Pages |
[263] |
~(Σωκράτης)
~τί
δ᾽
ὅταν
δικαίου
|
ἢ |
ἀγαθοῦ;
οὐκ
ἄλλος
ἄλλῃ
φέρεται, |
[272] |
~οὐδὲν
ἀληθείας
μετέχειν
δέοι
δικαίων
|
ἢ |
ἀγαθῶν
πέρι
πραγμάτων,
ἢ
καὶ |
[277] |
δ᾽
αὖ
περὶ
τοῦ
καλὸν
|
ἢ |
αἰσχρὸν
εἶναι
τὸ
λόγους
λέγειν |
[273] |
ἀποκεκρυμμένην
τέχνην
ἀνευρεῖν
ὁ
Τεισίας
|
ἢ |
ἄλλος
ὅστις
~δή
ποτ᾽
ὢν |
[242] |
πεποιηκέναι
~γεγενῆσθαι
ἤτοι
αὐτὸν
λέγοντα
|
ἢ |
ἄλλους
ἑνί
γέ
τῳ
τρόπῳ |
[258] |
τῇ
βουλῇ"
ἢ
τῷ
δήμῳ"
|
ἢ |
ἀμφοτέροις,
καὶ
ὃς
καὶ
ὃς> |
[229] |
πνεῦμα
μέτριον,
καὶ
πόα
καθίζεσθαι
|
ἢ |
ἂν
βουλώμεθα
~κατακλινῆναι.
~(Σωκράτης)
προάγοις |
[235] |
ἤ
που
Σαπφοῦς
τῆς
~καλῆς
|
ἢ |
Ἀνακρέοντος
τοῦ
σοφοῦ
ἢ
καὶ |
[258] |
ἰδιωτικόν,
ἐν
μέτρῳ
ὡς
ποιητὴς
|
ἢ |
ἄνευ
μέτρου
ὡς
ἰδιώτης;
~(Φαῖδρος) |
[263] |
~ὅταν
τις
ὄνομα
εἴπῃ
σιδήρου
|
ἢ |
ἀργύρου,
ἆρ᾽
οὐ
τὸ
αὐτὸ |
[269] |
καὶ
διδάσκοντας
ὡς
ῥητορικὴν
τέχνην,
|
ἢ |
ἅτε
ἡμῶν
~ὄντας
σοφωτέρους
κἂν |
[262] |
ὄντος
ἑκάστοτε
ἐπὶ
τοὐναντίον
ἀπάγων,
|
ἢ |
αὐτὸς
τοῦτο
διαφεύγειν,
ὁ
μὴ |
[258] |
δέ;
ὅταν
ἱκανὸς
γένηται
ῥήτωρ
|
ἢ |
βασιλεύς,
ὥστε
(λαβὼν
τὴν
Λυκούργου |
[238] |
(τὰ
λοιπὰ
λέγωμεν
τίς
ὠφελία
|
ἢ |
βλάβη
ἀπό
τε
~ἐρῶντος
καὶ |
[236] |
σοι
τίνα
μέντοι,
~τίνα
θεῶν;
|
ἢ |
βούλει
(τὴν
πλάτανον
ταυτηνί;
ἦ |
[232] |
διαλεγόμενοι
(ἀλλήλοις,
τότε
αὐτοὺς
οἴονται
|
ἢ |
~γεγενημένης
ἢ
μελλούσης
ἔσεσθαι
τῆς |
[248] |
τις
ἄλλος
ἁρμόσει,
ἑβδόμῃ
~δημιουργικὸς
|
ἢ |
γεωργικός,
ὀγδόῃ
σοφιστικὸς
ἢ
δημοκοπικός, |
[277] |
ἑκάστων
εἰδῇ
πέρι
ὧν
λέγει
|
ἢ |
γράφει,
κατ᾽
αὐτό
τε
πᾶν |
[271] |
ἢ
λεγόμενον
τέχνῃ
ποτὲ
λεχθήσεται
|
~ἢ |
γραφήσεται
οὔτε
τι
(ἄλλο
οὔτε |
[272] |
τις
(ἐλλείπῃ
λέγων
ἢ
διδάσκων
|
ἢ |
γράφων,
φῇ
δὲ
~τέχνῃ
λέγειν, |
[258] |
ἄλλον
ὅστις
πώποτέ
τι
γέγραφεν
|
ἢ |
