Alphabétiquement     [«   »]
ζῷον 6
ζῴων 1
17
ἢ 123
10
11
60
Fréquences     [«    »]
113 τὰ
111 τὴν
115
123 ἢ
128 τὸν
132 δὴ
133 ἐν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Phedre


Pages
[263]   ~(Σωκράτης) ~τί δ᾽ ὅταν δικαίου     ἀγαθοῦ; οὐκ ἄλλος ἄλλῃ φέρεται,
[272]   ~οὐδὲν ἀληθείας μετέχειν δέοι δικαίων     ἀγαθῶν πέρι πραγμάτων, καὶ
[277]   δ᾽ αὖ περὶ τοῦ καλὸν     αἰσχρὸν εἶναι τὸ λόγους λέγειν
[273]   ἀποκεκρυμμένην τέχνην ἀνευρεῖν Τεισίας     ἄλλος ὅστις ~δή ποτ᾽ ὢν
[242]   πεποιηκέναι ~γεγενῆσθαι ἤτοι αὐτὸν λέγοντα     ἄλλους ἑνί γέ τῳ τρόπῳ
[258]   τῇ βουλῇ" τῷ δήμῳ"     ἀμφοτέροις, καὶ ὃς καὶ ὃς>
[229]   πνεῦμα μέτριον, καὶ πόα καθίζεσθαι     ἂν βουλώμεθα ~κατακλινῆναι. ~(Σωκράτης) προάγοις
[235]   που Σαπφοῦς τῆς ~καλῆς     Ἀνακρέοντος τοῦ σοφοῦ καὶ
[258]   ἰδιωτικόν, ἐν μέτρῳ ὡς ποιητὴς     ἄνευ μέτρου ὡς ἰδιώτης; ~(Φαῖδρος)
[263]   ~ὅταν τις ὄνομα εἴπῃ σιδήρου     ἀργύρου, ἆρ᾽ οὐ τὸ αὐτὸ
[269]   καὶ διδάσκοντας ὡς ῥητορικὴν τέχνην,     ἅτε ἡμῶν ~ὄντας σοφωτέρους κἂν
[262]   ὄντος ἑκάστοτε ἐπὶ τοὐναντίον ἀπάγων,     αὐτὸς τοῦτο διαφεύγειν, μὴ
[258]   δέ; ὅταν ἱκανὸς γένηται ῥήτωρ     βασιλεύς, ὥστε (λαβὼν τὴν Λυκούργου
[238]   (τὰ λοιπὰ λέγωμεν τίς ὠφελία     βλάβη ἀπό τε ~ἐρῶντος καὶ
[236]   σοι τίνα μέντοι, ~τίνα θεῶν;     βούλει (τὴν πλάτανον ταυτηνί;
[232]   διαλεγόμενοι (ἀλλήλοις, τότε αὐτοὺς οἴονται     ~γεγενημένης μελλούσης ἔσεσθαι τῆς
[248]   τις ἄλλος ἁρμόσει, ἑβδόμῃ ~δημιουργικὸς     γεωργικός, ὀγδόῃ σοφιστικὸς δημοκοπικός,
[277]   ἑκάστων εἰδῇ πέρι ὧν λέγει     γράφει, κατ᾽ αὐτό τε πᾶν
[271]   λεγόμενον τέχνῃ ποτὲ λεχθήσεται  ~ἢ   γραφήσεται οὔτε τι (ἄλλο οὔτε
[272]   τις (ἐλλείπῃ λέγων διδάσκων     γράφων, φῇ δὲ ~τέχνῃ λέγειν,
[258]   ἄλλον ὅστις πώποτέ τι γέγραφεν     γράψει, εἴτε ~πολιτικὸν σύγγραμμα εἴτε
[277]   τις ἄλλος πώποτε ἔγραψεν     γράψει ἰδίᾳ δημοσίᾳ νόμους
[248]   χρηματιστικοῦ, τετάρτην εἰς φιλοπόνου  ἢ>   γυμναστικοῦ περὶ ~σώματος ἴασίν
