Livre, chapitre
[8, 104]	χαλεπόν, τότε ἡ ἱρείη αὐτόθι	τῆς	Ἀθηναίης φύει πώγωνα μέγαν. τοῦτο
[8, 70]	ἐν Σαλαμῖνι κατήμενοι ὑπὲρ γῆς	τῆς	Ἀθηναίων ναυμαχέειν μέλλοιεν, νικηθέντες τε
[8, 65]	Ἑλλήνων μυεῖται· καὶ τὴν φωνὴν	τῆς	ἀκούεις ἐν ταύτῃ τῇ ὁρτῇ
[8, 41]	λέγουσι Ἀθηναῖοι ὄφιν μέγαν φύλακα	τῆς	ἀκροπόλιος ἐνδιαιτᾶσθαι ἐν τῷ ἱρῷ·
[8, 53]	ὑπὸ Πέρσῃσι. ἔμπροσθε ὦν πρὸ	τῆς	ἀκροπόλιος, ὄπισθε δὲ τῶν πυλέων
[8, 52]	Πέρσαι ἱζόμενοι ἐπὶ τὸν καταντίον	τῆς	ἀκροπόλιος ὄχθον, τὸν Ἀθηναῖοι καλέουσι
[8, 35]	Αἰολιδέων. (ἐπορεύοντο δὲ ταύτῃ ἀποσχισθέντες	τῆς	ἄλλης στρατιῆς τῶνδε εἵνεκα, ὅκως
[8, 53]	ὄπισθε δὲ τῶν πυλέων καὶ	τῆς	ἀνόδου, τῇ δὴ οὔτε τις
[8, 6]	ἕλοιεν αὐτάς. (ἐκ μὲν δὴ	τῆς	ἀντίης προσπλέειν οὔ κώ σφι
[8, 60]	οἱ βάρβαροι οὔτε προβήσονται ἑκαστέρω	τῆς	Ἀττικῆς, ἀπίασί τε οὐδενὶ κόσμῳ,
[8, 96]	πολλὰ ὑπολαβὼν ἄνεμος ζέφυρος ἔφερε	τῆς	Ἀττικῆς ἐπὶ τὴν ἠιόνα τὴν
[8, 87]	ἀγαθὰ ἐργάσατο. ὅ τε γὰρ	τῆς	Ἀττικῆς νεὸς τριήραρχος ὡς εἶδέ
[8, 65]	τάδε γὰρ ἀρίδηλα, ἐρήμου ἐούσης	τῆς	Ἀττικῆς, ὅτι θεῖον τὸ φθεγγόμενον,
[8, 40]	τε καὶ γυναῖκας ὑπεξαγάγωνται ἐκ	τῆς	Ἀττικῆς, πρὸς δὲ καὶ βουλεύσωνται
[8, 87]	συνήνεικε ποιησάσῃ. διωκομένη γὰρ ὑπὸ	τῆς	Ἀττικῆς φέρουσα ἐνέβαλε νηὶ φιλίῃ
[8, 27]	οὐ πολλοῖσι ἔτεσι πρότερον ταύτης	τῆς	βασιλέος στρατηλασίης, ἑσσώθησαν ὑπὸ τῶν
[8, 44]	Πλαταιέες ἀποβάντες ἐς τὴν περαίην	τῆς	Βοιωτίης χώρης πρὸς ἐκκομιδὴν ἐτράποντο
[8, 31]	Τρηχινίης ἐς τὴν Δωρίδα ἐσέβαλον·	τῆς	γὰρ Δωρίδος χώρης ποδεὼν στεινὸς
[8, 101]	περὶ τῆς ναυμαχίης εὖ συνεβούλευσας	τῆς	γενομένης οὐκ ἐῶσα ποιέεσθαι, νῦν
[8, 115]	δὲ τὴν ποίην τὴν ἐκ	τῆς	γῆς ἀναφυομένην καὶ τῶν δενδρέων
[8, 29]	δυνάμεθα ὥστε ἐπ᾽ ἡμῖν ἐστι	τῆς	γῆς ἐστερῆσθαι καὶ πρὸς ἠνδραποδίσθαι
[8, 108]	ἀγῶνα ἐκέλευε. ταύτης δὲ εἴχοντο	τῆς	γνώμης καὶ Πελοποννησίων τῶν ἄλλων
[8, 122]	ἱστοῦ χαλκέου ἑστᾶσι τρεῖς ἐπὶ	τῆς	γωνίης, ἀγχοτάτω τοῦ Κροίσου κρητῆρος.
