Pages |
[268] |
ἂν
τὴν
τούτων
ἐπιστήμην
παραδῶ,
|
τί |
ἂν
~οἴει
ἀκούσαντας
εἰπεῖν;
~(Φαῖδρος) |
[278] |
~(Φαῖδρος)
~Ἰσοκράτη
τὸν
καλόν·
ᾧ
|
τί |
ἀπαγγελεῖς,
ὦ
Σώκρατες;
τίνα
αὐτὸν |
[241] |
νῦν
δὲ
δή,
ὦ
Σώκρατες,
|
τί |
~ἀποπαύῃ;
~(Σωκράτης)
~οὐκ
ᾔσθου,
ὦ |
[228] |
~δείξας
γε
πρῶτον,
ὦ
φιλότης,
|
τί |
ἄρα
ἐν
τῇ
ἀριστερᾷ
ἔχεις |
[273] |
τὸ
τῷ
πλήθει
δοκοῦν.
~(Φαῖδρος)
|
τί |
γὰρ
ἄλλο;
~(Σωκράτης)
~τοῦτο
δή, |
[258] |
γε
τὸ
γράφειν
λόγους.
~(Φαῖδρος)
|
τί |
γάρ;
~(Σωκράτης)
~ἀλλ᾽
ἐκεῖνο
οἶμαι |
[268] |
ἂν
~οἴει
ἀκούσαντας
εἰπεῖν;
~(Φαῖδρος)
|
~τί |
δ᾽
ἄλλο
γε
ἢ
ἐρέσθαι |
[276] |
ταῦτά
σοι
ὀρθότατα
εἴρηται.
~(Σωκράτης)
|
~τί |
δ᾽
ἄλλον
ὁρῶμεν
λόγον
τούτου |
[277] |
γε
οὕτω
πως
ἐφάνη.
~(Σωκράτης)
|
~τί |
δ᾽
αὖ
περὶ
τοῦ
καλὸν |
[268] |
οὐδὲν
ἐπαΐων
τῆς
τέχνης.
~(Σωκράτης)
|
~τί |
δ᾽
εἰ
Σοφοκλεῖ
αὖ
προσελθὼν |
[263] |
διενοήθημεν;
~(Φαῖδρος)
καὶ
μάλα.
~(Σωκράτης)
|
~τί |
δ᾽
ὅταν
δικαίου
ἢ
ἀγαθοῦ; |
[267] |
τὸν
Ἠλεῖον
ξένον
~γενέσθαι.
~(Φαῖδρος)
|
τί |
δ᾽
οὔ;
~(Σωκράτης)
~τὰ
δὲ |
[234] |
περὶ
τοῦ
αὐτοῦ
πράγματος;
~(Σωκράτης)
|
~τί |
δέ;
καὶ
ταύτῃ
δεῖ
ὑπ᾽ |
[258] |
~(Φαῖδρος)
πάνυ
μὲν
οὖν.
~(Σωκράτης)
|
~τί |
δέ;
ὅταν
ἱκανὸς
γένηται
ῥήτωρ |
[227] |
σοι
σχολὴ
προϊόντι
ἀκούειν.
~(Σωκράτης)
|
~τί |
δέ;
οὐκ
ἂν
οἴει
με |
[278] |
τοίνυν
τῷ
ἑταίρῳ
φράζε.
~(Φαῖδρος)
|
τί |
δὲ
σύ;
πῶς
ποιήσεις;
οὐδὲ |
[264] |
οὗ
τὸν
λόγον
ποιεῖται.
~(Σωκράτης)
|
~τί |
δὲ
τἆλλα;
οὐ
χύδην
δοκεῖ |
[269] |
~(Φαῖδρος)
παντάπασι
μὲν
οὖν.
~(Σωκράτης)
|
~τί |
δὲ
τὸν
μελίγηρυν
Ἄδραστον
οἰόμεθα |
[241] |
τἀναντία
~τούτων
ἀγαθὰ
πρόσεστιν.
