Alphabétiquement     [«   »]
Ἰωνικὸν 2
Ἴωνος 1
Ἰώνων 4
καὶ 602
καί 8
καίπερ 1
καιρός 1
Fréquences     [«    »]
545 δὲ
280 τε
268 τῶν
602 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, livre VIII

καὶ


Livre, chapitre
[8, 33]   Ἐλάτειαν καὶ Ὑάμπολιν καὶ Παραποταμίους  καὶ   Ἄβας, ἔνθα ἦν ἱρὸν Ἀπόλλωνος
[8, 130]   Ἀρταχαίεω· συνῆρχε δὲ τούτοισι  καὶ   ἀδελφιδέος αὐτοῦ Ἀρταΰντεω προσελομένου Ἰθαμίτρης.
[8, 93]   Ἀθηναίων τριηράρχοισι παρεκεκέλευστο, πρὸς δὲ  καὶ   ἄεθλον ἔκειτο μύριαι δραχμαί, ὃς
[8, 137]   ἀπογόνων τρεῖς ἀδελφεοί, Γαυάνης τε  καὶ   Ἀέροπος καὶ Περδίκκης, ἐκ δὲ
[8, 55]   λόγος παρὰ Ἀθηναίων Ποσειδέωνά τε  καὶ   Ἀθηναίην ἐρίσαντας περὶ τῆς χώρης
[8, 93]   δὲ Πολύκριτός τε Αἰγινήτης  καὶ   Ἀθηναῖοι Εὐμένης τε Ἀναγυράσιος
[8, 141]   ἐκ Πελοποννήσου ὑπὸ Μήδων τε  καὶ   Ἀθηναίων, κάρτα τε ἔδεισαν μὴ
[8, 17]   ταύτην τὴν ἡμέρην ἠρίστευσαν Ἀθηναῖοι  καὶ   Ἀθηναίων Κλεινίης Ἀλκιβιάδεω, ὃς
[8, 137]   ἔπεσσε· ἦσαν γὰρ τὸ πάλαι  καὶ   αἱ τυραννίδες τῶν ἀνθρώπων ἀσθενέες
[8, 60]   ἀπολέεις Σαλαμῖνά τε καὶ Μέγαρα  καὶ   Αἴγιναν, ἤν περ καὶ τὰ
[8, 60]   κόσμῳ, Μεγάροισί τε κερδανέομεν περιεοῦσι  καὶ   Αἰγίνῃ καὶ Σαλαμῖνι, ἐν τῇ
[8, 74]   δοριαλώτου μένοντας μάχεσθαι, Ἀθηναῖοι δὲ  καὶ   Αἰγινῆται καὶ Μεγαρέες αὐτοῦ μένοντας
[8, 100]   κακοί. εἰ δὲ Φοίνικές τε  καὶ   Αἰγύπτιοι καὶ Κύπριοί τε καὶ
[8, 35]   τὴν πόλιν ἐνέπρησαν καὶ Δαυλίων  καὶ   Αἰολιδέων. (ἐπορεύοντο δὲ ταύτῃ ἀποσχισθέντες
[8, 51]   τῇ Ἀττικῇ, Καλλιάδεω ἄρχοντος Ἀθηναίοισι.  (καὶ   αἱρέουσι ἔρημον τὸ ἄστυ, καί
[8, 73]   τέσσερα ἐπήλυδα ἐστί, Δωριέες τε  καὶ   Αἰτωλοὶ καὶ Δρύοπες καὶ Λήμνιοι.
[8, 37]   ἱροῦ τῆς Προναίης βοή τε  καὶ   ἀλαλαγμὸς ἐγίνετο. ~συμμιγέντων δὲ τούτων
[8, 136]   τε πολλὸν ἄρα ἀκούων εἶναι  καὶ   ἄλκιμον, τά τε κατὰ τὴν
[8, 58]   τὰ ἤκουσε Μνησιφίλου, ἑωυτοῦ ποιεύμενος,  καὶ   ἄλλα πολλὰ προστιθείς, ἐς
[8, 8]   θαλάσσης διεξελθών. (λέγεται μέν νυν  καὶ   ἄλλα ψευδέσι εἴκελα περὶ τοῦ
[8, 38]   ἐγὼ πυνθάνομαι, ὡς πρὸς τούτοισι  καὶ   ἄλλα ὥρων θεῖα· δύο γὰρ
[8, 46]   τριήκοντα παρείχοντο. ἦσαν μέν σφι  καὶ   ἄλλαι πεπληρωμέναι νέες, ἀλλὰ τῇσι
[8, 112]   χρήματα. εἰ δὲ δὴ τινὲς  καὶ   ἄλλοι ἔδοσαν νησιωτέων, οὐκ ἔχω
[8, 98]   δὲ ἐνθεῦτεν ἤδη κατ᾽ ἄλλον  καὶ   ἄλλον διεξέρχεται παραδιδόμενα, κατά περ
[8, 118]   ἀπικνέονται ἐς Σάρδις. ~ἔστι δὲ  καὶ   ἄλλος ὅδε λόγος λεγόμενος, ὡς
[8, 112]   ἔχω εἰπεῖν, δοκέω δὲ τινὰς  καὶ   ἄλλους δοῦναι καὶ οὐ τούτους
[8, 65]   Θεοκύδεος ἔλεγε, Δημαρήτου τε  καὶ   ἄλλων μαρτύρων καταπτόμενος. ~οἱ δὲ
[8, 14]   τε δή σφεας ἐπέρρωσαν ἀπικόμεναι  καὶ   ἅμα ἀγγελίη ἐλθοῦσα, ὡς τῶν
[8, 64]   ὡς ναυμαχήσοντες. ἡμέρη τε ἐγίνετο  καὶ   ἅμα τῷ ἡλίῳ ἀνιόντι σεισμὸς
[8, 93]   Ἀθηναῖοι Εὐμένης τε Ἀναγυράσιος  καὶ   Ἀμεινίης Παλληνεύς, ὃς καὶ Ἀρτεμισίην
[8, 10]   δὲ ἑωυτῶν πλήθεΐ τε πολλαπλησίας  καὶ   ἄμεινον πλεούσας. καταφρονήσαντες ταῦτα ἐκυκλοῦντο
[8, 111]   ἀλλ᾽ αἰεὶ φιλοχωρέειν, πενίην τε  καὶ   ἀμηχανίην, καὶ τούτων τῶν θεῶν
[8, 33]   Χαράδραν καὶ Ἔρωχον καὶ Τεθρώνιον  καὶ   Ἀμφίκαιαν καὶ Νέωνα καὶ Πεδιέας
[8, 111]   δύο θεοὺς μεγάλους, πειθώ τε  καὶ   ἀναγκαίην, οὕτω τέ σφι κάρτα
[8, 33]   ἱρὸν Ἀπόλλωνος πλούσιον, θησαυροῖσί τε  καὶ   ἀναθήμασι πολλοῖσι κατεσκευασμένον· ἦν δὲ
[8, 109]   ἀναγκαίην ἀπειληθέντας νενικημένους ἀναμάχεσθαί τε  καὶ   ἀναλαμβάνειν τὴν προτέρην κακότητα. ἡμεῖς
[8, 12]   κακὰ ἧκον. πρὶν γὰρ  καὶ   ἀναπνεῦσαι σφέας ἔκ τε τῆς
[8, 98]   πᾶσα ὁδός, τοσοῦτοι ἵπποι τε  καὶ   ἄνδρες διεστᾶσι κατὰ ἡμερησίην ὁδὸν
[8, 16]   πλεῦνες νέες τε τῶν βαρβάρων  καὶ   ἄνδρες, οὕτω δὲ ἀγωνιζόμενοι διέστησαν
[8, 66]   Πλαταιέων, καὶ μάλα Καρυστίους τε  καὶ   Ἀνδρίους καὶ Τηνίους τε καὶ
[8, 98]   ἡμερησίην ὁδὸν ἑκάστην ἵππος τε  καὶ   ἀνὴρ τεταγμένος· τοὺς οὔτε νιφετός,
[8, 84]   ἐφάνη, φανεῖσαν δὲ διακελεύσασθαι ὥστε  καὶ   ἅπαν ἀκοῦσαι τὸ τῶν Ἑλλήνων
[8, 9]   μετέπειτα νύκτα μέσην παρέντας πορεύεσθαι  καὶ   ἀπαντᾶν τῇσι περιπλεούσῃσι τῶν νεῶν.
