Livre, chapitre
[8, 140]	ἐνώρων τοῦτο ἐν ὑμῖν, οὐκ	ἄν	κοτε ἐς ὑμέας ἦλθον ἔχων
[8, 93]	ἄεθλον ἔκειτο μύριαι δραχμαί, ὃς	ἄν	μιν ζωὴν ἕλῃ· δεινὸν γάρ
[8, 5]	μέζω δῶρα δώσω ἢ βασιλεὺς	ἄν	τοι ὁ Μήδων πέμψειε ἀπολιπόντι
[8, 101]	εἰσί, ἀλλὰ βουλομένοισί σφι γένοιτ᾽	ἂν	ἀπόδεξις. (ἐμὲ ὦν ἢ ταῦτα
[8, 4]	Εὐρυβιάδεω προσμεῖναι χρόνον ὀλίγον, ἔστ᾽	ἂν	αὐτοὶ τέκνα τε καὶ τοὺς
[8, 61]	μέζων ἤ περ ἐκείνοισι, ἔστ᾽	ἂν	διηκόσιαι νέες σφι ἔωσι πεπληρωμέναι·
[8, 103]	πᾶσαι συνεβούλευον αὐτῷ μένειν, ἔμενε	ἂν	δοκέειν ἐμοί· οὕτω καταρρωδήκεε. ἐπαινέσας
[8, 125]	εἶπε οὕτω ἔχει τοι· οὔτ᾽	ἂν	ἐγὼ ἐὼν Βελβινίτης ἐτιμήθην οὕτω
[8, 140]	πρὸς ταύτῃ ἑλέσθων αὐτοί, ἥντινα	ἂν	ἐθέλωσι, ἐόντες αὐτόνομοι· ἱρά τε
[8, 13]	πᾶν ὑπὸ τοῦ θεοῦ ὅκως	ἂν	ἐξισωθείη τῷ Ἑλληνικῷ τὸ Περσικὸν
[8, 93]	ἐν ταύτῃ πλέοι Ἀρτεμισίη, οὐκ	ἂν	ἐπαύσατο πρότερον ἢ εἷλέ μιν
[8, 144]	τῶν προδότας γενέσθαι Ἀθηναίους οὐκ	ἂν	εὖ ἔχοι. (ἐπίστασθέ τε οὕτω,
[8, 144]	ἡμεῖς μέντοι λιπαρήσομεν οὕτω ὅκως	ἂν	ἔχωμεν, οὐδὲν λυπέοντες ὑμέας. νῦν
[8, 53]	δὴ οὔτε τις ἐφύλασσε οὔτ᾽	ἂν	ἤλπισε μή κοτέ τις κατὰ
[8, 98]	τοῦτο. λέγουσι γὰρ ὡς ὁσέων	ἂν	ἡμερέων ᾖ ἡ πᾶσα ὁδός,
[8, 108]	μένειν ἐν τῇ Εὐρώπῃ, πειρῷτο	ἂν	ἡσυχίην μὴ ἄγειν, ὡς ἄγοντι
[8, 119]	ἐρετέων ἐόντων Φοινίκων ὅκως οὐκ	ἂν	ἴσον πλῆθος τοῖσι Πέρσῃσι ἐξέβαλε
[8, 143]	ἐλευθερίης γλιχόμενοι ἀμυνεύμεθα οὕτω ὅκως	ἂν	καὶ δυνώμεθα. ὁμολογῆσαι δὲ τῷ
[8, 144]	μὴ πρότερον ἐτυγχάνετε ἐπιστάμενοι, ἔστ᾽	ἂν	καὶ εἷς περιῇ Ἀθηναίων, μηδαμὰ
[8, 136]	τῆς θαλάσσης κρατήσειν, τά περ	ἂν	καὶ ἦν, πεζῇ τε ἐδόκεε
[8, 136]	ἔσεσθαι τῶν Ἑλληνικῶν. τάχα δ᾽	ἂν	καὶ τὰ χρηστήρια ταῦτά οἱ
[8, 108]	εἰ λύσουσι τὰς σχεδίας, τοῦτ᾽	ἂν	μέγιστον πάντων σφι κακῶν τὴν
[8, 27]	τοῖσι Θεσσαλοῖσι, προείπας αὐτοῖσι, τὸν	ἂν	μὴ λευκανθίζοντα ἴδωνται, τοῦτον κτείνειν.
[8, 7]	διηκοσίας περιέπεμπον ἔξωθεν Σκιάθου, ὡς	ἂν	μὴ ὀφθείησαν ὑπὸ τῶν πολεμίων
[8, 144]	ὑπερφέρουσα, τὰ ἡμεῖς δεξάμενοι ἐθέλοιμεν	ἂν	μηδίσαντες καταδουλῶσαι τὴν Ἑλλάδα. (πολλά
[8, 140]	ἐμεῦ οὐδὲν λέξω, οὐ γὰρ	ἂν	νῦν πρῶτον ἐκμάθοιτε, προσχρηίζω δὲ
[8, 143]	Μαρδονίῳ ὡς Ἀθηναῖοι λέγουσι, ἔστ᾽	ἂν	ὁ ἥλιος τὴν αὐτὴν ὁδὸν
[8, 142]	οἰκετέων ἐχόμενα πάντα ἐπιθρέψειν, ἔστ᾽	ἂν	ὁ πόλεμος ὅδε συνεστήκῃ. μηδὲ
[8, 30]	ηὖξον, ὡς ἐμοὶ δοκέειν, ἐμήδιζον	ἂν	οἱ Φωκέες. ταῦτα ἐπαγγελλομένων Θεσσαλῶν,
[8, 119]	οὐκ ἔχω ἀντίξοον μὴ οὐκ	ἂν	ποιῆσαι βασιλέα τοιόνδε, τοὺς μὲν
[8, 125]	ἐτιμήθην οὕτω πρὸς Σπαρτιητέων, οὔτ᾽	ἂν	σὺ, ὤνθρωπε, ἐὼν Ἀθηναῖος” ταῦτα
[8, 19]	τὸ Καρικόν, οἷοί τε εἴησαν	ἂν	τῶν λοιπῶν κατύπερθε γενέσθαι, ἐλαυνόντων
[8, 140]	πόλεμον βασιλέι ἀειρόμενοι; οὔτε γὰρ	ἂν	ὑπερβάλοισθε οὔτε οἷοί τε ἐστὲ
[8, 118]	δέ μιν ἄνεμον Στρυμονίην ὑπολαβεῖν	μέγαν	καὶ κυματίην. καὶ δὴ μᾶλλον
[8, 104]	αὐτόθι τῆς Ἀθηναίης φύει πώγωνα	μέγαν.	τοῦτο δέ σφι δὶς ἤδη
[8, 41]	οὐκ ἥκιστα. λέγουσι Ἀθηναῖοι ὄφιν	μέγαν	φύλακα τῆς ἀκροπόλιος ἐνδιαιτᾶσθαι ἐν
[8, 110]	ἀπέπεμπε ἔχοντας πλοῖον, τοῖσι ἐπίστευε	σιγᾶν	ἐς πᾶσαν βάσανον ἀπικνεομένοισι τὰ
[8, 61]	αὖτις ὁ Κορίνθιος Ἀδείμαντος ἐπεφέρετο,	σιγᾶν	τε κελεύων τῷ μὴ ἐστὶ
[8, 118]	ταῦτα λέγειν, τοὺς δὲ προσκυνέοντας	ἐκπηδᾶν	ἐς τὴν θάλασσαν, καὶ τὴν
[8, 144]	ἐσβαλὼν ἐς τὴν ἡμετέρην, ἀλλ᾽	ἐπειδὰν	τάχιστα πύθηται τὴν ἀγγελίην ὅτι
[8, 60]	οὐδὲν τῶν πρότερον λεχθέντων, ὡς	ἐπεὰν	ἀπαείρωσι ἀπὸ Σαλαμῖνος διαδρήσονται· παρεόντων
[8, 76]	τῶν Περσέων τῶνδε εἵνεκεν, ὡς	ἐπεὰν	γίνηται ναυμαχίη, ἐνθαῦτα μάλιστα ἐξοισομένων
[8, 80]	σήμηνον αὐτὸς παρελθὼν ὡς ἔχει.	ἐπεὰν	δὲ σημήνῃς, ἢν μὲν πείθωνται,
[8, 22]	ὑμεῖς δὲ ἐν τῷ ἔργῳ,	ἐπεὰν	συμμίσγωμεν, ἐθελοκακέετε μεμνημένοι ὅτι ἀπ᾽
[8, 104]	τούτοισι τοιόνδε συμφέρεται πρῆγμα γίνεσθαι·	ἐπεὰν	τοῖσι ἀμφικτυόσι πᾶσι τοῖσι ἀμφὶ
[8, 128]	ἐγένετο ὁ Τιμόξεινος προδιδοὺς τὴν	Ποτίδαιαν·	τοξεύων γὰρ ὁ Ἀρτάβαζος ἐς
[8, 127]	~ἐνθαῦτα δὴ Ἀρτάβαζος ἐπολιόρκεε τὴν	Ποτίδαιαν.	ὑποπτεύσας δὲ καὶ τοὺς Ὀλυνθίους
[8, 33]	καὶ Ἔρωχον καὶ Τεθρώνιον καὶ	Ἀμφίκαιαν	καὶ Νέωνα καὶ Πεδιέας καὶ
[8, 50]	ἐνέπρησε δὲ Θέσπειάν τε καὶ	Πλάταιαν	πυθόμενος Θηβαίων ὅτι οὐκ ἐμήδιζον.
[8, 134]	~οὗτος ὁ Μῦς ἔς τε	Λεβάδειαν	φαίνεται ἀπικόμενος καὶ μισθῷ πείσας
[8, 76]	ἐς δὲ τὴν νησῖδα τὴν	Ψυττάλειαν	καλεομένην ἀπεβίβαζον τῶν Περσέων τῶνδε
[8, 76]	μὲν ἐς τὴν νησῖδα τὴν	Ψυττάλειαν,	μεταξὺ Σαλαμῖνός τε κειμένην καὶ
[8, 95]	γένος ἐόντες Ἀθηναῖοι, ἐς τὴν	Ψυττάλειαν	νῆσον ἀπέβησε ἄγων, οἳ τοὺς
[8, 50]	πάντα ἐκεῖνα ἐδηίου. ἐνέπρησε δὲ	Θέσπειάν	τε καὶ Πλάταιαν πυθόμενος Θηβαίων
[8, 6]	οἱ Ἕλληνες προσπλέοντας ἐς φυγὴν	ὁρμήσειαν	φεύγοντάς τε εὐφρόνη καταλαμβάνῃ· καὶ
[8, 33]	καὶ Πεδιέας καὶ Τριτέας καὶ	Ἐλάτειαν	καὶ Ὑάμπολιν καὶ Παραποταμίους καὶ
[8, 52]	στυππεῖον περὶ τοὺς ὀιστοὺς περιθέντες	ἅψειαν,	ἐτόξευον ἐς τὸ φράγμα. ἐνθαῦτα
[8, 48]	Σερίφιοι Ἴωνες ἐόντες ἀπ᾽ Ἀθηνέων	μίαν	ἑκάτεροι. ἀριθμὸς δὲ ἐγένετο ὁ
[8, 46]	περ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ, Κύθνιοι δὲ	μίαν	καὶ πεντηκόντερον, ἐόντες συναμφότεροι οὗτοι
[8, 119]	πρὸς Ξέρξην, ἐν μυρίῃσι γνώμῃσι	μίαν	οὐκ ἔχω ἀντίξοον μὴ οὐκ
[8, 100]	(δέσποτα, μήτε λυπέο μήτε συμφορὴν	μηδεμίαν	μεγάλην ποιεῦ τοῦδε τοῦ γεγονότος
[8, 143]	καὶ τοῖσι ἥρωσι, τῶν ἐκεῖνος	οὐδεμίαν	ὄπιν ἔχων ἐνέπρησε τούς τε
[8, 13]	τοῖσι δὲ ταχθεῖσι αὐτῶν περιπλέειν	Εὔβοιαν	ἡ αὐτή περ ἐοῦσα νὺξ
[8, 7]	ὀφθείησαν ὑπὸ τῶν πολεμίων περιπλέουσαι	Εὔβοιαν	κατά τε Καφηρέα καὶ περὶ
[8, 14]	τῶν βαρβάρων οἱ περιπλέοντες τὴν	Εὔβοιαν	πάντες εἴησαν διεφθαρμένοι ὑπὸ τοῦ
[8, 8]	τὰς περιπεμφθείσας τῶν νεῶν περὶ	Εὔβοιαν.	~τοῦτο δὲ ἀκούσαντες οἱ Ἕλληνες
[8, 28]	ὀρύξαντες ἀμφορέας κενεοὺς ἐς αὐτὴν	κατέθηκαν,	χοῦν δὲ ἐπιφορήσαντες καὶ ὁμοιώσαντες
[8, 41]	οἱ μὲν πλεῖστοι ἐς Τροίζηνα	ἀπέστειλαν,	οἳ δὲ ἐς Αἴγιναν, οἳ
[8, 23]	ἐν φυλακῇ, νέας δὲ ταχέας	ἀπέστειλαν	προκατοψομένας· ἀπαγγειλάντων δὲ τούτων τὰ
[8, 10]	καὶ ἡδομένοισι ἦν τὸ γινόμενον,	ἅμιλλαν	ἐποιεῦντο ὅκως αὐτὸς ἕκαστος πρῶτος
[8, 132]	πρὸς ἑσπέρης ἀνωτέρω Σάμου μὴ	τολμᾶν	καταπλῶσαι καταρρωδηκότας, τοὺς δὲ Ἕλληνας,
[8, 64]	ἄλλους Αἰακίδας νέα ἀπέστελλον ἐς	Αἴγιναν.	~ἔφη δὲ Δίκαιος ὁ Θεοκύδεος,
[8, 60]	Σαλαμῖνά τε καὶ Μέγαρα καὶ	Αἴγιναν,	ἤν περ καὶ τὰ ἄλλα
[8, 131]	ὁ δὲ ναυτικὸς ἀπίκετο ἐς	Αἴγιναν,	νέες ἀριθμὸν δέκα καὶ ἑκατόν.
[8, 41]	Τροίζηνα ἀπέστειλαν, οἳ δὲ ἐς	Αἴγιναν,	οἳ δὲ ἐς Σαλαμῖνα. (ἔσπευσαν
[8, 132]	~ὡς δὲ παρεγένοντο ἐς τὴν	Αἴγιναν	πᾶσαι αἱ νέες, ἀπίκοντο Ἰώνων
[8, 84]	κατὰ τοὺς Αἰακίδας ἀποδημήσασαν ἐς	Αἴγιναν,	ταύτην εἶναι τὴν ἄρξασαν. λέγεται
[8, 132]	δὴ καὶ τότε ἐς τὴν	Αἴγιναν,	τῶν Ἑλλήνων δεόμενοι καταπλῶσαι ἐς
[8, 92]	ὥστε Πυθέην οὕτω σωθῆναι ἐς	Αἴγιναν.	(ὡς δὲ ἐσεῖδε τὴν νέα
[8, 15]	τὸ ἀπὸ Ξέρξεω δειμαίνοντες, οὐκ	ἀνέμειναν	ἔτι τοὺς Ἕλληνας μάχης ἄρξαι,
[8, 141]	ὁμοῦ σφεων γίνεσθαι τὴν κατάστασιν·	ἐπανέμειναν	γὰρ οἱ Ἀθηναῖοι διατρίβοντες, εὖ
[8, 6]	τούτῳ τὰ χρήματα. ~οὕτω δὴ	κατέμεινάν	τε ἐν τῇ Εὐβοίῃ καὶ
[8, 38]	οἱ Δελφοὶ φεύγοντας σφέας, ἐπικαταβάντες	ἀπέκτειναν	πλῆθός τι αὐτῶν. οἱ δὲ
[8, 68]	οὐδείς· οἳ δέ τοι ἀντέστησαν,	ἀπήλλαξαν	οὕτω ὡς κείνους ἔπρεπε. (τῇ
[8, 90]	ἀπὸ τῆς καταδυσάσης νεὸς βάλλοντες	ἀπήραξαν	καὶ ἐπέβησάν τε καὶ ἔσχον
[8, 3]	ὅσου κάρτα ἐδέοντο αὐτῶν, ὡς	διέδεξαν·	ὡς γὰρ δὴ ὠσάμενοι τὸν
[8, 142]	πιστὸν οὔτε ἀληθὲς οὐδέν” ταῦτα	ἔλεξαν	οἱ ἄγγελοι. ~Ἀθηναῖοι δὲ πρὸς
[8, 129]	μὲν οἱ προπέμψαντες βασιλέα οὕτω	ἔπρηξαν.	~ὁ δὲ ναυτικὸς ὁ Ξέρξεω
[8, 11]	ἐς τὰς Ἀφέτας, πολλὸν παρὰ	δόξαν	ἀγωνισάμενοι. ἐν ταύτῃ τῇ ναυμαχίῃ
[8, 4]	ἅπαντα πλέα, ἐπεὶ αὐτοῖσι παρὰ	δόξαν	τὰ πρήγματα τῶν βαρβάρων ἀπέβαινε
[8, 107]	ἄκραι λεπταὶ τῆς ἠπείρου ταύτης,	ἔδοξάν	τε νέας εἶναι καὶ ἔφευγον
[8, 130]	φυλάσσειν, σταθμεύμενοι ὅτι σφέας οὐκ	ἐπεδίωξαν	φεύγοντας ἐκ Σαλαμῖνος ἀλλ᾽ ἄσμενοι
[8, 62]	μή, ἀνατρέψεις τὴν Ἑλλάδα· τὸ	πᾶν	γὰρ ἡμῖν τοῦ πολέμου φέρουσι
[8, 132]	μέχρι Δήλου. (τὸ γὰρ προσωτέρω	πᾶν	δεινὸν ἦν τοῖσι Ἕλλησι οὔτε
[8, 29]	ἠνδραποδίσθαι ὑμέας. ἡμεῖς μέντοι τὸ	πᾶν	ἔχοντες οὐ μνησικακέομεν, ἀλλ᾽ ἡμῖν
[8, 100]	οὔτε τις τούτων τῶν τὸ	πᾶν	σφίσι ἤδη δοκεόντων κατεργάσθαι ἀποβὰς
[8, 34]	γῆν τὴν Ὀρχομενίων. Βοιωτῶν δὲ	πᾶν	τὸ πλῆθος ἐμήδιζε, τὰς δὲ
[8, 81]	λαθὼν τοὺς ἐπορμέοντας· περιέχεσθαι γὰρ	πᾶν	τὸ στρατόπεδον τὸ Ἑλληνικὸν ὑπὸ
[8, 13]	πρὸς τὰς πέτρας· ἐποιέετό τε	πᾶν	ὑπὸ τοῦ θεοῦ ὅκως ἂν
[8, 100]	γὰρ ξύλων ἀγὼν ὁ τὸ	πᾶν	φέρων ἐστὶ ἡμῖν, ἀλλ᾽ ἀνδρῶν
[8, 84]	φανεῖσαν δὲ διακελεύσασθαι ὥστε καὶ	ἅπαν	ἀκοῦσαι τὸ τῶν Ἑλλήνων στρατόπεδον,
[8, 60]	νυν βουλευομένοισι ἀνθρώποισι ὡς τὸ	ἐπίπαν	ἐθέλει γίνεσθαι· μὴ δὲ οἰκότα
[8, 33]	ἔκαυσαν Δρυμὸν πόλιν κατὰ δὲ	Χαράδραν	καὶ Ἔρωχον καὶ Τεθρώνιον καὶ
[8, 137]	δὲ παῖς, ἐτύγχανε γὰρ ἔχων	μάχαιραν,	εἴπας τάδε δεκόμεθα ὦ βασιλεῦ
[8, 33]	τοῖσι ὄρεσι, καὶ γυναῖκας τινὰς	διέφθειραν	μισγόμενοι ὑπὸ πλήθεος. ~παραποταμίους δὲ
[8, 9]	αὐτοὶ ἐπανέπλεον ἐπὶ τοὺς βαρβάρους,	ἀπόπειραν	αὐτῶν ποιήσασθαι βουλόμενοι τῆς τε
[8, 77]	ἀκτήν νηυσὶ γεφυρώσωσι καὶ εἰναλίην	Κυνόσουραν	ἐλπίδι μαινομένῃ, λιπαρὰς πέρσαντες Ἀθήνας,
[8, 76]	τὴν Κέον τε καὶ τὴν	Κυνόσουραν	τεταγμένοι, κατεῖχόν τε μέχρι Μουνυχίης
[8, 135]	πρόκατε τὸν πρόμαντιν βαρβάρῳ γλώσσῃ	χρᾶν.	(καὶ τοὺς μὲν ἑπομένους τῶν
[8, 135]	φάναι δὲ Καρίῃ μιν γλώσσῃ	χρᾶν,	συγγραψάμενον δὲ οἴχεσθαι ἀπιόντα ἐς
[8, 84]	ἐς Αἴγιναν, ταύτην εἶναι τὴν	ἄρξασαν.	λέγεται δὲ καὶ τάδε, ὡς
[8, 36]	Δελφοὶ δὲ πυνθανόμενοι ταῦτα ἐς	πᾶσαν	ἀρρωδίην ἀπίκατο, ἐν δείματι δὲ
[8, 50]	βάρβαρον ἐς τὴν Ἀττικὴν καὶ	πᾶσαν	αὐτὴν πυρπολέεσθαι. (ὁ γὰρ διὰ
[8, 110]	πλοῖον, τοῖσι ἐπίστευε σιγᾶν ἐς	πᾶσαν	βάσανον ἀπικνεομένοισι τὰ αὐτὸς ἐνετείλατο
[8, 82]	περ δὴ ἔφερε τὴν ἀληθείην	πᾶσαν.	διὰ δὲ τοῦτο τὸ ἔργον
[8, 32]	οἱ δὲ βάρβαροι τὴν χώρην	πᾶσαν	ἐπέδραμον τὴν Φωκίδα· Θεσσαλοὶ γὰρ
[8, 53]	κατέστρωντο, τὸ ἱρὸν συλήσαντες ἐνέπρησαν	πᾶσαν	τὴν ἀκρόπολιν. ~σχὼν δὲ παντελέως
[8, 53]	ἔδεε γὰρ κατὰ τὸ θεοπρόπιον	πᾶσαν	τὴν Ἀττικὴν τὴν ἐν τῇ
[8, 142]	νῦν δὲ φέρει καὶ ἐς	πᾶσαν	τὴν Ἑλλάδα· (ἄλλως τε τούτων
[8, 124]	ἀνὴρ πολλὸν Ἑλλήνων σοφώτατος ἀνὰ	πᾶσαν	τὴν Ἑλλάδα. (ὅτι δὲ νικῶν
[8, 114]	ὃς ἐπειδὴ κατέλαβε ἐοῦσαν ἔτι	πᾶσαν	τὴν στρατιὴν ἐν Θεσσαλίῃ, ἐλθὼν
[8, 102]	ἐστὶ συμβουλευομένῳ τυχεῖν τὰ ἄριστα	εἴπασαν,	ἐπὶ μέντοι τοῖσι κατήκουσι πρήγμασι
[8, 55]	ἀναδεδραμηκότα. οὗτοι μέν νυν ταῦτα	ἔφρασαν.	~οἱ δὲ ἐν Σαλαμῖνι Ἕλληνες,
[8, 84]	δὲ τὴν κατὰ τοὺς Αἰακίδας	ἀποδημήσασαν	ἐς Αἴγιναν, ταύτην εἶναι τὴν
[8, 84]	ἀκοῦσαι τὸ τῶν Ἑλλήνων στρατόπεδον,	ὀνειδίσασαν	πρότερον τάδε, ὦ δαιμόνιοι, μέχρι
[8, 137]	καὶ ὁ Ἀέροπος οἱ πρεσβύτεροι	ἕστασαν	ἐκπεπληγμένοι, ὡς ἤκουσαν ταῦτα· ὁ
[8, 74]	ἐν τῷ Ἰσθμῷ τοιούτῳ πόνῳ	συνέστασαν,	ἅτε περὶ τοῦ παντὸς ἤδη
[8, 126]	ἐκ Σαλαμῖνος, ἐκ τοῦ φανεροῦ	ἀπέστασαν	ἀπὸ τῶν βαρβάρων· ὣς δὲ
[8, 137]	ἑωυτοῦ. (οἳ δὲ τὸν μισθὸν	ἔφασαν	δίκαιοι εἶναι ἀπολαβόντες οὕτω ἐξιέναι.
[8, 2]	Εὐρυκλείδεω· οἱ γὰρ σύμμαχοι οὐκ	ἔφασαν,	ἢν μὴ ὁ Λάκων ἡγεμονεύῃ,
[8, 115]	Παίονες τοῖσι Θρήιξι ἀπαιτέοντος Ξέρξεω	ἔφασαν	νεμομένας ἁρπασθῆναι ὑπὸ τῶν ἄνω
[8, 30]	ταῦτα ἐπαγγελλομένων Θεσσαλῶν, οὔτε δώσειν	ἔφασαν	χρήματα, παρέχειν τε σφίσι Θεσσαλοῖσι
[8, 78]	στρατηγῶν ἐγίνετο ὠθισμὸς λόγων πολλός·	ᾔδεσαν	δὲ οὔκω ὅτι σφέας περιεκυκλοῦντο
[8, 122]	Σαλαμῖνι ναυμαχίης. Αἰγινῆται δὲ πυθόμενοι	ἀνέθεσαν	ἀστέρας χρυσέους, οἳ ἐπὶ ἱστοῦ
[8, 27]	τὰς μὲν ἡμισέας ἐς Ἄβας	ἀνέθεσαν	τὰς δὲ ἐς Δελφούς· (ἡ
[8, 52]	βαρβάρων πρὸς τὰς πύλας ὀλοιτρόχους	ἀπίεσαν,	ὥστε Ξέρξην ἐπὶ χρόνον συχνὸν
[8, 129]	δὲ τὰς δύο μὲν μοίρας	διοδοιπορήκεσαν,	ἔτι δὲ τρεῖς ὑπόλοιποι ἦσαν,
[8, 61]	ταῦτα δέ οἱ προέφερε ὅτι	ἡλώκεσάν	τε καὶ κατείχοντο αἱ Ἀθῆναι.
[8, 129]	ἐπισταμένους οἱ Ποτιδαιῆται ἐπιπλώσαντες πλοίοισι	ἀπώλεσαν.	(αἴτιον δὲ λέγουσι Ποτιδαιῆται τῆς
[8, 129]	ἐγεγόνεε· Ἀρταβάζῳ δὲ ἐπειδὴ πολιορκέοντι	ἐγεγόνεσαν	τρεῖς μῆνες, γίνεται ἄμπωτις τῆς
[8, 93]	οἱ ἄλλοι, τῶν αἱ νέες	περιεγεγόνεσαν,	ἐν τῷ Φαλήρῳ. ~Ἀδείμαντον δὲ
[8, 99]	τάς τε ὁδοὺς μυρσίνῃ πάσας	ἐστόρεσαν	καὶ ἐθυμίων θυμιήματα καὶ αὐτοὶ
[8, 136]	ὅτι οἱ προσκηδέες οἱ Πέρσαι	ἦσαν·	Ἀλεξάνδρου γὰρ ἀδελφεὴν Γυγαίην, Ἀμύντεω
[8, 87]	ἔχουσα διαφυγεῖν, ἔμπροσθε γὰρ αὐτῆς	ἦσαν	ἄλλαι νέες φίλιαι, ἡ δὲ
[8, 111]	ταῦτα λέγοντες ὡς κατὰ λόγον	ἦσαν	ἄρα αἱ Ἀθῆναι μεγάλαι τε
[8, 110]	(ὡς δὲ οὗτοί οἱ ἀνεγνωσμένοι	ἦσαν,	αὐτίκα μετὰ ταῦτα ὁ Θεμιστοκλέης
[8, 137]	αὐτὴ τὰ σιτία σφι ἔπεσσε·	ἦσαν	γὰρ τὸ πάλαι καὶ αἱ
[8, 86]	συνοίσεσθαι οἷόν περ ἀπέβη. καίτοι	ἦσάν	γε καὶ ἐγένοντο ταύτην τὴν
[8, 24]	ἑωυτοῦ ἦσαν νεκροὶ ἐν Θερμοπύλῃσι	(ἦσαν	δὲ καὶ δύο μυριάδες) ὑπολιπόμενος
[8, 93]	δή, ὡς πρότερον εἴρηται, διέφυγε·	ἦσαν	δὲ καὶ οἱ ἄλλοι, τῶν
[8, 18]	αἱ ἡμίσεαι τῶν νεῶν τετρωμέναι	ἦσαν,	δρησμὸν δὴ ἐβούλευον ἔσω ἐς
[8, 72]	ἐς τὸν Ἰσθμὸν πανδημεὶ οἵδε	ἦσαν	Ἑλλήνων, Λακεδαιμόνιοί τε καὶ Ἀρκάδες
[8, 99]	καὶ ἐθυμίων θυμιήματα καὶ αὐτοὶ	ἦσαν	ἐν θυσίῃσί τε καὶ εὐπαθείῃσι.
[8, 37]	θωμάσαι μάλιστα. (ἐπεὶ γὰρ δὴ	ἦσαν	ἐπιόντες οἱ βάρβαροι κατὰ τὸ
[8, 6]	τότε δὲ αὐτοὶ ἰδόντες, πρόθυμοι	ἦσαν	ἐπιχειρέειν, εἴ κως ἕλοιεν αὐτάς.
[8, 96]	ταύτῃ ἐτύγχανε ἔτι ἐόντα, ἕτοιμοι	ἦσαν	ἐς ἄλλην ναυμαχίην, ἐλπίζοντες τῇσι
[8, 69]	λεγούσης πρὸς Μαρδόνιον, ὅσοι μὲν	ἦσαν	εὔνοοι τῇ Ἀρτεμισίῃ, συμφορὴν ἐποιεῦντο
[8, 10]	(ὅσοι μέν νυν τῶν Ἰώνων	ἦσαν	εὔνοοι τοῖσι Ἕλλησι, ἀέκοντές τε
[8, 107]	πορευθῆναι βασιλέι. (ἐπεὶ δὲ ἀγχοῦ	ἦσαν	Ζωστῆρος πλέοντες οἱ βάρβαροι, ἀνατείνουσι
[8, 5]	τε δὴ πάντες δώροισι ἀναπεπεισμένοι	ἦσαν	καὶ τοῖσι Εὐβοεῦσι ἐκεχάριστο, αὐτός
[8, 110]	τε καὶ εὔβουλος, πάντως ἕτοιμοι	ἦσαν	λέγοντι πείθεσθαι. (ὡς δὲ οὗτοί
[8, 46]	~νησιωτέων δὲ Αἰγινῆται τριήκοντα παρείχοντο.	ἦσαν	μέν σφι καὶ ἄλλαι πεπληρωμέναι
[8, 2]	Ὀπούντιοι ἐπεβοήθεον πεντηκοντέρους ἔχοντες ἑπτά.	~ἦσαν	μὲν ὦν οὗτοι οἱ στρατευόμενοι
[8, 24]	ὅσοι τοῦ στρατοῦ τοῦ ἑωυτοῦ	ἦσαν	νεκροὶ ἐν Θερμοπύλῃσι (ἦσαν δὲ
[8, 37]	τοῦ προφήτεω. ~ἐπεὶ δὲ ἀγχοῦ	ἦσαν	οἱ βάρβαροι ἐπιόντες καὶ ἀπώρων
[8, 72]	Τροιζήνιοι καὶ Ἑρμιονέες. οὗτοι μὲν	ἦσαν	οἱ βοηθήσαντες καὶ ὑπεραρρωδέοντες τῇ
[8, 47]	ἐκτὸς τούτων οἰκημένων Κροτωνιῆται μοῦνοι	ἦσαν	οἳ ἐβοήθησαν τῇ Ἑλλάδι κινδυνευούσῃ
[8, 1]	ἐς τὸν ναυτικὸν στρατὸν ταχθέντες	ἦσαν	οἵδε, Ἀθηναῖοι μὲν νέας παρεχόμενοι
[8, 44]	ἐχόντων τὴν νῦν Ἑλλάδα καλεομένην	ἦσαν	Πελασγοί, ὀνομαζόμενοι Κραναοί, ἐπὶ δὲ
[8, 39]	λίθοι ἔτι καὶ ἐς ἡμέας	ἦσαν	σόοι, ἐν τῷ τεμένεϊ τῆς
[8, 129]	διοδοιπορήκεσαν, ἔτι δὲ τρεῖς ὑπόλοιποι	ἦσαν,	τὰς διελθόντας χρῆν εἶναι ἔσω
[8, 130]	μέν νυν τὴν θάλασσαν ἑσσωμένοι	ἦσαν	τῷ θυμῷ, πεζῇ δὲ ἐδόκεον
[8, 113]	τὸ πλῆθος μὲν οὐκ ἐλάσσονες	ἦσαν	τῶν Περσέων, ῥώμῃ δὲ ἥσσονες.
[8, 117]	ἐπειγόμενοι τὸν Ἑλλήσποντον τῇσι νηυσὶ	διέβησαν	ἐς Ἄβυδον· τὰς γὰρ σχεδίας
[8, 66]	θεησάμενοι τὸ τρῶμα τὸ Λακωνικὸν	διέβησαν	ἐς τὴν Ἱστιαίην, ἐπισχόντες ἡμέρας
[8, 138]	Ἄργεος ἀπόγονοι σωτῆρι· (οὗτος, ἐπείτε	διέβησαν	οἱ Τημενίδαι, μέγας οὕτω ἐρρύη
[8, 55]	θύειν ὑπὸ βασιλέος κελευόμενοι ὡς	ἀνέβησαν	ἐς τὸ ἱρόν, ὥρων βλαστὸν
[8, 36]	αὐτῶν δὲ οἱ μὲν πλεῖστοι	ἀνέβησαν	ἐς τοῦ Παρνησοῦ τὰς κορυφὰς
[8, 32]	ἐς τὰ ἄκρα τοῦ Παρνησοῦ	ἀνέβησαν.	ἔστι δὲ καὶ ἐπιτηδέη δέξασθαι
[8, 32]	τὴν δὴ ἀνηνείκαντο καὶ αὐτοὶ	ἀνέβησαν.	(οἳ δὲ πλεῦνες αὐτῶν ἐς
[8, 53]	κατὰ ταῦτα ἀναβαίη ἀνθρώπων, ταύτῃ	ἀνέβησαν	τινὲς κατὰ τὸ ἱρὸν τῆς
[8, 90]	καταδυσάσης νεὸς βάλλοντες ἀπήραξαν καὶ	ἐπέβησάν	τε καὶ ἔσχον αὐτήν. (ταῦτα
[8, 129]	ἄγαλμα τὸ ἐν τῷ προαστείῳ	ἠσέβησαν	οὗτοι τῶν Περσέων οἵ περ
[8, 27]	φυλακαὶ τῶν Θεσσαλῶν πρῶται ἰδοῦσαι	ἐφοβήθησαν,	δόξασαι ἄλλο τι εἶναι τέρας,
[8, 40]	τὰς νέας. τῶνδε δὲ εἵνεκα	προσεδεήθησαν	αὐτῶν σχεῖν πρὸς Σαλαμῖνα Ἀθηναῖοι,
[8, 40]	ἀπιέναι. ταῦτα πυνθανόμενοι οὕτω δὴ	προσεδεήθησαν	σφέων σχεῖν πρὸς τὴν Σαλαμῖνα.
[8, 27]	καὶ περιέφθησαν τρηχέως. (ἐπείτε γὰρ	κατειλήθησαν	ἐς τὸν Παρνησὸν οἱ Φωκέες
[8, 44]	τοῦ Ξούθου στρατάρχεω γενομένου Ἀθηναίοισι	ἐκλήθησαν	ἀπὸ τούτου Ἴωνες. ~Μεγαρέες δὲ
[8, 44]	Κραναοί, ἐπὶ δὲ Κέκροπος βασιλέος	ἐκλήθησαν	Κεκροπίδαι, ἐκδεξαμένου δὲ Ἐρεχθέος τὴν
[8, 47]	οἰκημένων Κροτωνιῆται μοῦνοι ἦσαν οἳ	ἐβοήθησαν	τῇ Ἑλλάδι κινδυνευούσῃ μιῇ νηί,
[8, 45]	Ἀμπρακιῶται δὲ ἑπτὰ νέας ἔχοντες	ἐπεβοήθησαν,	Λευκάδιοι δὲ τρεῖς, ἔθνος ἐόντες
[8, 70]	νέας ἐπὶ τὴν Σαλαμῖνα καὶ	παρεκρίθησαν	διαταχθέντες κατ᾽ ἡσυχίην. τότε μέν
[8, 44]	δὲ Ἐρεχθέος τὴν ἀρχὴν Ἀθηναῖοι	μετωνομάσθησαν,	Ἴωνος δὲ τοῦ Ξούθου στρατάρχεω
[8, 27]	ἑσσώθησαν ὑπὸ τῶν Φωκέων καὶ	περιέφθησαν	τρηχέως. (ἐπείτε γὰρ κατειλήθησαν ἐς
[8, 44]	οὗτοι μέν νυν τούτους σώζοντες	ἐλείφθησαν.	(Ἀθηναῖοι δὲ ἐπὶ μὲν Πελασγῶν
[8, 18]	ὡς διακριθέντες ἐκ τῆς ναυμαχίης	ἀπηλλάχθησαν,	τῶν μὲν νεκρῶν καὶ τῶν
[8, 21]	ἀποχώρησιν, ἐκομίζοντο δὲ ὡς ἕκαστοι	ἐτάχθησαν,	Κορίνθιοι πρῶτοι, ὕστατοι δὲ Ἀθηναῖοι.
[8, 59]	τὸ συνέδριον. ~ὡς δὲ ἄρα	συνελέχθησαν,	πρὶν ἢ τὸν Εὐρυβιάδην προθεῖναι
[8, 42]	τὸν Τροιζηνίων λιμένα προείρητο συλλέγεσθαι.	συνελέχθησάν	τε δὴ πολλῷ πλεῦνες νέες
[8, 69]	ὡς ἀπολεομένης αὐτῆς. (ἐπεὶ δὲ	ἀνηνείχθησαν	αἱ γνῶμαι ἐς Ξέρξην, κάρτα
[8, 31]	προδόται τῆς Ἑλλάδος. ~ἐπειδὴ δὲ	ἀνηνείχθησαν	οὗτοι οἱ λόγοι, οὕτω δὴ
[8, 100]	ἠπείρου τῆσδε· οἵ τε ἡμῖν	ἠντιώθησαν,	ἔδοσαν δίκας. (εἰ μέν νυν
[8, 27]	πρότερον ταύτης τῆς βασιλέος στρατηλασίης,	ἑσσώθησαν	ὑπὸ τῶν Φωκέων καὶ περιέφθησαν
[8, 19]	καὶ τὸ Καρικόν, οἷοί τε	εἴησαν	ἂν τῶν λοιπῶν κατύπερθε γενέσθαι,
[8, 14]	οἱ περιπλέοντες τὴν Εὔβοιαν πάντες	εἴησαν	διεφθαρμένοι ὑπὸ τοῦ γενομένου χειμῶνος.
[8, 24]	καὶ γῆν ἐπαμησάμενος, ἵνα μὴ	ὀφθείησαν	ὑπὸ τοῦ ναυτικοῦ στρατοῦ. (ὡς
[8, 7]	ἔξωθεν Σκιάθου, ὡς ἂν μὴ	ὀφθείησαν	ὑπὸ τῶν πολεμίων περιπλέουσαι Εὔβοιαν
[8, 100]	μὴ οὐ δόντας λόγον τῶν	ἐποίησαν	νῦν τε καὶ πρότερον εἶναι
[8, 54]	οἱ δὲ φυγάδες τῶν Ἀθηναίων	ἐποίησαν	τὰ ἐντεταλμένα. ~τοῦ δὲ εἵνεκεν
[8, 138]	ἐς ἄλλην γῆν τῆς Μακεδονίης	οἴκησαν	πέλας τῶν κήπων τῶν λεγομένων
[8, 124]	καλῶς μὲν ὑπεδέξαντο, μεγάλως δὲ	ἐτίμησαν.	ἀριστήια μέν νυν ἔδοσαν Εὐρυβιάδῃ
[8, 109]	θεοί τε καὶ ἥρωες, οἳ	ἐφθόνησαν	ἄνδρα ἕνα τῆς τε Ἀσίης
[8, 89]	οἱ πολλοὶ ἐν τῇ θαλάσσῃ	διεφθάρησαν	νέειν οὐκ ἐπιστάμενοι. ἐπεὶ δὲ
[8, 28]	ἐνθαῦτα οἱ ἵπποι τὰ σκέλεα	διεφθάρησαν.	~τούτων δή σφι ἀμφοτέρων ἔχοντες
[8, 129]	τῶν Περσέων οἵ περ καὶ	διεφθάρησαν	ὑπὸ τῆς θαλάσσης· αἴτιον δὲ
[8, 67]	γνώμας. (ἐπεὶ δὲ ἀπικόμενος προΐζετο,	παρῆσαν	μετάπεμπτοι οἱ τῶν ἐθνέων τῶν
[8, 35]	γὰρ τῶν Πανοπέων τὴν πόλιν	ἐνέπρησαν	καὶ Δαυλίων καὶ Αἰολιδέων. (ἐπορεύοντο
[8, 33]	καὶ τοῦτο τὸ ἱρὸν συλήσαντες	ἐνέπρησαν.	καί τινας διώκοντες εἷλον τῶν
[8, 53]	πάντες κατέστρωντο, τὸ ἱρὸν συλήσαντες	ἐνέπρησαν	πᾶσαν τὴν ἀκρόπολιν. ~σχὼν δὲ
[8, 116]	ἅμα τῷ Πέρσῃ· ἐπεὶ δὲ	ἀνεχώρησαν	ἀσινέες πάντες ἓξ ἐόντες, ἐξώρυξε
[8, 18]	καὶ οἰκηίῃ νηί. ~ὡς δὲ	διέστησαν,	ἄσμενοι ἑκάτεροι ἐς ὅρμον ἠπείγοντο.
[8, 16]	καὶ ἄνδρες, οὕτω δὲ ἀγωνιζόμενοι	διέστησαν	χωρὶς ἑκάτεροι. ~ἐν ταύτῃ τῇ
[8, 68]	ἵσταται οὐδείς· οἳ δέ τοι	ἀντέστησαν,	ἀπήλλαξαν οὕτω ὡς κείνους ἔπρεπε.
[8, 82]	διὰ δὲ τοῦτο τὸ ἔργον	ἐνεγράφησαν	Τήνιοι ἐν Δελφοῖσι ἐς τὸν
[8, 46]	τῇσι ἄριστα πλεούσῃσι ἐν Σαλαμῖνι	ἐναυμάχησαν.	Αἰγινῆται δὲ εἰσὶ Δωριέες ἀπὸ
[8, 6]	τε ἐν τῇ Εὐβοίῃ καὶ	ἐναυμάχησαν,	ἐγένετο δὲ ὧδε. ἐπείτε δὴ
[8, 44]	μοῦνοι· ἐν Σαλαμῖνι γὰρ οὐ	συνεναυμάχησαν	Πλαταιέες Ἀθηναίοισι διὰ τοιόνδε τι
[8, 141]	τε καὶ Ἀθηναίων, κάρτα τε	ἔδεισαν	μὴ ὁμολογήσωσι τῷ Πέρσῃ Ἀθηναῖοι,
[8, 118]	τὴν θάλασσαν, καὶ τὴν νέα	ἐπικουφισθεῖσαν	οὕτω δὴ ἀποσωθῆναι ἐς τὴν
[8, 84]	ὡς φάσμα σφι γυναικὸς ἐφάνη,	φανεῖσαν	δὲ διακελεύσασθαι ὥστε καὶ ἅπαν
[8, 88]	τῆς νεὸς ἐπισταμένους· τὴν δὲ	διαφθαρεῖσαν	ἠπιστέατο εἶναι πολεμίην. (τά τε
[8, 130]	ἅτε δὲ μεγάλως πληγέντες, οὐ	προήισαν	ἀνωτέρω τὸ πρὸς ἑσπέρης, οὐδ᾽
[8, 138]	μετ᾽ ἐκείνου. ~οἳ μὲν δὴ	ἀπήισαν,	τῷ δὲ βασιλέι σημαίνει τις
[8, 129]	δὲ οἱ βάρβαροι τέναγος γενόμενον	παρήισαν	ἐς τὴν Παλλήνην. (ὡς δὲ
[8, 24]	τοὺς ἀνοήτους τῶν ἀνθρώπων, οἳ	ἤλπισαν	τὴν βασιλέος δύναμιν ὑπερβαλέεσθαι” ~ταῦτα
[8, 130]	αἳ δὲ τῶν νεῶν καὶ	ἐχειμέρισαν	αὐτοῦ· Περσέων δὲ καὶ Μήδων
[8, 111]	αἰτηθέντες πρὸς Θεμιστοκλέος χρήματα οὐκ	ἔδοσαν,	ἀλλὰ προϊσχομένου Θεμιστοκλέος λόγον τόνδε,
[8, 11]	Ἀθηναῖοι διὰ τοῦτο τὸ ἔργον	ἔδοσαν	αὐτῷ χῶρον ἐν Σαλαμῖνι. ~ὡς
[8, 100]	τῆσδε· οἵ τε ἡμῖν ἠντιώθησαν,	ἔδοσαν	δίκας. (εἰ μέν νυν δοκέει,
[8, 124]	δὲ ἐτίμησαν. ἀριστήια μέν νυν	ἔδοσαν	Εὐρυβιάδῃ ἐλαίης στέφανον, σοφίης δὲ
[8, 46]	Μήλιοι ἐστρατεύοντο· οὗτοι γὰρ οὐκ	ἔδοσαν	μοῦνοι νησιωτέων τῷ βαρβάρῳ γῆν
[8, 112]	δὲ δὴ τινὲς καὶ ἄλλοι	ἔδοσαν	νησιωτέων, οὐκ ἔχω εἰπεῖν, δοκέω
[8, 9]	οἱ Ἕλληνες λόγον σφίσι αὐτοῖσι	ἐδίδοσαν.	πολλῶν δὲ λεχθέντων ἐνίκα τὴν
[8, 119]	τοῖσι Πέρσῃσι ἐξέβαλε ἐς τὴν	θάλασσαν.	ἀλλ᾽ ὃ μέν, ὡς καὶ
[8, 109]	τὰ ἀγάλματα· ὃς καὶ τὴν	θάλασσαν	ἀπεμαστίγωσε πέδας τε κατῆκε. (ἀλλ᾽
[8, 130]	ἀπαλλάσσοντο. κατὰ μέν νυν τὴν	θάλασσαν	ἑσσωμένοι ἦσαν τῷ θυμῷ, πεζῇ
[8, 118]	δὲ προσκυνέοντας ἐκπηδᾶν ἐς τὴν	θάλασσαν,	καὶ τὴν νέα ἐπικουφισθεῖσαν οὕτω
[8, 12]	λάβρος καὶ ῥεύματα ἰσχυρὰ ἐς	θάλασσαν	ὁρμημένα βρονταί τε σκληραί. ~καὶ
[8, 68]	ἀνδρῶν κρέσσονες τοσοῦτο εἰσὶ κατὰ	θάλασσαν	ὅσον ἄνδρες γυναικῶν. (τί δὲ
[8, 8]	ἐξ Ἀφετέων δὺς ἐς τὴν	θάλασσαν	οὐ πρότερον ἀνέσχε πρὶν ἢ
[8, 15]	πᾶς ὁ ἀγὼν τοῖσι κατὰ	θάλασσαν	περὶ τοῦ Εὐρίπου, ὥσπερ τοῖσι
[8, 136]	ἄλκιμον, τά τε κατὰ τὴν	θάλασσαν	συντυχόντα σφι παθήματα κατεργασαμένους μάλιστα
[8, 19]	τῶν Εὐβοέων πρόβατα ἐπὶ τὴν	θάλασσαν	ταύτην, συλλέξας τοὺς στρατηγοὺς ἔλεγέ
[8, 32]	τοὺς Ὀζόλας Λοκροὺς ἐξεκομίσαντο, ἐς	Ἄμφισσαν	πόλιν τὴν ὑπὲρ τοῦ Κρισαίου
[8, 36]	ἄντρον ἀνηνείκαντο, οἳ δὲ ἐς	Ἄμφισσαν	τὴν Λοκρίδα ὑπεξῆλθον. πάντες δὲ
[8, 33]	ἐδηίουν πάντα, καὶ κατὰ μὲν	ἔκαυσαν	Δρυμὸν πόλιν κατὰ δὲ Χαράδραν
[8, 95]	τοὺς ἐν τῇ νησῖδι ταύτῃ	κατεφόνευσαν	πάντας. ~ὡς δὲ ἡ ναυμαχίη
[8, 41]	Αἴγιναν, οἳ δὲ ἐς Σαλαμῖνα.	(ἔσπευσαν	δὲ ταῦτα ὑπεκθέσθαι τῷ χρηστηρίῳ
[8, 17]	Ἑλλήνων κατὰ ταύτην τὴν ἡμέρην	ἠρίστευσαν	Ἀθηναῖοι καὶ Ἀθηναίων Κλεινίης ὁ
[8, 17]	Αἰγύπτιοι μὲν τῶν Ξέρξεω στρατιωτέων	ἠρίστευσαν,	οἳ ἄλλα τε μεγάλα ἔργα
[8, 103]	τὴν Ἀρτεμισίην, ταύτην μὲν ἀποστέλλει	ἄγουσαν	αὐτοῦ παῖδας ἐς Ἔφεσον· νόθοι
[8, 94]	δὲ τοὺς Κορινθίους τὴν στρατηγίδα	φεύγουσαν	ὡσαύτως οἴχεσθαι. (ὡς δὲ ἄρα
[8, 68]	ἐλάχιστα ἀποδεξαμένη. δέσποτα, τὴν δὲ	ἐοῦσαν	γνώμην με δίκαιον ἐστὶ ἀποδείκνυσθαι,
[8, 140]	καὶ τὴν νῦν παρ᾽ ἐμοὶ	ἐοῦσαν	δύναμιν· ὥστε καὶ ἢν ἡμέας
[8, 114]	ταχίστην Σπαρτιῆται, ὃς ἐπειδὴ κατέλαβε	ἐοῦσαν	ἔτι πᾶσαν τὴν στρατιὴν ἐν
[8, 144]	τὴν προνοίην τὴν πρὸς ἡμέας	ἐοῦσαν,	ὅτι προείδετε ἡμέων οἰκοφθορημένων οὕτω
[8, 70]	βαρβάρων ὁ πεζὸς ὑπὸ τὴν	παρεοῦσαν	νύκτα ἐπορεύετο ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον.
[8, 54]	ἄγγελον ἱππέα Ἀρταβάνῳ ἀγγελέοντα τὴν	παρεοῦσάν	σφι εὐπρηξίην. ἀπὸ δὲ τῆς
[8, 98]	ἔπεμπε ἐς Πέρσας ἀγγελέοντα τὴν	παρεοῦσάν	σφι συμφορήν. τούτων δὲ τῶν
[8, 93]	~ἐν δὲ τῇ ναυμαχίῃ ταύτῃ	ἤκουσαν	Ἑλλήνων ἄριστα Αἰγινῆται, ἐπὶ δὲ
[8, 137]	οἱ πρεσβύτεροι ἕστασαν ἐκπεπληγμένοι, ὡς	ἤκουσαν	ταῦτα· ὁ δὲ παῖς, ἐτύγχανε
[8, 88]	βασιλέα θηεύμενον μαθεῖν τὴν νέα	ἐμβαλοῦσαν,	καὶ δή τινα εἰπεῖν τῶν
[8, 28]	Θεσσαλῶν οἱ Φωκέες πολιορκέοντας ἑωυτούς·	ἐσβαλοῦσαν	δὲ ἐς τὴν χώρην τὴν
[8, 87]	νεὸς τριήραρχος ὡς εἶδέ μιν	ἐμβάλλουσαν	νηὶ ἀνδρῶν βαρβάρων, νομίσας τὴν
[8, 7]	καὶ φράξαντες αὐτῶν τὴν ὀπίσω	φέρουσαν	ὁδόν, σφεῖς δὲ ἐπισπόμενοι ἐξ
[8, 92]	Σιδωνίῃ, ἥ περ εἷλε τὴν	προφυλάσσουσαν	ἐπὶ Σκιάθῳ τὴν Αἰγιναίην, ἐπ᾽
[8, 14]	Ἀττικαί. (αὗταί τε δή σφεας	ἐπέρρωσαν	ἀπικόμεναι καὶ ἅμα ἀγγελίη ἐλθοῦσα,
[8, 9]	νύκτα μέσην παρέντας πορεύεσθαι καὶ	ἀπαντᾶν	τῇσι περιπλεούσῃσι τῶν νεῶν. μετὰ
[8, 77]	ἐς τοιάδε πρήγματα ἐσβλέψας. ἀλλ᾽	ὅταν	Ἀρτέμιδος χρυσαόρου ἱερὸν ἀκτήν νηυσὶ
[8, 20]	τούτων ὁ χρησμός. φράζεο, βαρβαρόφωνος	ὅταν	ζυγὸν εἰς ἅλα βάλλῃ βύβλινον,
[8, 39]	Προναίης Ἀθηναίης κείμενοι, ἐς τὸ	ἐνέσκηψαν	διὰ τῶν βαρβάρων φερόμενοι. τούτων
[8, 142]	ἀπὸ Σπάρτης ἄγγελοι ἡμέας δὲ	ἔπεμψαν	Λακεδαιμόνιοι δεησομένους ὑμέων μήτε νεώτερον
[8, 36]	γυναῖκας πέρην ἐς τὴν Ἀχαιίην	διέπεμψαν,	αὐτῶν δὲ οἱ μὲν πλεῖστοι
[8, 124]	Σπάρτῃ καλλιστεύσαντι. (αἰνέσαντες δὲ πολλά,	προέπεμψαν	ἀπιόντα τριηκόσιοι Σπαρτιητέων λογάδες, οὗτοι
[8, 124]	ἀνθρώπων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν Σπαρτιῆται	προέπεμψαν.	~ὡς δὲ ἐκ τῆς Λακεδαίμονος
[8, 121]	τὴν ληίην καὶ τὰ ἀκροθίνια	ἀπέπεμψαν	ἐς Δελφούς, ἐκ τῶν ἐγένετο
[8, 27]	ἐν Δελφοῖσι, καὶ ἕτεροι τοιοῦτοι	ἐν	Ἄβῃσι ἀνακέαται. ~ταῦτα μέν νυν
[8, 120]	φεύγων ἐξ Ἀθηνέων ὀπίσω, ὡς	ἐν	ἀδείῃ ἐών. τὰ δὲ Ἄβδηρα
[8, 79]	τὸν τρόπον, ἄριστον ἄνδρα γενέσθαι	ἐν	Ἀθήνῃσι καὶ δικαιότατον. (οὗτος ὡνὴρ
[8, 112]	ἐμήδισε, καὶ Θεμιστοκλέα ὡς εἴη	ἐν	αἴνῃ μεγίστῃ τῶν στρατηγῶν, δείσαντες
[8, 99]	καὶ οἰμωγῇ ἐχρέωντο ἀπλέτῳ, Μαρδόνιον	ἐν	αἰτίῃ τιθέντες. οὐκ οὕτω δὲ
[8, 83]	τοῖσι ἥσσοσι ἀντιτιθέμενα, ὅσα δὴ	ἐν	ἀνθρώπου φύσι καὶ καταστάσι ἐγγίνεται·
[8, 60]	γυναῖκες. καὶ μὲν καὶ τόδε	ἐν	αὐτοῖσι ἔνεστι, τοῦ καὶ περιέχεσθε
[8, 60]	τὰ ἐγὼ λέγω ποιήσῃς, τοσάδε	ἐν	αὐτοῖσι χρηστὰ εὑρήσεις· πρῶτα μὲν
[8, 14]	τῆς Εὐβοίης διεφθείροντο· οἱ δ᾽	ἐν	Ἀφέτῃσι βάρβαροι, ὥς σφι ἀσμένοισι
[8, 76]	τε ἀνδρῶν καὶ τῶν ναυηγίων	(ἐν	γὰρ δὴ πόρῳ τῆς ναυμαχίης
[8, 28]	τὴν ἵππον αὐτῶν ἐλυμήναντο ἀνηκέστως.	ἐν	γὰρ τῇ ἐσβολῇ ἣ ἐστὶ
[8, 93]	Φάληρον ὑπὸ τὸν πεζὸν στρατόν.	~ἐν	δὲ τῇ ναυμαχίῃ ταύτῃ ἤκουσαν
[8, 104]	δὲ Πηδασέες οἰκέουσι ὑπὲρ Ἁλικαρνησσοῦ·	ἐν	δὲ τοῖσι Πηδάσοισι τούτοισι τοιόνδε
[8, 8]	ἐν τῇσι Ἀφέτῃσι ἐποιεῦντο ἀριθμόν.	~ἐν	δὲ τούτῳ τῷ χρόνῳ ἐν
[8, 114]	τριήκοντα μυριάδας γενέσθαι σὺν ἱππεῦσι.	~ἐν	δὲ τούτῳ τῷ χρόνῳ, ἐν
[8, 27]	τούτῳ μὲν δὴ ταῦτα εἴρητο.	~ἐν	δὲ τῷ διὰ μέσου χρόνῳ,
[8, 89]	ταῦτα μὲν Ξέρξην φασὶ εἰπεῖν.	~ἐν	δὲ τῷ πόνῳ τούτῳ ἀπὸ
[8, 36]	ταῦτα ἐς πᾶσαν ἀρρωδίην ἀπίκατο,	ἐν	δείματι δὲ μεγάλῳ κατεστεῶτες ἐμαντεύοντο
[8, 35]	ὅκως συλήσαντες τὸ ἱρὸν τὸ	ἐν	Δελφοῖσι βασιλέι Ξέρξῃ ἀποδέξαιεν τὰ
[8, 35]	ὁρμέατο ἐπὶ τὸ ἱρὸν τὸ	ἐν	Δελφοῖσι, ἐν δεξιῇ τὸν Παρνησὸν
[8, 82]	τοῦτο τὸ ἔργον ἐνεγράφησαν Τήνιοι	ἐν	Δελφοῖσι ἐς τὸν τρίποδα ἐν
[8, 27]	συνεστεῶτες ἔμπροσθε τοῦ νηοῦ τοῦ	ἐν	Δελφοῖσι, καὶ ἕτεροι τοιοῦτοι ἐν
[8, 35]	τὸ ἱρὸν τὸ ἐν Δελφοῖσι,	ἐν	δεξιῇ τὸν Παρνησὸν ἀπέργοντες. ὅσα
[8, 65]	δ᾽ ἀδαήμονα τῶν ἱρῶν τῶν	ἐν	Ἐλευσῖνι γινομένων τὸν Δημάρητον, εἰρέσθαί
[8, 98]	ἄλλον διεξέρχεται παραδιδόμενα, κατά περ	ἐν	Ἕλλησι ἡ λαμπαδηφορίη τὴν τῷ
[8, 110]	νέας βουλομένους διώκειν καὶ τὰς	ἐν	Ἑλλησπόντῳ γεφύρας λύειν. καὶ νῦν
[8, 66]	τρεῖς ἔπλεον δι᾽ Εὐρίπου, καὶ	ἐν	ἑτέρῃσι τρισὶ ἡμέρῃσι ἐγένοντο ἐν
[8, 60]	στεινῷ ναυμαχέειν πρὸς ἡμέων ἐστί,	ἐν	εὐρυχωρίῃ δὲ πρὸς ἐκείνων. αὖτις
[8, 21]	ὁ ναυτικὸς στρατός, σημαίνειν τοῖσι	ἐν	Θερμοπύλῃσι ἐοῦσι· ὣς δ᾽ αὕτως
[8, 15]	ταύτας καὶ τὰς πεζομαχίας τὰς	ἐν	Θερμοπύλῃσι. (ἦν δὲ πᾶς ὁ
[8, 24]	στρατοῦ τοῦ ἑωυτοῦ ἦσαν νεκροὶ	ἐν	Θερμοπύλῃσι (ἦσαν δὲ καὶ δύο
[8, 66]	χειμῶνος αὐτῶν ἀπολομένοισι καὶ τοῖσι	ἐν	Θερμοπύλῃσι καὶ τῇσι ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ
[8, 71]	τάχιστα Πελοποννήσιοι τοὺς ἀμφὶ Λεωνίδην	ἐν	Θερμοπύλῃσι τετελευτηκέναι, συνδραμόντες ἐκ τῶν
[8, 27]	διὰ μέσου χρόνῳ, ἐπείτε τὸ	ἐν	Θερμοπύλῃσι τρῶμα ἐγεγόνεε, αὐτίκα Θεσσαλοὶ
[8, 114]	ἐοῦσαν ἔτι πᾶσαν τὴν στρατιὴν	ἐν	Θεσσαλίῃ, ἐλθὼν ἐς ὄψιν τὴν
[8, 131]	ἔαρ γινόμενον ἤγειρε καὶ Μαρδόνιος	ἐν	Θεσσαλίῃ ἐών. ὁ μὲν δὴ
[8, 113]	πολεμέειν, χειμερίσαι τε ἄμεινον εἶναι	ἐν	Θεσσαλίῃ, καὶ ἔπειτα ἅμα τῷ
[8, 115]	ῥηθὲν ἀπαλλάσσετο, Ξέρξης δὲ Μαρδόνιον	ἐν	Θεσσαλίῃ καταλιπὼν αὐτὸς ἐπορεύετο κατὰ
[8, 115]	ἐλαύνων, μελεδαίνειν τε καὶ τρέφειν,	ἐν	Θεσσαλίῃ τε τινὰς καὶ ἐν
[8, 99]	ἐθυμίων θυμιήματα καὶ αὐτοὶ ἦσαν	ἐν	θυσίῃσί τε καὶ εὐπαθείῃσι. (ἡ
[8, 135]	τοὺς μὲν ἑπομένους τῶν Θηβαίων	ἐν	θώματι ἔχεσθαι ἀκούοντας βαρβάρου γλώσσης
[8, 62]	οἰκέτας κομιεύμεθα ἐς Σῖριν τὴν	ἐν	Ἰταλίῃ, ἥ περ ἡμετέρη τε
[8, 67]	πλὴν Παρίων (Πάριοι δὲ ὑπολειφθέντες	ἐν	Κύθνῳ ἐκαραδόκεον τὸν πόλεμον κῇ
[8, 130]	Χερσονήσου διεπόρθμευσε ἐς Ἄβυδον, ἐχειμέριζε	ἐν	Κύμῃ. ἔαρος δὲ ἐπιλάμψαντος πρώιος
[8, 115]	ἐν Σίρι τῆς Παιονίης καὶ	ἐν	Μακεδονίῃ. (ἔνθα καὶ τὸ ἱρὸν
[8, 119]	ἐκ τοῦ κυβερνήτεω πρὸς Ξέρξην,	ἐν	μυρίῃσι γνώμῃσι μίαν οὐκ ἔχω
[8, 70]	Ἀθηναίων ναυμαχέειν μέλλοιεν, νικηθέντες τε	ἐν	νήσῳ ἀπολαμφθέντες πολιορκήσονται, ἀπέντες τὴν
[8, 49]	ἐν Σαλαμῖνι μὲν ἐόντες πολιορκήσονται	ἐν	νήσῳ, ἵνα σφι τιμωρίη οὐδεμία
[8, 7]	νεῶν τὰς ταχθείσας, αὐτοὶ οὐκ	ἐν	νόῳ ἔχοντες ταύτης τῆς ἡμέρης
[8, 8]	αὐτὸς περιεβάλετο· οὗτος ὁ Σκυλλίης	ἐν	νόῳ μὲν εἶχε ἄρα καὶ
[8, 11]	δεύτερα δὲ σημήναντος ἔργου εἴχοντο	ἐν	ὀλίγῳ περ ἀπολαμφθέντες καὶ κατὰ
[8, 134]	ἐχρήσατο· ἔστι δὲ κατά περ	ἐν	Ὀλυμπίῃ ἱροῖσι αὐτόθι χρηστηριάζεσθαι· τοῦτο
[8, 109]	τε ἱρὰ καὶ τὰ ἴδια	ἐν	ὁμοίῳ ἐποιέετο, ἐμπιπράς τε καὶ
[8, 60]	πρὸς μὲν τῷ Ἰσθμῷ συμβάλλων	ἐν	πελάγεϊ ἀναπεπταμένῳ ναυμαχήσεις, ἐς τὸ
[8, 13]	ἦν ἔτι ἀγριωτέρη, τοσούτω ὅσῳ	ἐν	πελάγεϊ φερομένοισι ἐπέπιπτε, καὶ τὸ
[8, 31]	αὕτη ἐστὶ μητρόπολις Δωριέων τῶν	ἐν	Πελοποννήσῳ. ταύτην ὦν τὴν Δωρίδα
[8, 115]	ἐς τὸν πόρον τῆς διαβάσιος	ἐν	πέντε καὶ τεσσεράκοντα ἡμέρῃσι, ἀπάγων
[8, 126]	~Ἀρτάβαζος δὲ ὁ Φαρνάκεος ἀνὴρ	ἐν	Πέρσῃσι λόγιμος καὶ πρόσθε ἐών,
[8, 100]	καταγελάστους γενέσθαι Ἕλλησι· οὐδὲ γὰρ	ἐν	Πέρσῃσί τοί τι δεδήληται τῶν
[8, 128]	περιέδραμε ὅμιλος, οἷα φιλέει γίνεσθαι	ἐν	πολέμῳ, οἳ αὐτίκα τὸ τόξευμα
[8, 94]	αὐτοί γε Κορίνθιοι ὁμολογέουσι, ἀλλ᾽	ἐν	πρώτοισι σφέας αὐτοὺς τῆς ναυμαχίης
[8, 69]	τε καὶ φθονέοντες αὐτῇ, ἅτε	ἐν	πρώτοισι τετιμημένης διὰ πάντων τῶν
[8, 44]	νέας ὀγδώκοντα καὶ ἑκατόν, μοῦνοι·	ἐν	Σαλαμῖνι γὰρ οὐ συνεναυμάχησαν Πλαταιέες
[8, 56]	νυν ταῦτα ἔφρασαν. ~οἱ δὲ	ἐν	Σαλαμῖνι Ἕλληνες, ὥς σφι ἐξηγγέλθη
[8, 46]	τριήκοντα δὲ τῇσι ἄριστα πλεούσῃσι	ἐν	Σαλαμῖνι ἐναυμάχησαν. Αἰγινῆται δὲ εἰσὶ
[8, 70]	ἀρρώδεον δὲ ὅτι αὐτοὶ μὲν	ἐν	Σαλαμῖνι κατήμενοι ὑπὲρ γῆς τῆς
[8, 49]	ὡς εἰ νικηθέωσι τῇ ναυμαχίῃ,	ἐν	Σαλαμῖνι μὲν ἐόντες πολιορκήσονται ἐν
[8, 124]	νικῶν οὐκ ἐτιμήθη πρὸς τῶν	ἐν	Σαλαμῖνι ναυμαχησάντων, αὐτίκα μετὰ ταῦτα
[8, 122]	ἀπαίτεε αὐτοὺς τὰ ἀριστήια τῆς	ἐν	Σαλαμῖνι ναυμαχίης. Αἰγινῆται δὲ πυθόμενοι
[8, 74]	οὐκ ἐλπίζοντες ἐλλάμψεσθαι· οἳ δὲ	ἐν	Σαλαμῖνι ὅμως ταῦτα πυνθανόμενοι ἀρρώδεον,
[8, 78]	παρ᾽ ἄλλων ἐνδέκομαι. ~τῶν δὲ	ἐν	Σαλαμῖνι στρατηγῶν ἐγίνετο ὠθισμὸς λόγων
[8, 65]	ἐπὶ τὰς νέας τράπηται τὰς	ἐν	Σαλαμῖνι, τὸν ναυτικὸν στρατὸν κινδυνεύσει
[8, 11]	τὸ ἔργον ἔδοσαν αὐτῷ χῶρον	ἐν	Σαλαμῖνι. ~ὡς δὲ εὐφρόνη ἐγεγόνεε,
[8, 130]	κρατήσειν τὸν Μαρδόνιον. (ἐόντες δὲ	ἐν	Σάμῳ ἅμα μὲν ἐβουλεύοντο εἴ
[8, 106]	βασιλεὺς ἐπὶ τὰς Ἀθήνας ἐὼν	ἐν	Σάρδισι, ἐνθαῦτα καταβὰς κατὰ δή
[8, 115]	ἐν Θεσσαλίῃ τε τινὰς καὶ	ἐν	Σίρι τῆς Παιονίης καὶ ἐν
[8, 60]	ἄλλου λόγου εἴχετο, λέγων τάδε.	(ἐν	σοὶ νῦν ἐστὶ σῶσαι τὴν
[8, 124]	ἐδωρήσαντό τέ μιν ὄχῳ τῷ	ἐν	Σπάρτῃ καλλιστεύσαντι. (αἰνέσαντες δὲ πολλά,
[8, 60]	ἐκβαίνῃ, πολλὸν κρατήσομεν· τὸ γὰρ	ἐν	στεινῷ ναυμαχέειν πρὸς ἡμέων ἐστί,
[8, 60]	αὐτοῖσι χρηστὰ εὑρήσεις· πρῶτα μὲν	ἐν	στεινῷ συμβάλλοντες νηυσὶ ὀλίγῃσι πρὸς
[8, 68]	πάντων κακοὶ δοῦλοι εἰσί, οἳ	ἐν	συμμάχων λόγῳ λέγονται εἶναι ἐόντες
[8, 93]	εἰ μέν νυν ἔμαθε ὅτι	ἐν	ταύτῃ πλέοι Ἀρτεμισίη, οὐκ ἂν
[8, 28]	ἐσβολῇ ἣ ἐστὶ κατὰ Ὑάμπολιν,	ἐν	ταύτῃ τάφρον μεγάλην ὀρύξαντες ἀμφορέας
[8, 17]	δὲ ἀγωνιζόμενοι διέστησαν χωρὶς ἑκάτεροι.	~ἐν	ταύτῃ τῇ ναυμαχίῃ Αἰγύπτιοι μὲν
[8, 11]	Ἀφέτας, πολλὸν παρὰ δόξαν ἀγωνισάμενοι.	ἐν	ταύτῃ τῇ ναυμαχίῃ Ἀντίδωρος Λήμνιος
[8, 16]	Ἕλληνες ἐπανέπλεόν τε καὶ συνέμισγον.	ἐν	ταύτῃ τῇ ναυμαχίῃ παραπλήσιοι ἀλλήλοισι
[8, 65]	καὶ τὴν φωνὴν τῆς ἀκούεις	ἐν	ταύτῃ τῇ ὁρτῇ ἰακχάζουσι” πρὸς
[8, 55]	εἵνεκεν τούτων ἐπεμνήσθην, φράσω. ἔστι	ἐν	τῇ ἀκροπόλι ταύτῃ Ἐρεχθέος τοῦ
[8, 136]	τῆς οἱ ἐγεγόνεε Ἀμύντης ὁ	ἐν	τῇ Ἀσίῃ, ἔχων τὸ οὔνομα
[8, 51]	ἐν τρισὶ ἑτέροισι μησὶ ἐγένοντο	ἐν	τῇ Ἀττικῇ, Καλλιάδεω ἄρχοντος Ἀθηναίοισι.
[8, 40]	(δοκέοντες γὰρ εὑρήσειν Πελοποννησίους πανδημεὶ	ἐν	τῇ Βοιωτίῃ ὑποκατημένους τὸν βάρβαρον,
[8, 109]	τὸ παρεὸν ἡμῖν, νῦν μὲν	ἐν	τῇ Ἑλλάδι καταμείναντας ἡμέων τε
[8, 6]	χρήματα. ~οὕτω δὴ κατέμεινάν τε	ἐν	τῇ Εὐβοίῃ καὶ ἐναυμάχησαν, ἐγένετο
[8, 97]	λύσοντες τὰς γεφύρας, καὶ ἀπολαμφθεὶς	ἐν	τῇ Εὐρώπῃ κινδυνεύσῃ ἀπολέσθαι, δρησμὸν
[8, 108]	γὰρ ἀναγκασθείη ὁ Πέρσης μένειν	ἐν	τῇ Εὐρώπῃ, πειρῷτο ἂν ἡσυχίην
[8, 108]	νικηθέντα τῇ ναυμαχίῃ οὐ μενέειν	ἐν	τῇ Εὐρώπῃ τὸν Πέρσην· ἐατέον
[8, 60]	περιεοῦσι καὶ Αἰγίνῃ καὶ Σαλαμῖνι,	ἐν	τῇ ἡμῖν καὶ λόγιον ἐστὶ
[8, 53]	θεοπρόπιον πᾶσαν τὴν Ἀττικὴν τὴν	ἐν	τῇ ἠπείρῳ γενέσθαι ὑπὸ Πέρσῃσι.
[8, 65]	βασιλέι καὶ τῇ στρατιῇ τῇ	ἐν	τῇ ἠπείρῳ ἔσται, ἢν δὲ
[8, 89]	(τῶν δὲ βαρβάρων οἱ πολλοὶ	ἐν	τῇ θαλάσσῃ διεφθάρησαν νέειν οὐκ
[8, 8]	τότε ἀνθρώπων ἄριστος, ὃς καὶ	ἐν	τῇ ναυηγίῃ τῇ κατὰ Πήλιον
[8, 90]	τῶν ἑωυτοῦ ἔργον τι ἀποδεικνύμενον	ἐν	τῇ ναυμαχίῃ, κατήμενος ὑπὸ τῷ
[8, 11]	ἀριστήιον ἔλαβε οὗτος. (τοὺς δ᾽	ἐν	τῇ ναυμαχίῃ ταύτῃ ἑτεραλκέως ἀγωνιζομένους
[8, 92]	Πέρσαι κατακοπέντα ἀρετῆς εἵνεκα εἶχον	ἐν	τῇ νηὶ ἐκπαγλεόμενοι· τὸν δὴ
[8, 95]	ἄγων, οἳ τοὺς Πέρσας τοὺς	ἐν	τῇ νησῖδι ταύτῃ κατεφόνευσαν πάντας.
[8, 68]	οὔτε γὰρ σῖτος πάρα σφι	ἐν	τῇ νήσῳ ταύτῃ, ὡς ἐγὼ
[8, 120]	τόδε μαρτύριον· φαίνεται γὰρ Ξέρξης	ἐν	τῇ ὀπίσω κομιδῇ ἀπικόμενος ἐς
[8, 129]	τὰς διελθόντας χρῆν εἶναι ἔσω	ἐν	τῇ Παλλήνῃ, ἐπῆλθε πλημμυρὶς τῆς
[8, 76]	μηδὲ φυγεῖν ἐξῇ, ἀλλ᾽ ἀπολαμφθέντες	ἐν	τῇ Σαλαμῖνι δοῖεν τίσιν τῶν
[8, 86]	τὸ δὲ πλῆθος τῶν νεῶν	ἐν	τῇ Σαλαμῖνι ἐκεραΐζετο, αἳ μὲν
[8, 130]	ἑσπέρης, οὐδ᾽ ἐπηνάγκαζε οὐδείς, ἀλλ᾽	ἐν	τῇ Σάμῳ κατήμενοι ἐφύλασσον τὴν
[8, 121]	ἐκ τῶν ἐγένετο ἀνδριὰς ἔχων	ἐν	τῇ χειρὶ ἀκρωτήριον νεός, ἐὼν
[8, 138]	ἱππέας ἀπολέοντας. ποταμὸς δὲ ἐστὶ	ἐν	τῇ χώρῃ ταύτῃ, τῷ θύουσι
[8, 7]	περιέπεμπον, τῶν δὲ λοιπέων νεῶν	ἐν	τῇσι Ἀφέτῃσι ἐποιεῦντο ἀριθμόν. ~ἐν
[8, 68]	τάδε λέγω, οὔτε κακίστη γενομένη	ἐν	τῇσι ναυμαχίῃσι τῇσι πρὸς Εὐβοίῃ
[8, 59]	ὁ Ὠκύτου εἶπε ὦ Θεμιστόκλεες,	ἐν	τοῖσι ἀγῶσι οἱ προεξανιστάμενοι ῥαπίζονται”
[8, 29]	ὅμοιοι ἡμῖν. (πρόσθε τε γὰρ	ἐν	τοῖσι Ἕλλησι, ὅσον χρόνον ἐκεῖνα
[8, 22]	περὶ τὰ πότιμα ὕδατα, ἐντάμνων	ἐν	τοῖσι λίθοισι γράμματα. τὰ Ἴωνες
[8, 59]	στρατηγούς, πολλὸς ἦν ὁ Θεμιστοκλέης	ἐν	τοῖσι λόγοισι οἷα κάρτα δεόμενος·
[8, 35]	ἐγὼ πυνθάνομαι, ἄμεινον ἢ τὰ	ἐν	τοῖσι οἰκίοισι ἔλιπε, πολλῶν αἰεὶ
[8, 82]	ἐν Δελφοῖσι ἐς τὸν τρίποδα	ἐν	τοῖσι τὸν βάρβαρον κατελοῦσι. (σὺν
[8, 20]	τούτοισι οὐδὲν τοῖσι ἔπεσι χρησαμένοισι	ἐν	τοῖσι τότε παρεοῦσί τε καὶ
[8, 138]	λεγομένων εἶναι Μίδεω τοῦ Γορδίεω,	ἐν	τοῖσι φύεται αὐτόματα ῥόδα, ἓν
[8, 138]	ὀδμῇ τε ὑπερφέροντα τῶν ἄλλων.	(ἐν	τούτοισι καὶ ὁ Σιληνὸς τοῖσι
[8, 37]	τὸ ἱρὸν τῆς Προναίης Ἀθηναίης,	ἐν	τούτῳ ἐκ μὲν τοῦ οὐρανοῦ
[8, 37]	ἐπιόντες καὶ ἀπώρων τὸ ἱρόν,	ἐν	τούτῳ ὁ προφήτης, τῷ οὔνομα
[8, 87]	πολλὸν ἀπίκετο τὰ βασιλέος πρήγματα,	ἐν	τούτῳ τῷ καιρῷ ἡ νηῦς
[8, 23]	ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον. ἐπισχόντες δὲ	ἐν	τούτῳ τῷ χώρῳ μέχρι μέσου
[8, 140]	ὁμολογέειν ἐθέλουσι, δειμαίνω ὑπὲρ ὑμέων	ἐν	τρίβῳ τε μάλιστα οἰκημένων τῶν
[8, 51]	τῷ διέβαινον ἐς τὴν Εὐρώπην,	ἐν	τρισὶ ἑτέροισι μησὶ ἐγένοντο ἐν
[8, 51]	βάρβαροι, ἕνα αὐτοῦ διατρίψαντες μῆνα	ἐν	τῷ διέβαινον ἐς τὴν Εὐρώπην,
[8, 55]	τοῦ γηγενέος λεγομένου εἶναι νηός,	ἐν	τῷ ἐλαίη τε καὶ θάλασσα
[8, 22]	ἢ ὥστε ἀπίστασθαι, ὑμεῖς δὲ	ἐν	τῷ ἔργῳ, ἐπεὰν συμμίσγωμεν, ἐθελοκακέετε
[8, 91]	ἄξια. οἱ μὲν γὰρ Ἀθηναῖοι	ἐν	τῷ θορύβῳ ἐκεράιζον τάς τε
[8, 95]	ἐπεμνήσθην ὡς ἀνδρὸς ἀρίστου, οὗτος	ἐν	τῷ θορύβῳ τούτῳ τῷ περὶ
[8, 90]	περιέπιπτον. ~ἐγένετο δὲ καὶ τόδε	ἐν	τῷ θορύβῳ τούτῳ. τῶν τινες
[8, 65]	ἐὼν ἅμα Δημαρήτῳ τῷ Λακεδαιμονίῳ	ἐν	τῷ Θριασίῳ πεδίῳ, ἰδεῖν δὲ
[8, 51]	τινας ὀλίγους εὑρίσκουσι τῶν Ἀθηναίων	ἐν	τῷ ἱρῷ ἐόντας, ταμίας τε
[8, 41]	μέγαν φύλακα τῆς ἀκροπόλιος ἐνδιαιτᾶσθαι	ἐν	τῷ ἱρῷ· λέγουσί τε ταῦτα
[8, 35]	χρήματα. πάντα δ᾽ ἠπίστατο τὰ	ἐν	τῷ ἱρῷ ὅσα λόγου ἦν
[8, 71]	Λεωνίδεω δὲ ἀδελφεός. (ἱζόμενοι δὲ	ἐν	τῷ Ἰσθμῷ καὶ συγχώσαντες τὴν
[8, 74]	κατήμενοι ἐμήδιζον. ~οἳ μὲν δὴ	ἐν	τῷ Ἰσθμῷ τοιούτῳ πόνῳ συνέστασαν,
[8, 114]	~ἐν δὲ τούτῳ τῷ χρόνῳ,	ἐν	τῷ Μαρδόνιός τε τὴν στρατιὴν
[8, 14]	ἀπεχρᾶτο κακῶς πρήσουσι ἡσυχίην ἄγειν	ἐν	τῷ παρεόντι. τοῖσι δε Ἕλλησι
[8, 91]	πρὸς τὸ Φάληρον, Αἰγινῆται ὑποστάντες	ἐν	τῷ πορθμῷ ἔργα ἀπεδέξαντο λόγου
[8, 129]	νηὸν καὶ τὸ ἄγαλμα τὸ	ἐν	τῷ προαστείῳ ἠσέβησαν οὗτοι τῶν
[8, 41]	ἐστί. (αὕτη δὴ ἡ μελιτόεσσα	ἐν	τῷ πρόσθε αἰεὶ χρόνῳ ἀναισιμουμένη
[8, 11]	Φιλάονα τὸν Χέρσιος, λόγιμον ἐόντα	ἐν	τῷ στρατοπέδῳ ἄνδρα. πρῶτος δὲ
[8, 8]	ἐποιεῦντο τῶν νεῶν, ἦν γὰρ	ἐν	τῷ στρατοπέδῳ τούτῳ Σκυλλίης Σκιωναῖος
[8, 39]	καὶ ἐς ἡμέας ἦσαν σόοι,	ἐν	τῷ τεμένεϊ τῆς Προναίης Ἀθηναίης
[8, 93]	ἄλλοι, τῶν αἱ νέες περιεγεγόνεσαν,	ἐν	τῷ Φαλήρῳ. ~Ἀδείμαντον δὲ τὸν
[8, 79]	ἄλλῳ καιρῷ καὶ δὴ καὶ	ἐν	τῷδε περὶ τοῦ ὁκότερος ἡμέων
[8, 118]	τις διαδεξάτω ὑμέων βασιλέος κηδόμενος·	ἐν	ὑμῖν γὰρ οἶκε εἶναι ἐμοὶ
[8, 140]	Ξέρξῃ· εἰ γὰρ ἐνώρων τοῦτο	ἐν	ὑμῖν, οὐκ ἄν κοτε ἐς
[8, 66]	ἐν ἑτέρῃσι τρισὶ ἡμέρῃσι ἐγένοντο	ἐν	Φαλήρῳ. ὡς μὲν ἐμοὶ δοκέειν,
[8, 23]	ἀπιστίης τὸν μὲν ἀγγέλλοντα εἶχον	ἐν	φυλακῇ, νέας δὲ ταχέας ἀπέστειλαν
[8, 40]	ποιευμένους περιεῖναι καὶ ταύτην ἔχοντας	ἐν	φυλακῇ, τὰ ἄλλα δὲ ἀπιέναι.
[8, 89]	αἱ νέες διεφθείροντο, καὶ μὴ	ἐν	χειρῶν νόμῳ ἀπολλύμενοι, ἐς τὴν
[8, 96]	εἰρημένον πολλοῖσι ἔτεσι πρότερον τούτων	ἐν	χρησμῷ Λυσιστράτῳ Ἀθηναίῳ ἀνδρὶ χρησμολόγῳ,
[8, 8]	~ἐν δὲ τούτῳ τῷ χρόνῳ	ἐν	ᾧ οὗτοι ἀριθμὸν ἐποιεῦντο τῶν
[8, 64]	τῷ ἡλίῳ ἀνιόντι σεισμὸς ἐγένετο	ἔν	τε τῇ γῇ καὶ τῇ
[8, 79]	τάδε. ἡμέας στασιάζειν χρεόν ἐστι	ἔν	τε τῷ ἄλλῳ καιρῷ καὶ
[8, 73]	οἴκεον, Ἀρκάδες τε καὶ Κυνούριοι·	ἓν	δὲ ἔθνος τὸ Ἀχαιϊκὸν ἐκ
[8, 113]	τεοῖσι τι χρηστὸν συνῄδεε πεποιημένον·	ἓν	δὲ πλεῖστον ἔθνος Πέρσας αἱρέετο,
[8, 138]	ἐν τοῖσι φύεται αὐτόματα ῥόδα,	ἓν	ἕκαστον ἔχον ἑξήκοντα φύλλα, ὀδμῇ
[8, 106]	με ἀντ᾽ ἀνδρὸς ἐποίησας τὸ	μηδὲν	εἶναι; ἐδόκεές τε θεοὺς λήσειν
[8, 142]	δεησομένους ὑμέων μήτε νεώτερον ποιέειν	μηδὲν	κατὰ τὴν Ἑλλάδα μήτε λόγους
[8, 76]	μὲν δὴ ταῦτα τῆς νυκτὸς	οὐδὲν	ἀποκοιμηθέντες παραρτέοντο. ~χρησμοῖσι δὲ οὐκ
[8, 143]	παραίνεε· οὐ γάρ σε βουλόμεθα	οὐδὲν	ἄχαρι πρὸς Ἀθηναίων παθεῖν ἐόντα
[8, 143]	δύναμις ἤ περ ἡμῖν, ὥστε	οὐδὲν	δέει τοῦτό γε ὀνειδίζειν. ἀλλ᾽
[8, 25]	ὑπερβαλέεσθαι” ~ταῦτα ἐπαγγειλαμένου, μετὰ ταῦτα	οὐδὲν	ἐγίνετο πλοίων σπανιώτερον· οὕτω πολλοὶ
[8, 86]	ἔτι οὔτε σὺν νόῳ ποιεόντων	οὐδέν,	ἔμελλε τοιοῦτό σφι συνοίσεσθαι οἷόν
[8, 40]	τὸν βάρβαρον, τῶν μὲν εὗρον	οὐδὲν	ἐόν, οἳ δὲ ἐπυνθάνοντο τὸν
[8, 142]	γὰρ τόνδε τὸν πόλεμον ὑμεῖς	οὐδὲν	ἡμέων βουλομένων, καὶ περὶ τῆς
[8, 126]	Θεσσαλίην τε καὶ Μακεδονίην καὶ	οὐδέν	κω κατεπείγοντος ἥκειν ἐς τὸ
[8, 20]	παραχρησάμενοι τὸν Βάκιδος χρησμὸν ὡς	οὐδὲν	λέγοντα, οὔτε τι ἐξεκομίσαντο οὐδὲν
[8, 140]	πρὸς ὑμέας ἐούσης ἐξ ἐμεῦ	οὐδὲν	λέξω, οὐ γὰρ ἂν νῦν
[8, 144]	λιπαρήσομεν οὕτω ὅκως ἂν ἔχωμεν,	οὐδὲν	λυπέοντες ὑμέας. νῦν δέ, ὡς
[8, 115]	τεσσεράκοντα ἡμέρῃσι, ἀπάγων τῆς στρατιῆς	οὐδὲν	μέρος ὡς εἰπεῖν. (ὅκου δὲ
[8, 98]	τούτων δὲ τῶν ἀγγέλων ἐστὶ	οὐδὲν	ὅ τι θᾶσσον παραγίνεται θνητὸν
[8, 72]	τοῖσι δὲ ἄλλοισι Πελοποννησίοισι ἔμελε	οὐδέν.	Ὀλύμπια δὲ καὶ Κάρνεια παροιχώκεε
[8, 20]	οὐδὲν λέγοντα, οὔτε τι ἐξεκομίσαντο	οὐδὲν	οὔτε προσεσάξαντο ὡς παρεσομένου σφι
[8, 85]	Ἑλληνίδας ἑλόντων, χρήσομαι δὲ αὐτοῖσι	οὐδὲν	πλὴν Θεομήστορός τε τοῦ Ἀνδροδάμαντος
[8, 144]	τάχιστα πύθηται τὴν ἀγγελίην ὅτι	οὐδὲν	ποιήσομεν τῶν ἐκεῖνος ἡμέων προσεδέετο.
[8, 100]	τε καὶ Κίλικες κακοὶ ἐγένοντο,	οὐδὲν	πρὸς Πέρσας τοῦτο προσήκει τὸ
[8, 58]	Θεμιστοκλέι ἤρεσε ἡ ὑποθήκη, καὶ	οὐδὲν	πρὸς ταῦτα ἀμειψάμενος ἤιε ἐπὶ
[8, 115]	καὶ τῶν ἀγρίων, καὶ ἔλειπον	οὐδέν·	ταῦτα δ᾽ ἐποίεον ὑπὸ λιμοῦ.
