Pages
[242]	τινὶ ῥηθῆναι. ~(Φαῖδρος) οὐ πόλεμόν	γε	ἀγγέλλεις. ἀλλὰ πῶς δὴ καὶ
[252]	δὲ μή· ὅμως δὲ ἥ	γε	αἰτία καὶ τὸ πάθος ~τῶν
[247]	ὧδε τολμητέον γὰρ οὖν τό	γε	ἀληθὲς εἰπεῖν, ἄλλως ~τε καὶ
[260]	ὦ Σώκρατες, εἴη. ~(Σωκράτης) ~οὔπω	γε·	ἀλλ᾽ ὅτε δὴ σπουδῇ σε
[240]	συνουσία ἔχει. ~καὶ μὴν τό	γε	ἀναγκαῖον αὖ βαρὺ παντὶ περὶ
[278]	ἐμμελεστέρως ἔχοι. ~(Φαῖδρος) καὶ οὐδέν	γε	ἀπὸ τρόπου. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν αὖ
[245]	λέγειν ~καλὰ ἔργα. ὥστε τοῦτό	γε	αὐτὸ μὴ φοβώμεθα, μηδέ τις
[266]	οἶμαι καὶ ἐπιπίστωσιν λέγειν τόν	γε	βέλτιστον ~λογοδαίδαλον Βυζάντιον ἄνδρα. ~(Φαῖδρος)
[228]	ὄντα ~ἀπομνημονεύσειν ἀξίως ἐκείνου; πολλοῦ	γε	δέω· καίτοι ἐβουλόμην γ᾽ ἂν
[262]	ἐν τοῖς ὀλίγον. ~(Σωκράτης) ~ἀλλά	γε	δὴ κατὰ σμικρὸν μεταβαίνων μᾶλλον
[277]	μοι δεδηλῶσθαι ~μετρίως. ~(Φαῖδρος) ἔδοξέ	γε	δή· πάλιν δὲ ὑπόμνησόν με
[268]	μάλα ἐρρωμένην, ὦ Σώκρατες, ἔν	γε	δὴ πλήθους συνόδοις. ~(Σωκράτης) ~ἔχει
[242]	θεόν τινα ἡγῇ; ~(Φαῖδρος) λέγεταί	γε	δή. ~(Σωκράτης) ~οὔ τι ὑπό
[253]	ἀληθῶς ἐρώντων καὶ ~τελετή, ἐάν	γε	διαπράξωνται ὃ προθυμοῦνται ᾗ λέγω,
[263]	ἀρχὴν αὐτοῦ; ~(Φαῖδρος) εἰ σοί	γε	δοκεῖ· ὃ μέντοι ζητεῖς οὐκ
[265]	~(Φαῖδρος) ναί. ~(Σωκράτης) ~μανίας δέ	γε	εἴδη δύο, τὴν μὲν ὑπὸ
[235]	συγχωρητέον χάριν σήν, ~ἐπεὶ ἐμέ	γε	ἔλαθεν ὑπὸ τῆς ἐμῆς (οὐδενίας·
[235]	χείρω. ὅτι μὲν οὖν παρά	γε	ἐμαυτοῦ οὐδὲν αὐτῶν ~ἐννενόηκα, εὖ
[277]	γὰρ οὖν. ~(Σωκράτης) ~ὁ δέ	γε	ἐν μὲν τῷ γεγραμμένῳ λόγῳ
[258]	ὅτι συγγράφει; ~(Φαῖδρος) ~οὔκουν εἰκός	γε	ἐξ ὧν σὺ λέγεις· καὶ
[260]	ἔσπειρε θερίζειν; ~(Φαῖδρος) οὐ πάνυ	γε	ἐπιεικῆ. ~(Σωκράτης) ~ἆρ᾽ οὖν, ὦ
[264]	σὺ ἄχθῃ, ἐάσωμεν καίτοι συχνά	γε	ἔχειν μοι δοκεῖ ~παραδείγματα πρὸς
[268]	εἰπεῖν; ~(Φαῖδρος) ~τί δ᾽ ἄλλο	γε	ἢ ἐρέσθαι εἰ προσεπίσταται καὶ
[230]	~(Σωκράτης) ~νὴ τὴν Ἥραν, καλή	γε	ἡ καταγωγή. ἥ τε γὰρ
[240]	τε καὶ ἐπιτηδευμάτων, οἷς τό	γε	~καθ᾽ ἡμέραν ἡδίστοισιν εἶναι ὑπάρχει·
[257]	τε καὶ καταλείψεως ~συγγραμμάτων, οἵ	γε	καὶ ἐπειδάν τινα γράφωσι λόγον,
[267]	~(Σωκράτης) ~τί μήν; καὶ ἔλεγχόν	γε	καὶ ἐπεξέλεγχον ὡς ποιητέον ἐν
[240]	φιλίαν παρέχεται ἀλλ᾽ ὅμως κόρον	γε	καὶ ἡ τούτων συνουσία ἔχει.
