Pages |
[228] |
γέ
πως.
~(Σωκράτης)
πάνυ
γάρ
|
σοι |
ἀληθῆ
δοκῶ.
~(Φαῖδρος)
~οὑτωσὶ
τοίνυν |
[233] |
τὴν
παροῦσαν
ἡδονὴν
θεραπεύων
συνέσομαί
|
~σοι, |
ἀλλὰ
καὶ
(τὴν
μέλλουσαν
ὠφελίαν |
[258] |
πάνυ
~μακρὸν
ποιησάμενος
σύγγραμμα·
ἤ
|
σοι |
ἄλλο
τι
φαίνεται
τὸ
τοιοῦτον |
[257] |
πρόσθεν
δ᾽
εἴ
τι
λόγῳ
|
σοι |
ἀπηχὲς
εἴπομεν
Φαῖδρός
τε
καὶ |
[232] |
περὶ
πλείστου
ποιῇ
μεγάλην
ἄν
|
σοι |
βλάβην
ἂν
γενέσθαι,
~εἰκότως
ἂν |
[231] |
~μὴ
πυθομένων
τῶν
ἀνθρώπων
ὄνειδός
|
σοι |
γένηται,
~εἰκός
ἐστι
(τοὺς
μὲν |
[275] |
οὐκ
ἀλήθειαν
πορίζεις·
πολυήκοοι
γάρ
|
σοι |
~γενόμενοι
ἄνευ
διδαχῆς
πολυγνώμονες
(εἶναι |
[232] |
ἡδονήν.
καὶ
μὲν
δὴ
εἴ
|
σοι |
δέος
~παρέστηκεν
ἡγουμένῳ
χαλεπὸν
εἶναι |
[256] |
ὦ
παῖ,
καὶ
θεῖα
οὕτω
|
σοι |
δωρήσεται
ἡ
παρ᾽
ἐραστοῦ
φιλία· |
[263] |
ἀμφισβητησίμων
δήπου·
ἢ
οἴει
ἄν
|
σοι |
ἐγχωρῆσαι
εἰπεῖν
ἃ
νυνδὴ
εἶπες |
[235] |
ὑπέσχησαι
εἰπεῖν
τούτων
ἀπεχόμενος,
καί
|
σοι |
~ἐγώ,
ὥσπερ
οἱ
ἐννέα
ἄρχοντες, |
[228] |
παρόντος
δὲ
καὶ
Λυσίου,
ἐμαυτόν
|
σοι |
ἐμμελετᾶν
~παρέχειν
οὐ
πάνυ
δέδοκται. |
[230] |
κεφαλὴν
~παγκάλως
ἔχειν.
ὥστε
ἄριστά
|
σοι |
ἐξενάγηται,
ὦ
φίλε
Φαῖδρε.
~(Φαῖδρος) |
[236] |
~λόγον
ἐναντίον
αὐτῆς
ταύτης,
μηδέποτέ
|
σοι |
ἕτερον
λόγον
μηδένα
μηδενὸς
μήτε |
[227] |
μήν,
ὦ
Σώκρατες,
προσήκουσα
γέ
|
σοι |
ἡ
ἀκοή·
ὁ
γάρ
τοι |
[231] |
βέλτιστον
αἱροῖο,
~ἐξ
ὀλίγων
ἄν
|
σοι |
ἡ
ἔκλεξις
εἴη·
εἰ
δ᾽ |
[245] |
τοῦ
~σωφρονοῦντος
ἠφανίσθη.
~(τοσαῦτα
μέν
|
σοι |
καὶ
ἔτι
πλείω
ἔχω
μανίας |
[243] |
μὴ
ἐρῶντι.
~(Φαῖδρος)
οὗτος
παρά
|
σοι |
μάλα
πλησίον
ἀεὶ
πάρεστιν,
ὅταν |
[275] |
δυνατὸς
αὑτῷ.
~(Φαῖδρος)
καὶ
ταῦτά
|
σοι |
ὀρθότατα
εἴρηται.
~(Σωκράτης)
~τί
δ᾽ |
[235] |
πλείονος
ἄξια.
~(Σωκράτης)
~τοῦτο
ἐγώ
|
σοι |
οὐκέτι
οἷός
τ᾽
ἔσομαι
πιθέσθαι· |
[234] |
δοκεῖ
παίζειν;
~(Σωκράτης)
δοκῶ
γάρ
|
σοι |
παίζειν
καὶ
οὐχὶ
ἐσπουδακέναι;
~(Φαῖδρος) |
[236] |
λαβὰς
(ἐλήλυθας.
ῥητέον
μὲν
γάρ
|
~σοι |
παντὸς
μᾶλλον
οὕτως
ὅπως
οἷός |
[234] |
οὖν
ἔροιό
με
εἰ
ἅπασίν
|
σοι |
παραινῶ
τοῖς
μὴ
ἐρῶσι
χαρίζεσθαι. |
[233] |
ἔσεσθαι.
καὶ
μὲν
δὴ
βελτίονί
|
~σοι |
προσήκει
γενέσθαι
ἐμοὶ
πειθομένῳ
ἢ |
[227] |
Λυσίας
εἱστία;
~(Φαῖδρος)
~πεύσῃ,
εἴ
|
σοι |
σχολὴ
προϊόντι
ἀκούειν.
~(Σωκράτης)
~τί |
[241] |
ἀκούσαις
ἐμοῦ
λέγοντος,
ἀλλ᾽
ἤδη
|
σοι |
~τέλος
ἐχέτω
ὁ
λόγος.
~(Φαῖδρος) |
[236] |
λόγος
ὅρκος
ἔσται.
ὄμνυμι
γάρ
|
σοι |
τίνα
μέντοι,
~τίνα
θεῶν;
ἢ |
[233] |
~ἐσομένης
τεκμήρια.
εἰ
δ᾽
ἄρα
|
σοι |
τοῦτο
παρέστηκεν,
ὡς
οὐχ
οἷόν |
[269] |
ἔχειν
ὥσπερ
τἆλλα·
εἰ
μέν
|
σοι |
ὑπάρχει
φύσει
ῥητορικῷ
εἶναι,
ἔσῃ |
[236] |
μὴ
ἐρῶντος
μᾶλλον
νοσεῖν
δώσω
|
σοι |
ὑποτίθεσθαι,
~τῶν
δὲ
λοιπῶν
ἕτερα |
[234] |
ἡγούμενος
παραλελεῖφθαι,
ἐρώτα.
~(Φαῖδρος)
~τί
|
σοι |
φαίνεται,
ὦ
Σώκρατες,
ὁ
λόγος; |
[235] |
καὶ
γεγραφότες
ἐξελέγξουσί
με,
ἐάν
|
σοι |
~χαριζόμενος
συγχωρῶ.
~(Φαῖδρος)
τίνες
οὗτοι; |
[257] |
τὸν
βίον
ποιῆται.
~(Φαῖδρος)
~συνεύχομαί
|
σοι, |
ὦ
Σώκρατες,
εἴπερ
ἄμεινον
ταῦθ᾽ |
[257] |
ὑπὸ
γῆς
ἄνουν
παρέξει.
~αὕτη
|
σοι, |
ὦ
φίλε
Ἔρως,
εἰς
ἡμετέραν |