Pages
[247]	ἀληθὲς εἰπεῖν, ἄλλως ~τε καὶ	περὶ	ἀληθείας λέγοντα ἡ γὰρ ἀχρώματός
[276]	πολὺ δ᾽ οἶμαι καλλίων σπουδὴ	περὶ	αὐτὰ γίγνεται, ~ὅταν τις τῇ
[242]	τὼ δὲ λόγω τὼ νυνδὴ	περὶ	αὐτοῦ εἰπέτην ὡς ~τοιούτου ὄντος·
[258]	οἱ ἔπειτα γιγνόμενοι ταὐτὰ ταῦτα	~περὶ	αὐτοῦ νομίζουσι, θεώμενοι αὐτοῦ τὰ
[263]	ἐγχωρῆσαι εἰπεῖν ἃ νυνδὴ εἶπες	περὶ	~αὐτοῦ, ὡς βλάβη τέ ἐστι
[279]	θαυμαστὸν προϊούσης τῆς ~ἡλικίας εἰ	περὶ	αὐτούς τε τοὺς λόγους, οἷς
[235]	σοφοὶ ἄνδρες τε ~καὶ γυναῖκες	περὶ	αὐτῶν εἰρηκότες καὶ γεγραφότες ἐξελέγξουσί
[230]	ταῦτα, πειθόμενος δὲ τῷ νομιζομένῳ	περὶ	αὐτῶν, ~ὃ νυνδὴ ἔλεγον, σκοπῶ
[241]	καὶ τί δεῖ μακροῦ λόγου;	περὶ	γὰρ ἀμφοῖν ἱκανῶς ~εἴρηται. καὶ
[257]	ψυχῇ ἐντεκοῦσα, ἐννέα χιλιάδας ἐτῶν	περὶ	γῆν ~κυλινδουμένην αὐτὴν καὶ ὑπὸ
[275]	~ὀρθῶς ἐπέπληξας, καί μοι δοκεῖ	περὶ	γραμμάτων ἔχειν ᾗπερ ὁ Θηβαῖος
[238]	ἔχοντα ταὐτὸν τοῦτο ~κεκλημένον παρέξεται·	περὶ	δ᾽ αὖ μέθας τυραννεύσασα, τὸν
[263]	ἔνια τῶν τοιούτων ~ὁμονοητικῶς ἔχομεν,	περὶ	δ᾽ ἔνια στασιωτικῶς; ~(Φαῖδρος) δοκῶ
[250]	τῶν τότε νῦν μακρότερα εἴρηται·	~περὶ	δὲ κάλλους, ὥσπερ εἴπομεν, ~(μετ᾽
[246]	μὲν οὖν ἀθανασίας αὐτῆς ἱκανῶς·	περὶ	δὲ τῆς ἰδέας αὐτῆς ὧδε
[261]	τέ ἐστιν ἡ ἀντιλογικὴ (καὶ	περὶ	δημηγορίαν, ~ἀλλ᾽ ὡς ἔοικε, περὶ
[261]	γράφεται τέχνῃ, λέγεται δὲ καὶ	περὶ	δημηγορίας· ἐπὶ πλέον δὲ οὐκ
[278]	τῷ ὄντι γραφομένοις ἐν ψυχῇ	~περὶ	δικαίων τε καὶ καλῶν καὶ
[261]	γε. ~(Σωκράτης) ~οὐκ ἄρα μόνον	περὶ	δικαστήριά τέ ἐστιν ἡ ἀντιλογικὴ
[234]	ὡς διὰ τοῦτο κακῶς βουλευομένοις	περὶ	ἑαυτῶν. ~ἴσως ἂν οὖν ἔροιό
[274]	δ᾽ ἐπῄνει. πολλὰ μὲν δὴ	περὶ	~ἑκάστης τῆς τέχνης ἐπ᾽ ἀμφότερα
[277]	ἐν μὲν τῷ γεγραμμένῳ λόγῳ	περὶ	ἑκάστου παιδιάν τε ἡγούμενος πολλὴν
[228]	δὲ τοῦτό ἐστιν, οὑτωσὶ διανοοῦ	περὶ	ἐμοῦ, ὡς ~(ἐγώ σε πάνυ