γράψει,
εἴτε
~πολιτικὸν
σύγγραμμα
εἴτε |
[277] |
ἤ
τις
ἄλλος
πώποτε
ἔγραψεν
|
ἢ |
γράψει
ἰδίᾳ
ἢ
δημοσίᾳ
νόμους |
[248] |
ἢ
χρηματιστικοῦ,
τετάρτην
εἰς
φιλοπόνου
|
ἢ> |
γυμναστικοῦ
ἢ
περὶ
~σώματος
ἴασίν |
[258] |
(λαβὼν
τὴν
Λυκούργου
ἢ
~Σόλωνος
|
ἢ |
Δαρείου
δύναμιν
ἀθάνατος
γενέσθαι
λογογράφος |
[260] |
οὐ
κρεῖττον
γελοῖον
καὶ
φίλον
|
ἢ |
δεινόν
τε
καὶ
ἐχθρὸν
(εἶναι |
[227] |
οὖν
δὴ
ἦν
ἡ
διατριβή;
|
ἢ |
δῆλον
ὅτι
τῶν
λόγων
ὑμᾶς |
[248] |
~δημιουργικὸς
ἢ
γεωργικός,
ὀγδόῃ
σοφιστικὸς
|
ἢ |
δημοκοπικός,
ἐνάτῃ
τυραννικός.
~ἐν
δὴ |
[277] |
πώποτε
ἔγραψεν
ἢ
γράψει
ἰδίᾳ
|
ἢ |
δημοσίᾳ
νόμους
~τιθείς,
σύγγραμμα
πολιτικὸν |
[232] |
ἢ
διὰ
~φιλίαν
τῳ
διαλέγεσθαι
|
ἢ |
δι᾽
ἄλλην
τινὰ
ἡδονήν.
καὶ |
[232] |
ἐπιχειροῦσιν,
εἰδότες
ὅτι
ἀναγκαῖόν
ἐστιν
|
ἢ |
διὰ
~φιλίαν
τῳ
διαλέγεσθαι
ἢ |
[272] |
ἂν
αὐτῶν
τις
(ἐλλείπῃ
λέγων
|
ἢ |
διδάσκων
ἢ
γράφων,
φῇ
δὲ |
[250] |
ὁ
μὲν
οὖν
μὴ
~νεοτελὴς
|
ἢ |
διεφθαρμένος
οὐκ
ὀξέως
ἐνθένδε
ἐκεῖσε |
[275] |
γραμμάτων,
δι᾽
εὔνοιαν
τοὐναντίον
εἶπες
|
ἢ |
δύναται.
~τοῦτο
γὰρ
τῶν
μαθόντων |
[278] |
μὴ
ἔχοντα
τιμιώτερα
ὧν
συνέθηκεν
|
ἢ |
ἔγραψεν
ἄνω
κάτω
στρέφων
~ἐν |
[236] |
μηδαμῶς
πρὸς
βίαν
βουληθῇς
μᾶλλον
|
ἢ |
~ἑκὼν
λέγειν.
~(Σωκράτης)
~ἀλλ᾽
ὦ |
[234] |
~ἀναγιγνώσκων·
ἡγούμενος
γὰρ
σὲ
μᾶλλον
|
ἢ |
ἐμὲ
ἐπαΐειν
περὶ
τῶν
τοιούτων |
[278] |
τις
ἄλλος
αὖ
ποίησιν
ψιλὴν
|
ἢ |
ἐν
ᾠδῇ
συντέθηκε,
τρίτον
δὲ |
[229] |
ὑπὸ
τοῦ
Βορέου
ἀνάρπαστον
~(γεγονέναι
|
ἢ |
ἐξ
Ἀρείου
πάγου·
λέγεται
γὰρ |
[233] |
~σοι
προσήκει
γενέσθαι
ἐμοὶ
πειθομένῳ
|
ἢ |
ἐραστῇ.
ἐκεῖνοι
μὲν
γὰρ
καὶ |
[268] |
~(Φαῖδρος)
~τί
δ᾽
ἄλλο
γε
|
ἢ |
ἐρέσθαι
εἰ
προσεπίσταται
καὶ
οὕστινας |
[227] |
ὡς
χαριστέον
μὴ
ἐρῶντι
μᾶλλον
|
ἢ |
ἐρῶντι.
~(Σωκράτης)
~ὢ
γενναῖος.
