Pages |
[272] |
~(Φαῖδρος)
ἕνεκα
μὲν
πείρας
ἔχοιμ᾽
|
ἄν, |
ἀλλ᾽
οὔτι
νῦν
γ᾽
οὕτως |
[264] |
τόδε
γε
οἶμαί
σε
φάναι
|
ἄν, |
δεῖν
πάντα
λόγον
ὥσπερ
ζῷον |
[273] |
περὶ
τέχνης
λόγων
λέγεις,
ἀκούοιμεν
|
ἄν· |
~εἰ
δὲ
μή,
οἷς
νυνδὴ |
[240] |
τις
ἑταίραν
ὡς
βλαβερὸν
ψέξειεν
|
ἄν, |
καὶ
~ἄλλα
πολλὰ
τῶν
τοιουτοτρόπων |
[264] |
πρὸς
ἅ
τις
βλέπων
ὀνίναιτ᾽
|
ἄν, |
μιμεῖσθαι
αὐτὰ
ἐπιχειρῶν
μὴ
πάνυ |
[276] |
τε
καὶ
ἑορτῆς
χάριν
δρῴη
|
ἄν, |
ὅτε
καὶ
ποιοῖ·
ἐφ᾽
οἷς |
[235] |
παρὰ
τὰ
~ἐκείνῳ
εἰρημένα
μηδέν᾽
|
ἄν> |
ποτε
δύνασθαι
εἰπεῖν
ἄλλα
πλείω |
[256] |
~(ἀφιλοσόφῳ,
φιλοτίμῳ
δὲ
χρήσωνται,
τάχ᾽
|
ἄν |
που
ἐν
μέθαις
ἤ
τινι |
[232] |
ἃ
περὶ
πλείστου
ποιῇ
μεγάλην
|
ἄν |
σοι
βλάβην
ἂν
γενέσθαι,
~εἰκότως |
[263] |
~τῶν
ἀμφισβητησίμων
δήπου·
ἢ
οἴει
|
ἄν |
σοι
ἐγχωρῆσαι
εἰπεῖν
ἃ
νυνδὴ |
[231] |
τὸν
βέλτιστον
αἱροῖο,
~ἐξ
ὀλίγων
|
ἄν |
σοι
ἡ
ἔκλεξις
εἴη·
εἰ |
[252] |
τότε
~ἐπιχειρήσαντες
μανθάνουσί
τε
ὅθεν
|
ἄν |
τι
δύνωνται
καὶ
αὐτοὶ
μετέρχονται, |
[276] |
ἔμψυχον,
οὗ
ὁ
γεγραμμένος
εἴδωλον
|
ἄν |
~τι
λέγοιτο
δικαίως.
~(Σωκράτης)
~παντάπασι |
[234] |
εἰπὲ
πρὸς
Διὸς
φιλίου,
οἴει
|
ἄν |
τινα
ἔχειν
~εἰπεῖν
ἄλλον
τῶν |
[269] |
πιθανοῦ
(τέχνην
πῶς
~καὶ
πόθεν
|
ἄν |
τις
δύναιτο
πορίσασθαι;
~(Σωκράτης)
~τὸ |
[277] |
ὑπόμνησόν
με
πῶς.
~(Σωκράτης)
~πρὶν
|
ἄν |
τις
τό
τε
ἀληθὲς
ἑκάστων |
[274] |
καλοῖς
καλὸν
καὶ
(πάσχειν
ὅτι
|
ἄν |
τῳ
συμβῇ
~παθεῖν.
~(Φαῖδρος)
καὶ |
[270] |
οὐδὲ
κωφῷ,
ἀλλὰ
δῆλον
ὡς,
|
ἄν |
~τῴ
τις
τέχνῃ
λόγους
διδῷ, |
[229] |
ἂν
βουλώμεθα
~κατακλινῆναι.
~(Σωκράτης)
προάγοις
|
ἄν. |
~(Φαῖδρος)
~εἰπέ
μοι,
ὦ
Σώκρατες, |
[227] |
~(Φαῖδρος)
πρόαγε
δή.
~(Σωκράτης)
λέγοις
|
ἄν. |
~(Φαῖδρος)
~καὶ
μήν,
ὦ
Σώκρατες, |
[268] |
(χορδὴν
ποιεῖν,
οὐκ
ἀγρίως
εἴποι
|
ἄν· |
ὦ
μοχθηρέ,
~μελαγχολᾷς,
ἀλλ᾽
ἅτε |
[263] |
ᾧ
μή.
~(Φαῖδρος)
~καλὸν
γοῦν
|
ἄν, |
ὦ
Σώκρατες,
εἶδος
εἴη
κατανενοηκὼς |
[260] |
ἔχον
ὦτα
~(Φαῖδρος)
γελοῖόν
γ᾽
|
ἄν, |
ὦ
Σώκρατες,
εἴη.
~(Σωκράτης)
~οὔπω |
[268] |
οἴεται
παραδιδόναι;
~(Φαῖδρος)
~καὶ
οὗτοι
|
ἄν, |
ὦ
Σώκρατες,
οἶμαι
καταγελῷεν
εἴ |
[271] |
δὲ
ἀπειθεῖ.
~(Φαῖδρος)
κάλλιστα
γοῦν
|
ἄν, |
ὡς
ἔοικ᾽
ἔχοι
οὕτως.
~(Σωκράτης) |