Pages |
[276] |
γενέσθαι,
πότερα
σπουδῇ
ἂν
θέρους
|
εἰς |
Ἀδώνιδος
~κήπους
ἀρῶν
χαίροι
θεωρῶν |
[249] |
ὅς
ποτε
ἄνθρωπος
ἦν
πάλιν
|
εἰς |
ἄνθρωπον.
οὐ
~γὰρ
ἥ
γε |
[254] |
~προσιέναι
ἀναγκάζων
μόγις
συνεχώρησεν
δεομένων
|
εἰς |
αὖθις
ὑπερβαλέσθαι.
~ἐλθόντος
δὲ
τοῦ |
[255] |
πρὸς
τὸν
ἐραστήν,
ἡ
μὲν
|
εἰς |
αὐτὸν
ἔδυ,
ἡ
δ᾽
~ἀπομεστουμένου |
[248] |
καὶ
ἐρωτικοῦ,
τὴν
δὲ
δευτέραν
|
εἰς |
~βασιλέως
ἐννόμου
ἢ
πολεμικοῦ
καὶ |
[256] |
ἆθλον
τῆς
ἐρωτικῆς
~μανίας
φέρονται·
|
εἰς |
γὰρ
σκότον
καὶ
τὴν
ὑπὸ |
[248] |
ἀλλὰ
τὴν
μὲν
πλεῖστα
ἰδοῦσαν
|
εἰς |
γονὴν
ἀνδρὸς
γενησομένου
~φιλοσόφου
ἢ |
[240] |
ψόγους
νήφοντος
μὲν
οὐκ
ἀνεκτούς,
|
εἰς |
δὲ
μέθην
ἰόντος
πρὸς
τῷ |
[264] |
αὐτὰ
ἐπιχειρῶν
μὴ
πάνυ
~τι
|
εἰς |
δὲ
τοὺς
ἑτέρους
λόγους
ἴωμεν. |
[235] |
ἄρχοντες,
ὑπισχνοῦμαι
χρυσῆν
εἰκόνα
ἰσομέτρητον
|
εἰς |
~Δελφοὺς
ἀναθήσειν,
οὐ
(μόνον
ἐμαυτοῦ |
[232] |
~ἄμεινον
ἐκείνων
φρονῇς,
ἥξεις
αὐτοῖς
|
εἰς |
διαφοράν·
ὅσοι
δὲ
μὴ
ἐρῶντες |
[273] |
ἱμάτιον
ἤ
τι
ἄλλο
ἀφελόμενος,
|
εἰς |
~δικαστήριον
ἄγηται,
δεῖ
δὴ
τἀληθὲς |
[273] |
~κεχαρισμένως
δὲ
πράττειν
τὸ
πᾶν
|
εἰς |
δύναμιν.
οὐ
γὰρ
δὴ
ἄρα, |
[278] |
συνέθηκε
ταῦτα,
καὶ
ἔχων
βοηθεῖν,
|
εἰς |
ἔλεγχον
ἰὼν
περὶ
ὧν
ἔγραψε, |
[266] |
τέ
τιν᾽
ἄλλον
ἡγήσωμαι
δυνατὸν
|
εἰς |
ἓν
~καὶ
ἐπὶ
πολλὰ
πεφυκόθ᾽ |
[249] |
λεγόμενον,
ἐκ
πολλῶν
ἰὸν
αἰσθήσεων
|
(εἰς |
ἓν
λογισμῷ
~συναιρούμενον·
τοῦτο
δ᾽ |
[245] |
τε
οὐρανὸν
~(πᾶσάν
τε
γῆν
|
εἰς |
ἓν
συμπεσοῦσαν
στῆναι
καὶ
μήποτε |
[232] |
μὲν
οὖν
~ἀπεχθέσθαι
σε
τούτοις
|
εἰς |
ἐρημίαν
φίλων
καθιστᾶσιν,
ἐὰν
δὲ |
[256] |
ἃς
οὐ
θεμιτὸν
εἶναι
~λύσαντας
|
εἰς |
ἔχθραν
ποτὲ
ἐλθεῖν.
ἐν
δὲ |
[257] |
~αὕτη
σοι,
ὦ
φίλε
Ἔρως,
|
εἰς |
ἡμετέραν
δύναμιν
ὅτι
καλλίστη
καὶ |
[249] |
ἂν
θέλῃ
ἑκάστη·
ἔνθα
καὶ
|
εἰς |
θηρίου
βίον
ἀνθρωπίνη
~ψυχὴ
ἀφικνεῖται, |
[229] |
δόξῃ
ἐν
ἡσυχίᾳ
~καθιζησόμεθα.
~(Φαῖδρος)
|
~εἰς |
καιρόν,
ὡς
ἔοικεν,
ἀνυπόδητος
ὢν |
[248] |
ὃς
δ᾽
ἂν
ἀδίκως,
χείρονος·
|
εἰς |
μὲν
γὰρ
τὸ
αὐτὸ
ὅθεν |
[248] |
τότε
νόμος
ταύτην
(μὴ
φυτεῦσαι
|
εἰς |
μηδεμίαν
θήρειον
φύσιν
ἐν
τῇ |
[265] |
ἄχαρι.