[8, 140]   ὁμαιχμίην συνθέμενοι ἄνευ τε δόλου  καὶ   ἀπάτης. (Μαρδόνιος μὲν ταῦτα
[8, 115]   κατὰ τάχος ἐς τὸν Ἑλλήσποντον,  καὶ   ἀπικνέεται ἐς τὸν πόρον τῆς
[8, 42]   νέες ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ ἐναυμάχεον  καὶ   ἀπὸ πολίων πλεύνων. (ναύαρχος μέν
[8, 97]   τὸν Ἑλλήσποντον λύσοντες τὰς γεφύρας,  καὶ   ἀπολαμφθεὶς ἐν τῇ Εὐρώπῃ κινδυνεύσῃ
[8, 37]   ἀγχοῦ ἦσαν οἱ βάρβαροι ἐπιόντες  καὶ   ἀπώρων τὸ ἱρόν, ἐν τούτῳ
[8, 122]   θεὸν κοινῇ εἰ λελάβηκε πλήρεα  καὶ   ἀρεστὰ τὰ ἀκροθίνια. δὲ
[8, 144]   οὐδαμόθι τοσοῦτος οὔτε χώρη κάλλεϊ  καὶ   ἀρετῇ μέγα ὑπερφέρουσα, τὰ ἡμεῖς
[8, 60]   σύμφορον ἐστὶ νέας ἔχουσι βαρυτέρας  καὶ   ἀριθμὸν ἐλάσσονας· τοῦτο δὲ ἀπολέεις
[8, 42]   νέας δὲ πολλῷ πλείστας τε  καὶ   ἄριστα πλεούσας παρείχοντο Ἀθηναῖοι. ~ἐστρατεύοντο
[8, 72]   οἵδε ἦσαν Ἑλλήνων, Λακεδαιμόνιοί τε  καὶ   Ἀρκάδες πάντες καὶ Ἠλεῖοι καὶ
[8, 70]   δὲ Ἕλληνας εἶχε δέος τε  καὶ   ἀρρωδίη, οὐκ ἥκιστα δὲ τοὺς
[8, 130]   ἐπῆλθον Μαρδόντης τε Βαγαίου  καὶ   Ἀρταΰντης Ἀρταχαίεω· συνῆρχε δὲ
[8, 93]   Ἀναγυράσιος καὶ Ἀμεινίης Παλληνεύς, ὃς  καὶ   Ἀρτεμισίην ἐπεδίωξε. εἰ μέν νυν
[8, 101]   Περσέων τοῖσι ἐπικλήτοισι, ἔδοξέ οἱ  καὶ   Ἀρτεμισίην ἐς συμβουλίην μεταπέμψασθαι, ὅτι
[8, 73]   μούνη, Δρυόπων δὲ Ἑρμιών τε  καὶ   Ἀσίνη πρὸς Καρδαμύλῃ τῇ
[8, 27]   οὕτω ὥστε τετρακισχιλίων κρατῆσαι νεκρῶν  καὶ   ἀσπίδων Φωκέας, τῶν τὰς μὲν
[8, 109]   Εὐρώπης βασιλεῦσαι ἐόντα ἀνόσιόν τε  καὶ   ἀτάσθαλον· ὃς τά τε ἱρὰ
[8, 9]   ἡμέρην ἐκείνην αὐτοῦ μείναντάς τε  καὶ   αὐλισθέντας, μετέπειτα νύκτα μέσην παρέντας
[8, 19]   Ἑλλάδα. ταῦτα ἤρεσέ σφι ποιέειν,  καὶ   αὐτίκα πῦρ ἀνακαυσάμενοι ἐτράποντο πρὸς
[8, 32]   αὐτῇ· ἐς τὴν δὴ ἀνηνείκαντο  καὶ   αὐτοὶ ἀνέβησαν. (οἳ δὲ πλεῦνες
[8, 89]   παριέναι πειρώμενοι ὡς ἀποδεξόμενοί τι  καὶ   αὐτοὶ ἔργον βασιλέι, τῇσι σφετέρῃσι
[8, 99]   πάσας ἐστόρεσαν καὶ ἐθυμίων θυμιήματα  καὶ   αὐτοὶ ἦσαν ἐν θυσίῃσί τε
[8, 22]   ἐκ τοῦ μέσου ἡμῖν ἕζεσθε  καὶ   αὐτοὶ καὶ τῶν Καρῶν δέεσθε
[8, 10]   πάγχυ σφι μανίην ἐπενείκαντες ἀνῆγον  καὶ   αὐτοὶ τὰς νέας, ἐλπίσαντες σφέας
[8, 143]   πρὸς μὲν Ἀλέξανδρον ὑπεκρίναντο τάδε.  καὶ   αὐτοὶ τοῦτό γε ἐπιστάμεθα ὅτι
[8, 87]   αὐτομολέειν ἐκ τῶν βαρβάρων  καὶ   αὐτοῖσι ἀμύνειν, ἀποστρέψας πρὸς ἄλλας
[8, 39]   εἶναι ἐπιχωρίους ἥρωας, Φύλακόν τε  καὶ   Αὐτόνοον, τῶν τὰ τεμένεα ἐστὶ
[8, 79]   οὐδ᾽ ἢν θέλωσι Κορίνθιοί τε  καὶ   αὐτὸς Εὐρυβιάδης οἷοί τε ἔσονται
[8, 109]   μὴ βουλοίατο) ἔλεγέ σφι τάδε.  (καὶ   αὐτὸς ἤδη πολλοῖσι παρεγενόμην καὶ
[8, 93]   πρότερον εἷλέ μιν  καὶ   αὐτὸς ἥλω. (τοῖσι γὰρ Ἀθηναίων
[8, 8]   χρημάτων τοῖσι Πέρσῃσι, πολλὰ δὲ  καὶ   αὐτὸς περιεβάλετο· οὗτος Σκυλλίης
[8, 87]   νηὶ φιλίῃ ἀνδρῶν τε Καλυνδέων  καὶ   αὐτοῦ ἐπιπλέοντος τοῦ Καλυνδέων βασιλέος
[8, 65]   τῇ Μητρὶ καὶ τῇ Κούρῃ,  καὶ   αὐτῶν τε βουλόμενος καὶ
[8, 47]   μὲν ἅπαντες ἐντὸς οἰκημένοι Θεσπρωτῶν  καὶ   Ἀχέροντος ποταμοῦ ἐστρατεύοντο· Θεσπρωτοὶ γὰρ
[8, 113]   καὶ Μήδους τε καὶ Σάκας  καὶ   Βακτρίους τε καὶ Ἰνδούς, καὶ
[8, 130]   τῇ Ἀσίῃ φεύγων ἐκ Σαλαμῖνος  καὶ   βασιλέα τε καὶ τὴν στρατιὴν
[8, 66]   Μηλιέας καὶ Δωριέας καὶ Λοκροὺς  καὶ   Βοιωτοὺς πανστρατιῇ ἑπομένους πλὴν Θεσπιέων
[8, 40]   ἐκ τῆς Ἀττικῆς, πρὸς δὲ  καὶ   βουλεύσωνται τὸ ποιητέον αὐτοῖσι ἔσται.
[8, 75]   (τυγχάνει γὰρ φρονέων τὰ βασιλέος  καὶ   βουλόμενος μᾶλλον τὰ ὑμέτερα κατύπερθε
[8, 92]   τὸ σημήιον ἰδὼν τῆς στρατηγίδος,  καὶ   βώσας τὸν Θεμιστοκλέα ἐπεκερτόμησε ἐς
[8, 25]   περὶ τοὺς νεκροὺς τοὺς ἑωυτοῦ·  καὶ   γὰρ δὴ καὶ γελοῖον ἦν·
[8, 140]   ὑμέας ἦλθον ἔχων λόγους τούσδε·  καὶ   γὰρ δύναμις ὑπὲρ ἄνθρωπον
[8, 71]   ἀνδρὸς ἐργαζομένου, ἤνετο τὸ ἔργον·  καὶ   γὰρ λίθοι καὶ πλίνθοι καὶ
[8, 101]   τὰ ἐμά. (σὺ ὦν ἐμοί,  καὶ   γὰρ περὶ τῆς ναυμαχίης εὖ
[8, 35]   ἐπέσχον τῆς Φωκίδος, πάντα ἐσιναμώρεον·  καὶ   γὰρ τῶν Πανοπέων τὴν πόλιν
[8, 25]   τοὺς ἑωυτοῦ· καὶ γὰρ δὴ  καὶ   γελοῖον ἦν· τῶν μὲν χίλιοι
[8, 22]   γράμματα βασιλέα Ἴωνας ποιήσῃ μεταβαλεῖν  καὶ   γενέσθαι πρὸς ἑωυτῶν, ἐπείτε
[8, 61]   λόγῳ ὡς εἴη καὶ πόλις  καὶ   γῆ μέζων περ ἐκείνοισι,
[8, 24]   ὀρυξάμενος ἔθαψε, φυλλάδα τε ἐπιβαλὼν  καὶ   γῆν ἐπαμησάμενος, ἵνα μὴ ὀφθείησαν
[8, 3]   μέγα πεποιημένοι περιεῖναι τὴν Ἑλλάδα  καὶ   γνόντες, εἰ στασιάσουσι περὶ τῆς
[8, 36]   πέρι ἐφρόντιζον. τέκνα μέν νυν  καὶ   γυναῖκας πέρην ἐς τὴν Ἀχαιίην
[8, 33]   τῶν Φωκέων πρὸς τοῖσι ὄρεσι,  καὶ   γυναῖκας τινὰς διέφθειραν μισγόμενοι ὑπὸ
[8, 40]   Ἀθηναῖοι, ἵνα αὐτοὶ παῖδάς τε  καὶ   γυναῖκας ὑπεξαγάγωνται ἐκ τῆς Ἀττικῆς,
[8, 60]   τὴν ἡμῖν ὑπέκκειται τέκνα τε  καὶ   γυναῖκες. καὶ μὲν καὶ τόδε
[8, 35]   τῶν Πανοπέων τὴν πόλιν ἐνέπρησαν  καὶ   Δαυλίων καὶ Αἰολιδέων. (ἐπορεύοντο δὲ
[8, 86]   πρὸς Εὐβοίῃ, πᾶς τις προθυμεόμενος  καὶ   δειμαίνων Ξέρξην, ἐδόκεέ τε ἕκαστος
[8, 124]   Εὐρυβιάδῃ ἐλαίης στέφανον, σοφίης δὲ  καὶ   δεξιότητος Θεμιστοκλέι καὶ τούτῳ στέφανον
[8, 79]   ἔν τε τῷ ἄλλῳ καιρῷ  καὶ   δὴ καὶ ἐν τῷδε περὶ
[8, 134]   Φωκέων ἀπικόμενος ἐπὶ τὸ χρηστήριον·  καὶ   δὴ καὶ ἐς Θήβας πρῶτα
[8, 96]   ταύτης εἰρημένοι Βάκιδι καὶ Μουσαίῳ,  καὶ   δὴ καὶ κατὰ τὰ ναυήγια
[8, 52]   ἀμυνόμενοι δὲ ἄλλα τε ἀντεμηχανῶντο  καὶ   δὴ καὶ προσιόντων τῶν βαρβάρων
[8, 132]   καὶ ἐς Σπάρτην τε ἀπίκοντο  καὶ   δὴ καὶ τότε ἐς τὴν
[8, 41]   τῷ χρηστηρίῳ τε βουλόμενοι ὑπηρετέειν  καὶ   δὴ καὶ τοῦδε εἵνεκα οὐκ
[8, 105]   ποιεύμενος ἐκ τούτου τὴν ζόην,  καὶ   δὴ καὶ τοῦτον. καὶ οὐ
[8, 118]   Στρυμονίην ὑπολαβεῖν μέγαν καὶ κυματίην.  καὶ   δὴ μᾶλλον γάρ τι χειμαίνεσθαι
[8, 94]   καταπροδοὺς τοὺς Ἕλληνας· οἳ δὲ  καὶ   δὴ νικῶσι ὅσον αὐτοὶ ἠρῶντο
[8, 141]   τέ σφι ἔδοξε πέμπειν ἀγγέλους.  (καὶ   δὴ συνέπιπτε ὥστε ὁμοῦ σφεων
[8, 88]   θηεύμενον μαθεῖν τὴν νέα ἐμβαλοῦσαν,  καὶ   δή τινα εἰπεῖν τῶν παρεόντων
[8, 41]   τῷ ἱρῷ· λέγουσί τε ταῦτα  καὶ   δὴ ὡς ἐόντι ἐπιμήνια ἐπιτελέουσι
[8, 121]   τὴν Ἄνδρον, τραπόμενοι ἐς Κάρυστον  καὶ   δηιώσαντες αὐτῶν τὴν χώρην ἀπαλλάσσοντο
[8, 142]   Ἑλλήνων οὐδαμοῖσι, ὑμῖν δὲ δὴ  καὶ   διὰ πάντων ἥκιστα πολλῶν εἵνεκα.