[8, 107]	τὴν ἡμέρην ἐς τοσοῦτο ἐγίνετο,	τῆς	δὲ νυκτὸς κελεύσαντος βασιλέος τὰς
[8, 115]	καὶ ἀπικνέεται ἐς τὸν πόρον	τῆς	διαβάσιος ἐν πέντε καὶ τεσσεράκοντα
[8, 51]	ὅτι οὐκ ἐμήδιζον. ~ἀπὸ δὲ	τῆς	διαβάσιος τοῦ Ἑλλησπόντου, ἔνθεν πορεύεσθαι
[8, 43]	Ἐρινεοῦ τε καὶ Πίνδου καὶ	τῆς	Δρυοπίδος ὕστατα ὁρμηθέντες. οἱ δὲ
[8, 32]	ἐδόκεε Θεσσαλοῖσι. ~ὡς δὲ ἐκ	τῆς	Δωρίδος ἐς τὴν Φωκίδα ἐσέβαλον,
[8, 97]	ἐλάνθανε ὡς μάλιστα ἔμπειρον ἐόντα	τῆς	ἐκείνου διανοίης. ~ταῦτά τε ἅμα
[8, 3]	δὴ ὠσάμενοι τὸν Πέρσην περὶ	τῆς	ἐκείνου ἤδη τὸν ἀγῶνα ἐποιεῦντο,
[8, 108]	ἑωυτοῦ· τὸ ἐνθεῦτεν δὲ περὶ	τῆς	ἐκείνου ποιέεσθαι ἤδη τὸν ἀγῶνα
[8, 26]	ὅτευ ἀγωνίζονται· οἳ δ᾽ εἶπον	τῆς	ἐλαίης τὸν διδόμενον στέφανον. ἐνθαῦτα
[8, 30]	οὐκ ἔσεσθαι ἑκόντες εἶναι προδόται	τῆς	Ἑλλάδος. ~ἐπειδὴ δὲ ἀνηνείχθησαν οὗτοι
[8, 66]	ὅσῳ γὰρ δὴ προέβαινε ἐσωτέρω	τῆς	Ἑλλάδος ὁ Πέρσης, τοσούτῳ πλέω
[8, 23]	πόλιν ἔσχον τῶν Ἱστιαιέων, καὶ	τῆς	Ἐλλοπίης μοίρης γῆς δὲ τῆς
[8, 55]	βαρβάρων· δευτέρῃ δὲ ἡμέρῃ ἀπὸ	τῆς	ἐμπρήσιος Ἀθηναίων οἱ θύειν ὑπὸ
[8, 122]	ἀλλὰ ἀπαίτεε αὐτοὺς τὰ ἀριστήια	τῆς	ἐν Σαλαμῖνι ναυμαχίης. Αἰγινῆται δὲ
[8, 44]	Πελοποννησίων ἐστρατεύοντο, οἱ δὲ ἐκ	τῆς	ἔξω ἠπείρου, Ἀθηναῖοι μὲν πρὸς
[8, 131]	τοῦ Ὕλλου τοῦ Ἡρακλέος, ἐὼν	τῆς	ἑτέρης οἰκίης τῶν βασιλέων. (οὗτοι
[8, 14]	μέν νυν περὶ τὰ Κοῖλα	τῆς	Εὐβοίης διεφθείροντο· οἱ δ᾽ ἐν
[8, 4]	ἐπ᾽ ᾧ τε καταμείναντες πρὸ	τῆς	Εὐβοίης ποιήσονται τὴν ναυμαχίην. ~ὁ
[8, 13]	ἐπεγίνετο ἐοῦσι κατὰ τὰ Κοῖλα	τῆς	Εὐβοίης, φερόμενοι τῷ πνεύματι καὶ
[8, 109]	ἕνα τῆς τε Ἀσίης καὶ	τῆς	Εὐρώπης βασιλεῦσαι ἐόντα ἀνόσιόν τε
[8, 137]	προηγόρευέ σφι ἀπαλλάσσεσθαι ἐκ γῆς	τῆς	ἑωυτοῦ. (οἳ δὲ τὸν μισθὸν
[8, 111]	οὐ δώσειν χρήματα· οὐδέκοτε γὰρ	τῆς	ἑωυτῶν ἀδυναμίης τὴν Ἀθηναίων δύναμιν
[8, 73]	Πελοποννήσου οὐκ ἐξεχώρησε, ἐκ μέντοι	τῆς	ἑωυτῶν, οἰκέει δὲ τὴν ἀλλοτρίην.