~(Φαῖδρος)
τίνων
δή;
~(Σωκράτης)
|
~εἰς |
μίαν
τε
ἰδέαν
συνορῶντα
ἄγειν |
[255] |
ἤγαγεν
εἰς
(τὸ
~προσέσθαι
αὐτὸν
|
εἰς |
ὁμιλίαν·
οὐ
γὰρ
δήποτε
εἵμαρται |
[253] |
χρώμενοι
πρὸς
τὰ
παιδικά,
ἀλλ᾽
|
~εἰς |
ὁμοιότητα
(αὑτοῖς
καὶ
τῷ
θεῷ |
[241] |
εἰς
τὸν
ἔπειτα
χρόνον
~ἄπιστος,
|
~εἰς |
ὃν
πολλὰ
καὶ
μετὰ
πολλῶν |
[277] |
καὶ
τὸν
ἔχοντα
εὐδαιμονεῖν
ποιοῦντες
|
εἰς |
ὅσον
ἀνθρώπῳ
δυνατὸν
μάλιστα.
~(Φαῖδρος) |
[250] |
τοιοῦτον
ἑαυτῆς
ἐναργὲς
εἴδωλον
~παρείχετο
|
εἰς |
ὄψιν
ἰόν
καὶ
τἆλλα
ὅσα |
[228] |
δρῶν
ἐξ
ἑωθινοῦ
καθήμενος
ἀπειπὼν
|
εἰς |
~περίπατον
ᾔει,
ὡς
μὲν
ἐγὼ |
[248] |
ἢ
πολεμικοῦ
καὶ
ἀρχικοῦ,
τρίτην
|
εἰς |
πολιτικοῦ
ἤ
τινος
~οἰκονομικοῦ
ἢ |
[276] |
γεωργοῦ
φῶμεν
~ἧττον
νοῦν
ἔχειν
|
εἰς |
τὰ
ἑαυτοῦ
σπέρματα;
~(Φαῖδρος)
ἥκιστά |
[266] |
μάλ᾽
ἐν
δίκῃ,
ὁ
δ᾽
|
~εἰς |
τὰ
ἐν
δεξιᾷ
τῆς
μανίας |
[249] |
ἔτυχον,
κριθεῖσαι
δὲ
αἱ
μὲν
|
εἰς |
τὰ
ὑπὸ
γῆς
~δικαιωτήρια
ἐλθοῦσαι |
[236] |
~περὶ
μὲν
τούτου,
ὦ
φίλε,
|
εἰς |
τὰς
ὁμοίας
λαβὰς
(ἐλήλυθας.
ῥητέον |
[247] |
ἕως
ἂν
κύκλῳ
ἡ
περιφορὰ
|
εἰς |
ταὐτὸν
περιενέγκῃ.
ἐν
δὲ
τῇ |
[256] |
λαβόντε
τὰς
ψυχὰς
ἀφρούρους,
συναγαγόντε
|
εἰς |
~ταὐτόν,
τὴν
ὑπὸ
τῶν
πολλῶν |
[256] |
~ἀντιτείνει.
ἐὰν
μὲν
δὴ
οὖν
|
εἰς |
τεταγμένην
τε
δίαιταν
καὶ
φιλοσοφίαν |
[269] |
εἰκότως
ὁ
Περικλῆς
πάντων
τελεώτατος
|
εἰς |
τὴν
ῥητορικὴν
~γενέσθαι.
~(Φαῖδρος)
τί |
[230] |
οὕτως
ἐκ
τοῦ
ἄστεος
οὔτ᾽
|
εἰς |
~τὴν
ὑπερορίαν
ἀποδημεῖς,
οὔτ᾽
ἔξω |
[270] |
αὐτοῦ,
τίνα
πρὸς
τί
~πέφυκεν
|
εἰς |
τὸ
δρᾶν
ἔχον
ἢ
τίνα |
[252] |
ἐκεῖνον
τιμῶν
τε
καὶ
~μιμούμενος
|
εἰς |
τὸ
δυνατὸν
ζῇ,
ἕως
ἂν |
[247] |
θεασαμένη
καὶ
ἑστιαθεῖσα,
δῦσα
~πάλιν
|
εἰς |
τὸ
εἴσω
τοῦ
οὐρανοῦ,
οἴκαδε |
[253] |
τὰ
παιδικὰ
πείθοντες
~καὶ
ῥυθμίζοντες
|
εἰς |
τὸ
ἐκείνου
ἐπιτήδευμα
καὶ
ἰδέαν |
[242] |
~ἀφοσιώσωμαι,
ὡς
δή
τι
ἡμαρτηκότα
|
εἰς |
τὸ
θεῖον.
