Pages |
[252] |
πρὸς
ὃν
δή
μοι
ὁ
|
λόγος, |
~ἄνθρωποι
μὲν
ἔρωτα
ὀνομάζουσιν,
θεοὶ |
[270] |
Ἱπποκράτης
τε
καὶ
ὁ
ἀληθὴς
|
λόγος. |
~ἆρ᾽
οὐχ
ὧδε
δεῖ
διανοεῖσθαι |
[235] |
γὰρ
τοῦτο
καὶ
μάλιστα
ὁ
|
λόγος |
ἔχει.
τῶν
γὰρ
~ἐνόντων
ἀξίως |
[227] |
ἡ
ἀκοή·
ὁ
γάρ
τοι
|
λόγος |
ἦν,
περὶ
ὃν
~διετρίβομεν,
οὐκ |
[245] |
μὴ
φοβώμεθα,
μηδέ
τις
ἡμᾶς
|
λόγος |
θορυβείτω
~δεδιττόμενος
ὡς
πρὸ
τοῦ |
[265] |
πρὸς
τὸ
ἐπαινεῖν
ἔσχεν
ὁ
|
~λόγος |
μεταβῆναι.
~(Φαῖδρος)
πῶς
δὴ
οὖν |
[275] |
(γραφῇ,
κυλινδεῖται
μὲν
πανταχοῦ
πᾶς
|
λόγος |
ὁμοίως
παρὰ
~τοῖς
ἐπαΐουσιν,
ὡς |
[236] |
δὴ
λέγω·
ὁ
δέ
μοι
|
λόγος |
ὅρκος
ἔσται.
ὄμνυμι
γάρ
σοι |
[244] |
ὧδε,
ὅτι
οὐκ
ἔστ᾽
ἔτυμος
|
λόγος |
ὃς
ἂν
παρόντος
~ἐραστοῦ
τῷ |
[243] |
ποιεῖ
εὐθὺς
~οὐκ
ἔστ᾽
ἔτυμος
|
λόγος |
οὗτος,
~οὐδ᾽
ἔβας
ἐν
νηυσὶν |
[234] |
σοι
φαίνεται,
ὦ
Σώκρατες,
ὁ
|
λόγος; |
οὐχ
ὑπερφυῶς
τά
τε
ἄλλα |
[249] |
οὖν
δεῦρο
ὁ
πᾶς
ἥκων
|
λόγος |
περὶ
τῆς
τετάρτης
μανίας
ἣν |
[274] |
τῷ
Θεὺθ
λέγεται
ἀποφήνασθαι,
ἃ
|
~λόγος |
πολὺς
ἂν
εἴη
διελθεῖν·
ἐπειδὴ |
[237] |
ἐπειδὴ
σοὶ
~καὶ
ἐμοὶ
ὁ
|
λόγος |
πρόκειται
πότερα
ἐρῶντι
ἢ
μὴ |
[258] |
τι
φαίνεται
τὸ
τοιοῦτον
ἢ
|
λόγος |
~συγγεγραμμένος;
~(Φαῖδρος)
οὐκ
ἔμοιγε.
~(Σωκράτης) |
[240] |
γὰρ
δὴ
καὶ
ὁ
παλαιὸς
|
~λόγος |
τέρπειν
τὸν
ἥλικα
ἡ
γὰρ |
[235] |
συγγραφέα.
αὐτίκα
περὶ
οὗ
ὁ
|
λόγος, |
τίνα
οἴει
~λέγοντα
ὡς
χρὴ |
[241] |
ἤδη
σοι
~τέλος
ἐχέτω
ὁ
|
λόγος. |
~(Φαῖδρος)
~καίτοι
ᾤμην
γε
μεσοῦν |
[277] |
ὁ
ἔμπροσθεν
πᾶς
~μεμήνυκεν
ἡμῖν
|
λόγος. |
~(Φαῖδρος)
παντάπασι
μὲν
οὖν
τοῦτό |
[265] |
διὰ
ταῦτα
ἔσχεν
εἰπεῖν
ὁ
|
λόγος. |
~(Φαῖδρος)
τὸ
δ᾽
ἕτερον
δὴ |
[244] |
~ὡς
ὁ
μὲν
(πρότερος
ἦν
|
λόγος |
Φαίδρου
τοῦ
Πυθοκλέους,
~Μυρρινουσίου
ἀνδρός· |
[274] |
δοκεῖς.
ἔσται
~μήν,
ὡς
ὁ
|
λόγος |
φησίν,
ἐάν
τις
ἐθέλῃ,
καὶ |
[229] |
γὰρ
αὖ
καὶ
οὗτος
ὁ
|
λόγος, |
ὡς
ἐκεῖθεν
~ἀλλ᾽
οὐκ
ἐνθένδε |