Livre, chapitre |
[8, 101] |
εἰσί,
ἀλλὰ
βουλομένοισί
σφι
γένοιτ᾽
|
ἂν |
ἀπόδεξις.
(ἐμὲ
ὦν
ἢ
ταῦτα |
[8, 4] |
Εὐρυβιάδεω
προσμεῖναι
χρόνον
ὀλίγον,
ἔστ᾽
|
ἂν |
αὐτοὶ
τέκνα
τε
καὶ
τοὺς |
[8, 61] |
μέζων
ἤ
περ
ἐκείνοισι,
ἔστ᾽
|
ἂν |
διηκόσιαι
νέες
σφι
ἔωσι
πεπληρωμέναι· |
[8, 103] |
πᾶσαι
συνεβούλευον
αὐτῷ
μένειν,
ἔμενε
|
ἂν |
δοκέειν
ἐμοί·
οὕτω
καταρρωδήκεε.
ἐπαινέσας |
[8, 125] |
εἶπε
οὕτω
ἔχει
τοι·
οὔτ᾽
|
ἂν |
ἐγὼ
ἐὼν
Βελβινίτης
ἐτιμήθην
οὕτω |
[8, 140] |
πρὸς
ταύτῃ
ἑλέσθων
αὐτοί,
ἥντινα
|
ἂν |
ἐθέλωσι,
ἐόντες
αὐτόνομοι·
ἱρά
τε |
[8, 13] |
πᾶν
ὑπὸ
τοῦ
θεοῦ
ὅκως
|
ἂν |
ἐξισωθείη
τῷ
Ἑλληνικῷ
τὸ
Περσικὸν |
[8, 93] |
ἐν
ταύτῃ
πλέοι
Ἀρτεμισίη,
οὐκ
|
ἂν |
ἐπαύσατο
πρότερον
ἢ
εἷλέ
μιν |
[8, 144] |
τῶν
προδότας
γενέσθαι
Ἀθηναίους
οὐκ
|
ἂν |
εὖ
ἔχοι.
(ἐπίστασθέ
τε
οὕτω, |
[8, 144] |
ἡμεῖς
μέντοι
λιπαρήσομεν
οὕτω
ὅκως
|
ἂν |
ἔχωμεν,
οὐδὲν
λυπέοντες
ὑμέας.
νῦν |
[8, 53] |
δὴ
οὔτε
τις
ἐφύλασσε
οὔτ᾽
|
ἂν |
ἤλπισε
μή
κοτέ
τις
κατὰ |
[8, 98] |
τοῦτο.
λέγουσι
γὰρ
ὡς
ὁσέων
|
ἂν |
ἡμερέων
ᾖ
ἡ
πᾶσα
ὁδός, |
[8, 108] |
μένειν
ἐν
τῇ
Εὐρώπῃ,
πειρῷτο
|
ἂν |
ἡσυχίην
μὴ
ἄγειν,
ὡς
ἄγοντι |
[8, 119] |
ἐρετέων
ἐόντων
Φοινίκων
ὅκως
οὐκ
|
ἂν |
ἴσον
πλῆθος
τοῖσι
Πέρσῃσι
ἐξέβαλε |
[8, 143] |
ἐλευθερίης
γλιχόμενοι
ἀμυνεύμεθα
οὕτω
ὅκως
|
ἂν |
καὶ
δυνώμεθα.
ὁμολογῆσαι
δὲ
τῷ |
[8, 144] |
μὴ
πρότερον
ἐτυγχάνετε
ἐπιστάμενοι,
ἔστ᾽
|
ἂν |
καὶ
εἷς
περιῇ
Ἀθηναίων,
μηδαμὰ |
[8, 136] |
τῆς
θαλάσσης
κρατήσειν,
τά
περ
|
ἂν |
καὶ
ἦν,
πεζῇ
τε
ἐδόκεε |
[8, 136] |
ἔσεσθαι
τῶν
Ἑλληνικῶν.
τάχα
δ᾽
|
ἂν |
καὶ
τὰ
χρηστήρια
ταῦτά
οἱ |
[8, 108] |
εἰ
λύσουσι
τὰς
σχεδίας,
τοῦτ᾽
|
ἂν |
μέγιστον
πάντων
σφι
κακῶν
τὴν |
[8, 27] |
τοῖσι
Θεσσαλοῖσι,
προείπας
αὐτοῖσι,
τὸν
|
ἂν |
μὴ
λευκανθίζοντα
ἴδωνται,
τοῦτον
κτείνειν. |
[8, 7] |
διηκοσίας
περιέπεμπον
ἔξωθεν
Σκιάθου,
ὡς
|
ἂν |
μὴ
ὀφθείησαν
ὑπὸ
τῶν
πολεμίων |
[8, 144] |
ὑπερφέρουσα,
τὰ
ἡμεῖς
δεξάμενοι
ἐθέλοιμεν
|
ἂν |
μηδίσαντες
καταδουλῶσαι
τὴν
Ἑλλάδα.
(πολλά |
[8, 140] |
ἐμεῦ
οὐδὲν
λέξω,
οὐ
γὰρ
|
ἂν |
νῦν
πρῶτον
ἐκμάθοιτε,
προσχρηίζω
δὲ |
[8, 143] |
Μαρδονίῳ
ὡς
Ἀθηναῖοι
λέγουσι,
ἔστ᾽
|
ἂν |
ὁ
ἥλιος
τὴν
αὐτὴν
ὁδὸν |
[8, 142] |
οἰκετέων
ἐχόμενα
πάντα
ἐπιθρέψειν,
ἔστ᾽
|
ἂν |
ὁ
πόλεμος
ὅδε
συνεστήκῃ.
μηδὲ |
[8, 30] |
ηὖξον,
ὡς
ἐμοὶ
δοκέειν,
ἐμήδιζον
|
ἂν |
οἱ
Φωκέες.
ταῦτα
ἐπαγγελλομένων
Θεσσαλῶν, |
[8, 119] |
οὐκ
ἔχω
ἀντίξοον
μὴ
οὐκ
|
ἂν |
ποιῆσαι
βασιλέα
τοιόνδε,
τοὺς
μὲν |
[8, 125] |
ἐτιμήθην
οὕτω
πρὸς
Σπαρτιητέων,
οὔτ᾽
|
ἂν |
σὺ,
ὤνθρωπε,
ἐὼν
Ἀθηναῖος”
ταῦτα |
[8, 19] |
τὸ
Καρικόν,
οἷοί
τε
εἴησαν
|
ἂν |
τῶν
λοιπῶν
κατύπερθε
γενέσθαι,
ἐλαυνόντων |
[8, 140] |
πόλεμον
βασιλέι
ἀειρόμενοι;
οὔτε
γὰρ
|
ἂν |
ὑπερβάλοισθε
οὔτε
οἷοί
τε
ἐστὲ |