Pages |
[262] |
τοὺς
~ἀκούοντας.
καὶ
ἔγωγε,
ὦ
|
Φαῖδρε, |
αἰτιῶμαι
τοὺς
ἐντοπίους
θεούς·
ἴσως |
[229] |
ἐνθένδε
ἡρπάσθη.
ἐγὼ
δέ,
ὦ
|
Φαῖδρε, |
ἄλλως
μὲν
τὰ
τοιαῦτα
χαρίεντα |
[228] |
βίᾳ
ἐρεῖν.
σὺ
οὖν,
ὦ
|
Φαῖδρε, |
αὐτοῦ
δεήθητι
ὅπερ
τάχα
~πάντως |
[236] |
λέγειν.
~(Σωκράτης)
~ἀλλ᾽
ὦ
μακάριε
|
Φαῖδρε, |
γελοῖος
ἔσομαι
παρ᾽
ἀγαθὸν
ποιητὴν |
[242] |
δὴ
τί;
~(Σωκράτης)
~δεινόν,
ὦ
|
Φαῖδρε, |
δεινὸν
λόγον
αὐτός
τε
ἐκόμισας |
[272] |
μήν;
~(Σωκράτης)
λέγεται
γοῦν,
ὦ
|
Φαῖδρε, |
δίκαιον
εἶναι
καὶ
τὸ
τοῦ |
[238] |
ἔρως
~ἐκλήθη.
ἀτάρ,
ὦ
φίλε
|
Φαῖδρε, |
δοκῶ
τι
σοί,
ὥσπερ
ἐμαυτῷ, |
[277] |
~νῦν
δὴ
ἐκεῖνα
ἤδη,
ὦ
|
Φαῖδρε, |
δυνάμεθα
κρίνειν,
τούτων
ὡμολογημένων.
~(Φαῖδρος) |
[228] |
πολὺ
χρυσίον
γενέσθαι.
~(Σωκράτης)
~ὦ
|
Φαῖδρε, |
εἰ
ἐγὼ
Φαῖδρον
ἀγνοῶ,
καὶ |
[235] |
καὶ
οὖν
μοι
ἔδοξεν,
ὦ
|
Φαῖδρε, |
εἰ
μή
τι
σὺ
ἄλλο |
[235] |
καὶ
ὡς
ἀληθῶς
χρυσοῦς,
ὦ
|
Φαῖδρε, |
εἴ
με
οἴει
λέγειν
ὡς |
[278] |
ὁ
τοιοῦτος
ἀνὴρ
κινδυνεύει,
ὦ
|
Φαῖδρε, |
εἶναι
οἷον
~ἐγώ
τε
καὶ |
[279] |
ἔτ᾽
ἄλλου
του
δεόμεθα,
ὦ
|
Φαῖδρε; |
ἐμοὶ
μὲν
γὰρ
μετρίως
ηὖκται. |
[243] |
ἡδίω.
~(Σωκράτης)
~καὶ
γάρ,
ὠγαθὲ
|
Φαῖδρε, |
ἐννοεῖς
ὡς
ἀναιδῶς
εἴρησθον
τὼ |
[279] |
εἶναι;
~(Σωκράτης)
~νέος
ἔτι,
ὦ
|
Φαῖδρε, |
Ἰσοκράτης·
ὃ
μέντοι
μαντεύομαι
(κατ᾽ |
[242] |
εἶ
περὶ
τοὺς
λόγους,
ὦ
|
Φαῖδρε, |
καὶ
ἀτεχνῶς
θαυμάσιος.
οἶμαι
γὰρ |
[278] |
~(Σωκράτης)
~τὸ
μὲν
σοφόν,
ὦ
|
Φαῖδρε, |
καλεῖν
ἔμοιγε
μέγα
εἶναι
δοκεῖ |
[265] |
καὶ
σὸν
δεσπότην
ἔρωτα,
ὦ
|
Φαῖδρε, |
καλῶν
παίδων
ἔφορον.
~(Φαῖδρος)
καὶ |
[257] |
καλῶνται.
~(Σωκράτης)
~γλυκὺς
ἀγκών,
ὦ
|
Φαῖδρε, |
λέληθέν
σε
ὅτι
ἀπὸ
τοῦ |
[258] |
μὴ
γράφειν;
δεόμεθά
τι,
ὦ
|
Φαῖδρε, |
Λυσίαν
τε
~περὶ
τούτων
ἐξετάσαι |
[260] |
ἀπόβλητον
ἔπος"
εἶναι
δεῖ,
ὦ
|
Φαῖδρε, |
ὃ
ἂν
εἴπωσι
σοφοί,
ἀλλὰ |
[236] |
Ὀλυμπίᾳ
στάθητι.
~(Σωκράτης)
~ἐσπούδακας,
ὦ
|
Φαῖδρε, |
ὅτι
σου
τῶν
παιδικῶν
ἐπελαβόμην |
[241] |
φιλοῦσιν
ἐρασταί.
~τοῦτ᾽
ἐκεῖνο,
ὦ
|
Φαῖδρε. |
οὐκέτ᾽
ἂν
τὸ
πέρα
ἀκούσαις |
[276] |
~(Σωκράτης)
~ἔστι
γάρ,
ὦ
φίλε
|
Φαῖδρε, |
οὕτω·
πολὺ
δ᾽
οἶμαι
καλλίων |
[227] |
~Πλάτωνος
Φαῖδρος.
~(Σωκράτης)
ὦ
φίλε
|
Φαῖδρε, |
ποῖ
δὴ
καὶ
πόθεν;
~(Φαῖδρος) |
[234] |
ἐγὼ
ἔπαθον
διὰ
σέ,
~ὦ
|
Φαῖδρε, |
πρὸς
σὲ
ἀποβλέπων,
ὅτι
ἐμοὶ |
[275] |
~(Σωκράτης)
~δεινὸν
γάρ
που,
ὦ
|
Φαῖδρε, |
τοῦτ᾽
ἔχει
γραφή,
καὶ
ὡς |
[266] |
ἔγωγε
αὐτός
τε
ἐραστής,
ὦ
|
Φαῖδρε, |
τῶν
διαιρέσεων
καὶ
συναγωγῶν,
~ἵνα |
[230] |
ἄριστά
σοι
ἐξενάγηται,
ὦ
φίλε
|
Φαῖδρε. |
~(Φαῖδρος)
~σὺ
δέ
γε,
ὦ |
[273] |
τέχνῃ
λεγόμενα.
οὐ
γάρ,
ὦ
|
Φαῖδρε; |
~(Φαῖδρος)
τί
μήν;
~(Σωκράτης)
~φεῦ, |
[264] |
τὰ
παιδικά.
ἢ
οὐδὲν
εἶπον,
|
Φαῖδρε, |
~φίλη
κεφαλή;
~(Φαῖδρος)
ἔστιν
γέ |
[269] |
~(Σωκράτης)
~τὸ
μὲν
δύνασθαι,
ὦ
|
Φαῖδρε, |
ὥστε
ἀγωνιστὴν
τέλεον
γενέσθαι,
εἰκός |