Livre, chapitre
[8, 23]	οἳ δ᾽ ὑπ᾽ ἀπιστίης τὸν	μὲν	ἀγγέλλοντα εἶχον ἐν φυλακῇ, νέας
[8, 110]	με Θεμιστοκλέης ὁ Νεοκλέος, στρατηγὸς	μὲν	Ἀθηναίων ἀνὴρ δὲ τῶν συμμάχων
[8, 144]	πρόξεινόν τε καὶ φίλον” ~πρὸς	μὲν	Ἀλέξανδρον ταῦτα ὑπεκρίναντο, πρὸς δὲ
[8, 143]	οἱ ἄγγελοι. ~Ἀθηναῖοι δὲ πρὸς	μὲν	Ἀλέξανδρον ὑπεκρίναντο τάδε. καὶ αὐτοὶ
[8, 68]	ἀρξάμενος ἀπὸ τοῦ Σιδωνίου, οἱ	μὲν	ἄλλοι κατὰ τὠυτὸ γνώμην ἐξεφέροντο
[8, 88]	λέγεται πρὸς τὰ φραζόμενα οἱ	μὲν	ἄνδρες γεγόνασί μοι γυναῖκες, αἱ
[8, 11]	δὲ Ἕλλησι ὡς ἐσήμηνε, πρῶτα	μὲν	ἀντίπρῳροι τοῖσι βαρβάροισι γενόμενοι ἐς
[8, 47]	γῆν τε καὶ ὕδωρ. ~οὗτοι	μὲν	ἅπαντες ἐντὸς οἰκημένοι Θεσπρωτῶν καὶ
[8, 25]	ἐτράποντο, τῇ δ᾽ ὑστεραίῃ οἳ	μὲν	ἀπέπλεον ἐς Ἱστιαίην ἐπὶ τὰς
[8, 103]	ἐπαινέσας δὲ τὴν Ἀρτεμισίην, ταύτην	μὲν	ἀποστέλλει ἄγουσαν αὐτοῦ παῖδας ἐς
[8, 94]	κέλητος λέγειν τάδε. (Ἀδείμαντε, σὺ	μὲν	ἀποστρέψας τὰς νέας ἐς φυγὴν
[8, 132]	συνέπιπτε δὲ τοιοῦτο ὥστε τοὺς	μὲν	βαρβάρους τὸ πρὸς ἑσπέρης ἀνωτέρω
[8, 133]	ἦν σφι ἀποπειρήσασθαι. ὅ τι	μὲν	βουλόμενος ἐκμαθεῖν πρὸς τῶν χρηστηρίων
[8, 91]	ἔργα ἀπεδέξαντο λόγου ἄξια. οἱ	μὲν	γὰρ Ἀθηναῖοι ἐν τῷ θορύβῳ
[8, 21]	ὁ ἐκ Τρηχῖνος κατάσκοπος. ἦν	μὲν	γὰρ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ κατάσκοπος Πολύας,
[8, 102]	καταλιπεῖν σὺν τοῖσι ἐθέλει. (τοῦτο	μὲν	γὰρ ἢν καταστρέψηται τὰ φησὶ
[8, 37]	τοῦ πρὶν γενομένου τέρεος. θῶμα	μὲν	γὰρ καὶ τοῦτο κάρτα ἐστί,
[8, 142]	λεήνας τὸν Μαρδονίου λόγον. (τούτῳ	μὲν	γὰρ ταῦτα ποιητέα ἐστί· τύραννος
[8, 140]	ἀντέχειν τὸν πάντα χρόνον. εἴδετε	μὲν	γὰρ τῆς Ξέρξεω στρατηλασίης τὸ
[8, 32]	τοὺς Φωκέας οὐκ αἱρέουσι. οἳ	μὲν	γὰρ τῶν Φωκέων ἐς τὰ