εἰμὶ
δὴ
οὖν |
[259] |
ἡγούμενοι
ἀνδράποδ᾽
ἄττα
σφίσιν
ἐλθόντα
|
εἰς |
τὸ
καταγώγιον
~ὥσπερ
προβάτια
μεσημβριάζοντα |
[276] |
γράφῃ,
ἑαυτῷ
τε
ὑπομνήματα
θησαυριζόμενος,
|
εἰς |
τὸ
~λήθης
γῆρας
ἐὰν
ἵκηται, |
[244] |
ἐνθέῳ
πολλὰ
δὴ
πολλοῖς
προλέγοντες
|
εἰς |
τὸ
μέλλον
~ὤρθωσαν,
μηκύνοιμεν
ἂν |
[249] |
νῦν
εἶναί
φαμεν,
καὶ
ἀνακύψασα
|
εἰς |
τὸ
ὂν
~ὄντως.
διὸ
δὴ |
[270] |
τὸ
δρᾶν
ἔχον
ἢ
τίνα
|
εἰς |
τὸ
παθεῖν
ὑπὸ
τοῦ,
ἐὰν |
[255] |
ἡλικία
καὶ
τὸ
χρεὼν
ἤγαγεν
|
εἰς |
(τὸ
~προσέσθαι
αὐτὸν
εἰς
ὁμιλίαν· |
[276] |
γεωργικῇ
χρώμενος
ἂν
τέχνῃ,
σπείρας
|
εἰς |
τὸ
προσῆκον,
ἀγαπῴη
ἂν
ἐν |
[240] |
ἐραστὴς
πρὸς
τῷ
βλαβερῷ
~καὶ
|
εἰς |
τὸ
συνημερεύειν
πάντων
(ἀηδέστατον.
ἥλικα |
[249] |
γε
μήποτε
ἰδοῦσα
τὴν
ἀλήθειαν
|
εἰς |
τόδε
ἥξει
τὸ
σχῆμα.
δεῖ |
[277] |
δὴ
πέρι
βουληθέντες
ἰδεῖν
ἀφικόμεθα
|
εἰς |
τόδε,
ὅπως
τὸ
Λυσίου
τε |
[250] |
ὄντα,
~ἢ
οὐκ
ἂν
ἦλθεν
|
(εἰς |
τόδε
τὸ
ζῷον·
ἀναμιμνῄσκεσθαι
δὲ |
[248] |
θεῷ
ἑπομένη
καὶ
~εἰκασμένη
ὑπερῆρεν
|
εἰς |
τὸν
ἔξω
τόπον
τὴν
τοῦ |
[240] |
ἀηδής,
λήξας
δὲ
τοῦ
ἔρωτος
|
εἰς |
τὸν
ἔπειτα
χρόνον
~ἄπιστος,
~εἰς |
[239] |
πάντα
ἀγνοῶν
καὶ
πάντα
~ἀποβλέπων
|
εἰς |
τὸν
ἐραστήν,
οἷος
ὢν
τῷ |
[252] |
τῶν
ἀποθέτων
ἐπῶν
δύο
~ἔπη
|
εἰς |
τὸν
ἔρωτα,
ὧν
τὸ
ἕτερον |
[255] |
τὸ
τοῦ
κάλλους
ῥεῦμα
~πάλιν
|
εἰς |
τὸν
καλὸν
διὰ
τῶν
ὀμμάτων |
[254] |
~ἀνέπεσεν
ὑπτία,
καὶ
ἅμα
ἠναγκάσθη
|
εἰς |
(τοὐπίσω
ἑλκύσαι
τὰς
ἡνίας
οὕτω |
[249] |
ἐλθοῦσαι
δίκην
ἐκτίνουσιν,
αἱ
δ᾽
|
εἰς |
τοὐρανοῦ
τινα
τόπον
ὑπὸ
τῆς |
[269] |
ἀγροικίας
ῥῆμά
τι
εἰπεῖν
ἀπαίδευτον
|
εἰς |
~τοὺς
ταῦτα
γεγραφότας
τε
καὶ |
[237] |
ἔχει
δύναμιν,
(ὁμολογίᾳ
θέμενοι
ὅρον,
|
εἰς |
τοῦτο
~ἀποβλέποντες
καὶ
ἀναφέροντες
τὴν |
[237] |
πότερα
ἐρῶντι
ἢ
μὴ
μᾶλλον
|
εἰς |
φιλίαν
ἰτέον,
περὶ
~ἔρωτος
οἷόν |
[248] |
τινος
~οἰκονομικοῦ
ἢ
χρηματιστικοῦ,
τετάρτην
|
εἰς |
φιλοπόνου
ἢ>
γυμναστικοῦ
ἢ
περὶ |
[261] |
καὶ
ἄλλου
~ὁμοιοῦντος
καὶ
ἀποκρυπτομένου
|
εἰς |
φῶς
ἄγειν.
~(Φαῖδρος)
πῶς
δὴ |