Livre, chapitre
[8, 11]	Λυκομήδης Αἰσχραίου, καὶ τὸ ἀριστήιον	ἔλαβε	οὗτος. (τοὺς δ᾽ ἐν τῇ
[8, 106]	(ὡς δὲ ἄρα πανοικίῃ μιν	περιέλαβε,	ἔλεγε ὁ Ἑρμότιμος τάδε. ὦ
[8, 115]	τὴν Ἑλλάδα ἤλαυνε, ἀπιὼν οὐκ	ἀπέλαβε,	ἀλλὰ δόντες οἱ Παίονες τοῖσι
[8, 12]	χειμῶνος τοῦ γενομένου κατὰ Πήλιον,	ὑπέλαβε	ναυμαχίη καρτερή, ἐκ δὲ τῆς
[8, 55]	ἐλαίην ἅμα τῷ ἄλλῳ ἱρῷ	κατέλαβε	ἐμπρησθῆναι ὑπὸ τῶν βαρβάρων· δευτέρῃ
[8, 114]	τὴν ταχίστην Σπαρτιῆται, ὃς ἐπειδὴ	κατέλαβε	ἐοῦσαν ἔτι πᾶσαν τὴν στρατιὴν
[8, 142]	οὐδαμῶς οὔτε κόσμον φέρον οὔτε	γε	ἄλλοισι Ἑλλήνων οὐδαμοῖσι, ὑμῖν δὲ
[8, 59]	δὲ ἀπολυόμενος ἔφη οἱ δέ	γε	ἐγκαταλειπόμενοι οὐ στεφανοῦνται” ~τότε μὲν
[8, 111]	χρηστῶν ἥκοιεν εὖ, (ἐπεὶ Ἀνδρίους	γε	εἶναι γεωπείνας ἐς τὰ μέγιστα
[8, 87]	Ἑλλήσποντον ἐόντων, οὐ μέντοι ἔχω	γε	εἰπεῖν οὔτε εἰ ἐκ προνοίης
[8, 140]	πάντα σφι, ἢν δὴ βούλωνταί	γε	ἐμοὶ ὁμολογέειν, ἀνόρθωσον, ὅσα ἐγὼ
[8, 143]	ὑπεκρίναντο τάδε. καὶ αὐτοὶ τοῦτό	γε	ἐπιστάμεθα ὅτι πολλαπλησίη ἐστὶ τῷ
[8, 108]	καὶ κατὰ ἔθνεα, ἤτοι ἁλισκομένων	γε	ἢ πρὸ τούτου ὁμολογεόντων· τροφήν
[8, 5]	ὁ Θεμιστοκλέης ἐπομόσας (οὐ σύ	γε	ἡμέας ἀπολείψεις, ἐπεί τοι ἐγὼ
[8, 86]	οἷόν περ ἀπέβη. καίτοι ἦσάν	γε	καὶ ἐγένοντο ταύτην τὴν ἡμέρην
[8, 60]	ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον. (ἢν δέ	γε	καὶ τὰ ἐγὼ ἐλπίζω γένηται
[8, 65]	τοῖσι συμμάχοισι. (καὶ ἢν μέν	γε	κατασκήψῃ ἐς τὴν Πελοπόννησον, κίνδυνος
[8, 94]	ὑπὸ Ἀθηναίων, οὐ μέντοι αὐτοί	γε	Κορίνθιοι ὁμολογέουσι, ἀλλ᾽ ἐν πρώτοισι
[8, 140]	ὑμῖν ἄξια ταῦτα, εἰ βασιλεύς	γε	ὁ μέγας μούνοισι ὑμῖν Ἑλλήνων
[8, 144]	κάρτα ἀνθρωπήιον ἦν· ἀτὰρ αἰσχρῶς	γε	οἴκατε ἐξεπιστάμενοι τὸ Ἀθηναίων φρόνημα
[8, 143]	ἡμῖν, ὥστε οὐδὲν δέει τοῦτό	γε	ὀνειδίζειν. ἀλλ᾽ ὅμως ἐλευθερίης γλιχόμενοι
[8, 112]	οὐ τούτους μούνους. (καίτοι Καρυστίοισί	γε	οὐδὲν τούτου εἵνεκα τοῦ κακοῦ
[8, 109]	ἔμαθε ὅτι οὐ πείσει τούς	γε	πολλοὺς πλέειν ἐς τὸν Ἑλλήσποντον
[8, 10]	οἰκότα κάρτα ἐλπίσαντες, τὰς μέν	γε	τῶν Ἑλλήνων ὁρῶντες ὀλίγας νέας,
[8, 59]	προθεῖναι τὸν λόγον τῶν εἵνεκα	συνήγαγε	τοὺς στρατηγούς, πολλὸς ἦν ὁ
[8, 22]	ἐπελέξαντο. τὰ δὲ γράμματα τάδε	ἔλεγε.	ἄνδρες Ἴωνες, οὐ ποιέετε δίκαια
[8, 109]	ἐπὶ Ἑλλησπόντου καὶ Ἰωνίης” (ταῦτα	ἔλεγε	ἀποθήκην μέλλων ποιήσασθαι ἐς τὸν
[8, 79]	(ὡς δὲ ἐξῆλθέ οἱ Θεμιστοκλέης,	ἔλεγε	Ἀριστείδης τάδε. ἡμέας στασιάζειν χρεόν
[8, 65]	ταῦτα μὲν Δίκαιος ὁ Θεοκύδεος	ἔλεγε,	Δημαρήτου τε καὶ ἄλλων μαρτύρων
[8, 60]	ἀμείψατο, πρὸς δὲ τὸν Εὐρυβιάδην	ἔλεγε	ἐκείνων μὲν ἔτι οὐδὲν τῶν
[8, 61]	Κορινθίους πολλά τε καὶ κακὰ	ἔλεγε,	ἑωυτοῖσι τε ἐδήλου λόγῳ ὡς
[8, 106]	δὲ ἄρα πανοικίῃ μιν περιέλαβε,	ἔλεγε	ὁ Ἑρμότιμος τάδε. ὦ πάντων
[8, 81]	πανταχόθεν, ὡς σὺ λέγεις” ~ἐνθαῦτα	ἔλεγε	παρελθὼν ὁ Ἀριστείδης, φάμενος ἐξ
[8, 106]	τὸν Πανιώνιον ἐνθαῦτα. (ἐπιγνοὺς δὲ	ἔλεγε	πρὸς αὐτὸν πολλοὺς καὶ φιλίους
[8, 75]	ὄλβιον. (ὃς τότε πλοίῳ ἀπικόμενος	ἔλεγε	πρὸς τοὺς στρατηγοὺς τῶν βαρβάρων
[8, 109]	εἰ οἱ ἄλλοι μὴ βουλοίατο)	ἔλεγέ	σφι τάδε. (καὶ αὐτὸς ἤδη
[8, 19]	θάλασσαν ταύτην, συλλέξας τοὺς στρατηγοὺς	ἔλεγέ	σφι ὡς δοκέοι ἔχειν τινὰ
[8, 140]	τὰς Ἀθήνας ἀποπεμφθεὶς ὑπὸ Μαρδονίου,	ἔλεγε	τάδε. ἄνδρες Ἀθηναῖοι, Μαρδόνιος τάδε
[8, 24]	σύλλογον ποιησάμενος παντὸς τοῦ στρατοπέδου	ἔλεγε	τάδε. ἄνδρες σύμμαχοι, βασιλεὺς Ξέρξης
[8, 110]	Σίκιννος δὲ ἀναβὰς παρὰ Ξέρξην	ἔλεγε	τάδε. (ἔπεμψέ με Θεμιστοκλέης ὁ
[8, 114]	ἐλθὼν ἐς ὄψιν τὴν Ξέρξεω	ἔλεγε	τάδε. (ὦ βασιλεῦ Μήδων, Λακεδαιμόνιοί
[8, 19]	πρήγμασι τάδε ποιητέα σφι εἶναι	ἔλεγε,	τῶν τε προβάτων τῶν Εὐβοϊκῶν
[8, 112]	καὶ πολιορκέων ἐξαιρήσει. (λέγων ταῦτα	συνέλεγε	χρήματα μεγάλα παρὰ Καρυστίων τε
[8, 129]	ἔμοιγε δοκέουσι. τοὺς δὲ περιγενομένους	ἀπῆγε	Ἀρτάβαζος ἐς Θεσσαλίην παρὰ Μαρδόνιον.
[8, 129]	δὲ τοῦτο λέγοντες εὖ λέγειν	ἔμοιγε	δοκέουσι. τοὺς δὲ περιγενομένους ἀπῆγε
[8, 120]	ὡς αὐτοὶ λέγουσι Ἀβδηρῖται, λέγοντες	ἔμοιγε	οὐδαμῶς πιστά, πρῶτον ἐλύσατο τὴν
[8, 119]	περὶ τοῦ Ξέρξεω νόστου, οὐδαμῶς	ἔμοιγε	πιστὸς οὔτε ἄλλως οὔτε τὸ
[8, 93]	μὲν δή, ὡς πρότερον εἴρηται,	διέφυγε·	ἦσαν δὲ καὶ οἱ ἄλλοι,
[8, 128]	στρατηγός, ὅντινα μὲν τρόπον ἀρχήν,	ἔγωγε	οὐκ ἔχω εἰπεῖν (οὐ γὰρ
[8, 133]	γὰρ ὦν λέγεται· δοκέω δ᾽	ἔγωγε	περὶ τῶν παρεόντων πρηγμάτων καὶ
[8, 120]	ὡς ἐν ἀδείῃ ἐών. τὰ	δὲ	Ἄβδηρα ἵδρυται πρὸς τοῦ Ἑλλησπόντου
[8, 69]	οὐκ ἔα ναυμαχίην ποιέεσθαι· οἳ	δὲ	ἀγαιόμενοί τε καὶ φθονέοντες αὐτῇ,
[8, 107]	τὰς σχεδίας πορευθῆναι βασιλέι. (ἐπεὶ	δὲ	ἀγχοῦ ἦσαν Ζωστῆρος πλέοντες οἱ
[8, 37]	ἀνδρῶν καὶ τοῦ προφήτεω. ~ἐπεὶ	δὲ	ἀγχοῦ ἦσαν οἱ βάρβαροι ἐπιόντες
[8, 16]	τῶν βαρβάρων καὶ ἄνδρες, οὕτω	δὲ	ἀγωνιζόμενοι διέστησαν χωρὶς ἑκάτεροι. ~ἐν
[8, 71]	στρατηγὸς Κλεόμβροτος ὁ Ἀναξανδρίδεω, Λεωνίδεω	δὲ	ἀδελφεός. (ἱζόμενοι δὲ ἐν τῷ
[8, 21]	ἕκαστοι ἐτάχθησαν, Κορίνθιοι πρῶτοι, ὕστατοι	δὲ	Ἀθηναῖοι. ~Ἀθηναίων δὲ νέας τὰς
[8, 93]	ἤκουσαν Ἑλλήνων ἄριστα Αἰγινῆται, ἐπὶ	δὲ	Ἀθηναῖοι, ἀνδρῶν δὲ Πολύκριτός τε
[8, 89]	διεφθάρησαν νέειν οὐκ ἐπιστάμενοι. ἐπεὶ	δὲ	αἱ πρῶται ἐς φυγὴν ἐτράποντο,
[8, 64]	τε καὶ Τελαμῶνα ἐπεκαλέοντο, ἐπὶ	δὲ	Αἰακὸν καὶ τοὺς ἄλλους Αἰακίδας
[8, 91]	τὰς φευγούσας τῶν νεῶν, οἱ	δὲ	Αἰγινῆται τὰς ἐκπλεούσας· ὅκως δὲ
[8, 46]	οὗτοι Δωρικὸν ἀπὸ Κορίνθου. ~νησιωτέων	δὲ	Αἰγινῆται τριήκοντα παρείχοντο. ἦσαν μέν
[8, 46]	πρότερον οὔνομα ἦν Οἰνώνη. μετὰ	δὲ	Αἰγινήτας Χαλκιδέες τὰς ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ
[8, 140]	στέρεσθαι μὲν τῆς χώρης, θέειν	δὲ	αἰεὶ περὶ ὑμέων αὐτῶν, ἀλλὰ
[8, 137]	διπλήσιος ἐγίνετο αὐτὸς ἑωυτοῦ. ἐπεὶ	δὲ	αἰεὶ τὠυτὸ τοῦτο ἐγίνετο, εἶπε
[8, 63]	ἐγίνοντο ἀξιόμαχοι οἱ λοιποί. ταύτην	δὲ	αἱρέεται τὴν γνώμην, αὐτοῦ μένοντας
[8, 137]	τὸν ἄνδρα τὸν ἑωυτῆς· τὸν	δὲ	ἀκούσαντα ἐσῆλθε αὐτίκα ὡς εἴη
[8, 9]	τῶν νεῶν περὶ Εὔβοιαν. ~τοῦτο	δὲ	ἀκούσαντες οἱ Ἕλληνες λόγον σφίσι
[8, 122]	Μακεδὼν Ἀλέξανδρος ὁ χρύσεος. ~πέμψαντες	δὲ	ἀκροθίνια οἱ Ἕλληνες ἐς Δελφοὺς
[8, 137]	τοῖσι δὴ πειθόμενος ἔπεμπε. ~τοῦ	δὲ	Ἀλεξάνδρου τούτου ἕβδομος γενέτωρ Περδίκκης
[8, 139]	Ἀμύντεω παῖς ἦν Ἀλέξανδρος, Ἀμύντης	δὲ	Ἀλκέτεω, Ἀλκέτεω δὲ πατὴρ ἦν
[8, 52]	προσφερόντων περὶ ὁμολογίης ἐνεδέκοντο, ἀμυνόμενοι	δὲ	ἄλλα τε ἀντεμηχανῶντο καὶ δὴ
[8, 140]	τὴν γῆν σφι ἀπόδος, τοῦτο	δὲ	ἄλλην πρὸς ταύτῃ ἑλέσθων αὐτοί,
[8, 89]	Δαρείου, Ξέρξεω ἐὼν ἀδελφεός, ἀπὸ	δὲ	ἄλλοι πολλοί τε καὶ ὀνομαστοὶ
[8, 72]	ὑπεραρρωδέοντες τῇ Ἑλλάδι κινδυνευούσῃ· τοῖσι	δὲ	ἄλλοισι Πελοποννησίοισι ἔμελε οὐδέν. Ὀλύμπια
[8, 119]	ἀποταμεῖν τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. ~οὗτος	δὲ	ἄλλος λέγεται λόγος περὶ τοῦ
[8, 60]	οἱ κόσμον οὐδένα κατηγορέειν· ὁ	δὲ	ἄλλου λόγου εἴχετο, λέγων τάδε.
[8, 116]	στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα. (οἳ	δὲ	ἀλογήσαντες, ἢ ἄλλως σφι θυμὸς
[8, 25]	Ἱστιαίην ἐπὶ τὰς νέας, οἱ	δὲ	ἀμφὶ Ξέρξην ἐς ὁδὸν ὁρμέατο.
[8, 110]	κατέμενον ἐπὶ τῷ πλοίῳ, Σίκιννος	δὲ	ἀναβὰς παρὰ Ξέρξην ἔλεγε τάδε.
[8, 16]	τῶν Ἑλλήνων νέες διεφθείροντο πολλοὶ	δὲ	ἄνδρες, πολλῷ δ᾽ ἔτι πλεῦνες
[8, 116]	ἐστρατεύοντο ἅμα τῷ Πέρσῃ· ἐπεὶ	δὲ	ἀνεχώρησαν ἀσινέες πάντες ἓξ ἐόντες,
[8, 69]	ἀνακρίσι ὡς ἀπολεομένης αὐτῆς. (ἐπεὶ	δὲ	ἀνηνείχθησαν αἱ γνῶμαι ἐς Ξέρξην,
[8, 31]	εἶναι προδόται τῆς Ἑλλάδος. ~ἐπειδὴ	δὲ	ἀνηνείχθησαν οὗτοι οἱ λόγοι, οὕτω
[8, 53]	ἐτράποντο πρὸς τὰς πύλας, ταύτας	δὲ	ἀνοίξαντες τοὺς ἱκέτας ἐφόνευον· ἐπεὶ
[8, 113]	ἅμα μὲν προπέμψαι βασιλέα, ἅμα	δὲ	ἀνωρίη εἶναι τοῦ ἔτεος πολεμέειν,
[8, 140]	ἀνόρθωσον, ὅσα ἐγὼ ἐνέπρησα” τούτων	δὲ	ἀπιγμένων ἀναγκαίως ἔχει μοι ποιέειν
[8, 40]	ἔχοντας ἐν φυλακῇ, τὰ ἄλλα	δὲ	ἀπιέναι. ταῦτα πυνθανόμενοι οὕτω δὴ
[8, 113]	ἔαρι πειρᾶσθαι τῆς Πελοποννήσου. (ὡς	δὲ	ἀπίκατο ἐς τὴν Θεσσαλίην, ἐνθαῦτα
[8, 8]	ἀπικέσθαι ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον. ὡς	δὲ	ἀπίκετο, αὐτίκα ἐσήμηνε τοῖσι στρατηγοῖσι
[8, 140]	ὁ Ἀλέξανδρος ὁ Ἀμύντεω· ὡς	δὲ	ἀπίκετο ἐς τὰς Ἀθήνας ἀποπεμφθεὶς
[8, 101]	νοέουσα τὰ ποιητέα ἦν. (ὡς	δὲ	ἀπίκετο ἡ Ἀρτεμισίη, μεταστησάμενος τοὺς
[8, 138]	οἵους τε γενέσθαι διαβῆναι. οἳ	δὲ	ἀπικόμενοι ἐς ἄλλην γῆν τῆς
[8, 123]	ἀνὰ τὸν πόλεμον τοῦτον. (ὡς	δὲ	ἀπικόμενοι οἱ στρατηγοὶ διένεμον τὰς
[8, 67]	τῶν ἐπιπλεόντων τὰς γνώμας. (ἐπεὶ	δὲ	ἀπικόμενος προΐζετο, παρῆσαν μετάπεμπτοι οἱ
[8, 60]	βαρυτέρας καὶ ἀριθμὸν ἐλάσσονας· τοῦτο	δὲ	ἀπολέεις Σαλαμῖνά τε καὶ Μέγαρα
[8, 59]	ἀγῶσι οἱ προεξανιστάμενοι ῥαπίζονται” ὁ	δὲ	ἀπολυόμενος ἔφη οἱ δέ γε
[8, 106]	τέκνα καὶ τὴν γυναῖκα. (ὡς	δὲ	ἄρα πανοικίῃ μιν περιέλαβε, ἔλεγε
[8, 59]	στρατηγοὺς ἐς τὸ συνέδριον. ~ὡς	δὲ	ἄρα συνελέχθησαν, πρὶν ἢ τὸν
[8, 94]	στρατηγίδα φεύγουσαν ὡσαύτως οἴχεσθαι. (ὡς	δὲ	ἄρα φεύγοντας γίνεσθαι τῆς Σαλαμινίης
[8, 139]	Ἀέροπος, τοῦ δὲ Φίλιππος, Φιλίππου	δὲ	Ἀργαῖος, τοῦ δὲ Περδίκκης ὁ
[8, 1]	καὶ εἴκοσι καὶ ἑπτά· ὑπὸ	δὲ	ἀρετῆς τε καὶ προθυμίης Πλαταιέες
[8, 87]	ἢ τῶν Ἑλλήνων ἠγωνίζοντο· κατὰ	δὲ	Ἀρτεμισίην τάδε ἐγένετο, ἀπ᾽ ὧν
[8, 127]	βασιλέος, καὶ ταύτην ἐπολιόρκεε· εἶχον	δὲ	αὐτὴν Βοττιαῖοι ἐκ τοῦ Θερμαίου
[8, 87]	ἦσαν ἄλλαι νέες φίλιαι, ἡ	δὲ	αὐτῆς πρὸς τῶν πολεμίων μάλιστα
[8, 68]	πρὸ τῶν Ἀθηνέων ναυμαχέειν. (ἢν	δὲ	αὐτίκα ἐπειχθῇς ναυμαχῆσαι, δειμαίνω μὴ
[8, 81]	μὲν ταῦτα εἴπας μετεστήκεε, τῶν	δὲ	αὖτις ἐγίνετο λόγων ἀμφισβασίη· οἱ
[8, 51]	οὐκ ἐκχωρήσαντες ἐς Σαλαμῖνα, πρὸς	δὲ	αὐτοὶ δοκέοντες ἐξευρηκέναι τὸ μαντήιον
[8, 6]	ναυλοχέειν νέας Ἑλληνίδας ὀλίγας, τότε	δὲ	αὐτοὶ ἰδόντες, πρόθυμοι ἦσαν ἐπιχειρέειν,
[8, 80]	ταῦτα δὴ τὰ κάλλιστα, ἢν	δὲ	αὐτοῖσι μὴ πιστὰ γένηται, ὅμοιον
[8, 85]	τῶν νέας Ἑλληνίδας ἑλόντων, χρήσομαι	δὲ	αὐτοῖσι οὐδὲν πλὴν Θεομήστορός τε
[8, 100]	ἐκ τῆς ναυμαχίης ποιεύμενον, ὑποπτεύων	δὲ	αὐτὸν δρησμὸν βουλεύειν ἐκ τῶν
[8, 69]	ὡς οὐ παρεόντος αὐτοῦ, τότε	δὲ	αὐτὸς παρεσκεύαστο θεήσασθαι ναυμαχέοντας. ~ἐπεὶ
[8, 59]	λόγοισι οἷα κάρτα δεόμενος· λέγοντος	δὲ	αὐτοῦ, ὁ Κορίνθιος στρατηγὸς Ἀδείμαντος
[8, 108]	οἱ ἡ στρατιὴ διαφθερέεται, ἐπιχειρέοντι	δὲ	αὐτῷ καὶ ἔργου ἐχομένῳ πάντα
[8, 35]	τῶν βαρβάρων ταύτῃ ἐτράποντο, ἄλλοι	δὲ	αὐτῶν ἡγεμόνας ἔχοντες ὁρμέατο ἐπὶ
[8, 37]	παρεοῦσι σημανέων τὸ τέρας· οἱ	δὲ	βάρβαροι ἐπειδὴ ἐγίνοντο ἐπειγόμενοι κατὰ
[8, 11]	ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον ἀπέπλεον, οἱ	δὲ	βάρβαροι ἐς τὰς Ἀφέτας, πολλὸν
[8, 15]	εἶχον πρὸς τῷ Ἀρτεμισίῳ. οἱ	δὲ	βάρβαροι μηνοειδὲς ποιήσαντες τῶν νεῶν
[8, 32]	τοῦ Κρισαίου πεδίου οἰκημένην. οἱ	δὲ	βάρβαροι τὴν χώρην πᾶσαν ἐπέδραμον
[8, 92]	Πολύκριτος ἀπέρριψε ἐς Θεμιστοκλέα· οἱ	δὲ	βάρβαροι τῶν αἱ νέες περιεγένοντο,
[8, 23]	~Θεμιστοκλέης μὲν ταῦτα ἐνέγραψε· τοῖσι	δὲ	βαρβάροισι αὐτίκα μετὰ ταῦτα πλοίῳ
[8, 91]	πρὸς τοὺς Φοίνικας ἐτράποντο. ~τῶν	δὲ	βαρβάρων ἐς φυγὴν τραπομένων καὶ
[8, 70]	ἀπέντες τὴν ἑωυτῶν ἀφύλακτον· τῶν	δὲ	βαρβάρων ὁ πεζὸς ὑπὸ τὴν
[8, 89]	ἐς τὴν Σαλαμῖνα διένεον. (τῶν	δὲ	βαρβάρων οἱ πολλοὶ ἐν τῇ
[8, 86]	ναυμαχεόντων καὶ κατὰ τάξιν, τῶν	δὲ	βαρβάρων οὔτε τεταγμένων ἔτι οὔτε
[8, 138]	~οἳ μὲν δὴ ἀπήισαν, τῷ	δὲ	βασιλέι σημαίνει τις τῶν παρέδρων
[8, 128]	ἀνδρὸς Ποτιδαιήτεω τὸν ὦμον, τὸν	δὲ	βληθέντα περιέδραμε ὅμιλος, οἷα φιλέει
[8, 72]	οὔτε νυκτὸς οὔτε ἡμέρης. ~οἱ	δὲ	βοηθήσαντες ἐς τὸν Ἰσθμὸν πανδημεὶ
[8, 137]	ὃ μὲν ἵππους νέμων, ὁ	δὲ	βοῦς, ὁ δὲ νεώτατος αὐτῶν
[8, 59]	ὁ δὲ ἀπολυόμενος ἔφη οἱ	δέ	γε ἐγκαταλειπόμενοι οὐ στεφανοῦνται” ~τότε
[8, 60]	ἄξεις ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον. (ἢν	δέ	γε καὶ τὰ ἐγὼ ἐλπίζω
[8, 114]	ἀπέκτεινας ῥυόμενον τὴν Ἑλλάδα” ὁ	δὲ	γελάσας τε καὶ κατασχὼν πολλὸν
[8, 47]	ἀνὴρ τρὶς πυθιονίκης Φάυλλος· Κροτωνιῆται	δὲ	γένος εἰσὶ Ἀχαιοί. ~οἱ μέν
[8, 22]	ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον ἐπελέξαντο. τὰ	δὲ	γράμματα τάδε ἔλεγε. ἄνδρες Ἴωνες,
[8, 88]	ἄνδρες γεγόνασί μοι γυναῖκες, αἱ	δὲ	γυναῖκες ἄνδρες” ταῦτα μὲν Ξέρξην
[8, 96]	ἐλελήθεε πάντας τοὺς Ἕλληνας, Κωλιάδες	δὲ	γυναῖκες ἐρετμοῖσι φρύξουσι τοῦτο δὲ
[8, 137]	τὰ λεπτὰ τῶν προβάτων. ἡ	δὲ	γυνὴ τοῦ βασιλέος αὐτὴ τὰ
[8, 1]	ὀκτωκαίδεκα, Σικυώνιοι δὲ δυοκαίδεκα, Λακεδαιμόνιοι	δὲ	δέκα, Ἐπιδαύριοι δὲ ὀκτώ, Ἐρετριέες
[8, 43]	δὲ πεντεκαίδεκα παρείχοντο νέας, Ἐπιδαύριοι	δὲ	δέκα, Τροιζήνιοι δὲ πέντε, Ἑρμιονέες
[8, 27]	τὰς δὲ ἐς Δελφούς· (ἡ	δὲ	δεκάτη ἐγένετο τῶν χρημάτων ἐκ
[8, 123]	οἳ μὲν δὴ ἐμουνοῦντο, Θεμιστοκλέης	δὲ	δευτερείοισι ὑπερεβάλλετο πολλόν. ~οὐ βουλομένων
[8, 99]	θυσίῃσί τε καὶ εὐπαθείῃσι. (ἡ	δὲ	δευτέρη σφι ἀγγελίη ἐπεσελθοῦσα συνέχεε
[8, 98]	τὰ ἐντεταλμένα τῷ δευτέρῳ, ὁ	δὲ	δεύτερος τῷ τρίτῳ· τὸ δὲ
[8, 37]	ἔξω προκείμενα τοῦ νηοῦ· τὰ	δὲ	δὴ ἐπὶ τούτῳ δεύτερα ἐπιγενόμενα
[8, 142]	γε ἄλλοισι Ἑλλήνων οὐδαμοῖσι, ὑμῖν	δὲ	δὴ καὶ διὰ πάντων ἥκιστα
[8, 112]	δείσαντες ταῦτα ἔπεμπον χρήματα. εἰ	δὲ	δὴ τινὲς καὶ ἄλλοι ἔδοσαν
[8, 84]	φάσμα σφι γυναικὸς ἐφάνη, φανεῖσαν	δὲ	διακελεύσασθαι ὥστε καὶ ἅπαν ἀκοῦσαι
[8, 88]	ἐπίσημον τῆς νεὸς ἐπισταμένους· τὴν	δὲ	διαφθαρεῖσαν ἠπιστέατο εἶναι πολεμίην. (τά
[8, 14]	πλέοντες ἐπέπεσον νηυσὶ Κιλίσσῃσι· ταύτας	δὲ	διαφθείραντες, ὡς εὐφρόνη ἐγίνετο, ἀπέπλεον
[8, 76]	ἵνα τοὺς μὲν περιποιέωσι τοὺς	δὲ	διαφθείρωσι. (ἐποίευν δὲ σιγῇ ταῦτα,
[8, 24]	ὑπὸ τοῦ ναυτικοῦ στρατοῦ. (ὡς	δὲ	διέβη ἐς τὴν Ἱστιαίην ὁ
[8, 18]	διηκοσίοισι καὶ οἰκηίῃ νηί. ~ὡς	δὲ	διέστησαν, ἄσμενοι ἑκάτεροι ἐς ὅρμον
[8, 65]	νέα ἀπέστελλον ἐς Αἴγιναν. ~ἔφη	δὲ	Δίκαιος ὁ Θεοκύδεος, ἀνὴρ Ἀθηναῖος
[8, 1]	ἑπτά, Τροιζήνιοι δὲ πέντε, Στυρέες	δὲ	δύο, καὶ Κήιοι δύο τε
[8, 1]	νέας, Αἰγινῆται δὲ ὀκτωκαίδεκα, Σικυώνιοι	δὲ	δυοκαίδεκα, Λακεδαιμόνιοι δὲ δέκα, Ἐπιδαύριοι
[8, 101]	ὑποκρινέεσθαι ὁκότερον ποιήσει τούτων. ὡς	δὲ	ἐβουλεύετο ἅμα Περσέων τοῖσι ἐπικλήτοισι,
[8, 48]	ἀπ᾽ Ἀθηνέων μίαν ἑκάτεροι. ἀριθμὸς	δὲ	ἐγένετο ὁ πᾶς τῶν νεῶν,
[8, 128]	ἐτόξευον ἐς συγκείμενον χωρίον. (ἐπάιστος	δὲ	ἐγένετο ὁ Τιμόξεινος προδιδοὺς τὴν
[8, 68]	οὕτω ὡς κείνους ἔπρεπε. (τῇ	δὲ	ἐγὼ δοκέω ἀποβήσεσθαι τὰ τῶν
[8, 130]	ἑσσωμένοι ἦσαν τῷ θυμῷ, πεζῇ	δὲ	ἐδόκεον πολλῷ κρατήσειν τὸν Μαρδόνιον.
[8, 25]	οὕτω πολλοὶ ἤθελον θεήσασθαι. διαπεραιωθέντες	δὲ	ἐθηεῦντο διεξιόντες τοὺς νεκρούς· πάντες
[8, 137]	ἀπίκοντο ἐς Λεβαίην πόλιν. (ἐνθαῦτα	δὲ	ἐθήτευον ἐπὶ μισθῷ παρὰ τῷ
[8, 73]	Ἀρκάδες τε καὶ Κυνούριοι· ἓν	δὲ	ἔθνος τὸ Ἀχαιϊκὸν ἐκ μὲν
[8, 102]	μέν σε ἀπελαύνειν ὀπίσω, Μαρδόνιον	δέ,	εἰ ἐθέλει τε καὶ ὑποδέκεται
[8, 8]	οὐκ ἔχω εἰπεῖν ἀτρεκέως, θωμάζω	δὲ	εἰ τὰ λεγόμενα ἐστὶ ἀληθέα·
[8, 53]	ἀποκρήμνου ἐόντος τοῦ χώρου. (ὡς	δὲ	εἶδον αὐτοὺς ἀναβεβηκότας οἱ Ἀθηναῖοι
[8, 1]	δὲ τεσσεράκοντα νέας παρείχοντο, Μεγαρέες	δὲ	εἴκοσι. (καὶ Χαλκιδέες ἐπλήρουν εἴκοσι,
[8, 76]	τὸν πορθμὸν τῇσι νηυσί. (τῶνδε	δὲ	εἵνεκα ἀνῆγον τὰς νέας, ἵνα
[8, 85]	τοῦ Ἱστιαίου, Σαμίων ἀμφοτέρων. (τοῦδε	δὲ	εἵνεκα μέμνημαι τούτων μούνων, ὅτι
[8, 40]	Σαλαμῖνα κατίσχει τὰς νέας. τῶνδε	δὲ	εἵνεκα προσεδεήθησαν αὐτῶν σχεῖν πρὸς
[8, 55]	Ἀθηναίων ἐποίησαν τὰ ἐντεταλμένα. ~τοῦ	δὲ	εἵνεκεν τούτων ἐπεμνήσθην, φράσω. ἔστι
[8, 65]	τὸ φθεγγόμενον εἴη τοῦτο. αὐτὸς	δὲ	εἰπεῖν Δημάρητε, οὐκ ἔστι ὅκως
[8, 88]	μηδένα ἀποσωθέντα κατήγορον γενέσθαι. Ξέρξην	δὲ	εἰπεῖν λέγεται πρὸς τὰ φραζόμενα
[8, 46]	πλεούσῃσι ἐν Σαλαμῖνι ἐναυμάχησαν. Αἰγινῆται	δὲ	εἰσὶ Δωριέες ἀπὸ Ἐπιδαύρου· (τῇ
[8, 46]	δοκίμου καὶ τότε τριηραρχέοντος. Νάξιοι	δὲ	εἰσὶ Ἴωνες ἀπὸ Ἀθηνέων γεγονότες.
