Livre, chapitre
[8, 85]	ἔτι πρύμνην ἀνακρούεσθε; ~κατὰ μὲν	δὴ	Ἀθηναίους ἐτετάχατο Φοίνικες (οὗτοι γὰρ
[8, 84]	ἐπεκέατο οἱ βάρβαροι. οἱ μὲν	δὴ	ἄλλοι Ἕλληνες ἐπὶ πρύμνην ἀνεκρούοντο
[8, 41]	πρὸς τὴν Σαλαμῖνα. ~οἱ μὲν	δὴ	ἄλλοι κατέσχον ἐς τὴν Σαλαμῖνα,
[8, 23]	δὲ τούτων τὰ ἦν, οὕτω	δὴ	ἅμα ἡλίῳ σκιδναμένῳ πᾶσα ἡ
[8, 32]	Τιθορέα οὔνομα αὐτῇ· ἐς τὴν	δὴ	ἀνηνείκαντο καὶ αὐτοὶ ἀνέβησαν. (οἳ
[8, 138]	οἱ μετ᾽ ἐκείνου. ~οἳ μὲν	δὴ	ἀπήισαν, τῷ δὲ βασιλέι σημαίνει
[8, 94]	νικῶντες φαίνωνται οἱ Ἕλληνες. (οὕτω	δὴ	ἀποστρέψαντα τὴν νέα αὐτόν τε
[8, 118]	καὶ τὴν νέα ἐπικουφισθεῖσαν οὕτω	δὴ	ἀποσωθῆναι ἐς τὴν Ἀσίην. ὡς
[8, 127]	οἱ τὴν Παλλήνην ἔχοντες. ~ἐνθαῦτα	δὴ	Ἀρτάβαζος ἐπολιόρκεε τὴν Ποτίδαιαν. ὑποπτεύσας
[8, 90]	Ἀττικῇ Σαμοθρηικίη νηῦς. ἥ τε	δὴ	Ἀττικὴ κατεδύετο καὶ ἐπιφερομένη Αἰγιναίη
[8, 65]	στρατόπεδον τὸ τῶν Ἑλλήνων. οὕτω	δὴ	αὐτοὺς μαθεῖν ὅτι τὸ ναυτικὸν
[8, 74]	περὶ τῇ Πελοποννήσῳ. (τέως μὲν	δὴ	αὐτῶν ἀνὴρ ἀνδρὶ παραστὰς σιγῇ
[8, 140]	ἱρά τε πάντα σφι, ἢν	δὴ	βούλωνταί γε ἐμοὶ ὁμολογέειν, ἀνόρθωσον,
[8, 137]	δέξας τὸν ἥλιον. (ὁ μὲν	δὴ	Γαυάνης τε καὶ ὁ Ἀέροπος
[8, 115]	οἵας ἐκείνοισι πρέπει” ~ὃ μὲν	δὴ	δεξάμενος τὸ ῥηθὲν ἀπαλλάσσετο, Ξέρξης
[8, 18]	τῶν νεῶν τετρωμέναι ἦσαν, δρησμὸν	δὴ	ἐβούλευον ἔσω ἐς τὴν Ἑλλάδα.
[8, 74]	ἐς τὸ μέσον. σύλλογός τε	δὴ	ἐγίνετο καὶ πολλὰ ἐλέγετο τῶν
[8, 136]	τὸ οὔνομα τοῦ μητροπάτορος, τῷ	δὴ	ἐκ βασιλέος τῆς Φρυγίης ἐδόθη
[8, 11]	νὺξ ἐπελθοῦσα διέλυσε. οἱ μὲν	δὴ	Ἕλληνες ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον ἀπέπλεον,
[8, 133]	μέσον ἐφύλασσε σφέων. ~οἱ μὲν	δὴ	Ἕλληνες ἔπλεον ἐς τὴν Δῆλον,
[8, 123]	συνεξέπιπτον Θεμιστοκλέα κρίνοντες. οἳ μὲν	δὴ	ἐμουνοῦντο, Θεμιστοκλέης δὲ δευτερείοισι ὑπερεβάλλετο
[8, 83]	κρέσσω τοῖσι ἥσσοσι ἀντιτιθέμενα, ὅσα	δὴ	ἐν ἀνθρώπου φύσι καὶ καταστάσι
[8, 74]	τοῦ κατήμενοι ἐμήδιζον. ~οἳ μὲν	δὴ	ἐν τῷ Ἰσθμῷ τοιούτῳ πόνῳ
[8, 37]	προκείμενα τοῦ νηοῦ· τὰ δὲ	δὴ	ἐπὶ τούτῳ δεύτερα ἐπιγενόμενα καὶ