[8, 37]   δὴ ἐπὶ τούτῳ δεύτερα ἐπιγενόμενα  καὶ   διὰ πάντων φασμάτων ἄξια θωμάσαι
[8, 22]   πρὸς ἑωυτῶν, ἐπείτε ἀνενειχθῇ  καὶ   διαβληθῇ πρὸς Ξέρξην, ἀπίστους ποιήσῃ
[8, 129]   οὗτοι τῶν Περσέων οἵ περ  καὶ   διεφθάρησαν ὑπὸ τῆς θαλάσσης· αἴτιον
[8, 53]   ἑωυτοὺς κατὰ τοῦ τείχεος κάτω  καὶ   διεφθείροντο, οἳ δὲ ἐς τὸ
[8, 79]   ἄριστον ἄνδρα γενέσθαι ἐν Ἀθήνῃσι  καὶ   δικαιότατον. (οὗτος ὡνὴρ στὰς ἐπὶ
[8, 38]   φύσιν ἔχοντας ἕπεσθαί σφι κτείνοντας  καὶ   διώκοντας. ~τούτους δὲ τοὺς δύο
[8, 100]   πειρώμεθα τῆς Πελοποννήσου· εἰ δὲ  καὶ   δοκέει ἐπισχεῖν, παρέχει ποιέειν ταῦτα.
[8, 73]   Λήμνιοι. Δωριέων μὲν πολλαί τε  καὶ   δόκιμοι πόλιες, Αἰτωλῶν δὲ Ἦλις
[8, 73]   ἐστί, Δωριέες τε καὶ Αἰτωλοὶ  καὶ   Δρύοπες καὶ Λήμνιοι. Δωριέων μὲν
[8, 34]   αὐτῶν ἐσχίζετο. τὸ μὲν πλεῖστον  καὶ   δυνατώτατον τοῦ στρατοῦ ἅμα αὐτῷ
[8, 143]   γλιχόμενοι ἀμυνεύμεθα οὕτω ὅκως ἂν  καὶ   δυνώμεθα. ὁμολογῆσαι δὲ τῷ βαρβάρῳ
[8, 24]   νεκροὶ ἐν Θερμοπύλῃσι (ἦσαν δὲ  καὶ   δύο μυριάδες) ὑπολιπόμενος τούτων ὡς
[8, 115]   δὲ λοιμός τε τὸν στρατὸν  καὶ   δυσεντερίη κατ᾽ ὁδὸν ἔφθειρε. τοὺς
[8, 120]   καὶ ξεινίην τέ σφι συνθέμενος  καὶ   δωρησάμενος αὐτοὺς ἀκινάκῃ τε χρυσέῳ
[8, 66]   τότε οὔκω ἑπομένους βασιλέι, Μηλιέας  καὶ   Δωριέας καὶ Λοκροὺς καὶ Βοιωτοὺς
[8, 2]   ἦν, πάρεξ τῶν πεντηκοντέρων, διηκόσιαι  καὶ   ἑβδομήκοντα καὶ μία. (τὸν δὲ
[8, 48]   νεῶν, πάρεξ τῶν πεντηκοντέρων, τριηκόσιαι  καὶ   ἑβδομήκοντα καὶ ὀκτώ. ~ὡς δὲ
[8, 109]   ἔχῃ ἀποστροφήν· τά περ ὦν  καὶ   ἐγένετο. ~Θεμιστοκλέης μὲν ταῦτα λέγων
[8, 86]   περ ἀπέβη. καίτοι ἦσάν γε  καὶ   ἐγένοντο ταύτην τὴν ἡμέρην μακρῷ
[8, 124]   ἀκρίτων, ὅμως Θεμιστοκλέης ἐβώσθη τε  καὶ   ἐδοξώθη εἶναι ἀνὴρ πολλὸν Ἑλλήνων
[8, 99]   τε ὁδοὺς μυρσίνῃ πάσας ἐστόρεσαν  καὶ   ἐθυμίων θυμιήματα καὶ αὐτοὶ ἦσαν
[8, 113]   τοῖσι εἴδεά τε ὑπῆρχε διαλέγων  καὶ   εἰ τεοῖσι τι χρηστὸν συνῄδεε
[8, 1]   Ἀθηναῖοι μὲν νέας παρεχόμενοι ἑκατὸν  καὶ   εἴκοσι καὶ ἑπτά· ὑπὸ δὲ
[8, 77]   χρυσαόρου ἱερὸν ἀκτήν νηυσὶ γεφυρώσωσι  καὶ   εἰναλίην Κυνόσουραν ἐλπίδι μαινομένῃ, λιπαρὰς
[8, 144]   πρότερον ἐτυγχάνετε ἐπιστάμενοι, ἔστ᾽ ἂν  καὶ   εἷς περιῇ Ἀθηναίων, μηδαμὰ ὁμολογήσοντας
[8, 21]   Πολύας, γένος Ἀντικυρεύς, τῷ προσετέτακτο,  καὶ   εἶχε πλοῖον κατῆρες ἕτοιμον, εἰ
[8, 100]   ἀπάγειν τὴν στρατιήν, ἄλλην ἔχω  καὶ   ἐκ τῶνδε βουλήν. (σὺ Πέρσας,
[8, 44]   τοὺς ἄλλους παρεχόμενοι νέας ὀγδώκοντα  καὶ   ἑκατόν, μοῦνοι· ἐν Σαλαμῖνι γὰρ
[8, 131]   ἐς Αἴγιναν, νέες ἀριθμὸν δέκα  καὶ   ἑκατόν. (στρατηγὸς δὲ καὶ ναύαρχος
[8, 102]   μεγάλη ἔσται σέο τε περιεόντος  καὶ   ἐκείνων τῶν πρηγμάτων περὶ οἶκον
[8, 32]   ὁκόσα δὲ ἐπέσχον, πάντα ἐπέφλεγον  καὶ   ἔκειρον, καὶ ἐς τὰς πόλις
[8, 91]   δὲ βαρβάρων ἐς φυγὴν τραπομένων  καὶ   ἐκπλεόντων πρὸς τὸ Φάληρον, Αἰγινῆται
[8, 33]   Νέωνα καὶ Πεδιέας καὶ Τριτέας  καὶ   Ἐλάτειαν καὶ Ὑάμπολιν καὶ Παραποταμίους
[8, 115]   τε ἡμέρωι καὶ τῶν ἀγρίων,  καὶ   ἔλειπον οὐδέν· ταῦτα δ᾽ ἐποίεον
[8, 24]   ὑμέων παραδίδωσι ἐκλιπόντα τὴν τάξιν  καὶ   ἐλθόντα θεήσασθαι ὅκως μάχεται πρὸς
[8, 71]   καὶ φορμοὶ ψάμμου πλήρεες ἐσεφέροντο,  καὶ   ἐλίνυον οὐδένα χρόνον οἱ βοηθήσαντες
[8, 89]   ἄλλων συμμάχων, ὀλίγοι δὲ τινὲς  καὶ   Ἑλλήνων· ἅτε γὰρ νέειν ἐπιστάμενοι,
[8, 6]   ὁρμήσειαν φεύγοντάς τε εὐφρόνη καταλαμβάνῃ·  καὶ   ἔμελλον δῆθεν ἐκφεύξεσθαι, ἔδει δὲ
[8, 66]   ἡμέρας τρεῖς ἔπλεον δι᾽ Εὐρίπου,  καὶ   ἐν ἑτέρῃσι τρισὶ ἡμέρῃσι ἐγένοντο
[8, 115]   καὶ ἐν Σίρι τῆς Παιονίης  καὶ   ἐν Μακεδονίῃ. (ἔνθα καὶ τὸ
[8, 115]   τρέφειν, ἐν Θεσσαλίῃ τε τινὰς  καὶ   ἐν Σίρι τῆς Παιονίης καὶ
[8, 8]   τῶν τότε ἀνθρώπων ἄριστος, ὃς  καὶ   ἐν τῇ ναυηγίῃ τῇ κατὰ
[8, 79]   τῷ ἄλλῳ καιρῷ καὶ δὴ  καὶ   ἐν τῷδε περὶ τοῦ ὁκότερος
[8, 6]   κατέμεινάν τε ἐν τῇ Εὐβοίῃ  καὶ   ἐναυμάχησαν, ἐγένετο δὲ ὧδε. ἐπείτε
[8, 26]   ὀλίγοι τινές, βίου τε δεόμενοι  καὶ   ἐνεργοὶ βουλόμενοι εἶναι. ἄγοντες δὲ
[8, 54]   ἰδὼν ἐνυπνίου ἐνετέλλετο ταῦτα, εἴτε  καὶ   ἐνθύμιόν οἱ ἐγένετο ἐμπρήσαντι τὸ
[8, 4]   ἐγένετο. ~τότε δὲ οὗτοι οἱ  καὶ   ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον Ἑλλήνων ἀπικόμενοι ὡς
[8, 45]   ~Μεγαρέες δὲ τὠυτὸ πλήρωμα παρείχοντο  καὶ   ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ, Ἀμπρακιῶται δὲ ἑπτὰ
[8, 43]   δὲ τὸ αὐτὸ πλήρωμα παρεχόμενοι  καὶ   ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ· Σικυώνιοι δὲ πεντεκαίδεκα
[8, 90]   τῆς καταδυσάσης νεὸς βάλλοντες ἀπήραξαν  καὶ   ἐπέβησάν τε καὶ ἔσχον αὐτήν.