εἴθε |
[235] |
ὡς
χρὴ
μὴ
ἐρῶντι
μᾶλλον
|
ἢ |
ἐρῶντι
χαρίζεσθαι,
παρέντα
τοῦ
μὲν |
[232] |
φιλίαν
αὐτοῖς
ἐκ
τοῦ
~πράγματος
|
ἢ |
ἔχθραν
γενέσθαι.
~καὶ
μὲν
δὴ |
[233] |
πολὺ
μᾶλλον
ἐλεεῖν
τοῖς
ἐρωμένοις
|
ἢ |
ζηλοῦν
αὐτοὺς
προσήκει.
~ἐὰν
δέ |
[235] |
πολλὰ
λέγειν
περὶ
τοῦ
αὐτοῦ,
|
ἢ |
ἴσως
οὐδὲν
~αὐτῷ
μέλον
τοῦ |
[272] |
δικαίων
ἢ
ἀγαθῶν
πέρι
πραγμάτων,
|
ἢ |
καὶ
~ἀνθρώπων
γε
τοιούτων
φύσει |
[269] |
δὲ
τὸν
μελίγηρυν
Ἄδραστον
οἰόμεθα
|
ἢ |
καὶ
Περικλέα,
εἰ
ἀκούσειαν
ὧν |
[243] |
ἦθος,
~ἑτέρου
δὲ
τοιούτου
ἐρῶν
|
ἢ |
καὶ
πρότερόν
ποτε
ἐρασθείς,
λεγόντων |
[235] |
~καλῆς
ἢ
Ἀνακρέοντος
τοῦ
σοφοῦ
|
ἢ |
καὶ
συγγραφέων
τινῶν.
πόθεν
δὴ |
[253] |
ἀρετὴ
δὲ
τίς
τοῦ
ἀγαθοῦ
|
ἢ |
κακοῦ
~κακία,
οὐ
διείπομεν,
νῦν |
[260] |
δικάσουσιν,
οὐδὲ
τὰ
ὄντως
ἀγαθὰ
|
~ἢ |
καλὰ
ἀλλ᾽
ὅσα
δόξει·
ἐκ |
[262] |
λήσεις
ἐλθὼν
ἐπὶ
τὸ
ἐναντίον
|
ἢ |
~κατὰ
μέγα.
~(Φαῖδρος)
πῶς
δ᾽ |
[271] |
πότερον
ἓν
καὶ
ὅμοιον
~πέφυκεν
|
ἢ |
κατὰ
σώματος
μορφὴν
πολυειδές·
τοῦτο |
[279] |
δή;
~(Σωκράτης)
~δοκεῖ
μοι
ἀμείνων
|
ἢ |
κατὰ
τοὺς
περὶ
Λυσίαν
εἶναι |
[271] |
οὖν,
ὦ
φίλε,
ἄλλως
ἐνδεικνύμενον
|
ἢ |
λεγόμενον
τέχνῃ
ποτὲ
λεχθήσεται
~ἢ |
[274] |
θεῷ
χαριῇ
λόγων
πέρι
πράττων
|
ἢ |
λέγων;
~(Φαῖδρος)
οὐδαμῶς·
σὺ
δέ; |
[258] |
ἄλλο
τι
φαίνεται
τὸ
τοιοῦτον
|
ἢ |
λόγος
~συγγεγραμμένος;
~(Φαῖδρος)
οὐκ
ἔμοιγε. |
[278] |
ἀφαιρῶν,
ἐν
δίκῃ
που
ποιητὴν
|
ἢ |
~λόγων
συγγραφέα
ἢ
νομογράφον
προσερεῖς; |
[232] |
τότε
αὐτοὺς
οἴονται
ἢ
~γεγενημένης
|
ἢ |
μελλούσης
ἔσεσθαι
τῆς
ἐπιθυμίας
συνεῖναι· |
[277] |
ἐν
δίκῃ
λέγοιτ᾽
ἂν
ὄνειδος
|
ἢ |
μή,
ἆρα
οὐ
δεδήλωκεν
τὰ |
[243] |
γράψαι
ὡς
χρὴ
ἐραστῇ
μᾶλλον
|
ἢ |
μὴ
ἐρῶντι
