Alphabétiquement     [«   »]
τάχιστα 2
ταχὺ 1
τέ 5
τε 291
τεήν 1
τέθαπται 1
τεθαυμακότες 1
Fréquences     [«    »]
217 μὲν
192 τὸ
190 Φαῖδρος
291 τε
299 δὲ
804 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Phedre

τε


Pages
[246]   τε καὶ ἡνίοχοι πάντες ~αὐτοί  τε   ἀγαθοὶ καὶ ἐξ ἀγαθῶν, (τὸ
[230]   ἀμφιλαφής τε ~καὶ ὑψηλή, τοῦ  τε   ἄγνου τὸ ὕψος καὶ τὸ
[248]   ψυχὴ κουφίζεται, τούτῳ τρέφεται. θεσμός  τε   Ἀδραστείας ~ὅδε. ἥτις ἂν ψυχὴ
[273]   ὡς ἐὰν μή τις τῶν  τε   ἀκουσομένων ~(τὰς φύσεις διαριθμήσηται, καὶ
[277]   ~(Σωκράτης) ~πρὶν ἄν τις τό  τε   ἀληθὲς ἑκάστων εἰδῇ πέρι ὧν
[234]   λόγος; οὐχ ὑπερφυῶς τά  τε   ἄλλα καὶ τοῖς ~ὀνόμασιν εἰρῆσθαι;
[257]   τε ~καὶ ἐκτέτεισται παλινῳδία, τά  τε   ἄλλα καὶ τοῖς ὀνόμασιν ἠναγκασμένη
[239]   περίφοβον ὄντα τοῦ ~καταφρονηθῆναι· τά  τε   ἄλλα μηχανᾶσθαι ὅπως ἂν
[239]   κόσμοις χήτει οἰκείων κοσμούμενον, ὅσα  τε   ἄλλα τούτοις ἕπεται πάντα ~ἐπιτηδεύοντα,
[278]   φιλόσοφον τοιοῦτόν τι μᾶλλόν  τε   ἂν αὐτῷ καὶ ἁρμόττοι καὶ
[263]   ἑκατέρου τοῦ εἴδους, ἐν  τε   ἀνάγκη τὸ ~πλῆθος πλανᾶσθαι καὶ
[276]   ἄλλοι παιδιαῖς ἄλλαις χρῶνται, ~συμποσίοις  τε   ἄρδοντες αὑτοὺς ἑτέροις τε ὅσα
[265]   καὶ Ἔρωτος, ἐρωτικὴν μανίαν ἐφήσαμέν  τε   ἀρίστην εἶναι, καὶ οὐκ ~οἶδ᾽
[267]   ποιοῦσιν διὰ ῥώμην λόγου, ~(καινά  τε   ἀρχαίως τά τ᾽ ἐναντία καινῶς,
[230]   οὕτω προτείνων ἐν ~βιβλίοις τήν  τε   (Ἀττικὴν φαίνῃ περιάξειν ἅπασαν καὶ
[272]   πότε λεκτέον καὶ ἐπισχετέον, ~βραχυλογίας  τε   αὖ καὶ ἐλεινολογίας καὶ δεινώσεως
[261]   καὶ ἓν καὶ πολλά, μένοντά  τε   αὖ καὶ φερόμενα; ~(Φαῖδρος) μάλα
[230]   εὐωδέστατον παρέχοι τὸν τόπον·  τε   αὖ πηγὴ χαριεστάτη ὑπὸ ~τῆς
[267]   τὸ τοῦ ~Χαλκηδονίου σθένος, ὀργίσαι  τε   αὖ πολλοὺς ἅμα δεινὸς ἁνὴρ
[267]   εἶδον ὡς τιμητέα μᾶλλον, τά  τε   αὖ ~σμικρὰ μεγάλα καὶ τὰ
[258]   ἆρ᾽ οὐκ ~ἰσόθεον ἡγεῖται αὐτός  τε   αὑτὸν ἔτι ζῶν, καὶ οἱ
[276]   τῷ ταὐτὸν ἴχνος μετιόντι, ἡσθήσεταί  τε   ~αὐτοὺς θεωρῶν φυομένους ἁπαλούς· ὅταν
[268]   περὶ μεγάλου πάνυ σμικράς, ὅταν  τε   ~βούληται οἰκτράς, καὶ τοὐναντίον αὖ
[244]   θείᾳ μέντοι δόσει ~διδομένης.  τε   γὰρ δὴ ἐν Δελφοῖς προφῆτις
[274]   Αἰγυπτίους καὶ ~μνημονικωτέρους παρέξει· μνήμης  τε   γὰρ καὶ σοφίας φάρμακον ηὑρέθη.
[230]   καλή γε καταγωγή.  τε   γὰρ πλάτανος αὕτη μάλ᾽ ἀμφιλαφής
[245]   πάντα τε οὐρανὸν ~(πᾶσάν  τε   γῆν εἰς ἓν συμπεσοῦσαν στῆναι
[276]   τούτου ἀδελφὸν γνήσιον, τῷ τρόπῳ  τε   γίγνεται, καὶ ~ὅσῳ ἀμείνων καὶ
[257]   ἐν ταῖς πόλεσιν αἰσχύνονται λόγους  τε   γράφειν καὶ ~καταλείπειν συγγράμματα ἑαυτῶν,
[255]   ~πλησιάζῃ μετὰ τοῦ ἅπτεσθαι ἔν  τε   γυμνασίοις καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις
[240]   ἀνάγκης ἀεὶ ~προσκειμένης μεταχειρίζεσθαι, φυλακάς  τε   δὴ καχυποτόπους φυλαττομένῳ διὰ ~παντὸς
[235]   τοῦ ~παντὸς ἡμάρτηκεν, καὶ οἷόν  τε   δὴ παρὰ πάντα ταῦτα ἄλλα
[248]   ἰδεῖν πεδίον οὗ ἐστιν,  τε   δὴ ~προσήκουσα ψυχῆς τῷ ἀρίστῳ
[273]   φύσεις διαριθμήσηται, καὶ κατ᾽ εἴδη  τε   διαιρεῖσθαι τὰ ὄντα καὶ μιᾷ
[256]   μὲν δὴ οὖν εἰς τεταγμένην  τε   δίαιταν καὶ φιλοσοφίαν νικήσῃ τὰ
[271]   οἷος ὑφ᾽ οἵων πείθεται, παραγιγνόμενόν  τε   δυνατὸς ~διαισθανόμενος ἑαυτῷ ἐνδείκνυσθαι
[267]   γὰρ ἁνήρ. Τεισίαν δὲ Γοργίαν  τε   ~ἐάσομεν εὕδειν, οἳ πρὸ τῶν
[279]   τῶν πώποτε ἁψαμένων λόγων, ἔτι  τε   εἰ αὐτῷ μὴ ἀποχρήσαι ταῦτα,
[236]   παντὸς μᾶλλον οὕτως ὅπως οἷός  τε   εἶ, ἵνα μὴ τὸ τῶν
[253]   τῇ καλλίονι στάσει ~ὢν τό  τε   εἶδος ὀρθὸς καὶ διηρθρωμένος, ὑψαύχην,
[234]   ἀρετὴν ἐπιδείξονται. σὺ οὖν τῶν  τε   ~εἰρημένων μέμνησο καὶ ἐκεῖνο ἐνθυμοῦ,
[241]   πράττων ταὐτὰ τῷ πρόσθεν ὅμοιός  τε   ἐκείνῳ καὶ αὐτὸς ~πάλιν
[242]   Φαῖδρε, δεινὸν λόγον αὐτός  τε   ἐκόμισας ἐμέ τε ἠνάγκασας εἰπεῖν.