[258]   (λαβὼν τὴν Λυκούργου ~Σόλωνος     Δαρείου δύναμιν ἀθάνατος γενέσθαι λογογράφος
[260]   οὐ κρεῖττον γελοῖον καὶ φίλον     δεινόν τε καὶ ἐχθρὸν (εἶναι
[227]   οὖν δὴ ἦν διατριβή;     δῆλον ὅτι τῶν λόγων ὑμᾶς
[248]   ~δημιουργικὸς γεωργικός, ὀγδόῃ σοφιστικὸς     δημοκοπικός, ἐνάτῃ τυραννικός. ~ἐν δὴ
[277]   πώποτε ἔγραψεν γράψει ἰδίᾳ     δημοσίᾳ νόμους ~τιθείς, σύγγραμμα πολιτικὸν
[232]   διὰ ~φιλίαν τῳ διαλέγεσθαι     δι᾽ ἄλλην τινὰ ἡδονήν. καὶ
[232]   ἐπιχειροῦσιν, εἰδότες ὅτι ἀναγκαῖόν ἐστιν     διὰ ~φιλίαν τῳ διαλέγεσθαι
[272]   ἂν αὐτῶν τις (ἐλλείπῃ λέγων     διδάσκων γράφων, φῇ δὲ
[250]   μὲν οὖν μὴ ~νεοτελὴς     διεφθαρμένος οὐκ ὀξέως ἐνθένδε ἐκεῖσε
[275]   γραμμάτων, δι᾽ εὔνοιαν τοὐναντίον εἶπες     δύναται. ~τοῦτο γὰρ τῶν μαθόντων
[278]   μὴ ἔχοντα τιμιώτερα ὧν συνέθηκεν     ἔγραψεν ἄνω κάτω στρέφων ~ἐν
[236]   μηδαμῶς πρὸς βίαν βουληθῇς μᾶλλον     ~ἑκὼν λέγειν. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ᾽
[234]   ~ἀναγιγνώσκων· ἡγούμενος γὰρ σὲ μᾶλλον     ἐμὲ ἐπαΐειν περὶ τῶν τοιούτων
[278]   τις ἄλλος αὖ ποίησιν ψιλὴν     ἐν ᾠδῇ συντέθηκε, τρίτον δὲ
[229]   ὑπὸ τοῦ Βορέου ἀνάρπαστον ~(γεγονέναι     ἐξ Ἀρείου πάγου· λέγεται γὰρ
[233]   ~σοι προσήκει γενέσθαι ἐμοὶ πειθομένῳ     ἐραστῇ. ἐκεῖνοι μὲν γὰρ καὶ
[268]   ~(Φαῖδρος) ~τί δ᾽ ἄλλο γε     ἐρέσθαι εἰ προσεπίσταται καὶ οὕστινας
[227]   ὡς χαριστέον μὴ ἐρῶντι μᾶλλον     ἐρῶντι. ~(Σωκράτης) ~ὢ γενναῖος. εἴθε
[235]   ὡς χρὴ μὴ ἐρῶντι μᾶλλον     ἐρῶντι χαρίζεσθαι, παρέντα τοῦ μὲν
[232]   φιλίαν αὐτοῖς ἐκ τοῦ ~πράγματος     ἔχθραν γενέσθαι. ~καὶ μὲν δὴ
[233]   πολὺ μᾶλλον ἐλεεῖν τοῖς ἐρωμένοις     ζηλοῦν αὐτοὺς προσήκει. ~ἐὰν δέ
[235]   πολλὰ λέγειν περὶ τοῦ αὐτοῦ,     ἴσως οὐδὲν ~αὐτῷ μέλον τοῦ
[272]   δικαίων ἀγαθῶν πέρι πραγμάτων,     καὶ ~ἀνθρώπων γε τοιούτων φύσει
[269]   δὲ τὸν μελίγηρυν Ἄδραστον οἰόμεθα     καὶ Περικλέα, εἰ ἀκούσειαν ὧν
[243]   ἦθος, ~ἑτέρου δὲ τοιούτου ἐρῶν     καὶ πρότερόν ποτε ἐρασθείς, λεγόντων
[235]   ~καλῆς Ἀνακρέοντος τοῦ σοφοῦ     καὶ συγγραφέων τινῶν. πόθεν δὴ
