Pages |
[271] |
ὄντα
τε
καὶ
πραττόμενα,
(ὀξέως
|
τῇ |
αἰσθήσει
δύνασθαι
~ἐπακολουθεῖν,
ἢ
μηδὲν |
[277] |
κακῶν
καὶ
~ἀγαθῶν
οὐκ
ἐκφεύγει
|
τῇ |
ἀληθείᾳ
μὴ
οὐκ
ἐπονείδιστον
εἶναι, |
[241] |
ἧς
οὔτε
~ἀνθρώποις
οὔτε
θεοῖς
|
τῇ |
ἀληθείᾳ
τιμιώτερον
οὔτε
ἔστιν
οὔτε |
[240] |
πᾶν
λέγεται·
ὃ
δὴ
πρὸς
|
τῇ |
~ἀνομοιότητι
μάλιστα
ἐραστὴς
πρὸς
παιδικὰ |
[228] |
ὦ
φιλότης,
τί
ἄρα
ἐν
|
τῇ |
ἀριστερᾷ
ἔχεις
ὑπὸ
τῷ
ἱματίῳ· |
[238] |
ἡδονὰς
καὶ
ἀρξάσης
ἐν
ἡμῖν
|
τῇ |
ἀρχῇ
~ὕβρις
ἐπωνομάσθη.
ὕβρις
δὲ |
[251] |
δὲ
ἀμφοτέρων
~μεμειγμένων
ἀδημονεῖ
τε
|
τῇ |
ἀτοπίᾳ
τοῦ
πάθους
καὶ
ἀποροῦσα |
[232] |
τὰ
~λυποῦντα,
καὶ
πάντ᾽
ἐπὶ
|
τῇ |
αὑτῶν
βλάβῃ
νομίζουσι
γίγνεσθαι.
διόπερ |
[258] |
πῶς;
~(Σωκράτης)
~ἔδοξέ"
πού
φησιν
|
τῇ |
βουλῇ"
ἢ
τῷ
δήμῳ"
ἢ |
[276] |
ποιοῖ·
ἐφ᾽
οἷς
δὲ
ἐσπούδακεν,
|
~τῇ |
γεωργικῇ
χρώμενος
ἂν
τέχνῃ,
σπείρας |
[259] |
τετιμηκότας
~αὐτὴν
ἀπαγγέλλοντες
(ποιοῦσι
προσφιλεστέρους,
|
τῇ |
δὲ
Ἐρατοῖ
τοὺς
ἐν
τοῖς |
[270] |
προσφέρων
ὑγίειαν
καὶ
ῥώμην
ἐμποιήσειν,
|
τῇ |
δὲ
λόγους
τε
καὶ
~ἐπιτηδεύσεις |
[259] |
κατὰ
τὸ
εἶδος
ἑκάστης
τιμῆς·
|
τῇ |
δὲ
πρεσβυτάτῃ
~Καλλιόπῃ
καὶ
τῇ |
[236] |
τε
καὶ
~χαλεπῶν
εὑρεῖν
πρὸς
|
τῇ |
διαθέσει
καὶ
τὴν
εὕρεσιν.
~(Φαῖδρος) |
[276] |
περὶ
αὐτὰ
γίγνεται,
~ὅταν
τις
|
τῇ |
διαλεκτικῇ
τέχνῃ
χρώμενος,
λαβὼν
ψυχὴν |
[256] |
δέ,
ἅτε
οὐ
πάσῃ
~δεδογμένα
|
τῇ |
διανοίᾳ
πράττοντες.
