Alphabétiquement     [«   »]
ἀληθῶν 2
ἀληθῶς 8
ἁλίσκεται 1
ἀλλ 65
ἄλλ 1
ἀλλὰ 70
ἀλλά 3
Fréquences     [«    »]
60
64 τοῖς
57 τοὺς
65 ἀλλ
65 τι
69 εἶναι
69 εἰς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Phedre

ἀλλ


Pages
[274]   ἀνθρωπίνων δοξασμάτων; ~(Φαῖδρος) γελοῖον ἤρου·  ἀλλ᾽   φῂς ἀκηκοέναι λέγε. ~(Σωκράτης)
[258]   καλῶς λέγειν τε καὶ γράφειν  ἀλλ᾽   αἰσχρῶς ~τε καὶ κακῶς. ~(Φαῖδρος)
[255]   οὐχ ὑπὸ σχηματιζομένου τοῦ ἐρῶντος  ~ἀλλ᾽   ἀληθῶς τοῦτο πεπονθότος, καὶ αὐτὸς
[268]   ~εἰ οὖν εἴποι ὅτι οὐδαμῶς·  ἀλλ᾽   ἀξιῶ τὸν ταῦτα (παρ᾽ ἐμοῦ
[257]   αὐτοῦ μηκέτι ἐπαμφοτερίζῃ καθάπερ νῦν,  ἀλλ᾽   ἁπλῶς πρὸς ἔρωτα ~μετὰ φιλοσόφων
[264]   ζητοῦμεν, ὃς οὐδὲ ἀπ᾽ ἀρχῆς  ἀλλ᾽   ἀπὸ ~τελευτῆς ἐξ ὑπτίας ἀνάπαλιν
[259]   ~λαβόν, μηδὲν τροφῆς δεῖσθαι γενόμενον,  ἀλλ᾽   ἄσιτόν τε καὶ ἄποτον εὐθὺς
[243]   κακηγορίαν οὐκ ἠγνόησεν ὥσπερ ~Ὅμηρος,  ἀλλ᾽   ἅτε μουσικὸς ὢν ἔγνω τὴν
[268]   εἴποι ἄν· μοχθηρέ, ~μελαγχολᾷς,  ἀλλ᾽   ἅτε μουσικὸς ὢν πρᾳότερον ὅτι
[260]   ψεύδεται καὶ οὐκ ἔστι ~τέχνη  ἀλλ᾽   ἄτεχνος τριβή· τοῦ δὲ λέγειν,
[227]   καλῶν, οὐχ ὑπ᾽ ἐραστοῦ δέ,  ἀλλ᾽   αὐτὸ δὴ τοῦτο καὶ ~κεκόμψευται·
[229]   μυθολόγημα ~πείθῃ ἀληθὲς εἶναι; ~(Σωκράτης)  ~ἀλλ᾽   εἰ ἀπιστοίην, ὥσπερ οἱ σοφοί,
[260]   ~ἀγνοοῦντα τἀληθὲς ἀναγκάζω μανθάνειν λέγειν,  ἀλλ᾽   εἴ τι ἐμὴ συμβουλή, ~κτησάμενον
[272]   ἐξὸν ὀλίγην τε καὶ λείαν.  ~ἀλλ᾽   εἴ τινά πῃ βοήθειαν ἔχεις
[263]   ~ἀγαθῶν τυγχάνει; ~(Σωκράτης) ~ἄριστα λέγεις·  ἀλλ᾽   εἰπὲ καὶ τόδε ἐγὼ γάρ
[229]   Βορέου. ~(Φαῖδρος) ~οὐ πάνυ νενόηκα·  ἀλλ᾽   εἰπὲ πρὸς Διός, Σώκρατες,
[253]   δυσμενείᾳ χρώμενοι πρὸς τὰ παιδικά,  ἀλλ᾽   ~εἰς ὁμοιότητα (αὑτοῖς καὶ τῷ
[258]   λόγους. ~(Φαῖδρος) τί γάρ; ~(Σωκράτης)  ~ἀλλ᾽   ἐκεῖνο οἶμαι αἰσχρὸν ἤδη, τὸ
[231]   προσήκει. οὐ γὰρ ὑπ᾽ ἀνάγκης  ἀλλ᾽   ἑκόντες, ὡς ἂν ἄριστα περὶ
[230]   νυνδὴ ἔλεγον, σκοπῶ οὐ ταῦτα  ἀλλ᾽   ἐμαυτόν, ~εἴτε τι θηρίον ὂν