[259]	οὐχ ὑπάρχειν δεῖ τοῖς εὖ	γε	καὶ καλῶς ῥηθησομένοις τὴν τοῦ
[275]	οὐκ ἐπίσταται λέγειν ~οἷς δεῖ	γε	καὶ μή. πλημμελούμενος δὲ καὶ
[267]	λόγων τέχνης πέρι. ~(Φαῖδρος) σμικρά	γε	καὶ οὐκ ἄξια λέγειν. ~(Σωκράτης)
[244]	~ἀνθρώπων γιγνομένης. ἀλλὰ μὴν νόσων	γε	καὶ πόνων τῶν μεγίστων, ἃ
[242]	δή. ~(Σωκράτης) ~οὔ τι ὑπό	γε	Λυσίου, οὐδὲ ὑπὸ τοῦ σοῦ
[241]	ὁ λόγος. ~(Φαῖδρος) ~καίτοι ᾤμην	γε	μεσοῦν αὐτόν, καὶ ἐρεῖν τὰ
[267]	ἄλλα πολλὰ καὶ καλά. τῶν	γε	μὴν οἰκτρογόων ἐπὶ ~γῆρας καὶ
[249]	εἰς ἄνθρωπον. οὐ ~γὰρ ἥ	γε	μήποτε ἰδοῦσα τὴν ἀλήθειαν εἰς
[264]	πολλοῦ δεῖν ἔοικε ποιεῖν ὅδε	γε	ὃ ζητοῦμεν, ὃς οὐδὲ ἀπ᾽
[268]	~(Σωκράτης) ~ἀλλ᾽ οὐκ ἂν ἀγροίκως	γε	οἶμαι λοιδορήσειαν, ἀλλ᾽ ὥσπερ ἂν
[263]	ὁ τοῦτο λαβών. ~(Σωκράτης) ~ἔπειτά	γε	οἶμαι πρὸς ἑκάστῳ γιγνόμενον μὴ
[264]	ἀκριβῶς διιδεῖν. ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ τόδε	γε	οἶμαί σε φάναι ἄν, δεῖν
[261]	πέρι, καὶ οὐδὲν ἐντιμότερον τό	γε	ὀρθὸν ~περὶ σπουδαῖα ἢ περὶ
[258]	~(Φαῖδρος) καὶ μάλα. ~(Σωκράτης) ~δῆλόν	γε	ὅτι οὐχ ὡς ὑπερφρονοῦντες τοῦ
[271]	μὲν οὖν. ~(Σωκράτης) δεύτερον δέ	γε,	ὅτῳ τί ποιεῖν ἢ παθεῖν
[272]	λύκου εἰπεῖν. ~(Φαῖδρος) καὶ σύ	γε	οὕτω ποίει. ~(Σωκράτης) ~φασὶ τοίνυν
[277]	~(Φαῖδρος) παντάπασι μὲν οὖν τοῦτό	γε	οὕτω πως ἐφάνη. ~(Σωκράτης) ~τί
[239]	ἐπιτροπεία παρέξεται. ~σαφὲς δὴ τοῦτό	γε	παντὶ μέν, μάλιστα δὲ τῷ
[228]	ἀπὸ τοῦ ~πρώτου. ~(Σωκράτης) ~δείξας	γε	πρῶτον, ὦ φιλότης, τί ἄρα
[228]	ὦ Σώκρατες, παντὸς μᾶλλον τά	γε	ῥήματα ~οὐκ ἐξέμαθον· τὴν μέντοι
[268]	λέγειν. ~(Σωκράτης) ~ἐῶμεν δὴ τά	γε	σμικρά· ταῦτα δὲ ὑπ᾽ αὐγὰς
[242]	εἴη δεινότερος; ~(Φαῖδρος) οὐδείς, εἴ	γε	σὺ ἀληθῆ λέγεις. ~(Σωκράτης) τί
[261]	αὖ καὶ φερόμενα; ~(Φαῖδρος) μάλα	γε.	~(Σωκράτης) ~οὐκ ἄρα μόνον περὶ
[276]	τὰ ἑαυτοῦ σπέρματα; ~(Φαῖδρος) ἥκιστά	γε.	~(Σωκράτης) ~οὐκ ἄρα σπουδῇ αὐτὰ
[268]	οὐ τὰ ἁρμονικά. ~(Φαῖδρος) ὀρθότατά	γε.	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ ὁ Σοφοκλῆς
[265]	εἰωθότων νομίμων γιγνομένην. ~(Φαῖδρος) πάνυ	γε.	~(Σωκράτης) ~τῆς δὲ θείας τεττάρων