[8, 108]	ἤδη τὸν ἀγῶνα ἐκέλευε. ταύτης	δὲ	εἴχοντο τῆς γνώμης καὶ Πελοποννησίων
[8, 32]	καὶ οὐκ ἐδόκεε Θεσσαλοῖσι. ~ὡς	δὲ	ἐκ τῆς Δωρίδος ἐς τὴν
[8, 44]	μέν νυν Πελοποννησίων ἐστρατεύοντο, οἱ	δὲ	ἐκ τῆς ἔξω ἠπείρου, Ἀθηναῖοι
[8, 125]	ἡμεῖς ἴδμεν Σπαρτιῆται προέπεμψαν. ~ὡς	δὲ	ἐκ τῆς Λακεδαίμονος ἀπίκετο ἐς
[8, 68]	ἀλλὰ σφέας διασκεδᾷς, κατὰ πόλις	δὲ	ἕκαστοι φεύξονται. οὔτε γὰρ σῖτος
[8, 118]	ἀποσωθῆναι ἐς τὴν Ἀσίην. ὡς	δὲ	ἐκβῆναι τάχιστα ἐς γῆν τὸν
[8, 47]	ἐξ ἐσχατέων χωρέων ἐστρατεύοντο. τῶν	δὲ	ἐκτὸς τούτων οἰκημένων Κροτωνιῆται μοῦνοι
[8, 106]	εὑρίσκει τὸν Πανιώνιον ἐνθαῦτα. (ἐπιγνοὺς	δὲ	ἔλεγε πρὸς αὐτὸν πολλοὺς καὶ
[8, 73]	ἐκ τοῦ μέσου κατέατο· εἰ	δὲ	ἐλευθέρως ἔξεστι εἰπεῖν, ἐκ τοῦ
[8, 70]	παρεσκευάζοντο ἐς τὴν ὑστεραίην. (τοὺς	δὲ	Ἕλληνας εἶχε δέος τε καὶ
[8, 131]	πεσέεται τὰ Μαρδονίου πρήγματα. ~τοὺς	δὲ	Ἕλληνας τό τε ἔαρ γινόμενον
[8, 132]	μὴ τολμᾶν καταπλῶσαι καταρρωδηκότας, τοὺς	δὲ	Ἕλληνας, χρηιζόντων Χίων, τὸ πρὸς
[8, 121]	ἐπιβῆναι ἐπὶ τὴν νέα. ~οἱ	δὲ	Ἕλληνες ἐπείτε οὐκ οἷοί τε
[8, 18]	ἑκάτεροι ἐς ὅρμον ἠπείγοντο. οἱ	δὲ	Ἕλληνες ὡς διακριθέντες ἐκ τῆς
[8, 111]	ταῦτα σημήναντες ἀπέπλεον ὀπίσω. ~οἱ	δὲ	Ἓλληνες, ἐπείτε σφι ἀπέδοξε μήτ᾽
[8, 1]	Ἱστοριῶν ὀγδόη ἐπιγραφομένη Οὐρανία ~οἱ	δὲ	Ἑλλήνων ἐς τὸν ναυτικὸν στρατὸν
[8, 17]	ἀνδράσι εἷλον Ἑλληνίδας πέντε. τῶν	δὲ	Ἑλλήνων κατὰ ταύτην τὴν ἡμέρην
[8, 40]	τοῦ ἱροῦ ἀπαλλαγὴ γίνεται. ~ὁ	δὲ	Ἑλλήνων ναυτικὸς στρατὸς ἀπὸ τοῦ
[8, 11]	ἐν τῷ στρατοπέδῳ ἄνδρα. πρῶτος	δὲ	Ἑλλήνων νέα τῶν πολεμίων εἷλε
[8, 14]	ἄγειν ἐν τῷ παρεόντι. τοῖσι	δε	Ἕλλησι ἐπεβοήθεον νέες τρεῖς καὶ
[8, 11]	πλεῖστος ἀνὰ τὰ στρατόπεδα. ~τοῖσι	δὲ	Ἕλλησι ὡς ἐσήμηνε, πρῶτα μὲν
[8, 83]	κατέδεε ἐς τὸν ἀριθμόν. ~τοῖσι	δὲ	Ἕλλησι ὡς πιστὰ δὴ τὰ
[8, 109]	τῶν ἄλλων οἱ στρατηγοί. ~ὡς	δὲ	ἔμαθε ὅτι οὐ πείσει τούς
[8, 96]	δὲ γυναῖκες ἐρετμοῖσι φρύξουσι τοῦτο	δὲ	ἔμελλε ἀπελάσαντος βασιλέος ἔσεσθαι. ~Ξέρξης
[8, 56]	μέν νυν ταῦτα ἔφρασαν. ~οἱ	δὲ	ἐν Σαλαμῖνι Ἕλληνες, ὥς σφι
[8, 74]	νηυσὶ οὐκ ἐλπίζοντες ἐλλάμψεσθαι· οἳ	δὲ	ἐν Σαλαμῖνι ὅμως ταῦτα πυνθανόμενοι
[8, 78]	οὔτε παρ᾽ ἄλλων ἐνδέκομαι. ~τῶν	δὲ	ἐν Σαλαμῖνι στρατηγῶν ἐγίνετο ὠθισμὸς
[8, 130]	πολλῷ κρατήσειν τὸν Μαρδόνιον. (ἐόντες	δὲ	ἐν Σάμῳ ἅμα μὲν ἐβουλεύοντο
[8, 23]	ἁλὴς ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον. ἐπισχόντες	δὲ	ἐν τούτῳ τῷ χώρῳ μέχρι
[8, 22]	κατέζευχθε ἢ ὥστε ἀπίστασθαι, ὑμεῖς	δὲ	ἐν τῷ ἔργῳ, ἐπεὰν συμμίσγωμεν,
[8, 71]	Ἀναξανδρίδεω, Λεωνίδεω δὲ ἀδελφεός. (ἱζόμενοι	δὲ	ἐν τῷ Ἰσθμῷ καὶ συγχώσαντες
[8, 87]	κατὰ τύχην παραπεσοῦσα νηῦς. (ὡς	δὲ	ἐνέβαλέ τε καὶ κατέδυσε, εὐτυχίῃ
[8, 98]	δὲ δεύτερος τῷ τρίτῳ· τὸ	δὲ	ἐνθεῦτεν ἤδη κατ᾽ ἄλλον καὶ
[8, 74]	ποιεύμενοι τὴν Εὐρυβιάδεω ἀβουλίην· τέλος	δὲ	ἐξερράγη ἐς τὸ μέσον. σύλλογός
[8, 79]	νέας πρὸς τὸν Ἰσθμόν. (ὡς	δὲ	ἐξῆλθέ οἱ Θεμιστοκλέης, ἔλεγε Ἀριστείδης
[8, 90]	τῶν Σαμοθρηίκων τὴν νέα. ἅτε	δὲ	ἐόντες ἀκοντισταὶ οἱ Σαμοθρήικες τοὺς
[8, 68]	τοῖσι δὲ κακοῖσι χρηστοί. σοὶ	δὲ	ἐόντι ἀρίστῳ ἀνδρῶν πάντων κακοὶ
[8, 68]	οὔτε ἐλάχιστα ἀποδεξαμένη. δέσποτα, τὴν	δὲ	ἐοῦσαν γνώμην με δίκαιον ἐστὶ
[8, 71]	διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ τεῖχος. ἅτε	δὲ	ἐουσέων μυριάδων πολλέων καὶ παντὸς
[8, 142]	Λακεδαιμονίοισι τὴν ἑωυτῶν γνώμην. ~ὡς	δὲ	ἐπαύσατο λέγων Ἀλέξανδρος, διαδεξάμενοι ἔλεγον
[8, 83]	μὲν ἐκ πάντων Θεμιστοκλέης, τὰ	δὲ	ἔπεα ἦν πάντα κρέσσω τοῖσι
[8, 80]	οἱ Ἕλληνες, ἀέκοντας παραστήσασθαι. σὺ	δὲ	ἐπεί περ ἥκεις χρηστὰ ἀπαγγέλλων,
[8, 76]	πολλοὺς τῶν Περσέων ἀπεβιβάσαντο· τοῦτο	δέ,	ἐπειδὴ ἐγίνοντο μέσαι νύκτες, ἀνῆγον
[8, 129]	τοιούτῳ τρόπῳ ἐπάιστος ἐγεγόνεε· Ἀρταβάζῳ	δὲ	ἐπειδὴ πολιορκέοντι ἐγεγόνεσαν τρεῖς μῆνες,
[8, 110]	μὲν ταῦτα λέγων διέβαλλε, Ἀθηναῖοι	δὲ	ἐπείθοντο· ἐπειδὴ γὰρ καὶ πρότερον
[8, 26]	ἀγῶνα γυμνικὸν καὶ ἱππικόν. ὁ	δὲ	ἐπείρετο ὅ τι τὸ ἄεθλον
[8, 125]	ἀλλ᾽ οὐ δι᾽ ἑωυτόν. (ὁ	δέ,	ἐπείτε οὐκ ἐπαύετο λέγων ταῦτα
[8, 142]	οἱ ἀπὸ Σπάρτης ἄγγελοι ἡμέας	δὲ	ἔπεμψαν Λακεδαιμόνιοι δεησομένους ὑμέων μήτε
[8, 32]	οὕτω ἦγον τὸν στρατόν· ὁκόσα	δὲ	ἐπέσχον, πάντα ἐπέφλεγον καὶ ἔκειρον,
[8, 44]	νυν τούτους σώζοντες ἐλείφθησαν. (Ἀθηναῖοι	δὲ	ἐπὶ μὲν Πελασγῶν ἐχόντων τὴν
[8, 121]	καὶ ἐς ἐμὲ ἦν, τὴν	δὲ	ἐπὶ Σούνιον, τὴν δὲ τῷ
[8, 65]	ἐν τῇ ἠπείρῳ ἔσται, ἢν	δὲ	ἐπὶ τὰς νέας τράπηται τὰς
[8, 130]	Ἄβυδον, ἐχειμέριζε ἐν Κύμῃ. ἔαρος	δὲ	ἐπιλάμψαντος πρώιος συνελέγετο ἐς Σάμον·
[8, 136]	οἴχεσθαι ἀπιόντα ἐς Θεσσαλίην. ~Μαρδόνιος	δὲ	ἐπιλεξάμενος ὅ τι δὴ λέγοντα
[8, 7]	τὴν ὀπίσω φέρουσαν ὁδόν, σφεῖς	δὲ	ἐπισπόμενοι ἐξ ἐναντίης. (ταῦτα βουλευσάμενοι
[8, 129]	αὐτῶν οὐκ ἐπιστάμενοι διεφθείροντο, τοὺς	δὲ	ἐπισταμένους οἱ Ποτιδαιῆται ἐπιπλώσαντες πλοίοισι
[8, 28]	κενεοὺς ἐς αὐτὴν κατέθηκαν, χοῦν	δὲ	ἐπιφορήσαντες καὶ ὁμοιώσαντες τῷ ἄλλῳ
[8, 106]	ἐόντων τὰ αἰδοῖα ἀποτάμνειν, ἀναγκαζόμενος	δὲ	ἐποίεε ταῦτα· αὐτοῦ τε, ὡς
[8, 54]	συγκαλέσας Ἀθηναίων τοὺς φυγάδας, ἑωυτῷ	δὲ	ἑπομένους, ἐκέλευε τρόπῳ τῷ σφετέρῳ
[8, 45]	παρείχοντο καὶ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ, Ἀμπρακιῶται	δὲ	ἑπτὰ νέας ἔχοντες ἐπεβοήθησαν, Λευκάδιοι
[8, 1]	δέκα, Ἐπιδαύριοι δὲ ὀκτώ, Ἐρετριέες	δὲ	ἑπτά, Τροιζήνιοι δὲ πέντε, Στυρέες
[8, 108]	παραρτέοντό τε ὡς ἀλεξησόμενοι. ἐπεὶ	δὲ	ἐπύθοντο τὰς νέας οἰχωκυίας, αὐτίκα
[8, 40]	μὲν εὗρον οὐδὲν ἐόν, οἳ	δὲ	ἐπυνθάνοντο τὸν Ἰσθμὸν αὐτοὺς τειχέοντας,
[8, 44]	Κέκροπος βασιλέος ἐκλήθησαν Κεκροπίδαι, ἐκδεξαμένου	δὲ	Ἐρεχθέος τὴν ἀρχὴν Ἀθηναῖοι μετωνομάσθησαν,
[8, 43]	τῆς Δρυοπίδος ὕστατα ὁρμηθέντες. οἱ	δὲ	Ἑρμιονέες εἰσὶ Δρύοπες, ὑπὸ Ἡρακλέος
[8, 73]	Αἰτωλῶν δὲ Ἦλις μούνη, Δρυόπων	δὲ	Ἑρμιών τε καὶ Ἀσίνη ἡ
[8, 41]	πλεῖστοι ἐς Τροίζηνα ἀπέστειλαν, οἳ	δὲ	ἐς Αἴγιναν, οἳ δὲ ἐς
[8, 36]	τὸ Κωρύκιον ἄντρον ἀνηνείκαντο, οἳ	δὲ	ἐς Ἄμφισσαν τὴν Λοκρίδα ὑπεξῆλθον.
[8, 27]	ἡμισέας ἐς Ἄβας ἀνέθεσαν τὰς	δὲ	ἐς Δελφούς· (ἡ δὲ δεκάτη
[8, 41]	οἳ δὲ ἐς Αἴγιναν, οἳ	δὲ	ἐς Σαλαμῖνα. (ἔσπευσαν δὲ ταῦτα
[8, 41]	κατέσχον ἐς τὴν Σαλαμῖνα, Ἀθηναῖοι	δὲ	ἐς τὴν ἑωυτῶν. μετὰ δὲ
[8, 49]	καὶ ἑβδομήκοντα καὶ ὀκτώ. ~ὡς	δὲ	ἐς τὴν Σαλαμῖνα συνῆλθον οἱ
[8, 28]	οἱ Φωκέες πολιορκέοντας ἑωυτούς· ἐσβαλοῦσαν	δὲ	ἐς τὴν χώρην τὴν ἵππον
[8, 53]	τείχεος κάτω καὶ διεφθείροντο, οἳ	δὲ	ἐς τὸ μέγαρον κατέφευγον. τῶν
[8, 137]	τοῦ οἴκου τὸν ἥλιον, περιγράψας	δέ,	ἐς τὸν κόλπον τρὶς ἀρυσάμενος
[8, 66]	καὶ ἄλλων μαρτύρων καταπτόμενος. ~οἱ	δὲ	ἐς τὸν Ξέρξεω ναυτικὸν στρατὸν
[8, 92]	οὕτω σωθῆναι ἐς Αἴγιναν. (ὡς	δὲ	ἐσεῖδε τὴν νέα τὴν Ἀττικὴν
[8, 138]	ἐπ᾽ αὐτοὺς ἱππέας ἀπολέοντας. ποταμὸς	δὲ	ἐστὶ ἐν τῇ χώρῃ ταύτῃ,
[8, 131]	ἄλλοι βασιλέες ἐγένοντο Σπάρτης. Ἀθηναίων	δὲ	ἐστρατήγεε Ξάνθιππος ὁ Ἀρίφρονος. ~ὡς
[8, 22]	τοῦτο μὴ δυνατὸν ποιῆσαι, ὑμεῖς	δὲ	ἔτι καὶ νῦν ἐκ τοῦ
[8, 124]	Λακεδαιμόνιοι καλῶς μὲν ὑπεδέξαντο, μεγάλως	δὲ	ἐτίμησαν. ἀριστήια μέν νυν ἔδοσαν
[8, 85]	ἐτυράννευσε καταστησάντων τῶν Περσέων, Φύλακος	δὲ	εὐεργέτης βασιλέος ἀνεγράφη καὶ χώρῃ
[8, 109]	ἀναλαμβάνειν τὴν προτέρην κακότητα. ἡμεῖς	δέ,	εὕρημα γὰρ εὑρήκαμεν ἡμέας τε
[8, 135]	χρήσωνται τῷ παρεόντι πρήγματι· τὸν	δὲ	Εὐρωπέα Μῦν ἐξαρπάσαντα παρ᾽ αὐτῶν
[8, 12]	αὐτῷ χῶρον ἐν Σαλαμῖνι. ~ὡς	δὲ	εὐφρόνη ἐγεγόνεε, ἦν μὲν τῆς
[8, 58]	τὴν νέα τὴν Εὐρυβιάδεω. ἀπικόμενος	δὲ	ἔφη ἐθέλειν οἱ κοινόν τι
[8, 10]	Ἑλλήνων ὁρῶντες ὀλίγας νέας, τὰς	δὲ	ἑωυτῶν πλήθεΐ τε πολλαπλησίας καὶ
[8, 96]	νησῖδι ταύτῃ κατεφόνευσαν πάντας. ~ὡς	δὲ	ἡ ναυμαχίη διελέλυτο, κατειρύσαντες ἐς
[8, 34]	βάρβαροι ἀπίκοντο ἐς Πανοπέας. ἐνθεῦτεν	δὲ	ἤδη διακρινομένη ἡ στρατιὴ αὐτῶν
[8, 73]	τε καὶ δόκιμοι πόλιες, Αἰτωλῶν	δὲ	Ἦλις μούνη, Δρυόπων δὲ Ἑρμιών
[8, 55]	ἐμπρησθῆναι ὑπὸ τῶν βαρβάρων· δευτέρῃ	δὲ	ἡμέρῃ ἀπὸ τῆς ἐμπρήσιος Ἀθηναίων
[8, 15]	ὀπίσω ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον. ~τρίτῃ	δὲ	ἡμέρῃ δεινόν τι ποιησάμενοι οἱ
[8, 108]	ἀλλ᾽ ἄκραι, συλλεχθέντες ἐκομίζοντο. ~ὡς	δὲ	ἡμέρη ἐγίνετο, ὁρῶντες οἱ Ἕλληνες
[8, 102]	σφέων αὐτῶν οἱ Ἕλληνες. Μαρδονίου	δέ,	ἤν τι πάθῃ, λόγος οὐδεὶς
[8, 102]	γὰρ σοὶ δοῦλοι κατεργάσαντο. τοῦτο	δὲ	ἢν τὰ ἐναντία τῆς Μαρδονίου
[8, 25]	ἐθηεῦντο διεξιόντες τοὺς νεκρούς· πάντες	δὲ	ἠπιστέατο τοὺς κειμένους εἶναι πάντας
[8, 113]	ἐλάσσονες ἦσαν τῶν Περσέων, ῥώμῃ	δὲ	ἥσσονες. ὥστε σύμπαντας τριήκοντα μυριάδας
[8, 112]	τοῦ κακοῦ ὑπερβολὴ ἐγένετο· Πάριοι	δὲ	Θεμιστοκλέα χρήμασι ἱλασάμενοι διέφυγον τὸ
[8, 5]	Εὐβοίης ποιήσονται τὴν ναυμαχίην. ~ὁ	δὲ	Θεμιστοκλέης τοὺς Ἕλληνας ἐπισχεῖν ὧδε
[8, 63]	μεμνήσεσθε τῶν ἐμῶν λόγων” ~ταῦτα	δὲ	Θεμιστοκλέος λέγοντος ἀνεδιδάσκετο Εὐρυβιάδης· δοκέειν
[8, 36]	ἐκκομίσωσι ἐς ἄλλην χώρην. ὁ	δὲ	θεός σφεας οὐκ ἔα κινέειν,
[8, 50]	καὶ πάντα ἐκεῖνα ἐδηίου. ἐνέπρησε	δὲ	Θέσπειάν τε καὶ Πλάταιαν πυθόμενος
[8, 30]	τὸ ἔχθος τὸ Θεσσαλῶν· (εἰ	δὲ	Θεσσαλοὶ τὰ Ἑλλήνων ηὖξον, ὡς
[8, 135]	ἱρὸν καλέεται μὲν Πτῷον, ἔστι	δὲ	Θηβαίων, κεῖται δὲ ὑπὲρ τῆς
[8, 136]	Ἀλεξάνδρου γὰρ ἀδελφεὴν Γυγαίην, Ἀμύντεω	δὲ	θυγατέρα, Βουβάρης ἀνὴρ Πέρσης ἔσχε,
[8, 135]	Θηβαίων οὐδενὶ αὐτόθι ἐγκατακοιμηθῆναι. ~τότε	δὲ	θῶμά μοι μέγιστον γενέσθαι λέγεται
[8, 137]	καὶ Ἀέροπος καὶ Περδίκκης, ἐκ	δὲ	Ἰλλυριῶν ὑπερβαλόντες ἐς τὴν ἄνω
[8, 46]	καὶ Ἐρετριέες τὰς ἑπτά· οὗτοι	δὲ	Ἴωνες εἰσί. μετὰ δὲ Κήιοι
[8, 93]	γὰρ Ἀθηναίων τριηράρχοισι παρεκεκέλευστο, πρὸς	δὲ	καὶ ἄεθλον ἔκειτο μύριαι δραχμαί,
[8, 74]	χώρης δοριαλώτου μένοντας μάχεσθαι, Ἀθηναῖοι	δὲ	καὶ Αἰγινῆται καὶ Μεγαρέες αὐτοῦ
[8, 118]	Ξέρξη ἀπικνέονται ἐς Σάρδις. ~ἔστι	δὲ	καὶ ἄλλος ὅδε λόγος λεγόμενος,
[8, 8]	τῶν χρημάτων τοῖσι Πέρσῃσι, πολλὰ	δὲ	καὶ αὐτὸς περιεβάλετο· οὗτος ὁ
[8, 40]	ὑπεξαγάγωνται ἐκ τῆς Ἀττικῆς, πρὸς	δὲ	καὶ βουλεύσωνται τὸ ποιητέον αὐτοῖσι
[8, 124]	ἔδοσαν Εὐρυβιάδῃ ἐλαίης στέφανον, σοφίης	δὲ	καὶ δεξιότητος Θεμιστοκλέι καὶ τούτῳ
[8, 94]	ὅρμησαι καταπροδοὺς τοὺς Ἕλληνας· οἳ	δὲ	καὶ δὴ νικῶσι ὅσον αὐτοὶ
[8, 100]	αὐτίκα πειρώμεθα τῆς Πελοποννήσου· εἰ	δὲ	καὶ δοκέει ἐπισχεῖν, παρέχει ποιέειν
[8, 24]	ἦσαν νεκροὶ ἐν Θερμοπύλῃσι (ἦσαν	δὲ	καὶ δύο μυριάδες) ὑπολιπόμενος τούτων
[8, 32]	ἄκρα τοῦ Παρνησοῦ ἀνέβησαν. ἔστι	δὲ	καὶ ἐπιτηδέη δέξασθαι ὅμιλον τοῦ
[8, 10]	τὰ τῶν Ἑλλήνων πρήγματα. (ὅσοισι	δὲ	καὶ ἡδομένοισι ἦν τὸ γινόμενον,
[8, 72]	ἄλλοισι Πελοποννησίοισι ἔμελε οὐδέν. Ὀλύμπια	δὲ	καὶ Κάρνεια παροιχώκεε ἤδη. ~οἰκέει
[8, 130]	νεῶν καὶ ἐχειμέρισαν αὐτοῦ· Περσέων	δὲ	καὶ Μήδων οἱ πλεῦνες ἐπεβάτευον.
[8, 131]	ἀριθμὸν δέκα καὶ ἑκατόν. (στρατηγὸς	δὲ	καὶ ναύαρχος ἦν Λευτυχίδης ὁ
[8, 115]	δυσεντερίη κατ᾽ ὁδὸν ἔφθειρε. τοὺς	δὲ	καὶ νοσέοντας αὐτῶν κατέλειπε, ἐπιτάσσων
[8, 126]	ἀπέστασαν ἀπὸ τῶν βαρβάρων· ὣς	δὲ	καὶ οἱ ἄλλοι οἱ τὴν
[8, 93]	ὡς πρότερον εἴρηται, διέφυγε· ἦσαν	δὲ	καὶ οἱ ἄλλοι, τῶν αἱ
[8, 35]	δεξιῇ τὸν Παρνησὸν ἀπέργοντες. ὅσα	δὲ	καὶ οὗτοι ἐπέσχον τῆς Φωκίδος,
[8, 75]	οὔνομα μὲν ἦν Σίκιννος, οἰκέτης	δὲ	καὶ παιδαγωγὸς ἦν τῶν Θεμιστοκλέος
[8, 48]	ἀπὸ Λακεδαίμονος δύο παρείχοντο, Σίφνιοι	δὲ	καὶ Σερίφιοι Ἴωνες ἐόντες ἀπ᾽
[8, 48]	ἄλλοι τριήρεας παρεχόμενοι ἐστρατεύοντο, Μήλιοι	δὲ	καὶ Σίφνιοι καὶ Σερίφιοι πεντηκοντέρους·
[8, 84]	ταύτην εἶναι τὴν ἄρξασαν. λέγεται	δὲ	καὶ τάδε, ὡς φάσμα σφι
[8, 140]	πλῆθος καὶ τὰ ἔργα, πυνθάνεσθε	δὲ	καὶ τὴν νῦν παρ᾽ ἐμοὶ
[8, 90]	σφετέρῃσι νηυσὶ φευγούσῃσι περιέπιπτον. ~ἐγένετο	δὲ	καὶ τόδε ἐν τῷ θορύβῳ
[8, 120]	ἀπενόστησε ἐς τὴν Ἀσίην. ~μέγα	δὲ	καὶ τόδε μαρτύριον· φαίνεται γὰρ
[8, 33]	καὶ ἀναθήμασι πολλοῖσι κατεσκευασμένον· ἦν	δὲ	καὶ τότε καὶ νῦν ἔτι
[8, 127]	Ἀρτάβαζος ἐπολιόρκεε τὴν Ποτίδαιαν. ὑποπτεύσας	δὲ	καὶ τοὺς Ὀλυνθίους ἀπίστασθαι ἀπὸ
[8, 128]	ἔφερον ἐπὶ τοὺς στρατηγούς· παρῆν	δὲ	καὶ τῶν ἄλλων Παλληναίων συμμαχίν.
[8, 130]	κακὸν τοὺς πολεμίους ποιέειν, ἅμα	δὲ	καὶ ὠτακούστεον ὅκῃ πεσέεται τὰ
[8, 68]	κακοὶ δοῦλοι φιλέουσι γίνεσθαι, τοῖσι	δὲ	κακοῖσι χρηστοί. σοὶ δὲ ἐόντι
[8, 106]	τὴν Χῖοι μὲν νέμονται Ἀταρνεὺς	δὲ	καλέεται, εὑρίσκει τὸν Πανιώνιον ἐνθαῦτα.
[8, 135]	προφήτεω γράφειν ἐς αὐτήν, φάναι	δὲ	Καρίῃ μιν γλώσσῃ χρᾶν, συγγραψάμενον
[8, 115]	τούτων καρπὸν ἁρπάζοντες ἐσιτέοντο· εἰ	δὲ	καρπὸν μηδένα εὕροιεν, οἳ δὲ
[8, 134]	τῷ Ἰσμηνίῳ Ἀπόλλωνι ἐχρήσατο· ἔστι	δὲ	κατά περ ἐν Ὀλυμπίῃ ἱροῖσι
[8, 117]	ἀλλ᾽ ὑπὸ χειμῶνος διαλελυμένας. (ἐνθαῦτα	δὲ	κατεχόμενοι σιτία τε πλέω ἢ
[8, 44]	ἦσαν Πελασγοί, ὀνομαζόμενοι Κραναοί, ἐπὶ	δὲ	Κέκροπος βασιλέος ἐκλήθησαν Κεκροπίδαι, ἐκδεξαμένου
[8, 46]	οὗτοι δὲ Ἴωνες εἰσί. μετὰ	δὲ	Κήιοι τὰς αὐτὰς παρεχόμενοι, ἔθνος
[8, 65]	ἐν τῷ Θριασίῳ πεδίῳ, ἰδεῖν	δὲ	κονιορτὸν χωρέοντα ἀπ᾽ Ἐλευσῖνος ὡς
[8, 67]	Τύριος, ἐπὶ δὲ ὧλλοι. ὡς	δὲ	κόσμῳ ἐπεξῆς ἵζοντο, πέμψας Ξέρξης
[8, 73]	Λημνίων δὲ Παρωρεῆται πάντες. (οἱ	δὲ	Κυνούριοι αὐτόχθονες ἐόντες δοκέουσι μοῦνοι
[8, 19]	ἔσω ἐς τὴν Ἑλλάδα. ~νόῳ	δὲ	λαβὼν ὁ Θεμιστοκλέης ὡς εἰ
[8, 85]	τε καὶ ἑσπέρης κέρας) κατὰ	δὲ	Λακεδαιμονίους Ἴωνες· οὗτοι δ᾽ εἶχον
[8, 102]	~ὃ μὲν ταῦτα συνεβουλεύετο, ἣ	δὲ	λέγει τάδε. βασιλεῦ, χαλεπὸν μὲν
[8, 129]	Ποτιδαιῆται ἐπιπλώσαντες πλοίοισι ἀπώλεσαν. (αἴτιον	δὲ	λέγουσι Ποτιδαιῆται τῆς τε ῥηχίης
[8, 9]	λόγον σφίσι αὐτοῖσι ἐδίδοσαν. πολλῶν	δὲ	λεχθέντων ἐνίκα τὴν ἡμέρην ἐκείνην
[8, 115]	δ᾽ ἐποίεον ὑπὸ λιμοῦ. (ἐπιλαβὼν	δὲ	λοιμός τε τὸν στρατὸν καὶ
[8, 73]	οἰκέει δὲ τὴν ἀλλοτρίην. (τὰ	δὲ	λοιπὰ ἔθνεα τῶν ἑπτὰ τέσσερα
[8, 7]	ταύτας μὲν δὴ περιέπεμπον, τῶν	δὲ	λοιπέων νεῶν ἐν τῇσι Ἀφέτῃσι
[8, 49]	γὰρ Ἀττικὴ ἀπεῖτο ἤδη, τῶν	δὲ	λοιπέων πέρι προετίθεε. (αἱ γνῶμαι
[8, 117]	στρατοῦ τοῦ περιεόντος πολλοί. οἱ	δὲ	λοιποὶ ἅμα Ξέρξη ἀπικνέονται ἐς
[8, 67]	τὸν πόλεμον κῇ ἀποβήσεται) οἱ	δὲ	λοιποὶ ὡς ἀπίκοντο ἐς τὸ
[8, 107]	καὶ ἔφευγον ἐπὶ πολλόν· χρόνῳ	δὲ	μαθόντες ὅτι οὐ νέες εἶεν
[8, 115]	δεξάμενος τὸ ῥηθὲν ἀπαλλάσσετο, Ξέρξης	δὲ	Μαρδόνιον ἐν Θεσσαλίῃ καταλιπὼν αὐτὸς
[8, 101]	μοι τὴν Ἑλλάδα δεδουλωμένην, αὐτὸν	δέ	με κελεύει ἀπελαύνειν σὺν τῷ
[8, 79]	ἐχθρὸν δὲ τὰ μάλιστα· ὑπὸ	δὲ	μεγάθεος τῶν παρεόντων κακῶν λήθην
[8, 36]	πᾶσαν ἀρρωδίην ἀπίκατο, ἐν δείματι	δὲ	μεγάλῳ κατεστεῶτες ἐμαντεύοντο περὶ τῶν
[8, 130]	αὐτοῦ Ἀρταΰντεω προσελομένου Ἰθαμίτρης. ἅτε	δὲ	μεγάλως πληγέντες, οὐ προήισαν ἀνωτέρω
[8, 8]	περὶ τοῦ ἀνδρὸς τούτου, τὰ	δὲ	μετεξέτερα ἀληθέα· περὶ μέντοι τούτου
[8, 62]	μένων ἔσεαι ἀνὴρ ἀγαθός· εἰ	δὲ	μή, ἀνατρέψεις τὴν Ἑλλάδα· τὸ
[8, 97]	κινδυνεύσῃ ἀπολέσθαι, δρησμὸν ἐβούλευε. θέλων	δὲ	μὴ ἐπίδηλος εἶναι μήτε τοῖσι
[8, 6]	καὶ ἔμελλον δῆθεν ἐκφεύξεσθαι, ἔδει	δὲ	μηδὲ πυρφόρον τῷ ἐκείνων λόγῳ
[8, 22]	τὰ αὐτὰ ὑμῖν ποιέειν. εἰ	δὲ	μηδέτερον τούτων οἷόν τε γίνεσθαι,
[8, 113]	στρεπτοφόρους τε καὶ ψελιοφόρους, ἐπὶ	δὲ	Μήδους· οὗτοι δὲ τὸ πλῆθος
[8, 46]	τάς περ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ, Κύθνιοι	δὲ	μίαν καὶ πεντηκόντερον, ἐόντες συναμφότεροι
[8, 118]	ἐκομίζετο ἐς τὴν Ἀσίην. (πλέοντα	δέ	μιν ἄνεμον Στρυμονίην ὑπολαβεῖν μέγαν
[8, 97]	ὡς ναυμαχίην ἄλλην ποιησόμενος. (ὁρῶντες	δέ	μιν πάντες οἱ ἄλλοι ταῦτα
[8, 63]	Θεμιστοκλέος λέγοντος ἀνεδιδάσκετο Εὐρυβιάδης· δοκέειν	δέ	μοι, ἀρρωδήσας μάλιστα τοὺς Ἀθηναίους
[8, 2]	οἱ στρατευόμενοι ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον, εἴρηται	δέ	μοι καὶ ὡς τὸ πλῆθος
[8, 96]	νηυσὶ ἔτι χρήσεσθαι βασιλέα. (τῶν	δὲ	ναυηγίων πολλὰ ὑπολαβὼν ἄνεμος ζέφυρος
[8, 131]	δὴ πεζὸς οὔκω συνελέγετο, ὁ	δὲ	ναυτικὸς ἀπίκετο ἐς Αἴγιναν, νέες
[8, 130]	προπέμψαντες βασιλέα οὕτω ἔπρηξαν. ~ὁ	δὲ	ναυτικὸς ὁ Ξέρξεω περιγενόμενος ὡς
[8, 22]	πρῶτοι, ὕστατοι δὲ Ἀθηναῖοι. ~Ἀθηναίων	δὲ	νέας τὰς ἄριστα πλεούσας ἐπιλεξάμενος
[8, 12]	βρονταὶ ἀπὸ τοῦ Πηλίου· οἱ	δὲ	νεκροὶ καὶ τὰ ναυήγια ἐξεφέποντο
[8, 137]	νέμων, ὁ δὲ βοῦς, ὁ	δὲ	νεώτατος αὐτῶν Περδίκκης τὰ λεπτὰ
[8, 46]	εἰσὶ Δωριέες ἀπὸ Ἐπιδαύρου· (τῇ	δὲ	νήσῳ πρότερον οὔνομα ἦν Οἰνώνη.
[8, 124]	ἀνὰ πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα. (ὅτι	δὲ	νικῶν οὐκ ἐτιμήθη πρὸς τῶν
[8, 107]	ἡμέρην ἐς τοσοῦτο ἐγίνετο, τῆς	δὲ	νυκτὸς κελεύσαντος βασιλέος τὰς νέας
[8, 134]	Ὀλυμπίῃ ἱροῖσι αὐτόθι χρηστηριάζεσθαι· τοῦτο	δὲ	ξεῖνον τινὰ καὶ οὐ Θηβαῖον
[8, 21]	μὲν δὴ ταῦτα ἔπρησσον, παρῆν	δὲ	ὁ ἐκ Τρηχῖνος κατάσκοπος. ἦν
[8, 95]	καὶ ἡ ἄλλη Ἑλλάς. ~Ἀριστείδης	δὲ	ὁ Λυσιμάχου ἀνὴρ Ἀθηναῖος, τοῦ
[8, 136]	Ἀλάβανδα πόλις μεγάλη νέμεσθαι· ἅμα	δὲ	ὁ Μαρδόνιος πυθόμενος ὅτι πρόξεινός
[8, 67]	μὲν ὁ Σιδώνιος βασιλεύς, μετὰ	δὲ	ὁ Τύριος, ἐπὶ δὲ ὧλλοι.
[8, 126]	νυν ἐς τοσοῦτο ἐγένετο. ~Ἀρτάβαζος	δὲ	ὁ Φαρνάκεος ἀνὴρ ἐν Πέρσῃσι
[8, 126]	βασιλέα μέχρι τοῦ πόρου. (ὡς	δὲ	ὃ μὲν ἦν ἐν τῇ
[8, 76]	κυκλούμενοι πρὸς τὴν Σαλαμῖνα, ἀνῆγον	δὲ	οἱ ἀμφὶ τὴν Κέον τε
[8, 42]	ἔπλεον ἐς τὸ στρατόπεδον. ~ἐπεὶ	δὲ	οἱ ἀπ᾽ Ἀρτεμισίου ἐς Σαλαμῖνα
[8, 38]	περιεόντες ἰθὺ Βοιωτῶν ἔφευγον. ἔλεγον	δὲ	οἱ ἀπονοστήσαντες οὗτοι τῶν βαρβάρων,
[8, 129]	καὶ χρόνον ἐπὶ πολλόν. ἰδόντες	δὲ	οἱ βάρβαροι τέναγος γενόμενον παρήισαν
[8, 38]	φόβος τοῖσι βαρβάροισι ἐνεπεπτώκεε. μαθόντες	δὲ	οἱ Δελφοὶ φεύγοντας σφέας, ἐπικαταβάντες
[8, 36]	ἐς τὴν Ἀχαιίην διέπεμψαν, αὐτῶν	δὲ	οἱ μὲν πλεῖστοι ἀνέβησαν ἐς
[8, 5]	παρ᾽ ἑωυτοῦ δῆθεν διδούς. ὡς	δέ	οἱ οὗτος ἀνεπέπειστο, Ἀδείμαντος γὰρ
[8, 123]	ἕκαστος δοκέων ἄριστος γενέσθαι, δεύτερα	δὲ	οἱ πολλοὶ συνεξέπιπτον Θεμιστοκλέα κρίνοντες.