[8, 113]   τε ἄμεινον εἶναι ἐν Θεσσαλίῃ,  καὶ   ἔπειτα ἅμα τῷ ἔαρι πειρᾶσθαι
[8, 98]   ~ταῦτά τε ἅμα Ξέρξης ἐποίεε  καὶ   ἔπεμπε ἐς Πέρσας ἀγγελέοντα τὴν
[8, 109]   τε ἐς τὸν Ἑλλήσποντον πλέειν  καὶ   ἐπὶ σφέων αὐτῶν βαλόμενοι, εἰ
[8, 72]   πάντες καὶ Ἠλεῖοι καὶ Κορίνθιοι  καὶ   Ἐπιδαύριοι καὶ Φλιάσιοι καὶ Τροιζήνιοι
[8, 108]   γνώμην ἀπεδείκνυτο διὰ νήσων τραπομένους  καὶ   ἐπιδιώξαντας τὰς νέας πλέειν ἰθέως
[8, 64]   δέ σφι εὔξασθαι τοῖσι θεοῖσι  καὶ   ἐπικαλέσασθαι τοὺς Αἰακίδας συμμάχους. ὡς
[8, 10]   ἐποιεῦντο μεγάλην ὁρῶντες περιεχομένους αὐτοὺς  καὶ   ἐπιστάμενοι ὡς οὐδεὶς αὐτῶν ἀπονοστήσει·
[8, 32]   τοῦ Παρνησοῦ ἀνέβησαν. ἔστι δὲ  καὶ   ἐπιτηδέη δέξασθαι ὅμιλον τοῦ Παρνησοῦ
[8, 90]   τε δὴ Ἀττικὴ κατεδύετο  καὶ   ἐπιφερομένη Αἰγιναίη νηῦς κατέδυσε τῶν
[8, 64]   συμμάχους. ὡς δέ σφι ἔδοξε,  καὶ   ἐποίευν ταῦτα· εὐξάμενοι γὰρ πᾶσι
[8, 1]   νέας παρεχόμενοι ἑκατὸν καὶ εἴκοσι  καὶ   ἑπτά· ὑπὸ δὲ ἀρετῆς τε
[8, 108]   στρατιὴ διαφθερέεται, ἐπιχειρέοντι δὲ αὐτῷ  καὶ   ἔργου ἐχομένῳ πάντα τὰ κατὰ
[8, 46]   τὰς ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ εἴκοσι παρεχόμενοι  καὶ   Ἐρετριέες τὰς ἑπτά· οὗτοι δὲ
[8, 72]   Ἐπιδαύριοι καὶ Φλιάσιοι καὶ Τροιζήνιοι  καὶ   Ἑρμιονέες. οὗτοι μὲν ἦσαν οἱ
[8, 106]   οὕτω περιῆλθε τε τίσις  καὶ   Ἑρμότιμος. ~Ξέρξης δὲ ὡς τοὺς
[8, 33]   Δρυμὸν πόλιν κατὰ δὲ Χαράδραν  καὶ   Ἔρωχον καὶ Τεθρώνιον καὶ Ἀμφίκαιαν
[8, 134]   ἐπιχωρίων ἄνδρα καταβῆναι παρὰ Τροφώνιον,  καὶ   ἐς Ἄβας τὰς Φωκέων ἀπικόμενος
[8, 121]   Ἰσθμὸν ἀναθεῖναι, περ ἔτι  καὶ   ἐς ἐμὲ ἦν, τὴν δὲ
[8, 39]   ἀπὸ τοῦ Παρνησοῦ λίθοι ἔτι  καὶ   ἐς ἡμέας ἦσαν σόοι, ἐν
[8, 66]   ἐπί τε Σηπιάδα ἀπίκοντο  καὶ   ἐς Θερμοπύλας· (ἀντιθήσω γὰρ τοῖσί
[8, 134]   ἐπὶ τὸ χρηστήριον· καὶ δὴ  καὶ   ἐς Θήβας πρῶτα ὡς ἀπίκετο,
[8, 142]   ἀγὼν ἐγένετο, νῦν δὲ φέρει  καὶ   ἐς πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα· (ἄλλως
[8, 3]   κατ᾽ ἀρχὰς λόγος, πρὶν  καὶ   ἐς Σικελίην πέμπειν ἐπὶ συμμαχίην,
[8, 132]   τὸ στρατόπεδον τῶν Ἑλλήνων, οἳ  καὶ   ἐς Σπάρτην ὀλίγῳ πρότερον τούτων
[8, 132]   ἐόντες ὑπεξέσχον ἐκ τῆς Χίου  καὶ   ἐς Σπάρτην τε ἀπίκοντο καὶ
[8, 32]   ἐς τὰς πόλις ἐνιέντες πῦρ  καὶ   ἐς τὰ ἱρά. ~πορευόμενοι γὰρ
[8, 32]   ἐπέσχον, πάντα ἐπέφλεγον καὶ ἔκειρον,  καὶ   ἐς τὰς πόλις ἐνιέντες πῦρ
[8, 36]   ἐς τοῦ Παρνησοῦ τὰς κορυφὰς  καὶ   ἐς τὸ Κωρύκιον ἄντρον ἀνηνείκαντο,
[8, 135]   Μῦν, περιστρωφώμενον πάντα τὰ χρηστήρια,  καὶ   ἐς τοῦ Πτῴου Ἀπόλλωνος τὸ
[8, 85]   εἶχον τὸ πρὸς Ἐλευσῖνός τε  καὶ   ἑσπέρης κέρας) κατὰ δὲ Λακεδαιμονίους
[8, 90]   βάλλοντες ἀπήραξαν καὶ ἐπέβησάν τε  καὶ   ἔσχον αὐτήν. (ταῦτα γενόμενα τοὺς
[8, 12]   τὰς πρῴρας τῶν νεῶν εἱλέοντο  καὶ   ἐτάρασσον τοὺς ταρσοὺς τῶν κωπέων.
[8, 27]   τοῦ νηοῦ τοῦ ἐν Δελφοῖσι,  καὶ   ἕτεροι τοιοῦτοι ἐν Ἄβῃσι ἀνακέαται.
