Pages
[264]	γε ἔχειν μοι δοκεῖ ~παραδείγματα	πρὸς	ἅ τις βλέπων ὀνίναιτ᾽ ἄν,
[247]	γὰρ ἀθάνατοι καλούμεναι, ~ἡνίκ᾽ ἂν	πρὸς	ἄκρῳ γένωνται, ἔξω πορευθεῖσαι ἔστησαν
[278]	ἄνω κάτω στρέφων ~ἐν χρόνῳ,	πρὸς	ἄλληλα (κολλῶν τε καὶ ἀφαιρῶν,
[247]	ἐπὶ τὴν (ὑπουράνιον ἁψῖδα ~πορεύονται	πρὸς	ἄναντες, ᾗ δὴ τὰ μὲν
[273]	ἕνεκα τοῦ λέγειν καὶ πράττειν	πρὸς	ἀνθρώπους δεῖ ~διαπονεῖσθαι τὸν σώφρονα,
[242]	τι παρὰ θεοῖς ~(ἀμβλακὼν τιμὰν	πρὸς	ἀνθρώπων ἀμείψω· ~νῦν δ᾽ ᾔσθημαι
[240]	καχυποτόπους φυλαττομένῳ διὰ ~παντὸς καὶ	πρὸς	ἅπαντας, ἀκαίρους τε ἐπαίνους καὶ
[232]	τῷ λέγειν καὶ ~φιλοτιμουμένους ἐπιδείκνυσθαι	πρὸς	ἅπαντας ὅτι οὐκ ἄλλως αὐτοῖς
[234]	~οἶμαι οὐδ᾽ ἂν τὸν ἐρῶντα	πρὸς	ἅπαντάς σε κελεύειν τοὺς ἐρῶντας
[234]	ἄλλους φιλοτιμήσονται, ~ἀλλ᾽ οἵτινες αἰσχυνόμενοι	πρὸς	ἅπαντας σιωπήσονται· οὐδὲ τοῖς ὀλίγον
[229]	αὐτῷ σχολῆς δεήσει. ἐμοὶ δὲ	πρὸς	~αὐτὰ οὐδαμῶς ἐστι σχολή· τὸ
[238]	καὶ ὥρισται, ~βλέποντες δὲ δὴ	πρὸς	αὐτὸ (τὰ λοιπὰ λέγωμεν τίς
[250]	οὐκ ὀξέως ἐνθένδε ἐκεῖσε φέρεται	πρὸς	αὐτὸ τὸ ~κάλλος, θεώμενος αὐτοῦ
[257]	φανῇ, ἐὰν ἄρα καὶ ἐθελήσῃ	~πρὸς	αὐτὸν ἄλλον ἀντιπαρατεῖναι. καὶ γάρ
[240]	καὶ ἐπιτιμητὰς ἡγούμενος τῆς ἡδίστης	πρὸς	αὐτὸν ~ὁμιλίας. ἀλλὰ μὴν οὐσίαν
[254]	ὁμολογήσαντε ποιήσειν τὸ κελευόμενον. καὶ	πρὸς	αὐτῷ τ᾽ ~ἐγένοντο καὶ εἶδον
[236]	ὅ τοι λέγω, καὶ μηδαμῶς	πρὸς	βίαν βουληθῇς μᾶλλον ἢ ~ἑκὼν
[249]	πτεροῦται ἡ τοῦ φιλοσόφου διάνοια·	πρὸς	γὰρ ~ἐκείνοις ἀεί ἐστιν μνήμῃ
[252]	ἐᾷ τις ἐγγυτάτω τοῦ ~πόθου·	πρὸς	γὰρ τῷ σέβεσθαι τὸν τὸ
[247]	χοροῦ ἵσταται. ὅταν δὲ ~δὴ	πρὸς	δαῖτα καὶ ἐπὶ θοίνην ἴωσιν,
[234]	Σώκρατες, ἀλλ᾽ ὡς ἀληθῶς εἰπὲ	πρὸς	Διὸς φιλίου, οἴει ἄν τινα
[229]	~οὐ πάνυ νενόηκα· ἀλλ᾽ εἰπὲ	πρὸς	Διός, ὦ Σώκρατες, σὺ τοῦτο
[263]	λαβών. ~(Σωκράτης) ~ἔπειτά γε οἶμαι	πρὸς	ἑκάστῳ γιγνόμενον μὴ λανθάνειν ἀλλ᾽
[245]	δεῖ προαιρεῖσθαι φίλον· ~ἀλλὰ τόδε	πρὸς	ἐκείνῳ δείξας φερέσθω τὰ νικητήρια,
[257]	ἐπαμφοτερίζῃ καθάπερ νῦν, ἀλλ᾽ ἁπλῶς	πρὸς	ἔρωτα ~μετὰ φιλοσόφων λόγων τὸν
[238]	τὸ ~ὀρθὸν ὁρμώσης κρατήσασα ἐπιθυμία	(πρὸς	ἡδονὴν ἀχθεῖσα κάλλους, καὶ ~ὑπὸ
[244]	οἷς ἔδει (ἀπαλλαγὴν ηὕρετο, καταφυγοῦσα	πρὸς	θεῶν ~εὐχάς τε καὶ λατρείας,
[263]	τὸν Ἑρμοῦ ~Λυσίου τοῦ Κεφάλου	πρὸς	λόγους εἶναι. ἢ οὐδὲν λέγω,
[270]	δείξει ἀκριβῶς τῆς φύσεως τούτου	πρὸς	ὃ ~τοὺς λόγους προσοίσει· ἔσται
[249]	ἀεί ἐστιν μνήμῃ κατὰ δύναμιν,	πρὸς	οἷσπερ θεὸς ὢν θεῖός ἐστιν.