[8, 3]	καὶ γνόντες, εἰ στασιάσουσι περὶ	τῆς	ἡγεμονίης, ὡς ἀπολέεται ἡ Ἑλλάς,
[8, 120]	μᾶλλον ἢ τοῦ Στρυμόνος καὶ	τῆς	Ἠιόνος, ὅθεν δή μιν φασὶ
[8, 7]	οὐκ ἐν νόῳ ἔχοντες ταύτης	τῆς	ἡμέρης τοῖσι Ἕλλησι ἐπιθήσεσθαι, οὐδὲ
[8, 9]	σφι ἐπέπλεε, δείλην ὀψίην γινομένην	τῆς	ἡμέρης φυλάξαντες αὐτοὶ ἐπανέπλεον ἐπὶ
[8, 78]	νηυσὶ οἱ βάρβαροι, ἀλλ᾽ ὥσπερ	τῆς	ἡμέρης ὥρων αὐτοὺς τεταγμένους, ἐδόκεον
[8, 76]	μεταξὺ Σαλαμῖνός τε κειμένην καὶ	τῆς	ἠπείρου, πολλοὺς τῶν Περσέων ἀπεβιβάσαντο·
[8, 107]	βάρβαροι, ἀνατείνουσι γὰρ ἄκραι λεπταὶ	τῆς	ἠπείρου ταύτης, ἔδοξάν τε νέας
[8, 100]	νεῶν πειρήσεται ἀντιωθῆναι οὔτ᾽ ἐκ	τῆς	ἠπείρου τῆσδε· οἵ τε ἡμῖν
[8, 82]	ἧκε τριήρης ἀνδρῶν Τηνίων αὐτομολέουσα,	τῆς	ἦρχε ἀνὴρ Παναίτιος ὁ Σωσιμένεος,
[8, 47]	τῇ Ἑλλάδι κινδυνευούσῃ μιῇ νηί,	τῆς	ἦρχε ἀνὴρ τρὶς πυθιονίκης Φάυλλος·
[8, 129]	οἵ περ καὶ διεφθάρησαν ὑπὸ	τῆς	θαλάσσης· αἴτιον δὲ τοῦτο λέγοντες
[8, 8]	κῃ τούτους ἐς ὀγδώκοντα διὰ	τῆς	θαλάσσης διεξελθών. (λέγεται μέν νυν
[8, 136]	(τούτων δὲ προσγενομένων κατήλπιζε εὐπετέως	τῆς	θαλάσσης κρατήσειν, τά περ ἂν
[8, 129]	ἐγεγόνεσαν τρεῖς μῆνες, γίνεται ἄμπωτις	τῆς	θαλάσσης μεγάλη καὶ χρόνον ἐπὶ
[8, 129]	ἐν τῇ Παλλήνῃ, ἐπῆλθε πλημμυρὶς	τῆς	θαλάσσης μεγάλη, ὅση οὐδαμά κω,
[8, 41]	ἐξέλιπον τὴν πόλιν, ὡς καὶ	τῆς	θεοῦ ἀπολελοιπυίης τὴν ἀκρόπολιν. ὡς
[8, 117]	οἱ δὲ Πέρσαι ὡς ἐκ	τῆς	Θρηίκης πορευόμενοι ἀπίκοντο ἐπὶ τὸν
[8, 41]	ἦν ἄψαυστος. σημηνάσης δὲ ταῦτα	τῆς	ἱρείης, μᾶλλόν τι οἱ Ἀθηναῖοι
[8, 23]	τῆς Ἐλλοπίης μοίρης γῆς δὲ	τῆς	Ἱστιαιώτιδος τὰς παραθαλασσίας χώρας πάσας
[8, 88]	γενόμενα, καὶ τὸ τῶν ἐκ	τῆς	Καλυνδικῆς νεὸς μηδένα ἀποσωθέντα κατήγορον
[8, 39]	τῆς Προναίης, Αὐτονόου δὲ πέλας	τῆς	Κασταλίης ὑπὸ τῇ Ὑαμπείῃ κορυφῇ.
