Livre, chapitre |
[8, 123] |
ἀριστήια
δώσοντες
τῷ
ἀξιωτάτῳ
γενομένῳ
|
Ἑλλήνων |
ἀνὰ
τὸν
πόλεμον
τοῦτον.
(ὡς |
[8, 4] |
οὗτοι
οἱ
καὶ
ἐπ᾽
Ἀρτεμίσιον
|
Ἑλλήνων |
ἀπικόμενοι
ὡς
εἶδον
νέας
τε |
[8, 44] |
τοιόνδε
τι
πρῆγμα·
ἀπαλλασσομένων
τῶν
|
Ἑλλήνων |
ἀπὸ
τοῦ
Ἀρτεμισίου,
ὡς
ἐγίνοντο |
[8, 93] |
δὲ
τῇ
ναυμαχίῃ
ταύτῃ
ἤκουσαν
|
Ἑλλήνων |
ἄριστα
Αἰγινῆται,
ἐπὶ
δὲ
Ἀθηναῖοι, |
[8, 89] |
συμμάχων,
ὀλίγοι
δὲ
τινὲς
καὶ
|
Ἑλλήνων· |
ἅτε
γὰρ
νέειν
ἐπιστάμενοι,
τοῖσι |
[8, 61] |
σφι
ἔωσι
πεπληρωμέναι·
οὐδαμοὺς
γὰρ
|
Ἑλλήνων |
αὐτοὺς
ἐπιόντας
ἀποκρούσεσθαι.
~σημαίνων
δὲ |
[8, 132] |
τότε
ἐς
τὴν
Αἴγιναν,
τῶν
|
Ἑλλήνων |
δεόμενοι
καταπλῶσαι
ἐς
τὴν
Ἰωνίην· |
[8, 11] |
Λήμνιος
μοῦνος
τῶν
σὺν
βασιλέι
|
Ἑλλήνων |
ἐόντων
αὐτομολέει
ἐς
τοὺς
Ἕλληνας, |
[8, 1] |
ὀγδόη
ἐπιγραφομένη
Οὐρανία
~οἱ
δὲ
|
Ἑλλήνων |
ἐς
τὸν
ναυτικὸν
στρατὸν
ταχθέντες |
[8, 87] |
ἕκαστοι
τῶν
βαρβάρων
ἢ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
ἠγωνίζοντο·
κατὰ
δὲ
Ἀρτεμισίην
τάδε |
[8, 30] |
Θεσσαλῶν·
(εἰ
δὲ
Θεσσαλοὶ
τὰ
|
Ἑλλήνων |
ηὖξον,
ὡς
ἐμοὶ
δοκέειν,
ἐμήδιζον |
[8, 112] |
αἰτεόμενον,
ἐπάξει
τὴν
στρατιὴν
τῶν
|
Ἑλλήνων |
καὶ
πολιορκέων
ἐξαιρήσει.
(λέγων
ταῦτα |
[8, 108] |
τὸν
ἐπέτειον
αἰεὶ
τὸν
τῶν
|
Ἑλλήνων |
καρπόν.
(ἀλλὰ
δοκέειν
γὰρ
νικηθέντα |
[8, 17] |
εἷλον
Ἑλληνίδας
πέντε.
τῶν
δὲ
|
Ἑλλήνων |
κατὰ
ταύτην
τὴν
ἡμέρην
ἠρίστευσαν |
[8, 72] |
τὸν
Ἰσθμὸν
πανδημεὶ
οἵδε
ἦσαν
|
Ἑλλήνων, |
Λακεδαιμόνιοί
τε
καὶ
Ἀρκάδες
πάντες |
[8, 122] |
τὰ
ἀκροθίνια.
ὁ
δὲ
παρ᾽
|
Ἑλλήνων |
μὲν
τῶν
ἄλλων
ἔφησε
ἔχειν, |
[8, 65] |
ὁ
βουλόμενος
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
Ἑλλήνων |
μυεῖται·
καὶ
τὴν
φωνὴν
τῆς |
[8, 40] |
ἱροῦ
ἀπαλλαγὴ
γίνεται.
