HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
εἶχον 2
εἰωθὸς 2
εἰωθότων 1
ἐκ 34
ἔκ 3
ἐκάλει 1
ἐκάλεσαν 2

Fréquences [« »]
34 δεῖ
33 δή
33 ὧν
34 ἐκ
34 σοι
34 τούτων
35 λέγεις

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Phedre

ἐκ

Pages

[268]   οἶμαι ὅτι μαίνεται ἅνθρωπος, καὶ ἐκ βιβλίου ποθὲν ἀκούσας ἢ ~περιτυχὼν

[260]   ~ἢ καλὰ ἀλλ᾽ ὅσα δόξει· ἐκ γὰρ τούτων εἶναι τὸ πείθειν

[275]   ὥς ~τι σαφὲς καὶ βέβαιον ἐκ γραμμάτων ἐσόμενον, πολλῆς ἂν εὐηθείας

[251]   αὖ ἔχουσα τοῦ καλοῦ γέγηθεν. ἐκ δὲ ἀμφοτέρων ~μεμειγμένων ἀδημονεῖ τε

[236]   (ἰσχυρότερος δ᾽ ἐγὼ καὶ νεώτερος, ἐκ δὲ ~ἁπάντων τούτων σύνες ὅ

[269]   ὁρίσασθαι τί ποτ᾽ ἔστιν ῥητορική, ἐκ δὲ τούτου τοῦ πάθους τὰ

[244]   καὶ τῶν ἄλλων σημείων, ἅτ᾽ ἐκ διανοίας ποριζομένων ~ἀνθρωπίνῃ οἰήσει νοῦν

[253]   ἔτι τε μᾶλλον ἀγαπῶσι, κἂν ἐκ Διὸς ἀρύτωσιν ὥσπερ αἱ ~βάκχαι,

[244]   οἱ παλαιοὶ μανίαν σωφροσύνης τὴν ἐκ θεοῦ τῆς παρ᾽ ~ἀνθρώπων γιγνομένης.

[245]   ~τῷ ἐρῶντι καὶ τῷ ἐρωμένῳ ἐκ θεῶν ἐπιπέμπεται. ἡμῖν δὲ ἀποδεικτέον

[249]   βίον ἀνθρωπίνη ~ψυχὴ ἀφικνεῖται, καὶ ἐκ θηρίου ὅς ποτε ἄνθρωπος ἦν

[244]   τῶν μεγίστων, ἃ δὴ ~παλαιῶν ἐκ μηνιμάτων ποθὲν ἔν τισι τῶν

[249]   ἄνθρωπον ~συνιέναι κατ᾽ εἶδος λεγόμενον, ἐκ πολλῶν ἰὸν αἰσθήσεων (εἰς ἓν

[231]   τῶν ἄλλων τὸν σαυτῷ ἐπιτηδειότατον, ἐκ ~πολλῶν· ὥστε πολὺ (πλείων ἐλπὶς

[241]   Νυμφῶν, αἷς με σὺ προύβαλες ἐκ προνοίας, σαφῶς ἐνθουσιάσω; ~λέγω οὖν

[245]   θύρας ἀφίκηται, πεισθεὶς ὡς ἄρα ἐκ τέχνης ἱκανὸς ~ποιητὴς ἐσόμενος, ἀτελὴς

[260]   εἶναι τὸ πείθειν ἀλλ᾽ οὐκ ἐκ τῆς ἀληθείας. ~(Σωκράτης) ~οὔτοι ἀπόβλητον

[251]   παιδικοῖς. ἰδόντα δ᾽ ~αὐτὸν οἷον ἐκ τῆς φρίκης μεταβολή τε (καὶ

[246]   καλός τε καὶ ~ἀγαθὸς καὶ ἐκ τοιούτων, ὁ δ᾽ ἐξ ἐναντίων

[230]   καὶ οὐκ ἐπιχωρίῳ (ἔοικας· οὕτως ἐκ τοῦ ἄστεος οὔτ᾽ εἰς ~τὴν

[243]   λόγω, οὗτός τε καὶ ὁ ἐκ ~τοῦ βιβλίου ῥηθείς. εἰ γὰρ

[248]   ~προσήκουσα ψυχῆς τῷ ἀρίστῳ νομὴ ἐκ τοῦ ἐκεῖ (λειμῶνος τυγχάνει οὖσα,

[258]   μὲν οὗτος ἐμμένῃ, γεγηθὼς ἀπέρχεται ἐκ τοῦ θεάτρου ὁ ποιητής· ἐὰν

[232]   πολὺ (πλείων ἐλπὶς φιλίαν αὐτοῖς ἐκ τοῦ ~πράγματος ἢ ἔχθραν γενέσθαι.