[8, 61]	οὕτω ἐκέλευε γνώμας συμβάλλεσθαι. ταῦτα	δέ	οἱ προέφερε ὅτι ἡλώκεσάν τε
[8, 128]	τῇ Ποτιδαίῃ ἐντεταμένως προσεῖχε· προσέχοντι	δέ	οἱ προθύμως συντίθεται προδοσίην Τιμόξεινος
[8, 106]	ἐμέο τοι ἐσομένην δίκην” (ὡς	δέ	οἱ ταῦτα ὠνείδισε, ἀχθέντων τῶν
[8, 135]	τὸν καλεόμενον τοῦτον Μῦν, ἕπεσθαι	δέ	οἱ τῶν ἀστῶν αἱρετοὺς ἄνδρας
[8, 106]	δι᾽ ἐκεῖνον ἔχοι ἀγαθά, δεύτερα	δέ	οἱ ὑπισχνεύμενος ἀντὶ τούτων ὅσα
[8, 43]	ἄριστα πλεούσας παρείχοντο Ἀθηναῖοι. ~ἐστρατεύοντο	δὲ	οἵδε· ἐκ μὲν Πελοποννήσου Λακεδαιμόνιοι
[8, 60]	τὸ ἐπίπαν ἐθέλει γίνεσθαι· μὴ	δὲ	οἰκότα βουλευομένοισι οὐκ ἐθέλει οὐδὲ
[8, 135]	Καρίῃ μιν γλώσσῃ χρᾶν, συγγραψάμενον	δὲ	οἴχεσθαι ἀπιόντα ἐς Θεσσαλίην. ~Μαρδόνιος
[8, 1]	δυοκαίδεκα, Λακεδαιμόνιοι δὲ δέκα, Ἐπιδαύριοι	δὲ	ὀκτώ, Ἐρετριέες δὲ ἑπτά, Τροιζήνιοι
[8, 1]	σφι παρεχόντων τὰς νέας, Αἰγινῆται	δὲ	ὀκτωκαίδεκα, Σικυώνιοι δὲ δυοκαίδεκα, Λακεδαιμόνιοι
[8, 126]	ἦν ἐν τῇ Ἀσίῃ, ὁ	δὲ	ὀπίσω πορευόμενος κατὰ τὴν Παλλήνην
[8, 137]	οὐ μοῦνον ὁ δῆμος· (ὅκως	δὲ	ὀπτῴη, ὁ ἄρτος τοῦ παιδὸς
[8, 138]	οὔνομα, ἄβατον ὑπὸ χειμῶνος. ἐνθεῦτεν	δὲ	ὁρμώμενοι, ὡς ταύτην ἔσχον, κατεστρέφοντο
[8, 133]	περὶ τὴν Θεσσαλίην ἐχείμαζε. ἐνθεῦτεν	δὲ	ὁρμώμενος ἔπεμπε κατὰ τὰ χρηστήρια
[8, 65]	στρατὸν κινδυνεύσει βασιλεὺς ἀποβαλεῖν. (τὴν	δὲ	ὁρτὴν ταύτην ἄγουσι Ἀθηναῖοι ἀνὰ
[8, 100]	αὐτός σφεας ἀπικόμενος ἔπαυσε. Μαρδόνιος	δὲ	ὁρῶν μὲν Ξέρξην συμφορὴν μεγάλην
[8, 70]	δὲ τοὺς ἀπὸ Πελοποννήσου· ἀρρώδεον	δὲ	ὅτι αὐτοὶ μὲν ἐν Σαλαμῖνι
[8, 79]	ἐξεκαλέετο, θέλων αὐτῷ συμμῖξαι· προακηκόεε	δὲ	ὅτι σπεύδοιεν οἱ ἀπὸ Πελοποννήσου
[8, 112]	δόντες τὰ χρήματα ἐπολιορκέοντο. Θεμιστοκλέης	δὲ,	οὐ γὰρ ἐπαύετο πλεονεκτέων, ἐσπέμπων
[8, 142]	γὰρ ἐὼν τυράννῳ συγκατεργάζεται· ὑμῖν	δὲ	οὐ ποιητέα, εἴ περ εὖ
[8, 104]	γένος μὲν ἐόντα Πηδασέα, φερόμενον	δὲ	οὐ τὰ δεύτερα τῶν εὐνούχων
[8, 125]	μὲν τῶν Θεμιστοκλέος ἐών, ἄλλως	δὲ	οὐ τῶν ἐπιφανέων ἀνδρῶν, φθόνῳ
[8, 122]	ἄλλων ἔφησε ἔχειν, παρὰ Αἰγινητέων	δὲ	οὔ, ἀλλὰ ἀπαίτεε αὐτοὺς τὰ
[8, 134]	πείσας κατεκοίμησε ἐς Ἀμφιάρεω. (Θηβαίων	δὲ	οὐδενὶ ἔξεστι μαντεύεσθαι αὐτόθι διὰ
[8, 77]	νυκτὸς οὐδὲν ἀποκοιμηθέντες παραρτέοντο. ~χρησμοῖσι	δὲ	οὐκ ἔχω ἀντιλέγειν ὡς οὐκ
[8, 78]	ἐγίνετο ὠθισμὸς λόγων πολλός· ᾔδεσαν	δὲ	οὔκω ὅτι σφέας περιεκυκλοῦντο τῇσι
[8, 100]	ἀνδρῶν τε καὶ ἵππων. σοὶ	δὲ	οὔτε τις τούτων τῶν τὸ
[8, 110]	ἕτοιμοι ἦσαν λέγοντι πείθεσθαι. (ὡς	δὲ	οὗτοί οἱ ἀνεγνωσμένοι ἦσαν, αὐτίκα
[8, 4]	ταῦτα μὲν ὕστερον ἐγένετο. ~τότε	δὲ	οὗτοι οἱ καὶ ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον
[8, 121]	ἐὼν μέγαθος δυώδεκα πηχέων· ἕστηκε	δὲ	οὗτος τῇ περ ὁ Μακεδὼν
[8, 137]	ἐκπεπληγμένοι, ὡς ἤκουσαν ταῦτα· ὁ	δὲ	παῖς, ἐτύγχανε γὰρ ἔχων μάχαιραν,
[8, 84]	καὶ ὤκελλον τὰς νέας, Ἀμεινίης	δὲ	Παλληνεὺς ἀνὴρ Ἀθηναῖος ἐξαναχθεὶς νηὶ
[8, 34]	ἐς γῆν τὴν Ὀρχομενίων. Βοιωτῶν	δὲ	πᾶν τὸ πλῆθος ἐμήδιζε, τὰς
[8, 54]	ἐνέπρησαν πᾶσαν τὴν ἀκρόπολιν. ~σχὼν	δὲ	παντελέως τὰς Ἀθήνας Ξέρξης ἀπέπεμψε
[8, 25]	χίλιοι ἐφαίνοντο νεκροὶ κείμενοι, οἳ	δὲ	πάντες ἐκέατο ἁλέες συγκεκομισμένοι ἐς
[8, 68]	θάλασσαν ὅσον ἄνδρες γυναικῶν. (τί	δὲ	πάντως δέει σε ναυμαχίῃσι ἀνακινδυνεύειν;
[8, 122]	καὶ ἀρεστὰ τὰ ἀκροθίνια. ὁ	δὲ	παρ᾽ Ἑλλήνων μὲν τῶν ἄλλων
[8, 34]	διέφθειραν μισγόμενοι ὑπὸ πλήθεος. ~παραποταμίους	δὲ	παραμειβόμενοι οἱ βάρβαροι ἀπίκοντο ἐς
[8, 132]	ἐστρατήγεε Ξάνθιππος ὁ Ἀρίφρονος. ~ὡς	δὲ	παρεγένοντο ἐς τὴν Αἴγιναν πᾶσαι
[8, 46]	ἐὸν Ἰωνικὸν ἀπὸ Ἀθηνέων. (Νάξιοι	δὲ	παρείχοντο τέσσερας, ἀποπεμφθέντες μὲν ἐς
[8, 70]	ποιήσασθαι· νὺξ γὰρ ἐπεγένετο· οἳ	δὲ	παρεσκευάζοντο ἐς τὴν ὑστεραίην. (τοὺς
[8, 70]	αὐτὸς παρεσκεύαστο θεήσασθαι ναυμαχέοντας. ~ἐπεὶ	δὲ	παρήγγελλον ἀναπλέειν, ἀνῆγον τὰς νέας
[8, 73]	πρὸς Καρδαμύλῃ τῇ Λακωνικῇ, Λημνίων	δὲ	Παρωρεῆται πάντες. (οἱ δὲ Κυνούριοι
[8, 15]	πεζομαχίας τὰς ἐν Θερμοπύλῃσι. (ἦν	δὲ	πᾶς ὁ ἀγὼν τοῖσι κατὰ
[8, 139]	Ἀλέξανδρος, Ἀμύντης δὲ Ἀλκέτεω, Ἀλκέτεω	δὲ	πατὴρ ἦν Ἀέροπος, τοῦ δὲ
[8, 39]	τοῦ ἱροῦ τῆς Προναίης, Αὐτονόου	δὲ	πέλας τῆς Κασταλίης ὑπὸ τῇ
[8, 75]	ἐξέρχεται ἐκ τοῦ συνεδρίου, ἐξελθὼν	δὲ	πέμπει ἐς τὸ στρατόπεδον τὸ
[8, 43]	νέας, Ἐπιδαύριοι δὲ δέκα, Τροιζήνιοι	δὲ	πέντε, Ἑρμιονέες δὲ τρεῖς, ἐόντες
[8, 1]	ὀκτώ, Ἐρετριέες δὲ ἑπτά, Τροιζήνιοι	δὲ	πέντε, Στυρέες δὲ δύο, καὶ
[8, 43]	παρεχόμενοι καὶ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ· Σικυώνιοι	δὲ	πεντεκαίδεκα παρείχοντο νέας, Ἐπιδαύριοι δὲ
[8, 139]	Φίλιππος, Φιλίππου δὲ Ἀργαῖος, τοῦ	δὲ	Περδίκκης ὁ κτησάμενος τὴν ἀρχήν.
[8, 140]	μοι εἰπεῖν πρὸς ὑμέας· ἐγὼ	δὲ	περὶ μὲν εὐνοίης τῆς πρὸς
[8, 133]	ἔπλεον ἐς τὴν Δῆλον, Μαρδόνιος	δὲ	περὶ τὴν Θεσσαλίην ἐχείμαζε. ἐνθεῦτεν
[8, 19]	ἑωυτῶν ἑκάστους πῦρ ἀνακαίειν· κομιδῆς	δὲ	πέρι τὴν ὥρην αὐτῷ μελήσειν,
[8, 108]	ἐς τὴν ἑωυτοῦ· τὸ ἐνθεῦτεν	δὲ	περὶ τῆς ἐκείνου ποιέεσθαι ἤδη
[8, 99]	ἐν αἰτίῃ τιθέντες. οὐκ οὕτω	δὲ	περὶ τῶν νεῶν ἀχθόμενοι ταῦτα
[8, 129]	εὖ λέγειν ἔμοιγε δοκέουσι. τοὺς	δὲ	περιγενομένους ἀπῆγε Ἀρτάβαζος ἐς Θεσσαλίην
[8, 38]	ἀπέκτειναν πλῆθός τι αὐτῶν. οἱ	δὲ	περιεόντες ἰθὺ Βοιωτῶν ἔφευγον. ἔλεγον
[8, 18]	καὶ τῶν ναυηγίων ἐπεκράτεον, τρηχέως	δὲ	περιεφθέντες, καὶ οὐκ ἥκιστα Ἀθηναῖοι
[8, 68]	ἑκάστου εἰ ναυμαχίην ποιέοιτο. ~ἐπεὶ	δὲ	περιιὼν εἰρώτα ὁ Μαρδόνιος ἀρξάμενος
[8, 52]	καὶ οὐ τὰς νέας. ~οἱ	δὲ	Πέρσαι ἱζόμενοι ἐπὶ τὸν καταντίον
[8, 117]	τοῦτον τὸν μισθὸν ἔλαβον, οἱ	δὲ	Πέρσαι ὡς ἐκ τῆς Θρηίκης
[8, 53]	ἐς τὸ μέγαρον κατέφευγον. τῶν	δὲ	Περσέων οἱ ἀναβεβηκότες πρῶτον μὲν
[8, 118]	χρυσέῃ στεφάνῃ τὸν κυβερνήτην, ὅτι	δὲ	Περσέων πολλοὺς ἀπώλεσε, ἀποταμεῖν τὴν
[8, 39]	ὑπὸ τῇ Ὑαμπείῃ κορυφῇ. (οἱ	δὲ	πεσόντες ἀπὸ τοῦ Παρνησοῦ λίθοι
[8, 104]	τῶν εὐνούχων παρὰ βασιλέι· (οἱ	δὲ	Πηδασέες οἰκέουσι ὑπὲρ Ἁλικαρνησσοῦ· ἐν
[8, 113]	τι χρηστὸν συνῄδεε πεποιημένον· ἓν	δὲ	πλεῖστον ἔθνος Πέρσας αἱρέετο, ἄνδρας
[8, 32]	ἀνηνείκαντο καὶ αὐτοὶ ἀνέβησαν. (οἳ	δὲ	πλεῦνες αὐτῶν ἐς τοὺς Ὀζόλας
[8, 85]	τὰς Θεμιστοκλέος ἐντολὰς ὀλίγοι, οἱ	δὲ	πλεῦνες οὔ. (ἔχω μέν νυν
[8, 86]	νυν τούτους οὕτω εἶχε· τὸ	δὲ	πλῆθος τῶν νεῶν ἐν τῇ
[8, 127]	κατέσφαξε ἐξαγαγὼν ἐς λίμνην, τὴν	δὲ	πόλιν παραδιδοῖ Κριτοβούλῳ Τορωναίῳ ἐπιτροπεύειν
[8, 34]	πᾶν τὸ πλῆθος ἐμήδιζε, τὰς	δὲ	πόλις αὐτῶν ἄνδρες Μακεδόνες διατεταγμένοι
[8, 124]	τῷ ἐν Σπάρτῃ καλλιστεύσαντι. (αἰνέσαντες	δὲ	πολλά, προέπεμψαν ἀπιόντα τριηκόσιοι Σπαρτιητέων
[8, 42]	γένεος τοῦ βασιληίου ἐών· νέας	δὲ	πολλῷ πλείστας τε καὶ ἄριστα
[8, 93]	Αἰγινῆται, ἐπὶ δὲ Ἀθηναῖοι, ἀνδρῶν	δὲ	Πολύκριτός τε ὁ Αἰγινήτης καὶ
[8, 115]	οὐδὲν μέρος ὡς εἰπεῖν. (ὅκου	δὲ	πορευόμενοι γινοίατο καὶ κατ᾽ οὕστινας
[8, 105]	βασιλέα μετ᾽ ἄλλων δώρων, χρόνου	δὲ	προϊόντος πάντων τῶν εὐνούχων ἐτιμήθη
[8, 57]	τι σφι εἴη βεβουλευμένον. πυθόμενος	δὲ	πρὸς αὐτοῦ ὡς εἴη δεδογμένον
[8, 60]	πρὸς ἡμέων ἐστί, ἐν εὐρυχωρίῃ	δὲ	πρὸς ἐκείνων. αὖτις δὲ Σαλαμὶς
[8, 143]	ταῦτα ἔλεξαν οἱ ἄγγελοι. ~Ἀθηναῖοι	δὲ	πρὸς μὲν Ἀλέξανδρον ὑπεκρίναντο τάδε.
[8, 136]	κατεργασαμένους μάλιστα Ἀθηναίους ἐπίστατο. (τούτων	δὲ	προσγενομένων κατήλπιζε εὐπετέως τῆς θαλάσσης
[8, 118]	(τὸν μὲν ταῦτα λέγειν, τοὺς	δὲ	προσκυνέοντας ἐκπηδᾶν ἐς τὴν θάλασσαν,
[8, 122]	τῆς ἐν Σαλαμῖνι ναυμαχίης. Αἰγινῆται	δὲ	πυθόμενοι ἀνέθεσαν ἀστέρας χρυσέους, οἳ
[8, 141]	~Ἀλέξανδρος μὲν ταῦτα ἔλεξε. Λακεδαιμόνιοι	δὲ	πυθόμενοι ἥκειν Ἀλέξανδρον ἐς Ἀθήνας
[8, 36]	τοῦ Ἀλυάττεω ἀναθήματα. ~οἱ Δελφοὶ	δὲ	πυνθανόμενοι ταῦτα ἐς πᾶσαν ἀρρωδίην
[8, 60]	εὐρυχωρίῃ δὲ πρὸς ἐκείνων. αὖτις	δὲ	Σαλαμὶς περιγίνεται, ἐς τὴν ἡμῖν
[8, 132]	πάντα πλέα ἐδόκεε εἶναι, τὴν	δὲ	Σάμον ἐπιστέατο δόξῃ καὶ Ἡρακλέας
[8, 11]	μέσον τὰς πρύμνας συνήγαγον, δεύτερα	δὲ	σημήναντος ἔργου εἴχοντο ἐν ὀλίγῳ
[8, 80]	αὐτὸς παρελθὼν ὡς ἔχει. ἐπεὰν	δὲ	σημήνῃς, ἢν μὲν πείθωνται, ταῦτα
[8, 76]	περιποιέωσι τοὺς δὲ διαφθείρωσι. (ἐποίευν	δὲ	σιγῇ ταῦτα, ὡς μὴ πυνθανοίατο
[8, 100]	στρατιῆς ἀπάγων τὸ πολλόν, ἐμὲ	δὲ	σοὶ χρὴ τὴν Ἑλλάδα παρασχεῖν
[8, 128]	τῶν ἄλλων Παλληναίων συμμαχίν. (τοῖσι	δὲ	στρατηγοῖσι ἐπιλεξαμένοισι τὸ βυβλίον καὶ
[8, 2]	καὶ ἑβδομήκοντα καὶ μία. (τὸν	δὲ	στρατηγὸν τὸν τὸ μέγιστον κράτος
[8, 65]	εἶς. ἀλλ᾽ ἔχ᾽ ἥσυχος, περὶ	δὲ	στρατιῆς τῆσδε θεοῖσι μελήσει” (τὸν
[8, 12]	τοὺς ταρσοὺς τῶν κωπέων. (οἱ	δὲ	στρατιῶται οἱ ταύτῃ ἀκούοντες ταῦτα
[8, 94]	εἰδόσι προσφέρεσθαι τοῖσι Κορινθίοισι. τῇδε	δὲ	συμβάλλονται εἶναι θεῖον τὸ πρῆγμα.
[8, 134]	συμμάχῳ, τοῦ ἑτέρου ἀπεχομένους· οἳ	δὲ	σύμμαχόν μιν εἵλοντο εἶναι. διὰ
[8, 62]	ἡμέων αὐτὴν δέειν κτισθῆναι· ὑμεῖς	δὲ	συμμάχων τοιῶνδε μουνωθέντες μεμνήσεσθε τῶν
[8, 88]	τε καὶ μὴ ἀπολέσθαι, τοῦτο	δὲ	συνέβη ὥστε κακὸν ἐργασαμένην ἀπὸ
[8, 127]	κόλπου ἐξαναστάντες ὑπὸ Μακεδόνων. ἐπεὶ	δὲ	σφέας εἷλε πολιορκέων, κατέσφαξε ἐξαγαγὼν
[8, 4]	ἔσω ἐς τὴν Ἑλλάδα. (γνόντες	δὲ	σφέας οἱ Εὐβοέες ταῦτα βουλευομένους
[8, 10]	μάχης καὶ τοῦ διεκπλόου. ~ὁρῶντες	δὲ	σφέας οἵ τε ἄλλοι στρατιῶται
[8, 84]	τὰς νέας ἁπάσας Ἕλληνες, ἀναγομένοισι	δέ	σφι αὐτίκα ἐπεκέατο οἱ βάρβαροι.
[8, 26]	Ξέρξην ἐς ὁδὸν ὁρμέατο. ~ἧκον	δέ	σφι αὐτόμολοι ἄνδρες ἀπ᾽ Ἀρκαδίης
[8, 104]	Ἀθηναίης φύει πώγωνα μέγαν. τοῦτο	δέ	σφι δὶς ἤδη ἐγένετο. ~ἐκ
[8, 64]	ἐπικαλέσασθαι τοὺς Αἰακίδας συμμάχους. ὡς	δέ	σφι ἔδοξε, καὶ ἐποίευν ταῦτα·
[8, 26]	ὁ εἰρωτῶν αὐτοὺς ταῦτα. (οἳ	δέ	σφι ἔλεγον ὡς Ὀλύμπια ἄγουσι
[8, 130]	Μήδων οἱ πλεῦνες ἐπεβάτευον. (στρατηγοὶ	δέ	σφι ἐπῆλθον Μαρδόντης τε ὁ
[8, 64]	γῇ καὶ τῇ θαλάσσῃ. (ἔδοξε	δέ	σφι εὔξασθαι τοῖσι θεοῖσι καὶ
[8, 94]	τῆς ναυμαχίης νομίζουσι γενέσθαι· μαρτυρέει	δέ	σφι καὶ ἡ ἄλλη Ἑλλάς.
[8, 1]	νέας καὶ πεντηκοντέρους δύο· Λοκροὶ	δέ	σφι οἱ Ὀπούντιοι ἐπεβοήθεον πεντηκοντέρους
[8, 41]	θεοῦ ἀπολελοιπυίης τὴν ἀκρόπολιν. ὡς	δέ	σφι πάντα ὑπεξέκειτο, ἔπλεον ἐς
[8, 53]	ἀνοίξαντες τοὺς ἱκέτας ἐφόνευον· ἐπεὶ	δέ	σφι πάντες κατέστρωντο, τὸ ἱρὸν
[8, 60]	τε ἁπάσῃ τῇ Ἑλλάδι. (ἢν	δὲ	τὰ ἐγὼ λέγω ποιήσῃς, τοσάδε
[8, 5]	τε ὁ Θεμιστοκλέης ἐκέρδηνε, ἐλάνθανε	δὲ	τὰ λοιπὰ ἔχων, ἀλλ᾽ ἠπιστέατο
[8, 79]	μὲν ἑωυτῷ οὐ φίλον ἐχθρὸν	δὲ	τὰ μάλιστα· ὑπὸ δὲ μεγάθεος
[8, 73]	τὴν Πελοπόννησον ἔθνεα ἑπτά. τούτων	δὲ	τὰ μὲν δύο αὐτόχθονα ἐόντα
[8, 68]	ἐξεφέροντο κελεύοντες ναυμαχίην ποιέεσθαι, Ἀρτεμισίη	δὲ	τάδε ἔφη. (εἰπεῖν μοι πρὸς
[8, 24]	τὸν ναυτικὸν στρατὸν κήρυκα, προετοιμάσατο	δὲ	τάδε· ὅσοι τοῦ στρατοῦ τοῦ
[8, 15]	διαφθείραντες τοῦ πόρου κρατήσουσι. ὡς	δὲ	ταξάμενοι οἱ Ξέρξεω ἐπέπλεον, οἱ
[8, 46]	Ἴωνες ἀπὸ Ἀθηνέων γεγονότες. (Στυρέες	δὲ	τὰς αὐτὰς παρείχοντο νέας τάς
[8, 129]	παρήισαν ἐς τὴν Παλλήνην. (ὡς	δὲ	τὰς δύο μὲν μοίρας διοδοιπορήκεσαν,
[8, 36]	εἶναι τῶν ἑωυτοῦ προκατῆσθαι. (Δελφοὶ	δὲ	ταῦτα ἀκούσαντες σφέων αὐτῶν πέρι
[8, 138]	νεώτατος λάβοι τὰ διδόμενα. ὁ	δὲ	ταῦτα ἀκούσας καὶ ὀξυνθεὶς πέμπει
[8, 22]	ἀπ᾽ ὑμέων ἡμῖν γέγονε” (Θεμιστοκλέης	δὲ	ταῦτα ἔγραφε, δοκέειν ἐμοί, ἐπ᾽
[8, 124]	δευτερείοισι ὑπερεβάλλετο πολλόν. ~οὐ βουλομένων	δὲ	ταῦτα κρίνειν τῶν Ἑλλήνων φθόνῳ,
[8, 62]	νέες. ἀλλ᾽ ἐμοὶ πείθεο. (εἰ	δὲ	ταῦτα μὴ ποιήσῃς, ἡμεῖς μὲν
[8, 41]	ἀναισιμουμένη τότε ἦν ἄψαυστος. σημηνάσης	δὲ	ταῦτα τῆς ἱρείης, μᾶλλόν τι
[8, 62]	Ἑλλήνων αὐτοὺς ἐπιόντας ἀποκρούσεσθαι. ~σημαίνων	δὲ	ταῦτα τῷ λόγῳ διέβαινε ἐς
[8, 41]	οἳ δὲ ἐς Σαλαμῖνα. (ἔσπευσαν	δὲ	ταῦτα ὑπεκθέσθαι τῷ χρηστηρίῳ τε
[8, 35]	καὶ Δαυλίων καὶ Αἰολιδέων. (ἐπορεύοντο	δὲ	ταύτῃ ἀποσχισθέντες τῆς ἄλλης στρατιῆς
[8, 128]	οὕτω Ὄλυνθον Χαλκιδέες ἔσχον. ~ἐξελὼν	δὲ	ταύτην ὁ Ἀρτάβαζος τῇ Ποτιδαίῃ
[8, 23]	ἀγγέλλοντα εἶχον ἐν φυλακῇ, νέας	δὲ	ταχέας ἀπέστειλαν προκατοψομένας· ἀπαγγειλάντων δὲ
[8, 13]	τοιαύτη ἡ νὺξ ἐγίνετο, τοῖσι	δὲ	ταχθεῖσι αὐτῶν περιπλέειν Εὔβοιαν ἡ
[8, 1]	τοῖσι Ἀθηναίοισι τὰς νέας. Κορίνθιοι	δὲ	τεσσεράκοντα νέας παρείχοντο, Μεγαρέες δὲ
[8, 93]	ὑπὸ τὸν πεζὸν στρατόν. ~ἐν	δὲ	τῇ ναυμαχίῃ ταύτῃ ἤκουσαν Ἑλλήνων
[8, 34]	ἔσωζον, ὑπὸ Ἀλεξάνδρου ἀποπεμφθέντες· ἔσωζον	δὲ	τῇδε, δῆλον βουλόμενοι ποιέειν Ξέρξῃ
[8, 68]	περ εἵνεκα ὁρμήθης στρατεύεσθαι, ἔχεις	δὲ	τὴν ἄλλην Ἑλλάδα ἐμποδὼν δέ
[8, 73]	ἐκ μέντοι τῆς ἑωυτῶν, οἰκέει	δὲ	τὴν ἀλλοτρίην. (τὰ δὲ λοιπὰ
[8, 108]	ἐπεῖδον διώξαντες μέχρι Ἄνδρου, ἐς	δὲ	τὴν Ἄνδρον ἀπικόμενοι ἐβουλεύοντο. (Θεμιστοκλέης
[8, 41]	δὲ ἐς τὴν ἑωυτῶν. μετὰ	δὲ	τὴν ἄπιξιν κήρυγμα ἐποιήσαντο, Ἀθηναίων
[8, 103]	δοκέειν ἐμοί· οὕτω καταρρωδήκεε. ἐπαινέσας	δὲ	τὴν Ἀρτεμισίην, ταύτην μὲν ἀποστέλλει
[8, 123]	ἀγχοτάτω τοῦ Κροίσου κρητῆρος. ~μετὰ	δὲ	τὴν διαίρεσιν τῆς ληίης ἔπλεον
[8, 108]	Ἑλλήσποντον λύσοντας τὰς γεφύρας· Εὐρυβιάδης	δὲ	τὴν ἐναντίην ταύτῃ γνώμην ἐτίθετο,
[8, 84]	ναυμαχίης γενέσθαι τὴν ἀρχήν, Αἰγινῆται	δὲ	τὴν κατὰ τοὺς Αἰακίδας ἀποδημήσασαν
[8, 76]	τῶν ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ ἀγωνισμάτων. ἐς	δὲ	τὴν νησῖδα τὴν Ψυττάλειαν καλεομένην
[8, 73]	καὶ Κάρνεια παροιχώκεε ἤδη. ~οἰκέει	δὲ	τὴν Πελοπόννησον ἔθνεα ἑπτά. τούτων
[8, 115]	δὲ καρπὸν μηδένα εὕροιεν, οἳ	δὲ	τὴν ποίην τὴν ἐκ τῆς
[8, 23]	τούτου ἔπλεον ἐς Ἱστιαίην· ἀπικόμενοι	δὲ	τὴν πόλιν ἔσχον τῶν Ἱστιαιέων,
[8, 51]	Θηβαίων ὅτι οὐκ ἐμήδιζον. ~ἀπὸ	δὲ	τῆς διαβάσιος τοῦ Ἑλλησπόντου, ἔνθεν
[8, 23]	καὶ τῆς Ἐλλοπίης μοίρης γῆς	δὲ	τῆς Ἱστιαιώτιδος τὰς παραθαλασσίας χώρας
[8, 12]	Πήλιον, ὑπέλαβε ναυμαχίη καρτερή, ἐκ	δὲ	τῆς ναυμαχίης ὄμβρος τε λάβρος
[8, 84]	Ἀθηναῖος ἐξαναχθεὶς νηὶ ἐμβάλλει· συμπλακείσης	δὲ	τῆς νεὸς καὶ οὐ δυναμένων
[8, 54]	τὴν παρεοῦσάν σφι εὐπρηξίην. ἀπὸ	δὲ	τῆς πέμψιος τοῦ κήρυκος δευτέρῃ
[8, 46]	μὲν τὴν ἑωυτῶν ἐφύλασσον, τριήκοντα	δὲ	τῇσι ἄριστα πλεούσῃσι ἐν Σαλαμῖνι
[8, 90]	τριήραρχον καὶ τὴν πόλιν. πρὸς	δέ	τι καὶ προσεβάλετο φίλος ἐὼν
[8, 112]	νησιωτέων, οὐκ ἔχω εἰπεῖν, δοκέω	δὲ	τινὰς καὶ ἄλλους δοῦναι καὶ
[8, 89]	καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων, ὀλίγοι	δὲ	τινὲς καὶ Ἑλλήνων· ἅτε γὰρ
[8, 91]	δὲ Αἰγινῆται τὰς ἐκπλεούσας· ὅκως	δὲ	τινὲς τοὺς Ἀθηναίους διαφύγοιεν, φερόμενοι
[8, 26]	τῶν Ἑλλήνων τί ποιέοιεν· εἷς	δέ	τις πρὸ πάντων ἦν ὁ
[8, 43]	Λακεδαιμόνιοι ἑκκαίδεκα νέας παρεχόμενοι, Κορίνθιοι	δὲ	τὸ αὐτὸ πλήρωμα παρεχόμενοι καὶ
[8, 144]	ὁμολογέειν τῷ ταῦτα ἐργασαμένῳ, αὖτις	δὲ	τὸ Ἑλληνικὸν ἐὸν ὅμαιμόν τε
[8, 30]	ὡς ἐγὼ συμβαλλόμενος εὑρίσκω, κατὰ	δὲ	τὸ ἔχθος τὸ Θεσσαλῶν· (εἰ
[8, 135]	Πτῴου Ἀπόλλωνος τὸ τέμενος. τοῦτο	δὲ	τὸ ἱρὸν καλέεται μὲν Πτῷον,
[8, 113]	ψελιοφόρους, ἐπὶ δὲ Μήδους· οὗτοι	δὲ	τὸ πλῆθος μὲν οὐκ ἐλάσσονες
[8, 106]	ἐτιμήθη μάλιστα παρὰ Ξέρξῃ. ~ὡς	δὲ	τὸ στράτευμα τὸ Περσικὸν ὅρμα
[8, 68]	δέ τοι ἵσταται οὐδείς· οἳ	δέ	τοι ἀντέστησαν, ἀπήλλαξαν οὕτω ὡς
[8, 68]	δὲ τὴν ἄλλην Ἑλλάδα ἐμποδὼν	δέ	τοι ἵσταται οὐδείς· οἳ δέ
[8, 79]	ἀγαθὰ τὴν πατρίδα ἐργάσεται. (λέγω	δέ	τοι ὅτι ἴσον ἐστὶ πολλά
[8, 132]	Ἡρακλέας στήλας ἴσον ἀπέχειν. συνέπιπτε	δὲ	τοιοῦτο ὥστε τοὺς μὲν βαρβάρους
[8, 19]	νυν ἐς τοσοῦτο παρεγύμνου, ἐπὶ	δὲ	τοῖσι κατήκουσι πρήγμασι τάδε ποιητέα
[8, 104]	τινὲς παῖδές οἱ συνέσποντο. ~συνέπεμπε	δὲ	τοῖσι παισὶ φύλακον Ἑρμότιμον, γένος
[8, 104]	Πηδασέες οἰκέουσι ὑπὲρ Ἁλικαρνησσοῦ· ἐν	δὲ	τοῖσι Πηδάσοισι τούτοισι τοιόνδε συμφέρεται
[8, 69]	τότε πολλῷ μᾶλλον αἴνεε. ὅμως	δὲ	τοῖσι πλέοσι πείθεσθαι ἐκέλευε, τάδε
[8, 60]	πρὸς τὸν Κορίνθιον ἀμείψατο, πρὸς	δὲ	τὸν Εὐρυβιάδην ἔλεγε ἐκείνων μὲν
[8, 94]	περιεγεγόνεσαν, ἐν τῷ Φαλήρῳ. ~Ἀδείμαντον	δὲ	τὸν Κορίνθιον στρατηγὸν λέγουσι Ἀθηναῖοι
[8, 137]	ἐκ γῆς τῆς ἑωυτοῦ. (οἳ	δὲ	τὸν μισθὸν ἔφασαν δίκαιοι εἶναι
[8, 37]	καὶ κατέβαλον συχνούς σφεων, ἐκ	δὲ	τοῦ ἱροῦ τῆς Προναίης βοή
[8, 65]	μὲν δὴ ταῦτα παραινέειν, ἐκ	δὲ	τοῦ κονιορτοῦ καὶ τῆς φωνῆς
[8, 44]	τὴν ἀρχὴν Ἀθηναῖοι μετωνομάσθησαν, Ἴωνος	δὲ	τοῦ Ξούθου στρατάρχεω γενομένου Ἀθηναίοισι
[8, 37]	οὐρανοῦ κεραυνοὶ αὐτοῖσι ἐνέπιπτον, ἀπὸ	δὲ	τοῦ Παρνησοῦ ἀπορραγεῖσαι δύο κορυφαὶ
[8, 27]	σφι ἔχοντες αἰεὶ χόλον, ἀπὸ	δὲ	τοῦ ὑστάτου τρώματος καὶ τὸ
[8, 70]	τε καὶ ἀρρωδίη, οὐκ ἥκιστα	δὲ	τοὺς ἀπὸ Πελοποννήσου· ἀρρώδεον δὲ
[8, 144]	μὲν Ἀλέξανδρον ταῦτα ὑπεκρίναντο, πρὸς	δὲ	τοὺς ἀπὸ Σπάρτης ἀγγέλους τάδε.
