Livre, chapitre |
[8, 118] |
οὐκ
ἔστι
οὐδεμία,
εἰ
μὴ
|
τούτων |
ἀπαλλαγή
τις
γένηται
τῶν
πολλῶν |
[8, 142] |
πᾶσαν
τὴν
Ἑλλάδα·
(ἄλλως
τε
|
τούτων |
ἁπάντων
αἰτίους
γενέσθαι
δουλοσύνης
τοῖσι |
[8, 132] |
καὶ
ἐς
Σπάρτην
ὀλίγῳ
πρότερον
|
τούτων |
ἀπικόμενοι
ἐδέοντο
Λακεδαιμονίων
ἐλευθεροῦν
τὴν |
[8, 88] |
συνέβη
ὥστε
κακὸν
ἐργασαμένην
ἀπὸ
|
τούτων |
αὐτὴν
μάλιστα
εὐδοκιμῆσαι
παρὰ
Ξέρξῃ. |
[8, 140] |
ὁμολογέειν,
ἀνόρθωσον,
ὅσα
ἐγὼ
ἐνέπρησα”
|
τούτων |
δὲ
ἀπιγμένων
ἀναγκαίως
ἔχει
μοι |
[8, 136] |
παθήματα
κατεργασαμένους
μάλιστα
Ἀθηναίους
ἐπίστατο.
|
(τούτων |
δὲ
προσγενομένων
κατήλπιζε
εὐπετέως
τῆς |
[8, 73] |
δὲ
τὴν
Πελοπόννησον
ἔθνεα
ἑπτά.
|
τούτων |
δὲ
τὰ
μὲν
δύο
αὐτόχθονα |
[8, 98] |
ἀγγελέοντα
τὴν
παρεοῦσάν
σφι
συμφορήν.
|
τούτων |
δὲ
τῶν
ἀγγέλων
ἐστὶ
οὐδὲν |
[8, 142] |
οἰκοφθόρησθε
χρόνον
ἤδη
πολλόν.
(ἀντὶ
|
τούτων |
δὲ
ὑμῖν
Λακεδαιμόνιοί
τε
καὶ |
[8, 29] |
οἱ
ἵπποι
τὰ
σκέλεα
διεφθάρησαν.
|
~τούτων |
δή
σφι
ἀμφοτέρων
ἔχοντες
ἔγκοτον |
[8, 105] |
σφι
δὶς
ἤδη
ἐγένετο.
~ἐκ
|
τούτων |
δὴ
τῶν
Πηδασέων
ὁ
Ἑρμότιμος |
[8, 97] |
μένων
πολεμήσειν·
Μαρδόνιον
δ᾽
οὐδὲν
|
τούτων |
ἐλάνθανε
ὡς
μάλιστα
ἔμπειρον
ἐόντα |
[8, 96] |
τὸ
εἰρημένον
πολλοῖσι
ἔτεσι
πρότερον
|
τούτων |
ἐν
χρησμῷ
Λυσιστράτῳ
Ἀθηναίῳ
ἀνδρὶ |
[8, 24] |
χώρας
πάσας
ἐπέδραμον.
~ἐνθαῦτα
δὲ
|
τούτων |
ἐόντων,
Ξέρξης
ἑτοιμασάμενος
τὰ
περὶ |
[8, 55] |
τὰ
ἐντεταλμένα.
~τοῦ
δὲ
εἵνεκεν
|
τούτων |
ἐπεμνήσθην,
φράσω.
ἔστι
ἐν
τῇ |
[8, 95] |
τοῦ
καὶ
ὀλίγῳ
τι
πρότερον
|
τούτων |
ἐπεμνήσθην
ὡς
ἀνδρὸς
ἀρίστου,
οὗτος |
[8, 134] |
χρηστηρίων
ποιεύμενος
ὁκότερα
βούλονται
ἑλέσθαι
|
τούτων, |
ἑωυτῷ
ἢ
ἅτε
μάντι
χρᾶσθαι |
[8, 82] |
ἐπείθοντο
τὰ
ἐσαγγελθέντα.
~ἀπιστεόντων
δὲ
|
τούτων |
ἧκε
τριήρης
ἀνδρῶν
Τηνίων
αὐτομολέουσα, |
[8, 115] |
καὶ
κατ᾽
οὕστινας
ἀνθρώπους,
τὸν
|
τούτων |
καρπὸν
ἁρπάζοντες
ἐσιτέοντο·
εἰ
δὲ |
[8, 39] |
ἐνέσκηψαν
διὰ
τῶν
βαρβάρων
φερόμενοι.
|
τούτων |
μέν
νυν
τῶν
ἀνδρῶν
αὕτη |
[8, 85] |
ἀμφοτέρων.