[250]   κάλλους, ὥσπερ εἴπομεν, ~(μετ᾽ ἐκείνων  τε   ἔλαμπεν ὄν, δεῦρό τ᾽ ἐλθόντες
[278]   τὰ περὶ λόγων· καὶ σύ  τε   ἐλθὼν φράζε Λυσίᾳ ~ὅτι νὼ
[278]   ἀγαθῶν (ἐν) μόνοις ἡγούμενος τό  τε   ἐναργὲς εἶναι ~καὶ τέλεον καὶ
[240]   ~παντὸς καὶ πρὸς ἅπαντας, ἀκαίρους  τε   ἐπαίνους καὶ ὑπερβάλλοντας ἀκούοντι, ~ὡς
[266]   ~(Σωκράτης) ~τούτων δὴ ἔγωγε αὐτός  τε   ἐραστής, Φαῖδρε, τῶν διαιρέσεων
[238]   τίς ὠφελία βλάβη ἀπό  τε   ~ἐρῶντος καὶ μὴ τῷ χαριζομένῳ
[262]   οὖν. ~(Σωκράτης) ~ἦ οὖν οἷός  τε   ἔσται, ἀλήθειαν ἀγνοῶν ἑκάστου, τὴν
[254]   ὀδύνης, ~ἣν ὑπὸ τοῦ χαλινοῦ  τε   ἔσχεν καὶ τοῦ πτώματος, μόγις
[264]   εἶναι μήτε ἄπουν, ἀλλὰ μέσα  ~τε   ἔχειν καὶ ἄκρα, πρέποντα ἀλλήλοις
[249]   τε καὶ ἐξ ἀρίστων τῷ  τε   ἔχοντι καὶ τῷ ~κοινωνοῦντι αὐτῆς
[242]   ἡμαρτανέτην περὶ τὸν ἔρωτα, ἔτι  τε   εὐήθεια ~αὐτοῖν πάνυ ἀστεία,
[277]   γεγραμμένῳ λόγῳ περὶ ἑκάστου παιδιάν  τε   ἡγούμενος πολλὴν ~ἀναγκαῖον εἶναι, καὶ
[238]   δὴ ὑπὸ ἐπιθυμίας ~ἀρχομένῳ δουλεύοντί  τε   ἡδονῇ ἀνάγκη που τὸν ἐρώμενον
[279]   λόγους τὰ τῆς φύσεως, ἔτι  τε   ~ἤθει γεννικωτέρῳ κεκρᾶσθαι· ὥστε οὐδὲν
[255]   δὲ ἤδη τοῦ χρόνου  τε   ἡλικία καὶ τὸ χρεὼν ἤγαγεν
[242]   λόγον αὐτός τε ἐκόμισας ἐμέ  τε   ἠνάγκασας εἰπεῖν. ~(Φαῖδρος) πῶς δή;
[254]   ~ἐλοιδόρησεν ὀργῇ, πολλὰ κακίζων τόν  τε   ἡνίοχον καὶ τὸν ὁμόζυγα ὡς
[252]   ~πτερωνύμου ἄχθος· ὅσοι δὲ Ἄρεώς  τε   θεραπευταὶ καὶ μετ᾽ ἐκείνου περιεπόλουν,
[265]   τίνων δή; ~(Σωκράτης) ~εἰς μίαν  τε   ἰδέαν συνορῶντα ἄγειν τὰ πολλαχῇ
[271]   λόγων συνών. ὅταν ~δὲ εἰπεῖν  τε   ἱκανῶς ἔχῃ οἷος ὑφ᾽ οἵων
[233]   τοῦτο παρέστηκεν, ὡς οὐχ οἷόν  τε   ἰσχυρὰν ~φιλίαν γενέσθαι ἐὰν μή
[246]   ἵππων μὲν αὐτῷ καλός  τε   καὶ ~ἀγαθὸς καὶ ἐκ τοιούτων,
[230]   Ἀχελῴου ἱερὸν ἀπὸ τῶν κορῶν  τε   καὶ ἀγαλμάτων ἔοικεν εἶναι. ~(εἰ
[251]   τοῦ πτεροφυεῖν ἀρχομένου ψυχή· ζεῖ  τε   καὶ ~ἀγανακτεῖ καὶ γαργαλίζεται φύουσα
[251]   γίγνεται ὅταν ἄρτι φύωσιν, κνῆσίς  τε   καὶ ἀγανάκτησις ~περὶ τὰ οὖλα,
[247]   τῶν ἡνιόχων. ἔνθα ~δὴ πόνος  τε   καὶ ἀγὼν ἔσχατος ψυχῇ πρόκειται.