[8, 142]	ἐστὶ οὔτε πιστὸν οὔτε ἀληθὲς	οὐδέν”	ταῦτα ἔλεξαν οἱ ἄγγελοι. ~Ἀθηναῖοι
[8, 68]	καὶ Πάμφυλοι, τῶν ὄφελος ἐστὶ	οὐδέν”	~ταῦτα λεγούσης πρὸς Μαρδόνιον, ὅσοι
[8, 20]	Εὐβοίης ἀπέχειν πολυμηκάδας αἶγας. τούτοισι	οὐδὲν	τοῖσι ἔπεσι χρησαμένοισι ἐν τοῖσι
[8, 112]	τούτους μούνους. (καίτοι Καρυστίοισί γε	οὐδὲν	τούτου εἵνεκα τοῦ κακοῦ ὑπερβολὴ
[8, 97]	παρεσκεύασται μένων πολεμήσειν· Μαρδόνιον δ᾽	οὐδὲν	τούτων ἐλάνθανε ὡς μάλιστα ἔμπειρον
[8, 60]	Εὐρυβιάδην ἔλεγε ἐκείνων μὲν ἔτι	οὐδὲν	τῶν πρότερον λεχθέντων, ὡς ἐπεὰν
[8, 30]	οὐκ ἐμήδιζον, κατ᾽ ἄλλο μὲν	οὐδέν,	ὡς ἐγὼ συμβαλλόμενος εὑρίσκω, κατὰ
[8, 5]	πέντε τάλαντα ὡς παρ᾽ ἑωυτοῦ	δῆθεν	διδούς. ὡς δέ οἱ οὗτος
[8, 6]	τε εὐφρόνη καταλαμβάνῃ· καὶ ἔμελλον	δῆθεν	ἐκφεύξεσθαι, ἔδει δὲ μηδὲ πυρφόρον
[8, 115]	~ὃ μὲν δὴ δεξάμενος τὸ	ῥηθὲν	ἀπαλλάσσετο, Ξέρξης δὲ Μαρδόνιον ἐν
[8, 22]	ἀπ᾽ ἡμέων γεγόνατε καὶ ὅτι	ἀρχῆθεν	ἡ ἔχθρη πρὸς τὸν βάρβαρον
[8, 142]	βουλομένων, καὶ περὶ τῆς ὑμετέρης	ἀρχῆθεν	ὁ ἀγὼν ἐγένετο, νῦν δὲ
[8, 68]	τὸν πεζὸν στρατόν, ἀτρεμιεῖν τοὺς	ἐκεῖθεν	αὐτῶν ἥκοντας, οὐδέ σφι μελήσει
[8, 51]	δὲ τῆς διαβάσιος τοῦ Ἑλλησπόντου,	ἔνθεν	πορεύεσθαι ἤρξαντο οἱ βάρβαροι, ἕνα
[8, 120]	τοῦ Στρυμόνος καὶ τῆς Ἠιόνος,	ὅθεν	δή μιν φασὶ ἐπιβῆναι ἐπὶ
[8, 90]	ποιήσαντα, καὶ οἱ γραμματισταὶ ἀνέγραφον	πατρόθεν	τὸν τριήραρχον καὶ τὴν πόλιν.
[8, 64]	εὐξάμενοι γὰρ πᾶσι τοῖσι θεοῖσι,	αὐτόθεν	μὲν ἐκ Σαλαμῖνος Αἴαντά τε
[8, 80]	ἔτι διαδρήσονται, εἴ περ περιεχόμεθα	πανταχόθεν,	ὡς σὺ λέγεις” ~ἐνθαῦτα ἔλεγε
[8, 65]	τῆς φωνῆς γενέσθαι νέφος καὶ	μεταρσιωθὲν	φέρεσθαι ἐπὶ Σαλαμῖνος ἐπὶ τὸ
[8, 7]	νεῶν ἁπασέων ἀποκρίναντες διηκοσίας περιέπεμπον	ἔξωθεν	Σκιάθου, ὡς ἂν μὴ ὀφθείησαν
[8, 37]	πρὸ τοῦ νηοῦ ὅπλα προκείμενα	ἔσωθεν	ἐκ τοῦ μεγάρου ἐξενηνειγμένα ἱρά,
[8, 35]	τὸ ἐν Δελφοῖσι βασιλέι Ξέρξῃ	ἀποδέξαιεν	τὰ χρήματα. πάντα δ᾽ ἠπίστατο
[8, 94]	λέγειν, ὡς αὐτοὶ οἷοί τε	εἶεν	ἀγόμενοι ὅμηροι ἀποθνήσκειν, ἢν μὴ
[8, 107]	δὲ μαθόντες ὅτι οὐ νέες	εἶεν	ἀλλ᾽ ἄκραι, συλλεχθέντες ἐκομίζοντο. ~ὡς
[8, 15]	ποιήσαντες τῶν νεῶν ἐκυκλοῦντο, ὡς	περιλάβοιεν	αὐτούς. ~ἐνθεῦτεν οἱ Ἕλληνες ἐπανέπλεόν
[8, 7]	ἐς τὸν Εὔριπον, ἵνα δὴ	περιλάβοιεν	οἳ μὲν ταύτῃ ἀπικόμενοι καὶ
[8, 91]	ὅκως δὲ τινὲς τοὺς Ἀθηναίους	διαφύγοιεν,	φερόμενοι ἐσέπιπτον ἐς τοὺς Αἰγινήτας.
[8, 76]	ἀλλ᾽ ἀπολαμφθέντες ἐν τῇ Σαλαμῖνι	δοῖεν	τίσιν τῶν ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ ἀγωνισμάτων.
[8, 79]	αὐτῷ συμμῖξαι· προακηκόεε δὲ ὅτι	σπεύδοιεν	οἱ ἀπὸ Πελοποννήσου ἀνάγειν τὰς
[8, 26]	Πέρσαι περὶ τῶν Ἑλλήνων τί	ποιέοιεν·	εἷς δέ τις πρὸ πάντων
[8, 34]	Ξέρξῃ ὅτι τὰ Μήδων Βοιωτοὶ	φρονέοιεν.	~οὗτοι μὲν δὴ τῶν βαρβάρων
[8, 26]	ἔλεγον ὡς Ὀλύμπια ἄγουσι καὶ	θεωρέοιεν	ἀγῶνα γυμνικὸν καὶ ἱππικόν. ὁ
[8, 111]	προϊσχομένου Θεμιστοκλέος λόγον τόνδε, ὡς	ἥκοιεν	Ἀθηναῖοι περὶ ἑωυτοὺς ἔχοντες δύο
[8, 111]	εὐδαίμονες, αἳ καὶ θεῶν χρηστῶν	ἥκοιεν	εὖ, (ἐπεὶ Ἀνδρίους γε εἶναι
[8, 71]	ἐμεμηχάνητο ὅκως κατ᾽ ἤπειρον μὴ	ἐσβάλοιεν	οἱ βάρβαροι. ὡς γὰρ ἐπύθοντο
[8, 6]	πρόθυμοι ἦσαν ἐπιχειρέειν, εἴ κως	ἕλοιεν	αὐτάς. (ἐκ μὲν δὴ τῆς
[8, 70]	ὑπὲρ γῆς τῆς Ἀθηναίων ναυμαχέειν	μέλλοιεν,	νικηθέντες τε ἐν νήσῳ ἀπολαμφθέντες
[8, 115]	ἐσιτέοντο· εἰ δὲ καρπὸν μηδένα	εὕροιεν,	οἳ δὲ τὴν ποίην τὴν
[8, 55]	ἐποίησαν τὰ ἐντεταλμένα. ~τοῦ δὲ	εἵνεκεν	τούτων ἐπεμνήσθην, φράσω. ἔστι ἐν
[8, 76]	καλεομένην ἀπεβίβαζον τῶν Περσέων τῶνδε	εἵνεκεν,	ὡς ἐπεὰν γίνηται ναυμαχίη, ἐνθαῦτα
[8, 23]	οἳ δ᾽ ὑπ᾽ ἀπιστίης τὸν	μὲν	ἀγγέλλοντα εἶχον ἐν φυλακῇ, νέας
[8, 110]	με Θεμιστοκλέης ὁ Νεοκλέος, στρατηγὸς	μὲν	Ἀθηναίων ἀνὴρ δὲ τῶν συμμάχων
[8, 144]	πρόξεινόν τε καὶ φίλον” ~πρὸς	μὲν	Ἀλέξανδρον ταῦτα ὑπεκρίναντο, πρὸς δὲ
[8, 143]	οἱ ἄγγελοι. ~Ἀθηναῖοι δὲ πρὸς	μὲν	Ἀλέξανδρον ὑπεκρίναντο τάδε. καὶ αὐτοὶ
[8, 68]	ἀρξάμενος ἀπὸ τοῦ Σιδωνίου, οἱ	μὲν	ἄλλοι κατὰ τὠυτὸ γνώμην ἐξεφέροντο
[8, 88]	λέγεται πρὸς τὰ φραζόμενα οἱ	μὲν	ἄνδρες γεγόνασί μοι γυναῖκες, αἱ
[8, 11]	δὲ Ἕλλησι ὡς ἐσήμηνε, πρῶτα	μὲν	ἀντίπρῳροι τοῖσι βαρβάροισι γενόμενοι ἐς
[8, 47]	γῆν τε καὶ ὕδωρ. ~οὗτοι	μὲν	ἅπαντες ἐντὸς οἰκημένοι Θεσπρωτῶν καὶ
[8, 25]	ἐτράποντο, τῇ δ᾽ ὑστεραίῃ οἳ	μὲν	ἀπέπλεον ἐς Ἱστιαίην ἐπὶ τὰς
[8, 103]	ἐπαινέσας δὲ τὴν Ἀρτεμισίην, ταύτην	μὲν	ἀποστέλλει ἄγουσαν αὐτοῦ παῖδας ἐς
[8, 94]	κέλητος λέγειν τάδε. (Ἀδείμαντε, σὺ	μὲν	ἀποστρέψας τὰς νέας ἐς φυγὴν
[8, 132]	συνέπιπτε δὲ τοιοῦτο ὥστε τοὺς	μὲν	βαρβάρους τὸ πρὸς ἑσπέρης ἀνωτέρω
[8, 133]	ἦν σφι ἀποπειρήσασθαι. ὅ τι	μὲν	βουλόμενος ἐκμαθεῖν πρὸς τῶν χρηστηρίων
[8, 91]	ἔργα ἀπεδέξαντο λόγου ἄξια. οἱ	μὲν	γὰρ Ἀθηναῖοι ἐν τῷ θορύβῳ
[8, 21]	ὁ ἐκ Τρηχῖνος κατάσκοπος. ἦν	μὲν	γὰρ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ κατάσκοπος Πολύας,
[8, 102]	καταλιπεῖν σὺν τοῖσι ἐθέλει. (τοῦτο	μὲν	γὰρ ἢν καταστρέψηται τὰ φησὶ
[8, 37]	τοῦ πρὶν γενομένου τέρεος. θῶμα	μὲν	γὰρ καὶ τοῦτο κάρτα ἐστί,
[8, 142]	λεήνας τὸν Μαρδονίου λόγον. (τούτῳ	μὲν	γὰρ ταῦτα ποιητέα ἐστί· τύραννος
[8, 140]	ἀντέχειν τὸν πάντα χρόνον. εἴδετε	μὲν	γὰρ τῆς Ξέρξεω στρατηλασίης τὸ
[8, 32]	τοὺς Φωκέας οὐκ αἱρέουσι. οἳ	μὲν	γὰρ τῶν Φωκέων ἐς τὰ
[8, 65]	καὶ τοῖσι συμμάχοισι. (καὶ ἢν	μέν	γε κατασκήψῃ ἐς τὴν Πελοπόννησον,
[8, 10]	αἱρήσειν, οἰκότα κάρτα ἐλπίσαντες, τὰς	μέν	γε τῶν Ἑλλήνων ὁρῶντες ὀλίγας
[8, 48]	Σίφνιοι καὶ Σερίφιοι πεντηκοντέρους· Μήλιοι	μὲν	γένος ἐόντες ἀπὸ Λακεδαίμονος δύο
[8, 144]	ἀπὸ Σπάρτης ἀγγέλους τάδε. τὸ	μὲν	δεῖσαι Λακεδαιμονίους μὴ ὁμολογήσωμεν τῷ
[8, 85]	κόσου ἔτι πρύμνην ἀνακρούεσθε; ~κατὰ	μὲν	δὴ Ἀθηναίους ἐτετάχατο Φοίνικες (οὗτοι
[8, 84]	αὐτίκα ἐπεκέατο οἱ βάρβαροι. οἱ	μὲν	δὴ ἄλλοι Ἕλληνες ἐπὶ πρύμνην
[8, 41]	σχεῖν πρὸς τὴν Σαλαμῖνα. ~οἱ	μὲν	δὴ ἄλλοι κατέσχον ἐς τὴν
[8, 138]	καὶ οἱ μετ᾽ ἐκείνου. ~οἳ	μὲν	δὴ ἀπήισαν, τῷ δὲ βασιλέι
[8, 74]	ὡς περὶ τῇ Πελοποννήσῳ. (τέως	μὲν	δὴ αὐτῶν ἀνὴρ ἀνδρὶ παραστὰς
[8, 137]	ἀποδίδωμι” δέξας τὸν ἥλιον. (ὁ	μὲν	δὴ Γαυάνης τε καὶ ὁ
[8, 115]	τοιαύτας οἵας ἐκείνοισι πρέπει” ~ὃ	μὲν	δὴ δεξάμενος τὸ ῥηθὲν ἀπαλλάσσετο,
[8, 11]	ἀγωνιζομένους νὺξ ἐπελθοῦσα διέλυσε. οἱ	μὲν	δὴ Ἕλληνες ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον
[8, 133]	τὸ μέσον ἐφύλασσε σφέων. ~οἱ	μὲν	δὴ Ἕλληνες ἔπλεον ἐς τὴν
[8, 123]	πολλοὶ συνεξέπιπτον Θεμιστοκλέα κρίνοντες. οἳ	μὲν	δὴ ἐμουνοῦντο, Θεμιστοκλέης δὲ δευτερείοισι
[8, 74]	ἐκ τοῦ κατήμενοι ἐμήδιζον. ~οἳ	μὲν	δὴ ἐν τῷ Ἰσθμῷ τοιούτῳ
[8, 83]	ἐς τὰς νέας. καὶ οὗτοι	μὲν	δὴ ἐσέβαινον, καὶ ἧκε ἡ
[8, 37]	ἦν ἅπτεσθαι ἀνθρώπων οὐδενί. (ὃ	μὲν	δὴ ἤιε Δελφῶν τοῖσι παρεοῦσι
[8, 129]	ἐπιχώριοι λέγουσι, πολλάκις γινομένη. οἱ	μὲν	δὴ νέειν αὐτῶν οὐκ ἐπιστάμενοι
[8, 15]	Λεωνίδην τὴν ἐσβολὴν φυλάσσειν. οἳ	μὲν	δὴ παρεκελεύοντο ὅκως μὴ παρήσουσι
[8, 131]	Μαρδόνιος ἐν Θεσσαλίῃ ἐών. ὁ	μὲν	δὴ πεζὸς οὔκω συνελέγετο, ὁ
[8, 7]	τῶν περιπλεόντων ὡς ἡκόντων. ταύτας	μὲν	δὴ περιέπεμπον, τῶν δὲ λοιπέων
[8, 90]	τούτου τοῦ Φοινικηίου πάθεος. οἳ	μὲν	δὴ πρὸς τοὺς Φοίνικας ἐτράποντο.
[8, 99]	ἵππων καλέουσι Πέρσαι ἀγγαρήιον. ~ἡ	μὲν	δὴ πρώτη ἐς Σοῦσα ἀγγελίη
[8, 98]	αὐτῷ δρόμον τὴν ταχίστην. (ὁ	μὲν	δὴ πρῶτος δραμὼν παραδιδοῖ τὰ
[8, 26]	ποιεῦνται ἀλλὰ περὶ ἀρετῆς” τούτῳ	μὲν	δὴ ταῦτα εἴρητο. ~ἐν δὲ
[8, 21]	χρᾶσθαι πρὸς τὰ μέγιστα. ~οἳ	μὲν	δὴ ταῦτα ἔπρησσον, παρῆν δὲ
[8, 65]	στρατιῆς τῆσδε θεοῖσι μελήσει” (τὸν	μὲν	δὴ ταῦτα παραινέειν, ἐκ δὲ
[8, 76]	μὴ πυνθανοίατο οἱ ἐναντίοι. οἱ	μὲν	δὴ ταῦτα τῆς νυκτὸς οὐδὲν
[8, 112]	Ἀθηναίων δύναμιν εἶναι κρέσσω. ~οὗτοι	μὲν	δὴ ταῦτα ὑποκρινάμενοι καὶ οὐ
[8, 6]	εἴ κως ἕλοιεν αὐτάς. (ἐκ	μὲν	δὴ τῆς ἀντίης προσπλέειν οὔ
[8, 31]	τῷ βαρβάρῳ τῆς ὁδοῦ. ἐκ	μὲν	δὴ τῆς Τρηχινίης ἐς τὴν
[8, 129]	μετέπειτα χρόνον αἰεὶ προδόται. ~ὃ	μὲν	δὴ τοιούτῳ τρόπῳ ἐπάιστος ἐγεγόνεε·
[8, 87]	ἕκαστος ἑωυτὸν θεήσασθαι βασιλέα. ~κατὰ	μὲν	δὴ τοὺς ἄλλους οὐκ ἔχω
[8, 8]	οἱ παρέσχε ὡς τότε. (ὅτεῳ	μὲν	δὴ τρόπῳ τὸ ἐνθεῦτεν ἔτι
[8, 35]	τὰ Μήδων Βοιωτοὶ φρονέοιεν. ~οὗτοι	μὲν	δὴ τῶν βαρβάρων ταύτῃ ἐτράποντο,
[8, 16]	ὀλιγέων ἐς φυγὴν τρέπεσθαι. (πολλαὶ	μὲν	δὴ τῶν Ἑλλήνων νέες διεφθείροντο
[8, 140]	ὁ κτησάμενος τὴν ἀρχήν. ~ἐγεγόνεε	μὲν	δὴ ὧδε ὁ Ἀλέξανδρος ὁ
[8, 93]	ἐπὶ τὰς Ἀθήνας στρατεύεσθαι. αὕτη	μὲν	δή, ὡς πρότερον εἴρηται, διέφυγε·
[8, 85]	μέμνημαι τούτων μούνων, ὅτι Θεομήστωρ	μὲν	διὰ τοῦτο τὸ ἔργον Σάμου
[8, 65]	τὸ Ξέρξεω ἀπολέεσθαι μέλλοι. ταῦτα	μὲν	Δίκαιος ὁ Θεοκύδεος ἔλεγε, Δημαρήτου
[8, 73]	ἔθνεα ἑπτά. τούτων δὲ τὰ	μὲν	δύο αὐτόχθονα ἐόντα κατὰ χώρην
[8, 130]	(ἐόντες δὲ ἐν Σάμῳ ἅμα	μὲν	ἐβουλεύοντο εἴ τι δυναίατο κακὸν
[8, 89]	δὲ τῷ πόνῳ τούτῳ ἀπὸ	μὲν	ἔθανε ὁ στρατηγὸς Ἀριαβίγνης ὁ
[8, 113]	καὶ τὴν ἄλλην ἵππον. (ταῦτα	μὲν	ἔθνεα ὅλα εἵλετο, ἐκ δὲ
[8, 8]	οὗτος ὁ Σκυλλίης ἐν νόῳ	μὲν	εἶχε ἄρα καὶ πρότερον αὐτομολήσειν
[8, 83]	ἐπιβατέων ποιησάμενοι, προηγόρευε εὖ ἔχοντα	μὲν	ἐκ πάντων Θεμιστοκλέης, τὰ δὲ
[8, 64]	γὰρ πᾶσι τοῖσι θεοῖσι, αὐτόθεν	μὲν	ἐκ Σαλαμῖνος Αἴαντά τε καὶ
[8, 33]	ποταμὸν ἐδηίουν πάντα, καὶ κατὰ	μὲν	ἔκαυσαν Δρυμὸν πόλιν κατὰ δὲ
[8, 86]	ὑπ᾽ Αἰγινητέων. ἅτε γὰρ τῶν	μὲν	Ἑλλήνων σὺν κόσμῳ ναυμαχεόντων καὶ
[8, 66]	ἡμέρῃσι ἐγένοντο ἐν Φαλήρῳ. ὡς	μὲν	ἐμοὶ δοκέειν, οὐκ ἐλάσσονες ἐόντες
[8, 70]	Πελοποννήσου· ἀρρώδεον δὲ ὅτι αὐτοὶ	μὲν	ἐν Σαλαμῖνι κατήμενοι ὑπὲρ γῆς
[8, 60]	ἐν αὐτοῖσι χρηστὰ εὑρήσεις· πρῶτα	μὲν	ἐν στεινῷ συμβάλλοντες νηυσὶ ὀλίγῃσι
[8, 109]	ἐς τὸ παρεὸν ἡμῖν, νῦν	μὲν	ἐν τῇ Ἑλλάδι καταμείναντας ἡμέων
[8, 79]	Ἀριστείδης ὁ Λυσιμάχου, ἀνὴρ Ἀθηναῖος	μὲν	ἐξωστρακισμένος δὲ ὑπὸ τοῦ δήμου·
[8, 104]	τοῖσι παισὶ φύλακον Ἑρμότιμον, γένος	μὲν	ἐόντα Πηδασέα, φερόμενον δὲ οὐ
[8, 49]	νικηθέωσι τῇ ναυμαχίῃ, ἐν Σαλαμῖνι	μὲν	ἐόντες πολιορκήσονται ἐν νήσῳ, ἵνα
[8, 119]	ἂν ποιῆσαι βασιλέα τοιόνδε, τοὺς	μὲν	ἐπὶ τοῦ καταστρώματος καταβιβάσαι ἐς
[8, 135]	βαρβάρῳ γλώσσῃ χρᾶν. (καὶ τοὺς	μὲν	ἑπομένους τῶν Θηβαίων ἐν θώματι
[8, 53]	Ἀθηναῖοι ἐπὶ τὴν ἀκρόπολιν, οἳ	μὲν	ἐρρίπτεον ἑωυτοὺς κατὰ τοῦ τείχεος
[8, 100]	τοι δέδοκται μὴ παραμένειν, σὺ	μὲν	ἐς ἤθεα τὰ σεωυτοῦ ἀπέλαυνε
[8, 121]	καὶ τριήρεας τρεῖς Φοινίσσας, τὴν	μὲν	ἐς Ἰσθμὸν ἀναθεῖναι, ἥ περ
[8, 76]	πιστὰ ἐγίνετο τὰ ἀγγελθέντα, τοῦτο	μὲν	ἐς τὴν νησῖδα τὴν Ψυττάλειαν,
[8, 46]	(Νάξιοι δὲ παρείχοντο τέσσερας, ἀποπεμφθέντες	μὲν	ἐς τοὺς Μήδους ὑπὸ τῶν
[8, 102]	δὲ λέγει τάδε. βασιλεῦ, χαλεπὸν	μὲν	ἐστὶ συμβουλευομένῳ τυχεῖν τὰ ἄριστα
[8, 118]	τὸν Ξέρξην, ποιῆσαι τοιόνδε· ὅτι	μὲν	ἔσωσε βασιλέος τὴν ψυχήν, δωρήσασθαι
[8, 8]	τῇ κατὰ Πήλιον γενομένῃ πολλὰ	μὲν	ἔσωσε τῶν χρημάτων τοῖσι Πέρσῃσι,
[8, 6]	γινομένην ἀπίκατο οἱ βάρβαροι, πυθόμενοι	μὲν	ἔτι καὶ πρότερον περὶ τὸ
[8, 60]	δὲ τὸν Εὐρυβιάδην ἔλεγε ἐκείνων	μὲν	ἔτι οὐδὲν τῶν πρότερον λεχθέντων,
[8, 53]	δὲ Περσέων οἱ ἀναβεβηκότες πρῶτον	μὲν	ἐτράποντο πρὸς τὰς πύλας, ταύτας
[8, 69]	πείθεσθαι ἐκέλευε, τάδε καταδόξας, πρὸς	μὲν	Εὐβοίῃ σφέας ἐθελοκακέειν ὡς οὐ
[8, 140]	πρὸς ὑμέας· ἐγὼ δὲ περὶ	μὲν	εὐνοίης τῆς πρὸς ὑμέας ἐούσης
[8, 40]	Βοιωτίῃ ὑποκατημένους τὸν βάρβαρον, τῶν	μὲν	εὗρον οὐδὲν ἐόν, οἳ δὲ
[8, 79]	τὸ συνέδριον ἐξεκαλέετο Θεμιστοκλέα, ἐόντα	μὲν	ἑωυτῷ οὐ φίλον ἐχθρὸν δὲ
[8, 144]	ἡμέων τοὺς οἰκέτας. (καὶ ὑμῖν	μὲν	ἡ χάρις ἐκπεπλήρωται, ἡμεῖς μέντοι
[8, 27]	καὶ ἀσπίδων Φωκέας, τῶν τὰς	μὲν	ἡμισέας ἐς Ἄβας ἀνέθεσαν τὰς
[8, 126]	τοῦ πόρου. (ὡς δὲ ὃ	μὲν	ἦν ἐν τῇ Ἀσίῃ, ὁ
[8, 75]	τὰ λέγειν χρεόν, τῷ οὔνομα	μὲν	ἦν Σίκιννος, οἰκέτης δὲ καὶ
[8, 100]	Ξέρξῃ δειμαίνοντες. ~καὶ περὶ Πέρσας	μὲν	ἦν ταῦτα τὸν πάντα μεταξὺ
[8, 60]	γε ἐγκαταλειπόμενοι οὐ στεφανοῦνται” ~τότε	μὲν	ἠπίως πρὸς τὸν Κορίνθιον ἀμείψατο,
[8, 69]	~ταῦτα λεγούσης πρὸς Μαρδόνιον, ὅσοι	μὲν	ἦσαν εὔνοοι τῇ Ἀρτεμισίῃ, συμφορὴν
[8, 72]	καὶ Τροιζήνιοι καὶ Ἑρμιονέες. οὗτοι	μὲν	ἦσαν οἱ βοηθήσαντες καὶ ὑπεραρρωδέοντες
[8, 137]	μισθῷ παρὰ τῷ βασιλέι, ὃ	μὲν	ἵππους νέμων, ὁ δὲ βοῦς,
[8, 144]	ποιέειν μηδ᾽ ἢν ἐθέλωμεν, πρῶτα	μὲν	καὶ μέγιστα τῶν θεῶν τὰ
[8, 77]	καὶ πότνια Νίκη. ἐς τοιαῦτα	μὲν	καὶ οὕτω ἐναργέως λέγοντι Βάκιδι
[8, 87]	τοῦ Καλυνδέων βασιλέος Δαμασιθύμου. (εἰ	μὲν	καί τι νεῖκος πρὸς αὐτὸν
[8, 60]	τέκνα τε καὶ γυναῖκες. καὶ	μὲν	καὶ τόδε ἐν αὐτοῖσι ἔνεστι,
[8, 110]	ἀπίκοντο πρὸς τὴν Ἀττικήν, οἳ	μὲν	κατέμενον ἐπὶ τῷ πλοίῳ, Σίκιννος
[8, 68]	ἀντιπολέμων πρήγματα, τοῦτο φράσω. ἢν	μὲν	μὴ ἐπειχθῇς ναυμαχίην ποιεύμενος, ἀλλὰ
[8, 129]	Παλλήνην. (ὡς δὲ τὰς δύο	μὲν	μοίρας διοδοιπορήκεσαν, ἔτι δὲ τρεῖς
[8, 1]	στρατὸν ταχθέντες ἦσαν οἵδε, Ἀθηναῖοι	μὲν	νέας παρεχόμενοι ἑκατὸν καὶ εἴκοσι
[8, 18]	ἐκ τῆς ναυμαχίης ἀπηλλάχθησαν, τῶν	μὲν	νεκρῶν καὶ τῶν ναυηγίων ἐπεκράτεον,
[8, 106]	γῆν τὴν Μυσίην, τὴν Χῖοι	μὲν	νέμονται Ἀταρνεὺς δὲ καλέεται, εὑρίσκει
[8, 48]	δὲ γένος εἰσὶ Ἀχαιοί. ~οἱ	μέν	νυν ἄλλοι τριήρεας παρεχόμενοι ἐστρατεύοντο,
[8, 60]	τῶν ἐχθρῶν κατύπερθε γενέσθαι. οἰκότα	μέν	νυν βουλευομένοισι ἀνθρώποισι ὡς τὸ
[8, 108]	τὴν Ἄνδρον ἀπικόμενοι ἐβουλεύοντο. (Θεμιστοκλέης	μέν	νυν γνώμην ἀπεδείκνυτο διὰ νήσων
[8, 100]	ἡμῖν ἠντιώθησαν, ἔδοσαν δίκας. (εἰ	μέν	νυν δοκέει, αὐτίκα πειρώμεθα τῆς
[8, 124]	ὑπεδέξαντο, μεγάλως δὲ ἐτίμησαν. ἀριστήια	μέν	νυν ἔδοσαν Εὐρυβιάδῃ ἐλαίης στέφανον,
[8, 93]	ὃς καὶ Ἀρτεμισίην ἐπεδίωξε. εἰ	μέν	νυν ἔμαθε ὅτι ἐν ταύτῃ
[8, 112]	ἱλασάμενοι διέφυγον τὸ στράτευμα. Θεμιστοκλέης	μέν	νυν ἐξ Ἄνδρου ὁρμώμενος χρήματα
[8, 42]	καὶ ἀπὸ πολίων πλεύνων. (ναύαρχος	μέν	νυν ἐπῆν ὡυτὸς ὅς περ
[8, 125]	σὺ, ὤνθρωπε, ἐὼν Ἀθηναῖος” ταῦτα	μέν	νυν ἐς τοσοῦτο ἐγένετο. ~Ἀρτάβαζος
[8, 19]	συμμάχων ἀποστήσειν τοὺς ἀρίστους. (ταῦτα	μέν	νυν ἐς τοσοῦτο παρεγύμνου, ἐπὶ
[8, 8]	διὰ τῆς θαλάσσης διεξελθών. (λέγεται	μέν	νυν καὶ ἄλλα ψευδέσι εἴκελα
[8, 36]	σφέων αὐτῶν πέρι ἐφρόντιζον. τέκνα	μέν	νυν καὶ γυναῖκας πέρην ἐς
[8, 108]	μετὰ ταῦτα ἐδόκεε ἐπιδιώκειν. τὸν	μέν	νυν ναυτικὸν τὸν Ξέρξεω στρατὸν
[8, 92]	Αἰγινητέων τὸν μηδισμὸν ὀνειδίζων. ταῦτα	μέν	νυν νηὶ ἐμβαλὼν ὁ Πολύκριτος
[8, 70]	παρεκρίθησαν διαταχθέντες κατ᾽ ἡσυχίην. τότε	μέν	νυν οὐκ ἐξέχρησέ σφι ἡ
[8, 106]	οἱ παῖδες ἀναγκαζόμενοι ἀπέταμνον. Πανιώνιον	μέν	νυν οὕτω περιῆλθε ἥ τε
[8, 44]	Δωρίδος καλεομένης χώρης ἐξαναστάντες. ~οὗτοι	μέν	νυν Πελοποννησίων ἐστρατεύοντο, οἱ δὲ
[8, 14]	μηδὲ πολλῷ πλέον εἴη. ~οὗτοι	μέν	νυν περὶ τὰ Κοῖλα τῆς
[8, 85]	οἱ δὲ πλεῦνες οὔ. (ἔχω	μέν	νυν συχνῶν οὐνόματα τριηράρχων καταλέξαι
[8, 55]	ὅσον τε πηχυαῖον ἀναδεδραμηκότα. οὗτοι	μέν	νυν ταῦτα ἔφρασαν. ~οἱ δὲ
[8, 100]	πρότερον εἶναι σοὺς δούλους. μάλιστα	μέν	νυν ταῦτα ποίεε· εἰ δ᾽
[8, 130]	Σαλαμῖνος ἀλλ᾽ ἄσμενοι ἀπαλλάσσοντο. κατὰ	μέν	νυν τὴν θάλασσαν ἑσσωμένοι ἦσαν
[8, 121]	χώρην ἀπαλλάσσοντο ἐς Σαλαμῖνα. πρῶτα	μέν	νυν τοῖσι θεοῖσι ἐξεῖλον ἀκροθίνια
[8, 28]	τοιοῦτοι ἐν Ἄβῃσι ἀνακέαται. ~ταῦτα	μέν	νυν τὸν πεζὸν ἐργάσαντο τῶν
[8, 86]	βασιλέος ὀροσάγγαι καλέονται περσιστί. ~περὶ	μέν	νυν τούτους οὕτω εἶχε· τὸ
[8, 44]	ἐκκομιδὴν ἐτράποντο τῶν οἰκετέων. οὗτοι	μέν	νυν τούτους σώζοντες ἐλείφθησαν. (Ἀθηναῖοι
[8, 39]	διὰ τῶν βαρβάρων φερόμενοι. τούτων	μέν	νυν τῶν ἀνδρῶν αὕτη ἀπὸ
[8, 10]	ἐκυκλοῦντο αὐτοὺς ἐς μέσον. (ὅσοι	μέν	νυν τῶν Ἰώνων ἦσαν εὔνοοι
[8, 100]	ἀπικόμενος ἔπαυσε. Μαρδόνιος δὲ ὁρῶν	μὲν	Ξέρξην συμφορὴν μεγάλην ἐκ τῆς
[8, 88]	αἱ δὲ γυναῖκες ἄνδρες” ταῦτα	μὲν	Ξέρξην φασὶ εἰπεῖν. ~ἐν δὲ
[8, 67]	βασιλεὺς ἑκάστῳ τιμὴν ἐδεδώκεε, πρῶτος	μὲν	ὁ Σιδώνιος βασιλεύς, μετὰ δὲ
[8, 108]	ἡσυχίην μὴ ἄγειν, ὡς ἄγοντι	μέν	οἱ ἡσυχίην οὔτε τι προχωρέειν
[8, 106]	πολλοὺς καὶ φιλίους λόγους, πρῶτα	μέν	οἱ καταλέγων ὅσα αὐτὸς δι᾽
[8, 64]	γνώμην, αὐτοῦ μένοντας διαναυμαχέειν. ~οὕτω	μὲν	οἱ περὶ Σαλαμῖνα ἔπεσι ἀκροβολισάμενοι,
[8, 129]	ἐς Θεσσαλίην παρὰ Μαρδόνιον. οὗτοι	μὲν	οἱ προπέμψαντες βασιλέα οὕτω ἔπρηξαν.
[8, 136]	τὸν Ἀμύντεω ἄνδρα Μακεδόνα, ἅμα	μὲν	ὅτι οἱ προσκηδέες οἱ Πέρσαι
[8, 25]	ὁρῶντες καὶ τοὺς εἵλωτας. (οὐ	μὲν	οὐδ᾽ ἐλάνθανε τοὺς διαβεβηκότας Ξέρξης
[8, 130]	σὺν τῇσι Ἰάσι τριηκοσίας. (οὐ	μὲν	οὐδὲ προσεδέκοντο τοὺς Ἕλληνας ἐλεύσεσθαι
[8, 30]	ἀνθρώπων οὐκ ἐμήδιζον, κατ᾽ ἄλλο	μὲν	οὐδέν, ὡς ἐγὼ συμβαλλόμενος εὑρίσκω,
[8, 113]	Μήδους· οὗτοι δὲ τὸ πλῆθος	μὲν	οὐκ ἐλάσσονες ἦσαν τῶν Περσέων,
[8, 134]	μιν εἵλοντο εἶναι. διὰ τοῦτο	μὲν	οὐκ ἔξεστι Θηβαίων οὐδενὶ αὐτόθι
[8, 84]	ἄλλοι Ἀμεινίῃ βοηθέοντες συνέμισγον. (Ἀθηναῖοι	μὲν	οὕτω λέγουσι τῆς ναυμαχίης γενέσθαι
[8, 39]	ἐστὶ περὶ τὸ ἱρόν, Φυλάκου	μὲν	παρ᾽ αὐτὴν τὴν ὁδὸν κατύπερθε
[8, 80]	ἔχει. ἐπεὰν δὲ σημήνῃς, ἢν	μὲν	πείθωνται, ταῦτα δὴ τὰ κάλλιστα,
[8, 44]	σώζοντες ἐλείφθησαν. (Ἀθηναῖοι δὲ ἐπὶ	μὲν	Πελασγῶν ἐχόντων τὴν νῦν Ἑλλάδα
[8, 43]	Ἀθηναῖοι. ~ἐστρατεύοντο δὲ οἵδε· ἐκ	μὲν	Πελοποννήσου Λακεδαιμόνιοι ἑκκαίδεκα νέας παρεχόμενοι,
[8, 73]	δὲ ἔθνος τὸ Ἀχαιϊκὸν ἐκ	μὲν	Πελοποννήσου οὐκ ἐξεχώρησε, ἐκ μέντοι
[8, 76]	ἔκειτο ἡ νῆσος) ἵνα τοὺς	μὲν	περιποιέωσι τοὺς δὲ διαφθείρωσι. (ἐποίευν
[8, 36]	Ἀχαιίην διέπεμψαν, αὐτῶν δὲ οἱ	μὲν	πλεῖστοι ἀνέβησαν ἐς τοῦ Παρνησοῦ
[8, 41]	καὶ τοὺς οἰκέτας. ἐνθαῦτα οἱ	μὲν	πλεῖστοι ἐς Τροίζηνα ἀπέστειλαν, οἳ
[8, 34]	ἡ στρατιὴ αὐτῶν ἐσχίζετο. τὸ	μὲν	πλεῖστον καὶ δυνατώτατον τοῦ στρατοῦ
[8, 73]	καὶ Δρύοπες καὶ Λήμνιοι. Δωριέων	μὲν	πολλαί τε καὶ δόκιμοι πόλιες,
[8, 113]	ὁδόν. ἔδοξε γὰρ Μαρδονίῳ ἅμα	μὲν	προπέμψαι βασιλέα, ἅμα δὲ ἀνωρίη
[8, 22]	τὴν Ἑλλάδα καταδουλούμενοι. (ἀλλὰ μάλιστα	μὲν	πρὸς ἡμέων γίνεσθε· εἰ δὲ
[8, 44]	ἐκ τῆς ἔξω ἠπείρου, Ἀθηναῖοι	μὲν	πρὸς πάντας τοὺς ἄλλους παρεχόμενοι
[8, 135]	τοῦτο δὲ τὸ ἱρὸν καλέεται	μὲν	Πτῷον, ἔστι δὲ Θηβαίων, κεῖται
[8, 102]	κατήκουσι πρήγμασι δοκέει μοι αὐτὸν	μέν	σε ἀπελαύνειν ὀπίσω, Μαρδόνιον δέ,
[8, 118]	οὐκέτι ὁδοιπορίῃσι διεχρᾶτο, ἀλλὰ τὴν	μὲν	στρατιὴν Ὑδάρνεϊ ἐπιτράπει ἀπάγειν ἐς
[8, 46]	δὲ Αἰγινῆται τριήκοντα παρείχοντο. ἦσαν	μέν	σφι καὶ ἄλλαι πεπληρωμέναι νέες,
[8, 68]	σε ναυμαχίῃσι ἀνακινδυνεύειν; οὐκ ἔχεις	μὲν	τὰς Ἀθήνας, τῶν περ εἵνεκα
[8, 81]	συνεβούλευε ὡς ἀλεξησομένους. καὶ ὃ	μὲν	ταῦτα εἴπας μετεστήκεε, τῶν δὲ
[8, 141]	ἀπιεὶς ἐθέλει φίλος γενέσθαι” ~Ἀλέξανδρος	μὲν	ταῦτα ἔλεξε. Λακεδαιμόνιοι δὲ πυθόμενοι
[8, 23]	τῶν ναυμαχιέων αὐτοὺς ἀπόσχῃ. ~Θεμιστοκλέης	μὲν	ταῦτα ἐνέγραψε· τοῖσι δὲ βαρβάροισι
[8, 118]	εἶναι ἐμοὶ ἡ σωτηρίη” (τὸν	μὲν	ταῦτα λέγειν, τοὺς δὲ προσκυνέοντας
[8, 110]	περ ὦν καὶ ἐγένετο. ~Θεμιστοκλέης	μὲν	ταῦτα λέγων διέβαλλε, Ἀθηναῖοι δὲ
[8, 110]	κατ᾽ ἡσυχίην πολλὴν κομίζεο” οἳ	μὲν	ταῦτα σημήναντες ἀπέπλεον ὀπίσω. ~οἱ
[8, 102]	ποιέων ἐπιτύχω εὖ βουλευσάμενος” ~ὃ	μὲν	ταῦτα συνεβουλεύετο, ἣ δὲ λέγει
[8, 76]	φρονέοντας καὶ τοὺς μή” ~ὃ	μὲν	ταῦτά σφι σημήνας ἐκποδὼν ἀπαλλάσσετο·
[8, 144]	προβοηθῆσαι ἐς τὴν Βοιωτίην” οἳ	μὲν	ταῦτα ὑποκριναμένων Ἀθηναίων ἀπαλλάσσοντο ἐς
[8, 140]	τε δόλου καὶ ἀπάτης. (Μαρδόνιος	μὲν	ταῦτα ὦ Ἀθηναῖοι ἐνετείλατό μοι
[8, 7]	Εὔριπον, ἵνα δὴ περιλάβοιεν οἳ	μὲν	ταύτῃ ἀπικόμενοι καὶ φράξαντες αὐτῶν
[8, 140]	τε ὧδε Μαρδόνιε ποίεε· τοῦτο	μὲν	τὴν γῆν σφι ἀπόδος, τοῦτο
[8, 46]	ἄλλαι πεπληρωμέναι νέες, ἀλλὰ τῇσι	μὲν	τὴν ἑωυτῶν ἐφύλασσον, τριήκοντα δὲ
[8, 107]	τὰ ἔργα πειρώμενον ὅμοια. ταύτην	μὲν	τὴν ἡμέρην ἐς τοσοῦτο ἐγίνετο,
[8, 25]	τὠυτὸ χωρίον, τέσσερες χιλιάδες. (ταύτην	μὲν	τὴν ἡμέρην πρὸς θέην ἐτράποντο,
[8, 140]	ὦν βούλεσθε παρισούμενοι βασιλέι στέρεσθαι	μὲν	τῆς χώρης, θέειν δὲ αἰεὶ
[8, 12]	~ὡς δὲ εὐφρόνη ἐγεγόνεε, ἦν	μὲν	τῆς ὥρης μέσον θέρος, ἐγίνετο
[8, 76]	ἐπειδὴ ἐγίνοντο μέσαι νύκτες, ἀνῆγον	μὲν	τὸ ἀπ᾽ ἑσπέρης κέρας κυκλούμενοι
[8, 13]	βρονταί τε σκληραί. ~καὶ τούτοισι	μὲν	τοιαύτη ἡ νὺξ ἐγίνετο, τοῖσι
[8, 94]	ἐλθεῖν ἐς τὸ στρατόπεδον. τούτους	μὲν	τοιαύτη φάτις ἔχει ὑπὸ Ἀθηναίων,
[8, 88]	ἀποστρέψας πρὸς ἄλλας ἐτράπετο. ~τοῦτο	μὲν	τοιοῦτο αὐτῇ συνήνεικε γενέσθαι διαφυγεῖν
[8, 37]	Προναίης Ἀθηναίης, ἐν τούτῳ ἐκ	μὲν	τοῦ οὐρανοῦ κεραυνοὶ αὐτοῖσι ἐνέπιπτον,
[8, 113]	Θεσσαλίην, ἐνθαῦτα Μαρδόνιος ἐξελέγετο πρώτους	μὲν	τοὺς Πέρσας πάντας τοὺς ἀθανάτους
[8, 32]	ἐς τὴν Φωκίδα ἐσέβαλον, αὐτοὺς	μὲν	τοὺς Φωκέας οὐκ αἱρέουσι. οἳ
[8, 117]	τὴν αἰτίην ταύτην. ~καὶ οὗτοι	μὲν	τοῦτον τὸν μισθὸν ἔλαβον, οἱ
[8, 128]	ὁ τῶν Σκιωναίων στρατηγός, ὅντινα	μὲν	τρόπον ἀρχήν, ἔγωγε οὐκ ἔχω
[8, 60]	ἀντίθες γὰρ ἑκάτερον ἀκούσας. πρὸς	μὲν	τῷ Ἰσθμῷ συμβάλλων ἐν πελάγεϊ
[8, 134]	Θήβας πρῶτα ὡς ἀπίκετο, τοῦτο	μὲν	τῷ Ἰσμηνίῳ Ἀπόλλωνι ἐχρήσατο· ἔστι
[8, 122]	ἀκροθίνια. ὁ δὲ παρ᾽ Ἑλλήνων	μὲν	τῶν ἄλλων ἔφησε ἔχειν, παρὰ
[8, 125]	ἐνθαῦτα Τιμόδημος Ἀφιδναῖος τῶν ἐχθρῶν	μὲν	τῶν Θεμιστοκλέος ἐών, ἄλλως δὲ
[8, 17]	~ἐν ταύτῃ τῇ ναυμαχίῃ Αἰγύπτιοι	μὲν	τῶν Ξέρξεω στρατιωτέων ἠρίστευσαν, οἳ
[8, 86]	ἐν τῇ Σαλαμῖνι ἐκεραΐζετο, αἳ	μὲν	ὑπ᾽ Ἀθηναίων διαφθειρόμεναι αἳ δὲ
[8, 51]	ξύλοισι ἠμύνοντο τοὺς ἐπιόντας, ἅμα	μὲν	ὑπ᾽ ἀσθενείης βίου οὐκ ἐκχωρήσαντες
[8, 124]	τιμηθῆναι· καὶ μιν Λακεδαιμόνιοι καλῶς	μὲν	ὑπεδέξαντο, μεγάλως δὲ ἐτίμησαν. ἀριστήια
[8, 3]	ἡγεμονίην τοὺς Λακεδαιμονίους. ἀλλὰ ταῦτα	μὲν	ὕστερον ἐγένετο. ~τότε δὲ οὗτοι
[8, 25]	δὴ καὶ γελοῖον ἦν· τῶν	μὲν	χίλιοι ἐφαίνοντο νεκροὶ κείμενοι, οἳ
[8, 68]	ἐς θυμὸν βάλευ, ὡς τοῖσι	μὲν	χρηστοῖσι τῶν ἀνθρώπων κακοὶ δοῦλοι
[8, 2]	ἐπεβοήθεον πεντηκοντέρους ἔχοντες ἑπτά. ~ἦσαν	μὲν	ὦν οὗτοι οἱ στρατευόμενοι ἐπ᾽
[8, 74]	πολλὰ ἐλέγετο τῶν αὐτῶν, οἳ	μὲν	ὡς ἐς τὴν Πελοπόννησον χρεὸν
[8, 62]	δὲ ταῦτα μὴ ποιήσῃς, ἡμεῖς	μὲν	ὡς ἔχομεν ἀναλαβόντες τοὺς οἰκέτας
[8, 119]	ἐς τὴν θάλασσαν. ἀλλ᾽ ὃ	μέν,	ὡς καὶ πρότερόν μοι εἴρηται,
[8, 109]	κακότητα. ἡμεῖς δέ, εὕρημα γὰρ	εὑρήκαμεν	ἡμέας τε αὐτοὺς καὶ τὴν
[8, 105]	ἀδικηθέντι ἐγένετο πάντων τῶν ἡμεῖς	ἴδμεν.	ἁλόντα γὰρ αὐτὸν ὑπὸ πολεμίων
[8, 124]	τοῦτον πάντων ἀνθρώπων τῶν ἡμεῖς	ἴδμεν	Σπαρτιῆται προέπεμψαν. ~ὡς δὲ ἐκ
[8, 66]	πλὴν τῶν πέντε πολίων τῶν	ἐπεμνήσθημεν	πρότερον τὰ οὐνόματα. ὅσῳ γὰρ
[8, 143]	θεοῖσί τε συμμάχοισι πίσυνοί μιν	ἐπέξιμεν	ἀμυνόμενοι καὶ τοῖσι ἥρωσι, τῶν
[8, 144]	μέγα ὑπερφέρουσα, τὰ ἡμεῖς δεξάμενοι	ἐθέλοιμεν	ἂν μηδίσαντες καταδουλῶσαι τὴν Ἑλλάδα.
[8, 29]	μέντοι τὸ πᾶν ἔχοντες οὐ	μνησικακέομεν,	ἀλλ᾽ ἡμῖν γενέσθω ἀντ᾽ αὐτῶν
[8, 60]	τε οὐδενὶ κόσμῳ, Μεγάροισί τε	κερδανέομεν	περιεοῦσι καὶ Αἰγίνῃ καὶ Σαλαμῖνι,
[8, 144]	τάχιστα ἐκπέμπετε. (ὡς γὰρ ἡμεῖς	εἰκάζομεν,	οὐκ ἑκὰς χρόνου παρέσται ὁ
[8, 144]	πύθηται τὴν ἀγγελίην ὅτι οὐδὲν	ποιήσομεν	τῶν ἐκεῖνος ἡμέων προσεδέετο. πρὶν
[8, 144]	ἡ χάρις ἐκπεπλήρωται, ἡμεῖς μέντοι	λιπαρήσομεν	οὕτω ὅκως ἂν ἔχωμεν, οὐδὲν
[8, 60]	ἐκ τοῦ πολέμου ἐκβαίνῃ, πολλὸν	κρατήσομεν·	τὸ γὰρ ἐν στεινῷ ναυμαχέειν
[8, 62]	μὴ ποιήσῃς, ἡμεῖς μὲν ὡς	ἔχομεν	ἀναλαβόντες τοὺς οἰκέτας κομιεύμεθα ἐς
[8, 22]	δὲ ἐν τῷ ἔργῳ, ἐπεὰν	συμμίσγωμεν,	ἐθελοκακέετε μεμνημένοι ὅτι ἀπ᾽ ἡμέων
[8, 109]	βάρβαρον· ἅμα δὲ τῷ ἔαρι	καταπλέωμεν	ἐπὶ Ἑλλησπόντου καὶ Ἰωνίης” (ταῦτα
[8, 109]	νέφος τοσοῦτο ἀνθρώπων ἀνωσάμενοι, μὴ	διώκωμεν	ἄνδρας φεύγοντας. (τάδε γὰρ οὐκ
[8, 144]	ταῦτα μὴ ποιέειν μηδ᾽ ἢν	ἐθέλωμεν,	πρῶτα μὲν καὶ μέγιστα τῶν
[8, 144]	τὸ μὲν δεῖσαι Λακεδαιμονίους μὴ	ὁμολογήσωμεν	τῷ βαρβάρῳ, κάρτα ἀνθρωπήιον ἦν·
[8, 60]	τὰ ἐγὼ ἐλπίζω γένηται καὶ	νικήσωμεν	τῇσι νηυσί, οὔτε ὑμῖν ἐς
[8, 60]	ἤν περ καὶ τὰ ἄλλα	εὐτυχήσωμεν.	ἅμα δὲ τῷ ναυτικῷ αὐτῶν
[8, 144]	μέντοι λιπαρήσομεν οὕτω ὅκως ἂν	ἔχωμεν,	οὐδὲν λυπέοντες ὑμέας. νῦν δέ,
[8, 34]	οἱ βάρβαροι ἀπίκοντο ἐς Πανοπέας.	ἐνθεῦτεν	δὲ ἤδη διακρινομένη ἡ στρατιὴ
[8, 138]	Βέρμιον οὔνομα, ἄβατον ὑπὸ χειμῶνος.	ἐνθεῦτεν	δὲ ὁρμώμενοι, ὡς ταύτην ἔσχον,
[8, 133]	δὲ περὶ τὴν Θεσσαλίην ἐχείμαζε.	ἐνθεῦτεν	δὲ ὁρμώμενος ἔπεμπε κατὰ τὰ
[8, 108]	φεύγων ἐς τὴν ἑωυτοῦ· τὸ	ἐνθεῦτεν	δὲ περὶ τῆς ἐκείνου ποιέεσθαι
[8, 8]	(ὅτεῳ μὲν δὴ τρόπῳ τὸ	ἐνθεῦτεν	ἔτι ἀπίκετο ἐς τοὺς Ἓλληνας,
[8, 98]	δεύτερος τῷ τρίτῳ· τὸ δὲ	ἐνθεῦτεν	ἤδη κατ᾽ ἄλλον καὶ ἄλλον
[8, 16]	νεῶν ἐκυκλοῦντο, ὡς περιλάβοιεν αὐτούς.	~ἐνθεῦτεν	οἱ Ἕλληνες ἐπανέπλεόν τε καὶ
[8, 118]	ἐπ᾽ Ἠιόνα τὴν ἐπὶ Στρυμόνι,	ἐνθεῦτεν	οὐκέτι ὁδοιπορίῃσι διεχρᾶτο, ἀλλὰ τὴν
[8, 79]	ὀλίγα λέγειν περὶ ἀποπλόου τοῦ	ἐνθεῦτεν	Πελοποννησίοισι. ἐγὼ γὰρ αὐτόπτης τοι
[8, 57]	Πελοποννήσου ναυμαχέειν, εἶπε (οὔτ᾽ ἄρα,	ἤν	ἀπαείρωσι τὰς νέας ἀπὸ Σαλαμῖνος,
[8, 57]	καὶ πειρῶ διαχέαι τὰ βεβουλευμένα,	ἤν	κως δύνῃ ἀναγνῶσαι Εὐρυβιάδην μεταβουλεύσασθαι
[8, 60]	τε καὶ Μέγαρα καὶ Αἴγιναν,	ἤν	περ καὶ τὰ ἄλλα εὐτυχήσωμεν.
[8, 21]	ἐπ᾽ Ἀρτεμισίω ἐοῦσι ἀγγέλλειν τριηκοντέρῳ,	ἤν	τι καταλαμβάνῃ νεώτερον τὸν πεζόν.
[8, 102]	αὐτῶν οἱ Ἕλληνες. Μαρδονίου δέ,	ἤν	τι πάθῃ, λόγος οὐδεὶς γίνεται,
[8, 109]	ποιήσασθαι ἐς τὸν Πέρσην, ἵνα	ἢν	ἄρα τί μιν καταλαμβάνῃ πρὸς
[8, 80]	χρηστὰ ἀπαγγέλλων, αὐτός σφι ἄγγειλον.	(ἢν	γὰρ ἐγὼ αὐτὰ λέγω, δόξω
[8, 102]	πρηγμάτων περὶ οἶκον τὸν σόν·	(ἢν	γὰρ σύ τε περιῇς καὶ
[8, 65]	ἄλλῳ τὸν λόγον τοῦτον εἴπῃς·	(ἢν	γάρ τοι ἐς βασιλέα ἀνενειχθῇ
[8, 68]	μελήσει πρὸ τῶν Ἀθηνέων ναυμαχέειν.	(ἢν	δὲ αὐτίκα ἐπειχθῇς ναυμαχῆσαι, δειμαίνω
[8, 80]	πείθωνται, ταῦτα δὴ τὰ κάλλιστα,	ἢν	δὲ αὐτοῖσι μὴ πιστὰ γένηται,
[8, 60]	φρονέεις, ἄξεις ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον.	(ἢν	δέ γε καὶ τὰ ἐγὼ
[8, 65]	τῇ ἐν τῇ ἠπείρῳ ἔσται,	ἢν	δὲ ἐπὶ τὰς νέας τράπηται
[8, 60]	κινδυνεύσεις τε ἁπάσῃ τῇ Ἑλλάδι.	(ἢν	δὲ τὰ ἐγὼ λέγω ποιήσῃς,
[8, 140]	αὐτόνομοι· ἱρά τε πάντα σφι,	ἢν	δὴ βούλωνταί γε ἐμοὶ ὁμολογέειν,
[8, 144]	διακωλύοντα ταῦτα μὴ ποιέειν μηδ᾽	ἢν	ἐθέλωμεν, πρῶτα μὲν καὶ μέγιστα
[8, 60]	νῦν ἐστὶ σῶσαι τὴν Ἑλλάδα,	ἢν	ἐμοὶ πείθῃ ναυμαχίην αὐτοῦ μένων
[8, 140]	ἐμοὶ ἐοῦσαν δύναμιν· ὥστε καὶ	ἢν	ἡμέας ὑπερβάλησθε καὶ νικήσητε, τοῦ
[8, 79]	λέγω γενόμενος ὅτι νῦν οὐδ᾽	ἢν	θέλωσι Κορίνθιοί τε καὶ αὐτὸς
[8, 102]	τοῖσι ἐθέλει. (τοῦτο μὲν γὰρ	ἢν	καταστρέψηται τὰ φησὶ θέλειν καί
[8, 106]	τούτων ὅσα μιν ἀγαθὰ ποιήσει	ἢν	κομίσας τοὺς οἰκέτας οἰκέῃ ἐκείνῃ,
[8, 65]	τε καὶ τοῖσι συμμάχοισι. (καὶ	ἢν	μέν γε κατασκήψῃ ἐς τὴν
[8, 68]	τῶν ἀντιπολέμων πρήγματα, τοῦτο φράσω.	ἢν	μὲν μὴ ἐπειχθῇς ναυμαχίην ποιεύμενος,
[8, 80]	ὡς ἔχει. ἐπεὰν δὲ σημήνῃς,	ἢν	μὲν πείθωνται, ταῦτα δὴ τὰ
[8, 140]	ἐστὶ καὶ χεὶρ ὑπερμήκης. (ἢν	ὦν	μὴ αὐτίκα ὁμολογήσητε, μεγάλα προτεινόντων
[8, 94]	τε εἶεν ἀγόμενοι ὅμηροι ἀποθνήσκειν,	ἢν	μὴ νικῶντες φαίνωνται οἱ Ἕλληνες.
[8, 2]	οἱ γὰρ σύμμαχοι οὐκ ἔφασαν,	ἢν	μὴ ὁ Λάκων ἡγεμονεύῃ, Ἀθηναίοισι
[8, 75]	κάλλιστον ὑμέας ἔργων ἁπάντων ἐξεργάσασθαι,	ἢν	μὴ περιίδητε διαδράντας αὐτούς. (οὔτε
[8, 140]	ἀναγκαίως ἔχει μοι ποιέειν ταῦτα,	ἢν	μὴ τὸ ὑμέτερον αἴτιον γένηται.
[8, 63]	Ἀθηναίους ἀνεδιδάσκετο, μή σφεας ἀπολίπωσι,	ἢν	πρὸς τὸν Ἰσθμὸν ἀγάγῃ τὰς
[8, 68]	ἐγὼ πυνθάνομαι, οὔτε αὐτοὺς οἰκός,	ἢν	σὺ ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον ἐλαύνῃς
[8, 102]	σοὶ δοῦλοι κατεργάσαντο. τοῦτο δὲ	ἢν	τὰ ἐναντία τῆς Μαρδονίου γνώμης
[8, 60]	συμβάλλοντες νηυσὶ ὀλίγῃσι πρὸς πολλάς,	ἢν	τὰ οἰκότα ἐκ τοῦ πολέμου
[8, 140]	βασιλέος ἐστὶ καὶ χεὶρ ὑπερμήκης.	(ἢν	ὦν μὴ αὐτίκα ὁμολογήσητε, μεγάλα
[8, 21]	Θερμοπύλῃσι ἐοῦσι· ὣς δ᾽ αὕτως	ἦν	Ἀβρώνιχος ὁ Λυσικλέος Ἀθηναῖος καὶ
[8, 139]	δὲ Ἀλκέτεω, Ἀλκέτεω δὲ πατὴρ	ἦν	Ἀέροπος, τοῦ δὲ Φίλιππος, Φιλίππου
[8, 37]	τούτῳ ὁ προφήτης, τῷ οὔνομα	ἦν	Ἀκήρατος, ὁρᾷ πρὸ τοῦ νηοῦ
[8, 139]	Ἀλέξανδρος ὧδε ἐγένετο· Ἀμύντεω παῖς	ἦν	Ἀλέξανδρος, Ἀμύντης δὲ Ἀλκέτεω, Ἀλκέτεω
[8, 35]	ἐν τῷ ἱρῷ ὅσα λόγου	ἦν	ἄξια Ξέρξης, ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι,
[8, 37]	ἐξενηνειγμένα ἱρά, τῶν οὐκ ὅσιον	ἦν	ἅπτεσθαι ἀνθρώπων οὐδενί. (ὃ μὲν
[8, 144]	ὁμολογήσωμεν τῷ βαρβάρῳ, κάρτα ἀνθρωπήιον	ἦν·	ἀτὰρ αἰσχρῶς γε οἴκατε ἐξεπιστάμενοι
[8, 41]	πρόσθε αἰεὶ χρόνῳ ἀναισιμουμένη τότε	ἦν	ἄψαυστος. σημηνάσης δὲ ταῦτα τῆς
[8, 8]	οὗτοι ἀριθμὸν ἐποιεῦντο τῶν νεῶν,	ἦν	γὰρ ἐν τῷ στρατοπέδῳ τούτῳ
[8, 137]	βασιλεὺς τοῦ μισθοῦ πέρι ἀκούσας,	ἦν	γὰρ κατὰ τὴν καπνοδόκην ἐς
[8, 33]	τε καὶ ἀναθήμασι πολλοῖσι κατεσκευασμένον·	ἦν	δὲ καὶ τότε καὶ νῦν
[8, 15]	τὰς πεζομαχίας τὰς ἐν Θερμοπύλῃσι.	(ἦν	δὲ πᾶς ὁ ἀγὼν τοῖσι
[8, 126]	πόρου. (ὡς δὲ ὃ μὲν	ἦν	ἐν τῇ Ἀσίῃ, ὁ δὲ
[8, 13]	αὐτή περ ἐοῦσα νὺξ πολλὸν	ἦν	ἔτι ἀγριωτέρη, τοσούτω ὅσῳ ἐν
[8, 33]	καὶ Παραποταμίους καὶ Ἄβας, ἔνθα	ἦν	ἱρὸν Ἀπόλλωνος πλούσιον, θησαυροῖσί τε
[8, 131]	ἑκατόν. (στρατηγὸς δὲ καὶ ναύαρχος	ἦν	Λευτυχίδης ὁ Μενάρεος τοῦ Ἡγησίλεω
[8, 21]	δὲ ὁ ἐκ Τρηχῖνος κατάσκοπος.	ἦν	μὲν γὰρ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ κατάσκοπος
[8, 12]	Σαλαμῖνι. ~ὡς δὲ εὐφρόνη ἐγεγόνεε,	ἦν	μὲν τῆς ὥρης μέσον θέρος,
[8, 133]	ἄνδρα Εὐρωπέα γένος, τῷ οὔνομα	ἦν	Μῦς, ἐντειλάμενος πανταχῇ μιν χρησόμενον
[8, 26]	εἷς δέ τις πρὸ πάντων	ἦν	ὁ εἰρωτῶν αὐτοὺς ταῦτα. (οἳ
[8, 59]	εἵνεκα συνήγαγε τοὺς στρατηγούς, πολλὸς	ἦν	ὁ Θεμιστοκλέης ἐν τοῖσι λόγοισι
[8, 132]	(τῶν καὶ Ἡρόδοτος ὁ Βασιληίδεω	ἦν·	οἳ στασιῶται σφίσι γενόμενοι ἐπεβούλευον
[8, 46]	(τῇ δὲ νήσῳ πρότερον οὔνομα	ἦν	Οἰνώνη. μετὰ δὲ Αἰγινήτας Χαλκιδέες
[8, 23]	προκατοψομένας· ἀπαγγειλάντων δὲ τούτων τὰ	ἦν,	οὕτω δὴ ἅμα ἡλίῳ σκιδναμένῳ
[8, 83]	πάντων Θεμιστοκλέης, τὰ δὲ ἔπεα	ἦν	πάντα κρέσσω τοῖσι ἥσσοσι ἀντιτιθέμενα,
[8, 2]	τῶν συλλεχθεισέων νεῶν ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον	ἦν,	πάρεξ τῶν πεντηκοντέρων, διηκόσιαι καὶ
[8, 136]	κρατήσειν, τά περ ἂν καὶ	ἦν,	πεζῇ τε ἐδόκεε πολλῷ εἶναι
[8, 114]	τὴν στρατιὴν διέκρινε καὶ Ξέρξης	ἦν	περὶ Θεσσαλίην, χρηστήριον ἐληλύθεε ἐκ
[8, 10]	λάμψεται· Ἀθηναίων γὰρ αὐτοῖσι λόγος	ἦν	πλεῖστος ἀνὰ τὰ στρατόπεδα. ~τοῖσι
[8, 75]	λέγειν χρεόν, τῷ οὔνομα μὲν	ἦν	Σίκιννος, οἰκέτης δὲ καὶ παιδαγωγὸς
[8, 133]	χρησόμενον ἐλθεῖν, τῶν οἷά τε	ἦν	σφι ἀποπειρήσασθαι. ὅ τι μὲν
[8, 136]	ἐπιλεξάμενος ὅ τι δὴ λέγοντα	ἦν	τὰ χρηστήρια μετὰ ταῦτα ἔπεμψε
[8, 100]	δειμαίνοντες. ~καὶ περὶ Πέρσας μὲν	ἦν	ταῦτα τὸν πάντα μεταξὺ χρόνον
[8, 126]	(ὡς δὲ ὃ μὲν ἦν	ἐν	τῇ Ἀσίῃ, ὁ δὲ ὀπίσω
[8, 121]	περ ἔτι καὶ ἐς ἐμὲ	ἦν,	τὴν δὲ ἐπὶ Σούνιον, τὴν
[8, 10]	πρήγματα. (ὅσοισι δὲ καὶ ἡδομένοισι	ἦν	τὸ γινόμενον, ἅμιλλαν ἐποιεῦντο ὅκως
[8, 31]	καὶ Φωκίδος χώρης, ἥ περ	ἦν	τὸ παλαιὸν Δρυοπίς· ἡ δὲ
[8, 132]	(τὸ γὰρ προσωτέρω πᾶν δεινὸν	ἦν	τοῖσι Ἕλλησι οὔτε τῶν χώρων
[8, 105]	δὴ τῶν Πηδασέων ὁ Ἑρμότιμος	ἦν)	τῷ μεγίστη τίσις ἤδη ἀδικηθέντι
[8, 75]	Σίκιννος, οἰκέτης δὲ καὶ παιδαγωγὸς	ἦν	τῶν Θεμιστοκλέος παίδων· τὸν δὴ
[8, 25]	καὶ γὰρ δὴ καὶ γελοῖον	ἦν·	τῶν μὲν χίλιοι ἐφαίνοντο νεκροὶ
[8, 83]	ὡς πιστὰ δὴ τὰ λεγόμενα	ἦν	τῶν Τηνίων ῥήματα, παρεσκευάζοντο ὡς
[8, 101]	ἐφαίνετο μούνη νοέουσα τὰ ποιητέα	ἦν.	(ὡς δὲ ἀπίκετο ἡ Ἀρτεμισίη,
[8, 140]	μούνων, ἐξαίρετον μεταίχμιόν τε τὴν	γῆν	ἐκτημένων. (ἀλλὰ πείθεσθε· πολλοῦ γὰρ
[8, 24]	ἔθαψε, φυλλάδα τε ἐπιβαλὼν καὶ	γῆν	ἐπαμησάμενος, ἵνα μὴ ὀφθείησαν ὑπὸ
[8, 31]	Πελοποννήσῳ. ταύτην ὦν τὴν Δωρίδα	γῆν	οὐκ ἐσίναντο ἐσβαλόντες οἱ βάρβαροι·
[8, 140]	Μαρδόνιε ποίεε· τοῦτο μὲν τὴν	γῆν	σφι ἀπόδος, τοῦτο δὲ ἄλλην
[8, 46]	ἔδοσαν μοῦνοι νησιωτέων τῷ βαρβάρῳ	γῆν	τε καὶ ὕδωρ. ~οὗτοι μὲν
[8, 106]	τι πρῆγμα ὁ Ἑρμότιμος ἐς	γῆν	τὴν Μυσίην, τὴν Χῖοι μὲν
[8, 34]	Ἀθήνας ἐσέβαλε ἐς Βοιωτούς, ἐς	γῆν	τὴν Ὀρχομενίων. Βοιωτῶν δὲ πᾶν
[8, 138]	οἳ δὲ ἀπικόμενοι ἐς ἄλλην	γῆν	τῆς Μακεδονίης οἴκησαν πέλας τῶν
[8, 118]	ὡς δὲ ἐκβῆναι τάχιστα ἐς	γῆν	τὸν Ξέρξην, ποιῆσαι τοιόνδε· ὅτι
[8, 89]	ἐπεὶ δὲ αἱ πρῶται ἐς	φυγὴν	ἐτράποντο, ἐνθαῦτα αἱ πλεῖσται διεφθείροντο·
[8, 94]	μὲν ἀποστρέψας τὰς νέας ἐς	φυγὴν	ὅρμησαι καταπροδοὺς τοὺς Ἕλληνας· οἳ
[8, 6]	ἰδόντες οἱ Ἕλληνες προσπλέοντας ἐς	φυγὴν	ὁρμήσειαν φεύγοντάς τε εὐφρόνη καταλαμβάνῃ·
[8, 91]	ἐτράποντο. ~τῶν δὲ βαρβάρων ἐς	φυγὴν	τραπομένων καὶ ἐκπλεόντων πρὸς τὸ
[8, 16]	ἐποιεῦντο ὑπὸ νεῶν ὀλιγέων ἐς	φυγὴν	τρέπεσθαι. (πολλαὶ μὲν δὴ τῶν
[8, 60]	Κορίνθιον ἀμείψατο, πρὸς δὲ τὸν	Εὐρυβιάδην	ἔλεγε ἐκείνων μὲν ἔτι οὐδὲν
[8, 2]	μέγιστον κράτος ἔχοντα παρείχοντο Σπαρτιῆται	Εὐρυβιάδην	Εὐρυκλείδεω· οἱ γὰρ σύμμαχοι οὐκ
[8, 62]	ταῦτα τῷ λόγῳ διέβαινε ἐς	Εὐρυβιάδην,	λέγων μᾶλλον ἐπεστραμμένα. σὺ εἰ
[8, 57]	βεβουλευμένα, ἤν κως δύνῃ ἀναγνῶσαι	Εὐρυβιάδην	μεταβουλεύσασθαι ὥστε αὐτοῦ μένειν” ~κάρτα
[8, 61]	τῷ μὴ ἐστὶ πατρὶς καὶ	Εὐρυβιάδην	οὐκ ἐῶν ἐπιψηφίζειν ἀπόλι ἀνδρί·
[8, 59]	ἄρα συνελέχθησαν, πρὶν ἢ τὸν	Εὐρυβιάδην	προθεῖναι τὸν λόγον τῶν εἵνεκα
[8, 44]	περαίην τῆς Βοιωτίης χώρης πρὸς	ἐκκομιδὴν	ἐτράποντο τῶν οἰκετέων. οὗτοι μέν
[8, 71]	ἐπύθοντο τάχιστα Πελοποννήσιοι τοὺς ἀμφὶ	Λεωνίδην	ἐν Θερμοπύλῃσι τετελευτηκέναι, συνδραμόντες ἐκ
[8, 21]	σφι ἐσήμαινε τὰ γεγονότα περὶ	Λεωνίδην	καὶ τὸν στρατὸν αὐτοῦ. οἳ
[8, 15]	τοῦ Εὐρίπου, ὥσπερ τοῖσι ἀμφὶ	Λεωνίδην	τὴν ἐσβολὴν φυλάσσειν. οἳ μὲν
[8, 25]	(ταύτην μὲν τὴν ἡμέρην πρὸς	θέην	ἐτράποντο, τῇ δ᾽ ὑστεραίῃ οἳ
[8, 92]	ἡ νηῦς ἡ Σιδωνίη, ὥστε	Πυθέην	οὕτω σωθῆναι ἐς Αἴγιναν. (ὡς
[8, 136]	οἱ Πέρσαι ἦσαν· Ἀλεξάνδρου γὰρ	ἀδελφεὴν	Γυγαίην, Ἀμύντεω δὲ θυγατέρα, Βουβάρης
[8, 79]	δὲ μεγάθεος τῶν παρεόντων κακῶν	λήθην	ἐκείνων ποιεύμενος ἐξεκαλέετο, θέλων αὐτῷ
[8, 125]	οὔτ᾽ ἂν ἐγὼ ἐὼν Βελβινίτης	ἐτιμήθην	οὕτω πρὸς Σπαρτιητέων, οὔτ᾽ ἂν
[8, 55]	ἐντεταλμένα. ~τοῦ δὲ εἵνεκεν τούτων	ἐπεμνήσθην,	φράσω. ἔστι ἐν τῇ ἀκροπόλι
[8, 95]	καὶ ὀλίγῳ τι πρότερον τούτων	ἐπεμνήσθην	ὡς ἀνδρὸς ἀρίστου, οὗτος ἐν
[8, 137]	τὴν ἄνω Μακεδονίην ἀπίκοντο ἐς	Λεβαίην	πόλιν. (ἐνθαῦτα δὲ ἐθήτευον ἐπὶ
[8, 136]	Πέρσαι ἦσαν· Ἀλεξάνδρου γὰρ ἀδελφεὴν	Γυγαίην,	Ἀμύντεω δὲ θυγατέρα, Βουβάρης ἀνὴρ
[8, 69]	Ἀρτεμισίης, καὶ νομίζων ἔτι πρότερον	σπουδαίην	εἶναι τότε πολλῷ μᾶλλον αἴνεε.
[8, 23]	τὸ ἀπὸ τούτου ἔπλεον ἐς	Ἱστιαίην·	ἀπικόμενοι δὲ τὴν πόλιν ἔσχον
[8, 25]	ὑστεραίῃ οἳ μὲν ἀπέπλεον ἐς	Ἱστιαίην	ἐπὶ τὰς νέας, οἱ δὲ
[8, 66]	τὸ Λακωνικὸν διέβησαν ἐς τὴν	Ἱστιαίην,	ἐπισχόντες ἡμέρας τρεῖς ἔπλεον δι᾽
[8, 24]	(ὡς δὲ διέβη ἐς τὴν	Ἱστιαίην	ὁ κῆρυξ, σύλλογον ποιησάμενος παντὸς
[8, 109]	ἀκήκοα τοιάδε γενέσθαι, ἄνδρας ἐς	ἀναγκαίην	ἀπειληθέντας νενικημένους ἀναμάχεσθαί τε καὶ
[8, 111]	θεοὺς μεγάλους, πειθώ τε καὶ	ἀναγκαίην,	οὕτω τέ σφι κάρτα δοτέα
[8, 55]	μαρτύρια θέσθαι. ταύτην ὦν τὴν	ἐλαίην	ἅμα τῷ ἄλλῳ ἱρῷ κατέλαβε
[8, 55]	παρὰ Ἀθηναίων Ποσειδέωνά τε καὶ	Ἀθηναίην	ἐρίσαντας περὶ τῆς χώρης μαρτύρια
[8, 92]	τὴν προφυλάσσουσαν ἐπὶ Σκιάθῳ τὴν	Αἰγιναίην,	ἐπ᾽ ἧς ἔπλεε Πυθέης ὁ
[8, 44]	οἱ Πλαταιέες ἀποβάντες ἐς τὴν	περαίην	τῆς Βοιωτίης χώρης πρὸς ἐκκομιδὴν
[8, 70]	οἳ δὲ παρεσκευάζοντο ἐς τὴν	ὑστεραίην.	(τοὺς δὲ Ἕλληνας εἶχε δέος
[8, 8]	ἐσήμηνε τοῖσι στρατηγοῖσι τήν τε	ναυηγίην	ὡς γένοιτο, καὶ τὰς περιπεμφθείσας
[8, 141]	ἥκειν Ἀλέξανδρον ἐς Ἀθήνας ἐς	ὁμολογίην	ἄξοντα τῷ βαρβάρῳ Ἀθηναίους, ἀναμνησθέντες
[8, 36]	δὲ πυνθανόμενοι ταῦτα ἐς πᾶσαν	ἀρρωδίην	ἀπίκατο, ἐν δείματι δὲ μεγάλῳ
[8, 82]	ἥ περ δὴ ἔφερε τὴν	ἀληθείην	πᾶσαν. διὰ δὲ τοῦτο τὸ
[8, 17]	Κλεινίης ὁ Ἀλκιβιάδεω, ὃς δαπάνην	οἰκηίην	παρεχόμενος ἐστρατεύετο ἀνδράσι τε διηκοσίοισι
[8, 121]	(μετὰ δὲ τοῦτο διεδάσαντο τὴν	ληίην	καὶ τὰ ἀκροθίνια ἀπέπεμψαν ἐς
[8, 36]	καὶ γυναῖκας πέρην ἐς τὴν	Ἀχαιίην	διέπεμψαν, αὐτῶν δὲ οἱ μὲν
[8, 109]	καὶ τῶν οἰκετέων, καὶ τις	οἰκίην	τε ἀναπλασάσθω καὶ σπόρου ἀνακῶς
[8, 77]	ἱερὸν ἀκτήν νηυσὶ γεφυρώσωσι καὶ	εἰναλίην	Κυνόσουραν ἐλπίδι μαινομένῃ, λιπαρὰς πέρσαντες
[8, 113]	(ὡς δὲ ἀπίκατο ἐς τὴν	Θεσσαλίην,	ἐνθαῦτα Μαρδόνιος ἐξελέγετο πρώτους μὲν
[8, 133]	Δῆλον, Μαρδόνιος δὲ περὶ τὴν	Θεσσαλίην	ἐχείμαζε. ἐνθεῦτεν δὲ ὁρμώμενος ἔπεμπε
[8, 135]	συγγραψάμενον δὲ οἴχεσθαι ἀπιόντα ἐς	Θεσσαλίην.	~Μαρδόνιος δὲ ἐπιλεξάμενος ὅ τι
[8, 129]	δὲ περιγενομένους ἀπῆγε Ἀρτάβαζος ἐς	Θεσσαλίην	παρὰ Μαρδόνιον. οὗτοι μὲν οἱ
[8, 126]	ἅτε Μαρδονίου τε χειμερίζοντος περὶ	Θεσσαλίην	τε καὶ Μακεδονίην καὶ οὐδέν
[8, 114]	διέκρινε καὶ Ξέρξης ἦν περὶ	Θεσσαλίην,	χρηστήριον ἐληλύθεε ἐκ Δελφῶν Λακεδαιμονίοισι,
[8, 144]	ἀλλ᾽ ἐπειδὰν τάχιστα πύθηται τὴν	ἀγγελίην	ὅτι οὐδὲν ποιήσομεν τῶν ἐκεῖνος
[8, 3]	λόγος, πρὶν ἢ καὶ ἐς	Σικελίην	πέμπειν ἐπὶ συμμαχίην, ὡς τὸ
[8, 26]	γνώμην γενναιοτάτην Τιγράνης ὁ Ἀρταβάνου	δειλίην	ὦφλε πρὸς βασιλέος. (πυνθανόμενος γὰρ
[8, 113]	θωρηκοφόρους καὶ τὴν ἵππον τὴν	χιλίην,	καὶ Μήδους τε καὶ Σάκας
[8, 27]	Παρνησὸν οἱ Φωκέες ἔχοντες μάντιν	Τελλίην	τὸν Ἠλεῖον, ἐνθαῦτα ὁ Τελλίης
[8, 74]	ἐποιέετο, θῶμα ποιεύμενοι τὴν Εὐρυβιάδεω	ἀβουλίην·	τέλος δὲ ἐξερράγη ἐς τὸ
[8, 101]	ἔδοξέ οἱ καὶ Ἀρτεμισίην ἐς	συμβουλίην	μεταπέμψασθαι, ὅτι πρότερον ἐφαίνετο μούνη
[8, 88]	τὴν δὲ διαφθαρεῖσαν ἠπιστέατο εἶναι	πολεμίην.	(τά τε γὰρ ἄλλα, ὡς
[8, 140]	ταύτῃ ὁρμημένου. ἔστε ἐλεύθεροι, ἡμῖν	ὁμαιχμίην	συνθέμενοι ἄνευ τε δόλου καὶ
[8, 10]	ἐπιπλέοντας νηυσὶ ὀλίγῃσι, πάγχυ σφι	μανίην	ἐπενείκαντες ἀνῆγον καὶ αὐτοὶ τὰς
[8, 111]	αἰεὶ φιλοχωρέειν, πενίην τε καὶ	ἀμηχανίην,	καὶ τούτων τῶν θεῶν ἐπηβόλους
[8, 111]	τὴν νῆσον ἀλλ᾽ αἰεὶ φιλοχωρέειν,	πενίην	τε καὶ ἀμηχανίην, καὶ τούτων
[8, 120]	κομιδῇ ἀπικόμενος ἐς Ἄβδηρα καὶ	ξεινίην	τέ σφι συνθέμενος καὶ δωρησάμενος
[8, 137]	Ἰλλυριῶν ὑπερβαλόντες ἐς τὴν ἄνω	Μακεδονίην	ἀπίκοντο ἐς Λεβαίην πόλιν. (ἐνθαῦτα
[8, 138]	ἔσχον, κατεστρέφοντο καὶ τὴν ἄλλην	Μακεδονίην.	~ἀπὸ τούτου δὴ τοῦ Περδίκκεω
[8, 126]	χειμερίζοντος περὶ Θεσσαλίην τε καὶ	Μακεδονίην	καὶ οὐδέν κω κατεπείγοντος ἥκειν
[8, 3]	Παυσανίεω ὕβριν προϊσχόμενοι ἀπείλοντο τὴν	ἡγεμονίην	τοὺς Λακεδαιμονίους. ἀλλὰ ταῦτα μὲν
[8, 118]	Ἀσίην. (πλέοντα δέ μιν ἄνεμον	Στρυμονίην	ὑπολαβεῖν μέγαν καὶ κυματίην. καὶ
[8, 130]	τοὺς Ἕλληνας ἐλεύσεσθαι ἐς τὴν	Ἰωνίην	ἀλλ᾽ ἀποχρήσειν σφι τὴν ἑωυτῶν
[8, 130]	τῇ Σάμῳ κατήμενοι ἐφύλασσον τὴν	Ἰωνίην	μὴ ἀποστῇ, νέας ἔχοντες σὺν
[8, 132]	Ἑλλήνων δεόμενοι καταπλῶσαι ἐς τὴν	Ἰωνίην·	οἳ προήγαγον αὐτοὺς μόγις μέχρι
[8, 132]	ἀπικόμενοι ἐδέοντο Λακεδαιμονίων ἐλευθεροῦν τὴν	Ἰωνίην·	(τῶν καὶ Ἡρόδοτος ὁ Βασιληίδεω
[8, 54]	Ἀρταβάνῳ ἀγγελέοντα τὴν παρεοῦσάν σφι	εὐπρηξίην.	ἀπὸ δὲ τῆς πέμψιος τοῦ
[8, 144]	Ξέρξῃ. ὑμέων μέντοι ἀγάμεθα τὴν	προνοίην	τὴν πρὸς ἡμέας ἐοῦσαν, ὅτι
[8, 115]	μηδένα εὕροιεν, οἳ δὲ τὴν	ποίην	τὴν ἐκ τῆς γῆς ἀναφυομένην
[8, 73]	τῆς ἑωυτῶν, οἰκέει δὲ τὴν	ἀλλοτρίην.	(τὰ δὲ λοιπὰ ἔθνεα τῶν
[8, 65]	φθεγγόμενον, ἀπ᾽ Ἐλευσῖνος ἰὸν ἐς	τιμωρίην	Ἀθηναίοισί τε καὶ τοῖσι συμμάχοισι.
[8, 119]	ἄλλῳ στρατῷ ἀπενόστησε ἐς τὴν	Ἀσίην.	~μέγα δὲ καὶ τόδε μαρτύριον·
[8, 118]	Φοινίσσης ἐπιβὰς ἐκομίζετο ἐς τὴν	Ἀσίην.	(πλέοντα δέ μιν ἄνεμον Στρυμονίην
[8, 118]	οὕτω δὴ ἀποσωθῆναι ἐς τὴν	Ἀσίην.	ὡς δὲ ἐκβῆναι τάχιστα ἐς
[8, 98]	τε καὶ ἄνδρες διεστᾶσι κατὰ	ἡμερησίην	ὁδὸν ἑκάστην ἵππος τε καὶ
[8, 93]	καὶ Ἀμεινίης Παλληνεύς, ὃς καὶ	Ἀρτεμισίην	ἐπεδίωξε. εἰ μέν νυν ἔμαθε
[8, 101]	τοῖσι ἐπικλήτοισι, ἔδοξέ οἱ καὶ	Ἀρτεμισίην	ἐς συμβουλίην μεταπέμψασθαι, ὅτι πρότερον
[8, 87]	τῶν Ἑλλήνων ἠγωνίζοντο· κατὰ δὲ	Ἀρτεμισίην	τάδε ἐγένετο, ἀπ᾽ ὧν εὐδοκίμησε
[8, 103]	οὕτω καταρρωδήκεε. ἐπαινέσας δὲ τὴν	Ἀρτεμισίην,	ταύτην μὲν ἀποστέλλει ἄγουσαν αὐτοῦ
[8, 88]	εἰπεῖν τῶν παρεόντων δέσποτα, ὁρᾷς	Ἀρτεμισίην	ὡς εὖ ἀγωνίζεται καὶ νέα
[8, 128]	προσέχοντι δέ οἱ προθύμως συντίθεται	προδοσίην	Τιμόξεινος ὁ τῶν Σκιωναίων στρατηγός,
[8, 106]	ὁ Ἑρμότιμος ἐς γῆν τὴν	Μυσίην,	τὴν Χῖοι μὲν νέμονται Ἀταρνεὺς
[8, 118]	ἄνεμον Στρυμονίην ὑπολαβεῖν μέγαν καὶ	κυματίην.	καὶ δὴ μᾶλλον γάρ τι
[8, 100]	βεβούλευται αὐτὸν ἀπελαύνοντα ἀπάγειν τὴν	στρατιήν,	ἄλλην ἔχω καὶ ἐκ τῶνδε
[8, 57]	ὥστε μὴ οὐ διασκεδασθῆναι τὴν	στρατιήν·	ἀπολέεταί τε ἡ Ἑλλὰς ἀβουλίῃσι.
[8, 114]	ἐν τῷ Μαρδόνιός τε τὴν	στρατιὴν	διέκρινε καὶ Ξέρξης ἦν περὶ
[8, 130]	καὶ βασιλέα τε καὶ τὴν	στρατιὴν	ἐκ Χερσονήσου διεπόρθμευσε ἐς Ἄβυδον,
[8, 114]	κατέλαβε ἐοῦσαν ἔτι πᾶσαν τὴν	στρατιὴν	ἐν Θεσσαλίῃ, ἐλθὼν ἐς ὄψιν
[8, 19]	ἐθέλοι· κρέσσον γὰρ εἶναι τὴν	στρατιὴν	ἔχειν ἢ τοὺς πολεμίους· παραίνεέ
[8, 112]	δώσουσι τὸ αἰτεόμενον, ἐπάξει τὴν	στρατιὴν	τῶν Ἑλλήνων καὶ πολιορκέων ἐξαιρήσει.
[8, 118]	ὁδοιπορίῃσι διεχρᾶτο, ἀλλὰ τὴν μὲν	στρατιὴν	Ὑδάρνεϊ ἐπιτράπει ἀπάγειν ἐς τὸν
[8, 144]	νῦν δέ, ὡς οὕτω ἐχόντων,	στρατιὴν	ὡς τάχιστα ἐκπέμπετε. (ὡς γὰρ
[8, 116]	πατὴρ τοὺς ὀφθαλμοὺς διὰ τὴν	αἰτίην	ταύτην. ~καὶ οὗτοι μὲν τοῦτον
[8, 108]	τὰς γεφύρας· Εὐρυβιάδης δὲ τὴν	ἐναντίην	ταύτῃ γνώμην ἐτίθετο, λέγων ὡς
[8, 144]	καιρός ἐστι προβοηθῆσαι ἐς τὴν	Βοιωτίην”	οἳ μὲν ταῦτα ὑποκριναμένων Ἀθηναίων
[8, 3]	καὶ ἐς Σικελίην πέμπειν ἐπὶ	συμμαχίην,	ὡς τὸ ναυτικὸν Ἀθηναίοισι χρεὸν
[8, 97]	ἀρτέετό τε ἐς πόλεμον ὡς	ναυμαχίην	ἄλλην ποιησόμενος. (ὁρῶντες δέ μιν
[8, 60]	τὴν Ἑλλάδα, ἢν ἐμοὶ πείθῃ	ναυμαχίην	αὐτοῦ μένων ποιέεσθαι, μηδὲ πειθόμενος
[8, 96]	ἐόντα, ἕτοιμοι ἦσαν ἐς ἄλλην	ναυμαχίην,	ἐλπίζοντες τῇσι περιεούσῃσι νηυσὶ ἔτι
[8, 113]	ἐπισχόντες ὀλίγας ἡμέρας μετὰ τὴν	ναυμαχίην	ἐξήλαυνον ἐς Βοιωτοὺς τὴν αὐτὴν
[8, 4]	πρὸ τῆς Εὐβοίης ποιήσονται τὴν	ναυμαχίην.	~ὁ δὲ Θεμιστοκλέης τοὺς Ἕλληνας
[8, 68]	κατὰ τὠυτὸ γνώμην ἐξεφέροντο κελεύοντες	ναυμαχίην	ποιέεσθαι, Ἀρτεμισίη δὲ τάδε ἔφη.
