Livre, chapitre |
[8, 85] |
ἔτι
πρύμνην
ἀνακρούεσθε;
~κατὰ
μὲν
|
δὴ |
Ἀθηναίους
ἐτετάχατο
Φοίνικες
(οὗτοι
γὰρ |
[8, 84] |
ἐπεκέατο
οἱ
βάρβαροι.
οἱ
μὲν
|
δὴ |
ἄλλοι
Ἕλληνες
ἐπὶ
πρύμνην
ἀνεκρούοντο |
[8, 41] |
πρὸς
τὴν
Σαλαμῖνα.
~οἱ
μὲν
|
δὴ |
ἄλλοι
κατέσχον
ἐς
τὴν
Σαλαμῖνα, |
[8, 23] |
δὲ
τούτων
τὰ
ἦν,
οὕτω
|
δὴ |
ἅμα
ἡλίῳ
σκιδναμένῳ
πᾶσα
ἡ |
[8, 32] |
Τιθορέα
οὔνομα
αὐτῇ·
ἐς
τὴν
|
δὴ |
ἀνηνείκαντο
καὶ
αὐτοὶ
ἀνέβησαν.
(οἳ |
[8, 138] |
οἱ
μετ᾽
ἐκείνου.
~οἳ
μὲν
|
δὴ |
ἀπήισαν,
τῷ
δὲ
βασιλέι
σημαίνει |
[8, 94] |
νικῶντες
φαίνωνται
οἱ
Ἕλληνες.
(οὕτω
|
δὴ |
ἀποστρέψαντα
τὴν
νέα
αὐτόν
τε |
[8, 118] |
καὶ
τὴν
νέα
ἐπικουφισθεῖσαν
οὕτω
|
δὴ |
ἀποσωθῆναι
ἐς
τὴν
Ἀσίην.
ὡς |
[8, 127] |
οἱ
τὴν
Παλλήνην
ἔχοντες.
~ἐνθαῦτα
|
δὴ |
Ἀρτάβαζος
ἐπολιόρκεε
τὴν
Ποτίδαιαν.
ὑποπτεύσας |
[8, 90] |
Ἀττικῇ
Σαμοθρηικίη
νηῦς.
ἥ
τε
|
δὴ |
Ἀττικὴ
κατεδύετο
καὶ
ἐπιφερομένη
Αἰγιναίη |
[8, 65] |
στρατόπεδον
τὸ
τῶν
Ἑλλήνων.
οὕτω
|
δὴ |
αὐτοὺς
μαθεῖν
ὅτι
τὸ
ναυτικὸν |
[8, 74] |
περὶ
τῇ
Πελοποννήσῳ.
(τέως
μὲν
|
δὴ |
αὐτῶν
ἀνὴρ
ἀνδρὶ
παραστὰς
σιγῇ |
[8, 140] |
ἱρά
τε
πάντα
σφι,
ἢν
|
δὴ |
βούλωνταί
γε
ἐμοὶ
ὁμολογέειν,
ἀνόρθωσον, |
[8, 137] |
δέξας
τὸν
ἥλιον.
(ὁ
μὲν
|
δὴ |
Γαυάνης
τε
καὶ
ὁ
Ἀέροπος |
[8, 115] |
οἵας
ἐκείνοισι
πρέπει”
~ὃ
μὲν
|
δὴ |
δεξάμενος
τὸ
ῥηθὲν
ἀπαλλάσσετο,
Ξέρξης |
[8, 18] |
τῶν
νεῶν
τετρωμέναι
ἦσαν,
δρησμὸν
|
δὴ |
ἐβούλευον
ἔσω
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα. |
[8, 74] |
ἐς
τὸ
μέσον.
σύλλογός
τε
|
δὴ |
ἐγίνετο
καὶ
πολλὰ
ἐλέγετο
τῶν |
[8, 136] |
τὸ
οὔνομα
τοῦ
μητροπάτορος,
τῷ
|
δὴ |
ἐκ
βασιλέος
τῆς
Φρυγίης
ἐδόθη |
[8, 11] |
νὺξ
ἐπελθοῦσα
διέλυσε.
οἱ
μὲν
|
δὴ |
Ἕλληνες
ἐπὶ
τὸ
Ἀρτεμίσιον
ἀπέπλεον, |
[8, 133] |
μέσον
ἐφύλασσε
σφέων.