[278]   ἔπειτα εἴ τινες τούτου ἔκγονοί  ~(τε   καὶ ἀδελφοὶ ἅμα ἐν ἄλλαισιν
[252]   ~περὶ πλείονος ποιεῖται, ἀλλὰ μητέρων  τε   καὶ ἀδελφῶν καὶ ἑταίρων ~πάντων
[261]   αὐτό. ~(Σωκράτης) περὶ τοῦ δικαίου  τε   καὶ ἀδίκου; ~(Φαῖδρος) ναί. ~(Σωκράτης)
[240]   χρωμένου; ~καὶ ἐρῶν μὲν βλαβερός  τε   καὶ ἀηδής, λήξας δὲ τοῦ
[246]   ἡνιόχησις. πῇ δὴ οὖν θνητόν  τε   καὶ ἀθάνατον ~ζῷον ἐκλήθη πειρατέον
[246]   ψυχήν, ἐξ ἀνάγκης ἀγένητόν  ~τε   καὶ ἀθάνατον ψυχὴ ἂν εἴη.
[253]   ~μελανόμματος, τιμῆς ἐραστὴς μετὰ σωφροσύνης  τε   καὶ αἰδοῦς, καὶ ἀληθινῆς ~δόξης
[249]   χιλιοστῷ ἀμφότεραι ἀφικνούμεναι ἐπὶ κλήρωσίν  τε   καὶ αἵρεσιν τοῦ ~δευτέρου βίου
[272]   μάθῃ ~λόγων, τούτων τὴν εὐκαιρίαν  τε   καὶ ἀκαιρίαν διαγνόντι, ~καλῶς τε
[239]   γὰρ τοιοῦτον σῶμα ἐν πολέμῳ  τε   καὶ ἄλλαις ~χρείαις ὅσαι μεγάλαι
[279]   μήν; ~(Σωκράτης) ~ὦ φίλε Πάν  τε   καὶ ἄλλοι ὅσοι τῇδε θεοί,
[244]   καὶ ἐὰν δὴ λέγωμεν Σίβυλλάν  τε   καὶ ἄλλους, ~ὅσοι μαντικῇ χρώμενοι
[276]   ἐν λόγοις δυναμένου ~παίζειν, δικαιοσύνης  τε   καὶ ἄλλων ὧν λέγεις πέρι
[254]   καὶ τὸν ὁμόζυγα ὡς δειλίᾳ  τε   ~καὶ ἀνανδρίᾳ λιπόντε τὴν τάξιν
[249]   κάλλος, τοῦ ἀληθοῦς ἀναμιμνῃσκόμενος, πτερῶταί  τε   καὶ ~ἀναπτερούμενος προθυμούμενος ἀναπτέσθαι, ἀδυνατῶν
[245]   πρῶτον ~ψυχῆς φύσεως πέρι θείας  τε   καὶ ἀνθρωπίνης ἰδόντα πάθη τε
[259]   οὐρανὸν καὶ λόγους οὖσαι θείους  τε   καὶ ἀνθρωπίνους ἱᾶσιν καλλίστην φωνήν.
[230]   καὶ μᾶλλον ἐπιτεθυμμένον, ~εἴτε ἡμερώτερόν  τε   καὶ ἁπλούστερον ζῷον, θείας τινὸς
[267]   ἐπεξέλεγχον ὡς ποιητέον ἐν κατηγορίᾳ  τε   καὶ ~ἀπολογίᾳ. τὸν δὲ κάλλιστον
[267]   ἐπᾴδων κηλεῖν, ὡς ἔφη· διαβάλλειν  τε   καὶ ἀπολύσασθαι ~διαβολὰς ὁθενδὴ κράτιστος.
[259]   τροφῆς δεῖσθαι γενόμενον, ἀλλ᾽ ἄσιτόν  τε   καὶ ἄποτον εὐθὺς ᾄδειν, ~ἕως
[247]   ἀληθείας λέγοντα γὰρ ἀχρώματός  τε   καὶ ἀσχημάτιστος καὶ ~ἀναφὴς οὐσία
[274]   ~(Σωκράτης) οὐκοῦν τὸ μὲν τέχνης  τε   καὶ ἀτεχνίας λόγων πέρι ἱκανῶς
[229]   Πηγάσων καὶ (ἄλλων ἀμηχάνων πλήθη  τε   καὶ ἀτοπίαι ~τερατολόγων τινῶν φύσεων·
[246]   ὅτι τοιοῦτον· τούτοις δὴ τρέφεταί  τε   ~καὶ αὔξεται μάλιστά γε τὸ
[278]   ~ἐν χρόνῳ, πρὸς ἄλληλα (κολλῶν  τε   καὶ ἀφαιρῶν, ἐν δίκῃ που
[256]   ἐὰν δὲ δὴ διαίτῃ φορτικωτέρᾳ  τε   καὶ ~(ἀφιλοσόφῳ, φιλοτίμῳ δὲ χρήσωνται,
[247]   μετέχων, ἐπὶ ~τὴν γῆν ῥέπων  τε   καὶ βαρύνων μὴ καλῶς
[243]   ἔχουσι πρὸς τὰ παιδικὰ φθονερῶς  τε   ~καὶ βλαβερῶς, πῶς οὐκ ἂν
[258]   ἤδη, τὸ μὴ καλῶς λέγειν  τε   καὶ γράφειν ἀλλ᾽ αἰσχρῶς ~τε
[277]   αἰσχρὸν εἶναι τὸ λόγους λέγειν  τε   καὶ γράφειν, καὶ ὅπῃ ~γιγνόμενον
[259]   λόγον ὅπῃ καλῶς ἔχει λέγειν  τε   ~καὶ γράφειν καὶ ὅπῃ μή,
[261]   πως περὶ τὰς δίκας ~λέγεταί  τε   καὶ γράφεται τέχνῃ, λέγεται δὲ
[269]   οἱ ~ἄνδρες ὡς ῥητορικὴν διδάσκουσίν  τε   καὶ γράφουσιν, καὶ ἔμοιγε δοκεῖς
[271]   οὖν τὸν τρόπον τοῦτον λέγωσί  τε   καὶ γράφωσι, μὴ ~πειθώμεθα αὐτοῖς
[276]   ὡς ἔοικε, παιδιᾶς χάριν σπερεῖ  τε   ~καὶ γράψει, ὅταν (δὲ) γράφῃ,
[235]   παλαιοὶ γὰρ καὶ σοφοὶ ἄνδρες  τε   ~καὶ γυναῖκες περὶ αὐτῶν εἰρηκότες
[246]   ~τῷ δ᾽ ἕπεται στρατιὰ θεῶν  τε   καὶ δαιμόνων, ~(κατὰ ἕνδεκα μέρη
[256]   τὰς ~μεγίστας ἡγουμένω ἀλλήλοιν δεδωκέναι  τε   καὶ δεδέχθαι, ἃς οὐ θεμιτὸν
[255]   ἐραστοῦ ~ψυχὴν τοῖς παιδικοῖς αἰδουμένην  ~τε   καὶ δεδιυῖαν (ἕπεσθαι. ἅτε οὖν
[241]   πολλὰ καὶ μετὰ πολλῶν ὅρκων  τε   καὶ δεήσεων ὑπισχνούμενος μόγις ~(κατεῖχε
[244]   πολλὰ δὴ καὶ καλὰ ἰδίᾳ  τε   καὶ δημοσίᾳ τὴν Ἑλλάδα ἠργάσαντο,
