Pages
[229]	καὶ οὐ πάνυ εὐτυχοῦς ἀνδρός,	κατ᾽	ἄλλο ~μὲν οὐδέν, ὅτι δ᾽
[278]	ἅμα ἐν ἄλλαισιν ἄλλων ψυχαῖς	κατ᾽	ἀξίαν ἐνέφυσαν· τοὺς ~δὲ ἄλλους
[247]	τῇδε ποιητὴς οὔτε ποτὲ ~ὑμνήσει	κατ᾽	ἀξίαν. ἔχει δὲ ὧδε τολμητέον
[265]	πάλιν κατ᾽ εἴδη δύνασθαι διατέμνειν	κατ᾽	ἄρθρα ᾗ πέφυκεν, καὶ μὴ
[272]	~περιβαλλομένους· παντάπασι γάρ, ὃ καὶ	κατ᾽	ἀρχὰς εἴπομεν τοῦδε τοῦ λόγου,
[254]	τῶν ἀφροδισίων χάριτος. τὼ δὲ	~κατ᾽	ἀρχὰς μὲν ἀντιτείνετον (ἀγανακτοῦντε, ὡς
[243]	ἐγὼ ~οὖν σοφώτερος ἐκείνων γενήσομαι	κατ᾽	αὐτό γε τοῦτο· πρὶν γάρ
[277]	πέρι ὧν λέγει ἢ γράφει,	κατ᾽	αὐτό τε πᾶν ~ὁρίζεσθαι δυνατὸς
[279]	Φαῖδρε, Ἰσοκράτης· ὃ μέντοι μαντεύομαι	(κατ᾽	αὐτοῦ, ~λέγειν ἐθέλω. ~(Φαῖδρος) τὸ
[265]	ὦ Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~τὸ πάλιν	κατ᾽	εἴδη δύνασθαι διατέμνειν κατ᾽ ἄρθρα
[277]	δυνατὸς γένηται, ὁρισάμενός τε πάλιν	κατ᾽	εἴδη μέχρι τοῦ ἀτμήτου ~τέμνειν
[273]	ἀκουσομένων ~(τὰς φύσεις διαριθμήσηται, καὶ	κατ᾽	εἴδη τε διαιρεῖσθαι τὰ ὄντα
[249]	σχῆμα. δεῖ γὰρ ἄνθρωπον ~συνιέναι	κατ᾽	εἶδος λεγόμενον, ἐκ πολλῶν ἰὸν
[242]	τὸν λόγον, καί πως ~ἐδυσωπούμην	κατ᾽	Ἴβυκον, μή τι παρὰ θεοῖς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/10/2007