[8, 6]	ἐναυμάχησαν, ἐγένετο δὲ ὧδε. ἐπείτε	δὴ	ἐς τὰς Ἀφέτας περὶ δείλην
[8, 83]	τὰς νέας. καὶ οὗτοι μὲν	δὴ	ἐσέβαινον, καὶ ἧκε ἡ ἀπ᾽
[8, 82]	Παναίτιος ὁ Σωσιμένεος, ἥ περ	δὴ	ἔφερε τὴν ἀληθείην πᾶσαν. διὰ
[8, 41]	δ᾽ ἐπιμήνια μελιτόεσσα ἐστί. (αὕτη	δὴ	ἡ μελιτόεσσα ἐν τῷ πρόσθε
[8, 37]	ἅπτεσθαι ἀνθρώπων οὐδενί. (ὃ μὲν	δὴ	ἤιε Δελφῶν τοῖσι παρεοῦσι σημανέων
[8, 37]	ἄξια θωμάσαι μάλιστα. (ἐπεὶ γὰρ	δὴ	ἦσαν ἐπιόντες οἱ βάρβαροι κατὰ
[8, 57]	ἐσέβαινον ἐς τὰς νέας. ~ἐνθαῦτα	δὴ	Θεμιστοκλέα ἀπικόμενον ἐπὶ τὴν νέα
[8, 25]	νεκροὺς τοὺς ἑωυτοῦ· καὶ γὰρ	δὴ	καὶ γελοῖον ἦν· τῶν μὲν
[8, 142]	ἄλλοισι Ἑλλήνων οὐδαμοῖσι, ὑμῖν δὲ	δὴ	καὶ διὰ πάντων ἥκιστα πολλῶν
[8, 79]	τε τῷ ἄλλῳ καιρῷ καὶ	δὴ	καὶ ἐν τῷδε περὶ τοῦ
[8, 134]	ἀπικόμενος ἐπὶ τὸ χρηστήριον· καὶ	δὴ	καὶ ἐς Θήβας πρῶτα ὡς
[8, 96]	εἰρημένοι Βάκιδι καὶ Μουσαίῳ, καὶ	δὴ	καὶ κατὰ τὰ ναυήγια τὰ
[8, 52]	δὲ ἄλλα τε ἀντεμηχανῶντο καὶ	δὴ	καὶ προσιόντων τῶν βαρβάρων πρὸς
[8, 132]	ἐς Σπάρτην τε ἀπίκοντο καὶ	δὴ	καὶ τότε ἐς τὴν Αἴγιναν,
[8, 41]	χρηστηρίῳ τε βουλόμενοι ὑπηρετέειν καὶ	δὴ	καὶ τοῦδε εἵνεκα οὐκ ἥκιστα.
[8, 105]	ἐκ τούτου τὴν ζόην, καὶ	δὴ	καὶ τοῦτον. καὶ οὐ γὰρ
[8, 6]	λόγῳ τούτῳ τὰ χρήματα. ~οὕτω	δὴ	κατέμεινάν τε ἐν τῇ Εὐβοίῃ
[8, 114]	διδόμενον ἐξ ἐκείνου δέκεσθαι. πέμπουσι	δὴ	κήρυκα τὴν ταχίστην Σπαρτιῆται, ὃς
[8, 136]	~Μαρδόνιος δὲ ἐπιλεξάμενος ὅ τι	δὴ	λέγοντα ἦν τὰ χρηστήρια μετὰ
[8, 118]	ὑπολαβεῖν μέγαν καὶ κυματίην. καὶ	δὴ	μᾶλλον γάρ τι χειμαίνεσθαι γεμούσης
[8, 129]	λέγουσι, πολλάκις γινομένη. οἱ μὲν	δὴ	νέειν αὐτῶν οὐκ ἐπιστάμενοι διεφθείροντο,
[8, 82]	καὶ τριηκοσίας νέας· δύο γὰρ	δὴ	νεῶν τότε κατέδεε ἐς τὸν
[8, 94]	τοὺς Ἕλληνας· οἳ δὲ καὶ	δὴ	νικῶσι ὅσον αὐτοὶ ἠρῶντο ἐπικρατήσαντες
[8, 61]	καὶ κατείχοντο αἱ Ἀθῆναι. (τότε	δὴ	ὁ Θεμιστοκλέης κεῖνόν τε καὶ
[8, 105]	πάσης τῶν ἐνορχίων. ἄλλους τε	δὴ	ὁ Πανιώνιος ἐξέταμε πολλούς, ἅτε
[8, 84]	καὶ οὐ δυναμένων ἀπαλλαγῆναι, οὕτω	δὴ	οἱ ἄλλοι Ἀμεινίῃ βοηθέοντες συνέμισγον.