[8, 69]	πρὸς βασιλέος, ὅτι οὐκ ἔα	ναυμαχίην	ποιέεσθαι· οἳ δὲ ἀγαιόμενοί τε
[8, 49]	βουλόμενον, ὅκου δοκέοι ἐπιτηδεότατον εἶναι	ναυμαχίην	ποιέεσθαι τῶν αὐτοὶ χωρέων ἐγκρατέες
[8, 68]	λέγω, φείδεο τῶν νεῶν μηδὲ	ναυμαχίην	ποιέο. οἱ γὰρ ἄνδρες τῶν
[8, 67]	Μαρδόνιον εἰρώτα ἀποπειρώμενος ἑκάστου εἰ	ναυμαχίην	ποιέοιτο. ~ἐπεὶ δὲ περιιὼν εἰρώτα
[8, 68]	φράσω. ἢν μὲν μὴ ἐπειχθῇς	ναυμαχίην	ποιεύμενος, ἀλλὰ τὰς νέας αὐτοῦ
[8, 70]	οὐκ ἐξέχρησέ σφι ἡ ἡμέρη	ναυμαχίην	ποιήσασθαι· νὺξ γὰρ ἐπεγένετο· οἳ
[8, 14]	καί σφι ἀπεχρᾶτο κακῶς πρήσουσι	ἡσυχίην	ἄγειν ἐν τῷ παρεόντι. τοῖσι
[8, 108]	ἐν τῇ Εὐρώπῃ, πειρῷτο ἂν	ἡσυχίην	μὴ ἄγειν, ὡς ἄγοντι μέν
[8, 108]	ἄγειν, ὡς ἄγοντι μέν οἱ	ἡσυχίην	οὔτε τι προχωρέειν οἷόν τε
[8, 110]	γεφύρας λύειν. καὶ νῦν κατ᾽	ἡσυχίην	πολλὴν κομίζεο” οἳ μὲν ταῦτα
[8, 70]	Σαλαμῖνα καὶ παρεκρίθησαν διαταχθέντες κατ᾽	ἡσυχίην.	τότε μέν νυν οὐκ ἐξέχρησέ
[8, 88]	ὡς εἴρηται, αὐτῇ συνήνεικε ἐς	εὐτυχίην	γενόμενα, καὶ τὸ τῶν ἐκ
[8, 9]	ὡς οὐδείς σφι ἐπέπλεε, δείλην	ὀψίην	γινομένην τῆς ἡμέρης φυλάξαντες αὐτοὶ
[8, 6]	ἐς τὰς Ἀφέτας περὶ δείλην	πρωίην	γινομένην ἀπίκατο οἱ βάρβαροι, πυθόμενοι
[8, 109]	Ἑλλησπόντου καὶ Ἰωνίης” (ταῦτα ἔλεγε	ἀποθήκην	μέλλων ποιήσασθαι ἐς τὸν Πέρσην,
[8, 100]	φροντίσας πρὸς ἑωυτὸν ὡς δώσει	δίκην	ἀναγνώσας βασιλέα στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν
[8, 106]	τὴν ἀπ᾽ ἐμέο τοι ἐσομένην	δίκην”	(ὡς δέ οἱ ταῦτα ὠνείδισε,
[8, 10]	ὅκως αὐτὸς ἕκαστος πρῶτος νέα	Ἀττικὴν	ἑλὼν παρὰ βασιλέος δῶρα λάμψεται·
[8, 144]	ὦν παρεῖναι ἐκεῖνον ἐς τὴν	Ἀττικήν,	ἡμέας καιρός ἐστι προβοηθῆσαι ἐς
[8, 50]	ἥκειν τὸν βάρβαρον ἐς τὴν	Ἀττικὴν	καὶ πᾶσαν αὐτὴν πυρπολέεσθαι. (ὁ
[8, 92]	δὲ ἐσεῖδε τὴν νέα τὴν	Ἀττικὴν	ὁ Πολύκριτος, ἔγνω τὸ σημήιον
[8, 110]	οἳ ἐπείτε ἀπίκοντο πρὸς τὴν	Ἀττικήν,	οἳ μὲν κατέμενον ἐπὶ τῷ
[8, 53]	κατὰ τὸ θεοπρόπιον πᾶσαν τὴν	Ἀττικὴν	τὴν ἐν τῇ ἠπείρῳ γενέσθαι
[8, 137]	ἀκούσας, ἦν γὰρ κατὰ τὴν	καπνοδόκην	ἐς τὸν οἶκον ἐσέχων ὁ
[8, 100]	δὲ ὁρῶν μὲν Ξέρξην συμφορὴν	μεγάλην	ἐκ τῆς ναυμαχίης ποιεύμενον, ὑποπτεύων
[8, 28]	κατὰ Ὑάμπολιν, ἐν ταύτῃ τάφρον	μεγάλην	ὀρύξαντες ἀμφορέας κενεοὺς ἐς αὐτὴν
[8, 10]	τε ἐστρατεύοντο συμφορήν τε ἐποιεῦντο	μεγάλην	ὁρῶντες περιεχομένους αὐτοὺς καὶ ἐπιστάμενοι
[8, 100]	μήτε λυπέο μήτε συμφορὴν μηδεμίαν	μεγάλην	ποιεῦ τοῦδε τοῦ γεγονότος εἵνεκα
[8, 118]	Περσέων πολλοὺς ἀπώλεσε, ἀποταμεῖν τὴν	κεφαλὴν	αὐτοῦ. ~οὗτος δὲ ἄλλος λέγεται
[8, 65]	τὰ ἔπεα ταῦτα, ἀποβαλέεις τὴν	κεφαλήν,	καὶ σε οὔτε ἐγὼ δυνήσομαι
[8, 9]	τοῦτο, ὡς οὐδείς σφι ἐπέπλεε,	δείλην	ὀψίην γινομένην τῆς ἡμέρης φυλάξαντες
[8, 6]	δὴ ἐς τὰς Ἀφέτας περὶ	δείλην	πρωίην γινομένην ἀπίκατο οἱ βάρβαροι,
[8, 119]	ἐπὶ τοῦ καταστρώματος καταβιβάσαι ἐς	κοίλην	νέα ἐόντας Πέρσας καὶ Περσέων
[8, 138]	διαβῆναι. οἳ δὲ ἀπικόμενοι ἐς	ἄλλην	γῆν τῆς Μακεδονίης οἴκησαν πέλας
[8, 68]	ὁρμήθης στρατεύεσθαι, ἔχεις δὲ τὴν	ἄλλην	Ἑλλάδα ἐμποδὼν δέ τοι ἵσταται
[8, 100]	αὐτὸν ἀπελαύνοντα ἀπάγειν τὴν στρατιήν,	ἄλλην	ἔχω καὶ ἐκ τῶνδε βουλήν.
[8, 113]	καὶ τὸν πεζὸν καὶ τὴν	ἄλλην	ἵππον. (ταῦτα μὲν ἔθνεα ὅλα
[8, 138]	ταύτην ἔσχον, κατεστρέφοντο καὶ τὴν	ἄλλην	Μακεδονίην. ~ἀπὸ τούτου δὴ τοῦ
[8, 96]	ἔτι ἐόντα, ἕτοιμοι ἦσαν ἐς	ἄλλην	ναυμαχίην, ἐλπίζοντες τῇσι περιεούσῃσι νηυσὶ
[8, 97]	τε ἐς πόλεμον ὡς ναυμαχίην	ἄλλην	ποιησόμενος. (ὁρῶντες δέ μιν πάντες
[8, 140]	γῆν σφι ἀπόδος, τοῦτο δὲ	ἄλλην	πρὸς ταύτῃ ἑλέσθων αὐτοί, ἥντινα
[8, 36]	γῆς κατορύξωσι εἴτε ἐκκομίσωσι ἐς	ἄλλην	χώρην. ὁ δὲ θεός σφεας
[8, 110]	λύειν. καὶ νῦν κατ᾽ ἡσυχίην	πολλὴν	κομίζεο” οἳ μὲν ταῦτα σημήναντες
[8, 15]	ὥσπερ τοῖσι ἀμφὶ Λεωνίδην τὴν	ἐσβολὴν	φυλάσσειν. οἳ μὲν δὴ παρεκελεύοντο
[8, 36]	οἱ Δελφοὶ ἐξέλιπον τὴν πόλιν,	πλὴν	ἑξήκοντα ἀνδρῶν καὶ τοῦ προφήτεω.
[8, 43]	Ἑρμιονέες δὲ τρεῖς, ἐόντες οὗτοι	πλὴν	Ἑρμιονέων Δωρικόν τε καὶ Μακεδνὸν
[8, 85]	ἑλόντων, χρήσομαι δὲ αὐτοῖσι οὐδὲν	πλὴν	Θεομήστορός τε τοῦ Ἀνδροδάμαντος καὶ
[8, 66]	Λοκροὺς καὶ Βοιωτοὺς πανστρατιῇ ἑπομένους	πλὴν	Θεσπιέων καὶ Πλαταιέων, καὶ μάλα
[8, 67]	ἐς τὰς Ἀθήνας πάντες οὗτοι	πλὴν	Παρίων (Πάριοι δὲ ὑπολειφθέντες ἐν
[8, 131]	οἰκίης τῶν βασιλέων. (οὗτοι πάντες,	πλὴν	τῶν ἑπτὰ τῶν μετὰ Λευτυχίδεα
[8, 66]	καὶ τοὺς λοιποὺς νησιώτας πάντας,	πλὴν	τῶν πέντε πολίων τῶν ἐπεμνήσθημεν
[8, 113]	Πέρσας πάντας τοὺς ἀθανάτους καλεομένους,	πλὴν	Ὑδάρνεος τοῦ στρατηγοῦ (οὗτος γὰρ
[8, 40]	ἐπὶ γὰρ τοῖσι κατήκουσι πρήγμασι	βουλὴν	ἔμελλον ποιήσασθαι ὡς ἐψευσμένοι γνώμης.
[8, 100]	ἄλλην ἔχω καὶ ἐκ τῶνδε	βουλήν.	(σὺ Πέρσας, βασιλεῦ, μὴ ποιήσῃς
[8, 19]	σφι ὡς δοκέοι ἔχειν τινὰ	παλάμην,	τῇ ἐλπίζοι τῶν βασιλέος συμμάχων
[8, 67]	ἵζοντο ὥς σφι βασιλεὺς ἑκάστῳ	τιμὴν	ἐδεδώκεε, πρῶτος μὲν ὁ Σιδώνιος
[8, 80]	εὖ ἤγγειλας· τὰ γὰρ ἐγὼ	ἐδεόμην	γενέσθαι, αὐτὸς αὐτόπτης γενόμενος ἥκεις.
[8, 109]	τάδε. (καὶ αὐτὸς ἤδη πολλοῖσι	παρεγενόμην	καὶ πολλῷ πλέω ἀκήκοα τοιάδε
[8, 108]	ἀπικόμενοι ἐβουλεύοντο. (Θεμιστοκλέης μέν νυν	γνώμην	ἀπεδείκνυτο διὰ νήσων τραπομένους καὶ
[8, 49]	εἰρημενέων πολίων, ἐβουλεύοντο, προθέντος Εὐρυβιάδεω	γνώμην	ἀποφαίνεσθαι τὸν βουλόμενον, ὅκου δοκέοι
[8, 63]	λοιποί. ταύτην δὲ αἱρέεται τὴν	γνώμην,	αὐτοῦ μένοντας διαναυμαχέειν. ~οὕτω μὲν
[8, 26]	τὸν διδόμενον στέφανον. ἐνθαῦτα εἴπας	γνώμην	γενναιοτάτην Τιγράνης ὁ Ἀρταβάνου δειλίην
[8, 68]	οἱ μὲν ἄλλοι κατὰ τὠυτὸ	γνώμην	ἐξεφέροντο κελεύοντες ναυμαχίην ποιέεσθαι, Ἀρτεμισίη
[8, 108]	Εὐρυβιάδης δὲ τὴν ἐναντίην ταύτῃ	γνώμην	ἐτίθετο, λέγων ὡς εἰ λύσουσι
[8, 68]	ἀποδεξαμένη. δέσποτα, τὴν δὲ ἐοῦσαν	γνώμην	με δίκαιον ἐστὶ ἀποδείκνυσθαι, τὰ
[8, 141]	ἐνδεικνύμενοι τοῖσι Λακεδαιμονίοισι τὴν ἑωυτῶν	γνώμην.	~ὡς δὲ ἐπαύσατο λέγων Ἀλέξανδρος,
[8, 17]	Ἀθηναίων Κλεινίης ὁ Ἀλκιβιάδεω, ὃς	δαπάνην	οἰκηίην παρεχόμενος ἐστρατεύετο ἀνδράσι τε
[8, 88]	τοῦτο δὲ συνέβη ὥστε κακὸν	ἐργασαμένην	ἀπὸ τούτων αὐτὴν μάλιστα εὐδοκιμῆσαι
[8, 32]	τὴν ὑπὲρ τοῦ Κρισαίου πεδίου	οἰκημένην.	οἱ δὲ βάρβαροι τὴν χώρην
[8, 76]	τὴν Ψυττάλειαν, μεταξὺ Σαλαμῖνός τε	κειμένην	καὶ τῆς ἠπείρου, πολλοὺς τῶν
[8, 76]	δὲ τὴν νησῖδα τὴν Ψυττάλειαν	καλεομένην	ἀπεβίβαζον τῶν Περσέων τῶνδε εἵνεκεν,
[8, 44]	Πελασγῶν ἐχόντων τὴν νῦν Ἑλλάδα	καλεομένην	ἦσαν Πελασγοί, ὀνομαζόμενοι Κραναοί, ἐπὶ
[8, 96]	Ἀττικῆς ἐπὶ τὴν ἠιόνα τὴν	καλεομένην	Κωλιάδα· ὥστε ἀποπλησθῆναι τὸν χρησμὸν
[8, 6]	τὰς Ἀφέτας περὶ δείλην πρωίην	γινομένην	ἀπίκατο οἱ βάρβαροι, πυθόμενοι μὲν
[8, 9]	οὐδείς σφι ἐπέπλεε, δείλην ὀψίην	γινομένην	τῆς ἡμέρης φυλάξαντες αὐτοὶ ἐπανέπλεον
[8, 106]	μέμψασθαι τὴν ἀπ᾽ ἐμέο τοι	ἐσομένην	δίκην” (ὡς δέ οἱ ταῦτα
[8, 115]	ποίην τὴν ἐκ τῆς γῆς	ἀναφυομένην	καὶ τῶν δενδρέων τὸν φλοιὸν
[8, 101]	στρατοῦ παρασχεῖν μοι τὴν Ἑλλάδα	δεδουλωμένην,	αὐτὸν δέ με κελεύει ἀπελαύνειν
[8, 100]	σοὶ χρὴ τὴν Ἑλλάδα παρασχεῖν	δεδουλωμένην,	τριήκοντα μυριάδας τοῦ στρατοῦ ἀπολεξάμενον”
[8, 126]	δὲ ὀπίσω πορευόμενος κατὰ τὴν	Παλλήνην	ἐγίνετο, ἅτε Μαρδονίου τε χειμερίζοντος
[8, 126]	καὶ οἱ ἄλλοι οἱ τὴν	Παλλήνην	ἔχοντες. ~ἐνθαῦτα δὴ Ἀρτάβαζος ἐπολιόρκεε
[8, 129]	τέναγος γενόμενον παρήισαν ἐς τὴν	Παλλήνην.	(ὡς δὲ τὰς δύο μὲν
[8, 9]	δὲ λεχθέντων ἐνίκα τὴν ἡμέρην	ἐκείνην	αὐτοῦ μείναντάς τε καὶ αὐλισθέντας,
[8, 127]	εἷλε πολιορκέων, κατέσφαξε ἐξαγαγὼν ἐς	λίμνην,	τὴν δὲ πόλιν παραδιδοῖ Κριτοβούλῳ
[8, 84]	ὦ δαιμόνιοι, μέχρι κόσου ἔτι	πρύμνην	ἀνακρούεσθε; ~κατὰ μὲν δὴ Ἀθηναίους
[8, 84]	μὲν δὴ ἄλλοι Ἕλληνες ἐπὶ	πρύμνην	ἀνεκρούοντο καὶ ὤκελλον τὰς νέας,
[8, 120]	οὐδαμῶς πιστά, πρῶτον ἐλύσατο τὴν	ζώνην	φεύγων ἐξ Ἀθηνέων ὀπίσω, ὡς
[8, 65]	ἀκούειν, καί οἱ φαίνεσθαι τὴν	φωνὴν	εἶναι τὸν μυστικὸν ἴακχον. (εἶναι
[8, 65]	ἄλλων Ἑλλήνων μυεῖται· καὶ τὴν	φωνὴν	τῆς ἀκούεις ἐν ταύτῃ τῇ
[8, 114]	χρηστήριον ἐληλύθεε ἐκ Δελφῶν Λακεδαιμονίοισι,	Ξέρξην	αἰτέειν δίκας τοῦ Λεωνίδεω φόνου
[8, 22]	ἐπείτε ἀνενειχθῇ καὶ διαβληθῇ πρὸς	Ξέρξην,	ἀπίστους ποιήσῃ τοὺς Ἴωνας καὶ
[8, 88]	νεὸς μηδένα ἀποσωθέντα κατήγορον γενέσθαι.	Ξέρξην	δὲ εἰπεῖν λέγεται πρὸς τὰ
[8, 86]	πᾶς τις προθυμεόμενος καὶ δειμαίνων	Ξέρξην,	ἐδόκεέ τε ἕκαστος ἑωυτὸν θεήσασθαι
[8, 110]	πλοίῳ, Σίκιννος δὲ ἀναβὰς παρὰ	Ξέρξην	ἔλεγε τάδε. (ἔπεμψέ με Θεμιστοκλέης
[8, 119]	εἰρέθη ἐκ τοῦ κυβερνήτεω πρὸς	Ξέρξην,	ἐν μυρίῃσι γνώμῃσι μίαν οὐκ
[8, 52]	τὰς πύλας ὀλοιτρόχους ἀπίεσαν, ὥστε	Ξέρξην	ἐπὶ χρόνον συχνὸν ἀπορίῃσι ἐνέχεσθαι
[8, 113]	ἄλλων στρατηγῶν. ~οἱ δ᾽ ἀμφὶ	Ξέρξην	ἐπισχόντες ὀλίγας ἡμέρας μετὰ τὴν
[8, 25]	τὰς νέας, οἱ δὲ ἀμφὶ	Ξέρξην	ἐς ὁδὸν ὁρμέατο. ~ἧκον δέ
[8, 69]	δὲ ἀνηνείχθησαν αἱ γνῶμαι ἐς	Ξέρξην,	κάρτα τε ἥσθη τῇ γνώμῃ
[8, 118]	γένηται τῶν πολλῶν ἐπιβατέων” καὶ	Ξέρξην	λέγεται ἀκούσαντα ταῦτα εἰπεῖν ἄνδρες
[8, 118]	ἐκβῆναι τάχιστα ἐς γῆν τὸν	Ξέρξην,	ποιῆσαι τοιόνδε· ὅτι μὲν ἔσωσε
[8, 100]	ἔπαυσε. Μαρδόνιος δὲ ὁρῶν μὲν	Ξέρξην	συμφορὴν μεγάλην ἐκ τῆς ναυμαχίης
[8, 88]	δὲ γυναῖκες ἄνδρες” ταῦτα μὲν	Ξέρξην	φασὶ εἰπεῖν. ~ἐν δὲ τῷ
[8, 105]	ἅτε ποιεύμενος ἐκ τούτου τὴν	ζόην,	καὶ δὴ καὶ τοῦτον. καὶ
[8, 105]	Πανιώνιος ἀνὴρ Χῖος, ὃς τὴν	ζόην	κατεστήσατο ἀπ᾽ ἔργων ἀνοσιωτάτων· ὅκως
[8, 71]	τὸν Ἰσθμὸν ἵζοντο, καί σφι	ἐπῆν	στρατηγὸς Κλεόμβροτος ὁ Ἀναξανδρίδεω, Λεωνίδεω
[8, 42]	πολίων πλεύνων. (ναύαρχος μέν νυν	ἐπῆν	ὡυτὸς ὅς περ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ,
[8, 116]	ἄνω ἐς τὸ ὄρος τὴν	Ροδόπην,	τοῖσί τε παισὶ ἀπηγόρευε μὴ
[8, 51]	ἐν τῷ διέβαινον ἐς τὴν	Εὐρώπην,	ἐν τρισὶ ἑτέροισι μησὶ ἐγένοντο
[8, 108]	ἐχομένῳ πάντα τὰ κατὰ τὴν	Εὐρώπην	οἷά τε ἔσται προσχωρῆσαι κατὰ
[8, 128]	βυβλίον, ἔφερον ἐπὶ τοὺς στρατηγούς·	παρῆν	δὲ καὶ τῶν ἄλλων Παλληναίων
[8, 21]	~οἳ μὲν δὴ ταῦτα ἔπρησσον,	παρῆν	δὲ ὁ ἐκ Τρηχῖνος κατάσκοπος.
[8, 20]	παρεοῦσί τε καὶ προσδοκίμοισι κακοῖσι	παρῆν	σφι συμφορῇ χρᾶσθαι πρὸς τὰ
[8, 9]	πολλῶν δὲ λεχθέντων ἐνίκα τὴν	ἡμέρην	ἐκείνην αὐτοῦ μείναντάς τε καὶ
[8, 107]	πειρώμενον ὅμοια. ταύτην μὲν τὴν	ἡμέρην	ἐς τοσοῦτο ἐγίνετο, τῆς δὲ
[8, 17]	δὲ Ἑλλήνων κατὰ ταύτην τὴν	ἡμέρην	ἠρίστευσαν Ἀθηναῖοι καὶ Ἀθηναίων Κλεινίης
[8, 86]	γε καὶ ἐγένοντο ταύτην τὴν	ἡμέρην	μακρῷ ἀμείνονες αὐτοὶ ἑωυτῶν ἢ
[8, 25]	τέσσερες χιλιάδες. (ταύτην μὲν τὴν	ἡμέρην	πρὸς θέην ἐτράποντο, τῇ δ᾽
[8, 36]	τέκνα μέν νυν καὶ γυναῖκας	πέρην	ἐς τὴν Ἀχαιίην διέπεμψαν, αὐτῶν
[8, 144]	ὁ βάρβαρος ἐσβαλὼν ἐς τὴν	ἡμετέρην,	ἀλλ᾽ ἐπειδὰν τάχιστα πύθηται τὴν
[8, 109]	ἀναμάχεσθαί τε καὶ ἀναλαμβάνειν τὴν	προτέρην	κακότητα. ἡμεῖς δέ, εὕρημα γὰρ
[8, 69]	μὲν ἦσαν εὔνοοι τῇ Ἀρτεμισίῃ,	συμφορὴν	ἐποιεῦντο τοὺς λόγους ὡς κακόν
[8, 100]	Μαρδόνιος δὲ ὁρῶν μὲν Ξέρξην	συμφορὴν	μεγάλην ἐκ τῆς ναυμαχίης ποιεύμενον,
[8, 100]	τόνδε. (δέσποτα, μήτε λυπέο μήτε	συμφορὴν	μηδεμίαν μεγάλην ποιεῦ τοῦδε τοῦ
[8, 10]	τοῖσι Ἕλλησι, ἀέκοντές τε ἐστρατεύοντο	συμφορήν	τε ἐποιεῦντο μεγάλην ὁρῶντες περιεχομένους
[8, 98]	Πέρσας ἀγγελέοντα τὴν παρεοῦσάν σφι	συμφορήν.	τούτων δὲ τῶν ἀγγέλων ἐστὶ
[8, 129]	τρεῖς ὑπόλοιποι ἦσαν, τὰς διελθόντας	χρῆν	εἶναι ἔσω ἐν τῇ Παλλήνῃ,
[8, 19]	ἀνακαίειν· κομιδῆς δὲ πέρι τὴν	ὥρην	αὐτῷ μελήσειν, ὥστε ἀσινέας ἀπικέσθαι
[8, 14]	χειμῶνος. φυλάξαντες δὴ τὴν αὐτὴν	ὥρην,	πλέοντες ἐπέπεσον νηυσὶ Κιλίσσῃσι· ταύτας
[8, 121]	Κάρυστον καὶ δηιώσαντες αὐτῶν τὴν	χώρην	ἀπαλλάσσοντο ἐς Σαλαμῖνα. πρῶτα μέν
[8, 29]	ὑποδεκόμεθα τὰ ἐπιόντα ἐπὶ τὴν	χώρην	ἀποτρέψειν” ~ταῦτά σφι ἐπαγγέλλοντο οἱ
[8, 78]	ὥρων αὐτοὺς τεταγμένους, ἐδόκεον κατὰ	χώρην	εἶναι. ~συνεστηκότων δὲ τῶν στρατηγῶν,
[8, 73]	μὲν δύο αὐτόχθονα ἐόντα κατὰ	χώρην	ἵδρυται νῦν τε καὶ τὸ
[8, 108]	ἐγίνετο, ὁρῶντες οἱ Ἕλληνες κατὰ	χώρην	μένοντα τὸν στρατὸν τὸν πεζὸν
[8, 36]	κατορύξωσι εἴτε ἐκκομίσωσι ἐς ἄλλην	χώρην.	ὁ δὲ θεός σφεας οὐκ
[8, 32]	οἰκημένην. οἱ δὲ βάρβαροι τὴν	χώρην	πᾶσαν ἐπέδραμον τὴν Φωκίδα· Θεσσαλοὶ
[8, 28]	ἑωυτούς· ἐσβαλοῦσαν δὲ ἐς τὴν	χώρην	τὴν ἵππον αὐτῶν ἐλυμήναντο ἀνηκέστως.
[8, 9]	τε καὶ αὐλισθέντας, μετέπειτα νύκτα	μέσην	παρέντας πορεύεσθαι καὶ ἀπαντᾶν τῇσι
[8, 108]	μενέειν ἐν τῇ Εὐρώπῃ τὸν	Πέρσην·	ἐατέον ὦν εἶναι φεύγειν, ἐς
[8, 109]	ἀποθήκην μέλλων ποιήσασθαι ἐς τὸν	Πέρσην,	ἵνα ἢν ἄρα τί μιν
[8, 3]	ὡς γὰρ δὴ ὠσάμενοι τὸν	Πέρσην	περὶ τῆς ἐκείνου ἤδη τὸν
[8, 144]	ἡμετέρην, ἀλλ᾽ ἐπειδὰν τάχιστα πύθηται	τὴν	ἀγγελίην ὅτι οὐδὲν ποιήσομεν τῶν
[8, 5]	καὶ πέμπει ἐπὶ τὴν νέα	τὴν	Ἀδειμάντου τάλαντα ἀργυρίου τρία· (οὗτοί
[8, 56]	ἐξηγγέλθη ὡς ἔσχε τὰ περὶ	τὴν	Ἀθηναίων ἀκρόπολιν, ἐς τοσοῦτον θόρυβον
[8, 111]	οὐδέκοτε γὰρ τῆς ἑωυτῶν ἀδυναμίης	τὴν	Ἀθηναίων δύναμιν εἶναι κρέσσω. ~οὗτοι
[8, 92]	εἷλε τὴν προφυλάσσουσαν ἐπὶ Σκιάθῳ	τὴν	Αἰγιναίην, ἐπ᾽ ἧς ἔπλεε Πυθέης
[8, 132]	Ἀρίφρονος. ~ὡς δὲ παρεγένοντο ἐς	τὴν	Αἴγιναν πᾶσαι αἱ νέες, ἀπίκοντο
[8, 132]	καὶ δὴ καὶ τότε ἐς	τὴν	Αἴγιναν, τῶν Ἑλλήνων δεόμενοι καταπλῶσαι
[8, 116]	ὁ πατὴρ τοὺς ὀφθαλμοὺς διὰ	τὴν	αἰτίην ταύτην. ~καὶ οὗτοι μὲν
[8, 54]	θῦσαι τὰ ἱρὰ ἀναβάντας ἐς	τὴν	ἀκρόπολιν, εἴτε δὴ ὦν ὄψιν
[8, 51]	καὶ πένητας ἀνθρώπους, οἳ φραξάμενοι	τὴν	ἀκρόπολιν θύρῃσί τε καὶ ξύλοισι
[8, 53]	αὐτοὺς ἀναβεβηκότας οἱ Ἀθηναῖοι ἐπὶ	τὴν	ἀκρόπολιν, οἳ μὲν ἐρρίπτεον ἑωυτοὺς
[8, 53]	τὸ ἱρὸν συλήσαντες ἐνέπρησαν πᾶσαν	τὴν	ἀκρόπολιν. ~σχὼν δὲ παντελέως τὰς
[8, 41]	ὡς καὶ τῆς θεοῦ ἀπολελοιπυίης	τὴν	ἀκρόπολιν. ὡς δέ σφι πάντα
[8, 95]	τῶν ὁπλιτέων οἳ παρατετάχατο παρὰ	τὴν	ἀκτὴν τῆς Σαλαμινίης χώρης, γένος
[8, 82]	Σωσιμένεος, ἥ περ δὴ ἔφερε	τὴν	ἀληθείην πᾶσαν. διὰ δὲ τοῦτο
[8, 68]	εἵνεκα ὁρμήθης στρατεύεσθαι, ἔχεις δὲ	τὴν	ἄλλην Ἑλλάδα ἐμποδὼν δέ τοι
[8, 113]	Ἰνδούς, καὶ τὸν πεζὸν καὶ	τὴν	ἄλλην ἵππον. (ταῦτα μὲν ἔθνεα
[8, 138]	ὡς ταύτην ἔσχον, κατεστρέφοντο καὶ	τὴν	ἄλλην Μακεδονίην. ~ἀπὸ τούτου δὴ
[8, 73]	μέντοι τῆς ἑωυτῶν, οἰκέει δὲ	τὴν	ἀλλοτρίην. (τὰ δὲ λοιπὰ ἔθνεα
[8, 108]	διώξαντες μέχρι Ἄνδρου, ἐς δὲ	τὴν	Ἄνδρον ἀπικόμενοι ἐβουλεύοντο. (Θεμιστοκλέης μέν
[8, 111]	τὸν Ἑλλήσποντον λύσοντας τὸν πόρον,	τὴν	Ἄνδρον περικατέατο ἐξελεῖν ἐθέλοντες. (πρῶτοι
[8, 121]	οὐκ οἷοί τε ἐγίνοντο ἐξελεῖν	τὴν	Ἄνδρον, τραπόμενοι ἐς Κάρυστον καὶ
[8, 137]	ἐκ δὲ Ἰλλυριῶν ὑπερβαλόντες ἐς	τὴν	ἄνω Μακεδονίην ἀπίκοντο ἐς Λεβαίην
[8, 106]	ἐμάς, ὥστε σε μὴ μέμψασθαι	τὴν	ἀπ᾽ ἐμέο τοι ἐσομένην δίκην”
[8, 41]	ἐς τὴν ἑωυτῶν. μετὰ δὲ	τὴν	ἄπιξιν κήρυγμα ἐποιήσαντο, Ἀθηναίων τῇ
[8, 21]	ταῦτα, οὐκέτι ἐς ἀναβολὰς ἐποιεῦντο	τὴν	ἀποχώρησιν, ἐκομίζοντο δὲ ὡς ἕκαστοι
[8, 84]	ἀποδημήσασαν ἐς Αἴγιναν, ταύτην εἶναι	τὴν	ἄρξασαν. λέγεται δὲ καὶ τάδε,
[8, 103]	ἐμοί· οὕτω καταρρωδήκεε. ἐπαινέσας δὲ	τὴν	Ἀρτεμισίην, ταύτην μὲν ἀποστέλλει ἄγουσαν
[8, 87]	ἀνδρῶν βαρβάρων, νομίσας τὴν νέα	τὴν	Ἀρτεμισίης ἢ Ἑλληνίδα εἶναι ἢ
[8, 44]	ἐκλήθησαν Κεκροπίδαι, ἐκδεξαμένου δὲ Ἐρεχθέος	τὴν	ἀρχὴν Ἀθηναῖοι μετωνομάσθησαν, Ἴωνος δὲ
[8, 84]	οὕτω λέγουσι τῆς ναυμαχίης γενέσθαι	τὴν	ἀρχήν, Αἰγινῆται δὲ τὴν κατὰ
[8, 139]	τοῦ δὲ Περδίκκης ὁ κτησάμενος	τὴν	ἀρχήν. ~ἐγεγόνεε μὲν δὴ ὧδε
[8, 119]	τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἀπενόστησε ἐς	τὴν	Ἀσίην. ~μέγα δὲ καὶ τόδε
[8, 118]	νεὸς Φοινίσσης ἐπιβὰς ἐκομίζετο ἐς	τὴν	Ἀσίην. (πλέοντα δέ μιν ἄνεμον
[8, 118]	ἐπικουφισθεῖσαν οὕτω δὴ ἀποσωθῆναι ἐς	τὴν	Ἀσίην. ὡς δὲ ἐκβῆναι τάχιστα
[8, 144]	πρὶν ὦν παρεῖναι ἐκεῖνον ἐς	τὴν	Ἀττικήν, ἡμέας καιρός ἐστι προβοηθῆσαι
[8, 50]	ἀγγέλλων ἥκειν τὸν βάρβαρον ἐς	τὴν	Ἀττικὴν καὶ πᾶσαν αὐτὴν πυρπολέεσθαι.
[8, 92]	(ὡς δὲ ἐσεῖδε τὴν νέα	τὴν	Ἀττικὴν ὁ Πολύκριτος, ἔγνω τὸ
[8, 110]	ἐγένετο· οἳ ἐπείτε ἀπίκοντο πρὸς	τὴν	Ἀττικήν, οἳ μὲν κατέμενον ἐπὶ
[8, 53]	γὰρ κατὰ τὸ θεοπρόπιον πᾶσαν	τὴν	Ἀττικὴν τὴν ἐν τῇ ἠπείρῳ
[8, 113]	τὴν ναυμαχίην ἐξήλαυνον ἐς Βοιωτοὺς	τὴν	αὐτὴν ὁδόν. ἔδοξε γὰρ Μαρδονίῳ
[8, 143]	λέγουσι, ἔστ᾽ ἂν ὁ ἥλιος	τὴν	αὐτὴν ὁδὸν ἴῃ τῇ περ
[8, 14]	τοῦ γενομένου χειμῶνος. φυλάξαντες δὴ	τὴν	αὐτὴν ὥρην, πλέοντες ἐπέπεσον νηυσὶ
[8, 36]	νυν καὶ γυναῖκας πέρην ἐς	τὴν	Ἀχαιίην διέπεμψαν, αὐτῶν δὲ οἱ
[8, 24]	ἀνοήτους τῶν ἀνθρώπων, οἳ ἤλπισαν	τὴν	βασιλέος δύναμιν ὑπερβαλέεσθαι” ~ταῦτα ἐπαγγειλαμένου,
[8, 26]	ἄγοντες δὲ τούτους ἐς ὄψιν	τὴν	βασιλέος ἐπυνθάνοντο οἱ Πέρσαι περὶ
[8, 144]	ἡμέας καιρός ἐστι προβοηθῆσαι ἐς	τὴν	Βοιωτίην” οἳ μὲν ταῦτα ὑποκριναμένων
[8, 140]	φθειρομένων μούνων, ἐξαίρετον μεταίχμιόν τε	τὴν	γῆν ἐκτημένων. (ἀλλὰ πείθεσθε· πολλοῦ
[8, 140]	ὧδε Μαρδόνιε ποίεε· τοῦτο μὲν	τὴν	γῆν σφι ἀπόδος, τοῦτο δὲ
[8, 63]	οἱ λοιποί. ταύτην δὲ αἱρέεται	τὴν	γνώμην, αὐτοῦ μένοντας διαναυμαχέειν. ~οὕτω
[8, 106]	Πανιώνιον κομίσαι τὰ τέκνα καὶ	τὴν	γυναῖκα. (ὡς δὲ ἄρα πανοικίῃ
[8, 88]	τὸ ἐπίσημον τῆς νεὸς ἐπισταμένους·	τὴν	δὲ διαφθαρεῖσαν ἠπιστέατο εἶναι πολεμίην.
[8, 68]	Εὐβοίῃ οὔτε ἐλάχιστα ἀποδεξαμένη. δέσποτα,	τὴν	δὲ ἐοῦσαν γνώμην με δίκαιον
[8, 121]	ἔτι καὶ ἐς ἐμὲ ἦν,	τὴν	δὲ ἐπὶ Σούνιον, τὴν δὲ
[8, 65]	ναυτικὸν στρατὸν κινδυνεύσει βασιλεὺς ἀποβαλεῖν.	(τὴν	δὲ ὁρτὴν ταύτην ἄγουσι Ἀθηναῖοι
[8, 127]	πολιορκέων, κατέσφαξε ἐξαγαγὼν ἐς λίμνην,	τὴν	δὲ πόλιν παραδιδοῖ Κριτοβούλῳ Τορωναίῳ
[8, 132]	τε πάντα πλέα ἐδόκεε εἶναι,	τὴν	δὲ Σάμον ἐπιστέατο δόξῃ καὶ
[8, 121]	ἦν, τὴν δὲ ἐπὶ Σούνιον,	τὴν	δὲ τῷ Αἴαντι αὐτοῦ ἐς
[8, 32]	ἑωυτῆς· Τιθορέα οὔνομα αὐτῇ· ἐς	τὴν	δὴ ἀνηνείκαντο καὶ αὐτοὶ ἀνέβησαν.
[8, 133]	μὲν δὴ Ἕλληνες ἔπλεον ἐς	τὴν	Δῆλον, Μαρδόνιος δὲ περὶ τὴν
[8, 123]	τοῦ Κροίσου κρητῆρος. ~μετὰ δὲ	τὴν	διαίρεσιν τῆς ληίης ἔπλεον οἱ
[8, 31]	τῶν ἐν Πελοποννήσῳ. ταύτην ὦν	τὴν	Δωρίδα γῆν οὐκ ἐσίναντο ἐσβαλόντες
[8, 31]	μὲν δὴ τῆς Τρηχινίης ἐς	τὴν	Δωρίδα ἐσέβαλον· τῆς γὰρ Δωρίδος
[8, 115]	εὕροιεν, οἳ δὲ τὴν ποίην	τὴν	ἐκ τῆς γῆς ἀναφυομένην καὶ
[8, 55]	χώρης μαρτύρια θέσθαι. ταύτην ὦν	τὴν	ἐλαίην ἅμα τῷ ἄλλῳ ἱρῷ
[8, 142]	δὲ φέρει καὶ ἐς πᾶσαν	τὴν	Ἑλλάδα· (ἄλλως τε τούτων ἁπάντων
[8, 4]	ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου ἔσω ἐς	τὴν	Ἑλλάδα. (γνόντες δὲ σφέας οἱ
[8, 101]	ἀπολεξάμενος τοῦ στρατοῦ παρασχεῖν μοι	τὴν	Ἑλλάδα δεδουλωμένην, αὐτὸν δέ με
[8, 108]	ἂν μέγιστον πάντων σφι κακῶν	τὴν	Ἑλλάδα ἐργάσαιτο. (εἰ γὰρ ἀναγκασθείη
[8, 100]	κρέσσον εἴη ἀνακινδυνεῦσαι ἢ κατεργάσασθαι	τὴν	Ἑλλάδα ἢ αὐτὸν καλῶς τελευτῆσαι
[8, 115]	καταλιπὼν τοῦ Διός, ὅτε ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα ἤλαυνε, ἀπιὼν οὐκ ἀπέλαβε,
[8, 60]	(ἐν σοὶ νῦν ἐστὶ σῶσαι	τὴν	Ἑλλάδα, ἢν ἐμοὶ πείθῃ ναυμαχίην
[8, 3]	οἱ Ἀθηναῖοι μέγα πεποιημένοι περιεῖναι	τὴν	Ἑλλάδα καὶ γνόντες, εἰ στασιάσουσι
[8, 100]	δίκην ἀναγνώσας βασιλέα στρατεύεσθαι ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα, καί οἱ κρέσσον εἴη
[8, 22]	ἐπὶ τοὺς πατέρας στρατευόμενοι καὶ	τὴν	Ἑλλάδα καταδουλούμενοι. (ἀλλὰ μάλιστα μὲν
[8, 100]	ἔφερέ οἱ ἡ γνώμη κατεργάσασθαι	τὴν	Ἑλλάδα· λογισάμενος ὦν ταῦτα προσέφερε
[8, 142]	μήτε νεώτερον ποιέειν μηδὲν κατὰ	τὴν	Ἑλλάδα μήτε λόγους ἐνδέκεσθαι παρὰ
[8, 109]	εὑρήκαμεν ἡμέας τε αὐτοὺς καὶ	τὴν	Ἑλλάδα, νέφος τοσοῦτο ἀνθρώπων ἀνωσάμενοι,
[8, 18]	δρησμὸν δὴ ἐβούλευον ἔσω ἐς	τὴν	Ἑλλάδα. ~νόῳ δὲ λαβὼν ὁ
[8, 114]	σφέων τὸν βασιλέα ἀπέκτεινας ῥυόμενον	τὴν	Ἑλλάδα” ὁ δὲ γελάσας τε
[8, 116]	παισὶ ἀπηγόρευε μὴ στρατεύεσθαι ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα. (οἳ δὲ ἀλογήσαντες, ἢ
[8, 124]	πολλὸν Ἑλλήνων σοφώτατος ἀνὰ πᾶσαν	τὴν	Ἑλλάδα. (ὅτι δὲ νικῶν οὐκ
[8, 100]	πολλόν, ἐμὲ δὲ σοὶ χρὴ	τὴν	Ἑλλάδα παρασχεῖν δεδουλωμένην, τριήκοντα μυριάδας
[8, 144]	δεξάμενοι ἐθέλοιμεν ἂν μηδίσαντες καταδουλῶσαι	τὴν	Ἑλλάδα. (πολλά τε γὰρ καὶ
[8, 19]	μελήσειν, ὥστε ἀσινέας ἀπικέσθαι ἐς	τὴν	Ἑλλάδα. ταῦτα ἤρεσέ σφι ποιέειν,
[8, 62]	ἀγαθός· εἰ δὲ μή, ἀνατρέψεις	τὴν	Ἑλλάδα· τὸ πᾶν γὰρ ἡμῖν
[8, 15]	παρεκελεύοντο ὅκως μὴ παρήσουσι ἐς	τὴν	Ἑλλάδα τοὺς βαρβάρους, οἳ δ᾽
[8, 62]	τοὺς οἰκέτας κομιεύμεθα ἐς Σῖριν	τὴν	ἐν Ἰταλίῃ, ἥ περ ἡμετέρη
[8, 53]	τὸ θεοπρόπιον πᾶσαν τὴν Ἀττικὴν	τὴν	ἐν τῇ ἠπείρῳ γενέσθαι ὑπὸ
[8, 108]	λύσοντας τὰς γεφύρας· Εὐρυβιάδης δὲ	τὴν	ἐναντίην ταύτῃ γνώμην ἐτίθετο, λέγων
[8, 118]	ἐξ Ἀθηνέων ἀπίκετο ἐπ᾽ Ἠιόνα	τὴν	ἐπὶ Στρυμόνι, ἐνθεῦτεν οὐκέτι ὁδοιπορίῃσι
[8, 132]	δὲ ὡς φανεροὶ ἐγένοντο, ἐξενείκαντος	τὴν	ἐπιχείρησιν ἑνὸς τῶν μετεχόντων, οὕτω
[8, 125]	φθόνῳ καταμαργέων ἐνείκεε τὸν Θεμιστοκλέα,	τὴν	ἐς Λακεδαίμονα ἄπιξιν προφέρων, ὡς
[8, 15]	Εὐρίπου, ὥσπερ τοῖσι ἀμφὶ Λεωνίδην	τὴν	ἐσβολὴν φυλάσσειν. οἳ μὲν δὴ
[8, 14]	ὡς τῶν βαρβάρων οἱ περιπλέοντες	τὴν	Εὔβοιαν πάντες εἴησαν διεφθαρμένοι ὑπὸ
[8, 74]	σιγῇ λόγον ἐποιέετο, θῶμα ποιεύμενοι	τὴν	Εὐρυβιάδεω ἀβουλίην· τέλος δὲ ἐξερράγη
[8, 58]	ἀμειψάμενος ἤιε ἐπὶ τὴν νέα	τὴν	Εὐρυβιάδεω. ἀπικόμενος δὲ ἔφη ἐθέλειν
[8, 51]	μῆνα ἐν τῷ διέβαινον ἐς	τὴν	Εὐρώπην, ἐν τρισὶ ἑτέροισι μησὶ
[8, 108]	ἔργου ἐχομένῳ πάντα τὰ κατὰ	τὴν	Εὐρώπην οἷά τε ἔσται προσχωρῆσαι
[8, 135]	Εὐρωπέα Μῦν ἐξαρπάσαντα παρ᾽ αὐτῶν	τὴν	ἐφέροντο δέλτον, τὰ λεγόμενα ὑπὸ
[8, 108]	ἐς ὃ ἔλθοι φεύγων ἐς	τὴν	ἑωυτοῦ· τὸ ἐνθεῦτεν δὲ περὶ
[8, 124]	φθόνῳ, ἀλλ᾽ ἀποπλεόντων ἑκάστων ἐς	τὴν	ἑωυτῶν ἀκρίτων, ὅμως Θεμιστοκλέης ἐβώσθη
[8, 70]	ἐν νήσῳ ἀπολαμφθέντες πολιορκήσονται, ἀπέντες	τὴν	ἑωυτῶν ἀφύλακτον· τῶν δὲ βαρβάρων
[8, 141]	ὦν ἐποίευν, ἐνδεικνύμενοι τοῖσι Λακεδαιμονίοισι	τὴν	ἑωυτῶν γνώμην. ~ὡς δὲ ἐπαύσατο
[8, 46]	πεπληρωμέναι νέες, ἀλλὰ τῇσι μὲν	τὴν	ἑωυτῶν ἐφύλασσον, τριήκοντα δὲ τῇσι
[8, 41]	τὴν Σαλαμῖνα, Ἀθηναῖοι δὲ ἐς	τὴν	ἑωυτῶν. μετὰ δὲ τὴν ἄπιξιν
[8, 130]	τὴν Ἰωνίην ἀλλ᾽ ἀποχρήσειν σφι	τὴν	ἑωυτῶν φυλάσσειν, σταθμεύμενοι ὅτι σφέας
[8, 105]	πολλούς, ἅτε ποιεύμενος ἐκ τούτου	τὴν	ζόην, καὶ δὴ καὶ τοῦτον.
[8, 105]	ὠνέεται Πανιώνιος ἀνὴρ Χῖος, ὃς	τὴν	ζόην κατεστήσατο ἀπ᾽ ἔργων ἀνοσιωτάτων·
[8, 120]	ἔμοιγε οὐδαμῶς πιστά, πρῶτον ἐλύσατο	τὴν	ζώνην φεύγων ἐξ Ἀθηνέων ὀπίσω,
[8, 3]	τὴν Παυσανίεω ὕβριν προϊσχόμενοι ἀπείλοντο	τὴν	ἡγεμονίην τοὺς Λακεδαιμονίους. ἀλλὰ ταῦτα
[8, 96]	ζέφυρος ἔφερε τῆς Ἀττικῆς ἐπὶ	τὴν	ἠιόνα τὴν καλεομένην Κωλιάδα· ὥστε
[8, 9]	ἐδίδοσαν. πολλῶν δὲ λεχθέντων ἐνίκα	τὴν	ἡμέρην ἐκείνην αὐτοῦ μείναντάς τε
[8, 107]	ἔργα πειρώμενον ὅμοια. ταύτην μὲν	τὴν	ἡμέρην ἐς τοσοῦτο ἐγίνετο, τῆς
[8, 17]	τῶν δὲ Ἑλλήνων κατὰ ταύτην	τὴν	ἡμέρην ἠρίστευσαν Ἀθηναῖοι καὶ Ἀθηναίων
[8, 86]	ἦσάν γε καὶ ἐγένοντο ταύτην	τὴν	ἡμέρην μακρῷ ἀμείνονες αὐτοὶ ἑωυτῶν
[8, 25]	χωρίον, τέσσερες χιλιάδες. (ταύτην μὲν	τὴν	ἡμέρην πρὸς θέην ἐτράποντο, τῇ
[8, 144]	παρέσται ὁ βάρβαρος ἐσβαλὼν ἐς	τὴν	ἡμετέρην, ἀλλ᾽ ἐπειδὰν τάχιστα πύθηται
[8, 60]	αὖτις δὲ Σαλαμὶς περιγίνεται, ἐς	τὴν	ἡμῖν ὑπέκκειται τέκνα τε καὶ
[8, 132]	Ἕλληνας, χρηιζόντων Χίων, τὸ πρὸς	τὴν	ἠῶ κατωτέρω Δήλου· οὕτω δέος
[8, 85]	οὗτοι δ᾽ εἶχον τὸ πρὸς	τὴν	ἠῶ τε καὶ τὸν Πειραιέα.
[8, 119]	πλῆθος τοῖσι Πέρσῃσι ἐξέβαλε ἐς	τὴν	θάλασσαν. ἀλλ᾽ ὃ μέν, ὡς
[8, 109]	θεῶν τὰ ἀγάλματα· ὃς καὶ	τὴν	θάλασσαν ἀπεμαστίγωσε πέδας τε κατῆκε.
[8, 130]	ἄσμενοι ἀπαλλάσσοντο. κατὰ μέν νυν	τὴν	θάλασσαν ἑσσωμένοι ἦσαν τῷ θυμῷ,
[8, 118]	τοὺς δὲ προσκυνέοντας ἐκπηδᾶν ἐς	τὴν	θάλασσαν, καὶ τὴν νέα ἐπικουφισθεῖσαν
[8, 8]	ὡς ἐξ Ἀφετέων δὺς ἐς	τὴν	θάλασσαν οὐ πρότερον ἀνέσχε πρὶν
[8, 136]	καὶ ἄλκιμον, τά τε κατὰ	τὴν	θάλασσαν συντυχόντα σφι παθήματα κατεργασαμένους
[8, 19]	ἐλαυνόντων τῶν Εὐβοέων πρόβατα ἐπὶ	τὴν	θάλασσαν ταύτην, συλλέξας τοὺς στρατηγοὺς
[8, 113]	Πελοποννήσου. (ὡς δὲ ἀπίκατο ἐς	τὴν	Θεσσαλίην, ἐνθαῦτα Μαρδόνιος ἐξελέγετο πρώτους
[8, 133]	τὴν Δῆλον, Μαρδόνιος δὲ περὶ	τὴν	Θεσσαλίην ἐχείμαζε. ἐνθεῦτεν δὲ ὁρμώμενος
[8, 28]	ἐσβαλοῦσαν δὲ ἐς τὴν χώρην	τὴν	ἵππον αὐτῶν ἐλυμήναντο ἀνηκέστως. ἐν
[8, 113]	ἄλλων Περσέων τοὺς θωρηκοφόρους καὶ	τὴν	ἵππον τὴν χιλίην, καὶ Μήδους
[8, 66]	τρῶμα τὸ Λακωνικὸν διέβησαν ἐς	τὴν	Ἱστιαίην, ἐπισχόντες ἡμέρας τρεῖς ἔπλεον
[8, 24]	στρατοῦ. (ὡς δὲ διέβη ἐς	τὴν	Ἱστιαίην ὁ κῆρυξ, σύλλογον ποιησάμενος
[8, 130]	προσεδέκοντο τοὺς Ἕλληνας ἐλεύσεσθαι ἐς	τὴν	Ἰωνίην ἀλλ᾽ ἀποχρήσειν σφι τὴν
[8, 130]	ἐν τῇ Σάμῳ κατήμενοι ἐφύλασσον	τὴν	Ἰωνίην μὴ ἀποστῇ, νέας ἔχοντες
[8, 132]	τῶν Ἑλλήνων δεόμενοι καταπλῶσαι ἐς	τὴν	Ἰωνίην· οἳ προήγαγον αὐτοὺς μόγις
[8, 132]	τούτων ἀπικόμενοι ἐδέοντο Λακεδαιμονίων ἐλευθεροῦν	τὴν	Ἰωνίην· (τῶν καὶ Ἡρόδοτος ὁ
[8, 96]	τῆς Ἀττικῆς ἐπὶ τὴν ἠιόνα	τὴν	καλεομένην Κωλιάδα· ὥστε ἀποπλησθῆναι τὸν
[8, 137]	πέρι ἀκούσας, ἦν γὰρ κατὰ	τὴν	καπνοδόκην ἐς τὸν οἶκον ἐσέχων
[8, 84]	γενέσθαι τὴν ἀρχήν, Αἰγινῆται δὲ	τὴν	κατὰ τοὺς Αἰακίδας ἀποδημήσασαν ἐς
[8, 141]	συνέπιπτε ὥστε ὁμοῦ σφεων γίνεσθαι	τὴν	κατάστασιν· ἐπανέμειναν γὰρ οἱ Ἀθηναῖοι
[8, 76]	Σαλαμῖνα, ἀνῆγον δὲ οἱ ἀμφὶ	τὴν	Κέον τε καὶ τὴν Κυνόσουραν
[8, 118]	δὲ Περσέων πολλοὺς ἀπώλεσε, ἀποταμεῖν	τὴν	κεφαλὴν αὐτοῦ. ~οὗτος δὲ ἄλλος
[8, 65]	ἀνενειχθῇ τὰ ἔπεα ταῦτα, ἀποβαλέεις	τὴν	κεφαλήν, καὶ σε οὔτε ἐγὼ
[8, 76]	ἀμφὶ τὴν Κέον τε καὶ	τὴν	Κυνόσουραν τεταγμένοι, κατεῖχόν τε μέχρι
[8, 121]	Σαλαμῖνα. (μετὰ δὲ τοῦτο διεδάσαντο	τὴν	ληίην καὶ τὰ ἀκροθίνια ἀπέπεμψαν
[8, 36]	ἀνηνείκαντο, οἳ δὲ ἐς Ἄμφισσαν	τὴν	Λοκρίδα ὑπεξῆλθον. πάντες δὲ ὦν
[8, 121]	τε καὶ τριήρεας τρεῖς Φοινίσσας,	τὴν	μὲν ἐς Ἰσθμὸν ἀναθεῖναι, ἥ
[8, 118]	ἐνθεῦτεν οὐκέτι ὁδοιπορίῃσι διεχρᾶτο, ἀλλὰ	τὴν	μὲν στρατιὴν Ὑδάρνεϊ ἐπιτράπει ἀπάγειν
[8, 106]	πρῆγμα ὁ Ἑρμότιμος ἐς γῆν	τὴν	Μυσίην, τὴν Χῖοι μὲν νέμονται
[8, 113]	Ξέρξην ἐπισχόντες ὀλίγας ἡμέρας μετὰ	τὴν	ναυμαχίην ἐξήλαυνον ἐς Βοιωτοὺς τὴν
[8, 4]	καταμείναντες πρὸ τῆς Εὐβοίης ποιήσονται	τὴν	ναυμαχίην. ~ὁ δὲ Θεμιστοκλέης τοὺς
[8, 90]	Αἰγιναίη νηῦς κατέδυσε τῶν Σαμοθρηίκων	τὴν	νέα. ἅτε δὲ ἐόντες ἀκοντισταὶ
[8, 94]	οἱ Ἕλληνες. (οὕτω δὴ ἀποστρέψαντα	τὴν	νέα αὐτόν τε καὶ τοὺς
[8, 57]	~ἐνθαῦτα δὴ Θεμιστοκλέα ἀπικόμενον ἐπὶ	τὴν	νέα εἴρετο Μνησίφιλος ἀνὴρ Ἀθηναῖος
[8, 58]	συμμῖξαι· ὃ δ᾽ αὐτὸν ἐς	τὴν	νέα ἐκέλευε ἐσβάντα λέγειν, εἴ
[8, 88]	(λέγεται γὰρ βασιλέα θηεύμενον μαθεῖν	τὴν	νέα ἐμβαλοῦσαν, καὶ δή τινα
[8, 118]	ἐκπηδᾶν ἐς τὴν θάλασσαν, καὶ	τὴν	νέα ἐπικουφισθεῖσαν οὕτω δὴ ἀποσωθῆναι
[8, 120]	δή μιν φασὶ ἐπιβῆναι ἐπὶ	τὴν	νέα. ~οἱ δὲ Ἕλληνες ἐπείτε
[8, 5]	ἅμα ἠγόρευε καὶ πέμπει ἐπὶ	τὴν	νέα τὴν Ἀδειμάντου τάλαντα ἀργυρίου
[8, 87]	ἐμβάλλουσαν νηὶ ἀνδρῶν βαρβάρων, νομίσας	τὴν	νέα τὴν Ἀρτεμισίης ἢ Ἑλληνίδα
[8, 92]	ἐς Αἴγιναν. (ὡς δὲ ἐσεῖδε	τὴν	νέα τὴν Ἀττικὴν ὁ Πολύκριτος,
[8, 58]	πρὸς ταῦτα ἀμειψάμενος ἤιε ἐπὶ	τὴν	νέα τὴν Εὐρυβιάδεω. ἀπικόμενος δὲ
[8, 76]	ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ ἀγωνισμάτων. ἐς δὲ	τὴν	νησῖδα τὴν Ψυττάλειαν καλεομένην ἀπεβίβαζον
[8, 76]	τὰ ἀγγελθέντα, τοῦτο μὲν ἐς	τὴν	νησῖδα τὴν Ψυττάλειαν, μεταξὺ Σαλαμῖνός
[8, 111]	δύο ἀχρήστους οὐκ ἐκλείπειν σφέων	τὴν	νῆσον ἀλλ᾽ αἰεὶ φιλοχωρέειν, πενίην
[8, 44]	δὲ ἐπὶ μὲν Πελασγῶν ἐχόντων	τὴν	νῦν Ἑλλάδα καλεομένην ἦσαν Πελασγοί,
[8, 140]	τὰ ἔργα, πυνθάνεσθε δὲ καὶ	τὴν	νῦν παρ᾽ ἐμοὶ ἐοῦσαν δύναμιν·
[8, 114]	ἐν Θεσσαλίῃ, ἐλθὼν ἐς ὄψιν	τὴν	Ξέρξεω ἔλεγε τάδε. (ὦ βασιλεῦ
[8, 39]	ἱρόν, Φυλάκου μὲν παρ᾽ αὐτὴν	τὴν	ὁδὸν κατύπερθε τοῦ ἱροῦ τῆς
[8, 7]	ταύτῃ ἀπικόμενοι καὶ φράξαντες αὐτῶν	τὴν	ὀπίσω φέρουσαν ὁδόν, σφεῖς δὲ
[8, 34]	ἐσέβαλε ἐς Βοιωτούς, ἐς γῆν	τὴν	Ὀρχομενίων. Βοιωτῶν δὲ πᾶν τὸ
[8, 126]	ὁ δὲ ὀπίσω πορευόμενος κατὰ	τὴν	Παλλήνην ἐγίνετο, ἅτε Μαρδονίου τε
[8, 126]	δὲ καὶ οἱ ἄλλοι οἱ	τὴν	Παλλήνην ἔχοντες. ~ἐνθαῦτα δὴ Ἀρτάβαζος
[8, 129]	βάρβαροι τέναγος γενόμενον παρήισαν ἐς	τὴν	Παλλήνην. (ὡς δὲ τὰς δύο
[8, 70]	δὲ βαρβάρων ὁ πεζὸς ὑπὸ	τὴν	παρεοῦσαν νύκτα ἐπορεύετο ἐπὶ τὴν
[8, 54]	Σοῦσα ἄγγελον ἱππέα Ἀρταβάνῳ ἀγγελέοντα	τὴν	παρεοῦσάν σφι εὐπρηξίην. ἀπὸ δὲ
[8, 98]	καὶ ἔπεμπε ἐς Πέρσας ἀγγελέοντα	τὴν	παρεοῦσάν σφι συμφορήν. τούτων δὲ
[8, 79]	τοῦ ὁκότερος ἡμέων πλέω ἀγαθὰ	τὴν	πατρίδα ἐργάσεται. (λέγω δέ τοι
[8, 3]	ἤδη τὸν ἀγῶνα ἐποιεῦντο, πρόφασιν	τὴν	Παυσανίεω ὕβριν προϊσχόμενοι ἀπείλοντο τὴν
[8, 73]	Κάρνεια παροιχώκεε ἤδη. ~οἰκέει δὲ	τὴν	Πελοπόννησον ἔθνεα ἑπτά. τούτων δὲ
[8, 68]	αὐτοὺς οἰκός, ἢν σὺ ἐπὶ	τὴν	Πελοπόννησον ἐλαύνῃς τὸν πεζὸν στρατόν,
[8, 68]	μένων ἢ καὶ προβαίνων ἐς	τὴν	Πελοπόννησον, εὐπετέως τοι δέσποτα χωρήσει
[8, 60]	περ εὖ φρονέεις, ἄξεις ἐπὶ	τὴν	Πελοπόννησον. (ἢν δέ γε καὶ
[8, 70]	τὴν παρεοῦσαν νύκτα ἐπορεύετο ἐπὶ	τὴν	Πελοπόννησον. ~καίτοι τὰ δυνατὰ πάντα
[8, 60]	οὕτω σφέας αὐτὸς ἄξεις ἐπὶ	τὴν	Πελοπόννησον, κινδυνεύσεις τε ἁπάσῃ τῇ
[8, 65]	ἢν μέν γε κατασκήψῃ ἐς	τὴν	Πελοπόννησον, κίνδυνος αὐτῷ τε βασιλέι
[8, 40]	τὸν Ἰσθμὸν αὐτοὺς τειχέοντας, ὡς	τὴν	Πελοπόννησον περὶ πλείστου τε ποιευμένους
[8, 74]	αὐτῶν, οἳ μὲν ὡς ἐς	τὴν	Πελοπόννησον χρεὸν εἴη ἀποπλέειν καὶ
[8, 44]	Χαλκίδα, οἱ Πλαταιέες ἀποβάντες ἐς	τὴν	περαίην τῆς Βοιωτίης χώρης πρὸς
[8, 50]	αὐτῶν ἐκλελοιπότων ἐς Πελοπόννησον, καὶ	τὴν	Πλαταιέων ὡσαύτως, ἧκέ τε ἐς
[8, 115]	καρπὸν μηδένα εὕροιεν, οἳ δὲ	τὴν	ποίην τὴν ἐκ τῆς γῆς
[8, 50]	στρατὸς ἅμα Ξέρξῃ, ἐμπρήσας Θεσπιέων	τὴν	πόλιν, αὐτῶν ἐκλελοιπότων ἐς Πελοπόννησον,
[8, 35]	ἐσιναμώρεον· καὶ γὰρ τῶν Πανοπέων	τὴν	πόλιν ἐνέπρησαν καὶ Δαυλίων καὶ
[8, 23]	ἔπλεον ἐς Ἱστιαίην· ἀπικόμενοι δὲ	τὴν	πόλιν ἔσχον τῶν Ἱστιαιέων, καὶ
[8, 36]	δὲ ὦν οἱ Δελφοὶ ἐξέλιπον	τὴν	πόλιν, πλὴν ἑξήκοντα ἀνδρῶν καὶ
[8, 90]	ἀνέγραφον πατρόθεν τὸν τριήραρχον καὶ	τὴν	πόλιν. πρὸς δέ τι καὶ
[8, 41]	οἱ Ἀθηναῖοι καὶ προθυμότερον ἐξέλιπον	τὴν	πόλιν, ὡς καὶ τῆς θεοῦ
[8, 128]	δὲ ἐγένετο ὁ Τιμόξεινος προδιδοὺς	τὴν	Ποτίδαιαν· τοξεύων γὰρ ὁ Ἀρτάβαζος
[8, 127]	ἔχοντες. ~ἐνθαῦτα δὴ Ἀρτάβαζος ἐπολιόρκεε	τὴν	Ποτίδαιαν. ὑποπτεύσας δὲ καὶ τοὺς
[8, 144]	ἡμέας Ξέρξῃ. ὑμέων μέντοι ἀγάμεθα	τὴν	προνοίην τὴν πρὸς ἡμέας ἐοῦσαν,
[8, 144]	ὑμέων μέντοι ἀγάμεθα τὴν προνοίην	τὴν	πρὸς ἡμέας ἐοῦσαν, ὅτι προείδετε
[8, 109]	νενικημένους ἀναμάχεσθαί τε καὶ ἀναλαμβάνειν	τὴν	προτέρην κακότητα. ἡμεῖς δέ, εὕρημα
[8, 92]	ἐμβαλοῦσα Σιδωνίῃ, ἥ περ εἷλε	τὴν	προφυλάσσουσαν ἐπὶ Σκιάθῳ τὴν Αἰγιναίην,
[8, 83]	τὰ κρέσσω αἱρέεσθαι καὶ καταπλέξας	τὴν	ῥῆσιν, ἐσβαίνειν ἐκέλευε ἐς τὰς
[8, 116]	οἴχετο ἄνω ἐς τὸ ὄρος	τὴν	Ροδόπην, τοῖσί τε παισὶ ἀπηγόρευε
[8, 41]	μὲν δὴ ἄλλοι κατέσχον ἐς	τὴν	Σαλαμῖνα, Ἀθηναῖοι δὲ ἐς τὴν
[8, 76]	ἀπ᾽ ἑσπέρης κέρας κυκλούμενοι πρὸς	τὴν	Σαλαμῖνα, ἀνῆγον δὲ οἱ ἀμφὶ
[8, 89]	ἐν χειρῶν νόμῳ ἀπολλύμενοι, ἐς	τὴν	Σαλαμῖνα διένεον. (τῶν δὲ βαρβάρων
[8, 70]	ἀναπλέειν, ἀνῆγον τὰς νέας ἐπὶ	τὴν	Σαλαμῖνα καὶ παρεκρίθησαν διαταχθέντες κατ᾽
[8, 96]	ἡ ναυμαχίη διελέλυτο, κατειρύσαντες ἐς	τὴν	Σαλαμῖνα οἱ Ἕλληνες τῶν ναυηγίων
[8, 40]	δὴ προσεδεήθησαν σφέων σχεῖν πρὸς	τὴν	Σαλαμῖνα. ~οἱ μὲν δὴ ἄλλοι
[8, 49]	καὶ ὀκτώ. ~ὡς δὲ ἐς	τὴν	Σαλαμῖνα συνῆλθον οἱ στρατηγοὶ ἀπὸ
[8, 97]	Ἕλλησι μήτε τοῖσι ἑωυτοῦ, ἐς	τὴν	Σαλαμῖνα χῶμα ἐπειρᾶτο διαχοῦν, γαύλους
[8, 71]	ἐν τῷ Ἰσθμῷ καὶ συγχώσαντες	τὴν	Σκιρωνίδα ὁδόν, μετὰ τοῦτο ὥς
[8, 94]	φεύγοντα, ἰδόντας δὲ τοὺς Κορινθίους	τὴν	στρατηγίδα φεύγουσαν ὡσαύτως οἴχεσθαι. (ὡς
[8, 100]	τοι βεβούλευται αὐτὸν ἀπελαύνοντα ἀπάγειν	τὴν	στρατιήν, ἄλλην ἔχω καὶ ἐκ
[8, 57]	ἄλλος ὥστε μὴ οὐ διασκεδασθῆναι	τὴν	στρατιήν· ἀπολέεταί τε ἡ Ἑλλὰς
[8, 114]	χρόνῳ, ἐν τῷ Μαρδόνιός τε	τὴν	στρατιὴν διέκρινε καὶ Ξέρξης ἦν
[8, 130]	Σαλαμῖνος καὶ βασιλέα τε καὶ	τὴν	στρατιὴν ἐκ Χερσονήσου διεπόρθμευσε ἐς
[8, 114]	ἐπειδὴ κατέλαβε ἐοῦσαν ἔτι πᾶσαν	τὴν	στρατιὴν ἐν Θεσσαλίῃ, ἐλθὼν ἐς
[8, 19]	τις ἐθέλοι· κρέσσον γὰρ εἶναι	τὴν	στρατιὴν ἔχειν ἢ τοὺς πολεμίους·
[8, 112]	μὴ δώσουσι τὸ αἰτεόμενον, ἐπάξει	τὴν	στρατιὴν τῶν Ἑλλήνων καὶ πολιορκέων
[8, 24]	τῷ βουλομένῳ ὑμέων παραδίδωσι ἐκλιπόντα	τὴν	τάξιν καὶ ἐλθόντα θεήσασθαι ὅκως
[8, 98]	κατανύσαι τὸν προκείμενον αὐτῷ δρόμον	τὴν	ταχίστην. (ὁ μὲν δὴ πρῶτος
[8, 114]	ἐκείνου δέκεσθαι. πέμπουσι δὴ κήρυκα	τὴν	ταχίστην Σπαρτιῆται, ὃς ἐπειδὴ κατέλαβε
[8, 112]	τε καὶ Παρίων, οἳ πυνθανόμενοι	τήν	τε Ἄνδρον ὡς πολιορκέοιτο διότι
[8, 8]	ἀπίκετο, αὐτίκα ἐσήμηνε τοῖσι στρατηγοῖσι	τήν	τε ναυηγίην ὡς γένοιτο, καὶ
[8, 137]	ἐστὶ ὁ κτησάμενος τῶν Μακεδόνων	τὴν	τυραννίδα τρόπῳ τοιῷδε. ἐξ Ἄργεος
[8, 98]	περ ἐν Ἕλλησι ἡ λαμπαδηφορίη	τὴν	τῷ Ἡφαίστῳ ἐπιτελέουσι. τοῦτο τὸ
[8, 32]	Λοκροὺς ἐξεκομίσαντο, ἐς Ἄμφισσαν πόλιν	τὴν	ὑπὲρ τοῦ Κρισαίου πεδίου οἰκημένην.
[8, 70]	ἐπεγένετο· οἳ δὲ παρεσκευάζοντο ἐς	τὴν	ὑστεραίην. (τοὺς δὲ Ἕλληνας εἶχε
[8, 32]	δὲ ἐκ τῆς Δωρίδος ἐς	τὴν	Φωκίδα ἐσέβαλον, αὐτοὺς μὲν τοὺς
[8, 32]	βάρβαροι τὴν χώρην πᾶσαν ἐπέδραμον	τὴν	Φωκίδα· Θεσσαλοὶ γὰρ οὕτω ἦγον
[8, 65]	φωνῆς ἀκούειν, καί οἱ φαίνεσθαι	τὴν	φωνὴν εἶναι τὸν μυστικὸν ἴακχον.
[8, 65]	τῶν ἄλλων Ἑλλήνων μυεῖται· καὶ	τὴν	φωνὴν τῆς ἀκούεις ἐν ταύτῃ
[8, 113]	τοὺς θωρηκοφόρους καὶ τὴν ἵππον	τὴν	χιλίην, καὶ Μήδους τε καὶ
[8, 106]	Ἑρμότιμος ἐς γῆν τὴν Μυσίην,	τὴν	Χῖοι μὲν νέμονται Ἀταρνεὺς δὲ
[8, 121]	ἐς Κάρυστον καὶ δηιώσαντες αὐτῶν	τὴν	χώρην ἀπαλλάσσοντο ἐς Σαλαμῖνα. πρῶτα
[8, 29]	ὑμῖν ὑποδεκόμεθα τὰ ἐπιόντα ἐπὶ	τὴν	χώρην ἀποτρέψειν” ~ταῦτά σφι ἐπαγγέλλοντο
[8, 32]	πεδίου οἰκημένην. οἱ δὲ βάρβαροι	τὴν	χώρην πᾶσαν ἐπέδραμον τὴν Φωκίδα·
[8, 28]	πολιορκέοντας ἑωυτούς· ἐσβαλοῦσαν δὲ ἐς	τὴν	χώρην τὴν ἵππον αὐτῶν ἐλυμήναντο
[8, 123]	πᾶς τις αὐτῶν ἑωυτῷ ἐτίθετο	τὴν	ψῆφον, αὐτὸς ἕκαστος δοκέων ἄριστος
[8, 76]	ἀγωνισμάτων. ἐς δὲ τὴν νησῖδα	τὴν	Ψυττάλειαν καλεομένην ἀπεβίβαζον τῶν Περσέων
[8, 76]	τοῦτο μὲν ἐς τὴν νησῖδα	τὴν	Ψυττάλειαν, μεταξὺ Σαλαμῖνός τε κειμένην
[8, 95]	χώρης, γένος ἐόντες Ἀθηναῖοι, ἐς	τὴν	Ψυττάλειαν νῆσον ἀπέβησε ἄγων, οἳ
[8, 118]	τοιόνδε· ὅτι μὲν ἔσωσε βασιλέος	τὴν	ψυχήν, δωρήσασθαι χρυσέῃ στεφάνῃ τὸν
[8, 19]	πῦρ ἀνακαίειν· κομιδῆς δὲ πέρι	τὴν	ὥρην αὐτῷ μελήσειν, ὥστε ἀσινέας
[8, 26]	διδόμενον στέφανον. ἐνθαῦτα εἴπας γνώμην	γενναιοτάτην	Τιγράνης ὁ Ἀρταβάνου δειλίην ὦφλε
[8, 118]	τὸν βασιλέα εἰρέσθαι βώσαντα τὸν	κυβερνήτην	εἴ τις ἐστί σφι σωτηρίη,
[8, 118]	ψυχήν, δωρήσασθαι χρυσέῃ στεφάνῃ τὸν	κυβερνήτην,	ὅτι δὲ Περσέων πολλοὺς ἀπώλεσε,
[8, 77]	ἀλλ᾽ ὅταν Ἀρτέμιδος χρυσαόρου ἱερὸν	ἀκτήν	νηυσὶ γεφυρώσωσι καὶ εἰναλίην Κυνόσουραν
[8, 95]	ὁπλιτέων οἳ παρατετάχατο παρὰ τὴν	ἀκτὴν	τῆς Σαλαμινίης χώρης, γένος ἐόντες
[8, 144]	ταῦτα ὑποκριναμένων Ἀθηναίων ἀπαλλάσσοντο ἐς	Σπάρτην.
[8, 132]	τῶν Ἑλλήνων, οἳ καὶ ἐς	Σπάρτην	ὀλίγῳ πρότερον τούτων ἀπικόμενοι ἐδέοντο
[8, 132]	ἐκ τῆς Χίου καὶ ἐς	Σπάρτην	τε ἀπίκοντο καὶ δὴ καὶ
[8, 65]	κινδυνεύσει βασιλεὺς ἀποβαλεῖν. (τὴν δὲ	ὁρτὴν	ταύτην ἄγουσι Ἀθηναῖοι ἀνὰ πάντα
[8, 98]	ἄνδρες διεστᾶσι κατὰ ἡμερησίην ὁδὸν	ἑκάστην	ἵππος τε καὶ ἀνὴρ τεταγμένος·
[8, 98]	τὸν προκείμενον αὐτῷ δρόμον τὴν	ταχίστην.	(ὁ μὲν δὴ πρῶτος δραμὼν
[8, 114]	δέκεσθαι. πέμπουσι δὴ κήρυκα τὴν	ταχίστην	Σπαρτιῆται, ὃς ἐπειδὴ κατέλαβε ἐοῦσαν
[8, 127]	καὶ ταύτην ἐπολιόρκεε· εἶχον δὲ	αὐτὴν	Βοττιαῖοι ἐκ τοῦ Θερμαίου κόλπου
[8, 62]	τὰ λόγια λέγει ὑπ᾽ ἡμέων	αὐτὴν	δέειν κτισθῆναι· ὑμεῖς δὲ συμμάχων
[8, 28]	μεγάλην ὀρύξαντες ἀμφορέας κενεοὺς ἐς	αὐτὴν	κατέθηκαν, χοῦν δὲ ἐπιφορήσαντες καὶ
[8, 88]	ὥστε κακὸν ἐργασαμένην ἀπὸ τούτων	αὐτὴν	μάλιστα εὐδοκιμῆσαι παρὰ Ξέρξῃ. (λέγεται
[8, 113]	ναυμαχίην ἐξήλαυνον ἐς Βοιωτοὺς τὴν	αὐτὴν	ὁδόν. ἔδοξε γὰρ Μαρδονίῳ ἅμα
[8, 143]	ἔστ᾽ ἂν ὁ ἥλιος τὴν	αὐτὴν	ὁδὸν ἴῃ τῇ περ καὶ
[8, 50]	ἐς τὴν Ἀττικὴν καὶ πᾶσαν	αὐτὴν	πυρπολέεσθαι. (ὁ γὰρ διὰ Βοιωτῶν
[8, 90]	καὶ ἐπέβησάν τε καὶ ἔσχον	αὐτήν.	(ταῦτα γενόμενα τοὺς Ἴωνας ἐρρύσατο·
[8, 39]	τὸ ἱρόν, Φυλάκου μὲν παρ᾽	αὐτὴν	τὴν ὁδὸν κατύπερθε τοῦ ἱροῦ
[8, 135]	ὑπὸ τοῦ προφήτεω γράφειν ἐς	αὐτήν,	φάναι δὲ Καρίῃ μιν γλώσσῃ
[8, 14]	γενομένου χειμῶνος. φυλάξαντες δὴ τὴν	αὐτὴν	ὥρην, πλέοντες ἐπέπεσον νηυσὶ Κιλίσσῃσι·
[8, 65]	βασιλεὺς ἀποβαλεῖν. (τὴν δὲ ὁρτὴν	ταύτην	ἄγουσι Ἀθηναῖοι ἀνὰ πάντα ἔτεα
[8, 63]	οὐκέτι ἐγίνοντο ἀξιόμαχοι οἱ λοιποί.	ταύτην	δὲ αἱρέεται τὴν γνώμην, αὐτοῦ
[8, 84]	τοὺς Αἰακίδας ἀποδημήσασαν ἐς Αἴγιναν,	ταύτην	εἶναι τὴν ἄρξασαν. λέγεται δὲ
[8, 127]	Ὀλυνθίους ἀπίστασθαι ἀπὸ βασιλέος, καὶ	ταύτην	ἐπολιόρκεε· εἶχον δὲ αὐτὴν Βοττιαῖοι
[8, 138]	χειμῶνος. ἐνθεῦτεν δὲ ὁρμώμενοι, ὡς	ταύτην	ἔσχον, κατεστρέφοντο καὶ τὴν ἄλλην
[8, 40]	πλείστου τε ποιευμένους περιεῖναι καὶ	ταύτην	ἔχοντας ἐν φυλακῇ, τὰ ἄλλα
[8, 116]	τοὺς ὀφθαλμοὺς διὰ τὴν αἰτίην	ταύτην.	~καὶ οὗτοι μὲν τοῦτον τὸν
[8, 103]	καταρρωδήκεε. ἐπαινέσας δὲ τὴν Ἀρτεμισίην,	ταύτην	μὲν ἀποστέλλει ἄγουσαν αὐτοῦ παῖδας
[8, 107]	λόγοισι τὰ ἔργα πειρώμενον ὅμοια.	ταύτην	μὲν τὴν ἡμέρην ἐς τοσοῦτο
[8, 25]	ἐς τὠυτὸ χωρίον, τέσσερες χιλιάδες.	(ταύτην	μὲν τὴν ἡμέρην πρὸς θέην
[8, 128]	Ὄλυνθον Χαλκιδέες ἔσχον. ~ἐξελὼν δὲ	ταύτην	ὁ Ἀρτάβαζος τῇ Ποτιδαίῃ ἐντεταμένως
[8, 19]	Εὐβοέων πρόβατα ἐπὶ τὴν θάλασσαν	ταύτην,	συλλέξας τοὺς στρατηγοὺς ἔλεγέ σφι
[8, 17]	πέντε. τῶν δὲ Ἑλλήνων κατὰ	ταύτην	τὴν ἡμέρην ἠρίστευσαν Ἀθηναῖοι καὶ
[8, 86]	καίτοι ἦσάν γε καὶ ἐγένοντο	ταύτην	τὴν ἡμέρην μακρῷ ἀμείνονες αὐτοὶ
[8, 31]	μητρόπολις Δωριέων τῶν ἐν Πελοποννήσῳ.	ταύτην	ὦν τὴν Δωρίδα γῆν οὐκ
[8, 55]	περὶ τῆς χώρης μαρτύρια θέσθαι.	ταύτην	ὦν τὴν ἐλαίην ἅμα τῷ
[8, 87]	καὶ κατέδυσε, εὐτυχίῃ χρησαμένη διπλᾶ	ἑωυτὴν	ἀγαθὰ ἐργάσατο. ὅ τε γὰρ
[8, 108]	γε ἢ πρὸ τούτου ὁμολογεόντων·	τροφήν	τε ἕξειν σφέας τὸν ἐπέτειον
[8, 109]	καταλαμβάνῃ πρὸς Ἀθηναίων πάθος ἔχῃ	ἀποστροφήν·	τά περ ὦν καὶ ἐγένετο.
[8, 80]	ὅτε οὐκ ἑκόντες ἤθελον ἐς	μάχην	κατίστασθαι οἱ Ἕλληνες, ἀέκοντας παραστήσασθαι.
[8, 44]	Κεκροπίδαι, ἐκδεξαμένου δὲ Ἐρεχθέος τὴν	ἀρχὴν	Ἀθηναῖοι μετωνομάσθησαν, Ἴωνος δὲ τοῦ
[8, 84]	λέγουσι τῆς ναυμαχίης γενέσθαι τὴν	ἀρχήν,	Αἰγινῆται δὲ τὴν κατὰ τοὺς
[8, 139]	δὲ Περδίκκης ὁ κτησάμενος τὴν	ἀρχήν.	~ἐγεγόνεε μὲν δὴ ὧδε ὁ
[8, 128]	Σκιωναίων στρατηγός, ὅντινα μὲν τρόπον	ἀρχήν,	ἔγωγε οὐκ ἔχω εἰπεῖν (οὐ
[8, 132]	Στράττι τῷ Χίου τυράννῳ, ἐόντες	ἀρχὴν	ἑπτά· ἐπιβουλεύοντες δὲ ὡς φανεροὶ
[8, 87]	συνεκύρησε ἡ τῶν Καλυνδέων κατὰ	τύχην	παραπεσοῦσα νηῦς. (ὡς δὲ ἐνέβαλέ
[8, 118]	ὅτι μὲν ἔσωσε βασιλέος τὴν	ψυχήν,	δωρήσασθαι χρυσέῃ στεφάνῃ τὸν κυβερνήτην,
[8, 93]	μύριαι δραχμαί, ὃς ἄν μιν	ζωὴν	ἕλῃ· δεινὸν γάρ τι ἐποιεῦντο
[8, 90]	ἀπολέσθαι Φοινίκων τε τοὺς διαβάλλοντας	λαβεῖν	τοιόνδε μισθόν. (ἔτι τούτων ταῦτα
[8, 118]	(πλέοντα δέ μιν ἄνεμον Στρυμονίην	ὑπολαβεῖν	μέγαν καὶ κυματίην. καὶ δὴ
[8, 14]	σφι ἀπεχρᾶτο κακῶς πρήσουσι ἡσυχίην	ἄγειν	ἐν τῷ παρεόντι. τοῖσι δε
[8, 108]	Εὐρώπῃ, πειρῷτο ἂν ἡσυχίην μὴ	ἄγειν,	ὡς ἄγοντι μέν οἱ ἡσυχίην
[8, 79]	ὅτι σπεύδοιεν οἱ ἀπὸ Πελοποννήσου	ἀνάγειν	τὰς νέας πρὸς τὸν Ἰσθμόν.
[8, 57]	πρὸς αὐτοῦ ὡς εἴη δεδογμένον	ἀνάγειν	τὰς νέας πρὸς τὸν Ἰσθμὸν
[8, 107]	ὡς τοὺς παῖδας ἐπέτρεψε Ἀρτεμισίῃ	ἀπάγειν	ἐς Ἔφεσον, καλέσας Μαρδόνιον ἐκέλευσέ
[8, 118]	τὴν μὲν στρατιὴν Ὑδάρνεϊ ἐπιτράπει	ἀπάγειν	ἐς τὸν Ἑλλήσποντον, αὐτὸς δ᾽
[8, 100]	ἄρα τοι βεβούλευται αὐτὸν ἀπελαύνοντα	ἀπάγειν	τὴν στρατιήν, ἄλλην ἔχω καὶ
[8, 58]	ἐς τὴν νέα ἐκέλευε ἐσβάντα	λέγειν,	εἴ τι θέλει. (ἐνθαῦτα ὁ
[8, 129]	αἴτιον δὲ τοῦτο λέγοντες εὖ	λέγειν	ἔμοιγε δοκέουσι. τοὺς δὲ περιγενομένους
[8, 80]	ἐγὼ αὐτὰ λέγω, δόξω πλάσας	λέγειν	καὶ οὐ πείσω, ὡς οὐ
[8, 79]	ἐστὶ πολλά τε καὶ ὀλίγα	λέγειν	περὶ ἀποπλόου τοῦ ἐνθεῦτεν Πελοποννησίοισι.
[8, 94]	νεῶν, τοὺς ἀπὸ τοῦ κέλητος	λέγειν	τάδε. (Ἀδείμαντε, σὺ μὲν ἀποστρέψας
[8, 77]	ἀντιλογίης χρησμῶν πέρι οὔτε αὐτὸς	λέγειν	τολμέω οὔτε παρ᾽ ἄλλων ἐνδέκομαι.