[270]   ἐμπλησθεὶς καὶ ~ἐπὶ φύσιν νοῦ  τε   καὶ διανοίας ἀφικόμενος, ὧν δὴ
[269]   ἀπαίδευτον εἰς ~τοὺς ταῦτα γεγραφότας  τε   καὶ διδάσκοντας ὡς ῥητορικὴν τέχνην,
[247]   μὲν οὖν καὶ μακάριαι θέαι  τε   καὶ διέξοδοι ἐντὸς οὐρανοῦ, ἃς
[256]   τῶν πολλῶν μακαριστὴν αἵρεσιν εἱλέσθην  τε   καὶ διεπραξάσθην· ~καὶ διαπραξαμένω τὸ
[246]   κακῷ καὶ τοῖς ~ἐναντίοις φθίνει  τε   καὶ διόλλυται. μὲν δὴ
[247]   ἕπεται ~δὲ ἀεὶ ἐθέλων  τε   καὶ δυνάμενος· φθόνος γὰρ ἔξω
[257]   λόγῳ σοι ἀπηχὲς εἴπομεν Φαῖδρός  τε   καὶ ἐγώ, ~Λυσίαν τὸν τοῦ
[278]   λόγων, οἳ ~ἐπέστελλον (λέγειν Λυσίᾳ  τε   καὶ εἴ τις ἄλλος συντίθησι
[269]   διῇμεν τῶν παγκάλων τεχνημάτων βραχυλογιῶν  τε   καὶ εἰκονολογιῶν καὶ ~ὅσα ἄλλα
[253]   τὰ αὐτά. οἱ δὲ Ἀπόλλωνός  τε   καὶ ~ἑκάστου τῶν θεῶν οὕτω
[257]   ὅτι καλλίστη καὶ ἀρίστη δέδοταί  τε   ~καὶ ἐκτέτεισται παλινῳδία, τά τε
[246]   διηγήσεως, δὲ ἔοικεν, ~ἀνθρωπίνης  τε   καὶ ἐλάττονος· ταύτῃ οὖν λέγωμεν.
[278]   καὶ σὺ εὐξαίμεθ᾽ ἂν σέ  τε   καὶ ἐμὲ γενέσθαι. ~(Φαῖδρος) παντάπασι
[266]   δ᾽ οὐκ ἀτιμαστέον αὐτὸ σοί  τε   καὶ ἐμοί, λεκτέον δὲ τί
[246]   τοιούτων, δ᾽ ἐξ ἐναντίων  τε   καὶ ἐναντίος· χαλεπὴ δὴ καὶ
[262]   ἰδεῖν τι ὧν ~φαμεν ἀτέχνων  τε   καὶ ἐντέχνων εἶναι; ~(Φαῖδρος) ~πάντων
[274]   μὴ πάρεργον, ἀλλὰ δεσπόταις ἀγαθοῖς  τε   καὶ ἐξ ἀγαθῶν. ὥστ᾽ εἰ
[249]   αὕτη πασῶν τῶν ἐνθουσιάσεων ἀρίστη  τε   καὶ ἐξ ἀρίστων τῷ τε
[276]   ταῦτα ~μὲν δὴ παιδιᾶς  τε   καὶ ἑορτῆς χάριν δρῴη ἄν,
[247]   τοὺς ἵππους στήσας παρέβαλεν ἀμβροσίαν  τε   καὶ ἐπ᾽ αὐτῇ νέκταρ ~ἐπότισεν.
[248]   πλησθεῖσα βαρυνθῇ, βαρυνθεῖσα δὲ πτερορρυήσῃ  τε   καὶ ἐπὶ τὴν γῆν ~πέσῃ,
[247]   ἅτ᾽ οὖν θεοῦ διάνοια νῷ  ~τε   καὶ ἐπιστήμῃ ἀκηράτῳ τρεφομένη, καὶ
[240]   ~ἄλλα πολλὰ τῶν τοιουτοτρόπων θρεμμάτων  τε   καὶ ἐπιτηδευμάτων, οἷς τό γε
[270]   ῥώμην ἐμποιήσειν, τῇ δὲ λόγους  τε   καὶ ~ἐπιτηδεύσεις νομίμους πειθὼ ἣν
[239]   κτῆσιν τοῦ ἐρῶντος ὁμιλία  τε   καὶ ἐπιτροπεία παρέξεται. ~σαφὲς δὴ
[250]   ἀτρεμῆ καὶ εὐδαίμονα φάσματα μυούμενοί  ~τε   καὶ ἐποπτεύοντες ἐν αὐγῇ καθαρᾷ,
[245]   τε καὶ ἀνθρωπίνης ἰδόντα πάθη  τε   καὶ ἔργα τἀληθὲς ~νοῆσαι· ἀρχὴ
[250]   δὲ μετ᾽ ἄλλου θεῶν, εἶδόν  τε   καὶ ~ἐτελοῦντο τῶν τελετῶν ἣν
[235]   ~οἷός τε ὢν ταὐτὰ ἑτέρως  τε   καὶ ἑτέρως λέγων ἀμφοτέρως εἰπεῖν
[253]   προθυμοῦνται λέγω, οὕτω καλή  τε   καὶ ~εὐδαιμονικὴ ὑπὸ τοῦ δι᾽
[239]   τῷ ἐραστῇ, ὅτι τῶν φιλτάτων  τε   καὶ ~εὐνουστάτων καὶ θειοτάτων κτημάτων
[265]   (μυθικόν τινα ὕμνον προσεπαίσαμεν μετρίως  τε   καὶ εὐφήμως τὸν ~ἐμόν τε
[278]   παντάπασι μὲν οὖν ἔγωγε βούλομαί  τε   καὶ εὔχομαι λέγεις. ~(Σωκράτης)
[260]   γελοῖον καὶ φίλον δεινόν  τε   καὶ ἐχθρὸν (εἶναι φίλον)
[245]   ἱκανὸς ~ποιητὴς ἐσόμενος, ἀτελὴς αὐτός  τε   καὶ ποίησις ὑπὸ τῆς
[252]   ἐρώμενον· σκοποῦσιν οὖν εἰ φιλόσοφός  ~τε   καὶ ἡγεμονικὸς τὴν φύσιν, καὶ
[263]   ἄλλῃ φέρεται, καὶ ἀμφισβητοῦμεν ~ἀλλήλοις  τε   καὶ ἡμῖν αὐτοῖς; ~(Φαῖδρος) πάνυ
[246]   ἡνιόχου. θεῶν μὲν οὖν ἵπποι  τε   καὶ ἡνίοχοι πάντες ~αὐτοί τε
[246]   δὴ συμφύτῳ δυνάμει ~ὑποπτέρου ζεύγους  τε   καὶ ἡνιόχου. θεῶν μὲν οὖν
[254]   πάντα πράγματα παρέχων τῷ σύζυγί  τε   καὶ ἡνιόχῳ ἀναγκάζει ~ἰέναι τε
[254]   ἀπωτέρω, μὲν ὑπ᾽ ~αἰσχύνης  τε   καὶ θάμβους ἱδρῶτι πᾶσαν ἔβρεξε
[250]   σὺν εὐδαίμονι χορῷ μακαρίαν ὄψιν  τε   καὶ ~θέαν, ἑπόμενοι μετὰ μὲν
[261]   τινα κατασκευάζεις, ~ἤ τινα Θρασύμαχόν  τε   καὶ Θεόδωρον Ὀδυσσέα. ~(Σωκράτης) ~ἴσως.
