Pages
[262]	ἀληθὲς προσπαίζων ἐν λόγοις παράγοι	τοὺς	~ἀκούοντας. καὶ ἔγωγε, ὦ Φαῖδρε,
[267]	ἕκαστα λέγεις ὑπομνῆσαι ἐπὶ τελευτῆς	τοὺς	ἀκούοντας περὶ τῶν ~εἰρημένων; ~(Σωκράτης)
[234]	ἴσης ἄξιον, οὔτε σοὶ ~βουλομένῳ	τοὺς	ἄλλους λανθάνειν ὁμοίως δυνατόν· δεῖ
[252]	πρός τε τοὺς ἐρωμένους καὶ	τοὺς	ἄλλους ὁμιλεῖ τε ~καὶ προσφέρεται.
[232]	γίγνεσθαι. διόπερ καὶ τὰς ~πρὸς	τοὺς	ἄλλους τῶν ἐρωμένων συνουσίας ἀποτρέπουσιν,
[234]	μεταδώσουσιν· οὐδὲ οἳ διαπραξάμενοι πρὸς	τοὺς	ἄλλους φιλοτιμήσονται, ~ἀλλ᾽ οἵτινες αἰσχυνόμενοι
[233]	ἄλλοις μὴ ~τοὺς βελτίστους ἀλλὰ	τοὺς	ἀπορωτάτους εὖ ποιεῖν· μεγίστων γὰρ
[254]	αὖ προσελθεῖν τοῖς ~παιδικοῖς ἐπὶ	τοὺς	αὐτοὺς λόγους, καὶ ἐπειδὴ ἐγγὺς
[233]	προσήκει καὶ τοῖς ἄλλοις μὴ	~τοὺς	βελτίστους ἀλλὰ τοὺς ἀπορωτάτους εὖ
[278]	ἐλέχθησαν, ~ἀλλὰ τῷ (ὄντι αὐτῶν	τοὺς	βελτίστους εἰδότων ὑπόμνησιν γεγονέναι, ἐν
[278]	ἄλλων ψυχαῖς κατ᾽ ἀξίαν ἐνέφυσαν·	τοὺς	~δὲ ἄλλους χαίρειν ἐῶν οὗτος
[232]	ὅτι οὐκ ἄλλως αὐτοῖς πεπόνηται·	~τοὺς	δὲ μὴ ἐρῶντας, κρείττους αὑτῶν
[232]	μελλούσης ἔσεσθαι τῆς ἐπιθυμίας συνεῖναι·	τοὺς	δὲ μὴ ἐρῶντας ~οὐδ᾽ αἰτιᾶσθαι
[232]	κεκτημένους μὴ χρήμασιν αὐτοὺς ὑπερβάλωνται,	τοὺς	δὲ ~πεπαιδευμένους μὴ συνέσει κρείττους
[237]	βουλή, ἢ παντὸς ἁμαρτάνειν ἀνάγκη.	τοὺς	δὲ πολλοὺς λέληθεν ~ὅτι οὐκ
[233]	παρακαλεῖν, ἀλλὰ τοὺς προσαιτοῦντας καὶ	τοὺς	~δεομένους πλησμονῆς· ἐκεῖνοι γὰρ καὶ
[266]	ὥστε θεοῖο. ~καὶ μέντοι καὶ	τοὺς	δυναμένους αὐτὸ δρᾶν εἰ μὲν
[259]	(ποιοῦσι προσφιλεστέρους, τῇ δὲ Ἐρατοῖ	τοὺς	ἐν τοῖς ~ἐρωτικοῖς, καὶ ταῖς
[259]	τῶν ἐνθάδε. Τερψιχόρᾳ μὲν οὖν	τοὺς	ἐν τοῖς χοροῖς τετιμηκότας ~αὐτὴν
[259]	καὶ τῇ μετ᾽ αὐτὴν Οὐρανίᾳ	τοὺς	ἐν φιλοσοφίᾳ διάγοντάς τε καὶ
[262]	καὶ ἔγωγε, ὦ Φαῖδρε, αἰτιῶμαι	τοὺς	ἐντοπίους θεούς· ἴσως δὲ καὶ
[257]	τινα γράφωσι λόγον, οὕτως ἀγαπῶσι	τοὺς	~ἐπαινέτας, ὥστε προσπαραγράφουσι πρώτους οἳ
[245]	~μυρία τῶν παλαιῶν ἔργα κοσμοῦσα	τοὺς	ἐπιγιγνομένους παιδεύει· ὃς δ᾽ ἂν
[252]	τούτῳ τῷ τρόπῳ πρός τε	τοὺς	ἐρωμένους καὶ τοὺς ἄλλους ὁμιλεῖ
[232]	βλάβην ἂν γενέσθαι, ~εἰκότως ἂν	τοὺς	ἐρῶντας μᾶλλον ἂν φοβοῖο· πολλὰ
[231]	δὲ εἰ διὰ τοῦτο ἄξιον	(τοὺς	~ἐρῶντας περὶ πολλοῦ ποιεῖσθαι, ὅτι
[234]	ἐρῶντα πρὸς ἅπαντάς σε κελεύειν	τοὺς	ἐρῶντας ταύτην ἔχειν ~τὴν (διάνοιαν.