[8, 48]	Σίφνιοι καὶ Σερίφιοι πεντηκοντέρους· Μήλιοι	μὲν	γένος ἐόντες ἀπὸ Λακεδαίμονος δύο
[8, 144]	ἀπὸ Σπάρτης ἀγγέλους τάδε. τὸ	μὲν	δεῖσαι Λακεδαιμονίους μὴ ὁμολογήσωμεν τῷ
[8, 85]	κόσου ἔτι πρύμνην ἀνακρούεσθε; ~κατὰ	μὲν	δὴ Ἀθηναίους ἐτετάχατο Φοίνικες (οὗτοι
[8, 84]	αὐτίκα ἐπεκέατο οἱ βάρβαροι. οἱ	μὲν	δὴ ἄλλοι Ἕλληνες ἐπὶ πρύμνην
[8, 41]	σχεῖν πρὸς τὴν Σαλαμῖνα. ~οἱ	μὲν	δὴ ἄλλοι κατέσχον ἐς τὴν
[8, 138]	καὶ οἱ μετ᾽ ἐκείνου. ~οἳ	μὲν	δὴ ἀπήισαν, τῷ δὲ βασιλέι
[8, 74]	ὡς περὶ τῇ Πελοποννήσῳ. (τέως	μὲν	δὴ αὐτῶν ἀνὴρ ἀνδρὶ παραστὰς
[8, 137]	ἀποδίδωμι” δέξας τὸν ἥλιον. (ὁ	μὲν	δὴ Γαυάνης τε καὶ ὁ
[8, 115]	τοιαύτας οἵας ἐκείνοισι πρέπει” ~ὃ	μὲν	δὴ δεξάμενος τὸ ῥηθὲν ἀπαλλάσσετο,
[8, 11]	ἀγωνιζομένους νὺξ ἐπελθοῦσα διέλυσε. οἱ	μὲν	δὴ Ἕλληνες ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον
[8, 133]	τὸ μέσον ἐφύλασσε σφέων. ~οἱ	μὲν	δὴ Ἕλληνες ἔπλεον ἐς τὴν
[8, 123]	πολλοὶ συνεξέπιπτον Θεμιστοκλέα κρίνοντες. οἳ	μὲν	δὴ ἐμουνοῦντο, Θεμιστοκλέης δὲ δευτερείοισι
[8, 74]	ἐκ τοῦ κατήμενοι ἐμήδιζον. ~οἳ	μὲν	δὴ ἐν τῷ Ἰσθμῷ τοιούτῳ
[8, 83]	ἐς τὰς νέας. καὶ οὗτοι	μὲν	δὴ ἐσέβαινον, καὶ ἧκε ἡ
[8, 37]	ἦν ἅπτεσθαι ἀνθρώπων οὐδενί. (ὃ	μὲν	δὴ ἤιε Δελφῶν τοῖσι παρεοῦσι
[8, 129]	ἐπιχώριοι λέγουσι, πολλάκις γινομένη. οἱ	μὲν	δὴ νέειν αὐτῶν οὐκ ἐπιστάμενοι
[8, 15]	Λεωνίδην τὴν ἐσβολὴν φυλάσσειν. οἳ	μὲν	δὴ παρεκελεύοντο ὅκως μὴ παρήσουσι
[8, 131]	Μαρδόνιος ἐν Θεσσαλίῃ ἐών. ὁ	μὲν	δὴ πεζὸς οὔκω συνελέγετο, ὁ
[8, 7]	τῶν περιπλεόντων ὡς ἡκόντων. ταύτας	μὲν	δὴ περιέπεμπον, τῶν δὲ λοιπέων
[8, 90]	τούτου τοῦ Φοινικηίου πάθεος. οἳ	μὲν	δὴ πρὸς τοὺς Φοίνικας ἐτράποντο.
