Pages |
[238] |
(πρὸς
ἡδονὴν
ἀχθεῖσα
κάλλους,
καὶ
|
~ὑπὸ |
αὖ
τῶν
ἑαυτῆς
συγγενῶν
ἐπιθυμιῶν |
[257] |
περὶ
γῆν
~κυλινδουμένην
αὐτὴν
καὶ
|
ὑπὸ |
γῆς
ἄνουν
παρέξει.
~αὕτη
σοι, |
[249] |
δὲ
αἱ
μὲν
εἰς
τὰ
|
ὑπὸ |
γῆς
~δικαιωτήρια
ἐλθοῦσαι
δίκην
ἐκτίνουσιν, |
[256] |
εἰς
γὰρ
σκότον
καὶ
τὴν
|
ὑπὸ |
γῆς
πορείαν
οὐ
νόμος
ἐστὶν |
[235] |
ἀκοῆς
πεπληρῶσθαί
με
δίκην
ἀγγείου.
|
ὑπὸ |
δὲ
~νωθείας
αὖ
καὶ
αὐτὸ |
[238] |
ἐξ
εἰκότος
συμβήσεται.
τῷ
δὴ
|
ὑπὸ |
ἐπιθυμίας
~ἀρχομένῳ
δουλεύοντί
τε
ἡδονῇ |
[265] |
ὑπὸ
νοσημάτων
ἀνθρωπίνων,
τὴν
δὲ
|
ὑπὸ |
θείας
~ἐξαλλαγῆς
τῶν
εἰωθότων
νομίμων |
[273] |
ἀλλὰ
τὸν
μὲν
δειλὸν
μὴ
|
~ὑπὸ |
μόνου
φάναι
τοῦ
ἀνδρικοῦ
συγκεκόφθαι, |
[265] |
γε
εἴδη
δύο,
τὴν
μὲν
|
ὑπὸ |
νοσημάτων
ἀνθρωπίνων,
τὴν
δὲ
ὑπὸ |
[251] |
ῥίζης
ὁ
τοῦ
~πτεροῦ
καυλὸς
|
ὑπὸ |
πᾶν
τὸ
τῆς
ψυχῆς
εἶδος· |
[256] |
τε
καὶ
~φειδωλὰ
οἰκονομοῦσα,
ἀνελευθερίαν
|
ὑπὸ |
πλήθους
ἐπαινουμένην
~ὡς
ἀρετὴν
(τῇ |
[251] |
περὶ
τὴν
~ἔκφυσιν,
ἃ
πάλαι
|
ὑπὸ |
σκληρότητος
συμμεμυκότα
εἶργε
μὴ
βλαστάνειν, |
[242] |
(διὰ
τοῦ
ἐμοῦ
στόματος
~καταφαρμακευθέντος
|
ὑπὸ |
σοῦ
ἐλέχθη.
εἰ
δ᾽
ἔστιν, |
[242] |
ποταμὸν
τοῦτον
διαβὰς
ἀπέρχομαι
πρὶν
|
~ὑπὸ |
σοῦ
τι
μεῖζον
ἀναγκασθῆναι.