[8, 80]   τοῖσιδε. ~κάρτα τε χρηστὰ διακελεύεαι  καὶ   εὖ ἤγγειλας· τὰ γὰρ ἐγὼ
[8, 110]   ἐφάνη ἐὼν ἀληθέως σοφός τε  καὶ   εὔβουλος, πάντως ἕτοιμοι ἦσαν λέγοντι
[8, 111]   ἄρα αἱ Ἀθῆναι μεγάλαι τε  καὶ   εὐδαίμονες, αἳ καὶ θεῶν χρηστῶν
[8, 136]   πυθόμενος ὅτι πρόξεινός τε εἴη  καὶ   εὐεργέτης Ἀλέξανδρος ἔπεμπε· (τοὺς
[8, 99]   αὐτοὶ ἦσαν ἐν θυσίῃσί τε  καὶ   εὐπαθείῃσι. (ἡ δὲ δευτέρη σφι
[8, 61]   κελεύων τῷ μὴ ἐστὶ πατρὶς  καὶ   Εὐρυβιάδην οὐκ ἐῶν ἐπιψηφίζειν ἀπόλι
[8, 105]   ἀγινέων ἐπώλεε ἐς Σάρδις τε  καὶ   Ἔφεσον χρημάτων μεγάλων. (παρὰ γὰρ
[8, 107]   ταύτης, ἔδοξάν τε νέας εἶναι  καὶ   ἔφευγον ἐπὶ πολλόν· χρόνῳ δὲ
[8, 130]   Σάμον· αἳ δὲ τῶν νεῶν  καὶ   ἐχειμέρισαν αὐτοῦ· Περσέων δὲ καὶ
[8, 94]   νομίζουσι γενέσθαι· μαρτυρέει δέ σφι  καὶ   ἄλλη Ἑλλάς. ~Ἀριστείδης δὲ
[8, 92]   τε Θεμιστοκλέος διώκουσα νέα  καὶ   Πολυκρίτου τοῦ Κριοῦ ἀνδρὸς
[8, 87]   Ἀρτεμισίης ἐδιώκετο ὑπὸ νεὸς Ἀττικῆς·  καὶ   οὐκ ἔχουσα διαφυγεῖν, ἔμπροσθε
[8, 10]   τῶν Ἑλλήνων πρήγματα. (ὅσοισι δὲ  καὶ   ἡδομένοισι ἦν τὸ γινόμενον, ἅμιλλαν
[8, 83]   καὶ οὗτοι μὲν δὴ ἐσέβαινον,  καὶ   ἧκε ἀπ᾽ Αἰγίνης τριήρης,
[8, 72]   Λακεδαιμόνιοί τε καὶ Ἀρκάδες πάντες  καὶ   Ἠλεῖοι καὶ Κορίνθιοι καὶ Ἐπιδαύριοι
[8, 140]   παρ᾽ ἐμοὶ ἐοῦσαν δύναμιν· ὥστε  καὶ   ἢν ἡμέας ὑπερβάλησθε καὶ νικήσητε,
[8, 65]   Ἀθηναίοισί τε καὶ τοῖσι συμμάχοισι.  (καὶ   ἢν μέν γε κατασκήψῃ ἐς
[8, 136]   θαλάσσης κρατήσειν, τά περ ἂν  καὶ   ἦν, πεζῇ τε ἐδόκεε πολλῷ
[8, 132]   τὴν δὲ Σάμον ἐπιστέατο δόξῃ  καὶ   Ἡρακλέας στήλας ἴσον ἀπέχειν. συνέπιπτε
[8, 114]   βασιλεῦ Μήδων, Λακεδαιμόνιοί τέ σε  καὶ   Ἡρακλεῖδαι οἱ ἀπὸ Σπάρτης αἰτέουσι
[8, 132]   Λακεδαιμονίων ἐλευθεροῦν τὴν Ἰωνίην· (τῶν  καὶ   Ἡρόδοτος Βασιληίδεω ἦν· οἳ
[8, 109]   ἡμεῖς κατεργασάμεθα, ἀλλὰ θεοί τε  καὶ   ἥρωες, οἳ ἐφθόνησαν ἄνδρα ἕνα
[8, 101]   ὡς ἐκ κακῶν ἐχάρη τε  καὶ   ἥσθη, πρὸς Μαρδόνιόν τε βουλευσάμενος
[8, 55]   νηός, ἐν τῷ ἐλαίη τε  καὶ   θάλασσα ἔνι, τὰ λόγος παρὰ
[8, 112]   Ἄνδρον ὡς πολιορκέοιτο διότι ἐμήδισε,  καὶ   Θεμιστοκλέα ὡς εἴη ἐν αἴνῃ
[8, 111]   γεωπείνας ἐς τὰ μέγιστα ἀνήκοντας,  καὶ   θεοὺς δύο ἀχρήστους οὐκ ἐκλείπειν
[8, 25]   τοὺς κειμένους εἶναι πάντας Λακεδαιμονίους  καὶ   Θεσπιέας, ὁρῶντες καὶ τοὺς εἵλωτας.
[8, 144]   ἐὸν ὅμαιμόν τε καὶ ὁμόγλωσσον  καὶ   θεῶν ἱδρύματά τε κοινὰ καὶ
[8, 111]   μεγάλαι τε καὶ εὐδαίμονες, αἳ  καὶ   θεῶν χρηστῶν ἥκοιεν εὖ, (ἐπεὶ
[8, 26]   σφι ἔλεγον ὡς Ὀλύμπια ἄγουσι  καὶ   θεωρέοιεν ἀγῶνα γυμνικὸν καὶ ἱππικόν.
[8, 144]   καὶ θεῶν ἱδρύματά τε κοινὰ  καὶ   θυσίαι ἤθεά τε ὁμότροπα, τῶν
[8, 67]   καὶ ταξίαρχοι ἀπὸ τῶν νεῶν,  καὶ   ἵζοντο ὥς σφι βασιλεὺς ἑκάστῳ
[8, 113]   καὶ Σάκας καὶ Βακτρίους τε  καὶ   Ἰνδούς, καὶ τὸν πεζὸν καὶ
[8, 26]   ἄγουσι καὶ θεωρέοιεν ἀγῶνα γυμνικὸν  καὶ   ἱππικόν. δὲ ἐπείρετο
[8, 100]   ἐστὶ ἡμῖν, ἀλλ᾽ ἀνδρῶν τε  καὶ   ἵππων. σοὶ δὲ οὔτε τις
[8, 56]   ἔς τε τὰς νέας ἐσέπιπτον  καὶ   ἱστία ἀείροντο ὡς ἀποθευσόμενοι· τοῖσί
[8, 109]   τῷ ἔαρι καταπλέωμεν ἐπὶ Ἑλλησπόντου  καὶ   Ἰωνίης” (ταῦτα ἔλεγε ἀποθήκην μέλλων
[8, 61]   καὶ τοὺς Κορινθίους πολλά τε  καὶ   κακὰ ἔλεγε, ἑωυτοῖσι τε ἐδήλου
[8, 72]   Πελοποννησίοισι ἔμελε οὐδέν. Ὀλύμπια δὲ  καὶ   Κάρνεια παροιχώκεε ἤδη. ~οἰκέει δὲ
[8, 115]   εἰπεῖν. (ὅκου δὲ πορευόμενοι γινοίατο  καὶ   κατ᾽ οὕστινας ἀνθρώπους, τὸν τούτων
[8, 108]   ἔσται προσχωρῆσαι κατὰ πόλις τε  καὶ   κατὰ ἔθνεα, ἤτοι ἁλισκομένων γε
[8, 33]   τὸν Κηφισὸν ποταμὸν ἐδηίουν πάντα,  καὶ   κατὰ μὲν ἔκαυσαν Δρυμὸν πόλιν
[8, 11]   εἴχοντο ἐν ὀλίγῳ περ ἀπολαμφθέντες  καὶ   κατὰ στόμα. (ἐνθαῦτα τριήκοντα νέας
[8, 96]   Βάκιδι καὶ Μουσαίῳ, καὶ δὴ  καὶ   κατὰ τὰ ναυήγια τὰ ταύτῃ
[8, 86]   μὲν Ἑλλήνων σὺν κόσμῳ ναυμαχεόντων  καὶ   κατὰ τάξιν, τῶν δὲ βαρβάρων
[8, 109]   ἐν ὁμοίῳ ἐποιέετο, ἐμπιπράς τε  καὶ   καταβάλλων τῶν θεῶν τὰ ἀγάλματα·
[8, 83]   δὲ τούτων τὰ κρέσσω αἱρέεσθαι  καὶ   καταπλέξας τὴν ῥῆσιν, ἐσβαίνειν ἐκέλευε
[8, 83]   ὅσα δὴ ἐν ἀνθρώπου φύσι  καὶ   καταστάσι ἐγγίνεται· (παραινέσας δὲ τούτων
[8, 114]   Ἑλλάδα” δὲ γελάσας τε  καὶ   κατασχὼν πολλὸν χρόνον, ὥς οἱ
[8, 37]   ἐφέροντο πολλῷ πατάγῳ ἐς αὐτοὺς  καὶ   κατέβαλον συχνούς σφεων, ἐκ δὲ
[8, 87]   νηῦς. (ὡς δὲ ἐνέβαλέ τε  καὶ   κατέδυσε, εὐτυχίῃ χρησαμένη διπλᾶ ἑωυτὴν
[8, 61]   οἱ προέφερε ὅτι ἡλώκεσάν τε  καὶ   κατείχοντο αἱ Ἀθῆναι. (τότε δὴ
[8, 1]   δὲ πέντε, Στυρέες δὲ δύο,  καὶ   Κήιοι δύο τε νέας καὶ
[8, 68]   ἐόντες Αἰγύπτιοί τε καὶ Κύπριοι  καὶ   Κίλικες καὶ Πάμφυλοι, τῶν ὄφελος
[8, 100]   καὶ Αἰγύπτιοι καὶ Κύπριοί τε  καὶ   Κίλικες κακοὶ ἐγένοντο, οὐδὲν πρὸς
[8, 72]   καὶ Ἀρκάδες πάντες καὶ Ἠλεῖοι  καὶ   Κορίνθιοι καὶ Ἐπιδαύριοι καὶ Φλιάσιοι
[8, 118]   μιν ἄνεμον Στρυμονίην ὑπολαβεῖν μέγαν  καὶ   κυματίην. καὶ δὴ μᾶλλον γάρ
[8, 73]   τὸ πάλαι οἴκεον, Ἀρκάδες τε  καὶ   Κυνούριοι· ἓν δὲ ἔθνος τὸ
[8, 68]   λέγονται εἶναι ἐόντες Αἰγύπτιοί τε  καὶ   Κύπριοι καὶ Κίλικες καὶ Πάμφυλοι,
[8, 100]   δὲ Φοίνικές τε καὶ Αἰγύπτιοι  καὶ   Κύπριοί τε καὶ Κίλικες κακοὶ
[8, 47]   Θεσπρωτοὶ γὰρ εἰσὶ ὁμουρέοντες Ἀμπρακιώτῃσι  καὶ   Λευκαδίοισι, οἳ ἐξ ἐσχατέων χωρέων
[8, 73]   τε καὶ Αἰτωλοὶ καὶ Δρύοπες  καὶ   Λήμνιοι. Δωριέων μὲν πολλαί τε
[8, 60]   καὶ Σαλαμῖνι, ἐν τῇ ἡμῖν  καὶ   λόγιον ἐστὶ τῶν ἐχθρῶν κατύπερθε
[8, 66]   ἑπομένους βασιλέι, Μηλιέας καὶ Δωριέας  καὶ   Λοκροὺς καὶ Βοιωτοὺς πανστρατιῇ ἑπομένους
[8, 128]   δὲ στρατηγοῖσι ἐπιλεξαμένοισι τὸ βυβλίον  καὶ   μαθοῦσι τὸν αἴτιον τῆς προδοσίης
[8, 43]   οὗτοι πλὴν Ἑρμιονέων Δωρικόν τε  καὶ   Μακεδνὸν ἔθνος, ἐξ Ἐρινεοῦ τε
[8, 126]   τε χειμερίζοντος περὶ Θεσσαλίην τε  καὶ   Μακεδονίην καὶ οὐδέν κω κατεπείγοντος
[8, 66]   ἑπομένους πλὴν Θεσπιέων καὶ Πλαταιέων,  καὶ   μάλα Καρυστίους τε καὶ Ἀνδρίους
[8, 35]   οἰκίοισι ἔλιπε, πολλῶν αἰεὶ λεγόντων,  καὶ   μάλιστα τὰ Κροίσου τοῦ Ἀλυάττεω
[8, 126]   ἐών, ἐκ δὲ τῶν Πλαταιικῶν  καὶ   μᾶλλον ἔτι γενόμενος, ἔχων ἓξ
[8, 131]   τό τε ἔαρ γινόμενον ἤγειρε  καὶ   Μαρδόνιος ἐν Θεσσαλίῃ ἐών.
