Livre, chapitre |
[8, 90] |
ἴδοι
Ξέρξης
τῶν
ἑωυτοῦ
ἔργον
|
τι |
ἀποδεικνύμενον
ἐν
τῇ
ναυμαχίῃ,
κατήμενος |
[8, 38] |
φεύγοντας
σφέας,
ἐπικαταβάντες
ἀπέκτειναν
πλῆθός
|
τι |
αὐτῶν.
οἱ
δὲ
περιεόντες
ἰθὺ |
[8, 100] |
οὐδὲ
γὰρ
ἐν
Πέρσῃσί
τοί
|
τι |
δεδήληται
τῶν
πρηγμάτων,
οὐδ᾽
ἐρέεις |
[8, 136] |
Θεσσαλίην.
~Μαρδόνιος
δὲ
ἐπιλεξάμενος
ὅ
|
τι |
δὴ
λέγοντα
ἦν
τὰ
χρηστήρια |
[8, 130] |
Σάμῳ
ἅμα
μὲν
ἐβουλεύοντο
εἴ
|
τι |
δυναίατο
κακὸν
τοὺς
πολεμίους
ποιέειν, |
[8, 27] |
πρῶται
ἰδοῦσαι
ἐφοβήθησαν,
δόξασαι
ἄλλο
|
τι |
εἶναι
τέρας,
καὶ
μετὰ
τὰς |
[8, 104] |
ταύτης
οἰκέουσι
τῆς
πόλιος
μέλλῃ
|
τι |
ἐντὸς
χρόνου
ἔσεσθαι
χαλεπόν,
τότε |
[8, 20] |
χρησμὸν
ὡς
οὐδὲν
λέγοντα,
οὔτε
|
τι |
ἐξεκομίσαντο
οὐδὲν
οὔτε
προσεσάξαντο
ὡς |
[8, 93] |
μιν
ζωὴν
ἕλῃ·
δεινὸν
γάρ
|
τι |
ἐποιεῦντο
γυναῖκα
ἐπὶ
τὰς
Ἀθήνας |
[8, 98] |
τῶν
ἀγγέλων
ἐστὶ
οὐδὲν
ὅ
|
τι |
θᾶσσον
παραγίνεται
θνητὸν
ἐόν·
οὕτω |
[8, 58] |
νέα
ἐκέλευε
ἐσβάντα
λέγειν,
εἴ
|
τι |
θέλει.
(ἐνθαῦτα
ὁ
Θεμιστοκλέης
παριζόμενός |
[8, 89] |
νηυσὶ
παριέναι
πειρώμενοι
ὡς
ἀποδεξόμενοί
|
τι |
καὶ
αὐτοὶ
ἔργον
βασιλέι,
τῇσι |
[8, 90] |
καὶ
τὴν
πόλιν.
πρὸς
δέ
|
τι |
καὶ
προσεβάλετο
φίλος
ἐὼν
Ἀριαράμνης |
[8, 137] |
εἴη
τέρας
καὶ
φέροι
μέγα
|
τι. |
καλέσας
δὲ
τοὺς
θῆτας
προηγόρευέ |
[8, 21] |
Ἀρτεμισίω
ἐοῦσι
ἀγγέλλειν
τριηκοντέρῳ,
ἤν
|
τι |
καταλαμβάνῃ
νεώτερον
τὸν
πεζόν.
(οὗτος |
[8, 29] |
ἠγόρευον
τάδε.
ὦ
Φωκέες,
ἤδη
|
τι |
μᾶλλον
γνωσιμαχέετε
μὴ
εἶναι
ὅμοιοι |
[8, 133] |
τε
ἦν
σφι
ἀποπειρήσασθαι.
ὅ
|
τι |
μὲν
βουλόμενος
ἐκμαθεῖν
πρὸς
τῶν |
[8, 87] |
βασιλέος
Δαμασιθύμου.