~(Φαῖδρος) |
[239] |
ἐν
ἡλίῳ
καθαρῷ
~τεθραμμένον
ἀλλὰ
|
ὑπὸ |
συμμιγεῖ
σκιᾷ,
πόνων
μὲν
ἀνδρείων |
[255] |
~ἄρα
καὶ
ἐν
τῷ
πρόσθεν
|
ὑπὸ |
συμφοιτητῶν
ἤ
τινων
ἄλλων
διαβεβλημένος |
[255] |
θεραπείαν
~ὡς
ἰσόθεος
θεραπευόμενος
οὐχ
|
ὑπὸ |
σχηματιζομένου
τοῦ
ἐρῶντος
~ἀλλ᾽
ἀληθῶς |
[249] |
δ᾽
εἰς
τοὐρανοῦ
τινα
τόπον
|
ὑπὸ |
τῆς
~Δίκης
κουφισθεῖσαι
διάγουσιν
ἀξίως |
[235] |
σήν,
~ἐπεὶ
ἐμέ
γε
ἔλαθεν
|
ὑπὸ |
τῆς
ἐμῆς
(οὐδενίας·
τῷ
γὰρ |
[230] |
ἥ
τε
αὖ
πηγὴ
χαριεστάτη
|
ὑπὸ |
~τῆς
πλατάνου
ῥεῖ
μάλα
ψυχροῦ |
[245] |
αὐτός
τε
καὶ
ἡ
ποίησις
|
ὑπὸ |
τῆς
τῶν
μαινομένων
ἡ
τοῦ |
[229] |
καὶ
οὕτω
δὴ
τελευτήσασαν
λεχθῆναι
|
ὑπὸ |
τοῦ
Βορέου
ἀνάρπαστον
~(γεγονέναι
ἢ |
[253] |
οὕτω
καλή
τε
καὶ
~εὐδαιμονικὴ
|
ὑπὸ |
τοῦ
δι᾽
ἔρωτα
μανέντος
φίλου |
[270] |
ἢ
τίνα
εἰς
τὸ
παθεῖν
|
ὑπὸ |
τοῦ,
ἐὰν
δὲ
πλείω
εἴδη |
[252] |
ἁλῶσι
καί
τι
οἰηθῶσιν
ἀδικεῖσθαι
|
ὑπὸ |
τοῦ
ἐρωμένου,
φονικοὶ
~καὶ
ἕτοιμοι |
[234] |
ἀποβλέπων,
ὅτι
ἐμοὶ
ἐδόκεις
γάνυσθαι
|
ὑπὸ |
τοῦ
λόγου
μεταξὺ
~ἀναγιγνώσκων·
ἡγούμενος |
[271] |
ὅτῳ
τί
ποιεῖν
ἢ
παθεῖν
|
ὑπὸ |
τοῦ
πέφυκεν.
~(Φαῖδρος)
τί
μήν; |
[242] |
τι
ὑπό
γε
Λυσίου,
οὐδὲ
|
ὑπὸ |
τοῦ
σοῦ
λόγου,
ὃς
(διὰ |
[270] |
~πέφυκεν
ἢ
τῷ
τί
παθεῖν
|
ὑπὸ |
τοῦ;
~(Φαῖδρος)
κινδυνεύει,
ὦ
Σώκρατες. |
[254] |
δὲ
λήξας
τῆς
ὀδύνης,
~ἣν
|
ὑπὸ |
τοῦ
χαλινοῦ
τε
ἔσχεν
καὶ |
[228] |
ἄρα
ἐν
τῇ
ἀριστερᾷ
ἔχεις
|
ὑπὸ |
τῷ
ἱματίῳ·
τοπάζω
~γάρ
σε |
[232] |
ἐρῶντας,
οὕτως
ἂν
οἰομένους
καὶ
|
~ὑπὸ |
τῶν
ἄλλων
ζηλοῦσθαι
ὥσπερ
αὐτοὺς |
[248] |
καὶ
~συμπεριηνέχθη
τὴν
περιφοράν,
θορυβουμένη
|
ὑπὸ |
τῶν
ἵππων
καὶ
μόγις
~καθορῶσα |
[241] |
οἴει
ποιήσειν;
ἆρ᾽
οἶσθ᾽
~ὅτι
|
ὑπὸ |
τῶν
Νυμφῶν,
αἷς
με
σὺ |
[256] |
ἀφρούρους,
συναγαγόντε
εἰς
~ταὐτόν,
τὴν
|
ὑπὸ |
τῶν
πολλῶν
μακαριστὴν
αἵρεσιν
εἱλέσθην |
[249] |
τῷ
θείῳ
γιγνόμενος,
νουθετεῖται
μὲν
|
ὑπὸ |
~τῶν
πολλῶν
ὡς
παρακινῶν,
ἐνθουσιάζων |
[232] |
ἡγούμενοι
ὑπ᾽
ἐκείνων
μὲν
ὑπερορᾶσθαι,
|
ὑπὸ |
τῶν
~συνόντων
δὲ
ὠφελεῖσθαι,
ὥστε |
[271] |
ἕκαστον.
οἱ
μὲν
οὖν
τοιοίδε
|
ὑπὸ |
τῶν
~τοιῶνδε
λόγων
διὰ
τήνδε |
[257] |
ἐκάλει
~λογογράφον·
τάχ᾽
οὖν
ἂν
|
ὑπὸ |
φιλοτιμίας
ἐπίσχοι
ἡμῖν
ἂν
τοῦ |