[8, 39]	σφι κτείνοντας καὶ διώκοντας. ~τούτους	δὲ	τοὺς δύο Δελφοὶ λέγουσι εἶναι
[8, 137]	καὶ φέροι μέγα τι. καλέσας	δὲ	τοὺς θῆτας προηγόρευέ σφι ἀπαλλάσσεσθαι
[8, 94]	ἱστία ἀειράμενον οἴχεσθαι φεύγοντα, ἰδόντας	δὲ	τοὺς Κορινθίους τὴν στρατηγίδα φεύγουσαν
[8, 121]	Αἴαντι αὐτοῦ ἐς Σαλαμῖνα. (μετὰ	δὲ	τοῦτο διεδάσαντο τὴν ληίην καὶ
[8, 129]	διεφθάρησαν ὑπὸ τῆς θαλάσσης· αἴτιον	δὲ	τοῦτο λέγοντες εὖ λέγειν ἔμοιγε
[8, 82]	ἔφερε τὴν ἀληθείην πᾶσαν. διὰ	δὲ	τοῦτο τὸ ἔργον ἐνεγράφησαν Τήνιοι
[8, 9]	τῇσι περιπλεούσῃσι τῶν νεῶν. μετὰ	δὲ	τοῦτο, ὡς οὐδείς σφι ἐπέπλεε,
[8, 130]	καὶ Ἀρταΰντης ὁ Ἀρταχαίεω· συνῆρχε	δὲ	τούτοισι καὶ ἀδελφιδέος αὐτοῦ Ἀρταΰντεω
[8, 26]	καὶ ἐνεργοὶ βουλόμενοι εἶναι. ἄγοντες	δὲ	τούτους ἐς ὄψιν τὴν βασιλέος
[8, 114]	μυριάδας γενέσθαι σὺν ἱππεῦσι. ~ἐν	δὲ	τούτῳ τῷ χρόνῳ, ἐν τῷ
[8, 8]	τῇσι Ἀφέτῃσι ἐποιεῦντο ἀριθμόν. ~ἐν	δὲ	τούτῳ τῷ χρόνῳ ἐν ᾧ
[8, 24]	παραθαλασσίας χώρας πάσας ἐπέδραμον. ~ἐνθαῦτα	δὲ	τούτων ἐόντων, Ξέρξης ἑτοιμασάμενος τὰ
[8, 82]	οὐκ ἐπείθοντο τὰ ἐσαγγελθέντα. ~ἀπιστεόντων	δὲ	τούτων ἧκε τριήρης ἀνδρῶν Τηνίων
[8, 38]	τε καὶ ἀλαλαγμὸς ἐγίνετο. ~συμμιγέντων	δὲ	τούτων πάντων, φόβος τοῖσι βαρβάροισι
[8, 23]	δὲ ταχέας ἀπέστειλαν προκατοψομένας· ἀπαγγειλάντων	δὲ	τούτων τὰ ἦν, οὕτω δὴ
[8, 83]	φύσι καὶ καταστάσι ἐγγίνεται· (παραινέσας	δὲ	τούτων τὰ κρέσσω αἱρέεσθαι καὶ
[8, 45]	ἑπτὰ νέας ἔχοντες ἐπεβοήθησαν, Λευκάδιοι	δὲ	τρεῖς, ἔθνος ἐόντες οὗτοι Δωρικὸν
[8, 43]	δέκα, Τροιζήνιοι δὲ πέντε, Ἑρμιονέες	δὲ	τρεῖς, ἐόντες οὗτοι πλὴν Ἑρμιονέων
[8, 129]	δύο μὲν μοίρας διοδοιπορήκεσαν, ἔτι	δὲ	τρεῖς ὑπόλοιποι ἦσαν, τὰς διελθόντας
[8, 121]	τὴν δὲ ἐπὶ Σούνιον, τὴν	δὲ	τῷ Αἴαντι αὐτοῦ ἐς Σαλαμῖνα.
[8, 143]	ὅκως ἂν καὶ δυνώμεθα. ὁμολογῆσαι	δὲ	τῷ βαρβάρῳ μήτε σὺ ἡμέας
[8, 27]	μὲν δὴ ταῦτα εἴρητο. ~ἐν	δὲ	τῷ διὰ μέσου χρόνῳ, ἐπείτε
[8, 109]	παντελέως ἀπελάσας τὸν βάρβαρον· ἅμα	δὲ	τῷ ἔαρι καταπλέωμεν ἐπὶ Ἑλλησπόντου
[8, 49]	σφι τιμωρίη οὐδεμία ἐπιφανήσεται, πρὸς	δὲ	τῷ Ἰσθμῷ ἐς τοὺς ἑωυτῶν
[8, 60]	καὶ τὰ ἄλλα εὐτυχήσωμεν. ἅμα	δὲ	τῷ ναυτικῷ αὐτῶν ἕψεται καὶ
[8, 89]	μὲν Ξέρξην φασὶ εἰπεῖν. ~ἐν	δὲ	τῷ πόνῳ τούτῳ ἀπὸ μὲν
[8, 98]	τὴν παρεοῦσάν σφι συμφορήν. τούτων	δὲ	τῶν ἀγγέλων ἐστὶ οὐδὲν ὅ
[8, 113]	οὐκ ἔφη λείψεσθαι βασιλέος) μετὰ	δὲ	τῶν ἄλλων Περσέων τοὺς θωρηκοφόρους
[8, 113]	μὲν ἔθνεα ὅλα εἵλετο, ἐκ	δὲ	τῶν ἄλλων συμμάχων ἐξελέγετο κατ᾽
[8, 102]	νικῶσι, δοῦλον σὸν ἀπολέσαντες· σὺ	δέ,	τῶν εἵνεκα τὸν στόλον ἐποιήσαο,
[8, 46]	περ οἱ ἄλλοι νησιῶται, ἀλογήσαντες	δὲ	τῶν ἐντολέων ἀπίκατο ἐς τοὺς
[8, 138]	ὡς λέγεται ὑπὸ Μακεδόνων. ὑπὲρ	δὲ	τῶν κήπων ὄρος κεῖται Βέρμιον
[8, 49]	λοιπέων πέρι προετίθεε. (αἱ γνῶμαι	δὲ	τῶν λεγόντων αἱ πλεῖσται συνεξέπιπτον
[8, 130]	πρώιος συνελέγετο ἐς Σάμον· αἳ	δὲ	τῶν νεῶν καὶ ἐχειμέρισαν αὐτοῦ·
[8, 126]	λόγιμος καὶ πρόσθε ἐών, ἐκ	δὲ	τῶν Πλαταιικῶν καὶ μᾶλλον ἔτι
[8, 53]	ὦν πρὸ τῆς ἀκροπόλιος, ὄπισθε	δὲ	τῶν πυλέων καὶ τῆς ἀνόδου,
[8, 79]	ἐδόκεον κατὰ χώρην εἶναι. ~συνεστηκότων	δὲ	τῶν στρατηγῶν, ἐξ Αἰγίνης διέβη
[8, 2]	ἕκαστοι τῶν νεῶν παρείχοντο. ἀριθμὸς	δὲ	τῶν συλλεχθεισέων νεῶν ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον
[8, 3]	Ἀθηναίοισι χρεὸν εἴη ἐπιτρέπειν. ἀντιβάντων	δὲ	τῶν συμμάχων εἶκον οἱ Ἀθηναῖοι
[8, 110]	Νεοκλέος, στρατηγὸς μὲν Ἀθηναίων ἀνὴρ	δὲ	τῶν συμμάχων πάντων ἄριστος καὶ
[8, 45]	ἐκλήθησαν ἀπὸ τούτου Ἴωνες. ~Μεγαρέες	δὲ	τὠυτὸ πλήρωμα παρείχοντο καὶ ἐπ᾽
[8, 12]	τῆς ὥρης μέσον θέρος, ἐγίνετο	δὲ	ὕδωρ τε ἄπλετον διὰ πάσης
[8, 140]	ἂν νῦν πρῶτον ἐκμάθοιτε, προσχρηίζω	δὲ	ὑμέων πείθεσθαι Μαρδονίῳ. (ἐνορῶ γὰρ
[8, 137]	ἥλιος, εἶπε θεοβλαβὴς γενόμενος μισθὸν	δὲ	ὑμῖν ἐγὼ ὑμέων ἄξιον τόνδε
[8, 22]	μὲν πρὸς ἡμέων γίνεσθε· εἰ	δὲ	ὑμῖν ἐστι τοῦτο μὴ δυνατὸν
[8, 140]	ὑμέων αὐτῶν, ἀλλὰ καταλύσασθε· παρέχει	δὲ	ὑμῖν κάλλιστα καταλύσασθαι, βασιλέος ταύτῃ
[8, 142]	χρόνον ἤδη πολλόν. (ἀντὶ τούτων	δὲ	ὑμῖν Λακεδαιμόνιοί τε καὶ οἱ
[8, 140]	τὸ ὑμέτερον αἴτιον γένηται. (λέγω	δὲ	ὑμῖν τάδε. νῦν τί μαίνεσθε
[8, 86]	μὲν ὑπ᾽ Ἀθηναίων διαφθειρόμεναι αἳ	δὲ	ὑπ᾽ Αἰγινητέων. ἅτε γὰρ τῶν
[8, 135]	Πτῷον, ἔστι δὲ Θηβαίων, κεῖται	δὲ	ὑπὲρ τῆς Κωπαΐδος λίμνης πρὸς
[8, 73]	δοκέουσι μοῦνοι εἶναι Ἴωνες, ἐκδεδωρίευνται	δὲ	ὑπό τε Ἀργείων ἀρχόμενοι καὶ
[8, 79]	Λυσιμάχου, ἀνὴρ Ἀθηναῖος μὲν ἐξωστρακισμένος	δὲ	ὑπὸ τοῦ δήμου· τὸν ἐγὼ
[8, 67]	πάντες οὗτοι πλὴν Παρίων (Πάριοι	δὲ	ὑπολειφθέντες ἐν Κύθνῳ ἐκαραδόκεον τὸν
[8, 142]	ἀρχῆθεν ὁ ἀγὼν ἐγένετο, νῦν	δὲ	φέρει καὶ ἐς πᾶσαν τὴν
[8, 139]	δὲ πατὴρ ἦν Ἀέροπος, τοῦ	δὲ	Φίλιππος, Φιλίππου δὲ Ἀργαῖος, τοῦ
[8, 100]	ὅκου ἐγενόμεθα ἄνδρες κακοί. εἰ	δὲ	Φοίνικές τε καὶ Αἰγύπτιοι καὶ
[8, 54]	ἐγένετο ἐμπρήσαντι τὸ ἱρόν. οἱ	δὲ	φυγάδες τῶν Ἀθηναίων ἐποίησαν τὰ
[8, 33]	μὲν ἔκαυσαν Δρυμὸν πόλιν κατὰ	δὲ	Χαράδραν καὶ Ἔρωχον καὶ Τεθρώνιον
[8, 31]	ἦν τὸ παλαιὸν Δρυοπίς· ἡ	δὲ	χώρη αὕτη ἐστὶ μητρόπολις Δωριέων
[8, 68]	κακωθεὶς τὸν πεζὸν προσδηλήσηται. πρὸς	δὲ,	ὦ βασιλεῦ, καὶ τόδε ἐς
[8, 6]	τῇ Εὐβοίῃ καὶ ἐναυμάχησαν, ἐγένετο	δὲ	ὧδε. ἐπείτε δὴ ἐς τὰς
[8, 67]	μετὰ δὲ ὁ Τύριος, ἐπὶ	δὲ	ὧλλοι. ὡς δὲ κόσμῳ ἐπεξῆς
[8, 36]	Ἄμφισσαν τὴν Λοκρίδα ὑπεξῆλθον. πάντες	δὲ	ὦν οἱ Δελφοὶ ἐξέλιπον τὴν
[8, 82]	τοῖσι τὸν βάρβαρον κατελοῦσι. (σὺν	δὲ	ὦν ταύτῃ τῇ νηὶ τῇ
[8, 28]	ἐδέκοντο τοὺς Θεσσαλοὺς ἐσβάλλοντας. οἳ	δὲ	ὡς ἀναρπασόμενοι τοὺς Φωκέας φερόμενοι
[8, 21]	ἀναβολὰς ἐποιεῦντο τὴν ἀποχώρησιν, ἐκομίζοντο	δὲ	ὡς ἕκαστοι ἐτάχθησαν, Κορίνθιοι πρῶτοι,
[8, 97]	ἔμελλε ἀπελάσαντος βασιλέος ἔσεσθαι. ~Ξέρξης	δὲ	ὡς ἔμαθε τὸ γεγονὸς πάθος,
[8, 21]	καὶ τὸν στρατὸν αὐτοῦ. οἳ	δὲ	ὡς ἐπύθοντο ταῦτα, οὐκέτι ἐς
[8, 144]	ἔχωμεν, οὐδὲν λυπέοντες ὑμέας. νῦν	δέ,	ὡς οὕτω ἐχόντων, στρατιὴν ὡς
[8, 76]	σφι σημήνας ἐκποδὼν ἀπαλλάσσετο· τοῖσι	δὲ	ὡς πιστὰ ἐγίνετο τὰ ἀγγελθέντα,
[8, 107]	τε τίσις καὶ Ἑρμότιμος. ~Ξέρξης	δὲ	ὡς τοὺς παῖδας ἐπέτρεψε Ἀρτεμισίῃ
[8, 132]	τυράννῳ, ἐόντες ἀρχὴν ἑπτά· ἐπιβουλεύοντες	δὲ	ὡς φανεροὶ ἐγένοντο, ἐξενείκαντος τὴν
[8, 15]	ἡμέρης ἀνῆγον τὰς νέας. συνέπιπτε	δὲ	ὥστε τὰς αὐτὰς ἡμέρας τάς
[8, 109]	παρεγενόμην καὶ πολλῷ πλέω ἀκήκοα	τοιάδε	γενέσθαι, ἄνδρας ἐς ἀναγκαίην ἀπειληθέντας
[8, 128]	γὰρ ὦν λέγεται) τέλος μέντοι	τοιάδε	ἐγίνετο· ὅκως βυβλίον γράψειε ἢ
[8, 77]	ἐναργέως λέγοντας πειρᾶσθαι καταβάλλειν, ἐς	τοιάδε	πρήγματα ἐσβλέψας. ἀλλ᾽ ὅταν Ἀρτέμιδος
[8, 60]	δὲ τὰ ἐγὼ λέγω ποιήσῃς,	τοσάδε	ἐν αὐτοῖσι χρηστὰ εὑρήσεις· πρῶτα
[8, 94]	τοὺς ἀπὸ τοῦ κέλητος λέγειν	τάδε.	(Ἀδείμαντε, σὺ μὲν ἀποστρέψας τὰς
[8, 140]	Ἀθήνας ἀποπεμφθεὶς ὑπὸ Μαρδονίου, ἔλεγε	τάδε.	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, Μαρδόνιος τάδε λέγει.
[8, 24]	ποιησάμενος παντὸς τοῦ στρατοπέδου ἔλεγε	τάδε.	ἄνδρες σύμμαχοι, βασιλεὺς Ξέρξης τῷ
[8, 102]	ταῦτα συνεβουλεύετο, ἣ δὲ λέγει	τάδε.	βασιλεῦ, χαλεπὸν μὲν ἐστὶ συμβουλευομένῳ
[8, 65]	σίνος ἔσται τῇ βασιλέος στρατιῇ·	τάδε	γὰρ ἀρίδηλα, ἐρήμου ἐούσης τῆς
[8, 109]	ἀνωσάμενοι, μὴ διώκωμεν ἄνδρας φεύγοντας.	(τάδε	γὰρ οὐκ ἡμεῖς κατεργασάμεθα, ἀλλὰ
[8, 137]	ἐτύγχανε γὰρ ἔχων μάχαιραν, εἴπας	τάδε	δεκόμεθα ὦ βασιλεῦ τὰ διδοῖς”
[8, 87]	Ἑλλήνων ἠγωνίζοντο· κατὰ δὲ Ἀρτεμισίην	τάδε	ἐγένετο, ἀπ᾽ ὧν εὐδοκίμησε μᾶλλον
[8, 22]	Ἀρτεμίσιον ἐπελέξαντο. τὰ δὲ γράμματα	τάδε	ἔλεγε. ἄνδρες Ἴωνες, οὐ ποιέετε
[8, 7]	ἐκφυγόντα περιγενέσθαι. ~πρὸς ταῦτα ὦν	τάδε	ἐμηχανῶντο· τῶν νεῶν ἁπασέων ἀποκρίναντες
[8, 60]	δὲ ἄλλου λόγου εἴχετο, λέγων	τάδε.	(ἐν σοὶ νῦν ἐστὶ σῶσαι
[8, 110]	δὲ ἀναβὰς παρὰ Ξέρξην ἔλεγε	τάδε.	(ἔπεμψέ με Θεμιστοκλέης ὁ Νεοκλέος,
[8, 75]	πρὸς τοὺς στρατηγοὺς τῶν βαρβάρων	τάδε.	ἔπεμψέ με στρατηγὸς ὁ Ἀθηναίων
[8, 95]	τούτῳ τῷ περὶ Σαλαμῖνα γενομένῳ	τάδε	ἐποίεε· παραλαβὼν πολλοὺς τῶν ὁπλιτέων
[8, 68]	κελεύοντες ναυμαχίην ποιέεσθαι, Ἀρτεμισίη δὲ	τάδε	ἔφη. (εἰπεῖν μοι πρὸς βασιλέα,
[8, 79]	ἐξῆλθέ οἱ Θεμιστοκλέης, ἔλεγε Ἀριστείδης	τάδε.	ἡμέας στασιάζειν χρεόν ἐστι ἔν
[8, 143]	δὲ πρὸς μὲν Ἀλέξανδρον ὑπεκρίναντο	τάδε.	καὶ αὐτοὶ τοῦτό γε ἐπιστάμεθα
[8, 109]	ἄλλοι μὴ βουλοίατο) ἔλεγέ σφι	τάδε.	(καὶ αὐτὸς ἤδη πολλοῖσι παρεγενόμην
[8, 69]	δὲ τοῖσι πλέοσι πείθεσθαι ἐκέλευε,	τάδε	καταδόξας, πρὸς μὲν Εὐβοίῃ σφέας
[8, 101]	καὶ τοὺς δορυφόρους, ἔλεξε Ξέρξης	τάδε.	κελεύει με Μαρδόνιος μένοντα αὐτοῦ
[8, 140]	ἔλεγε τάδε. ἄνδρες Ἀθηναῖοι, Μαρδόνιος	τάδε	λέγει. ἐμοὶ ἀγγελίη ἥκει παρὰ
[8, 94]	ἀπιστέειν γὰρ τὸν Ἀδείμαντον, αὖτις	τάδε	λέγειν, ὡς αὐτοὶ οἷοί τε
[8, 68]	πρὸς βασιλέα, Μαρδόνιε, ὡς ἐγὼ	τάδε	λέγω, οὔτε κακίστη γενομένη ἐν
[8, 68]	πρήγματα τὰ σά. καὶ τοι	τάδε	λέγω, φείδεο τῶν νεῶν μηδὲ
[8, 140]	αἴτιον γένηται. (λέγω δὲ ὑμῖν	τάδε.	νῦν τί μαίνεσθε πόλεμον βασιλέι
[8, 24]	ναυτικὸν στρατὸν κήρυκα, προετοιμάσατο δὲ	τάδε·	ὅσοι τοῦ στρατοῦ τοῦ ἑωυτοῦ
[8, 26]	σιγῶν εἶπέ τε ἐς πάντας	τάδε.	παπαῖ Μαρδόνιε, κοίους ἐπ᾽ ἄνδρας
[8, 19]	ἐπὶ δὲ τοῖσι κατήκουσι πρήγμασι	τάδε	ποιητέα σφι εἶναι ἔλεγε, τῶν
[8, 144]	δὲ τοὺς ἀπὸ Σπάρτης ἀγγέλους	τάδε.	τὸ μὲν δεῖσαι Λακεδαιμονίους μὴ
[8, 114]	ἐς ὄψιν τὴν Ξέρξεω ἔλεγε	τάδε.	(ὦ βασιλεῦ Μήδων, Λακεδαιμόνιοί τέ
[8, 84]	τῶν Ἑλλήνων στρατόπεδον, ὀνειδίσασαν πρότερον	τάδε,	ὦ δαιμόνιοι, μέχρι κόσου ἔτι
[8, 106]	μιν περιέλαβε, ἔλεγε ὁ Ἑρμότιμος	τάδε.	ὦ πάντων ἀνδρῶν ἤδη μάλιστα
[8, 29]	οἱ Θεσσαλοὶ πέμψαντες κήρυκα ἠγόρευον	τάδε.	ὦ Φωκέες, ἤδη τι μᾶλλον
[8, 84]	τὴν ἄρξασαν. λέγεται δὲ καὶ	τάδε,	ὡς φάσμα σφι γυναικὸς ἐφάνη,
[8, 143]	ἔχων τοιούσδε μὴ ἐπιφαίνεο Ἀθηναίοισι,	μηδὲ	δοκέων χρηστὰ ὑπουργέειν ἀθέμιστα ἔρδειν
[8, 100]	δοκέει ἐπισχεῖν, παρέχει ποιέειν ταῦτα.	μηδὲ	δυσθύμεε· οὐ γὰρ ἔστι Ἕλλησι
[8, 68]	τάδε λέγω, φείδεο τῶν νεῶν	μηδὲ	ναυμαχίην ποιέο. οἱ γὰρ ἄνδρες
[8, 60]	πείθῃ ναυμαχίην αὐτοῦ μένων ποιέεσθαι,	μηδὲ	πειθόμενος τούτων τοῖσι λόγοισι ἀναζεύξῃς
[8, 13]	ἐξισωθείη τῷ Ἑλληνικῷ τὸ Περσικὸν	μηδὲ	πολλῷ πλέον εἴη. ~οὗτοι μέν
[8, 74]	ἀποπλέειν καὶ περὶ ἐκείνης κινδυνεύειν	μηδὲ	πρὸ χώρης δοριαλώτου μένοντας μάχεσθαι,
[8, 6]	ἔμελλον δῆθεν ἐκφεύξεσθαι, ἔδει δὲ	μηδὲ	πυρφόρον τῷ ἐκείνων λόγῳ ἐκφυγόντα
[8, 142]	ἂν ὁ πόλεμος ὅδε συνεστήκῃ.	μηδὲ	ὑμέας Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδὼν ἀναγνώσῃ,
[8, 76]	νέας, ἵνα δὴ τοῖσι Ἕλλησι	μηδὲ	φυγεῖν ἐξῇ, ἀλλ᾽ ἀπολαμφθέντες ἐν
[8, 94]	στρατιῆς εἰδόσι προσφέρεσθαι τοῖσι Κορινθίοισι.	τῇδε	δὲ συμβάλλονται εἶναι θεῖον τὸ
[8, 34]	ὑπὸ Ἀλεξάνδρου ἀποπεμφθέντες· ἔσωζον δὲ	τῇδε,	δῆλον βουλόμενοι ποιέειν Ξέρξῃ ὅτι
[8, 87]	τῆς Ἀττικῆς νεὸς τριήραρχος ὡς	εἶδέ	μιν ἐμβάλλουσαν νηὶ ἀνδρῶν βαρβάρων,
[8, 90]	τοὺς Ἴωνας ἐρρύσατο· ὡς γὰρ	εἶδε	σφέας Ξέρξης ἔργον μέγα ἐργασαμένους,
[8, 92]	σωθῆναι ἐς Αἴγιναν. (ὡς δὲ	ἐσεῖδε	τὴν νέα τὴν Ἀττικὴν ὁ
[8, 1]	τὸν ναυτικὸν στρατὸν ταχθέντες ἦσαν	οἵδε,	Ἀθηναῖοι μὲν νέας παρεχόμενοι ἑκατὸν
[8, 43]	πλεούσας παρείχοντο Ἀθηναῖοι. ~ἐστρατεύοντο δὲ	οἵδε·	ἐκ μὲν Πελοποννήσου Λακεδαιμόνιοι ἑκκαίδεκα
[8, 72]	βοηθήσαντες ἐς τὸν Ἰσθμὸν πανδημεὶ	οἵδε	ἦσαν Ἑλλήνων, Λακεδαιμόνιοί τε καὶ
[8, 79]	ταῦτα σήμηνον” ὃ δ᾽ ἀμείβετο	τοῖσιδε.	~κάρτα τε χρηστὰ διακελεύεαι καὶ
[8, 27]	ὁ Τελλίης οὗτος σοφίζεται αὐτοῖσι	τοιόνδε.	γυψώσας ἄνδρας ἑξακοσίους τῶν φωκέων
[8, 90]	Φοινίκων τε τοὺς διαβάλλοντας λαβεῖν	τοιόνδε	μισθόν. (ἔτι τούτων ταῦτα λεγόντων
[8, 52]	καλέουσι Ἀρήιον πάγον, ἐπολιόρκεον τρόπον	τοιόνδε·	ὅκως στυππεῖον περὶ τοὺς ὀιστοὺς
[8, 118]	ἐς γῆν τὸν Ξέρξην, ποιῆσαι	τοιόνδε·	ὅτι μὲν ἔσωσε βασιλέος τὴν
[8, 104]	ἐν δὲ τοῖσι Πηδάσοισι τούτοισι	τοιόνδε	συμφέρεται πρῆγμα γίνεσθαι· ἐπεὰν τοῖσι
[8, 44]	οὐ συνεναυμάχησαν Πλαταιέες Ἀθηναίοισι διὰ	τοιόνδε	τι πρῆγμα· ἀπαλλασσομένων τῶν Ἑλλήνων
[8, 119]	μὴ οὐκ ἂν ποιῆσαι βασιλέα	τοιόνδε,	τοὺς μὲν ἐπὶ τοῦ καταστρώματος
[8, 137]	δὲ ὑμῖν ἐγὼ ὑμέων ἄξιον	τόνδε	ἀποδίδωμι” δέξας τὸν ἥλιον. (ὁ
[8, 100]	ὦν ταῦτα προσέφερε τὸν λόγον	τόνδε.	(δέσποτα, μήτε λυπέο μήτε συμφορὴν
[8, 142]	ἥκιστα πολλῶν εἵνεκα. ἠγείρατε γὰρ	τόνδε	τὸν πόλεμον ὑμεῖς οὐδὲν ἡμέων
[8, 49]	τῆς Πελοποννήσου, ἐπιλέγοντες τὸν λόγον	τόνδε,	ὡς εἰ νικηθέωσι τῇ ναυμαχίῃ,
[8, 111]	ἔδοσαν, ἀλλὰ προϊσχομένου Θεμιστοκλέος λόγον	τόνδε,	ὡς ἥκοιεν Ἀθηναῖοι περὶ ἑωυτοὺς
[8, 62]	δέειν κτισθῆναι· ὑμεῖς δὲ συμμάχων	τοιῶνδε	μουνωθέντες μεμνήσεσθε τῶν ἐμῶν λόγων”
[8, 100]	στρατιήν, ἄλλην ἔχω καὶ ἐκ	τῶνδε	βουλήν. (σὺ Πέρσας, βασιλεῦ, μὴ
[8, 76]	πάντα τὸν πορθμὸν τῇσι νηυσί.	(τῶνδε	δὲ εἵνεκα ἀνῆγον τὰς νέας,
[8, 40]	ἐς Σαλαμῖνα κατίσχει τὰς νέας.	τῶνδε	δὲ εἵνεκα προσεδεήθησαν αὐτῶν σχεῖν
[8, 6]	προσπλέειν οὔ κώ σφι ἐδόκεε	τῶνδε	εἵνεκα, μή κως ἰδόντες οἱ
[8, 35]	ταύτῃ ἀποσχισθέντες τῆς ἄλλης στρατιῆς	τῶνδε	εἵνεκα, ὅκως συλήσαντες τὸ ἱρὸν
[8, 76]	Ψυττάλειαν καλεομένην ἀπεβίβαζον τῶν Περσέων	τῶνδε	εἵνεκεν, ὡς ἐπεὰν γίνηται ναυμαχίη,
[8, 114]	τοῦτον εἶπε τοιγὰρ σφι Μαρδόνιος	ὅδε	δίκας δώσει τοιαύτας οἵας ἐκείνοισι
[8, 118]	Σάρδις. ~ἔστι δὲ καὶ ἄλλος	ὅδε	λόγος λεγόμενος, ὡς ἐπειδὴ Ξέρξης
[8, 142]	ἐπιθρέψειν, ἔστ᾽ ἂν ὁ πόλεμος	ὅδε	συνεστήκῃ. μηδὲ ὑμέας Ἀλέξανδρος ὁ
[8, 134]	οὐδενὶ ἔξεστι μαντεύεσθαι αὐτόθι διὰ	τόδε·	ἐκέλευσε σφέας ὁ Ἀμφιάρεως διὰ
[8, 60]	καὶ γυναῖκες. καὶ μὲν καὶ	τόδε	ἐν αὐτοῖσι ἔνεστι, τοῦ καὶ
[8, 90]	φευγούσῃσι περιέπιπτον. ~ἐγένετο δὲ καὶ	τόδε	ἐν τῷ θορύβῳ τούτῳ. τῶν
[8, 68]	πρὸς δὲ, ὦ βασιλεῦ, καὶ	τόδε	ἐς θυμὸν βάλευ, ὡς τοῖσι
[8, 120]	τὴν Ἀσίην. ~μέγα δὲ καὶ	τόδε	μαρτύριον· φαίνεται γὰρ Ξέρξης ἐν
[8, 129]	καὶ τοῦ Περσικοῦ πάθεος γενέσθαι	τόδε,	ὅτι τοῦ Ποσειδέωνος ἐς τὸν
[8, 87]	μάλιστα ἐτύγχανε ἐοῦσα, ἔδοξέ οἱ	τόδε	ποιῆσαι, τὸ καὶ συνήνεικε ποιησάσῃ.
[8, 65]	ἔχ᾽ ἥσυχος, περὶ δὲ στρατιῆς	τῆσδε	θεοῖσι μελήσει” (τὸν μὲν δὴ
[8, 100]	ἀντιωθῆναι οὔτ᾽ ἐκ τῆς ἠπείρου	τῆσδε·	οἵ τε ἡμῖν ἠντιώθησαν, ἔδοσαν
[8, 143]	τε τοῦ λοιποῦ λόγους ἔχων	τοιούσδε	μὴ ἐπιφαίνεο Ἀθηναίοισι, μηδὲ δοκέων
[8, 140]	ἐς ὑμέας ἦλθον ἔχων λόγους	τούσδε·	καὶ γὰρ δύναμις ὑπὲρ ἄνθρωπον
[8, 66]	καὶ τῇσι ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ ναυμαχίῃσι	τούσδε	τοὺς τότε οὔκω ἑπομένους βασιλέι,
[8, 103]	ἐπετύγχανε τά περ αὐτὸς ἐνόεε.	οὐδὲ	γὰρ εἰ πάντες καὶ πᾶσαι
[8, 100]	μὴ ποιήσῃς καταγελάστους γενέσθαι Ἕλλησι·	οὐδὲ	γὰρ ἐν Πέρσῃσί τοί τι
[8, 65]	δυνήσομαι ῥύσασθαι οὔτ᾽ ἄλλος ἀνθρώπων	οὐδὲ	εἶς. ἀλλ᾽ ἔχ᾽ ἥσυχος, περὶ
[8, 135]	ἀκούοντας βαρβάρου γλώσσης ἀντὶ Ἑλλάδος,	οὐδὲ	ἔχειν ὅ τι χρήσωνται τῷ
[8, 56]	ἀπίκοντο ὡς ἔνιοι τῶν στρατηγῶν	οὐδὲ	κυρωθῆναι ἔμενον τὸ προκείμενον πρῆγμα,
[8, 52]	ἀπιγμένοι καὶ τοῦ φράγματος προδεδωκότος·	(οὐδὲ	λόγους τῶν Πεισιστρατιδέων προσφερόντων περὶ
[8, 60]	δὲ οἰκότα βουλευομένοισι οὐκ ἐθέλει	οὐδὲ	ὁ θεὸς προσχωρέειν πρὸς τὰς
[8, 130]	τῇσι Ἰάσι τριηκοσίας. (οὐ μὲν	οὐδὲ	προσεδέκοντο τοὺς Ἕλληνας ἐλεύσεσθαι ἐς
[8, 7]	τῆς ἡμέρης τοῖσι Ἕλλησι ἐπιθήσεσθαι,	οὐδὲ	πρότερον ἢ τὸ σύνθημά σφι
[8, 60]	Πελοποννήσου καὶ πρὸς τῷ Ἰσθμῷ,	οὐδὲ	σφέας, εἴ περ εὖ φρονέεις,
[8, 68]	ἀτρεμιεῖν τοὺς ἐκεῖθεν αὐτῶν ἥκοντας,	οὐδέ	σφι μελήσει πρὸ τῶν Ἀθηνέων
[8, 102]	τι πάθῃ, λόγος οὐδεὶς γίνεται,	οὐδέ	τι νικῶντες οἱ Ἕλληνες νικῶσι,
[8, 85]	Φυλάκου τοῦ Ἱστιαίου, Σαμίων ἀμφοτέρων.	(τοῦδε	δὲ εἵνεκα μέμνημαι τούτων μούνων,
[8, 41]	βουλόμενοι ὑπηρετέειν καὶ δὴ καὶ	τοῦδε	εἵνεκα οὐκ ἥκιστα. λέγουσι Ἀθηναῖοι
[8, 100]	μήτε συμφορὴν μηδεμίαν μεγάλην ποιεῦ	τοῦδε	τοῦ γεγονότος εἵνεκα πρήγματος. οὐ
[8, 139]	τούτου δὴ τοῦ Περδίκκεω Ἀλέξανδρος	ὧδε	ἐγένετο· Ἀμύντεω παῖς ἦν Ἀλέξανδρος,
[8, 6]	Εὐβοίῃ καὶ ἐναυμάχησαν, ἐγένετο δὲ	ὧδε.	ἐπείτε δὴ ἐς τὰς Ἀφέτας
[8, 20]	αὐτοῖσι τὰ πρήγματα. (Βάκιδι γὰρ	ὧδε	ἔχει περὶ τούτων ὁ χρησμός.