ἐκ
τῶν
ὁμοίων |
[274] |
ὠφελίαν,
διεξιόντος
δέ,
ὅτι
καλῶς
|
ἢ |
μὴ
~(καλῶς
δοκοῖ
λέγειν,
τὸ |
[238] |
μὲν
ἤδη
φανερόν,
~λεχθὲν
δὲ
|
ἢ |
μὴ
λεχθὲν
πάντως
σαφέστερον·
ἡ |
[237] |
ὁ
λόγος
πρόκειται
πότερα
ἐρῶντι
|
ἢ |
μὴ
μᾶλλον
εἰς
φιλίαν
ἰτέον, |
[266] |
αὐτὸ
δρᾶν
εἰ
μὲν
ὀρθῶς
|
ἢ |
μὴ
προσαγορεύω,
θεὸς
~οἶδε,
καλῶ |
[273] |
ἑταῖρε,
τούτῳ
~ἡμεῖς
πότερον
λέγωμεν
|
ἢ |
μὴ
~(Φαῖδρος)
τὸ
ποῖον;
~(Σωκράτης) |
[258] |
ἐκείνων
γε
ὧν
προλυπηθῆναι
δεῖ
|
ἢ |
μηδὲ
~ἡσθῆναι,
ὃ
δὴ
ὀλίγου |
[271] |
(ὀξέως
τῇ
αἰσθήσει
δύνασθαι
~ἐπακολουθεῖν,
|
ἢ |
μηδὲν
εἶναί
πω
πλέον
αὐτῷ |
[248] |
ἀνδρὸς
γενησομένου
~φιλοσόφου
ἢ
φιλοκάλου
|
ἢ |
μουσικοῦ
τινος
καὶ
ἐρωτικοῦ,
τὴν |
[227] |
μᾶλλον
ἢ
πλουσίῳ,
καὶ
πρεσβυτέρῳ
|
ἢ |
~νεωτέρῳ,
καὶ
ὅσα
ἄλλα
(ἐμοί |
[278] |
που
ποιητὴν
ἢ
~λόγων
συγγραφέα
|
ἢ |
νομογράφον
προσερεῖς;
~(Φαῖδρος)
τί
μήν; |
[257] |
ὀργήν,
δίδου
τ᾽
ἔτι
μᾶλλον
|
ἢ |
νῦν
παρὰ
τοῖς
καλοῖς
~τίμιον |
[279] |
φέρειν
μήτε
ἄγειν
δύναιτο
ἄλλος
|
~ἢ |
ὁ
σώφρων.
ἔτ᾽
ἄλλου
του |
[263] |
μή;
~(Φαῖδρος)
~τῶν
ἀμφισβητησίμων
δήπου·
|
ἢ |
οἴει
ἄν
σοι
ἐγχωρῆσαι
εἰπεῖν |
[261] |
ἐν
πολὺ
διαφέρουσι
γίγνεται
~μᾶλλον
|
ἢ |
ὀλίγον;
~(Φαῖδρος)
ἐν
τοῖς
ὀλίγον. |
[264] |
ἐραστὴς
λέγοι
πρὸς
τὰ
παιδικά.
|
ἢ |
οὐδὲν
εἶπον,
Φαῖδρε,
~φίλη
κεφαλή; |
[244] |
Ἑλλάδα
ἠργάσαντο,
~σωφρονοῦσαι
δὲ
βραχέα
|
ἢ |
οὐδέν·
καὶ
ἐὰν
δὴ
λέγωμεν |
[263] |
τοῦ
Κεφάλου
πρὸς
λόγους
εἶναι.
|
ἢ |
οὐδὲν
λέγω,
ἀλλὰ
καὶ
ὁ |
[250] |
ψυχὴ
φύσει
~τεθέαται
τὰ
ὄντα,
|
~ἢ |
οὐκ
ἂν
ἦλθεν
(εἰς
τόδε |
[242] |
πρὶν
ἂν
τὸ
καῦμα
παρέλθῃ.
|
ἢ |
οὐχ
ὁρᾷς
ὡς
σχεδὸν
ἤδη |
[271] |
δέ
γε,
ὅτῳ
τί
ποιεῖν
|
ἢ |
παθεῖν
ὑπὸ
τοῦ
πέφυκεν.