[8, 118]	ἡ σωτηρίη” (τὸν μὲν ταῦτα	λέγειν,	τοὺς δὲ προσκυνέοντας ἐκπηδᾶν ἐς
[8, 75]	Μήδων ἄνδρα πλοίῳ ἐντειλάμενος τὰ	λέγειν	χρεόν, τῷ οὔνομα μὲν ἦν
[8, 94]	γὰρ τὸν Ἀδείμαντον, αὖτις τάδε	λέγειν,	ὡς αὐτοὶ οἷοί τε εἶεν
[8, 107]	Μαρδόνιον ἐκέλευσέ μιν τῆς στρατιῆς	διαλέγειν	τοὺς βούλεται, καὶ ποιέειν τοῖσι
[8, 77]	παραρτέοντο. ~χρησμοῖσι δὲ οὐκ ἔχω	ἀντιλέγειν	ὡς οὐκ εἰσὶ ἀληθέες, οὐ
[8, 108]	τὸν Πέρσην· ἐατέον ὦν εἶναι	φεύγειν,	ἐς ὃ ἔλθοι φεύγων ἐς
[8, 76]	ἵνα δὴ τοῖσι Ἕλλησι μηδὲ	φυγεῖν	ἐξῇ, ἀλλ᾽ ἀπολαμφθέντες ἐν τῇ
[8, 87]	Ἀττικῆς· καὶ ἣ οὐκ ἔχουσα	διαφυγεῖν,	ἔμπροσθε γὰρ αὐτῆς ἦσαν ἄλλαι
[8, 88]	μὲν τοιοῦτο αὐτῇ συνήνεικε γενέσθαι	διαφυγεῖν	τε καὶ μὴ ἀπολέσθαι, τοῦτο
[8, 65]	Λακεδαιμονίῳ ἐν τῷ Θριασίῳ πεδίῳ,	ἰδεῖν	δὲ κονιορτὸν χωρέοντα ἀπ᾽ Ἐλευσῖνος
[8, 143]	μηδὲ δοκέων χρηστὰ ὑπουργέειν ἀθέμιστα	ἔρδειν	παραίνεε· οὐ γάρ σε βουλόμεθα
[8, 140]	ἢν δὴ βούλωνταί γε ἐμοὶ	ὁμολογέειν,	ἀνόρθωσον, ὅσα ἐγὼ ἐνέπρησα” τούτων
[8, 140]	ὁμολογήσητε, μεγάλα προτεινόντων ἐπ᾽ οἷσι	ὁμολογέειν	ἐθέλουσι, δειμαίνω ὑπὲρ ὑμέων ἐν
[8, 144]	τὰ μέγιστα μᾶλλον ἤ περ	ὁμολογέειν	τῷ ταῦτα ἐργασαμένῳ, αὖτις δὲ
[8, 143]	ἐπιφαίνεο Ἀθηναίοισι, μηδὲ δοκέων χρηστὰ	ὑπουργέειν	ἀθέμιστα ἔρδειν παραίνεε· οὐ γάρ
[8, 110]	Θεμιστοκλέης ὁ Ἀθηναῖος, σοὶ βουλόμενος	ὑπουργέειν,	ἔσχε τοὺς Ἕλληνας τὰς νέας
[8, 62]	λόγια λέγει ὑπ᾽ ἡμέων αὐτὴν	δέειν	κτισθῆναι· ὑμεῖς δὲ συμμάχων τοιῶνδε
[8, 140]	βασιλέι στέρεσθαι μὲν τῆς χώρης,	θέειν	δὲ αἰεὶ περὶ ὑμέων αὐτῶν,
[8, 130]	τι δυναίατο κακὸν τοὺς πολεμίους	ποιέειν,	ἅμα δὲ καὶ ὠτακούστεον ὅκῃ
[8, 22]	Καρῶν δέεσθε τὰ αὐτὰ ὑμῖν	ποιέειν.	εἰ δὲ μηδέτερον τούτων οἷόν
[8, 101]	(ἐμὲ ὦν ἢ ταῦτα κελεύει	ποιέειν,	ἢ αὐτὸς ἐθέλει τριήκοντα μυριάδας
[8, 19]	τὴν Ἑλλάδα. ταῦτα ἤρεσέ σφι	ποιέειν,	καὶ αὐτίκα πῦρ ἀνακαυσάμενοι ἐτράποντο
[8, 144]	ἐστι τὰ διακωλύοντα ταῦτα μὴ	ποιέειν	μηδ᾽ ἢν ἐθέλωμεν, πρῶτα μὲν
[8, 142]	Λακεδαιμόνιοι δεησομένους ὑμέων μήτε νεώτερον	ποιέειν	μηδὲν κατὰ τὴν Ἑλλάδα μήτε
[8, 34]	ἔσωζον δὲ τῇδε, δῆλον βουλόμενοι	ποιέειν	Ξέρξῃ ὅτι τὰ Μήδων Βοιωτοὶ
[8, 140]	δὲ ἀπιγμένων ἀναγκαίως ἔχει μοι	ποιέειν	ταῦτα, ἢν μὴ τὸ ὑμέτερον
[8, 100]	δὲ καὶ δοκέει ἐπισχεῖν, παρέχει	ποιέειν	ταῦτα. μηδὲ δυσθύμεε· οὐ γὰρ
[8, 107]	στρατιῆς διαλέγειν τοὺς βούλεται, καὶ	ποιέειν	τοῖσι λόγοισι τὰ ἔργα πειρώμενον
[8, 135]	τοῦ κοινοῦ ὡς ἀπογραψομένους τὰ	θεσπιέειν	ἔμελλε, καὶ πρόκατε τὸν πρόμαντιν
[8, 69]	καταδόξας, πρὸς μὲν Εὐβοίῃ σφέας	ἐθελοκακέειν	ὡς οὐ παρεόντος αὐτοῦ, τότε
[8, 108]	τὸν τῶν Ἑλλήνων καρπόν. (ἀλλὰ	δοκέειν	γὰρ νικηθέντα τῇ ναυμαχίῃ οὐ
[8, 63]	δὲ Θεμιστοκλέος λέγοντος ἀνεδιδάσκετο Εὐρυβιάδης·	δοκέειν	δέ μοι, ἀρρωδήσας μάλιστα τοὺς
[8, 30]	τὰ Ἑλλήνων ηὖξον, ὡς ἐμοὶ	δοκέειν,	ἐμήδιζον ἂν οἱ Φωκέες. ταῦτα
[8, 22]	γέγονε” (Θεμιστοκλέης δὲ ταῦτα ἔγραφε,	δοκέειν	ἐμοί, ἐπ᾽ ἀμφότερα νοέων, ἵνα
[8, 103]	συνεβούλευον αὐτῷ μένειν, ἔμενε ἂν	δοκέειν	ἐμοί· οὕτω καταρρωδήκεε. ἐπαινέσας δὲ
[8, 66]	ἐν Φαλήρῳ. ὡς μὲν ἐμοὶ	δοκέειν,	οὐκ ἐλάσσονες ἐόντες ἀριθμὸν ἐσέβαλον
[8, 87]	Ἀρτεμισίης ἢ Ἑλληνίδα εἶναι ἢ	αὐτομολέειν	ἐκ τῶν βαρβάρων καὶ αὐτοῖσι
[8, 111]	τῶν βαρβάρων τὰς νέας μήτε	πλέειν	ἐς τὸν Ἑλλήσποντον λύσοντας τὸν
[8, 97]	τοῖσι Ἕλλησι ἢ αὐτοὶ νοήσωσι	πλέειν	ἐς τὸν Ἑλλήσποντον λύσοντες τὰς
[8, 109]	οὐ πείσει τούς γε πολλοὺς	πλέειν	ἐς τὸν Ἑλλήσποντον ὁ Θεμιστοκλέης,
[8, 108]	τραπομένους καὶ ἐπιδιώξαντας τὰς νέας	πλέειν	ἰθέως ἐπὶ τὸν Ἑλλήσποντον λύσοντας
[8, 109]	ὁρμέατό τε ἐς τὸν Ἑλλήσποντον	πλέειν	καὶ ἐπὶ σφέων αὐτῶν βαλόμενοι,
[8, 70]	θεήσασθαι ναυμαχέοντας. ~ἐπεὶ δὲ παρήγγελλον	ἀναπλέειν,	ἀνῆγον τὰς νέας ἐπὶ τὴν
[8, 13]	ἐγίνετο, τοῖσι δὲ ταχθεῖσι αὐτῶν	περιπλέειν	Εὔβοιαν ἡ αὐτή περ ἐοῦσα
[8, 74]	ἐς τὴν Πελοπόννησον χρεὸν εἴη	ἀποπλέειν	καὶ περὶ ἐκείνης κινδυνεύειν μηδὲ
[8, 6]	(ἐκ μὲν δὴ τῆς ἀντίης	προσπλέειν	οὔ κώ σφι ἐδόκεε τῶνδε
[8, 140]	τε ἐσομένοισι τὸν πάντα χρόνον	πολεμέειν	Ξέρξῃ· εἰ γὰρ ἐνώρων τοῦτο
[8, 113]	δὲ ἀνωρίη εἶναι τοῦ ἔτεος	πολεμέειν,	χειμερίσαι τε ἄμεινον εἶναι ἐν
[8, 129]	πολλάκις γινομένη. οἱ μὲν δὴ	νέειν	αὐτῶν οὐκ ἐπιστάμενοι διεφθείροντο, τοὺς
[8, 89]	τινὲς καὶ Ἑλλήνων· ἅτε γὰρ	νέειν	ἐπιστάμενοι, τοῖσι αἱ νέες διεφθείροντο,
[8, 89]	πολλοὶ ἐν τῇ θαλάσσῃ διεφθάρησαν	νέειν	οὐκ ἐπιστάμενοι. ἐπεὶ δὲ αἱ
[8, 108]	γὰρ νικηθέντα τῇ ναυμαχίῃ οὐ	μενέειν	ἐν τῇ Εὐρώπῃ τὸν Πέρσην·
[8, 5]	ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου καὶ οὐ	παραμενέειν,	πρὸς δὴ τοῦτον εἶπε ὁ
[8, 65]	μελήσει” (τὸν μὲν δὴ ταῦτα	παραινέειν,	ἐκ δὲ τοῦ κονιορτοῦ καὶ
[8, 36]	δὲ θεός σφεας οὐκ ἔα	κινέειν,	φὰς αὐτὸς ἱκανὸς εἶναι τῶν
[8, 6]	δὲ αὐτοὶ ἰδόντες, πρόθυμοι ἦσαν	ἐπιχειρέειν,	εἴ κως ἕλοιεν αὐτάς. (ἐκ
[8, 60]	οὐκ ἔφερέ οἱ κόσμον οὐδένα	κατηγορέειν·	ὁ δὲ ἄλλου λόγου εἴχετο,
[8, 144]	συγκεχωσμένα, τοῖσι ἡμέας ἀναγκαίως ἔχει	τιμωρέειν	ἐς τὰ μέγιστα μᾶλλον ἤ
[8, 111]	σφέων τὴν νῆσον ἀλλ᾽ αἰεὶ	φιλοχωρέειν,	πενίην τε καὶ ἀμηχανίην, καὶ
[8, 108]	μέν οἱ ἡσυχίην οὔτε τι	προχωρέειν	οἷόν τε ἔσται τῶν πρηγμάτων
[8, 60]	οὐκ ἐθέλει οὐδὲ ὁ θεὸς	προσχωρέειν	πρὸς τὰς ἀνθρωπηίας γνώμας” ~ταῦτα
[8, 41]	ὑπεκθέσθαι τῷ χρηστηρίῳ τε βουλόμενοι	ὑπηρετέειν	καὶ δὴ καὶ τοῦδε εἵνεκα
[8, 114]	ἐληλύθεε ἐκ Δελφῶν Λακεδαιμονίοισι, Ξέρξην	αἰτέειν	δίκας τοῦ Λεωνίδεω φόνου καὶ
[8, 94]	ἐπικρατήσαντες τῶν ἐχθρῶν” ταῦτα λεγόντων	ἀπιστέειν	γὰρ τὸν Ἀδείμαντον, αὖτις τάδε
[8, 57]	Ἰσθμὸν καὶ πρὸ τῆς Πελοποννήσου	ναυμαχέειν,	εἶπε (οὔτ᾽ ἄρα, ἤν ἀπαείρωσι
[8, 68]	σφι μελήσει πρὸ τῶν Ἀθηνέων	ναυμαχέειν.	(ἢν δὲ αὐτίκα ἐπειχθῇς ναυμαχῆσαι,
[8, 70]	κατήμενοι ὑπὲρ γῆς τῆς Ἀθηναίων	ναυμαχέειν	μέλλοιεν, νικηθέντες τε ἐν νήσῳ
[8, 56]	αὐτῶν ἐκυρώθη πρὸ τοῦ Ἰσθμοῦ	ναυμαχέειν.	νύξ τε ἐγίνετο καὶ οἳ
[8, 49]	συνεξέπιπτον πρὸς τὸν Ἰσθμὸν πλώσαντας	ναυμαχέειν	πρὸ τῆς Πελοποννήσου, ἐπιλέγοντες τὸν
[8, 60]	κρατήσομεν· τὸ γὰρ ἐν στεινῷ	ναυμαχέειν	πρὸς ἡμέων ἐστί, ἐν εὐρυχωρίῃ
[8, 63]	αἱρέεται τὴν γνώμην, αὐτοῦ μένοντας	διαναυμαχέειν.	~οὕτω μὲν οἱ περὶ Σαλαμῖνα
[8, 6]	καὶ πρότερον περὶ τὸ Ἀρτεμίσιον	ναυλοχέειν	νέας Ἑλληνίδας ὀλίγας, τότε δὲ
[8, 79]	Θεμιστοκλέης, ἔλεγε Ἀριστείδης τάδε. ἡμέας	στασιάζειν	χρεόν ἐστι ἔν τε τῷ
[8, 65]	ὡς ἀνδρῶν μάλιστά κῃ τρισμυρίων,	ἀποθωμάζειν	τε σφέας τὸν κονιορτὸν ὅτεων
[8, 30]	παρέχειν τε σφίσι Θεσσαλοῖσι ὁμοίως	μηδίζειν,	εἰ ἄλλως βουλοίατο· ἀλλ᾽ οὐκ
[8, 143]	ὥστε οὐδὲν δέει τοῦτό γε	ὀνειδίζειν.	ἀλλ᾽ ὅμως ἐλευθερίης γλιχόμενοι ἀμυνεύμεθα
[8, 61]	πατρὶς καὶ Εὐρυβιάδην οὐκ ἐῶν	ἐπιψηφίζειν	ἀπόλι ἀνδρί· πόλιν γὰρ τὸν
[8, 41]	ἐποιήσαντο, Ἀθηναίων τῇ τις δύναται	σώζειν	τέκνα τε καὶ τοὺς οἰκέτας.
[8, 65]	τῶν Ἑλλήνων. οὕτω δὴ αὐτοὺς	μαθεῖν	ὅτι τὸ ναυτικὸν τὸ Ξέρξεω
[8, 88]	Ξέρξῃ. (λέγεται γὰρ βασιλέα θηεύμενον	μαθεῖν	τὴν νέα ἐμβαλοῦσαν, καὶ δή
[8, 133]	ἀποπειρήσασθαι. ὅ τι μὲν βουλόμενος	ἐκμαθεῖν	πρὸς τῶν χρηστηρίων ταῦτα ἐνετέλλετο,
[8, 143]	βουλόμεθα οὐδὲν ἄχαρι πρὸς Ἀθηναίων	παθεῖν	ἐόντα πρόξεινόν τε καὶ φίλον”
[8, 143]	βαρβάρῳ μήτε σὺ ἡμέας πειρῶ	ἀναπείθειν	οὔτε ἡμεῖς πεισόμεθα. (νῦν τε
[8, 135]	μέγιστον γενέσθαι λέγεται ὑπὸ Θηβαίων·	ἐλθεῖν	ἄρα τὸν Εὐρωπέα Μῦν, περιστρωφώμενον
[8, 5]	τῶν χρημάτων ἐκ τῶν Ἀθηνέων	ἐλθεῖν	ἐπὶ τῷ λόγῳ τούτῳ τὰ
[8, 94]	καὶ τοὺς ἄλλους ἐπ᾽ ἐξεργασμένοισι	ἐλθεῖν	ἐς τὸ στρατόπεδον. τούτους μὲν
[8, 133]	Μῦς, ἐντειλάμενος πανταχῇ μιν χρησόμενον	ἐλθεῖν,	τῶν οἷά τε ἦν σφι
[8, 135]	(ἐς τοῦτο τὸ ἱρὸν ἐπείτε	παρελθεῖν	τὸν καλεόμενον τοῦτον Μῦν, ἕπεσθαι
[8, 19]	προειπεῖν τοῖσι ἑωυτῶν ἑκάστους πῦρ	ἀνακαίειν·	κομιδῆς δὲ πέρι τὴν ὥρην
[8, 68]	Πελοπόννησον ἐλαύνῃς τὸν πεζὸν στρατόν,	ἀτρεμιεῖν	τοὺς ἐκεῖθεν αὐτῶν ἥκοντας, οὐδέ
[8, 141]	ταῦτα ἔλεξε. Λακεδαιμόνιοι δὲ πυθόμενοι	ἥκειν	Ἀλέξανδρον ἐς Ἀθήνας ἐς ὁμολογίην
[8, 126]	Μακεδονίην καὶ οὐδέν κω κατεπείγοντος	ἥκειν	ἐς τὸ ἄλλο στρατόπεδον, οὐκ
[8, 81]	Ἀριστείδης, φάμενος ἐξ Αἰγίνης τε	ἥκειν	καὶ μόγις ἐκπλῶσαι λαθὼν τοὺς
[8, 50]	ἐπιλεγομένων, ἐληλύθεε ἀνὴρ Ἀθηναῖος ἀγγέλλων	ἥκειν	τὸν βάρβαρον ἐς τὴν Ἀττικὴν
[8, 94]	οἷοί τε εἶεν ἀγόμενοι ὅμηροι	ἀποθνήσκειν,	ἢν μὴ νικῶντες φαίνωνται οἱ
[8, 110]	τοὺς Ἕλληνας τὰς νέας βουλομένους	διώκειν	καὶ τὰς ἐν Ἑλλησπόντῳ γεφύρας
[8, 111]	Ἓλληνες, ἐπείτε σφι ἀπέδοξε μήτ᾽	ἐπιδιώκειν	ἔτι προσωτέρω τῶν βαρβάρων τὰς
[8, 108]	οἰχωκυίας, αὐτίκα μετὰ ταῦτα ἐδόκεε	ἐπιδιώκειν.	τὸν μέν νυν ναυτικὸν τὸν
[8, 22]	τὰ γράμματα βασιλέα Ἴωνας ποιήσῃ	μεταβαλεῖν	καὶ γενέσθαι πρὸς ἑωυτῶν, ἢ
[8, 65]	τὸν ναυτικὸν στρατὸν κινδυνεύσει βασιλεὺς	ἀποβαλεῖν.	(τὴν δὲ ὁρτὴν ταύτην ἄγουσι
[8, 52]	ἀπορίῃσι ἐνέχεσθαι οὐ δυνάμενον σφέας	ἑλεῖν.	~χρόνῳ δ᾽ ἐκ τῶν ἀπόρων
[8, 102]	γὰρ ἢν καταστρέψηται τὰ φησὶ	θέλειν	καί οἱ προχωρήσῃ τὰ νοέων
[8, 144]	ἡμέων οἰκοφθορημένων οὕτω ὥστε ἐπιθρέψαι	ἐθέλειν	ἡμέων τοὺς οἰκέτας. (καὶ ὑμῖν
[8, 58]	τὴν Εὐρυβιάδεω. ἀπικόμενος δὲ ἔφη	ἐθέλειν	οἱ κοινόν τι πρῆγμα συμμῖξαι·
[8, 111]	τὸν πόρον, τὴν Ἄνδρον περικατέατο	ἐξελεῖν	ἐθέλοντες. (πρῶτοι γὰρ Ἄνδριοι νησιωτέων
[8, 121]	ἐπείτε οὐκ οἷοί τε ἐγίνοντο	ἐξελεῖν	τὴν Ἄνδρον, τραπόμενοι ἐς Κάρυστον
[8, 77]	οὐ βουλόμενος ἐναργέως λέγοντας πειρᾶσθαι	καταβάλλειν,	ἐς τοιάδε πρήγματα ἐσβλέψας. ἀλλ᾽
[8, 21]	ἕτοιμος τοῖσι ἐπ᾽ Ἀρτεμισίω ἐοῦσι	ἀγγέλλειν	τριηκοντέρῳ, ἤν τι καταλαμβάνῃ νεώτερον
[8, 90]	καὶ σφεων ἐκέλευσε τὰς κεφαλὰς	ἀποταμεῖν,	ἵνα μὴ αὐτοὶ κακοὶ γενόμενοι
[8, 118]	ὅτι δὲ Περσέων πολλοὺς ἀπώλεσε,	ἀποταμεῖν	τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. ~οὗτος δὲ
[8, 109]	ἀπειληθέντας νενικημένους ἀναμάχεσθαί τε καὶ	ἀναλαμβάνειν	τὴν προτέρην κακότητα. ἡμεῖς δέ,
[8, 103]	πάντες καὶ πᾶσαι συνεβούλευον αὐτῷ	μένειν,	ἔμενε ἂν δοκέειν ἐμοί· οὕτω
[8, 108]	(εἰ γὰρ ἀναγκασθείη ὁ Πέρσης	μένειν	ἐν τῇ Εὐρώπῃ, πειρῷτο ἂν
[8, 57]	ἀναγνῶσαι Εὐρυβιάδην μεταβουλεύσασθαι ὥστε αὐτοῦ	μένειν”	~κάρτα τε τῷ Θεμιστοκλέι ἤρεσε
[8, 100]	πείθεο· εἴ τοι δέδοκται μὴ	παραμένειν,	σὺ μὲν ἐς ἤθεα τὰ
[8, 83]	αἱρέεσθαι καὶ καταπλέξας τὴν ῥῆσιν,	ἐσβαίνειν	ἐκέλευε ἐς τὰς νέας. καὶ
[8, 115]	πόλισι, ἵνα ἑκάστοτε γίνοιτο ἐλαύνων,	μελεδαίνειν	τε καὶ τρέφειν, ἐν Θεσσαλίῃ
[8, 21]	εἰ παλήσειε ὁ ναυτικὸς στρατός,	σημαίνειν	τοῖσι ἐν Θερμοπύλῃσι ἐοῦσι· ὣς
[8, 27]	ἂν μὴ λευκανθίζοντα ἴδωνται, τοῦτον	κτείνειν.	(τούτους ὦν αἵ τε φυλακαὶ
[8, 124]	πολλόν. ~οὐ βουλομένων δὲ ταῦτα	κρίνειν	τῶν Ἑλλήνων φθόνῳ, ἀλλ᾽ ἀποπλεόντων
[8, 106]	παίδων τεσσέρων ἐόντων τὰ αἰδοῖα	ἀποτάμνειν,	ἀναγκαζόμενος δὲ ἐποίεε ταῦτα· αὐτοῦ
[8, 102]	δοκέει μοι αὐτὸν μέν σε	ἀπελαύνειν	ὀπίσω, Μαρδόνιον δέ, εἰ ἐθέλει
[8, 101]	δεδουλωμένην, αὐτὸν δέ με κελεύει	ἀπελαύνειν	σὺν τῷ λοιπῷ στρατῷ ἐς
[8, 87]	ἐκ τῶν βαρβάρων καὶ αὐτοῖσι	ἀμύνειν,	ἀποστρέψας πρὸς ἄλλας ἐτράπετο. ~τοῦτο
[8, 108]	πρὸ τούτου ὁμολογεόντων· τροφήν τε	ἕξειν	σφέας τὸν ἐπέτειον αἰεὶ τὸν
[8, 3]	τὸ ναυτικὸν Ἀθηναίοισι χρεὸν εἴη	ἐπιτρέπειν.	ἀντιβάντων δὲ τῶν συμμάχων εἶκον
[8, 118]	καὶ Ξέρξην λέγεται ἀκούσαντα ταῦτα	εἰπεῖν	ἄνδρες Πέρσαι, νῦν τις διαδεξάτω
[8, 8]	ἐς τοὺς Ἓλληνας, οὐκ ἔχω	εἰπεῖν	ἀτρεκέως, θωμάζω δὲ εἰ τὰ
[8, 87]	τοὺς ἄλλους οὐκ ἔχω μετεξετέρους	εἰπεῖν	ἀτρεκέως ὡς ἕκαστοι τῶν βαρβάρων
[8, 65]	φθεγγόμενον εἴη τοῦτο. αὐτὸς δὲ	εἰπεῖν	Δημάρητε, οὐκ ἔστι ὅκως οὐ
[8, 65]	τῇ ὁρτῇ ἰακχάζουσι” πρὸς ταῦτα	εἰπεῖν	Δημάρητον σίγα τε καὶ μηδενὶ
[8, 112]	ἄλλοι ἔδοσαν νησιωτέων, οὐκ ἔχω	εἰπεῖν,	δοκέω δὲ τινὰς καὶ ἄλλους
[8, 73]	κατέατο· εἰ δὲ ἐλευθέρως ἔξεστι	εἰπεῖν,	ἐκ τοῦ κατήμενοι ἐμήδιζον. ~οἳ
[8, 88]	ἄνδρες” ταῦτα μὲν Ξέρξην φασὶ	εἰπεῖν.	~ἐν δὲ τῷ πόνῳ τούτῳ
[8, 88]	ἀποσωθέντα κατήγορον γενέσθαι. Ξέρξην δὲ	εἰπεῖν	λέγεται πρὸς τὰ φραζόμενα οἱ
[8, 68]	ποιέεσθαι, Ἀρτεμισίη δὲ τάδε ἔφη.	(εἰπεῖν	μοι πρὸς βασιλέα, Μαρδόνιε, ὡς
[8, 115]	τῆς στρατιῆς οὐδὲν μέρος ὡς	εἰπεῖν.	(ὅκου δὲ πορευόμενοι γινοίατο καὶ
[8, 128]	τρόπον ἀρχήν, ἔγωγε οὐκ ἔχω	εἰπεῖν	(οὐ γὰρ ὦν λέγεται) τέλος
[8, 87]	ἐόντων, οὐ μέντοι ἔχω γε	εἰπεῖν	οὔτε εἰ ἐκ προνοίης αὐτὰ
[8, 140]	ταῦτα ὦ Ἀθηναῖοι ἐνετείλατό μοι	εἰπεῖν	πρὸς ὑμέας· ἐγὼ δὲ περὶ
[8, 88]	νέα ἐμβαλοῦσαν, καὶ δή τινα	εἰπεῖν	τῶν παρεόντων δέσποτα, ὁρᾷς Ἀρτεμισίην
[8, 111]	καὶ θεοὺς δύο ἀχρήστους οὐκ	ἐκλείπειν	σφέων τὴν νῆσον ἀλλ᾽ αἰεὶ
[8, 19]	ἢ τοὺς πολεμίους· παραίνεέ τε	προειπεῖν	τοῖσι ἑωυτῶν ἑκάστους πῦρ ἀνακαίειν·
[8, 102]	καὶ ὑποδέκεται ταῦτα ποιήσειν, αὐτοῦ	καταλιπεῖν	σὺν τοῖσι ἐθέλει. (τοῦτο μὲν
[8, 141]	Ἀθηναῖοι, αὐτίκα τέ σφι ἔδοξε	πέμπειν	ἀγγέλους. (καὶ δὴ συνέπιπτε ὥστε
[8, 3]	πρὶν ἢ καὶ ἐς Σικελίην	πέμπειν	ἐπὶ συμμαχίην, ὡς τὸ ναυτικὸν
[8, 143]	περ καὶ νῦν ἔρχεται, μήκοτε	ὁμολογήσειν	ἡμέας Ξέρξῃ· ἀλλὰ θεοῖσί τε
[8, 102]	ἐθέλει τε καὶ ὑποδέκεται ταῦτα	ποιήσειν,	αὐτοῦ καταλιπεῖν σὺν τοῖσι ἐθέλει.
[8, 106]	μηδὲν εἶναι; ἐδόκεές τε θεοὺς	λήσειν	οἷα ἐμηχανῶ τότε· οἳ σε
[8, 19]	δὲ πέρι τὴν ὥρην αὐτῷ	μελήσειν,	ὥστε ἀσινέας ἀπικέσθαι ἐς τὴν
[8, 8]	μὲν εἶχε ἄρα καὶ πρότερον	αὐτομολήσειν	ἐς τοὺς Ἕλληνας, ἀλλ᾽ οὐ
[8, 97]	ἐκ παντὸς νόου παρεσκεύασται μένων	πολεμήσειν·	Μαρδόνιον δ᾽ οὐδὲν τούτων ἐλάνθανε
[8, 10]	τὰς νέας, ἐλπίσαντες σφέας εὐπετέως	αἱρήσειν,	οἰκότα κάρτα ἐλπίσαντες, τὰς μέν
[8, 40]	ὡς ἐψευσμένοι γνώμης. (δοκέοντες γὰρ	εὑρήσειν	Πελοποννησίους πανδημεὶ ἐν τῇ Βοιωτίῃ
[8, 130]	ἐλεύσεσθαι ἐς τὴν Ἰωνίην ἀλλ᾽	ἀποχρήσειν	σφι τὴν ἑωυτῶν φυλάσσειν, σταθμεύμενοι
[8, 136]	προσγενομένων κατήλπιζε εὐπετέως τῆς θαλάσσης	κρατήσειν,	τά περ ἂν καὶ ἦν,
[8, 130]	θυμῷ, πεζῇ δὲ ἐδόκεον πολλῷ	κρατήσειν	τὸν Μαρδόνιον. (ἐόντες δὲ ἐν
[8, 19]	τῇ ἐλπίζοι τῶν βασιλέος συμμάχων	ἀποστήσειν	τοὺς ἀρίστους. (ταῦτα μέν νυν
[8, 108]	εἶναι περὶ Φάληρον, ἐδόκεόν τε	ναυμαχήσειν	σφέας παραρτέοντό τε ὡς ἀλεξησόμενοι.
[8, 15]	τοῖσι ἀμφὶ Λεωνίδην τὴν ἐσβολὴν	φυλάσσειν.	οἳ μὲν δὴ παρεκελεύοντο ὅκως
[8, 130]	ἀλλ᾽ ἀποχρήσειν σφι τὴν ἑωυτῶν	φυλάσσειν,	σταθμεύμενοι ὅτι σφέας οὐκ ἐπεδίωξαν
[8, 116]	ἔφη τῷ Ξέρξῃ ἑκὼν εἶναι	δουλεύσειν,	ἀλλ᾽ οἴχετο ἄνω ἐς τὸ
[8, 2]	ἡγεμονεύῃ, Ἀθηναίοισι ἕψεσθαι ἡγεομένοισι, ἀλλὰ	λύσειν	τὸ μέλλον ἔσεσθαι στράτευμα. ~ἐγένετο
[8, 30]	Φωκέες. ταῦτα ἐπαγγελλομένων Θεσσαλῶν, οὔτε	δώσειν	ἔφασαν χρήματα, παρέχειν τε σφίσι
[8, 111]	θεῶν ἐπηβόλους ἐόντας Ἀνδρίους οὐ	δώσειν	χρήματα· οὐδέκοτε γὰρ τῆς ἑωυτῶν
[8, 94]	Σαλαμινίης κατὰ ἱρὸν Ἀθηναίης Σκιράδος,	περιπίπτειν	σφι κέλητα θείῃ πομπῇ, τὸν
[8, 141]	ἐστι ἅμα τοῖσι ἄλλοισι Δωριεῦσι	ἐκπίπτειν	ἐκ Πελοποννήσου ὑπὸ Μήδων τε
[8, 100]	ποιεύμενον, ὑποπτεύων δὲ αὐτὸν δρησμὸν	βουλεύειν	ἐκ τῶν Ἀθηνέων, φροντίσας πρὸς
[8, 74]	εἴη ἀποπλέειν καὶ περὶ ἐκείνης	κινδυνεύειν	μηδὲ πρὸ χώρης δοριαλώτου μένοντας
[8, 68]	δὲ πάντως δέει σε ναυμαχίῃσι	ἀνακινδυνεύειν;	οὐκ ἔχεις μὲν τὰς Ἀθήνας,
[8, 127]	δὲ πόλιν παραδιδοῖ Κριτοβούλῳ Τορωναίῳ	ἐπιτροπεύειν	καὶ τῷ Χαλκιδικῷ γένεϊ, καὶ
[8, 55]	ἀπὸ τῆς ἐμπρήσιος Ἀθηναίων οἱ	θύειν	ὑπὸ βασιλέος κελευόμενοι ὡς ἀνέβησαν
[8, 19]	τῶν τε προβάτων τῶν Εὐβοϊκῶν	καταθύειν	ὅσα τις ἐθέλοι· κρέσσον γὰρ
[8, 110]	καὶ τὰς ἐν Ἑλλησπόντῳ γεφύρας	λύειν.	καὶ νῦν κατ᾽ ἡσυχίην πολλὴν
[8, 65]	εἴη ἀνθρώπων, καὶ πρόκατε φωνῆς	ἀκούειν,	καί οἱ φαίνεσθαι τὴν φωνὴν
[8, 135]	τὰ λεγόμενα ὑπὸ τοῦ προφήτεω	γράφειν	ἐς αὐτήν, φάναι δὲ Καρίῃ
[8, 115]	γίνοιτο ἐλαύνων, μελεδαίνειν τε καὶ	τρέφειν,	ἐν Θεσσαλίῃ τε τινὰς καὶ
[8, 19]	κρέσσον γὰρ εἶναι τὴν στρατιὴν	ἔχειν	ἢ τοὺς πολεμίους· παραίνεέ τε
[8, 135]	βαρβάρου γλώσσης ἀντὶ Ἑλλάδος, οὐδὲ	ἔχειν	ὅ τι χρήσωνται τῷ παρεόντι
[8, 122]	Ἑλλήνων μὲν τῶν ἄλλων ἔφησε	ἔχειν,	παρὰ Αἰγινητέων δὲ οὔ, ἀλλὰ
[8, 19]	στρατηγοὺς ἔλεγέ σφι ὡς δοκέοι	ἔχειν	τινὰ παλάμην, τῇ ἐλπίζοι τῶν
[8, 20]	εἰς ἅλα βάλλῃ βύβλινον, Εὐβοίης	ἀπέχειν	πολυμηκάδας αἶγας. τούτοισι οὐδὲν τοῖσι
[8, 132]	δόξῃ καὶ Ἡρακλέας στήλας ἴσον	ἀπέχειν.	συνέπιπτε δὲ τοιοῦτο ὥστε τοὺς
[8, 30]	Θεσσαλῶν, οὔτε δώσειν ἔφασαν χρήματα,	παρέχειν	τε σφίσι Θεσσαλοῖσι ὁμοίως μηδίζειν,
[8, 57]	τρέψονται, καὶ οὔτε σφέας Εὐρυβιάδης	κατέχειν	δυνήσεται οὔτε τις ἀνθρώπων ἄλλος
[8, 68]	τε πολλὸν χρόνον εἰσί τοι	ἀντέχειν	οἱ Ἕλληνες, ἀλλὰ σφέας διασκεδᾷς,
[8, 140]	ὑπερβάλοισθε οὔτε οἷοί τε ἐστὲ	ἀντέχειν	τὸν πάντα χρόνον. εἴδετε μὲν
[8, 40]	τῶνδε δὲ εἵνεκα προσεδεήθησαν αὐτῶν	σχεῖν	πρὸς Σαλαμῖνα Ἀθηναῖοι, ἵνα αὐτοὶ
[8, 40]	πυνθανόμενοι οὕτω δὴ προσεδεήθησαν σφέων	σχεῖν	πρὸς τὴν Σαλαμῖνα. ~οἱ μὲν
[8, 100]	δὲ σοὶ χρὴ τὴν Ἑλλάδα	παρασχεῖν	δεδουλωμένην, τριήκοντα μυριάδας τοῦ στρατοῦ
[8, 101]	τριήκοντα μυριάδας ἀπολεξάμενος τοῦ στρατοῦ	παρασχεῖν	μοι τὴν Ἑλλάδα δεδουλωμένην, αὐτὸν
[8, 100]	Πελοποννήσου· εἰ δὲ καὶ δοκέει	ἐπισχεῖν,	παρέχει ποιέειν ταῦτα. μηδὲ δυσθύμεε·
[8, 5]	~ὁ δὲ Θεμιστοκλέης τοὺς Ἕλληνας	ἐπισχεῖν	ὧδε ποιέει· Εὐρυβιάδῃ τούτων τῶν
[8, 102]	βασιλεῦ, χαλεπὸν μὲν ἐστὶ συμβουλευομένῳ	τυχεῖν	τὰ ἄριστα εἴπασαν, ἐπὶ μέντοι
[8, 65]	τοῦ Ξέρξεω ἐοῦσα ἔρημος Ἀθηναίων,	τυχεῖν	τότε ἐὼν ἅμα Δημαρήτῳ τῷ
[8, 142]	πόλεμον ἄχρηστα οἰκετέων ἐχόμενα πάντα	ἐπιθρέψειν,	ἔστ᾽ ἂν ὁ πόλεμος ὅδε
[8, 29]	τὰ ἐπιόντα ἐπὶ τὴν χώρην	ἀποτρέψειν”	~ταῦτά σφι ἐπαγγέλλοντο οἱ Θεσσαλοί.
[8, 141]	ἄγγελον ἐπ᾽ ὁμολογίῃ, πυθόμενοί τε	πέμψειν	κατὰ τάχος ἀγγέλους. ἐπίτηδες ὦν
[8, 50]	ἅμα Ξέρξῃ, ἐμπρήσας Θεσπιέων τὴν	πόλιν,	αὐτῶν ἐκλελοιπότων ἐς Πελοπόννησον, καὶ
[8, 61]	οὐκ ἐῶν ἐπιψηφίζειν ἀπόλι ἀνδρί·	πόλιν	γὰρ τὸν Θεμιστοκλέα παρεχόμενον οὕτω
[8, 35]	καὶ γὰρ τῶν Πανοπέων τὴν	πόλιν	ἐνέπρησαν καὶ Δαυλίων καὶ Αἰολιδέων.
[8, 137]	ἄνω Μακεδονίην ἀπίκοντο ἐς Λεβαίην	πόλιν.	(ἐνθαῦτα δὲ ἐθήτευον ἐπὶ μισθῷ
[8, 23]	ἐς Ἱστιαίην· ἀπικόμενοι δὲ τὴν	πόλιν	ἔσχον τῶν Ἱστιαιέων, καὶ τῆς
[8, 33]	καὶ κατὰ μὲν ἔκαυσαν Δρυμὸν	πόλιν	κατὰ δὲ Χαράδραν καὶ Ἔρωχον
[8, 32]	Παρνησοῦ ἡ κορυφή, κατὰ Νέωνα	πόλιν	κειμένη ἐπ᾽ ἑωυτῆς· Τιθορέα οὔνομα
[8, 127]	ἐξαγαγὼν ἐς λίμνην, τὴν δὲ	πόλιν	παραδιδοῖ Κριτοβούλῳ Τορωναίῳ ἐπιτροπεύειν καὶ
[8, 36]	ὦν οἱ Δελφοὶ ἐξέλιπον τὴν	πόλιν,	πλὴν ἑξήκοντα ἀνδρῶν καὶ τοῦ
[8, 90]	πατρόθεν τὸν τριήραρχον καὶ τὴν	πόλιν.	πρὸς δέ τι καὶ προσεβάλετο
[8, 32]	Ὀζόλας Λοκροὺς ἐξεκομίσαντο, ἐς Ἄμφισσαν	πόλιν	τὴν ὑπὲρ τοῦ Κρισαίου πεδίου
[8, 41]	Ἀθηναῖοι καὶ προθυμότερον ἐξέλιπον τὴν	πόλιν,	ὡς καὶ τῆς θεοῦ ἀπολελοιπυίης
[8, 28]	τῇ ἐσβολῇ ἣ ἐστὶ κατὰ	Ὑάμπολιν,	ἐν ταύτῃ τάφρον μεγάλην ὀρύξαντες
[8, 33]	καὶ Τριτέας καὶ Ἐλάτειαν καὶ	Ὑάμπολιν	καὶ Παραποταμίους καὶ Ἄβας, ἔνθα
[8, 54]	τὰ ἱρὰ ἀναβάντας ἐς τὴν	ἀκρόπολιν,	εἴτε δὴ ὦν ὄψιν τινὰ
[8, 56]	ἔσχε τὰ περὶ τὴν Ἀθηναίων	ἀκρόπολιν,	ἐς τοσοῦτον θόρυβον ἀπίκοντο ὡς
[8, 51]	πένητας ἀνθρώπους, οἳ φραξάμενοι τὴν	ἀκρόπολιν	θύρῃσί τε καὶ ξύλοισι ἠμύνοντο
[8, 53]	ἀναβεβηκότας οἱ Ἀθηναῖοι ἐπὶ τὴν	ἀκρόπολιν,	οἳ μὲν ἐρρίπτεον ἑωυτοὺς κατὰ
[8, 53]	ἱρὸν συλήσαντες ἐνέπρησαν πᾶσαν τὴν	ἀκρόπολιν.	~σχὼν δὲ παντελέως τὰς Ἀθήνας
[8, 41]	καὶ τῆς θεοῦ ἀπολελοιπυίης τὴν	ἀκρόπολιν.	ὡς δέ σφι πάντα ὑπεξέκειτο,
[8, 106]	οἱ ὑπισχνεύμενος ἀντὶ τούτων ὅσα	μιν	ἀγαθὰ ποιήσει ἢν κομίσας τοὺς
[8, 118]	ἐς τὴν Ἀσίην. (πλέοντα δέ	μιν	ἄνεμον Στρυμονίην ὑπολαβεῖν μέγαν καὶ
[8, 8]	τούτου γνώμη μοι ἀποδεδέχθω πλοίῳ	μιν	ἀπικέσθαι ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον. ὡς
[8, 135]	ἐς αὐτήν, φάναι δὲ Καρίῃ	μιν	γλώσσῃ χρᾶν, συγγραψάμενον δὲ οἴχεσθαι
[8, 134]	ἑτέρου ἀπεχομένους· οἳ δὲ σύμμαχόν	μιν	εἵλοντο εἶναι. διὰ τοῦτο μὲν
[8, 87]	Ἀττικῆς νεὸς τριήραρχος ὡς εἶδέ	μιν	ἐμβάλλουσαν νηὶ ἀνδρῶν βαρβάρων, νομίσας
[8, 143]	ἀλλὰ θεοῖσί τε συμμάχοισι πίσυνοί	μιν	ἐπέξιμεν ἀμυνόμενοι καὶ τοῖσι ἥρωσι,
[8, 93]	ἔκειτο μύριαι δραχμαί, ὃς ἄν	μιν	ζωὴν ἕλῃ· δεινὸν γάρ τι
[8, 93]	ἂν ἐπαύσατο πρότερον ἢ εἷλέ	μιν	ἢ καὶ αὐτὸς ἥλω. (τοῖσι
[8, 109]	Πέρσην, ἵνα ἢν ἄρα τί	μιν	καταλαμβάνῃ πρὸς Ἀθηναίων πάθος ἔχῃ
[8, 124]	Λακεδαίμονα ἀπίκετο θέλων τιμηθῆναι· καὶ	μιν	Λακεδαιμόνιοι καλῶς μὲν ὑπεδέξαντο, μεγάλως
[8, 124]	τούτῳ στέφανον ἐλαίης· ἐδωρήσαντό τέ	μιν	ὄχῳ τῷ ἐν Σπάρτῃ καλλιστεύσαντι.
[8, 97]	ναυμαχίην ἄλλην ποιησόμενος. (ὁρῶντες δέ	μιν	πάντες οἱ ἄλλοι ταῦτα πρήσσοντα
[8, 106]	γυναῖκα. (ὡς δὲ ἄρα πανοικίῃ	μιν	περιέλαβε, ἔλεγε ὁ Ἑρμότιμος τάδε.
[8, 107]	ἐς Ἔφεσον, καλέσας Μαρδόνιον ἐκέλευσέ	μιν	τῆς στρατιῆς διαλέγειν τοὺς βούλεται,
[8, 120]	καὶ τῆς Ἠιόνος, ὅθεν δή	μιν	φασὶ ἐπιβῆναι ἐπὶ τὴν νέα.
[8, 133]	οὔνομα ἦν Μῦς, ἐντειλάμενος πανταχῇ	μιν	χρησόμενον ἐλθεῖν, τῶν οἷά τε
[8, 111]	τῆς ἑωυτῶν ἀδυναμίης τὴν Ἀθηναίων	δύναμιν	εἶναι κρέσσω. ~οὗτοι μὲν δὴ
[8, 24]	ἀνθρώπων, οἳ ἤλπισαν τὴν βασιλέος	δύναμιν	ὑπερβαλέεσθαι” ~ταῦτα ἐπαγγειλαμένου, μετὰ ταῦτα
[8, 140]	τὴν νῦν παρ᾽ ἐμοὶ ἐοῦσαν	δύναμιν·	ὥστε καὶ ἢν ἡμέας ὑπερβάλησθε
[8, 100]	ὁ τὸ πᾶν φέρων ἐστὶ	ἡμῖν,	ἀλλ᾽ ἀνδρῶν τε καὶ ἵππων.
[8, 22]	πρὸς τὸν βάρβαρον ἀπ᾽ ὑμέων	ἡμῖν	γέγονε” (Θεμιστοκλέης δὲ ταῦτα ἔγραφε,
[8, 29]	πᾶν ἔχοντες οὐ μνησικακέομεν, ἀλλ᾽	ἡμῖν	γενέσθω ἀντ᾽ αὐτῶν πεντήκοντα τάλαντα
[8, 22]	καὶ νῦν ἐκ τοῦ μέσου	ἡμῖν	ἕζεσθε καὶ αὐτοὶ καὶ τῶν
[8, 80]	αὐτοῖσι μὴ πιστὰ γένηται, ὅμοιον	ἡμῖν	ἔσται· οὐ γὰρ ἔτι διαδρήσονται,
[8, 29]	βαρβάρῳ τοσοῦτο δυνάμεθα ὥστε ἐπ᾽	ἡμῖν	ἐστι τῆς γῆς ἐστερῆσθαι καὶ
[8, 29]	τοῖσι Ἕλλησι, ὅσον χρόνον ἐκεῖνα	ἡμῖν	ἥνδανε, πλέον αἰεί κοτε ὑμέων
[8, 100]	τῆς ἠπείρου τῆσδε· οἵ τε	ἡμῖν	ἠντιώθησαν, ἔδοσαν δίκας. (εἰ μέν
[8, 60]	Αἰγίνῃ καὶ Σαλαμῖνι, ἐν τῇ	ἡμῖν	καὶ λόγιον ἐστὶ τῶν ἐχθρῶν
[8, 109]	γὰρ ἔχει ἐς τὸ παρεὸν	ἡμῖν,	νῦν μὲν ἐν τῇ Ἑλλάδι
[8, 140]	βασιλέος ταύτῃ ὁρμημένου. ἔστε ἐλεύθεροι,	ἡμῖν	ὁμαιχμίην συνθέμενοι ἄνευ τε δόλου
[8, 29]	μᾶλλον γνωσιμαχέετε μὴ εἶναι ὅμοιοι	ἡμῖν.	(πρόσθε τε γὰρ ἐν τοῖσι
[8, 60]	ἀναπεπταμένῳ ναυμαχήσεις, ἐς τὸ ἥκιστα	ἡμῖν	σύμφορον ἐστὶ νέας ἔχουσι βαρυτέρας
[8, 62]	τὴν Ἑλλάδα· τὸ πᾶν γὰρ	ἡμῖν	τοῦ πολέμου φέρουσι αἱ νέες.
[8, 60]	δὲ Σαλαμὶς περιγίνεται, ἐς τὴν	ἡμῖν	ὑπέκκειται τέκνα τε καὶ γυναῖκες.
[8, 143]	τῷ Μήδῳ δύναμις ἤ περ	ἡμῖν,	ὥστε οὐδὲν δέει τοῦτό γε
[8, 140]	ἐκτημένων. (ἀλλὰ πείθεσθε· πολλοῦ γὰρ	ὑμῖν	ἄξια ταῦτα, εἰ βασιλεύς γε
[8, 118]	διαδεξάτω ὑμέων βασιλέος κηδόμενος· ἐν	ὑμῖν	γὰρ οἶκε εἶναι ἐμοὶ ἡ
[8, 142]	οὔτε γε ἄλλοισι Ἑλλήνων οὐδαμοῖσι,	ὑμῖν	δὲ δὴ καὶ διὰ πάντων
[8, 142]	τύραννος γὰρ ἐὼν τυράννῳ συγκατεργάζεται·	ὑμῖν	δὲ οὐ ποιητέα, εἴ περ
[8, 137]	εἶπε θεοβλαβὴς γενόμενος μισθὸν δὲ	ὑμῖν	ἐγὼ ὑμέων ἄξιον τόνδε ἀποδίδωμι”
[8, 140]	βασιλεύς γε ὁ μέγας μούνοισι	ὑμῖν	Ἑλλήνων τὰς ἁμαρτάδας ἀπιεὶς ἐθέλει
[8, 60]	καὶ νικήσωμεν τῇσι νηυσί, οὔτε	ὑμῖν	ἐς τὸν Ἰσθμὸν παρέσονται οἱ
[8, 22]	πρὸς ἡμέων γίνεσθε· εἰ δὲ	ὑμῖν	ἐστι τοῦτο μὴ δυνατὸν ποιῆσαι,
[8, 140]	αὐτῶν, ἀλλὰ καταλύσασθε· παρέχει δὲ	ὑμῖν	κάλλιστα καταλύσασθαι, βασιλέος ταύτῃ ὁρμημένου.
[8, 142]	ἤδη πολλόν. (ἀντὶ τούτων δὲ	ὑμῖν	Λακεδαιμόνιοί τε καὶ οἱ σύμμαχοι
[8, 144]	ἐθέλειν ἡμέων τοὺς οἰκέτας. (καὶ	ὑμῖν	μὲν ἡ χάρις ἐκπεπλήρωται, ἡμεῖς
[8, 140]	ὑπερβάλησθε καὶ νικήσητε, τοῦ περ	ὑμῖν	οὐδεμία ἐλπὶς εἴ περ εὖ
[8, 140]	εἰ γὰρ ἐνώρων τοῦτο ἐν	ὑμῖν,	οὐκ ἄν κοτε ἐς ὑμέας
[8, 140]	ὑμέων πείθεσθαι Μαρδονίῳ. (ἐνορῶ γὰρ	ὑμῖν	οὐκ οἵοισί τε ἐσομένοισι τὸν
[8, 22]	τῶν Καρῶν δέεσθε τὰ αὐτὰ	ὑμῖν	ποιέειν. εἰ δὲ μηδέτερον τούτων
[8, 75]	γὰρ ἀλλήλοισι ὁμοφρονέουσι οὔτε ἀντιστήσονται	ὑμῖν,	πρὸς ἑωυτούς τε σφέας ὄψεσθε
[8, 142]	πολλοὺς ἐλευθερώσαντες ἀνθρώπων. πιεζευμένοισι μέντοι	ὑμῖν	συναχθόμεθα, καὶ ὅτι καρπῶν ἐστερήθητε
[8, 140]	ὑμέτερον αἴτιον γένηται. (λέγω δὲ	ὑμῖν	τάδε. νῦν τί μαίνεσθε πόλεμον
[8, 29]	αὐτῶν πεντήκοντα τάλαντα ἀργυρίου, καὶ	ὑμῖν	ὑποδεκόμεθα τὰ ἐπιόντα ἐπὶ τὴν
[8, 24]	βουλομένῳ ὑμέων παραδίδωσι ἐκλιπόντα τὴν	τάξιν	καὶ ἐλθόντα θεήσασθαι ὅκως μάχεται
[8, 86]	σὺν κόσμῳ ναυμαχεόντων καὶ κατὰ	τάξιν,	τῶν δὲ βαρβάρων οὔτε τεταγμένων
[8, 41]	τὴν ἑωυτῶν. μετὰ δὲ τὴν	ἄπιξιν	κήρυγμα ἐποιήσαντο, Ἀθηναίων τῇ τις
[8, 125]	τὸν Θεμιστοκλέα, τὴν ἐς Λακεδαίμονα	ἄπιξιν	προφέρων, ὡς διὰ τὰς Ἀθήνας
[8, 143]	τοῖσι ἥρωσι, τῶν ἐκεῖνος οὐδεμίαν	ὄπιν	ἔχων ἐνέπρησε τούς τε οἴκους
[8, 3]	ἀγῶνα ἐποιεῦντο, πρόφασιν τὴν Παυσανίεω	ὕβριν	προϊσχόμενοι ἀπείλοντο τὴν ἡγεμονίην τοὺς
[8, 62]	ἀναλαβόντες τοὺς οἰκέτας κομιεύμεθα ἐς	Σῖριν	τὴν ἐν Ἰταλίῃ, ἥ περ
[8, 12]	ἀπολέεσθαι ἐς οἷα κακὰ ἧκον.	πρὶν	γὰρ ἢ καὶ ἀναπνεῦσαι σφέας
[8, 37]	σφι τέρεα ἔτι μέζονα τοῦ	πρὶν	γενομένου τέρεος. θῶμα μὲν γὰρ
[8, 8]	τὴν θάλασσαν οὐ πρότερον ἀνέσχε	πρὶν	ἢ ἀπίκετο ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον,
[8, 3]	~ἐγένετο γὰρ κατ᾽ ἀρχὰς λόγος,	πρὶν	ἢ καὶ ἐς Σικελίην πέμπειν
[8, 59]	συνέδριον. ~ὡς δὲ ἄρα συνελέχθησαν,	πρὶν	ἢ τὸν Εὐρυβιάδην προθεῖναι τὸν
[8, 144]	ποιήσομεν τῶν ἐκεῖνος ἡμέων προσεδέετο.	πρὶν	ὦν παρεῖναι ἐκεῖνον ἐς τὴν
[8, 141]	ὥστε ὁμοῦ σφεων γίνεσθαι τὴν	κατάστασιν·	ἐπανέμειναν γὰρ οἱ Ἀθηναῖοι διατρίβοντες,
[8, 3]	ἐκείνου ἤδη τὸν ἀγῶνα ἐποιεῦντο,	πρόφασιν	τὴν Παυσανίεω ὕβριν προϊσχόμενοι ἀπείλοντο
[8, 123]	Κροίσου κρητῆρος. ~μετὰ δὲ τὴν	διαίρεσιν	τῆς ληίης ἔπλεον οἱ Ἕλληνες
[8, 83]	κρέσσω αἱρέεσθαι καὶ καταπλέξας τὴν	ῥῆσιν,	ἐσβαίνειν ἐκέλευε ἐς τὰς νέας.
[8, 132]	ὡς φανεροὶ ἐγένοντο, ἐξενείκαντος τὴν	ἐπιχείρησιν	ἑνὸς τῶν μετεχόντων, οὕτω δὴ
[8, 21]	οὐκέτι ἐς ἀναβολὰς ἐποιεῦντο τὴν	ἀποχώρησιν,	ἐκομίζοντο δὲ ὡς ἕκαστοι ἐτάχθησαν,
[8, 76]	ἀπολαμφθέντες ἐν τῇ Σαλαμῖνι δοῖεν	τίσιν	τῶν ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ ἀγωνισμάτων. ἐς
[8, 38]	ὁπλίτας μέζονας ἢ κατ᾽ ἀνθρώπων	φύσιν	ἔχοντας ἕπεσθαί σφι κτείνοντας καὶ
[8, 27]	τὸν Παρνησὸν οἱ Φωκέες ἔχοντες	μάντιν	Τελλίην τὸν Ἠλεῖον, ἐνθαῦτα ὁ
[8, 135]	θεσπιέειν ἔμελλε, καὶ πρόκατε τὸν	πρόμαντιν	βαρβάρῳ γλώσσῃ χρᾶν. (καὶ τοὺς
[8, 41]	εἵνεκα οὐκ ἥκιστα. λέγουσι Ἀθηναῖοι	ὄφιν	μέγαν φύλακα τῆς ἀκροπόλιος ἐνδιαιτᾶσθαι
[8, 128]	δὲ καὶ τῶν ἄλλων Παλληναίων	συμμαχίν.	(τοῖσι δὲ στρατηγοῖσι ἐπιλεξαμένοισι τὸ
[8, 106]	ὠνείδισε, ἀχθέντων τῶν παίδων ἐς	ὄψιν	ἠναγκάζετο ὁ Πανιώνιος τῶν ἑωυτοῦ
[8, 26]	εἶναι. ἄγοντες δὲ τούτους ἐς	ὄψιν	τὴν βασιλέος ἐπυνθάνοντο οἱ Πέρσαι
[8, 114]	στρατιὴν ἐν Θεσσαλίῃ, ἐλθὼν ἐς	ὄψιν	τὴν Ξέρξεω ἔλεγε τάδε. (ὦ
[8, 54]	τὴν ἀκρόπολιν, εἴτε δὴ ὦν	ὄψιν	τινὰ ἰδὼν ἐνυπνίου ἐνετέλλετο ταῦτα,
[8, 117]	οὗτοι μὲν τοῦτον τὸν μισθὸν	ἔλαβον,	οἱ δὲ Πέρσαι ὡς ἐκ
[8, 12]	οἱ ταύτῃ ἀκούοντες ταῦτα ἐς	φόβον	κατιστέατο, ἐλπίζοντες πάγχυ ἀπολέεσθαι ἐς
[8, 56]	τὴν Ἀθηναίων ἀκρόπολιν, ἐς τοσοῦτον	θόρυβον	ἀπίκοντο ὡς ἔνιοι τῶν στρατηγῶν
[8, 87]	παρὰ βασιλέι. (ἐπειδὴ γὰρ ἐς	θόρυβον	πολλὸν ἀπίκετο τὰ βασιλέος πρήγματα,
[8, 11]	ἐς τὸ μέσον τὰς πρύμνας	συνήγαγον,	δεύτερα δὲ σημήναντος ἔργου εἴχοντο
[8, 132]	καταπλῶσαι ἐς τὴν Ἰωνίην· οἳ	προήγαγον	αὐτοὺς μόγις μέχρι Δήλου. (τὸ
[8, 106]	ποιήσαντα ἀνόσια, νόμῳ δικαίῳ χρεώμενοι,	ὑπήγαγον	ἐς χεῖρας τὰς ἐμάς, ὥστε
[8, 52]	ὄχθον, τὸν Ἀθηναῖοι καλέουσι Ἀρήιον	πάγον,	ἐπολιόρκεον τρόπον τοιόνδε· ὅκως στυππεῖον
[8, 38]	δὲ περιεόντες ἰθὺ Βοιωτῶν ἔφευγον.	ἔλεγον	δὲ οἱ ἀπονοστήσαντες οὗτοι τῶν
[8, 142]	δὲ ἐπαύσατο λέγων Ἀλέξανδρος, διαδεξάμενοι	ἔλεγον	οἱ ἀπὸ Σπάρτης ἄγγελοι ἡμέας
[8, 26]	αὐτοὺς ταῦτα. (οἳ δέ σφι	ἔλεγον	ὡς Ὀλύμπια ἄγουσι καὶ θεωρέοιεν
[8, 32]	στρατόν· ὁκόσα δὲ ἐπέσχον, πάντα	ἐπέφλεγον	καὶ ἔκειρον, καὶ ἐς τὰς
[8, 32]	τὴν Φωκίδα· Θεσσαλοὶ γὰρ οὕτω	ἦγον	τὸν στρατόν· ὁκόσα δὲ ἐπέσχον,
[8, 76]	κέρας κυκλούμενοι πρὸς τὴν Σαλαμῖνα,	ἀνῆγον	δὲ οἱ ἀμφὶ τὴν Κέον
[8, 10]	ὀλίγῃσι, πάγχυ σφι μανίην ἐπενείκαντες	ἀνῆγον	καὶ αὐτοὶ τὰς νέας, ἐλπίσαντες
[8, 76]	δέ, ἐπειδὴ ἐγίνοντο μέσαι νύκτες,	ἀνῆγον	μὲν τὸ ἀπ᾽ ἑσπέρης κέρας
[8, 84]	κατὰ τοὺς Αἰακίδας ἀπεδήμησε. ~ἐνθαῦτα	ἀνῆγον	τὰς νέας ἁπάσας Ἕλληνες, ἀναγομένοισι
[8, 70]	ναυμαχέοντας. ~ἐπεὶ δὲ παρήγγελλον ἀναπλέειν,	ἀνῆγον	τὰς νέας ἐπὶ τὴν Σαλαμῖνα
[8, 76]	τῇσι νηυσί. (τῶνδε δὲ εἵνεκα	ἀνῆγον	τὰς νέας, ἵνα δὴ τοῖσι
[8, 15]	ἀλλὰ παρακελευσάμενοι κατὰ μέσον ἡμέρης	ἀνῆγον	τὰς νέας. συνέπιπτε δὲ ὥστε
[8, 107]	οἱ στρατηγοὶ ἐκ τοῦ Φαλήρου	ἀπῆγον	ὀπίσω ἐς τὸν Ἑλλήσποντον ὡς
[8, 94]	Φαλήρῳ. ~Ἀδείμαντον δὲ τὸν Κορίνθιον	στρατηγὸν	λέγουσι Ἀθηναῖοι αὐτίκα κατ᾽ ἀρχάς,
[8, 4]	οὐκ ἔπειθον, μεταβάντες τὸν Ἀθηναίων	στρατηγὸν	πείθουσι Θεμιστοκλέα ἐπὶ μισθῷ τριήκοντα
[8, 2]	ἑβδομήκοντα καὶ μία. (τὸν δὲ	στρατηγὸν	τὸν τὸ μέγιστον κράτος ἔχοντα
[8, 4]	βουλευομένους ἐδέοντο Εὐρυβιάδεω προσμεῖναι χρόνον	ὀλίγον,	ἔστ᾽ ἂν αὐτοὶ τέκνα τε
[8, 74]	αὐτῶν ἀνὴρ ἀνδρὶ παραστὰς σιγῇ	λόγον	ἐποιέετο, θῶμα ποιεύμενοι τὴν Εὐρυβιάδεω
[8, 111]	πρὸς ταῦτα λέγοντες ὡς κατὰ	λόγον	ἦσαν ἄρα αἱ Ἀθῆναι μεγάλαι
[8, 9]	~τοῦτο δὲ ἀκούσαντες οἱ Ἕλληνες	λόγον	σφίσι αὐτοῖσι ἐδίδοσαν. πολλῶν δὲ
[8, 100]	λογισάμενος ὦν ταῦτα προσέφερε τὸν	λόγον	τόνδε. (δέσποτα, μήτε λυπέο μήτε
[8, 49]	πρὸ τῆς Πελοποννήσου, ἐπιλέγοντες τὸν	λόγον	τόνδε, ὡς εἰ νικηθέωσι τῇ
[8, 111]	οὐκ ἔδοσαν, ἀλλὰ προϊσχομένου Θεμιστοκλέος	λόγον	τόνδε, ὡς ἥκοιεν Ἀθηναῖοι περὶ
[8, 65]	τε καὶ μηδενὶ ἄλλῳ τὸν	λόγον	τοῦτον εἴπῃς· (ἢν γάρ τοι
[8, 142]	Μακεδὼν ἀναγνώσῃ, λεήνας τὸν Μαρδονίου	λόγον.	(τούτῳ μὲν γὰρ ταῦτα ποιητέα
[8, 59]	ἢ τὸν Εὐρυβιάδην προθεῖναι τὸν	λόγον	τῶν εἵνεκα συνήγαγε τοὺς στρατηγούς,
[8, 100]	οὐδεμία ἔκδυσις μὴ οὐ δόντας	λόγον	τῶν ἐποίησαν νῦν τε καὶ
[8, 24]	ἐς τὴν Ἱστιαίην ὁ κῆρυξ,	σύλλογον	ποιησάμενος παντὸς τοῦ στρατοπέδου ἔλεγε
[8, 83]	ἠώς τε διέφαινε καὶ οἳ	σύλλογον	τῶν ἐπιβατέων ποιησάμενοι, προηγόρευε εὖ
[8, 89]	ὡς ἀποδεξόμενοί τι καὶ αὐτοὶ	ἔργον	βασιλέι, τῇσι σφετέρῃσι νηυσὶ φευγούσῃσι
[8, 11]	οἱ Ἀθηναῖοι διὰ τοῦτο τὸ	ἔργον	ἔδοσαν αὐτῷ χῶρον ἐν Σαλαμῖνι.
[8, 82]	πᾶσαν. διὰ δὲ τοῦτο τὸ	ἔργον	ἐνεγράφησαν Τήνιοι ἐν Δελφοῖσι ἐς
[8, 71]	παντὸς ἀνδρὸς ἐργαζομένου, ἤνετο τὸ	ἔργον·	καὶ γὰρ λίθοι καὶ πλίνθοι
[8, 88]	εἰ ἀληθέως ἐστὶ Ἀρτεμισίης τὸ	ἔργον,	καὶ τοὺς φάναι, σαφέως τὸ
[8, 90]	ὡς γὰρ εἶδε σφέας Ξέρξης	ἔργον	μέγα ἐργασαμένους, ἐτράπετο πρὸς τοὺς
[8, 85]	Θεομήστωρ μὲν διὰ τοῦτο τὸ	ἔργον	Σάμου ἐτυράννευσε καταστησάντων τῶν Περσέων,
[8, 90]	τινα ἴδοι Ξέρξης τῶν ἑωυτοῦ	ἔργον	τι ἀποδεικνύμενον ἐν τῇ ναυμαχίῃ,
[8, 116]	γῆς τε τῆς Κρηστωνικῆς Θρῆιξ	ἔργον	ὑπερφυὲς ἐργάσατο· ὃς οὔτε αὐτὸς
[8, 102]	τὰ νοέων λέγει, σὸν τὸ	ἔργον	ὦ δέσποτα γίνεται· οἱ γὰρ
[8, 84]	δὴ οἱ ἄλλοι Ἀμεινίῃ βοηθέοντες	συνέμισγον.	(Ἀθηναῖοι μὲν οὕτω λέγουσι τῆς
[8, 94]	Ἀθηναῖοι αὐτίκα κατ᾽ ἀρχάς, ὡς	συνέμισγον	αἱ νέες, ἐκπλαγέντα τε καὶ
[8, 16]	οἱ Ἕλληνες ἐπανέπλεόν τε καὶ	συνέμισγον.	ἐν ταύτῃ τῇ ναυμαχίῃ παραπλήσιοι
[8, 38]	οἱ δὲ περιεόντες ἰθὺ Βοιωτῶν	ἔφευγον.	ἔλεγον δὲ οἱ ἀπονοστήσαντες οὗτοι
[8, 107]	ἔδοξάν τε νέας εἶναι καὶ	ἔφευγον	ἐπὶ πολλόν· χρόνῳ δὲ μαθόντες
[8, 53]	οἳ δὲ ἐς τὸ μέγαρον	κατέφευγον.	τῶν δὲ Περσέων οἱ ἀναβεβηκότες
[8, 20]	ὁ χρησμός. φράζεο, βαρβαρόφωνος ὅταν	ζυγὸν	εἰς ἅλα βάλλῃ βύβλινον, Εὐβοίης
[8, 137]	τυραννίδα τρόπῳ τοιῷδε. ἐξ Ἄργεος	ἔφυγον	ἐς Ἰλλυριοὺς τῶν Τημένου ἀπογόνων
[8, 112]	Πάριοι δὲ Θεμιστοκλέα χρήμασι ἱλασάμενοι	διέφυγον	τὸ στράτευμα. Θεμιστοκλέης μέν νυν
[8, 41]	πάντα ὑπεξέκειτο, ἔπλεον ἐς τὸ	στρατόπεδον.	~ἐπεὶ δὲ οἱ ἀπ᾽ Ἀρτεμισίου
[8, 84]	ἅπαν ἀκοῦσαι τὸ τῶν Ἑλλήνων	στρατόπεδον,	ὀνειδίσασαν πρότερον τάδε, ὦ δαιμόνιοι,
[8, 126]	κατεπείγοντος ἥκειν ἐς τὸ ἄλλο	στρατόπεδον,	οὐκ ἐδικαίου ἐντυχὼν ἀπεστεῶσι Ποτιδαιήτῃσι
[8, 81]	ἐπορμέοντας· περιέχεσθαι γὰρ πᾶν τὸ	στρατόπεδον	τὸ Ἑλληνικὸν ὑπὸ τῶν νεῶν
[8, 75]	ἐξελθὼν δὲ πέμπει ἐς τὸ	στρατόπεδον	τὸ Μήδων ἄνδρα πλοίῳ ἐντειλάμενος
[8, 65]	φέρεσθαι ἐπὶ Σαλαμῖνος ἐπὶ τὸ	στρατόπεδον	τὸ τῶν Ἑλλήνων. οὕτω δὴ
[8, 94]	ἐπ᾽ ἐξεργασμένοισι ἐλθεῖν ἐς τὸ	στρατόπεδον.	τούτους μὲν τοιαύτη φάτις ἔχει
[8, 132]	ἀπίκοντο Ἰώνων ἄγγελοι ἐς τὸ	στρατόπεδον	τῶν Ἑλλήνων, οἳ καὶ ἐς
[8, 53]	ἐόντος τοῦ χώρου. (ὡς δὲ	εἶδον	αὐτοὺς ἀναβεβηκότας οἱ Ἀθηναῖοι ἐπὶ
[8, 4]	ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον Ἑλλήνων ἀπικόμενοι ὡς	εἶδον	νέας τε πολλὰς καταχθείσας ἐς
[8, 108]	ναυτικὸν τὸν Ξέρξεω στρατὸν οὐκ	ἐπεῖδον	διώξαντες μέχρι Ἄνδρου, ἐς δὲ
[8, 113]	ἐξήλαυνον ἐς Βοιωτοὺς τὴν αὐτὴν	ὁδόν.	ἔδοξε γὰρ Μαρδονίῳ ἅμα μὲν
[8, 98]	καὶ ἄνδρες διεστᾶσι κατὰ ἡμερησίην	ὁδὸν	ἑκάστην ἵππος τε καὶ ἀνὴρ
[8, 117]	σιτία τε πλέω ἢ κατ᾽	ὁδὸν	ἐλάγχανον, καὶ οὐδένα τε κόσμον
[8, 115]	τὸν στρατὸν καὶ δυσεντερίη κατ᾽	ὁδὸν	ἔφθειρε. τοὺς δὲ καὶ νοσέοντας
[8, 143]	ἂν ὁ ἥλιος τὴν αὐτὴν	ὁδὸν	ἴῃ τῇ περ καὶ νῦν
[8, 39]	Φυλάκου μὲν παρ᾽ αὐτὴν τὴν	ὁδὸν	κατύπερθε τοῦ ἱροῦ τῆς Προναίης,
[8, 71]	Ἰσθμῷ καὶ συγχώσαντες τὴν Σκιρωνίδα	ὁδόν,	μετὰ τοῦτο ὥς σφι ἔδοξε
[8, 25]	οἱ δὲ ἀμφὶ Ξέρξην ἐς	ὁδὸν	ὁρμέατο. ~ἧκον δέ σφι αὐτόμολοι
[8, 7]	φράξαντες αὐτῶν τὴν ὀπίσω φέρουσαν	ὁδόν,	σφεῖς δὲ ἐπισπόμενοι ἐξ ἐναντίης.
[8, 130]	στρατιὴν ἐκ Χερσονήσου διεπόρθμευσε ἐς	Ἄβυδον,	ἐχειμέριζε ἐν Κύμῃ. ἔαρος δὲ
[8, 117]	Ἑλλήσποντον τῇσι νηυσὶ διέβησαν ἐς	Ἄβυδον·	τὰς γὰρ σχεδίας οὐκ εὗρον
[8, 46]	Κήιοι τὰς αὐτὰς παρεχόμενοι, ἔθνος	ἐὸν	Ἰωνικὸν ἀπὸ Ἀθηνέων. (Νάξιοι δὲ
[8, 40]	βάρβαρον, τῶν μὲν εὗρον οὐδὲν	ἐόν,	οἳ δὲ ἐπυνθάνοντο τὸν Ἰσθμὸν
[8, 144]	ἐργασαμένῳ, αὖτις δὲ τὸ Ἑλληνικὸν	ἐὸν	ὅμαιμόν τε καὶ ὁμόγλωσσον καὶ
[8, 98]	ὅ τι θᾶσσον παραγίνεται θνητὸν	ἐόν·	οὕτω τοῖσι Πέρσῃσι ἐξεύρηται τοῦτο.
[8, 26]	βασιλέος. (πυνθανόμενος γὰρ τὸ ἄεθλον	ἐὸν	στέφανον ἀλλ᾽ οὐ χρήματα, οὔτε
[8, 70]	ἥκιστα δὲ τοὺς ἀπὸ Πελοποννήσου·	ἀρρώδεον	δὲ ὅτι αὐτοὶ μὲν ἐν
[8, 74]	ἐν Σαλαμῖνι ὅμως ταῦτα πυνθανόμενοι	ἀρρώδεον,	οὐκ οὕτω περὶ σφίσι αὐτοῖσι
[8, 122]	Ἕλληνες ἐς Δελφοὺς ἐπειρώτων τὸν	θεὸν	κοινῇ εἰ λελάβηκε πλήρεα καὶ
[8, 14]	τῷ παρεόντι. τοῖσι δε Ἕλλησι	ἐπεβοήθεον	νέες τρεῖς καὶ πεντήκοντα Ἀττικαί.
[8, 1]	Λοκροὶ δέ σφι οἱ Ὀπούντιοι	ἐπεβοήθεον	πεντηκοντέρους ἔχοντες ἑπτά. ~ἦσαν μὲν
[8, 115]	καὶ ἔλειπον οὐδέν· ταῦτα δ᾽	ἐποίεον	ὑπὸ λιμοῦ. (ἐπιλαβὼν δὲ λοιμός
[8, 76]	ἀνῆγον δὲ οἱ ἀμφὶ τὴν	Κέον	τε καὶ τὴν Κυνόσουραν τεταγμένοι,
[8, 85]	ἠῶ τε καὶ τὸν Πειραιέα.	ἐθελοκάκεον	μέντοι αὐτῶν κατὰ τὰς Θεμιστοκλέος
[8, 73]	νῦν τε καὶ τὸ πάλαι	οἴκεον,	Ἀρκάδες τε καὶ Κυνούριοι· ἓν
[8, 67]	(Πάριοι δὲ ὑπολειφθέντες ἐν Κύθνῳ	ἐκαραδόκεον	τὸν πόλεμον κῇ ἀποβήσεται) οἱ
[8, 78]	τῆς ἡμέρης ὥρων αὐτοὺς τεταγμένους,	ἐδόκεον	κατὰ χώρην εἶναι. ~συνεστηκότων δὲ
[8, 130]	ἦσαν τῷ θυμῷ, πεζῇ δὲ	ἐδόκεον	πολλῷ κρατήσειν τὸν Μαρδόνιον. (ἐόντες
[8, 108]	τὰς νέας εἶναι περὶ Φάληρον,	ἐδόκεόν	τε ναυμαχήσειν σφέας παραρτέοντό τε
[8, 4]	βαρβάρων ἀπέβαινε ἤ ὡς αὐτοὶ	κατεδόκεον,	καταρρωδήσαντες δρησμὸν ἐβουλεύοντο ἀπὸ τοῦ
[8, 52]	τὸν Ἀθηναῖοι καλέουσι Ἀρήιον πάγον,	ἐπολιόρκεον	τρόπον τοιόνδε· ὅκως στυππεῖον περὶ
[8, 29]	ὅσον χρόνον ἐκεῖνα ἡμῖν ἥνδανε,	πλέον	αἰεί κοτε ὑμέων ἐφερόμεθα· νῦν
[8, 13]	Ἑλληνικῷ τὸ Περσικὸν μηδὲ πολλῷ	πλέον	εἴη. ~οὗτοι μέν νυν περὶ
[8, 100]	τὸν βίον ὑπὲρ μεγάλων αἰωρηθέντα·	πλέον	μέντοι ἔφερέ οἱ ἡ γνώμη
[8, 66]	τὴν Ἱστιαίην, ἐπισχόντες ἡμέρας τρεῖς	ἔπλεον	δι᾽ Εὐρίπου, καὶ ἐν ἑτέρῃσι
[8, 23]	μέσου ἡμέρης, τὸ ἀπὸ τούτου	ἔπλεον	ἐς Ἱστιαίην· ἀπικόμενοι δὲ τὴν
[8, 133]	σφέων. ~οἱ μὲν δὴ Ἕλληνες	ἔπλεον	ἐς τὴν Δῆλον, Μαρδόνιος δὲ
[8, 41]	ὡς δέ σφι πάντα ὑπεξέκειτο,	ἔπλεον	ἐς τὸ στρατόπεδον. ~ἐπεὶ δὲ
[8, 123]	δὲ τὴν διαίρεσιν τῆς ληίης	ἔπλεον	οἱ Ἕλληνες ἐς τὸν Ἰσθμὸν
[8, 9]	γινομένην τῆς ἡμέρης φυλάξαντες αὐτοὶ	ἐπανέπλεον	ἐπὶ τοὺς βαρβάρους, ἀπόπειραν αὐτῶν
[8, 16]	περιλάβοιεν αὐτούς. ~ἐνθεῦτεν οἱ Ἕλληνες	ἐπανέπλεόν	τε καὶ συνέμισγον. ἐν ταύτῃ
[8, 25]	τῇ δ᾽ ὑστεραίῃ οἳ μὲν	ἀπέπλεον	ἐς Ἱστιαίην ἐπὶ τὰς νέας,
[8, 11]	δὴ Ἕλληνες ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον	ἀπέπλεον,	οἱ δὲ βάρβαροι ἐς τὰς
[8, 14]	δὲ διαφθείραντες, ὡς εὐφρόνη ἐγίνετο,	ἀπέπλεον	ὀπίσω ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον. ~τρίτῃ
[8, 110]	κομίζεο” οἳ μὲν ταῦτα σημήναντες	ἀπέπλεον	ὀπίσω. ~οἱ δὲ Ἓλληνες, ἐπείτε
[8, 15]	ὡς δὲ ταξάμενοι οἱ Ξέρξεω	ἐπέπλεον,	οἱ Ἕλληνες ἀτρέμας εἶχον πρὸς
[8, 71]	τοῦτο ὥς σφι ἔδοξε βουλευομένοισι,	οἰκοδόμεον	διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ τεῖχος. ἅτε
[8, 89]	νόμῳ ἀπολλύμενοι, ἐς τὴν Σαλαμῖνα	διένεον.	(τῶν δὲ βαρβάρων οἱ πολλοὶ
[8, 109]	εὖ γὰρ ἔχει ἐς τὸ	παρεὸν	ἡμῖν, νῦν μὲν ἐν τῇ
[8, 92]	ἐσέπιπτον ἐς τοὺς Αἰγινήτας. ~ἐνθαῦτα	συνεκύρεον	νέες ἥ τε Θεμιστοκλέος διώκουσα
[8, 74]	μὲν ὡς ἐς τὴν Πελοπόννησον	χρεὸν	εἴη ἀποπλέειν καὶ περὶ ἐκείνης
[8, 3]	συμμαχίην, ὡς τὸ ναυτικὸν Ἀθηναίοισι	χρεὸν	εἴη ἐπιτρέπειν. ἀντιβάντων δὲ τῶν
[8, 141]	ἀναμνησθέντες τῶν λογίων ὥς σφεας	χρεόν	ἐστι ἅμα τοῖσι ἄλλοισι Δωριεῦσι
[8, 79]	ἔλεγε Ἀριστείδης τάδε. ἡμέας στασιάζειν	χρεόν	ἐστι ἔν τε τῷ ἄλλῳ
[8, 75]	ἄνδρα πλοίῳ ἐντειλάμενος τὰ λέγειν	χρεόν,	τῷ οὔνομα μὲν ἦν Σίκιννος,
[8, 35]	οὗτοι ἐπέσχον τῆς Φωκίδος, πάντα	ἐσιναμώρεον·	καὶ γὰρ τῶν Πανοπέων τὴν
[8, 108]	ἐν τῇ Εὐρώπῃ τὸν Πέρσην·	ἐατέον	ὦν εἶναι φεύγειν, ἐς ὃ
[8, 18]	μὲν νεκρῶν καὶ τῶν ναυηγίων	ἐπεκράτεον,	τρηχέως δὲ περιεφθέντες, καὶ οὐκ
[8, 40]	πρὸς δὲ καὶ βουλεύσωνται τὸ	ποιητέον	αὐτοῖσι ἔσται. ἐπὶ γὰρ τοῖσι
[8, 109]	Ἀθηναίους (οὗτοι γὰρ μάλιστα ἐκπεφευγότων	περιημέκτεον,	ὁρμέατό τε ἐς τὸν Ἑλλήσποντον
[8, 53]	ἐπὶ τὴν ἀκρόπολιν, οἳ μὲν	ἐρρίπτεον	ἑωυτοὺς κατὰ τοῦ τείχεος κάτω
[8, 130]	πολεμίους ποιέειν, ἅμα δὲ καὶ	ὠτακούστεον	ὅκῃ πεσέεται τὰ Μαρδονίου πρήγματα.
[8, 11]	τὸν Γόργου τοῦ Σαλαμινίων βασιλέος	ἀδελφεὸν	Φιλάονα τὸν Χέρσιος, λόγιμον ἐόντα
[8, 42]	πλεῦνες νέες ἢ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ	ἐναυμάχεον	καὶ ἀπὸ πολίων πλεύνων. (ναύαρχος
[8, 128]	γράψειε ἢ Τιμόξεινος ἐθέλων παρὰ	Ἀρτάβαζον	πέμψαι ἢ Ἀρτάβαζος παρὰ Τιμόξεινον,
[8, 76]	τὴν νησῖδα τὴν Ψυττάλειαν καλεομένην	ἀπεβίβαζον	τῶν Περσέων τῶνδε εἵνεκεν, ὡς
[8, 28]	ἀνακέαται. ~ταῦτα μέν νυν τὸν	πεζὸν	ἐργάσαντο τῶν Θεσσαλῶν οἱ Φωκέες
[8, 108]	χώρην μένοντα τὸν στρατὸν τὸν	πεζὸν	ἤλπιζον καὶ τὰς νέας εἶναι
[8, 113]	τε καὶ Ἰνδούς, καὶ τὸν	πεζὸν	καὶ τὴν ἄλλην ἵππον. (ταῦτα
[8, 21]	ἤν τι καταλαμβάνῃ νεώτερον τὸν	πεζόν.	(οὗτος ὦν ὁ Ἀβρώνιχος ἀπικόμενός
[8, 68]	ὁ ναυτικὸς στρατὸς κακωθεὶς τὸν	πεζὸν	προσδηλήσηται. πρὸς δὲ, ὦ βασιλεῦ,
[8, 68]	ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον ἐλαύνῃς τὸν	πεζὸν	στρατόν, ἀτρεμιεῖν τοὺς ἐκεῖθεν αὐτῶν
[8, 92]	ἀπίκοντο ἐς Φάληρον ὑπὸ τὸν	πεζὸν	στρατόν. ~ἐν δὲ τῇ ναυμαχίῃ
[8, 91]	γὰρ Ἀθηναῖοι ἐν τῷ θορύβῳ	ἐκεράιζον	τάς τε ἀντισταμένας καὶ τὰς
[8, 30]	Ἑλλήνων ηὖξον, ὡς ἐμοὶ δοκέειν,	ἐμήδιζον	ἂν οἱ Φωκέες. ταῦτα ἐπαγγελλομένων
[8, 50]	Πλάταιαν πυθόμενος Θηβαίων ὅτι οὐκ	ἐμήδιζον.	~ἀπὸ δὲ τῆς διαβάσιος τοῦ
[8, 30]	μοῦνοι τῶν ταύτῃ ἀνθρώπων οὐκ	ἐμήδιζον,	κατ᾽ ἄλλο μὲν οὐδέν, ὡς
[8, 73]	ἔξεστι εἰπεῖν, ἐκ τοῦ κατήμενοι	ἐμήδιζον.	~οἳ μὲν δὴ ἐν τῷ
[8, 31]	οὐκ ἐσίναντο ἐσβαλόντες οἱ βάρβαροι·	ἐμήδιζόν	τε γὰρ καὶ οὐκ ἐδόκεε
[8, 108]	μένοντα τὸν στρατὸν τὸν πεζὸν	ἤλπιζον	καὶ τὰς νέας εἶναι περὶ
[8, 36]	ταῦτα ἀκούσαντες σφέων αὐτῶν πέρι	ἐφρόντιζον.	τέκνα μέν νυν καὶ γυναῖκας
[8, 34]	διατεταγμένοι ἔσωζον, ὑπὸ Ἀλεξάνδρου ἀποπεμφθέντες·	ἔσωζον	δὲ τῇδε, δῆλον βουλόμενοι ποιέειν
[8, 34]	πόλις αὐτῶν ἄνδρες Μακεδόνες διατεταγμένοι	ἔσωζον,	ὑπὸ Ἀλεξάνδρου ἀποπεμφθέντες· ἔσωζον δὲ
[8, 129]	ὅτι τοῦ Ποσειδέωνος ἐς τὸν	νηὸν	καὶ τὸ ἄγαλμα τὸ ἐν
[8, 128]	αὐτίκα τὸ τόξευμα λαβόντες ὡς	ἔμαθον	τὸ βυβλίον, ἔφερον ἐπὶ τοὺς
[8, 4]	οἰκέτας ὑπεκθέωνται. ὡς δ᾽ οὐκ	ἔπειθον,	μεταβάντες τὸν Ἀθηναίων στρατηγὸν πείθουσι
[8, 140]	οὐκ ἄν κοτε ἐς ὑμέας	ἦλθον	ἔχων λόγους τούσδε· καὶ γὰρ
[8, 49]	~ὡς δὲ ἐς τὴν Σαλαμῖνα	συνῆλθον	οἱ στρατηγοὶ ἀπὸ τῶν εἰρημενέων
[8, 36]	δὲ ἐς Ἄμφισσαν τὴν Λοκρίδα	ὑπεξῆλθον.	πάντες δὲ ὦν οἱ Δελφοὶ
[8, 130]	πλεῦνες ἐπεβάτευον. (στρατηγοὶ δέ σφι	ἐπῆλθον	Μαρδόντης τε ὁ Βαγαίου καὶ
[8, 127]	τῷ Χαλκιδικῷ γένεϊ, καὶ οὕτω	Ὄλυνθον	Χαλκιδέες ἔσχον. ~ἐξελὼν δὲ ταύτην
[8, 137]	ὁ ἥλιος, εἶπε θεοβλαβὴς γενόμενος	μισθὸν	δὲ ὑμῖν ἐγὼ ὑμέων ἄξιον
[8, 117]	~καὶ οὗτοι μὲν τοῦτον τὸν	μισθὸν	ἔλαβον, οἱ δὲ Πέρσαι ὡς
[8, 90]	τε τοὺς διαβάλλοντας λαβεῖν τοιόνδε	μισθόν.	(ἔτι τούτων ταῦτα λεγόντων ἐνέβαλε
[8, 137]	τῆς ἑωυτοῦ. (οἳ δὲ τὸν	μισθὸν	ἔφασαν δίκαιοι εἶναι ἀπολαβόντες οὕτω
[8, 52]	ἐπὶ τὸν καταντίον τῆς ἀκροπόλιος	ὄχθον,	τὸν Ἀθηναῖοι καλέουσι Ἀρήιον πάγον,
[8, 65]	θεῖον τὸ φθεγγόμενον, ἀπ᾽ Ἐλευσῖνος	ἰὸν	ἐς τιμωρίην Ἀθηναίοισί τε καὶ
[8, 134]	δὲ ξεῖνον τινὰ καὶ οὐ	Θηβαῖον	χρήμασι πείσας κατεκοίμησε ἐς Ἀμφιάρεω.
[8, 68]	τὴν δὲ ἐοῦσαν γνώμην με	δίκαιον	ἐστὶ ἀποδείκνυσθαι, τὰ τυγχάνω φρονέουσα
[8, 142]	παρὰ τοῦ βαρβάρου. (οὔτε γὰρ	δίκαιον	οὐδαμῶς οὔτε κόσμον φέρον οὔτε
[8, 31]	χώρης, ἥ περ ἦν τὸ	παλαιὸν	Δρυοπίς· ἡ δὲ χώρη αὕτη
[8, 136]	οἱ προλέγοι, συμβουλεύοντα σύμμαχον τὸν	Ἀθηναῖον	ποιέεσθαι· τοῖσι δὴ πειθόμενος ἔπεμπε.
[8, 55]	ἐκ τοῦ στελέχεος ὅσον τε	πηχυαῖον	ἀναδεδραμηκότα. οὗτοι μέν νυν ταῦτα
[8, 106]	μάλιστα ἀπ᾽ ἔργων ἀνοσιωτάτων τὸν	βίον	κτησάμενε, τί σε ἐγὼ κακὸν
[8, 100]	ἢ αὐτὸν καλῶς τελευτῆσαι τὸν	βίον	ὑπὲρ μεγάλων αἰωρηθέντα· πλέον μέντοι
[8, 75]	οἱ Θεσπιέες πολιήτας, καὶ χρήμασι	ὄλβιον.	(ὃς τότε πλοίῳ ἀπικόμενος ἔλεγε
[8, 60]	Σαλαμῖνι, ἐν τῇ ἡμῖν καὶ	λόγιον	ἐστὶ τῶν ἐχθρῶν κατύπερθε γενέσθαι.
[8, 94]	Κορινθίοισι. τῇδε δὲ συμβάλλονται εἶναι	θεῖον	τὸ πρῆγμα. ὡς γὰρ ἀγχοῦ
[8, 65]	ἐρήμου ἐούσης τῆς Ἀττικῆς, ὅτι	θεῖον	τὸ φθεγγόμενον, ἀπ᾽ Ἐλευσῖνος ἰὸν
[8, 27]	Φωκέες ἔχοντες μάντιν Τελλίην τὸν	Ἠλεῖον,	ἐνθαῦτα ὁ Τελλίης οὗτος σοφίζεται
[8, 52]	πάγον, ἐπολιόρκεον τρόπον τοιόνδε· ὅκως	στυππεῖον	περὶ τοὺς ὀιστοὺς περιθέντες ἅψειαν,
[8, 108]	τροφήν τε ἕξειν σφέας τὸν	ἐπέτειον	αἰεὶ τὸν τῶν Ἑλλήνων καρπόν.
[8, 92]	Ἀττικὴν ὁ Πολύκριτος, ἔγνω τὸ	σημήιον	ἰδὼν τῆς στρατηγίδος, καὶ βώσας
[8, 144]	μὴ ὁμολογήσωμεν τῷ βαρβάρῳ, κάρτα	ἀνθρωπήιον	ἦν· ἀτὰρ αἰσχρῶς γε οἴκατε
[8, 52]	ἀκροπόλιος ὄχθον, τὸν Ἀθηναῖοι καλέουσι	Ἀρήιον	πάγον, ἐπολιόρκεον τρόπον τοιόνδε· ὅκως
[8, 98]	δράμημα τῶν ἵππων καλέουσι Πέρσαι	ἀγγαρήιον.	~ἡ μὲν δὴ πρώτη ἐς
[8, 51]	εἶναι τὸ κρησφύγετον κατὰ τὸ	μαντήιον	καὶ οὐ τὰς νέας. ~οἱ
[8, 51]	δὲ αὐτοὶ δοκέοντες ἐξευρηκέναι τὸ	μαντήιον	τὸ ἡ Πυθίη σφι ἔχρησε,
[8, 11]	Ἀθηναῖος Λυκομήδης Αἰσχραίου, καὶ τὸ	ἀριστήιον	ἔλαβε οὗτος. (τοὺς δ᾽ ἐν
[8, 60]	~τότε μὲν ἠπίως πρὸς τὸν	Κορίνθιον	ἀμείψατο, πρὸς δὲ τὸν Εὐρυβιάδην
[8, 94]	τῷ Φαλήρῳ. ~Ἀδείμαντον δὲ τὸν	Κορίνθιον	στρατηγὸν λέγουσι Ἀθηναῖοι αὐτίκα κατ᾽
[8, 115]	περιλέποντες καὶ τὰ φύλλα καταδρέποντες	κατήσθιον,	ὁμοίως τῶν τε ἡμέρωι καὶ
[8, 3]	γὰρ ἔμφυλος πολέμου ὁμοφρονέοντος τοσούτῳ	κάκιον	ἐστὶ ὅσῳ πόλεμος εἰρήνης. (ἐπιστάμενοι
[8, 36]	τὰς κορυφὰς καὶ ἐς τὸ	Κωρύκιον	ἄντρον ἀνηνείκαντο, οἳ δὲ ἐς
[8, 128]	τέλος μέντοι τοιάδε ἐγίνετο· ὅκως	βυβλίον	γράψειε ἢ Τιμόξεινος ἐθέλων παρὰ
[8, 128]	γλυφίδας περιειλίξαντες καὶ πτερώσαντες τὸ	βυβλίον	ἐτόξευον ἐς συγκείμενον χωρίον. (ἐπάιστος
[8, 128]	τόξευμα λαβόντες ὡς ἔμαθον τὸ	βυβλίον,	ἔφερον ἐπὶ τοὺς στρατηγούς· παρῆν
[8, 128]	(τοῖσι δὲ στρατηγοῖσι ἐπιλεξαμένοισι τὸ	βυβλίον	καὶ μαθοῦσι τὸν αἴτιον τῆς
[8, 137]	ἄξιον τόνδε ἀποδίδωμι” δέξας τὸν	ἥλιον.	(ὁ μὲν δὴ Γαυάνης τε
[8, 137]	τὸ ἔδαφος τοῦ οἴκου τὸν	ἥλιον,	περιγράψας δέ, ἐς τὸν κόλπον
[8, 8]	ἐν τῇ ναυηγίῃ τῇ κατὰ	Πήλιον	γενομένῃ πολλὰ μὲν ἔσωσε τῶν
[8, 12]	τοῦ χειμῶνος τοῦ γενομένου κατὰ	Πήλιον,	ὑπέλαβε ναυμαχίη καρτερή, ἐκ δὲ
[8, 138]	δὲ τῶν κήπων ὄρος κεῖται	Βέρμιον	οὔνομα, ἄβατον ὑπὸ χειμῶνος. ἐνθεῦτεν
[8, 54]	ἐνυπνίου ἐνετέλλετο ταῦτα, εἴτε καὶ	ἐνθύμιόν	οἱ ἐγένετο ἐμπρήσαντι τὸ ἱρόν.
