Livre, chapitre |
[8, 136] |
εὐπετέως
τῆς
θαλάσσης
κρατήσειν,
τά
|
περ |
ἂν
καὶ
ἦν,
πεζῇ
τε |
[8, 86] |
ἔμελλε
τοιοῦτό
σφι
συνοίσεσθαι
οἷόν
|
περ |
ἀπέβη.
καίτοι
ἦσάν
γε
καὶ |
[8, 53] |
τῆς
Κέκροπος
θυγατρὸς
Ἀγλαύρου,
καίτοι
|
περ |
ἀποκρήμνου
ἐόντος
τοῦ
χώρου.
(ὡς |
[8, 11] |
σημήναντος
ἔργου
εἴχοντο
ἐν
ὀλίγῳ
|
περ |
ἀπολαμφθέντες
καὶ
κατὰ
στόμα.
(ἐνθαῦτα |
[8, 103] |
Ξέρξης·
λέγουσα
γὰρ
ἐπετύγχανε
τά
|
περ |
αὐτὸς
ἐνόεε.
οὐδὲ
γὰρ
εἰ |
[8, 82] |
ἀνὴρ
Παναίτιος
ὁ
Σωσιμένεος,
ἥ
|
περ |
δὴ
ἔφερε
τὴν
ἀληθείην
πᾶσαν. |
[8, 92] |
Αἰγινήτεω
νηὶ
ἐμβαλοῦσα
Σιδωνίῃ,
ἥ
|
περ |
εἷλε
τὴν
προφυλάσσουσαν
ἐπὶ
Σκιάθῳ |
[8, 68] |
ἔχεις
μὲν
τὰς
Ἀθήνας,
τῶν
|
περ |
εἵνεκα
ὁρμήθης
στρατεύεσθαι,
ἔχεις
δὲ |
[8, 61] |
πόλις
καὶ
γῆ
μέζων
ἤ
|
περ |
ἐκείνοισι,
ἔστ᾽
ἂν
διηκόσιαι
νέες |
[8, 98] |
καὶ
ἄλλον
διεξέρχεται
παραδιδόμενα,
κατά
|
περ |
ἐν
Ἕλλησι
ἡ
λαμπαδηφορίη
τὴν |
[8, 134] |
Ἀπόλλωνι
ἐχρήσατο·
ἔστι
δὲ
κατά
|
περ |
ἐν
Ὀλυμπίῃ
ἱροῖσι
αὐτόθι
χρηστηριάζεσθαι· |
[8, 13] |
αὐτῶν
περιπλέειν
Εὔβοιαν
ἡ
αὐτή
|
περ |
ἐοῦσα
νὺξ
πολλὸν
ἦν
ἔτι |
[8, 42] |
μέν
νυν
ἐπῆν
ὡυτὸς
ὅς
|
περ |
ἐπ᾽
Ἀρτεμισίῳ,
Εὐρυβιάδης
ὁ
Εὐρυκλείδεω |
[8, 46] |
τὰς
αὐτὰς
παρείχοντο
νέας
τάς
|
περ |
ἐπ᾽
Ἀρτεμισίῳ,
Κύθνιοι
δὲ
μίαν |
[8, 121] |
μὲν
ἐς
Ἰσθμὸν
ἀναθεῖναι,
ἥ
|
περ |
ἔτι
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἦν, |
[8, 142] |
ὑμῖν
δὲ
οὐ
ποιητέα,
εἴ
|
περ |
εὖ
τυγχάνετε
φρονέοντες,
ἐπισταμένοισι
ὡς |
[8, 60] |
τῷ
Ἰσθμῷ,
οὐδὲ
σφέας,
εἴ
|
περ |
εὖ
φρονέεις,
ἄξεις
ἐπὶ
τὴν |
[8, 140] |
περ
ὑμῖν
οὐδεμία
ἐλπὶς
εἴ
|
περ |
εὖ
φρονέετε,
ἄλλη
παρέσται
πολλαπλησίη. |
[8, 80] |
ἀέκοντας
παραστήσασθαι.
σὺ
δὲ
ἐπεί
|
περ |
ἥκεις
χρηστὰ
ἀπαγγέλλων,
αὐτός
σφι |
[8, 62] |
Σῖριν
τὴν
ἐν
Ἰταλίῃ,
ἥ
|
περ |
ἡμετέρη
τε
ἐστὶ
ἐκ
παλαιοῦ |
[8, 143] |
ἐστὶ
τῷ
Μήδῳ
δύναμις
ἤ
|
περ |
ἡμῖν,
ὥστε
οὐδὲν
δέει
τοῦτό |
[8, 31] |
Μηλίδος
καὶ
Φωκίδος
χώρης,
ἥ
|
περ |
ἦν
τὸ
παλαιὸν
Δρυοπίς·
ἡ |
[8, 124] |
τριηκόσιοι
Σπαρτιητέων
λογάδες,
οὗτοι
οἵ
|
περ |
ἱππέες
καλέονται,
μέχρι
οὔρων
τῶν |
[8, 129] |
ἠσέβησαν
οὗτοι
τῶν
Περσέων
οἵ
|
περ |
καὶ
διεφθάρησαν
ὑπὸ
τῆς
θαλάσσης· |
[8, 143] |
τὴν
αὐτὴν
ὁδὸν
ἴῃ
τῇ
|
περ |
καὶ
νῦν
ἔρχεται,
μήκοτε
ὁμολογήσειν |
[8, 60] |
καὶ
Μέγαρα
καὶ
Αἴγιναν,
ἤν
|
περ |
καὶ
τὰ
ἄλλα
εὐτυχήσωμεν.
ἅμα |
[8, 121] |
πηχέων·
ἕστηκε
δὲ
οὗτος
τῇ
|
περ |
ὁ
Μακεδὼν
Ἀλέξανδρος
ὁ
χρύσεος. |
[8, 46] |
Μήδους
ὑπὸ
τῶν
πολιητέων
κατά
|
περ |
οἱ
ἄλλοι
νησιῶται,
ἀλογήσαντες
δὲ |
[8, 144] |
ἐς
τὰ
μέγιστα
μᾶλλον
ἤ
|
περ |
ὁμολογέειν
τῷ
ταῦτα
ἐργασαμένῳ,
αὖτις |
[8, 80] |
οὐ
γὰρ
ἔτι
διαδρήσονται,
εἴ
|
περ |
περιεχόμεθα
πανταχόθεν,
ὡς
σὺ
λέγεις” |
[8, 140] |
ἡμέας
ὑπερβάλησθε
καὶ
νικήσητε,
τοῦ
|
περ |
ὑμῖν
οὐδεμία
ἐλπὶς
εἴ
περ |
[8, 109] |
Ἀθηναίων
πάθος
ἔχῃ
ἀποστροφήν·
τά
|
περ |
ὦν
καὶ
ἐγένετο.
~Θεμιστοκλέης
μὲν |