἂν   φοβοῖο· πολλὰ γὰρ αὐτούς ἐστι
[239]   βλάβης, ~μεγίστης δὲ τῆς ὅθεν  ἂν   φρονιμώτατος εἴη. τοῦτο δὲ
[248]   θεσμός τε Ἀδραστείας ~ὅδε. ἥτις  ἂν   ψυχὴ θεῷ συνοπαδὸς γενομένη κατίδῃ
[251]   τῆς ~σφόδρα μανίας δόξαν, θύοι  ἂν   ὡς ἀγάλματι καὶ θεῷ τοῖς
[275]   καὶ οἱ λόγοι· δόξαις μὲν  ἂν   ὥς τι φρονοῦντας αὐτοὺς λέγειν,
[270]   γοῦν ἄνευ τούτων μέθοδος ἐοίκοι  ἂν   ὥσπερ (τυφλοῦ πορείᾳ. ἀλλ᾽ οὐ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 8/10/2007