[8, 99]	ἵππων καλέουσι Πέρσαι ἀγγαρήιον. ~ἡ	μὲν	δὴ πρώτη ἐς Σοῦσα ἀγγελίη
[8, 98]	αὐτῷ δρόμον τὴν ταχίστην. (ὁ	μὲν	δὴ πρῶτος δραμὼν παραδιδοῖ τὰ
[8, 26]	ποιεῦνται ἀλλὰ περὶ ἀρετῆς” τούτῳ	μὲν	δὴ ταῦτα εἴρητο. ~ἐν δὲ
[8, 21]	χρᾶσθαι πρὸς τὰ μέγιστα. ~οἳ	μὲν	δὴ ταῦτα ἔπρησσον, παρῆν δὲ
[8, 65]	στρατιῆς τῆσδε θεοῖσι μελήσει” (τὸν	μὲν	δὴ ταῦτα παραινέειν, ἐκ δὲ
[8, 76]	μὴ πυνθανοίατο οἱ ἐναντίοι. οἱ	μὲν	δὴ ταῦτα τῆς νυκτὸς οὐδὲν
[8, 112]	Ἀθηναίων δύναμιν εἶναι κρέσσω. ~οὗτοι	μὲν	δὴ ταῦτα ὑποκρινάμενοι καὶ οὐ
[8, 6]	εἴ κως ἕλοιεν αὐτάς. (ἐκ	μὲν	δὴ τῆς ἀντίης προσπλέειν οὔ
[8, 31]	τῷ βαρβάρῳ τῆς ὁδοῦ. ἐκ	μὲν	δὴ τῆς Τρηχινίης ἐς τὴν
[8, 129]	μετέπειτα χρόνον αἰεὶ προδόται. ~ὃ	μὲν	δὴ τοιούτῳ τρόπῳ ἐπάιστος ἐγεγόνεε·
[8, 87]	ἕκαστος ἑωυτὸν θεήσασθαι βασιλέα. ~κατὰ	μὲν	δὴ τοὺς ἄλλους οὐκ ἔχω
[8, 8]	οἱ παρέσχε ὡς τότε. (ὅτεῳ	μὲν	δὴ τρόπῳ τὸ ἐνθεῦτεν ἔτι
[8, 35]	τὰ Μήδων Βοιωτοὶ φρονέοιεν. ~οὗτοι	μὲν	δὴ τῶν βαρβάρων ταύτῃ ἐτράποντο,
[8, 16]	ὀλιγέων ἐς φυγὴν τρέπεσθαι. (πολλαὶ	μὲν	δὴ τῶν Ἑλλήνων νέες διεφθείροντο
[8, 140]	ὁ κτησάμενος τὴν ἀρχήν. ~ἐγεγόνεε	μὲν	δὴ ὧδε ὁ Ἀλέξανδρος ὁ
[8, 93]	ἐπὶ τὰς Ἀθήνας στρατεύεσθαι. αὕτη	μὲν	δή, ὡς πρότερον εἴρηται, διέφυγε·
[8, 85]	μέμνημαι τούτων μούνων, ὅτι Θεομήστωρ	μὲν	διὰ τοῦτο τὸ ἔργον Σάμου
[8, 65]	τὸ Ξέρξεω ἀπολέεσθαι μέλλοι. ταῦτα	μὲν	Δίκαιος ὁ Θεοκύδεος ἔλεγε, Δημαρήτου
[8, 73]	ἔθνεα ἑπτά. τούτων δὲ τὰ	μὲν	δύο αὐτόχθονα ἐόντα κατὰ χώρην
[8, 130]	(ἐόντες δὲ ἐν Σάμῳ ἅμα	μὲν	ἐβουλεύοντο εἴ τι δυναίατο κακὸν
[8, 89]	δὲ τῷ πόνῳ τούτῳ ἀπὸ	μὲν	ἔθανε ὁ στρατηγὸς Ἀριαβίγνης ὁ
[8, 113]	καὶ τὴν ἄλλην ἵππον. (ταῦτα	μὲν	ἔθνεα ὅλα εἵλετο, ἐκ δὲ
[8, 8]	οὗτος ὁ Σκυλλίης ἐν νόῳ	μὲν	εἶχε ἄρα καὶ πρότερον αὐτομολήσειν
[8, 83]	ἐπιβατέων ποιησάμενοι, προηγόρευε εὖ ἔχοντα	μὲν	ἐκ πάντων Θεμιστοκλέης, τὰ δὲ
[8, 64]	γὰρ πᾶσι τοῖσι θεοῖσι, αὐτόθεν	μὲν	ἐκ Σαλαμῖνος Αἴαντά τε καὶ
[8, 33]	ποταμὸν ἐδηίουν πάντα, καὶ κατὰ	μὲν	ἔκαυσαν Δρυμὸν πόλιν κατὰ δὲ
