HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
δαπάναις 1
Δαρείου 1
δὲ 299
δέ 36
δεδεσμευμένοι 1
δεδέχθαι 1
δεδήλωκεν 1

Fréquences [« »]
35 λέγεις
35 ὅταν
34 τούτων
36 δέ
36 ἐπὶ
36 μοι
38 αὖ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Phedre

δέ

Pages

[227]   τῶν καλῶν, οὐχ ὑπ᾽ ἐραστοῦ δέ, ἀλλ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο καὶ

[236]   ὅτι ἐπεθύμει μὲν λέγειν, ἐθρύπτετο δέ· ἀλλὰ ~διανοήθητι ὅτι ἐντεῦθεν οὐκ

[270]   καὶ ἄλλον δυνατοὶ ~ποιεῖν, ἔπειτα δέ, ἂν μὲν ἁπλοῦν ᾖ, σκοπεῖν

[256]   ἤδη χρῶνται μὲν αὐτῇ, σπανίᾳ δέ, ἅτε οὐ πάσῃ ~δεδογμένα τῇ

[275]   ἐθέλῃς λόγους ποιεῖς. ~(Σωκράτης) ~οἱ δέ γ᾽ ὦ φίλε, ἐν τῷ

[265]   γάρ; ~(Φαῖδρος) ναί. ~(Σωκράτης) ~μανίας δέ γε εἴδη δύο, τὴν μὲν

[277]   οὐ γὰρ οὖν. ~(Σωκράτης) ~ὁ δέ γε ἐν μὲν τῷ γεγραμμένῳ

[271]   παντάπασι μὲν οὖν. ~(Σωκράτης) δεύτερον δέ γε, ὅτῳ τί ποιεῖν ἢ

[230]   ὦ φίλε Φαῖδρε. ~(Φαῖδρος) ~σὺ δέ γε, ὦ θαυμάσιε, ἀτοπώτατός τις

[234]   τοῦ αὐτοῦ πράγματος; ~(Σωκράτης) ~τί δέ; καὶ ταύτῃ δεῖ ὑπ᾽ ἐμοῦ

[242]   ~σημεῖόν μοι γίγνεσθαι ἐγένετο (ἀεὶ δέ με ἐπίσχει ὃ ἂν μέλλω

[236]   ἀλλὰ καὶ δὴ λέγω· ὁ δέ μοι λόγος ὅρκος ἔσται. ὄμνυμι

[233]   ἢ ζηλοῦν αὐτοὺς προσήκει. ~ἐὰν δέ μοι πείθῃ, πρῶτον μὲν οὐ

[255]   δὲ ἐκείνῳ παραπλησίως μέν, ἀσθενεστέρως δέ, ὁρᾶν, ~ἅπτεσθαι, φιλεῖν, συγκατακεῖσθαι· καὶ

[249]   καὶ ~ἀναπτερούμενος προθυμούμενος ἀναπτέσθαι, ἀδυνατῶν δέ, ὄρνιθος δίκην ~βλέπων ἄνω, τῶν

[258]   πάνυ μὲν οὖν. ~(Σωκράτης) ~τί δέ; ὅταν ἱκανὸς γένηται ῥήτωρ ἢ

[254]   δεινὰ καὶ παράνομα ~ἀναγκαζομένω· τελευτῶντε δέ, ὅταν μηδὲν ᾖ πέρας κακοῦ,

[250]   τῆς μνήμης ἱκανῶς ~πάρεστιν· αὗται δέ, ὅταν τι τῶν ἐκεῖ ὁμοίωμα

[274]   ἥντινα ἑκάστη ἔχοι ὠφελίαν, διεξιόντος δέ, ὅτι καλῶς ἢ μὴ ~(καλῶς

[227]   σχολὴ προϊόντι ἀκούειν. ~(Σωκράτης) ~τί δέ; οὐκ ἂν οἴει με κατὰ

[246]   τῶν θεῶν ~γένος οἰκεῖ, κεκοινώνηκε δέ πῃ μάλιστα τῶν περὶ τὸ

[270]   ὃ ~τοὺς λόγους προσοίσει· ἔσται δέ που ψυχὴ τοῦτο. ~(Φαῖδρος) τί

[232]   ἀμφοτέροις καταστῆναι τὴν (συμφοράν, ~προεμένου δέ σου ἃ περὶ πλείστου ποιῇ