~(Φαῖδρος) |
[249] |
~πλὴν
ἡ
τοῦ
φιλοσοφήσαντος
ἀδόλως
|
ἢ |
παιδεραστήσαντος
μετὰ
φιλοσοφίας,
~αὗται
δὲ |
[279] |
λόγους,
οἷς
νῦν
ἐπιχειρεῖ,
πλέον
|
ἢ |
παίδων
~διενέγκοι
τῶν
πώποτε
ἁψαμένων |
[245] |
οὔτ᾽
ἀπόλλυσθαι
οὔτε
γίγνεσθαι
δυνατόν,
|
ἢ |
πάντα
τε
οὐρανὸν
~(πᾶσάν
τε |
[237] |
οὗ
ἂν
ᾖ
ἡ
βουλή,
|
ἢ |
παντὸς
ἁμαρτάνειν
ἀνάγκη.
τοὺς
δὲ |
[248] |
τετάρτην
εἰς
φιλοπόνου
ἢ>
γυμναστικοῦ
|
ἢ |
περὶ
~σώματος
ἴασίν
τινος
ἐσομένου, |
[261] |
τό
γε
ὀρθὸν
~περὶ
σπουδαῖα
|
ἢ |
περὶ
φαῦλα
γιγνόμενον;
ἢ
πῶς |
[268] |
καὶ
ἐκ
βιβλίου
ποθὲν
ἀκούσας
|
ἢ |
~περιτυχὼν
φαρμακίοις
ἰατρὸς
οἴεται
γεγονέναι, |
[227] |
γράψειεν
ὡς
χρὴ
πένητι
μᾶλλον
|
ἢ |
πλουσίῳ,
καὶ
πρεσβυτέρῳ
ἢ
~νεωτέρῳ, |
[231] |
τοσούτων
κακῶν
οὐδὲν
ὑπολείπεται
ἀλλ᾽
|
ἢ |
ποιεῖν
προθύμως
~ὅτι
ἂν
αὐτοῖς |
[248] |
δὲ
δευτέραν
εἰς
~βασιλέως
ἐννόμου
|
ἢ |
πολεμικοῦ
καὶ
ἀρχικοῦ,
τρίτην
εἰς |
[270] |
ὁτουοῦν
φύσεως·
πρῶτον
μέν,
ἁπλοῦν
|
ἢ |
~πολυειδές
ἐστιν
οὗ
πέρι
βουλησόμεθα |
[261] |
σπουδαῖα
ἢ
περὶ
φαῦλα
γιγνόμενον;
|
ἢ |
πῶς
σὺ
ταῦτ᾽
ἀκήκοας;
~(Φαῖδρος) |
[242] |
βίου
γεγονότων
(λόγων
μηδένα
πλείους
|
ἢ |
σὲ
πεποιηκέναι
~γεγενῆσθαι
ἤτοι
αὐτὸν |
[258] |
βασιλεύς,
ὥστε
(λαβὼν
τὴν
Λυκούργου
|
ἢ |
~Σόλωνος
ἢ
Δαρείου
δύναμιν
ἀθάνατος |
[239] |
μὲν
ἥδεσθαι,
τὰ
δὲ
παρασκευάζειν,
|
ἢ |
στέρεσθαι
τοῦ
παραυτίκα
ἡδέος.
~φθονερὸν |
[231] |
γὰρ
αὐτοὶ
ὁμολογοῦσι
νοσεῖν
μᾶλλον
|
ἢ |
~σωφρονεῖν,
καὶ
εἰδέναι
ὅτι
κακῶς |
[228] |
ἔφη
διαφέρειν
τὰ
τοῦ
~ἐρῶντος
|
ἢ |
τὰ
τοῦ
μή,
ἐν
κεφαλαίοις |
[276] |
καλοὺς
ἐν
ἡμέραισιν
ὀκτὼ
γιγνομένους,
|
ἢ |
ταῦτα
~μὲν
δὴ
παιδιᾶς
τε |
[268] |
οἴεται
τραγῳδίαν
ἄλλο
τι
εἶναι
|
~ἢ |
τὴν
τούτων
σύστασιν
πρέπουσαν
ἀλλήλοις |
[261] |
τί
δρῶσιν;
~οὐκ
ἀντιλέγουσιν
μέντοι;
|
ἢ |
τί
φήσομεν;
~(Φαῖδρος)
τοῦτ᾽
αὐτό. |
[239] |
ἐφεξῆς
ῥητέον,
(τίνα
ἡμῖν
ὠφελίαν
|
ἢ |
~τίνα
βλάβην
περὶ
τὴν
κτῆσιν |
[270] |
~πέφυκεν
εἰς
τὸ
δρᾶν
ἔχον
|
ἢ |
τίνα
εἰς
τὸ
παθεῖν
ὑπὸ |
[240] |
δὲ
δὴ
ἐρωμένῳ
ποῖον
παραμύθιον
|
ἢ |
τίνας
ἡδονὰς
~διδοὺς
ποιήσει
τὸν |
[273] |
τι
ἄλλο
λέγει
(τὸ
εἰκὸς
|
ἢ |
τὸ
τῷ
πλήθει
δοκοῦν.