[241]   ~πάλιν γένηται. φυγὰς δὴ γίγνεται ἐκ τούτων, καὶ ἀπεστερηκὼς ὑπ᾽ ἀνάγκης

[265]   παιδιᾷ πεπαῖσθαι· τούτων δέ τινων ἐκ ~τύχης ῥηθέντων δυοῖν εἰδοῖν, (εἰ

[231]   ἡ ἔκλεξις εἴη· εἰ δ᾽ ἐκ τῶν ἄλλων τὸν σαυτῷ ἐπιτηδειότατον,

[252]   λέγουσι δὲ οἶμαί τινες Ὁμηριδῶν ἐκ τῶν ἀποθέτων ἐπῶν δύο ~ἔπη

[231]   καὶ ἐκ τῶν λόγων καὶ ἐκ τῶν ἔργων τοῖς ἄλλοις ἀπεχθανόμενοι

[231]   καὶ μὲν δὴ εἰ μὲν ἐκ τῶν ἐρώντων τὸν βέλτιστον αἱροῖο,

[231]   ἐρῶσιν, ~καὶ ἕτοιμοί εἰσι καὶ ἐκ τῶν λόγων καὶ ἐκ τῶν

[254]   ἔτι μᾶλλον τοῦ ~ὑβριστοῦ ἵππου ἐκ τῶν ὀδόντων βίᾳ ὀπίσω σπάσας

[243]   ἐραστῇ μᾶλλον ἢ μὴ ἐρῶντι ἐκ τῶν ὁμοίων χαρίζεσθαι. ~(Φαῖδρος) ~ἀλλ᾽

[250]   τόδε τὸ ζῷον· ἀναμιμνῄσκεσθαι δὲ ἐκ ~τῶνδε ἐκεῖνα οὐ ῥᾴδιον ἁπάσῃ,

Pages
[268]	οἶμαι ὅτι μαίνεται ἅνθρωπος, καὶ	ἐκ	βιβλίου ποθὲν ἀκούσας ἢ ~περιτυχὼν
[260]	~ἢ καλὰ ἀλλ᾽ ὅσα δόξει·	ἐκ	γὰρ τούτων εἶναι τὸ πείθειν
[275]	ὥς ~τι σαφὲς καὶ βέβαιον	ἐκ	γραμμάτων ἐσόμενον, πολλῆς ἂν εὐηθείας
[251]	αὖ ἔχουσα τοῦ καλοῦ γέγηθεν.	ἐκ	δὲ ἀμφοτέρων ~μεμειγμένων ἀδημονεῖ τε
[236]	(ἰσχυρότερος δ᾽ ἐγὼ καὶ νεώτερος,	ἐκ	δὲ ~ἁπάντων τούτων σύνες ὅ
[269]	ὁρίσασθαι τί ποτ᾽ ἔστιν ῥητορική,	ἐκ	δὲ τούτου τοῦ πάθους τὰ
[244]	καὶ τῶν ἄλλων σημείων, ἅτ᾽	ἐκ	διανοίας ποριζομένων ~ἀνθρωπίνῃ οἰήσει νοῦν
[253]	ἔτι τε μᾶλλον ἀγαπῶσι, κἂν	ἐκ	Διὸς ἀρύτωσιν ὥσπερ αἱ ~βάκχαι,
[244]	οἱ παλαιοὶ μανίαν σωφροσύνης τὴν	ἐκ	θεοῦ τῆς παρ᾽ ~ἀνθρώπων γιγνομένης.
[245]	~τῷ ἐρῶντι καὶ τῷ ἐρωμένῳ	ἐκ	θεῶν ἐπιπέμπεται. ἡμῖν δὲ ἀποδεικτέον
[249]	βίον ἀνθρωπίνη ~ψυχὴ ἀφικνεῖται, καὶ	ἐκ	θηρίου ὅς ποτε ἄνθρωπος ἦν
[244]	τῶν μεγίστων, ἃ δὴ ~παλαιῶν	ἐκ	μηνιμάτων ποθὲν ἔν τισι τῶν