(εἰ
μὲν
καί
|
τι |
νεῖκος
πρὸς
αὐτὸν
ἐγεγόνεε
ἔτι |
[8, 102] |
πάθῃ,
λόγος
οὐδεὶς
γίνεται,
οὐδέ
|
τι |
νικῶντες
οἱ
Ἕλληνες
νικῶσι,
δοῦλον |
[8, 41] |
δὲ
ταῦτα
τῆς
ἱρείης,
μᾶλλόν
|
τι |
οἱ
Ἀθηναῖοι
καὶ
προθυμότερον
ἐξέλιπον |
[8, 102] |
οἱ
Ἕλληνες.
Μαρδονίου
δέ,
ἤν
|
τι |
πάθῃ,
λόγος
οὐδεὶς
γίνεται,
οὐδέ |
[8, 69] |
ἐποιεῦντο
τοὺς
λόγους
ὡς
κακόν
|
τι |
πεισομένης
πρὸς
βασιλέος,
ὅτι
οὐκ |
[8, 99] |
Ἀθήνας
Ξέρξης,
ἔτερψε
οὕτω
δή
|
τι |
Περσέων
τοὺς
ὑπολειφθέντας
ὡς
τάς |
[8, 15] |
Ἀρτεμίσιον.
~τρίτῃ
δὲ
ἡμέρῃ
δεινόν
|
τι |
ποιησάμενοι
οἱ
στρατηγοὶ
τῶν
βαρβάρων |
[8, 44] |
συνεναυμάχησαν
Πλαταιέες
Ἀθηναίοισι
διὰ
τοιόνδε
|
τι |
πρῆγμα·
ἀπαλλασσομένων
τῶν
Ἑλλήνων
ἀπὸ |
[8, 106] |
Σάρδισι,
ἐνθαῦτα
καταβὰς
κατὰ
δή
|
τι |
πρῆγμα
ὁ
Ἑρμότιμος
ἐς
γῆν |
[8, 58] |
δὲ
ἔφη
ἐθέλειν
οἱ
κοινόν
|
τι |
πρῆγμα
συμμῖξαι·
ὃ
δ᾽
αὐτὸν |
[8, 95] |
ἀνὴρ
Ἀθηναῖος,
τοῦ
καὶ
ὀλίγῳ
|
τι |
πρότερον
τούτων
ἐπεμνήσθην
ὡς
ἀνδρὸς |
[8, 108] |
ἄγοντι
μέν
οἱ
ἡσυχίην
οὔτε
|
τι |
προχωρέειν
οἷόν
τε
ἔσται
τῶν |
[8, 65] |
οὐκ
ἔστι
ὅκως
οὐ
μέγα
|
τι |
σίνος
ἔσται
τῇ
βασιλέος
στρατιῇ· |
[8, 57] |
εἴρετο
Μνησίφιλος
ἀνὴρ
Ἀθηναῖος
ὅ
|
τι |
σφι
εἴη
βεβουλευμένον.
πυθόμενος
δὲ |
[8, 26] |
ἱππικόν.
ὁ
δὲ
ἐπείρετο
ὅ
|
τι |
τὸ
ἄεθλον
εἴη
σφι
κείμενον |
[8, 65] |
Δημάρητον,
εἰρέσθαί
τε
αὐτὸν
ὅ
|
τι |
τὸ
φθεγγόμενον
εἴη
τοῦτο.
αὐτὸς |
[8, 94] |
οὔτε
πέμψαντα
φανῆναι
οὐδένα,
οὔτε
|
τι |
τῶν
ἀπὸ
τῆς
στρατιῆς
εἰδόσι |
[8, 118] |
κυματίην.
καὶ
δὴ
μᾶλλον
γάρ
|
τι |
χειμαίνεσθαι
γεμούσης
τῆς
νεός,
ὥστε |
[8, 138] |
σημαίνει
τις
τῶν
παρέδρων
οἷόν
|
τι |
χρῆμα
ποιήσειε
ὁ
παῖς
καὶ |
[8, 113] |
ὑπῆρχε
διαλέγων
καὶ
εἰ
τεοῖσι
|
τι |
χρηστὸν
συνῄδεε
πεποιημένον·
ἓν
δὲ |
[8, 135] |
ἀντὶ
Ἑλλάδος,
οὐδὲ
ἔχειν
ὅ
|
τι |
χρήσωνται
τῷ
παρεόντι
πρήγματι·
τὸν |