[264]	μὴ πάνυ ~τι εἰς δὲ	τοὺς	ἑτέρους λόγους ἴωμεν. ἦν γάρ
[247]	ὁ ἡνίοχος πρὸς ~τὴν φάτνην	τοὺς	ἵππους στήσας παρέβαλεν ἀμβροσίαν τε
[272]	τούτου τοι ἕνεκα χρὴ πάντας	τοὺς	λόγους ἄνω καὶ κάτω ~μεταστρέφοντα
[272]	οἱ, ᾗ προσοιστέον τούσδε ὧδε	τοὺς	λόγους ἐπὶ τὴν τῶνδε πειθώ,
[277]	λόγων (γραφῆς πέρι, καὶ αὐτοὺς	τοὺς	λόγους οἳ τέχνῃ ~καὶ ἄνευ
[279]	~ἡλικίας εἰ περὶ αὐτούς τε	τοὺς	λόγους, οἷς νῦν ἐπιχειρεῖ, πλέον
[270]	τῆς φύσεως τούτου πρὸς ὃ	~τοὺς	λόγους προσοίσει· ἔσται δέ που
[273]	διελήλυθας ἃ λέγουσιν οἱ περὶ	τοὺς	λόγους τεχνικοὶ ~προσποιούμενοι εἶναι· ἀνεμνήσθην
[242]	~(Σωκράτης) ~θεῖός γ᾽ εἶ περὶ	τοὺς	λόγους, ὦ Φαῖδρε, καὶ ἀτεχνῶς
[269]	ὄν> αὐτοὺς δεῖν παρ᾽ ἑαυτῶν	τοὺς	μαθητὰς σφῶν πορίζεσθαι ἐν ~τοῖς
[276]	εἰκός. ~(Σωκράτης) ~οὐ γάρ· ἀλλὰ	τοὺς	μὲν ἐν γράμμασι κήπους, ὡς
[234]	μέμνησο καὶ ἐκεῖνο ἐνθυμοῦ, ὅτι	τοὺς	μὲν ἐρῶντας οἱ φίλοι ~νουθετοῦσιν
[232]	ὄνειδός σοι γένηται, ~εἰκός ἐστι	(τοὺς	μὲν ἐρῶντας, οὕτως ἂν οἰομένους
[232]	τῶν ἀνθρώπων αἱρεῖσθαι. ἔτι δὲ	τοὺς	μὲν ἐρῶντας πολλοὺς ἀνάγκη ~πυθέσθαι
[232]	τῶν ἐρωμένων συνουσίας ἀποτρέπουσιν, φοβούμενοι	τοὺς	μὲν ~οὐσίαν κεκτημένους μὴ χρήμασιν
[232]	ἂν τοῖς συνοῦσι φθονοῖεν, ἀλλὰ	τοὺς	~μὴ ἐθέλοντας μισοῖεν, ἡγούμενοι ὑπ᾽
[251]	τὸ τῶν ὀδοντοφυούντων ~πάθος περὶ	τοὺς	ὀδόντας γίγνεται ὅταν ἄρτι φύωσιν,
[231]	διὰ τοῦτο ἔστιν προφασίζεσθαι, οὔτε	τοὺς	παρεληλυθότας ~πόνους ὑπολογίζεσθαι, οὔτε τὰς
[233]	περὶ πολλοῦ ἐποιούμεθα οὔτ᾽ ἂν	τοὺς	πατέρας καὶ τὰς μητέρας, οὔτ᾽
[279]	~δοκεῖ μοι ἀμείνων ἢ κατὰ	τοὺς	περὶ Λυσίαν εἶναι λόγους τὰ
[227]	Ἀκουμενῷ κατὰ τὰς ὁδοὺς ποιοῦμαι	τοὺς	περιπάτους· ~φησὶ γὰρ ἀκοπωτέρους εἶναι
[229]	ἡμῖν ~κατὰ τὸ ὑδάτιον βρέχουσι	τοὺς	πόδας ἰέναι, καὶ οὐκ ἀηδές,
[259]	οὖν ἴδοιεν καὶ νὼ καθάπερ	τοὺς	πολλοὺς ἐν μεσημβρίᾳ μὴ διαλεγομένους
[249]	ὡς παρακινῶν, ἐνθουσιάζων δὲ λέληθεν	τοὺς	πολλούς. ~ἔστι δὴ οὖν δεῦρο
[233]	τοὺς φίλους ἄξιον παρακαλεῖν, ἀλλὰ	τοὺς	προσαιτοῦντας καὶ τοὺς ~δεομένους πλησμονῆς·
[231]	~πόνους ὑπολογίζεσθαι, οὔτε τὰς πρὸς	τοὺς	προσήκοντας διαφορὰς αἰτιάσασθαι· ~ὥστε περιῃρημένων
[269]	ῥῆμά τι εἰπεῖν ἀπαίδευτον εἰς	~τοὺς	ταῦτα γεγραφότας τε καὶ διδάσκοντας
[278]	καὶ ἄξιον σπουδῆς· ~δεῖν δὲ	τοὺς	τοιούτους λόγους αὑτοῦ λέγεσθαι οἷον
[233]	(ἐνθυμεῖσθαι χρὴ ὅτι οὔτ᾽ ἂν	~τοὺς	ὑεῖς περὶ πολλοῦ ἐποιούμεθα οὔτ᾽
[233]	ἐν ταῖς (ἰδίαις ~δαπάναις οὐ	τοὺς	φίλους ἄξιον παρακαλεῖν, ἀλλὰ τοὺς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/10/2007