~οἱ
μὲν
|
δὴ |
Ἕλληνες
ἔπλεον
ἐς
τὴν
Δῆλον, |
[8, 123] |
συνεξέπιπτον
Θεμιστοκλέα
κρίνοντες.
οἳ
μὲν
|
δὴ |
ἐμουνοῦντο,
Θεμιστοκλέης
δὲ
δευτερείοισι
ὑπερεβάλλετο |
[8, 83] |
κρέσσω
τοῖσι
ἥσσοσι
ἀντιτιθέμενα,
ὅσα
|
δὴ |
ἐν
ἀνθρώπου
φύσι
καὶ
καταστάσι |
[8, 74] |
τοῦ
κατήμενοι
ἐμήδιζον.
~οἳ
μὲν
|
δὴ |
ἐν
τῷ
Ἰσθμῷ
τοιούτῳ
πόνῳ |
[8, 37] |
προκείμενα
τοῦ
νηοῦ·
τὰ
δὲ
|
δὴ |
ἐπὶ
τούτῳ
δεύτερα
ἐπιγενόμενα
καὶ |
[8, 6] |
ἐναυμάχησαν,
ἐγένετο
δὲ
ὧδε.
ἐπείτε
|
δὴ |
ἐς
τὰς
Ἀφέτας
περὶ
δείλην |
[8, 83] |
τὰς
νέας.
καὶ
οὗτοι
μὲν
|
δὴ |
ἐσέβαινον,
καὶ
ἧκε
ἡ
ἀπ᾽ |
[8, 82] |
Παναίτιος
ὁ
Σωσιμένεος,
ἥ
περ
|
δὴ |
ἔφερε
τὴν
ἀληθείην
πᾶσαν.
διὰ |
[8, 41] |
δ᾽
ἐπιμήνια
μελιτόεσσα
ἐστί.
(αὕτη
|
δὴ |
ἡ
μελιτόεσσα
ἐν
τῷ
πρόσθε |
[8, 37] |
ἅπτεσθαι
ἀνθρώπων
οὐδενί.
(ὃ
μὲν
|
δὴ |
ἤιε
Δελφῶν
τοῖσι
παρεοῦσι
σημανέων |
[8, 37] |
ἄξια
θωμάσαι
μάλιστα.
(ἐπεὶ
γὰρ
|
δὴ |
ἦσαν
ἐπιόντες
οἱ
βάρβαροι
κατὰ |
[8, 57] |
ἐσέβαινον
ἐς
τὰς
νέας.
~ἐνθαῦτα
|
δὴ |
Θεμιστοκλέα
ἀπικόμενον
ἐπὶ
τὴν
νέα |
[8, 25] |
νεκροὺς
τοὺς
ἑωυτοῦ·
καὶ
γὰρ
|
δὴ |
καὶ
γελοῖον
ἦν·
τῶν
μὲν |
[8, 142] |
ἄλλοισι
Ἑλλήνων
οὐδαμοῖσι,
ὑμῖν
δὲ
|
δὴ |
καὶ
διὰ
πάντων
ἥκιστα
πολλῶν |
[8, 79] |
τε
τῷ
ἄλλῳ
καιρῷ
καὶ
|
δὴ |
καὶ
ἐν
τῷδε
περὶ
τοῦ |
[8, 134] |
ἀπικόμενος
ἐπὶ
τὸ
χρηστήριον·
καὶ
|
δὴ |
καὶ
ἐς
Θήβας
πρῶτα
ὡς |
[8, 96] |
εἰρημένοι
Βάκιδι
καὶ
Μουσαίῳ,
καὶ
|
δὴ |
καὶ
κατὰ
τὰ
ναυήγια
τὰ |
[8, 52] |
δὲ
ἄλλα
τε
ἀντεμηχανῶντο
καὶ
|
δὴ |
καὶ
προσιόντων
τῶν
βαρβάρων
πρὸς |
[8, 132] |
ἐς
Σπάρτην
τε
ἀπίκοντο
καὶ
|
δὴ |
καὶ
τότε
ἐς
τὴν
Αἴγιναν, |
[8, 41] |
χρηστηρίῳ
τε
βουλόμενοι
ὑπηρετέειν
καὶ
|
δὴ |
καὶ
τοῦδε
εἵνεκα
οὐκ
ἥκιστα. |
[8, 105] |
ἐκ
τούτου
τὴν
ζόην,
καὶ
|
δὴ |
καὶ
τοῦτον.