φίλω
μὲν
οὖν |
[251] |
ἀποκεκλῃμένη,
πηδῶσα
οἷον
τὰ
σφύζοντα,
|
τῇ |
~διεξόδῳ
ἐγχρίει
ἑκάστη
τῇ
καθ᾽ |
[258] |
σὺ
λέγεις·
καὶ
γὰρ
ἂν
|
τῇ |
ἑαυτοῦ
ἐπιθυμίᾳ,
ὡς
ἔοικεν,
~ὀνειδίζοι. |
[270] |
τῇ
ἑτέρᾳ,
ψυχῆς
δὲ
ἐν
|
τῇ |
~ἑτέρᾳ,
εἰ
μέλλεις,
μὴ
τριβῇ |
[270] |
διελέσθαι
φύσιν,
σώματος
μὲν
ἐν
|
τῇ |
ἑτέρᾳ,
ψυχῆς
δὲ
ἐν
τῇ |
[251] |
σφύζοντα,
τῇ
~διεξόδῳ
ἐγχρίει
ἑκάστη
|
τῇ |
καθ᾽
αὑτήν,
ὥστε
πᾶσα
κεντουμένη |
[253] |
ὁ
μὲν
τοίνυν
αὐτοῖν
ἐν
|
τῇ |
καλλίονι
στάσει
~ὢν
τό
τε |
[244] |
ὄνειδος
~μανίαν·
(οὐ
γὰρ
ἂν
|
τῇ |
καλλίστῃ
τέχνῃ,
ᾗ
τὸ
μέλλον |
[243] |
αὐτῷ
ἀποδοῦναι
τὴν
παλινῳδίαν,
~γυμνῇ
|
τῇ |
κεφαλῇ
καὶ
οὐχ
ὥσπερ
τότε |
[245] |
αὖ
~τοὐναντίον,
ὡς
ἐπ᾽
εὐτυχίᾳ
|
τῇ |
μεγίστῃ
(παρὰ
θεῶν
ἡ
τοιαύτη |
[259] |
τι
καὶ
οὐ
καθευδητέον
ἐν
|
τῇ |
μεσημβρίᾳ.
~(Φαῖδρος)
λεκτέον
γὰρ
οὖν. |
[259] |
τῇ
δὲ
πρεσβυτάτῃ
~Καλλιόπῃ
καὶ
|
τῇ |
μετ᾽
αὐτὴν
Οὐρανίᾳ
τοὺς
ἐν |
[253] |
θεὸν
βλέπειν,
καὶ
ἐφαπτόμενοι
~αὐτοῦ
|
τῇ |
μνήμῃ
ἐνθουσιῶντες
ἐξ
ἐκείνου
λαμβάνουσι |
[227] |
τῇ
πλησίον
τοῦ
Ὀλυμπίου
οἰκίᾳ
|
τῇ |
Μορυχίᾳ.
~(Σωκράτης)
~τίς
οὖν
δὴ |
[247] |
εἰς
ταὐτὸν
περιενέγκῃ.
ἐν
δὲ
|
τῇ |
~περιόδῳ
καθορᾷ
μὲν
αὐτὴν
δικαιοσύνην, |
[227] |
~ναί,
παρ᾽
Ἐπικράτει,
ἐν
τῇδε
|
τῇ |
πλησίον
τοῦ
Ὀλυμπίου
οἰκίᾳ
τῇ |
[261] |
~(Σωκράτης)
~καὶ
ἐν
δημηγορίᾳ
δὴ
|
τῇ |
πόλει
δοκεῖν
τὰ
αὐτὰ
τοτὲ |
[248] |
εἰς
μηδεμίαν
θήρειον
φύσιν
ἐν
|
τῇ |
~πρώτῃ
γενέσει,
ἀλλὰ
τὴν
μὲν |
[255] |
τοῦτο
ταχὺ
~ταῦτα.
ἐν
οὖν
|
τῇ |
συγκοιμήσει
τοῦ
μὲν
ἐραστοῦ
ὁ |
[256] |
ἔχθραν
ποτὲ
ἐλθεῖν.
ἐν
δὲ
|
τῇ |
τελευτῇ
ἄπτεροι
μέν,
ὡρμηκότες
δὲ |
[279] |
ὦ
φίλε,
ἔνεστί
τις
φιλοσοφία
|
~(τῇ |
τοῦ
ἀνδρὸς
διανοίᾳ.
ταῦτα
δὴ |
[254] |
ὕβρεως
λήξῃ,
ταπεινωθεὶς
ἕπεται
ἤδη
|
τῇ |
τοῦ
ἡνιόχου
προνοίᾳ,
καὶ
~ὅταν |
[276] |
~ὃς
μετ᾽
ἐπιστήμης
γράφεται
ἐν
|
τῇ |
τοῦ
μανθάνοντος
ψυχῇ,
δυνατὸς
μὲν |
[257] |
ὑπὸ
πλήθους
ἐπαινουμένην
~ὡς
ἀρετὴν
|
(τῇ |
φίλῃ
ψυχῇ
ἐντεκοῦσα,
ἐννέα
χιλιάδας |
[249] |
φιλοσοφίας,
~αὗται
δὲ
τρίτῃ
περιόδῳ
|
τῇ |
χιλιετεῖ,
ἐὰν
ἕλωνται
τρὶς
ἐφεξῆς |