[8, 90]	οἱ Σαμοθρήικες τοὺς ἐπιβάτας ἀπὸ	τῆς	καταδυσάσης νεὸς βάλλοντες ἀπήραξαν καὶ
[8, 53]	ἀνέβησαν τινὲς κατὰ τὸ ἱρὸν	τῆς	Κέκροπος θυγατρὸς Ἀγλαύρου, καίτοι περ
[8, 116]	τῶν Βισαλτέων βασιλεὺς γῆς τε	τῆς	Κρηστωνικῆς Θρῆιξ ἔργον ὑπερφυὲς ἐργάσατο·
[8, 135]	δὲ Θηβαίων, κεῖται δὲ ὑπὲρ	τῆς	Κωπαΐδος λίμνης πρὸς ὄρεϊ ἀγχοτάτω
[8, 125]	Σπαρτιῆται προέπεμψαν. ~ὡς δὲ ἐκ	τῆς	Λακεδαίμονος ἀπίκετο ἐς τὰς Ἀθήνας,
[8, 123]	κρητῆρος. ~μετὰ δὲ τὴν διαίρεσιν	τῆς	ληίης ἔπλεον οἱ Ἕλληνες ἐς
[8, 138]	δὲ ἀπικόμενοι ἐς ἄλλην γῆν	τῆς	Μακεδονίης οἴκησαν πέλας τῶν κήπων
[8, 102]	τοῦτο δὲ ἢν τὰ ἐναντία	τῆς	Μαρδονίου γνώμης γένηται, οὐδεμία συμφορὴ
[8, 27]	ἐγένετο τῶν χρημάτων ἐκ ταύτης	τῆς	μάχης οἱ μεγάλοι ἀνδριάντες οἱ
[8, 76]	γὰρ δὴ πόρῳ τῆς ναυμαχίης	τῆς	μελλούσης ἔσεσθαι ἔκειτο ἡ νῆσος)
[8, 12]	καὶ ἀναπνεῦσαι σφέας ἔκ τε	τῆς	ναυηγίης καὶ τοῦ χειμῶνος τοῦ
[8, 18]	δὲ Ἕλληνες ὡς διακριθέντες ἐκ	τῆς	ναυμαχίης ἀπηλλάχθησαν, τῶν μὲν νεκρῶν
[8, 84]	συνέμισγον. (Ἀθηναῖοι μὲν οὕτω λέγουσι	τῆς	ναυμαχίης γενέσθαι τὴν ἀρχήν, Αἰγινῆται
[8, 101]	ὦν ἐμοί, καὶ γὰρ περὶ	τῆς	ναυμαχίης εὖ συνεβούλευσας τῆς γενομένης
[8, 94]	ἀλλ᾽ ἐν πρώτοισι σφέας αὐτοὺς	τῆς	ναυμαχίης νομίζουσι γενέσθαι· μαρτυρέει δέ
[8, 12]	ὑπέλαβε ναυμαχίη καρτερή, ἐκ δὲ	τῆς	ναυμαχίης ὄμβρος τε λάβρος καὶ
[8, 100]	μὲν Ξέρξην συμφορὴν μεγάλην ἐκ	τῆς	ναυμαχίης ποιεύμενον, ὑποπτεύων δὲ αὐτὸν
[8, 96]	τε ἄλλον πάντα τὸν περὶ	τῆς	ναυμαχίης ταύτης εἰρημένοι Βάκιδι καὶ
[8, 76]	ναυηγίων (ἐν γὰρ δὴ πόρῳ	τῆς	ναυμαχίης τῆς μελλούσης ἔσεσθαι ἔκειτο
[8, 1]	τε καὶ προθυμίης Πλαταιέες ἄπειροι	τῆς	ναυτικῆς ἐόντες συνεπλήρουν τοῖσι Ἀθηναίοισι
[8, 58]	ὃ ἀνέγνωσε χρηίζων ἔκ τε	τῆς	νεὸς ἐκβῆναι συλλέξαι τε τοὺς
[8, 88]	τοὺς φάναι, σαφέως τὸ ἐπίσημον	τῆς	νεὸς ἐπισταμένους· τὴν δὲ διαφθαρεῖσαν
[8, 84]	ἐξαναχθεὶς νηὶ ἐμβάλλει· συμπλακείσης δὲ	τῆς	νεὸς καὶ οὐ δυναμένων ἀπαλλαγῆναι,
[8, 118]	μᾶλλον γάρ τι χειμαίνεσθαι γεμούσης	τῆς	νεός, ὥστε ἐπὶ τοῦ καταστρώματος
[8, 12]	ὕδωρ τε ἄπλετον διὰ πάσης	τῆς	νυκτὸς καὶ σκληραὶ βρονταὶ ἀπὸ
[8, 76]	ἐναντίοι. οἱ μὲν δὴ ταῦτα	τῆς	νυκτὸς οὐδὲν ἀποκοιμηθέντες παραρτέοντο. ~χρησμοῖσι
[8, 43]	Ἡρακλέος τε καὶ Μηλιέων ἐκ	τῆς	νῦν Δωρίδος καλεομένης χώρης ἐξαναστάντες.
