Livre, chapitre
[8, 56]	ὡς ἔσχε τὰ περὶ τὴν	Ἀθηναίων	ἀκρόπολιν, ἐς τοσοῦτον θόρυβον ἀπίκοντο
[8, 110]	Θεμιστοκλέης ὁ Νεοκλέος, στρατηγὸς μὲν	Ἀθηναίων	ἀνὴρ δὲ τῶν συμμάχων πάντων
[8, 144]	Βοιωτίην” οἳ μὲν ταῦτα ὑποκριναμένων	Ἀθηναίων	ἀπαλλάσσοντο ἐς Σπάρτην.
[8, 10]	ἑλὼν παρὰ βασιλέος δῶρα λάμψεται·	Ἀθηναίων	γὰρ αὐτοῖσι λόγος ἦν πλεῖστος
[8, 131]	οἱ ἄλλοι βασιλέες ἐγένοντο Σπάρτης.	Ἀθηναίων	δὲ ἐστρατήγεε Ξάνθιππος ὁ Ἀρίφρονος.
[8, 22]	Κορίνθιοι πρῶτοι, ὕστατοι δὲ Ἀθηναῖοι.	~Ἀθηναίων	δὲ νέας τὰς ἄριστα πλεούσας
[8, 40]	ναυτικὸς στρατὸς ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου	Ἀθηναίων	δεηθέντων ἐς Σαλαμῖνα κατίσχει τὰς
[8, 86]	Σαλαμῖνι ἐκεραΐζετο, αἳ μὲν ὑπ᾽	Ἀθηναίων	διαφθειρόμεναι αἳ δὲ ὑπ᾽ Αἰγινητέων.
[8, 111]	γὰρ τῆς ἑωυτῶν ἀδυναμίης τὴν	Ἀθηναίων	δύναμιν εἶναι κρέσσω. ~οὗτοι μὲν
[8, 51]	καί τινας ὀλίγους εὑρίσκουσι τῶν	Ἀθηναίων	ἐν τῷ ἱρῷ ἐόντας, ταμίας
[8, 54]	ἱρόν. οἱ δὲ φυγάδες τῶν	Ἀθηναίων	ἐποίησαν τὰ ἐντεταλμένα. ~τοῦ δὲ
[8, 141]	Πελοποννήσου ὑπὸ Μήδων τε καὶ	Ἀθηναίων,	κάρτα τε ἔδεισαν μὴ ὁμολογήσωσι
[8, 17]	τὴν ἡμέρην ἠρίστευσαν Ἀθηναῖοι καὶ	Ἀθηναίων	Κλεινίης ὁ Ἀλκιβιάδεω, ὃς δαπάνην
[8, 75]	τάδε. ἔπεμψέ με στρατηγὸς ὁ	Ἀθηναίων	λάθρῃ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων (τυγχάνει
[8, 144]	ἔστ᾽ ἂν καὶ εἷς περιῇ	Ἀθηναίων,	μηδαμὰ ὁμολογήσοντας ἡμέας Ξέρξῃ. ὑμέων
[8, 70]	Σαλαμῖνι κατήμενοι ὑπὲρ γῆς τῆς	Ἀθηναίων	ναυμαχέειν μέλλοιεν, νικηθέντες τε ἐν
[8, 55]	δὲ ἡμέρῃ ἀπὸ τῆς ἐμπρήσιος	Ἀθηναίων	οἱ θύειν ὑπὸ βασιλέος κελευόμενοι
[8, 52]	ἐτόξευον ἐς τὸ φράγμα. ἐνθαῦτα	Ἀθηναίων	οἱ πολιορκεόμενοι ὅμως ἠμύνοντο, καίπερ
[8, 94]	μὲν τοιαύτη φάτις ἔχει ὑπὸ	Ἀθηναίων,	οὐ μέντοι αὐτοί γε Κορίνθιοι
[8, 63]	ἀγάγῃ τὰς νέας· ἀπολιπόντων γὰρ	Ἀθηναίων	οὐκέτι ἐγίνοντο ἀξιόμαχοι οἱ λοιποί.
[8, 143]	σε βουλόμεθα οὐδὲν ἄχαρι πρὸς	Ἀθηναίων	παθεῖν ἐόντα πρόξεινόν τε καὶ
[8, 109]	ἄρα τί μιν καταλαμβάνῃ πρὸς	Ἀθηναίων	πάθος ἔχῃ ἀποστροφήν· τά περ
[8, 55]	θάλασσα ἔνι, τὰ λόγος παρὰ	Ἀθηναίων	Ποσειδέωνά τε καὶ Ἀθηναίην ἐρίσαντας
[8, 4]	δ᾽ οὐκ ἔπειθον, μεταβάντες τὸν	Ἀθηναίων	στρατηγὸν πείθουσι Θεμιστοκλέα ἐπὶ μισθῷ
[8, 1]	εἴκοσι. (καὶ Χαλκιδέες ἐπλήρουν εἴκοσι,	Ἀθηναίων	σφι παρεχόντων τὰς νέας, Αἰγινῆται
[8, 41]	δὲ τὴν ἄπιξιν κήρυγμα ἐποιήσαντο,	Ἀθηναίων	τῇ τις δύναται σώζειν τέκνα
[8, 54]	τοῦ κήρυκος δευτέρῃ ἡμέρῃ συγκαλέσας	Ἀθηναίων	τοὺς φυγάδας, ἑωυτῷ δὲ ἑπομένους,
[8, 93]	καὶ αὐτὸς ἥλω. (τοῖσι γὰρ	Ἀθηναίων	τριηράρχοισι παρεκεκέλευστο, πρὸς δὲ καὶ
[8, 65]	στρατοῦ τοῦ Ξέρξεω ἐοῦσα ἔρημος	Ἀθηναίων,	τυχεῖν τότε ἐὼν ἅμα Δημαρήτῳ
[8, 144]	αἰσχρῶς γε οἴκατε ἐξεπιστάμενοι τὸ	Ἀθηναίων	φρόνημα ἀρρωδῆσαι, ὅτι οὔτε χρυσός

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 2/02/2006