Pages |
[239] |
ἂν
~εἴη.
τὰ
μὲν
οὖν
|
κατὰ |
(διάνοιαν
ἐπίτροπός
τε
καὶ
κοινωνὸς |
[249] |
γὰρ
~ἐκείνοις
ἀεί
ἐστιν
μνήμῃ
|
κατὰ |
δύναμιν,
πρὸς
οἷσπερ
θεὸς
ὢν |
[247] |
στρατιὰ
θεῶν
τε
καὶ
δαιμόνων,
|
~(κατὰ |
ἕνδεκα
μέρη
κεκοσμημένη.
μένει
γὰρ |
[227] |
ποιῇ
τὸν
περίπατον
Μέγαράδε
καὶ
|
κατὰ |
Ἡρόδικον
προσβὰς
τῷ
~τείχει
πάλιν |
[262] |
ἐλθὼν
ἐπὶ
τὸ
ἐναντίον
ἢ
|
~κατὰ |
μέγα.
~(Φαῖδρος)
πῶς
δ᾽
οὔ; |
[257] |
ἀπὸ
τοῦ
(μακροῦ
ἀγκῶνος
τοῦ
|
~κατὰ |
Νεῖλον
ἐκλήθη·
καὶ
πρὸς
τῷ |
[227] |
δέ;
οὐκ
ἂν
οἴει
με
|
κατὰ |
Πίνδαρον
καὶ
ἀσχολίας
ὑπέρτερον"
πρᾶγμα |
[262] |
οὖν
ὅπως
τεχνικὸς
ἔσται
μεταβιβάζειν
|
κατὰ |
σμικρὸν
διὰ
τῶν
ὁμοιοτήτων
~ἀπὸ |
[262] |
ὀλίγον.
~(Σωκράτης)
~ἀλλά
γε
δὴ
|
κατὰ |
σμικρὸν
μεταβαίνων
μᾶλλον
λήσεις
ἐλθὼν |
[228] |
ἃ
(Λυσίας
ἐν
πολλῷ
χρόνῳ
|
κατὰ |
~σχολὴν
συνέθηκε,
δεινότατος
ὢν
τῶν |
[271] |
ἓν
καὶ
ὅμοιον
~πέφυκεν
ἢ
|
κατὰ |
σώματος
μορφὴν
πολυειδές·
τοῦτο
γάρ |
[247] |
ἀριθμῷ
τεταγμένοι
θεοὶ
ἄρχοντες
ἡγοῦνται
|
~κατὰ |
τάξιν
ἣν
ἕκαστος
ἐτάχθη.
~πολλαὶ |
[227] |
καὶ
~ἐμῷ
ἑταίρῳ
πειθόμενος
Ἀκουμενῷ
|
κατὰ |
τὰς
ὁδοὺς
ποιοῦμαι
τοὺς
περιπάτους· |
[255] |
τῆς
ὀδύνης,
ὅταν
δὲ
ἀπῇ,
|
κατὰ |
ταὐτὰ
αὖ
ποθεῖ
καὶ
ποθεῖται, |
[255] |
ὅταν
μὲν
ἐκεῖνος
παρῇ,
λήγει
|
~κατὰ |
ταὐτὰ
ἐκείνῳ
τῆς
ὀδύνης,
ὅταν |
[277] |
περί
τε
ψυχῆς
φύσεως
διιδὼν
|
κατὰ |
ταὐτά,
τὸ
~(προσαρμόττον
ἑκάστῃ
φύσει |
[245] |
ἐκβακχεύουσα
κατά
τε
ᾠδὰς
καὶ
|
κατὰ |
τὴν
ἄλλην
ποίησιν,
~μυρία
τῶν |
[239] |
τοσούτων
κακῶν
καὶ
ἔτι
πλειόνων
|
~κατὰ |
τὴν
διάνοιαν
ἐραστὴν
ἐρωμένῳ
ἀνάγκη |
[229] |
τούτου
τόδε.
οὐ
δύναμαί
πω
|
κατὰ |
~τὸ
Δελφικὸν
γράμμα
γνῶναι
ἐμαυτόν· |
[259] |
~ἐρωτικοῖς,
καὶ
ταῖς
ἄλλαις
οὕτως,
|
κατὰ |
τὸ
εἶδος
ἑκάστης
τιμῆς·
τῇ |
[229] |
αἷς
εἴ
τις
ἀπιστῶν
προσβιβᾷ
|
κατὰ |
τὸ
εἰκὸς
ἕκαστον,
~ἅτε
ἀγροίκῳ |
[229] |
δὴ
ἀεί.
ῥᾷστον
οὖν
ἡμῖν
|
~κατὰ |
τὸ
ὑδάτιον
βρέχουσι
τοὺς
πόδας |
[253] |
καὶ
~ἑκάστου
τῶν
θεῶν
οὕτω
|
κατὰ |
τὸν
θεὸν
ἰόντες
ζητοῦσι
τὸν |
[229] |
καθιζόμενοι
ἀναγνῶμεν;
~(Σωκράτης)
~δεῦρ᾽
ἐκτραπόμενοι
|
κατὰ |
τὸν
Ἰλισὸν
ἴωμεν,
εἶτα
ὅπου |
[260] |
σε
πείθοιμι,
συντιθεὶς
λόγον
ἔπαινον
|
κατὰ |
τοῦ
~ὄνου,
ἵππον
ἐπονομάζων
καὶ |
[279] |
~(Σωκράτης)
~δοκεῖ
μοι
ἀμείνων
ἢ
|
κατὰ |
τοὺς
περὶ
Λυσίαν
εἶναι
λόγους |
[262] |
ἱκανὰ
~παραδείγματα.
~(Σωκράτης)
~καὶ
μὴν
|
κατὰ |
τύχην
γέ
τινα,
ὡς
ἔοικεν, |
[229] |
σοφιζόμενος
φαίην
~αὐτὴν
πνεῦμα
Βορέου
|
κατὰ |
τῶν
πλησίον
πετρῶν
σὺν
Φαρμακείᾳ |