[239]   ~τὴν δὲ τοῦ σώματος ἕξιν  τε   καὶ θεραπείαν οἵαν τε καὶ
[251]   ~καλεῖται δεχομένη (τὸν ἵμερον) ἄρδηταί  τε   καὶ θερμαίνηται, λωφᾷ τε τῆς
[247]   διὰ χρόνου τὸ ὂν ἀγαπᾷ  τε   καὶ θεωροῦσα τἀληθῆ ~τρέφεται καὶ
[269]   αὐτοῦ τέχνη, οὐχ Λυσίας  τε   καὶ ~Θρασύμαχος πορεύεται δοκεῖ μοι
[251]   οἷον ἐκ τῆς φρίκης μεταβολή  τε   (καὶ ἱδρὼς καὶ θερμότης ἀήθης
[244]   διανοίας ποριζομένων ~ἀνθρωπίνῃ οἰήσει νοῦν  τε   καὶ ἱστορίαν, οἰονοϊστικὴν ἐπωνόμασαν, (ἣν
[248]   καί τινι συντυχίᾳ χρησαμένη λήθης  τε   ~καὶ κακίας πλησθεῖσα βαρυνθῇ, βαρυνθεῖσα
[258]   τε καὶ γράφειν ἀλλ᾽ αἰσχρῶς  ~τε   καὶ κακῶς. ~(Φαῖδρος) δῆλον δή.
[278]   γραφομένοις ἐν ψυχῇ ~περὶ δικαίων  τε   καὶ καλῶν καὶ ἀγαθῶν (ἐν)
[276]   ποιοῖ. ~(Σωκράτης) ~τὸν δὲ δικαίων  τε   καὶ καλῶν καὶ ἀγαθῶν ἐπιστήμας
[252]   ὄντα ἑαυτῷ οἷον ἄγαλμα τεκταίνεταί  τε   καὶ ~κατακοσμεῖ, ὡς (τιμήσων τε
[257]   τῶν πολιτικῶν μάλιστα ἐρῶσι λογογραφίας  τε   καὶ καταλείψεως ~συγγραμμάτων, οἵ γε
[245]   χρόνον, ~λύσιν τῷ ὀρθῶς μανέντι  τε   καὶ κατασχομένῳ (τῶν παρόντων κακῶν
[239]   μὲν οὖν κατὰ (διάνοιαν ἐπίτροπός  τε   καὶ κοινωνὸς οὐδαμῇ ~λυσιτελὴς ἀνὴρ
[274]   ~καὶ ἀστρονομίαν, ἔτι δὲ πεττείας  τε   καὶ κυβείας, καὶ δὴ καὶ
[244]   ηὕρετο, καταφυγοῦσα πρὸς θεῶν ~εὐχάς  τε   καὶ λατρείας, ὅθεν δὴ καθαρμῶν
[246]   τῷ θεῷ φίλον, ταύτῃ ~ἐχέτω  τε   καὶ λεγέσθω· τὴν δὲ αἰτίαν
[272]   ἀπίῃ καὶ τραχεῖαν, ἐξὸν ὀλίγην  τε   καὶ λείαν. ~ἀλλ᾽ εἴ τινά
[230]   ἀγαπητὸν καὶ σφόδρα ἡδύ· ~θερινόν  τε   καὶ λιγυρὸν ὑπηχεῖ τῷ τῶν
[274]   ~Θεύθ. τοῦτον δὴ πρῶτον ἀριθμόν  τε   καὶ λογισμὸν εὑρεῖν καὶ (γεωμετρίαν
[245]   ὑφ᾽ ἑαυτοῦ κινουμένου, ~ψυχῆς οὐσίαν  τε   καὶ λόγον τοῦτον αὐτόν τις
[227]   ὑπέρτερον" πρᾶγμα ~ποιήσασθαι τὸ τεήν  τε   καὶ Λυσίου διατριβὴν ἀκοῦσαι; ~(Φαῖδρος)
[266]   τὰ δὲ νῦν παρὰ σοῦ  τε   καὶ ~Λυσίου μαθόντας εἰπὲ τί
[245]   τρίτη δὲ ἀπὸ Μουσῶν κατοκωχή  τε   καὶ μανία, λαβοῦσα ἁπαλὴν καὶ
[262]   τὴν τοῦ ἀγνοουμένου ὁμοιότητα ~σμικράν  τε   καὶ μεγάλην ἐν τοῖς ἄλλοις
[261]   ἐν ἰδίοις, ~αὐτὴ σμικρῶν  (τε   καὶ μεγάλων πέρι, καὶ οὐδὲν
[269]   ἔσῃ ~ῥήτωρ ἐλλόγιμος, προσλαβὼν ἐπιστήμην  τε   καὶ μελέτην, ὅτου δ᾽ ἂν
[258]   οὖν τρόπος τοῦ καλῶς  τε   καὶ μὴ γράφειν; δεόμεθά τι,
[235]   τῶν ἐν τῷ βιβλίῳ ~βελτίω  τε   καὶ μὴ ἐλάττω ἕτερα ὑπέσχησαι
[237]   ἴσμεν. τῷ δὴ τὸν ἐρῶντά  τε   καὶ μὴ κρινοῦμεν; δεῖ ~αὖ
[252]   ἕκαστος ἦν χορευτής, ἐκεῖνον τιμῶν  τε   καὶ ~μιμούμενος εἰς τὸ δυνατὸν
[278]   καταβάντε ἐς τὸ Νυμφῶν νᾶμά  τε   καὶ μουσεῖον ἠκούσαμεν λόγων, οἳ
[270]   σκόπει τί ποτε λέγει Ἱπποκράτης  τε   καὶ ἀληθὴς λόγος. ~ἆρ᾽
[243]   ἀναιδῶς εἴρησθον τὼ λόγω, οὗτός  τε   καὶ ἐκ ~τοῦ βιβλίου
[266]   λόγων τέχνη, ~Θρασύμαχός  τε   καὶ οἱ ἄλλοι χρώμενοι σοφοὶ