[265]	διδάσκειν ἐθέλῃ. ὥσπερ τὰ νυνδὴ	περὶ	~Ἔρωτος ὃ ἔστιν ὁρισθέν εἴτ᾽
[237]	μὴ μᾶλλον εἰς φιλίαν ἰτέον,	περὶ	~ἔρωτος οἷόν τ᾽ ἔστι καὶ
[246]	καὶ ~δύσκολος ἐξ ἀνάγκης ἡ	περὶ	ἡμᾶς ἡνιόχησις. πῇ δὴ οὖν
[247]	ψυχῆς κυβερνήτῃ μόνῳ θεατὴ νῷ,	περὶ	ἣν τὸ τῆς ~ἀληθοῦς ἐπιστήμης
[272]	ἐστι καὶ αὕτη ἡ φύσις	περὶ	ἧς τότε ἦσαν οἱ λόγοι,
[260]	ἵππου τὸν ἔπαινον ποιούμενος, ἀλλὰ	περὶ	κακοῦ ὡς ~ἀγαθοῦ, δόξας δὲ
[261]	Νέστορος καὶ Ὀδυσσέως τέχνας μόνον	περὶ	λόγων ἀκήκοας, ἃς ἐν ~Ἰλίῳ
[228]	μελετῴη. ἀπαντήσας δὲ τῷ ~νοσοῦντι	περὶ	λόγων ἀκοήν, ἰδὼν μέν, ἰδών,
[278]	ἤδη πεπαίσθω μετρίως ἡμῖν τὰ	περὶ	λόγων· καὶ σύ τε ἐλθὼν
[264]	δοκῶ, προσῆκον ~ἰδεῖν τοῖς βουλομένοις	περὶ	λόγων σκοπεῖν. ~(Φαῖδρος) τὸ ποῖον
[266]	γ᾽ ἐν τοῖς βιβλίοις τοῖς	περὶ	λόγων τέχνης ~γεγραμμένοις. ~(Σωκράτης) ~(καὶ)
[279]	μοι ἀμείνων ἢ κατὰ τοὺς	περὶ	Λυσίαν εἶναι λόγους τὰ τῆς
[268]	~πράγματος ῥήσεις παμμήκεις ποιεῖν καὶ	περὶ	μεγάλου πάνυ σμικράς, ὅταν τε
[238]	τινὰ καλὴν οὔτ᾽ ἐπαξίαν κεκτῆσθαι.	~περὶ	μὲν γὰρ ἐδωδὴν κρατοῦσα τοῦ
[263]	δῆλον τό γε τοιόνδε, ὡς	περὶ	μὲν ἔνια τῶν τοιούτων ~ὁμονοητικῶς
[246]	καὶ ἀθάνατον ψυχὴ ἂν εἴη.	~περὶ	μὲν οὖν ἀθανασίας αὐτῆς ἱκανῶς·
[236]	σοφίαν ἕτερόν τι ~ποικιλώτερον; ~(Φαῖδρος)	~περὶ	μὲν τούτου, ὦ φίλε, εἰς
[230]	~ἑλόμενος ἀναγίγνωσκε. ~(Φαῖδρος) ἄκουε δή.	~περὶ	μὲν τῶν ἐμῶν πραγμάτων ἐπίστασαι,
[263]	ἵνα ἀκούσω αὐτοῦ ἐκείνου. ~(Φαῖδρος)	~περὶ	μὲν τῶν ἐμῶν πραγμάτων ἐπίστασαι,
[262]	τοῦ Λυσίου λόγου ἀρχήν. ~(Φαῖδρος)	~περὶ	μὲν τῶν ἐμῶν πραγμάτων ἐπίστασαι,
[248]	~ἕξουσαν· ἕκτῃ ποιητικὸς ἢ τῶν	περὶ	μίμησίν τις ἄλλος ἁρμόσει, ἑβδόμῃ
[243]	ἀνάγκη· ἔστιν δὲ τοῖς ἁμαρτάνουσι	περὶ	~μυθολογίαν καθαρμὸς ἀρχαῖος, ὃν Ὅμηρος
[274]	ἀκηκοέναι λέγε. ~(Σωκράτης) ἤκουσα τοίνυν	περὶ	Ναύκρατιν τῆς Αἰγύπτου γενέσθαι τῶν