[8, 86]	ὑπ᾽ Αἰγινητέων. ἅτε γὰρ τῶν	μὲν	Ἑλλήνων σὺν κόσμῳ ναυμαχεόντων καὶ
[8, 66]	ἡμέρῃσι ἐγένοντο ἐν Φαλήρῳ. ὡς	μὲν	ἐμοὶ δοκέειν, οὐκ ἐλάσσονες ἐόντες
[8, 70]	Πελοποννήσου· ἀρρώδεον δὲ ὅτι αὐτοὶ	μὲν	ἐν Σαλαμῖνι κατήμενοι ὑπὲρ γῆς
[8, 60]	ἐν αὐτοῖσι χρηστὰ εὑρήσεις· πρῶτα	μὲν	ἐν στεινῷ συμβάλλοντες νηυσὶ ὀλίγῃσι
[8, 109]	ἐς τὸ παρεὸν ἡμῖν, νῦν	μὲν	ἐν τῇ Ἑλλάδι καταμείναντας ἡμέων
[8, 79]	Ἀριστείδης ὁ Λυσιμάχου, ἀνὴρ Ἀθηναῖος	μὲν	ἐξωστρακισμένος δὲ ὑπὸ τοῦ δήμου·
[8, 104]	τοῖσι παισὶ φύλακον Ἑρμότιμον, γένος	μὲν	ἐόντα Πηδασέα, φερόμενον δὲ οὐ
[8, 49]	νικηθέωσι τῇ ναυμαχίῃ, ἐν Σαλαμῖνι	μὲν	ἐόντες πολιορκήσονται ἐν νήσῳ, ἵνα
[8, 119]	ἂν ποιῆσαι βασιλέα τοιόνδε, τοὺς	μὲν	ἐπὶ τοῦ καταστρώματος καταβιβάσαι ἐς
[8, 135]	βαρβάρῳ γλώσσῃ χρᾶν. (καὶ τοὺς	μὲν	ἑπομένους τῶν Θηβαίων ἐν θώματι
[8, 53]	Ἀθηναῖοι ἐπὶ τὴν ἀκρόπολιν, οἳ	μὲν	ἐρρίπτεον ἑωυτοὺς κατὰ τοῦ τείχεος
[8, 100]	τοι δέδοκται μὴ παραμένειν, σὺ	μὲν	ἐς ἤθεα τὰ σεωυτοῦ ἀπέλαυνε
[8, 121]	καὶ τριήρεας τρεῖς Φοινίσσας, τὴν	μὲν	ἐς Ἰσθμὸν ἀναθεῖναι, ἥ περ
[8, 76]	πιστὰ ἐγίνετο τὰ ἀγγελθέντα, τοῦτο	μὲν	ἐς τὴν νησῖδα τὴν Ψυττάλειαν,
[8, 46]	(Νάξιοι δὲ παρείχοντο τέσσερας, ἀποπεμφθέντες	μὲν	ἐς τοὺς Μήδους ὑπὸ τῶν
[8, 102]	δὲ λέγει τάδε. βασιλεῦ, χαλεπὸν	μὲν	ἐστὶ συμβουλευομένῳ τυχεῖν τὰ ἄριστα
[8, 118]	τὸν Ξέρξην, ποιῆσαι τοιόνδε· ὅτι	μὲν	ἔσωσε βασιλέος τὴν ψυχήν, δωρήσασθαι
[8, 8]	τῇ κατὰ Πήλιον γενομένῃ πολλὰ	μὲν	ἔσωσε τῶν χρημάτων τοῖσι Πέρσῃσι,
[8, 6]	γινομένην ἀπίκατο οἱ βάρβαροι, πυθόμενοι	μὲν	ἔτι καὶ πρότερον περὶ τὸ
[8, 60]	δὲ τὸν Εὐρυβιάδην ἔλεγε ἐκείνων	μὲν	ἔτι οὐδὲν τῶν πρότερον λεχθέντων,
[8, 53]	δὲ Περσέων οἱ ἀναβεβηκότες πρῶτον	μὲν	ἐτράποντο πρὸς τὰς πύλας, ταύτας
[8, 69]	πείθεσθαι ἐκέλευε, τάδε καταδόξας, πρὸς	μὲν	Εὐβοίῃ σφέας ἐθελοκακέειν ὡς οὐ
[8, 140]	πρὸς ὑμέας· ἐγὼ δὲ περὶ	μὲν	εὐνοίης τῆς πρὸς ὑμέας ἐούσης
[8, 40]	Βοιωτίῃ ὑποκατημένους τὸν βάρβαρον, τῶν	μὲν	εὗρον οὐδὲν ἐόν, οἳ δὲ
