Livre, chapitre |
[8, 21] |
ἐτάχθησαν,
Κορίνθιοι
πρῶτοι,
ὕστατοι
δὲ
|
Ἀθηναῖοι. |
~Ἀθηναίων
δὲ
νέας
τὰς
ἄριστα |
[8, 65] |
(τὴν
δὲ
ὁρτὴν
ταύτην
ἄγουσι
|
Ἀθηναῖοι |
ἀνὰ
πάντα
ἔτεα
τῇ
Μητρὶ |
[8, 93] |
Ἑλλήνων
ἄριστα
Αἰγινῆται,
ἐπὶ
δὲ
|
Ἀθηναῖοι, |
ἀνδρῶν
δὲ
Πολύκριτός
τε
ὁ |
[8, 94] |
δὲ
τὸν
Κορίνθιον
στρατηγὸν
λέγουσι
|
Ἀθηναῖοι |
αὐτίκα
κατ᾽
ἀρχάς,
ὡς
συνέμισγον |
[8, 141] |
ἔδεισαν
μὴ
ὁμολογήσωσι
τῷ
Πέρσῃ
|
Ἀθηναῖοι, |
αὐτίκα
τέ
σφι
ἔδοξε
πέμπειν |
[8, 110] |
~Θεμιστοκλέης
μὲν
ταῦτα
λέγων
διέβαλλε,
|
Ἀθηναῖοι |
δὲ
ἐπείθοντο·
ἐπειδὴ
γὰρ
καὶ |
[8, 44] |
μέν
νυν
τούτους
σώζοντες
ἐλείφθησαν.
|
(Ἀθηναῖοι |
δὲ
ἐπὶ
μὲν
Πελασγῶν
ἐχόντων |
[8, 41] |
ἄλλοι
κατέσχον
ἐς
τὴν
Σαλαμῖνα,
|
Ἀθηναῖοι |
δὲ
ἐς
τὴν
ἑωυτῶν.
μετὰ |
[8, 74] |
πρὸ
χώρης
δοριαλώτου
μένοντας
μάχεσθαι,
|
Ἀθηναῖοι |
δὲ
καὶ
Αἰγινῆται
καὶ
Μεγαρέες |
[8, 143] |
οὐδέν”
ταῦτα
ἔλεξαν
οἱ
ἄγγελοι.
|
~Ἀθηναῖοι |
δὲ
πρὸς
μὲν
Ἀλέξανδρον
ὑπεκρίναντο |
[8, 11] |
ἐς
τοὺς
Ἕλληνας,
καὶ
οἱ
|
Ἀθηναῖοι |
διὰ
τοῦτο
τὸ
ἔργον
ἔδοσαν |
[8, 141] |
τὴν
κατάστασιν·
ἐπανέμειναν
γὰρ
οἱ
|
Ἀθηναῖοι |
διατρίβοντες,
εὖ
ἐπιστάμενοι
ὅτι
ἔμελλον |
[8, 91] |
λόγου
ἄξια.
οἱ
μὲν
γὰρ
|
Ἀθηναῖοι |
ἐν
τῷ
θορύβῳ
ἐκεράιζον
τάς |
[8, 140] |
ἀπάτης.
(Μαρδόνιος
μὲν
ταῦτα
ὦ
|
Ἀθηναῖοι |
ἐνετείλατό
μοι
εἰπεῖν
πρὸς
ὑμέας· |
[8, 53] |
δὲ
εἶδον
αὐτοὺς
ἀναβεβηκότας
οἱ
|
Ἀθηναῖοι |
ἐπὶ
τὴν
ἀκρόπολιν,
οἳ
μὲν |
[8, 95] |
τῆς
Σαλαμινίης
χώρης,
γένος
ἐόντες
|
Ἀθηναῖοι, |
ἐς
τὴν
Ψυττάλειαν
νῆσον
ἀπέβησε |
[8, 42] |
τε
καὶ
ἄριστα
πλεούσας
παρείχοντο
|
Ἀθηναῖοι. |
~ἐστρατεύοντο
δὲ
οἵδε·
ἐκ
μὲν |
[8, 93] |
Πολύκριτός
τε
ὁ
Αἰγινήτης
καὶ
|
Ἀθηναῖοι |
Εὐμένης
τε
ὁ
Ἀναγυράσιος
καὶ |
[8, 40] |
προσεδεήθησαν
αὐτῶν
σχεῖν
πρὸς
Σαλαμῖνα
|
Ἀθηναῖοι, |
ἵνα
αὐτοὶ
παῖδάς
τε
καὶ |
[8, 17] |
κατὰ
ταύτην
τὴν
ἡμέρην
ἠρίστευσαν
|
Ἀθηναῖοι |
καὶ
Ἀθηναίων
Κλεινίης
ὁ
Ἀλκιβιάδεω, |
[8, 41] |
τῆς
ἱρείης,
μᾶλλόν
τι
οἱ
|
Ἀθηναῖοι |
καὶ
προθυμότερον
ἐξέλιπον
τὴν
πόλιν, |
[8, 52] |
καταντίον
τῆς
ἀκροπόλιος
ὄχθον,
τὸν
|
Ἀθηναῖοι |
καλέουσι
Ἀρήιον
πάγον,
ἐπολιόρκεον
τρόπον |
[8, 143] |
(νῦν
τε
ἀπάγγελλε
Μαρδονίῳ
ὡς
|
Ἀθηναῖοι |
λέγουσι,
ἔστ᾽
ἂν
ὁ
ἥλιος |
[8, 140] |
ὑπὸ
Μαρδονίου,
ἔλεγε
τάδε.
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
Μαρδόνιος
τάδε
λέγει.
ἐμοὶ
ἀγγελίη |
[8, 3] |
δὲ
τῶν
συμμάχων
εἶκον
οἱ
|
Ἀθηναῖοι |
μέγα
πεποιημένοι
περιεῖναι
τὴν
Ἑλλάδα |
[8, 1] |
ναυτικὸν
στρατὸν
ταχθέντες
ἦσαν
οἵδε,
|
Ἀθηναῖοι |
μὲν
νέας
παρεχόμενοι
ἑκατὸν
καὶ |
[8, 84] |
οἱ
ἄλλοι
Ἀμεινίῃ
βοηθέοντες
συνέμισγον.
|
(Ἀθηναῖοι |
μὲν
οὕτω
λέγουσι
τῆς
ναυμαχίης |
[8, 44] |
δὲ
ἐκ
τῆς
ἔξω
ἠπείρου,
|
Ἀθηναῖοι |
μὲν
πρὸς
πάντας
τοὺς
ἄλλους |
[8, 44] |
ἐκδεξαμένου
δὲ
Ἐρεχθέος
τὴν
ἀρχὴν
|
Ἀθηναῖοι |
μετωνομάσθησαν,
Ἴωνος
δὲ
τοῦ
Ξούθου |
[8, 41] |
τοῦδε
εἵνεκα
οὐκ
ἥκιστα.
λέγουσι
|
Ἀθηναῖοι |
ὄφιν
μέγαν
φύλακα
τῆς
ἀκροπόλιος |
[8, 111] |
Θεμιστοκλέος
λόγον
τόνδε,
ὡς
ἥκοιεν
|
Ἀθηναῖοι |
περὶ
ἑωυτοὺς
ἔχοντες
δύο
θεοὺς |
[8, 18] |
δὲ
περιεφθέντες,
καὶ
οὐκ
ἥκιστα
|
Ἀθηναῖοι |
τῶν
αἱ
ἡμίσεαι
τῶν
νεῶν |