Pages |
[242] |
ἔτι
τε
ἡ
εὐήθεια
~αὐτοῖν
|
πάνυ |
ἀστεία,
~τὸ
μηδὲν
ὑγιὲς
λέγοντε |
[228] |
εἴπω
ἁμῶς
γέ
πως.
~(Σωκράτης)
|
πάνυ |
γάρ
σοι
ἀληθῆ
δοκῶ.
~(Φαῖδρος) |
[260] |
ὧν
ἔσπειρε
θερίζειν;
~(Φαῖδρος)
οὐ
|
πάνυ |
γε
ἐπιεικῆ.
~(Σωκράτης)
~ἆρ᾽
οὖν, |
[265] |
τῶν
εἰωθότων
νομίμων
γιγνομένην.
~(Φαῖδρος)
|
πάνυ |
γε.
~(Σωκράτης)
~τῆς
δὲ
θείας |
[242] |
δὴ
οὖν
μάντις
μέν,
οὐ
|
πάνυ |
~δὲ
σπουδαῖος,
ἀλλ᾽
ὥσπερ
οἱ |
[228] |
ἐμαυτόν
σοι
ἐμμελετᾶν
~παρέχειν
οὐ
|
πάνυ |
δέδοκται.
ἀλλ᾽
ἴθι,
δείκνυε.
~(Φαῖδρος) |
[235] |
τὰ
αὐτὰ
~εἰρηκέναι,
ὡς
οὐ
|
πάνυ |
εὐπορῶν
τοῦ
πολλὰ
λέγειν
περὶ |
[229] |
δεινοῦ
καὶ
ἐπιπόνου
καὶ
οὐ
|
πάνυ |
εὐτυχοῦς
ἀνδρός,
κατ᾽
ἄλλο
~μὲν |
[252] |
ἔρωτα,
ὧν
τὸ
ἕτερον
ὑβριστικὸν
|
πάνυ |
καὶ
οὐ
σφόδρα
τι
ἔμμετρον· |
[258] |
ἐπαινέταις
τὴν
ἑαυτοῦ
σοφίαν,
ἐνίοτε
|
πάνυ |
~μακρὸν
ποιησάμενος
σύγγραμμα·
ἤ
σοι |
[263] |
τοι
διὰ
τὸ
ἐνθουσιαστικὸν
οὐ
|
πάνυ |
~μέμνημαι
εἰ
ὡρισάμην
ἔρωτα
ἀρχόμενος |
[263] |
τε
καὶ
ἡμῖν
αὐτοῖς;
~(Φαῖδρος)
|
πάνυ |
μὲν
οὖν.
~(Σωκράτης)
~ἐν
μὲν |
[258] |
ἐπιτηδεύματος,
ἀλλ᾽
ὡς
τεθαυμακότες.
~(Φαῖδρος)
|
πάνυ |
μὲν
οὖν.
~(Σωκράτης)
~τί
δέ; |
[238] |
ἐμαυτῷ,
θεῖον
πάθος
πεπονθέναι;
~(Φαῖδρος)
|
πάνυ |
μὲν
οὖν,
ὦ
Σώκρατες,
παρὰ |
[228] |
περὶ
ἐμοῦ,
ὡς
~(ἐγώ
σε
|
πάνυ |
μὲν
φιλῶ,
παρόντος
δὲ
καὶ |
[229] |
βωμὸς
αὐτόθι
Βορέου.
~(Φαῖδρος)
~οὐ
|
πάνυ |
νενόηκα·
ἀλλ᾽
εἰπὲ
πρὸς
Διός, |
[237] |
καλός·
τούτῳ
δὲ
ἦσαν
ἐρασταὶ
|
~πάνυ |
πολλοί.
εἷς
δέ
τις
αὐτῶν |
[275] |
ἐὰν
δ᾽
ἀνέρῃ
τι,
σεμνῶς
|
πάνυ |
~σιγᾷ.
ταὐτὸν
δὲ
καὶ
οἱ |
[268] |
παμμήκεις
ποιεῖν
καὶ
περὶ
μεγάλου
|
πάνυ |
σμικράς,
ὅταν
τε
~βούληται
οἰκτράς, |
[264] |
ἄν,
μιμεῖσθαι
αὐτὰ
ἐπιχειρῶν
μὴ
|
πάνυ |
~τι
εἰς
δὲ
τοὺς
ἑτέρους |
[228] |
ἐξεπιστάμενος
τὸν
λόγον,
εἰ
μὴ
|
~πάνυ |
τι
ἦν
μακρός.
ἐπορεύετο
δ᾽ |