[233]   ἔσεσθαι, οὐχ ὑπ᾽ ἔρωτος ἡττώμενος  ~ἀλλ᾽   ἐμαυτοῦ κρατῶν, οὐδὲ διὰ σμικρὰ
[233]   οὐκ ἐξ ἐπιθυμίας τοιαύτης γεγόνασιν  ἀλλ᾽   ἐξ ~ἑτέρων ἐπιτηδευμάτων. ~ἔτι δὲ
[237]   μὴ πάθωμεν ἄλλοις ἐπιτιμῶμεν,  ἀλλ᾽   ἐπειδὴ σοὶ ~καὶ ἐμοὶ
[243]   ἐκ τῶν ὁμοίων χαρίζεσθαι. ~(Φαῖδρος)  ~ἀλλ᾽   εὖ ἴσθι ὅτι ἕξει τοῦθ᾽
[278]   ἔχοντα δεῖ (λέγεσθαι τὸν τοιοῦτον,  ἀλλ᾽   ἐφ᾽ οἷς ἐσπούδακεν ~ἐκείνων. ~(Φαῖδρος)
[231]   περιῃρημένων τοσούτων κακῶν οὐδὲν ὑπολείπεται  ἀλλ᾽   ποιεῖν προθύμως ~ὅτι ἂν
[258]   κἄν τις ὡς εἰπεῖν ζῴη,  ἀλλ᾽   τῶν ~τοιούτων ἡδονῶν ἕνεκα;
[261]   πλέον δὲ οὐκ ~ἀκήκοα. ~(Σωκράτης)  ~ἀλλ᾽   τὰς Νέστορος καὶ Ὀδυσσέως
[241]   τὸ πέρα ἀκούσαις ἐμοῦ λέγοντος,  ἀλλ᾽   ἤδη σοι ~τέλος ἐχέτω
[250]   ἐπωνυμίαν, ὥστ᾽ οὐ σέβεται προσορῶν,  ἀλλ᾽   ~ἡδονῇ παραδοὺς τετράποδος νόμον βαίνειν
[228]   ἐμμελετᾶν ~παρέχειν οὐ πάνυ δέδοκται.  ἀλλ᾽   ἴθι, δείκνυε. ~(Φαῖδρος) ~παῦε. ἐκκέκρουκάς
[233]   καὶ ~πολλὰ ἀγαθὰ αὐτοῖς εὔξονται.  ἀλλ᾽   ἴσως προσήκει οὐ τοῖς σφόδρα
[271]   οὔτε τι (ἄλλο οὔτε τοῦτο.  ἀλλ᾽   οἱ νῦν γράφοντες, ὧν σὺ
[234]   τῆς ἐπιθυμίας ἔχθρας πρόφασιν ζητήσουσιν,  ἀλλ᾽   οἳ ~παυσαμένου τῆς ὥρας τότε
[236]   εἶτ᾽ ἄλλ᾽ ἄττα ἕξειν λέγειν;  ~ἀλλ᾽   οἶμαι τὰ μὲν τοιαῦτα ἐατέα
[255]   πέπονθεν οἶδεν οὐδ᾽ ἔχει φράσαι,  ἀλλ᾽   οἷον ~ἀπ᾽ ἄλλου ὀφθαλμίας ἀπολελαυκὼς
[234]   διαπραξάμενοι πρὸς τοὺς ἄλλους φιλοτιμήσονται,  ~ἀλλ᾽   οἵτινες αἰσχυνόμενοι πρὸς ἅπαντας σιωπήσονται·
[234]   ~ὅσοι τῆς σῆς ὥρας ἀπολαύσονται,  ἀλλ᾽   οἵτινες πρεσβυτέρῳ γενομένῳ τῶν σφετέρων
[240]   ἄγουσα δι᾽ ~ὁμοιότητα φιλίαν παρέχεται  ἀλλ᾽   ὅμως κόρον γε καὶ
[263]   πρὸς ἑκάστῳ γιγνόμενον μὴ λανθάνειν  ἀλλ᾽   ὀξέως αἰσθάνεσθαι ~περὶ οὗ ἂν
[260]   τὰ ὄντως ἀγαθὰ ~ἢ καλὰ  ἀλλ᾽   ὅσα δόξει· ἐκ γὰρ τούτων
[260]   Σώκρατες, εἴη. ~(Σωκράτης) ~οὔπω γε·  ἀλλ᾽   ὅτε δὴ σπουδῇ σε πείθοιμι,
[272]   τέχνη ἀπειργασμένη, πρότερον δ᾽ οὔ·  ~ἀλλ᾽   ὅτι ἂν αὐτῶν τις (ἐλλείπῃ