[8, 79]	τὸ συνέδριον ἐξεκαλέετο Θεμιστοκλέα, ἐόντα	μὲν	ἑωυτῷ οὐ φίλον ἐχθρὸν δὲ
[8, 144]	ἡμέων τοὺς οἰκέτας. (καὶ ὑμῖν	μὲν	ἡ χάρις ἐκπεπλήρωται, ἡμεῖς μέντοι
[8, 27]	καὶ ἀσπίδων Φωκέας, τῶν τὰς	μὲν	ἡμισέας ἐς Ἄβας ἀνέθεσαν τὰς
[8, 126]	τοῦ πόρου. (ὡς δὲ ὃ	μὲν	ἦν ἐν τῇ Ἀσίῃ, ὁ
[8, 75]	τὰ λέγειν χρεόν, τῷ οὔνομα	μὲν	ἦν Σίκιννος, οἰκέτης δὲ καὶ
[8, 100]	Ξέρξῃ δειμαίνοντες. ~καὶ περὶ Πέρσας	μὲν	ἦν ταῦτα τὸν πάντα μεταξὺ
[8, 60]	γε ἐγκαταλειπόμενοι οὐ στεφανοῦνται” ~τότε	μὲν	ἠπίως πρὸς τὸν Κορίνθιον ἀμείψατο,
[8, 69]	~ταῦτα λεγούσης πρὸς Μαρδόνιον, ὅσοι	μὲν	ἦσαν εὔνοοι τῇ Ἀρτεμισίῃ, συμφορὴν
[8, 72]	καὶ Τροιζήνιοι καὶ Ἑρμιονέες. οὗτοι	μὲν	ἦσαν οἱ βοηθήσαντες καὶ ὑπεραρρωδέοντες
[8, 137]	μισθῷ παρὰ τῷ βασιλέι, ὃ	μὲν	ἵππους νέμων, ὁ δὲ βοῦς,
[8, 144]	ποιέειν μηδ᾽ ἢν ἐθέλωμεν, πρῶτα	μὲν	καὶ μέγιστα τῶν θεῶν τὰ
[8, 77]	καὶ πότνια Νίκη. ἐς τοιαῦτα	μὲν	καὶ οὕτω ἐναργέως λέγοντι Βάκιδι
[8, 87]	τοῦ Καλυνδέων βασιλέος Δαμασιθύμου. (εἰ	μὲν	καί τι νεῖκος πρὸς αὐτὸν
[8, 60]	τέκνα τε καὶ γυναῖκες. καὶ	μὲν	καὶ τόδε ἐν αὐτοῖσι ἔνεστι,
[8, 110]	ἀπίκοντο πρὸς τὴν Ἀττικήν, οἳ	μὲν	κατέμενον ἐπὶ τῷ πλοίῳ, Σίκιννος
[8, 68]	ἀντιπολέμων πρήγματα, τοῦτο φράσω. ἢν	μὲν	μὴ ἐπειχθῇς ναυμαχίην ποιεύμενος, ἀλλὰ
[8, 129]	Παλλήνην. (ὡς δὲ τὰς δύο	μὲν	μοίρας διοδοιπορήκεσαν, ἔτι δὲ τρεῖς
[8, 1]	στρατὸν ταχθέντες ἦσαν οἵδε, Ἀθηναῖοι	μὲν	νέας παρεχόμενοι ἑκατὸν καὶ εἴκοσι
[8, 18]	ἐκ τῆς ναυμαχίης ἀπηλλάχθησαν, τῶν	μὲν	νεκρῶν καὶ τῶν ναυηγίων ἐπεκράτεον,
[8, 106]	γῆν τὴν Μυσίην, τὴν Χῖοι	μὲν	νέμονται Ἀταρνεὺς δὲ καλέεται, εὑρίσκει
[8, 100]	ἀπικόμενος ἔπαυσε. Μαρδόνιος δὲ ὁρῶν	μὲν	Ξέρξην συμφορὴν μεγάλην ἐκ τῆς
[8, 88]	αἱ δὲ γυναῖκες ἄνδρες” ταῦτα	μὲν	Ξέρξην φασὶ εἰπεῖν. ~ἐν δὲ
[8, 67]	βασιλεὺς ἑκάστῳ τιμὴν ἐδεδώκεε, πρῶτος	μὲν	ὁ Σιδώνιος βασιλεύς, μετὰ δὲ
[8, 64]	γνώμην, αὐτοῦ μένοντας διαναυμαχέειν. ~οὕτω	μὲν	οἱ περὶ Σαλαμῖνα ἔπεσι ἀκροβολισάμενοι,
[8, 129]	ἐς Θεσσαλίην παρὰ Μαρδόνιον. οὗτοι	μὲν	οἱ προπέμψαντες βασιλέα οὕτω ἔπρηξαν.