[8, 140]	γενομένας πάσας μετίημι. (νῦν τε	ὧδε	Μαρδόνιε ποίεε· τοῦτο μὲν τὴν
[8, 140]	τὴν ἀρχήν. ~ἐγεγόνεε μὲν δὴ	ὧδε	ὁ Ἀλέξανδρος ὁ Ἀμύντεω· ὡς
[8, 5]	δὲ Θεμιστοκλέης τοὺς Ἕλληνας ἐπισχεῖν	ὧδε	ποιέει· Εὐρυβιάδῃ τούτων τῶν χρημάτων
[8, 137]	τῶν Μακεδόνων τὴν τυραννίδα τρόπῳ	τοιῷδε.	ἐξ Ἄργεος ἔφυγον ἐς Ἰλλυριοὺς
[8, 79]	καιρῷ καὶ δὴ καὶ ἐν	τῷδε	περὶ τοῦ ὁκότερος ἡμέων πλέω
[8, 131]	βασιλέες ἐγένοντο Σπάρτης. Ἀθηναίων δὲ	ἐστρατήγεε	Ξάνθιππος ὁ Ἀρίφρονος. ~ὡς δὲ
[8, 53]	δή τις ἔξοδος τοῖσι βαρβάροισι·	ἔδεε	γὰρ κατὰ τὸ θεοπρόπιον πᾶσαν
[8, 80]	ἐμέο τὰ ποιεύμενα ὑπὸ Μήδων·	ἔδεε	γάρ, ὅτε οὐκ ἑκόντες ἤθελον
[8, 97]	ἐπειρᾶτο διαχοῦν, γαύλους τε Φοινικηίους	συνέδεε,	ἵνα ἀντί τε σχεδίης ἔωσι
[8, 82]	δύο γὰρ δὴ νεῶν τότε	κατέδεε	ἐς τὸν ἀριθμόν. ~τοῖσι δὲ
[8, 113]	καὶ εἰ τεοῖσι τι χρηστὸν	συνῄδεε	πεποιημένον· ἓν δὲ πλεῖστον ἔθνος
[8, 96]	Λυσιστράτῳ Ἀθηναίῳ ἀνδρὶ χρησμολόγῳ, τὸ	ἐλελήθεε	πάντας τοὺς Ἕλληνας, Κωλιάδες δὲ
[8, 49]	ἤδη, τῶν δὲ λοιπέων πέρι	προετίθεε.	(αἱ γνῶμαι δὲ τῶν λεγόντων
[8, 50]	τῶν ἀπὸ Πελοποννήσου στρατηγῶν ἐπιλεγομένων,	ἐληλύθεε	ἀνὴρ Ἀθηναῖος ἀγγέλλων ἥκειν τὸν
[8, 114]	Ξέρξης ἦν περὶ Θεσσαλίην, χρηστήριον	ἐληλύθεε	ἐκ Δελφῶν Λακεδαιμονίοισι, Ξέρξην αἰτέειν
[8, 100]	δούλους. μάλιστα μέν νυν ταῦτα	ποίεε·	εἰ δ᾽ ἄρα τοι βεβούλευται
[8, 140]	μετίημι. (νῦν τε ὧδε Μαρδόνιε	ποίεε·	τοῦτο μὲν τὴν γῆν σφι
[8, 98]	διανοίης. ~ταῦτά τε ἅμα Ξέρξης	ἐποίεε	καὶ ἔπεμπε ἐς Πέρσας ἀγγελέοντα
[8, 95]	τῷ περὶ Σαλαμῖνα γενομένῳ τάδε	ἐποίεε·	παραλαβὼν πολλοὺς τῶν ὁπλιτέων οἳ
[8, 106]	τὰ αἰδοῖα ἀποτάμνειν, ἀναγκαζόμενος δὲ	ἐποίεε	ταῦτα· αὐτοῦ τε, ὡς ταῦτα
[8, 126]	(οἱ γὰρ Ποτιδαιῆται, ὡς βασιλεὺς	παρεξεληλάκεε	καὶ ὁ ναυτικὸς τοῖσι Πέρσῃσι
[8, 103]	ἔμενε ἂν δοκέειν ἐμοί· οὕτω	καταρρωδήκεε.	ἐπαινέσας δὲ τὴν Ἀρτεμισίην, ταύτην
[8, 81]	καὶ ὃ μὲν ταῦτα εἴπας	μετεστήκεε,	τῶν δὲ αὖτις ἐγίνετο λόγων
[8, 125]	τῶν ἐπιφανέων ἀνδρῶν, φθόνῳ καταμαργέων	ἐνείκεε	τὸν Θεμιστοκλέα, τὴν ἐς Λακεδαίμονα
[8, 132]	ἐμπείροισι, στρατιῆς τε πάντα πλέα	ἐδόκεε	εἶναι, τὴν δὲ Σάμον ἐπιστέατο
[8, 108]	νέας οἰχωκυίας, αὐτίκα μετὰ ταῦτα	ἐδόκεε	ἐπιδιώκειν. τὸν μέν νυν ναυτικὸν
[8, 31]	ἐμήδιζόν τε γὰρ καὶ οὐκ	ἐδόκεε	Θεσσαλοῖσι. ~ὡς δὲ ἐκ τῆς
[8, 136]	ἔπεμπε· (τοὺς γὰρ Ἀθηναίους οὕτω	ἐδόκεε	μάλιστα προσκτήσεσθαι, λεών τε πολλὸν
[8, 136]	ἂν καὶ ἦν, πεζῇ τε	ἐδόκεε	πολλῷ εἶναι κρέσσων, οὕτω τε
[8, 86]	τις προθυμεόμενος καὶ δειμαίνων Ξέρξην,	ἐδόκεέ	τε ἕκαστος ἑωυτὸν θεήσασθαι βασιλέα.
[8, 6]	ἀντίης προσπλέειν οὔ κώ σφι	ἐδόκεε	τῶνδε εἵνεκα, μή κως ἰδόντες
[8, 127]	ἀπίστασθαι ἀπὸ βασιλέος, καὶ ταύτην	ἐπολιόρκεε·	εἶχον δὲ αὐτὴν Βοττιαῖοι ἐκ
[8, 127]	Παλλήνην ἔχοντες. ~ἐνθαῦτα δὴ Ἀρτάβαζος	ἐπολιόρκεε	τὴν Ποτίδαιαν. ὑποπτεύσας δὲ καὶ
[8, 67]	ὥς σφι βασιλεὺς ἑκάστῳ τιμὴν	ἐδεδώκεε,	πρῶτος μὲν ὁ Σιδώνιος βασιλεύς,
[8, 38]	τούτων πάντων, φόβος τοῖσι βαρβάροισι	ἐνεπεπτώκεε.	μαθόντες δὲ οἱ Δελφοὶ φεύγοντας
[8, 126]	καὶ ὁ ναυτικὸς τοῖσι Πέρσῃσι	οἰχώκεε	φεύγων ἐκ Σαλαμῖνος, ἐκ τοῦ
[8, 72]	οὐδέν. Ὀλύμπια δὲ καὶ Κάρνεια	παροιχώκεε	ἤδη. ~οἰκέει δὲ τὴν Πελοπόννησον
[8, 92]	Σκιάθῳ τὴν Αἰγιναίην, ἐπ᾽ ἧς	ἔπλεε	Πυθέης ὁ Ἰσχενόου, τὸν οἱ
[8, 23]	ἡλίῳ σκιδναμένῳ πᾶσα ἡ στρατιὴ	ἐπέπλεε	ἁλὴς ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον. ἐπισχόντες
[8, 9]	δὲ τοῦτο, ὡς οὐδείς σφι	ἐπέπλεε,	δείλην ὀψίην γινομένην τῆς ἡμέρης
[8, 105]	παῖδας εἴδεος ἐπαμμένους, ἐκτάμνων ἀγινέων	ἐπώλεε	ἐς Σάρδις τε καὶ Ἔφεσον
[8, 100]	ἐπισχεῖν, παρέχει ποιέειν ταῦτα. μηδὲ	δυσθύμεε·	οὐ γὰρ ἔστι Ἕλλησι οὐδεμία
[8, 69]	σπουδαίην εἶναι τότε πολλῷ μᾶλλον	αἴνεε.	ὅμως δὲ τοῖσι πλέοσι πείθεσθαι
[8, 143]	δοκέων χρηστὰ ὑπουργέειν ἀθέμιστα ἔρδειν	παραίνεε·	οὐ γάρ σε βουλόμεθα οὐδὲν
[8, 19]	στρατιὴν ἔχειν ἢ τοὺς πολεμίους·	παραίνεέ	τε προειπεῖν τοῖσι ἑωυτῶν ἑκάστους
[8, 136]	Πέρσης ἔσχε, ἐκ τῆς οἱ	ἐγεγόνεε	Ἀμύντης ὁ ἐν τῇ Ἀσίῃ,
[8, 129]	μὲν δὴ τοιούτῳ τρόπῳ ἐπάιστος	ἐγεγόνεε·	Ἀρταβάζῳ δὲ ἐπειδὴ πολιορκέοντι ἐγεγόνεσαν
[8, 27]	ἐπείτε τὸ ἐν Θερμοπύλῃσι τρῶμα	ἐγεγόνεε,	αὐτίκα Θεσσαλοὶ πέμπουσι κήρυκα ἐς
[8, 87]	καί τι νεῖκος πρὸς αὐτὸν	ἐγεγόνεε	ἔτι περὶ Ἑλλήσποντον ἐόντων, οὐ
[8, 12]	ἐν Σαλαμῖνι. ~ὡς δὲ εὐφρόνη	ἐγεγόνεε,	ἦν μὲν τῆς ὥρης μέσον
[8, 140]	Περδίκκης ὁ κτησάμενος τὴν ἀρχήν.	~ἐγεγόνεε	μὲν δὴ ὧδε ὁ Ἀλέξανδρος
[8, 79]	ποιεύμενος ἐξεκαλέετο, θέλων αὐτῷ συμμῖξαι·	προακηκόεε	δὲ ὅτι σπεύδοιεν οἱ ἀπὸ
[8, 103]	γὰρ ἐπετύγχανε τά περ αὐτὸς	ἐνόεε.	οὐδὲ γὰρ εἰ πάντες καὶ
[8, 42]	ἐς Σαλαμῖνα κατέσχον τὰς νέας,	συνέρρεε	καὶ ὁ λοιπὸς πυνθανόμενος ὁ
[8, 112]	τὰς ἄλλας νήσους ἀπειλητηρίους λόγους	αἴτεε	χρήματα διὰ τῶν αὐτῶν ἀγγέλων,
[8, 122]	παρὰ Αἰγινητέων δὲ οὔ, ἀλλὰ	ἀπαίτεε	αὐτοὺς τὰ ἀριστήια τῆς ἐν
[8, 99]	δὲ δευτέρη σφι ἀγγελίη ἐπεσελθοῦσα	συνέχεε	οὕτω ὥστε τοὺς κιθῶνας κατερρήξαντο
[8, 105]	καὶ οὐ γὰρ τὰ πάντα	ἐδυστύχεε	ὁ Ἑρμότιμος, ἀπικνέεται ἐκ τῶν
[8, 130]	ἀνωτέρω τὸ πρὸς ἑσπέρης, οὐδ᾽	ἐπηνάγκαζε	οὐδείς, ἀλλ᾽ ἐν τῇ Σάμῳ
[8, 133]	Μαρδόνιος δὲ περὶ τὴν Θεσσαλίην	ἐχείμαζε.	ἐνθεῦτεν δὲ ὁρμώμενος ἔπεμπε κατὰ
[8, 34]	Βοιωτῶν δὲ πᾶν τὸ πλῆθος	ἐμήδιζε,	τὰς δὲ πόλις αὐτῶν ἄνδρες
[8, 136]	Ἀθηναίους ἐπίστατο. (τούτων δὲ προσγενομένων	κατήλπιζε	εὐπετέως τῆς θαλάσσης κρατήσειν, τά
[8, 130]	ἐκ Χερσονήσου διεπόρθμευσε ἐς Ἄβυδον,	ἐχειμέριζε	ἐν Κύμῃ. ἔαρος δὲ ἐπιλάμψαντος
[8, 93]	Ἀρτεμισίην ἐπεδίωξε. εἰ μέν νυν	ἔμαθε	ὅτι ἐν ταύτῃ πλέοι Ἀρτεμισίη,
[8, 109]	ἄλλων οἱ στρατηγοί. ~ὡς δὲ	ἔμαθε	ὅτι οὐ πείσει τούς γε
[8, 97]	βασιλέος ἔσεσθαι. ~Ξέρξης δὲ ὡς	ἔμαθε	τὸ γεγονὸς πάθος, δείσας μή
[8, 23]	βαρβάροισι αὐτίκα μετὰ ταῦτα πλοίῳ	ἦλθε	ἀνὴρ Ἱστιαιεὺς ἀγγέλλων τὸν δρησμὸν
[8, 106]	ἀπέταμνον. Πανιώνιον μέν νυν οὕτω	περιῆλθε	ἥ τε τίσις καὶ Ἑρμότιμος.
[8, 79]	πρὸς τὸν Ἰσθμόν. (ὡς δὲ	ἐξῆλθέ	οἱ Θεμιστοκλέης, ἔλεγε Ἀριστείδης τάδε.
[8, 129]	εἶναι ἔσω ἐν τῇ Παλλήνῃ,	ἐπῆλθε	πλημμυρὶς τῆς θαλάσσης μεγάλη, ὅση
[8, 137]	τὸν ἑωυτῆς· τὸν δὲ ἀκούσαντα	ἐσῆλθε	αὐτίκα ὡς εἴη τέρας καὶ
[8, 19]	τε εἴησαν ἂν τῶν λοιπῶν	κατύπερθε	γενέσθαι, ἐλαυνόντων τῶν Εὐβοέων πρόβατα
[8, 60]	καὶ λόγιον ἐστὶ τῶν ἐχθρῶν	κατύπερθε	γενέσθαι. οἰκότα μέν νυν βουλευομένοισι
[8, 75]	καὶ βουλόμενος μᾶλλον τὰ ὑμέτερα	κατύπερθε	γίνεσθαι ἢ τὰ τῶν Ἑλλήνων
[8, 136]	εἶναι κρέσσων, οὕτω τε ἐλογίζετο	κατύπερθέ	οἱ τὰ πρήγματα ἔσεσθαι τῶν
[8, 39]	μὲν παρ᾽ αὐτὴν τὴν ὁδὸν	κατύπερθε	τοῦ ἱροῦ τῆς Προναίης, Αὐτονόου
[8, 140]	αἰεὶ περὶ ὑμέων αὐτῶν, ἀλλὰ	καταλύσασθε·	παρέχει δὲ ὑμῖν κάλλιστα καταλύσασθαι,
[8, 144]	Ἀθηναίους οὐκ ἂν εὖ ἔχοι.	(ἐπίστασθέ	τε οὕτω, εἰ μὴ πρότερον
[8, 22]	καὶ αὐτοὶ καὶ τῶν Καρῶν	δέεσθε	τὰ αὐτὰ ὑμῖν ποιέειν. εἰ
[8, 22]	νῦν ἐκ τοῦ μέσου ἡμῖν	ἕζεσθε	καὶ αὐτοὶ καὶ τῶν Καρῶν
[8, 140]	τε τὴν γῆν ἐκτημένων. (ἀλλὰ	πείθεσθε·	πολλοῦ γὰρ ὑμῖν ἄξια ταῦτα,
[8, 140]	ἄλλη παρέσται πολλαπλησίη. (μὴ ὦν	βούλεσθε	παρισούμενοι βασιλέι στέρεσθαι μὲν τῆς
[8, 140]	τὸ πλῆθος καὶ τὰ ἔργα,	πυνθάνεσθε	δὲ καὶ τὴν νῦν παρ᾽
[8, 140]	δὲ ὑμῖν τάδε. νῦν τί	μαίνεσθε	πόλεμον βασιλέι ἀειρόμενοι; οὔτε γὰρ
[8, 142]	οἵτινες αἰεὶ καὶ τὸ πάλαι	φαίνεσθε	πολλοὺς ἐλευθερώσαντες ἀνθρώπων. πιεζευμένοισι μέντοι
[8, 22]	(ἀλλὰ μάλιστα μὲν πρὸς ἡμέων	γίνεσθε·	εἰ δὲ ὑμῖν ἐστι τοῦτο
[8, 62]	ὑμεῖς δὲ συμμάχων τοιῶνδε μουνωθέντες	μεμνήσεσθε	τῶν ἐμῶν λόγων” ~ταῦτα δὲ
[8, 84]	δαιμόνιοι, μέχρι κόσου ἔτι πρύμνην	ἀνακρούεσθε;	~κατὰ μὲν δὴ Ἀθηναίους ἐτετάχατο
[8, 60]	ἐν αὐτοῖσι ἔνεστι, τοῦ καὶ	περιέχεσθε	μάλιστα· ὁμοίως αὐτοῦ τε μένων
[8, 75]	ὑμῖν, πρὸς ἑωυτούς τε σφέας	ὄψεσθε	ναυμαχέοντας τοὺς τὰ ὑμέτερα φρονέοντας
[8, 140]	δύναμιν· ὥστε καὶ ἢν ἡμέας	ὑπερβάλησθε	καὶ νικήσητε, τοῦ περ ὑμῖν
[8, 142]	ἐστερήθητε διξῶν ἤδη καὶ ὅτι	οἰκοφθόρησθε	χρόνον ἤδη πολλόν. (ἀντὶ τούτων
[8, 140]	βασιλέι ἀειρόμενοι; οὔτε γὰρ ἂν	ὑπερβάλοισθε	οὔτε οἷοί τε ἐστὲ ἀντέχειν
[8, 53]	ἔμπροσθε ὦν πρὸ τῆς ἀκροπόλιος,	ὄπισθε	δὲ τῶν πυλέων καὶ τῆς
[8, 89]	αἱ πλεῖσται διεφθείροντο· οἱ γὰρ	ὄπισθε	τεταγμένοι, ἐς τὸ πρόσθε τῇσι
[8, 41]	δὴ ἡ μελιτόεσσα ἐν τῷ	πρόσθε	αἰεὶ χρόνῳ ἀναισιμουμένη τότε ἦν
[8, 126]	ἀνὴρ ἐν Πέρσῃσι λόγιμος καὶ	πρόσθε	ἐών, ἐκ δὲ τῶν Πλαταιικῶν
[8, 29]	γνωσιμαχέετε μὴ εἶναι ὅμοιοι ἡμῖν.	(πρόσθε	τε γὰρ ἐν τοῖσι Ἕλλησι,
[8, 89]	γὰρ ὄπισθε τεταγμένοι, ἐς τὸ	πρόσθε	τῇσι νηυσὶ παριέναι πειρώμενοι ὡς
[8, 87]	καὶ ἣ οὐκ ἔχουσα διαφυγεῖν,	ἔμπροσθε	γὰρ αὐτῆς ἦσαν ἄλλαι νέες
[8, 27]	οἱ περὶ τὸν τρίποδα συνεστεῶτες	ἔμπροσθε	τοῦ νηοῦ τοῦ ἐν Δελφοῖσι,
[8, 53]	τῇ ἠπείρῳ γενέσθαι ὑπὸ Πέρσῃσι.	ἔμπροσθε	ὦν πρὸ τῆς ἀκροπόλιος, ὄπισθε
[8, 22]	γίνεσθαι, ἀλλ᾽ ὑπ᾽ ἀναγκαίης μέζονος	κατέζευχθε	ἢ ὥστε ἀπίστασθαι, ὑμεῖς δὲ
[8, 138]	τῶν παρέδρων οἷόν τι χρῆμα	ποιήσειε	ὁ παῖς καὶ ὡς σὺν
[8, 21]	εἶχε πλοῖον κατῆρες ἕτοιμον, εἰ	παλήσειε	ὁ ναυτικὸς στρατός, σημαίνειν τοῖσι
[8, 128]	μέντοι τοιάδε ἐγίνετο· ὅκως βυβλίον	γράψειε	ἢ Τιμόξεινος ἐθέλων παρὰ Ἀρτάβαζον
[8, 5]	βασιλεὺς ἄν τοι ὁ Μήδων	πέμψειε	ἀπολιπόντι τοὺς συμμάχους” ταῦτά τε
[8, 37]	ἀνθρώπων οὐδενί. (ὃ μὲν δὴ	ἤιε	Δελφῶν τοῖσι παρεοῦσι σημανέων τὸ
[8, 58]	καὶ οὐδὲν πρὸς ταῦτα ἀμειψάμενος	ἤιε	ἐπὶ τὴν νέα τὴν Εὐρυβιάδεω.
[8, 26]	τε ἐς πάντας τάδε. παπαῖ	Μαρδόνιε,	κοίους ἐπ᾽ ἄνδρας ἤγαγες μαχησομένους
[8, 140]	πάσας μετίημι. (νῦν τε ὧδε	Μαρδόνιε	ποίεε· τοῦτο μὲν τὴν γῆν
[8, 68]	ἔφη. (εἰπεῖν μοι πρὸς βασιλέα,	Μαρδόνιε,	ὡς ἐγὼ τάδε λέγω, οὔτε
[8, 83]	οὗτοι μὲν δὴ ἐσέβαινον, καὶ	ἧκε	ἡ ἀπ᾽ Αἰγίνης τριήρης, ἣ
[8, 50]	Πελοπόννησον, καὶ τὴν Πλαταιέων ὡσαύτως,	ἧκέ	τε ἐς τὰς Ἀθήνας καὶ
[8, 82]	τὰ ἐσαγγελθέντα. ~ἀπιστεόντων δὲ τούτων	ἧκε	τριήρης ἀνδρῶν Τηνίων αὐτομολέουσα, τῆς
[8, 122]	ἐπειρώτων τὸν θεὸν κοινῇ εἰ	λελάβηκε	πλήρεα καὶ ἀρεστὰ τὰ ἀκροθίνια.
[8, 109]	τὴν θάλασσαν ἀπεμαστίγωσε πέδας τε	κατῆκε.	(ἀλλ᾽ εὖ γὰρ ἔχει ἐς
[8, 121]	νεός, ἐὼν μέγαθος δυώδεκα πηχέων·	ἕστηκε	δὲ οὗτος τῇ περ ὁ
[8, 16]	ὅμως μέντοι ἀντεῖχε καὶ οὐκ	εἶκε·	δεινὸν γὰρ χρῆμα ἐποιεῦντο ὑπὸ
[8, 88]	ἐτράπετο. ~τοῦτο μὲν τοιοῦτο αὐτῇ	συνήνεικε	γενέσθαι διαφυγεῖν τε καὶ μὴ
[8, 88]	γὰρ ἄλλα, ὡς εἴρηται, αὐτῇ	συνήνεικε	ἐς εὐτυχίην γενόμενα, καὶ τὸ
[8, 87]	οἱ τόδε ποιῆσαι, τὸ καὶ	συνήνεικε	ποιησάσῃ. διωκομένη γὰρ ὑπὸ τῆς
[8, 90]	ἀπολοίατο αἱ νέες, ὡς προδόντων.	συνήνεικε	ὦν οὕτω ὥστε Ἰώνων τε
[8, 118]	βασιλέος κηδόμενος· ἐν ὑμῖν γὰρ	οἶκε	εἶναι ἐμοὶ ἡ σωτηρίη” (τὸν
[8, 90]	μισθόν. (ἔτι τούτων ταῦτα λεγόντων	ἐνέβαλε	νηὶ Ἀττικῇ Σαμοθρηικίη νηῦς. ἥ
[8, 87]	γὰρ ὑπὸ τῆς Ἀττικῆς φέρουσα	ἐνέβαλε	νηὶ φιλίῃ ἀνδρῶν τε Καλυνδέων
[8, 87]	τύχην παραπεσοῦσα νηῦς. (ὡς δὲ	ἐνέβαλέ	τε καὶ κατέδυσε, εὐτυχίῃ χρησαμένη
[8, 119]	ἂν ἴσον πλῆθος τοῖσι Πέρσῃσι	ἐξέβαλε	ἐς τὴν θάλασσαν. ἀλλ᾽ ὃ
[8, 34]	αὐτῷ Ξέρξῃ πορευόμενον ἐπ᾽ Ἀθήνας	ἐσέβαλε	ἐς Βοιωτούς, ἐς γῆν τὴν
[8, 72]	κινδυνευούσῃ· τοῖσι δὲ ἄλλοισι Πελοποννησίοισι	ἔμελε	οὐδέν. Ὀλύμπια δὲ καὶ Κάρνεια
[8, 11]	δὲ Ἑλλήνων νέα τῶν πολεμίων	εἷλε	ἀνὴρ Ἀθηναῖος Λυκομήδης Αἰσχραίου, καὶ
[8, 93]	οὐκ ἂν ἐπαύσατο πρότερον ἢ	εἷλέ	μιν ἢ καὶ αὐτὸς ἥλω.
[8, 127]	ὑπὸ Μακεδόνων. ἐπεὶ δὲ σφέας	εἷλε	πολιορκέων, κατέσφαξε ἐξαγαγὼν ἐς λίμνην,
[8, 92]	νηὶ ἐμβαλοῦσα Σιδωνίῃ, ἥ περ	εἷλε	τὴν προφυλάσσουσαν ἐπὶ Σκιάθῳ τὴν
[8, 110]	ἐγένετο. ~Θεμιστοκλέης μὲν ταῦτα λέγων	διέβαλλε,	Ἀθηναῖοι δὲ ἐπείθοντο· ἐπειδὴ γὰρ
[8, 143]	οὔτε ἡμεῖς πεισόμεθα. (νῦν τε	ἀπάγγελλε	Μαρδονίῳ ὡς Ἀθηναῖοι λέγουσι, ἔστ᾽
[8, 96]	γυναῖκες ἐρετμοῖσι φρύξουσι τοῦτο δὲ	ἔμελλε	ἀπελάσαντος βασιλέος ἔσεσθαι. ~Ξέρξης δὲ
[8, 135]	κοινοῦ ὡς ἀπογραψομένους τὰ θεσπιέειν	ἔμελλε,	καὶ πρόκατε τὸν πρόμαντιν βαρβάρῳ
[8, 86]	οὔτε σὺν νόῳ ποιεόντων οὐδέν,	ἔμελλε	τοιοῦτό σφι συνοίσεσθαι οἷόν περ
[8, 7]	πρότερον ἢ τὸ σύνθημά σφι	ἔμελλε	φανήσεσθαι παρὰ τῶν περιπλεόντων ὡς
[8, 26]	γενναιοτάτην Τιγράνης ὁ Ἀρταβάνου δειλίην	ὦφλε	πρὸς βασιλέος. (πυνθανόμενος γὰρ τὸ
[8, 106]	ἢ τῶν σῶν τινα, ὅτι	με	ἀντ᾽ ἀνδρὸς ἐποίησας τὸ μηδὲν
[8, 68]	δέσποτα, τὴν δὲ ἐοῦσαν γνώμην	με	δίκαιον ἐστὶ ἀποδείκνυσθαι, τὰ τυγχάνω
[8, 110]	παρὰ Ξέρξην ἔλεγε τάδε. (ἔπεμψέ	με	Θεμιστοκλέης ὁ Νεοκλέος, στρατηγὸς μὲν
[8, 101]	τὴν Ἑλλάδα δεδουλωμένην, αὐτὸν δέ	με	κελεύει ἀπελαύνειν σὺν τῷ λοιπῷ
[8, 101]	δορυφόρους, ἔλεξε Ξέρξης τάδε. κελεύει	με	Μαρδόνιος μένοντα αὐτοῦ πειρᾶσαι τῆς
[8, 75]	στρατηγοὺς τῶν βαρβάρων τάδε. ἔπεμψέ	με	στρατηγὸς ὁ Ἀθηναίων λάθρῃ τῶν
[8, 128]	τὸν ὦμον, τὸν δὲ βληθέντα	περιέδραμε	ὅμιλος, οἷα φιλέει γίνεσθαι ἐν
[8, 105]	ἄλλους τε δὴ ὁ Πανιώνιος	ἐξέταμε	πολλούς, ἅτε ποιεύμενος ἐκ τούτου
[8, 100]	τῆς στρατιῆς ἀπάγων τὸ πολλόν,	ἐμὲ	δὲ σοὶ χρὴ τὴν Ἑλλάδα
[8, 140]	Ἀθηναίοισι τὰς ἁμαρτάδας τὰς ἐς	ἐμὲ	ἐξ ἐκείνων γενομένας πάσας μετίημι.
[8, 121]	ἥ περ ἔτι καὶ ἐς	ἐμὲ	ἦν, τὴν δὲ ἐπὶ Σούνιον,
[8, 101]	βουλομένοισί σφι γένοιτ᾽ ἂν ἀπόδεξις.	(ἐμὲ	ὦν ἢ ταῦτα κελεύει ποιέειν,
[8, 29]	Ἕλλησι, ὅσον χρόνον ἐκεῖνα ἡμῖν	ἥνδανε,	πλέον αἰεί κοτε ὑμέων ἐφερόμεθα·
[8, 89]	τῷ πόνῳ τούτῳ ἀπὸ μὲν	ἔθανε	ὁ στρατηγὸς Ἀριαβίγνης ὁ Δαρείου,
[8, 5]	αὐτός τε ὁ Θεμιστοκλέης ἐκέρδηνε,	ἐλάνθανε	δὲ τὰ λοιπὰ ἔχων, ἀλλ᾽
[8, 25]	τοὺς εἵλωτας. (οὐ μὲν οὐδ᾽	ἐλάνθανε	τοὺς διαβεβηκότας Ξέρξης ταῦτα πρήξας
[8, 97]	πολεμήσειν· Μαρδόνιον δ᾽ οὐδὲν τούτων	ἐλάνθανε	ὡς μάλιστα ἔμπειρον ἐόντα τῆς
[8, 137]	ἤκουσαν ταῦτα· ὁ δὲ παῖς,	ἐτύγχανε	γὰρ ἔχων μάχαιραν, εἴπας τάδε
[8, 87]	αὐτῆς πρὸς τῶν πολεμίων μάλιστα	ἐτύγχανε	ἐοῦσα, ἔδοξέ οἱ τόδε ποιῆσαι,
[8, 96]	Ἕλληνες τῶν ναυηγίων ὅσα ταύτῃ	ἐτύγχανε	ἔτι ἐόντα, ἕτοιμοι ἦσαν ἐς
[8, 114]	κατασχὼν πολλὸν χρόνον, ὥς οἱ	ἐτύγχανε	παρεστεὼς Μαρδόνιος, δεικνὺς ἐς τοῦτον
[8, 103]	τῇ συμβουλίῃ Ξέρξης· λέγουσα γὰρ	ἐπετύγχανε	τά περ αὐτὸς ἐνόεε. οὐδὲ
[8, 106]	ἀπ᾽ ἔργων ἀνοσιωτάτων τὸν βίον	κτησάμενε,	τί σε ἐγὼ κακὸν ἢ
[8, 103]	καὶ πᾶσαι συνεβούλευον αὐτῷ μένειν,	ἔμενε	ἂν δοκέειν ἐμοί· οὕτω καταρρωδήκεε.
[8, 5]	ἐκεχάριστο, αὐτός τε ὁ Θεμιστοκλέης	ἐκέρδηνε,	ἐλάνθανε δὲ τὰ λοιπὰ ἔχων,
[8, 11]	στρατόπεδα. ~τοῖσι δὲ Ἕλλησι ὡς	ἐσήμηνε,	πρῶτα μὲν ἀντίπρῳροι τοῖσι βαρβάροισι
[8, 8]	Ἀρτεμίσιον. ὡς δὲ ἀπίκετο, αὐτίκα	ἐσήμηνε	τοῖσι στρατηγοῖσι τήν τε ναυηγίην
[8, 62]	~σημαίνων δὲ ταῦτα τῷ λόγῳ	διέβαινε	ἐς Εὐρυβιάδην, λέγων μᾶλλον ἐπεστραμμένα.