[231]   καὶ εἰδέναι ὅτι κακῶς φρονοῦσιν,  ἀλλ᾽   οὐ δύνασθαι αὑτῶν κρατεῖν· ~ὥστε
[270]   ἐοίκοι ἂν ὥσπερ (τυφλοῦ πορείᾳ.  ἀλλ᾽   οὐ μὴν ~ἀπεικαστέον τόν γε
[268]   πρὸ ἁρμονίας ~ἀναγκαῖα μαθήματα ἐπίστασαι  ἀλλ᾽   οὐ τὰ ἁρμονικά. ~(Φαῖδρος) ὀρθότατά
[269]   Ἀκουμενὸς τὰ πρὸ ἰατρικῆς  ἀλλ᾽   οὐ τὰ ἰατρικά. ~(Φαῖδρος) παντάπασι
[269]   τὰ πρὸ τραγῳδίας ἂν φαίη  ~ἀλλ᾽   οὐ τὰ τραγικά, καὶ
[268]   καὶ τῷ ὅλῳ συνισταμένην. ~(Σωκράτης)  ~ἀλλ᾽   οὐκ ἂν ἀγροίκως γε οἶμαι
[260]   γὰρ τούτων εἶναι τὸ πείθειν  ἀλλ᾽   οὐκ ἐκ τῆς ἀληθείας. ~(Σωκράτης)
[234]   τὰ δέοντα ~εἰρηκότος τοῦ ποιητοῦ,  ἀλλ᾽   οὐκ ἐκείνῃ μόνον, ὅτι σαφῆ
[229]   οὗτος λόγος, ὡς ἐκεῖθεν  ~ἀλλ᾽   οὐκ ἐνθένδε ἡρπάσθη. ἐγὼ δέ,
[241]   μακάριε, ὅτι ἤδη ἔπη φθέγγομαι  ἀλλ᾽   οὐκέτι διθυράμβους, καὶ ~ταῦτα ψέγων;
[272]   ἕνεκα μὲν πείρας ἔχοιμ᾽ ἄν,  ἀλλ᾽   οὔτι νῦν γ᾽ οὕτως ἔχω.
[240]   ἡμέρας οὔτε νυκτὸς ἑκὼν ἀπολείπεται,  ἀλλ᾽   ὑπ᾽ (ἀνάγκης τε ~καὶ οἴστρου
[235]   τε καὶ ὧντινων ἤκουσα. ~(Φαῖδρος)  ~ἀλλ᾽   γενναιότατε, κάλλιστα εἴρηκας. σὺ
[268]   πλήθους συνόδοις. ~(Σωκράτης) ~ἔχει γάρ.  ἀλλ᾽   δαιμόνιε, ἰδὲ καὶ σὺ
[236]   μᾶλλον ~ἑκὼν λέγειν. ~(Σωκράτης)  ~ἀλλ᾽   μακάριε Φαῖδρε, γελοῖος ἔσομαι
[234]   ἐσπουδακέναι; ~(Φαῖδρος) ~μηδαμῶς, Σώκρατες,  ἀλλ᾽   ὡς ἀληθῶς εἰπὲ πρὸς Διὸς
[261]   ἀντιλογικὴ (καὶ περὶ δημηγορίαν,  ~ἀλλ᾽   ὡς ἔοικε, περὶ πάντα τὰ
[244]   τοῦτο ~τοὔνομα ἐμπλέκοντες μανικὴν ἐκάλεσαν.  ἀλλ᾽   ὡς καλοῦ ὄντος, ὅταν θείᾳ
[258]   οὐχ ὡς ὑπερφρονοῦντες τοῦ ἐπιτηδεύματος,  ἀλλ᾽   ὡς τεθαυμακότες. ~(Φαῖδρος) πάνυ μὲν
[268]   ἂν ἀγροίκως γε οἶμαι λοιδορήσειαν,  ἀλλ᾽   ὥσπερ ἂν μουσικὸς ἐντυχὼν ~ἀνδρὶ
[265]   μηδέν, κακοῦ μαγείρου τρόπῳ χρώμενον·  ἀλλ᾽   ὥσπερ ἄρτι τὼ ~λόγω τὸ
[242]   μέν, οὐ πάνυ ~δὲ σπουδαῖος,  ἀλλ᾽   ὥσπερ οἱ τὰ γράμματα φαῦλοι,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 8/10/2007