Livre, chapitre |
[8, 77] |
ἀντιλέγειν
ὡς
οὐκ
εἰσὶ
ἀληθέες,
|
οὐ |
βουλόμενος
ἐναργέως
λέγοντας
πειρᾶσθαι
καταβάλλειν, |
[8, 124] |
Θεμιστοκλέης
δὲ
δευτερείοισι
ὑπερεβάλλετο
πολλόν.
|
~οὐ |
βουλομένων
δὲ
ταῦτα
κρίνειν
τῶν |
[8, 140] |
ἐούσης
ἐξ
ἐμεῦ
οὐδὲν
λέξω,
|
οὐ |
γὰρ
ἂν
νῦν
πρῶτον
ἐκμάθοιτε, |
[8, 112] |
τὰ
χρήματα
ἐπολιορκέοντο.
Θεμιστοκλέης
δὲ,
|
οὐ |
γὰρ
ἐπαύετο
πλεονεκτέων,
ἐσπέμπων
ἐς |
[8, 100] |
παρέχει
ποιέειν
ταῦτα.
μηδὲ
δυσθύμεε·
|
οὐ |
γὰρ
ἔστι
Ἕλλησι
οὐδεμία
ἔκδυσις |
[8, 80] |
πιστὰ
γένηται,
ὅμοιον
ἡμῖν
ἔσται·
|
οὐ |
γὰρ
ἔτι
διαδρήσονται,
εἴ
περ |
[8, 100] |
τοῦδε
τοῦ
γεγονότος
εἵνεκα
πρήγματος.
|
οὐ |
γὰρ
ξύλων
ἀγὼν
ὁ
τὸ |
[8, 8] |
αὐτομολήσειν
ἐς
τοὺς
Ἕλληνας,
ἀλλ᾽
|
οὐ |
γάρ
οἱ
παρέσχε
ὡς
τότε. |
[8, 68] |
δέσποτα
χωρήσει
τὰ
νοέων
ἐλήλυθας.
|
(οὐ |
γὰρ
οἷοί
τε
πολλὸν
χρόνον |
[8, 143] |
χρηστὰ
ὑπουργέειν
ἀθέμιστα
ἔρδειν
παραίνεε·
|
οὐ |
γάρ
σε
βουλόμεθα
οὐδὲν
ἄχαρι |
[8, 105] |
καὶ
δὴ
καὶ
τοῦτον.
καὶ
|
οὐ |
γὰρ
τὰ
πάντα
ἐδυστύχεε
ὁ |
[8, 133] |
ταῦτα
ἐνετέλλετο,
οὐκ
ἔχω
φράσαι·
|
οὐ |
γὰρ
ὦν
λέγεται·
δοκέω
δ᾽ |
[8, 128] |
ἀρχήν,
ἔγωγε
οὐκ
ἔχω
εἰπεῖν
|
(οὐ |
γὰρ
ὦν
λέγεται)
τέλος
μέντοι |
[8, 125] |
γέρεα
τὰ
παρὰ
Λακεδαιμονίων,
ἀλλ᾽
|
οὐ |
δι᾽
ἑωυτόν.
(ὁ
δέ,
ἐπείτε |
[8, 57] |
τις
ἀνθρώπων
ἄλλος
ὥστε
μὴ
|
οὐ |
διασκεδασθῆναι
τὴν
στρατιήν·
ἀπολέεταί
τε |
[8, 100] |
ἔστι
Ἕλλησι
οὐδεμία
ἔκδυσις
μὴ
|
οὐ |
δόντας
λόγον
τῶν
ἐποίησαν
νῦν |
[8, 112] |
μὲν
δὴ
ταῦτα
ὑποκρινάμενοι
καὶ
|
οὐ |
δόντες
τὰ
χρήματα
ἐπολιορκέοντο.
Θεμιστοκλέης |
[8, 52] |
ἐπὶ
χρόνον
συχνὸν
ἀπορίῃσι
ἐνέχεσθαι
|
οὐ |
δυνάμενον
σφέας
ἑλεῖν.