[8, 66]	τὰ οὐνόματα. ὅσῳ γὰρ δὴ	προέβαινε	ἐσωτέρω τῆς Ἑλλάδος ὁ Πέρσης,
[8, 4]	δόξαν τὰ πρήγματα τῶν βαρβάρων	ἀπέβαινε	ἤ ὡς αὐτοὶ κατεδόκεον, καταρρωδήσαντες
[8, 21]	ὦν ὁ Ἀβρώνιχος ἀπικόμενός σφι	ἐσήμαινε	τὰ γεγονότα περὶ Λεωνίδην καὶ
[8, 83]	παρεσκευάζοντο ὡς ναυμαχήσοντες. ἠώς τε	διέφαινε	καὶ οἳ σύλλογον τῶν ἐπιβατέων
[8, 114]	τῷ Μαρδόνιός τε τὴν στρατιὴν	διέκρινε	καὶ Ξέρξης ἦν περὶ Θεσσαλίην,
[8, 22]	τὸν βάρβαρον ἀπ᾽ ὑμέων ἡμῖν	γέγονε”	(Θεμιστοκλέης δὲ ταῦτα ἔγραφε, δοκέειν
[8, 100]	μὲν ἐς ἤθεα τὰ σεωυτοῦ	ἀπέλαυνε	τῆς στρατιῆς ἀπάγων τὸ πολλόν,
[8, 115]	Διός, ὅτε ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα	ἤλαυνε,	ἀπιὼν οὐκ ἀπέλαβε, ἀλλὰ δόντες
[8, 127]	ἐπεὶ δὲ σφέας εἷλε πολιορκέων,	κατέσφαξε	ἐξαγαγὼν ἐς λίμνην, τὴν δὲ
[8, 141]	φίλος γενέσθαι” ~Ἀλέξανδρος μὲν ταῦτα	ἔλεξε.	Λακεδαιμόνιοι δὲ πυθόμενοι ἥκειν Ἀλέξανδρον
[8, 101]	συμβούλους Περσέων καὶ τοὺς δορυφόρους,	ἔλεξε	Ξέρξης τάδε. κελεύει με Μαρδόνιος
[8, 130]	ναυτικὸς ὁ Ξέρξεω περιγενόμενος ὡς	προσέμιξε	τῇ Ἀσίῃ φεύγων ἐκ Σαλαμῖνος
[8, 64]	Σαλαμῖνα ἔπεσι ἀκροβολισάμενοι, ἐπείτε Εὐρυβιάδῃ	ἔδοξε,	αὐτοῦ παρεσκευάζοντο ὡς ναυμαχήσοντες. ἡμέρη
[8, 71]	ὁδόν, μετὰ τοῦτο ὥς σφι	ἔδοξε	βουλευομένοισι, οἰκοδόμεον διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ
[8, 113]	ἐς Βοιωτοὺς τὴν αὐτὴν ὁδόν.	ἔδοξε	γὰρ Μαρδονίῳ ἅμα μὲν προπέμψαι
[8, 64]	τῇ γῇ καὶ τῇ θαλάσσῃ.	(ἔδοξε	δέ σφι εὔξασθαι τοῖσι θεοῖσι
[8, 64]	Αἰακίδας συμμάχους. ὡς δέ σφι	ἔδοξε,	καὶ ἐποίευν ταῦτα· εὐξάμενοι γὰρ
[8, 128]	μαθοῦσι τὸν αἴτιον τῆς προδοσίης	ἔδοξε	μὴ καταπλῆξαι Τιμόξεινον προδοσίῃ τῆς
[8, 101]	ἐβουλεύετο ἅμα Περσέων τοῖσι ἐπικλήτοισι,	ἔδοξέ	οἱ καὶ Ἀρτεμισίην ἐς συμβουλίην
[8, 87]	τῶν πολεμίων μάλιστα ἐτύγχανε ἐοῦσα,	ἔδοξέ	οἱ τόδε ποιῆσαι, τὸ καὶ
[8, 141]	Πέρσῃ Ἀθηναῖοι, αὐτίκα τέ σφι	ἔδοξε	πέμπειν ἀγγέλους. (καὶ δὴ συνέπιπτε
[8, 111]	~οἱ δὲ Ἓλληνες, ἐπείτε σφι	ἀπέδοξε	μήτ᾽ ἐπιδιώκειν ἔτι προσωτέρω τῶν
[8, 116]	ἀνεχώρησαν ἀσινέες πάντες ἓξ ἐόντες,	ἐξώρυξε	αὐτῶν ὁ πατὴρ τοὺς ὀφθαλμοὺς
[8, 93]	Ἀμεινίης Παλληνεύς, ὃς καὶ Ἀρτεμισίην	ἐπεδίωξε.	εἰ μέν νυν ἔμαθε ὅτι
[8, 68]	ἀντέστησαν, ἀπήλλαξαν οὕτω ὡς κείνους	ἔπρεπε.	(τῇ δὲ ἐγὼ δοκέω ἀποβήσεσθαι
[8, 137]	τὸν οἶκον ἐσέχων ὁ ἥλιος,	εἶπε	θεοβλαβὴς γενόμενος μισθὸν δὲ ὑμῖν
[8, 5]	οὐ παραμενέειν, πρὸς δὴ τοῦτον	εἶπε	ὁ Θεμιστοκλέης ἐπομόσας (οὐ σύ
[8, 57]	καὶ πρὸ τῆς Πελοποννήσου ναυμαχέειν,	εἶπε	(οὔτ᾽ ἄρα, ἤν ἀπαείρωσι τὰς
[8, 125]	ἐπαύετο λέγων ταῦτα ὁ Τιμόδημος,	εἶπε	οὕτω ἔχει τοι· οὔτ᾽ ἂν
[8, 137]	δὲ αἰεὶ τὠυτὸ τοῦτο ἐγίνετο,	εἶπε	πρὸς τὸν ἄνδρα τὸν ἑωυτῆς·
[8, 26]	οὐ χρήματα, οὔτε ἠνέσχετο σιγῶν	εἶπέ	τε ἐς πάντας τάδε. παπαῖ
[8, 114]	παρεστεὼς Μαρδόνιος, δεικνὺς ἐς τοῦτον	εἶπε	τοιγὰρ σφι Μαρδόνιος ὅδε δίκας
[8, 59]	Κορίνθιος στρατηγὸς Ἀδείμαντος ὁ Ὠκύτου	εἶπε	ὦ Θεμιστόκλεες, ἐν τοῖσι ἀγῶσι
[8, 115]	τοὺς δὲ καὶ νοσέοντας αὐτῶν	κατέλειπε,	ἐπιτάσσων τῇσι πόλισι, ἵνα ἑκάστοτε
[8, 35]	ἢ τὰ ἐν τοῖσι οἰκίοισι	ἔλιπε,	πολλῶν αἰεὶ λεγόντων, καὶ μάλιστα
[8, 98]	τε ἅμα Ξέρξης ἐποίεε καὶ	ἔπεμπε	ἐς Πέρσας ἀγγελέοντα τὴν παρεοῦσάν
[8, 24]	ἑτοιμασάμενος τὰ περὶ τοὺς νεκροὺς	ἔπεμπε	ἐς τὸν ναυτικὸν στρατὸν κήρυκα,
[8, 133]	Θεσσαλίην ἐχείμαζε. ἐνθεῦτεν δὲ ὁρμώμενος	ἔπεμπε	κατὰ τὰ χρηστήρια ἄνδρα Εὐρωπέα
[8, 136]	Ἀθηναῖον ποιέεσθαι· τοῖσι δὴ πειθόμενος	ἔπεμπε.	~τοῦ δὲ Ἀλεξάνδρου τούτου ἕβδομος
[8, 136]	εἴη καὶ εὐεργέτης ὁ Ἀλέξανδρος	ἔπεμπε·	(τοὺς γὰρ Ἀθηναίους οὕτω ἐδόκεε
[8, 104]	γὰρ τινὲς παῖδές οἱ συνέσποντο.	~συνέπεμπε	δὲ τοῖσι παισὶ φύλακον Ἑρμότιμον,
[8, 126]	μυριάδας στρατοῦ τοῦ Μαρδόνιος ἐξελέξατο,	προέπεμπε	βασιλέα μέχρι τοῦ πόρου. (ὡς
[8, 110]	μετὰ ταῦτα ὁ Θεμιστοκλέης ἄνδρας	ἀπέπεμπε	ἔχοντας πλοῖον, τοῖσι ἐπίστευε σιγᾶν
[8, 125]	πρὸς Σπαρτιητέων, οὔτ᾽ ἂν σὺ,	ὤνθρωπε,	ἐὼν Ἀθηναῖος” ταῦτα μέν νυν
[8, 100]	ὑπὲρ μεγάλων αἰωρηθέντα· πλέον μέντοι	ἔφερέ	οἱ ἡ γνώμη κατεργάσασθαι τὴν
[8, 60]	παρεόντων γὰρ τῶν συμμάχων οὐκ	ἔφερέ	οἱ κόσμον οὐδένα κατηγορέειν· ὁ
[8, 82]	ὁ Σωσιμένεος, ἥ περ δὴ	ἔφερε	τὴν ἀληθείην πᾶσαν. διὰ δὲ
[8, 96]	ναυηγίων πολλὰ ὑπολαβὼν ἄνεμος ζέφυρος	ἔφερε	τῆς Ἀττικῆς ἐπὶ τὴν ἠιόνα
[8, 61]	γνώμας συμβάλλεσθαι. ταῦτα δέ οἱ	προέφερε	ὅτι ἡλώκεσάν τε καὶ κατείχοντο
[8, 100]	τὴν Ἑλλάδα· λογισάμενος ὦν ταῦτα	προσέφερε	τὸν λόγον τόνδε. (δέσποτα, μήτε
[8, 5]	ὁ Κορίνθιος στρατηγὸς τῶν λοιπῶν	ἤσπαιρε	μοῦνος, φάμενος ἀποπλεύσεσθαί τε ἀπὸ
[8, 131]	Ἕλληνας τό τε ἔαρ γινόμενον	ἤγειρε	καὶ Μαρδόνιος ἐν Θεσσαλίῃ ἐών.
[8, 115]	στρατὸν καὶ δυσεντερίη κατ᾽ ὁδὸν	ἔφθειρε.	τοὺς δὲ καὶ νοσέοντας αὐτῶν
[8, 102]	πρήγμασι δοκέει μοι αὐτὸν μέν	σε	ἀπελαύνειν ὀπίσω, Μαρδόνιον δέ, εἰ
[8, 143]	ἀθέμιστα ἔρδειν παραίνεε· οὐ γάρ	σε	βουλόμεθα οὐδὲν ἄχαρι πρὸς Ἀθηναίων
[8, 106]	ἀνοσιωτάτων τὸν βίον κτησάμενε, τί	σε	ἐγὼ κακὸν ἢ αὐτὸς ἢ
[8, 106]	τίς σε προγόνων ἐργάσατο, ἢ	σὲ	ἢ τῶν σῶν τινα, ὅτι
[8, 114]	(ὦ βασιλεῦ Μήδων, Λακεδαιμόνιοί τέ	σε	καὶ Ἡρακλεῖδαι οἱ ἀπὸ Σπάρτης
[8, 106]	ἐς χεῖρας τὰς ἐμάς, ὥστε	σε	μὴ μέμψασθαι τὴν ἀπ᾽ ἐμέο
[8, 68]	γυναικῶν. (τί δὲ πάντως δέει	σε	ναυμαχίῃσι ἀνακινδυνεύειν; οὐκ ἔχεις μὲν
[8, 65]	ταῦτα, ἀποβαλέεις τὴν κεφαλήν, καὶ	σε	οὔτε ἐγὼ δυνήσομαι ῥύσασθαι οὔτ᾽
[8, 106]	λήσειν οἷα ἐμηχανῶ τότε· οἳ	σε	ποιήσαντα ἀνόσια, νόμῳ δικαίῳ χρεώμενοι,
[8, 106]	αὐτὸς ἢ τῶν ἐμῶν τίς	σε	προγόνων ἐργάσατο, ἢ σὲ ἢ
[8, 118]	κυβερνήτην, ὅτι δὲ Περσέων πολλοὺς	ἀπώλεσε,	ἀποταμεῖν τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. ~οὗτος
[8, 58]	μένειν” ~κάρτα τε τῷ Θεμιστοκλέι	ἤρεσε	ἡ ὑποθήκη, καὶ οὐδὲν πρὸς
[8, 19]	ἀπικέσθαι ἐς τὴν Ἑλλάδα. ταῦτα	ἤρεσέ	σφι ποιέειν, καὶ αὐτίκα πῦρ
[8, 95]	Ἀθηναῖοι, ἐς τὴν Ψυττάλειαν νῆσον	ἀπέβησε	ἄγων, οἳ τοὺς Πέρσας τοὺς
[8, 87]	οὔτε εἰ ἐκ προνοίης αὐτὰ	ἐποίησε,	οὔτε εἰ συνεκύρησε ἡ τῶν
[8, 75]	τῶν πρηγμάτων Θεμιστοκλέης Θεσπιέα τε	ἐποίησε,	ὡς ἐπεδέκοντο οἱ Θεσπιέες πολιήτας,
[8, 83]	τριήρης, ἣ κατὰ τοὺς Αἰακίδας	ἀπεδήμησε.	~ἐνθαῦτα ἀνῆγον τὰς νέας ἁπάσας
[8, 87]	Ἀρτεμισίην τάδε ἐγένετο, ἀπ᾽ ὧν	εὐδοκίμησε	μᾶλλον ἔτι παρὰ βασιλέι. (ἐπειδὴ
[8, 134]	καὶ οὐ Θηβαῖον χρήμασι πείσας	κατεκοίμησε	ἐς Ἀμφιάρεω. (Θηβαίων δὲ οὐδενὶ
[8, 92]	στρατηγίδος, καὶ βώσας τὸν Θεμιστοκλέα	ἐπεκερτόμησε	ἐς τῶν Αἰγινητέων τὸν μηδισμὸν
[8, 50]	Ἀθήνας καὶ πάντα ἐκεῖνα ἐδηίου.	ἐνέπρησε	δὲ Θέσπειάν τε καὶ Πλάταιαν
[8, 143]	τῶν ἐκεῖνος οὐδεμίαν ὄπιν ἔχων	ἐνέπρησε	τούς τε οἴκους καὶ τὰ
[8, 87]	προνοίης αὐτὰ ἐποίησε, οὔτε εἰ	συνεκύρησε	ἡ τῶν Καλυνδέων κατὰ τύχην
[8, 51]	μαντήιον τὸ ἡ Πυθίη σφι	ἔχρησε,	τὸ ξύλινον τεῖχος ἀνάλωτον ἔσεσθαι·
[8, 70]	ἡσυχίην. τότε μέν νυν οὐκ	ἐξέχρησέ	σφι ἡ ἡμέρη ναυμαχίην ποιήσασθαι·
[8, 73]	Ἀχαιϊκὸν ἐκ μὲν Πελοποννήσου οὐκ	ἐξεχώρησε,	ἐκ μέντοι τῆς ἑωυτῶν, οἰκέει
[8, 119]	χρεώμενος ἅμα τῷ ἄλλῳ στρατῷ	ἀπενόστησε	ἐς τὴν Ἀσίην. ~μέγα δὲ
[8, 122]	παρ᾽ Ἑλλήνων μὲν τῶν ἄλλων	ἔφησε	ἔχειν, παρὰ Αἰγινητέων δὲ οὔ,
[8, 112]	τε Ἄνδρον ὡς πολιορκέοιτο διότι	ἐμήδισε,	καὶ Θεμιστοκλέα ὡς εἴη ἐν
[8, 106]	δίκην” (ὡς δέ οἱ ταῦτα	ὠνείδισε,	ἀχθέντων τῶν παίδων ἐς ὄψιν
[8, 53]	οὔτε τις ἐφύλασσε οὔτ᾽ ἂν	ἤλπισε	μή κοτέ τις κατὰ ταῦτα
[8, 53]	ἀνόδου, τῇ δὴ οὔτε τις	ἐφύλασσε	οὔτ᾽ ἂν ἤλπισε μή κοτέ
[8, 132]	Δήλου· οὕτω δέος τὸ μέσον	ἐφύλασσε	σφέων. ~οἱ μὲν δὴ Ἕλληνες
[8, 137]	βασιλέος αὐτὴ τὰ σιτία σφι	ἔπεσσε·	ἦσαν γὰρ τὸ πάλαι καὶ
[8, 100]	οὗ Ξέρξης αὐτός σφεας ἀπικόμενος	ἔπαυσε.	Μαρδόνιος δὲ ὁρῶν μὲν Ξέρξην
[8, 87]	(ὡς δὲ ἐνέβαλέ τε καὶ	κατέδυσε,	εὐτυχίῃ χρησαμένη διπλᾶ ἑωυτὴν ἀγαθὰ
[8, 88]	ἀγωνίζεται καὶ νέα τῶν πολεμίων	κατέδυσε;	καὶ τὸν ἐπειρέσθαι εἰ ἀληθέως
[8, 90]	κατεδύετο καὶ ἐπιφερομένη Αἰγιναίη νηῦς	κατέδυσε	τῶν Σαμοθρηίκων τὴν νέα. ἅτε
[8, 107]	ἀπάγειν ἐς Ἔφεσον, καλέσας Μαρδόνιον	ἐκέλευσέ	μιν τῆς στρατιῆς διαλέγειν τοὺς
[8, 134]	ἔξεστι μαντεύεσθαι αὐτόθι διὰ τόδε·	ἐκέλευσε	σφέας ὁ Ἀμφιάρεως διὰ χρηστηρίων
[8, 90]	καὶ πάντας αἰτιώμενος, καὶ σφεων	ἐκέλευσε	τὰς κεφαλὰς ἀποταμεῖν, ἵνα μὴ
[8, 130]	καὶ τὴν στρατιὴν ἐκ Χερσονήσου	διεπόρθμευσε	ἐς Ἄβυδον, ἐχειμέριζε ἐν Κύμῃ.
[8, 85]	διὰ τοῦτο τὸ ἔργον Σάμου	ἐτυράννευσε	καταστησάντων τῶν Περσέων, Φύλακος δὲ
[8, 11]	ταύτῃ ἑτεραλκέως ἀγωνιζομένους νὺξ ἐπελθοῦσα	διέλυσε.	οἱ μὲν δὴ Ἕλληνες ἐπὶ
[8, 58]	καταλέγει ἐκεῖνά τε πάντα τὰ	ἤκουσε	Μνησιφίλου, ἑωυτοῦ ποιεύμενος, καὶ ἄλλα
[8, 109]	ἀγάλματα· ὃς καὶ τὴν θάλασσαν	ἀπεμαστίγωσε	πέδας τε κατῆκε. (ἀλλ᾽ εὖ
[8, 58]	ἄλλα πολλὰ προστιθείς, ἐς ὃ	ἀνέγνωσε	χρηίζων ἔκ τε τῆς νεὸς
[8, 118]	Ξέρξην, ποιῆσαι τοιόνδε· ὅτι μὲν	ἔσωσε	βασιλέος τὴν ψυχήν, δωρήσασθαι χρυσέῃ
[8, 8]	κατὰ Πήλιον γενομένῃ πολλὰ μὲν	ἔσωσε	τῶν χρημάτων τοῖσι Πέρσῃσι, πολλὰ
[8, 10]	διεκπλόου. ~ὁρῶντες δὲ σφέας οἵ	τε	ἄλλοι στρατιῶται οἱ Ξέρξεω καὶ
[8, 96]	ὥστε ἀποπλησθῆναι τὸν χρησμὸν τόν	τε	ἄλλον πάντα τὸν περὶ τῆς
[8, 5]	πέμψειε ἀπολιπόντι τοὺς συμμάχους” ταῦτά	τε	ἅμα ἠγόρευε καὶ πέμπει ἐπὶ
[8, 98]	ἐόντα τῆς ἐκείνου διανοίης. ~ταῦτά	τε	ἅμα Ξέρξης ἐποίεε καὶ ἔπεμπε
[8, 113]	εἶναι τοῦ ἔτεος πολεμέειν, χειμερίσαι	τε	ἄμεινον εἶναι ἐν Θεσσαλίῃ, καὶ
[8, 109]	τῶν οἰκετέων, καὶ τις οἰκίην	τε	ἀναπλασάσθω καὶ σπόρου ἀνακῶς ἐχέτω,
[8, 112]	καὶ Παρίων, οἳ πυνθανόμενοι τήν	τε	Ἄνδρον ὡς πολιορκέοιτο διότι ἐμήδισε,
[8, 76]	ναυμαχίη, ἐνθαῦτα μάλιστα ἐξοισομένων τῶν	τε	ἀνδρῶν καὶ τῶν ναυηγίων (ἐν
[8, 52]	ὁμολογίης ἐνεδέκοντο, ἀμυνόμενοι δὲ ἄλλα	τε	ἀντεμηχανῶντο καὶ δὴ καὶ προσιόντων
[8, 91]	ἐν τῷ θορύβῳ ἐκεράιζον τάς	τε	ἀντισταμένας καὶ τὰς φευγούσας τῶν
[8, 143]	ἀναπείθειν οὔτε ἡμεῖς πεισόμεθα. (νῦν	τε	ἀπάγγελλε Μαρδονίῳ ὡς Ἀθηναῖοι λέγουσι,
[8, 60]	ἄξεις ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον, κινδυνεύσεις	τε	ἁπάσῃ τῇ Ἑλλάδι. (ἢν δὲ
[8, 132]	τῆς Χίου καὶ ἐς Σπάρτην	τε	ἀπίκοντο καὶ δὴ καὶ τότε
[8, 12]	μέσον θέρος, ἐγίνετο δὲ ὕδωρ	τε	ἄπλετον διὰ πάσης τῆς νυκτὸς
[8, 5]	λοιπῶν ἤσπαιρε μοῦνος, φάμενος ἀποπλεύσεσθαί	τε	ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου καὶ οὐ
[8, 73]	εἶναι Ἴωνες, ἐκδεδωρίευνται δὲ ὑπό	τε	Ἀργείων ἀρχόμενοι καὶ τοῦ χρόνου,
[8, 109]	οἳ ἐφθόνησαν ἄνδρα ἕνα τῆς	τε	Ἀσίης καὶ τῆς Εὐρώπης βασιλεῦσαι
[8, 65]	Ἐλευσῖνι γινομένων τὸν Δημάρητον, εἰρέσθαί	τε	αὐτὸν ὅ τι τὸ φθεγγόμενον
[8, 109]	δέ, εὕρημα γὰρ εὑρήκαμεν ἡμέας	τε	αὐτοὺς καὶ τὴν Ἑλλάδα, νέφος
[8, 109]	ἐν τῇ Ἑλλάδι καταμείναντας ἡμέων	τε	αὐτῶν ἐπιμεληθῆναι καὶ τῶν οἰκετέων,
[8, 65]	ἐς τὴν Πελοπόννησον, κίνδυνος αὐτῷ	τε	βασιλέι καὶ τῇ στρατιῇ τῇ
[8, 101]	τε καὶ ἥσθη, πρὸς Μαρδόνιόν	τε	βουλευσάμενος ἔφη ὑποκρινέεσθαι ὁκότερον ποιήσει
[8, 41]	δὲ ταῦτα ὑπεκθέσθαι τῷ χρηστηρίῳ	τε	βουλόμενοι ὑπηρετέειν καὶ δὴ καὶ
[8, 88]	διαφθαρεῖσαν ἠπιστέατο εἶναι πολεμίην. (τά	τε	γὰρ ἄλλα, ὡς εἴρηται, αὐτῇ
[8, 29]	μὴ εἶναι ὅμοιοι ἡμῖν. (πρόσθε	τε	γὰρ ἐν τοῖσι Ἕλλησι, ὅσον
[8, 144]	μηδίσαντες καταδουλῶσαι τὴν Ἑλλάδα. (πολλά	τε	γὰρ καὶ μεγάλα ἐστι τὰ
[8, 31]	ἐσίναντο ἐσβαλόντες οἱ βάρβαροι· ἐμήδιζόν	τε	γὰρ καὶ οὐκ ἐδόκεε Θεσσαλοῖσι.
[8, 87]	διπλᾶ ἑωυτὴν ἀγαθὰ ἐργάσατο. ὅ	τε	γὰρ τῆς Ἀττικῆς νεὸς τριήραρχος
[8, 138]	ὥστε τοὺς ἱππέας μὴ οἵους	τε	γενέσθαι διαβῆναι. οἳ δὲ ἀπικόμενοι
[8, 22]	εἰ δὲ μηδέτερον τούτων οἷόν	τε	γίνεσθαι, ἀλλ᾽ ὑπ᾽ ἀναγκαίης μέζονος
[8, 26]	ἀπ᾽ Ἀρκαδίης ὀλίγοι τινές, βίου	τε	δεόμενοι καὶ ἐνεργοὶ βουλόμενοι εἶναι.
[8, 90]	νηὶ Ἀττικῇ Σαμοθρηικίη νηῦς. ἥ	τε	δὴ Ἀττικὴ κατεδύετο καὶ ἐπιφερομένη
[8, 74]	ἐξερράγη ἐς τὸ μέσον. σύλλογός	τε	δὴ ἐγίνετο καὶ πολλὰ ἐλέγετο
[8, 105]	τῆς πάσης τῶν ἐνορχίων. ἄλλους	τε	δὴ ὁ Πανιώνιος ἐξέταμε πολλούς,
[8, 5]	Ἀδειμάντου τάλαντα ἀργυρίου τρία· (οὗτοί	τε	δὴ πάντες δώροισι ἀναπεπεισμένοι ἦσαν
[8, 42]	Τροιζηνίων λιμένα προείρητο συλλέγεσθαι. συνελέχθησάν	τε	δὴ πολλῷ πλεῦνες νέες ἢ
[8, 14]	τρεῖς καὶ πεντήκοντα Ἀττικαί. (αὗταί	τε	δή σφεας ἐπέρρωσαν ἀπικόμεναι καὶ
[8, 103]	πυρώσας τὰς Ἀθήνας ἀπελᾷς” ~ἥσθη	τε	δὴ τῇ συμβουλίῃ Ξέρξης· λέγουσα
[8, 83]	ῥήματα, παρεσκευάζοντο ὡς ναυμαχήσοντες. ἠώς	τε	διέφαινε καὶ οἳ σύλλογον τῶν
[8, 17]	δαπάνην οἰκηίην παρεχόμενος ἐστρατεύετο ἀνδράσι	τε	διηκοσίοισι καὶ οἰκηίῃ νηί. ~ὡς
[8, 140]	ἐλεύθεροι, ἡμῖν ὁμαιχμίην συνθέμενοι ἄνευ	τε	δόλου καὶ ἀπάτης. (Μαρδόνιος μὲν
[8, 131]	πρήγματα. ~τοὺς δὲ Ἕλληνας τό	τε	ἔαρ γινόμενον ἤγειρε καὶ Μαρδόνιος
[8, 64]	αὐτοῦ παρεσκευάζοντο ὡς ναυμαχήσοντες. ἡμέρη	τε	ἐγίνετο καὶ ἅμα τῷ ἡλίῳ
[8, 56]	πρὸ τοῦ Ἰσθμοῦ ναυμαχέειν. νύξ	τε	ἐγίνετο καὶ οἳ διαλυθέντες ἐκ
[8, 121]	δὲ Ἕλληνες ἐπείτε οὐκ οἷοί	τε	ἐγίνοντο ἐξελεῖν τὴν Ἄνδρον, τραπόμενοι
[8, 141]	Μήδων τε καὶ Ἀθηναίων, κάρτα	τε	ἔδεισαν μὴ ὁμολογήσωσι τῷ Πέρσῃ
[8, 61]	τε καὶ κακὰ ἔλεγε, ἑωυτοῖσι	τε	ἐδήλου λόγῳ ὡς εἴη καὶ
[8, 136]	περ ἂν καὶ ἦν, πεζῇ	τε	ἐδόκεε πολλῷ εἶναι κρέσσων, οὕτω
[8, 94]	τάδε λέγειν, ὡς αὐτοὶ οἷοί	τε	εἶεν ἀγόμενοι ὅμηροι ἀποθνήσκειν, ἢν
[8, 136]	ὁ Μαρδόνιος πυθόμενος ὅτι πρόξεινός	τε	εἴη καὶ εὐεργέτης ὁ Ἀλέξανδρος
[8, 19]	φῦλον καὶ τὸ Καρικόν, οἷοί	τε	εἴησαν ἂν τῶν λοιπῶν κατύπερθε
[8, 14]	σφι ἀσμένοισι ἡμέρη ἐπέλαμψε, ἀτρέμας	τε	εἶχον τὰς νέας καί σφι
[8, 86]	προθυμεόμενος καὶ δειμαίνων Ξέρξην, ἐδόκεέ	τε	ἕκαστος ἑωυτὸν θεήσασθαι βασιλέα. ~κατὰ
[8, 136]	ἐδόκεε πολλῷ εἶναι κρέσσων, οὕτω	τε	ἐλογίζετο κατύπερθέ οἱ τὰ πρήγματα
[8, 70]	τῆς Ἀθηναίων ναυμαχέειν μέλλοιεν, νικηθέντες	τε	ἐν νήσῳ ἀπολαμφθέντες πολιορκήσονται, ἀπέντες
[8, 6]	τὰ χρήματα. ~οὕτω δὴ κατέμεινάν	τε	ἐν τῇ Εὐβοίῃ καὶ ἐναυμάχησαν,
[8, 108]	ἢ πρὸ τούτου ὁμολογεόντων· τροφήν	τε	ἕξειν σφέας τὸν ἐπέτειον αἰεὶ
[8, 24]	λοιποὺς τάφρους ὀρυξάμενος ἔθαψε, φυλλάδα	τε	ἐπιβαλὼν καὶ γῆν ἐπαμησάμενος, ἵνα
[8, 10]	Ἕλλησι, ἀέκοντές τε ἐστρατεύοντο συμφορήν	τε	ἐποιεῦντο μεγάλην ὁρῶντες περιεχομένους αὐτοὺς
[8, 20]	ὡς παρεσομένου σφι πολέμου, περιπετέα	τε	ἐποιήσαντο σφίσι αὐτοῖσι τὰ πρήγματα.
[8, 75]	τούτων τῶν πρηγμάτων Θεμιστοκλέης Θεσπιέα	τε	ἐποίησε, ὡς ἐπεδέκοντο οἱ Θεσπιέες
[8, 26]	χρήματα, οὔτε ἠνέσχετο σιγῶν εἶπέ	τε	ἐς πάντας τάδε. παπαῖ Μαρδόνιε,
[8, 97]	σχεδίης ἔωσι καὶ τείχεος, ἀρτέετό	τε	ἐς πόλεμον ὡς ναυμαχίην ἄλλην
[8, 50]	καὶ τὴν Πλαταιέων ὡσαύτως, ἧκέ	τε	ἐς τὰς Ἀθήνας καὶ πάντα
[8, 109]	γὰρ μάλιστα ἐκπεφευγότων περιημέκτεον, ὁρμέατό	τε	ἐς τὸν Ἑλλήσποντον πλέειν καὶ
[8, 140]	(ἐνορῶ γὰρ ὑμῖν οὐκ οἵοισί	τε	ἐσομένοισι τὸν πάντα χρόνον πολεμέειν
[8, 79]	τε καὶ αὐτὸς Εὐρυβιάδης οἷοί	τε	ἔσονται ἐκπλῶσαι· περιεχόμεθα γὰρ ὑπὸ
[8, 108]	τὰ κατὰ τὴν Εὐρώπην οἷά	τε	ἔσται προσχωρῆσαι κατὰ πόλις τε
[8, 108]	ἡσυχίην οὔτε τι προχωρέειν οἷόν	τε	ἔσται τῶν πρηγμάτων οὔτε τις
[8, 140]	γὰρ ἂν ὑπερβάλοισθε οὔτε οἷοί	τε	ἐστὲ ἀντέχειν τὸν πάντα χρόνον.
[8, 62]	ἐν Ἰταλίῃ, ἥ περ ἡμετέρη	τε	ἐστὶ ἐκ παλαιοῦ ἔτι, καὶ
[8, 10]	ἦσαν εὔνοοι τοῖσι Ἕλλησι, ἀέκοντές	τε	ἐστρατεύοντο συμφορήν τε ἐποιεῦντο μεγάλην
[8, 6]	προσπλέοντας ἐς φυγὴν ὁρμήσειαν φεύγοντάς	τε	εὐφρόνη καταλαμβάνῃ· καὶ ἔμελλον δῆθεν
[8, 57]	οὐ διασκεδασθῆναι τὴν στρατιήν· ἀπολέεταί	τε	ἡ Ἑλλὰς ἀβουλίῃσι. ἀλλ᾽ εἴ
[8, 81]	ὁ Ἀριστείδης, φάμενος ἐξ Αἰγίνης	τε	ἥκειν καὶ μόγις ἐκπλῶσαι λαθὼν
[8, 115]	φύλλα καταδρέποντες κατήσθιον, ὁμοίως τῶν	τε	ἡμέρωι καὶ τῶν ἀγρίων, καὶ
[8, 100]	ἐκ τῆς ἠπείρου τῆσδε· οἵ	τε	ἡμῖν ἠντιώθησαν, ἔδοσαν δίκας. (εἰ
[8, 133]	μιν χρησόμενον ἐλθεῖν, τῶν οἷά	τε	ἦν σφι ἀποπειρήσασθαι. ὅ τι
[8, 66]	ἐσέβαλον ἐς τὰς Ἀθήνας, κατά	τε	ἤπειρον καὶ τῇσι νηυσὶ ἀπικόμενοι,
[8, 69]	αἱ γνῶμαι ἐς Ξέρξην, κάρτα	τε	ἥσθη τῇ γνώμῃ τῇ Ἀρτεμισίης,
[8, 92]	Αἰγινήτας. ~ἐνθαῦτα συνεκύρεον νέες ἥ	τε	Θεμιστοκλέος διώκουσα νέα καὶ ἡ
[8, 106]	ἐποίησας τὸ μηδὲν εἶναι; ἐδόκεές	τε	θεοὺς λήσειν οἷα ἐμηχανῶ τότε·
[8, 109]	τε καὶ ἀτάσθαλον· ὃς τά	τε	ἱρὰ καὶ τὰ ἴδια ἐν
[8, 19]	ἀπορραγείη ἀπὸ τοῦ βαρβάρου τό	τε	Ἰωνικὸν φῦλον καὶ τὸ Καρικόν,
[8, 137]	Τημένου ἀπογόνων τρεῖς ἀδελφεοί, Γαυάνης	τε	καὶ Ἀέροπος καὶ Περδίκκης, ἐκ
[8, 55]	τὰ λόγος παρὰ Ἀθηναίων Ποσειδέωνά	τε	καὶ Ἀθηναίην ἐρίσαντας περὶ τῆς
[8, 141]	ἐκπίπτειν ἐκ Πελοποννήσου ὑπὸ Μήδων	τε	καὶ Ἀθηναίων, κάρτα τε ἔδεισαν
[8, 100]	ἄνδρες κακοί. εἰ δὲ Φοίνικές	τε	καὶ Αἰγύπτιοι καὶ Κύπριοί τε
[8, 73]	ἑπτὰ τέσσερα ἐπήλυδα ἐστί, Δωριέες	τε	καὶ Αἰτωλοὶ καὶ Δρύοπες καὶ
[8, 37]	τοῦ ἱροῦ τῆς Προναίης βοή	τε	καὶ ἀλαλαγμὸς ἐγίνετο. ~συμμιγέντων δὲ
[8, 65]	Δίκαιος ὁ Θεοκύδεος ἔλεγε, Δημαρήτου	τε	καὶ ἄλλων μαρτύρων καταπτόμενος. ~οἱ
[8, 111]	νῆσον ἀλλ᾽ αἰεὶ φιλοχωρέειν, πενίην	τε	καὶ ἀμηχανίην, καὶ τούτων τῶν
[8, 111]	ἔχοντες δύο θεοὺς μεγάλους, πειθώ	τε	καὶ ἀναγκαίην, οὕτω τέ σφι
[8, 33]	ἦν ἱρὸν Ἀπόλλωνος πλούσιον, θησαυροῖσί	τε	καὶ ἀναθήμασι πολλοῖσι κατεσκευασμένον· ἦν
[8, 109]	ἐς ἀναγκαίην ἀπειληθέντας νενικημένους ἀναμάχεσθαί	τε	καὶ ἀναλαμβάνειν τὴν προτέρην κακότητα.
[8, 98]	ἡ πᾶσα ὁδός, τοσοῦτοι ἵπποι	τε	καὶ ἄνδρες διεστᾶσι κατὰ ἡμερησίην
[8, 66]	καὶ Πλαταιέων, καὶ μάλα Καρυστίους	τε	καὶ Ἀνδρίους καὶ Τηνίους τε
[8, 98]	κατὰ ἡμερησίην ὁδὸν ἑκάστην ἵππος	τε	καὶ ἀνὴρ τεταγμένος· τοὺς οὔτε
[8, 42]	ἐών· νέας δὲ πολλῷ πλείστας	τε	καὶ ἄριστα πλεούσας παρείχοντο Ἀθηναῖοι.