[227]	ὁ γάρ τοι λόγος ἦν,	περὶ	ὃν ~διετρίβομεν, οὐκ οἶδ᾽ ὅντινα
[260]	πόλιν ὡσαύτως ἔχουσαν ~πείθῃ, μὴ	περὶ	ὄνου σκιᾶς ὡς ἵππου τὸν
[270]	~ἆρ᾽ οὐχ ὧδε δεῖ διανοεῖσθαι	(περὶ	ὁτουοῦν φύσεως· πρῶτον μέν, ἁπλοῦν
[265]	ἵνα ἕκαστον ~ὁριζόμενος δῆλον ποιῇ	περὶ	οὗ ἂν ἀεὶ διδάσκειν ἐθέλῃ.
[237]	μέλλουσι καλῶς (βουλεύσεσθαι· εἰδέναι ~δεῖ	περὶ	οὗ ἂν ᾖ ἡ βουλή,
[263]	μὴ λανθάνειν ἀλλ᾽ ὀξέως αἰσθάνεσθαι	~περὶ	οὗ ἂν μέλλῃ ἐρεῖν ποτέρου
[238]	ὃ μὲν δὴ τυγχάνει ὂν	περὶ	οὗ βουλευτέον, εἴρηταί τε καὶ
[235]	τὸν φαυλότατον παθεῖν συγγραφέα. αὐτίκα	περὶ	οὗ ὁ λόγος, τίνα οἴει
[264]	τοι δή, ὦ Σώκρατες, τελευτή,	περὶ	οὗ τὸν λόγον ποιεῖται. ~(Σωκράτης)
[261]	οὐδὲ ἱκανός ποτε λέγειν ἔσται	περὶ	οὐδενός. ἀποκρινέσθω δὴ ὁ ~Φαῖδρος.
[240]	γε ἀναγκαῖον αὖ βαρὺ παντὶ	περὶ	πᾶν λέγεται· ὃ δὴ πρὸς
[261]	περὶ δημηγορίαν, ~ἀλλ᾽ ὡς ἔοικε,	περὶ	πάντα τὰ λεγόμενα μία τις
[237]	δέοι χαρίζεσθαι, ἔλεγέν τε ὧδε	~περὶ	παντός, ὦ παῖ, μία ἀρχὴ
[267]	τε λόγων καὶ ἄπειρα ~μήκη	περὶ	πάντων ἀνηῦρον; ταῦτα δὲ ἀκούων
[252]	ἀπολείπεται, οὐδέ τινα τοῦ καλοῦ	~περὶ	πλείονος ποιεῖται, ἀλλὰ μητέρων τε
[231]	ἂν ~ὕστερον ἐρασθῶσιν, ἐκείνους αὐτῶν	περὶ	πλείονος ποιήσονται, καὶ δῆλον ὅτι,
[232]	(συμφοράν, ~προεμένου δέ σου ἃ	περὶ	πλείστου ποιῇ μεγάλην ἄν σοι
[233]	ὅτι οὔτ᾽ ἂν ~τοὺς ὑεῖς	περὶ	πολλοῦ ἐποιούμεθα οὔτ᾽ ἂν τοὺς
[231]	διὰ τοῦτο ἄξιον (τοὺς ~ἐρῶντας	περὶ	πολλοῦ ποιεῖσθαι, ὅτι τούτους μάλιστά
[268]	Εὐριπίδῃ τις λέγοι ὡς ἐπίσταται	περὶ	σμικροῦ ~πράγματος ῥήσεις παμμήκεις ποιεῖν
[260]	~ἀγνοοῖμεν, τοσόνδε μέντοι τυγχάνοιμι εἰδὼς	περὶ	σοῦ, ὅτι (Φαῖδρος) ἵππον ἡγεῖται
[261]	οὐδὲν ἐντιμότερον τό γε ὀρθὸν	~περὶ	σπουδαῖα ἢ περὶ φαῦλα γιγνόμενον;
[270]	Ἀσκληπιαδῶν δεῖ τι πιθέσθαι, οὐδὲ	περὶ	σώματος ~ἄνευ τῆς μεθόδου ταύτης.