~χρόνῳ
δ᾽ |
[8, 84] |
συμπλακείσης
δὲ
τῆς
νεὸς
καὶ
|
οὐ |
δυναμένων
ἀπαλλαγῆναι,
οὕτω
δὴ
οἱ |
[8, 111] |
τῶν
θεῶν
ἐπηβόλους
ἐόντας
Ἀνδρίους
|
οὐ |
δώσειν
χρήματα·
οὐδέκοτε
γὰρ
τῆς |
[8, 134] |
τοῦτο
δὲ
ξεῖνον
τινὰ
καὶ
|
οὐ |
Θηβαῖον
χρήμασι
πείσας
κατεκοίμησε
ἐς |
[8, 98] |
καῦμα,
οὐ
νὺξ
ἔργει
μὴ
|
οὐ |
κατανύσαι
τὸν
προκείμενον
αὐτῷ
δρόμον |
[8, 98] |
τοὺς
οὔτε
νιφετός,
οὐκ
ὄμβρος,
|
οὐ |
καῦμα,
οὐ
νὺξ
ἔργει
μὴ |
[8, 65] |
εἰπεῖν
Δημάρητε,
οὐκ
ἔστι
ὅκως
|
οὐ |
μέγα
τι
σίνος
ἔσται
τῇ |
[8, 25] |
Θεσπιέας,
ὁρῶντες
καὶ
τοὺς
εἵλωτας.
|
(οὐ |
μὲν
οὐδ᾽
ἐλάνθανε
τοὺς
διαβεβηκότας |
[8, 130] |
ἔχοντες
σὺν
τῇσι
Ἰάσι
τριηκοσίας.
|
(οὐ |
μὲν
οὐδὲ
προσεδέκοντο
τοὺς
Ἕλληνας |
[8, 108] |
δοκέειν
γὰρ
νικηθέντα
τῇ
ναυμαχίῃ
|
οὐ |
μενέειν
ἐν
τῇ
Εὐρώπῃ
τὸν |
[8, 94] |
τοιαύτη
φάτις
ἔχει
ὑπὸ
Ἀθηναίων,
|
οὐ |
μέντοι
αὐτοί
γε
Κορίνθιοι
ὁμολογέουσι, |
[8, 42] |
Εὐρυβιάδης
ὁ
Εὐρυκλείδεω
ἀνὴρ
Σπαρτιήτης,
|
οὐ |
μέντοι
γένεος
τοῦ
βασιληίου
ἐών· |
[8, 87] |
ἐγεγόνεε
ἔτι
περὶ
Ἑλλήσποντον
ἐόντων,
|
οὐ |
μέντοι
ἔχω
γε
εἰπεῖν
οὔτε |
[8, 29] |
ἡμεῖς
μέντοι
τὸ
πᾶν
ἔχοντες
|
οὐ |
μνησικακέομεν,
ἀλλ᾽
ἡμῖν
γενέσθω
ἀντ᾽ |
[8, 137] |
τυραννίδες
τῶν
ἀνθρώπων
ἀσθενέες
χρήμασι,
|
οὐ |
μοῦνον
ὁ
δῆμος·
(ὅκως
δὲ |
[8, 107] |
πολλόν·
χρόνῳ
δὲ
μαθόντες
ὅτι
|
οὐ |
νέες
εἶεν
ἀλλ᾽
ἄκραι,
συλλεχθέντες |
[8, 98] |
νιφετός,
οὐκ
ὄμβρος,
οὐ
καῦμα,
|
οὐ |
νὺξ
ἔργει
μὴ
οὐ
κατανύσαι |
[8, 5] |
τε
ἀπὸ
τοῦ
Ἀρτεμισίου
καὶ
|
οὐ |
παραμενέειν,
πρὸς
δὴ
τοῦτον
εἶπε |
[8, 69] |
μὲν
Εὐβοίῃ
σφέας
ἐθελοκακέειν
ὡς
|
οὐ |
παρεόντος
αὐτοῦ,
τότε
δὲ
αὐτὸς |
[8, 109] |
στρατηγοί.