[8, 136]	τὸν Ἀμύντεω ἄνδρα Μακεδόνα, ἅμα	μὲν	ὅτι οἱ προσκηδέες οἱ Πέρσαι
[8, 25]	ὁρῶντες καὶ τοὺς εἵλωτας. (οὐ	μὲν	οὐδ᾽ ἐλάνθανε τοὺς διαβεβηκότας Ξέρξης
[8, 130]	σὺν τῇσι Ἰάσι τριηκοσίας. (οὐ	μὲν	οὐδὲ προσεδέκοντο τοὺς Ἕλληνας ἐλεύσεσθαι
[8, 30]	ἀνθρώπων οὐκ ἐμήδιζον, κατ᾽ ἄλλο	μὲν	οὐδέν, ὡς ἐγὼ συμβαλλόμενος εὑρίσκω,
[8, 113]	Μήδους· οὗτοι δὲ τὸ πλῆθος	μὲν	οὐκ ἐλάσσονες ἦσαν τῶν Περσέων,
[8, 134]	μιν εἵλοντο εἶναι. διὰ τοῦτο	μὲν	οὐκ ἔξεστι Θηβαίων οὐδενὶ αὐτόθι
[8, 84]	ἄλλοι Ἀμεινίῃ βοηθέοντες συνέμισγον. (Ἀθηναῖοι	μὲν	οὕτω λέγουσι τῆς ναυμαχίης γενέσθαι
[8, 39]	ἐστὶ περὶ τὸ ἱρόν, Φυλάκου	μὲν	παρ᾽ αὐτὴν τὴν ὁδὸν κατύπερθε
[8, 80]	ἔχει. ἐπεὰν δὲ σημήνῃς, ἢν	μὲν	πείθωνται, ταῦτα δὴ τὰ κάλλιστα,
[8, 44]	σώζοντες ἐλείφθησαν. (Ἀθηναῖοι δὲ ἐπὶ	μὲν	Πελασγῶν ἐχόντων τὴν νῦν Ἑλλάδα
[8, 43]	Ἀθηναῖοι. ~ἐστρατεύοντο δὲ οἵδε· ἐκ	μὲν	Πελοποννήσου Λακεδαιμόνιοι ἑκκαίδεκα νέας παρεχόμενοι,
[8, 73]	δὲ ἔθνος τὸ Ἀχαιϊκὸν ἐκ	μὲν	Πελοποννήσου οὐκ ἐξεχώρησε, ἐκ μέντοι
[8, 76]	ἔκειτο ἡ νῆσος) ἵνα τοὺς	μὲν	περιποιέωσι τοὺς δὲ διαφθείρωσι. (ἐποίευν
[8, 36]	Ἀχαιίην διέπεμψαν, αὐτῶν δὲ οἱ	μὲν	πλεῖστοι ἀνέβησαν ἐς τοῦ Παρνησοῦ
[8, 41]	καὶ τοὺς οἰκέτας. ἐνθαῦτα οἱ	μὲν	πλεῖστοι ἐς Τροίζηνα ἀπέστειλαν, οἳ
[8, 34]	ἡ στρατιὴ αὐτῶν ἐσχίζετο. τὸ	μὲν	πλεῖστον καὶ δυνατώτατον τοῦ στρατοῦ
[8, 73]	καὶ Δρύοπες καὶ Λήμνιοι. Δωριέων	μὲν	πολλαί τε καὶ δόκιμοι πόλιες,
[8, 113]	ὁδόν. ἔδοξε γὰρ Μαρδονίῳ ἅμα	μὲν	προπέμψαι βασιλέα, ἅμα δὲ ἀνωρίη
[8, 22]	τὴν Ἑλλάδα καταδουλούμενοι. (ἀλλὰ μάλιστα	μὲν	πρὸς ἡμέων γίνεσθε· εἰ δὲ
[8, 44]	ἐκ τῆς ἔξω ἠπείρου, Ἀθηναῖοι	μὲν	πρὸς πάντας τοὺς ἄλλους παρεχόμενοι
[8, 135]	τοῦτο δὲ τὸ ἱρὸν καλέεται	μὲν	Πτῷον, ἔστι δὲ Θηβαίων, κεῖται