[253]   ἀρετὴ δὲ τίς τοῦ ἀγαθοῦ     κακοῦ ~κακία, οὐ διείπομεν, νῦν
[260]   δικάσουσιν, οὐδὲ τὰ ὄντως ἀγαθὰ  ~ἢ   καλὰ ἀλλ᾽ ὅσα δόξει· ἐκ
[262]   λήσεις ἐλθὼν ἐπὶ τὸ ἐναντίον     ~κατὰ μέγα. ~(Φαῖδρος) πῶς δ᾽
[271]   πότερον ἓν καὶ ὅμοιον ~πέφυκεν     κατὰ σώματος μορφὴν πολυειδές· τοῦτο
[279]   δή; ~(Σωκράτης) ~δοκεῖ μοι ἀμείνων     κατὰ τοὺς περὶ Λυσίαν εἶναι
[271]   οὖν, φίλε, ἄλλως ἐνδεικνύμενον     λεγόμενον τέχνῃ ποτὲ λεχθήσεται ~ἢ
[274]   θεῷ χαριῇ λόγων πέρι πράττων     λέγων; ~(Φαῖδρος) οὐδαμῶς· σὺ δέ;
[258]   ἄλλο τι φαίνεται τὸ τοιοῦτον     λόγος ~συγγεγραμμένος; ~(Φαῖδρος) οὐκ ἔμοιγε.
[278]   ἀφαιρῶν, ἐν δίκῃ που ποιητὴν     ~λόγων συγγραφέα νομογράφον προσερεῖς;
[232]   τότε αὐτοὺς οἴονται ~γεγενημένης     μελλούσης ἔσεσθαι τῆς ἐπιθυμίας συνεῖναι·
[277]   ἐν δίκῃ λέγοιτ᾽ ἂν ὄνειδος     μή, ἆρα οὐ δεδήλωκεν τὰ
[243]   γράψαι ὡς χρὴ ἐραστῇ μᾶλλον     μὴ ἐρῶντι ἐκ τῶν ὁμοίων
[274]   ὠφελίαν, διεξιόντος δέ, ὅτι καλῶς     μὴ ~(καλῶς δοκοῖ λέγειν, τὸ
[238]   μὲν ἤδη φανερόν, ~λεχθὲν δὲ     μὴ λεχθὲν πάντως σαφέστερον·
[237]   λόγος πρόκειται πότερα ἐρῶντι     μὴ μᾶλλον εἰς φιλίαν ἰτέον,
[266]   αὐτὸ δρᾶν εἰ μὲν ὀρθῶς     μὴ προσαγορεύω, θεὸς ~οἶδε, καλῶ
[273]   ἑταῖρε, τούτῳ ~ἡμεῖς πότερον λέγωμεν     μὴ ~(Φαῖδρος) τὸ ποῖον; ~(Σωκράτης)
[258]   ἐκείνων γε ὧν προλυπηθῆναι δεῖ     μηδὲ ~ἡσθῆναι, δὴ ὀλίγου
[271]   (ὀξέως τῇ αἰσθήσει δύνασθαι ~ἐπακολουθεῖν,     μηδὲν εἶναί πω πλέον αὐτῷ
[248]   ἀνδρὸς γενησομένου ~φιλοσόφου φιλοκάλου     μουσικοῦ τινος καὶ ἐρωτικοῦ, τὴν
[227]   μᾶλλον πλουσίῳ, καὶ πρεσβυτέρῳ     ~νεωτέρῳ, καὶ ὅσα ἄλλα (ἐμοί
[278]   που ποιητὴν ~λόγων συγγραφέα     νομογράφον προσερεῖς; ~(Φαῖδρος) τί μήν;
[257]   ὀργήν, δίδου τ᾽ ἔτι μᾶλλον     νῦν παρὰ τοῖς καλοῖς ~τίμιον
[279]   φέρειν μήτε ἄγειν δύναιτο ἄλλος  ~ἢ   σώφρων. ἔτ᾽ ἄλλου του
[263]   μή; ~(Φαῖδρος) ~τῶν ἀμφισβητησίμων δήπου·     οἴει ἄν σοι ἐγχωρῆσαι εἰπεῖν
[261]   ἐν πολὺ διαφέρουσι γίγνεται ~μᾶλλον     ὀλίγον; ~(Φαῖδρος) ἐν τοῖς ὀλίγον.