[8, 140]	αἰεί τε φθειρομένων μούνων, ἐξαίρετον	μεταίχμιόν	τε τὴν γῆν ἐκτημένων. (ἀλλὰ
[8, 97]	παντὸς νόου παρεσκεύασται μένων πολεμήσειν·	Μαρδόνιον	δ᾽ οὐδὲν τούτων ἐλάνθανε ὡς
[8, 102]	αὐτὸν μέν σε ἀπελαύνειν ὀπίσω,	Μαρδόνιον	δέ, εἰ ἐθέλει τε καὶ
[8, 67]	κόσμῳ ἐπεξῆς ἵζοντο, πέμψας Ξέρξης	Μαρδόνιον	εἰρώτα ἀποπειρώμενος ἑκάστου εἰ ναυμαχίην
[8, 107]	Ἀρτεμισίῃ ἀπάγειν ἐς Ἔφεσον, καλέσας	Μαρδόνιον	ἐκέλευσέ μιν τῆς στρατιῆς διαλέγειν
[8, 99]	τε καὶ οἰμωγῇ ἐχρέωντο ἀπλέτῳ,	Μαρδόνιον	ἐν αἰτίῃ τιθέντες. οὐκ οὕτω
[8, 115]	τὸ ῥηθὲν ἀπαλλάσσετο, Ξέρξης δὲ	Μαρδόνιον	ἐν Θεσσαλίῃ καταλιπὼν αὐτὸς ἐπορεύετο
[8, 130]	δὲ ἐδόκεον πολλῷ κρατήσειν τὸν	Μαρδόνιον.	(ἐόντες δὲ ἐν Σάμῳ ἅμα
[8, 69]	ἐστὶ οὐδέν” ~ταῦτα λεγούσης πρὸς	Μαρδόνιον,	ὅσοι μὲν ἦσαν εὔνοοι τῇ
[8, 129]	ἀπῆγε Ἀρτάβαζος ἐς Θεσσαλίην παρὰ	Μαρδόνιον.	οὗτοι μὲν οἱ προπέμψαντες βασιλέα
[8, 101]	ἐχάρη τε καὶ ἥσθη, πρὸς	Μαρδόνιόν	τε βουλευσάμενος ἔφη ὑποκρινέεσθαι ὁκότερον
[8, 121]	ἐμὲ ἦν, τὴν δὲ ἐπὶ	Σούνιον,	τὴν δὲ τῷ Αἴαντι αὐτοῦ
[8, 106]	Ἀταρνεὺς δὲ καλέεται, εὑρίσκει τὸν	Πανιώνιον	ἐνθαῦτα. (ἐπιγνοὺς δὲ ἔλεγε πρὸς
[8, 106]	ὑποδεξάμενον ἄσμενον τοὺς λόγους τὸν	Πανιώνιον	κομίσαι τὰ τέκνα καὶ τὴν
[8, 106]	ἐργάσατο, οἱ παῖδες ἀναγκαζόμενοι ἀπέταμνον.	Πανιώνιον	μέν νυν οὕτω περιῆλθε ἥ
[8, 33]	δὲ Χαράδραν καὶ Ἔρωχον καὶ	Τεθρώνιον	καὶ Ἀμφίκαιαν καὶ Νέωνα καὶ
[8, 134]	τῶν ἐπιχωρίων ἄνδρα καταβῆναι παρὰ	Τροφώνιον,	καὶ ἐς Ἄβας τὰς Φωκέων
[8, 137]	μισθὸν δὲ ὑμῖν ἐγὼ ὑμέων	ἄξιον	τόνδε ἀποδίδωμι” δέξας τὸν ἥλιον.
[8, 86]	οὐδέν, ἔμελλε τοιοῦτό σφι συνοίσεσθαι	οἷόν	περ ἀπέβη. καίτοι ἦσάν γε
[8, 22]	ποιέειν. εἰ δὲ μηδέτερον τούτων	οἷόν	τε γίνεσθαι, ἀλλ᾽ ὑπ᾽ ἀναγκαίης
[8, 108]	οἱ ἡσυχίην οὔτε τι προχωρέειν	οἷόν	τε ἔσται τῶν πρηγμάτων οὔτε
[8, 138]	βασιλέι σημαίνει τις τῶν παρέδρων	οἷόν	τι χρῆμα ποιήσειε ὁ παῖς
[8, 25]	ἑωυτοῦ· καὶ γὰρ δὴ καὶ	γελοῖον	ἦν· τῶν μὲν χίλιοι ἐφαίνοντο
[8, 21]	Ἀντικυρεύς, τῷ προσετέτακτο, καὶ εἶχε	πλοῖον	κατῆρες ἕτοιμον, εἰ παλήσειε ὁ
[8, 110]	ὁ Θεμιστοκλέης ἄνδρας ἀπέπεμπε ἔχοντας	πλοῖον,	τοῖσι ἐπίστευε σιγᾶν ἐς πᾶσαν
[8, 115]	ἀναφυομένην καὶ τῶν δενδρέων τὸν	φλοιὸν	περιλέποντες καὶ τὰ φύλλα καταδρέποντες
[8, 80]	δὲ αὐτοῖσι μὴ πιστὰ γένηται,	ὅμοιον	ἡμῖν ἔσται· οὐ γὰρ ἔτι
[8, 53]	βαρβάροισι· ἔδεε γὰρ κατὰ τὸ	θεοπρόπιον	πᾶσαν τὴν Ἀττικὴν τὴν ἐν
[8, 79]	(οὗτος ὡνὴρ στὰς ἐπὶ τὸ	συνέδριον	ἐξεκαλέετο Θεμιστοκλέα, ἐόντα μὲν ἑωυτῷ
[8, 58]	τε τοὺς στρατηγοὺς ἐς τὸ	συνέδριον.	~ὡς δὲ ἄρα συνελέχθησαν, πρὶν
[8, 33]	καὶ τότε καὶ νῦν ἔτι	χρηστήριον	αὐτόθι. καὶ τοῦτο τὸ ἱρὸν
[8, 114]	καὶ Ξέρξης ἦν περὶ Θεσσαλίην,	χρηστήριον	ἐληλύθεε ἐκ Δελφῶν Λακεδαιμονίοισι, Ξέρξην
[8, 134]	τὰς Φωκέων ἀπικόμενος ἐπὶ τὸ	χρηστήριον·	καὶ δὴ καὶ ἐς Θήβας
[8, 121]	ἀνδριὰς ἔχων ἐν τῇ χειρὶ	ἀκρωτήριον	νεός, ἐὼν μέγαθος δυώδεκα πηχέων·
[8, 120]	Ἀσίην. ~μέγα δὲ καὶ τόδε	μαρτύριον·	φαίνεται γὰρ Ξέρξης ἐν τῇ
[8, 128]	τὸ βυβλίον ἐτόξευον ἐς συγκείμενον	χωρίον.	(ἐπάιστος δὲ ἐγένετο ὁ Τιμόξεινος
[8, 25]	ἐκέατο ἁλέες συγκεκομισμένοι ἐς τὠυτὸ	χωρίον,	τέσσερες χιλιάδες. (ταύτην μὲν τὴν
[8, 11]	μὲν δὴ Ἕλληνες ἐπὶ τὸ	Ἀρτεμίσιον	ἀπέπλεον, οἱ δὲ βάρβαροι ἐς
[8, 2]	ὦν οὗτοι οἱ στρατευόμενοι ἐπ᾽	Ἀρτεμίσιον,	εἴρηται δέ μοι καὶ ὡς
[8, 4]	δὲ οὗτοι οἱ καὶ ἐπ᾽	Ἀρτεμίσιον	Ἑλλήνων ἀπικόμενοι ὡς εἶδον νέας
[8, 22]	τῇ ὑστεραίῃ ἡμέρῃ ἐπὶ τὸ	Ἀρτεμίσιον	ἐπελέξαντο. τὰ δὲ γράμματα τάδε
[8, 23]	στρατιὴ ἐπέπλεε ἁλὴς ἐπὶ τὸ	Ἀρτεμίσιον.	ἐπισχόντες δὲ ἐν τούτῳ τῷ
[8, 2]	δὲ τῶν συλλεχθεισέων νεῶν ἐπ᾽	Ἀρτεμίσιον	ἦν, πάρεξ τῶν πεντηκοντέρων, διηκόσιαι
[8, 6]	ἔτι καὶ πρότερον περὶ τὸ	Ἀρτεμίσιον	ναυλοχέειν νέας Ἑλληνίδας ὀλίγας, τότε
[8, 8]	πρὶν ἢ ἀπίκετο ἐπὶ τὸ	Ἀρτεμίσιον,	σταδίους μάλιστά κῃ τούτους ἐς
[8, 82]	Σαλαμῖνα καὶ τῇ πρότερον ἐπ᾽	Ἀρτεμίσιον	τῇ Λημνίῃ ἐξεπληροῦτο τὸ ναυτικὸν
[8, 14]	ἐγίνετο, ἀπέπλεον ὀπίσω ἐπὶ τὸ	Ἀρτεμίσιον.	~τρίτῃ δὲ ἡμέρῃ δεινόν τι
[8, 8]	πλοίῳ μιν ἀπικέσθαι ἐπὶ τὸ	Ἀρτεμίσιον.	ὡς δὲ ἀπίκετο, αὐτίκα ἐσήμηνε
[8, 37]	μεγάρου ἐξενηνειγμένα ἱρά, τῶν οὐκ	ὅσιον	ἦν ἅπτεσθαι ἀνθρώπων οὐδενί. (ὃ
[8, 109]	καὶ τῆς Εὐρώπης βασιλεῦσαι ἐόντα	ἀνόσιόν	τε καὶ ἀτάσθαλον· ὃς τά
[8, 33]	Ἄβας, ἔνθα ἦν ἱρὸν Ἀπόλλωνος	πλούσιον,	θησαυροῖσί τε καὶ ἀναθήμασι πολλοῖσι
[8, 140]	ταῦτα, ἢν μὴ τὸ ὑμέτερον	αἴτιον	γένηται. (λέγω δὲ ὑμῖν τάδε.
[8, 129]	οἱ Ποτιδαιῆται ἐπιπλώσαντες πλοίοισι ἀπώλεσαν.	(αἴτιον	δὲ λέγουσι Ποτιδαιῆται τῆς τε
[8, 129]	καὶ διεφθάρησαν ὑπὸ τῆς θαλάσσης·	αἴτιον	δὲ τοῦτο λέγοντες εὖ λέγειν
[8, 128]	τὸ βυβλίον καὶ μαθοῦσι τὸν	αἴτιον	τῆς προδοσίης ἔδοξε μὴ καταπλῆξαι
[8, 90]	κατήμενος ὑπὸ τῷ ὄρεϊ τῷ	ἀντίον	Σαλαμῖνος τὸ καλέεται Αἰγάλεως, ἀνεπυνθάνετο
[8, 52]	δὲ Πέρσαι ἱζόμενοι ἐπὶ τὸν	καταντίον	τῆς ἀκροπόλιος ὄχθον, τὸν Ἀθηναῖοι
[8, 77]	δίκη σβέσσει κρατερὸν κόρον, ὕβριος	υἱόν,	δεινὸν μαιμώοντα, δοκεῦντ᾽ ἀνὰ πάντα
[8, 64]	καὶ Τελαμῶνα ἐπεκαλέοντο, ἐπὶ δὲ	Αἰακὸν	καὶ τοὺς ἄλλους Αἰακίδας νέα
[8, 88]	ἀπολέσθαι, τοῦτο δὲ συνέβη ὥστε	κακὸν	ἐργασαμένην ἀπὸ τούτων αὐτὴν μάλιστα
[8, 106]	βίον κτησάμενε, τί σε ἐγὼ	κακὸν	ἢ αὐτὸς ἢ τῶν ἐμῶν
[8, 69]	συμφορὴν ἐποιεῦντο τοὺς λόγους ὡς	κακόν	τι πεισομένης πρὸς βασιλέος, ὅτι
[8, 130]	μὲν ἐβουλεύοντο εἴ τι δυναίατο	κακὸν	τοὺς πολεμίους ποιέειν, ἅμα δὲ
[8, 104]	συνέσποντο. ~συνέπεμπε δὲ τοῖσι παισὶ	φύλακον	Ἑρμότιμον, γένος μὲν ἐόντα Πηδασέα,
[8, 39]	Δελφοὶ λέγουσι εἶναι ἐπιχωρίους ἥρωας,	Φύλακόν	τε καὶ Αὐτόνοον, τῶν τὰ
[8, 26]	ἀμφὶ Ξέρξην ἐς ὁδὸν ὁρμέατο.	~ἧκον	δέ σφι αὐτόμολοι ἄνδρες ἀπ᾽
[8, 12]	πάγχυ ἀπολέεσθαι ἐς οἷα κακὰ	ἧκον.	πρὶν γὰρ ἢ καὶ ἀναπνεῦσαι
[8, 3]	αὐτὸ τοῦτο οὐκ ἀντέτεινον ἀλλ᾽	εἶκον,	μέχρι ὅσου κάρτα ἐδέοντο αὐτῶν,
[8, 3]	ἐπιτρέπειν. ἀντιβάντων δὲ τῶν συμμάχων	εἶκον	οἱ Ἀθηναῖοι μέγα πεποιημένοι περιεῖναι
[8, 73]	Κυνούριοι· ἓν δὲ ἔθνος τὸ	Ἀχαιϊκὸν	ἐκ μὲν Πελοποννήσου οὐκ ἐξεχώρησε,
[8, 144]	ταῦτα ἐργασαμένῳ, αὖτις δὲ τὸ	Ἑλληνικὸν	ἐὸν ὅμαιμόν τε καὶ ὁμόγλωσσον
[8, 15]	βαρβάρους, οἳ δ᾽ ὅκως τὸ	Ἑλληνικὸν	στράτευμα διαφθείραντες τοῦ πόρου κρατήσουσι.
[8, 81]	γὰρ πᾶν τὸ στρατόπεδον τὸ	Ἑλληνικὸν	ὑπὸ τῶν νεῶν τῶν Ξέρξεω·
[8, 26]	Ὀλύμπια ἄγουσι καὶ θεωρέοιεν ἀγῶνα	γυμνικὸν	καὶ ἱππικόν. ὁ δὲ ἐπείρετο
[8, 46]	τὰς αὐτὰς παρεχόμενοι, ἔθνος ἐὸν	Ἰωνικὸν	ἀπὸ Ἀθηνέων. (Νάξιοι δὲ παρείχοντο
[8, 19]	ἀπὸ τοῦ βαρβάρου τό τε	Ἰωνικὸν	φῦλον καὶ τὸ Καρικόν, οἷοί
[8, 66]	Τρηχῖνος θεησάμενοι τὸ τρῶμα τὸ	Λακωνικὸν	διέβησαν ἐς τὴν Ἱστιαίην, ἐπισχόντες
[8, 137]	κατὰ τὴν καπνοδόκην ἐς τὸν	οἶκον	ἐσέχων ὁ ἥλιος, εἶπε θεοβλαβὴς
[8, 102]	καὶ ἐκείνων τῶν πρηγμάτων περὶ	οἶκον	τὸν σόν· (ἢν γὰρ σύ
[8, 26]	καὶ θεωρέοιεν ἀγῶνα γυμνικὸν καὶ	ἱππικόν.	ὁ δὲ ἐπείρετο ὅ τι
[8, 19]	τε Ἰωνικὸν φῦλον καὶ τὸ	Καρικόν,	οἷοί τε εἴησαν ἂν τῶν
[8, 45]	δὲ τρεῖς, ἔθνος ἐόντες οὗτοι	Δωρικὸν	ἀπὸ Κορίνθου. ~νησιωτέων δὲ Αἰγινῆται
[8, 43]	τρεῖς, ἐόντες οὗτοι πλὴν Ἑρμιονέων	Δωρικόν	τε καὶ Μακεδνὸν ἔθνος, ἐξ
[8, 13]	ἂν ἐξισωθείη τῷ Ἑλληνικῷ τὸ	Περσικὸν	μηδὲ πολλῷ πλέον εἴη. ~οὗτοι
[8, 106]	~ὡς δὲ τὸ στράτευμα τὸ	Περσικὸν	ὅρμα βασιλεὺς ἐπὶ τὰς Ἀθήνας
[8, 65]	φαίνεσθαι τὴν φωνὴν εἶναι τὸν	μυστικὸν	ἴακχον. (εἶναι δ᾽ ἀδαήμονα τῶν
[8, 3]	πέμπειν ἐπὶ συμμαχίην, ὡς τὸ	ναυτικὸν	Ἀθηναίοισι χρεὸν εἴη ἐπιτρέπειν. ἀντιβάντων
[8, 24]	τοὺς νεκροὺς ἔπεμπε ἐς τὸν	ναυτικὸν	στρατὸν κήρυκα, προετοιμάσατο δὲ τάδε·
[8, 65]	τράπηται τὰς ἐν Σαλαμῖνι, τὸν	ναυτικὸν	στρατὸν κινδυνεύσει βασιλεὺς ἀποβαλεῖν. (τὴν
[8, 66]	~οἱ δὲ ἐς τὸν Ξέρξεω	ναυτικὸν	στρατὸν ταχθέντες, ἐπειδὴ ἐκ Τρηχῖνος
[8, 1]	~οἱ δὲ Ἑλλήνων ἐς τὸν	ναυτικὸν	στρατὸν ταχθέντες ἦσαν οἵδε, Ἀθηναῖοι
[8, 65]	δὴ αὐτοὺς μαθεῖν ὅτι τὸ	ναυτικὸν	τὸ Ξέρξεω ἀπολέεσθαι μέλλοι. ταῦτα
[8, 82]	Ἀρτεμίσιον τῇ Λημνίῃ ἐξεπληροῦτο τὸ	ναυτικὸν	τοῖσι Ἕλλησι ἐς τὰς ὀγδώκοντα
[8, 108]	ἐδόκεε ἐπιδιώκειν. τὸν μέν νυν	ναυτικὸν	τὸν Ξέρξεω στρατὸν οὐκ ἐπεῖδον
[8, 117]	κόσμον ἐμπιπλάμενοι καὶ ὕδατα μεταβάλλοντες	ἀπέθνησκον	τοῦ στρατοῦ τοῦ περιεόντος πολλοί.
[8, 32]	τῆς Δωρίδος ἐς τὴν Φωκίδα	ἐσέβαλον,	αὐτοὺς μὲν τοὺς Φωκέας οὐκ
[8, 66]	δοκέειν, οὐκ ἐλάσσονες ἐόντες ἀριθμὸν	ἐσέβαλον	ἐς τὰς Ἀθήνας, κατά τε
[8, 31]	τῆς Τρηχινίης ἐς τὴν Δωρίδα	ἐσέβαλον·	τῆς γὰρ Δωρίδος χώρης ποδεὼν
[8, 37]	πολλῷ πατάγῳ ἐς αὐτοὺς καὶ	κατέβαλον	συχνούς σφεων, ἐκ δὲ τοῦ
[8, 109]	βασιλεῦσαι ἐόντα ἀνόσιόν τε καὶ	ἀτάσθαλον·	ὃς τά τε ἱρὰ καὶ
[8, 141]	πεύσεσθαι ἥκοντα παρὰ τοῦ βαρβάρου	ἄγγελον	ἐπ᾽ ὁμολογίῃ, πυθόμενοί τε πέμψειν
[8, 136]	τὰ χρηστήρια μετὰ ταῦτα ἔπεμψε	ἄγγελον	ἐς Ἀθήνας Ἀλέξανδρον τὸν Ἀμύντεω
[8, 54]	Ἀθήνας Ξέρξης ἀπέπεμψε ἐς Σοῦσα	ἄγγελον	ἱππέα Ἀρταβάνῳ ἀγγελέοντα τὴν παρεοῦσάν
[8, 80]	ἔδεε γάρ, ὅτε οὐκ ἑκόντες	ἤθελον	ἐς μάχην κατίστασθαι οἱ Ἕλληνες,
[8, 25]	ἐγίνετο πλοίων σπανιώτερον· οὕτω πολλοὶ	ἤθελον	θεήσασθαι. διαπεραιωθέντες δὲ ἐθηεῦντο διεξιόντες
[8, 34]	Ἀλεξάνδρου ἀποπεμφθέντες· ἔσωζον δὲ τῇδε,	δῆλον	βουλόμενοι ποιέειν Ξέρξῃ ὅτι τὰ
[8, 133]	δὴ Ἕλληνες ἔπλεον ἐς τὴν	Δῆλον,	Μαρδόνιος δὲ περὶ τὴν Θεσσαλίην
[8, 26]	δὲ ἐπείρετο ὅ τι τὸ	ἄεθλον	εἴη σφι κείμενον περὶ ὅτευ
[8, 93]	τριηράρχοισι παρεκεκέλευστο, πρὸς δὲ καὶ	ἄεθλον	ἔκειτο μύριαι δραχμαί, ὃς ἄν
[8, 26]	πρὸς βασιλέος. (πυνθανόμενος γὰρ τὸ	ἄεθλον	ἐὸν στέφανον ἀλλ᾽ οὐ χρήματα,
[8, 17]	ἀπεδέξαντο καὶ νέας αὐτοῖσι ἀνδράσι	εἷλον	Ἑλληνίδας πέντε. τῶν δὲ Ἑλλήνων
[8, 33]	συλήσαντες ἐνέπρησαν. καί τινας διώκοντες	εἷλον	τῶν Φωκέων πρὸς τοῖσι ὄρεσι,
[8, 80]	ἥκεις χρηστὰ ἀπαγγέλλων, αὐτός σφι	ἄγγειλον.	(ἢν γὰρ ἐγὼ αὐτὰ λέγω,
[8, 121]	πρῶτα μέν νυν τοῖσι θεοῖσι	ἐξεῖλον	ἀκροθίνια ἄλλα τε καὶ τριήρεας
[8, 32]	ἔστι δὲ καὶ ἐπιτηδέη δέξασθαι	ὅμιλον	τοῦ Παρνησοῦ ἡ κορυφή, κατὰ
[8, 79]	Θεμιστοκλέα, ἐόντα μὲν ἑωυτῷ οὐ	φίλον	ἐχθρὸν δὲ τὰ μάλιστα· ὑπὸ
[8, 143]	παθεῖν ἐόντα πρόξεινόν τε καὶ	φίλον”	~πρὸς μὲν Ἀλέξανδρον ταῦτα ὑπεκρίναντο,
[8, 98]	ἐνθεῦτεν ἤδη κατ᾽ ἄλλον καὶ	ἄλλον	διεξέρχεται παραδιδόμενα, κατά περ ἐν
[8, 98]	τὸ δὲ ἐνθεῦτεν ἤδη κατ᾽	ἄλλον	καὶ ἄλλον διεξέρχεται παραδιδόμενα, κατά
[8, 96]	ἀποπλησθῆναι τὸν χρησμὸν τόν τε	ἄλλον	πάντα τὸν περὶ τῆς ναυμαχίης
[8, 90]	νέες διεφθάρατο, ἐλθόντες παρὰ βασιλέα	διέβαλλον	τοὺς Ἴωνας, ὡς δι᾽ ἐκείνους
[8, 69]	πρότερον σπουδαίην εἶναι τότε πολλῷ	μᾶλλον	αἴνεε. ὅμως δὲ τοῖσι πλέοσι
[8, 118]	μέγαν καὶ κυματίην. καὶ δὴ	μᾶλλον	γάρ τι χειμαίνεσθαι γεμούσης τῆς
[8, 29]	τάδε. ὦ Φωκέες, ἤδη τι	μᾶλλον	γνωσιμαχέετε μὴ εἶναι ὅμοιοι ἡμῖν.
[8, 62]	λόγῳ διέβαινε ἐς Εὐρυβιάδην, λέγων	μᾶλλον	ἐπεστραμμένα. σὺ εἰ μενέεις αὐτοῦ
[8, 126]	ἐκ δὲ τῶν Πλαταιικῶν καὶ	μᾶλλον	ἔτι γενόμενος, ἔχων ἓξ μυριάδας
[8, 87]	τάδε ἐγένετο, ἀπ᾽ ὧν εὐδοκίμησε	μᾶλλον	ἔτι παρὰ βασιλέι. (ἐπειδὴ γὰρ
[8, 144]	ἔχει τιμωρέειν ἐς τὰ μέγιστα	μᾶλλον	ἤ περ ὁμολογέειν τῷ ταῦτα
[8, 120]	Ἄβδηρα ἵδρυται πρὸς τοῦ Ἑλλησπόντου	μᾶλλον	ἢ τοῦ Στρυμόνος καὶ τῆς
[8, 75]	φρονέων τὰ βασιλέος καὶ βουλόμενος	μᾶλλον	τὰ ὑμέτερα κατύπερθε γίνεσθαι ἢ
[8, 41]	σημηνάσης δὲ ταῦτα τῆς ἱρείης,	μᾶλλόν	τι οἱ Ἀθηναῖοι καὶ προθυμότερον
[8, 70]	παρεσκεύαστο θεήσασθαι ναυμαχέοντας. ~ἐπεὶ δὲ	παρήγγελλον	ἀναπλέειν, ἀνῆγον τὰς νέας ἐπὶ
[8, 84]	Ἕλληνες ἐπὶ πρύμνην ἀνεκρούοντο καὶ	ὤκελλον	τὰς νέας, Ἀμεινίης δὲ Παλληνεὺς
[8, 2]	ἕψεσθαι ἡγεομένοισι, ἀλλὰ λύσειν τὸ	μέλλον	ἔσεσθαι στράτευμα. ~ἐγένετο γὰρ κατ᾽
[8, 6]	φεύγοντάς τε εὐφρόνη καταλαμβάνῃ· καὶ	ἔμελλον	δῆθεν ἐκφεύξεσθαι, ἔδει δὲ μηδὲ
[8, 141]	Ἀθηναῖοι διατρίβοντες, εὖ ἐπιστάμενοι ὅτι	ἔμελλον	Λακεδαιμόνιοι πεύσεσθαι ἥκοντα παρὰ τοῦ
[8, 40]	γὰρ τοῖσι κατήκουσι πρήγμασι βουλὴν	ἔμελλον	ποιήσασθαι ὡς ἐψευσμένοι γνώμης. (δοκέοντες
[8, 64]	καὶ τοὺς ἄλλους Αἰακίδας νέα	ἀπέστελλον	ἐς Αἴγιναν. ~ἔφη δὲ Δίκαιος
[8, 142]	καὶ ὅτι οἰκοφθόρησθε χρόνον ἤδη	πολλόν.	(ἀντὶ τούτων δὲ ὑμῖν Λακεδαιμόνιοί
[8, 87]	βασιλέι. (ἐπειδὴ γὰρ ἐς θόρυβον	πολλὸν	ἀπίκετο τὰ βασιλέος πρήγματα, ἐν
[8, 136]	ἐδόκεε μάλιστα προσκτήσεσθαι, λεών τε	πολλὸν	ἄρα ἀκούων εἶναι καὶ ἄλκιμον,
[8, 124]	τε καὶ ἐδοξώθη εἶναι ἀνὴρ	πολλὸν	Ἑλλήνων σοφώτατος ἀνὰ πᾶσαν τὴν
[8, 100]	ἀπέλαυνε τῆς στρατιῆς ἀπάγων τὸ	πολλόν,	ἐμὲ δὲ σοὶ χρὴ τὴν
[8, 13]	ἡ αὐτή περ ἐοῦσα νὺξ	πολλὸν	ἦν ἔτι ἀγριωτέρη, τοσούτω ὅσῳ
[8, 129]	θαλάσσης μεγάλη καὶ χρόνον ἐπὶ	πολλόν.	ἰδόντες δὲ οἱ βάρβαροι τέναγος
[8, 60]	οἰκότα ἐκ τοῦ πολέμου ἐκβαίνῃ,	πολλὸν	κρατήσομεν· τὸ γὰρ ἐν στεινῷ
[8, 123]	ἐμουνοῦντο, Θεμιστοκλέης δὲ δευτερείοισι ὑπερεβάλλετο	πολλόν.	~οὐ βουλομένων δὲ ταῦτα κρίνειν
[8, 11]	δὲ βάρβαροι ἐς τὰς Ἀφέτας,	πολλὸν	παρὰ δόξαν ἀγωνισάμενοι. ἐν ταύτῃ
[8, 68]	ἐλήλυθας. (οὐ γὰρ οἷοί τε	πολλὸν	χρόνον εἰσί τοι ἀντέχειν οἱ
[8, 114]	δὲ γελάσας τε καὶ κατασχὼν	πολλὸν	χρόνον, ὥς οἱ ἐτύγχανε παρεστεὼς
[8, 107]	νέας εἶναι καὶ ἔφευγον ἐπὶ	πολλόν·	χρόνῳ δὲ μαθόντες ὅτι οὐ
[8, 102]	σὺ δέ, τῶν εἵνεκα τὸν	στόλον	ἐποιήσαο, πυρώσας τὰς Ἀθήνας ἀπελᾷς”
[8, 27]	Φωκέας, ἅτε σφι ἔχοντες αἰεὶ	χόλον,	ἀπὸ δὲ τοῦ ὑστάτου τρώματος
[8, 102]	τι νικῶντες οἱ Ἕλληνες νικῶσι,	δοῦλον	σὸν ἀπολέσαντες· σὺ δέ, τῶν
[8, 19]	τοῦ βαρβάρου τό τε Ἰωνικὸν	φῦλον	καὶ τὸ Καρικόν, οἷοί τε
[8, 23]	Ἱστιαιώτιδος τὰς παραθαλασσίας χώρας πάσας	ἐπέδραμον.	~ἐνθαῦτα δὲ τούτων ἐόντων, Ξέρξης
[8, 32]	δὲ βάρβαροι τὴν χώρην πᾶσαν	ἐπέδραμον	τὴν Φωκίδα· Θεσσαλοὶ γὰρ οὕτω
[8, 130]	δὲ ἐπιλάμψαντος πρώιος συνελέγετο ἐς	Σάμον·	αἳ δὲ τῶν νεῶν καὶ
[8, 132]	πλέα ἐδόκεε εἶναι, τὴν δὲ	Σάμον	ἐπιστέατο δόξῃ καὶ Ἡρακλέας στήλας
[8, 33]	γὰρ ταύτῃ παρὰ τὸν Κηφισὸν	ποταμὸν	ἐδηίουν πάντα, καὶ κατὰ μὲν
[8, 142]	γυναῖκάς τε καὶ τὰ ἐς	πόλεμον	ἄχρηστα οἰκετέων ἐχόμενα πάντα ἐπιθρέψειν,
[8, 140]	ὑμῖν τάδε. νῦν τί μαίνεσθε	πόλεμον	βασιλέι ἀειρόμενοι; οὔτε γὰρ ἂν
[8, 116]	σφι θυμὸς ἐγένετο θεήσασθαι τὸν	πόλεμον,	ἐστρατεύοντο ἅμα τῷ Πέρσῃ· ἐπεὶ
[8, 67]	ὑπολειφθέντες ἐν Κύθνῳ ἐκαραδόκεον τὸν	πόλεμον	κῇ ἀποβήσεται) οἱ δὲ λοιποὶ
[8, 123]	ἀξιωτάτῳ γενομένῳ Ἑλλήνων ἀνὰ τὸν	πόλεμον	τοῦτον. (ὡς δὲ ἀπικόμενοι οἱ
[8, 142]	εἵνεκα. ἠγείρατε γὰρ τόνδε τὸν	πόλεμον	ὑμεῖς οὐδὲν ἡμέων βουλομένων, καὶ
[8, 97]	καὶ τείχεος, ἀρτέετό τε ἐς	πόλεμον	ὡς ναυμαχίην ἄλλην ποιησόμενος. (ὁρῶντες
[8, 118]	τὴν Ἀσίην. (πλέοντα δέ μιν	ἄνεμον	Στρυμονίην ὑπολαβεῖν μέγαν καὶ κυματίην.
[8, 123]	(ὡς δὲ ἀπικόμενοι οἱ στρατηγοὶ	διένεμον	τὰς ψήφους ἐπὶ τοῦ Ποσειδέωνος
[8, 51]	Καλλιάδεω ἄρχοντος Ἀθηναίοισι. (καὶ αἱρέουσι	ἔρημον	τὸ ἄστυ, καί τινας ὀλίγους
[8, 88]	καὶ τοὺς φάναι, σαφέως τὸ	ἐπίσημον	τῆς νεὸς ἐπισταμένους· τὴν δὲ
[8, 131]	ναυτικὸς ἀπίκετο ἐς Αἴγιναν, νέες	ἀριθμὸν	δέκα καὶ ἑκατόν. (στρατηγὸς δὲ
[8, 60]	ἐστὶ νέας ἔχουσι βαρυτέρας καὶ	ἀριθμὸν	ἐλάσσονας· τοῦτο δὲ ἀπολέεις Σαλαμῖνά
[8, 7]	νεῶν ἐν τῇσι Ἀφέτῃσι ἐποιεῦντο	ἀριθμόν.	~ἐν δὲ τούτῳ τῷ χρόνῳ
[8, 8]	τῷ χρόνῳ ἐν ᾧ οὗτοι	ἀριθμὸν	ἐποιεῦντο τῶν νεῶν, ἦν γὰρ
[8, 66]	ἐμοὶ δοκέειν, οὐκ ἐλάσσονες ἐόντες	ἀριθμὸν	ἐσέβαλον ἐς τὰς Ἀθήνας, κατά
[8, 82]	νεῶν τότε κατέδεε ἐς τὸν	ἀριθμόν.	~τοῖσι δὲ Ἕλλησι ὡς πιστὰ
[8, 76]	τε μέχρι Μουνυχίης πάντα τὸν	πορθμὸν	τῇσι νηυσί. (τῶνδε δὲ εἵνεκα
[8, 63]	σφεας ἀπολίπωσι, ἢν πρὸς τὸν	Ἰσθμὸν	ἀγάγῃ τὰς νέας· ἀπολιπόντων γὰρ
[8, 121]	τρεῖς Φοινίσσας, τὴν μὲν ἐς	Ἰσθμὸν	ἀναθεῖναι, ἥ περ ἔτι καὶ
[8, 123]	ἔπλεον οἱ Ἕλληνες ἐς τὸν	Ἰσθμὸν	ἀριστήια δώσοντες τῷ ἀξιωτάτῳ γενομένῳ
[8, 40]	ἐόν, οἳ δὲ ἐπυνθάνοντο τὸν	Ἰσθμὸν	αὐτοὺς τειχέοντας, ὡς τὴν Πελοπόννησον
[8, 71]	ἐκ τῶν πολίων ἐς τὸν	Ἰσθμὸν	ἵζοντο, καί σφι ἐπῆν στρατηγὸς
[8, 57]	ἀνάγειν τὰς νέας πρὸς τὸν	Ἰσθμὸν	καὶ πρὸ τῆς Πελοποννήσου ναυμαχέειν,
[8, 72]	~οἱ δὲ βοηθήσαντες ἐς τὸν	Ἰσθμὸν	πανδημεὶ οἵδε ἦσαν Ἑλλήνων, Λακεδαιμόνιοί
[8, 60]	νηυσί, οὔτε ὑμῖν ἐς τὸν	Ἰσθμὸν	παρέσονται οἱ βάρβαροι οὔτε προβήσονται
[8, 49]	αἱ πλεῖσται συνεξέπιπτον πρὸς τὸν	Ἰσθμὸν	πλώσαντας ναυμαχέειν πρὸ τῆς Πελοποννήσου,
[8, 60]	τοῖσι λόγοισι ἀναζεύξῃς πρὸς τὸν	Ἰσθμὸν	τὰς νέας. ἀντίθες γὰρ ἑκάτερον
[8, 79]	ἀνάγειν τὰς νέας πρὸς τὸν	Ἰσθμόν.	(ὡς δὲ ἐξῆλθέ οἱ Θεμιστοκλέης,
[8, 144]	αὖτις δὲ τὸ Ἑλληνικὸν ἐὸν	ὅμαιμόν	τε καὶ ὁμόγλωσσον καὶ θεῶν
[8, 11]	βασιλέος ἀδελφεὸν Φιλάονα τὸν Χέρσιος,	λόγιμον	ἐόντα ἐν τῷ στρατοπέδῳ ἄνδρα.
[8, 136]	πολλὸν ἄρα ἀκούων εἶναι καὶ	ἄλκιμον,	τά τε κατὰ τὴν θάλασσαν
[8, 21]	προσετέτακτο, καὶ εἶχε πλοῖον κατῆρες	ἕτοιμον,	εἰ παλήσειε ὁ ναυτικὸς στρατός,
[8, 104]	~συνέπεμπε δὲ τοῖσι παισὶ φύλακον	Ἑρμότιμον,	γένος μὲν ἐόντα Πηδασέα, φερόμενον
[8, 98]	οὐ κατανύσαι τὸν προκείμενον αὐτῷ	δρόμον	τὴν ταχίστην. (ὁ μὲν δὴ
[8, 18]	δὲ διέστησαν, ἄσμενοι ἑκάτεροι ἐς	ὅρμον	ἠπείγοντο. οἱ δὲ Ἕλληνες ὡς
[8, 100]	ναυμαχίης ποιεύμενον, ὑποπτεύων δὲ αὐτὸν	δρησμὸν	βουλεύειν ἐκ τῶν Ἀθηνέων, φροντίσας
[8, 75]	πρήγματα) φράσοντα ὅτι οἱ Ἕλληνες	δρησμὸν	βουλεύονται καταρρωδηκότες, καὶ νῦν παρέχει
[8, 18]	ἡμίσεαι τῶν νεῶν τετρωμέναι ἦσαν,	δρησμὸν	δὴ ἐβούλευον ἔσω ἐς τὴν
[8, 97]	ἐν τῇ Εὐρώπῃ κινδυνεύσῃ ἀπολέσθαι,	δρησμὸν	ἐβούλευε. θέλων δὲ μὴ ἐπίδηλος
[8, 4]	ἤ ὡς αὐτοὶ κατεδόκεον, καταρρωδήσαντες	δρησμὸν	ἐβουλεύοντο ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου ἔσω
[8, 23]	ἦλθε ἀνὴρ Ἱστιαιεὺς ἀγγέλλων τὸν	δρησμὸν	τὸν ἀπ᾽ Ἀρτεμισίου τῶν Ἑλλήνων.
[8, 96]	καλεομένην Κωλιάδα· ὥστε ἀποπλησθῆναι τὸν	χρησμὸν	τόν τε ἄλλον πάντα τὸν
[8, 20]	γὰρ Εὐβοέες, παραχρησάμενοι τὸν Βάκιδος	χρησμὸν	ὡς οὐδὲν λέγοντα, οὔτε τι
[8, 92]	ἐπεκερτόμησε ἐς τῶν Αἰγινητέων τὸν	μηδισμὸν	ὀνειδίζων. ταῦτα μέν νυν νηὶ
[8, 117]	ὁδὸν ἐλάγχανον, καὶ οὐδένα τε	κόσμον	ἐμπιπλάμενοι καὶ ὕδατα μεταβάλλοντες ἀπέθνησκον
[8, 60]	τῶν συμμάχων οὐκ ἔφερέ οἱ	κόσμον	οὐδένα κατηγορέειν· ὁ δὲ ἄλλου
[8, 142]	(οὔτε γὰρ δίκαιον οὐδαμῶς οὔτε	κόσμον	φέρον οὔτε γε ἄλλοισι Ἑλλήνων
[8, 68]	ὦ βασιλεῦ, καὶ τόδε ἐς	θυμὸν	βάλευ, ὡς τοῖσι μὲν χρηστοῖσι
[8, 33]	πάντα, καὶ κατὰ μὲν ἔκαυσαν	Δρυμὸν	πόλιν κατὰ δὲ Χαράδραν καὶ
[8, 128]	τούτου βάλλει ἀνδρὸς Ποτιδαιήτεω τὸν	ὦμον,	τὸν δὲ βληθέντα περιέδραμε ὅμιλος,
[8, 110]	τοῖσι ἐπίστευε σιγᾶν ἐς πᾶσαν	βάσανον	ἀπικνεομένοισι τὰ αὐτὸς ἐνετείλατο βασιλέι
[8, 26]	(πυνθανόμενος γὰρ τὸ ἄεθλον ἐὸν	στέφανον	ἀλλ᾽ οὐ χρήματα, οὔτε ἠνέσχετο
[8, 124]	καὶ δεξιότητος Θεμιστοκλέι καὶ τούτῳ	στέφανον	ἐλαίης· ἐδωρήσαντό τέ μιν ὄχῳ
[8, 26]	εἶπον τῆς ἐλαίης τὸν διδόμενον	στέφανον.	ἐνθαῦτα εἴπας γνώμην γενναιοτάτην Τιγράνης
[8, 124]	μέν νυν ἔδοσαν Εὐρυβιάδῃ ἐλαίης	στέφανον,	σοφίης δὲ καὶ δεξιότητος Θεμιστοκλέι
[8, 117]	τε πλέω ἢ κατ᾽ ὁδὸν	ἐλάγχανον,	καὶ οὐδένα τε κόσμον ἐμπιπλάμενοι
[8, 43]	πλὴν Ἑρμιονέων Δωρικόν τε καὶ	Μακεδνὸν	ἔθνος, ἐξ Ἐρινεοῦ τε καὶ
[8, 52]	χρόνον συχνὸν ἀπορίῃσι ἐνέχεσθαι οὐ	δυνάμενον	σφέας ἑλεῖν. ~χρόνῳ δ᾽ ἐκ
[8, 106]	τοὺς οἰκέτας οἰκέῃ ἐκείνῃ, ὥστε	ὑποδεξάμενον	ἄσμενον τοὺς λόγους τὸν Πανιώνιον
[8, 100]	δεδουλωμένην, τριήκοντα μυριάδας τοῦ στρατοῦ	ἀπολεξάμενον”	~ταῦτα ἀκούσας Ξέρξης ὡς ἐκ
[8, 94]	τε καὶ ὑπερδείσαντα, τὰ ἱστία	ἀειράμενον	οἴχεσθαι φεύγοντα, ἰδόντας δὲ τοὺς
[8, 135]	δὲ Καρίῃ μιν γλώσσῃ χρᾶν,	συγγραψάμενον	δὲ οἴχεσθαι ἀπιόντα ἐς Θεσσαλίην.
[8, 57]	δὲ πρὸς αὐτοῦ ὡς εἴη	δεδογμένον	ἀνάγειν τὰς νέας πρὸς τὸν
[8, 56]	ἔνιοι τῶν στρατηγῶν οὐδὲ κυρωθῆναι	ἔμενον	τὸ προκείμενον πρῆγμα, ἀλλ᾽ ἔς
[8, 110]	πρὸς τὴν Ἀττικήν, οἳ μὲν	κατέμενον	ἐπὶ τῷ πλοίῳ, Σίκιννος δὲ
[8, 113]	εἰ τεοῖσι τι χρηστὸν συνῄδεε	πεποιημένον·	ἓν δὲ πλεῖστον ἔθνος Πέρσας
[8, 96]	ναυήγια τὰ ταύτῃ ἐξενειχθέντα τὸ	εἰρημένον	πολλοῖσι ἔτεσι πρότερον τούτων ἐν
[8, 26]	τι τὸ ἄεθλον εἴη σφι	κείμενον	περὶ ὅτευ ἀγωνίζονται· οἳ δ᾽
[8, 128]	γὰρ ὁ Ἀρτάβαζος ἐς τὸ	συγκείμενον,	ἁμαρτὼν τοῦ χωρίου τούτου βάλλει
[8, 128]	πτερώσαντες τὸ βυβλίον ἐτόξευον ἐς	συγκείμενον	χωρίον. (ἐπάιστος δὲ ἐγένετο ὁ
[8, 98]	ἔργει μὴ οὐ κατανύσαι τὸν	προκείμενον	αὐτῷ δρόμον τὴν ταχίστην. (ὁ
[8, 56]	στρατηγῶν οὐδὲ κυρωθῆναι ἔμενον τὸ	προκείμενον	πρῆγμα, ἀλλ᾽ ἔς τε τὰς
[8, 65]	τῆς Ἀττικῆς, ὅτι θεῖον τὸ	φθεγγόμενον,	ἀπ᾽ Ἐλευσῖνος ἰὸν ἐς τιμωρίην
[8, 65]	τε αὐτὸν ὅ τι τὸ	φθεγγόμενον	εἴη τοῦτο. αὐτὸς δὲ εἰπεῖν
[8, 114]	τοῦ Λεωνίδεω φόνου καὶ τὸ	διδόμενον	ἐξ ἐκείνου δέκεσθαι. πέμπουσι δὴ
[8, 26]	δ᾽ εἶπον τῆς ἐλαίης τὸν	διδόμενον	στέφανον. ἐνθαῦτα εἴπας γνώμην γενναιοτάτην
[8, 135]	τὸ ἱρὸν ἐπείτε παρελθεῖν τὸν	καλεόμενον	τοῦτον Μῦν, ἕπεσθαι δέ οἱ
[8, 105]	γὰρ αὐτὸν ὑπὸ πολεμίων καὶ	πωλεόμενον	ὠνέεται Πανιώνιος ἀνὴρ Χῖος, ὃς
[8, 112]	ὡς εἰ μὴ δώσουσι τὸ	αἰτεόμενον,	ἐπάξει τὴν στρατιὴν τῶν Ἑλλήνων
[8, 57]	τὰς νέας. ~ἐνθαῦτα δὴ Θεμιστοκλέα	ἀπικόμενον	ἐπὶ τὴν νέα εἴρετο Μνησίφιλος
[8, 49]	προθέντος Εὐρυβιάδεω γνώμην ἀποφαίνεσθαι τὸν	βουλόμενον,	ὅκου δοκέοι ἐπιτηδεότατον εἶναι ναυμαχίην
[8, 100]	ταῦτα τὸν πάντα μεταξὺ χρόνον	γενόμενον,	μέχρι οὗ Ξέρξης αὐτός σφεας
[8, 129]	ἰδόντες δὲ οἱ βάρβαροι τέναγος	γενόμενον	παρήισαν ἐς τὴν Παλλήνην. (ὡς
[8, 10]	δὲ καὶ ἡδομένοισι ἦν τὸ	γινόμενον,	ἅμιλλαν ἐποιεῦντο ὅκως αὐτὸς ἕκαστος
[8, 131]	δὲ Ἕλληνας τό τε ἔαρ	γινόμενον	ἤγειρε καὶ Μαρδόνιος ἐν Θεσσαλίῃ
[8, 104]	Ἑρμότιμον, γένος μὲν ἐόντα Πηδασέα,	φερόμενον	δὲ οὐ τὰ δεύτερα τῶν
[8, 133]	ἦν Μῦς, ἐντειλάμενος πανταχῇ μιν	χρησόμενον	ἐλθεῖν, τῶν οἷά τε ἦν
[8, 34]	τοῦ στρατοῦ ἅμα αὐτῷ Ξέρξῃ	πορευόμενον	ἐπ᾽ Ἀθήνας ἐσέβαλε ἐς Βοιωτούς,
[8, 114]	ὅτι σφέων τὸν βασιλέα ἀπέκτεινας	ῥυόμενον	τὴν Ἑλλάδα” ὁ δὲ γελάσας
[8, 61]	ἀνδρί· πόλιν γὰρ τὸν Θεμιστοκλέα	παρεχόμενον	οὕτω ἐκέλευε γνώμας συμβάλλεσθαι. ταῦτα
[8, 106]	οἰκέτας οἰκέῃ ἐκείνῃ, ὥστε ὑποδεξάμενον	ἄσμενον	τοὺς λόγους τὸν Πανιώνιον κομίσαι
[8, 33]	θησαυροῖσί τε καὶ ἀναθήμασι πολλοῖσι	κατεσκευασμένον·	ἦν δὲ καὶ τότε καὶ
[8, 88]	παρὰ Ξέρξῃ. (λέγεται γὰρ βασιλέα	θηεύμενον	μαθεῖν τὴν νέα ἐμβαλοῦσαν, καὶ
[8, 100]	συμφορὴν μεγάλην ἐκ τῆς ναυμαχίης	ποιεύμενον,	ὑποπτεύων δὲ αὐτὸν δρησμὸν βουλεύειν
[8, 57]	Ἀθηναῖος ὅ τι σφι εἴη	βεβουλευμένον.	πυθόμενος δὲ πρὸς αὐτοῦ ὡς
[8, 90]	Ξέρξης τῶν ἑωυτοῦ ἔργον τι	ἀποδεικνύμενον	ἐν τῇ ναυμαχίῃ, κατήμενος ὑπὸ
[8, 107]	ποιέειν τοῖσι λόγοισι τὰ ἔργα	πειρώμενον	ὅμοια. ταύτην μὲν τὴν ἡμέρην
[8, 135]	ἐλθεῖν ἄρα τὸν Εὐρωπέα Μῦν,	περιστρωφώμενον	πάντα τὰ χρηστήρια, καὶ ἐς
[8, 80]	τῶν βαρβάρων ταῦτα. ἀλλά σφι	σήμηνον	αὐτὸς παρελθὼν ὡς ἔχει. ἐπεὰν
[8, 79]	κύκλῳ. ἀλλ᾽ ἐσελθών σφι ταῦτα	σήμηνον”	ὃ δ᾽ ἀμείβετο τοῖσιδε. ~κάρτα
[8, 51]	αὐτοῦ διατρίψαντες μῆνα ἐν τῷ	διέβαινον	ἐς τὴν Εὐρώπην, ἐν τρισὶ
[8, 56]	οἳ διαλυθέντες ἐκ τοῦ συνεδρίου	ἐσέβαινον	ἐς τὰς νέας. ~ἐνθαῦτα δὴ
[8, 83]	νέας. καὶ οὗτοι μὲν δὴ	ἐσέβαινον,	καὶ ἧκε ἡ ἀπ᾽ Αἰγίνης
[8, 93]	ὃς ἄν μιν ζωὴν ἕλῃ·	δεινὸν	γάρ τι ἐποιεῦντο γυναῖκα ἐπὶ
[8, 16]	μέντοι ἀντεῖχε καὶ οὐκ εἶκε·	δεινὸν	γὰρ χρῆμα ἐποιεῦντο ὑπὸ νεῶν
[8, 132]	Δήλου. (τὸ γὰρ προσωτέρω πᾶν	δεινὸν	ἦν τοῖσι Ἕλλησι οὔτε τῶν
[8, 77]	σβέσσει κρατερὸν κόρον, ὕβριος υἱόν,	δεινὸν	μαιμώοντα, δοκεῦντ᾽ ἀνὰ πάντα πίεσθαι.
[8, 15]	τὸ Ἀρτεμίσιον. ~τρίτῃ δὲ ἡμέρῃ	δεινόν	τι ποιησάμενοι οἱ στρατηγοὶ τῶν
[8, 61]	Ἀθῆναι. (τότε δὴ ὁ Θεμιστοκλέης	κεῖνόν	τε καὶ τοὺς Κορινθίους πολλά
[8, 144]	ἡμέων προσεδέετο. πρὶν ὦν παρεῖναι	ἐκεῖνον	ἐς τὴν Ἀττικήν, ἡμέας καιρός
[8, 106]	οἱ καταλέγων ὅσα αὐτὸς δι᾽	ἐκεῖνον	ἔχοι ἀγαθά, δεύτερα δέ οἱ
[8, 113]	τοῦ ἔτεος πολεμέειν, χειμερίσαι τε	ἄμεινον	εἶναι ἐν Θεσσαλίῃ, καὶ ἔπειτα
[8, 35]	ἄξια Ξέρξης, ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι,	ἄμεινον	ἢ τὰ ἐν τοῖσι οἰκίοισι
[8, 10]	ἑωυτῶν πλήθεΐ τε πολλαπλησίας καὶ	ἄμεινον	πλεούσας. καταφρονήσαντες ταῦτα ἐκυκλοῦντο αὐτοὺς
[8, 134]	ἱροῖσι αὐτόθι χρηστηριάζεσθαι· τοῦτο δὲ	ξεῖνον	τινὰ καὶ οὐ Θηβαῖον χρήμασι
[8, 128]	τῆς προδοσίης ἔδοξε μὴ καταπλῆξαι	Τιμόξεινον	προδοσίῃ τῆς Σκιωναίων πόλιος εἵνεκα,
[8, 128]	Ἀρτάβαζον πέμψαι ἢ Ἀρτάβαζος παρὰ	Τιμόξεινον,	τοξεύματος παρὰ τὰς γλυφίδας περιειλίξαντες
[8, 143]	ἄχαρι πρὸς Ἀθηναίων παθεῖν ἐόντα	πρόξεινόν	τε καὶ φίλον” ~πρὸς μὲν
[8, 3]	(ἐπιστάμενοι ὦν αὐτὸ τοῦτο οὐκ	ἀντέτεινον	ἀλλ᾽ εἶκον, μέχρι ὅσου κάρτα
[8, 20]	ὅταν ζυγὸν εἰς ἅλα βάλλῃ	βύβλινον,	Εὐβοίης ἀπέχειν πολυμηκάδας αἶγας. τούτοισι
[8, 51]	ἡ Πυθίη σφι ἔχρησε, τὸ	ξύλινον	τεῖχος ἀνάλωτον ἔσεσθαι· αὐτὸ δὴ
[8, 58]	ἀπικόμενος δὲ ἔφη ἐθέλειν οἱ	κοινόν	τι πρῆγμα συμμῖξαι· ὃ δ᾽
[8, 106]	ταῦτα ἐργάσατο, οἱ παῖδες ἀναγκαζόμενοι	ἀπέταμνον.	Πανιώνιον μέν νυν οὕτω περιῆλθε
[8, 128]	εἶναι Σκιωναῖοι ἐς τὸν μετέπειτα	χρόνον	αἰεὶ προδόται. ~ὃ μὲν δὴ
[8, 100]	ἦν ταῦτα τὸν πάντα μεταξὺ	χρόνον	γενόμενον, μέχρι οὗ Ξέρξης αὐτός
[8, 140]	τε ἐστὲ ἀντέχειν τὸν πάντα	χρόνον.	εἴδετε μὲν γὰρ τῆς Ξέρξεω
[8, 68]	(οὐ γὰρ οἷοί τε πολλὸν	χρόνον	εἰσί τοι ἀντέχειν οἱ Ἕλληνες,
[8, 29]	γὰρ ἐν τοῖσι Ἕλλησι, ὅσον	χρόνον	ἐκεῖνα ἡμῖν ἥνδανε, πλέον αἰεί
[8, 65]	Μήδοισι λόγιμος γενόμενος τοῦτον τὸν	χρόνον,	ἐπείτε ἐκείρετο ἡ Ἀττικὴ χώρη
[8, 129]	ἄμπωτις τῆς θαλάσσης μεγάλη καὶ	χρόνον	ἐπὶ πολλόν. ἰδόντες δὲ οἱ
[8, 142]	διξῶν ἤδη καὶ ὅτι οἰκοφθόρησθε	χρόνον	ἤδη πολλόν. (ἀντὶ τούτων δὲ
[8, 71]	πλήρεες ἐσεφέροντο, καὶ ἐλίνυον οὐδένα	χρόνον	οἱ βοηθήσαντες ἐργαζόμενοι, οὔτε νυκτὸς
[8, 4]	ταῦτα βουλευομένους ἐδέοντο Εὐρυβιάδεω προσμεῖναι	χρόνον	ὀλίγον, ἔστ᾽ ἂν αὐτοὶ τέκνα
[8, 140]	οἵοισί τε ἐσομένοισι τὸν πάντα	χρόνον	πολεμέειν Ξέρξῃ· εἰ γὰρ ἐνώρων
[8, 52]	ὀλοιτρόχους ἀπίεσαν, ὥστε Ξέρξην ἐπὶ	χρόνον	συχνὸν ἀπορίῃσι ἐνέχεσθαι οὐ δυνάμενον
[8, 114]	γελάσας τε καὶ κατασχὼν πολλὸν	χρόνον,	ὥς οἱ ἐτύγχανε παρεστεὼς Μαρδόνιος,
[8, 113]	ὀλίγας ἡμέρας μετὰ τὴν ναυμαχίην	ἐξήλαυνον	ἐς Βοιωτοὺς τὴν αὐτὴν ὁδόν.
[8, 124]	καλέονται, μέχρι οὔρων τῶν Τεγεητικῶν.	μοῦνον	δὴ τοῦτον πάντων ἀνθρώπων τῶν
[8, 137]	τῶν ἀνθρώπων ἀσθενέες χρήμασι, οὐ	μοῦνον	ὁ δῆμος· (ὅκως δὲ ὀπτῴη,
[8, 52]	ἀπίεσαν, ὥστε Ξέρξην ἐπὶ χρόνον	συχνὸν	ἀπορίῃσι ἐνέχεσθαι οὐ δυνάμενον σφέας
[8, 30]	(εἰ δὲ Θεσσαλοὶ τὰ Ἑλλήνων	ηὖξον,	ὡς ἐμοὶ δοκέειν, ἐμήδιζον ἂν
[8, 39]	ἐπιχωρίους ἥρωας, Φύλακόν τε καὶ	Αὐτόνοον,	τῶν τὰ τεμένεα ἐστὶ περὶ
[8, 119]	μυρίῃσι γνώμῃσι μίαν οὐκ ἔχω	ἀντίξοον	μὴ οὐκ ἂν ποιῆσαι βασιλέα
[8, 102]	ἣ δὲ λέγει τάδε. βασιλεῦ,	χαλεπὸν	μὲν ἐστὶ συμβουλευομένῳ τυχεῖν τὰ
[8, 104]	μέλλῃ τι ἐντὸς χρόνου ἔσεσθαι	χαλεπόν,	τότε ἡ ἱρείη αὐτόθι τῆς
[8, 26]	περὶ ὅτευ ἀγωνίζονται· οἳ δ᾽	εἶπον	τῆς ἐλαίης τὸν διδόμενον στέφανον.
[8, 115]	ἡμέρωι καὶ τῶν ἀγρίων, καὶ	ἔλειπον	οὐδέν· ταῦτα δ᾽ ἐποίεον ὑπὸ
[8, 36]	πάντες δὲ ὦν οἱ Δελφοὶ	ἐξέλιπον	τὴν πόλιν, πλὴν ἑξήκοντα ἀνδρῶν
[8, 41]	τι οἱ Ἀθηναῖοι καὶ προθυμότερον	ἐξέλιπον	τὴν πόλιν, ὡς καὶ τῆς
[8, 7]	καὶ περὶ Γεραιστὸν ἐς τὸν	Εὔριπον,	ἵνα δὴ περιλάβοιεν οἳ μὲν
[8, 137]	ἥλιον, περιγράψας δέ, ἐς τὸν	κόλπον	τρὶς ἀρυσάμενος τοῦ ἡλίου, ἀπαλλάσσετο
[8, 112]	μεγίστῃ τῶν στρατηγῶν, δείσαντες ταῦτα	ἔπεμπον	χρήματα. εἰ δὲ δὴ τινὲς
[8, 7]	τῶν νεῶν ἁπασέων ἀποκρίναντες διηκοσίας	περιέπεμπον	ἔξωθεν Σκιάθου, ὡς ἂν μὴ
[8, 7]	ὡς ἡκόντων. ταύτας μὲν δὴ	περιέπεμπον,	τῶν δὲ λοιπέων νεῶν ἐν
[8, 7]	ἐπισπόμενοι ἐξ ἐναντίης. (ταῦτα βουλευσάμενοι	ἀπέπεμπον	τῶν νεῶν τὰς ταχθείσας, αὐτοὶ
[8, 79]	ἐγὼ νενόμικα, πυνθανόμενος αὐτοῦ τὸν	τρόπον,	ἄριστον ἄνδρα γενέσθαι ἐν Ἀθήνῃσι
[8, 128]	τῶν Σκιωναίων στρατηγός, ὅντινα μὲν	τρόπον	ἀρχήν, ἔγωγε οὐκ ἔχω εἰπεῖν
[8, 52]	Ἀθηναῖοι καλέουσι Ἀρήιον πάγον, ἐπολιόρκεον	τρόπον	τοιόνδε· ὅκως στυππεῖον περὶ τοὺς
[8, 28]	δὲ ἐς τὴν χώρην τὴν	ἵππον	αὐτῶν ἐλυμήναντο ἀνηκέστως. ἐν γὰρ
[8, 113]	τὸν πεζὸν καὶ τὴν ἄλλην	ἵππον.	(ταῦτα μὲν ἔθνεα ὅλα εἵλετο,
[8, 113]	Περσέων τοὺς θωρηκοφόρους καὶ τὴν	ἵππον	τὴν χιλίην, καὶ Μήδους τε
[8, 108]	ἐπέτειον αἰεὶ τὸν τῶν Ἑλλήνων	καρπόν.	(ἀλλὰ δοκέειν γὰρ νικηθέντα τῇ
[8, 115]	κατ᾽ οὕστινας ἀνθρώπους, τὸν τούτων	καρπὸν	ἁρπάζοντες ἐσιτέοντο· εἰ δὲ καρπὸν
[8, 115]	καρπὸν ἁρπάζοντες ἐσιτέοντο· εἰ δὲ	καρπὸν	μηδένα εὕροιεν, οἳ δὲ τὴν
[8, 140]	τούσδε· καὶ γὰρ δύναμις ὑπὲρ	ἄνθρωπον	ἡ βασιλέος ἐστὶ καὶ χεὶρ
[8, 109]	ἀνακῶς ἐχέτω, παντελέως ἀπελάσας τὸν	βάρβαρον·	ἅμα δὲ τῷ ἔαρι καταπλέωμεν
[8, 22]	ἀρχῆθεν ἡ ἔχθρη πρὸς τὸν	βάρβαρον	ἀπ᾽ ὑμέων ἡμῖν γέγονε” (Θεμιστοκλέης
[8, 50]	ἀνὴρ Ἀθηναῖος ἀγγέλλων ἥκειν τὸν	βάρβαρον	ἐς τὴν Ἀττικὴν καὶ πᾶσαν
[8, 82]	τὸν τρίποδα ἐν τοῖσι τὸν	βάρβαρον	κατελοῦσι. (σὺν δὲ ὦν ταύτῃ
[8, 40]	ἐν τῇ Βοιωτίῃ ὑποκατημένους τὸν	βάρβαρον,	τῶν μὲν εὗρον οὐδὲν ἐόν,
[8, 53]	διεφθείροντο, οἳ δὲ ἐς τὸ	μέγαρον	κατέφευγον. τῶν δὲ Περσέων οἱ
[8, 108]	μέχρι Ἄνδρου, ἐς δὲ τὴν	Ἄνδρον	ἀπικόμενοι ἐβουλεύοντο. (Θεμιστοκλέης μέν νυν
[8, 111]	Ἑλλήσποντον λύσοντας τὸν πόρον, τὴν	Ἄνδρον	περικατέατο ἐξελεῖν ἐθέλοντες. (πρῶτοι γὰρ
[8, 121]	οἷοί τε ἐγίνοντο ἐξελεῖν τὴν	Ἄνδρον,	τραπόμενοι ἐς Κάρυστον καὶ δηιώσαντες
[8, 112]	Παρίων, οἳ πυνθανόμενοι τήν τε	Ἄνδρον	ὡς πολιορκέοιτο διότι ἐμήδισε, καὶ
[8, 141]	ἔλεξε. Λακεδαιμόνιοι δὲ πυθόμενοι ἥκειν	Ἀλέξανδρον	ἐς Ἀθήνας ἐς ὁμολογίην ἄξοντα
[8, 144]	τε καὶ φίλον” ~πρὸς μὲν	Ἀλέξανδρον	ταῦτα ὑπεκρίναντο, πρὸς δὲ τοὺς
[8, 136]	ταῦτα ἔπεμψε ἄγγελον ἐς Ἀθήνας	Ἀλέξανδρον	τὸν Ἀμύντεω ἄνδρα Μακεδόνα, ἅμα
[8, 143]	ἄγγελοι. ~Ἀθηναῖοι δὲ πρὸς μὲν	Ἀλέξανδρον	ὑπεκρίναντο τάδε. καὶ αὐτοὶ τοῦτό
[8, 77]	δ᾽ Ἄρης πόντον φοινίξει. τότ᾽	ἐλεύθερον	Ἑλλάδος ἦμαρ εὐρύοπα Κρονίδης ἐπάγει
[8, 77]	ἐσβλέψας. ἀλλ᾽ ὅταν Ἀρτέμιδος χρυσαόρου	ἱερὸν	ἀκτήν νηυσὶ γεφυρώσωσι καὶ εἰναλίην
[8, 60]	Ἰσθμὸν τὰς νέας. ἀντίθες γὰρ	ἑκάτερον	ἀκούσας. πρὸς μὲν τῷ Ἰσθμῷ
[8, 77]	πέρσαντες Ἀθήνας, δῖα δίκη σβέσσει	κρατερὸν	κόρον, ὕβριος υἱόν, δεινὸν μαιμώοντα,
[8, 22]	αὐτὰ ὑμῖν ποιέειν. εἰ δὲ	μηδέτερον	τούτων οἷόν τε γίνεσθαι, ἀλλ᾽
[8, 140]	ποιέειν ταῦτα, ἢν μὴ τὸ	ὑμέτερον	αἴτιον γένηται. (λέγω δὲ ὑμῖν
[8, 46]	Ἀρτεμισίῳ, Κύθνιοι δὲ μίαν καὶ	πεντηκόντερον,	ἐόντες συναμφότεροι οὗτοι Δρύοπες. καὶ
[8, 101]	Μαρδόνιόν τε βουλευσάμενος ἔφη ὑποκρινέεσθαι	ὁκότερον	ποιήσει τούτων. ὡς δὲ ἐβουλεύετο
[8, 41]	μᾶλλόν τι οἱ Ἀθηναῖοι καὶ	προθυμότερον	ἐξέλιπον τὴν πόλιν, ὡς καὶ
[8, 8]	δὺς ἐς τὴν θάλασσαν οὐ	πρότερον	ἀνέσχε πρὶν ἢ ἀπίκετο ἐπὶ
[8, 8]	νόῳ μὲν εἶχε ἄρα καὶ	πρότερον	αὐτομολήσειν ἐς τοὺς Ἕλληνας, ἀλλ᾽
[8, 110]	δὲ ἐπείθοντο· ἐπειδὴ γὰρ καὶ	πρότερον	δεδογμένος εἶναι σοφὸς ἐφάνη ἐὼν
[8, 100]	τῶν ἐποίησαν νῦν τε καὶ	πρότερον	εἶναι σοὺς δούλους. μάλιστα μέν
[8, 93]	στρατεύεσθαι. αὕτη μὲν δή, ὡς	πρότερον	εἴρηται, διέφυγε· ἦσαν δὲ καὶ
[8, 82]	αὐτομολησάσῃ ἐς Σαλαμῖνα καὶ τῇ	πρότερον	ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον τῇ Λημνίῃ ἐξεπληροῦτο
[8, 144]	(ἐπίστασθέ τε οὕτω, εἰ μὴ	πρότερον	ἐτυγχάνετε ἐπιστάμενοι, ἔστ᾽ ἂν καὶ
[8, 101]	Ἀρτεμισίην ἐς συμβουλίην μεταπέμψασθαι, ὅτι	πρότερον	ἐφαίνετο μούνη νοέουσα τὰ ποιητέα
[8, 93]	πλέοι Ἀρτεμισίη, οὐκ ἂν ἐπαύσατο	πρότερον	ἢ εἷλέ μιν ἢ καὶ
[8, 7]	ἡμέρης τοῖσι Ἕλλησι ἐπιθήσεσθαι, οὐδὲ	πρότερον	ἢ τὸ σύνθημά σφι ἔμελλε
[8, 60]	ἐκείνων μὲν ἔτι οὐδὲν τῶν	πρότερον	λεχθέντων, ὡς ἐπεὰν ἀπαείρωσι ἀπὸ
[8, 119]	ἀλλ᾽ ὃ μέν, ὡς καὶ	πρότερόν	μοι εἴρηται, ὁδῷ χρεώμενος ἅμα
[8, 46]	ἀπὸ Ἐπιδαύρου· (τῇ δὲ νήσῳ	πρότερον	οὔνομα ἦν Οἰνώνη. μετὰ δὲ
[8, 6]	βάρβαροι, πυθόμενοι μὲν ἔτι καὶ	πρότερον	περὶ τὸ Ἀρτεμίσιον ναυλοχέειν νέας
[8, 69]	τῇ Ἀρτεμισίης, καὶ νομίζων ἔτι	πρότερον	σπουδαίην εἶναι τότε πολλῷ μᾶλλον
[8, 66]	τῶν πέντε πολίων τῶν ἐπεμνήσθημεν	πρότερον	τὰ οὐνόματα. ὅσῳ γὰρ δὴ
[8, 84]	τὸ τῶν Ἑλλήνων στρατόπεδον, ὀνειδίσασαν	πρότερον	τάδε, ὦ δαιμόνιοι, μέχρι κόσου
[8, 27]	τοὺς Φωκέας, οὐ πολλοῖσι ἔτεσι	πρότερον	ταύτης τῆς βασιλέος στρατηλασίης, ἑσσώθησαν
[8, 132]	οἳ καὶ ἐς Σπάρτην ὀλίγῳ	πρότερον	τούτων ἀπικόμενοι ἐδέοντο Λακεδαιμονίων ἐλευθεροῦν
[8, 96]	ἐξενειχθέντα τὸ εἰρημένον πολλοῖσι ἔτεσι	πρότερον	τούτων ἐν χρησμῷ Λυσιστράτῳ Ἀθηναίῳ
[8, 95]	Ἀθηναῖος, τοῦ καὶ ὀλίγῳ τι	πρότερον	τούτων ἐπεμνήσθην ὡς ἀνδρὸς ἀρίστου,
[8, 3]	τοὺς Λακεδαιμονίους. ἀλλὰ ταῦτα μὲν	ὕστερον	ἐγένετο. ~τότε δὲ οὗτοι οἱ
[8, 75]	τῶν Θεμιστοκλέος παίδων· τὸν δὴ	ὕστερον	τούτων τῶν πρηγμάτων Θεμιστοκλέης Θεσπιέα
[8, 123]	βωμῷ, τὸν πρῶτον καὶ τὸν	δεύτερον	κρίνοντες ἐκ πάντων, ἐνθαῦτα πᾶς
[8, 142]	ἔπεμψαν Λακεδαιμόνιοι δεησομένους ὑμέων μήτε	νεώτερον	ποιέειν μηδὲν κατὰ τὴν Ἑλλάδα
[8, 21]	ἀγγέλλειν τριηκοντέρῳ, ἤν τι καταλαμβάνῃ	νεώτερον	τὸν πεζόν. (οὗτος ὦν ὁ
[8, 25]	μετὰ ταῦτα οὐδὲν ἐγίνετο πλοίων	σπανιώτερον·	οὕτω πολλοὶ ἤθελον θεήσασθαι. διαπεραιωθέντες
[8, 142]	γὰρ δίκαιον οὐδαμῶς οὔτε κόσμον	φέρον	οὔτε γε ἄλλοισι Ἑλλήνων οὐδαμοῖσι,
[8, 128]	λαβόντες ὡς ἔμαθον τὸ βυβλίον,	ἔφερον	ἐπὶ τοὺς στρατηγούς· παρῆν δὲ
[8, 91]	τραπομένων καὶ ἐκπλεόντων πρὸς τὸ	Φάληρον,	Αἰγινῆται ὑποστάντες ἐν τῷ πορθμῷ
[8, 108]	καὶ τὰς νέας εἶναι περὶ	Φάληρον,	ἐδόκεόν τε ναυμαχήσειν σφέας παραρτέοντό
[8, 67]	λοιποὶ ὡς ἀπίκοντο ἐς τὸ	Φάληρον,	ἐνθαῦτα κατέβη αὐτὸς Ξέρξης ἐπὶ
[8, 92]	νέες περιεγένοντο, φεύγοντες ἀπίκοντο ἐς	Φάληρον	ὑπὸ τὸν πεζὸν στρατόν. ~ἐν
[8, 79]	ἐόντα μὲν ἑωυτῷ οὐ φίλον	ἐχθρὸν	δὲ τὰ μάλιστα· ὑπὸ δὲ
[8, 94]	φεύγοντας γίνεσθαι τῆς Σαλαμινίης κατὰ	ἱρὸν	Ἀθηναίης Σκιράδος, περιπίπτειν σφι κέλητα
[8, 33]	Παραποταμίους καὶ Ἄβας, ἔνθα ἦν	ἱρὸν	Ἀπόλλωνος πλούσιον, θησαυροῖσί τε καὶ
[8, 115]	ἐν Μακεδονίῃ. (ἔνθα καὶ τὸ	ἱρὸν	ἅρμα καταλιπὼν τοῦ Διός, ὅτε
[8, 37]	βάρβαροι ἐπιόντες καὶ ἀπώρων τὸ	ἱρόν,	ἐν τούτῳ ὁ προφήτης, τῷ
[8, 135]	Ἀκραιφίης πόλιος. (ἐς τοῦτο τὸ	ἱρὸν	ἐπείτε παρελθεῖν τὸν καλεόμενον τοῦτον
[8, 135]	τὸ τέμενος. τοῦτο δὲ τὸ	ἱρὸν	καλέεται μὲν Πτῷον, ἔστι δὲ
[8, 54]	ἐνθύμιόν οἱ ἐγένετο ἐμπρήσαντι τὸ	ἱρόν.	οἱ δὲ φυγάδες τῶν Ἀθηναίων
[8, 33]	χρηστήριον αὐτόθι. καὶ τοῦτο τὸ	ἱρὸν	συλήσαντες ἐνέπρησαν. καί τινας διώκοντες
[8, 53]	δέ σφι πάντες κατέστρωντο, τὸ	ἱρὸν	συλήσαντες ἐνέπρησαν πᾶσαν τὴν ἀκρόπολιν.
[8, 53]	ταύτῃ ἀνέβησαν τινὲς κατὰ τὸ	ἱρὸν	τῆς Κέκροπος θυγατρὸς Ἀγλαύρου, καίτοι
[8, 37]	ἐπιόντες οἱ βάρβαροι κατὰ τὸ	ἱρὸν	τῆς Προναίης Ἀθηναίης, ἐν τούτῳ
[8, 37]	ἐπειδὴ ἐγίνοντο ἐπειγόμενοι κατὰ τὸ	ἱρὸν	τῆς Προναίης Ἀθηναίης, ἐπιγίνεταί σφι
[8, 35]	τῶνδε εἵνεκα, ὅκως συλήσαντες τὸ	ἱρὸν	τὸ ἐν Δελφοῖσι βασιλέι Ξέρξῃ
[8, 35]	ἡγεμόνας ἔχοντες ὁρμέατο ἐπὶ τὸ	ἱρὸν	τὸ ἐν Δελφοῖσι, ἐν δεξιῇ
[8, 39]	τὰ τεμένεα ἐστὶ περὶ τὸ	ἱρόν,	Φυλάκου μὲν παρ᾽ αὐτὴν τὴν
[8, 55]	κελευόμενοι ὡς ἀνέβησαν ἐς τὸ	ἱρόν,	ὥρων βλαστὸν ἐκ τοῦ στελέχεος
[8, 32]	δὲ ἐπέσχον, πάντα ἐπέφλεγον καὶ	ἔκειρον,	καὶ ἐς τὰς πόλις ἐνιέντες
[8, 66]	ἐς τὰς Ἀθήνας, κατά τε	ἤπειρον	καὶ τῇσι νηυσὶ ἀπικόμενοι, ἢ
[8, 71]	δυνατὰ πάντα ἐμεμηχάνητο ὅκως κατ᾽	ἤπειρον	μὴ ἐσβάλοιεν οἱ βάρβαροι. ὡς
[8, 97]	οὐδὲν τούτων ἐλάνθανε ὡς μάλιστα	ἔμπειρον	ἐόντα τῆς ἐκείνου διανοίης. ~ταῦτά
[8, 88]	τῆς Καλυνδικῆς νεὸς μηδένα ἀποσωθέντα	κατήγορον	γενέσθαι. Ξέρξην δὲ εἰπεῖν λέγεται
[8, 77]	Ἀθήνας, δῖα δίκη σβέσσει κρατερὸν	κόρον,	ὕβριος υἱόν, δεινὸν μαιμώοντα, δοκεῦντ᾽
[8, 117]	Θρηίκης πορευόμενοι ἀπίκοντο ἐπὶ τὸν	πόρον,	ἐπειγόμενοι τὸν Ἑλλήσποντον τῇσι νηυσὶ
[8, 111]	ἐς τὸν Ἑλλήσποντον λύσοντας τὸν	πόρον,	τὴν Ἄνδρον περικατέατο ἐξελεῖν ἐθέλοντες.
[8, 115]	Ἑλλήσποντον, καὶ ἀπικνέεται ἐς τὸν	πόρον	τῆς διαβάσιος ἐν πέντε καὶ
[8, 60]	ναυμαχήσεις, ἐς τὸ ἥκιστα ἡμῖν	σύμφορον	ἐστὶ νέας ἔχουσι βαρυτέρας καὶ
[8, 6]	δῆθεν ἐκφεύξεσθαι, ἔδει δὲ μηδὲ	πυρφόρον	τῷ ἐκείνων λόγῳ ἐκφυγόντα περιγενέσθαι.
[8, 36]	κορυφὰς καὶ ἐς τὸ Κωρύκιον	ἄντρον	ἀνηνείκαντο, οἳ δὲ ἐς Ἄμφισσαν
[8, 117]	Ἄβυδον· τὰς γὰρ σχεδίας οὐκ	εὗρον	ἔτι ἐντεταμένας ἀλλ᾽ ὑπὸ χειμῶνος
[8, 40]	ὑποκατημένους τὸν βάρβαρον, τῶν μὲν	εὗρον	οὐδὲν ἐόν, οἳ δὲ ἐπυνθάνοντο
[8, 28]	ἐστὶ κατὰ Ὑάμπολιν, ἐν ταύτῃ	τάφρον	μεγάλην ὀρύξαντες ἀμφορέας κενεοὺς ἐς
[8, 11]	τοῦτο τὸ ἔργον ἔδοσαν αὐτῷ	χῶρον	ἐν Σαλαμῖνι. ~ὡς δὲ εὐφρόνη
[8, 102]	νικῶντες οἱ Ἕλληνες νικῶσι, δοῦλον	σὸν	ἀπολέσαντες· σὺ δέ, τῶν εἵνεκα
[8, 102]	τῶν πρηγμάτων περὶ οἶκον τὸν	σόν·	(ἢν γὰρ σύ τε περιῇς
[8, 102]	οἱ προχωρήσῃ τὰ νοέων λέγει,	σὸν	τὸ ἔργον ὦ δέσποτα γίνεται·
[8, 132]	κατωτέρω Δήλου· οὕτω δέος τὸ	μέσον	ἐφύλασσε σφέων. ~οἱ μὲν δὴ
[8, 15]	μάχης ἄρξαι, ἀλλὰ παρακελευσάμενοι κατὰ	μέσον	ἡμέρης ἀνῆγον τὰς νέας. συνέπιπτε
[8, 12]	ἐγεγόνεε, ἦν μὲν τῆς ὥρης	μέσον	θέρος, ἐγίνετο δὲ ὕδωρ τε
[8, 10]	καταφρονήσαντες ταῦτα ἐκυκλοῦντο αὐτοὺς ἐς	μέσον.	(ὅσοι μέν νυν τῶν Ἰώνων
[8, 74]	τέλος δὲ ἐξερράγη ἐς τὸ	μέσον.	σύλλογός τε δὴ ἐγίνετο καὶ
[8, 11]	τοῖσι βαρβάροισι γενόμενοι ἐς τὸ	μέσον	τὰς πρύμνας συνήγαγον, δεύτερα δὲ
[8, 14]	δὴ τὴν αὐτὴν ὥρην, πλέοντες	ἐπέπεσον	νηυσὶ Κιλίσσῃσι· ταύτας δὲ διαφθείραντες,
[8, 28]	ὡς ἀναρπασόμενοι τοὺς Φωκέας φερόμενοι	ἐσέπεσον	ἐς τοὺς ἀμφορέας. ἐνθαῦτα οἱ
[8, 107]	παῖδας ἐπέτρεψε Ἀρτεμισίῃ ἀπάγειν ἐς	Ἔφεσον,	καλέσας Μαρδόνιον ἐκέλευσέ μιν τῆς
[8, 103]	ἀποστέλλει ἄγουσαν αὐτοῦ παῖδας ἐς	Ἔφεσον·	νόθοι γὰρ τινὲς παῖδές οἱ
[8, 105]	ἐπώλεε ἐς Σάρδις τε καὶ	Ἔφεσον	χρημάτων μεγάλων. (παρὰ γὰρ τοῖσι
[8, 111]	ἀχρήστους οὐκ ἐκλείπειν σφέων τὴν	νῆσον	ἀλλ᾽ αἰεὶ φιλοχωρέειν, πενίην τε
[8, 95]	ἐόντες Ἀθηναῖοι, ἐς τὴν Ψυττάλειαν	νῆσον	ἀπέβησε ἄγων, οἳ τοὺς Πέρσας
[8, 73]	παροιχώκεε ἤδη. ~οἰκέει δὲ τὴν	Πελοπόννησον	ἔθνεα ἑπτά. τούτων δὲ τὰ
[8, 68]	οἰκός, ἢν σὺ ἐπὶ τὴν	Πελοπόννησον	ἐλαύνῃς τὸν πεζὸν στρατόν, ἀτρεμιεῖν
[8, 68]	ἢ καὶ προβαίνων ἐς τὴν	Πελοπόννησον,	εὐπετέως τοι δέσποτα χωρήσει τὰ
[8, 60]	εὖ φρονέεις, ἄξεις ἐπὶ τὴν	Πελοπόννησον.	(ἢν δέ γε καὶ τὰ
[8, 50]	τὴν πόλιν, αὐτῶν ἐκλελοιπότων ἐς	Πελοπόννησον,	καὶ τὴν Πλαταιέων ὡσαύτως, ἧκέ
[8, 70]	παρεοῦσαν νύκτα ἐπορεύετο ἐπὶ τὴν	Πελοπόννησον.	~καίτοι τὰ δυνατὰ πάντα ἐμεμηχάνητο
[8, 60]	σφέας αὐτὸς ἄξεις ἐπὶ τὴν	Πελοπόννησον,	κινδυνεύσεις τε ἁπάσῃ τῇ Ἑλλάδι.