~ὡς
δὲ
ἔμαθε
ὅτι
|
οὐ |
πείσει
τούς
γε
πολλοὺς
πλέειν |
[8, 80] |
λέγω,
δόξω
πλάσας
λέγειν
καὶ
|
οὐ |
πείσω,
ὡς
οὐ
ποιεύντων
τῶν |
[8, 26] |
ἄνδρας
ἤγαγες
μαχησομένους
ἡμέας,
οἳ
|
οὐ |
περὶ
χρημάτων
τὸν
ἀγῶνα
ποιεῦνται |
[8, 100] |
τὸ
πάθος.
(ἤδη
ὦν,
ἐπειδὴ
|
οὐ |
Πέρσαι
τοι
αἴτιοι
ἐισί,
ἐμοὶ |
[8, 22] |
γράμματα
τάδε
ἔλεγε.
ἄνδρες
Ἴωνες,
|
οὐ |
ποιέετε
δίκαια
ἐπὶ
τοὺς
πατέρας |
[8, 80] |
λέγειν
καὶ
οὐ
πείσω,
ὡς
|
οὐ |
ποιεύντων
τῶν
βαρβάρων
ταῦτα.
ἀλλά |
[8, 142] |
ἐὼν
τυράννῳ
συγκατεργάζεται·
ὑμῖν
δὲ
|
οὐ |
ποιητέα,
εἴ
περ
εὖ
τυγχάνετε |
[8, 27] |
σύμμαχοι
αὐτῶν
ἐς
τοὺς
Φωκέας,
|
οὐ |
πολλοῖσι
ἔτεσι
πρότερον
ταύτης
τῆς |
[8, 130] |
Ἰθαμίτρης.
ἅτε
δὲ
μεγάλως
πληγέντες,
|
οὐ |
προήισαν
ἀνωτέρω
τὸ
πρὸς
ἑσπέρης, |
[8, 8] |
Ἀφετέων
δὺς
ἐς
τὴν
θάλασσαν
|
οὐ |
πρότερον
ἀνέσχε
πρὶν
ἢ
ἀπίκετο |
[8, 59] |
ἔφη
οἱ
δέ
γε
ἐγκαταλειπόμενοι
|
οὐ |
στεφανοῦνται”
~τότε
μὲν
ἠπίως
πρὸς |
[8, 5] |
τοῦτον
εἶπε
ὁ
Θεμιστοκλέης
ἐπομόσας
|
(οὐ |
σύ
γε
ἡμέας
ἀπολείψεις,
ἐπεί |
[8, 44] |
ἑκατόν,
μοῦνοι·
ἐν
Σαλαμῖνι
γὰρ
|
οὐ |
συνεναυμάχησαν
Πλαταιέες
Ἀθηναίοισι
διὰ
τοιόνδε |
[8, 104] |
μὲν
ἐόντα
Πηδασέα,
φερόμενον
δὲ
|
οὐ |
τὰ
δεύτερα
τῶν
εὐνούχων
παρὰ |
[8, 51] |
κρησφύγετον
κατὰ
τὸ
μαντήιον
καὶ
|
οὐ |
τὰς
νέας.
~οἱ
δὲ
Πέρσαι |
[8, 112] |
τινὰς
καὶ
ἄλλους
δοῦναι
καὶ
|
οὐ |
τούτους
μούνους.
(καίτοι
Καρυστίοισί
γε |
[8, 125] |
τῶν
Θεμιστοκλέος
ἐών,
ἄλλως
δὲ
|
οὐ |
τῶν
ἐπιφανέων
ἀνδρῶν,
φθόνῳ
καταμαργέων |
[8, 79] |
ἐξεκαλέετο
Θεμιστοκλέα,
ἐόντα
μὲν
ἑωυτῷ
|
οὐ |
φίλον
ἐχθρὸν
δὲ
τὰ
μάλιστα· |
[8, 26] |
τὸ
ἄεθλον
ἐὸν
στέφανον
ἀλλ᾽
|
οὐ |
χρήματα,
οὔτε
ἠνέσχετο
σιγῶν
εἶπέ |