[8, 118]	οὐκέτι ὁδοιπορίῃσι διεχρᾶτο, ἀλλὰ τὴν	μὲν	στρατιὴν Ὑδάρνεϊ ἐπιτράπει ἀπάγειν ἐς
[8, 68]	σε ναυμαχίῃσι ἀνακινδυνεύειν; οὐκ ἔχεις	μὲν	τὰς Ἀθήνας, τῶν περ εἵνεκα
[8, 81]	συνεβούλευε ὡς ἀλεξησομένους. καὶ ὃ	μὲν	ταῦτα εἴπας μετεστήκεε, τῶν δὲ
[8, 141]	ἀπιεὶς ἐθέλει φίλος γενέσθαι” ~Ἀλέξανδρος	μὲν	ταῦτα ἔλεξε. Λακεδαιμόνιοι δὲ πυθόμενοι
[8, 23]	τῶν ναυμαχιέων αὐτοὺς ἀπόσχῃ. ~Θεμιστοκλέης	μὲν	ταῦτα ἐνέγραψε· τοῖσι δὲ βαρβάροισι
[8, 118]	εἶναι ἐμοὶ ἡ σωτηρίη” (τὸν	μὲν	ταῦτα λέγειν, τοὺς δὲ προσκυνέοντας
[8, 110]	περ ὦν καὶ ἐγένετο. ~Θεμιστοκλέης	μὲν	ταῦτα λέγων διέβαλλε, Ἀθηναῖοι δὲ
[8, 110]	κατ᾽ ἡσυχίην πολλὴν κομίζεο” οἳ	μὲν	ταῦτα σημήναντες ἀπέπλεον ὀπίσω. ~οἱ
[8, 102]	ποιέων ἐπιτύχω εὖ βουλευσάμενος” ~ὃ	μὲν	ταῦτα συνεβουλεύετο, ἣ δὲ λέγει
[8, 76]	φρονέοντας καὶ τοὺς μή” ~ὃ	μὲν	ταῦτά σφι σημήνας ἐκποδὼν ἀπαλλάσσετο·
[8, 144]	προβοηθῆσαι ἐς τὴν Βοιωτίην” οἳ	μὲν	ταῦτα ὑποκριναμένων Ἀθηναίων ἀπαλλάσσοντο ἐς
[8, 140]	τε δόλου καὶ ἀπάτης. (Μαρδόνιος	μὲν	ταῦτα ὦ Ἀθηναῖοι ἐνετείλατό μοι
[8, 7]	Εὔριπον, ἵνα δὴ περιλάβοιεν οἳ	μὲν	ταύτῃ ἀπικόμενοι καὶ φράξαντες αὐτῶν
[8, 140]	τε ὧδε Μαρδόνιε ποίεε· τοῦτο	μὲν	τὴν γῆν σφι ἀπόδος, τοῦτο
[8, 46]	ἄλλαι πεπληρωμέναι νέες, ἀλλὰ τῇσι	μὲν	τὴν ἑωυτῶν ἐφύλασσον, τριήκοντα δὲ
[8, 107]	τὰ ἔργα πειρώμενον ὅμοια. ταύτην	μὲν	τὴν ἡμέρην ἐς τοσοῦτο ἐγίνετο,
[8, 25]	τὠυτὸ χωρίον, τέσσερες χιλιάδες. (ταύτην	μὲν	τὴν ἡμέρην πρὸς θέην ἐτράποντο,
[8, 140]	ὦν βούλεσθε παρισούμενοι βασιλέι στέρεσθαι	μὲν	τῆς χώρης, θέειν δὲ αἰεὶ
[8, 12]	~ὡς δὲ εὐφρόνη ἐγεγόνεε, ἦν	μὲν	τῆς ὥρης μέσον θέρος, ἐγίνετο
[8, 76]	ἐπειδὴ ἐγίνοντο μέσαι νύκτες, ἀνῆγον	μὲν	τὸ ἀπ᾽ ἑσπέρης κέρας κυκλούμενοι
[8, 13]	βρονταί τε σκληραί. ~καὶ τούτοισι	μὲν	τοιαύτη ἡ νὺξ ἐγίνετο, τοῖσι
[8, 94]	ἐλθεῖν ἐς τὸ στρατόπεδον. τούτους	μὲν	τοιαύτη φάτις ἔχει ὑπὸ Ἀθηναίων,
