Pages |
[232] |
οἰκείων
ἔμπειροι
ἐγένοντο,
ὥστε
ἄδηλον
|
αὐτοῖς |
~εἰ
ἔτι
τότε
βουλήσονται
φίλοι |
[232] |
σκοπῶν
~ἄμεινον
ἐκείνων
φρονῇς,
ἥξεις
|
αὐτοῖς |
εἰς
διαφοράν·
ὅσοι
δὲ
μὴ |
[233] |
γὰρ
ἀπαλλαγέντες
~κακῶν
πλείστην
χάριν
|
αὐτοῖς |
εἴσονται.
καὶ
μὲν
δὴ
καὶ |
[232] |
ὥστε
πολὺ
(πλείων
ἐλπὶς
φιλίαν
|
αὐτοῖς |
ἐκ
τοῦ
~πράγματος
ἢ
ἔχθραν |
[243] |
ἀνθρωπίσκους
τινὰς
ἐξαπατήσαντε
εὐδοκιμήσετον
ἐν
|
αὐτοῖς. |
ἐμοὶ
~μὲν
οὖν,
ὦ
φίλε, |
[233] |
χάριν
εἴσονται
καὶ
~πολλὰ
ἀγαθὰ
|
αὐτοῖς |
εὔξονται.
ἀλλ᾽
ἴσως
προσήκει
οὐ |
[266] |
τέμνων
οὐκ
ἐπανῆκεν
πρὶν
~ἐν
|
αὐτοῖς |
ἐφευρὼν
ὀνομαζόμενον
σκαιόν
τινα
ἔρωτα |
[231] |
ἢ
ποιεῖν
προθύμως
~ὅτι
ἂν
|
αὐτοῖς |
οἴωνται
πράξαντες
χαριεῖσθαι.
ἔτι
δὲ |
[232] |
πρὸς
ἅπαντας
ὅτι
οὐκ
ἄλλως
|
αὐτοῖς |
πεπόνηται·
~τοὺς
δὲ
μὴ
ἐρῶντας, |
[233] |
ταῦτα
εἰκὸς
ἐλάττω
τὴν
φιλίαν
|
αὐτοῖς |
ποιῆσαι,
~ἀλλὰ
ταῦτα
μνημεῖα
καταλειφθῆναι |
[271] |
τε
καὶ
γράφωσι,
μὴ
~πειθώμεθα
|
αὐτοῖς |
τέχνῃ
γράφειν.
~(Φαῖδρος)
τίνα
τοῦτον; |
[261] |
ποιήσει
φανῆναι
τὸ
(αὐτὸ
τοῖς
|
αὐτοῖς |
τοτὲ
μὲν
~δίκαιον,
ὅταν
δὲ |
[263] |
ἀμφισβητοῦμεν
~ἀλλήλοις
τε
καὶ
ἡμῖν
|
αὐτοῖς; |
~(Φαῖδρος)
πάνυ
μὲν
οὖν.
~(Σωκράτης) |
[266] |
~τε
ποιοῦσιν,
οἳ
ἂν
δωροφορεῖν
|
αὐτοῖς |
ὡς
βασιλεῦσιν
ἐθέλωσιν;
~(Φαῖδρος)
~βασιλικοὶ |
[264] |
ἴωμεν.
ἦν
γάρ
τι
ἐν
|
αὐτοῖς, |
ὡς
δοκῶ,
προσῆκον
~ἰδεῖν
τοῖς |