[8, 144]   τὴν Ἑλλάδα. (πολλά τε γὰρ  καὶ   μεγάλα ἐστι τὰ διακωλύοντα ταῦτα
[8, 60]   τοῦτο δὲ ἀπολέεις Σαλαμῖνά τε  καὶ   Μέγαρα καὶ Αἴγιναν, ἤν περ
[8, 74]   μάχεσθαι, Ἀθηναῖοι δὲ καὶ Αἰγινῆται  καὶ   Μεγαρέες αὐτοῦ μένοντας ἀμύνεσθαι. ~ἐνθαῦτα
[8, 144]   μηδ᾽ ἢν ἐθέλωμεν, πρῶτα μὲν  καὶ   μέγιστα τῶν θεῶν τὰ ἀγάλματα
[8, 60]   ὑπέκκειται τέκνα τε καὶ γυναῖκες.  καὶ   μὲν καὶ τόδε ἐν αὐτοῖσι
[8, 62]   ἐπεστραμμένα. σὺ εἰ μενέεις αὐτοῦ  καὶ   μένων ἔσεαι ἀνὴρ ἀγαθός· εἰ
[8, 27]   δόξασαι ἄλλο τι εἶναι τέρας,  καὶ   μετὰ τὰς φυλακὰς αὐτὴ
[8, 65]   καὶ τῆς φωνῆς γενέσθαι νέφος  καὶ   μεταρσιωθὲν φέρεσθαι ἐπὶ Σαλαμῖνος ἐπὶ
[8, 88]   αὐτῇ συνήνεικε γενέσθαι διαφυγεῖν τε  καὶ   μὴ ἀπολέσθαι, τοῦτο δὲ συνέβη
[8, 89]   ἐπιστάμενοι, τοῖσι αἱ νέες διεφθείροντο,  καὶ   μὴ ἐν χειρῶν νόμῳ ἀπολλύμενοι,
[8, 65]   ταῦτα εἰπεῖν Δημάρητον σίγα τε  καὶ   μηδενὶ ἄλλῳ τὸν λόγον τοῦτον
[8, 113]   καὶ τὴν ἵππον τὴν χιλίην,  καὶ   Μήδους τε καὶ Σάκας καὶ
[8, 89]   πολλοί τε καὶ ὀνομαστοὶ Περσέων  καὶ   Μήδων καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων,
[8, 130]   καὶ ἐχειμέρισαν αὐτοῦ· Περσέων δὲ  καὶ   Μήδων οἱ πλεῦνες ἐπεβάτευον. (στρατηγοὶ
[8, 43]   εἰσὶ Δρύοπες, ὑπὸ Ἡρακλέος τε  καὶ   Μηλιέων ἐκ τῆς νῦν Δωρίδος
[8, 46]   καὶ Σερίφιοί τε καὶ Σίφνιοι  καὶ   Μήλιοι ἐστρατεύοντο· οὗτοι γὰρ οὐκ
[8, 2]   τῶν πεντηκοντέρων, διηκόσιαι καὶ ἑβδομήκοντα  καὶ   μία. (τὸν δὲ στρατηγὸν τὸν
[8, 124]   ἐς Λακεδαίμονα ἀπίκετο θέλων τιμηθῆναι·  καὶ   μιν Λακεδαιμόνιοι καλῶς μὲν ὑπεδέξαντο,
[8, 134]   ἔς τε Λεβάδειαν φαίνεται ἀπικόμενος  καὶ   μισθῷ πείσας τῶν ἐπιχωρίων ἄνδρα
[8, 81]   φάμενος ἐξ Αἰγίνης τε ἥκειν  καὶ   μόγις ἐκπλῶσαι λαθὼν τοὺς ἐπορμέοντας·
[8, 96]   τῆς ναυμαχίης ταύτης εἰρημένοι Βάκιδι  καὶ   Μουσαίῳ, καὶ δὴ καὶ κατὰ
[8, 131]   δέκα καὶ ἑκατόν. (στρατηγὸς δὲ  καὶ   ναύαρχος ἦν Λευτυχίδης Μενάρεος
[8, 88]   ὁρᾷς Ἀρτεμισίην ὡς εὖ ἀγωνίζεται  καὶ   νέα τῶν πολεμίων κατέδυσε; καὶ
[8, 17]   ἄλλα τε μεγάλα ἔργα ἀπεδέξαντο  καὶ   νέας αὐτοῖσι ἀνδράσι εἷλον Ἑλληνίδας
[8, 33]   Ἔρωχον καὶ Τεθρώνιον καὶ Ἀμφίκαιαν  καὶ   Νέωνα καὶ Πεδιέας καὶ Τριτέας
[8, 140]   ὥστε καὶ ἢν ἡμέας ὑπερβάλησθε  καὶ   νικήσητε, τοῦ περ ὑμῖν οὐδεμία
[8, 60]   καὶ τὰ ἐγὼ ἐλπίζω γένηται  καὶ   νικήσωμεν τῇσι νηυσί, οὔτε ὑμῖν
[8, 69]   ἥσθη τῇ γνώμῃ τῇ Ἀρτεμισίης,  καὶ   νομίζων ἔτι πρότερον σπουδαίην εἶναι
[8, 115]   κατ᾽ ὁδὸν ἔφθειρε. τοὺς δὲ  καὶ   νοσέοντας αὐτῶν κατέλειπε, ἐπιτάσσων τῇσι
[8, 22]   δυνατὸν ποιῆσαι, ὑμεῖς δὲ ἔτι  καὶ   νῦν ἐκ τοῦ μέσου ἡμῖν
[8, 143]   αὐτὴν ὁδὸν ἴῃ τῇ περ  καὶ   νῦν ἔρχεται, μήκοτε ὁμολογήσειν ἡμέας
[8, 33]   κατεσκευασμένον· ἦν δὲ καὶ τότε  καὶ   νῦν ἔτι χρηστήριον αὐτόθι. καὶ
[8, 110]   τὰς ἐν Ἑλλησπόντῳ γεφύρας λύειν.  καὶ   νῦν κατ᾽ ἡσυχίην πολλὴν κομίζεο”
[8, 75]   οἱ Ἕλληνες δρησμὸν βουλεύονται καταρρωδηκότες,  καὶ   νῦν παρέχει κάλλιστον ὑμέας ἔργων
[8, 120]   ὀπίσω κομιδῇ ἀπικόμενος ἐς Ἄβδηρα  καὶ   ξεινίην τέ σφι συνθέμενος καὶ
[8, 118]   τις γένηται τῶν πολλῶν ἐπιβατέων”  καὶ   Ξέρξην λέγεται ἀκούσαντα ταῦτα εἰπεῖν
[8, 114]   Μαρδόνιός τε τὴν στρατιὴν διέκρινε  καὶ   Ξέρξης ἦν περὶ Θεσσαλίην, χρηστήριον
[8, 71]   καὶ γὰρ λίθοι καὶ πλίνθοι  καὶ   ξύλα καὶ φορμοὶ ψάμμου πλήρεες
[8, 51]   φραξάμενοι τὴν ἀκρόπολιν θύρῃσί τε  καὶ   ξύλοισι ἠμύνοντο τοὺς ἐπιόντας, ἅμα
[8, 137]   (ὁ μὲν δὴ Γαυάνης τε  καὶ   Ἀέροπος οἱ πρεσβύτεροι ἕστασαν
[8, 42]   Σαλαμῖνα κατέσχον τὰς νέας, συνέρρεε  καὶ   λοιπὸς πυνθανόμενος τῶν
[8, 126]   γὰρ Ποτιδαιῆται, ὡς βασιλεὺς παρεξεληλάκεε  καὶ   ναυτικὸς τοῖσι Πέρσῃσι οἰχώκεε
[8, 60]   δὲ τῷ ναυτικῷ αὐτῶν ἕψεται  καὶ   πεζὸς στρατός, καὶ οὕτω
[8, 101]   λέγων ὥς μοι Πέρσαι τε  καὶ   πεζὸς στρατὸς οὐδενὸς μεταίτιοι
[8, 138]   ὑπερφέροντα τῶν ἄλλων. (ἐν τούτοισι  καὶ   Σιληνὸς τοῖσι κήποισι ἥλω,
[8, 116]   πηγὰς τοῦ Στρυμόνος οἰκημένων. ~ἔνθα  καὶ   τῶν Βισαλτέων βασιλεὺς γῆς
[8, 81]   παραρτέεσθαι τε συνεβούλευε ὡς ἀλεξησομένους.  καὶ   μὲν ταῦτα εἴπας μετεστήκεε,