[257]   εἶναι, ταῦτα ~γίγνεσθαι. τὸν λόγον δέ σου πάλαι θαυμάσας ἔχω, ὅσῳ

[274]   ἢ λέγων; ~(Φαῖδρος) οὐδαμῶς· σὺ δέ; ~(Σωκράτης) ~ἀκοήν γ᾽ ἔχω λέγειν

[275]   τι φρονοῦντας αὐτοὺς λέγειν, ἐὰν ~δέ τι ἔρῃ τῶν λεγομένων βουλόμενος

[265]   τῷ ὄντι παιδιᾷ πεπαῖσθαι· τούτων δέ τινων ἐκ ~τύχης ῥηθέντων δυοῖν

[279]   μὴ ἀποχρήσαι ταῦτα, ἐπὶ ~μείζω δέ τις αὐτὸν ἄγοι ὁρμὴ θειοτέρα·

[237]   ἦσαν ἐρασταὶ ~πάνυ πολλοί. εἷς δέ τις αὐτῶν αἱμύλος ἦν, ὃς

[246]   ἣν ψυχῆς ~ἀπορρεῖ, λάβωμεν. ἔστι δέ τις τοιάδε. ~πέφυκεν ἡ πτεροῦ

[243]   Ὅμηρος μὲν οὐκ ᾔσθετο, Στησίχορος δέ. τῶν ~γὰρ ὀμμάτων στερηθεὶς διὰ

[248]   ἅπασαι τοῦ ἄνω ἕπονται, ~ἀδυνατοῦσαι δέ, ὑποβρύχιαι συμπεριφέρονται, πατοῦσαι ἀλλήλας καὶ

[274]   ἐπὶ τοῖς γράμμασιν ἦν, τοῦτο δέ, ὦ ~βασιλεῦ, τὸ μάθημα, ἔφη

[267]   ~πρὸς ποίησιν εὐεπείας; ~(Φαῖδρος) Πρωταγόρεια δέ, ὦ Σώκρατες, οὐκ ἦν μέντοι

[229]   ~ἀλλ᾽ οὐκ ἐνθένδε ἡρπάσθη. ἐγὼ δέ, ὦ Φαῖδρε, ἄλλως μὲν τὰ

[257]   τῶν τοιούτων λόγων, ἐπὶ ~φιλοσοφίαν δέ, ὥσπερ ἁδελφὸς αὐτοῦ Πολέμαρχος τέτραπται,

