Pages |
[263] |
ἢ
οἴει
ἄν
σοι
ἐγχωρῆσαι
|
εἰπεῖν |
ἃ
νυνδὴ
εἶπες
περὶ
~αὐτοῦ, |
[235] |
εἰρημένα
μηδέν᾽
ἄν>
ποτε
δύνασθαι
|
εἰπεῖν |
ἄλλα
πλείω
καὶ
πλείονος
ἄξια. |
[234] |
φιλίου,
οἴει
ἄν
τινα
ἔχειν
|
~εἰπεῖν |
ἄλλον
τῶν
Ἑλλήνων
ἕτερα
τούτων |
[247] |
γὰρ
οὖν
τό
γε
ἀληθὲς
|
εἰπεῖν, |
ἄλλως
~τε
καὶ
περὶ
ἀληθείας |
[268] |
εἶναι
(ποιεῖν)
ἃ
ἐρωτᾷς;
~(Φαῖδρος)
|
~εἰπεῖν |
ἂν
οἶμαι
ὅτι
μαίνεται
ἅνθρωπος, |
[269] |
σύ,
ὑπ᾽
ἀγροικίας
ῥῆμά
τι
|
εἰπεῖν |
ἀπαίδευτον
εἰς
~τοὺς
ταῦτα
γεγραφότας |
[235] |
τε
καὶ
ἑτέρως
λέγων
ἀμφοτέρως
|
εἰπεῖν |
ἄριστα.
~(Φαῖδρος)
~οὐδὲν
λέγεις,
ὦ |
[235] |
~νῦν
μὲν
οὕτως
οὐκ
ἔχω
|
εἰπεῖν· |
δῆλον
δὲ
ὅτι
τινῶν
ἀκήκοα, |
[235] |
αἰσθάνομαι
παρὰ
~ταῦτα
ἂν
ἔχειν
|
εἰπεῖν |
ἕτερα
μὴ
χείρω.
ὅτι
μὲν |
[258] |
οὖν
ἕνεκα
κἄν
τις
ὡς
|
εἰπεῖν |
ζῴη,
ἀλλ᾽
ἢ
τῶν
~τοιούτων |
[267] |
εἴ
τι
σὺ
ἄλλο
ἔχεις
|
εἰπεῖν |
λόγων
τέχνης
πέρι.
~(Φαῖδρος)
σμικρά |
[265] |
~αὑτῷ
ὁμολογούμενον
διὰ
ταῦτα
ἔσχεν
|
εἰπεῖν |
ὁ
λόγος.
~(Φαῖδρος)
τὸ
δ᾽ |
[271] |
~(Σωκράτης)
~αὐτὰ
μὲν
τὰ
ῥήματα
|
εἰπεῖν |
οὐκ
εὐπετές·
ὡς
δὲ
δεῖ |
[255] |
~ἀπ᾽
ἄλλου
ὀφθαλμίας
ἀπολελαυκὼς
πρόφασιν
|
εἰπεῖν |
οὐκ
ἔχει,
ὥσπερ
δὲ
ἐν |
[236] |
~δή
με
ὡς
ἀληθῶς
ἐπιχειρήσειν
|
εἰπεῖν |
παρὰ
τὴν
ἐκείνου
σοφίαν
ἕτερόν |
[239] |
ἀμαθὴς
σοφοῦ,
δειλὸς
ἀνδρείου,
~ἀδύνατος
|
εἰπεῖν |
ῥητορικοῦ,
βραδὺς
ἀγχίνου.
τοσούτων
κακῶν |
[256] |
~τῶν
παιδικῶν
ἔχει
μὲν
οὐδὲν
|
εἰπεῖν, |
σπαργῶν
δὲ
καὶ
ἀπορῶν
περιβάλλει |
[271] |
ἤκουεν
λόγων
συνών.
ὅταν
~δὲ
|
εἰπεῖν |
τε
ἱκανῶς
ἔχῃ
οἷος
ὑφ᾽ |
[241] |
ὁ
δὲ
ὑπ᾽
αἰσχύνης
οὔτε
|
~εἰπεῖν |
τολμᾷ
ὅτι
ἄλλος
γέγονεν,
οὔθ᾽ |
[235] |
δὴ
παρὰ
πάντα
ταῦτα
ἄλλα
|
εἰπεῖν· |
τοῦτο
δὲ
οἶμαι
~οὐδ᾽
ἂν |
[235] |
καὶ
μὴ
ἐλάττω
ἕτερα
ὑπέσχησαι
|
εἰπεῖν |
τούτων
ἀπεχόμενος,
καί
σοι
~ἐγώ, |
[272] |
εἶναι
καὶ
τὸ
τοῦ
λύκου
|
εἰπεῖν. |
~(Φαῖδρος)
καὶ
σύ
γε
οὕτω |
[242] |
τε
ἐκόμισας
ἐμέ
τε
ἠνάγκασας
|
εἰπεῖν. |
~(Φαῖδρος)
πῶς
δή;
~(Σωκράτης)
εὐήθη |
[268] |
παραδῶ,
τί
ἂν
~οἴει
ἀκούσαντας
|
εἰπεῖν; |
~(Φαῖδρος)
~τί
δ᾽
ἄλλο
γε |
[246] |
καὶ
ἀθάνατον
~ζῷον
ἐκλήθη
πειρατέον
|
εἰπεῖν. |
ψυχὴ
πᾶσα
παντὸς
ἐπιμελεῖται
τοῦ |