[249]	ἄνθρωπον ~συνιέναι κατ᾽ εἶδος λεγόμενον,	ἐκ	πολλῶν ἰὸν αἰσθήσεων (εἰς ἓν
[231]	τῶν ἄλλων τὸν σαυτῷ ἐπιτηδειότατον,	ἐκ	~πολλῶν· ὥστε πολὺ (πλείων ἐλπὶς
[241]	Νυμφῶν, αἷς με σὺ προύβαλες	ἐκ	προνοίας, σαφῶς ἐνθουσιάσω; ~λέγω οὖν
[245]	θύρας ἀφίκηται, πεισθεὶς ὡς ἄρα	ἐκ	τέχνης ἱκανὸς ~ποιητὴς ἐσόμενος, ἀτελὴς
[260]	εἶναι τὸ πείθειν ἀλλ᾽ οὐκ	ἐκ	τῆς ἀληθείας. ~(Σωκράτης) ~οὔτοι ἀπόβλητον
[251]	παιδικοῖς. ἰδόντα δ᾽ ~αὐτὸν οἷον	ἐκ	τῆς φρίκης μεταβολή τε (καὶ
[246]	καλός τε καὶ ~ἀγαθὸς καὶ	ἐκ	τοιούτων, ὁ δ᾽ ἐξ ἐναντίων
[230]	καὶ οὐκ ἐπιχωρίῳ (ἔοικας· οὕτως	ἐκ	τοῦ ἄστεος οὔτ᾽ εἰς ~τὴν
[243]	λόγω, οὗτός τε καὶ ὁ	ἐκ	~τοῦ βιβλίου ῥηθείς. εἰ γὰρ
[248]	~προσήκουσα ψυχῆς τῷ ἀρίστῳ νομὴ	ἐκ	τοῦ ἐκεῖ (λειμῶνος τυγχάνει οὖσα,
[258]	μὲν οὗτος ἐμμένῃ, γεγηθὼς ἀπέρχεται	ἐκ	τοῦ θεάτρου ὁ ποιητής· ἐὰν
[232]	πολὺ (πλείων ἐλπὶς φιλίαν αὐτοῖς	ἐκ	τοῦ ~πράγματος ἢ ἔχθραν γενέσθαι.
[241]	~πάλιν γένηται. φυγὰς δὴ γίγνεται	ἐκ	τούτων, καὶ ἀπεστερηκὼς ὑπ᾽ ἀνάγκης
[265]	παιδιᾷ πεπαῖσθαι· τούτων δέ τινων	ἐκ	~τύχης ῥηθέντων δυοῖν εἰδοῖν, (εἰ
[231]	ἡ ἔκλεξις εἴη· εἰ δ᾽	ἐκ	τῶν ἄλλων τὸν σαυτῷ ἐπιτηδειότατον,
[252]	λέγουσι δὲ οἶμαί τινες Ὁμηριδῶν	ἐκ	τῶν ἀποθέτων ἐπῶν δύο ~ἔπη
[231]	καὶ ἐκ τῶν λόγων καὶ	ἐκ	τῶν ἔργων τοῖς ἄλλοις ἀπεχθανόμενοι
[231]	καὶ μὲν δὴ εἰ μὲν	ἐκ	τῶν ἐρώντων τὸν βέλτιστον αἱροῖο,
[231]	ἐρῶσιν, ~καὶ ἕτοιμοί εἰσι καὶ	ἐκ	τῶν λόγων καὶ ἐκ τῶν
[254]	ἔτι μᾶλλον τοῦ ~ὑβριστοῦ ἵππου	ἐκ	τῶν ὀδόντων βίᾳ ὀπίσω σπάσας
[243]	ἐραστῇ μᾶλλον ἢ μὴ ἐρῶντι	ἐκ	τῶν ὁμοίων χαρίζεσθαι. ~(Φαῖδρος) ~ἀλλ᾽
[250]	τόδε τὸ ζῷον· ἀναμιμνῄσκεσθαι δὲ	ἐκ	~τῶνδε ἐκεῖνα οὐ ῥᾴδιον ἁπάσῃ,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 8/10/2007