[8, 65]	μέν γε κατασκήψῃ ἐς τὴν	Πελοπόννησον,	κίνδυνος αὐτῷ τε βασιλέι καὶ
[8, 40]	Ἰσθμὸν αὐτοὺς τειχέοντας, ὡς τὴν	Πελοπόννησον	περὶ πλείστου τε ποιευμένους περιεῖναι
[8, 74]	οἳ μὲν ὡς ἐς τὴν	Πελοπόννησον	χρεὸν εἴη ἀποπλέειν καὶ περὶ
[8, 35]	ἐν Δελφοῖσι, ἐν δεξιῇ τὸν	Παρνησὸν	ἀπέργοντες. ὅσα δὲ καὶ οὗτοι
[8, 27]	(ἐπείτε γὰρ κατειλήθησαν ἐς τὸν	Παρνησὸν	οἱ Φωκέες ἔχοντες μάντιν Τελλίην
[8, 132]	ἐπιστέατο δόξῃ καὶ Ἡρακλέας στήλας	ἴσον	ἀπέχειν. συνέπιπτε δὲ τοιοῦτο ὥστε
[8, 79]	ἐργάσεται. (λέγω δέ τοι ὅτι	ἴσον	ἐστὶ πολλά τε καὶ ὀλίγα
[8, 119]	ἐόντων Φοινίκων ὅκως οὐκ ἂν	ἴσον	πλῆθος τοῖσι Πέρσῃσι ἐξέβαλε ἐς
[8, 33]	~πορευόμενοι γὰρ ταύτῃ παρὰ τὸν	Κηφισὸν	ποταμὸν ἐδηίουν πάντα, καὶ κατὰ
[8, 68]	κρέσσονες τοσοῦτο εἰσὶ κατὰ θάλασσαν	ὅσον	ἄνδρες γυναικῶν. (τί δὲ πάντως
[8, 94]	οἳ δὲ καὶ δὴ νικῶσι	ὅσον	αὐτοὶ ἠρῶντο ἐπικρατήσαντες τῶν ἐχθρῶν”
[8, 55]	ὥρων βλαστὸν ἐκ τοῦ στελέχεος	ὅσον	τε πηχυαῖον ἀναδεδραμηκότα. οὗτοι μέν
[8, 29]	τε γὰρ ἐν τοῖσι Ἕλλησι,	ὅσον	χρόνον ἐκεῖνα ἡμῖν ἥνδανε, πλέον
[8, 98]	ἀγγέλων ἐστὶ οὐδὲν ὅ τι	θᾶσσον	παραγίνεται θνητὸν ἐόν· οὕτω τοῖσι
[8, 130]	ἀλλ᾽ ἐν τῇ Σάμῳ κατήμενοι	ἐφύλασσον	τὴν Ἰωνίην μὴ ἀποστῇ, νέας
[8, 46]	ἀλλὰ τῇσι μὲν τὴν ἑωυτῶν	ἐφύλασσον,	τριήκοντα δὲ τῇσι ἄριστα πλεούσῃσι
[8, 12]	πρῴρας τῶν νεῶν εἱλέοντο καὶ	ἐτάρασσον	τοὺς ταρσοὺς τῶν κωπέων. (οἱ
[8, 19]	Εὐβοϊκῶν καταθύειν ὅσα τις ἐθέλοι·	κρέσσον	γὰρ εἶναι τὴν στρατιὴν ἔχειν
[8, 100]	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, καί οἱ	κρέσσον	εἴη ἀνακινδυνεῦσαι ἢ κατεργάσασθαι τὴν
[8, 21]	μέγιστα. ~οἳ μὲν δὴ ταῦτα	ἔπρησσον,	παρῆν δὲ ὁ ἐκ Τρηχῖνος
[8, 144]	Ἑλληνικὸν ἐὸν ὅμαιμόν τε καὶ	ὁμόγλωσσον	καὶ θεῶν ἱδρύματά τε κοινὰ
[8, 101]	οὐκ ἐῶσα ποιέεσθαι, νῦν τε	συμβούλευσον	ὁκότερα ποιέων ἐπιτύχω εὖ βουλευσάμενος”
[8, 140]	δὴ βούλωνταί γε ἐμοὶ ὁμολογέειν,	ἀνόρθωσον,	ὅσα ἐγὼ ἐνέπρησα” τούτων δὲ
[8, 108]	περὶ τῆς ἐκείνου ποιέεσθαι ἤδη	τὸν	ἀγῶνα ἐκέλευε. ταύτης δὲ εἴχοντο
[8, 3]	Πέρσην περὶ τῆς ἐκείνου ἤδη	τὸν	ἀγῶνα ἐποιεῦντο, πρόφασιν τὴν Παυσανίεω
[8, 26]	ἡμέας, οἳ οὐ περὶ χρημάτων	τὸν	ἀγῶνα ποιεῦνται ἀλλὰ περὶ ἀρετῆς”
[8, 94]	ἐχθρῶν” ταῦτα λεγόντων ἀπιστέειν γὰρ	τὸν	Ἀδείμαντον, αὖτις τάδε λέγειν, ὡς
[8, 52]	τὸν καταντίον τῆς ἀκροπόλιος ὄχθον,	τὸν	Ἀθηναῖοι καλέουσι Ἀρήιον πάγον, ἐπολιόρκεον
[8, 136]	ταῦτά οἱ προλέγοι, συμβουλεύοντα σύμμαχον	τὸν	Ἀθηναῖον ποιέεσθαι· τοῖσι δὴ πειθόμενος
[8, 4]	ὡς δ᾽ οὐκ ἔπειθον, μεταβάντες	τὸν	Ἀθηναίων στρατηγὸν πείθουσι Θεμιστοκλέα ἐπὶ
[8, 128]	ἐπιλεξαμένοισι τὸ βυβλίον καὶ μαθοῦσι	τὸν	αἴτιον τῆς προδοσίης ἔδοξε μὴ
[8, 136]	ἔπεμψε ἄγγελον ἐς Ἀθήνας Ἀλέξανδρον	τὸν	Ἀμύντεω ἄνδρα Μακεδόνα, ἅμα μὲν
[8, 27]	ἐπεθήκατο τοῖσι Θεσσαλοῖσι, προείπας αὐτοῖσι,	τὸν	ἂν μὴ λευκανθίζοντα ἴδωνται, τοῦτον
[8, 137]	τὠυτὸ τοῦτο ἐγίνετο, εἶπε πρὸς	τὸν	ἄνδρα τὸν ἑωυτῆς· τὸν δὲ
[8, 23]	ἀνὴρ Ἱστιαιεὺς ἀγγέλλων τὸν δρησμὸν	τὸν	ἀπ᾽ Ἀρτεμισίου τῶν Ἑλλήνων. οἳ
[8, 82]	δὴ νεῶν τότε κατέδεε ἐς	τὸν	ἀριθμόν. ~τοῖσι δὲ Ἕλλησι ὡς
[8, 20]	πρόβατα. ~οἱ γὰρ Εὐβοέες, παραχρησάμενοι	τὸν	Βάκιδος χρησμὸν ὡς οὐδὲν λέγοντα,
[8, 109]	σπόρου ἀνακῶς ἐχέτω, παντελέως ἀπελάσας	τὸν	βάρβαρον· ἅμα δὲ τῷ ἔαρι
[8, 22]	ὅτι ἀρχῆθεν ἡ ἔχθρη πρὸς	τὸν	βάρβαρον ἀπ᾽ ὑμέων ἡμῖν γέγονε”
[8, 50]	ἐληλύθεε ἀνὴρ Ἀθηναῖος ἀγγέλλων ἥκειν	τὸν	βάρβαρον ἐς τὴν Ἀττικὴν καὶ
[8, 82]	ἐς τὸν τρίποδα ἐν τοῖσι	τὸν	βάρβαρον κατελοῦσι. (σὺν δὲ ὦν
[8, 40]	πανδημεὶ ἐν τῇ Βοιωτίῃ ὑποκατημένους	τὸν	βάρβαρον, τῶν μὲν εὗρον οὐδὲν
[8, 114]	αἰτέουσι φόνου δίκας, ὅτι σφέων	τὸν	βασιλέα ἀπέκτεινας ῥυόμενον τὴν Ἑλλάδα”
[8, 118]	κομιζομένων, ἐνθαῦτα ἐς δεῖμα πεσόντα	τὸν	βασιλέα εἰρέσθαι βώσαντα τὸν κυβερνήτην
[8, 106]	ἤδη μάλιστα ἀπ᾽ ἔργων ἀνοσιωτάτων	τὸν	βίον κτησάμενε, τί σε ἐγὼ
[8, 100]	Ἑλλάδα ἢ αὐτὸν καλῶς τελευτῆσαι	τὸν	βίον ὑπὲρ μεγάλων αἰωρηθέντα· πλέον
[8, 49]	ἐβουλεύοντο, προθέντος Εὐρυβιάδεω γνώμην ἀποφαίνεσθαι	τὸν	βουλόμενον, ὅκου δοκέοι ἐπιτηδεότατον εἶναι
[8, 11]	νέας αἱρέουσι τῶν βαρβάρων καὶ	τὸν	Γόργου τοῦ Σαλαμινίων βασιλέος ἀδελφεὸν
[8, 137]	πρὸς τὸν ἄνδρα τὸν ἑωυτῆς·	τὸν	δὲ ἀκούσαντα ἐσῆλθε αὐτίκα ὡς
[8, 128]	βάλλει ἀνδρὸς Ποτιδαιήτεω τὸν ὦμον,	τὸν	δὲ βληθέντα περιέδραμε ὅμιλος, οἷα
[8, 135]	τι χρήσωνται τῷ παρεόντι πρήγματι·	τὸν	δὲ Εὐρωπέα Μῦν ἐξαρπάσαντα παρ᾽
[8, 2]	διηκόσιαι καὶ ἑβδομήκοντα καὶ μία.	(τὸν	δὲ στρατηγὸν τὸν τὸ μέγιστον
[8, 123]	τῷ βωμῷ, τὸν πρῶτον καὶ	τὸν	δεύτερον κρίνοντες ἐκ πάντων, ἐνθαῦτα
[8, 92]	εἶχον ἐν τῇ νηὶ ἐκπαγλεόμενοι·	τὸν	δὴ περιάγουσα ἅμα τοῖσι Πέρσῃσι
[8, 75]	παιδαγωγὸς ἦν τῶν Θεμιστοκλέος παίδων·	τὸν	δὴ ὕστερον τούτων τῶν πρηγμάτων
[8, 65]	ἱρῶν τῶν ἐν Ἐλευσῖνι γινομένων	τὸν	Δημάρητον, εἰρέσθαί τε αὐτὸν ὅ
[8, 26]	οἳ δ᾽ εἶπον τῆς ἐλαίης	τὸν	διδόμενον στέφανον. ἐνθαῦτα εἴπας γνώμην
[8, 23]	πλοίῳ ἦλθε ἀνὴρ Ἱστιαιεὺς ἀγγέλλων	τὸν	δρησμὸν τὸν ἀπ᾽ Ἀρτεμισίου τῶν
[8, 79]	ἐξωστρακισμένος δὲ ὑπὸ τοῦ δήμου·	τὸν	ἐγὼ νενόμικα, πυνθανόμενος αὐτοῦ τὸν
[8, 118]	τις ἐστί σφι σωτηρίη, (καὶ	τὸν	εἶπαι δέσποτα, οὐκ ἔστι οὐδεμία,
[8, 108]	σφέας τὸν ἐπέτειον αἰεὶ τὸν	τῶν	Ἑλλήνων καρπόν. (ἀλλὰ δοκέειν γὰρ
[8, 118]	στρατιὴν Ὑδάρνεϊ ἐπιτράπει ἀπάγειν ἐς	τὸν	Ἑλλήσποντον, αὐτὸς δ᾽ ἐπὶ νεὸς
[8, 115]	αὐτὸς ἐπορεύετο κατὰ τάχος ἐς	τὸν	Ἑλλήσποντον, καὶ ἀπικνέεται ἐς τὸν
[8, 108]	τὰς νέας πλέειν ἰθέως ἐπὶ	τὸν	Ἑλλήσποντον λύσοντας τὰς γεφύρας· Εὐρυβιάδης
[8, 111]	τὰς νέας μήτε πλέειν ἐς	τὸν	Ἑλλήσποντον λύσοντας τὸν πόρον, τὴν
[8, 97]	ἢ αὐτοὶ νοήσωσι πλέειν ἐς	τὸν	Ἑλλήσποντον λύσοντες τὰς γεφύρας, καὶ
[8, 109]	τούς γε πολλοὺς πλέειν ἐς	τὸν	Ἑλλήσποντον ὁ Θεμιστοκλέης, μεταβαλὼν πρὸς
[8, 109]	ἐκπεφευγότων περιημέκτεον, ὁρμέατό τε ἐς	τὸν	Ἑλλήσποντον πλέειν καὶ ἐπὶ σφέων
[8, 117]	ἀπίκοντο ἐπὶ τὸν πόρον, ἐπειγόμενοι	τὸν	Ἑλλήσποντον τῇσι νηυσὶ διέβησαν ἐς
[8, 107]	τοῦ Φαλήρου ἀπῆγον ὀπίσω ἐς	τὸν	Ἑλλήσποντον ὡς τάχεος εἶχε ἕκαστος,
[8, 88]	νέα τῶν πολεμίων κατέδυσε; καὶ	τὸν	ἐπειρέσθαι εἰ ἀληθέως ἐστὶ Ἀρτεμισίης
[8, 108]	ὁμολογεόντων· τροφήν τε ἕξειν σφέας	τὸν	ἐπέτειον αἰεὶ τὸν τῶν Ἑλλήνων
[8, 7]	Καφηρέα καὶ περὶ Γεραιστὸν ἐς	τὸν	Εὔριπον, ἵνα δὴ περιλάβοιεν οἳ
[8, 60]	τὸν Κορίνθιον ἀμείψατο, πρὸς δὲ	τὸν	Εὐρυβιάδην ἔλεγε ἐκείνων μὲν ἔτι
[8, 59]	δὲ ἄρα συνελέχθησαν, πρὶν ἢ	τὸν	Εὐρυβιάδην προθεῖναι τὸν λόγον τῶν
[8, 135]	λέγεται ὑπὸ Θηβαίων· ἐλθεῖν ἄρα	τὸν	Εὐρωπέα Μῦν, περιστρωφώμενον πάντα τὰ
[8, 137]	ἐγίνετο, εἶπε πρὸς τὸν ἄνδρα	τὸν	ἑωυτῆς· τὸν δὲ ἀκούσαντα ἐσῆλθε
[8, 27]	οἱ Φωκέες ἔχοντες μάντιν Τελλίην	τὸν	Ἠλεῖον, ἐνθαῦτα ὁ Τελλίης οὗτος
[8, 137]	ὑμέων ἄξιον τόνδε ἀποδίδωμι” δέξας	τὸν	ἥλιον. (ὁ μὲν δὴ Γαυάνης
[8, 137]	ἐς τὸ ἔδαφος τοῦ οἴκου	τὸν	ἥλιον, περιγράψας δέ, ἐς τὸν
[8, 92]	ἰδὼν τῆς στρατηγίδος, καὶ βώσας	τὸν	Θεμιστοκλέα ἐπεκερτόμησε ἐς τῶν Αἰγινητέων
[8, 61]	ἐπιψηφίζειν ἀπόλι ἀνδρί· πόλιν γὰρ	τὸν	Θεμιστοκλέα παρεχόμενον οὕτω ἐκέλευε γνώμας
[8, 125]	ἐπιφανέων ἀνδρῶν, φθόνῳ καταμαργέων ἐνείκεε	τὸν	Θεμιστοκλέα, τὴν ἐς Λακεδαίμονα ἄπιξιν
[8, 122]	οἱ Ἕλληνες ἐς Δελφοὺς ἐπειρώτων	τὸν	θεὸν κοινῇ εἰ λελάβηκε πλήρεα
[8, 63]	μή σφεας ἀπολίπωσι, ἢν πρὸς	τὸν	Ἰσθμὸν ἀγάγῃ τὰς νέας· ἀπολιπόντων
[8, 123]	ληίης ἔπλεον οἱ Ἕλληνες ἐς	τὸν	Ἰσθμὸν ἀριστήια δώσοντες τῷ ἀξιωτάτῳ
[8, 40]	οὐδὲν ἐόν, οἳ δὲ ἐπυνθάνοντο	τὸν	Ἰσθμὸν αὐτοὺς τειχέοντας, ὡς τὴν
[8, 71]	συνδραμόντες ἐκ τῶν πολίων ἐς	τὸν	Ἰσθμὸν ἵζοντο, καί σφι ἐπῆν
[8, 57]	δεδογμένον ἀνάγειν τὰς νέας πρὸς	τὸν	Ἰσθμὸν καὶ πρὸ τῆς Πελοποννήσου
[8, 72]	ἡμέρης. ~οἱ δὲ βοηθήσαντες ἐς	τὸν	Ἰσθμὸν πανδημεὶ οἵδε ἦσαν Ἑλλήνων,
[8, 60]	τῇσι νηυσί, οὔτε ὑμῖν ἐς	τὸν	Ἰσθμὸν παρέσονται οἱ βάρβαροι οὔτε
[8, 49]	λεγόντων αἱ πλεῖσται συνεξέπιπτον πρὸς	τὸν	Ἰσθμὸν πλώσαντας ναυμαχέειν πρὸ τῆς
[8, 60]	τούτων τοῖσι λόγοισι ἀναζεύξῃς πρὸς	τὸν	Ἰσθμὸν τὰς νέας. ἀντίθες γὰρ
[8, 79]	Πελοποννήσου ἀνάγειν τὰς νέας πρὸς	τὸν	Ἰσθμόν. (ὡς δὲ ἐξῆλθέ οἱ
[8, 135]	τοῦτο τὸ ἱρὸν ἐπείτε παρελθεῖν	τὸν	καλεόμενον τοῦτον Μῦν, ἕπεσθαι δέ
[8, 52]	~οἱ δὲ Πέρσαι ἱζόμενοι ἐπὶ	τὸν	καταντίον τῆς ἀκροπόλιος ὄχθον, τὸν
[8, 33]	ἱρά. ~πορευόμενοι γὰρ ταύτῃ παρὰ	τὸν	Κηφισὸν ποταμὸν ἐδηίουν πάντα, καὶ
[8, 137]	τὸν ἥλιον, περιγράψας δέ, ἐς	τὸν	κόλπον τρὶς ἀρυσάμενος τοῦ ἡλίου,
[8, 65]	κῃ τρισμυρίων, ἀποθωμάζειν τε σφέας	τὸν	κονιορτὸν ὅτεων κοτὲ εἴη ἀνθρώπων,
[8, 60]	στεφανοῦνται” ~τότε μὲν ἠπίως πρὸς	τὸν	Κορίνθιον ἀμείψατο, πρὸς δὲ τὸν
[8, 94]	ἐν τῷ Φαλήρῳ. ~Ἀδείμαντον δὲ	τὸν	Κορίνθιον στρατηγὸν λέγουσι Ἀθηναῖοι αὐτίκα
[8, 118]	πεσόντα τὸν βασιλέα εἰρέσθαι βώσαντα	τὸν	κυβερνήτην εἴ τις ἐστί σφι
[8, 118]	τὴν ψυχήν, δωρήσασθαι χρυσέῃ στεφάνῃ	τὸν	κυβερνήτην, ὅτι δὲ Περσέων πολλοὺς
[8, 100]	Ἑλλάδα· λογισάμενος ὦν ταῦτα προσέφερε	τὸν	λόγον τόνδε. (δέσποτα, μήτε λυπέο
[8, 49]	ναυμαχέειν πρὸ τῆς Πελοποννήσου, ἐπιλέγοντες	τὸν	λόγον τόνδε, ὡς εἰ νικηθέωσι
[8, 65]	σίγα τε καὶ μηδενὶ ἄλλῳ	τὸν	λόγον τοῦτον εἴπῃς· (ἢν γάρ
[8, 59]	πρὶν ἢ τὸν Εὐρυβιάδην προθεῖναι	τὸν	λόγον τῶν εἵνεκα συνήγαγε τοὺς
[8, 130]	πεζῇ δὲ ἐδόκεον πολλῷ κρατήσειν	τὸν	Μαρδόνιον. (ἐόντες δὲ ἐν Σάμῳ
[8, 142]	Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδὼν ἀναγνώσῃ, λεήνας	τὸν	Μαρδονίου λόγον. (τούτῳ μὲν γὰρ
[8, 23]	Ἑλλήνων. οἳ δ᾽ ὑπ᾽ ἀπιστίης	τὸν	μὲν ἀγγέλλοντα εἶχον ἐν φυλακῇ,
[8, 65]	δὲ στρατιῆς τῆσδε θεοῖσι μελήσει”	(τὸν	μὲν δὴ ταῦτα παραινέειν, ἐκ
[8, 108]	αὐτίκα μετὰ ταῦτα ἐδόκεε ἐπιδιώκειν.	τὸν	μέν νυν ναυτικὸν τὸν Ξέρξεω
[8, 118]	οἶκε εἶναι ἐμοὶ ἡ σωτηρίη”	(τὸν	μὲν ταῦτα λέγειν, τοὺς δὲ
[8, 128]	μὴ νομιζοίατο εἶναι Σκιωναῖοι ἐς	τὸν	μετέπειτα χρόνον αἰεὶ προδόται. ~ὃ
[8, 92]	Θεμιστοκλέα ἐπεκερτόμησε ἐς τῶν Αἰγινητέων	τὸν	μηδισμὸν ὀνειδίζων. ταῦτα μέν νυν
[8, 117]	ταύτην. ~καὶ οὗτοι μὲν τοῦτον	τὸν	μισθὸν ἔλαβον, οἱ δὲ Πέρσαι
[8, 137]	γῆς τῆς ἑωυτοῦ. (οἳ δὲ	τὸν	μισθὸν ἔφασαν δίκαιοι εἶναι ἀπολαβόντες
[8, 65]	οἱ φαίνεσθαι τὴν φωνὴν εἶναι	τὸν	μυστικὸν ἴακχον. (εἶναι δ᾽ ἀδαήμονα
[8, 24]	περὶ τοὺς νεκροὺς ἔπεμπε ἐς	τὸν	ναυτικὸν στρατὸν κήρυκα, προετοιμάσατο δὲ
[8, 65]	νέας τράπηται τὰς ἐν Σαλαμῖνι,	τὸν	ναυτικὸν στρατὸν κινδυνεύσει βασιλεὺς ἀποβαλεῖν.
[8, 1]	Οὐρανία ~οἱ δὲ Ἑλλήνων ἐς	τὸν	ναυτικὸν στρατὸν ταχθέντες ἦσαν οἵδε,
[8, 129]	τόδε, ὅτι τοῦ Ποσειδέωνος ἐς	τὸν	νηὸν καὶ τὸ ἄγαλμα τὸ
[8, 66]	μαρτύρων καταπτόμενος. ~οἱ δὲ ἐς	τὸν	Ξέρξεω ναυτικὸν στρατὸν ταχθέντες, ἐπειδὴ
[8, 108]	ἐπιδιώκειν. τὸν μέν νυν ναυτικὸν	τὸν	Ξέρξεω στρατὸν οὐκ ἐπεῖδον διώξαντες
[8, 118]	δὲ ἐκβῆναι τάχιστα ἐς γῆν	τὸν	Ξέρξην, ποιῆσαι τοιόνδε· ὅτι μὲν
[8, 92]	ἧς ἔπλεε Πυθέης ὁ Ἰσχενόου,	τὸν	οἱ Πέρσαι κατακοπέντα ἀρετῆς εἵνεκα
[8, 137]	γὰρ κατὰ τὴν καπνοδόκην ἐς	τὸν	οἶκον ἐσέχων ὁ ἥλιος, εἶπε
[8, 94]	περιπίπτειν σφι κέλητα θείῃ πομπῇ,	τὸν	οὔτε πέμψαντα φανῆναι οὐδένα, οὔτε
[8, 106]	νέμονται Ἀταρνεὺς δὲ καλέεται, εὑρίσκει	τὸν	Πανιώνιον ἐνθαῦτα. (ἐπιγνοὺς δὲ ἔλεγε
[8, 106]	ὥστε ὑποδεξάμενον ἄσμενον τοὺς λόγους	τὸν	Πανιώνιον κομίσαι τὰ τέκνα καὶ
[8, 100]	περὶ Πέρσας μὲν ἦν ταῦτα	τὸν	πάντα μεταξὺ χρόνον γενόμενον, μέχρι
[8, 140]	οὔτε οἷοί τε ἐστὲ ἀντέχειν	τὸν	πάντα χρόνον. εἴδετε μὲν γὰρ
[8, 140]	ὑμῖν οὐκ οἵοισί τε ἐσομένοισι	τὸν	πάντα χρόνον πολεμέειν Ξέρξῃ· εἰ
[8, 35]	τὸ ἐν Δελφοῖσι, ἐν δεξιῇ	τὸν	Παρνησὸν ἀπέργοντες. ὅσα δὲ καὶ
[8, 27]	τρηχέως. (ἐπείτε γὰρ κατειλήθησαν ἐς	τὸν	Παρνησὸν οἱ Φωκέες ἔχοντες μάντιν
[8, 28]	Ἄβῃσι ἀνακέαται. ~ταῦτα μέν νυν	τὸν	πεζὸν ἐργάσαντο τῶν Θεσσαλῶν οἱ
[8, 108]	κατὰ χώρην μένοντα τὸν στρατὸν	τὸν	πεζὸν ἤλπιζον καὶ τὰς νέας
[8, 113]	Βακτρίους τε καὶ Ἰνδούς, καὶ	τὸν	πεζὸν καὶ τὴν ἄλλην ἵππον.
[8, 21]	τριηκοντέρῳ, ἤν τι καταλαμβάνῃ νεώτερον	τὸν	πεζόν. (οὗτος ὦν ὁ Ἀβρώνιχος
[8, 68]	μὴ ὁ ναυτικὸς στρατὸς κακωθεὶς	τὸν	πεζὸν προσδηλήσηται. πρὸς δὲ, ὦ
[8, 68]	σὺ ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον ἐλαύνῃς	τὸν	πεζὸν στρατόν, ἀτρεμιεῖν τοὺς ἐκεῖθεν
[8, 92]	φεύγοντες ἀπίκοντο ἐς Φάληρον ὑπὸ	τὸν	πεζὸν στρατόν. ~ἐν δὲ τῇ
[8, 85]	πρὸς τὴν ἠῶ τε καὶ	τὸν	Πειραιέα. ἐθελοκάκεον μέντοι αὐτῶν κατὰ
[8, 96]	χρησμὸν τόν τε ἄλλον πάντα	τὸν	περὶ τῆς ναυμαχίης ταύτης εἰρημένοι
[8, 108]	οὐ μενέειν ἐν τῇ Εὐρώπῃ	τὸν	Πέρσην· ἐατέον ὦν εἶναι φεύγειν,
[8, 109]	ἔλεγε ἀποθήκην μέλλων ποιήσασθαι ἐς	τὸν	Πέρσην, ἵνα ἢν ἄρα τί
[8, 3]	διέδεξαν· ὡς γὰρ δὴ ὠσάμενοι	τὸν	Πέρσην περὶ τῆς ἐκείνου ἤδη
[8, 90]	Σαλαμῖνος τὸ καλέεται Αἰγάλεως, ἀνεπυνθάνετο	τὸν	ποιήσαντα, καὶ οἱ γραμματισταὶ ἀνέγραφον
[8, 116]	ἄλλως σφι θυμὸς ἐγένετο θεήσασθαι	τὸν	πόλεμον, ἐστρατεύοντο ἅμα τῷ Πέρσῃ·
[8, 67]	δὲ ὑπολειφθέντες ἐν Κύθνῳ ἐκαραδόκεον	τὸν	πόλεμον κῇ ἀποβήσεται) οἱ δὲ
[8, 123]	τῷ ἀξιωτάτῳ γενομένῳ Ἑλλήνων ἀνὰ	τὸν	πόλεμον τοῦτον. (ὡς δὲ ἀπικόμενοι
[8, 142]	πολλῶν εἵνεκα. ἠγείρατε γὰρ τόνδε	τὸν	πόλεμον ὑμεῖς οὐδὲν ἡμέων βουλομένων,
[8, 76]	κατεῖχόν τε μέχρι Μουνυχίης πάντα	τὸν	πορθμὸν τῇσι νηυσί. (τῶνδε δὲ
[8, 117]	τῆς Θρηίκης πορευόμενοι ἀπίκοντο ἐπὶ	τὸν	πόρον, ἐπειγόμενοι τὸν Ἑλλήσποντον τῇσι
[8, 111]	πλέειν ἐς τὸν Ἑλλήσποντον λύσοντας	τὸν	πόρον, τὴν Ἄνδρον περικατέατο ἐξελεῖν
[8, 115]	τὸν Ἑλλήσποντον, καὶ ἀπικνέεται ἐς	τὸν	πόρον τῆς διαβάσιος ἐν πέντε
[8, 98]	νὺξ ἔργει μὴ οὐ κατανύσαι	τὸν	προκείμενον αὐτῷ δρόμον τὴν ταχίστην.
[8, 135]	τὰ θεσπιέειν ἔμελλε, καὶ πρόκατε	τὸν	πρόμαντιν βαρβάρῳ γλώσσῃ χρᾶν. (καὶ
[8, 123]	ἐπὶ τοῦ Ποσειδέωνος τῷ βωμῷ,	τὸν	πρῶτον καὶ τὸν δεύτερον κρίνοντες
[8, 102]	ἐκείνων τῶν πρηγμάτων περὶ οἶκον	τὸν	σόν· (ἢν γὰρ σύ τε
[8, 102]	ἀπολέσαντες· σὺ δέ, τῶν εἵνεκα	τὸν	στόλον ἐποιήσαο, πυρώσας τὰς Ἀθήνας
[8, 21]	τὰ γεγονότα περὶ Λεωνίδην καὶ	τὸν	στρατὸν αὐτοῦ. οἳ δὲ ὡς
[8, 115]	λιμοῦ. (ἐπιλαβὼν δὲ λοιμός τε	τὸν	στρατὸν καὶ δυσεντερίη κατ᾽ ὁδὸν
[8, 32]	Φωκίδα· Θεσσαλοὶ γὰρ οὕτω ἦγον	τὸν	στρατόν· ὁκόσα δὲ ἐπέσχον, πάντα
[8, 108]	οἱ Ἕλληνες κατὰ χώρην μένοντα	τὸν	στρατὸν τὸν πεζὸν ἤλπιζον καὶ
[8, 96]	Κωλιάδα· ὥστε ἀποπλησθῆναι τὸν χρησμὸν	τόν	τε ἄλλον πάντα τὸν περὶ
[8, 2]	καὶ μία. (τὸν δὲ στρατηγὸν	τὸν	τὸ μέγιστον κράτος ἔχοντα παρείχοντο
[8, 115]	γινοίατο καὶ κατ᾽ οὕστινας ἀνθρώπους,	τὸν	τούτων καρπὸν ἁρπάζοντες ἐσιτέοντο· εἰ
[8, 90]	καὶ οἱ γραμματισταὶ ἀνέγραφον πατρόθεν	τὸν	τριήραρχον καὶ τὴν πόλιν. πρὸς
[8, 82]	ἐνεγράφησαν Τήνιοι ἐν Δελφοῖσι ἐς	τὸν	τρίποδα ἐν τοῖσι τὸν βάρβαρον
[8, 27]	οἱ μεγάλοι ἀνδριάντες οἱ περὶ	τὸν	τρίποδα συνεστεῶτες ἔμπροσθε τοῦ νηοῦ
[8, 42]	ἐκ Τροίζηνος· ἐς γὰρ Πώγωνα	τὸν	Τροιζηνίων λιμένα προείρητο συλλέγεσθαι. συνελέχθησάν
[8, 79]	τὸν ἐγὼ νενόμικα, πυνθανόμενος αὐτοῦ	τὸν	τρόπον, ἄριστον ἄνδρα γενέσθαι ἐν
[8, 108]	ἕξειν σφέας τὸν ἐπέτειον αἰεὶ	τὸν	τῶν Ἑλλήνων καρπόν. (ἀλλὰ δοκέειν
[8, 115]	γῆς ἀναφυομένην καὶ τῶν δενδρέων	τὸν	φλοιὸν περιλέποντες καὶ τὰ φύλλα
[8, 11]	τοῦ Σαλαμινίων βασιλέος ἀδελφεὸν Φιλάονα	τὸν	Χέρσιος, λόγιμον ἐόντα ἐν τῷ
[8, 96]	τὴν καλεομένην Κωλιάδα· ὥστε ἀποπλησθῆναι	τὸν	χρησμὸν τόν τε ἄλλον πάντα
[8, 65]	παρὰ Μήδοισι λόγιμος γενόμενος τοῦτον	τὸν	χρόνον, ἐπείτε ἐκείρετο ἡ Ἀττικὴ
[8, 128]	χωρίου τούτου βάλλει ἀνδρὸς Ποτιδαιήτεω	τὸν	ὦμον, τὸν δὲ βληθέντα περιέδραμε
[8, 138]	κήπων ὄρος κεῖται Βέρμιον οὔνομα,	ἄβατον	ὑπὸ χειμῶνος. ἐνθεῦτεν δὲ ὁρμώμενοι,
[8, 1]	οἵδε, Ἀθηναῖοι μὲν νέας παρεχόμενοι	ἑκατὸν	καὶ εἴκοσι καὶ ἑπτά· ὑπὸ
[8, 44]	ἄλλους παρεχόμενοι νέας ὀγδώκοντα καὶ	ἑκατόν,	μοῦνοι· ἐν Σαλαμῖνι γὰρ οὐ
[8, 131]	Αἴγιναν, νέες ἀριθμὸν δέκα καὶ	ἑκατόν.	(στρατηγὸς δὲ καὶ ναύαρχος ἦν
[8, 132]	οἳ στασιῶται σφίσι γενόμενοι ἐπεβούλευον	θάνατον	Στράττι τῷ Χίου τυράννῳ, ἐόντες
[8, 22]	δὲ ὑμῖν ἐστι τοῦτο μὴ	δυνατὸν	ποιῆσαι, ὑμεῖς δὲ ἔτι καὶ
[8, 68]	τὴν Πελοπόννησον ἐλαύνῃς τὸν πεζὸν	στρατόν,	ἀτρεμιεῖν τοὺς ἐκεῖθεν αὐτῶν ἥκοντας,
[8, 21]	γεγονότα περὶ Λεωνίδην καὶ τὸν	στρατὸν	αὐτοῦ. οἳ δὲ ὡς ἐπύθοντο
[8, 92]	ἐς Φάληρον ὑπὸ τὸν πεζὸν	στρατόν.	~ἐν δὲ τῇ ναυμαχίῃ ταύτῃ
[8, 115]	(ἐπιλαβὼν δὲ λοιμός τε τὸν	στρατὸν	καὶ δυσεντερίη κατ᾽ ὁδὸν ἔφθειρε.
[8, 24]	νεκροὺς ἔπεμπε ἐς τὸν ναυτικὸν	στρατὸν	κήρυκα, προετοιμάσατο δὲ τάδε· ὅσοι
[8, 65]	τὰς ἐν Σαλαμῖνι, τὸν ναυτικὸν	στρατὸν	κινδυνεύσει βασιλεὺς ἀποβαλεῖν. (τὴν δὲ
[8, 32]	Θεσσαλοὶ γὰρ οὕτω ἦγον τὸν	στρατόν·	ὁκόσα δὲ ἐπέσχον, πάντα ἐπέφλεγον
[8, 108]	μέν νυν ναυτικὸν τὸν Ξέρξεω	στρατὸν	οὐκ ἐπεῖδον διώξαντες μέχρι Ἄνδρου,
[8, 66]	δὲ ἐς τὸν Ξέρξεω ναυτικὸν	στρατὸν	ταχθέντες, ἐπειδὴ ἐκ Τρηχῖνος θεησάμενοι
[8, 1]	δὲ Ἑλλήνων ἐς τὸν ναυτικὸν	στρατὸν	ταχθέντες ἦσαν οἵδε, Ἀθηναῖοι μὲν
[8, 108]	Ἕλληνες κατὰ χώρην μένοντα τὸν	στρατὸν	τὸν πεζὸν ἤλπιζον καὶ τὰς
[8, 49]	ἀποφαίνεσθαι τὸν βουλόμενον, ὅκου δοκέοι	ἐπιτηδεότατον	εἶναι ναυμαχίην ποιέεσθαι τῶν αὐτοὶ
[8, 79]	ἄνδρα γενέσθαι ἐν Ἀθήνῃσι καὶ	δικαιότατον.	(οὗτος ὡνὴρ στὰς ἐπὶ τὸ
[8, 34]	ἐσχίζετο. τὸ μὲν πλεῖστον καὶ	δυνατώτατον	τοῦ στρατοῦ ἅμα αὐτῷ Ξέρξῃ
[8, 52]	ὅμως ἠμύνοντο, καίπερ ἐς τὸ	ἔσχατον	κακοῦ ἀπιγμένοι καὶ τοῦ φράγματος
[8, 51]	αὐτὸ δὴ τοῦτο εἶναι τὸ	κρησφύγετον	κατὰ τὸ μαντήιον καὶ οὐ
[8, 12]	θέρος, ἐγίνετο δὲ ὕδωρ τε	ἄπλετον	διὰ πάσης τῆς νυκτὸς καὶ
[8, 140]	πάντων αἰεί τε φθειρομένων μούνων,	ἐξαίρετον	μεταίχμιόν τε τὴν γῆν ἐκτημένων.
[8, 142]	δουλοσύνης τοῖσι Ἕλλησι Ἀθηναίους οὐδαμῶς	ἀνασχετόν,	οἵτινες αἰεὶ καὶ τὸ πάλαι
[8, 98]	οὐδὲν ὅ τι θᾶσσον παραγίνεται	θνητὸν	ἐόν· οὕτω τοῖσι Πέρσῃσι ἐξεύρηται
[8, 65]	τῶν ἐν Ἐλευσῖνι γινομένων τὸν	Δημάρητον,	εἰρέσθαί τε αὐτὸν ὅ τι
[8, 65]	ὁρτῇ ἰακχάζουσι” πρὸς ταῦτα εἰπεῖν	Δημάρητον	σίγα τε καὶ μηδενὶ ἄλλῳ
[8, 70]	ἀπολαμφθέντες πολιορκήσονται, ἀπέντες τὴν ἑωυτῶν	ἀφύλακτον·	τῶν δὲ βαρβάρων ὁ πεζὸς
[8, 135]	ἐξαρπάσαντα παρ᾽ αὐτῶν τὴν ἐφέροντο	δέλτον,	τὰ λεγόμενα ὑπὸ τοῦ προφήτεω
[8, 94]	ταῦτα λεγόντων ἀπιστέειν γὰρ τὸν	Ἀδείμαντον,	αὖτις τάδε λέγειν, ὡς αὐτοὶ
[8, 94]	νέες περιεγεγόνεσαν, ἐν τῷ Φαλήρῳ.	~Ἀδείμαντον	δὲ τὸν Κορίνθιον στρατηγὸν λέγουσι
[8, 77]	χαλκῷ συμμίξεται, αἵματι δ᾽ Ἄρης	πόντον	φοινίξει. τότ᾽ ἐλεύθερον Ἑλλάδος ἦμαρ
[8, 118]	Ὑδάρνεϊ ἐπιτράπει ἀπάγειν ἐς τὸν	Ἑλλήσποντον,	αὐτὸς δ᾽ ἐπὶ νεὸς Φοινίσσης
[8, 87]	πρὸς αὐτὸν ἐγεγόνεε ἔτι περὶ	Ἑλλήσποντον	ἐόντων, οὐ μέντοι ἔχω γε
[8, 115]	ἐπορεύετο κατὰ τάχος ἐς τὸν	Ἑλλήσποντον,	καὶ ἀπικνέεται ἐς τὸν πόρον
[8, 108]	νέας πλέειν ἰθέως ἐπὶ τὸν	Ἑλλήσποντον	λύσοντας τὰς γεφύρας· Εὐρυβιάδης δὲ
[8, 111]	νέας μήτε πλέειν ἐς τὸν	Ἑλλήσποντον	λύσοντας τὸν πόρον, τὴν Ἄνδρον
[8, 97]	αὐτοὶ νοήσωσι πλέειν ἐς τὸν	Ἑλλήσποντον	λύσοντες τὰς γεφύρας, καὶ ἀπολαμφθεὶς
[8, 109]	γε πολλοὺς πλέειν ἐς τὸν	Ἑλλήσποντον	ὁ Θεμιστοκλέης, μεταβαλὼν πρὸς τοὺς
[8, 109]	περιημέκτεον, ὁρμέατό τε ἐς τὸν	Ἑλλήσποντον	πλέειν καὶ ἐπὶ σφέων αὐτῶν
[8, 117]	ἐπὶ τὸν πόρον, ἐπειγόμενοι τὸν	Ἑλλήσποντον	τῇσι νηυσὶ διέβησαν ἐς Ἄβυδον·
[8, 107]	Φαλήρου ἀπῆγον ὀπίσω ἐς τὸν	Ἑλλήσποντον	ὡς τάχεος εἶχε ἕκαστος, διαφυλαξούσας
[8, 29]	~τούτων δή σφι ἀμφοτέρων ἔχοντες	ἔγκοτον	οἱ Θεσσαλοὶ πέμψαντες κήρυκα ἠγόρευον
[8, 89]	βασιλέι, τῇσι σφετέρῃσι νηυσὶ φευγούσῃσι	περιέπιπτον.	~ἐγένετο δὲ καὶ τόδε ἐν
[8, 37]	μὲν τοῦ οὐρανοῦ κεραυνοὶ αὐτοῖσι	ἐνέπιπτον,	ἀπὸ δὲ τοῦ Παρνησοῦ ἀπορραγεῖσαι
[8, 13]	καὶ οὐκ εἰδότες τῇ ἐφέροντο	ἐξέπιπτον	πρὸς τὰς πέτρας· ἐποιέετό τε
[8, 123]	γενέσθαι, δεύτερα δὲ οἱ πολλοὶ	συνεξέπιπτον	Θεμιστοκλέα κρίνοντες. οἳ μὲν δὴ
[8, 49]	δὲ τῶν λεγόντων αἱ πλεῖσται	συνεξέπιπτον	πρὸς τὸν Ἰσθμὸν πλώσαντας ναυμαχέειν
[8, 91]	τινὲς τοὺς Ἀθηναίους διαφύγοιεν, φερόμενοι	ἐσέπιπτον	ἐς τοὺς Αἰγινήτας. ~ἐνθαῦτα συνεκύρεον
[8, 56]	ἀλλ᾽ ἔς τε τὰς νέας	ἐσέπιπτον	καὶ ἱστία ἀείροντο ὡς ἀποθευσόμενοι·
[8, 65]	τρισμυρίων, ἀποθωμάζειν τε σφέας τὸν	κονιορτὸν	ὅτεων κοτὲ εἴη ἀνθρώπων, καὶ
[8, 65]	τῷ Θριασίῳ πεδίῳ, ἰδεῖν δὲ	κονιορτὸν	χωρέοντα ἀπ᾽ Ἐλευσῖνος ὡς ἀνδρῶν
[8, 138]	τοῖσι φύεται αὐτόματα ῥόδα, ἓν	ἕκαστον	ἔχον ἑξήκοντα φύλλα, ὀδμῇ τε
[8, 55]	ἀνέβησαν ἐς τὸ ἱρόν, ὥρων	βλαστὸν	ἐκ τοῦ στελέχεος ὅσον τε
[8, 113]	διαλέγων καὶ εἰ τεοῖσι τι	χρηστὸν	συνῄδεε πεποιημένον· ἓν δὲ πλεῖστον
[8, 7]	κατά τε Καφηρέα καὶ περὶ	Γεραιστὸν	ἐς τὸν Εὔριπον, ἵνα δὴ
[8, 135]	ἐγκατακοιμηθῆναι. ~τότε δὲ θῶμά μοι	μέγιστον	γενέσθαι λέγεται ὑπὸ Θηβαίων· ἐλθεῖν
[8, 2]	(τὸν δὲ στρατηγὸν τὸν τὸ	μέγιστον	κράτος ἔχοντα παρείχοντο Σπαρτιῆται Εὐρυβιάδην
[8, 108]	λύσουσι τὰς σχεδίας, τοῦτ᾽ ἂν	μέγιστον	πάντων σφι κακῶν τὴν Ἑλλάδα
[8, 113]	χρηστὸν συνῄδεε πεποιημένον· ἓν δὲ	πλεῖστον	ἔθνος Πέρσας αἱρέετο, ἄνδρας στρεπτοφόρους
[8, 34]	στρατιὴ αὐτῶν ἐσχίζετο. τὸ μὲν	πλεῖστον	καὶ δυνατώτατον τοῦ στρατοῦ ἅμα
[8, 75]	βουλεύονται καταρρωδηκότες, καὶ νῦν παρέχει	κάλλιστον	ὑμέας ἔργων ἁπάντων ἐξεργάσασθαι, ἢν
[8, 142]	ἐπισταμένοισι ὡς βαρβάροισι ἐστὶ οὔτε	πιστὸν	οὔτε ἀληθὲς οὐδέν” ταῦτα ἔλεξαν
[8, 79]	νενόμικα, πυνθανόμενος αὐτοῦ τὸν τρόπον,	ἄριστον	ἄνδρα γενέσθαι ἐν Ἀθήνῃσι καὶ
[8, 121]	ἐξελεῖν τὴν Ἄνδρον, τραπόμενοι ἐς	Κάρυστον	καὶ δηιώσαντες αὐτῶν τὴν χώρην
[8, 100]	εἰ δ᾽ ἄρα τοι βεβούλευται	αὐτὸν	ἀπελαύνοντα ἀπάγειν τὴν στρατιήν, ἄλλην
[8, 101]	παρασχεῖν μοι τὴν Ἑλλάδα δεδουλωμένην,	αὐτὸν	δέ με κελεύει ἀπελαύνειν σὺν
[8, 100]	τῆς ναυμαχίης ποιεύμενον, ὑποπτεύων δὲ	αὐτὸν	δρησμὸν βουλεύειν ἐκ τῶν Ἀθηνέων,
[8, 87]	μὲν καί τι νεῖκος πρὸς	αὐτὸν	ἐγεγόνεε ἔτι περὶ Ἑλλήσποντον ἐόντων,
[8, 58]	τι πρῆγμα συμμῖξαι· ὃ δ᾽	αὐτὸν	ἐς τὴν νέα ἐκέλευε ἐσβάντα
[8, 100]	ἢ κατεργάσασθαι τὴν Ἑλλάδα ἢ	αὐτὸν	καλῶς τελευτῆσαι τὸν βίον ὑπὲρ
[8, 102]	τοῖσι κατήκουσι πρήγμασι δοκέει μοι	αὐτὸν	μέν σε ἀπελαύνειν ὀπίσω, Μαρδόνιον
[8, 65]	γινομένων τὸν Δημάρητον, εἰρέσθαί τε	αὐτὸν	ὅ τι τὸ φθεγγόμενον εἴη
[8, 106]	ἐνθαῦτα. (ἐπιγνοὺς δὲ ἔλεγε πρὸς	αὐτὸν	πολλοὺς καὶ φιλίους λόγους, πρῶτα
[8, 94]	(οὕτω δὴ ἀποστρέψαντα τὴν νέα	αὐτόν	τε καὶ τοὺς ἄλλους ἐπ᾽
[8, 105]	τῶν ἡμεῖς ἴδμεν. ἁλόντα γὰρ	αὐτὸν	ὑπὸ πολεμίων καὶ πωλεόμενον ὠνέεται
[8, 56]	περὶ τὴν Ἀθηναίων ἀκρόπολιν, ἐς	τοσοῦτον	θόρυβον ἀπίκοντο ὡς ἔνιοι τῶν
[8, 5]	καὶ οὐ παραμενέειν, πρὸς δὴ	τοῦτον	εἶπε ὁ Θεμιστοκλέης ἐπομόσας (οὐ
[8, 114]	ἐτύγχανε παρεστεὼς Μαρδόνιος, δεικνὺς ἐς	τοῦτον	εἶπε τοιγὰρ σφι Μαρδόνιος ὅδε
[8, 65]	καὶ μηδενὶ ἄλλῳ τὸν λόγον	τοῦτον	εἴπῃς· (ἢν γάρ τοι ἐς
[8, 105]	τὴν ζόην, καὶ δὴ καὶ	τοῦτον.	καὶ οὐ γὰρ τὰ πάντα
[8, 27]	τὸν ἂν μὴ λευκανθίζοντα ἴδωνται,	τοῦτον	κτείνειν. (τούτους ὦν αἵ τε
[8, 135]	ἱρὸν ἐπείτε παρελθεῖν τὸν καλεόμενον	τοῦτον	Μῦν, ἕπεσθαι δέ οἱ τῶν
[8, 124]	οὔρων τῶν Τεγεητικῶν. μοῦνον δὴ	τοῦτον	πάντων ἀνθρώπων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν
[8, 117]	αἰτίην ταύτην. ~καὶ οὗτοι μὲν	τοῦτον	τὸν μισθὸν ἔλαβον, οἱ δὲ
[8, 65]	καὶ παρὰ Μήδοισι λόγιμος γενόμενος	τοῦτον	τὸν χρόνον, ἐπείτε ἐκείρετο ἡ
[8, 123]	γενομένῳ Ἑλλήνων ἀνὰ τὸν πόλεμον	τοῦτον.	(ὡς δὲ ἀπικόμενοι οἱ στρατηγοὶ
[8, 86]	δειμαίνων Ξέρξην, ἐδόκεέ τε ἕκαστος	ἑωυτὸν	θεήσασθαι βασιλέα. ~κατὰ μὲν δὴ
[8, 125]	παρὰ Λακεδαιμονίων, ἀλλ᾽ οὐ δι᾽	ἑωυτόν.	(ὁ δέ, ἐπείτε οὐκ ἐπαύετο
[8, 100]	ἐκ τῶν Ἀθηνέων, φροντίσας πρὸς	ἑωυτὸν	ὡς δώσει δίκην ἀναγνώσας βασιλέα
[8, 51]	σφι ἔχρησε, τὸ ξύλινον τεῖχος	ἀνάλωτον	ἔσεσθαι· αὐτὸ δὴ τοῦτο εἶναι
[8, 140]	λέξω, οὐ γὰρ ἂν νῦν	πρῶτον	ἐκμάθοιτε, προσχρηίζω δὲ ὑμέων πείθεσθαι
[8, 120]	Ἀβδηρῖται, λέγοντες ἔμοιγε οὐδαμῶς πιστά,	πρῶτον	ἐλύσατο τὴν ζώνην φεύγων ἐξ
[8, 123]	τοῦ Ποσειδέωνος τῷ βωμῷ, τὸν	πρῶτον	καὶ τὸν δεύτερον κρίνοντες ἐκ
[8, 53]	τῶν δὲ Περσέων οἱ ἀναβεβηκότες	πρῶτον	μὲν ἐτράποντο πρὸς τὰς πύλας,
[8, 18]	νεῶν τετρωμέναι ἦσαν, δρησμὸν δὴ	ἐβούλευον	ἔσω ἐς τὴν Ἑλλάδα. ~νόῳ
[8, 103]	γὰρ εἰ πάντες καὶ πᾶσαι	συνεβούλευον	αὐτῷ μένειν, ἔμενε ἂν δοκέειν
[8, 132]	ἦν· οἳ στασιῶται σφίσι γενόμενοι	ἐπεβούλευον	θάνατον Στράττι τῷ Χίου τυράννῳ,
[8, 53]	ταύτας δὲ ἀνοίξαντες τοὺς ἱκέτας	ἐφόνευον·	ἐπεὶ δέ σφι πάντες κατέστρωντο,
[8, 128]	περιειλίξαντες καὶ πτερώσαντες τὸ βυβλίον	ἐτόξευον	ἐς συγκείμενον χωρίον. (ἐπάιστος δὲ
[8, 52]	περὶ τοὺς ὀιστοὺς περιθέντες ἅψειαν,	ἐτόξευον	ἐς τὸ φράγμα. ἐνθαῦτα Ἀθηναίων
[8, 29]	ἔγκοτον οἱ Θεσσαλοὶ πέμψαντες κήρυκα	ἠγόρευον	τάδε. ὦ Φωκέες, ἤδη τι
[8, 130]	δὲ καὶ Μήδων οἱ πλεῦνες	ἐπεβάτευον.	(στρατηγοὶ δέ σφι ἐπῆλθον Μαρδόντης
[8, 137]	ἐς Λεβαίην πόλιν. (ἐνθαῦτα δὲ	ἐθήτευον	ἐπὶ μισθῷ παρὰ τῷ βασιλέι,
[8, 71]	φορμοὶ ψάμμου πλήρεες ἐσεφέροντο, καὶ	ἐλίνυον	οὐδένα χρόνον οἱ βοηθήσαντες ἐργαζόμενοι,
[8, 90]	τὸν ποιήσαντα, καὶ οἱ γραμματισταὶ	ἀνέγραφον	πατρόθεν τὸν τριήραρχον καὶ τὴν
[8, 123]	τις αὐτῶν ἑωυτῷ ἐτίθετο τὴν	ψῆφον,	αὐτὸς ἕκαστος δοκέων ἄριστος γενέσθαι,
[8, 134]	τοῦ ἑτέρου ἀπεχομένους· οἳ δὲ	σύμμαχόν	μιν εἵλοντο εἶναι. διὰ τοῦτο
[8, 136]	χρηστήρια ταῦτά οἱ προλέγοι, συμβουλεύοντα	σύμμαχον	τὸν Ἀθηναῖον ποιέεσθαι· τοῖσι δὴ
[8, 138]	φύεται αὐτόματα ῥόδα, ἓν ἕκαστον	ἔχον	ἑξήκοντα φύλλα, ὀδμῇ τε ὑπερφέροντα
[8, 127]	ἀπὸ βασιλέος, καὶ ταύτην ἐπολιόρκεε·	εἶχον	δὲ αὐτὴν Βοττιαῖοι ἐκ τοῦ
[8, 92]	οἱ Πέρσαι κατακοπέντα ἀρετῆς εἵνεκα	εἶχον	ἐν τῇ νηὶ ἐκπαγλεόμενοι· τὸν
[8, 23]	ὑπ᾽ ἀπιστίης τὸν μὲν ἀγγέλλοντα	εἶχον	ἐν φυλακῇ, νέας δὲ ταχέας
[8, 15]	Ξέρξεω ἐπέπλεον, οἱ Ἕλληνες ἀτρέμας	εἶχον	πρὸς τῷ Ἀρτεμισίῳ. οἱ δὲ
[8, 14]	ἀσμένοισι ἡμέρη ἐπέλαμψε, ἀτρέμας τε	εἶχον	τὰς νέας καί σφι ἀπεχρᾶτο
[8, 85]	Ἀθηναίους ἐτετάχατο Φοίνικες (οὗτοι γὰρ	εἶχον	τὸ πρὸς Ἐλευσῖνός τε καὶ
[8, 85]	δὲ Λακεδαιμονίους Ἴωνες· οὗτοι δ᾽	εἶχον	τὸ πρὸς τὴν ἠῶ τε
[8, 76]	τε καὶ τὴν Κυνόσουραν τεταγμένοι,	κατεῖχόν	τε μέχρι Μουνυχίης πάντα τὸν
[8, 65]	τὴν φωνὴν εἶναι τὸν μυστικὸν	ἴακχον.	(εἶναι δ᾽ ἀδαήμονα τῶν ἱρῶν
[8, 90]	οἱ γραμματισταὶ ἀνέγραφον πατρόθεν τὸν	τριήραρχον	καὶ τὴν πόλιν. πρὸς δέ
[8, 90]	ἀπήραξαν καὶ ἐπέβησάν τε καὶ	ἔσχον	αὐτήν. (ταῦτα γενόμενα τοὺς Ἴωνας
[8, 127]	γένεϊ, καὶ οὕτω Ὄλυνθον Χαλκιδέες	ἔσχον.	~ἐξελὼν δὲ ταύτην ὁ Ἀρτάβαζος
[8, 138]	ἐνθεῦτεν δὲ ὁρμώμενοι, ὡς ταύτην	ἔσχον,	κατεστρέφοντο καὶ τὴν ἄλλην Μακεδονίην.
[8, 23]	Ἱστιαίην· ἀπικόμενοι δὲ τὴν πόλιν	ἔσχον	τῶν Ἱστιαιέων, καὶ τῆς Ἐλλοπίης
[8, 132]	δὴ οἱ λοιποὶ ἓξ ἐόντες	ὑπεξέσχον	ἐκ τῆς Χίου καὶ ἐς
[8, 32]	ἦγον τὸν στρατόν· ὁκόσα δὲ	ἐπέσχον,	πάντα ἐπέφλεγον καὶ ἔκειρον, καὶ
[8, 35]	ἀπέργοντες. ὅσα δὲ καὶ οὗτοι	ἐπέσχον	τῆς Φωκίδος, πάντα ἐσιναμώρεον· καὶ
[8, 41]	Σαλαμῖνα. ~οἱ μὲν δὴ ἄλλοι	κατέσχον	ἐς τὴν Σαλαμῖνα, Ἀθηναῖοι δὲ
[8, 42]	οἱ ἀπ᾽ Ἀρτεμισίου ἐς Σαλαμῖνα	κατέσχον	τὰς νέας, συνέρρεε καὶ ὁ
[8, 33]	πόλιν κατὰ δὲ Χαράδραν καὶ	Ἔρωχον	καὶ Τεθρώνιον καὶ Ἀμφίκαιαν καὶ
[8, 135]	δὲ τὸ ἱρὸν καλέεται μὲν	Πτῷον,	ἔστι δὲ Θηβαίων, κεῖται δὲ
[8, 76]	μὲν περιποιέωσι τοὺς δὲ διαφθείρωσι.	(ἐποίευν	δὲ σιγῇ ταῦτα, ὡς μὴ
[8, 141]	κατὰ τάχος ἀγγέλους. ἐπίτηδες ὦν	ἐποίευν,	ἐνδεικνύμενοι τοῖσι Λακεδαιμονίοισι τὴν ἑωυτῶν
[8, 64]	ὡς δέ σφι ἔδοξε, καὶ	ἐποίευν	ταῦτα· εὐξάμενοι γὰρ πᾶσι τοῖσι
[8, 99]	νεῶν ἀχθόμενοι ταῦτα οἱ Πέρσαι	ἐποίευν	ὡς περὶ αὐτῷ Ξέρξῃ δειμαίνοντες.
[8, 135]	παρεόντι πρήγματι· τὸν δὲ Εὐρωπέα	Μῦν	ἐξαρπάσαντα παρ᾽ αὐτῶν τὴν ἐφέροντο
[8, 135]	ἐπείτε παρελθεῖν τὸν καλεόμενον τοῦτον	Μῦν,	ἕπεσθαι δέ οἱ τῶν ἀστῶν
[8, 135]	Θηβαίων· ἐλθεῖν ἄρα τὸν Εὐρωπέα	Μῦν,	περιστρωφώμενον πάντα τὰ χρηστήρια, καὶ
[8, 48]	γένος εἰσὶ Ἀχαιοί. ~οἱ μέν	νυν	ἄλλοι τριήρεας παρεχόμενοι ἐστρατεύοντο, Μήλιοι
[8, 60]	ἐχθρῶν κατύπερθε γενέσθαι. οἰκότα μέν	νυν	βουλευομένοισι ἀνθρώποισι ὡς τὸ ἐπίπαν
[8, 108]	Ἄνδρον ἀπικόμενοι ἐβουλεύοντο. (Θεμιστοκλέης μέν	νυν	γνώμην ἀπεδείκνυτο διὰ νήσων τραπομένους
[8, 142]	ὑμετέρης ἀρχῆθεν ὁ ἀγὼν ἐγένετο,	νῦν	δὲ φέρει καὶ ἐς πᾶσαν
[8, 144]	ἂν ἔχωμεν, οὐδὲν λυπέοντες ὑμέας.	νῦν	δέ, ὡς οὕτω ἐχόντων, στρατιὴν
[8, 100]	ἠντιώθησαν, ἔδοσαν δίκας. (εἰ μέν	νυν	δοκέει, αὐτίκα πειρώμεθα τῆς Πελοποννήσου·
[8, 43]	τε καὶ Μηλιέων ἐκ τῆς	νῦν	Δωρίδος καλεομένης χώρης ἐξαναστάντες. ~οὗτοι
[8, 124]	μεγάλως δὲ ἐτίμησαν. ἀριστήια μέν	νυν	ἔδοσαν Εὐρυβιάδῃ ἐλαίης στέφανον, σοφίης
[8, 22]	ποιῆσαι, ὑμεῖς δὲ ἔτι καὶ	νῦν	ἐκ τοῦ μέσου ἡμῖν ἕζεσθε
[8, 44]	ἐπὶ μὲν Πελασγῶν ἐχόντων τὴν	νῦν	Ἑλλάδα καλεομένην ἦσαν Πελασγοί, ὀνομαζόμενοι
[8, 93]	καὶ Ἀρτεμισίην ἐπεδίωξε. εἰ μέν	νυν	ἔμαθε ὅτι ἐν ταύτῃ πλέοι
[8, 112]	διέφυγον τὸ στράτευμα. Θεμιστοκλέης μέν	νυν	ἐξ Ἄνδρου ὁρμώμενος χρήματα παρὰ
[8, 42]	ἀπὸ πολίων πλεύνων. (ναύαρχος μέν	νυν	ἐπῆν ὡυτὸς ὅς περ ἐπ᾽
[8, 143]	ὁδὸν ἴῃ τῇ περ καὶ	νῦν	ἔρχεται, μήκοτε ὁμολογήσειν ἡμέας Ξέρξῃ·
[8, 125]	ὤνθρωπε, ἐὼν Ἀθηναῖος” ταῦτα μέν	νυν	ἐς τοσοῦτο ἐγένετο. ~Ἀρτάβαζος δὲ
[8, 19]	ἀποστήσειν τοὺς ἀρίστους. (ταῦτα μέν	νυν	ἐς τοσοῦτο παρεγύμνου, ἐπὶ δὲ
[8, 60]	εἴχετο, λέγων τάδε. (ἐν σοὶ	νῦν	ἐστὶ σῶσαι τὴν Ἑλλάδα, ἢν
[8, 33]	ἦν δὲ καὶ τότε καὶ	νῦν	ἔτι χρηστήριον αὐτόθι. καὶ τοῦτο
[8, 8]	τῆς θαλάσσης διεξελθών. (λέγεται μέν	νυν	καὶ ἄλλα ψευδέσι εἴκελα περὶ
[8, 36]	αὐτῶν πέρι ἐφρόντιζον. τέκνα μέν	νυν	καὶ γυναῖκας πέρην ἐς τὴν
[8, 110]	ἐν Ἑλλησπόντῳ γεφύρας λύειν. καὶ	νῦν	κατ᾽ ἡσυχίην πολλὴν κομίζεο” οἳ
[8, 109]	ἔχει ἐς τὸ παρεὸν ἡμῖν,	νῦν	μὲν ἐν τῇ Ἑλλάδι καταμείναντας
[8, 108]	ταῦτα ἐδόκεε ἐπιδιώκειν. τὸν μέν	νυν	ναυτικὸν τὸν Ξέρξεω στρατὸν οὐκ
[8, 92]	τὸν μηδισμὸν ὀνειδίζων. ταῦτα μέν	νυν	νηὶ ἐμβαλὼν ὁ Πολύκριτος ἀπέρριψε
[8, 79]	αὐτόπτης τοι λέγω γενόμενος ὅτι	νῦν	οὐδ᾽ ἢν θέλωσι Κορίνθιοί τε
[8, 70]	διαταχθέντες κατ᾽ ἡσυχίην. τότε μέν	νυν	οὐκ ἐξέχρησέ σφι ἡ ἡμέρη
[8, 106]	παῖδες ἀναγκαζόμενοι ἀπέταμνον. Πανιώνιον μέν	νυν	οὕτω περιῆλθε ἥ τε τίσις
[8, 140]	ἔργα, πυνθάνεσθε δὲ καὶ τὴν	νῦν	παρ᾽ ἐμοὶ ἐοῦσαν δύναμιν· ὥστε
[8, 75]	Ἕλληνες δρησμὸν βουλεύονται καταρρωδηκότες, καὶ	νῦν	παρέχει κάλλιστον ὑμέας ἔργων ἁπάντων
[8, 44]	καλεομένης χώρης ἐξαναστάντες. ~οὗτοι μέν	νυν	Πελοποννησίων ἐστρατεύοντο, οἱ δὲ ἐκ
[8, 14]	πολλῷ πλέον εἴη. ~οὗτοι μέν	νυν	περὶ τὰ Κοῖλα τῆς Εὐβοίης
[8, 140]	οὐδὲν λέξω, οὐ γὰρ ἂν	νῦν	πρῶτον ἐκμάθοιτε, προσχρηίζω δὲ ὑμέων
[8, 85]	δὲ πλεῦνες οὔ. (ἔχω μέν	νυν	συχνῶν οὐνόματα τριηράρχων καταλέξαι τῶν
[8, 55]	τε πηχυαῖον ἀναδεδραμηκότα. οὗτοι μέν	νυν	ταῦτα ἔφρασαν. ~οἱ δὲ ἐν
[8, 100]	εἶναι σοὺς δούλους. μάλιστα μέν	νυν	ταῦτα ποίεε· εἰ δ᾽ ἄρα
[8, 143]	πειρῶ ἀναπείθειν οὔτε ἡμεῖς πεισόμεθα.	(νῦν	τε ἀπάγγελλε Μαρδονίῳ ὡς Ἀθηναῖοι
[8, 100]	οὐ δόντας λόγον τῶν ἐποίησαν	νῦν	τε καὶ πρότερον εἶναι σοὺς
[8, 73]	αὐτόχθονα ἐόντα κατὰ χώρην ἵδρυται	νῦν	τε καὶ τὸ πάλαι οἴκεον,
[8, 29]	πλέον αἰεί κοτε ὑμέων ἐφερόμεθα·	νῦν	τε παρὰ τῷ βαρβάρῳ τοσοῦτο
[8, 101]	τῆς γενομένης οὐκ ἐῶσα ποιέεσθαι,	νῦν	τε συμβούλευσον ὁκότερα ποιέων ἐπιτύχω
[8, 140]	ἐξ ἐκείνων γενομένας πάσας μετίημι.	(νῦν	τε ὧδε Μαρδόνιε ποίεε· τοῦτο
[8, 130]	ἀλλ᾽ ἄσμενοι ἀπαλλάσσοντο. κατὰ μέν	νυν	τὴν θάλασσαν ἑσσωμένοι ἦσαν τῷ
[8, 140]	γένηται. (λέγω δὲ ὑμῖν τάδε.	νῦν	τί μαίνεσθε πόλεμον βασιλέι ἀειρόμενοι;
[8, 118]	ἀκούσαντα ταῦτα εἰπεῖν ἄνδρες Πέρσαι,	νῦν	τις διαδεξάτω ὑμέων βασιλέος κηδόμενος·
[8, 121]	ἀπαλλάσσοντο ἐς Σαλαμῖνα. πρῶτα μέν	νυν	τοῖσι θεοῖσι ἐξεῖλον ἀκροθίνια ἄλλα
[8, 28]	ἐν Ἄβῃσι ἀνακέαται. ~ταῦτα μέν	νυν	τὸν πεζὸν ἐργάσαντο τῶν Θεσσαλῶν
[8, 86]	ὀροσάγγαι καλέονται περσιστί. ~περὶ μέν	νυν	τούτους οὕτω εἶχε· τὸ δὲ
[8, 44]	ἐτράποντο τῶν οἰκετέων. οὗτοι μέν	νυν	τούτους σώζοντες ἐλείφθησαν. (Ἀθηναῖοι δὲ
[8, 39]	τῶν βαρβάρων φερόμενοι. τούτων μέν	νυν	τῶν ἀνδρῶν αὕτη ἀπὸ τοῦ
[8, 10]	αὐτοὺς ἐς μέσον. (ὅσοι μέν	νυν	τῶν Ἰώνων ἦσαν εὔνοοι τοῖσι
[8, 33]	ταύτῃ παρὰ τὸν Κηφισὸν ποταμὸν	ἐδηίουν	πάντα, καὶ κατὰ μὲν ἔκαυσαν
[8, 132]	πρότερον τούτων ἀπικόμενοι ἐδέοντο Λακεδαιμονίων	ἐλευθεροῦν	τὴν Ἰωνίην· (τῶν καὶ Ἡρόδοτος
[8, 1]	Μεγαρέες δὲ εἴκοσι. (καὶ Χαλκιδέες	ἐπλήρουν	εἴκοσι, Ἀθηναίων σφι παρεχόντων τὰς
[8, 1]	Πλαταιέες ἄπειροι τῆς ναυτικῆς ἐόντες	συνεπλήρουν	τοῖσι Ἀθηναίοισι τὰς νέας. Κορίνθιοι
[8, 28]	ἀμφορέας κενεοὺς ἐς αὐτὴν κατέθηκαν,	χοῦν	δὲ ἐπιφορήσαντες καὶ ὁμοιώσαντες τῷ
[8, 97]	ἐς τὴν Σαλαμῖνα χῶμα ἐπειρᾶτο	διαχοῦν,	γαύλους τε Φοινικηίους συνέδεε, ἵνα
[8, 11]	ναυμαχίῃ Ἀντίδωρος Λήμνιος μοῦνος τῶν	σὺν	βασιλέι Ἑλλήνων ἐόντων αὐτομολέει ἐς
[8, 82]	ἐν τοῖσι τὸν βάρβαρον κατελοῦσι.	(σὺν	δὲ ὦν ταύτῃ τῇ νηὶ
[8, 113]	ὥστε σύμπαντας τριήκοντα μυριάδας γενέσθαι	σὺν	ἱππεῦσι. ~ἐν δὲ τούτῳ τῷ
[8, 86]	ἅτε γὰρ τῶν μὲν Ἑλλήνων	σὺν	κόσμῳ ναυμαχεόντων καὶ κατὰ τάξιν,
[8, 138]	ποιήσειε ὁ παῖς καὶ ὡς	σὺν	νόῳ κείνων ὁ νεώτατος λάβοι
[8, 86]	βαρβάρων οὔτε τεταγμένων ἔτι οὔτε	σὺν	νόῳ ποιεόντων οὐδέν, ἔμελλε τοιοῦτό
[8, 118]	καταστρώματος ἐπεόντων συχνῶν Περσέων τῶν	σὺν	Ξέρξῃ κομιζομένων, ἐνθαῦτα ἐς δεῖμα
[8, 130]	Ἰωνίην μὴ ἀποστῇ, νέας ἔχοντες	σὺν	τῇσι Ἰάσι τριηκοσίας. (οὐ μὲν
[8, 102]	ὑποδέκεται ταῦτα ποιήσειν, αὐτοῦ καταλιπεῖν	σὺν	τοῖσι ἐθέλει. (τοῦτο μὲν γὰρ
[8, 101]	αὐτὸν δέ με κελεύει ἀπελαύνειν	σὺν	τῷ λοιπῷ στρατῷ ἐς ἤθεα
[8, 27]	λευκανθίζοντα ἴδωνται, τοῦτον κτείνειν. (τούτους	ὦν	αἵ τε φυλακαὶ τῶν Θεσσαλῶν
[8, 67]	πλέω ἔθνεά οἱ εἵπετο. ~ἐπεὶ	ὦν	ἀπίκατο ἐς τὰς Ἀθήνας πάντες
[8, 3]	ἐστὶ ὅσῳ πόλεμος εἰρήνης. (ἐπιστάμενοι	ὦν	αὐτὸ τοῦτο οὐκ ἀντέτεινον ἀλλ᾽
[8, 140]	φρονέετε, ἄλλη παρέσται πολλαπλησίη. (μὴ	ὦν	βούλεσθε παρισούμενοι βασιλέι στέρεσθαι μὲν
[8, 108]	τῇ Εὐρώπῃ τὸν Πέρσην· ἐατέον	ὦν	εἶναι φεύγειν, ἐς ὃ ἔλθοι
[8, 101]	ἐς ἤθεα τὰ ἐμά. (σὺ	ὦν	ἐμοί, καὶ γὰρ περὶ τῆς
[8, 100]	τοῦτο προσήκει τὸ πάθος. (ἤδη	ὦν,	ἐπειδὴ οὐ Πέρσαι τοι αἴτιοι
[8, 141]	πέμψειν κατὰ τάχος ἀγγέλους. ἐπίτηδες	ὦν	ἐποίευν, ἐνδεικνύμενοι τοῖσι Λακεδαιμονίοισι τὴν
[8, 101]	σφι γένοιτ᾽ ἂν ἀπόδεξις. (ἐμὲ	ὦν	ἢ ταῦτα κελεύει ποιέειν, ἢ
[8, 109]	πάθος ἔχῃ ἀποστροφήν· τά περ	ὦν	καὶ ἐγένετο. ~Θεμιστοκλέης μὲν ταῦτα
[8, 133]	οὐκ ἔχω φράσαι· οὐ γὰρ	ὦν	λέγεται· δοκέω δ᾽ ἔγωγε περὶ
[8, 128]	οὐκ ἔχω εἰπεῖν (οὐ γὰρ	ὦν	λέγεται) τέλος μέντοι τοιάδε ἐγίνετο·
[8, 21]	καταλαμβάνῃ νεώτερον τὸν πεζόν. (οὗτος	ὦν	ὁ Ἀβρώνιχος ἀπικόμενός σφι ἐσήμαινε
[8, 36]	τὴν Λοκρίδα ὑπεξῆλθον. πάντες δὲ	ὦν	οἱ Δελφοὶ ἐξέλιπον τὴν πόλιν,
[8, 2]	πεντηκοντέρους ἔχοντες ἑπτά. ~ἦσαν μὲν	ὦν	οὗτοι οἱ στρατευόμενοι ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον,
[8, 90]	αἱ νέες, ὡς προδόντων. συνήνεικε	ὦν	οὕτω ὥστε Ἰώνων τε τοὺς
[8, 54]	ἐς τὴν ἀκρόπολιν, εἴτε δὴ	ὦν	ὄψιν τινὰ ἰδὼν ἐνυπνίου ἐνετέλλετο
[8, 144]	τῶν ἐκεῖνος ἡμέων προσεδέετο. πρὶν	ὦν	παρεῖναι ἐκεῖνον ἐς τὴν Ἀττικήν,
[8, 53]	ἠπείρῳ γενέσθαι ὑπὸ Πέρσῃσι. ἔμπροσθε	ὦν	πρὸ τῆς ἀκροπόλιος, ὄπισθε δὲ
[8, 7]	λόγῳ ἐκφυγόντα περιγενέσθαι. ~πρὸς ταῦτα	ὦν	τάδε ἐμηχανῶντο· τῶν νεῶν ἁπασέων
[8, 100]	γνώμη κατεργάσασθαι τὴν Ἑλλάδα· λογισάμενος	ὦν	ταῦτα προσέφερε τὸν λόγον τόνδε.
[8, 82]	τὸν βάρβαρον κατελοῦσι. (σὺν δὲ	ὦν	ταύτῃ τῇ νηὶ τῇ αὐτομολησάσῃ
[8, 31]	Δωριέων τῶν ἐν Πελοποννήσῳ. ταύτην	ὦν	τὴν Δωρίδα γῆν οὐκ ἐσίναντο
[8, 55]	τῆς χώρης μαρτύρια θέσθαι. ταύτην	ὦν	τὴν ἐλαίην ἅμα τῷ ἄλλῳ
[8, 73]	Ὀρνεῆται καὶ οἱ περίοικοι. τούτων	ὦν	τῶν ἑπτὰ ἐθνέων αἱ λοιπαὶ
[8, 87]	δὲ Ἀρτεμισίην τάδε ἐγένετο, ἀπ᾽	ὧν	εὐδοκίμησε μᾶλλον ἔτι παρὰ βασιλέι.
[8, 19]	ἐς τὴν Ἑλλάδα. ~νόῳ δὲ	λαβὼν	ὁ Θεμιστοκλέης ὡς εἰ ἀπορραγείη
[8, 95]	περὶ Σαλαμῖνα γενομένῳ τάδε ἐποίεε·	παραλαβὼν	πολλοὺς τῶν ὁπλιτέων οἳ παρατετάχατο
[8, 115]	ταῦτα δ᾽ ἐποίεον ὑπὸ λιμοῦ.	(ἐπιλαβὼν	δὲ λοιμός τε τὸν στρατὸν
[8, 96]	βασιλέα. (τῶν δὲ ναυηγίων πολλὰ	ὑπολαβὼν	ἄνεμος ζέφυρος ἔφερε τῆς Ἀττικῆς
[8, 142]	περὶ τῆς ὑμετέρης ἀρχῆθεν ὁ	ἀγὼν	ἐγένετο, νῦν δὲ φέρει καὶ
[8, 100]	εἵνεκα πρήγματος. οὐ γὰρ ξύλων	ἀγὼν	ὁ τὸ πᾶν φέρων ἐστὶ
[8, 15]	Θερμοπύλῃσι. (ἦν δὲ πᾶς ὁ	ἀγὼν	τοῖσι κατὰ θάλασσαν περὶ τοῦ
[8, 95]	ἐς τὴν Ψυττάλειαν νῆσον ἀπέβησε	ἄγων,	οἳ τοὺς Πέρσας τοὺς ἐν
[8, 127]	δὲ σφέας εἷλε πολιορκέων, κατέσφαξε	ἐξαγαγὼν	ἐς λίμνην, τὴν δὲ πόλιν
[8, 115]	ἐν πέντε καὶ τεσσεράκοντα ἡμέρῃσι,	ἀπάγων	τῆς στρατιῆς οὐδὲν μέρος ὡς
[8, 100]	τὰ σεωυτοῦ ἀπέλαυνε τῆς στρατιῆς	ἀπάγων	τὸ πολλόν, ἐμὲ δὲ σοὶ
[8, 142]	ἑωυτῶν γνώμην. ~ὡς δὲ ἐπαύσατο	λέγων	Ἀλέξανδρος, διαδεξάμενοι ἔλεγον οἱ ἀπὸ
[8, 110]	καὶ ἐγένετο. ~Θεμιστοκλέης μὲν ταῦτα	λέγων	διέβαλλε, Ἀθηναῖοι δὲ ἐπείθοντο· ἐπειδὴ
[8, 62]	τῷ λόγῳ διέβαινε ἐς Εὐρυβιάδην,	λέγων	μᾶλλον ἐπεστραμμένα. σὺ εἰ μενέεις
[8, 60]	ὁ δὲ ἄλλου λόγου εἴχετο,	λέγων	τάδε. (ἐν σοὶ νῦν ἐστὶ
[8, 125]	(ὁ δέ, ἐπείτε οὐκ ἐπαύετο	λέγων	ταῦτα ὁ Τιμόδημος, εἶπε οὕτω
[8, 112]	τῶν Ἑλλήνων καὶ πολιορκέων ἐξαιρήσει.	(λέγων	ταῦτα συνέλεγε χρήματα μεγάλα παρὰ
[8, 108]	τὴν ἐναντίην ταύτῃ γνώμην ἐτίθετο,	λέγων	ὡς εἰ λύσουσι τὰς σχεδίας,
[8, 112]	τοῖσι καὶ πρὸς βασιλέα ἐχρήσατο,	λέγων	ὡς εἰ μὴ δώσουσι τὸ
[8, 101]	μένοντα αὐτοῦ πειρᾶσαι τῆς Πελοποννήσου,	λέγων	ὥς μοι Πέρσαι τε καὶ
[8, 113]	ὀλίγους, τοῖσι εἴδεά τε ὑπῆρχε	διαλέγων	καὶ εἰ τεοῖσι τι χρηστὸν
[8, 106]	φιλίους λόγους, πρῶτα μέν οἱ	καταλέγων	ὅσα αὐτὸς δι᾽ ἐκεῖνον ἔχοι
[8, 112]	εἴη ἐν αἴνῃ μεγίστῃ τῶν	στρατηγῶν,	δείσαντες ταῦτα ἔπεμπον χρήματα. εἰ
[8, 78]	ἐνδέκομαι. ~τῶν δὲ ἐν Σαλαμῖνι	στρατηγῶν	ἐγίνετο ὠθισμὸς λόγων πολλός· ᾔδεσαν
[8, 79]	χώρην εἶναι. ~συνεστηκότων δὲ τῶν	στρατηγῶν,	ἐξ Αἰγίνης διέβη Ἀριστείδης ὁ
[8, 50]	ἐξοίσονται. ~ταῦτα τῶν ἀπὸ Πελοποννήσου	στρατηγῶν	ἐπιλεγομένων, ἐληλύθεε ἀνὴρ Ἀθηναῖος ἀγγέλλων
[8, 112]	νησιωτέων ἐκτᾶτο λάθρῃ τῶν ἄλλων	στρατηγῶν.	~οἱ δ᾽ ἀμφὶ Ξέρξην ἐπισχόντες
[8, 56]	θόρυβον ἀπίκοντο ὡς ἔνιοι τῶν	στρατηγῶν	οὐδὲ κυρωθῆναι ἔμενον τὸ προκείμενον
[8, 81]	ἀμφισβασίη· οἱ γὰρ πλεῦνες τῶν	στρατηγῶν	οὐκ ἐπείθοντο τὰ ἐσαγγελθέντα. ~ἀπιστεόντων
[8, 26]	ἀλλ᾽ οὐ χρήματα, οὔτε ἠνέσχετο	σιγῶν	εἶπέ τε ἐς πάντας τάδε.
[8, 81]	μετεστήκεε, τῶν δὲ αὖτις ἐγίνετο	λόγων	ἀμφισβασίη· οἱ γὰρ πλεῦνες τῶν
[8, 78]	ἐν Σαλαμῖνι στρατηγῶν ἐγίνετο ὠθισμὸς	λόγων	πολλός· ᾔδεσαν δὲ οὔκω ὅτι
[8, 62]	τοιῶνδε μουνωθέντες μεμνήσεσθε τῶν ἐμῶν	λόγων”	~ταῦτα δὲ Θεμιστοκλέος λέγοντος ἀνεδιδάσκετο
[8, 105]	ὃς τὴν ζόην κατεστήσατο ἀπ᾽	ἔργων	ἀνοσιωτάτων· ὅκως γὰρ κτήσαιτο παῖδας
[8, 106]	πάντων ἀνδρῶν ἤδη μάλιστα ἀπ᾽	ἔργων	ἀνοσιωτάτων τὸν βίον κτησάμενε, τί
[8, 75]	καὶ νῦν παρέχει κάλλιστον ὑμέας	ἔργων	ἁπάντων ἐξεργάσασθαι, ἢν μὴ περιίδητε
[8, 44]	ἐλείφθησαν. (Ἀθηναῖοι δὲ ἐπὶ μὲν	Πελασγῶν	ἐχόντων τὴν νῦν Ἑλλάδα καλεομένην
[8, 126]	ὁ ναυτικὸς τοῖσι Πέρσῃσι οἰχώκεε	φεύγων	ἐκ Σαλαμῖνος, ἐκ τοῦ φανεροῦ
[8, 130]	περιγενόμενος ὡς προσέμιξε τῇ Ἀσίῃ	φεύγων	ἐκ Σαλαμῖνος καὶ βασιλέα τε
[8, 120]	πιστά, πρῶτον ἐλύσατο τὴν ζώνην	φεύγων	ἐξ Ἀθηνέων ὀπίσω, ὡς ἐν
[8, 108]	εἶναι φεύγειν, ἐς ὃ ἔλθοι	φεύγων	ἐς τὴν ἑωυτοῦ· τὸ ἐνθεῦτεν
[8, 71]	Ἰσθμοῦ τεῖχος. ἅτε δὲ ἐουσέων	μυριάδων	πολλέων καὶ παντὸς ἀνδρὸς ἐργαζομένου,
[8, 121]	δὲ οὗτος τῇ περ ὁ	Μακεδὼν	Ἀλέξανδρος ὁ χρύσεος. ~πέμψαντες δὲ
[8, 142]	συνεστήκῃ. μηδὲ ὑμέας Ἀλέξανδρος ὁ	Μακεδὼν	ἀναγνώσῃ, λεήνας τὸν Μαρδονίου λόγον.
[8, 75]	πέμπει ἐς τὸ στρατόπεδον τὸ	Μήδων	ἄνδρα πλοίῳ ἐντειλάμενος τὰ λέγειν
[8, 34]	βουλόμενοι ποιέειν Ξέρξῃ ὅτι τὰ	Μήδων	Βοιωτοὶ φρονέοιεν. ~οὗτοι μὲν δὴ
[8, 80]	ἐξ ἐμέο τὰ ποιεύμενα ὑπὸ	Μήδων·	ἔδεε γάρ, ὅτε οὐκ ἑκόντες
[8, 89]	τε καὶ ὀνομαστοὶ Περσέων καὶ	Μήδων	καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων, ὀλίγοι
[8, 114]	Ξέρξεω ἔλεγε τάδε. (ὦ βασιλεῦ	Μήδων,	Λακεδαιμόνιοί τέ σε καὶ Ἡρακλεῖδαι
[8, 130]	ἐχειμέρισαν αὐτοῦ· Περσέων δὲ καὶ	Μήδων	οἱ πλεῦνες ἐπεβάτευον. (στρατηγοὶ δέ
[8, 5]	ἢ βασιλεὺς ἄν τοι ὁ	Μήδων	πέμψειε ἀπολιπόντι τοὺς συμμάχους” ταῦτά
[8, 141]	Δωριεῦσι ἐκπίπτειν ἐκ Πελοποννήσου ὑπὸ	Μήδων	τε καὶ Ἀθηναίων, κάρτα τε
[8, 54]	εἴτε δὴ ὦν ὄψιν τινὰ	ἰδὼν	ἐνυπνίου ἐνετέλλετο ταῦτα, εἴτε καὶ
[8, 92]	ὁ Πολύκριτος, ἔγνω τὸ σημήιον	ἰδὼν	τῆς στρατηγίδος, καὶ βώσας τὸν
[8, 106]	οἱ ταῦτα ὠνείδισε, ἀχθέντων τῶν	παίδων	ἐς ὄψιν ἠναγκάζετο ὁ Πανιώνιος
[8, 106]	ἠναγκάζετο ὁ Πανιώνιος τῶν ἑωυτοῦ	παίδων	τεσσέρων ἐόντων τὰ αἰδοῖα ἀποτάμνειν,
[8, 75]	καὶ παιδαγωγὸς ἦν τῶν Θεμιστοκλέος	παίδων·	τὸν δὴ ὕστερον τούτων τῶν
[8, 27]	ὥστε τετρακισχιλίων κρατῆσαι νεκρῶν καὶ	ἀσπίδων	Φωκέας, τῶν τὰς μὲν ἡμισέας
[8, 76]	~ὃ μὲν ταῦτά σφι σημήνας	ἐκποδὼν	ἀπαλλάσσετο· τοῖσι δὲ ὡς πιστὰ
[8, 68]	ἔχεις δὲ τὴν ἄλλην Ἑλλάδα	ἐμποδὼν	δέ τοι ἵσταται οὐδείς· οἳ
[8, 89]	στρατηγὸς Ἀριαβίγνης ὁ Δαρείου, Ξέρξεω	ἐὼν	ἀδελφεός, ἀπὸ δὲ ἄλλοι πολλοί
[8, 125]	Σπαρτιητέων, οὔτ᾽ ἂν σὺ, ὤνθρωπε,	ἐὼν	Ἀθηναῖος” ταῦτα μέν νυν ἐς
[8, 110]	πρότερον δεδογμένος εἶναι σοφὸς ἐφάνη	ἐὼν	ἀληθέως σοφός τε καὶ εὔβουλος,
[8, 125]	τῶν ἐχθρῶν μὲν τῶν Θεμιστοκλέος	ἐών,	ἄλλως δὲ οὐ τῶν ἐπιφανέων
[8, 65]	ἐοῦσα ἔρημος Ἀθηναίων, τυχεῖν τότε	ἐὼν	ἅμα Δημαρήτῳ τῷ Λακεδαιμονίῳ ἐν
[8, 90]	δέ τι καὶ προσεβάλετο φίλος	ἐὼν	Ἀριαράμνης ἀνὴρ Πέρσης παρεὼν τούτου
[8, 125]	ἔχει τοι· οὔτ᾽ ἂν ἐγὼ	ἐὼν	Βελβινίτης ἐτιμήθην οὕτω πρὸς Σπαρτιητέων,
[8, 126]	ἐν Πέρσῃσι λόγιμος καὶ πρόσθε	ἐών,	ἐκ δὲ τῶν Πλαταιικῶν καὶ
[8, 106]	ὅρμα βασιλεὺς ἐπὶ τὰς Ἀθήνας	ἐὼν	ἐν Σάρδισι, ἐνθαῦτα καταβὰς κατὰ
[8, 61]	ἐστὶ πατρὶς καὶ Εὐρυβιάδην οὐκ	ἐῶν	ἐπιψηφίζειν ἀπόλι ἀνδρί· πόλιν γὰρ
[8, 121]	ἐν τῇ χειρὶ ἀκρωτήριον νεός,	ἐὼν	μέγαθος δυώδεκα πηχέων· ἕστηκε δὲ
[8, 42]	οὐ μέντοι γένεος τοῦ βασιληίου	ἐών·	νέας δὲ πολλῷ πλείστας τε
[8, 131]	ἤγειρε καὶ Μαρδόνιος ἐν Θεσσαλίῃ	ἐών.	ὁ μὲν δὴ πεζὸς οὔκω
[8, 120]	Ἀθηνέων ὀπίσω, ὡς ἐν ἀδείῃ	ἐών.	τὰ δὲ Ἄβδηρα ἵδρυται πρὸς
[8, 131]	Κλεοδαίου τοῦ Ὕλλου τοῦ Ἡρακλέος,	ἐὼν	τῆς ἑτέρης οἰκίης τῶν βασιλέων.
[8, 142]	ταῦτα ποιητέα ἐστί· τύραννος γὰρ	ἐὼν	τυράννῳ συγκατεργάζεται· ὑμῖν δὲ οὐ
[8, 16]	γὰρ χρῆμα ἐποιεῦντο ὑπὸ νεῶν	ὀλιγέων	ἐς φυγὴν τρέπεσθαι. (πολλαὶ μὲν
[8, 125]	οὐ τῶν ἐπιφανέων ἀνδρῶν, φθόνῳ	καταμαργέων	ἐνείκεε τὸν Θεμιστοκλέα, τὴν ἐς
[8, 35]	πόλιν ἐνέπρησαν καὶ Δαυλίων καὶ	Αἰολιδέων.	(ἐπορεύοντο δὲ ταύτῃ ἀποσχισθέντες τῆς
[8, 52]	φράγματος προδεδωκότος· (οὐδὲ λόγους τῶν	Πεισιστρατιδέων	προσφερόντων περὶ ὁμολογίης ἐνεδέκοντο, ἀμυνόμενοι
[8, 87]	Καλυνδέων καὶ αὐτοῦ ἐπιπλέοντος τοῦ	Καλυνδέων	βασιλέος Δαμασιθύμου. (εἰ μὲν καί
[8, 87]	ἐνέβαλε νηὶ φιλίῃ ἀνδρῶν τε	Καλυνδέων	καὶ αὐτοῦ ἐπιπλέοντος τοῦ Καλυνδέων
[8, 87]	οὔτε εἰ συνεκύρησε ἡ τῶν	Καλυνδέων	κατὰ τύχην παραπεσοῦσα νηῦς. (ὡς
[8, 31]	ἐσέβαλον· τῆς γὰρ Δωρίδος χώρης	ποδεὼν	στεινὸς ταύτῃ κατατείνει, ὡς τριήκοντα
[8, 111]	καὶ ἀμηχανίην, καὶ τούτων τῶν	θεῶν	ἐπηβόλους ἐόντας Ἀνδρίους οὐ δώσειν
[8, 144]	ὅμαιμόν τε καὶ ὁμόγλωσσον καὶ	θεῶν	ἱδρύματά τε κοινὰ καὶ θυσίαι
[8, 144]	πρῶτα μὲν καὶ μέγιστα τῶν	θεῶν	τὰ ἀγάλματα καὶ τὰ οἰκήματα
[8, 109]	ἐμπιπράς τε καὶ καταβάλλων τῶν	θεῶν	τὰ ἀγάλματα· ὃς καὶ τὴν
[8, 111]	τε καὶ εὐδαίμονες, αἳ καὶ	θεῶν	χρηστῶν ἥκοιεν εὖ, (ἐπεὶ Ἀνδρίους
[8, 23]	δὲ τὴν πόλιν ἔσχον τῶν	Ἱστιαιέων,	καὶ τῆς Ἐλλοπίης μοίρης γῆς
[8, 66]	πανστρατιῇ ἑπομένους πλὴν Θεσπιέων καὶ	Πλαταιέων,	καὶ μάλα Καρυστίους τε καὶ
[8, 50]	ἐκλελοιπότων ἐς Πελοπόννησον, καὶ τὴν	Πλαταιέων	ὡσαύτως, ἧκέ τε ἐς τὰς
[8, 43]	Δρύοπες, ὑπὸ Ἡρακλέος τε καὶ	Μηλιέων	ἐκ τῆς νῦν Δωρίδος καλεομένης
[8, 101]	ποιέεσθαι, νῦν τε συμβούλευσον ὁκότερα	ποιέων	ἐπιτύχω εὖ βουλευσάμενος” ~ὃ μὲν
[8, 66]	καὶ Βοιωτοὺς πανστρατιῇ ἑπομένους πλὴν	Θεσπιέων	καὶ Πλαταιέων, καὶ μάλα Καρυστίους
[8, 50]	τραπόμενος στρατὸς ἅμα Ξέρξῃ, ἐμπρήσας	Θεσπιέων	τὴν πόλιν, αὐτῶν ἐκλελοιπότων ἐς
[8, 73]	Αἰτωλοὶ καὶ Δρύοπες καὶ Λήμνιοι.	Δωριέων	μὲν πολλαί τε καὶ δόκιμοι
[8, 31]	δὲ χώρη αὕτη ἐστὶ μητρόπολις	Δωριέων	τῶν ἐν Πελοποννήσῳ. ταύτην ὦν
[8, 22]	ποιήσῃ τοὺς Ἴωνας καὶ τῶν	ναυμαχιέων	αὐτοὺς ἀπόσχῃ. ~Θεμιστοκλέης μὲν ταῦτα
[8, 123]	ἐτίθετο τὴν ψῆφον, αὐτὸς ἕκαστος	δοκέων	ἄριστος γενέσθαι, δεύτερα δὲ οἱ
[8, 143]	τοιούσδε μὴ ἐπιφαίνεο Ἀθηναίοισι, μηδὲ	δοκέων	χρηστὰ ὑπουργέειν ἀθέμιστα ἔρδειν παραίνεε·
[8, 112]	τὴν στρατιὴν τῶν Ἑλλήνων καὶ	πολιορκέων	ἐξαιρήσει. (λέγων ταῦτα συνέλεγε χρήματα
[8, 127]	Μακεδόνων. ἐπεὶ δὲ σφέας εἷλε	πολιορκέων,	κατέσφαξε ἐξαγαγὼν ἐς λίμνην, τὴν
[8, 134]	Τροφώνιον, καὶ ἐς Ἄβας τὰς	Φωκέων	ἀπικόμενος ἐπὶ τὸ χρηστήριον· καὶ
[8, 32]	αἱρέουσι. οἳ μὲν γὰρ τῶν	Φωκέων	ἐς τὰ ἄκρα τοῦ Παρνησοῦ
[8, 27]	βασιλέος στρατηλασίης, ἑσσώθησαν ὑπὸ τῶν	Φωκέων	καὶ περιέφθησαν τρηχέως. (ἐπείτε γὰρ
[8, 33]	καί τινας διώκοντες εἷλον τῶν	Φωκέων	πρὸς τοῖσι ὄρεσι, καὶ γυναῖκας
[8, 27]	τοιόνδε. γυψώσας ἄνδρας ἑξακοσίους τῶν	φωκέων	τοὺς, ἀρίστους, αὐτούς τε τούτους
[8, 136]	Ἀθηναίους οὕτω ἐδόκεε μάλιστα προσκτήσεσθαι,	λεών	τε πολλὸν ἄρα ἀκούων εἶναι
[8, 131]	ἐὼν τῆς ἑτέρης οἰκίης τῶν	βασιλέων.	(οὗτοι πάντες, πλὴν τῶν ἑπτὰ
[8, 71]	τεῖχος. ἅτε δὲ ἐουσέων μυριάδων	πολλέων	καὶ παντὸς ἀνδρὸς ἐργαζομένου, ἤνετο
[8, 46]	ἄλλοι νησιῶται, ἀλογήσαντες δὲ τῶν	ἐντολέων	ἀπίκατο ἐς τοὺς Ἕλληνας Δημοκρίτου
[8, 53]	τῆς ἀκροπόλιος, ὄπισθε δὲ τῶν	πυλέων	καὶ τῆς ἀνόδου, τῇ δὴ
[8, 62]	καὶ τὰ λόγια λέγει ὑπ᾽	ἡμέων	αὐτὴν δέειν κτισθῆναι· ὑμεῖς δὲ
[8, 142]	τόνδε τὸν πόλεμον ὑμεῖς οὐδὲν	ἡμέων	βουλομένων, καὶ περὶ τῆς ὑμετέρης
[8, 22]	συμμίσγωμεν, ἐθελοκακέετε μεμνημένοι ὅτι ἀπ᾽	ἡμέων	γεγόνατε καὶ ὅτι ἀρχῆθεν ἡ
[8, 22]	καταδουλούμενοι. (ἀλλὰ μάλιστα μὲν πρὸς	ἡμέων	γίνεσθε· εἰ δὲ ὑμῖν ἐστι
[8, 60]	γὰρ ἐν στεινῷ ναυμαχέειν πρὸς	ἡμέων	ἐστί, ἐν εὐρυχωρίῃ δὲ πρὸς
[8, 144]	πρὸς ἡμέας ἐοῦσαν, ὅτι προείδετε	ἡμέων	οἰκοφθορημένων οὕτω ὥστε ἐπιθρέψαι ἐθέλειν
[8, 79]	ἐν τῷδε περὶ τοῦ ὁκότερος	ἡμέων	πλέω ἀγαθὰ τὴν πατρίδα ἐργάσεται.