[8, 11]   ἐόντων αὐτομολέει ἐς τοὺς Ἕλληνας,  καὶ   οἱ Ἀθηναῖοι διὰ τοῦτο τὸ
[8, 126]   ἀπὸ τῶν βαρβάρων· ὣς δὲ  καὶ   οἱ ἄλλοι οἱ τὴν Παλλήνην
[8, 93]   πρότερον εἴρηται, διέφυγε· ἦσαν δὲ  καὶ   οἱ ἄλλοι, τῶν αἱ νέες
[8, 90]   καλέεται Αἰγάλεως, ἀνεπυνθάνετο τὸν ποιήσαντα,  καὶ   οἱ γραμματισταὶ ἀνέγραφον πατρόθεν τὸν
[8, 137]   τοῦ ἡλίου, ἀπαλλάσσετο αὐτός τε  καὶ   οἱ μετ᾽ ἐκείνου. ~οἳ μὲν
[8, 73]   καὶ τοῦ χρόνου, ἐόντες Ὀρνεῆται  καὶ   οἱ περίοικοι. τούτων ὦν τῶν
[8, 10]   τε ἄλλοι στρατιῶται οἱ Ξέρξεω  καὶ   οἱ στρατηγοὶ ἐπιπλέοντας νηυσὶ ὀλίγῃσι,
[8, 27]   πανστρατιῇ αὐτοί τε οἱ Θεσσαλοὶ  καὶ   οἱ σύμμαχοι αὐτῶν ἐς τοὺς
[8, 142]   τούτων δὲ ὑμῖν Λακεδαιμόνιοί τε  καὶ   οἱ σύμμαχοι ἐπαγγέλλονται γυναῖκάς τε
[8, 56]   Ἰσθμοῦ ναυμαχέειν. νύξ τε ἐγίνετο  καὶ   οἳ διαλυθέντες ἐκ τοῦ συνεδρίου
[8, 83]   ὡς ναυμαχήσοντες. ἠώς τε διέφαινε  καὶ   οἳ σύλλογον τῶν ἐπιβατέων ποιησάμενοι,
[8, 17]   παρεχόμενος ἐστρατεύετο ἀνδράσι τε διηκοσίοισι  καὶ   οἰκηίῃ νηί. ~ὡς δὲ διέστησαν,
[8, 102]   (ἢν γὰρ σύ τε περιῇς  καὶ   οἶκος σός, πολλοὺς πολλάκις
[8, 99]   κιθῶνας κατερρήξαντο πάντες, βοῇ τε  καὶ   οἰμωγῇ ἐχρέωντο ἀπλέτῳ, Μαρδόνιον ἐν
[8, 48]   τῶν πεντηκοντέρων, τριηκόσιαι καὶ ἑβδομήκοντα  καὶ   ὀκτώ. ~ὡς δὲ ἐς τὴν
[8, 79]   ὅτι ἴσον ἐστὶ πολλά τε  καὶ   ὀλίγα λέγειν περὶ ἀποπλόου τοῦ
[8, 95]   Λυσιμάχου ἀνὴρ Ἀθηναῖος, τοῦ  καὶ   ὀλίγῳ τι πρότερον τούτων ἐπεμνήσθην
[8, 144]   τὸ Ἑλληνικὸν ἐὸν ὅμαιμόν τε  καὶ   ὁμόγλωσσον καὶ θεῶν ἱδρύματά τε
[8, 28]   αὐτὴν κατέθηκαν, χοῦν δὲ ἐπιφορήσαντες  καὶ   ὁμοιώσαντες τῷ ἄλλῳ χώρῳ ἐδέκοντο
[8, 89]   ἀπὸ δὲ ἄλλοι πολλοί τε  καὶ   ὀνομαστοὶ Περσέων καὶ Μήδων καὶ
[8, 138]   διδόμενα. δὲ ταῦτα ἀκούσας  καὶ   ὀξυνθεὶς πέμπει ἐπ᾽ αὐτοὺς ἱππέας
[8, 22]   μεμνημένοι ὅτι ἀπ᾽ ἡμέων γεγόνατε  καὶ   ὅτι ἀρχῆθεν ἔχθρη πρὸς
[8, 142]   ἀνθρώπων. πιεζευμένοισι μέντοι ὑμῖν συναχθόμεθα,  καὶ   ὅτι καρπῶν ἐστερήθητε διξῶν ἤδη
[8, 142]   ὅτι καρπῶν ἐστερήθητε διξῶν ἤδη  καὶ   ὅτι οἰκοφθόρησθε χρόνον ἤδη πολλόν.
[8, 105]   ζόην, καὶ δὴ καὶ τοῦτον.  καὶ   οὐ γὰρ τὰ πάντα ἐδυστύχεε
[8, 112]   ~οὗτοι μὲν δὴ ταῦτα ὑποκρινάμενοι  καὶ   οὐ δόντες τὰ χρήματα ἐπολιορκέοντο.
[8, 84]   ἐμβάλλει· συμπλακείσης δὲ τῆς νεὸς  καὶ   οὐ δυναμένων ἀπαλλαγῆναι, οὕτω δὴ
[8, 134]   χρηστηριάζεσθαι· τοῦτο δὲ ξεῖνον τινὰ  καὶ   οὐ Θηβαῖον χρήμασι πείσας κατεκοίμησε
[8, 5]   ἀποπλεύσεσθαί τε ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου  καὶ   οὐ παραμενέειν, πρὸς δὴ τοῦτον
[8, 80]   αὐτὰ λέγω, δόξω πλάσας λέγειν  καὶ   οὐ πείσω, ὡς οὐ ποιεύντων
[8, 51]   τὸ κρησφύγετον κατὰ τὸ μαντήιον  καὶ   οὐ τὰς νέας. ~οἱ δὲ
[8, 112]   δὲ τινὰς καὶ ἄλλους δοῦναι  καὶ   οὐ τούτους μούνους. (καίτοι Καρυστίοισί
[8, 126]   περὶ Θεσσαλίην τε καὶ Μακεδονίην  καὶ   οὐδέν κω κατεπείγοντος ἥκειν ἐς
[8, 58]   τῷ Θεμιστοκλέι ἤρεσε ὑποθήκη,  καὶ   οὐδὲν πρὸς ταῦτα ἀμειψάμενος ἤιε
[8, 117]   πλέω κατ᾽ ὁδὸν ἐλάγχανον,  καὶ   οὐδένα τε κόσμον ἐμπιπλάμενοι καὶ
[8, 133]   ἔγωγε περὶ τῶν παρεόντων πρηγμάτων  καὶ   οὐκ ἄλλων πέρι πέμψαι. ~οὗτος
[8, 31]   οἱ βάρβαροι· ἐμήδιζόν τε γὰρ  καὶ   οὐκ ἐδόκεε Θεσσαλοῖσι. ~ὡς δὲ
[8, 13]   τῆς Εὐβοίης, φερόμενοι τῷ πνεύματι  καὶ   οὐκ εἰδότες τῇ ἐφέροντο ἐξέπιπτον
[8, 16]   περὶ ἀλλήλας· ὅμως μέντοι ἀντεῖχε  καὶ   οὐκ εἶκε· δεινὸν γὰρ χρῆμα
[8, 18]   ναυηγίων ἐπεκράτεον, τρηχέως δὲ περιεφθέντες,  καὶ   οὐκ ἥκιστα Ἀθηναῖοι τῶν αἱ
[8, 57]   κατὰ γὰρ πόλις ἕκαστοι τρέψονται,  καὶ   οὔτε σφέας Εὐρυβιάδης κατέχειν δυνήσεται
[8, 35]   τὸν Παρνησὸν ἀπέργοντες. ὅσα δὲ  καὶ   οὗτοι ἐπέσχον τῆς Φωκίδος, πάντα
[8, 83]   ἐσβαίνειν ἐκέλευε ἐς τὰς νέας.  καὶ   οὗτοι μὲν δὴ ἐσέβαινον, καὶ
[8, 117]   ὀφθαλμοὺς διὰ τὴν αἰτίην ταύτην.  ~καὶ   οὗτοι μὲν τοῦτον τὸν μισθὸν
[8, 77]   πότνια Νίκη. ἐς τοιαῦτα μὲν  καὶ   οὕτω ἐναργέως λέγοντι Βάκιδι ἀντιλογίης
[8, 127]   ἐπιτροπεύειν καὶ τῷ Χαλκιδικῷ γένεϊ,  καὶ   οὕτω Ὄλυνθον Χαλκιδέες ἔσχον. ~ἐξελὼν
[8, 60]   ἕψεται καὶ πεζὸς στρατός,  καὶ   οὕτω σφέας αὐτὸς ἄξεις ἐπὶ
