Livre, chapitre
[8, 123]	ἀριστήια δώσοντες τῷ ἀξιωτάτῳ γενομένῳ	Ἑλλήνων	ἀνὰ τὸν πόλεμον τοῦτον. (ὡς
[8, 4]	οὗτοι οἱ καὶ ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον	Ἑλλήνων	ἀπικόμενοι ὡς εἶδον νέας τε
[8, 44]	τοιόνδε τι πρῆγμα· ἀπαλλασσομένων τῶν	Ἑλλήνων	ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου, ὡς ἐγίνοντο
[8, 93]	δὲ τῇ ναυμαχίῃ ταύτῃ ἤκουσαν	Ἑλλήνων	ἄριστα Αἰγινῆται, ἐπὶ δὲ Ἀθηναῖοι,
[8, 89]	συμμάχων, ὀλίγοι δὲ τινὲς καὶ	Ἑλλήνων·	ἅτε γὰρ νέειν ἐπιστάμενοι, τοῖσι
[8, 61]	σφι ἔωσι πεπληρωμέναι· οὐδαμοὺς γὰρ	Ἑλλήνων	αὐτοὺς ἐπιόντας ἀποκρούσεσθαι. ~σημαίνων δὲ
[8, 132]	τότε ἐς τὴν Αἴγιναν, τῶν	Ἑλλήνων	δεόμενοι καταπλῶσαι ἐς τὴν Ἰωνίην·
[8, 11]	Λήμνιος μοῦνος τῶν σὺν βασιλέι	Ἑλλήνων	ἐόντων αὐτομολέει ἐς τοὺς Ἕλληνας,
[8, 1]	ὀγδόη ἐπιγραφομένη Οὐρανία ~οἱ δὲ	Ἑλλήνων	ἐς τὸν ναυτικὸν στρατὸν ταχθέντες
[8, 87]	ἕκαστοι τῶν βαρβάρων ἢ τῶν	Ἑλλήνων	ἠγωνίζοντο· κατὰ δὲ Ἀρτεμισίην τάδε
[8, 30]	Θεσσαλῶν· (εἰ δὲ Θεσσαλοὶ τὰ	Ἑλλήνων	ηὖξον, ὡς ἐμοὶ δοκέειν, ἐμήδιζον
[8, 112]	αἰτεόμενον, ἐπάξει τὴν στρατιὴν τῶν	Ἑλλήνων	καὶ πολιορκέων ἐξαιρήσει. (λέγων ταῦτα
[8, 108]	τὸν ἐπέτειον αἰεὶ τὸν τῶν	Ἑλλήνων	καρπόν. (ἀλλὰ δοκέειν γὰρ νικηθέντα
[8, 17]	εἷλον Ἑλληνίδας πέντε. τῶν δὲ	Ἑλλήνων	κατὰ ταύτην τὴν ἡμέρην ἠρίστευσαν
[8, 72]	τὸν Ἰσθμὸν πανδημεὶ οἵδε ἦσαν	Ἑλλήνων,	Λακεδαιμόνιοί τε καὶ Ἀρκάδες πάντες
[8, 122]	τὰ ἀκροθίνια. ὁ δὲ παρ᾽	Ἑλλήνων	μὲν τῶν ἄλλων ἔφησε ἔχειν,
[8, 65]	ὁ βουλόμενος καὶ τῶν ἄλλων	Ἑλλήνων	μυεῖται· καὶ τὴν φωνὴν τῆς
[8, 40]	ἱροῦ ἀπαλλαγὴ γίνεται. ~ὁ δὲ	Ἑλλήνων	ναυτικὸς στρατὸς ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου
[8, 42]	ὁ λοιπὸς πυνθανόμενος ὁ τῶν	Ἑλλήνων	ναυτικὸς στρατὸς ἐκ Τροίζηνος· ἐς
[8, 11]	τῷ στρατοπέδῳ ἄνδρα. πρῶτος δὲ	Ἑλλήνων	νέα τῶν πολεμίων εἷλε ἀνὴρ
[8, 16]	τρέπεσθαι. (πολλαὶ μὲν δὴ τῶν	Ἑλλήνων	νέες διεφθείροντο πολλοὶ δὲ ἄνδρες,
[8, 23]	δρησμὸν τὸν ἀπ᾽ Ἀρτεμισίου τῶν	Ἑλλήνων.	οἳ δ᾽ ὑπ᾽ ἀπιστίης τὸν
[8, 132]	ἄγγελοι ἐς τὸ στρατόπεδον τῶν	Ἑλλήνων,	οἳ καὶ ἐς Σπάρτην ὀλίγῳ
[8, 10]	ἐλπίσαντες, τὰς μέν γε τῶν	Ἑλλήνων	ὁρῶντες ὀλίγας νέας, τὰς δὲ
[8, 142]	κόσμον φέρον οὔτε γε ἄλλοισι	Ἑλλήνων	οὐδαμοῖσι, ὑμῖν δὲ δὴ καὶ
[8, 65]	ἐπὶ τὸ στρατόπεδον τὸ τῶν	Ἑλλήνων.	οὕτω δὴ αὐτοὺς μαθεῖν ὅτι
[8, 10]	σφι ἐφαίνετο εἶναι τὰ τῶν	Ἑλλήνων	πρήγματα. (ὅσοισι δὲ καὶ ἡδομένοισι
[8, 75]	κατύπερθε γίνεσθαι ἢ τὰ τῶν	Ἑλλήνων	πρήγματα) φράσοντα ὅτι οἱ Ἕλληνες
[8, 124]	καὶ ἐδοξώθη εἶναι ἀνὴρ πολλὸν	Ἑλλήνων	σοφώτατος ἀνὰ πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα.
[8, 84]	καὶ ἅπαν ἀκοῦσαι τὸ τῶν	Ἑλλήνων	στρατόπεδον, ὀνειδίσασαν πρότερον τάδε, ὦ
[8, 86]	Αἰγινητέων. ἅτε γὰρ τῶν μὲν	Ἑλλήνων	σὺν κόσμῳ ναυμαχεόντων καὶ κατὰ
[8, 140]	γε ὁ μέγας μούνοισι ὑμῖν	Ἑλλήνων	τὰς ἁμαρτάδας ἀπιεὶς ἐθέλει φίλος
[8, 26]	ἐπυνθάνοντο οἱ Πέρσαι περὶ τῶν	Ἑλλήνων	τί ποιέοιεν· εἷς δέ τις
[8, 75]	ὁ Ἀθηναίων λάθρῃ τῶν ἄλλων	Ἑλλήνων	(τυγχάνει γὰρ φρονέων τὰ βασιλέος
[8, 124]	βουλομένων δὲ ταῦτα κρίνειν τῶν	Ἑλλήνων	φθόνῳ, ἀλλ᾽ ἀποπλεόντων ἑκάστων ἐς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 2/02/2006