[8, 31]	ἀνηνείχθησαν οὗτοι οἱ λόγοι, οὕτω	δὴ	οἱ Θεσσαλοὶ κεχολωμένοι τοῖσι Φωκεῦσι
[8, 132]	ἐπιχείρησιν ἑνὸς τῶν μετεχόντων, οὕτω	δὴ	οἱ λοιποὶ ἓξ ἐόντες ὑπεξέσχον
[8, 53]	πυλέων καὶ τῆς ἀνόδου, τῇ	δὴ	οὔτε τις ἐφύλασσε οὔτ᾽ ἂν
[8, 5]	τάλαντα ἀργυρίου τρία· (οὗτοί τε	δὴ	πάντες δώροισι ἀναπεπεισμένοι ἦσαν καὶ
[8, 15]	τὴν ἐσβολὴν φυλάσσειν. οἳ μὲν	δὴ	παρεκελεύοντο ὅκως μὴ παρήσουσι ἐς
[8, 131]	ἐν Θεσσαλίῃ ἐών. ὁ μὲν	δὴ	πεζὸς οὔκω συνελέγετο, ὁ δὲ
[8, 136]	σύμμαχον τὸν Ἀθηναῖον ποιέεσθαι· τοῖσι	δὴ	πειθόμενος ἔπεμπε. ~τοῦ δὲ Ἀλεξάνδρου
[8, 92]	ἐν τῇ νηὶ ἐκπαγλεόμενοι· τὸν	δὴ	περιάγουσα ἅμα τοῖσι Πέρσῃσι ἥλω
[8, 7]	περιπλεόντων ὡς ἡκόντων. ταύτας μὲν	δὴ	περιέπεμπον, τῶν δὲ λοιπέων νεῶν
[8, 7]	Γεραιστὸν ἐς τὸν Εὔριπον, ἵνα	δὴ	περιλάβοιεν οἳ μὲν ταύτῃ ἀπικόμενοι
[8, 13]	σφι ἐγίνετο ἄχαρι. ὡς γὰρ	δὴ	πλέουσι αὐτοῖσι χειμών τε καὶ
[8, 42]	λιμένα προείρητο συλλέγεσθαι. συνελέχθησάν τε	δὴ	πολλῷ πλεῦνες νέες ἢ ἐπ᾽
[8, 76]	καὶ τῶν ναυηγίων (ἐν γὰρ	δὴ	πόρῳ τῆς ναυμαχίης τῆς μελλούσης
[8, 66]	πρότερον τὰ οὐνόματα. ὅσῳ γὰρ	δὴ	προέβαινε ἐσωτέρω τῆς Ἑλλάδος ὁ
[8, 90]	τοῦ Φοινικηίου πάθεος. οἳ μὲν	δὴ	πρὸς τοὺς Φοίνικας ἐτράποντο. ~τῶν
[8, 40]	δὲ ἀπιέναι. ταῦτα πυνθανόμενοι οὕτω	δὴ	προσεδεήθησαν σφέων σχεῖν πρὸς τὴν
[8, 99]	καλέουσι Πέρσαι ἀγγαρήιον. ~ἡ μὲν	δὴ	πρώτη ἐς Σοῦσα ἀγγελίη ἀπικομένη,
[8, 98]	δρόμον τὴν ταχίστην. (ὁ μὲν	δὴ	πρῶτος δραμὼν παραδιδοῖ τὰ ἐντεταλμένα
[8, 141]	σφι ἔδοξε πέμπειν ἀγγέλους. (καὶ	δὴ	συνέπιπτε ὥστε ὁμοῦ σφεων γίνεσθαι
[8, 80]	σημήνῃς, ἢν μὲν πείθωνται, ταῦτα	δὴ	τὰ κάλλιστα, ἢν δὲ αὐτοῖσι
[8, 83]	~τοῖσι δὲ Ἕλλησι ὡς πιστὰ	δὴ	τὰ λεγόμενα ἦν τῶν Τηνίων
[8, 26]	ἀλλὰ περὶ ἀρετῆς” τούτῳ μὲν	δὴ	ταῦτα εἴρητο. ~ἐν δὲ τῷ
[8, 21]	πρὸς τὰ μέγιστα. ~οἳ μὲν	δὴ	ταῦτα ἔπρησσον, παρῆν δὲ ὁ
[8, 119]	Περσέων τοῦτο πάθος· εἰ γὰρ	δὴ	ταῦτα οὕτω εἰρέθη ἐκ τοῦ
[8, 65]	τῆσδε θεοῖσι μελήσει” (τὸν μὲν	δὴ	ταῦτα παραινέειν, ἐκ δὲ τοῦ