[8, 72]	πανδημεὶ οἵδε ἦσαν Ἑλλήνων, Λακεδαιμόνιοί	τε	καὶ Ἀρκάδες πάντες καὶ Ἠλεῖοι
[8, 70]	(τοὺς δὲ Ἕλληνας εἶχε δέος	τε	καὶ ἀρρωδίη, οὐκ ἥκιστα δὲ
[8, 73]	Ἦλις μούνη, Δρυόπων δὲ Ἑρμιών	τε	καὶ Ἀσίνη ἡ πρὸς Καρδαμύλῃ
[8, 109]	τῆς Εὐρώπης βασιλεῦσαι ἐόντα ἀνόσιόν	τε	καὶ ἀτάσθαλον· ὃς τά τε
[8, 9]	τὴν ἡμέρην ἐκείνην αὐτοῦ μείναντάς	τε	καὶ αὐλισθέντας, μετέπειτα νύκτα μέσην
[8, 39]	λέγουσι εἶναι ἐπιχωρίους ἥρωας, Φύλακόν	τε	καὶ Αὐτόνοον, τῶν τὰ τεμένεα
[8, 79]	νῦν οὐδ᾽ ἢν θέλωσι Κορίνθιοί	τε	καὶ αὐτὸς Εὐρυβιάδης οἷοί τε
[8, 40]	Σαλαμῖνα Ἀθηναῖοι, ἵνα αὐτοὶ παῖδάς	τε	καὶ γυναῖκας ὑπεξαγάγωνται ἐκ τῆς
[8, 60]	ἐς τὴν ἡμῖν ὑπέκκειται τέκνα	τε	καὶ γυναῖκες. καὶ μὲν καὶ
[8, 73]	καὶ Λήμνιοι. Δωριέων μὲν πολλαί	τε	καὶ δόκιμοι πόλιες, Αἰτωλῶν δὲ
[8, 124]	ἑωυτῶν ἀκρίτων, ὅμως Θεμιστοκλέης ἐβώσθη	τε	καὶ ἐδοξώθη εἶναι ἀνὴρ πολλὸν
[8, 85]	γὰρ εἶχον τὸ πρὸς Ἐλευσῖνός	τε	καὶ ἑσπέρης κέρας) κατὰ δὲ
[8, 90]	νεὸς βάλλοντες ἀπήραξαν καὶ ἐπέβησάν	τε	καὶ ἔσχον αὐτήν. (ταῦτα γενόμενα
[8, 110]	σοφὸς ἐφάνη ἐὼν ἀληθέως σοφός	τε	καὶ εὔβουλος, πάντως ἕτοιμοι ἦσαν
[8, 111]	ἦσαν ἄρα αἱ Ἀθῆναι μεγάλαι	τε	καὶ εὐδαίμονες, αἳ καὶ θεῶν
[8, 99]	καὶ αὐτοὶ ἦσαν ἐν θυσίῃσί	τε	καὶ εὐπαθείῃσι. (ἡ δὲ δευτέρη
[8, 105]	ἐκτάμνων ἀγινέων ἐπώλεε ἐς Σάρδις	τε	καὶ Ἔφεσον χρημάτων μεγάλων. (παρὰ
[8, 109]	οὐκ ἡμεῖς κατεργασάμεθα, ἀλλὰ θεοί	τε	καὶ ἥρωες, οἳ ἐφθόνησαν ἄνδρα
[8, 101]	Ξέρξης ὡς ἐκ κακῶν ἐχάρη	τε	καὶ ἥσθη, πρὸς Μαρδόνιόν τε
[8, 55]	εἶναι νηός, ἐν τῷ ἐλαίη	τε	καὶ θάλασσα ἔνι, τὰ λόγος
[8, 113]	τε καὶ Σάκας καὶ Βακτρίους	τε	καὶ Ἰνδούς, καὶ τὸν πεζὸν
[8, 100]	φέρων ἐστὶ ἡμῖν, ἀλλ᾽ ἀνδρῶν	τε	καὶ ἵππων. σοὶ δὲ οὔτε
[8, 61]	τε καὶ τοὺς Κορινθίους πολλά	τε	καὶ κακὰ ἔλεγε, ἑωυτοῖσι τε
[8, 108]	τε ἔσται προσχωρῆσαι κατὰ πόλις	τε	καὶ κατὰ ἔθνεα, ἤτοι ἁλισκομένων
[8, 109]	ἴδια ἐν ὁμοίῳ ἐποιέετο, ἐμπιπράς	τε	καὶ καταβάλλων τῶν θεῶν τὰ
[8, 114]	τὴν Ἑλλάδα” ὁ δὲ γελάσας	τε	καὶ κατασχὼν πολλὸν χρόνον, ὥς
[8, 87]	παραπεσοῦσα νηῦς. (ὡς δὲ ἐνέβαλέ	τε	καὶ κατέδυσε, εὐτυχίῃ χρησαμένη διπλᾶ
[8, 61]	δέ οἱ προέφερε ὅτι ἡλώκεσάν	τε	καὶ κατείχοντο αἱ Ἀθῆναι. (τότε
[8, 100]	τε καὶ Αἰγύπτιοι καὶ Κύπριοί	τε	καὶ Κίλικες κακοὶ ἐγένοντο, οὐδὲν
[8, 73]	καὶ τὸ πάλαι οἴκεον, Ἀρκάδες	τε	καὶ Κυνούριοι· ἓν δὲ ἔθνος
[8, 68]	λόγῳ λέγονται εἶναι ἐόντες Αἰγύπτιοί	τε	καὶ Κύπριοι καὶ Κίλικες καὶ
[8, 43]	ἐόντες οὗτοι πλὴν Ἑρμιονέων Δωρικόν	τε	καὶ Μακεδνὸν ἔθνος, ἐξ Ἐρινεοῦ
[8, 126]	Μαρδονίου τε χειμερίζοντος περὶ Θεσσαλίην	τε	καὶ Μακεδονίην καὶ οὐδέν κω
[8, 60]	ἐλάσσονας· τοῦτο δὲ ἀπολέεις Σαλαμῖνά	τε	καὶ Μέγαρα καὶ Αἴγιναν, ἤν
[8, 88]	τοιοῦτο αὐτῇ συνήνεικε γενέσθαι διαφυγεῖν	τε	καὶ μὴ ἀπολέσθαι, τοῦτο δὲ
[8, 65]	πρὸς ταῦτα εἰπεῖν Δημάρητον σίγα	τε	καὶ μηδενὶ ἄλλῳ τὸν λόγον
[8, 43]	Ἑρμιονέες εἰσὶ Δρύοπες, ὑπὸ Ἡρακλέος	τε	καὶ Μηλιέων ἐκ τῆς νῦν
[8, 51]	οἳ φραξάμενοι τὴν ἀκρόπολιν θύρῃσί	τε	καὶ ξύλοισι ἠμύνοντο τοὺς ἐπιόντας,
[8, 137]	ἥλιον. (ὁ μὲν δὴ Γαυάνης	τε	καὶ ὁ Ἀέροπος οἱ πρεσβύτεροι
[8, 101]	Πελοποννήσου, λέγων ὥς μοι Πέρσαι	τε	καὶ ὁ πεζὸς στρατὸς οὐδενὸς
[8, 137]	ἀρυσάμενος τοῦ ἡλίου, ἀπαλλάσσετο αὐτός	τε	καὶ οἱ μετ᾽ ἐκείνου. ~οἳ
[8, 142]	(ἀντὶ τούτων δὲ ὑμῖν Λακεδαιμόνιοί	τε	καὶ οἱ σύμμαχοι ἐπαγγέλλονται γυναῖκάς
[8, 99]	τοὺς κιθῶνας κατερρήξαντο πάντες, βοῇ	τε	καὶ οἰμωγῇ ἐχρέωντο ἀπλέτῳ, Μαρδόνιον
[8, 79]	τοι ὅτι ἴσον ἐστὶ πολλά	τε	καὶ ὀλίγα λέγειν περὶ ἀποπλόου
[8, 144]	δὲ τὸ Ἑλληνικὸν ἐὸν ὅμαιμόν	τε	καὶ ὁμόγλωσσον καὶ θεῶν ἱδρύματά
[8, 89]	ἀδελφεός, ἀπὸ δὲ ἄλλοι πολλοί	τε	καὶ ὀνομαστοὶ Περσέων καὶ Μήδων
[8, 90]	πρὸς τοὺς Φοίνικας οἷα ὑπερλυπεόμενός	τε	καὶ πάντας αἰτιώμενος, καὶ σφεων
[8, 65]	ὁ Θεοκύδεος, ἀνὴρ Ἀθηναῖος φυγάς	τε	καὶ παρὰ Μήδοισι λόγιμος γενόμενος
[8, 112]	συνέλεγε χρήματα μεγάλα παρὰ Καρυστίων	τε	καὶ Παρίων, οἳ πυνθανόμενοι τήν
[8, 43]	καὶ Μακεδνὸν ἔθνος, ἐξ Ἐρινεοῦ	τε	καὶ Πίνδου καὶ τῆς Δρυοπίδος
[8, 50]	ἐκεῖνα ἐδηίου. ἐνέπρησε δὲ Θέσπειάν	τε	καὶ Πλάταιαν πυθόμενος Θηβαίων ὅτι
[8, 16]	γὰρ Ξέρξεω στρατὸς ὑπὸ μεγάθεός	τε	καὶ πλήθεος αὐτὸς ὑπ᾽ ἑωυτοῦ
[8, 1]	καὶ ἑπτά· ὑπὸ δὲ ἀρετῆς	τε	καὶ προθυμίης Πλαταιέες ἄπειροι τῆς
[8, 20]	χρησαμένοισι ἐν τοῖσι τότε παρεοῦσί	τε	καὶ προσδοκίμοισι κακοῖσι παρῆν σφι
[8, 100]	δόντας λόγον τῶν ἐποίησαν νῦν	τε	καὶ πρότερον εἶναι σοὺς δούλους.
[8, 67]	τὰς νέας, ἐθέλων σφι συμμῖξαί	τε	καὶ πυθέσθαι τῶν ἐπιπλεόντων τὰς
[8, 113]	ἵππον τὴν χιλίην, καὶ Μήδους	τε	καὶ Σάκας καὶ Βακτρίους τε
[8, 46]	συναμφότεροι οὗτοι Δρύοπες. καὶ Σερίφιοί	τε	καὶ Σίφνιοι καὶ Μήλιοι ἐστρατεύοντο·
[8, 144]	ἀγάλματα καὶ τὰ οἰκήματα ἐμπεπρησμένα	τε	καὶ συγκεχωσμένα, τοῖσι ἡμέας ἀναγκαίως
[8, 16]	αὐτούς. ~ἐνθεῦτεν οἱ Ἕλληνες ἐπανέπλεόν	τε	καὶ συνέμισγον. ἐν ταύτῃ τῇ
[8, 142]	καὶ οἱ σύμμαχοι ἐπαγγέλλονται γυναῖκάς	τε	καὶ τὰ ἐς πόλεμον ἄχρηστα
[8, 64]	αὐτόθεν μὲν ἐκ Σαλαμῖνος Αἴαντά	τε	καὶ Τελαμῶνα ἐπεκαλέοντο, ἐπὶ δὲ
[8, 76]	δὲ οἱ ἀμφὶ τὴν Κέον	τε	καὶ τὴν Κυνόσουραν τεταγμένοι, κατεῖχόν
[8, 130]	φεύγων ἐκ Σαλαμῖνος καὶ βασιλέα	τε	καὶ τὴν στρατιὴν ἐκ Χερσονήσου
[8, 73]	ἐόντα κατὰ χώρην ἵδρυται νῦν	τε	καὶ τὸ πάλαι οἴκεον, Ἀρκάδες
[8, 13]	γὰρ δὴ πλέουσι αὐτοῖσι χειμών	τε	καὶ τὸ ὕδωρ ἐπεγίνετο ἐοῦσι
[8, 65]	Ἐλευσῖνος ἰὸν ἐς τιμωρίην Ἀθηναίοισί	τε	καὶ τοῖσι συμμάχοισι. (καὶ ἢν
[8, 85]	εἶχον τὸ πρὸς τὴν ἠῶ	τε	καὶ τὸν Πειραιέα. ἐθελοκάκεον μέντοι
[8, 94]	δὴ ἀποστρέψαντα τὴν νέα αὐτόν	τε	καὶ τοὺς ἄλλους ἐπ᾽ ἐξεργασμένοισι
[8, 61]	(τότε δὴ ὁ Θεμιστοκλέης κεῖνόν	τε	καὶ τοὺς Κορινθίους πολλά τε
[8, 66]	τε καὶ Ἀνδρίους καὶ Τηνίους	τε	καὶ τοὺς λοιποὺς νησιώτας πάντας,
[8, 41]	τῇ τις δύναται σώζειν τέκνα	τε	καὶ τοὺς οἰκέτας. ἐνθαῦτα οἱ
[8, 4]	ὀλίγον, ἔστ᾽ ἂν αὐτοὶ τέκνα	τε	καὶ τοὺς οἰκέτας ὑπεκθέωνται. ὡς
[8, 115]	ἵνα ἑκάστοτε γίνοιτο ἐλαύνων, μελεδαίνειν	τε	καὶ τρέφειν, ἐν Θεσσαλίῃ τε
[8, 121]	τοῖσι θεοῖσι ἐξεῖλον ἀκροθίνια ἄλλα	τε	καὶ τριήρεας τρεῖς Φοινίσσας, τὴν
[8, 46]	μοῦνοι νησιωτέων τῷ βαρβάρῳ γῆν	τε	καὶ ὕδωρ. ~οὗτοι μὲν ἅπαντες
[8, 94]	ὡς συνέμισγον αἱ νέες, ἐκπλαγέντα	τε	καὶ ὑπερδείσαντα, τὰ ἱστία ἀειράμενον
[8, 102]	ὀπίσω, Μαρδόνιον δέ, εἰ ἐθέλει	τε	καὶ ὑποδέκεται ταῦτα ποιήσειν, αὐτοῦ
[8, 69]	ναυμαχίην ποιέεσθαι· οἳ δὲ ἀγαιόμενοί	τε	καὶ φθονέοντες αὐτῇ, ἅτε ἐν
[8, 143]	πρὸς Ἀθηναίων παθεῖν ἐόντα πρόξεινόν	τε	καὶ φίλον” ~πρὸς μὲν Ἀλέξανδρον
[8, 113]	ἔθνος Πέρσας αἱρέετο, ἄνδρας στρεπτοφόρους	τε	καὶ ψελιοφόρους, ἐπὶ δὲ Μήδους·
[8, 87]	φέρουσα ἐνέβαλε νηὶ φιλίῃ ἀνδρῶν	τε	Καλυνδέων καὶ αὐτοῦ ἐπιπλέοντος τοῦ
[8, 136]	ἀκούων εἶναι καὶ ἄλκιμον, τά	τε	κατὰ τὴν θάλασσαν συντυχόντα σφι
[8, 4]	μισθῷ τριήκοντα ταλάντοισι, ἐπ᾽ ᾧ	τε	καταμείναντες πρὸ τῆς Εὐβοίης ποιήσονται
[8, 109]	καὶ τὴν θάλασσαν ἀπεμαστίγωσε πέδας	τε	κατῆκε. (ἀλλ᾽ εὖ γὰρ ἔχει
[8, 7]	τῶν πολεμίων περιπλέουσαι Εὔβοιαν κατά	τε	Καφηρέα καὶ περὶ Γεραιστὸν ἐς
[8, 76]	νησῖδα τὴν Ψυττάλειαν, μεταξὺ Σαλαμῖνός	τε	κειμένην καὶ τῆς ἠπείρου, πολλοὺς
[8, 61]	ὁ Κορίνθιος Ἀδείμαντος ἐπεφέρετο, σιγᾶν	τε	κελεύων τῷ μὴ ἐστὶ πατρὶς
[8, 60]	ἀπίασί τε οὐδενὶ κόσμῳ, Μεγάροισί	τε	κερδανέομεν περιεοῦσι καὶ Αἰγίνῃ καὶ
[8, 144]	καὶ ὁμόγλωσσον καὶ θεῶν ἱδρύματά	τε	κοινὰ καὶ θυσίαι ἤθεά τε
[8, 117]	κατ᾽ ὁδὸν ἐλάγχανον, καὶ οὐδένα	τε	κόσμον ἐμπιπλάμενοι καὶ ὕδατα μεταβάλλοντες
[8, 12]	ἐκ δὲ τῆς ναυμαχίης ὄμβρος	τε	λάβρος καὶ ῥεύματα ἰσχυρὰ ἐς
[8, 134]	πέμψαι. ~οὗτος ὁ Μῦς ἔς	τε	Λεβάδειαν φαίνεται ἀπικόμενος καὶ μισθῷ
[8, 140]	δειμαίνω ὑπὲρ ὑμέων ἐν τρίβῳ	τε	μάλιστα οἰκημένων τῶν συμμάχων πάντων
[8, 9]	ἀπόπειραν αὐτῶν ποιήσασθαι βουλόμενοι τῆς	τε	μάχης καὶ τοῦ διεκπλόου. ~ὁρῶντες
[8, 17]	Ξέρξεω στρατιωτέων ἠρίστευσαν, οἳ ἄλλα	τε	μεγάλα ἔργα ἀπεδέξαντο καὶ νέας
[8, 60]	καὶ περιέχεσθε μάλιστα· ὁμοίως αὐτοῦ	τε	μένων προναυμαχήσεις Πελοποννήσου καὶ πρὸς
[8, 76]	καὶ τὴν Κυνόσουραν τεταγμένοι, κατεῖχόν	τε	μέχρι Μουνυχίης πάντα τὸν πορθμὸν
[8, 31]	κῃ εὖρος, κείμενος μεταξὺ τῆς	τε	Μηλίδος καὶ Φωκίδος χώρης, ἥ
[8, 124]	καὶ τούτῳ στέφανον ἐλαίης· ἐδωρήσαντό	τέ	μιν ὄχῳ τῷ ἐν Σπάρτῃ
[8, 8]	αὐτίκα ἐσήμηνε τοῖσι στρατηγοῖσι τήν	τε	ναυηγίην ὡς γένοιτο, καὶ τὰς
[8, 108]	νέας εἶναι περὶ Φάληρον, ἐδόκεόν	τε	ναυμαχήσειν σφέας παραρτέοντό τε ὡς
[8, 15]	ὥστε τὰς αὐτὰς ἡμέρας τάς	τε	ναυμαχίας γίνεσθαι ταύτας καὶ τὰς
[8, 107]	λεπταὶ τῆς ἠπείρου ταύτης, ἔδοξάν	τε	νέας εἶναι καὶ ἔφευγον ἐπὶ
[8, 1]	δὲ δύο, καὶ Κήιοι δύο	τε	νέας καὶ πεντηκοντέρους δύο· Λοκροὶ
[8, 93]	δὲ Ἀθηναῖοι, ἀνδρῶν δὲ Πολύκριτός	τε	ὁ Αἰγινήτης καὶ Ἀθηναῖοι Εὐμένης
[8, 93]	ὁ Αἰγινήτης καὶ Ἀθηναῖοι Εὐμένης	τε	ὁ Ἀναγυράσιος καὶ Ἀμεινίης Παλληνεύς,
[8, 130]	(στρατηγοὶ δέ σφι ἐπῆλθον Μαρδόντης	τε	ὁ Βαγαίου καὶ Ἀρταΰντης ὁ
[8, 65]	καὶ τῇ Κούρῃ, καὶ αὐτῶν	τε	ὁ βουλόμενος καὶ τῶν ἄλλων
[8, 5]	καὶ τοῖσι Εὐβοεῦσι ἐκεχάριστο, αὐτός	τε	ὁ Θεμιστοκλέης ἐκέρδηνε, ἐλάνθανε δὲ
[8, 99]	Περσέων τοὺς ὑπολειφθέντας ὡς τάς	τε	ὁδοὺς μυρσίνῃ πάσας ἐστόρεσαν καὶ
[8, 108]	κομιδὴ τὰ ὀπίσω φανήσεται, λιμῷ	τέ	οἱ ἡ στρατιὴ διαφθερέεται, ἐπιχειρέοντι
[8, 27]	κάρτα. (ἐσβαλόντες γὰρ πανστρατιῇ αὐτοί	τε	οἱ Θεσσαλοὶ καὶ οἱ σύμμαχοι
[8, 143]	οὐδεμίαν ὄπιν ἔχων ἐνέπρησε τούς	τε	οἴκους καὶ τὰ ἀγάλματα. (σύ
[8, 144]	τε κοινὰ καὶ θυσίαι ἤθεά	τε	ὁμότροπα, τῶν προδότας γενέσθαι Ἀθηναίους
[8, 60]	προβήσονται ἑκαστέρω τῆς Ἀττικῆς, ἀπίασί	τε	οὐδενὶ κόσμῳ, Μεγάροισί τε κερδανέομεν
[8, 144]	οὐκ ἂν εὖ ἔχοι. (ἐπίστασθέ	τε	οὕτω, εἰ μὴ πρότερον ἐτυγχάνετε
[8, 116]	τὸ ὄρος τὴν Ροδόπην, τοῖσί	τε	παισὶ ἀπηγόρευε μὴ στρατεύεσθαι ἐπὶ
[8, 13]	ἐξέπιπτον πρὸς τὰς πέτρας· ἐποιέετό	τε	πᾶν ὑπὸ τοῦ θεοῦ ὅκως
[8, 132]	τῶν χώρων ἐοῦσι ἐμπείροισι, στρατιῆς	τε	πάντα πλέα ἐδόκεε εἶναι, τὴν
[8, 140]	ἂν ἐθέλωσι, ἐόντες αὐτόνομοι· ἱρά	τε	πάντα σφι, ἢν δὴ βούλωνταί
[8, 58]	Θεμιστοκλέης παριζόμενός οἱ καταλέγει ἐκεῖνά	τε	πάντα τὰ ἤκουσε Μνησιφίλου, ἑωυτοῦ
[8, 29]	αἰεί κοτε ὑμέων ἐφερόμεθα· νῦν	τε	παρὰ τῷ βαρβάρῳ τοσοῦτο δυνάμεθα
[8, 141]	βαρβάρου ἄγγελον ἐπ᾽ ὁμολογίῃ, πυθόμενοί	τε	πέμψειν κατὰ τάχος ἀγγέλους. ἐπίτηδες
[8, 102]	οὐδεμία συμφορὴ μεγάλη ἔσται σέο	τε	περιεόντος καὶ ἐκείνων τῶν πρηγμάτων
[8, 102]	τὸν σόν· (ἢν γὰρ σύ	τε	περιῇς καὶ οἶκος ὁ σός,
[8, 55]	βλαστὸν ἐκ τοῦ στελέχεος ὅσον	τε	πηχυαῖον ἀναδεδραμηκότα. οὗτοι μέν νυν
[8, 117]	διαλελυμένας. (ἐνθαῦτα δὲ κατεχόμενοι σιτία	τε	πλέω ἢ κατ᾽ ὁδὸν ἐλάγχανον,
[8, 40]	ὡς τὴν Πελοπόννησον περὶ πλείστου	τε	ποιευμένους περιεῖναι καὶ ταύτην ἔχοντας
[8, 10]	νέας, τὰς δὲ ἑωυτῶν πλήθεΐ	τε	πολλαπλησίας καὶ ἄμεινον πλεούσας. καταφρονήσαντες
[8, 4]	Ἑλλήνων ἀπικόμενοι ὡς εἶδον νέας	τε	πολλὰς καταχθείσας ἐς τὰς Ἀφέτας
[8, 136]	οὕτω ἐδόκεε μάλιστα προσκτήσεσθαι, λεών	τε	πολλὸν ἄρα ἀκούων εἶναι καὶ
[8, 68]	νοέων ἐλήλυθας. (οὐ γὰρ οἷοί	τε	πολλὸν χρόνον εἰσί τοι ἀντέχειν
[8, 19]	ποιητέα σφι εἶναι ἔλεγε, τῶν	τε	προβάτων τῶν Εὐβοϊκῶν καταθύειν ὅσα
[8, 19]	ἔχειν ἢ τοὺς πολεμίους· παραίνεέ	τε	προειπεῖν τοῖσι ἑωυτῶν ἑκάστους πῦρ
[8, 129]	(αἴτιον δὲ λέγουσι Ποτιδαιῆται τῆς	τε	ῥηχίης καὶ τῆς πλημμυρίδος καὶ
[8, 114]	τάδε. (ὦ βασιλεῦ Μήδων, Λακεδαιμόνιοί	τέ	σε καὶ Ἡρακλεῖδαι οἱ ἀπὸ
[8, 66]	τῇσι νηυσὶ ἀπικόμενοι, ἢ ἐπί	τε	Σηπιάδα ἀπίκοντο καὶ ἐς Θερμοπύλας·
[8, 12]	ἰσχυρὰ ἐς θάλασσαν ὁρμημένα βρονταί	τε	σκληραί. ~καὶ τούτοισι μὲν τοιαύτη
[8, 101]	γενομένης οὐκ ἐῶσα ποιέεσθαι, νῦν	τε	συμβούλευσον ὁκότερα ποιέων ἐπιτύχω εὖ
[8, 101]	Ἀρτεμισίη, μεταστησάμενος τοὺς ἄλλους τούς	τε	συμβούλους Περσέων καὶ τοὺς δορυφόρους,
[8, 143]	ὁμολογήσειν ἡμέας Ξέρξῃ· ἀλλὰ θεοῖσί	τε	συμμάχοισι πίσυνοί μιν ἐπέξιμεν ἀμυνόμενοι
[8, 81]	τῶν νεῶν τῶν Ξέρξεω· παραρτέεσθαι	τε	συνεβούλευε ὡς ἀλεξησομένους. καὶ ὃ
[8, 75]	οὔτε ἀντιστήσονται ὑμῖν, πρὸς ἑωυτούς	τε	σφέας ὄψεσθε ναυμαχέοντας τοὺς τὰ
[8, 65]	ἀνδρῶν μάλιστά κῃ τρισμυρίων, ἀποθωμάζειν	τε	σφέας τὸν κονιορτὸν ὅτεων κοτὲ
[8, 141]	ὁμολογήσωσι τῷ Πέρσῃ Ἀθηναῖοι, αὐτίκα	τέ	σφι ἔδοξε πέμπειν ἀγγέλους. (καὶ
[8, 111]	πειθώ τε καὶ ἀναγκαίην, οὕτω	τέ	σφι κάρτα δοτέα εἶναι χρήματα,
[8, 120]	ἀπικόμενος ἐς Ἄβδηρα καὶ ξεινίην	τέ	σφι συνθέμενος καὶ δωρησάμενος αὐτοὺς
[8, 30]	οὔτε δώσειν ἔφασαν χρήματα, παρέχειν	τε	σφίσι Θεσσαλοῖσι ὁμοίως μηδίζειν, εἰ
[8, 97]	τε Φοινικηίους συνέδεε, ἵνα ἀντί	τε	σχεδίης ἔωσι καὶ τείχεος, ἀρτέετό
[8, 56]	τὸ προκείμενον πρῆγμα, ἀλλ᾽ ἔς	τε	τὰς νέας ἐσέπιπτον καὶ ἱστία
[8, 12]	ἐς τὰς Ἀφέτας, καὶ περί	τε	τὰς πρῴρας τῶν νεῶν εἱλέοντο
[8, 41]	ἐνδιαιτᾶσθαι ἐν τῷ ἱρῷ· λέγουσί	τε	ταῦτα καὶ δὴ ὡς ἐόντι
[8, 64]	ἡλίῳ ἀνιόντι σεισμὸς ἐγένετο ἔν	τε	τῇ γῇ καὶ τῇ θαλάσσῃ.
[8, 140]	τε φθειρομένων μούνων, ἐξαίρετον μεταίχμιόν	τε	τὴν γῆν ἐκτημένων. (ἀλλὰ πείθεσθε·
[8, 114]	τῷ χρόνῳ, ἐν τῷ Μαρδόνιός	τε	τὴν στρατιὴν διέκρινε καὶ Ξέρξης
[8, 116]	ὁ τῶν Βισαλτέων βασιλεὺς γῆς	τε	τῆς Κρηστωνικῆς Θρῆιξ ἔργον ὑπερφυὲς
[8, 12]	ἢ καὶ ἀναπνεῦσαι σφέας ἔκ	τε	τῆς ναυηγίης καὶ τοῦ χειμῶνος
[8, 58]	ἐς ὃ ἀνέγνωσε χρηίζων ἔκ	τε	τῆς νεὸς ἐκβῆναι συλλέξαι τε
[8, 115]	τε καὶ τρέφειν, ἐν Θεσσαλίῃ	τε	τινὰς καὶ ἐν Σίρι τῆς
[8, 106]	μέν νυν οὕτω περιῆλθε ἥ	τε	τίσις καὶ Ἑρμότιμος. ~Ξέρξης δὲ
[8, 115]	ὑπὸ λιμοῦ. (ἐπιλαβὼν δὲ λοιμός	τε	τὸν στρατὸν καὶ δυσεντερίη κατ᾽
[8, 85]	δὲ αὐτοῖσι οὐδὲν πλὴν Θεομήστορός	τε	τοῦ Ἀνδροδάμαντος καὶ Φυλάκου τοῦ
[8, 51]	ἐν τῷ ἱρῷ ἐόντας, ταμίας	τε	τοῦ ἱροῦ καὶ πένητας ἀνθρώπους,
[8, 143]	οἴκους καὶ τὰ ἀγάλματα. (σύ	τε	τοῦ λοιποῦ λόγους ἔχων τοιούσδε
[8, 90]	τοὺς στρατηγοὺς μὴ ἀπολέσθαι Φοινίκων	τε	τοὺς διαβάλλοντας λαβεῖν τοιόνδε μισθόν.
[8, 58]	τε τῆς νεὸς ἐκβῆναι συλλέξαι	τε	τοὺς στρατηγοὺς ἐς τὸ συνέδριον.
[8, 90]	συνήνεικε ὦν οὕτω ὥστε Ἰώνων	τε	τοὺς στρατηγοὺς μὴ ἀπολέσθαι Φοινίκων
[8, 27]	τῶν φωκέων τοὺς, ἀρίστους, αὐτούς	τε	τούτους καὶ τὰ ὅπλα αὐτῶν,
[8, 142]	ἐς πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα· (ἄλλως	τε	τούτων ἁπάντων αἰτίους γενέσθαι δουλοσύνης
[8, 79]	ἡμέας στασιάζειν χρεόν ἐστι ἔν	τε	τῷ ἄλλῳ καιρῷ καὶ δὴ
[8, 58]	μεταβουλεύσασθαι ὥστε αὐτοῦ μένειν” ~κάρτα	τε	τῷ Θεμιστοκλέι ἤρεσε ἡ ὑποθήκη,
[8, 16]	πολλῷ δ᾽ ἔτι πλεῦνες νέες	τε	τῶν βαρβάρων καὶ ἄνδρες, οὕτω
[8, 16]	αὐτὸς ὑπ᾽ ἑωυτοῦ ἔπιπτε, ταρασσομενέων	τε	τῶν νεῶν καὶ περιπιπτουσέων περὶ
[8, 138]	ἕκαστον ἔχον ἑξήκοντα φύλλα, ὀδμῇ	τε	ὑπερφέροντα τῶν ἄλλων. (ἐν τούτοισι
[8, 113]	ἐξελέγετο κατ᾽ ὀλίγους, τοῖσι εἴδεά	τε	ὑπῆρχε διαλέγων καὶ εἰ τεοῖσι
[8, 66]	ἐς Θερμοπύλας· (ἀντιθήσω γὰρ τοῖσί	τε	ὑπὸ τοῦ χειμῶνος αὐτῶν ἀπολομένοισι
[8, 56]	ἱστία ἀείροντο ὡς ἀποθευσόμενοι· τοῖσί	τε	ὑπολειπομένοισι αὐτῶν ἐκυρώθη πρὸ τοῦ
[8, 140]	οἰκημένων τῶν συμμάχων πάντων αἰεί	τε	φθειρομένων μούνων, ἐξαίρετον μεταίχμιόν τε
[8, 97]	Σαλαμῖνα χῶμα ἐπειρᾶτο διαχοῦν, γαύλους	τε	Φοινικηίους συνέδεε, ἵνα ἀντί τε
[8, 27]	τοῦτον κτείνειν. (τούτους ὦν αἵ	τε	φυλακαὶ τῶν Θεσσαλῶν πρῶται ἰδοῦσαι
[8, 126]	τὴν Παλλήνην ἐγίνετο, ἅτε Μαρδονίου	τε	χειμερίζοντος περὶ Θεσσαλίην τε καὶ
[8, 80]	ὃ δ᾽ ἀμείβετο τοῖσιδε. ~κάρτα	τε	χρηστὰ διακελεύεαι καὶ εὖ ἤγγειλας·
[8, 120]	συνθέμενος καὶ δωρησάμενος αὐτοὺς ἀκινάκῃ	τε	χρυσέῳ καὶ τιήρῃ χρυσοπάστῳ. καὶ
[8, 140]	ἐκείνων γενομένας πάσας μετίημι. (νῦν	τε	ὧδε Μαρδόνιε ποίεε· τοῦτο μὲν
[8, 108]	ἐδόκεόν τε ναυμαχήσειν σφέας παραρτέοντό	τε	ὡς ἀλεξησόμενοι. ἐπεὶ δὲ ἐπύθοντο
[8, 106]	ἀναγκαζόμενος δὲ ἐποίεε ταῦτα· αὐτοῦ	τε,	ὡς ταῦτα ἐργάσατο, οἱ παῖδες
[8, 89]	ὀλίγοι δὲ τινὲς καὶ Ἑλλήνων·	ἅτε	γὰρ νέειν ἐπιστάμενοι, τοῖσι αἱ
[8, 86]	διαφθειρόμεναι αἳ δὲ ὑπ᾽ Αἰγινητέων.	ἅτε	γὰρ τῶν μὲν Ἑλλήνων σὺν
[8, 90]	κατέδυσε τῶν Σαμοθρηίκων τὴν νέα.	ἅτε	δὲ ἐόντες ἀκοντισταὶ οἱ Σαμοθρήικες
[8, 71]	οἰκοδόμεον διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ τεῖχος.	ἅτε	δὲ ἐουσέων μυριάδων πολλέων καὶ
[8, 130]	ἀδελφιδέος αὐτοῦ Ἀρταΰντεω προσελομένου Ἰθαμίτρης.	ἅτε	δὲ μεγάλως πληγέντες, οὐ προήισαν
[8, 69]	ἀγαιόμενοί τε καὶ φθονέοντες αὐτῇ,	ἅτε	ἐν πρώτοισι τετιμημένης διὰ πάντων
[8, 134]	βούλονται ἑλέσθαι τούτων, ἑωυτῷ ἢ	ἅτε	μάντι χρᾶσθαι ἢ ἅτε συμμάχῳ,
[8, 126]	πορευόμενος κατὰ τὴν Παλλήνην ἐγίνετο,	ἅτε	Μαρδονίου τε χειμερίζοντος περὶ Θεσσαλίην
[8, 74]	τῷ Ἰσθμῷ τοιούτῳ πόνῳ συνέστασαν,	ἅτε	περὶ τοῦ παντὸς ἤδη δρόμου
[8, 105]	δὴ ὁ Πανιώνιος ἐξέταμε πολλούς,	ἅτε	ποιεύμενος ἐκ τούτου τὴν ζόην,
[8, 134]	ἢ ἅτε μάντι χρᾶσθαι ἢ	ἅτε	συμμάχῳ, τοῦ ἑτέρου ἀπεχομένους· οἳ
[8, 27]	Θεσσαλοὶ πέμπουσι κήρυκα ἐς Φωκέας,	ἅτε	σφι ἔχοντες αἰεὶ χόλον, ἀπὸ
[8, 144]	ἀνθρωπήιον ἦν· ἀτὰρ αἰσχρῶς γε	οἴκατε	ἐξεπιστάμενοι τὸ Ἀθηναίων φρόνημα ἀρρωδῆσαι,
[8, 135]	ἀπογραψομένους τὰ θεσπιέειν ἔμελλε, καὶ	πρόκατε	τὸν πρόμαντιν βαρβάρῳ γλώσσῃ χρᾶν.