[252]	τὸ πάθος, ὦ παῖ καλέ,	πρὸς	ὃν δή μοι ὁ λόγος,
[243]	~ποῦ δή μοι ὁ παῖς	πρὸς	ὃν ἔλεγον; ἵνα καὶ τοῦτο
[276]	δὲ λέγειν τε καὶ σιγᾶν	πρὸς	οὓς δεῖ. ~(Φαῖδρος) ~τὸν τοῦ
[241]	~δυσκόλῳ, φθονερῷ, ἀηδεῖ, βλαβερῷ μὲν	πρὸς	οὐσίαν, βλαβερῷ δὲ πρὸς τὴν
[240]	πρὸς τῇ ~ἀνομοιότητι μάλιστα ἐραστὴς	πρὸς	παιδικὰ ἔχει. νεωτέρῳ γὰρ πρεσβύτερος
[227]	Σώκρατες, τοῦ Κεφάλου, πορεύομαι δὲ	πρὸς	περίπατον ~ἔξω τείχους· συχνὸν γὰρ
[267]	τε Λικυμνίων ἃ ἐκείνῳ ἐδωρήσατο	~πρὸς	ποίησιν εὐεπείας; ~(Φαῖδρος) Πρωταγόρεια δέ,
[234]	ἔπαθον διὰ σέ, ~ὦ Φαῖδρε,	πρὸς	σὲ ἀποβλέπων, ὅτι ἐμοὶ ἐδόκεις
[237]	τὸν λόγον καὶ μὴ βλέπων	πρὸς	σὲ ~ὑπ᾽ αἰσχύνης διαπορῶμαι. ~(Φαῖδρος)
[253]	φθόνῳ οὐδ᾽ ἀνελευθέρῳ δυσμενείᾳ χρώμενοι	πρὸς	τὰ παιδικά, ἀλλ᾽ ~εἰς ὁμοιότητα
[264]	ἂν ἤδη ὁ ἐραστὴς λέγοι	πρὸς	τὰ παιδικά. ἢ οὐδὲν εἶπον,
[254]	καὶ ἡνιόχῳ ἀναγκάζει ~ἰέναι τε	πρὸς	τὰ παιδικὰ καὶ μνείαν ποιεῖσθαι
[243]	οἱ ἐρασταὶ ἀναιροῦνται καὶ ἔχουσι	πρὸς	τὰ παιδικὰ φθονερῶς τε ~καὶ
[256]	ὁμόζυξ αὖ μετὰ τοῦ ἡνιόχου	πρὸς	ταῦτα μετ᾽ αἰδοῦς καὶ λόγου
[240]	περὶ πᾶν λέγεται· ὃ δὴ	πρὸς	τῇ ~ἀνομοιότητι μάλιστα ἐραστὴς πρὸς
[236]	ἀναγκαίων τε καὶ ~χαλεπῶν εὑρεῖν	πρὸς	τῇ διαθέσει καὶ τὴν εὕρεσιν.
[254]	σκέλη τε καὶ τὰ ἰσχία	~πρὸς	τὴν γῆν ἐρείσας ὀδύναις ἔδωκεν.