Pages
[227]	τῶν καλῶν, οὐχ ὑπ᾽ ἐραστοῦ	δέ,	ἀλλ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο καὶ
[236]	ὅτι ἐπεθύμει μὲν λέγειν, ἐθρύπτετο	δέ·	ἀλλὰ ~διανοήθητι ὅτι ἐντεῦθεν οὐκ
[270]	καὶ ἄλλον δυνατοὶ ~ποιεῖν, ἔπειτα	δέ,	ἂν μὲν ἁπλοῦν ᾖ, σκοπεῖν
[256]	ἤδη χρῶνται μὲν αὐτῇ, σπανίᾳ	δέ,	ἅτε οὐ πάσῃ ~δεδογμένα τῇ
[275]	ἐθέλῃς λόγους ποιεῖς. ~(Σωκράτης) ~οἱ	δέ	γ᾽ ὦ φίλε, ἐν τῷ
[265]	γάρ; ~(Φαῖδρος) ναί. ~(Σωκράτης) ~μανίας	δέ	γε εἴδη δύο, τὴν μὲν
[277]	οὐ γὰρ οὖν. ~(Σωκράτης) ~ὁ	δέ	γε ἐν μὲν τῷ γεγραμμένῳ
[271]	παντάπασι μὲν οὖν. ~(Σωκράτης) δεύτερον	δέ	γε, ὅτῳ τί ποιεῖν ἢ
[230]	ὦ φίλε Φαῖδρε. ~(Φαῖδρος) ~σὺ	δέ	γε, ὦ θαυμάσιε, ἀτοπώτατός τις
[234]	τοῦ αὐτοῦ πράγματος; ~(Σωκράτης) ~τί	δέ;	καὶ ταύτῃ δεῖ ὑπ᾽ ἐμοῦ
[242]	~σημεῖόν μοι γίγνεσθαι ἐγένετο (ἀεὶ	δέ	με ἐπίσχει ὃ ἂν μέλλω
[236]	ἀλλὰ καὶ δὴ λέγω· ὁ	δέ	μοι λόγος ὅρκος ἔσται. ὄμνυμι
[233]	ἢ ζηλοῦν αὐτοὺς προσήκει. ~ἐὰν	δέ	μοι πείθῃ, πρῶτον μὲν οὐ
[255]	δὲ ἐκείνῳ παραπλησίως μέν, ἀσθενεστέρως	δέ,	ὁρᾶν, ~ἅπτεσθαι, φιλεῖν, συγκατακεῖσθαι· καὶ
[249]	καὶ ~ἀναπτερούμενος προθυμούμενος ἀναπτέσθαι, ἀδυνατῶν	δέ,	ὄρνιθος δίκην ~βλέπων ἄνω, τῶν
[258]	πάνυ μὲν οὖν. ~(Σωκράτης) ~τί	δέ;	ὅταν ἱκανὸς γένηται ῥήτωρ ἢ
[254]	δεινὰ καὶ παράνομα ~ἀναγκαζομένω· τελευτῶντε	δέ,	ὅταν μηδὲν ᾖ πέρας κακοῦ,
[250]	τῆς μνήμης ἱκανῶς ~πάρεστιν· αὗται	δέ,	ὅταν τι τῶν ἐκεῖ ὁμοίωμα
[274]	ἥντινα ἑκάστη ἔχοι ὠφελίαν, διεξιόντος	δέ,	ὅτι καλῶς ἢ μὴ ~(καλῶς
[227]	σχολὴ προϊόντι ἀκούειν. ~(Σωκράτης) ~τί	δέ;	οὐκ ἂν οἴει με κατὰ
[246]	τῶν θεῶν ~γένος οἰκεῖ, κεκοινώνηκε	δέ	πῃ μάλιστα τῶν περὶ τὸ
[270]	ὃ ~τοὺς λόγους προσοίσει· ἔσται	δέ	που ψυχὴ τοῦτο. ~(Φαῖδρος) τί
[232]	ἀμφοτέροις καταστῆναι τὴν (συμφοράν, ~προεμένου	δέ	σου ἃ περὶ πλείστου ποιῇ
[257]	εἶναι, ταῦτα ~γίγνεσθαι. τὸν λόγον	δέ	σου πάλαι θαυμάσας ἔχω, ὅσῳ
[274]	ἢ λέγων; ~(Φαῖδρος) οὐδαμῶς· σὺ	δέ;	~(Σωκράτης) ~ἀκοήν γ᾽ ἔχω λέγειν
[275]	τι φρονοῦντας αὐτοὺς λέγειν, ἐὰν	~δέ	τι ἔρῃ τῶν λεγομένων βουλόμενος
[265]	τῷ ὄντι παιδιᾷ πεπαῖσθαι· τούτων	δέ	τινων ἐκ ~τύχης ῥηθέντων δυοῖν
[279]	μὴ ἀποχρήσαι ταῦτα, ἐπὶ ~μείζω	δέ	τις αὐτὸν ἄγοι ὁρμὴ θειοτέρα·
[237]	ἦσαν ἐρασταὶ ~πάνυ πολλοί. εἷς	δέ	τις αὐτῶν αἱμύλος ἦν, ὃς
[246]	ἣν ψυχῆς ~ἀπορρεῖ, λάβωμεν. ἔστι	δέ	τις τοιάδε. ~πέφυκεν ἡ πτεροῦ
[243]	Ὅμηρος μὲν οὐκ ᾔσθετο, Στησίχορος	δέ.	τῶν ~γὰρ ὀμμάτων στερηθεὶς διὰ
[248]	ἅπασαι τοῦ ἄνω ἕπονται, ~ἀδυνατοῦσαι	δέ,	ὑποβρύχιαι συμπεριφέρονται, πατοῦσαι ἀλλήλας καὶ
[274]	ἐπὶ τοῖς γράμμασιν ἦν, τοῦτο	δέ,	ὦ ~βασιλεῦ, τὸ μάθημα, ἔφη
[267]	~πρὸς ποίησιν εὐεπείας; ~(Φαῖδρος) Πρωταγόρεια	δέ,	ὦ Σώκρατες, οὐκ ἦν μέντοι
[229]	~ἀλλ᾽ οὐκ ἐνθένδε ἡρπάσθη. ἐγὼ	δέ,	ὦ Φαῖδρε, ἄλλως μὲν τὰ
[257]	τῶν τοιούτων λόγων, ἐπὶ ~φιλοσοφίαν	δέ,	ὥσπερ ἁδελφὸς αὐτοῦ Πολέμαρχος τέτραπται,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 8/10/2007