[236]	~(Σωκράτης) ~οὐδὲν ἔτι, ἐπειδὴ σύ	γε	ταῦτα ὀμώμοκας. πῶς γὰρ ἂν
[273]	ταῦτα. ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ μὴν τόν	γε	Τεισίαν αὐτὸν πεπάτηκας ἀκριβῶς· εἰπέτω
[270]	ἀλλ᾽ οὐ μὴν ~ἀπεικαστέον τόν	γε	τέχνῃ μετιόντα ὁτιοῦν τυφλῷ οὐδὲ
[258]	δῆλον, ὅτι οὐκ αἰσχρὸν αὐτό	γε	τὸ γράφειν λόγους. ~(Φαῖδρος) τί
[246]	τρέφεταί τε ~καὶ αὔξεται μάλιστά	γε	τὸ τῆς ψυχῆς πτέρωμα, αἰσχρῷ
[243]	Δί᾽ ὦ Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~τοῦτόν	γε	τοίνυν ἔγωγε αἰσχυνόμενος, καὶ αὐτὸν
[263]	οὖν οὐ παντὶ δῆλον τό	γε	τοιόνδε, ὡς περὶ μὲν ἔνια
[269]	~ἀλλὰ μήν, ὦ Σώκρατες, κινδυνεύει	γε	τοιοῦτόν τι εἶναι τὸ τῆς
[272]	πέρι πραγμάτων, ἢ καὶ ~ἀνθρώπων	γε	τοιούτων φύσει ὄντων ἢ τροφῇ,
[243]	σοφώτερος ἐκείνων γενήσομαι κατ᾽ αὐτό	γε	τοῦτο· πρὶν γάρ τι παθεῖν
[230]	ῥεῖ μάλα ψυχροῦ ὕδατος, ὥστε	γε	τῷ ποδὶ τεκμήρασθαι. Νυμφῶν ~τέ
[270]	~φύσεως; ~(Φαῖδρος) ~εἰ μὲν Ἱπποκράτει	γε	τῷ τῶν Ἀσκληπιαδῶν δεῖ τι
[244]	~μαντικὴν ἐκάλεσαν. ἐπεὶ καὶ τήν	γε	τῶν ἐμφρόνων, ζήτησιν τοῦ μέλλοντος
[266]	τέχνης ~γεγραμμένοις. ~(Σωκράτης) ~(καὶ) καλῶς	γε	ὑπέμνησας. προοίμιον μὲν οἶμαι πρῶτον
[272]	Σώκρατες, ἄλλως· καίτοι οὐ σμικρόν	γε	φαίνεται ἔργον. ~(Σωκράτης) ~ἀληθῆ λέγεις.
[259]	~(Σωκράτης) ~οὐ μὲν δὴ πρέπει	γε	φιλόμουσον ἄνδρα τῶν τοιούτων ἀνήκοον
[262]	γέ που μάλιστα, ὡς νῦν	γε	ψιλῶς πως λέγομεν, οὐκ ἔχοντες
[230]	φίλε Φαῖδρε. ~(Φαῖδρος) ~σὺ δέ	γε,	ὦ θαυμάσιε, ἀτοπώτατός τις φαίνῃ.
[267]	~βραχέων ἀλλὰ μετρίων. ~(Φαῖδρος) σοφώτατά	γε,	ὦ Πρόδικε. ~(Σωκράτης) ~Ἱππίαν δὲ
[273]	ἅπασαν τέχνην πορίζειν. ~(Φαῖδρος) ~αὐτά	γε,	ὦ Σώκρατες, διελήλυθας ἃ λέγουσιν
[242]	τι μεῖζον ἀναγκασθῆναι. ~(Φαῖδρος) ~μήπω	γε,	ὦ Σώκρατες, πρὶν ἂν τὸ
[266]	ἇνδρες, οὐ μὲν δὴ ἐπιστήμονές	γε	ὧν ἐρωτᾷς. ἀλλὰ τοῦτο μὲν
[258]	ἕνεκα; οὐ γάρ που ἐκείνων	γε	ὧν προλυπηθῆναι δεῖ ἢ μηδὲ
[263]	λόγου. ~(Φαῖδρος) νὴ Δία ἀμηχάνως	γε	ὡς σφόδρα. ~(Σωκράτης) ~φεῦ, ὅσῳ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/10/2007