[231]	ἄριστα περὶ τῶν ~οἰκείων βουλεύσαιντο,	πρὸς	τὴν δύναμιν τὴν αὑτῶν εὖ
[241]	~σώματος ἕξιν, πολὺ δὲ βλαβερωτάτῳ	πρὸς	τὴν τῆς ψυχῆς παίδευσιν, ἧς
[254]	δὲ τοῦ ~ἡνιόχου ἡ μνήμη	πρὸς	τὴν τοῦ κάλλους φύσιν ἠνέχθη,
[241]	μὲν πρὸς οὐσίαν, βλαβερῷ δὲ	πρὸς	τὴν τοῦ ~σώματος ἕξιν, πολὺ
[247]	ἐλθούσης δὲ αὐτῆς ὁ ἡνίοχος	πρὸς	~τὴν φάτνην τοὺς ἵππους στήσας
[270]	σκοπεῖν τὴν δύναμιν αὐτοῦ, τίνα	πρὸς	τί ~πέφυκεν εἰς τὸ δρᾶν
[277]	τὸ ~λόγων γένος, οὔτε τι	πρὸς	τὸ διδάξαι οὔτε τι πρὸς
[229]	δύ᾽ ἢ τρία στάδια, ᾗ	πρὸς	τὸ ἐν Ἄγρας διαβαίνομεν· καὶ
[265]	λάβωμεν, ὡς ἀπὸ τοῦ ψέγειν	πρὸς	τὸ ἐπαινεῖν ἔσχεν ὁ ~λόγος
[277]	πρὸς τὸ διδάξαι οὔτε τι	πρὸς	τὸ πεῖσαι, ὡς ὁ ἔμπροσθεν
[251]	πτερά. ὅταν μὲν οὖν βλέπουσα	πρὸς	τὸ ~τοῦ παιδὸς κάλλος, ἐκεῖθεν
[255]	οἰκεῖοι μοῖραν φιλίας ~οὐδεμίαν παρέχονται	πρὸς	τὸν ἔνθεον φίλον. ὅταν δὲ
[255]	Γανυμήδους ἐρῶν ~ὠνόμασε, πολλὴ φερομένη	πρὸς	τὸν ἐραστήν, ἡ μὲν εἰς
[255]	ἀκόλαστος ἵππος ἔχει ὅτι λέγῃ	~πρὸς	τὸν ἡνίοχον, ~καὶ ἀξιοῖ ἀντὶ
[253]	~εὐποροῦσι διὰ τὸ συντόνως ἠναγκάσθαι	πρὸς	τὸν θεὸν βλέπειν, καὶ ἐφαπτόμενοι
[238]	οὖν θεῷ μελήσει, ἡμῖν δὲ	πρὸς	τὸν παῖδα πάλιν τῷ λόγῳ
[232]	νομίζουσι γίγνεσθαι. διόπερ καὶ τὰς	~πρὸς	τοὺς ἄλλους τῶν ἐρωμένων συνουσίας
[234]	~ἀγαθῶν μεταδώσουσιν· οὐδὲ οἳ διαπραξάμενοι	πρὸς	τοὺς ἄλλους φιλοτιμήσονται, ~ἀλλ᾽ οἵτινες
[231]	παρεληλυθότας ~πόνους ὑπολογίζεσθαι, οὔτε τὰς	πρὸς	τοὺς προσήκοντας διαφορὰς αἰτιάσασθαι· ~ὥστε
[263]	ὄντων ~ὃ (αὐτὸς ἐβουλήθη, καὶ	πρὸς	τοῦτο ἤδη συνταξάμενος πάντα τὸν
[271]	~οὐκοῦν ἡ ἅμιλλα αὐτῷ τέταται	πρὸς	τοῦτο πᾶσα· πειθὼ γὰρ ἐν
[252]	τε οὖν ἔρωτα τῶν καλῶν	πρὸς	τρόπου ἐκλέγεται ἕκαστος, ~καὶ ὡς
[257]	τοῦ ~κατὰ Νεῖλον ἐκλήθη· καὶ	πρὸς	τῷ ἀγκῶνι λανθάνει σε ὅτι
[240]	εἶναι ὑπάρχει· παιδικοῖς δὲ ἐραστὴς	πρὸς	τῷ βλαβερῷ ~καὶ εἰς τὸ
[270]	ποθεν εἰσιέναι. ὃ καὶ Περικλῆς	πρὸς	τῷ εὐφυὴς εἶναι ἐκτήσατο· ~προσπεσὼν
[249]	δὲ τῶν ~(ἀνθρωπίνων σπουδασμάτων καὶ	πρὸς	τῷ θείῳ γιγνόμενος, νουθετεῖται μὲν
[270]	ὦ ἑταῖρε, λέγει· χρὴ μέντοι	πρὸς	τῷ Ἱπποκράτει τὸν λόγον ~ἐξετάζοντα
[240]	ἀνεκτούς, εἰς δὲ μέθην ἰόντος	πρὸς	τῷ μὴ ~ἀνεκτῷ ἐπαισχεῖς, παρρησίᾳ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/10/2007