καὶ
|
τί |
δεῖ
μακροῦ
λόγου;
περὶ
γὰρ |
[262] |
μὲν
τότε
μεταμέλει"
~(Σωκράτης)
~παῦσαι.
|
τί |
δὴ
οὖν
οὗτος
ἁμαρτάνει
καὶ |
[272] |
λέγειν,
ὁ
μὴ
πειθόμενος
κρατεῖ.
|
τί |
δὴ
οὖν;
φήσει
ἴσως
ὁ |
[269] |
εἰς
τὴν
ῥητορικὴν
~γενέσθαι.
~(Φαῖδρος)
|
τί |
δή;
~(Σωκράτης)
~πᾶσαι
ὅσαι
μεγάλαι |
[236] |
ποιεῖν
ὃ
ἂν
κελεύῃς.
~(Φαῖδρος)
|
τί |
δῆτα
ἔχων
στρέφῃ;
~(Σωκράτης)
~οὐδὲν |
[261] |
εἰπέ,
ἐν
δικαστηρίοις
οἱ
ἀντίδικοι
|
τί |
δρῶσιν;
~οὐκ
ἀντιλέγουσιν
μέντοι;
ἢ |
[261] |
ἀλλὰ
δεῦρο
αὐτοὺς
παράγων
ἐξέταζε
|
τί |
καὶ
~πῶς
λέγουσιν.
~(Σωκράτης)
~πάριτε |
[265] |
τὸ
δ᾽
ἕτερον
δὴ
εἶδος
|
τί |
λέγεις,
ὦ
Σώκρατες;
~(Σωκράτης)
~τὸ |
[241] |
δ᾽
ἐπαινεῖν
τὸν
ἕτερον
ἄρξωμαι,
|
τί |
με
οἴει
ποιήσειν;
ἆρ᾽
οἶσθ᾽ |
[266] |
τε
καὶ
ἐμοί,
λεκτέον
δὲ
|
τί |
μέντοι
καὶ
ἔστι
τὸ
~λειπόμενον |
[267] |
τὸν
χρηστὸν
λέγεις
Θεόδωρον;
~(Σωκράτης)
|
~τί |
μήν;
καὶ
ἔλεγχόν
γε
καὶ |
[261] |
ὅταν
δὲ
βούληται,
ἄδικον;
~(Φαῖδρος)
|
τί |
μήν;
~(Σωκράτης)
~καὶ
ἐν
δημηγορίᾳ |
[272] |
περὶ
ταῦτά
τινων
ἀκήκοα;
~(Φαῖδρος)
|
τί |
μήν;
~(Σωκράτης)
λέγεται
γοῦν,
ὦ |
[270] |
δέ
που
ψυχὴ
τοῦτο.
~(Φαῖδρος)
|
τί |
μήν;
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
ἡ
ἅμιλλα |
[278] |
συγγραφέα
ἢ
νομογράφον
προσερεῖς;
~(Φαῖδρος)
|
τί |
μήν;
~(Σωκράτης)
ταῦτα
τοίνυν
τῷ |
[263] |
ὂν
τυγχάνει
τοῦ
γένους.
~(Φαῖδρος)
|
τί |
μήν;
~(Σωκράτης)
~τί
οὖν;
τὸν |
[274] |
λόγων
πέρι
ἱκανῶς
ἐχέτω.
~(Φαῖδρος)
|
τί |
μήν;
~(Σωκράτης)
~τὸ
δ᾽
εὐπρεπείας |
[271] |
παθεῖν
ὑπὸ
τοῦ
πέφυκεν.