καὶ
οὐ
γὰρ |
[8, 6] |
λόγῳ
τούτῳ
τὰ
χρήματα.
~οὕτω
|
δὴ |
κατέμεινάν
τε
ἐν
τῇ
Εὐβοίῃ |
[8, 114] |
διδόμενον
ἐξ
ἐκείνου
δέκεσθαι.
πέμπουσι
|
δὴ |
κήρυκα
τὴν
ταχίστην
Σπαρτιῆται,
ὃς |
[8, 136] |
~Μαρδόνιος
δὲ
ἐπιλεξάμενος
ὅ
τι
|
δὴ |
λέγοντα
ἦν
τὰ
χρηστήρια
μετὰ |
[8, 118] |
ὑπολαβεῖν
μέγαν
καὶ
κυματίην.
καὶ
|
δὴ |
μᾶλλον
γάρ
τι
χειμαίνεσθαι
γεμούσης |
[8, 129] |
λέγουσι,
πολλάκις
γινομένη.
οἱ
μὲν
|
δὴ |
νέειν
αὐτῶν
οὐκ
ἐπιστάμενοι
διεφθείροντο, |
[8, 82] |
καὶ
τριηκοσίας
νέας·
δύο
γὰρ
|
δὴ |
νεῶν
τότε
κατέδεε
ἐς
τὸν |
[8, 94] |
τοὺς
Ἕλληνας·
οἳ
δὲ
καὶ
|
δὴ |
νικῶσι
ὅσον
αὐτοὶ
ἠρῶντο
ἐπικρατήσαντες |
[8, 61] |
καὶ
κατείχοντο
αἱ
Ἀθῆναι.
(τότε
|
δὴ |
ὁ
Θεμιστοκλέης
κεῖνόν
τε
καὶ |
[8, 105] |
πάσης
τῶν
ἐνορχίων.
ἄλλους
τε
|
δὴ |
ὁ
Πανιώνιος
ἐξέταμε
πολλούς,
ἅτε |
[8, 84] |
καὶ
οὐ
δυναμένων
ἀπαλλαγῆναι,
οὕτω
|
δὴ |
οἱ
ἄλλοι
Ἀμεινίῃ
βοηθέοντες
συνέμισγον. |
[8, 31] |
ἀνηνείχθησαν
οὗτοι
οἱ
λόγοι,
οὕτω
|
δὴ |
οἱ
Θεσσαλοὶ
κεχολωμένοι
τοῖσι
Φωκεῦσι |
[8, 132] |
ἐπιχείρησιν
ἑνὸς
τῶν
μετεχόντων,
οὕτω
|
δὴ |
οἱ
λοιποὶ
ἓξ
ἐόντες
ὑπεξέσχον |
[8, 53] |
πυλέων
καὶ
τῆς
ἀνόδου,
τῇ
|
δὴ |
οὔτε
τις
ἐφύλασσε
οὔτ᾽
ἂν |
[8, 5] |
τάλαντα
ἀργυρίου
τρία·
(οὗτοί
τε
|
δὴ |
πάντες
δώροισι
ἀναπεπεισμένοι
ἦσαν
καὶ |
[8, 15] |
τὴν
ἐσβολὴν
φυλάσσειν.
οἳ
μὲν
|
δὴ |
παρεκελεύοντο
ὅκως
μὴ
παρήσουσι
ἐς |
[8, 131] |
ἐν
Θεσσαλίῃ
ἐών.
ὁ
μὲν
|
δὴ |
πεζὸς
οὔκω
συνελέγετο,
ὁ
δὲ |
[8, 136] |
σύμμαχον
τὸν
Ἀθηναῖον
ποιέεσθαι·
τοῖσι
|
δὴ |
πειθόμενος
ἔπεμπε.
~τοῦ
δὲ
Ἀλεξάνδρου |
[8, 92] |
ἐν
τῇ
νηὶ
ἐκπαγλεόμενοι·
τὸν
|
δὴ |
περιάγουσα
ἅμα
τοῖσι
Πέρσῃσι
ἥλω |
[8, 7] |
περιπλεόντων
ὡς
ἡκόντων.