[258]   ἄξιος εἶναι ~συγγράφειν, πενθεῖ αὐτός  τε   καὶ οἱ ἑταῖροι. ~(Φαῖδρος) καὶ
[255]   οὐδ᾽ οἱ σύμπαντες ἄλλοι φίλοι  τε   καὶ οἰκεῖοι μοῖραν φιλίας ~οὐδεμίαν
[240]   ἑκὼν ἀπολείπεται, ἀλλ᾽ ὑπ᾽ (ἀνάγκης  τε   ~καὶ οἴστρου ἐλαύνεται, ὃς ἐκείνῳ
[277]   μή· ~τὸ γὰρ ἀγνοεῖν ὕπαρ  τε   καὶ ὄναρ δικαίων (καὶ ἀδίκων
[252]   τε καὶ ~κατακοσμεῖ, ὡς (τιμήσων  τε   καὶ ὀργιάσων. οἱ μὲν δὴ
[271]   ~δῆλον ἄρα ὅτι Θρασύμαχός  τε   καὶ ὃς ἂν ἄλλος σπουδῇ
[246]   ~οὖν οὖσα καὶ ἐπτερωμένη μετεωροπορεῖ  τε   καὶ πάντα τὸν κόσμον διοικεῖ,
[247]   τό γε ἀληθὲς εἰπεῖν, ἄλλως  ~τε   καὶ περὶ ἀληθείας λέγοντα
[269]   τὴν τοῦ τῷ ὄντι ῥητορικοῦ  τε   καὶ πιθανοῦ (τέχνην πῶς ~καὶ
[254]   αἰσθήσει διαθερμήνας τὴν ψυχήν, ~γαργαλισμοῦ  τε   καὶ πόθου (κέντρων ὑποπλησθῇ,
[271]   διδῷ, ~πρῶτον πάσῃ ἀκριβείᾳ γράψει  τε   καὶ ποιήσει ψυχὴν ἰδεῖν, πότερον
[259]   ἡδονῆς, ~(ὥστε ᾄδοντες ἠμέλησαν σίτων  τε   καὶ ποτῶν, καὶ ἔλαθον τελευτήσαντες
[271]   αὐτὰ ἐν ταῖς ~πράξεσιν ὄντα  τε   καὶ πραττόμενα, (ὀξέως τῇ αἰσθήσει
[252]   ἐρωμένους καὶ τοὺς ἄλλους ὁμιλεῖ  τε   ~καὶ προσφέρεται. τόν τε οὖν
[257]   αὐτὸς ὅτι οἱ μέγιστον ~δυνάμενοί  τε   καὶ σεμνότατοι ἐν ταῖς πόλεσιν
[254]   βάθρῳ βεβῶσαν· ἰδοῦσα δὲ ἔδεισέ  τε   καὶ σεφθεῖσα ~ἀνέπεσεν ὑπτία, καὶ
[276]   ἀμῦναι ~ἑαυτῷ, ἐπιστήμων δὲ λέγειν  τε   καὶ σιγᾶν πρὸς οὓς δεῖ.
[265]   τε καὶ εὐφήμως τὸν ~ἐμόν  τε   καὶ σὸν δεσπότην ἔρωτα,
[234]   καὶ ταύτῃ δεῖ ὑπ᾽ ἐμοῦ  τε   καὶ σοῦ τὸν λόγον ἐπαινεθῆναι,
[276]   χρώμενος, λαβὼν ψυχὴν προσήκουσαν, φυτεύῃ  τε   ~καὶ σπείρῃ μετ᾽ ἐπιστήμης λόγους,
[255]   τις ἠχὼ ἀπὸ λείων  τε   καὶ ~στερεῶν ἁλλομένη πάλιν ὅθεν
[278]   Φαῖδρε, εἶναι οἷον ~ἐγώ  τε   καὶ σὺ εὐξαίμεθ᾽ ἂν σέ
[269]   (χαλεπῶς ~ἂν αὐτούς, ὥσπερ ἐγώ  τε   καὶ σύ, ὑπ᾽ ἀγροικίας ῥῆμά
[272]   ἴσως συγγραφεύς, ~Φαῖδρέ  τε   καὶ Σώκρατες, δοκεῖ οὕτως; μὴ
[269]   νῷν ἐπιπλῆξαι εἰπόντας· Φαῖδρέ  τε   καὶ Σώκρατες, οὐ ~χρὴ χαλεπαίνειν
[254]   γνάθους καθῄμαξεν καὶ τὰ σκέλη  τε   καὶ τὰ ἰσχία ~πρὸς τὴν
[252]   φονικοὶ ~καὶ ἕτοιμοι καθιερεύειν αὑτούς  τε   καὶ τὰ παιδικά. ~(καὶ οὕτω
[253]   καὶ ὅταν κτήσωνται, μιμούμενοι αὐτοί  τε   καὶ τὰ παιδικὰ πείθοντες ~καὶ
[244]   καὶ λατρείας, ὅθεν δὴ καθαρμῶν  τε   καὶ τελετῶν τυχοῦσα ἐξάντη ~ἐποίησε
[272]   τε καὶ ἀκαιρίαν διαγνόντι, ~καλῶς  τε   καὶ τελέως ἐστὶν τέχνη
[255]   ἄρδει τε καὶ ~ὥρμησε πτεροφυεῖν  τε   καὶ τὴν τοῦ ἐρωμένου αὖ
[229]   ἰέναι, καὶ οὐκ ἀηδές, ἄλλως  τε   καὶ τήνδε ~τὴν ὥραν τοῦ
[229]   τήνδε ~τὴν ὥραν τοῦ ἔτους  τε   καὶ τῆς ἡμέρας. ~(Σωκράτης) πρόαγε
[259]   Οὐρανίᾳ τοὺς ἐν φιλοσοφίᾳ διάγοντάς  τε   καὶ ~τιμῶντας τὴν ἐκείνων μουσικὴν
[242]   τὸν ποταμὸν διαβαίνειν, τὸ δαιμόνιόν  τε   καὶ τὸ εἰωθὸς ~σημεῖόν μοι