~(Φαῖδρος)
|
τί |
μήν;
~(Σωκράτης)
~τρίτον
δὲ
δὴ |
[273] |
οὐ
γάρ,
ὦ
Φαῖδρε;
~(Φαῖδρος)
|
τί |
μήν;
~(Σωκράτης)
~φεῦ,
δεινῶς
γ᾽ |
[279] |
εὐξαμένῳ
πρέπει
τοῖσδε
πορεύεσθαι;
~(Φαῖδρος)
|
τί |
μήν;
~(Σωκράτης)
~ὦ
φίλε
Πάν |
[229] |
ἐκείνην
τὴν
ὑψηλοτάτην
πλάτανον;
~(Σωκράτης)
|
τί |
μήν;
~(Φαῖδρος)
~ἐκεῖ
σκιά
τ᾽ |
[242] |
γε
σὺ
ἀληθῆ
λέγεις.
~(Σωκράτης)
|
τί |
οὖν;
τὸν
ἔρωτα
οὐκ
Ἀφροδίτης |
[263] |
γένους.
~(Φαῖδρος)
τί
μήν;
~(Σωκράτης)
|
~τί |
οὖν;
τὸν
ἔρωτα
πότερον
φῶμεν |
[270] |
ποιεῖν
αὐτὸ
~πέφυκεν
ἢ
τῷ
|
τί |
παθεῖν
ὑπὸ
τοῦ;
~(Φαῖδρος)
κινδυνεύει, |
[264] |
~ἐπιγεγράφθαι.
~(Φαῖδρος)
ποῖον
τοῦτο,
καὶ
|
τί |
πεπονθός;
~(Σωκράτης)
ἔστι
μὲν
τοῦτο |
[270] |
τὴν
δύναμιν
αὐτοῦ,
τίνα
πρὸς
|
τί |
~πέφυκεν
εἰς
τὸ
δρᾶν
ἔχον |
[270] |
τοῦτ᾽
ἰδεῖν
ἐφ᾽
ἑκάστου,
τῷ
|
τί |
ποιεῖν
αὐτὸ
~πέφυκεν
ἢ
τῷ |
[271] |
~(Σωκράτης)
δεύτερον
δέ
γε,
ὅτῳ
|
τί |
ποιεῖν
ἢ
παθεῖν
ὑπὸ
τοῦ |
[269] |
ἐπιστάμενοι
διαλέγεσθαι
~ἀδύνατοι
ἐγένοντο
ὁρίσασθαι
|
τί |
ποτ᾽
ἔστιν
ῥητορική,
ἐκ
δὲ |
[260] |
ἡ
δ᾽
ἴσως
ἂν
εἴποι·
|
τί |
ποτ᾽
ὦ
θαυμάσιοι,
ληρεῖτε;
ἐγὼ |
[270] |
~τὸ
τοίνυν
περὶ
φύσεως
σκόπει
|
τί |
ποτε
λέγει
Ἱπποκράτης
τε
καὶ |
[234] |
ποθεῖς,
ἡγούμενος
παραλελεῖφθαι,
ἐρώτα.
~(Φαῖδρος)
|
~τί |
σοι
φαίνεται,
ὦ
Σώκρατες,
ὁ |
[242] |
ἁμάρτημα.
~(Φαῖδρος)
λέγεις
δὲ
δὴ
|
τί; |
~(Σωκράτης)
~δεινόν,
ὦ
Φαῖδρε,
δεινὸν |
[259] |
ἀγασθέντες.
~(Φαῖδρος)
ἔχουσι
δὲ
δὴ
|
τί |
τοῦτο;
ἀνήκοος
γάρ,
ὡς
ἔοικε, |
[261] |
δρῶσιν;
~οὐκ
ἀντιλέγουσιν
μέντοι;
ἢ
|
τί |
φήσομεν;
~(Φαῖδρος)
τοῦτ᾽
αὐτό.
~(Σωκράτης) |
[266] |
τε
καὶ
~Λυσίου
μαθόντας
εἰπὲ
|
τί |
χρὴ
καλεῖν·
ἢ
τοῦτο
ἐκεῖνό |