[8, 144]	ὅτι οὐδὲν ποιήσομεν τῶν ἐκεῖνος	ἡμέων	προσεδέετο. πρὶν ὦν παρεῖναι ἐκεῖνον
[8, 109]	μὲν ἐν τῇ Ἑλλάδι καταμείναντας	ἡμέων	τε αὐτῶν ἐπιμεληθῆναι καὶ τῶν
[8, 144]	οἰκοφθορημένων οὕτω ὥστε ἐπιθρέψαι ἐθέλειν	ἡμέων	τοὺς οἰκέτας. (καὶ ὑμῖν μὲν
[8, 137]	γενόμενος μισθὸν δὲ ὑμῖν ἐγὼ	ὑμέων	ἄξιον τόνδε ἀποδίδωμι” δέξας τὸν
[8, 140]	χώρης, θέειν δὲ αἰεὶ περὶ	ὑμέων	αὐτῶν, ἀλλὰ καταλύσασθε· παρέχει δὲ
[8, 118]	ἄνδρες Πέρσαι, νῦν τις διαδεξάτω	ὑμέων	βασιλέος κηδόμενος· ἐν ὑμῖν γὰρ
[8, 140]	οἷσι ὁμολογέειν ἐθέλουσι, δειμαίνω ὑπὲρ	ὑμέων	ἐν τρίβῳ τε μάλιστα οἰκημένων
[8, 29]	ἡμῖν ἥνδανε, πλέον αἰεί κοτε	ὑμέων	ἐφερόμεθα· νῦν τε παρὰ τῷ
[8, 22]	ἔχθρη πρὸς τὸν βάρβαρον ἀπ᾽	ὑμέων	ἡμῖν γέγονε” (Θεμιστοκλέης δὲ ταῦτα
[8, 144]	Ἀθηναίων, μηδαμὰ ὁμολογήσοντας ἡμέας Ξέρξῃ.	ὑμέων	μέντοι ἀγάμεθα τὴν προνοίην τὴν
[8, 142]	ἡμέας δὲ ἔπεμψαν Λακεδαιμόνιοι δεησομένους	ὑμέων	μήτε νεώτερον ποιέειν μηδὲν κατὰ
[8, 24]	σύμμαχοι, βασιλεὺς Ξέρξης τῷ βουλομένῳ	ὑμέων	παραδίδωσι ἐκλιπόντα τὴν τάξιν καὶ
[8, 140]	νῦν πρῶτον ἐκμάθοιτε, προσχρηίζω δὲ	ὑμέων	πείθεσθαι Μαρδονίῳ. (ἐνορῶ γὰρ ὑμῖν
[8, 7]	ταῦτα ὦν τάδε ἐμηχανῶντο· τῶν	νεῶν	ἁπασέων ἀποκρίναντες διηκοσίας περιέπεμπον ἔξωθεν
[8, 99]	οὐκ οὕτω δὲ περὶ τῶν	νεῶν	ἀχθόμενοι ταῦτα οἱ Πέρσαι ἐποίευν
[8, 12]	περί τε τὰς πρῴρας τῶν	νεῶν	εἱλέοντο καὶ ἐτάρασσον τοὺς ταρσοὺς
[8, 15]	δὲ βάρβαροι μηνοειδὲς ποιήσαντες τῶν	νεῶν	ἐκυκλοῦντο, ὡς περιλάβοιεν αὐτούς. ~ἐνθεῦτεν
[8, 86]	εἶχε· τὸ δὲ πλῆθος τῶν	νεῶν	ἐν τῇ Σαλαμῖνι ἐκεραΐζετο, αἳ
[8, 7]	δὴ περιέπεμπον, τῶν δὲ λοιπέων	νεῶν	ἐν τῇσι Ἀφέτῃσι ἐποιεῦντο ἀριθμόν.
[8, 2]	παρείχοντο. ἀριθμὸς δὲ τῶν συλλεχθεισέων	νεῶν	ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον ἦν, πάρεξ τῶν
[8, 8]	ᾧ οὗτοι ἀριθμὸν ἐποιεῦντο τῶν	νεῶν,	ἦν γὰρ ἐν τῷ στρατοπέδῳ
[8, 130]	ἐς Σάμον· αἳ δὲ τῶν	νεῶν	καὶ ἐχειμέρισαν αὐτοῦ· Περσέων δὲ
[8, 67]	τύραννοι καὶ ταξίαρχοι ἀπὸ τῶν	νεῶν,	καὶ ἵζοντο ὥς σφι βασιλεὺς
[8, 16]	ἑωυτοῦ ἔπιπτε, ταρασσομενέων τε τῶν	νεῶν	καὶ περιπιπτουσέων περὶ ἀλλήλας· ὅμως
[8, 9]	καὶ ἀπαντᾶν τῇσι περιπλεούσῃσι τῶν	νεῶν.	μετὰ δὲ τοῦτο, ὡς οὐδείς
[8, 68]	τοι τάδε λέγω, φείδεο τῶν	νεῶν	μηδὲ ναυμαχίην ποιέο. οἱ γὰρ
[8, 91]	ἀντισταμένας καὶ τὰς φευγούσας τῶν	νεῶν,	οἱ δὲ Αἰγινῆται τὰς ἐκπλεούσας·
[8, 16]	δεινὸν γὰρ χρῆμα ἐποιεῦντο ὑπὸ	νεῶν	ὀλιγέων ἐς φυγὴν τρέπεσθαι. (πολλαὶ
[8, 2]	ὡς τὸ πλῆθος ἕκαστοι τῶν	νεῶν	παρείχοντο. ἀριθμὸς δὲ τῶν συλλεχθεισέων
[8, 48]	δὲ ἐγένετο ὁ πᾶς τῶν	νεῶν,	πάρεξ τῶν πεντηκοντέρων, τριηκόσιαι καὶ
[8, 100]	δοκεόντων κατεργάσθαι ἀποβὰς ἀπὸ τῶν	νεῶν	πειρήσεται ἀντιωθῆναι οὔτ᾽ ἐκ τῆς
[8, 8]	γένοιτο, καὶ τὰς περιπεμφθείσας τῶν	νεῶν	περὶ Εὔβοιαν. ~τοῦτο δὲ ἀκούσαντες
[8, 7]	ἐναντίης. (ταῦτα βουλευσάμενοι ἀπέπεμπον τῶν	νεῶν	τὰς ταχθείσας, αὐτοὶ οὐκ ἐν
[8, 18]	Ἀθηναῖοι τῶν αἱ ἡμίσεαι τῶν	νεῶν	τετρωμέναι ἦσαν, δρησμὸν δὴ ἐβούλευον
[8, 82]	τριηκοσίας νέας· δύο γὰρ δὴ	νεῶν	τότε κατέδεε ἐς τὸν ἀριθμόν.
[8, 94]	ὡς γὰρ ἀγχοῦ γενέσθαι τῶν	νεῶν,	τοὺς ἀπὸ τοῦ κέλητος λέγειν
[8, 81]	στρατόπεδον τὸ Ἑλληνικὸν ὑπὸ τῶν	νεῶν	τῶν Ξέρξεω· παραρτέεσθαι τε συνεβούλευε
[8, 37]	δὴ ἤιε Δελφῶν τοῖσι παρεοῦσι	σημανέων	τὸ τέρας· οἱ δὲ βάρβαροι
[8, 125]	ἐών, ἄλλως δὲ οὐ τῶν	ἐπιφανέων	ἀνδρῶν, φθόνῳ καταμαργέων ἐνείκεε τὸν
[8, 49]	συνῆλθον οἱ στρατηγοὶ ἀπὸ τῶν	εἰρημενέων	πολίων, ἐβουλεύοντο, προθέντος Εὐρυβιάδεω γνώμην
[8, 16]	πλήθεος αὐτὸς ὑπ᾽ ἑωυτοῦ ἔπιπτε,	ταρασσομενέων	τε τῶν νεῶν καὶ περιπιπτουσέων
[8, 118]	ὡς ἐπειδὴ Ξέρξης ἀπελαύνων ἐξ	Ἀθηνέων	ἀπίκετο ἐπ᾽ Ἠιόνα τὴν ἐπὶ
[8, 46]	Νάξιοι δὲ εἰσὶ Ἴωνες ἀπὸ	Ἀθηνέων	γεγονότες. (Στυρέες δὲ τὰς αὐτὰς
[8, 5]	τούτων τῶν χρημάτων ἐκ τῶν	Ἀθηνέων	ἐλθεῖν ἐπὶ τῷ λόγῳ τούτῳ
[8, 48]	καὶ Σερίφιοι Ἴωνες ἐόντες ἀπ᾽	Ἀθηνέων	μίαν ἑκάτεροι. ἀριθμὸς δὲ ἐγένετο
[8, 46]	παρεχόμενοι, ἔθνος ἐὸν Ἰωνικὸν ἀπὸ	Ἀθηνέων.	(Νάξιοι δὲ παρείχοντο τέσσερας, ἀποπεμφθέντες
[8, 68]	οὐδέ σφι μελήσει πρὸ τῶν	Ἀθηνέων	ναυμαχέειν. (ἢν δὲ αὐτίκα ἐπειχθῇς
[8, 120]	ἐλύσατο τὴν ζώνην φεύγων ἐξ	Ἀθηνέων	ὀπίσω, ὡς ἐν ἀδείῃ ἐών.
[8, 100]	αὐτὸν δρησμὸν βουλεύειν ἐκ τῶν	Ἀθηνέων,	φροντίσας πρὸς ἑωυτὸν ὡς δώσει
[8, 73]	περίοικοι. τούτων ὦν τῶν ἑπτὰ	ἐθνέων	αἱ λοιπαὶ πόλιες, πάρεξ τῶν
[8, 67]	προΐζετο, παρῆσαν μετάπεμπτοι οἱ τῶν	ἐθνέων	τῶν σφετέρων τύραννοι καὶ ταξίαρχοι
[8, 105]	κτήσαιτο παῖδας εἴδεος ἐπαμμένους, ἐκτάμνων	ἀγινέων	ἐπώλεε ἐς Σάρδις τε καὶ
[8, 43]	δὲ τρεῖς, ἐόντες οὗτοι πλὴν	Ἑρμιονέων	Δωρικόν τε καὶ Μακεδνὸν ἔθνος,
[8, 75]	τῶν ἄλλων Ἑλλήνων (τυγχάνει γὰρ	φρονέων	τὰ βασιλέος καὶ βουλόμενος μᾶλλον
[8, 19]	λοιπῶν κατύπερθε γενέσθαι, ἐλαυνόντων τῶν	Εὐβοέων	πρόβατα ἐπὶ τὴν θάλασσαν ταύτην,
[8, 68]	εὐπετέως τοι δέσποτα χωρήσει τὰ	νοέων	ἐλήλυθας. (οὐ γὰρ οἷοί τε
[8, 22]	ἔγραφε, δοκέειν ἐμοί, ἐπ᾽ ἀμφότερα	νοέων,	ἵνα ἢ λαθόντα τὰ γράμματα
[8, 102]	θέλειν καί οἱ προχωρήσῃ τὰ	νοέων	λέγει, σὸν τὸ ἔργον ὦ
[8, 7]	μὲν δὴ περιέπεμπον, τῶν δὲ	λοιπέων	νεῶν ἐν τῇσι Ἀφέτῃσι ἐποιεῦντο
[8, 49]	Ἀττικὴ ἀπεῖτο ἤδη, τῶν δὲ	λοιπέων	πέρι προετίθεε. (αἱ γνῶμαι δὲ
[8, 35]	πάντα ἐσιναμώρεον· καὶ γὰρ τῶν	Πανοπέων	τὴν πόλιν ἐνέπρησαν καὶ Δαυλίων
[8, 12]	καὶ ἐτάρασσον τοὺς ταρσοὺς τῶν	κωπέων.	(οἱ δὲ στρατιῶται οἱ ταύτῃ
[8, 90]	φίλος ἐὼν Ἀριαράμνης ἀνὴρ Πέρσης	παρεὼν	τούτου τοῦ Φοινικηίου πάθεος. οἳ
[8, 115]	τῆς γῆς ἀναφυομένην καὶ τῶν	δενδρέων	τὸν φλοιὸν περιλέποντες καὶ τὰ
[8, 98]	λέγουσι γὰρ ὡς ὁσέων ἂν	ἡμερέων	ᾖ ἡ πᾶσα ὁδός, τοσοῦτοι
[8, 49]	εἶναι ναυμαχίην ποιέεσθαι τῶν αὐτοὶ	χωρέων	ἐγκρατέες εἰσί· ἡ γὰρ Ἀττικὴ
[8, 47]	καὶ Λευκαδίοισι, οἳ ἐξ ἐσχατέων	χωρέων	ἐστρατεύοντο. τῶν δὲ ἐκτὸς τούτων
[8, 105]	ἐγένετο. ~ἐκ τούτων δὴ τῶν	Πηδασέων	ὁ Ἑρμότιμος ἦν) τῷ μεγίστη
[8, 7]	ὦν τάδε ἐμηχανῶντο· τῶν νεῶν	ἁπασέων	ἀποκρίναντες διηκοσίας περιέπεμπον ἔξωθεν Σκιάθου,
[8, 2]	νεῶν παρείχοντο. ἀριθμὸς δὲ τῶν	συλλεχθεισέων	νεῶν ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον ἦν, πάρεξ
[8, 98]	ἐξεύρηται τοῦτο. λέγουσι γὰρ ὡς	ὁσέων	ἂν ἡμερέων ᾖ ἡ πᾶσα
[8, 76]	καὶ τῆς ἠπείρου, πολλοὺς τῶν	Περσέων	ἀπεβιβάσαντο· τοῦτο δέ, ἐπειδὴ ἐγίνοντο
[8, 130]	τῶν νεῶν καὶ ἐχειμέρισαν αὐτοῦ·	Περσέων	δὲ καὶ Μήδων οἱ πλεῦνες
[8, 89]	ἄλλοι πολλοί τε καὶ ὀνομαστοὶ	Περσέων	καὶ Μήδων καὶ τῶν ἄλλων
[8, 101]	τοὺς ἄλλους τούς τε συμβούλους	Περσέων	καὶ τοὺς δορυφόρους, ἔλεξε Ξέρξης
[8, 53]	τὸ μέγαρον κατέφευγον. τῶν δὲ	Περσέων	οἱ ἀναβεβηκότες πρῶτον μὲν ἐτράποντο
[8, 129]	τῷ προαστείῳ ἠσέβησαν οὗτοι τῶν	Περσέων	οἵ περ καὶ διεφθάρησαν ὑπὸ
[8, 118]	στεφάνῃ τὸν κυβερνήτην, ὅτι δὲ	Περσέων	πολλοὺς ἀπώλεσε, ἀποταμεῖν τὴν κεφαλὴν
[8, 113]	μὲν οὐκ ἐλάσσονες ἦσαν τῶν	Περσέων,	ῥώμῃ δὲ ἥσσονες. ὥστε σύμπαντας
[8, 101]	τούτων. ὡς δὲ ἐβουλεύετο ἅμα	Περσέων	τοῖσι ἐπικλήτοισι, ἔδοξέ οἱ καὶ
[8, 113]	βασιλέος) μετὰ δὲ τῶν ἄλλων	Περσέων	τοὺς θωρηκοφόρους καὶ τὴν ἵππον
[8, 119]	κοίλην νέα ἐόντας Πέρσας καὶ	Περσέων	τοὺς πρώτους, τῶν δ᾽ ἐρετέων
[8, 99]	Ξέρξης, ἔτερψε οὕτω δή τι	Περσέων	τοὺς ὑπολειφθέντας ὡς τάς τε
[8, 119]	πιστὸς οὔτε ἄλλως οὔτε τὸ	Περσέων	τοῦτο πάθος· εἰ γὰρ δὴ
[8, 118]	ἐπὶ τοῦ καταστρώματος ἐπεόντων συχνῶν	Περσέων	τῶν σὺν Ξέρξῃ κομιζομένων, ἐνθαῦτα
[8, 76]	τὴν Ψυττάλειαν καλεομένην ἀπεβίβαζον τῶν	Περσέων	τῶνδε εἵνεκεν, ὡς ἐπεὰν γίνηται
[8, 85]	ἔργον Σάμου ἐτυράννευσε καταστησάντων τῶν	Περσέων,	Φύλακος δὲ εὐεργέτης βασιλέος ἀνεγράφη
[8, 71]	τοῦ Ἰσθμοῦ τεῖχος. ἅτε δὲ	ἐουσέων	μυριάδων πολλέων καὶ παντὸς ἀνδρὸς
[8, 16]	ταρασσομενέων τε τῶν νεῶν καὶ	περιπιπτουσέων	περὶ ἀλλήλας· ὅμως μέντοι ἀντεῖχε
[8, 118]	ἀπαλλαγή τις γένηται τῶν πολλῶν	ἐπιβατέων”	καὶ Ξέρξην λέγεται ἀκούσαντα ταῦτα
[8, 83]	διέφαινε καὶ οἳ σύλλογον τῶν	ἐπιβατέων	ποιησάμενοι, προηγόρευε εὖ ἔχοντα μὲν
[8, 47]	Ἀμπρακιώτῃσι καὶ Λευκαδίοισι, οἳ ἐξ	ἐσχατέων	χωρέων ἐστρατεύοντο. τῶν δὲ ἐκτὸς
[8, 142]	καὶ τὰ ἐς πόλεμον ἄχρηστα	οἰκετέων	ἐχόμενα πάντα ἐπιθρέψειν, ἔστ᾽ ἂν
[8, 109]	τε αὐτῶν ἐπιμεληθῆναι καὶ τῶν	οἰκετέων,	καὶ τις οἰκίην τε ἀναπλασάσθω
[8, 44]	χώρης πρὸς ἐκκομιδὴν ἐτράποντο τῶν	οἰκετέων.	οὗτοι μέν νυν τούτους σώζοντες
[8, 119]	Περσέων τοὺς πρώτους, τῶν δ᾽	ἐρετέων	ἐόντων Φοινίκων ὅκως οὐκ ἂν
[8, 8]	ἀληθέα· λέγεται γὰρ ὡς ἐξ	Ἀφετέων	δὺς ἐς τὴν θάλασσαν οὐ
[8, 46]	ἐς τοὺς Μήδους ὑπὸ τῶν	πολιητέων	κατά περ οἱ ἄλλοι νησιῶται,
[8, 124]	δὲ πολλά, προέπεμψαν ἀπιόντα τριηκόσιοι	Σπαρτιητέων	λογάδες, οὗτοι οἵ περ ἱππέες
[8, 125]	ἐὼν Βελβινίτης ἐτιμήθην οὕτω πρὸς	Σπαρτιητέων,	οὔτ᾽ ἂν σὺ, ὤνθρωπε, ἐὼν
[8, 86]	Ἀθηναίων διαφθειρόμεναι αἳ δὲ ὑπ᾽	Αἰγινητέων.	ἅτε γὰρ τῶν μὲν Ἑλλήνων
[8, 122]	τῶν ἄλλων ἔφησε ἔχειν, παρὰ	Αἰγινητέων	δὲ οὔ, ἀλλὰ ἀπαίτεε αὐτοὺς
[8, 92]	τὸν Θεμιστοκλέα ἐπεκερτόμησε ἐς τῶν	Αἰγινητέων	τὸν μηδισμὸν ὀνειδίζων. ταῦτα μέν
[8, 95]	τάδε ἐποίεε· παραλαβὼν πολλοὺς τῶν	ὁπλιτέων	οἳ παρατετάχατο παρὰ τὴν ἀκτὴν
[8, 112]	Θεμιστοκλέης δὲ, οὐ γὰρ ἐπαύετο	πλεονεκτέων,	ἐσπέμπων ἐς τὰς ἄλλας νήσους
[8, 116]	οἰκημένων. ~ἔνθα καὶ ὁ τῶν	Βισαλτέων	βασιλεὺς γῆς τε τῆς Κρηστωνικῆς
[8, 65]	ἀποθωμάζειν τε σφέας τὸν κονιορτὸν	ὅτεων	κοτὲ εἴη ἀνθρώπων, καὶ πρόκατε
[8, 111]	ἐξελεῖν ἐθέλοντες. (πρῶτοι γὰρ Ἄνδριοι	νησιωτέων	αἰτηθέντες πρὸς Θεμιστοκλέος χρήματα οὐκ
[8, 46]	ἐόντες οὗτοι Δωρικὸν ἀπὸ Κορίνθου.	~νησιωτέων	δὲ Αἰγινῆται τριήκοντα παρείχοντο. ἦσαν
[8, 112]	ἐξ Ἄνδρου ὁρμώμενος χρήματα παρὰ	νησιωτέων	ἐκτᾶτο λάθρῃ τῶν ἄλλων στρατηγῶν.
[8, 112]	δὴ τινὲς καὶ ἄλλοι ἔδοσαν	νησιωτέων,	οὐκ ἔχω εἰπεῖν, δοκέω δὲ
[8, 46]	οὗτοι γὰρ οὐκ ἔδοσαν μοῦνοι	νησιωτέων	τῷ βαρβάρῳ γῆν τε καὶ
[8, 17]	ναυμαχίῃ Αἰγύπτιοι μὲν τῶν Ξέρξεω	στρατιωτέων	ἠρίστευσαν, οἳ ἄλλα τε μεγάλα
[8, 109]	τὸν Ἑλλήσποντον πλέειν καὶ ἐπὶ	σφέων	αὐτῶν βαλόμενοι, εἰ οἱ ἄλλοι
[8, 102]	πολλοὺς πολλάκις ἀγῶνας δραμέονται περὶ	σφέων	αὐτῶν οἱ Ἕλληνες. Μαρδονίου δέ,
[8, 36]	προκατῆσθαι. (Δελφοὶ δὲ ταῦτα ἀκούσαντες	σφέων	αὐτῶν πέρι ἐφρόντιζον. τέκνα μέν
[8, 141]	(καὶ δὴ συνέπιπτε ὥστε ὁμοῦ	σφεων	γίνεσθαι τὴν κατάστασιν· ἐπανέμειναν γὰρ
[8, 37]	ἐς αὐτοὺς καὶ κατέβαλον συχνούς	σφεων,	ἐκ δὲ τοῦ ἱροῦ τῆς
[8, 90]	τε καὶ πάντας αἰτιώμενος, καὶ	σφεων	ἐκέλευσε τὰς κεφαλὰς ἀποταμεῖν, ἵνα
[8, 132]	οὕτω δέος τὸ μέσον ἐφύλασσε	σφέων.	~οἱ μὲν δὴ Ἕλληνες ἔπλεον
[8, 40]	ταῦτα πυνθανόμενοι οὕτω δὴ προσεδεήθησαν	σφέων	σχεῖν πρὸς τὴν Σαλαμῖνα. ~οἱ
[8, 111]	θεοὺς δύο ἀχρήστους οὐκ ἐκλείπειν	σφέων	τὴν νῆσον ἀλλ᾽ αἰεὶ φιλοχωρέειν,
[8, 114]	Σπάρτης αἰτέουσι φόνου δίκας, ὅτι	σφέων	τὸν βασιλέα ἀπέκτεινας ῥυόμενον τὴν
[8, 121]	ἀκρωτήριον νεός, ἐὼν μέγαθος δυώδεκα	πηχέων·	ἕστηκε δὲ οὗτος τῇ περ
[8, 61]	εἴη καὶ πόλις καὶ γῆ	μέζων	ἤ περ ἐκείνοισι, ἔστ᾽ ἂν
[8, 92]	ἐς τῶν Αἰγινητέων τὸν μηδισμὸν	ὀνειδίζων.	ταῦτα μέν νυν νηὶ ἐμβαλὼν
[8, 58]	πολλὰ προστιθείς, ἐς ὃ ἀνέγνωσε	χρηίζων	ἔκ τε τῆς νεὸς ἐκβῆναι
[8, 69]	τῇ γνώμῃ τῇ Ἀρτεμισίης, καὶ	νομίζων	ἔτι πρότερον σπουδαίην εἶναι τότε
[8, 75]	τῇ γνώμῃ ὑπὸ τῶν Πελοποννησίων,	λαθὼν	ἐξέρχεται ἐκ τοῦ συνεδρίου, ἐξελθὼν
[8, 81]	τε ἥκειν καὶ μόγις ἐκπλῶσαι	λαθὼν	τοὺς ἐπορμέοντας· περιέχεσθαι γὰρ πᾶν
[8, 114]	πᾶσαν τὴν στρατιὴν ἐν Θεσσαλίῃ,	ἐλθὼν	ἐς ὄψιν τὴν Ξέρξεω ἔλεγε
[8, 75]	λαθὼν ἐξέρχεται ἐκ τοῦ συνεδρίου,	ἐξελθὼν	δὲ πέμπει ἐς τὸ στρατόπεδον
[8, 8]	ἐς ὀγδώκοντα διὰ τῆς θαλάσσης	διεξελθών.	(λέγεται μέν νυν καὶ ἄλλα
[8, 81]	ὡς σὺ λέγεις” ~ἐνθαῦτα ἔλεγε	παρελθὼν	ὁ Ἀριστείδης, φάμενος ἐξ Αἰγίνης
[8, 80]	ταῦτα. ἀλλά σφι σήμηνον αὐτὸς	παρελθὼν	ὡς ἔχει. ἐπεὰν δὲ σημήνῃς,
[8, 79]	ὑπὸ τῶν πολεμίων κύκλῳ. ἀλλ᾽	ἐσελθών	σφι ταῦτα σήμηνον” ὃ δ᾽
[8, 140]	τοῦτο δὲ ἄλλην πρὸς ταύτῃ	ἑλέσθων	αὐτοί, ἥντινα ἂν ἐθέλωσι, ἐόντες
[8, 134]	χρήμασι πείσας κατεκοίμησε ἐς Ἀμφιάρεω.	(Θηβαίων	δὲ οὐδενὶ ἔξεστι μαντεύεσθαι αὐτόθι
[8, 135]	μοι μέγιστον γενέσθαι λέγεται ὑπὸ	Θηβαίων·	ἐλθεῖν ἄρα τὸν Εὐρωπέα Μῦν,
[8, 135]	(καὶ τοὺς μὲν ἑπομένους τῶν	Θηβαίων	ἐν θώματι ἔχεσθαι ἀκούοντας βαρβάρου
[8, 135]	καλέεται μὲν Πτῷον, ἔστι δὲ	Θηβαίων,	κεῖται δὲ ὑπὲρ τῆς Κωπαΐδος
[8, 50]	Θέσπειάν τε καὶ Πλάταιαν πυθόμενος	Θηβαίων	ὅτι οὐκ ἐμήδιζον. ~ἀπὸ δὲ
[8, 134]	διὰ τοῦτο μὲν οὐκ ἔξεστι	Θηβαίων	οὐδενὶ αὐτόθι ἐγκατακοιμηθῆναι. ~τότε δὲ
[8, 56]	ὡς ἔσχε τὰ περὶ τὴν	Ἀθηναίων	ἀκρόπολιν, ἐς τοσοῦτον θόρυβον ἀπίκοντο
[8, 110]	Θεμιστοκλέης ὁ Νεοκλέος, στρατηγὸς μὲν	Ἀθηναίων	ἀνὴρ δὲ τῶν συμμάχων πάντων
[8, 144]	Βοιωτίην” οἳ μὲν ταῦτα ὑποκριναμένων	Ἀθηναίων	ἀπαλλάσσοντο ἐς Σπάρτην.
[8, 10]	ἑλὼν παρὰ βασιλέος δῶρα λάμψεται·	Ἀθηναίων	γὰρ αὐτοῖσι λόγος ἦν πλεῖστος
[8, 131]	οἱ ἄλλοι βασιλέες ἐγένοντο Σπάρτης.	Ἀθηναίων	δὲ ἐστρατήγεε Ξάνθιππος ὁ Ἀρίφρονος.
[8, 22]	Κορίνθιοι πρῶτοι, ὕστατοι δὲ Ἀθηναῖοι.	~Ἀθηναίων	δὲ νέας τὰς ἄριστα πλεούσας
[8, 40]	ναυτικὸς στρατὸς ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου	Ἀθηναίων	δεηθέντων ἐς Σαλαμῖνα κατίσχει τὰς
[8, 86]	Σαλαμῖνι ἐκεραΐζετο, αἳ μὲν ὑπ᾽	Ἀθηναίων	διαφθειρόμεναι αἳ δὲ ὑπ᾽ Αἰγινητέων.
[8, 111]	γὰρ τῆς ἑωυτῶν ἀδυναμίης τὴν	Ἀθηναίων	δύναμιν εἶναι κρέσσω. ~οὗτοι μὲν
[8, 51]	καί τινας ὀλίγους εὑρίσκουσι τῶν	Ἀθηναίων	ἐν τῷ ἱρῷ ἐόντας, ταμίας
[8, 54]	ἱρόν. οἱ δὲ φυγάδες τῶν	Ἀθηναίων	ἐποίησαν τὰ ἐντεταλμένα. ~τοῦ δὲ
[8, 141]	Πελοποννήσου ὑπὸ Μήδων τε καὶ	Ἀθηναίων,	κάρτα τε ἔδεισαν μὴ ὁμολογήσωσι
[8, 17]	τὴν ἡμέρην ἠρίστευσαν Ἀθηναῖοι καὶ	Ἀθηναίων	Κλεινίης ὁ Ἀλκιβιάδεω, ὃς δαπάνην
[8, 75]	τάδε. ἔπεμψέ με στρατηγὸς ὁ	Ἀθηναίων	λάθρῃ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων (τυγχάνει
[8, 144]	ἔστ᾽ ἂν καὶ εἷς περιῇ	Ἀθηναίων,	μηδαμὰ ὁμολογήσοντας ἡμέας Ξέρξῃ. ὑμέων
[8, 70]	Σαλαμῖνι κατήμενοι ὑπὲρ γῆς τῆς	Ἀθηναίων	ναυμαχέειν μέλλοιεν, νικηθέντες τε ἐν
[8, 55]	δὲ ἡμέρῃ ἀπὸ τῆς ἐμπρήσιος	Ἀθηναίων	οἱ θύειν ὑπὸ βασιλέος κελευόμενοι
[8, 52]	ἐτόξευον ἐς τὸ φράγμα. ἐνθαῦτα	Ἀθηναίων	οἱ πολιορκεόμενοι ὅμως ἠμύνοντο, καίπερ
[8, 94]	μὲν τοιαύτη φάτις ἔχει ὑπὸ	Ἀθηναίων,	οὐ μέντοι αὐτοί γε Κορίνθιοι
[8, 63]	ἀγάγῃ τὰς νέας· ἀπολιπόντων γὰρ	Ἀθηναίων	οὐκέτι ἐγίνοντο ἀξιόμαχοι οἱ λοιποί.
[8, 143]	σε βουλόμεθα οὐδὲν ἄχαρι πρὸς	Ἀθηναίων	παθεῖν ἐόντα πρόξεινόν τε καὶ
[8, 109]	ἄρα τί μιν καταλαμβάνῃ πρὸς	Ἀθηναίων	πάθος ἔχῃ ἀποστροφήν· τά περ
[8, 55]	θάλασσα ἔνι, τὰ λόγος παρὰ	Ἀθηναίων	Ποσειδέωνά τε καὶ Ἀθηναίην ἐρίσαντας
[8, 4]	δ᾽ οὐκ ἔπειθον, μεταβάντες τὸν	Ἀθηναίων	στρατηγὸν πείθουσι Θεμιστοκλέα ἐπὶ μισθῷ
[8, 1]	εἴκοσι. (καὶ Χαλκιδέες ἐπλήρουν εἴκοσι,	Ἀθηναίων	σφι παρεχόντων τὰς νέας, Αἰγινῆται
[8, 41]	δὲ τὴν ἄπιξιν κήρυγμα ἐποιήσαντο,	Ἀθηναίων	τῇ τις δύναται σώζειν τέκνα
[8, 54]	τοῦ κήρυκος δευτέρῃ ἡμέρῃ συγκαλέσας	Ἀθηναίων	τοὺς φυγάδας, ἑωυτῷ δὲ ἑπομένους,
[8, 93]	καὶ αὐτὸς ἥλω. (τοῖσι γὰρ	Ἀθηναίων	τριηράρχοισι παρεκεκέλευστο, πρὸς δὲ καὶ
[8, 65]	στρατοῦ τοῦ Ξέρξεω ἐοῦσα ἔρημος	Ἀθηναίων,	τυχεῖν τότε ἐὼν ἅμα Δημαρήτῳ
[8, 144]	αἰσχρῶς γε οἴκατε ἐξεπιστάμενοι τὸ	Ἀθηναίων	φρόνημα ἀρρωδῆσαι, ὅτι οὔτε χρυσός
[8, 128]	παρῆν δὲ καὶ τῶν ἄλλων	Παλληναίων	συμμαχίν. (τοῖσι δὲ στρατηγοῖσι ἐπιλεξαμένοισι
[8, 128]	μὴ καταπλῆξαι Τιμόξεινον προδοσίῃ τῆς	Σκιωναίων	πόλιος εἵνεκα, μὴ νομιζοίατο εἶναι
[8, 128]	συντίθεται προδοσίην Τιμόξεινος ὁ τῶν	Σκιωναίων	στρατηγός, ὅντινα μὲν τρόπον ἀρχήν,
[8, 76]	τῶν τε ἀνδρῶν καὶ τῶν	ναυηγίων	(ἐν γὰρ δὴ πόρῳ τῆς
[8, 18]	τῶν μὲν νεκρῶν καὶ τῶν	ναυηγίων	ἐπεκράτεον, τρηχέως δὲ περιεφθέντες, καὶ
[8, 96]	τὴν Σαλαμῖνα οἱ Ἕλληνες τῶν	ναυηγίων	ὅσα ταύτῃ ἐτύγχανε ἔτι ἐόντα,
[8, 96]	ἔτι χρήσεσθαι βασιλέα. (τῶν δὲ	ναυηγίων	πολλὰ ὑπολαβὼν ἄνεμος ζέφυρος ἔφερε
[8, 141]	τῷ βαρβάρῳ Ἀθηναίους, ἀναμνησθέντες τῶν	λογίων	ὥς σφεας χρεόν ἐστι ἅμα
[8, 31]	στεινὸς ταύτῃ κατατείνει, ὡς τριήκοντα	σταδίων	μάλιστά κῃ εὖρος, κείμενος μεταξὺ
[8, 105]	ὁ Ἑρμότιμος, ἀπικνέεται ἐκ τῶν	Σαρδίων	παρὰ βασιλέα μετ᾽ ἄλλων δώρων,
[8, 73]	Ἴωνες, ἐκδεδωρίευνται δὲ ὑπό τε	Ἀργείων	ἀρχόμενοι καὶ τοῦ χρόνου, ἐόντες
[8, 68]	εἰ ναυμαχίην ποιέοιτο. ~ἐπεὶ δὲ	περιιὼν	εἰρώτα ὁ Μαρδόνιος ἀρξάμενος ἀπὸ
[8, 27]	αὐτὴ ἡ στρατιὴ οὕτω ὥστε	τετρακισχιλίων	κρατῆσαι νεκρῶν καὶ ἀσπίδων Φωκέας,
[8, 49]	οἱ στρατηγοὶ ἀπὸ τῶν εἰρημενέων	πολίων,	ἐβουλεύοντο, προθέντος Εὐρυβιάδεω γνώμην ἀποφαίνεσθαι
[8, 71]	Θερμοπύλῃσι τετελευτηκέναι, συνδραμόντες ἐκ τῶν	πολίων	ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἵζοντο, καί
[8, 42]	ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ ἐναυμάχεον καὶ ἀπὸ	πολίων	πλεύνων. (ναύαρχος μέν νυν ἐπῆν
[8, 66]	νησιώτας πάντας, πλὴν τῶν πέντε	πολίων	τῶν ἐπεμνήσθημεν πρότερον τὰ οὐνόματα.
[8, 35]	Πανοπέων τὴν πόλιν ἐνέπρησαν καὶ	Δαυλίων	καὶ Αἰολιδέων. (ἐπορεύοντο δὲ ταύτῃ
[8, 85]	Ἀνδροδάμαντος καὶ Φυλάκου τοῦ Ἱστιαίου,	Σαμίων	ἀμφοτέρων. (τοῦδε δὲ εἵνεκα μέμνημαι
[8, 11]	πρῶτος δὲ Ἑλλήνων νέα τῶν	πολεμίων	εἷλε ἀνὴρ Ἀθηναῖος Λυκομήδης Αἰσχραίου,
[8, 105]	ἴδμεν. ἁλόντα γὰρ αὐτὸν ὑπὸ	πολεμίων	καὶ πωλεόμενον ὠνέεται Πανιώνιος ἀνὴρ
[8, 88]	εὖ ἀγωνίζεται καὶ νέα τῶν	πολεμίων	κατέδυσε; καὶ τὸν ἐπειρέσθαι εἰ
[8, 79]	ἐκπλῶσαι· περιεχόμεθα γὰρ ὑπὸ τῶν	πολεμίων	κύκλῳ. ἀλλ᾽ ἐσελθών σφι ταῦτα
[8, 87]	ἡ δὲ αὐτῆς πρὸς τῶν	πολεμίων	μάλιστα ἐτύγχανε ἐοῦσα, ἔδοξέ οἱ
[8, 7]	ἂν μὴ ὀφθείησαν ὑπὸ τῶν	πολεμίων	περιπλέουσαι Εὔβοιαν κατά τε Καφηρέα
[8, 73]	δὲ Ἦλις μούνη, Δρυόπων δὲ	Ἑρμιών	τε καὶ Ἀσίνη ἡ πρὸς
[8, 99]	ὁδοὺς μυρσίνῃ πάσας ἐστόρεσαν καὶ	ἐθυμίων	θυμιήματα καὶ αὐτοὶ ἦσαν ἐν
[8, 34]	ἐς Βοιωτούς, ἐς γῆν τὴν	Ὀρχομενίων.	Βοιωτῶν δὲ πᾶν τὸ πλῆθος
[8, 42]	Τροίζηνος· ἐς γὰρ Πώγωνα τὸν	Τροιζηνίων	λιμένα προείρητο συλλέγεσθαι. συνελέχθησάν τε
[8, 82]	δὲ τούτων ἧκε τριήρης ἀνδρῶν	Τηνίων	αὐτομολέουσα, τῆς ἦρχε ἀνὴρ Παναίτιος
[8, 83]	δὴ τὰ λεγόμενα ἦν τῶν	Τηνίων	ῥήματα, παρεσκευάζοντο ὡς ναυμαχήσοντες. ἠώς
[8, 11]	βαρβάρων καὶ τὸν Γόργου τοῦ	Σαλαμινίων	βασιλέος ἀδελφεὸν Φιλάονα τὸν Χέρσιος,
[8, 73]	ἡ πρὸς Καρδαμύλῃ τῇ Λακωνικῇ,	Λημνίων	δὲ Παρωρεῆται πάντες. (οἱ δὲ
[8, 125]	ἔχοι τὰ γέρεα τὰ παρὰ	Λακεδαιμονίων,	ἀλλ᾽ οὐ δι᾽ ἑωυτόν. (ὁ
[8, 132]	ὀλίγῳ πρότερον τούτων ἀπικόμενοι ἐδέοντο	Λακεδαιμονίων	ἐλευθεροῦν τὴν Ἰωνίην· (τῶν καὶ
[8, 25]	ἐπαγγειλαμένου, μετὰ ταῦτα οὐδὲν ἐγίνετο	πλοίων	σπανιώτερον· οὕτω πολλοὶ ἤθελον θεήσασθαι.
[8, 115]	ὅτε ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἤλαυνε,	ἀπιὼν	οὐκ ἀπέλαβε, ἀλλὰ δόντες οἱ
[8, 112]	μεγάλα παρὰ Καρυστίων τε καὶ	Παρίων,	οἳ πυνθανόμενοι τήν τε Ἄνδρον
[8, 67]	τὰς Ἀθήνας πάντες οὗτοι πλὴν	Παρίων	(Πάριοι δὲ ὑπολειφθέντες ἐν Κύθνῳ
[8, 115]	τῶν τε ἡμέρωι καὶ τῶν	ἀγρίων,	καὶ ἔλειπον οὐδέν· ταῦτα δ᾽
[8, 134]	ἐκέλευσε σφέας ὁ Ἀμφιάρεως διὰ	χρηστηρίων	ποιεύμενος ὁκότερα βούλονται ἑλέσθαι τούτων,
[8, 133]	μὲν βουλόμενος ἐκμαθεῖν πρὸς τῶν	χρηστηρίων	ταῦτα ἐνετέλλετο, οὐκ ἔχω φράσαι·
[8, 0]	~Ἡροδότου Μοῦσαι	Ἱστοριῶν	ὀγδόη ἐπιγραφομένη Οὐρανία ~οἱ δὲ
[8, 137]	Ἀέροπος καὶ Περδίκκης, ἐκ δὲ	Ἰλλυριῶν	ὑπερβαλόντες ἐς τὴν ἄνω Μακεδονίην
[8, 65]	Ἐλευσῖνος ὡς ἀνδρῶν μάλιστά κῃ	τρισμυρίων,	ἀποθωμάζειν τε σφέας τὸν κονιορτὸν
[8, 134]	ἀπικόμενος καὶ μισθῷ πείσας τῶν	ἐπιχωρίων	ἄνδρα καταβῆναι παρὰ Τροφώνιον, καὶ
[8, 44]	χώρης ἐξαναστάντες. ~οὗτοι μέν νυν	Πελοποννησίων	ἐστρατεύοντο, οἱ δὲ ἐκ τῆς
[8, 75]	ἑσσοῦτο τῇ γνώμῃ ὑπὸ τῶν	Πελοποννησίων,	λαθὼν ἐξέρχεται ἐκ τοῦ συνεδρίου,
[8, 108]	δὲ εἴχοντο τῆς γνώμης καὶ	Πελοποννησίων	τῶν ἄλλων οἱ στρατηγοί. ~ὡς
[8, 112]	ταῦτα συνέλεγε χρήματα μεγάλα παρὰ	Καρυστίων	τε καὶ Παρίων, οἳ πυνθανόμενοι
[8, 132]	καταρρωδηκότας, τοὺς δὲ Ἕλληνας, χρηιζόντων	Χίων,	τὸ πρὸς τὴν ἠῶ κατωτέρω
[8, 105]	πίστιος εἵνεκα τῆς πάσης τῶν	ἐνορχίων.	ἄλλους τε δὴ ὁ Πανιώνιος
[8, 101]	~ταῦτα ἀκούσας Ξέρξης ὡς ἐκ	κακῶν	ἐχάρη τε καὶ ἥσθη, πρὸς
[8, 79]	ὑπὸ δὲ μεγάθεος τῶν παρεόντων	κακῶν	λήθην ἐκείνων ποιεύμενος ἐξεκαλέετο, θέλων
[8, 108]	τοῦτ᾽ ἂν μέγιστον πάντων σφι	κακῶν	τὴν Ἑλλάδα ἐργάσαιτο. (εἰ γὰρ
[8, 2]	οὐκ ἔφασαν, ἢν μὴ ὁ	Λάκων	ἡγεμονεύῃ, Ἀθηναίοισι ἕψεσθαι ἡγεομένοισι, ἀλλὰ
[8, 116]	οὔτε αὐτὸς ἔφη τῷ Ξέρξῃ	ἑκὼν	εἶναι δουλεύσειν, ἀλλ᾽ οἴχετο ἄνω
[8, 68]	εἰσὶ κατὰ θάλασσαν ὅσον ἄνδρες	γυναικῶν.	(τί δὲ πάντως δέει σε
[8, 115]	νεμομένας ἁρπασθῆναι ὑπὸ τῶν ἄνω	Θρηίκων	τῶν περὶ τὰς πηγὰς τοῦ
[8, 90]	ἐπιφερομένη Αἰγιναίη νηῦς κατέδυσε τῶν	Σαμοθρηίκων	τὴν νέα. ἅτε δὲ ἐόντες
[8, 126]	πρόσθε ἐών, ἐκ δὲ τῶν	Πλαταιικῶν	καὶ μᾶλλον ἔτι γενόμενος, ἔχων
[8, 124]	πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα. (ὅτι δὲ	νικῶν	οὐκ ἐτιμήθη πρὸς τῶν ἐν
[8, 136]	οἱ τὰ πρήγματα ἔσεσθαι τῶν	Ἑλληνικῶν.	τάχα δ᾽ ἂν καὶ τὰ
[8, 119]	πρώτους, τῶν δ᾽ ἐρετέων ἐόντων	Φοινίκων	ὅκως οὐκ ἂν ἴσον πλῆθος
[8, 90]	τε τοὺς στρατηγοὺς μὴ ἀπολέσθαι	Φοινίκων	τε τοὺς διαβάλλοντας λαβεῖν τοιόνδε
[8, 90]	τῷ θορύβῳ τούτῳ. τῶν τινες	Φοινίκων,	τῶν αἱ νέες διεφθάρατο, ἐλθόντες
[8, 19]	ἔλεγε, τῶν τε προβάτων τῶν	Εὐβοϊκῶν	καταθύειν ὅσα τις ἐθέλοι· κρέσσον
[8, 124]	ἱππέες καλέονται, μέχρι οὔρων τῶν	Τεγεητικῶν.	μοῦνον δὴ τοῦτον πάντων ἀνθρώπων
[8, 109]	ἐς τὸν Ἑλλήσποντον ὁ Θεμιστοκλέης,	μεταβαλὼν	πρὸς τοὺς Ἀθηναίους (οὗτοι γὰρ
[8, 24]	τάφρους ὀρυξάμενος ἔθαψε, φυλλάδα τε	ἐπιβαλὼν	καὶ γῆν ἐπαμησάμενος, ἵνα μὴ
[8, 92]	ὀνειδίζων. ταῦτα μέν νυν νηὶ	ἐμβαλὼν	ὁ Πολύκριτος ἀπέρριψε ἐς Θεμιστοκλέα·
[8, 144]	ἑκὰς χρόνου παρέσται ὁ βάρβαρος	ἐσβαλὼν	ἐς τὴν ἡμετέρην, ἀλλ᾽ ἐπειδὰν
[8, 100]	καλῶς τελευτῆσαι τὸν βίον ὑπὲρ	μεγάλων	αἰωρηθέντα· πλέον μέντοι ἔφερέ οἱ
[8, 105]	Σάρδις τε καὶ Ἔφεσον χρημάτων	μεγάλων.	(παρὰ γὰρ τοῖσι βαρβάροισι τιμιώτεροι
[8, 30]	κατὰ δὲ τὸ ἔχθος τὸ	Θεσσαλῶν·	(εἰ δὲ Θεσσαλοὶ τὰ Ἑλλήνων
[8, 28]	νυν τὸν πεζὸν ἐργάσαντο τῶν	Θεσσαλῶν	οἱ Φωκέες πολιορκέοντας ἑωυτούς· ἐσβαλοῦσαν
[8, 30]	ἂν οἱ Φωκέες. ταῦτα ἐπαγγελλομένων	Θεσσαλῶν,	οὔτε δώσειν ἔφασαν χρήματα, παρέχειν
[8, 27]	ὦν αἵ τε φυλακαὶ τῶν	Θεσσαλῶν	πρῶται ἰδοῦσαι ἐφοβήθησαν, δόξασαι ἄλλο
[8, 10]	αὐτὸς ἕκαστος πρῶτος νέα Ἀττικὴν	ἑλὼν	παρὰ βασιλέος δῶρα λάμψεται· Ἀθηναίων
[8, 98]	σφι συμφορήν. τούτων δὲ τῶν	ἀγγέλων	ἐστὶ οὐδὲν ὅ τι θᾶσσον
[8, 112]	αἴτεε χρήματα διὰ τῶν αὐτῶν	ἀγγέλων,	χρεώμενος τοῖσι καὶ πρὸς βασιλέα
[8, 79]	κακῶν λήθην ἐκείνων ποιεύμενος ἐξεκαλέετο,	θέλων	αὐτῷ συμμῖξαι· προακηκόεε δὲ ὅτι
[8, 97]	Εὐρώπῃ κινδυνεύσῃ ἀπολέσθαι, δρησμὸν ἐβούλευε.	θέλων	δὲ μὴ ἐπίδηλος εἶναι μήτε
[8, 124]	μετὰ ταῦτα ἐς Λακεδαίμονα ἀπίκετο	θέλων	τιμηθῆναι· καὶ μιν Λακεδαιμόνιοι καλῶς
[8, 128]	ὅκως βυβλίον γράψειε ἢ Τιμόξεινος	ἐθέλων	παρὰ Ἀρτάβαζον πέμψαι ἢ Ἀρτάβαζος
[8, 67]	αὐτὸς Ξέρξης ἐπὶ τὰς νέας,	ἐθέλων	σφι συμμῖξαί τε καὶ πυθέσθαι
[8, 128]	καὶ οὕτω Ὄλυνθον Χαλκιδέες ἔσχον.	~ἐξελὼν	δὲ ταύτην ὁ Ἀρτάβαζος τῇ
[8, 105]	τῶν Σαρδίων παρὰ βασιλέα μετ᾽	ἄλλων	δώρων, χρόνου δὲ προϊόντος πάντων
[8, 65]	τε ὁ βουλόμενος καὶ τῶν	ἄλλων	Ἑλλήνων μυεῖται· καὶ τὴν φωνὴν
[8, 75]	στρατηγὸς ὁ Ἀθηναίων λάθρῃ τῶν	ἄλλων	Ἑλλήνων (τυγχάνει γὰρ φρονέων τὰ
[8, 138]	φύλλα, ὀδμῇ τε ὑπερφέροντα τῶν	ἄλλων.	(ἐν τούτοισι καὶ ὁ Σιληνὸς
[8, 77]	αὐτὸς λέγειν τολμέω οὔτε παρ᾽	ἄλλων	ἐνδέκομαι. ~τῶν δὲ ἐν Σαλαμῖνι
[8, 122]	δὲ παρ᾽ Ἑλλήνων μὲν τῶν	ἄλλων	ἔφησε ἔχειν, παρὰ Αἰγινητέων δὲ
[8, 65]	Θεοκύδεος ἔλεγε, Δημαρήτου τε καὶ	ἄλλων	μαρτύρων καταπτόμενος. ~οἱ δὲ ἐς
[8, 108]	τῆς γνώμης καὶ Πελοποννησίων τῶν	ἄλλων	οἱ στρατηγοί. ~ὡς δὲ ἔμαθε
[8, 128]	στρατηγούς· παρῆν δὲ καὶ τῶν	ἄλλων	Παλληναίων συμμαχίν. (τοῖσι δὲ στρατηγοῖσι
[8, 133]	τῶν παρεόντων πρηγμάτων καὶ οὐκ	ἄλλων	πέρι πέμψαι. ~οὗτος ὁ Μῦς
[8, 113]	λείψεσθαι βασιλέος) μετὰ δὲ τῶν	ἄλλων	Περσέων τοὺς θωρηκοφόρους καὶ τὴν
[8, 112]	παρὰ νησιωτέων ἐκτᾶτο λάθρῃ τῶν	ἄλλων	στρατηγῶν. ~οἱ δ᾽ ἀμφὶ Ξέρξην
[8, 113]	ὅλα εἵλετο, ἐκ δὲ τῶν	ἄλλων	συμμάχων ἐξελέγετο κατ᾽ ὀλίγους, τοῖσι
[8, 89]	Περσέων καὶ Μήδων καὶ τῶν	ἄλλων	συμμάχων, ὀλίγοι δὲ τινὲς καὶ
[8, 109]	ὁμοίῳ ἐποιέετο, ἐμπιπράς τε καὶ	καταβάλλων	τῶν θεῶν τὰ ἀγάλματα· ὃς
[8, 60]	ἀκούσας. πρὸς μὲν τῷ Ἰσθμῷ	συμβάλλων	ἐν πελάγεϊ ἀναπεπταμένῳ ναυμαχήσεις, ἐς
[8, 50]	στρατηγῶν ἐπιλεγομένων, ἐληλύθεε ἀνὴρ Ἀθηναῖος	ἀγγέλλων	ἥκειν τὸν βάρβαρον ἐς τὴν
[8, 23]	ταῦτα πλοίῳ ἦλθε ἀνὴρ Ἱστιαιεὺς	ἀγγέλλων	τὸν δρησμὸν τὸν ἀπ᾽ Ἀρτεμισίου
[8, 80]	δὲ ἐπεί περ ἥκεις χρηστὰ	ἀπαγγέλλων,	αὐτός σφι ἄγγειλον. (ἢν γὰρ
[8, 109]	καὶ Ἰωνίης” (ταῦτα ἔλεγε ἀποθήκην	μέλλων	ποιήσασθαι ἐς τὸν Πέρσην, ἵνα
[8, 35]	τὰ ἐν τοῖσι οἰκίοισι ἔλιπε,	πολλῶν	αἰεὶ λεγόντων, καὶ μάλιστα τὰ
[8, 9]	Ἕλληνες λόγον σφίσι αὐτοῖσι ἐδίδοσαν.	πολλῶν	δὲ λεχθέντων ἐνίκα τὴν ἡμέρην
[8, 142]	δὴ καὶ διὰ πάντων ἥκιστα	πολλῶν	εἵνεκα. ἠγείρατε γὰρ τόνδε τὸν
[8, 118]	τούτων ἀπαλλαγή τις γένηται τῶν	πολλῶν	ἐπιβατέων” καὶ Ξέρξην λέγεται ἀκούσαντα
[8, 100]	γεγονότος εἵνεκα πρήγματος. οὐ γὰρ	ξύλων	ἀγὼν ὁ τὸ πᾶν φέρων
[8, 73]	πολλαί τε καὶ δόκιμοι πόλιες,	Αἰτωλῶν	δὲ Ἦλις μούνη, Δρυόπων δὲ
[8, 98]	ταχίστην. (ὁ μὲν δὴ πρῶτος	δραμὼν	παραδιδοῖ τὰ ἐντεταλμένα τῷ δευτέρῳ,
[8, 62]	συμμάχων τοιῶνδε μουνωθέντες μεμνήσεσθε τῶν	ἐμῶν	λόγων” ~ταῦτα δὲ Θεμιστοκλέος λέγοντος
[8, 106]	κακὸν ἢ αὐτὸς ἢ τῶν	ἐμῶν	τίς σε προγόνων ἐργάσατο, ἢ
[8, 68]	ἐγὼ δοκέω ἀποβήσεσθαι τὰ τῶν	ἀντιπολέμων	πρήγματα, τοῦτο φράσω. ἢν μὲν
[8, 137]	τῷ βασιλέι, ὃ μὲν ἵππους	νέμων,	ὁ δὲ βοῦς, ὁ δὲ
[8, 13]	ὡς γὰρ δὴ πλέουσι αὐτοῖσι	χειμών	τε καὶ τὸ ὕδωρ ἐπεγίνετο
[8, 77]	οὕτω ἐναργέως λέγοντι Βάκιδι ἀντιλογίης	χρησμῶν	πέρι οὔτε αὐτὸς λέγειν τολμέω
[8, 62]	σὺ εἰ μενέεις αὐτοῦ καὶ	μένων	ἔσεαι ἀνὴρ ἀγαθός· εἰ δὲ
[8, 68]	νέας αὐτοῦ ἔχῃς πρὸς γῇ	μένων	ἢ καὶ προβαίνων ἐς τὴν
[8, 60]	ἢν ἐμοὶ πείθῃ ναυμαχίην αὐτοῦ	μένων	ποιέεσθαι, μηδὲ πειθόμενος τούτων τοῖσι
[8, 97]	ὡς ἐκ παντὸς νόου παρεσκεύασται	μένων	πολεμήσειν· Μαρδόνιον δ᾽ οὐδὲν τούτων
[8, 60]	περιέχεσθε μάλιστα· ὁμοίως αὐτοῦ τε	μένων	προναυμαχήσεις Πελοποννήσου καὶ πρὸς τῷ
[8, 144]	τὴν Βοιωτίην” οἳ μὲν ταῦτα	ὑποκριναμένων	Ἀθηναίων ἀπαλλάσσοντο ἐς Σπάρτην.
[8, 84]	δὲ τῆς νεὸς καὶ οὐ	δυναμένων	ἀπαλλαγῆναι, οὕτω δὴ οἱ ἄλλοι
[8, 86]	τάξιν, τῶν δὲ βαρβάρων οὔτε	τεταγμένων	ἔτι οὔτε σὺν νόῳ ποιεόντων
[8, 140]	ὅσα ἐγὼ ἐνέπρησα” τούτων δὲ	ἀπιγμένων	ἀναγκαίως ἔχει μοι ποιέειν ταῦτα,
[8, 115]	περὶ τὰς πηγὰς τοῦ Στρυμόνος	οἰκημένων.	~ἔνθα καὶ ὁ τῶν Βισαλτέων
[8, 47]	ἐστρατεύοντο. τῶν δὲ ἐκτὸς τούτων	οἰκημένων	Κροτωνιῆται μοῦνοι ἦσαν οἳ ἐβοήθησαν
[8, 140]	ὑμέων ἐν τρίβῳ τε μάλιστα	οἰκημένων	τῶν συμμάχων πάντων αἰεί τε
[8, 144]	ἡμέας ἐοῦσαν, ὅτι προείδετε ἡμέων	οἰκοφθορημένων	οὕτω ὥστε ἐπιθρέψαι ἐθέλειν ἡμέων
[8, 140]	ἐξαίρετον μεταίχμιόν τε τὴν γῆν	ἐκτημένων.	(ἀλλὰ πείθεσθε· πολλοῦ γὰρ ὑμῖν
[8, 138]	οἴκησαν πέλας τῶν κήπων τῶν	λεγομένων	εἶναι Μίδεω τοῦ Γορδίεω, ἐν
[8, 50]	~ταῦτα τῶν ἀπὸ Πελοποννήσου στρατηγῶν	ἐπιλεγομένων,	ἐληλύθεε ἀνὴρ Ἀθηναῖος ἀγγέλλων ἥκειν
[8, 118]	συχνῶν Περσέων τῶν σὺν Ξέρξῃ	κομιζομένων,	ἐνθαῦτα ἐς δεῖμα πεσόντα τὸν
[8, 108]	τε καὶ κατὰ ἔθνεα, ἤτοι	ἁλισκομένων	γε ἢ πρὸ τούτου ὁμολογεόντων·
[8, 30]	ἐμήδιζον ἂν οἱ Φωκέες. ταῦτα	ἐπαγγελλομένων	Θεσσαλῶν, οὔτε δώσειν ἔφασαν χρήματα,
[8, 124]	δὲ δευτερείοισι ὑπερεβάλλετο πολλόν. ~οὐ	βουλομένων	δὲ ταῦτα κρίνειν τῶν Ἑλλήνων
[8, 142]	τὸν πόλεμον ὑμεῖς οὐδὲν ἡμέων	βουλομένων,	καὶ περὶ τῆς ὑμετέρης ἀρχῆθεν
[8, 136]	μάλιστα Ἀθηναίους ἐπίστατο. (τούτων δὲ	προσγενομένων	κατήλπιζε εὐπετέως τῆς θαλάσσης κρατήσειν,
[8, 65]	τῶν ἱρῶν τῶν ἐν Ἐλευσῖνι	γινομένων	τὸν Δημάρητον, εἰρέσθαί τε αὐτὸν
[8, 91]	~τῶν δὲ βαρβάρων ἐς φυγὴν	τραπομένων	καὶ ἐκπλεόντων πρὸς τὸ Φάληρον,
[8, 140]	τῶν συμμάχων πάντων αἰεί τε	φθειρομένων	μούνων, ἐξαίρετον μεταίχμιόν τε τὴν
[8, 76]	ἐπεὰν γίνηται ναυμαχίη, ἐνθαῦτα μάλιστα	ἐξοισομένων	τῶν τε ἀνδρῶν καὶ τῶν
[8, 44]	Ἀθηναίοισι διὰ τοιόνδε τι πρῆγμα·	ἀπαλλασσομένων	τῶν Ἑλλήνων ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου,
[8, 123]	ἀριστήια δώσοντες τῷ ἀξιωτάτῳ γενομένῳ	Ἑλλήνων	ἀνὰ τὸν πόλεμον τοῦτον. (ὡς
[8, 4]	οὗτοι οἱ καὶ ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον	Ἑλλήνων	ἀπικόμενοι ὡς εἶδον νέας τε
[8, 44]	τοιόνδε τι πρῆγμα· ἀπαλλασσομένων τῶν	Ἑλλήνων	ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου, ὡς ἐγίνοντο
[8, 93]	δὲ τῇ ναυμαχίῃ ταύτῃ ἤκουσαν	Ἑλλήνων	ἄριστα Αἰγινῆται, ἐπὶ δὲ Ἀθηναῖοι,
[8, 89]	συμμάχων, ὀλίγοι δὲ τινὲς καὶ	Ἑλλήνων·	ἅτε γὰρ νέειν ἐπιστάμενοι, τοῖσι
[8, 61]	σφι ἔωσι πεπληρωμέναι· οὐδαμοὺς γὰρ	Ἑλλήνων	αὐτοὺς ἐπιόντας ἀποκρούσεσθαι. ~σημαίνων δὲ
[8, 132]	τότε ἐς τὴν Αἴγιναν, τῶν	Ἑλλήνων	δεόμενοι καταπλῶσαι ἐς τὴν Ἰωνίην·
[8, 11]	Λήμνιος μοῦνος τῶν σὺν βασιλέι	Ἑλλήνων	ἐόντων αὐτομολέει ἐς τοὺς Ἕλληνας,
[8, 1]	ὀγδόη ἐπιγραφομένη Οὐρανία ~οἱ δὲ	Ἑλλήνων	ἐς τὸν ναυτικὸν στρατὸν ταχθέντες
[8, 87]	ἕκαστοι τῶν βαρβάρων ἢ τῶν	Ἑλλήνων	ἠγωνίζοντο· κατὰ δὲ Ἀρτεμισίην τάδε
[8, 30]	Θεσσαλῶν· (εἰ δὲ Θεσσαλοὶ τὰ	Ἑλλήνων	ηὖξον, ὡς ἐμοὶ δοκέειν, ἐμήδιζον
[8, 112]	αἰτεόμενον, ἐπάξει τὴν στρατιὴν τῶν	Ἑλλήνων	καὶ πολιορκέων ἐξαιρήσει. (λέγων ταῦτα
[8, 108]	τὸν ἐπέτειον αἰεὶ τὸν τῶν	Ἑλλήνων	καρπόν. (ἀλλὰ δοκέειν γὰρ νικηθέντα
[8, 17]	εἷλον Ἑλληνίδας πέντε. τῶν δὲ	Ἑλλήνων	κατὰ ταύτην τὴν ἡμέρην ἠρίστευσαν
[8, 72]	τὸν Ἰσθμὸν πανδημεὶ οἵδε ἦσαν	Ἑλλήνων,	Λακεδαιμόνιοί τε καὶ Ἀρκάδες πάντες
[8, 122]	τὰ ἀκροθίνια. ὁ δὲ παρ᾽	Ἑλλήνων	μὲν τῶν ἄλλων ἔφησε ἔχειν,
[8, 65]	ὁ βουλόμενος καὶ τῶν ἄλλων	Ἑλλήνων	μυεῖται· καὶ τὴν φωνὴν τῆς
[8, 40]	ἱροῦ ἀπαλλαγὴ γίνεται. ~ὁ δὲ	Ἑλλήνων	ναυτικὸς στρατὸς ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου
[8, 42]	ὁ λοιπὸς πυνθανόμενος ὁ τῶν	Ἑλλήνων	ναυτικὸς στρατὸς ἐκ Τροίζηνος· ἐς
[8, 11]	τῷ στρατοπέδῳ ἄνδρα. πρῶτος δὲ	Ἑλλήνων	νέα τῶν πολεμίων εἷλε ἀνὴρ
[8, 16]	τρέπεσθαι. (πολλαὶ μὲν δὴ τῶν	Ἑλλήνων	νέες διεφθείροντο πολλοὶ δὲ ἄνδρες,
[8, 23]	δρησμὸν τὸν ἀπ᾽ Ἀρτεμισίου τῶν	Ἑλλήνων.	οἳ δ᾽ ὑπ᾽ ἀπιστίης τὸν
[8, 132]	ἄγγελοι ἐς τὸ στρατόπεδον τῶν	Ἑλλήνων,	οἳ καὶ ἐς Σπάρτην ὀλίγῳ
[8, 10]	ἐλπίσαντες, τὰς μέν γε τῶν	Ἑλλήνων	ὁρῶντες ὀλίγας νέας, τὰς δὲ
[8, 142]	κόσμον φέρον οὔτε γε ἄλλοισι	Ἑλλήνων	οὐδαμοῖσι, ὑμῖν δὲ δὴ καὶ
[8, 65]	ἐπὶ τὸ στρατόπεδον τὸ τῶν	Ἑλλήνων.	οὕτω δὴ αὐτοὺς μαθεῖν ὅτι
[8, 10]	σφι ἐφαίνετο εἶναι τὰ τῶν	Ἑλλήνων	πρήγματα. (ὅσοισι δὲ καὶ ἡδομένοισι
[8, 75]	κατύπερθε γίνεσθαι ἢ τὰ τῶν	Ἑλλήνων	πρήγματα) φράσοντα ὅτι οἱ Ἕλληνες
[8, 124]	καὶ ἐδοξώθη εἶναι ἀνὴρ πολλὸν	Ἑλλήνων	σοφώτατος ἀνὰ πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα.
[8, 84]	καὶ ἅπαν ἀκοῦσαι τὸ τῶν	Ἑλλήνων	στρατόπεδον, ὀνειδίσασαν πρότερον τάδε, ὦ
[8, 86]	Αἰγινητέων. ἅτε γὰρ τῶν μὲν	Ἑλλήνων	σὺν κόσμῳ ναυμαχεόντων καὶ κατὰ
[8, 140]	γε ὁ μέγας μούνοισι ὑμῖν	Ἑλλήνων	τὰς ἁμαρτάδας ἀπιεὶς ἐθέλει φίλος
[8, 26]	ἐπυνθάνοντο οἱ Πέρσαι περὶ τῶν	Ἑλλήνων	τί ποιέοιεν· εἷς δέ τις
[8, 75]	ὁ Ἀθηναίων λάθρῃ τῶν ἄλλων	Ἑλλήνων	(τυγχάνει γὰρ φρονέων τὰ βασιλέος
[8, 124]	βουλομένων δὲ ταῦτα κρίνειν τῶν	Ἑλλήνων	φθόνῳ, ἀλλ᾽ ἀποπλεόντων ἑκάστων ἐς
[8, 68]	πρὸς γῇ μένων ἢ καὶ	προβαίνων	ἐς τὴν Πελοπόννησον, εὐπετέως τοι
[8, 62]	γὰρ Ἑλλήνων αὐτοὺς ἐπιόντας ἀποκρούσεσθαι.	~σημαίνων	δὲ ταῦτα τῷ λόγῳ διέβαινε
[8, 86]	Εὐβοίῃ, πᾶς τις προθυμεόμενος καὶ	δειμαίνων	Ξέρξην, ἐδόκεέ τε ἕκαστος ἑωυτὸν
[8, 138]	παῖς καὶ ὡς σὺν νόῳ	κείνων	ὁ νεώτατος λάβοι τὰ διδόμενα.
[8, 60]	ἐστί, ἐν εὐρυχωρίῃ δὲ πρὸς	ἐκείνων.	αὖτις δὲ Σαλαμὶς περιγίνεται, ἐς
[8, 140]	ἁμαρτάδας τὰς ἐς ἐμὲ ἐξ	ἐκείνων	γενομένας πάσας μετίημι. (νῦν τε
[8, 6]	ἔδει δὲ μηδὲ πυρφόρον τῷ	ἐκείνων	λόγῳ ἐκφυγόντα περιγενέσθαι. ~πρὸς ταῦτα
[8, 60]	πρὸς δὲ τὸν Εὐρυβιάδην ἔλεγε	ἐκείνων	μὲν ἔτι οὐδὲν τῶν πρότερον
[8, 79]	μεγάθεος τῶν παρεόντων κακῶν λήθην	ἐκείνων	ποιεύμενος ἐξεκαλέετο, θέλων αὐτῷ συμμῖξαι·
[8, 102]	ἔσται σέο τε περιεόντος καὶ	ἐκείνων	τῶν πρηγμάτων περὶ οἶκον τὸν
[8, 105]	γὰρ κτήσαιτο παῖδας εἴδεος ἐπαμμένους,	ἐκτάμνων	ἀγινέων ἐπώλεε ἐς Σάρδις τε
[8, 22]	ἐπορεύετο περὶ τὰ πότιμα ὕδατα,	ἐντάμνων	ἐν τοῖσι λίθοισι γράμματα. τὰ
[8, 137]	ἔφυγον ἐς Ἰλλυριοὺς τῶν Τημένου	ἀπογόνων	τρεῖς ἀδελφεοί, Γαυάνης τε καὶ
[8, 106]	ἢ τῶν ἐμῶν τίς σε	προγόνων	ἐργάσατο, ἢ σὲ ἢ τῶν
[8, 127]	τοῦ Θερμαίου κόλπου ἐξαναστάντες ὑπὸ	Μακεδόνων.	ἐπεὶ δὲ σφέας εἷλε πολιορκέων,
[8, 137]	Περδίκκης ἐστὶ ὁ κτησάμενος τῶν	Μακεδόνων	τὴν τυραννίδα τρόπῳ τοιῷδε. ἐξ
[8, 138]	κήποισι ἥλω, ὡς λέγεται ὑπὸ	Μακεδόνων.	ὑπὲρ δὲ τῶν κήπων ὄρος
[8, 115]	τῇσι πόλισι, ἵνα ἑκάστοτε γίνοιτο	ἐλαύνων,	μελεδαίνειν τε καὶ τρέφειν, ἐν
[8, 118]	λόγος λεγόμενος, ὡς ἐπειδὴ Ξέρξης	ἀπελαύνων	ἐξ Ἀθηνέων ἀπίκετο ἐπ᾽ Ἠιόνα
[8, 42]	Ἀρτεμισίῳ ἐναυμάχεον καὶ ἀπὸ πολίων	πλεύνων.	(ναύαρχος μέν νυν ἐπῆν ὡυτὸς
[8, 140]	συμμάχων πάντων αἰεί τε φθειρομένων	μούνων,	ἐξαίρετον μεταίχμιόν τε τὴν γῆν
[8, 85]	(τοῦδε δὲ εἵνεκα μέμνημαι τούτων	μούνων,	ὅτι Θεομήστωρ μὲν διὰ τοῦτο
[8, 85]	πλεῦνες οὔ. (ἔχω μέν νυν	συχνῶν	οὐνόματα τριηράρχων καταλέξαι τῶν νέας
[8, 118]	ὥστε ἐπὶ τοῦ καταστρώματος ἐπεόντων	συχνῶν	Περσέων τῶν σὺν Ξέρξῃ κομιζομένων,
[8, 132]	Αἴγιναν πᾶσαι αἱ νέες, ἀπίκοντο	Ἰώνων	ἄγγελοι ἐς τὸ στρατόπεδον τῶν
[8, 10]	μέσον. (ὅσοι μέν νυν τῶν	Ἰώνων	ἦσαν εὔνοοι τοῖσι Ἕλλησι, ἀέκοντές
[8, 90]	προδόντων. συνήνεικε ὦν οὕτω ὥστε	Ἰώνων	τε τοὺς στρατηγοὺς μὴ ἀπολέσθαι
[8, 97]	πάθος, δείσας μή τις τῶν	Ἰώνων	ὑποθῆται τοῖσι Ἕλλησι ἢ αὐτοὶ
[8, 142]	συναχθόμεθα, καὶ ὅτι καρπῶν ἐστερήθητε	διξῶν	ἤδη καὶ ὅτι οἰκοφθόρησθε χρόνον
[8, 138]	ὑπὸ Μακεδόνων. ὑπὲρ δὲ τῶν	κήπων	ὄρος κεῖται Βέρμιον οὔνομα, ἄβατον
[8, 138]	τῆς Μακεδονίης οἴκησαν πέλας τῶν	κήπων	τῶν λεγομένων εἶναι Μίδεω τοῦ
[8, 115]	Ξέρξης δὲ Μαρδόνιον ἐν Θεσσαλίῃ	καταλιπὼν	αὐτὸς ἐπορεύετο κατὰ τάχος ἐς
[8, 115]	(ἔνθα καὶ τὸ ἱρὸν ἅρμα	καταλιπὼν	τοῦ Διός, ὅτε ἐπὶ τὴν
[8, 5]	Ὠκύτου ὁ Κορίνθιος στρατηγὸς τῶν	λοιπῶν	ἤσπαιρε μοῦνος, φάμενος ἀποπλεύσεσθαί τε
[8, 19]	οἷοί τε εἴησαν ἂν τῶν	λοιπῶν	κατύπερθε γενέσθαι, ἐλαυνόντων τῶν Εὐβοέων
[8, 112]	δὲ, οὐ γὰρ ἐπαύετο πλεονεκτέων,	ἐσπέμπων	ἐς τὰς ἄλλας νήσους ἀπειλητηρίους
[8, 73]	πόλιες, Αἰτωλῶν δὲ Ἦλις μούνη,	Δρυόπων	δὲ Ἑρμιών τε καὶ Ἀσίνη
[8, 98]	ἐπιτελέουσι. τοῦτο τὸ δράμημα τῶν	ἵππων	καλέουσι Πέρσαι ἀγγαρήιον. ~ἡ μὲν
[8, 100]	ἡμῖν, ἀλλ᾽ ἀνδρῶν τε καὶ	ἵππων.	σοὶ δὲ οὔτε τις τούτων
[8, 142]	μέντοι ὑμῖν συναχθόμεθα, καὶ ὅτι	καρπῶν	ἐστερήθητε διξῶν ἤδη καὶ ὅτι
[8, 57]	Εὐρυβιάδης κατέχειν δυνήσεται οὔτε τις	ἀνθρώπων	ἄλλος ὥστε μὴ οὐ διασκεδασθῆναι
[8, 109]	καὶ τὴν Ἑλλάδα, νέφος τοσοῦτο	ἀνθρώπων	ἀνωσάμενοι, μὴ διώκωμεν ἄνδρας φεύγοντας.
[8, 8]	Σκυλλίης Σκιωναῖος δύτης τῶν τότε	ἀνθρώπων	ἄριστος, ὃς καὶ ἐν τῇ
[8, 137]	πάλαι καὶ αἱ τυραννίδες τῶν	ἀνθρώπων	ἀσθενέες χρήμασι, οὐ μοῦνον ὁ
[8, 65]	τὸν κονιορτὸν ὅτεων κοτὲ εἴη	ἀνθρώπων,	καὶ πρόκατε φωνῆς ἀκούειν, καί
[8, 68]	ὡς τοῖσι μὲν χρηστοῖσι τῶν	ἀνθρώπων	κακοὶ δοῦλοι φιλέουσι γίνεσθαι, τοῖσι
[8, 24]	μάχεται πρὸς τοὺς ἀνοήτους τῶν	ἀνθρώπων,	οἳ ἤλπισαν τὴν βασιλέος δύναμιν
[8, 65]	ἐγὼ δυνήσομαι ῥύσασθαι οὔτ᾽ ἄλλος	ἀνθρώπων	οὐδὲ εἶς. ἀλλ᾽ ἔχ᾽ ἥσυχος,
[8, 37]	τῶν οὐκ ὅσιον ἦν ἅπτεσθαι	ἀνθρώπων	οὐδενί. (ὃ μὲν δὴ ἤιε
[8, 30]	γὰρ Φωκέες μοῦνοι τῶν ταύτῃ	ἀνθρώπων	οὐκ ἐμήδιζον, κατ᾽ ἄλλο μὲν
[8, 142]	τὸ πάλαι φαίνεσθε πολλοὺς ἐλευθερώσαντες	ἀνθρώπων.	πιεζευμένοισι μέντοι ὑμῖν συναχθόμεθα, καὶ
[8, 53]	κοτέ τις κατὰ ταῦτα ἀναβαίη	ἀνθρώπων,	ταύτῃ ἀνέβησαν τινὲς κατὰ τὸ
[8, 124]	Τεγεητικῶν. μοῦνον δὴ τοῦτον πάντων	ἀνθρώπων	τῶν ἡμεῖς ἴδμεν Σπαρτιῆται προέπεμψαν.
[8, 38]	γὰρ ὁπλίτας μέζονας ἢ κατ᾽	ἀνθρώπων	φύσιν ἔχοντας ἕπεσθαί σφι κτείνοντας
[8, 4]	παρὰ δόξαν τὰ πρήγματα τῶν	βαρβάρων	ἀπέβαινε ἤ ὡς αὐτοὶ κατεδόκεον,
[8, 55]	ἱρῷ κατέλαβε ἐμπρησθῆναι ὑπὸ τῶν	βαρβάρων·	δευτέρῃ δὲ ἡμέρῃ ἀπὸ τῆς
[8, 91]	τοὺς Φοίνικας ἐτράποντο. ~τῶν δὲ	βαρβάρων	ἐς φυγὴν τραπομένων καὶ ἐκπλεόντων
[8, 87]	εἰπεῖν ἀτρεκέως ὡς ἕκαστοι τῶν	βαρβάρων	ἢ τῶν Ἑλλήνων ἠγωνίζοντο· κατὰ
[8, 16]	ἔτι πλεῦνες νέες τε τῶν	βαρβάρων	καὶ ἄνδρες, οὕτω δὲ ἀγωνιζόμενοι
[8, 87]	εἶναι ἢ αὐτομολέειν ἐκ τῶν	βαρβάρων	καὶ αὐτοῖσι ἀμύνειν, ἀποστρέψας πρὸς
[8, 11]	(ἐνθαῦτα τριήκοντα νέας αἱρέουσι τῶν	βαρβάρων	καὶ τὸν Γόργου τοῦ Σαλαμινίων
[8, 15]	τι ποιησάμενοι οἱ στρατηγοὶ τῶν	βαρβάρων	νέας οὕτω σφι ὀλίγας λυμαίνεσθαι,
[8, 87]	εἶδέ μιν ἐμβάλλουσαν νηὶ ἀνδρῶν	βαρβάρων,	νομίσας τὴν νέα τὴν Ἀρτεμισίης
[8, 70]	τὴν ἑωυτῶν ἀφύλακτον· τῶν δὲ	βαρβάρων	ὁ πεζὸς ὑπὸ τὴν παρεοῦσαν
[8, 14]	ἅμα ἀγγελίη ἐλθοῦσα, ὡς τῶν	βαρβάρων	οἱ περιπλέοντες τὴν Εὔβοιαν πάντες
[8, 89]	τὴν Σαλαμῖνα διένεον. (τῶν δὲ	βαρβάρων	οἱ πολλοὶ ἐν τῇ θαλάσσῃ
[8, 86]	καὶ κατὰ τάξιν, τῶν δὲ	βαρβάρων	οὔτε τεταγμένων ἔτι οὔτε σὺν
[8, 52]	καὶ δὴ καὶ προσιόντων τῶν	βαρβάρων	πρὸς τὰς πύλας ὀλοιτρόχους ἀπίεσαν,
[8, 75]	ἔλεγε πρὸς τοὺς στρατηγοὺς τῶν	βαρβάρων	τάδε. ἔπεμψέ με στρατηγὸς ὁ
[8, 111]	μήτ᾽ ἐπιδιώκειν ἔτι προσωτέρω τῶν	βαρβάρων	τὰς νέας μήτε πλέειν ἐς
[8, 80]	πείσω, ὡς οὐ ποιεύντων τῶν	βαρβάρων	ταῦτα. ἀλλά σφι σήμηνον αὐτὸς
[8, 35]	φρονέοιεν. ~οὗτοι μὲν δὴ τῶν	βαρβάρων	ταύτῃ ἐτράποντο, ἄλλοι δὲ αὐτῶν
[8, 39]	ἐς τὸ ἐνέσκηψαν διὰ τῶν	βαρβάρων	φερόμενοι. τούτων μέν νυν τῶν
[8, 38]	δὲ οἱ ἀπονοστήσαντες οὗτοι τῶν	βαρβάρων,	ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι, ὡς πρὸς
[8, 126]	τοῦ φανεροῦ ἀπέστασαν ἀπὸ τῶν	βαρβάρων·	ὣς δὲ καὶ οἱ ἄλλοι
[8, 22]	ἕζεσθε καὶ αὐτοὶ καὶ τῶν	Καρῶν	δέεσθε τὰ αὐτὰ ὑμῖν ποιέειν.
[8, 138]	δὲ βασιλέι σημαίνει τις τῶν	παρέδρων	οἷόν τι χρῆμα ποιήσειε ὁ
[8, 138]	τῷ θύουσι οἱ τούτων τῶν	ἀνδρῶν	ἀπ᾽ Ἄργεος ἀπόγονοι σωτῆρι· (οὗτος,
[8, 39]	φερόμενοι. τούτων μέν νυν τῶν	ἀνδρῶν	αὕτη ἀπὸ τοῦ ἱροῦ ἀπαλλαγὴ
[8, 87]	ὡς εἶδέ μιν ἐμβάλλουσαν νηὶ	ἀνδρῶν	βαρβάρων, νομίσας τὴν νέα τὴν
[8, 93]	ἄριστα Αἰγινῆται, ἐπὶ δὲ Ἀθηναῖοι,	ἀνδρῶν	δὲ Πολύκριτός τε ὁ Αἰγινήτης
[8, 106]	ὁ Ἑρμότιμος τάδε. ὦ πάντων	ἀνδρῶν	ἤδη μάλιστα ἀπ᾽ ἔργων ἀνοσιωτάτων
[8, 36]	ἐξέλιπον τὴν πόλιν, πλὴν ἑξήκοντα	ἀνδρῶν	καὶ τοῦ προφήτεω. ~ἐπεὶ δὲ
[8, 76]	ἐνθαῦτα μάλιστα ἐξοισομένων τῶν τε	ἀνδρῶν	καὶ τῶν ναυηγίων (ἐν γὰρ
[8, 68]	οἱ γὰρ ἄνδρες τῶν σῶν	ἀνδρῶν	κρέσσονες τοσοῦτο εἰσὶ κατὰ θάλασσαν
[8, 65]	κονιορτὸν χωρέοντα ἀπ᾽ Ἐλευσῖνος ὡς	ἀνδρῶν	μάλιστά κῃ τρισμυρίων, ἀποθωμάζειν τε
[8, 68]	χρηστοί. σοὶ δὲ ἐόντι ἀρίστῳ	ἀνδρῶν	πάντων κακοὶ δοῦλοι εἰσί, οἳ
[8, 100]	πᾶν φέρων ἐστὶ ἡμῖν, ἀλλ᾽	ἀνδρῶν	τε καὶ ἵππων. σοὶ δὲ
[8, 87]	Ἀττικῆς φέρουσα ἐνέβαλε νηὶ φιλίῃ	ἀνδρῶν	τε Καλυνδέων καὶ αὐτοῦ ἐπιπλέοντος
[8, 82]	~ἀπιστεόντων δὲ τούτων ἧκε τριήρης	ἀνδρῶν	Τηνίων αὐτομολέουσα, τῆς ἦρχε ἀνὴρ
[8, 125]	ἄλλως δὲ οὐ τῶν ἐπιφανέων	ἀνδρῶν,	φθόνῳ καταμαργέων ἐνείκεε τὸν Θεμιστοκλέα,
[8, 106]	ὁ Πανιώνιος τῶν ἑωυτοῦ παίδων	τεσσέρων	ἐόντων τὰ αἰδοῖα ἀποτάμνειν, ἀναγκαζόμενος
[8, 67]	μετάπεμπτοι οἱ τῶν ἐθνέων τῶν	σφετέρων	τύραννοι καὶ ταξίαρχοι ἀπὸ τῶν
[8, 2]	ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον ἦν, πάρεξ τῶν	πεντηκοντέρων,	διηκόσιαι καὶ ἑβδομήκοντα καὶ μία.
[8, 48]	πᾶς τῶν νεῶν, πάρεξ τῶν	πεντηκοντέρων,	τριηκόσιαι καὶ ἑβδομήκοντα καὶ ὀκτώ.