[8, 88]	ἀποστρέψας πρὸς ἄλλας ἐτράπετο. ~τοῦτο	μὲν	τοιοῦτο αὐτῇ συνήνεικε γενέσθαι διαφυγεῖν
[8, 37]	Προναίης Ἀθηναίης, ἐν τούτῳ ἐκ	μὲν	τοῦ οὐρανοῦ κεραυνοὶ αὐτοῖσι ἐνέπιπτον,
[8, 113]	Θεσσαλίην, ἐνθαῦτα Μαρδόνιος ἐξελέγετο πρώτους	μὲν	τοὺς Πέρσας πάντας τοὺς ἀθανάτους
[8, 32]	ἐς τὴν Φωκίδα ἐσέβαλον, αὐτοὺς	μὲν	τοὺς Φωκέας οὐκ αἱρέουσι. οἳ
[8, 117]	τὴν αἰτίην ταύτην. ~καὶ οὗτοι	μὲν	τοῦτον τὸν μισθὸν ἔλαβον, οἱ
[8, 128]	ὁ τῶν Σκιωναίων στρατηγός, ὅντινα	μὲν	τρόπον ἀρχήν, ἔγωγε οὐκ ἔχω
[8, 60]	ἀντίθες γὰρ ἑκάτερον ἀκούσας. πρὸς	μὲν	τῷ Ἰσθμῷ συμβάλλων ἐν πελάγεϊ
[8, 134]	Θήβας πρῶτα ὡς ἀπίκετο, τοῦτο	μὲν	τῷ Ἰσμηνίῳ Ἀπόλλωνι ἐχρήσατο· ἔστι
[8, 122]	ἀκροθίνια. ὁ δὲ παρ᾽ Ἑλλήνων	μὲν	τῶν ἄλλων ἔφησε ἔχειν, παρὰ
[8, 125]	ἐνθαῦτα Τιμόδημος Ἀφιδναῖος τῶν ἐχθρῶν	μὲν	τῶν Θεμιστοκλέος ἐών, ἄλλως δὲ
[8, 17]	~ἐν ταύτῃ τῇ ναυμαχίῃ Αἰγύπτιοι	μὲν	τῶν Ξέρξεω στρατιωτέων ἠρίστευσαν, οἳ
[8, 86]	ἐν τῇ Σαλαμῖνι ἐκεραΐζετο, αἳ	μὲν	ὑπ᾽ Ἀθηναίων διαφθειρόμεναι αἳ δὲ
[8, 51]	ξύλοισι ἠμύνοντο τοὺς ἐπιόντας, ἅμα	μὲν	ὑπ᾽ ἀσθενείης βίου οὐκ ἐκχωρήσαντες
[8, 124]	τιμηθῆναι· καὶ μιν Λακεδαιμόνιοι καλῶς	μὲν	ὑπεδέξαντο, μεγάλως δὲ ἐτίμησαν. ἀριστήια
[8, 3]	ἡγεμονίην τοὺς Λακεδαιμονίους. ἀλλὰ ταῦτα	μὲν	ὕστερον ἐγένετο. ~τότε δὲ οὗτοι
[8, 25]	δὴ καὶ γελοῖον ἦν· τῶν	μὲν	χίλιοι ἐφαίνοντο νεκροὶ κείμενοι, οἳ
[8, 68]	ἐς θυμὸν βάλευ, ὡς τοῖσι	μὲν	χρηστοῖσι τῶν ἀνθρώπων κακοὶ δοῦλοι
[8, 2]	ἐπεβοήθεον πεντηκοντέρους ἔχοντες ἑπτά. ~ἦσαν	μὲν	ὦν οὗτοι οἱ στρατευόμενοι ἐπ᾽
[8, 74]	πολλὰ ἐλέγετο τῶν αὐτῶν, οἳ	μὲν	ὡς ἐς τὴν Πελοπόννησον χρεὸν
[8, 62]	δὲ ταῦτα μὴ ποιήσῃς, ἡμεῖς	μὲν	ὡς ἔχομεν ἀναλαβόντες τοὺς οἰκέτας

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 2/02/2006