Pages |
[248] |
νέκταρ
~ἐπότισεν.
~(καὶ
οὗτος
μὲν
|
θεῶν |
βίος·
αἱ
δὲ
ἄλλαι
ψυχαί, |
[247] |
καὶ
διέξοδοι
ἐντὸς
οὐρανοῦ,
ἃς
|
~θεῶν |
γένος
εὐδαιμόνων
ἐπιστρέφεται
πράττων
ἕκαστος |
[246] |
ἄνω
μετεωρίζουσα
ᾗ
τὸ
τῶν
|
θεῶν |
~γένος
οἰκεῖ,
κεκοινώνηκε
δέ
πῃ |
[250] |
ἡμεῖς,
ἄλλοι
δὲ
μετ᾽
ἄλλου
|
θεῶν, |
εἶδόν
τε
καὶ
~ἐτελοῦντο
τῶν |
[245] |
ἐρῶντι
καὶ
τῷ
ἐρωμένῳ
ἐκ
|
θεῶν |
ἐπιπέμπεται.
ἡμῖν
δὲ
ἀποδεικτέον
αὖ |
[244] |
ἔδει
(ἀπαλλαγὴν
ηὕρετο,
καταφυγοῦσα
πρὸς
|
θεῶν |
~εὐχάς
τε
καὶ
λατρείας,
ὅθεν |
[259] |
Σειρῆνας
(ἀκηλήτους,
ὃ
~γέρας
παρὰ
|
θεῶν |
ἔχουσιν
ἀνθρώποις
διδόναι,
τάχ᾽
ἂν |
[236] |
γάρ
σοι
τίνα
μέντοι,
~τίνα
|
θεῶν; |
ἢ
βούλει
(τὴν
πλάτανον
ταυτηνί; |
[245] |
ἐπ᾽
εὐτυχίᾳ
τῇ
μεγίστῃ
(παρὰ
|
θεῶν |
ἡ
τοιαύτη
μανία
δίδοται·
~ἡ |
[245] |
πλείω
ἔχω
μανίας
γιγνομένης
ἀπὸ
|
θεῶν |
λέγειν
~καλὰ
ἔργα.
ὥστε
τοῦτό |
[246] |
~ὑποπτέρου
ζεύγους
τε
καὶ
ἡνιόχου.
|
θεῶν |
μὲν
οὖν
ἵπποι
τε
καὶ |
[247] |
κεκοσμημένη.
μένει
γὰρ
Ἑστία
ἐν
|
θεῶν |
οἴκῳ
μόνη·
~τῶν
δὲ
ἄλλων |
[274] |
γενέσθαι
τῶν
ἐκεῖ
παλαιῶν
~τινα
|
θεῶν, |
οὗ
καὶ
τὸ
ὄρνεον
ἱερὸν |
[253] |
Ἀπόλλωνός
τε
καὶ
~ἑκάστου
τῶν
|
θεῶν |
οὕτω
κατὰ
τὸν
θεὸν
ἰόντες |
[247] |
ἄναντες,
ᾗ
δὴ
τὰ
μὲν
|
θεῶν |
ὀχήματα
ἰσορρόπως
εὐήνια
ὄντα
~ῥᾳδίως |
[246] |
ἐπιμελούμενος·
~τῷ
δ᾽
ἕπεται
στρατιὰ
|
θεῶν |
τε
καὶ
δαιμόνων,
~(κατὰ
ἕνδεκα |
[265] |
~(Σωκράτης)
~τῆς
δὲ
θείας
τεττάρων
|
θεῶν |
τέτταρα
μέρη
διελόμενοι,
μαντικὴν
μὲν |
[279] |
ἐγὼ
μὲν
παρὰ
τῶνδε
τῶν
|
θεῶν |
ὡς
~ἐμοῖς
παιδικοῖς
Ἰσοκράτει
ἐξαγγέλλω, |