[8, 29]	σκέλεα διεφθάρησαν. ~τούτων δή σφι	ἀμφοτέρων	ἔχοντες ἔγκοτον οἱ Θεσσαλοὶ πέμψαντες
[8, 85]	καὶ Φυλάκου τοῦ Ἱστιαίου, Σαμίων	ἀμφοτέρων.	(τοῦδε δὲ εἵνεκα μέμνημαι τούτων
[8, 100]	ξύλων ἀγὼν ὁ τὸ πᾶν	φέρων	ἐστὶ ἡμῖν, ἀλλ᾽ ἀνδρῶν τε
[8, 125]	Θεμιστοκλέα, τὴν ἐς Λακεδαίμονα ἄπιξιν	προφέρων,	ὡς διὰ τὰς Ἀθήνας ἔχοι
[8, 60]	ἡμῖν καὶ λόγιον ἐστὶ τῶν	ἐχθρῶν	κατύπερθε γενέσθαι. οἰκότα μέν νυν
[8, 125]	Ἀθήνας, ἐνθαῦτα Τιμόδημος Ἀφιδναῖος τῶν	ἐχθρῶν	μὲν τῶν Θεμιστοκλέος ἐών, ἄλλως
[8, 94]	ὅσον αὐτοὶ ἠρῶντο ἐπικρατήσαντες τῶν	ἐχθρῶν”	ταῦτα λεγόντων ἀπιστέειν γὰρ τὸν
[8, 65]	ἴακχον. (εἶναι δ᾽ ἀδαήμονα τῶν	ἱρῶν	τῶν ἐν Ἐλευσῖνι γινομένων τὸν
[8, 36]	μεγάλῳ κατεστεῶτες ἐμαντεύοντο περὶ τῶν	ἱρῶν	χρημάτων, εἴτε σφέα κατὰ γῆς
[8, 89]	νέες διεφθείροντο, καὶ μὴ ἐν	χειρῶν	νόμῳ ἀπολλύμενοι, ἐς τὴν Σαλαμῖνα
[8, 27]	στρατιὴ οὕτω ὥστε τετρακισχιλίων κρατῆσαι	νεκρῶν	καὶ ἀσπίδων Φωκέας, τῶν τὰς
[8, 18]	τῆς ναυμαχίης ἀπηλλάχθησαν, τῶν μὲν	νεκρῶν	καὶ τῶν ναυηγίων ἐπεκράτεον, τρηχέως
[8, 100]	σφεας ἀπικόμενος ἔπαυσε. Μαρδόνιος δὲ	ὁρῶν	μὲν Ξέρξην συμφορὴν μεγάλην ἐκ
[8, 53]	ἑλεῖν. ~χρόνῳ δ᾽ ἐκ τῶν	ἀπόρων	ἐφάνη δή τις ἔξοδος τοῖσι
[8, 124]	οἵ περ ἱππέες καλέονται, μέχρι	οὔρων	τῶν Τεγεητικῶν. μοῦνον δὴ τοῦτον
[8, 65]	ἔλεγε, Δημαρήτου τε καὶ ἄλλων	μαρτύρων	καταπτόμενος. ~οἱ δὲ ἐς τὸν
[8, 78]	βάρβαροι, ἀλλ᾽ ὥσπερ τῆς ἡμέρης	ὥρων	αὐτοὺς τεταγμένους, ἐδόκεον κατὰ χώρην
[8, 55]	ὡς ἀνέβησαν ἐς τὸ ἱρόν,	ὥρων	βλαστὸν ἐκ τοῦ στελέχεος ὅσον
[8, 38]	ὡς πρὸς τούτοισι καὶ ἄλλα	ὥρων	θεῖα· δύο γὰρ ὁπλίτας μέζονας
[8, 105]	Σαρδίων παρὰ βασιλέα μετ᾽ ἄλλων	δώρων,	χρόνου δὲ προϊόντος πάντων τῶν
[8, 140]	χρόνον πολεμέειν Ξέρξῃ· εἰ γὰρ	ἐνώρων	τοῦτο ἐν ὑμῖν, οὐκ ἄν
[8, 37]	ἦσαν οἱ βάρβαροι ἐπιόντες καὶ	ἀπώρων	τὸ ἱρόν, ἐν τούτῳ ὁ
[8, 132]	ἦν τοῖσι Ἕλλησι οὔτε τῶν	χώρων	ἐοῦσι ἐμπείροισι, στρατιῆς τε πάντα
[8, 68]	ποιέο. οἱ γὰρ ἄνδρες τῶν	σῶν	ἀνδρῶν κρέσσονες τοσοῦτο εἰσὶ κατὰ
[8, 106]	ἐργάσατο, ἢ σὲ ἢ τῶν	σῶν	τινα, ὅτι με ἀντ᾽ ἀνδρὸς
[8, 108]	μέν νυν γνώμην ἀπεδείκνυτο διὰ	νήσων	τραπομένους καὶ ἐπιδιώξαντας τὰς νέας
[8, 115]	δὲ καὶ νοσέοντας αὐτῶν κατέλειπε,	ἐπιτάσσων	τῇσι πόλισι, ἵνα ἑκάστοτε γίνοιτο
[8, 136]	πεζῇ τε ἐδόκεε πολλῷ εἶναι	κρέσσων,	οὕτω τε ἐλογίζετο κατύπερθέ οἱ
[8, 98]	παρεοῦσάν σφι συμφορήν. τούτων δὲ	τῶν	ἀγγέλων ἐστὶ οὐδὲν ὅ τι
[8, 115]	ὁμοίως τῶν τε ἡμέρωι καὶ	τῶν	ἀγρίων, καὶ ἔλειπον οὐδέν· ταῦτα
[8, 51]	ἄστυ, καί τινας ὀλίγους εὑρίσκουσι	τῶν	Ἀθηναίων ἐν τῷ ἱρῷ ἐόντας,
[8, 54]	τὸ ἱρόν. οἱ δὲ φυγάδες	τῶν	Ἀθηναίων ἐποίησαν τὰ ἐντεταλμένα. ~τοῦ
[8, 5]	μεταλαβόντες τούτων τῶν χρημάτων ἐκ	τῶν	Ἀθηνέων ἐλθεῖν ἐπὶ τῷ λόγῳ
[8, 68]	ἥκοντας, οὐδέ σφι μελήσει πρὸ	τῶν	Ἀθηνέων ναυμαχέειν. (ἢν δὲ αὐτίκα
[8, 100]	δὲ αὐτὸν δρησμὸν βουλεύειν ἐκ	τῶν	Ἀθηνέων, φροντίσας πρὸς ἑωυτὸν ὡς
[8, 18]	περιεφθέντες, καὶ οὐκ ἥκιστα Ἀθηναῖοι	τῶν	αἱ ἡμίσεαι τῶν νεῶν τετρωμέναι
[8, 90]	θορύβῳ τούτῳ. τῶν τινες Φοινίκων,	τῶν	αἱ νέες διεφθάρατο, ἐλθόντες παρὰ
[8, 93]	ἦσαν δὲ καὶ οἱ ἄλλοι,	τῶν	αἱ νέες περιεγεγόνεσαν, ἐν τῷ
[8, 92]	ἐς Θεμιστοκλέα· οἱ δὲ βάρβαροι	τῶν	αἱ νέες περιεγένοντο, φεύγοντες ἀπίκοντο
[8, 92]	βώσας τὸν Θεμιστοκλέα ἐπεκερτόμησε ἐς	τῶν	Αἰγινητέων τὸν μηδισμὸν ὀνειδίζων. ταῦτα
[8, 65]	αὐτῶν τε ὁ βουλόμενος καὶ	τῶν	ἄλλων Ἑλλήνων μυεῖται· καὶ τὴν
[8, 75]	με στρατηγὸς ὁ Ἀθηναίων λάθρῃ	τῶν	ἄλλων Ἑλλήνων (τυγχάνει γὰρ φρονέων
[8, 138]	ἑξήκοντα φύλλα, ὀδμῇ τε ὑπερφέροντα	τῶν	ἄλλων. (ἐν τούτοισι καὶ ὁ
[8, 122]	ὁ δὲ παρ᾽ Ἑλλήνων μὲν	τῶν	ἄλλων ἔφησε ἔχειν, παρὰ Αἰγινητέων
[8, 108]	εἴχοντο τῆς γνώμης καὶ Πελοποννησίων	τῶν	ἄλλων οἱ στρατηγοί. ~ὡς δὲ
[8, 128]	τοὺς στρατηγούς· παρῆν δὲ καὶ	τῶν	ἄλλων Παλληναίων συμμαχίν. (τοῖσι δὲ
[8, 113]	ἔφη λείψεσθαι βασιλέος) μετὰ δὲ	τῶν	ἄλλων Περσέων τοὺς θωρηκοφόρους καὶ
[8, 112]	χρήματα παρὰ νησιωτέων ἐκτᾶτο λάθρῃ	τῶν	ἄλλων στρατηγῶν. ~οἱ δ᾽ ἀμφὶ
[8, 113]	ἔθνεα ὅλα εἵλετο, ἐκ δὲ	τῶν	ἄλλων συμμάχων ἐξελέγετο κατ᾽ ὀλίγους,
[8, 89]	ὀνομαστοὶ Περσέων καὶ Μήδων καὶ	τῶν	ἄλλων συμμάχων, ὀλίγοι δὲ τινὲς
[8, 138]	ταύτῃ, τῷ θύουσι οἱ τούτων	τῶν	ἀνδρῶν ἀπ᾽ Ἄργεος ἀπόγονοι σωτῆρι·
[8, 39]	βαρβάρων φερόμενοι. τούτων μέν νυν	τῶν	ἀνδρῶν αὕτη ἀπὸ τοῦ ἱροῦ
[8, 137]	τὸ πάλαι καὶ αἱ τυραννίδες	τῶν	ἀνθρώπων ἀσθενέες χρήμασι, οὐ μοῦνον
[8, 68]	βάλευ, ὡς τοῖσι μὲν χρηστοῖσι	τῶν	ἀνθρώπων κακοὶ δοῦλοι φιλέουσι γίνεσθαι,
[8, 24]	ὅκως μάχεται πρὸς τοὺς ἀνοήτους	τῶν	ἀνθρώπων, οἳ ἤλπισαν τὴν βασιλέος
[8, 68]	δὲ ἐγὼ δοκέω ἀποβήσεσθαι τὰ	τῶν	ἀντιπολέμων πρήγματα, τοῦτο φράσω. ἢν
[8, 115]	Ξέρξεω ἔφασαν νεμομένας ἁρπασθῆναι ὑπὸ	τῶν	ἄνω Θρηίκων τῶν περὶ τὰς
[8, 50]	ἐς τοὺς ἑωυτῶν ἐξοίσονται. ~ταῦτα	τῶν	ἀπὸ Πελοποννήσου στρατηγῶν ἐπιλεγομένων, ἐληλύθεε
[8, 94]	πέμψαντα φανῆναι οὐδένα, οὔτε τι	τῶν	ἀπὸ τῆς στρατιῆς εἰδόσι προσφέρεσθαι
[8, 53]	σφέας ἑλεῖν. ~χρόνῳ δ᾽ ἐκ	τῶν	ἀπόρων ἐφάνη δή τις ἔξοδος
[8, 135]	τοῦτον Μῦν, ἕπεσθαι δέ οἱ	τῶν	ἀστῶν αἱρετοὺς ἄνδρας τρεῖς ἀπὸ
[8, 46]	τοὺς Ἕλληνας Δημοκρίτου σπεύσαντος, ἀνδρὸς	τῶν	ἀστῶν δοκίμου καὶ τότε τριηραρχέοντος.
[8, 49]	δοκέοι ἐπιτηδεότατον εἶναι ναυμαχίην ποιέεσθαι	τῶν	αὐτοὶ χωρέων ἐγκρατέες εἰσί· ἡ
[8, 112]	ἀπειλητηρίους λόγους αἴτεε χρήματα διὰ	τῶν	αὐτῶν ἀγγέλων, χρεώμενος τοῖσι καὶ
[8, 74]	δὴ ἐγίνετο καὶ πολλὰ ἐλέγετο	τῶν	αὐτῶν, οἳ μὲν ὡς ἐς
[8, 4]	αὐτοῖσι παρὰ δόξαν τὰ πρήγματα	τῶν	βαρβάρων ἀπέβαινε ἤ ὡς αὐτοὶ
[8, 55]	ἄλλῳ ἱρῷ κατέλαβε ἐμπρησθῆναι ὑπὸ	τῶν	βαρβάρων· δευτέρῃ δὲ ἡμέρῃ ἀπὸ
[8, 87]	μετεξετέρους εἰπεῖν ἀτρεκέως ὡς ἕκαστοι	τῶν	βαρβάρων ἢ τῶν Ἑλλήνων ἠγωνίζοντο·
[8, 16]	δ᾽ ἔτι πλεῦνες νέες τε	τῶν	βαρβάρων καὶ ἄνδρες, οὕτω δὲ
[8, 87]	Ἑλληνίδα εἶναι ἢ αὐτομολέειν ἐκ	τῶν	βαρβάρων καὶ αὐτοῖσι ἀμύνειν, ἀποστρέψας
[8, 11]	στόμα. (ἐνθαῦτα τριήκοντα νέας αἱρέουσι	τῶν	βαρβάρων καὶ τὸν Γόργου τοῦ
[8, 15]	δεινόν τι ποιησάμενοι οἱ στρατηγοὶ	τῶν	βαρβάρων νέας οὕτω σφι ὀλίγας
[8, 14]	καὶ ἅμα ἀγγελίη ἐλθοῦσα, ὡς	τῶν	βαρβάρων οἱ περιπλέοντες τὴν Εὔβοιαν
[8, 52]	ἀντεμηχανῶντο καὶ δὴ καὶ προσιόντων	τῶν	βαρβάρων πρὸς τὰς πύλας ὀλοιτρόχους
[8, 75]	ἀπικόμενος ἔλεγε πρὸς τοὺς στρατηγοὺς	τῶν	βαρβάρων τάδε. ἔπεμψέ με στρατηγὸς
[8, 111]	ἀπέδοξε μήτ᾽ ἐπιδιώκειν ἔτι προσωτέρω	τῶν	βαρβάρων τὰς νέας μήτε πλέειν
[8, 80]	οὐ πείσω, ὡς οὐ ποιεύντων	τῶν	βαρβάρων ταῦτα. ἀλλά σφι σήμηνον
[8, 35]	Βοιωτοὶ φρονέοιεν. ~οὗτοι μὲν δὴ	τῶν	βαρβάρων ταύτῃ ἐτράποντο, ἄλλοι δὲ
[8, 39]	κείμενοι, ἐς τὸ ἐνέσκηψαν διὰ	τῶν	βαρβάρων φερόμενοι. τούτων μέν νυν
[8, 38]	ἔλεγον δὲ οἱ ἀπονοστήσαντες οὗτοι	τῶν	βαρβάρων, ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι, ὡς
[8, 126]	ἐκ τοῦ φανεροῦ ἀπέστασαν ἀπὸ	τῶν	βαρβάρων· ὣς δὲ καὶ οἱ
[8, 19]	ἔχειν τινὰ παλάμην, τῇ ἐλπίζοι	τῶν	βασιλέος συμμάχων ἀποστήσειν τοὺς ἀρίστους.
[8, 131]	Ἡρακλέος, ἐὼν τῆς ἑτέρης οἰκίης	τῶν	βασιλέων. (οὗτοι πάντες, πλὴν τῶν
[8, 116]	Στρυμόνος οἰκημένων. ~ἔνθα καὶ ὁ	τῶν	Βισαλτέων βασιλεὺς γῆς τε τῆς
[8, 119]	Πέρσας καὶ Περσέων τοὺς πρώτους,	τῶν	δ᾽ ἐρετέων ἐόντων Φοινίκων ὅκως
[8, 81]	ὃ μὲν ταῦτα εἴπας μετεστήκεε,	τῶν	δὲ αὖτις ἐγίνετο λόγων ἀμφισβασίη·
[8, 91]	δὴ πρὸς τοὺς Φοίνικας ἐτράποντο.	~τῶν	δὲ βαρβάρων ἐς φυγὴν τραπομένων
[8, 70]	πολιορκήσονται, ἀπέντες τὴν ἑωυτῶν ἀφύλακτον·	τῶν	δὲ βαρβάρων ὁ πεζὸς ὑπὸ
[8, 89]	ἀπολλύμενοι, ἐς τὴν Σαλαμῖνα διένεον.	(τῶν	δὲ βαρβάρων οἱ πολλοὶ ἐν
[8, 86]	κόσμῳ ναυμαχεόντων καὶ κατὰ τάξιν,	τῶν	δὲ βαρβάρων οὔτε τεταγμένων ἔτι
[8, 47]	οἳ ἐξ ἐσχατέων χωρέων ἐστρατεύοντο.	τῶν	δὲ ἐκτὸς τούτων οἰκημένων Κροτωνιῆται
[8, 17]	αὐτοῖσι ἀνδράσι εἷλον Ἑλληνίδας πέντε.	τῶν	δὲ Ἑλλήνων κατὰ ταύτην τὴν
[8, 78]	τολμέω οὔτε παρ᾽ ἄλλων ἐνδέκομαι.	~τῶν	δὲ ἐν Σαλαμῖνι στρατηγῶν ἐγίνετο
[8, 7]	ἡκόντων. ταύτας μὲν δὴ περιέπεμπον,	τῶν	δὲ λοιπέων νεῶν ἐν τῇσι
[8, 49]	ἡ γὰρ Ἀττικὴ ἀπεῖτο ἤδη,	τῶν	δὲ λοιπέων πέρι προετίθεε. (αἱ
[8, 96]	περιεούσῃσι νηυσὶ ἔτι χρήσεσθαι βασιλέα.	(τῶν	δὲ ναυηγίων πολλὰ ὑπολαβὼν ἄνεμος
[8, 53]	δὲ ἐς τὸ μέγαρον κατέφευγον.	τῶν	δὲ Περσέων οἱ ἀναβεβηκότες πρῶτον
[8, 115]	ἐκ τῆς γῆς ἀναφυομένην καὶ	τῶν	δενδρέων τὸν φλοιὸν περιλέποντες καὶ
[8, 121]	ἀκροθίνια ἀπέπεμψαν ἐς Δελφούς, ἐκ	τῶν	ἐγένετο ἀνδριὰς ἔχων ἐν τῇ
[8, 67]	ἀπικόμενος προΐζετο, παρῆσαν μετάπεμπτοι οἱ	τῶν	ἐθνέων τῶν σφετέρων τύραννοι καὶ
[8, 59]	τὸν Εὐρυβιάδην προθεῖναι τὸν λόγον	τῶν	εἵνεκα συνήγαγε τοὺς στρατηγούς, πολλὸς
[8, 102]	δοῦλον σὸν ἀπολέσαντες· σὺ δέ,	τῶν	εἵνεκα τὸν στόλον ἐποιήσαο, πυρώσας
[8, 49]	Σαλαμῖνα συνῆλθον οἱ στρατηγοὶ ἀπὸ	τῶν	εἰρημενέων πολίων, ἐβουλεύοντο, προθέντος Εὐρυβιάδεω
[8, 88]	ἐς εὐτυχίην γενόμενα, καὶ τὸ	τῶν	ἐκ τῆς Καλυνδικῆς νεὸς μηδένα
[8, 144]	τὴν ἀγγελίην ὅτι οὐδὲν ποιήσομεν	τῶν	ἐκεῖνος ἡμέων προσεδέετο. πρὶν ὦν
[8, 143]	ἐπέξιμεν ἀμυνόμενοι καὶ τοῖσι ἥρωσι,	τῶν	ἐκεῖνος οὐδεμίαν ὄπιν ἔχων ἐνέπρησε
[8, 136]	κατύπερθέ οἱ τὰ πρήγματα ἔσεσθαι	τῶν	Ἑλληνικῶν. τάχα δ᾽ ἂν καὶ
[8, 44]	διὰ τοιόνδε τι πρῆγμα· ἀπαλλασσομένων	τῶν	Ἑλλήνων ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου, ὡς
[8, 132]	καὶ τότε ἐς τὴν Αἴγιναν,	τῶν	Ἑλλήνων δεόμενοι καταπλῶσαι ἐς τὴν
[8, 87]	ὡς ἕκαστοι τῶν βαρβάρων ἢ	τῶν	Ἑλλήνων ἠγωνίζοντο· κατὰ δὲ Ἀρτεμισίην
[8, 112]	τὸ αἰτεόμενον, ἐπάξει τὴν στρατιὴν	τῶν	Ἑλλήνων καὶ πολιορκέων ἐξαιρήσει. (λέγων
[8, 42]	καὶ ὁ λοιπὸς πυνθανόμενος ὁ	τῶν	Ἑλλήνων ναυτικὸς στρατὸς ἐκ Τροίζηνος·
[8, 16]	φυγὴν τρέπεσθαι. (πολλαὶ μὲν δὴ	τῶν	Ἑλλήνων νέες διεφθείροντο πολλοὶ δὲ
[8, 23]	τὸν δρησμὸν τὸν ἀπ᾽ Ἀρτεμισίου	τῶν	Ἑλλήνων. οἳ δ᾽ ὑπ᾽ ἀπιστίης
[8, 132]	Ἰώνων ἄγγελοι ἐς τὸ στρατόπεδον	τῶν	Ἑλλήνων, οἳ καὶ ἐς Σπάρτην
[8, 10]	κάρτα ἐλπίσαντες, τὰς μέν γε	τῶν	Ἑλλήνων ὁρῶντες ὀλίγας νέας, τὰς
[8, 65]	Σαλαμῖνος ἐπὶ τὸ στρατόπεδον τὸ	τῶν	Ἑλλήνων. οὕτω δὴ αὐτοὺς μαθεῖν
[8, 10]	ἀσθενέα σφι ἐφαίνετο εἶναι τὰ	τῶν	Ἑλλήνων πρήγματα. (ὅσοισι δὲ καὶ
[8, 75]	ὑμέτερα κατύπερθε γίνεσθαι ἢ τὰ	τῶν	Ἑλλήνων πρήγματα) φράσοντα ὅτι οἱ
[8, 84]	ὥστε καὶ ἅπαν ἀκοῦσαι τὸ	τῶν	Ἑλλήνων στρατόπεδον, ὀνειδίσασαν πρότερον τάδε,
[8, 26]	βασιλέος ἐπυνθάνοντο οἱ Πέρσαι περὶ	τῶν	Ἑλλήνων τί ποιέοιεν· εἷς δέ
[8, 124]	~οὐ βουλομένων δὲ ταῦτα κρίνειν	τῶν	Ἑλλήνων φθόνῳ, ἀλλ᾽ ἀποπλεόντων ἑκάστων
[8, 62]	δὲ συμμάχων τοιῶνδε μουνωθέντες μεμνήσεσθε	τῶν	ἐμῶν λόγων” ~ταῦτα δὲ Θεμιστοκλέος
[8, 106]	ἐγὼ κακὸν ἢ αὐτὸς ἢ	τῶν	ἐμῶν τίς σε προγόνων ἐργάσατο,
[8, 65]	(εἶναι δ᾽ ἀδαήμονα τῶν ἱρῶν	τῶν	ἐν Ἐλευσῖνι γινομένων τὸν Δημάρητον,
[8, 31]	χώρη αὕτη ἐστὶ μητρόπολις Δωριέων	τῶν	ἐν Πελοποννήσῳ. ταύτην ὦν τὴν
[8, 124]	δὲ νικῶν οὐκ ἐτιμήθη πρὸς	τῶν	ἐν Σαλαμῖνι ναυμαχησάντων, αὐτίκα μετὰ
[8, 105]	εὐνοῦχοι πίστιος εἵνεκα τῆς πάσης	τῶν	ἐνορχίων. ἄλλους τε δὴ ὁ
[8, 46]	οἱ ἄλλοι νησιῶται, ἀλογήσαντες δὲ	τῶν	ἐντολέων ἀπίκατο ἐς τοὺς Ἕλληνας
[8, 76]	ἐν τῇ Σαλαμῖνι δοῖεν τίσιν	τῶν	ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ ἀγωνισμάτων. ἐς δὲ
[8, 66]	πάντας, πλὴν τῶν πέντε πολίων	τῶν	ἐπεμνήσθημεν πρότερον τὰ οὐνόματα. ὅσῳ
[8, 83]	τε διέφαινε καὶ οἳ σύλλογον	τῶν	ἐπιβατέων ποιησάμενοι, προηγόρευε εὖ ἔχοντα
[8, 67]	σφι συμμῖξαί τε καὶ πυθέσθαι	τῶν	ἐπιπλεόντων τὰς γνώμας. (ἐπεὶ δὲ
[8, 125]	Θεμιστοκλέος ἐών, ἄλλως δὲ οὐ	τῶν	ἐπιφανέων ἀνδρῶν, φθόνῳ καταμαργέων ἐνείκεε
[8, 134]	φαίνεται ἀπικόμενος καὶ μισθῷ πείσας	τῶν	ἐπιχωρίων ἄνδρα καταβῆναι παρὰ Τροφώνιον,
[8, 100]	ἔκδυσις μὴ οὐ δόντας λόγον	τῶν	ἐποίησαν νῦν τε καὶ πρότερον
[8, 73]	καὶ οἱ περίοικοι. τούτων ὦν	τῶν	ἑπτὰ ἐθνέων αἱ λοιπαὶ πόλιες,
[8, 73]	ἀλλοτρίην. (τὰ δὲ λοιπὰ ἔθνεα	τῶν	ἑπτὰ τέσσερα ἐπήλυδα ἐστί, Δωριέες
[8, 131]	τῶν βασιλέων. (οὗτοι πάντες, πλὴν	τῶν	ἑπτὰ τῶν μετὰ Λευτυχίδεα πρώτων
[8, 19]	τῶν λοιπῶν κατύπερθε γενέσθαι, ἐλαυνόντων	τῶν	Εὐβοέων πρόβατα ἐπὶ τὴν θάλασσαν
[8, 19]	εἶναι ἔλεγε, τῶν τε προβάτων	τῶν	Εὐβοϊκῶν καταθύειν ὅσα τις ἐθέλοι·
[8, 105]	δώρων, χρόνου δὲ προϊόντος πάντων	τῶν	εὐνούχων ἐτιμήθη μάλιστα παρὰ Ξέρξῃ.
[8, 104]	φερόμενον δὲ οὐ τὰ δεύτερα	τῶν	εὐνούχων παρὰ βασιλέι· (οἱ δὲ
[8, 60]	τῇ ἡμῖν καὶ λόγιον ἐστὶ	τῶν	ἐχθρῶν κατύπερθε γενέσθαι. οἰκότα μέν
[8, 125]	τὰς Ἀθήνας, ἐνθαῦτα Τιμόδημος Ἀφιδναῖος	τῶν	ἐχθρῶν μὲν τῶν Θεμιστοκλέος ἐών,
[8, 94]	νικῶσι ὅσον αὐτοὶ ἠρῶντο ἐπικρατήσαντες	τῶν	ἐχθρῶν” ταῦτα λεγόντων ἀπιστέειν γὰρ
[8, 90]	(ὅκως γάρ τινα ἴδοι Ξέρξης	τῶν	ἑωυτοῦ ἔργον τι ἀποδεικνύμενον ἐν
[8, 106]	ἐς ὄψιν ἠναγκάζετο ὁ Πανιώνιος	τῶν	ἑωυτοῦ παίδων τεσσέρων ἐόντων τὰ
[8, 36]	κινέειν, φὰς αὐτὸς ἱκανὸς εἶναι	τῶν	ἑωυτοῦ προκατῆσθαι. (Δελφοὶ δὲ ταῦτα
[8, 105]	τίσις ἤδη ἀδικηθέντι ἐγένετο πάντων	τῶν	ἡμεῖς ἴδμεν. ἁλόντα γὰρ αὐτὸν
[8, 124]	μοῦνον δὴ τοῦτον πάντων ἀνθρώπων	τῶν	ἡμεῖς ἴδμεν Σπαρτιῆται προέπεμψαν. ~ὡς
[8, 125]	Τιμόδημος Ἀφιδναῖος τῶν ἐχθρῶν μὲν	τῶν	Θεμιστοκλέος ἐών, ἄλλως δὲ οὐ
[8, 75]	οἰκέτης δὲ καὶ παιδαγωγὸς ἦν	τῶν	Θεμιστοκλέος παίδων· τὸν δὴ ὕστερον
[8, 28]	μέν νυν τὸν πεζὸν ἐργάσαντο	τῶν	Θεσσαλῶν οἱ Φωκέες πολιορκέοντας ἑωυτούς·
[8, 27]	(τούτους ὦν αἵ τε φυλακαὶ	τῶν	Θεσσαλῶν πρῶται ἰδοῦσαι ἐφοβήθησαν, δόξασαι
[8, 111]	τε καὶ ἀμηχανίην, καὶ τούτων	τῶν	θεῶν ἐπηβόλους ἐόντας Ἀνδρίους οὐ
[8, 144]	ἐθέλωμεν, πρῶτα μὲν καὶ μέγιστα	τῶν	θεῶν τὰ ἀγάλματα καὶ τὰ
[8, 109]	ἐποιέετο, ἐμπιπράς τε καὶ καταβάλλων	τῶν	θεῶν τὰ ἀγάλματα· ὃς καὶ
[8, 135]	χρᾶν. (καὶ τοὺς μὲν ἑπομένους	τῶν	Θηβαίων ἐν θώματι ἔχεσθαι ἀκούοντας
[8, 98]	Ἡφαίστῳ ἐπιτελέουσι. τοῦτο τὸ δράμημα	τῶν	ἵππων καλέουσι Πέρσαι ἀγγαρήιον. ~ἡ
[8, 65]	μυστικὸν ἴακχον. (εἶναι δ᾽ ἀδαήμονα	τῶν	ἱρῶν τῶν ἐν Ἐλευσῖνι γινομένων
[8, 36]	δὲ μεγάλῳ κατεστεῶτες ἐμαντεύοντο περὶ	τῶν	ἱρῶν χρημάτων, εἴτε σφέα κατὰ
[8, 23]	ἀπικόμενοι δὲ τὴν πόλιν ἔσχον	τῶν	Ἱστιαιέων, καὶ τῆς Ἐλλοπίης μοίρης
[8, 10]	ἐς μέσον. (ὅσοι μέν νυν	τῶν	Ἰώνων ἦσαν εὔνοοι τοῖσι Ἕλλησι,
[8, 97]	γεγονὸς πάθος, δείσας μή τις	τῶν	Ἰώνων ὑποθῆται τοῖσι Ἕλλησι ἢ
[8, 132]	ἐδέοντο Λακεδαιμονίων ἐλευθεροῦν τὴν Ἰωνίην·	(τῶν	καὶ Ἡρόδοτος ὁ Βασιληίδεω ἦν·
[8, 110]	τὰ αὐτὸς ἐνετείλατο βασιλέι φράσαι·	τῶν	καὶ Σίκιννος ὁ οἰκέτης αὖτις
[8, 87]	ἐποίησε, οὔτε εἰ συνεκύρησε ἡ	τῶν	Καλυνδέων κατὰ τύχην παραπεσοῦσα νηῦς.
[8, 22]	ἡμῖν ἕζεσθε καὶ αὐτοὶ καὶ	τῶν	Καρῶν δέεσθε τὰ αὐτὰ ὑμῖν
[8, 73]	ἐθνέων αἱ λοιπαὶ πόλιες, πάρεξ	τῶν	κατέλεξα, ἐκ τοῦ μέσου κατέατο·
[8, 138]	λέγεται ὑπὸ Μακεδόνων. ὑπὲρ δὲ	τῶν	κήπων ὄρος κεῖται Βέρμιον οὔνομα,
[8, 138]	γῆν τῆς Μακεδονίης οἴκησαν πέλας	τῶν	κήπων τῶν λεγομένων εἶναι Μίδεω
[8, 12]	εἱλέοντο καὶ ἐτάρασσον τοὺς ταρσοὺς	τῶν	κωπέων. (οἱ δὲ στρατιῶται οἱ
[8, 138]	Μακεδονίης οἴκησαν πέλας τῶν κήπων	τῶν	λεγομένων εἶναι Μίδεω τοῦ Γορδίεω,
[8, 49]	πέρι προετίθεε. (αἱ γνῶμαι δὲ	τῶν	λεγόντων αἱ πλεῖσται συνεξέπιπτον πρὸς
[8, 141]	ἄξοντα τῷ βαρβάρῳ Ἀθηναίους, ἀναμνησθέντες	τῶν	λογίων ὥς σφεας χρεόν ἐστι
[8, 5]	ὁ Ὠκύτου ὁ Κορίνθιος στρατηγὸς	τῶν	λοιπῶν ἤσπαιρε μοῦνος, φάμενος ἀποπλεύσεσθαί
[8, 19]	Καρικόν, οἷοί τε εἴησαν ἂν	τῶν	λοιπῶν κατύπερθε γενέσθαι, ἐλαυνόντων τῶν
[8, 137]	γενέτωρ Περδίκκης ἐστὶ ὁ κτησάμενος	τῶν	Μακεδόνων τὴν τυραννίδα τρόπῳ τοιῷδε.
[8, 86]	δὲ ὑπ᾽ Αἰγινητέων. ἅτε γὰρ	τῶν	μὲν Ἑλλήνων σὺν κόσμῳ ναυμαχεόντων
[8, 40]	τῇ Βοιωτίῃ ὑποκατημένους τὸν βάρβαρον,	τῶν	μὲν εὗρον οὐδὲν ἐόν, οἳ
[8, 18]	διακριθέντες ἐκ τῆς ναυμαχίης ἀπηλλάχθησαν,	τῶν	μὲν νεκρῶν καὶ τῶν ναυηγίων
[8, 25]	γὰρ δὴ καὶ γελοῖον ἦν·	τῶν	μὲν χίλιοι ἐφαίνοντο νεκροὶ κείμενοι,
[8, 131]	(οὗτοι πάντες, πλὴν τῶν ἑπτὰ	τῶν	μετὰ Λευτυχίδεα πρώτων καταλεχθέντων, οἱ
[8, 132]	ἐγένοντο, ἐξενείκαντος τὴν ἐπιχείρησιν ἑνὸς	τῶν	μετεχόντων, οὕτω δὴ οἱ λοιποὶ
[8, 76]	ἐξοισομένων τῶν τε ἀνδρῶν καὶ	τῶν	ναυηγίων (ἐν γὰρ δὴ πόρῳ
[8, 18]	ἀπηλλάχθησαν, τῶν μὲν νεκρῶν καὶ	τῶν	ναυηγίων ἐπεκράτεον, τρηχέως δὲ περιεφθέντες,
[8, 96]	ἐς τὴν Σαλαμῖνα οἱ Ἕλληνες	τῶν	ναυηγίων ὅσα ταύτῃ ἐτύγχανε ἔτι
[8, 22]	ἀπίστους ποιήσῃ τοὺς Ἴωνας καὶ	τῶν	ναυμαχιέων αὐτοὺς ἀπόσχῃ. ~Θεμιστοκλέης μὲν
[8, 85]	νυν συχνῶν οὐνόματα τριηράρχων καταλέξαι	τῶν	νέας Ἑλληνίδας ἑλόντων, χρήσομαι δὲ
[8, 7]	~πρὸς ταῦτα ὦν τάδε ἐμηχανῶντο·	τῶν	νεῶν ἁπασέων ἀποκρίναντες διηκοσίας περιέπεμπον
[8, 99]	τιθέντες. οὐκ οὕτω δὲ περὶ	τῶν	νεῶν ἀχθόμενοι ταῦτα οἱ Πέρσαι
[8, 12]	καὶ περί τε τὰς πρῴρας	τῶν	νεῶν εἱλέοντο καὶ ἐτάρασσον τοὺς
[8, 15]	οἱ δὲ βάρβαροι μηνοειδὲς ποιήσαντες	τῶν	νεῶν ἐκυκλοῦντο, ὡς περιλάβοιεν αὐτούς.
[8, 86]	οὕτω εἶχε· τὸ δὲ πλῆθος	τῶν	νεῶν ἐν τῇ Σαλαμῖνι ἐκεραΐζετο,
[8, 8]	ἐν ᾧ οὗτοι ἀριθμὸν ἐποιεῦντο	τῶν	νεῶν, ἦν γὰρ ἐν τῷ
[8, 130]	συνελέγετο ἐς Σάμον· αἳ δὲ	τῶν	νεῶν καὶ ἐχειμέρισαν αὐτοῦ· Περσέων
[8, 67]	σφετέρων τύραννοι καὶ ταξίαρχοι ἀπὸ	τῶν	νεῶν, καὶ ἵζοντο ὥς σφι
[8, 16]	ὑπ᾽ ἑωυτοῦ ἔπιπτε, ταρασσομενέων τε	τῶν	νεῶν καὶ περιπιπτουσέων περὶ ἀλλήλας·
[8, 9]	πορεύεσθαι καὶ ἀπαντᾶν τῇσι περιπλεούσῃσι	τῶν	νεῶν. μετὰ δὲ τοῦτο, ὡς
[8, 68]	καὶ τοι τάδε λέγω, φείδεο	τῶν	νεῶν μηδὲ ναυμαχίην ποιέο. οἱ
[8, 91]	τε ἀντισταμένας καὶ τὰς φευγούσας	τῶν	νεῶν, οἱ δὲ Αἰγινῆται τὰς
[8, 2]	καὶ ὡς τὸ πλῆθος ἕκαστοι	τῶν	νεῶν παρείχοντο. ἀριθμὸς δὲ τῶν
[8, 48]	ἀριθμὸς δὲ ἐγένετο ὁ πᾶς	τῶν	νεῶν, πάρεξ τῶν πεντηκοντέρων, τριηκόσιαι
[8, 100]	ἤδη δοκεόντων κατεργάσθαι ἀποβὰς ἀπὸ	τῶν	νεῶν πειρήσεται ἀντιωθῆναι οὔτ᾽ ἐκ
[8, 8]	ὡς γένοιτο, καὶ τὰς περιπεμφθείσας	τῶν	νεῶν περὶ Εὔβοιαν. ~τοῦτο δὲ
[8, 7]	ἐξ ἐναντίης. (ταῦτα βουλευσάμενοι ἀπέπεμπον	τῶν	νεῶν τὰς ταχθείσας, αὐτοὶ οὐκ
[8, 18]	ἥκιστα Ἀθηναῖοι τῶν αἱ ἡμίσεαι	τῶν	νεῶν τετρωμέναι ἦσαν, δρησμὸν δὴ
[8, 94]	πρῆγμα. ὡς γὰρ ἀγχοῦ γενέσθαι	τῶν	νεῶν, τοὺς ἀπὸ τοῦ κέλητος
[8, 81]	τὸ στρατόπεδον τὸ Ἑλληνικὸν ὑπὸ	τῶν	νεῶν τῶν Ξέρξεω· παραρτέεσθαι τε
[8, 81]	τὸ Ἑλληνικὸν ὑπὸ τῶν νεῶν	τῶν	Ξέρξεω· παραρτέεσθαι τε συνεβούλευε ὡς
[8, 17]	ταύτῃ τῇ ναυμαχίῃ Αἰγύπτιοι μὲν	τῶν	Ξέρξεω στρατιωτέων ἠρίστευσαν, οἳ ἄλλα
[8, 133]	ἐντειλάμενος πανταχῇ μιν χρησόμενον ἐλθεῖν,	τῶν	οἷά τε ἦν σφι ἀποπειρήσασθαι.
[8, 109]	ἡμέων τε αὐτῶν ἐπιμεληθῆναι καὶ	τῶν	οἰκετέων, καὶ τις οἰκίην τε
[8, 44]	Βοιωτίης χώρης πρὸς ἐκκομιδὴν ἐτράποντο	τῶν	οἰκετέων. οὗτοι μέν νυν τούτους
[8, 95]	γενομένῳ τάδε ἐποίεε· παραλαβὼν πολλοὺς	τῶν	ὁπλιτέων οἳ παρατετάχατο παρὰ τὴν
[8, 37]	ἐκ τοῦ μεγάρου ἐξενηνειγμένα ἱρά,	τῶν	οὐκ ὅσιον ἦν ἅπτεσθαι ἀνθρώπων
[8, 68]	Κύπριοι καὶ Κίλικες καὶ Πάμφυλοι,	τῶν	ὄφελος ἐστὶ οὐδέν” ~ταῦτα λεγούσης
[8, 106]	δέ οἱ ταῦτα ὠνείδισε, ἀχθέντων	τῶν	παίδων ἐς ὄψιν ἠναγκάζετο ὁ
[8, 35]	Φωκίδος, πάντα ἐσιναμώρεον· καὶ γὰρ	τῶν	Πανοπέων τὴν πόλιν ἐνέπρησαν καὶ
[8, 138]	τῷ δὲ βασιλέι σημαίνει τις	τῶν	παρέδρων οἷόν τι χρῆμα ποιήσειε
[8, 88]	ἐμβαλοῦσαν, καὶ δή τινα εἰπεῖν	τῶν	παρεόντων δέσποτα, ὁρᾷς Ἀρτεμισίην ὡς
[8, 79]	τὰ μάλιστα· ὑπὸ δὲ μεγάθεος	τῶν	παρεόντων κακῶν λήθην ἐκείνων ποιεύμενος
[8, 133]	λέγεται· δοκέω δ᾽ ἔγωγε περὶ	τῶν	παρεόντων πρηγμάτων καὶ οὐκ ἄλλων
[8, 52]	τοῦ φράγματος προδεδωκότος· (οὐδὲ λόγους	τῶν	Πεισιστρατιδέων προσφερόντων περὶ ὁμολογίης ἐνεδέκοντο,
[8, 75]	ὡς ἑσσοῦτο τῇ γνώμῃ ὑπὸ	τῶν	Πελοποννησίων, λαθὼν ἐξέρχεται ἐκ τοῦ
[8, 66]	τοὺς λοιποὺς νησιώτας πάντας, πλὴν	τῶν	πέντε πολίων τῶν ἐπεμνήσθημεν πρότερον
[8, 2]	νεῶν ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον ἦν, πάρεξ	τῶν	πεντηκοντέρων, διηκόσιαι καὶ ἑβδομήκοντα καὶ
[8, 48]	ὁ πᾶς τῶν νεῶν, πάρεξ	τῶν	πεντηκοντέρων, τριηκόσιαι καὶ ἑβδομήκοντα καὶ
[8, 68]	οὐκ ἔχεις μὲν τὰς Ἀθήνας,	τῶν	περ εἵνεκα ὁρμήθης στρατεύεσθαι, ἔχεις
[8, 115]	ἁρπασθῆναι ὑπὸ τῶν ἄνω Θρηίκων	τῶν	περὶ τὰς πηγὰς τοῦ Στρυμόνος
[8, 7]	σύνθημά σφι ἔμελλε φανήσεσθαι παρὰ	τῶν	περιπλεόντων ὡς ἡκόντων. ταύτας μὲν
[8, 76]	κειμένην καὶ τῆς ἠπείρου, πολλοὺς	τῶν	Περσέων ἀπεβιβάσαντο· τοῦτο δέ, ἐπειδὴ
[8, 129]	ἐν τῷ προαστείῳ ἠσέβησαν οὗτοι	τῶν	Περσέων οἵ περ καὶ διεφθάρησαν
[8, 113]	πλῆθος μὲν οὐκ ἐλάσσονες ἦσαν	τῶν	Περσέων, ῥώμῃ δὲ ἥσσονες. ὥστε
[8, 76]	νησῖδα τὴν Ψυττάλειαν καλεομένην ἀπεβίβαζον	τῶν	Περσέων τῶνδε εἵνεκεν, ὡς ἐπεὰν
[8, 85]	τὸ ἔργον Σάμου ἐτυράννευσε καταστησάντων	τῶν	Περσέων, Φύλακος δὲ εὐεργέτης βασιλέος
[8, 105]	ἤδη ἐγένετο. ~ἐκ τούτων δὴ	τῶν	Πηδασέων ὁ Ἑρμότιμος ἦν) τῷ
[8, 126]	καὶ πρόσθε ἐών, ἐκ δὲ	τῶν	Πλαταιικῶν καὶ μᾶλλον ἔτι γενόμενος,
[8, 11]	ἄνδρα. πρῶτος δὲ Ἑλλήνων νέα	τῶν	πολεμίων εἷλε ἀνὴρ Ἀθηναῖος Λυκομήδης
[8, 88]	ὡς εὖ ἀγωνίζεται καὶ νέα	τῶν	πολεμίων κατέδυσε; καὶ τὸν ἐπειρέσθαι
[8, 79]	ἔσονται ἐκπλῶσαι· περιεχόμεθα γὰρ ὑπὸ	τῶν	πολεμίων κύκλῳ. ἀλλ᾽ ἐσελθών σφι
[8, 87]	φίλιαι, ἡ δὲ αὐτῆς πρὸς	τῶν	πολεμίων μάλιστα ἐτύγχανε ἐοῦσα, ἔδοξέ
[8, 7]	ὡς ἂν μὴ ὀφθείησαν ὑπὸ	τῶν	πολεμίων περιπλέουσαι Εὔβοιαν κατά τε
[8, 46]	μὲν ἐς τοὺς Μήδους ὑπὸ	τῶν	πολιητέων κατά περ οἱ ἄλλοι
[8, 71]	ἐν Θερμοπύλῃσι τετελευτηκέναι, συνδραμόντες ἐκ	τῶν	πολίων ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἵζοντο,
[8, 118]	μὴ τούτων ἀπαλλαγή τις γένηται	τῶν	πολλῶν ἐπιβατέων” καὶ Ξέρξην λέγεται
[8, 75]	παίδων· τὸν δὴ ὕστερον τούτων	τῶν	πρηγμάτων Θεμιστοκλέης Θεσπιέα τε ἐποίησε,
[8, 100]	ἐν Πέρσῃσί τοί τι δεδήληται	τῶν	πρηγμάτων, οὐδ᾽ ἐρέεις ὅκου ἐγενόμεθα
[8, 108]	τι προχωρέειν οἷόν τε ἔσται	τῶν	πρηγμάτων οὔτε τις κομιδὴ τὰ
[8, 102]	σέο τε περιεόντος καὶ ἐκείνων	τῶν	πρηγμάτων περὶ οἶκον τὸν σόν·
[8, 137]	νεώτατος αὐτῶν Περδίκκης τὰ λεπτὰ	τῶν	προβάτων. ἡ δὲ γυνὴ τοῦ
[8, 144]	καὶ θυσίαι ἤθεά τε ὁμότροπα,	τῶν	προδότας γενέσθαι Ἀθηναίους οὐκ ἂν
[8, 60]	ἔλεγε ἐκείνων μὲν ἔτι οὐδὲν	τῶν	πρότερον λεχθέντων, ὡς ἐπεὰν ἀπαείρωσι
[8, 53]	πρὸ τῆς ἀκροπόλιος, ὄπισθε δὲ	τῶν	πυλέων καὶ τῆς ἀνόδου, τῇ
[8, 90]	καὶ ἐπιφερομένη Αἰγιναίη νηῦς κατέδυσε	τῶν	Σαμοθρηίκων τὴν νέα. ἅτε δὲ
[8, 105]	ἐδυστύχεε ὁ Ἑρμότιμος, ἀπικνέεται ἐκ	τῶν	Σαρδίων παρὰ βασιλέα μετ᾽ ἄλλων
[8, 128]	προθύμως συντίθεται προδοσίην Τιμόξεινος ὁ	τῶν	Σκιωναίων στρατηγός, ὅντινα μὲν τρόπον
[8, 112]	ὡς εἴη ἐν αἴνῃ μεγίστῃ	τῶν	στρατηγῶν, δείσαντες ταῦτα ἔπεμπον χρήματα.
[8, 79]	κατὰ χώρην εἶναι. ~συνεστηκότων δὲ	τῶν	στρατηγῶν, ἐξ Αἰγίνης διέβη Ἀριστείδης
[8, 56]	τοσοῦτον θόρυβον ἀπίκοντο ὡς ἔνιοι	τῶν	στρατηγῶν οὐδὲ κυρωθῆναι ἔμενον τὸ
[8, 81]	λόγων ἀμφισβασίη· οἱ γὰρ πλεῦνες	τῶν	στρατηγῶν οὐκ ἐπείθοντο τὰ ἐσαγγελθέντα.
[8, 2]	τῶν νεῶν παρείχοντο. ἀριθμὸς δὲ	τῶν	συλλεχθεισέων νεῶν ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον ἦν,
[8, 3]	χρεὸν εἴη ἐπιτρέπειν. ἀντιβάντων δὲ	τῶν	συμμάχων εἶκον οἱ Ἀθηναῖοι μέγα
[8, 69]	ἐν πρώτοισι τετιμημένης διὰ πάντων	τῶν	συμμάχων, ἐτέρποντο τῇ ἀνακρίσι ὡς
[8, 60]	ἀπὸ Σαλαμῖνος διαδρήσονται· παρεόντων γὰρ	τῶν	συμμάχων οὐκ ἔφερέ οἱ κόσμον
[8, 140]	ἐν τρίβῳ τε μάλιστα οἰκημένων	τῶν	συμμάχων πάντων αἰεί τε φθειρομένων
[8, 110]	στρατηγὸς μὲν Ἀθηναίων ἀνὴρ δὲ	τῶν	συμμάχων πάντων ἄριστος καὶ σοφώτατος,
[8, 11]	τῇ ναυμαχίῃ Ἀντίδωρος Λήμνιος μοῦνος	τῶν	σὺν βασιλέι Ἑλλήνων ἐόντων αὐτομολέει
[8, 118]	τοῦ καταστρώματος ἐπεόντων συχνῶν Περσέων	τῶν	σὺν Ξέρξῃ κομιζομένων, ἐνθαῦτα ἐς
[8, 67]	παρῆσαν μετάπεμπτοι οἱ τῶν ἐθνέων	τῶν	σφετέρων τύραννοι καὶ ταξίαρχοι ἀπὸ
[8, 68]	ναυμαχίην ποιέο. οἱ γὰρ ἄνδρες	τῶν	σῶν ἀνδρῶν κρέσσονες τοσοῦτο εἰσὶ
[8, 106]	προγόνων ἐργάσατο, ἢ σὲ ἢ	τῶν	σῶν τινα, ὅτι με ἀντ᾽
[8, 39]	ἥρωας, Φύλακόν τε καὶ Αὐτόνοον,	τῶν	τὰ τεμένεα ἐστὶ περὶ τὸ
[8, 27]	κρατῆσαι νεκρῶν καὶ ἀσπίδων Φωκέας,	τῶν	τὰς μὲν ἡμισέας ἐς Ἄβας
[8, 30]	Θεσσαλοί. οἱ γὰρ Φωκέες μοῦνοι	τῶν	ταύτῃ ἀνθρώπων οὐκ ἐμήδιζον, κατ᾽
[8, 76]	γίνηται ναυμαχίη, ἐνθαῦτα μάλιστα ἐξοισομένων	τῶν	τε ἀνδρῶν καὶ τῶν ναυηγίων
[8, 115]	τὰ φύλλα καταδρέποντες κατήσθιον, ὁμοίως	τῶν	τε ἡμέρωι καὶ τῶν ἀγρίων,
[8, 19]	τάδε ποιητέα σφι εἶναι ἔλεγε,	τῶν	τε προβάτων τῶν Εὐβοϊκῶν καταθύειν
[8, 124]	περ ἱππέες καλέονται, μέχρι οὔρων	τῶν	Τεγεητικῶν. μοῦνον δὴ τοῦτον πάντων
[8, 137]	ἐξ Ἄργεος ἔφυγον ἐς Ἰλλυριοὺς	τῶν	Τημένου ἀπογόνων τρεῖς ἀδελφεοί, Γαυάνης
[8, 83]	πιστὰ δὴ τὰ λεγόμενα ἦν	τῶν	Τηνίων ῥήματα, παρεσκευάζοντο ὡς ναυμαχήσοντες.
[8, 90]	τόδε ἐν τῷ θορύβῳ τούτῳ.	τῶν	τινες Φοινίκων, τῶν αἱ νέες
[8, 100]	σοὶ δὲ οὔτε τις τούτων	τῶν	τὸ πᾶν σφίσι ἤδη δοκεόντων
[8, 8]	στρατοπέδῳ τούτῳ Σκυλλίης Σκιωναῖος δύτης	τῶν	τότε ἀνθρώπων ἄριστος, ὃς καὶ
[8, 32]	οὐκ αἱρέουσι. οἳ μὲν γὰρ	τῶν	Φωκέων ἐς τὰ ἄκρα τοῦ
[8, 27]	τῆς βασιλέος στρατηλασίης, ἑσσώθησαν ὑπὸ	τῶν	Φωκέων καὶ περιέφθησαν τρηχέως. (ἐπείτε
[8, 33]	ἐνέπρησαν. καί τινας διώκοντες εἷλον	τῶν	Φωκέων πρὸς τοῖσι ὄρεσι, καὶ
[8, 27]	αὐτοῖσι τοιόνδε. γυψώσας ἄνδρας ἑξακοσίους	τῶν	φωκέων τοὺς, ἀρίστους, αὐτούς τε
[8, 27]	Δελφούς· (ἡ δὲ δεκάτη ἐγένετο	τῶν	χρημάτων ἐκ ταύτης τῆς μάχης
[8, 5]	ἀλλ᾽ ἠπιστέατο οἱ μεταλαβόντες τούτων	τῶν	χρημάτων ἐκ τῶν Ἀθηνέων ἐλθεῖν
[8, 5]	ἐπισχεῖν ὧδε ποιέει· Εὐρυβιάδῃ τούτων	τῶν	χρημάτων μεταδιδοῖ πέντε τάλαντα ὡς
[8, 8]	Πήλιον γενομένῃ πολλὰ μὲν ἔσωσε	τῶν	χρημάτων τοῖσι Πέρσῃσι, πολλὰ δὲ
[8, 133]	τι μὲν βουλόμενος ἐκμαθεῖν πρὸς	τῶν	χρηστηρίων ταῦτα ἐνετέλλετο, οὐκ ἔχω
[8, 132]	δεινὸν ἦν τοῖσι Ἕλλησι οὔτε	τῶν	χώρων ἐοῦσι ἐμπείροισι, στρατιῆς τε
[8, 137]	αὐτῶν Περδίκκης τὰ λεπτὰ τῶν	προβάτων.	ἡ δὲ γυνὴ τοῦ βασιλέος
[8, 19]	σφι εἶναι ἔλεγε, τῶν τε	προβάτων	τῶν Εὐβοϊκῶν καταθύειν ὅσα τις
[8, 75]	τὸν δὴ ὕστερον τούτων τῶν	πρηγμάτων	Θεμιστοκλέης Θεσπιέα τε ἐποίησε, ὡς
[8, 133]	δ᾽ ἔγωγε περὶ τῶν παρεόντων	πρηγμάτων	καὶ οὐκ ἄλλων πέρι πέμψαι.
[8, 100]	Πέρσῃσί τοί τι δεδήληται τῶν	πρηγμάτων,	οὐδ᾽ ἐρέεις ὅκου ἐγενόμεθα ἄνδρες
[8, 108]	προχωρέειν οἷόν τε ἔσται τῶν	πρηγμάτων	οὔτε τις κομιδὴ τὰ ὀπίσω
[8, 102]	τε περιεόντος καὶ ἐκείνων τῶν	πρηγμάτων	περὶ οἶκον τὸν σόν· (ἢν
[8, 36]	κατεστεῶτες ἐμαντεύοντο περὶ τῶν ἱρῶν	χρημάτων,	εἴτε σφέα κατὰ γῆς κατορύξωσι
[8, 27]	(ἡ δὲ δεκάτη ἐγένετο τῶν	χρημάτων	ἐκ ταύτης τῆς μάχης οἱ
[8, 5]	ἠπιστέατο οἱ μεταλαβόντες τούτων τῶν	χρημάτων	ἐκ τῶν Ἀθηνέων ἐλθεῖν ἐπὶ
[8, 105]	ἐς Σάρδις τε καὶ Ἔφεσον	χρημάτων	μεγάλων. (παρὰ γὰρ τοῖσι βαρβάροισι
[8, 5]	ὧδε ποιέει· Εὐρυβιάδῃ τούτων τῶν	χρημάτων	μεταδιδοῖ πέντε τάλαντα ὡς παρ᾽
[8, 8]	γενομένῃ πολλὰ μὲν ἔσωσε τῶν	χρημάτων	τοῖσι Πέρσῃσι, πολλὰ δὲ καὶ
[8, 26]	μαχησομένους ἡμέας, οἳ οὐ περὶ	χρημάτων	τὸν ἀγῶνα ποιεῦνται ἀλλὰ περὶ
[8, 37]	δεύτερα ἐπιγενόμενα καὶ διὰ πάντων	φασμάτων	ἄξια θωμάσαι μάλιστα. (ἐπεὶ γὰρ
[8, 76]	δοῖεν τίσιν τῶν ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ	ἀγωνισμάτων.	ἐς δὲ τὴν νησῖδα τὴν
[8, 105]	τὴν ζόην κατεστήσατο ἀπ᾽ ἔργων	ἀνοσιωτάτων·	ὅκως γὰρ κτήσαιτο παῖδας εἴδεος
[8, 106]	ἀνδρῶν ἤδη μάλιστα ἀπ᾽ ἔργων	ἀνοσιωτάτων	τὸν βίον κτησάμενε, τί σε
[8, 124]	ἀποπλεόντων ἑκάστων ἐς τὴν ἑωυτῶν	ἀκρίτων,	ὅμως Θεμιστοκλέης ἐβώσθη τε καὶ
[8, 3]	ναυτικὸν Ἀθηναίοισι χρεὸν εἴη ἐπιτρέπειν.	ἀντιβάντων	δὲ τῶν συμμάχων εἶκον οἱ
[8, 23]	νέας δὲ ταχέας ἀπέστειλαν προκατοψομένας·	ἀπαγγειλάντων	δὲ τούτων τὰ ἦν, οὕτω
[8, 140]	τε μάλιστα οἰκημένων τῶν συμμάχων	πάντων	αἰεί τε φθειρομένων μούνων, ἐξαίρετον
[8, 106]	ἔλεγε ὁ Ἑρμότιμος τάδε. ὦ	πάντων	ἀνδρῶν ἤδη μάλιστα ἀπ᾽ ἔργων
[8, 124]	τῶν Τεγεητικῶν. μοῦνον δὴ τοῦτον	πάντων	ἀνθρώπων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν Σπαρτιῆται
[8, 110]	Ἀθηναίων ἀνὴρ δὲ τῶν συμμάχων	πάντων	ἄριστος καὶ σοφώτατος, φράσοντά τοι
[8, 123]	καὶ τὸν δεύτερον κρίνοντες ἐκ	πάντων,	ἐνθαῦτα πᾶς τις αὐτῶν ἑωυτῷ
[8, 142]	ὑμῖν δὲ δὴ καὶ διὰ	πάντων	ἥκιστα πολλῶν εἵνεκα. ἠγείρατε γὰρ
[8, 26]	ποιέοιεν· εἷς δέ τις πρὸ	πάντων	ἦν ὁ εἰρωτῶν αὐτοὺς ταῦτα.
[8, 83]	προηγόρευε εὖ ἔχοντα μὲν ἐκ	πάντων	Θεμιστοκλέης, τὰ δὲ ἔπεα ἦν
[8, 68]	σοὶ δὲ ἐόντι ἀρίστῳ ἀνδρῶν	πάντων	κακοὶ δοῦλοι εἰσί, οἳ ἐν
[8, 108]	τὰς σχεδίας, τοῦτ᾽ ἂν μέγιστον	πάντων	σφι κακῶν τὴν Ἑλλάδα ἐργάσαιτο.
[8, 105]	ἄλλων δώρων, χρόνου δὲ προϊόντος	πάντων	τῶν εὐνούχων ἐτιμήθη μάλιστα παρὰ
[8, 105]	μεγίστη τίσις ἤδη ἀδικηθέντι ἐγένετο	πάντων	τῶν ἡμεῖς ἴδμεν. ἁλόντα γὰρ
[8, 69]	ἅτε ἐν πρώτοισι τετιμημένης διὰ	πάντων	τῶν συμμάχων, ἐτέρποντο τῇ ἀνακρίσι
[8, 37]	τούτῳ δεύτερα ἐπιγενόμενα καὶ διὰ	πάντων	φασμάτων ἄξια θωμάσαι μάλιστα. (ἐπεὶ
[8, 38]	ἀλαλαγμὸς ἐγίνετο. ~συμμιγέντων δὲ τούτων	πάντων,	φόβος τοῖσι βαρβάροισι ἐνεπεπτώκεε. μαθόντες
[8, 142]	τὴν Ἑλλάδα· (ἄλλως τε τούτων	ἁπάντων	αἰτίους γενέσθαι δουλοσύνης τοῖσι Ἕλλησι
[8, 75]	νῦν παρέχει κάλλιστον ὑμέας ἔργων	ἁπάντων	ἐξεργάσασθαι, ἢν μὴ περιίδητε διαδράντας
[8, 85]	τοῦτο τὸ ἔργον Σάμου ἐτυράννευσε	καταστησάντων	τῶν Περσέων, Φύλακος δὲ εὐεργέτης
[8, 124]	ἐτιμήθη πρὸς τῶν ἐν Σαλαμῖνι	ναυμαχησάντων,	αὐτίκα μετὰ ταῦτα ἐς Λακεδαίμονα
[8, 38]	βοή τε καὶ ἀλαλαγμὸς ἐγίνετο.	~συμμιγέντων	δὲ τούτων πάντων, φόβος τοῖσι
[8, 40]	στρατὸς ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου Ἀθηναίων	δεηθέντων	ἐς Σαλαμῖνα κατίσχει τὰς νέας.
[8, 106]	(ὡς δέ οἱ ταῦτα ὠνείδισε,	ἀχθέντων	τῶν παίδων ἐς ὄψιν ἠναγκάζετο
[8, 9]	σφίσι αὐτοῖσι ἐδίδοσαν. πολλῶν δὲ	λεχθέντων	ἐνίκα τὴν ἡμέρην ἐκείνην αὐτοῦ
[8, 60]	μὲν ἔτι οὐδὲν τῶν πρότερον	λεχθέντων,	ὡς ἐπεὰν ἀπαείρωσι ἀπὸ Σαλαμῖνος
[8, 131]	ἑπτὰ τῶν μετὰ Λευτυχίδεα πρώτων	καταλεχθέντων,	οἱ ἄλλοι βασιλέες ἐγένοντο Σπάρτης.
[8, 49]	προετίθεε. (αἱ γνῶμαι δὲ τῶν	λεγόντων	αἱ πλεῖσται συνεξέπιπτον πρὸς τὸν
[8, 94]	ἠρῶντο ἐπικρατήσαντες τῶν ἐχθρῶν” ταῦτα	λεγόντων	ἀπιστέειν γὰρ τὸν Ἀδείμαντον, αὖτις
[8, 90]	τοιόνδε μισθόν. (ἔτι τούτων ταῦτα	λεγόντων	ἐνέβαλε νηὶ Ἀττικῇ Σαμοθρηικίη νηῦς.
[8, 35]	τοῖσι οἰκίοισι ἔλιπε, πολλῶν αἰεὶ	λεγόντων,	καὶ μάλιστα τὰ Κροίσου τοῦ
[8, 90]	ἐκείνους ἀπολοίατο αἱ νέες, ὡς	προδόντων.	συνήνεικε ὦν οὕτω ὥστε Ἰώνων
[8, 11]	μοῦνος τῶν σὺν βασιλέι Ἑλλήνων	ἐόντων	αὐτομολέει ἐς τοὺς Ἕλληνας, καὶ
[8, 24]	πάσας ἐπέδραμον. ~ἐνθαῦτα δὲ τούτων	ἐόντων,	Ξέρξης ἑτοιμασάμενος τὰ περὶ τοὺς
[8, 87]	αὐτὸν ἐγεγόνεε ἔτι περὶ Ἑλλήσποντον	ἐόντων,	οὐ μέντοι ἔχω γε εἰπεῖν
[8, 106]	Πανιώνιος τῶν ἑωυτοῦ παίδων τεσσέρων	ἐόντων	τὰ αἰδοῖα ἀποτάμνειν, ἀναγκαζόμενος δὲ
[8, 119]	τοὺς πρώτους, τῶν δ᾽ ἐρετέων	ἐόντων	Φοινίκων ὅκως οὐκ ἂν ἴσον
[8, 108]	ἁλισκομένων γε ἢ πρὸ τούτου	ὁμολογεόντων·	τροφήν τε ἕξειν σφέας τὸν
[8, 86]	τεταγμένων ἔτι οὔτε σὺν νόῳ	ποιεόντων	οὐδέν, ἔμελλε τοιοῦτό σφι συνοίσεσθαι
[8, 100]	τῶν τὸ πᾶν σφίσι ἤδη	δοκεόντων	κατεργάσθαι ἀποβὰς ἀπὸ τῶν νεῶν
[8, 67]	συμμῖξαί τε καὶ πυθέσθαι τῶν	ἐπιπλεόντων	τὰς γνώμας. (ἐπεὶ δὲ ἀπικόμενος
[8, 7]	σφι ἔμελλε φανήσεσθαι παρὰ τῶν	περιπλεόντων	ὡς ἡκόντων. ταύτας μὲν δὴ
[8, 91]	βαρβάρων ἐς φυγὴν τραπομένων καὶ	ἐκπλεόντων	πρὸς τὸ Φάληρον, Αἰγινῆται ὑποστάντες
[8, 124]	κρίνειν τῶν Ἑλλήνων φθόνῳ, ἀλλ᾽	ἀποπλεόντων	ἑκάστων ἐς τὴν ἑωυτῶν ἀκρίτων,
[8, 118]	νεός, ὥστε ἐπὶ τοῦ καταστρώματος	ἐπεόντων	συχνῶν Περσέων τῶν σὺν Ξέρξῃ
[8, 60]	ἐπεὰν ἀπαείρωσι ἀπὸ Σαλαμῖνος διαδρήσονται·	παρεόντων	γὰρ τῶν συμμάχων οὐκ ἔφερέ
[8, 88]	καὶ δή τινα εἰπεῖν τῶν	παρεόντων	δέσποτα, ὁρᾷς Ἀρτεμισίην ὡς εὖ
[8, 79]	μάλιστα· ὑπὸ δὲ μεγάθεος τῶν	παρεόντων	κακῶν λήθην ἐκείνων ποιεύμενος ἐξεκαλέετο,
[8, 133]	δοκέω δ᾽ ἔγωγε περὶ τῶν	παρεόντων	πρηγμάτων καὶ οὐκ ἄλλων πέρι
[8, 82]	στρατηγῶν οὐκ ἐπείθοντο τὰ ἐσαγγελθέντα.	~ἀπιστεόντων	δὲ τούτων ἧκε τριήρης ἀνδρῶν
[8, 86]	τῶν μὲν Ἑλλήνων σὺν κόσμῳ	ναυμαχεόντων	καὶ κατὰ τάξιν, τῶν δὲ
[8, 132]	καταπλῶσαι καταρρωδηκότας, τοὺς δὲ Ἕλληνας,	χρηιζόντων	Χίων, τὸ πρὸς τὴν ἠῶ
[8, 52]	τε ἀντεμηχανῶντο καὶ δὴ καὶ	προσιόντων	τῶν βαρβάρων πρὸς τὰς πύλας
[8, 7]	φανήσεσθαι παρὰ τῶν περιπλεόντων ὡς	ἡκόντων.	ταύτας μὲν δὴ περιέπεμπον, τῶν
[8, 85]	τριηράρχων καταλέξαι τῶν νέας Ἑλληνίδας	ἑλόντων,	χρήσομαι δὲ αὐτοῖσι οὐδὲν πλὴν
[8, 140]	ὦν μὴ αὐτίκα ὁμολογήσητε, μεγάλα	προτεινόντων	ἐπ᾽ οἷσι ὁμολογέειν ἐθέλουσι, δειμαίνω
[8, 19]	ἂν τῶν λοιπῶν κατύπερθε γενέσθαι,	ἐλαυνόντων	τῶν Εὐβοέων πρόβατα ἐπὶ τὴν
[8, 63]	τὸν Ἰσθμὸν ἀγάγῃ τὰς νέας·	ἀπολιπόντων	γὰρ Ἀθηναίων οὐκέτι ἐγίνοντο ἀξιόμαχοι
[8, 52]	προδεδωκότος· (οὐδὲ λόγους τῶν Πεισιστρατιδέων	προσφερόντων	περὶ ὁμολογίης ἐνεδέκοντο, ἀμυνόμενοι δὲ
[8, 144]	ὑμέας. νῦν δέ, ὡς οὕτω	ἐχόντων,	στρατιὴν ὡς τάχιστα ἐκπέμπετε. (ὡς
[8, 44]	(Ἀθηναῖοι δὲ ἐπὶ μὲν Πελασγῶν	ἐχόντων	τὴν νῦν Ἑλλάδα καλεομένην ἦσαν
[8, 1]	Χαλκιδέες ἐπλήρουν εἴκοσι, Ἀθηναίων σφι	παρεχόντων	τὰς νέας, Αἰγινῆται δὲ ὀκτωκαίδεκα,
[8, 132]	ἐξενείκαντος τὴν ἐπιχείρησιν ἑνὸς τῶν	μετεχόντων,	οὕτω δὴ οἱ λοιποὶ ἓξ
[8, 80]	καὶ οὐ πείσω, ὡς οὐ	ποιεύντων	τῶν βαρβάρων ταῦτα. ἀλλά σφι
[8, 109]	τοὺς Ἀθηναίους (οὗτοι γὰρ μάλιστα	ἐκπεφευγότων	περιημέκτεον, ὁρμέατό τε ἐς τὸν
[8, 79]	τεταγμένους, ἐδόκεον κατὰ χώρην εἶναι.	~συνεστηκότων	δὲ τῶν στρατηγῶν, ἐξ Αἰγίνης
[8, 50]	ἐμπρήσας Θεσπιέων τὴν πόλιν, αὐτῶν	ἐκλελοιπότων	ἐς Πελοπόννησον, καὶ τὴν Πλαταιέων
[8, 128]	ὁ Ἀρτάβαζος ἐς τὸ συγκείμενον,	ἁμαρτὼν	τοῦ χωρίου τούτου βάλλει ἀνδρὸς
[8, 135]	Μῦν, ἕπεσθαι δέ οἱ τῶν	ἀστῶν	αἱρετοὺς ἄνδρας τρεῖς ἀπὸ τοῦ
[8, 46]	Ἕλληνας Δημοκρίτου σπεύσαντος, ἀνδρὸς τῶν	ἀστῶν	δοκίμου καὶ τότε τριηραρχέοντος. Νάξιοι
[8, 124]	τῶν Ἑλλήνων φθόνῳ, ἀλλ᾽ ἀποπλεόντων	ἑκάστων	ἐς τὴν ἑωυτῶν ἀκρίτων, ὅμως
[8, 111]	καὶ εὐδαίμονες, αἳ καὶ θεῶν	χρηστῶν	ἥκοιεν εὖ, (ἐπεὶ Ἀνδρίους γε
[8, 112]	λόγους αἴτεε χρήματα διὰ τῶν	αὐτῶν	ἀγγέλων, χρεώμενος τοῖσι καὶ πρὸς
[8, 140]	θέειν δὲ αἰεὶ περὶ ὑμέων	αὐτῶν,	ἀλλὰ καταλύσασθε· παρέχει δὲ ὑμῖν
[8, 34]	πλῆθος ἐμήδιζε, τὰς δὲ πόλις	αὐτῶν	ἄνδρες Μακεδόνες διατεταγμένοι ἔσωζον, ὑπὸ
[8, 74]	τῇ Πελοποννήσῳ. (τέως μὲν δὴ	αὐτῶν	ἀνὴρ ἀνδρὶ παραστὰς σιγῇ λόγον
[8, 66]	τοῖσί τε ὑπὸ τοῦ χειμῶνος	αὐτῶν	ἀπολομένοισι καὶ τοῖσι ἐν Θερμοπύλῃσι
[8, 10]	αὐτοὺς καὶ ἐπιστάμενοι ὡς οὐδεὶς	αὐτῶν	ἀπονοστήσει· οὕτω ἀσθενέα σφι ἐφαίνετο
[8, 109]	Ἑλλήσποντον πλέειν καὶ ἐπὶ σφέων	αὐτῶν	βαλόμενοι, εἰ οἱ ἄλλοι μὴ
[8, 36]	πέρην ἐς τὴν Ἀχαιίην διέπεμψαν,	αὐτῶν	δὲ οἱ μὲν πλεῖστοι ἀνέβησαν
[8, 50]	Ξέρξῃ, ἐμπρήσας Θεσπιέων τὴν πόλιν,	αὐτῶν	ἐκλελοιπότων ἐς Πελοπόννησον, καὶ τὴν
[8, 56]	ὡς ἀποθευσόμενοι· τοῖσί τε ὑπολειπομένοισι	αὐτῶν	ἐκυρώθη πρὸ τοῦ Ἰσθμοῦ ναυμαχέειν.
[8, 28]	ἐς τὴν χώρην τὴν ἵππον	αὐτῶν	ἐλυμήναντο ἀνηκέστως. ἐν γὰρ τῇ
[8, 109]	τῇ Ἑλλάδι καταμείναντας ἡμέων τε	αὐτῶν	ἐπιμεληθῆναι καὶ τῶν οἰκετέων, καὶ
[8, 32]	αὐτοὶ ἀνέβησαν. (οἳ δὲ πλεῦνες	αὐτῶν	ἐς τοὺς Ὀζόλας Λοκροὺς ἐξεκομίσαντο,
[8, 27]	οἱ Θεσσαλοὶ καὶ οἱ σύμμαχοι	αὐτῶν	ἐς τοὺς Φωκέας, οὐ πολλοῖσι
[8, 34]	δὲ ἤδη διακρινομένη ἡ στρατιὴ	αὐτῶν	ἐσχίζετο. τὸ μὲν πλεῖστον καὶ
[8, 60]	εὐτυχήσωμεν. ἅμα δὲ τῷ ναυτικῷ	αὐτῶν	ἕψεται καὶ ὁ πεζὸς στρατός,
[8, 123]	ἐκ πάντων, ἐνθαῦτα πᾶς τις	αὐτῶν	ἑωυτῷ ἐτίθετο τὴν ψῆφον, αὐτὸς
[8, 35]	βαρβάρων ταύτῃ ἐτράποντο, ἄλλοι δὲ	αὐτῶν	ἡγεμόνας ἔχοντες ὁρμέατο ἐπὶ τὸ
[8, 68]	πεζὸν στρατόν, ἀτρεμιεῖν τοὺς ἐκεῖθεν	αὐτῶν	ἥκοντας, οὐδέ σφι μελήσει πρὸ
[8, 85]	καὶ τὸν Πειραιέα. ἐθελοκάκεον μέντοι	αὐτῶν	κατὰ τὰς Θεμιστοκλέος ἐντολὰς ὀλίγοι,
[8, 115]	ἔφθειρε. τοὺς δὲ καὶ νοσέοντας	αὐτῶν	κατέλειπε, ἐπιτάσσων τῇσι πόλισι, ἵνα
[8, 27]	τε τούτους καὶ τὰ ὅπλα	αὐτῶν,	νυκτὸς ἐπεθήκατο τοῖσι Θεσσαλοῖσι, προείπας
[8, 116]	ἀσινέες πάντες ἓξ ἐόντες, ἐξώρυξε	αὐτῶν	ὁ πατὴρ τοὺς ὀφθαλμοὺς διὰ
[8, 38]	σφέας, ἐπικαταβάντες ἀπέκτειναν πλῆθός τι	αὐτῶν.	οἱ δὲ περιεόντες ἰθὺ Βοιωτῶν
[8, 102]	πολλάκις ἀγῶνας δραμέονται περὶ σφέων	αὐτῶν	οἱ Ἕλληνες. Μαρδονίου δέ, ἤν
[8, 74]	ἐγίνετο καὶ πολλὰ ἐλέγετο τῶν	αὐτῶν,	οἳ μὲν ὡς ἐς τὴν
[8, 129]	γινομένη. οἱ μὲν δὴ νέειν	αὐτῶν	οὐκ ἐπιστάμενοι διεφθείροντο, τοὺς δὲ
[8, 29]	μνησικακέομεν, ἀλλ᾽ ἡμῖν γενέσθω ἀντ᾽	αὐτῶν	πεντήκοντα τάλαντα ἀργυρίου, καὶ ὑμῖν
[8, 137]	δὲ βοῦς, ὁ δὲ νεώτατος	αὐτῶν	Περδίκκης τὰ λεπτὰ τῶν προβάτων.
[8, 36]	(Δελφοὶ δὲ ταῦτα ἀκούσαντες σφέων	αὐτῶν	πέρι ἐφρόντιζον. τέκνα μέν νυν
[8, 13]	νὺξ ἐγίνετο, τοῖσι δὲ ταχθεῖσι	αὐτῶν	περιπλέειν Εὔβοιαν ἡ αὐτή περ
[8, 9]	ἐπανέπλεον ἐπὶ τοὺς βαρβάρους, ἀπόπειραν	αὐτῶν	ποιήσασθαι βουλόμενοι τῆς τε μάχης
[8, 40]	νέας. τῶνδε δὲ εἵνεκα προσεδεήθησαν	αὐτῶν	σχεῖν πρὸς Σαλαμῖνα Ἀθηναῖοι, ἵνα
[8, 65]	Μητρὶ καὶ τῇ Κούρῃ, καὶ	αὐτῶν	τε ὁ βουλόμενος καὶ τῶν
[8, 135]	δὲ Εὐρωπέα Μῦν ἐξαρπάσαντα παρ᾽	αὐτῶν	τὴν ἐφέροντο δέλτον, τὰ λεγόμενα
[8, 7]	μὲν ταύτῃ ἀπικόμενοι καὶ φράξαντες	αὐτῶν	τὴν ὀπίσω φέρουσαν ὁδόν, σφεῖς
[8, 121]	τραπόμενοι ἐς Κάρυστον καὶ δηιώσαντες	αὐτῶν	τὴν χώρην ἀπαλλάσσοντο ἐς Σαλαμῖνα.
[8, 3]	εἶκον, μέχρι ὅσου κάρτα ἐδέοντο	αὐτῶν,	ὡς διέδεξαν· ὡς γὰρ δὴ
[8, 118]	οὐκ ἔστι οὐδεμία, εἰ μὴ	τούτων	ἀπαλλαγή τις γένηται τῶν πολλῶν
[8, 142]	πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα· (ἄλλως τε	τούτων	ἁπάντων αἰτίους γενέσθαι δουλοσύνης τοῖσι
[8, 132]	καὶ ἐς Σπάρτην ὀλίγῳ πρότερον	τούτων	ἀπικόμενοι ἐδέοντο Λακεδαιμονίων ἐλευθεροῦν τὴν
[8, 88]	συνέβη ὥστε κακὸν ἐργασαμένην ἀπὸ	τούτων	αὐτὴν μάλιστα εὐδοκιμῆσαι παρὰ Ξέρξῃ.
[8, 140]	ὁμολογέειν, ἀνόρθωσον, ὅσα ἐγὼ ἐνέπρησα”	τούτων	δὲ ἀπιγμένων ἀναγκαίως ἔχει μοι
[8, 136]	παθήματα κατεργασαμένους μάλιστα Ἀθηναίους ἐπίστατο.	(τούτων	δὲ προσγενομένων κατήλπιζε εὐπετέως τῆς
[8, 73]	δὲ τὴν Πελοπόννησον ἔθνεα ἑπτά.	τούτων	δὲ τὰ μὲν δύο αὐτόχθονα
[8, 98]	ἀγγελέοντα τὴν παρεοῦσάν σφι συμφορήν.	τούτων	δὲ τῶν ἀγγέλων ἐστὶ οὐδὲν
[8, 142]	οἰκοφθόρησθε χρόνον ἤδη πολλόν. (ἀντὶ	τούτων	δὲ ὑμῖν Λακεδαιμόνιοί τε καὶ
[8, 29]	οἱ ἵπποι τὰ σκέλεα διεφθάρησαν.	~τούτων	δή σφι ἀμφοτέρων ἔχοντες ἔγκοτον
[8, 105]	σφι δὶς ἤδη ἐγένετο. ~ἐκ	τούτων	δὴ τῶν Πηδασέων ὁ Ἑρμότιμος
[8, 97]	μένων πολεμήσειν· Μαρδόνιον δ᾽ οὐδὲν	τούτων	ἐλάνθανε ὡς μάλιστα ἔμπειρον ἐόντα
[8, 96]	τὸ εἰρημένον πολλοῖσι ἔτεσι πρότερον	τούτων	ἐν χρησμῷ Λυσιστράτῳ Ἀθηναίῳ ἀνδρὶ
[8, 24]	χώρας πάσας ἐπέδραμον. ~ἐνθαῦτα δὲ	τούτων	ἐόντων, Ξέρξης ἑτοιμασάμενος τὰ περὶ
[8, 55]	τὰ ἐντεταλμένα. ~τοῦ δὲ εἵνεκεν	τούτων	ἐπεμνήσθην, φράσω. ἔστι ἐν τῇ
[8, 95]	τοῦ καὶ ὀλίγῳ τι πρότερον	τούτων	ἐπεμνήσθην ὡς ἀνδρὸς ἀρίστου, οὗτος
[8, 134]	χρηστηρίων ποιεύμενος ὁκότερα βούλονται ἑλέσθαι	τούτων,	ἑωυτῷ ἢ ἅτε μάντι χρᾶσθαι
[8, 82]	ἐπείθοντο τὰ ἐσαγγελθέντα. ~ἀπιστεόντων δὲ	τούτων	ἧκε τριήρης ἀνδρῶν Τηνίων αὐτομολέουσα,
[8, 115]	καὶ κατ᾽ οὕστινας ἀνθρώπους, τὸν	τούτων	καρπὸν ἁρπάζοντες ἐσιτέοντο· εἰ δὲ
[8, 39]	ἐνέσκηψαν διὰ τῶν βαρβάρων φερόμενοι.	τούτων	μέν νυν τῶν ἀνδρῶν αὕτη
[8, 85]	ἀμφοτέρων. (τοῦδε δὲ εἵνεκα μέμνημαι	τούτων	μούνων, ὅτι Θεομήστωρ μὲν διὰ
[8, 20]	(Βάκιδι γὰρ ὧδε ἔχει περὶ	τούτων	ὁ χρησμός. φράζεο, βαρβαρόφωνος ὅταν
[8, 47]	χωρέων ἐστρατεύοντο. τῶν δὲ ἐκτὸς	τούτων	οἰκημένων Κροτωνιῆται μοῦνοι ἦσαν οἳ
[8, 22]	ὑμῖν ποιέειν. εἰ δὲ μηδέτερον	τούτων	οἷόν τε γίνεσθαι, ἀλλ᾽ ὑπ᾽
[8, 106]	δεύτερα δέ οἱ ὑπισχνεύμενος ἀντὶ	τούτων	ὅσα μιν ἀγαθὰ ποιήσει ἢν
[8, 38]	καὶ ἀλαλαγμὸς ἐγίνετο. ~συμμιγέντων δὲ	τούτων	πάντων, φόβος τοῖσι βαρβάροισι ἐνεπεπτώκεε.
[8, 23]	ταχέας ἀπέστειλαν προκατοψομένας· ἀπαγγειλάντων δὲ	τούτων	τὰ ἦν, οὕτω δὴ ἅμα
[8, 83]	καὶ καταστάσι ἐγγίνεται· (παραινέσας δὲ	τούτων	τὰ κρέσσω αἱρέεσθαι καὶ καταπλέξας
[8, 90]	διαβάλλοντας λαβεῖν τοιόνδε μισθόν. (ἔτι	τούτων	ταῦτα λεγόντων ἐνέβαλε νηὶ Ἀττικῇ
[8, 60]	αὐτοῦ μένων ποιέεσθαι, μηδὲ πειθόμενος	τούτων	τοῖσι λόγοισι ἀναζεύξῃς πρὸς τὸν
[8, 138]	χώρῃ ταύτῃ, τῷ θύουσι οἱ	τούτων	τῶν ἀνδρῶν ἀπ᾽ Ἄργεος ἀπόγονοι
[8, 111]	πενίην τε καὶ ἀμηχανίην, καὶ	τούτων	τῶν θεῶν ἐπηβόλους ἐόντας Ἀνδρίους
[8, 75]	Θεμιστοκλέος παίδων· τὸν δὴ ὕστερον	τούτων	τῶν πρηγμάτων Θεμιστοκλέης Θεσπιέα τε
[8, 100]	ἵππων. σοὶ δὲ οὔτε τις	τούτων	τῶν τὸ πᾶν σφίσι ἤδη
[8, 5]	ἔχων, ἀλλ᾽ ἠπιστέατο οἱ μεταλαβόντες	τούτων	τῶν χρημάτων ἐκ τῶν Ἀθηνέων
[8, 5]	Ἕλληνας ἐπισχεῖν ὧδε ποιέει· Εὐρυβιάδῃ	τούτων	τῶν χρημάτων μεταδιδοῖ πέντε τάλαντα
[8, 73]	ἐόντες Ὀρνεῆται καὶ οἱ περίοικοι.	τούτων	ὦν τῶν ἑπτὰ ἐθνέων αἱ
[8, 101]	βουλευσάμενος ἔφη ὑποκρινέεσθαι ὁκότερον ποιήσει	τούτων.	ὡς δὲ ἐβουλεύετο ἅμα Περσέων
[8, 24]	δὲ καὶ δύο μυριάδες) ὑπολιπόμενος	τούτων	ὡς χιλίους, τοὺς λοιποὺς τάφρους
[8, 111]	δώσειν χρήματα· οὐδέκοτε γὰρ τῆς	ἑωυτῶν	ἀδυναμίης τὴν Ἀθηναίων δύναμιν εἶναι
[8, 124]	ἀλλ᾽ ἀποπλεόντων ἑκάστων ἐς τὴν	ἑωυτῶν	ἀκρίτων, ὅμως Θεμιστοκλέης ἐβώσθη τε
[8, 70]	νήσῳ ἀπολαμφθέντες πολιορκήσονται, ἀπέντες τὴν	ἑωυτῶν	ἀφύλακτον· τῶν δὲ βαρβάρων ὁ
[8, 141]	ἐποίευν, ἐνδεικνύμενοι τοῖσι Λακεδαιμονίοισι τὴν	ἑωυτῶν	γνώμην. ~ὡς δὲ ἐπαύσατο λέγων
[8, 19]	πολεμίους· παραίνεέ τε προειπεῖν τοῖσι	ἑωυτῶν	ἑκάστους πῦρ ἀνακαίειν· κομιδῆς δὲ
[8, 49]	δὲ τῷ Ἰσθμῷ ἐς τοὺς	ἑωυτῶν	ἐξοίσονται. ~ταῦτα τῶν ἀπὸ Πελοποννήσου
[8, 46]	νέες, ἀλλὰ τῇσι μὲν τὴν	ἑωυτῶν	ἐφύλασσον, τριήκοντα δὲ τῇσι ἄριστα
[8, 22]	ποιήσῃ μεταβαλεῖν καὶ γενέσθαι πρὸς	ἑωυτῶν,	ἢ ἐπείτε ἀνενειχθῇ καὶ διαβληθῇ
[8, 86]	τὴν ἡμέρην μακρῷ ἀμείνονες αὐτοὶ	ἑωυτῶν	ἢ πρὸς Εὐβοίῃ, πᾶς τις
[8, 41]	Σαλαμῖνα, Ἀθηναῖοι δὲ ἐς τὴν	ἑωυτῶν.	μετὰ δὲ τὴν ἄπιξιν κήρυγμα
[8, 73]	οὐκ ἐξεχώρησε, ἐκ μέντοι τῆς	ἑωυτῶν,	οἰκέει δὲ τὴν ἀλλοτρίην. (τὰ
[8, 10]	ὁρῶντες ὀλίγας νέας, τὰς δὲ	ἑωυτῶν	πλήθεΐ τε πολλαπλησίας καὶ ἄμεινον
[8, 130]	Ἰωνίην ἀλλ᾽ ἀποχρήσειν σφι τὴν	ἑωυτῶν	φυλάσσειν, σταθμεύμενοι ὅτι σφέας οὐκ
[8, 34]	Βοιωτούς, ἐς γῆν τὴν Ὀρχομενίων.	Βοιωτῶν	δὲ πᾶν τὸ πλῆθος ἐμήδιζε,
[8, 38]	αὐτῶν. οἱ δὲ περιεόντες ἰθὺ	Βοιωτῶν	ἔφευγον. ἔλεγον δὲ οἱ ἀπονοστήσαντες
[8, 50]	αὐτὴν πυρπολέεσθαι. (ὁ γὰρ διὰ	Βοιωτῶν	τραπόμενος στρατὸς ἅμα Ξέρξῃ, ἐμπρήσας
[8, 26]	τις πρὸ πάντων ἦν ὁ	εἰρωτῶν	αὐτοὺς ταῦτα. (οἳ δέ σφι
[8, 122]	ἀκροθίνια οἱ Ἕλληνες ἐς Δελφοὺς	ἐπειρώτων	τὸν θεὸν κοινῇ εἰ λελάβηκε
[8, 131]	τῶν ἑπτὰ τῶν μετὰ Λευτυχίδεα	πρώτων	καταλεχθέντων, οἱ ἄλλοι βασιλέες ἐγένοντο
[8, 47]	~οὗτοι μὲν ἅπαντες ἐντὸς οἰκημένοι	Θεσπρωτῶν	καὶ Ἀχέροντος ποταμοῦ ἐστρατεύοντο· Θεσπρωτοὶ
[8, 61]	Κορίνθιος Ἀδείμαντος ἐπεφέρετο, σιγᾶν τε	κελεύων	τῷ μὴ ἐστὶ πατρὶς καὶ
[8, 128]	ὁ Τιμόξεινος προδιδοὺς τὴν Ποτίδαιαν·	τοξεύων	γὰρ ὁ Ἀρτάβαζος ἐς τὸ
[8, 100]	μεγάλην ἐκ τῆς ναυμαχίης ποιεύμενον,	ὑποπτεύων	δὲ αὐτὸν δρησμὸν βουλεύειν ἐκ
[8, 136]	προσκτήσεσθαι, λεών τε πολλὸν ἄρα	ἀκούων	εἶναι καὶ ἄλκιμον, τά τε
[8, 114]	περὶ Θεσσαλίην, χρηστήριον ἐληλύθεε ἐκ	Δελφῶν	Λακεδαιμονίοισι, Ξέρξην αἰτέειν δίκας τοῦ
[8, 37]	οὐδενί. (ὃ μὲν δὴ ἤιε	Δελφῶν	τοῖσι παρεοῦσι σημανέων τὸ τέρας·
[8, 19]	παλάμην, τῇ ἐλπίζοι τῶν βασιλέος	συμμάχων	ἀποστήσειν τοὺς ἀρίστους. (ταῦτα μέν
[8, 3]	εἴη ἐπιτρέπειν. ἀντιβάντων δὲ τῶν	συμμάχων	εἶκον οἱ Ἀθηναῖοι μέγα πεποιημένοι
[8, 113]	εἵλετο, ἐκ δὲ τῶν ἄλλων	συμμάχων	ἐξελέγετο κατ᾽ ὀλίγους, τοῖσι εἴδεά
[8, 69]	πρώτοισι τετιμημένης διὰ πάντων τῶν	συμμάχων,	ἐτέρποντο τῇ ἀνακρίσι ὡς ἀπολεομένης
[8, 68]	κακοὶ δοῦλοι εἰσί, οἳ ἐν	συμμάχων	λόγῳ λέγονται εἶναι ἐόντες Αἰγύπτιοί
[8, 89]	καὶ Μήδων καὶ τῶν ἄλλων	συμμάχων,	ὀλίγοι δὲ τινὲς καὶ Ἑλλήνων·
[8, 60]	Σαλαμῖνος διαδρήσονται· παρεόντων γὰρ τῶν	συμμάχων	οὐκ ἔφερέ οἱ κόσμον οὐδένα
[8, 140]	τρίβῳ τε μάλιστα οἰκημένων τῶν	συμμάχων	πάντων αἰεί τε φθειρομένων μούνων,
[8, 110]	μὲν Ἀθηναίων ἀνὴρ δὲ τῶν	συμμάχων	πάντων ἄριστος καὶ σοφώτατος, φράσοντά
[8, 62]	αὐτὴν δέειν κτισθῆναι· ὑμεῖς δὲ	συμμάχων	τοιῶνδε μουνωθέντες μεμνήσεσθε τῶν ἐμῶν
[8, 5]	ἐκέρδηνε, ἐλάνθανε δὲ τὰ λοιπὰ	ἔχων,	ἀλλ᾽ ἠπιστέατο οἱ μεταλαβόντες τούτων
[8, 121]	Δελφούς, ἐκ τῶν ἐγένετο ἀνδριὰς	ἔχων	ἐν τῇ χειρὶ ἀκρωτήριον νεός,
[8, 143]	ἥρωσι, τῶν ἐκεῖνος οὐδεμίαν ὄπιν	ἔχων	ἐνέπρησε τούς τε οἴκους καὶ
[8, 126]	Πλαταιικῶν καὶ μᾶλλον ἔτι γενόμενος,	ἔχων	ἓξ μυριάδας στρατοῦ τοῦ Μαρδόνιος
[8, 140]	ἄν κοτε ἐς ὑμέας ἦλθον	ἔχων	λόγους τούσδε· καὶ γὰρ δύναμις
[8, 137]	ὁ δὲ παῖς, ἐτύγχανε γὰρ	ἔχων	μάχαιραν, εἴπας τάδε δεκόμεθα ὦ
[8, 136]	Ἀμύντης ὁ ἐν τῇ Ἀσίῃ,	ἔχων	τὸ οὔνομα τοῦ μητροπάτορος, τῷ
[8, 143]	(σύ τε τοῦ λοιποῦ λόγους	ἔχων	τοιούσδε μὴ ἐπιφαίνεο Ἀθηναίοισι, μηδὲ
[8, 137]	τὴν καπνοδόκην ἐς τὸν οἶκον	ἐσέχων	ὁ ἥλιος, εἶπε θεοβλαβὴς γενόμενος
[8, 85]	(ἔχω μέν νυν συχνῶν οὐνόματα	τριηράρχων	καταλέξαι τῶν νέας Ἑλληνίδας ἑλόντων,
[8, 54]	συλήσαντες ἐνέπρησαν πᾶσαν τὴν ἀκρόπολιν.	~σχὼν	δὲ παντελέως τὰς Ἀθήνας Ξέρξης
[8, 114]	ὁ δὲ γελάσας τε καὶ	κατασχὼν	πολλὸν χρόνον, ὥς οἱ ἐτύγχανε
[8, 105]	χρόνου δὲ προϊόντος πάντων τῶν	εὐνούχων	ἐτιμήθη μάλιστα παρὰ Ξέρξῃ. ~ὡς
[8, 104]	δὲ οὐ τὰ δεύτερα τῶν	εὐνούχων	παρὰ βασιλέι· (οἱ δὲ Πηδασέες
[8, 126]	τὸ ἄλλο στρατόπεδον, οὐκ ἐδικαίου	ἐντυχὼν	ἀπεστεῶσι Ποτιδαιήτῃσι μὴ οὐκ ἐξανδραποδίσασθαι