ταύτας
μὲν
|
δὴ |
περιέπεμπον,
τῶν
δὲ
λοιπέων
νεῶν |
[8, 7] |
Γεραιστὸν
ἐς
τὸν
Εὔριπον,
ἵνα
|
δὴ |
περιλάβοιεν
οἳ
μὲν
ταύτῃ
ἀπικόμενοι |
[8, 13] |
σφι
ἐγίνετο
ἄχαρι.
ὡς
γὰρ
|
δὴ |
πλέουσι
αὐτοῖσι
χειμών
τε
καὶ |
[8, 42] |
λιμένα
προείρητο
συλλέγεσθαι.
συνελέχθησάν
τε
|
δὴ |
πολλῷ
πλεῦνες
νέες
ἢ
ἐπ᾽ |
[8, 76] |
καὶ
τῶν
ναυηγίων
(ἐν
γὰρ
|
δὴ |
πόρῳ
τῆς
ναυμαχίης
τῆς
μελλούσης |
[8, 66] |
πρότερον
τὰ
οὐνόματα.
ὅσῳ
γὰρ
|
δὴ |
προέβαινε
ἐσωτέρω
τῆς
Ἑλλάδος
ὁ |
[8, 90] |
τοῦ
Φοινικηίου
πάθεος.
οἳ
μὲν
|
δὴ |
πρὸς
τοὺς
Φοίνικας
ἐτράποντο.
~τῶν |
[8, 40] |
δὲ
ἀπιέναι.
ταῦτα
πυνθανόμενοι
οὕτω
|
δὴ |
προσεδεήθησαν
σφέων
σχεῖν
πρὸς
τὴν |
[8, 99] |
καλέουσι
Πέρσαι
ἀγγαρήιον.
~ἡ
μὲν
|
δὴ |
πρώτη
ἐς
Σοῦσα
ἀγγελίη
ἀπικομένη, |
[8, 98] |
δρόμον
τὴν
ταχίστην.
(ὁ
μὲν
|
δὴ |
πρῶτος
δραμὼν
παραδιδοῖ
τὰ
ἐντεταλμένα |
[8, 141] |
σφι
ἔδοξε
πέμπειν
ἀγγέλους.
(καὶ
|
δὴ |
συνέπιπτε
ὥστε
ὁμοῦ
σφεων
γίνεσθαι |
[8, 80] |
σημήνῃς,
ἢν
μὲν
πείθωνται,
ταῦτα
|
δὴ |
τὰ
κάλλιστα,
ἢν
δὲ
αὐτοῖσι |
[8, 83] |
~τοῖσι
δὲ
Ἕλλησι
ὡς
πιστὰ
|
δὴ |
τὰ
λεγόμενα
ἦν
τῶν
Τηνίων |
[8, 26] |
ἀλλὰ
περὶ
ἀρετῆς”
τούτῳ
μὲν
|
δὴ |
ταῦτα
εἴρητο.
~ἐν
δὲ
τῷ |
[8, 21] |
πρὸς
τὰ
μέγιστα.
~οἳ
μὲν
|
δὴ |
ταῦτα
ἔπρησσον,
παρῆν
δὲ
ὁ |
[8, 119] |
Περσέων
τοῦτο
πάθος·
εἰ
γὰρ
|
δὴ |
ταῦτα
οὕτω
εἰρέθη
ἐκ
τοῦ |
[8, 65] |
τῆσδε
θεοῖσι
μελήσει”
(τὸν
μὲν
|
δὴ |
ταῦτα
παραινέειν,
ἐκ
δὲ
τοῦ |
[8, 76] |
πυνθανοίατο
οἱ
ἐναντίοι.
οἱ
μὲν
|
δὴ |
ταῦτα
τῆς
νυκτὸς
οὐδὲν
ἀποκοιμηθέντες |
[8, 112] |
δύναμιν
εἶναι
κρέσσω.
~οὗτοι
μὲν
|
δὴ |
ταῦτα
ὑποκρινάμενοι
καὶ
οὐ
δόντες |
[8, 103] |
τὰς
Ἀθήνας
ἀπελᾷς”
~ἥσθη
τε
|
δὴ |
τῇ
συμβουλίῃ
Ξέρξης·
λέγουσα
γὰρ |
[8, 14] |
ὑπὸ
τοῦ
γενομένου
χειμῶνος.
