Pages |
[258] |
τί
γάρ;
~(Σωκράτης)
~ἀλλ᾽
ἐκεῖνο
|
οἶμαι |
αἰσχρὸν
ἤδη,
τὸ
μὴ
καλῶς |
[267] |
~(Σωκράτης)
~Ἱππίαν
δὲ
οὐ
λέγομεν;
|
οἶμαι |
γὰρ
ἂν
σύμψηφον
αὐτῷ
καὶ |
[242] |
ὦ
Φαῖδρε,
καὶ
ἀτεχνῶς
θαυμάσιος.
|
οἶμαι |
γὰρ
ἐγὼ
~τῶν
ἐπὶ
τοῦ |
[235] |
συνειδὼς
ἐμαυτῷ
ἀμαθίαν·
λείπεται
δὴ
|
οἶμαι |
ἐξ
ἀλλοτρίων
~ποθὲν
(ναμάτων
διὰ |
[266] |
τεκμήρια,
τέταρτον
~εἰκότα·
καὶ
πίστωσιν
|
οἶμαι |
καὶ
ἐπιπίστωσιν
λέγειν
τόν
γε |
[276] |
φίλε
Φαῖδρε,
οὕτω·
πολὺ
δ᾽
|
οἶμαι |
καλλίων
σπουδὴ
περὶ
αὐτὰ
γίγνεται, |
[268] |
~καὶ
οὗτοι
ἄν,
ὦ
Σώκρατες,
|
οἶμαι |
καταγελῷεν
εἴ
τις
οἴεται
τραγῳδίαν |
[268] |
~ἀλλ᾽
οὐκ
ἂν
ἀγροίκως
γε
|
οἶμαι |
λοιδορήσειαν,
ἀλλ᾽
ὥσπερ
ἂν
μουσικὸς |
[228] |
~περίπατον
ᾔει,
ὡς
μὲν
ἐγὼ
|
οἶμαι, |
νὴ
τὸν
κύνα,
ἐξεπιστάμενος
τὸν |
[268] |
ἃ
ἐρωτᾷς;
~(Φαῖδρος)
~εἰπεῖν
ἂν
|
οἶμαι |
ὅτι
μαίνεται
ἅνθρωπος,
καὶ
ἐκ |
[234] |
μὴ
ἐρῶσι
χαρίζεσθαι.
ἐγὼ
μὲν
|
~οἶμαι |
οὐδ᾽
ἂν
τὸν
ἐρῶντα
πρὸς |
[235] |
ταῦτα
ἄλλα
εἰπεῖν·
τοῦτο
δὲ
|
οἶμαι |
~οὐδ᾽
ἂν
τὸν
φαυλότατον
παθεῖν |
[263] |
τοῦτο
λαβών.
~(Σωκράτης)
~ἔπειτά
γε
|
οἶμαι |
πρὸς
ἑκάστῳ
γιγνόμενον
μὴ
λανθάνειν |
[266] |
καλῶς
γε
ὑπέμνησας.
προοίμιον
μὲν
|
οἶμαι |
πρῶτον
ὡς
δεῖ
τοῦ
λόγου |
[236] |
ἄλλ᾽
ἄττα
ἕξειν
λέγειν;
~ἀλλ᾽
|
οἶμαι |
τὰ
μὲν
τοιαῦτα
ἐατέα
καὶ |
[270] |
εὐφυὴς
εἶναι
ἐκτήσατο·
~προσπεσὼν
γὰρ
|
οἶμαι |
τοιούτῳ
ὄντι
Ἀναξαγόρᾳ,
μετεωρολογίας
ἐμπλησθεὶς |
[240] |
τέρπειν
τὸν
ἥλικα
ἡ
γὰρ
|
οἶμαι |
χρόνου
ἰσότης
ἐπ᾽
ἴσας
ἡδονὰς |