[8, 140]	πάντα χρόνον. εἴδετε μὲν γὰρ	τῆς	Ξέρξεω στρατηλασίης τὸ πλῆθος καὶ
[8, 31]	Φωκεῦσι ἐγένοντο ἡγεμόνες τῷ βαρβάρῳ	τῆς	ὁδοῦ. ἐκ μὲν δὴ τῆς
[8, 136]	Βουβάρης ἀνὴρ Πέρσης ἔσχε, ἐκ	τῆς	οἱ ἐγεγόνεε Ἀμύντης ὁ ἐν
[8, 115]	τε τινὰς καὶ ἐν Σίρι	τῆς	Παιονίης καὶ ἐν Μακεδονίῃ. (ἔνθα
[8, 105]	εἰσὶ οἱ εὐνοῦχοι πίστιος εἵνεκα	τῆς	πάσης τῶν ἐνορχίων. ἄλλους τε
[8, 100]	μέν νυν δοκέει, αὐτίκα πειρώμεθα	τῆς	Πελοποννήσου· εἰ δὲ καὶ δοκέει
[8, 49]	τὸν Ἰσθμὸν πλώσαντας ναυμαχέειν πρὸ	τῆς	Πελοποννήσου, ἐπιλέγοντες τὸν λόγον τόνδε,
[8, 101]	με Μαρδόνιος μένοντα αὐτοῦ πειρᾶσαι	τῆς	Πελοποννήσου, λέγων ὥς μοι Πέρσαι
[8, 57]	πρὸς τὸν Ἰσθμὸν καὶ πρὸ	τῆς	Πελοποννήσου ναυμαχέειν, εἶπε (οὔτ᾽ ἄρα,
[8, 113]	ἔπειτα ἅμα τῷ ἔαρι πειρᾶσθαι	τῆς	Πελοποννήσου. (ὡς δὲ ἀπίκατο ἐς
[8, 54]	παρεοῦσάν σφι εὐπρηξίην. ἀπὸ δὲ	τῆς	πέμψιος τοῦ κήρυκος δευτέρῃ ἡμέρῃ
[8, 129]	Ποτιδαιῆται τῆς τε ῥηχίης καὶ	τῆς	πλημμυρίδος καὶ τοῦ Περσικοῦ πάθεος
[8, 104]	πᾶσι τοῖσι ἀμφὶ ταύτης οἰκέουσι	τῆς	πόλιος μέλλῃ τι ἐντὸς χρόνου
[8, 128]	βυβλίον καὶ μαθοῦσι τὸν αἴτιον	τῆς	προδοσίης ἔδοξε μὴ καταπλῆξαι Τιμόξεινον
[8, 37]	οἱ βάρβαροι κατὰ τὸ ἱρὸν	τῆς	Προναίης Ἀθηναίης, ἐν τούτῳ ἐκ
[8, 37]	ἐγίνοντο ἐπειγόμενοι κατὰ τὸ ἱρὸν	τῆς	Προναίης Ἀθηναίης, ἐπιγίνεταί σφι τέρεα
[8, 39]	ἦσαν σόοι, ἐν τῷ τεμένεϊ	τῆς	Προναίης Ἀθηναίης κείμενοι, ἐς τὸ
[8, 39]	τὴν ὁδὸν κατύπερθε τοῦ ἱροῦ	τῆς	Προναίης, Αὐτονόου δὲ πέλας τῆς
[8, 37]	σφεων, ἐκ δὲ τοῦ ἱροῦ	τῆς	Προναίης βοή τε καὶ ἀλαλαγμὸς
[8, 140]	ἐγὼ δὲ περὶ μὲν εὐνοίης	τῆς	πρὸς ὑμέας ἐούσης ἐξ ἐμεῦ
[8, 94]	(ὡς δὲ ἄρα φεύγοντας γίνεσθαι	τῆς	Σαλαμινίης κατὰ ἱρὸν Ἀθηναίης Σκιράδος,