[269]   δὲ ἕκαστα τούτων πιθανῶς λέγειν  τε   καὶ τὸ ὅλον συνίστασθαι, ~οὐδὲν
[238]   τῶν ἄλλων ~ἐπιθυμιῶν ἐπιθυμία (γαστριμαργία  τε   καὶ τὸν ἔχοντα ταὐτὸν τοῦτο
[254]   τῷ ~ἡνιόχῳ τῶν ἵππων, ἀεί  τε   καὶ τότε αἰδοῖ βιαζόμενος, ἑαυτὸν
[258]   ἐξαλειφθῇ καὶ ἄμοιρος γένηται λογογραφίας  τε   καὶ τοῦ ἄξιος εἶναι ~συγγράφειν,
[268]   τὴν τούτων σύστασιν πρέπουσαν ἀλλήλοις  τε   καὶ τῷ ὅλῳ συνισταμένην. ~(Σωκράτης)
[241]   τῆς προτέρας ἀνοήτου ἀρχῆς ~ὁρκωμόσιά  τε   καὶ ὑποσχέσεις (ἐμπεδώσῃ ἔχει, νοῦν
[230]   γὰρ πλάτανος αὕτη μάλ᾽ ἀμφιλαφής  τε   ~καὶ ὑψηλή, τοῦ τε ἄγνου
[256]   οἰκειότης, σωφροσύνῃ θνητῇ κεκραμένη, θνητά  τε   καὶ ~φειδωλὰ οἰκονομοῦσα, ἀνελευθερίαν ὑπὸ
[266]   ~ἵνα οἷός τε λέγειν  τε   καὶ φρονεῖν· ἐάν τέ τιν᾽
[239]   διάνοιαν ἐραστὴν ἐρωμένῳ ἀνάγκη γιγνομένων  τε   καὶ φύσει ἐνόντων ~(τῶν) μὲν
[236]   ἐπαινετέον, τῶν δὲ μὴ ἀναγκαίων  τε   καὶ ~χαλεπῶν εὑρεῖν πρὸς τῇ
[271]   δὲ δὴ διαταξάμενος τὰ λόγων  τε   καὶ ψυχῆς γένη καὶ τὰ
[251]   συμπεφραγμένα, ἀναπνοὴν δὲ ~λαβοῦσα κέντρων  τε   καὶ ὠδίνων ἔληξεν, ~ἡδονὴν δ᾽
[235]   καὶ αὐτὸ τοῦτο ἐπιλέλησμαι, ὅπως  τε   καὶ ὧντινων ἤκουσα. ~(Φαῖδρος) ~ἀλλ᾽
[238]   ὂν περὶ οὗ βουλευτέον, εἴρηταί  τε   καὶ ὥρισται, ~βλέποντες δὲ δὴ
[255]   (τὰς διόδους τῶν πτερῶν ἄρδει  τε   καὶ ~ὥρμησε πτεροφυεῖν τε καὶ
[251]   ~ἐπιρρυείσης δὲ τῆς τροφῆς ᾤδησέ  τε   καὶ ὥρμησε φύεσθαι ἀπὸ τῆς
[239]   ἕξιν τε καὶ θεραπείαν οἵαν  τε   καὶ ὡς θεραπεύσει οὗ ἂν
[274]   ~κρῖναι τίν᾽ ἔχει μοῖραν βλάβης  τε   καὶ ὠφελίας τοῖς μέλλουσι χρῆσθαι·
[254]   ὀπίσω σπάσας τὸν χαλινόν, τήν  τε   ~κακηγόρον γλῶτταν καὶ τὰς γνάθους
[231]   οἱ μὲν ~ἐρῶντες σκοποῦσιν  τε   κακῶς διέθεντο τῶν αὑτῶν διὰ
[272]   πεπραγμένα, ἀλλὰ τὰ εἰκότα, ἔν  τε   κατηγορίᾳ καὶ ἀπολογίᾳ, καὶ ~πάντως
[260]   παντὸς ἄξιον τὸ θρέμμα οἴκοι  τε   ~κεκτῆσθαι καὶ ἐπὶ στρατιᾶς, ἀποπολεμεῖν
[233]   καὶ παρὰ τὸ ~βέλτιστον τά  τε   λεγόμενα καὶ τὰ πραττόμενα ἐπαινοῦσιν,
[267]   καὶ ~γνωμολογίαν καὶ εἰκονολογίαν ὀνομάτων  τε   Λικυμνίων ἐκείνῳ ἐδωρήσατο ~πρὸς
[267]   τά τ᾽ ἐναντία καινῶς, συντομίαν  τε   λόγων καὶ ἄπειρα ~μήκη περὶ
[253]   δὴ τὸν ~ἐρώμενον αἰτιώμενοι ἔτι  τε   μᾶλλον ἀγαπῶσι, κἂν ἐκ Διὸς
[264]   σήματι κεῖμαι. ~ὄφρ᾽ ἂν ὕδωρ  τε   νάῃ καὶ δένδρεα μακρὰ τεθήλῃ,
[252]   τῷ ἐπιτηδεύματι, τότε ~ἐπιχειρήσαντες μανθάνουσί  τε   ὅθεν ἄν τι δύνωνται καὶ
[277]   εἰς τόδε, ὅπως τὸ Λυσίου  τε   ὄνειδος ~ἐξετάσαιμεν τῆς τῶν λόγων
[244]   καὶ ~ἐντιμότερον μαντικὴ οἰωνιστικῆς, τό  τε   ὄνομα τοῦ ὀνόματος ἔργον τ᾽
[268]   δὴ τυγχάνει ἐπιστάμενος ὡς οἷόν  τε   ὀξυτάτην ~καὶ βαρυτάτην (χορδὴν ποιεῖν,
[244]   ἐμφρόνων, ζήτησιν τοῦ μέλλοντος διά  τε   ~ὀρνίθων ποιουμένων καὶ τῶν ἄλλων
[272]   καὶ ἐλεινολογίας καὶ δεινώσεως ἑκάστων  τε   ὅσα ἂν εἴδη μάθῃ ~λόγων,