[264]   ἐραστὴς λέγοι πρὸς τὰ παιδικά.     οὐδὲν εἶπον, Φαῖδρε, ~φίλη κεφαλή;
[244]   Ἑλλάδα ἠργάσαντο, ~σωφρονοῦσαι δὲ βραχέα     οὐδέν· καὶ ἐὰν δὴ λέγωμεν
[263]   τοῦ Κεφάλου πρὸς λόγους εἶναι.     οὐδὲν λέγω, ἀλλὰ καὶ
[250]   ψυχὴ φύσει ~τεθέαται τὰ ὄντα,  ~ἢ   οὐκ ἂν ἦλθεν (εἰς τόδε
[242]   πρὶν ἂν τὸ καῦμα παρέλθῃ.     οὐχ ὁρᾷς ὡς σχεδὸν ἤδη
[271]   δέ γε, ὅτῳ τί ποιεῖν     παθεῖν ὑπὸ τοῦ πέφυκεν. ~(Φαῖδρος)
[249]   ~πλὴν τοῦ φιλοσοφήσαντος ἀδόλως     παιδεραστήσαντος μετὰ φιλοσοφίας, ~αὗται δὲ
[279]   λόγους, οἷς νῦν ἐπιχειρεῖ, πλέον     παίδων ~διενέγκοι τῶν πώποτε ἁψαμένων
[245]   οὔτ᾽ ἀπόλλυσθαι οὔτε γίγνεσθαι δυνατόν,     πάντα τε οὐρανὸν ~(πᾶσάν τε
[237]   οὗ ἂν βουλή,     παντὸς ἁμαρτάνειν ἀνάγκη. τοὺς δὲ
[248]   τετάρτην εἰς φιλοπόνου ἢ> γυμναστικοῦ     περὶ ~σώματος ἴασίν τινος ἐσομένου,
[261]   τό γε ὀρθὸν ~περὶ σπουδαῖα     περὶ φαῦλα γιγνόμενον; πῶς
[268]   καὶ ἐκ βιβλίου ποθὲν ἀκούσας     ~περιτυχὼν φαρμακίοις ἰατρὸς οἴεται γεγονέναι,
[227]   γράψειεν ὡς χρὴ πένητι μᾶλλον     πλουσίῳ, καὶ πρεσβυτέρῳ ~νεωτέρῳ,
[231]   τοσούτων κακῶν οὐδὲν ὑπολείπεται ἀλλ᾽     ποιεῖν προθύμως ~ὅτι ἂν αὐτοῖς
[248]   δὲ δευτέραν εἰς ~βασιλέως ἐννόμου     πολεμικοῦ καὶ ἀρχικοῦ, τρίτην εἰς
[270]   ὁτουοῦν φύσεως· πρῶτον μέν, ἁπλοῦν     ~πολυειδές ἐστιν οὗ πέρι βουλησόμεθα
[261]   σπουδαῖα περὶ φαῦλα γιγνόμενον;     πῶς σὺ ταῦτ᾽ ἀκήκοας; ~(Φαῖδρος)
[242]   βίου γεγονότων (λόγων μηδένα πλείους     σὲ πεποιηκέναι ~γεγενῆσθαι ἤτοι αὐτὸν
[258]   βασιλεύς, ὥστε (λαβὼν τὴν Λυκούργου     ~Σόλωνος Δαρείου δύναμιν ἀθάνατος
[239]   μὲν ἥδεσθαι, τὰ δὲ παρασκευάζειν,     στέρεσθαι τοῦ παραυτίκα ἡδέος. ~φθονερὸν
[231]   γὰρ αὐτοὶ ὁμολογοῦσι νοσεῖν μᾶλλον     ~σωφρονεῖν, καὶ εἰδέναι ὅτι κακῶς
[228]   ἔφη διαφέρειν τὰ τοῦ ~ἐρῶντος     τὰ τοῦ μή, ἐν κεφαλαίοις
[276]   καλοὺς ἐν ἡμέραισιν ὀκτὼ γιγνομένους,     ταῦτα ~μὲν δὴ παιδιᾶς τε
[268]   οἴεται τραγῳδίαν ἄλλο τι εἶναι  ~ἢ   τὴν τούτων σύστασιν πρέπουσαν ἀλλήλοις
[261]   τί δρῶσιν; ~οὐκ ἀντιλέγουσιν μέντοι;     τί φήσομεν; ~(Φαῖδρος) τοῦτ᾽ αὐτό.