[8, 76]	πυνθανοίατο οἱ ἐναντίοι. οἱ μὲν	δὴ	ταῦτα τῆς νυκτὸς οὐδὲν ἀποκοιμηθέντες
[8, 112]	δύναμιν εἶναι κρέσσω. ~οὗτοι μὲν	δὴ	ταῦτα ὑποκρινάμενοι καὶ οὐ δόντες
[8, 103]	τὰς Ἀθήνας ἀπελᾷς” ~ἥσθη τε	δὴ	τῇ συμβουλίῃ Ξέρξης· λέγουσα γὰρ
[8, 14]	ὑπὸ τοῦ γενομένου χειμῶνος. φυλάξαντες	δὴ	τὴν αὐτὴν ὥρην, πλέοντες ἐπέπεσον
[8, 6]	κως ἕλοιεν αὐτάς. (ἐκ μὲν	δὴ	τῆς ἀντίης προσπλέειν οὔ κώ
[8, 31]	βαρβάρῳ τῆς ὁδοῦ. ἐκ μὲν	δὴ	τῆς Τρηχινίης ἐς τὴν Δωρίδα
[8, 112]	ταῦτα ἔπεμπον χρήματα. εἰ δὲ	δὴ	τινὲς καὶ ἄλλοι ἔδοσαν νησιωτέων,
[8, 129]	χρόνον αἰεὶ προδόται. ~ὃ μὲν	δὴ	τοιούτῳ τρόπῳ ἐπάιστος ἐγεγόνεε· Ἀρταβάζῳ
[8, 76]	εἵνεκα ἀνῆγον τὰς νέας, ἵνα	δὴ	τοῖσι Ἕλλησι μηδὲ φυγεῖν ἐξῇ,
[8, 139]	τὴν ἄλλην Μακεδονίην. ~ἀπὸ τούτου	δὴ	τοῦ Περδίκκεω Ἀλέξανδρος ὧδε ἐγένετο·
[8, 87]	ἑωυτὸν θεήσασθαι βασιλέα. ~κατὰ μὲν	δὴ	τοὺς ἄλλους οὐκ ἔχω μετεξετέρους
[8, 51]	ξύλινον τεῖχος ἀνάλωτον ἔσεσθαι· αὐτὸ	δὴ	τοῦτο εἶναι τὸ κρησφύγετον κατὰ
[8, 5]	Ἀρτεμισίου καὶ οὐ παραμενέειν, πρὸς	δὴ	τοῦτον εἶπε ὁ Θεμιστοκλέης ἐπομόσας
[8, 124]	μέχρι οὔρων τῶν Τεγεητικῶν. μοῦνον	δὴ	τοῦτον πάντων ἀνθρώπων τῶν ἡμεῖς
[8, 8]	παρέσχε ὡς τότε. (ὅτεῳ μὲν	δὴ	τρόπῳ τὸ ἐνθεῦτεν ἔτι ἀπίκετο
[8, 35]	Μήδων Βοιωτοὶ φρονέοιεν. ~οὗτοι μὲν	δὴ	τῶν βαρβάρων ταύτῃ ἐτράποντο, ἄλλοι
[8, 16]	ἐς φυγὴν τρέπεσθαι. (πολλαὶ μὲν	δὴ	τῶν Ἑλλήνων νέες διεφθείροντο πολλοὶ
[8, 105]	δὶς ἤδη ἐγένετο. ~ἐκ τούτων	δὴ	τῶν Πηδασέων ὁ Ἑρμότιμος ἦν)
[8, 75]	ἦν τῶν Θεμιστοκλέος παίδων· τὸν	δὴ	ὕστερον τούτων τῶν πρηγμάτων Θεμιστοκλέης
[8, 140]	κτησάμενος τὴν ἀρχήν. ~ἐγεγόνεε μὲν	δὴ	ὧδε ὁ Ἀλέξανδρος ὁ Ἀμύντεω·
[8, 54]	ἀναβάντας ἐς τὴν ἀκρόπολιν, εἴτε	δὴ	ὦν ὄψιν τινὰ ἰδὼν ἐνυπνίου
[8, 41]	ἱρῷ· λέγουσί τε ταῦτα καὶ	δὴ	ὡς ἐόντι ἐπιμήνια ἐπιτελέουσι προτιθέντες·
[8, 3]	αὐτῶν, ὡς διέδεξαν· ὡς γὰρ	δὴ	ὠσάμενοι τὸν Πέρσην περὶ τῆς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 2/02/2006