[248]	εἰς φιλοπόνου ἢ> γυμναστικοῦ ἢ	περὶ	~σώματος ἴασίν τινος ἐσομένου, πέμπτην
[251]	φύωσιν, κνῆσίς τε καὶ ἀγανάκτησις	~περὶ	τὰ οὖλα, ταὐτὸν δὴ πέπονθεν
[273]	πῃ παραδοίη τῷ ἀντιδίκῳ. καὶ	περὶ	τἆλλα δὴ τοιαῦτ᾽ ~ἄττα ἐστὶ
[261]	οὕτως, ἀλλὰ μάλιστα μέν πως	περὶ	τὰς δίκας ~λέγεταί τε καὶ
[273]	δὲ τοῦτο πάμμεγα εἶναι τοῖς	περὶ	ταῦτα. ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ μὴν τόν
[272]	τιν᾽ εἴπω λόγον ὃν τῶν	περὶ	ταῦτά τινων ἀκήκοα; ~(Φαῖδρος) τί
[273]	ὥστ᾽ εἰ μὲν ἄλλο τι	περὶ	τέχνης λόγων λέγεις, ἀκούοιμεν ἄν·
[251]	ἄρδεται, θερμανθέντος δὲ ἐτάκη τὰ	περὶ	τὴν ~ἔκφυσιν, ἃ πάλαι ὑπὸ
[259]	τὸ καταγώγιον ~ὥσπερ προβάτια μεσημβριάζοντα	περὶ	τὴν κρήνην εὕδειν· ἐὰν δὲ
[239]	ἡμῖν ὠφελίαν ἢ ~τίνα βλάβην	περὶ	τὴν κτῆσιν ἡ τοῦ ἐρῶντος
[274]	τότε ὄντος Αἰγύπτου ὅλης Θαμοῦ	περὶ	τὴν μεγάλην πόλιν τοῦ ἄνω
[249]	δεῦρο ὁ πᾶς ἥκων λόγος	περὶ	τῆς τετάρτης μανίας ἣν ὅταν
[258]	ὃ δὴ ὀλίγου πᾶσαι αἱ	περὶ	τὸ σῶμα ἡδοναὶ ἔχουσι· διὸ
[246]	κεκοινώνηκε δέ πῃ μάλιστα τῶν	περὶ	τὸ σῶμα τοῦ θείου (ψυχή)
[242]	ὄντος· ταύτῃ τε οὖν ἡμαρτανέτην	περὶ	τὸν ἔρωτα, ἔτι τε ἡ
[235]	πάνυ εὐπορῶν τοῦ πολλὰ λέγειν	περὶ	τοῦ αὐτοῦ, ἢ ἴσως οὐδὲν
[243]	ὑπ᾽ ἐμοῦ ~(ἀναγκασθῆναι γράψαι αὖ	περὶ	τοῦ αὐτοῦ λόγον. ~(Σωκράτης) τοῦτο
[234]	ἕτερα τούτων μείζω καὶ πλείω	περὶ	τοῦ αὐτοῦ πράγματος; ~(Σωκράτης) ~τί
[261]	φήσομεν; ~(Φαῖδρος) τοῦτ᾽ αὐτό. ~(Σωκράτης)	περὶ	τοῦ δικαίου τε καὶ ἀδίκου;
[277]	ἐφάνη. ~(Σωκράτης) ~τί δ᾽ αὖ	περὶ	τοῦ καλὸν ἢ αἰσχρὸν εἶναι
