Pages |
[230] |
~ὃ
νυνδὴ
ἔλεγον,
σκοπῶ
οὐ
|
ταῦτα |
ἀλλ᾽
ἐμαυτόν,
~εἴτε
τι
θηρίον |
[235] |
οἷόν
τε
δὴ
παρὰ
πάντα
|
ταῦτα |
ἄλλα
εἰπεῖν·
τοῦτο
δὲ
οἶμαι |
[235] |
τὸ
στῆθος
ἔχων
αἰσθάνομαι
παρὰ
|
~ταῦτα |
ἂν
ἔχειν
εἰπεῖν
ἕτερα
μὴ |
[270] |
ἐὰν
δὲ
πλείω
εἴδη
ἔχῃ,
|
~ταῦτα |
ἀριθμησάμενον,
ὅπερ
ἐφ᾽
ἑνός,
τοῦτ᾽ |
[233] |
~τὰ
δὲ
ἑκούσια
πειρώμενος
ἀποτρέπειν·
|
ταῦτα |
γάρ
ἐστι
φιλίας
πολὺν
χρόνον |
[269] |
τι
εἰπεῖν
ἀπαίδευτον
εἰς
~τοὺς
|
ταῦτα |
γεγραφότας
τε
καὶ
διδάσκοντας
ὡς |
[257] |
εἴπερ
ἄμεινον
ταῦθ᾽
(ἡμῖν
εἶναι,
|
ταῦτα |
~γίγνεσθαι.
τὸν
λόγον
δέ
σου |
[272] |
λόγους
ἐπὶ
τὴν
τῶνδε
πειθώ,
|
~ταῦτα |
δ᾽
ἤδη
πάντα
ἔχοντι,
προσλαβόντι |
[267] |
ἄπειρα
~μήκη
περὶ
πάντων
ἀνηῦρον;
|
ταῦτα |
δὲ
ἀκούων
ποτέ
μου
Πρόδικος |
[273] |
πέρι
~καθ᾽
ὅσον
δυνατὸν
ἀνθρώπῳ.
|
ταῦτα |
δὲ
οὐ
μή
ποτε
κτήσηται |
[268] |
~ἐῶμεν
δὴ
τά
γε
σμικρά·
|
ταῦτα |
δὲ
ὑπ᾽
αὐγὰς
μᾶλλον
ἴδωμεν, |
[272] |
~(Σωκράτης)
~φασὶ
τοίνυν
οὐδὲν
οὕτω
|
ταῦτα |
δεῖν
σεμνύνειν
οὐδ᾽
ἀνάγειν
ἄνω |
[269] |
ἔχοντες
ῥητορικὴν
ᾠήθησαν
~(ηὑρηκέναι,
καὶ
|
ταῦτα |
δὴ
διδάσκοντες
ἄλλους
ἡγοῦνταί
σφισιν |
[279] |
φιλοσοφία
~(τῇ
τοῦ
ἀνδρὸς
διανοίᾳ.
|
ταῦτα |
δὴ
οὖν
ἐγὼ
μὲν
παρὰ |
[233] |
ἐξ
ὧν
ἂν
εὖ
πάθωσι
|
ταῦτα |
εἰκὸς
ἐλάττω
τὴν
φιλίαν
αὐτοῖς |
[264] |
ἔχεις
τινὰ
ἀνάγκην
λογογραφικὴν
ᾗ
|
ταῦτα |
ἐκεῖνος
οὕτως
ἐφεξῆς
παρ᾽
ἄλληλα |
[259] |
~ἕως
ἂν
τελευτήσῃ,
καὶ
μετὰ
|
ταῦτα |
ἐλθὸν
παρὰ
μούσας
ἀπαγγέλλειν
τίς |
[255] |
ποιεῖ
τὸ
μετὰ
τοῦτο
ταχὺ
|
~ταῦτα. |
ἐν
οὖν
τῇ
συγκοιμήσει
τοῦ |
[279] |
τε
εἰ
αὐτῷ
μὴ
ἀποχρήσαι
|
ταῦτα, |
ἐπὶ
~μείζω
δέ
τις
αὐτὸν |
[233] |
καὶ
πρότερον
ἀλλήλοις
φίλοι
ὄντες
|
ταῦτα |
~ἔπραξαν,
οὐκ
ἐξ
ὧν
ἂν |
[265] |
τὸ
αὐτὸ
~αὑτῷ
ὁμολογούμενον
διὰ
|
ταῦτα |
ἔσχεν
εἰπεῖν
ὁ
λόγος.
~(Φαῖδρος) |
[228] |
ἐπείθετο
~(προθύμως.
τῷ
δὲ
οὐδὲ
|
ταῦτα |
ἦν
ἱκανά,
ἀλλὰ
τελευτῶν
παραλαβὼν |
[271] |
δὴ
ταῦτα
ἱκανῶς
νοήσαντα,
μετὰ
|
ταῦτα |
θεώμενον
αὐτὰ
ἐν
ταῖς
~πράξεσιν |
[239] |
ἀγαθοῦ
ἠνάγκασται
διώκειν,
δεῖ
μετὰ
|
ταῦτα |
ἰδεῖν.