~(Φαῖδρος) |
[278] |
πρέπειν·
τὸ
~δὲ
ἢ
φιλόσοφον
|
ἢ |
τοιοῦτόν
τι
μᾶλλόν
τε
ἂν |
[232] |
πολλοὶ
πρότερον
τοῦ
σώματος
ἐπεθύμησαν
|
ἢ |
τὸν
~τρόπον
ἔγνωσαν
καὶ
τῶν |
[266] |
μαθόντας
εἰπὲ
τί
χρὴ
καλεῖν·
|
ἢ |
τοῦτο
ἐκεῖνό
ἐστιν
ἡ
λόγων |
[229] |
~οὔκ,
ἀλλὰ
κάτωθεν
ὅσον
δύ᾽
|
ἢ |
τρία
στάδια,
ᾗ
πρὸς
τὸ |
[272] |
~ἀνθρώπων
γε
τοιούτων
φύσει
ὄντων
|
ἢ |
τροφῇ,
τὸν
μέλλοντα
ἱκανῶς
ῥητορικὸν |
[258] |
~ἔδοξέ"
πού
φησιν
τῇ
βουλῇ"
|
ἢ |
τῷ
δήμῳ"
ἢ
ἀμφοτέροις,
καὶ |
[268] |
προσελθὼν
τῷ
ἑταίρῳ
σου
Ἐρυξιμάχῳ
|
ἢ |
τῷ
πατρὶ
αὐτοῦ
~Ἀκουμενῷ
εἴποι |
[270] |
τῷ
τί
ποιεῖν
αὐτὸ
~πέφυκεν
|
ἢ |
τῷ
τί
παθεῖν
ὑπὸ
τοῦ; |
[263] |
πότερον
φῶμεν
εἶναι
τῶν
ἀμφισβητησίμων
|
ἢ |
τῶν
μή;
~(Φαῖδρος)
~τῶν
ἀμφισβητησίμων |
[248] |
τινα
τελεστικὸν
~ἕξουσαν·
ἕκτῃ
ποιητικὸς
|
ἢ |
τῶν
περὶ
μίμησίν
τις
ἄλλος |
[258] |
τις
ὡς
εἰπεῖν
ζῴη,
ἀλλ᾽
|
ἢ |
τῶν
~τοιούτων
ἡδονῶν
ἕνεκα;
οὐ |
[264] |
δ᾽
οὐδὲν
διαφέρει
αὐτοῦ
πρῶτον
|
ἢ |
ὕστατόν
τι
λέγεσθαι,
ἐννοεῖς
που, |
[264] |
δοκεῖ
βεβλῆσθαι
τὰ
τοῦ
λόγου;
|
ἢ |
φαίνεται
τὸ
δεύτερον
~εἰρημένον
ἔκ |
[248] |
εἰς
γονὴν
ἀνδρὸς
γενησομένου
~φιλοσόφου
|
ἢ |
φιλοκάλου
ἢ
μουσικοῦ
τινος
καὶ |
[260] |
δεινόν
τε
καὶ
ἐχθρὸν
(εἶναι
|
ἢ |
φίλον)
~(Φαῖδρος)
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
~ὅταν |
[278] |
θεῷ
μόνῳ
πρέπειν·
τὸ
~δὲ
|
ἢ |
φιλόσοφον
ἢ
τοιοῦτόν
τι
μᾶλλόν |
[248] |
εἰς
πολιτικοῦ
ἤ
τινος
~οἰκονομικοῦ
|
ἢ |
χρηματιστικοῦ,
τετάρτην
εἰς
φιλοπόνου
ἢ> |
[246] |
εἶναι
τὸ
αὐτὸ
ἑαυτὸ
(κινοῦν
|
ἢ |
ψυχήν,
ἐξ
ἀνάγκης
ἀγένητόν
~τε |