[239]   ἐφεξῆς ῥητέον, (τίνα ἡμῖν ὠφελίαν     ~τίνα βλάβην περὶ τὴν κτῆσιν
[270]   ~πέφυκεν εἰς τὸ δρᾶν ἔχον     τίνα εἰς τὸ παθεῖν ὑπὸ
[240]   δὲ δὴ ἐρωμένῳ ποῖον παραμύθιον     τίνας ἡδονὰς ~διδοὺς ποιήσει τὸν
[273]   τι ἄλλο λέγει (τὸ εἰκὸς     τὸ τῷ πλήθει δοκοῦν. ~(Φαῖδρος)
[278]   πρέπειν· τὸ ~δὲ φιλόσοφον     τοιοῦτόν τι μᾶλλόν τε ἂν
[232]   πολλοὶ πρότερον τοῦ σώματος ἐπεθύμησαν     τὸν ~τρόπον ἔγνωσαν καὶ τῶν
[266]   μαθόντας εἰπὲ τί χρὴ καλεῖν·     τοῦτο ἐκεῖνό ἐστιν λόγων
[229]   ~οὔκ, ἀλλὰ κάτωθεν ὅσον δύ᾽     τρία στάδια, πρὸς τὸ
[272]   ~ἀνθρώπων γε τοιούτων φύσει ὄντων     τροφῇ, τὸν μέλλοντα ἱκανῶς ῥητορικὸν
[258]   ~ἔδοξέ" πού φησιν τῇ βουλῇ"     τῷ δήμῳ" ἀμφοτέροις, καὶ
[268]   προσελθὼν τῷ ἑταίρῳ σου Ἐρυξιμάχῳ     τῷ πατρὶ αὐτοῦ ~Ἀκουμενῷ εἴποι
[270]   τῷ τί ποιεῖν αὐτὸ ~πέφυκεν     τῷ τί παθεῖν ὑπὸ τοῦ;
[263]   πότερον φῶμεν εἶναι τῶν ἀμφισβητησίμων     τῶν μή; ~(Φαῖδρος) ~τῶν ἀμφισβητησίμων
[248]   τινα τελεστικὸν ~ἕξουσαν· ἕκτῃ ποιητικὸς     τῶν περὶ μίμησίν τις ἄλλος
[258]   τις ὡς εἰπεῖν ζῴη, ἀλλ᾽     τῶν ~τοιούτων ἡδονῶν ἕνεκα; οὐ
[264]   δ᾽ οὐδὲν διαφέρει αὐτοῦ πρῶτον     ὕστατόν τι λέγεσθαι, ἐννοεῖς που,
[264]   δοκεῖ βεβλῆσθαι τὰ τοῦ λόγου;     φαίνεται τὸ δεύτερον ~εἰρημένον ἔκ
[248]   εἰς γονὴν ἀνδρὸς γενησομένου ~φιλοσόφου     φιλοκάλου μουσικοῦ τινος καὶ
[260]   δεινόν τε καὶ ἐχθρὸν (εἶναι     φίλον) ~(Φαῖδρος) φαίνεται. ~(Σωκράτης) ~ὅταν
[278]   θεῷ μόνῳ πρέπειν· τὸ ~δὲ     φιλόσοφον τοιοῦτόν τι μᾶλλόν
[248]   εἰς πολιτικοῦ τινος ~οἰκονομικοῦ     χρηματιστικοῦ, τετάρτην εἰς φιλοπόνου ἢ>
[246]   εἶναι τὸ αὐτὸ ἑαυτὸ (κινοῦν     ψυχήν, ἐξ ἀνάγκης ἀγένητόν ~τε




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 8/10/2007