~ὀφθήσεται
δὴ
μαλθακόν
τινα |
[228] |
δεινότατος
ὢν
τῶν
νῦν
γράφειν,
|
ταῦτα |
ἰδιώτην
ὄντα
~ἀπομνημονεύσειν
ἀξίως
ἐκείνου; |
[271] |
διὰ
τάδε
~δυσπειθεῖς·
δεῖ
δὴ
|
ταῦτα |
ἱκανῶς
νοήσαντα,
μετὰ
ταῦτα
θεώμενον |
[251] |
καὶ
ῥέοντ᾽
ἃ
δὴ
διὰ
|
ταῦτα |
ἵμερος
~καλεῖται
δεχομένη
(τὸν
ἵμερον) |
[278] |
ᾗ
τὸ
~ἀληθὲς
ἔχει
συνέθηκε
|
ταῦτα, |
καὶ
ἔχων
βοηθεῖν,
εἰς
ἔλεγχον |
[274] |
φησίν,
ἐάν
τις
ἐθέλῃ,
καὶ
|
ταῦτα |
κάλλιστα
ἐξ
ἐκείνων
γιγνόμενα.
~(Φαῖδρος) |
[231] |
~ὥστε
πῶς
ἂν
εὖ
φρονήσαντες
|
ταῦτα |
καλῶς
ἔχειν
ἡγήσαιντο
περὶ
ὧν |
[266] |
τοῦ
λόγου
~λέγεσθαι
ἐν
ἀρχῇ·
|
ταῦτα |
λέγεις
ἦ
γάρ;
τὰ
κομψὰ |
[267] |
ἀκούοντας
περὶ
τῶν
~εἰρημένων;
~(Σωκράτης)
|
ταῦτα |
λέγω,
καὶ
εἴ
τι
σὺ |
[246] |
~δὲ
χρόνον
ταῦτα
συμπεφυκότα.
ἀλλὰ
|
ταῦτα |
μὲν
δή,
ὅπῃ
τῷ
θεῷ |
[276] |
ἐν
ἡμέραισιν
ὀκτὼ
γιγνομένους,
ἢ
|
ταῦτα |
~μὲν
δὴ
παιδιᾶς
τε
καὶ |
[238] |
γὰρ
κἂν
ἀποτράποιτο
τὸ
~ἐπιόν.
|
ταῦτα |
μὲν
οὖν
θεῷ
μελήσει,
ἡμῖν |
[250] |
περιφέροντες
ὀνομάζομεν,
ὀστρέου
τρόπον
δεδεσμευμένοι.
|
~ταῦτα |
μὲν
οὖν
μνήμῃ
κεχαρίσθω,
δι᾽ |
[253] |
(τρίτον,
καὶ
νῦν
ἔτι
ἡμῖν
|
ταῦτα |
μενέτω.
~τῶν
δὲ
δὴ
ἵππων |
[256] |
αὖ
μετὰ
τοῦ
ἡνιόχου
πρὸς
|
ταῦτα |
μετ᾽
αἰδοῦς
καὶ
λόγου
~ἀντιτείνει. |
[233] |
τὴν
φιλίαν
αὐτοῖς
ποιῆσαι,
~ἀλλὰ
|
ταῦτα |
μνημεῖα
καταλειφθῆναι
τῶν
μελλόντων
ἔσεσθαι. |
[263] |
ῥητορικὴν
μετιέναι
πρῶτον
μὲν
δεῖ
|
ταῦτα |
ὁδῷ
~διῃρῆσθαι,
καὶ
εἰληφέναι
τινὰ |
[236] |
~οὐδὲν
ἔτι,
ἐπειδὴ
σύ
γε
|
ταῦτα |
ὀμώμοκας.
πῶς
γὰρ
ἂν
οἷός |
[268] |
ὅτι
οὐδαμῶς·
ἀλλ᾽
ἀξιῶ
τὸν
|
ταῦτα |
(παρ᾽
ἐμοῦ
μαθόντα
αὐτὸν
~οἷόν |
[230] |
σκοπεῖν.
~ὅθεν
δὴ
χαίρειν
ἐάσας
|
ταῦτα, |
πειθόμενος
δὲ
τῷ
νομιζομένῳ
περὶ |
[258] |
καὶ
οἱ
ἔπειτα
γιγνόμενοι
ταὐτὰ
|
ταῦτα |
~περὶ
αὐτοῦ
νομίζουσι,
θεώμενοι
αὐτοῦ |
[246] |
σῶμα,
τὸν
ἀεὶ
~δὲ
χρόνον
|
ταῦτα |
συμπεφυκότα.
ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν
δή, |
[279] |
μετρίως
ηὖκται.
~(Φαῖδρος)
καὶ
ἐμοὶ
|
ταῦτα |
συνεύχου·
κοινὰ
γὰρ
τὰ
τῶν |
[273] |
τοῦτο
πάμμεγα
εἶναι
τοῖς
περὶ
|
ταῦτα. |
~(Σωκράτης)
~ἀλλὰ
μὴν
τόν
γε |
[260] |
~(Φαῖδρος)
οὐκοῦν
δίκαια
ἐρεῖ,
λέγουσα
|
ταῦτα; |
~(Σωκράτης)
~φημί,
ἐὰν
οἵ
γ᾽ |
[260] |
τιν᾽
ἂ<
ν>
οἴει
μετὰ
|
ταῦτα |
τὴν
ῥητορικὴν
(καρπὸν
ὧν
ἔσπειρε |
[278] |
προσερεῖς;
~(Φαῖδρος)
τί
μήν;
~(Σωκράτης)
|
ταῦτα |
τοίνυν
τῷ
ἑταίρῳ
φράζε.
~(Φαῖδρος) |
[256] |
~ἔρωτος
χάριν,
ὅταν
γένωνται,
γενέσθαι.
|
~ταῦτα |
τοσαῦτα,
ὦ
παῖ,
καὶ
θεῖα |
[241] |
φθέγγομαι
ἀλλ᾽
οὐκέτι
διθυράμβους,
καὶ
|
~ταῦτα |
ψέγων;
ἐὰν
δ᾽
ἐπαινεῖν
τὸν |