~ὁ
δὲ
|
Ἑλλήνων |
ναυτικὸς
στρατὸς
ἀπὸ
τοῦ
Ἀρτεμισίου |
[8, 42] |
ὁ
λοιπὸς
πυνθανόμενος
ὁ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
ναυτικὸς
στρατὸς
ἐκ
Τροίζηνος·
ἐς |
[8, 11] |
τῷ
στρατοπέδῳ
ἄνδρα.
πρῶτος
δὲ
|
Ἑλλήνων |
νέα
τῶν
πολεμίων
εἷλε
ἀνὴρ |
[8, 16] |
τρέπεσθαι.
(πολλαὶ
μὲν
δὴ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
νέες
διεφθείροντο
πολλοὶ
δὲ
ἄνδρες, |
[8, 23] |
δρησμὸν
τὸν
ἀπ᾽
Ἀρτεμισίου
τῶν
|
Ἑλλήνων. |
οἳ
δ᾽
ὑπ᾽
ἀπιστίης
τὸν |
[8, 132] |
ἄγγελοι
ἐς
τὸ
στρατόπεδον
τῶν
|
Ἑλλήνων, |
οἳ
καὶ
ἐς
Σπάρτην
ὀλίγῳ |
[8, 10] |
ἐλπίσαντες,
τὰς
μέν
γε
τῶν
|
Ἑλλήνων |
ὁρῶντες
ὀλίγας
νέας,
τὰς
δὲ |
[8, 142] |
κόσμον
φέρον
οὔτε
γε
ἄλλοισι
|
Ἑλλήνων |
οὐδαμοῖσι,
ὑμῖν
δὲ
δὴ
καὶ |
[8, 65] |
ἐπὶ
τὸ
στρατόπεδον
τὸ
τῶν
|
Ἑλλήνων. |
οὕτω
δὴ
αὐτοὺς
μαθεῖν
ὅτι |
[8, 10] |
σφι
ἐφαίνετο
εἶναι
τὰ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
πρήγματα.
(ὅσοισι
δὲ
καὶ
ἡδομένοισι |
[8, 75] |
κατύπερθε
γίνεσθαι
ἢ
τὰ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
πρήγματα)
φράσοντα
ὅτι
οἱ
Ἕλληνες |
[8, 124] |
καὶ
ἐδοξώθη
εἶναι
ἀνὴρ
πολλὸν
|
Ἑλλήνων |
σοφώτατος
ἀνὰ
πᾶσαν
τὴν
Ἑλλάδα. |
[8, 84] |
καὶ
ἅπαν
ἀκοῦσαι
τὸ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
στρατόπεδον,
ὀνειδίσασαν
πρότερον
τάδε,
ὦ |
[8, 86] |
Αἰγινητέων.
ἅτε
γὰρ
τῶν
μὲν
|
Ἑλλήνων |
σὺν
κόσμῳ
ναυμαχεόντων
καὶ
κατὰ |
[8, 140] |
γε
ὁ
μέγας
μούνοισι
ὑμῖν
|
Ἑλλήνων |
τὰς
ἁμαρτάδας
ἀπιεὶς
ἐθέλει
φίλος |
[8, 26] |
ἐπυνθάνοντο
οἱ
Πέρσαι
περὶ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
τί
ποιέοιεν·
εἷς
δέ
τις |
[8, 75] |
ὁ
Ἀθηναίων
λάθρῃ
τῶν
ἄλλων
|
Ἑλλήνων |
(τυγχάνει
γὰρ
φρονέων
τὰ
βασιλέος |
[8, 124] |
βουλομένων
δὲ
ταῦτα
κρίνειν
τῶν
|
Ἑλλήνων |
φθόνῳ,
ἀλλ᾽
ἀποπλεόντων
ἑκάστων
ἐς |