(τοῦδε
δὲ
εἵνεκα
μέμνημαι
|
τούτων |
μούνων,
ὅτι
Θεομήστωρ
μὲν
διὰ |
[8, 20] |
(Βάκιδι
γὰρ
ὧδε
ἔχει
περὶ
|
τούτων |
ὁ
χρησμός.
φράζεο,
βαρβαρόφωνος
ὅταν |
[8, 47] |
χωρέων
ἐστρατεύοντο.
τῶν
δὲ
ἐκτὸς
|
τούτων |
οἰκημένων
Κροτωνιῆται
μοῦνοι
ἦσαν
οἳ |
[8, 22] |
ὑμῖν
ποιέειν.
εἰ
δὲ
μηδέτερον
|
τούτων |
οἷόν
τε
γίνεσθαι,
ἀλλ᾽
ὑπ᾽ |
[8, 106] |
δεύτερα
δέ
οἱ
ὑπισχνεύμενος
ἀντὶ
|
τούτων |
ὅσα
μιν
ἀγαθὰ
ποιήσει
ἢν |
[8, 38] |
καὶ
ἀλαλαγμὸς
ἐγίνετο.
~συμμιγέντων
δὲ
|
τούτων |
πάντων,
φόβος
τοῖσι
βαρβάροισι
ἐνεπεπτώκεε. |
[8, 23] |
ταχέας
ἀπέστειλαν
προκατοψομένας·
ἀπαγγειλάντων
δὲ
|
τούτων |
τὰ
ἦν,
οὕτω
δὴ
ἅμα |
[8, 83] |
καὶ
καταστάσι
ἐγγίνεται·
(παραινέσας
δὲ
|
τούτων |
τὰ
κρέσσω
αἱρέεσθαι
καὶ
καταπλέξας |
[8, 90] |
διαβάλλοντας
λαβεῖν
τοιόνδε
μισθόν.
(ἔτι
|
τούτων |
ταῦτα
λεγόντων
ἐνέβαλε
νηὶ
Ἀττικῇ |
[8, 60] |
αὐτοῦ
μένων
ποιέεσθαι,
μηδὲ
πειθόμενος
|
τούτων |
τοῖσι
λόγοισι
ἀναζεύξῃς
πρὸς
τὸν |
[8, 138] |
χώρῃ
ταύτῃ,
τῷ
θύουσι
οἱ
|
τούτων |
τῶν
ἀνδρῶν
ἀπ᾽
Ἄργεος
ἀπόγονοι |
[8, 111] |
πενίην
τε
καὶ
ἀμηχανίην,
καὶ
|
τούτων |
τῶν
θεῶν
ἐπηβόλους
ἐόντας
Ἀνδρίους |
[8, 75] |
Θεμιστοκλέος
παίδων·
τὸν
δὴ
ὕστερον
|
τούτων |
τῶν
πρηγμάτων
Θεμιστοκλέης
Θεσπιέα
τε |
[8, 100] |
ἵππων.
σοὶ
δὲ
οὔτε
τις
|
τούτων |
τῶν
τὸ
πᾶν
σφίσι
ἤδη |
[8, 5] |
ἔχων,
ἀλλ᾽
ἠπιστέατο
οἱ
μεταλαβόντες
|
τούτων |
τῶν
χρημάτων
ἐκ
τῶν
Ἀθηνέων |
[8, 5] |
Ἕλληνας
ἐπισχεῖν
ὧδε
ποιέει·
Εὐρυβιάδῃ
|
τούτων |
τῶν
χρημάτων
μεταδιδοῖ
πέντε
τάλαντα |
[8, 73] |
ἐόντες
Ὀρνεῆται
καὶ
οἱ
περίοικοι.
|
τούτων |
ὦν
τῶν
ἑπτὰ
ἐθνέων
αἱ |
[8, 101] |
βουλευσάμενος
ἔφη
ὑποκρινέεσθαι
ὁκότερον
ποιήσει
|
τούτων. |
ὡς
δὲ
ἐβουλεύετο
ἅμα
Περσέων |
[8, 24] |
δὲ
καὶ
δύο
μυριάδες)
ὑπολιπόμενος
|
τούτων |
ὡς
χιλίους,
τοὺς
λοιποὺς
τάφρους |