[8, 95]	οἳ παρατετάχατο παρὰ τὴν ἀκτὴν	τῆς	Σαλαμινίης χώρης, γένος ἐόντες Ἀθηναῖοι,
[8, 128]	ἔδοξε μὴ καταπλῆξαι Τιμόξεινον προδοσίῃ	τῆς	Σκιωναίων πόλιος εἵνεκα, μὴ νομιζοίατο
[8, 92]	Πολύκριτος, ἔγνω τὸ σημήιον ἰδὼν	τῆς	στρατηγίδος, καὶ βώσας τὸν Θεμιστοκλέα
[8, 100]	ἐς ἤθεα τὰ σεωυτοῦ ἀπέλαυνε	τῆς	στρατιῆς ἀπάγων τὸ πολλόν, ἐμὲ
[8, 107]	Ἔφεσον, καλέσας Μαρδόνιον ἐκέλευσέ μιν	τῆς	στρατιῆς διαλέγειν τοὺς βούλεται, καὶ
[8, 94]	οὐδένα, οὔτε τι τῶν ἀπὸ	τῆς	στρατιῆς εἰδόσι προσφέρεσθαι τοῖσι Κορινθίοισι.
[8, 115]	πέντε καὶ τεσσεράκοντα ἡμέρῃσι, ἀπάγων	τῆς	στρατιῆς οὐδὲν μέρος ὡς εἰπεῖν.
[8, 109]	ἥρωες, οἳ ἐφθόνησαν ἄνδρα ἕνα	τῆς	τε Ἀσίης καὶ τῆς Εὐρώπης
[8, 9]	βαρβάρους, ἀπόπειραν αὐτῶν ποιήσασθαι βουλόμενοι	τῆς	τε μάχης καὶ τοῦ διεκπλόου.
[8, 31]	μάλιστά κῃ εὖρος, κείμενος μεταξὺ	τῆς	τε Μηλίδος καὶ Φωκίδος χώρης,
[8, 129]	ἀπώλεσαν. (αἴτιον δὲ λέγουσι Ποτιδαιῆται	τῆς	τε ῥηχίης καὶ τῆς πλημμυρίδος
[8, 31]	τῆς ὁδοῦ. ἐκ μὲν δὴ	τῆς	Τρηχινίης ἐς τὴν Δωρίδα ἐσέβαλον·
[8, 142]	οὐδὲν ἡμέων βουλομένων, καὶ περὶ	τῆς	ὑμετέρης ἀρχῆθεν ὁ ἀγὼν ἐγένετο,
[8, 136]	μητροπάτορος, τῷ δὴ ἐκ βασιλέος	τῆς	Φρυγίης ἐδόθη Ἀλάβανδα πόλις μεγάλη
[8, 35]	ὅσα δὲ καὶ οὗτοι ἐπέσχον	τῆς	Φωκίδος, πάντα ἐσιναμώρεον· καὶ γὰρ
[8, 65]	ἐκ δὲ τοῦ κονιορτοῦ καὶ	τῆς	φωνῆς γενέσθαι νέφος καὶ μεταρσιωθὲν
[8, 132]	λοιποὶ ἓξ ἐόντες ὑπεξέσχον ἐκ	τῆς	Χίου καὶ ἐς Σπάρτην τε
[8, 140]	βούλεσθε παρισούμενοι βασιλέι στέρεσθαι μὲν	τῆς	χώρης, θέειν δὲ αἰεὶ περὶ
[8, 55]	τε καὶ Ἀθηναίην ἐρίσαντας περὶ	τῆς	χώρης μαρτύρια θέσθαι. ταύτην ὦν
[8, 12]	δὲ εὐφρόνη ἐγεγόνεε, ἦν μὲν	τῆς	ὥρης μέσον θέρος, ἐγίνετο δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 2/02/2006