[276]   ~συμποσίοις τε ἄρδοντες αὑτοὺς ἑτέροις  τε   ὅσα τούτων ἀδελφά, τότ᾽ ἐκεῖνος,
[252]   ὁμιλεῖ τε ~καὶ προσφέρεται. τόν  τε   οὖν ἔρωτα τῶν καλῶν πρὸς
[242]   εἰπέτην ὡς ~τοιούτου ὄντος· ταύτῃ  τε   οὖν ἡμαρτανέτην περὶ τὸν ἔρωτα,
[241]   ἔστιν οὔτε ποτὲ ἔσται. ταῦτά  ~τε   οὖν χρή, παῖ, συννοεῖν,
[259]   δὴ μάλιστα τῶν Μουσῶν περί  ~τε   οὐρανὸν καὶ λόγους οὖσαι θείους
[245]   οὔτε γίγνεσθαι δυνατόν, πάντα  τε   οὐρανὸν ~(πᾶσάν τε γῆν εἰς
[277]   πᾶν ~ὁρίζεσθαι δυνατὸς γένηται, ὁρισάμενός  τε   πάλιν κατ᾽ εἴδη μέχρι τοῦ
[277]   λέγει γράφει, κατ᾽ αὐτό  τε   πᾶν ~ὁρίζεσθαι δυνατὸς γένηται, ὁρισάμενός
[258]   δεόμεθά τι, Φαῖδρε, Λυσίαν  τε   ~περὶ τούτων ἐξετάσαι καὶ ἄλλον
[266]   μὲν αὐτοὶ λέγειν γεγόνασιν, ἄλλους  ~τε   ποιοῦσιν, οἳ ἂν δωροφορεῖν αὐτοῖς
[254]   τε καὶ ἡνιόχῳ ἀναγκάζει ~ἰέναι  τε   πρὸς τὰ παιδικὰ καὶ μνείαν
[227]   ~νεωτέρῳ, καὶ ὅσα ἄλλα (ἐμοί  τε   πρόσεστι καὶ τοῖς πολλοῖς ἡμῶν·
[267]   μέσον οὐκ ἄγομεν, ὃς ~ὑποδήλωσίν  τε   πρῶτος ηὗρεν καὶ παρεπαίνους οἱ
[257]   Φαῖδρον εἰρῆσθαι. ἀλλὰ τῶν προτέρων  τε   συγγνώμην καὶ ~τῶνδε χάριν ἔχων,
[256]   ὡς σφόδρ᾽ εὔνουν ἀσπαζόμενος, ὅταν  τε   συγκατακέωνται, ~οἷός ἐστι μὴ ἂν
[251]   ἐκ δὲ ἀμφοτέρων ~μεμειγμένων ἀδημονεῖ  τε   τῇ ἀτοπίᾳ τοῦ πάθους καὶ
[248]   κατίδῃ τι τῶν ἀληθῶν, μέχρι  τε   τῆς ~ἑτέρας περιόδου εἶναι ἀπήμονα,
[251]   ἄρδηταί τε καὶ θερμαίνηται, λωφᾷ  τε   τῆς ὀδύνης ~(καὶ γέγηθεν· ὅταν
[244]   ~ἐποίησε τὸν (ἑαυτῆς) ἔχοντα πρός  τε   τὸν παρόντα καὶ τὸν ἔπειτα
[238]   γὰρ ἐδωδὴν κρατοῦσα τοῦ λόγου  τε   τοῦ ἀρίστου καὶ τῶν ἄλλων
[256]   ἧττον δὲ ἐκείνων, ~ἀλλήλοιν (διά  τε   τοῦ ἔρωτος καὶ ἔξω γενομένω
[248]   ἐκεῖ (λειμῶνος τυγχάνει οὖσα,  ~τε   τοῦ πτεροῦ φύσις, ψυχὴ
[252]   καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ πρός  τε   τοὺς ἐρωμένους καὶ τοὺς ἄλλους
[279]   τῆς ~ἡλικίας εἰ περὶ αὐτούς  τε   τοὺς λόγους, οἷς νῦν ἐπιχειρεῖ,
[276]   γράψει, ὅταν (δὲ) γράφῃ, ἑαυτῷ  τε   ὑπομνήματα θησαυριζόμενος, εἰς τὸ ~λήθης
[261]   ~πάριτε δή, θρέμματα γενναῖα, καλλίπαιδά  τε   Φαῖδρον πείθετε ὡς ἐὰν μὴ
[277]   ἐπιστήμης λόγους, ~οἳ ἑαυτοῖς τῷ  τε   φυτεύσαντι (βοηθεῖν ἱκανοὶ καὶ οὐχὶ
[260]   ~κεκτῆσθαι καὶ ἐπὶ στρατιᾶς, ἀποπολεμεῖν  τε   χρήσιμον καὶ πρός γ᾽ ἐνεγκεῖν
[277]   τοῦ ἀτμήτου ~τέμνειν ἐπιστηθῇ, περί  τε   ψυχῆς φύσεως διιδὼν κατὰ ταὐτά,
[266]   διαιρέσεων καὶ συναγωγῶν, ~ἵνα οἷός  τε   λέγειν τε καὶ φρονεῖν·
[245]   ~ψυχήν, ἐγείρουσα καὶ ἐκβακχεύουσα κατά  τε   ᾠδὰς καὶ κατὰ τὴν ἄλλην
[237]   ~τοῦ ἐρῶντος δέοι χαρίζεσθαι, ἔλεγέν  τε   ὧδε ~περὶ παντός, παῖ,
[235]   μοι νεανιεύεσθαι ἐπιδεικνύμενος ὡς ~οἷός  τε   ὢν ταὐτὰ ἑτέρως τε καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 8/10/2007