[241]	αὐτόν, καὶ ἐρεῖν τὰ ἴσα	περὶ	τοῦ μὴ ἐρῶντος, ὡς δεῖ
[273]	Σώκρατες, διελήλυθας ἃ λέγουσιν οἱ	περὶ	τοὺς λόγους τεχνικοὶ ~προσποιούμενοι εἶναι·
[242]	ἴμεν. ~(Σωκράτης) ~θεῖός γ᾽ εἶ	περὶ	τοὺς λόγους, ὦ Φαῖδρε, καὶ
[251]	ὅπερ τὸ τῶν ὀδοντοφυούντων ~πάθος	περὶ	τοὺς ὀδόντας γίγνεται ὅταν ἄρτι
[253]	εἵποντο, βασιλικὸν ζητοῦσι, ~καὶ εὑρόντες	περὶ	τοῦτον πάντα δρῶσιν τὰ αὐτά.
[259]	ἐρεῖν πέρι μέλλῃ; ~(Φαῖδρος) ~οὑτωσὶ	περὶ	τούτου ἀκήκοα, ὦ φίλε Σώκρατες,
[258]	τι, ὦ Φαῖδρε, Λυσίαν τε	~περὶ	τούτων ἐξετάσαι καὶ ἄλλον ὅστις
[236]	παρ᾽ ἀγαθὸν ποιητὴν ἰδιώτης ~αὐτοσχεδιάζων	περὶ	τῶν αὐτῶν. ~(Φαῖδρος) ~οἶσθ᾽ ὡς
[242]	σταθερά; ἀλλὰ περιμείναντες καὶ ἅμα	περὶ	~τῶν εἰρημένων διαλεχθέντες, τάχα ἐπειδὰν
[267]	ὑπομνῆσαι ἐπὶ τελευτῆς τοὺς ἀκούοντας	περὶ	τῶν ~εἰρημένων; ~(Σωκράτης) ταῦτα λέγω,
[231]	ἀλλ᾽ ἑκόντες, ὡς ἂν ἄριστα	περὶ	τῶν ~οἰκείων βουλεύσαιντο, πρὸς τὴν
[234]	σὲ μᾶλλον ἢ ἐμὲ ἐπαΐειν	περὶ	τῶν τοιούτων σοὶ ~εἱπόμην, καὶ
[261]	γε ὀρθὸν ~περὶ σπουδαῖα ἢ	περὶ	φαῦλα γιγνόμενον; ἢ πῶς σὺ
[270]	~(Φαῖδρος) φημί. ~(Σωκράτης) ~τὸ τοίνυν	περὶ	φύσεως σκόπει τί ποτε λέγει
[275]	~(γεγραμμένους τοῦ τὸν εἰδότα ὑπομνῆσαι	περὶ	ὧν ἂν ᾖ τὰ γεγραμμένα.
[278]	ἔχων βοηθεῖν, εἰς ἔλεγχον ἰὼν	περὶ	ὧν ἔγραψε, ~καὶ λέγων αὐτὸς
[231]	φρονήσαντες ταῦτα καλῶς ἔχειν ἡγήσαιντο	περὶ	ὧν οὕτω ~διακείμενοι βουλεύονται; καὶ
[253]	ὕφαιμος, ὕβρεως καὶ ἀλαζονείας ~ἑταῖρος,	περὶ	ὦτα λάσιος, κωφός, μάστιγι μετὰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/10/2007