[8, 65]	ὅτεων κοτὲ εἴη ἀνθρώπων, καὶ	πρόκατε	φωνῆς ἀκούειν, καί οἱ φαίνεσθαι
[8, 22]	ἐθελοκακέετε μεμνημένοι ὅτι ἀπ᾽ ἡμέων	γεγόνατε	καὶ ὅτι ἀρχῆθεν ἡ ἔχθρη
[8, 142]	διὰ πάντων ἥκιστα πολλῶν εἵνεκα.	ἠγείρατε	γὰρ τόνδε τὸν πόλεμον ὑμεῖς
[8, 140]	ἐστὲ ἀντέχειν τὸν πάντα χρόνον.	εἴδετε	μὲν γὰρ τῆς Ξέρξεω στρατηλασίης
[8, 144]	τὴν πρὸς ἡμέας ἐοῦσαν, ὅτι	προείδετε	ἡμέων οἰκοφθορημένων οὕτω ὥστε ἐπιθρέψαι
[8, 22]	τάδε ἔλεγε. ἄνδρες Ἴωνες, οὐ	ποιέετε	δίκαια ἐπὶ τοὺς πατέρας στρατευόμενοι
[8, 22]	ἐν τῷ ἔργῳ, ἐπεὰν συμμίσγωμεν,	ἐθελοκακέετε	μεμνημένοι ὅτι ἀπ᾽ ἡμέων γεγόνατε
[8, 140]	οὐδεμία ἐλπὶς εἴ περ εὖ	φρονέετε,	ἄλλη παρέσται πολλαπλησίη. (μὴ ὦν
[8, 29]	ὦ Φωκέες, ἤδη τι μᾶλλον	γνωσιμαχέετε	μὴ εἶναι ὅμοιοι ἡμῖν. (πρόσθε
[8, 142]	οὐ ποιητέα, εἴ περ εὖ	τυγχάνετε	φρονέοντες, ἐπισταμένοισι ὡς βαρβάροισι ἐστὶ
[8, 144]	τε οὕτω, εἰ μὴ πρότερον	ἐτυγχάνετε	ἐπιστάμενοι, ἔστ᾽ ἂν καὶ εἷς
[8, 144]	οὕτω ἐχόντων, στρατιὴν ὡς τάχιστα	ἐκπέμπετε.	(ὡς γὰρ ἡμεῖς εἰκάζομεν, οὐκ
[8, 75]	ἔργων ἁπάντων ἐξεργάσασθαι, ἢν μὴ	περιίδητε	διαδράντας αὐτούς. (οὔτε γὰρ ἀλλήλοισι
[8, 142]	ὑμῖν συναχθόμεθα, καὶ ὅτι καρπῶν	ἐστερήθητε	διξῶν ἤδη καὶ ὅτι οἰκοφθόρησθε
[8, 142]	ποιέειν μηδὲν κατὰ τὴν Ἑλλάδα	μήτε	λόγους ἐνδέκεσθαι παρὰ τοῦ βαρβάρου.
[8, 100]	προσέφερε τὸν λόγον τόνδε. (δέσποτα,	μήτε	λυπέο μήτε συμφορὴν μηδεμίαν μεγάλην
[8, 142]	δὲ ἔπεμψαν Λακεδαιμόνιοι δεησομένους ὑμέων	μήτε	νεώτερον ποιέειν μηδὲν κατὰ τὴν
[8, 111]	προσωτέρω τῶν βαρβάρων τὰς νέας	μήτε	πλέειν ἐς τὸν Ἑλλήσποντον λύσοντας
[8, 143]	δυνώμεθα. ὁμολογῆσαι δὲ τῷ βαρβάρῳ	μήτε	σὺ ἡμέας πειρῶ ἀναπείθειν οὔτε
[8, 100]	λόγον τόνδε. (δέσποτα, μήτε λυπέο	μήτε	συμφορὴν μηδεμίαν μεγάλην ποιεῦ τοῦδε
[8, 97]	θέλων δὲ μὴ ἐπίδηλος εἶναι	μήτε	τοῖσι Ἕλλησι μήτε τοῖσι ἑωυτοῦ,
[8, 97]	ἐπίδηλος εἶναι μήτε τοῖσι Ἕλλησι	μήτε	τοῖσι ἑωυτοῦ, ἐς τὴν Σαλαμῖνα
[8, 65]	εἴη τοῦτο. αὐτὸς δὲ εἰπεῖν	Δημάρητε,	οὐκ ἔστι ὅκως οὐ μέγα
[8, 140]	ὑπερμήκης. (ἢν ὦν μὴ αὐτίκα	ὁμολογήσητε,	μεγάλα προτεινόντων ἐπ᾽ οἷσι ὁμολογέειν
[8, 140]	καὶ ἢν ἡμέας ὑπερβάλησθε καὶ	νικήσητε,	τοῦ περ ὑμῖν οὐδεμία ἐλπὶς
[8, 54]	ἱρὰ ἀναβάντας ἐς τὴν ἀκρόπολιν,	εἴτε	δὴ ὦν ὄψιν τινὰ ἰδὼν
[8, 36]	εἴτε σφέα κατὰ γῆς κατορύξωσι	εἴτε	ἐκκομίσωσι ἐς ἄλλην χώρην. ὁ
[8, 54]	τινὰ ἰδὼν ἐνυπνίου ἐνετέλλετο ταῦτα,	εἴτε	καὶ ἐνθύμιόν οἱ ἐγένετο ἐμπρήσαντι
[8, 36]	ἐμαντεύοντο περὶ τῶν ἱρῶν χρημάτων,	εἴτε	σφέα κατὰ γῆς κατορύξωσι εἴτε
[8, 22]	καὶ γενέσθαι πρὸς ἑωυτῶν, ἢ	ἐπείτε	ἀνενειχθῇ καὶ διαβληθῇ πρὸς Ξέρξην,
[8, 110]	ὁ οἰκέτης αὖτις ἐγένετο· οἳ	ἐπείτε	ἀπίκοντο πρὸς τὴν Ἀττικήν, οἳ
[8, 27]	τῶν Φωκέων καὶ περιέφθησαν τρηχέως.	(ἐπείτε	γὰρ κατειλήθησαν ἐς τὸν Παρνησὸν
[8, 6]	καὶ ἐναυμάχησαν, ἐγένετο δὲ ὧδε.	ἐπείτε	δὴ ἐς τὰς Ἀφέτας περὶ
[8, 138]	ἀπ᾽ Ἄργεος ἀπόγονοι σωτῆρι· (οὗτος,	ἐπείτε	διέβησαν οἱ Τημενίδαι, μέγας οὕτω
[8, 65]	λόγιμος γενόμενος τοῦτον τὸν χρόνον,	ἐπείτε	ἐκείρετο ἡ Ἀττικὴ χώρη ὑπὸ
[8, 64]	οἱ περὶ Σαλαμῖνα ἔπεσι ἀκροβολισάμενοι,	ἐπείτε	Εὐρυβιάδῃ ἔδοξε, αὐτοῦ παρεσκευάζοντο ὡς
[8, 125]	οὐ δι᾽ ἑωυτόν. (ὁ δέ,	ἐπείτε	οὐκ ἐπαύετο λέγων ταῦτα ὁ
[8, 121]	τὴν νέα. ~οἱ δὲ Ἕλληνες	ἐπείτε	οὐκ οἷοί τε ἐγίνοντο ἐξελεῖν
[8, 135]	πόλιος. (ἐς τοῦτο τὸ ἱρὸν	ἐπείτε	παρελθεῖν τὸν καλεόμενον τοῦτον Μῦν,
[8, 111]	ἀπέπλεον ὀπίσω. ~οἱ δὲ Ἓλληνες,	ἐπείτε	σφι ἀπέδοξε μήτ᾽ ἐπιδιώκειν ἔτι
[8, 27]	δὲ τῷ διὰ μέσου χρόνῳ,	ἐπείτε	τὸ ἐν Θερμοπύλῃσι τρῶμα ἐγεγόνεε,
[8, 140]	οὐ γὰρ ἂν νῦν πρῶτον	ἐκμάθοιτε,	προσχρηίζω δὲ ὑμέων πείθεσθαι Μαρδονίῳ.
[8, 94]	ἀπὸ τοῦ κέλητος λέγειν τάδε.	(Ἀδείμαντε,	σὺ μὲν ἀποστρέψας τὰς νέας
[8, 43]	Ἐπιδαύριοι δὲ δέκα, Τροιζήνιοι δὲ	πέντε,	Ἑρμιονέες δὲ τρεῖς, ἐόντες οὗτοι
[8, 115]	τὸν πόρον τῆς διαβάσιος ἐν	πέντε	καὶ τεσσεράκοντα ἡμέρῃσι, ἀπάγων τῆς
[8, 66]	λοιποὺς νησιώτας πάντας, πλὴν τῶν	πέντε	πολίων τῶν ἐπεμνήσθημεν πρότερον τὰ
[8, 1]	Ἐρετριέες δὲ ἑπτά, Τροιζήνιοι δὲ	πέντε,	Στυρέες δὲ δύο, καὶ Κήιοι
[8, 5]	Εὐρυβιάδῃ τούτων τῶν χρημάτων μεταδιδοῖ	πέντε	τάλαντα ὡς παρ᾽ ἑωυτοῦ δῆθεν
[8, 17]	νέας αὐτοῖσι ἀνδράσι εἷλον Ἑλληνίδας	πέντε.	τῶν δὲ Ἑλλήνων κατὰ ταύτην
[8, 115]	ἱρὸν ἅρμα καταλιπὼν τοῦ Διός,	ὅτε	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἤλαυνε, ἀπιὼν
[8, 80]	ποιεύμενα ὑπὸ Μήδων· ἔδεε γάρ,	ὅτε	οὐκ ἑκόντες ἤθελον ἐς μάχην
[8, 65]	τε σφέας τὸν κονιορτὸν ὅτεων	κοτὲ	εἴη ἀνθρώπων, καὶ πρόκατε φωνῆς
[8, 140]	τοῦτο ἐν ὑμῖν, οὐκ ἄν	κοτε	ἐς ὑμέας ἦλθον ἔχων λόγους
[8, 53]	ἐφύλασσε οὔτ᾽ ἂν ἤλπισε μή	κοτέ	τις κατὰ ταῦτα ἀναβαίη ἀνθρώπων,
[8, 29]	ἐκεῖνα ἡμῖν ἥνδανε, πλέον αἰεί	κοτε	ὑμέων ἐφερόμεθα· νῦν τε παρὰ
[8, 111]	ἐόντας Ἀνδρίους οὐ δώσειν χρήματα·	οὐδέκοτε	γὰρ τῆς ἑωυτῶν ἀδυναμίης τὴν
[8, 143]	τῇ περ καὶ νῦν ἔρχεται,	μήκοτε	ὁμολογήσειν ἡμέας Ξέρξῃ· ἀλλὰ θεοῖσί
[8, 8]	τούτῳ Σκυλλίης Σκιωναῖος δύτης τῶν	τότε	ἀνθρώπων ἄριστος, ὃς καὶ ἐν
[8, 6]	Ἀρτεμίσιον ναυλοχέειν νέας Ἑλληνίδας ὀλίγας,	τότε	δὲ αὐτοὶ ἰδόντες, πρόθυμοι ἦσαν
[8, 69]	ἐθελοκακέειν ὡς οὐ παρεόντος αὐτοῦ,	τότε	δὲ αὐτὸς παρεσκεύαστο θεήσασθαι ναυμαχέοντας.
[8, 135]	ἔξεστι Θηβαίων οὐδενὶ αὐτόθι ἐγκατακοιμηθῆναι.	~τότε	δὲ θῶμά μοι μέγιστον γενέσθαι
[8, 4]	ἀλλὰ ταῦτα μὲν ὕστερον ἐγένετο.	~τότε	δὲ οὗτοι οἱ καὶ ἐπ᾽
[8, 61]	τε καὶ κατείχοντο αἱ Ἀθῆναι.	(τότε	δὴ ὁ Θεμιστοκλέης κεῖνόν τε
[8, 132]	τε ἀπίκοντο καὶ δὴ καὶ	τότε	ἐς τὴν Αἴγιναν, τῶν Ἑλλήνων
[8, 65]	Ξέρξεω ἐοῦσα ἔρημος Ἀθηναίων, τυχεῖν	τότε	ἐὼν ἅμα Δημαρήτῳ τῷ Λακεδαιμονίῳ
[8, 104]	τι ἐντὸς χρόνου ἔσεσθαι χαλεπόν,	τότε	ἡ ἱρείη αὐτόθι τῆς Ἀθηναίης
[8, 41]	τῷ πρόσθε αἰεὶ χρόνῳ ἀναισιμουμένη	τότε	ἦν ἄψαυστος. σημηνάσης δὲ ταῦτα
[8, 33]	πολλοῖσι κατεσκευασμένον· ἦν δὲ καὶ	τότε	καὶ νῦν ἔτι χρηστήριον αὐτόθι.
[8, 82]	νέας· δύο γὰρ δὴ νεῶν	τότε	κατέδεε ἐς τὸν ἀριθμόν. ~τοῖσι
[8, 60]	δέ γε ἐγκαταλειπόμενοι οὐ στεφανοῦνται”	~τότε	μὲν ἠπίως πρὸς τὸν Κορίνθιον
[8, 70]	καὶ παρεκρίθησαν διαταχθέντες κατ᾽ ἡσυχίην.	τότε	μέν νυν οὐκ ἐξέχρησέ σφι
[8, 106]	τε θεοὺς λήσειν οἷα ἐμηχανῶ	τότε·	οἳ σε ποιήσαντα ἀνόσια, νόμῳ
[8, 8]	οὐ γάρ οἱ παρέσχε ὡς	τότε.	(ὅτεῳ μὲν δὴ τρόπῳ τὸ
[8, 66]	ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ ναυμαχίῃσι τούσδε τοὺς	τότε	οὔκω ἑπομένους βασιλέι, Μηλιέας καὶ
[8, 20]	τοῖσι ἔπεσι χρησαμένοισι ἐν τοῖσι	τότε	παρεοῦσί τε καὶ προσδοκίμοισι κακοῖσι
[8, 75]	πολιήτας, καὶ χρήμασι ὄλβιον. (ὃς	τότε	πλοίῳ ἀπικόμενος ἔλεγε πρὸς τοὺς
[8, 69]	νομίζων ἔτι πρότερον σπουδαίην εἶναι	τότε	πολλῷ μᾶλλον αἴνεε. ὅμως δὲ
[8, 46]	ἀνδρὸς τῶν ἀστῶν δοκίμου καὶ	τότε	τριηραρχέοντος. Νάξιοι δὲ εἰσὶ Ἴωνες
[8, 115]	κατέλειπε, ἐπιτάσσων τῇσι πόλισι, ἵνα	ἑκάστοτε	γίνοιτο ἐλαύνων, μελεδαίνειν τε καὶ
[8, 16]	καὶ πλήθεος αὐτὸς ὑπ᾽ ἑωυτοῦ	ἔπιπτε,	ταρασσομενέων τε τῶν νεῶν καὶ
[8, 132]	καὶ Ἡρακλέας στήλας ἴσον ἀπέχειν.	συνέπιπτε	δὲ τοιοῦτο ὥστε τοὺς μὲν
[8, 15]	μέσον ἡμέρης ἀνῆγον τὰς νέας.	συνέπιπτε	δὲ ὥστε τὰς αὐτὰς ἡμέρας
[8, 141]	ἔδοξε πέμπειν ἀγγέλους. (καὶ δὴ	συνέπιπτε	ὥστε ὁμοῦ σφεων γίνεσθαι τὴν
[8, 13]	τοσούτω ὅσῳ ἐν πελάγεϊ φερομένοισι	ἐπέπιπτε,	καὶ τὸ τέλος σφι ἐγίνετο
[8, 140]	ἂν ὑπερβάλοισθε οὔτε οἷοί τε	ἐστὲ	ἀντέχειν τὸν πάντα χρόνον. εἴδετε
[8, 140]	κάλλιστα καταλύσασθαι, βασιλέος ταύτῃ ὁρμημένου.	ἔστε	ἐλεύθεροι, ἡμῖν ὁμαιχμίην συνθέμενοι ἄνευ
[8, 22]	ὑπ᾽ ἀναγκαίης μέζονος κατέζευχθε ἢ	ὥστε	ἀπίστασθαι, ὑμεῖς δὲ ἐν τῷ
[8, 96]	τὴν ἠιόνα τὴν καλεομένην Κωλιάδα·	ὥστε	ἀποπλησθῆναι τὸν χρησμὸν τόν τε
[8, 19]	πέρι τὴν ὥρην αὐτῷ μελήσειν,	ὥστε	ἀσινέας ἀπικέσθαι ἐς τὴν Ἑλλάδα.
[8, 57]	κως δύνῃ ἀναγνῶσαι Εὐρυβιάδην μεταβουλεύσασθαι	ὥστε	αὐτοῦ μένειν” ~κάρτα τε τῷ
[8, 29]	παρὰ τῷ βαρβάρῳ τοσοῦτο δυνάμεθα	ὥστε	ἐπ᾽ ἡμῖν ἐστι τῆς γῆς
[8, 118]	τι χειμαίνεσθαι γεμούσης τῆς νεός,	ὥστε	ἐπὶ τοῦ καταστρώματος ἐπεόντων συχνῶν
[8, 144]	ὅτι προείδετε ἡμέων οἰκοφθορημένων οὕτω	ὥστε	ἐπιθρέψαι ἐθέλειν ἡμέων τοὺς οἰκέτας.
[8, 90]	ὡς προδόντων. συνήνεικε ὦν οὕτω	ὥστε	Ἰώνων τε τοὺς στρατηγοὺς μὴ
[8, 84]	γυναικὸς ἐφάνη, φανεῖσαν δὲ διακελεύσασθαι	ὥστε	καὶ ἅπαν ἀκοῦσαι τὸ τῶν
[8, 140]	νῦν παρ᾽ ἐμοὶ ἐοῦσαν δύναμιν·	ὥστε	καὶ ἢν ἡμέας ὑπερβάλησθε καὶ
[8, 88]	μὴ ἀπολέσθαι, τοῦτο δὲ συνέβη	ὥστε	κακὸν ἐργασαμένην ἀπὸ τούτων αὐτὴν
[8, 57]	δυνήσεται οὔτε τις ἀνθρώπων ἄλλος	ὥστε	μὴ οὐ διασκεδασθῆναι τὴν στρατιήν·
[8, 52]	πρὸς τὰς πύλας ὀλοιτρόχους ἀπίεσαν,	ὥστε	Ξέρξην ἐπὶ χρόνον συχνὸν ἀπορίῃσι
[8, 141]	πέμπειν ἀγγέλους. (καὶ δὴ συνέπιπτε	ὥστε	ὁμοῦ σφεων γίνεσθαι τὴν κατάστασιν·
[8, 143]	Μήδῳ δύναμις ἤ περ ἡμῖν,	ὥστε	οὐδὲν δέει τοῦτό γε ὀνειδίζειν.
[8, 92]	ἥλω ἡ νηῦς ἡ Σιδωνίη,	ὥστε	Πυθέην οὕτω σωθῆναι ἐς Αἴγιναν.
[8, 106]	ὑπήγαγον ἐς χεῖρας τὰς ἐμάς,	ὥστε	σε μὴ μέμψασθαι τὴν ἀπ᾽
[8, 113]	τῶν Περσέων, ῥώμῃ δὲ ἥσσονες.	ὥστε	σύμπαντας τριήκοντα μυριάδας γενέσθαι σὺν
[8, 15]	ἀνῆγον τὰς νέας. συνέπιπτε δὲ	ὥστε	τὰς αὐτὰς ἡμέρας τάς τε
[8, 27]	φυλακὰς αὐτὴ ἡ στρατιὴ οὕτω	ὥστε	τετρακισχιλίων κρατῆσαι νεκρῶν καὶ ἀσπίδων
[8, 138]	οἱ Τημενίδαι, μέγας οὕτω ἐρρύη	ὥστε	τοὺς ἱππέας μὴ οἵους τε
[8, 99]	σφι ἀγγελίη ἐπεσελθοῦσα συνέχεε οὕτω	ὥστε	τοὺς κιθῶνας κατερρήξαντο πάντες, βοῇ
[8, 132]	ἴσον ἀπέχειν. συνέπιπτε δὲ τοιοῦτο	ὥστε	τοὺς μὲν βαρβάρους τὸ πρὸς
[8, 106]	κομίσας τοὺς οἰκέτας οἰκέῃ ἐκείνῃ,	ὥστε	ὑποδεξάμενον ἄσμενον τοὺς λόγους τὸν
[8, 142]	ὡς βαρβάροισι ἐστὶ οὔτε πιστὸν	οὔτε	ἀληθὲς οὐδέν” ταῦτα ἔλεξαν οἱ
[8, 119]	Ξέρξεω νόστου, οὐδαμῶς ἔμοιγε πιστὸς	οὔτε	ἄλλως οὔτε τὸ Περσέων τοῦτο
[8, 75]	αὐτούς. (οὔτε γὰρ ἀλλήλοισι ὁμοφρονέουσι	οὔτε	ἀντιστήσονται ὑμῖν, πρὸς ἑωυτούς τε
[8, 116]	Θρῆιξ ἔργον ὑπερφυὲς ἐργάσατο· ὃς	οὔτε	αὐτὸς ἔφη τῷ Ξέρξῃ ἑκὼν
[8, 77]	λέγοντι Βάκιδι ἀντιλογίης χρησμῶν πέρι	οὔτε	αὐτὸς λέγειν τολμέω οὔτε παρ᾽
[8, 68]	νήσῳ ταύτῃ, ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι,	οὔτε	αὐτοὺς οἰκός, ἢν σὺ ἐπὶ
[8, 75]	ἢν μὴ περιίδητε διαδράντας αὐτούς.	(οὔτε	γὰρ ἀλλήλοισι ὁμοφρονέουσι οὔτε ἀντιστήσονται
[8, 140]	τί μαίνεσθε πόλεμον βασιλέι ἀειρόμενοι;	οὔτε	γὰρ ἂν ὑπερβάλοισθε οὔτε οἷοί
[8, 142]	λόγους ἐνδέκεσθαι παρὰ τοῦ βαρβάρου.	(οὔτε	γὰρ δίκαιον οὐδαμῶς οὔτε κόσμον
[8, 68]	κατὰ πόλις δὲ ἕκαστοι φεύξονται.	οὔτε	γὰρ σῖτος πάρα σφι ἐν
[8, 142]	δίκαιον οὐδαμῶς οὔτε κόσμον φέρον	οὔτε	γε ἄλλοισι Ἑλλήνων οὐδαμοῖσι, ὑμῖν
[8, 30]	οἱ Φωκέες. ταῦτα ἐπαγγελλομένων Θεσσαλῶν,	οὔτε	δώσειν ἔφασαν χρήματα, παρέχειν τε
[8, 65]	ἀποβαλέεις τὴν κεφαλήν, καὶ σε	οὔτε	ἐγὼ δυνήσομαι ῥύσασθαι οὔτ᾽ ἄλλος
[8, 87]	οὐ μέντοι ἔχω γε εἰπεῖν	οὔτε	εἰ ἐκ προνοίης αὐτὰ ἐποίησε,
[8, 87]	εἰ ἐκ προνοίης αὐτὰ ἐποίησε,	οὔτε	εἰ συνεκύρησε ἡ τῶν Καλυνδέων
[8, 68]	τῇσι ναυμαχίῃσι τῇσι πρὸς Εὐβοίῃ	οὔτε	ἐλάχιστα ἀποδεξαμένη. δέσποτα, τὴν δὲ
[8, 143]	μήτε σὺ ἡμέας πειρῶ ἀναπείθειν	οὔτε	ἡμεῖς πεισόμεθα. (νῦν τε ἀπάγγελλε
[8, 71]	οἱ βοηθήσαντες ἐργαζόμενοι, οὔτε νυκτὸς	οὔτε	ἡμέρης. ~οἱ δὲ βοηθήσαντες ἐς
[8, 26]	ἐὸν στέφανον ἀλλ᾽ οὐ χρήματα,	οὔτε	ἠνέσχετο σιγῶν εἶπέ τε ἐς
[8, 68]	Μαρδόνιε, ὡς ἐγὼ τάδε λέγω,	οὔτε	κακίστη γενομένη ἐν τῇσι ναυμαχίῃσι
[8, 142]	βαρβάρου. (οὔτε γὰρ δίκαιον οὐδαμῶς	οὔτε	κόσμον φέρον οὔτε γε ἄλλοισι
[8, 98]	τε καὶ ἀνὴρ τεταγμένος· τοὺς	οὔτε	νιφετός, οὐκ ὄμβρος, οὐ καῦμα,
[8, 71]	οὐδένα χρόνον οἱ βοηθήσαντες ἐργαζόμενοι,	οὔτε	νυκτὸς οὔτε ἡμέρης. ~οἱ δὲ
[8, 140]	ἀειρόμενοι; οὔτε γὰρ ἂν ὑπερβάλοισθε	οὔτε	οἷοί τε ἐστὲ ἀντέχειν τὸν
[8, 77]	πέρι οὔτε αὐτὸς λέγειν τολμέω	οὔτε	παρ᾽ ἄλλων ἐνδέκομαι. ~τῶν δὲ
[8, 94]	σφι κέλητα θείῃ πομπῇ, τὸν	οὔτε	πέμψαντα φανῆναι οὐδένα, οὔτε τι
[8, 142]	φρονέοντες, ἐπισταμένοισι ὡς βαρβάροισι ἐστὶ	οὔτε	πιστὸν οὔτε ἀληθὲς οὐδέν” ταῦτα
[8, 60]	τὸν Ἰσθμὸν παρέσονται οἱ βάρβαροι	οὔτε	προβήσονται ἑκαστέρω τῆς Ἀττικῆς, ἀπίασί
[8, 20]	λέγοντα, οὔτε τι ἐξεκομίσαντο οὐδὲν	οὔτε	προσεσάξαντο ὡς παρεσομένου σφι πολέμου,
[8, 86]	δὲ βαρβάρων οὔτε τεταγμένων ἔτι	οὔτε	σὺν νόῳ ποιεόντων οὐδέν, ἔμελλε
[8, 57]	γὰρ πόλις ἕκαστοι τρέψονται, καὶ	οὔτε	σφέας Εὐρυβιάδης κατέχειν δυνήσεται οὔτε
[8, 86]	κατὰ τάξιν, τῶν δὲ βαρβάρων	οὔτε	τεταγμένων ἔτι οὔτε σὺν νόῳ
[8, 20]	Βάκιδος χρησμὸν ὡς οὐδὲν λέγοντα,	οὔτε	τι ἐξεκομίσαντο οὐδὲν οὔτε προσεσάξαντο
[8, 108]	ὡς ἄγοντι μέν οἱ ἡσυχίην	οὔτε	τι προχωρέειν οἷόν τε ἔσται
[8, 94]	τὸν οὔτε πέμψαντα φανῆναι οὐδένα,	οὔτε	τι τῶν ἀπὸ τῆς στρατιῆς
[8, 57]	οὔτε σφέας Εὐρυβιάδης κατέχειν δυνήσεται	οὔτε	τις ἀνθρώπων ἄλλος ὥστε μὴ
[8, 53]	καὶ τῆς ἀνόδου, τῇ δὴ	οὔτε	τις ἐφύλασσε οὔτ᾽ ἂν ἤλπισε
[8, 108]	οἷόν τε ἔσται τῶν πρηγμάτων	οὔτε	τις κομιδὴ τὰ ὀπίσω φανήσεται,
[8, 100]	τε καὶ ἵππων. σοὶ δὲ	οὔτε	τις τούτων τῶν τὸ πᾶν
[8, 119]	οὐδαμῶς ἔμοιγε πιστὸς οὔτε ἄλλως	οὔτε	τὸ Περσέων τοῦτο πάθος· εἰ
[8, 132]	πᾶν δεινὸν ἦν τοῖσι Ἕλλησι	οὔτε	τῶν χώρων ἐοῦσι ἐμπείροισι, στρατιῆς
[8, 60]	γένηται καὶ νικήσωμεν τῇσι νηυσί,	οὔτε	ὑμῖν ἐς τὸν Ἰσθμὸν παρέσονται
[8, 144]	τὸ Ἀθηναίων φρόνημα ἀρρωδῆσαι, ὅτι	οὔτε	χρυσός ἐστι γῆς οὐδαμόθι τοσοῦτος
[8, 144]	χρυσός ἐστι γῆς οὐδαμόθι τοσοῦτος	οὔτε	χώρη κάλλεϊ καὶ ἀρετῇ μέγα
[8, 61]	γὰρ τὸν Θεμιστοκλέα παρεχόμενον οὕτω	ἐκέλευε	γνώμας συμβάλλεσθαι. ταῦτα δέ οἱ
[8, 83]	καὶ καταπλέξας τὴν ῥῆσιν, ἐσβαίνειν	ἐκέλευε	ἐς τὰς νέας. καὶ οὗτοι
[8, 58]	δ᾽ αὐτὸν ἐς τὴν νέα	ἐκέλευε	ἐσβάντα λέγειν, εἴ τι θέλει.
[8, 69]	ὅμως δὲ τοῖσι πλέοσι πείθεσθαι	ἐκέλευε,	τάδε καταδόξας, πρὸς μὲν Εὐβοίῃ
[8, 108]	ἐκείνου ποιέεσθαι ἤδη τὸν ἀγῶνα	ἐκέλευε.	ταύτης δὲ εἴχοντο τῆς γνώμης
[8, 54]	τοὺς φυγάδας, ἑωυτῷ δὲ ἑπομένους,	ἐκέλευε	τρόπῳ τῷ σφετέρῳ θῦσαι τὰ
[8, 97]	τῇ Εὐρώπῃ κινδυνεύσῃ ἀπολέσθαι, δρησμὸν	ἐβούλευε.	θέλων δὲ μὴ ἐπίδηλος εἶναι
[8, 81]	νεῶν τῶν Ξέρξεω· παραρτέεσθαι τε	συνεβούλευε	ὡς ἀλεξησομένους. καὶ ὃ μὲν
[8, 5]	τοὺς συμμάχους” ταῦτά τε ἅμα	ἠγόρευε	καὶ πέμπει ἐπὶ τὴν νέα
[8, 83]	οἳ σύλλογον τῶν ἐπιβατέων ποιησάμενοι,	προηγόρευε	εὖ ἔχοντα μὲν ἐκ πάντων
[8, 137]	τι. καλέσας δὲ τοὺς θῆτας	προηγόρευέ	σφι ἀπαλλάσσεσθαι ἐκ γῆς τῆς
[8, 116]	τὴν Ροδόπην, τοῖσί τε παισὶ	ἀπηγόρευε	μὴ στρατεύεσθαι ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα.
[8, 110]	ἄνδρας ἀπέπεμπε ἔχοντας πλοῖον, τοῖσι	ἐπίστευε	σιγᾶν ἐς πᾶσαν βάσανον ἀπικνεομένοισι
[8, 22]	ἡμῖν γέγονε” (Θεμιστοκλέης δὲ ταῦτα	ἔγραφε,	δοκέειν ἐμοί, ἐπ᾽ ἀμφότερα νοέων,
[8, 8]	ὁ Σκυλλίης ἐν νόῳ μὲν	εἶχε	ἄρα καὶ πρότερον αὐτομολήσειν ἐς
[8, 70]	τὴν ὑστεραίην. (τοὺς δὲ Ἕλληνας	εἶχε	δέος τε καὶ ἀρρωδίη, οὐκ
[8, 107]	ἐς τὸν Ἑλλήσποντον ὡς τάχεος	εἶχε	ἕκαστος, διαφυλαξούσας τὰς σχεδίας πορευθῆναι
[8, 21]	γένος Ἀντικυρεύς, τῷ προσετέτακτο, καὶ	εἶχε	πλοῖον κατῆρες ἕτοιμον, εἰ παλήσειε
[8, 86]	~περὶ μέν νυν τούτους οὕτω	εἶχε·	τὸ δὲ πλῆθος τῶν νεῶν
[8, 128]	ὁ Ἀρτάβαζος τῇ Ποτιδαίῃ ἐντεταμένως	προσεῖχε·	προσέχοντι δέ οἱ προθύμως συντίθεται
[8, 16]	περιπιπτουσέων περὶ ἀλλήλας· ὅμως μέντοι	ἀντεῖχε	καὶ οὐκ εἶκε· δεινὸν γὰρ
[8, 82]	τριήρης ἀνδρῶν Τηνίων αὐτομολέουσα, τῆς	ἦρχε	ἀνὴρ Παναίτιος ὁ Σωσιμένεος, ἥ
[8, 47]	Ἑλλάδι κινδυνευούσῃ μιῇ νηί, τῆς	ἦρχε	ἀνὴρ τρὶς πυθιονίκης Φάυλλος· Κροτωνιῆται
[8, 130]	Βαγαίου καὶ Ἀρταΰντης ὁ Ἀρταχαίεω·	συνῆρχε	δὲ τούτοισι καὶ ἀδελφιδέος αὐτοῦ
[8, 113]	κατ᾽ ὀλίγους, τοῖσι εἴδεά τε	ὑπῆρχε	διαλέγων καὶ εἰ τεοῖσι τι
[8, 136]	δὲ θυγατέρα, Βουβάρης ἀνὴρ Πέρσης	ἔσχε,	ἐκ τῆς οἱ ἐγεγόνεε Ἀμύντης
[8, 56]	Ἕλληνες, ὥς σφι ἐξηγγέλθη ὡς	ἔσχε	τὰ περὶ τὴν Ἀθηναίων ἀκρόπολιν,
[8, 110]	ὁ Ἀθηναῖος, σοὶ βουλόμενος ὑπουργέειν,	ἔσχε	τοὺς Ἕλληνας τὰς νέας βουλομένους
[8, 8]	ἐς τὴν θάλασσαν οὐ πρότερον	ἀνέσχε	πρὶν ἢ ἀπίκετο ἐπὶ τὸ
[8, 8]	Ἕλληνας, ἀλλ᾽ οὐ γάρ οἱ	παρέσχε	ὡς τότε. (ὅτεῳ μὲν δὴ
[8, 24]	χιλίους, τοὺς λοιποὺς τάφρους ὀρυξάμενος	ἔθαψε,	φυλλάδα τε ἐπιβαλὼν καὶ γῆν
[8, 23]	αὐτοὺς ἀπόσχῃ. ~Θεμιστοκλέης μὲν ταῦτα	ἐνέγραψε·	τοῖσι δὲ βαρβάροισι αὐτίκα μετὰ
[8, 107]	~Ξέρξης δὲ ὡς τοὺς παῖδας	ἐπέτρεψε	Ἀρτεμισίῃ ἀπάγειν ἐς Ἔφεσον, καλέσας
[8, 92]	νυν νηὶ ἐμβαλὼν ὁ Πολύκριτος	ἀπέρριψε	ἐς Θεμιστοκλέα· οἱ δὲ βάρβαροι
[8, 14]	βάρβαροι, ὥς σφι ἀσμένοισι ἡμέρη	ἐπέλαμψε,	ἀτρέμας τε εἶχον τὰς νέας
[8, 136]	ἦν τὰ χρηστήρια μετὰ ταῦτα	ἔπεμψε	ἄγγελον ἐς Ἀθήνας Ἀλέξανδρον τὸν
[8, 110]	ἀναβὰς παρὰ Ξέρξην ἔλεγε τάδε.	(ἔπεμψέ	με Θεμιστοκλέης ὁ Νεοκλέος, στρατηγὸς
[8, 75]	τοὺς στρατηγοὺς τῶν βαρβάρων τάδε.	ἔπεμψέ	με στρατηγὸς ὁ Ἀθηναίων λάθρῃ
[8, 54]	δὲ παντελέως τὰς Ἀθήνας Ξέρξης	ἀπέπεμψε	ἐς Σοῦσα ἄγγελον ἱππέα Ἀρταβάνῳ
[8, 99]	ἀπικομένη, ὡς ἔχοι Ἀθήνας Ξέρξης,	ἔτερψε	οὕτω δή τι Περσέων τοὺς