φυλάξαντες
|
δὴ |
τὴν
αὐτὴν
ὥρην,
πλέοντες
ἐπέπεσον |
[8, 6] |
κως
ἕλοιεν
αὐτάς.
(ἐκ
μὲν
|
δὴ |
τῆς
ἀντίης
προσπλέειν
οὔ
κώ |
[8, 31] |
βαρβάρῳ
τῆς
ὁδοῦ.
ἐκ
μὲν
|
δὴ |
τῆς
Τρηχινίης
ἐς
τὴν
Δωρίδα |
[8, 112] |
ταῦτα
ἔπεμπον
χρήματα.
εἰ
δὲ
|
δὴ |
τινὲς
καὶ
ἄλλοι
ἔδοσαν
νησιωτέων, |
[8, 129] |
χρόνον
αἰεὶ
προδόται.
~ὃ
μὲν
|
δὴ |
τοιούτῳ
τρόπῳ
ἐπάιστος
ἐγεγόνεε·
Ἀρταβάζῳ |
[8, 76] |
εἵνεκα
ἀνῆγον
τὰς
νέας,
ἵνα
|
δὴ |
τοῖσι
Ἕλλησι
μηδὲ
φυγεῖν
ἐξῇ, |
[8, 139] |
τὴν
ἄλλην
Μακεδονίην.
~ἀπὸ
τούτου
|
δὴ |
τοῦ
Περδίκκεω
Ἀλέξανδρος
ὧδε
ἐγένετο· |
[8, 87] |
ἑωυτὸν
θεήσασθαι
βασιλέα.
~κατὰ
μὲν
|
δὴ |
τοὺς
ἄλλους
οὐκ
ἔχω
μετεξετέρους |
[8, 51] |
ξύλινον
τεῖχος
ἀνάλωτον
ἔσεσθαι·
αὐτὸ
|
δὴ |
τοῦτο
εἶναι
τὸ
κρησφύγετον
κατὰ |
[8, 5] |
Ἀρτεμισίου
καὶ
οὐ
παραμενέειν,
πρὸς
|
δὴ |
τοῦτον
εἶπε
ὁ
Θεμιστοκλέης
ἐπομόσας |
[8, 124] |
μέχρι
οὔρων
τῶν
Τεγεητικῶν.
μοῦνον
|
δὴ |
τοῦτον
πάντων
ἀνθρώπων
τῶν
ἡμεῖς |
[8, 8] |
παρέσχε
ὡς
τότε.
(ὅτεῳ
μὲν
|
δὴ |
τρόπῳ
τὸ
ἐνθεῦτεν
ἔτι
ἀπίκετο |
[8, 35] |
Μήδων
Βοιωτοὶ
φρονέοιεν.
~οὗτοι
μὲν
|
δὴ |
τῶν
βαρβάρων
ταύτῃ
ἐτράποντο,
ἄλλοι |
[8, 16] |
ἐς
φυγὴν
τρέπεσθαι.
(πολλαὶ
μὲν
|
δὴ |
τῶν
Ἑλλήνων
νέες
διεφθείροντο
πολλοὶ |
[8, 105] |
δὶς
ἤδη
ἐγένετο.
~ἐκ
τούτων
|
δὴ |
τῶν
Πηδασέων
ὁ
Ἑρμότιμος
ἦν) |
[8, 75] |
ἦν
τῶν
Θεμιστοκλέος
παίδων·
τὸν
|
δὴ |
ὕστερον
τούτων
τῶν
πρηγμάτων
Θεμιστοκλέης |
[8, 140] |
κτησάμενος
τὴν
ἀρχήν.
~ἐγεγόνεε
μὲν
|
δὴ |
ὧδε
ὁ
Ἀλέξανδρος
ὁ
Ἀμύντεω· |
[8, 54] |
ἀναβάντας
ἐς
τὴν
ἀκρόπολιν,
εἴτε
|
δὴ |
ὦν
ὄψιν
τινὰ
ἰδὼν
ἐνυπνίου |
[8, 41] |
ἱρῷ·
λέγουσί
τε
ταῦτα
καὶ
|
δὴ |
ὡς
ἐόντι
ἐπιμήνια
ἐπιτελέουσι
προτιθέντες· |
[8, 3] |
αὐτῶν,
ὡς
διέδεξαν·
ὡς
γὰρ
|
δὴ |
ὠσάμενοι
τὸν
Πέρσην
περὶ
τῆς |