[8, 75]   μὲν ἦν Σίκιννος, οἰκέτης δὲ  καὶ   παιδαγωγὸς ἦν τῶν Θεμιστοκλέος παίδων·
[8, 68]   τε καὶ Κύπριοι καὶ Κίλικες  καὶ   Πάμφυλοι, τῶν ὄφελος ἐστὶ οὐδέν”
[8, 50]   ἧκέ τε ἐς τὰς Ἀθήνας  καὶ   πάντα ἐκεῖνα ἐδηίου. ἐνέπρησε δὲ
[8, 90]   τοὺς Φοίνικας οἷα ὑπερλυπεόμενός τε  καὶ   πάντας αἰτιώμενος, καὶ σφεων ἐκέλευσε
[8, 71]   ἅτε δὲ ἐουσέων μυριάδων πολλέων  καὶ   παντὸς ἀνδρὸς ἐργαζομένου, ἤνετο τὸ
[8, 21]   ἦν Ἀβρώνιχος Λυσικλέος Ἀθηναῖος  καὶ   παρὰ Λεωνίδῃ ἕτοιμος τοῖσι ἐπ᾽
[8, 65]   Θεοκύδεος, ἀνὴρ Ἀθηναῖος φυγάς τε  καὶ   παρὰ Μήδοισι λόγιμος γενόμενος τοῦτον
[8, 33]   Τριτέας καὶ Ἐλάτειαν καὶ Ὑάμπολιν  καὶ   Παραποταμίους καὶ Ἄβας, ἔνθα ἦν
[8, 70]   τὰς νέας ἐπὶ τὴν Σαλαμῖνα  καὶ   παρεκρίθησαν διαταχθέντες κατ᾽ ἡσυχίην. τότε
[8, 112]   χρήματα μεγάλα παρὰ Καρυστίων τε  καὶ   Παρίων, οἳ πυνθανόμενοι τήν τε
[8, 103]   ἐνόεε. οὐδὲ γὰρ εἰ πάντες  καὶ   πᾶσαι συνεβούλευον αὐτῷ μένειν, ἔμενε
[8, 50]   τὸν βάρβαρον ἐς τὴν Ἀττικὴν  καὶ   πᾶσαν αὐτὴν πυρπολέεσθαι. (ὁ γὰρ
[8, 33]   Τεθρώνιον καὶ Ἀμφίκαιαν καὶ Νέωνα  καὶ   Πεδιέας καὶ Τριτέας καὶ Ἐλάτειαν
[8, 57]   εἴ τις ἐστὶ μηχανή, ἴθι  καὶ   πειρῶ διαχέαι τὰ βεβουλευμένα, ἤν
[8, 108]   ταύτης δὲ εἴχοντο τῆς γνώμης  καὶ   Πελοποννησίων τῶν ἄλλων οἱ στρατηγοί.
[8, 5]   συμμάχους” ταῦτά τε ἅμα ἠγόρευε  καὶ   πέμπει ἐπὶ τὴν νέα τὴν
[8, 51]   ἐόντας, ταμίας τε τοῦ ἱροῦ  καὶ   πένητας ἀνθρώπους, οἳ φραξάμενοι τὴν
[8, 14]   δε Ἕλλησι ἐπεβοήθεον νέες τρεῖς  καὶ   πεντήκοντα Ἀττικαί. (αὗταί τε δή
[8, 46]   ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ, Κύθνιοι δὲ μίαν  καὶ   πεντηκόντερον, ἐόντες συναμφότεροι οὗτοι Δρύοπες.
[8, 1]   καὶ Κήιοι δύο τε νέας  καὶ   πεντηκοντέρους δύο· Λοκροὶ δέ σφι
[8, 137]   ἀδελφεοί, Γαυάνης τε καὶ Ἀέροπος  καὶ   Περδίκκης, ἐκ δὲ Ἰλλυριῶν ὑπερβαλόντες
[8, 7]   περιπλέουσαι Εὔβοιαν κατά τε Καφηρέα  καὶ   περὶ Γεραιστὸν ἐς τὸν Εὔριπον,
[8, 74]   τὴν Πελοπόννησον χρεὸν εἴη ἀποπλέειν  καὶ   περὶ ἐκείνης κινδυνεύειν μηδὲ πρὸ
[8, 100]   ὡς περὶ αὐτῷ Ξέρξῃ δειμαίνοντες.  ~καὶ   περὶ Πέρσας μὲν ἦν ταῦτα
[8, 12]   ναυήγια ἐξεφέποντο ἐς τὰς Ἀφέτας,  καὶ   περί τε τὰς πρῴρας τῶν
[8, 142]   πόλεμον ὑμεῖς οὐδὲν ἡμέων βουλομένων,  καὶ   περὶ τῆς ὑμετέρης ἀρχῆθεν
[8, 27]   στρατηλασίης, ἑσσώθησαν ὑπὸ τῶν Φωκέων  καὶ   περιέφθησαν τρηχέως. (ἐπείτε γὰρ κατειλήθησαν
[8, 60]   τόδε ἐν αὐτοῖσι ἔνεστι, τοῦ  καὶ   περιέχεσθε μάλιστα· ὁμοίως αὐτοῦ τε
[8, 16]   ἔπιπτε, ταρασσομενέων τε τῶν νεῶν  καὶ   περιπιπτουσέων περὶ ἀλλήλας· ὅμως μέντοι
[8, 119]   ἐς κοίλην νέα ἐόντας Πέρσας  καὶ   Περσέων τοὺς πρώτους, τῶν δ᾽
[8, 43]   Μακεδνὸν ἔθνος, ἐξ Ἐρινεοῦ τε  καὶ   Πίνδου καὶ τῆς Δρυοπίδος ὕστατα
[8, 50]   ἐδηίου. ἐνέπρησε δὲ Θέσπειάν τε  καὶ   Πλάταιαν πυθόμενος Θηβαίων ὅτι οὐκ
[8, 66]   Βοιωτοὺς πανστρατιῇ ἑπομένους πλὴν Θεσπιέων  καὶ   Πλαταιέων, καὶ μάλα Καρυστίους τε
[8, 16]   Ξέρξεω στρατὸς ὑπὸ μεγάθεός τε  καὶ   πλήθεος αὐτὸς ὑπ᾽ ἑωυτοῦ ἔπιπτε,
[8, 71]   τὸ ἔργον· καὶ γὰρ λίθοι  καὶ   πλίνθοι καὶ ξύλα καὶ φορμοὶ
[8, 107]   τῆς στρατιῆς διαλέγειν τοὺς βούλεται,  καὶ   ποιέειν τοῖσι λόγοισι τὰ ἔργα
[8, 112]   ἐπάξει τὴν στρατιὴν τῶν Ἑλλήνων  καὶ   πολιορκέων ἐξαιρήσει. (λέγων ταῦτα συνέλεγε
[8, 61]   τε ἐδήλου λόγῳ ὡς εἴη  καὶ   πόλις καὶ γῆ μέζων
[8, 74]   μέσον. σύλλογός τε δὴ ἐγίνετο  καὶ   πολλὰ ἐλέγετο τῶν αὐτῶν, οἳ
[8, 109]   (καὶ αὐτὸς ἤδη πολλοῖσι παρεγενόμην  καὶ   πολλῷ πλέω ἀκήκοα τοιάδε γενέσθαι,
[8, 77]   Ἑλλάδος ἦμαρ εὐρύοπα Κρονίδης ἐπάγει  καὶ   πότνια Νίκη. ἐς τοιαῦτα μὲν
[8, 57]   τὰς νέας πρὸς τὸν Ἰσθμὸν  καὶ   πρὸ τῆς Πελοποννήσου ναυμαχέειν, εἶπε
[8, 68]   ἔχῃς πρὸς γῇ μένων  καὶ   προβαίνων ἐς τὴν Πελοπόννησον, εὐπετέως
[8, 1]   ἑπτά· ὑπὸ δὲ ἀρετῆς τε  καὶ   προθυμίης Πλαταιέες ἄπειροι τῆς ναυτικῆς
[8, 41]   ἱρείης, μᾶλλόν τι οἱ Ἀθηναῖοι  καὶ   προθυμότερον ἐξέλιπον τὴν πόλιν, ὡς
[8, 135]   ὡς ἀπογραψομένους τὰ θεσπιέειν ἔμελλε,  καὶ   πρόκατε τὸν πρόμαντιν βαρβάρῳ γλώσσῃ
[8, 65]   κονιορτὸν ὅτεων κοτὲ εἴη ἀνθρώπων,  καὶ   πρόκατε φωνῆς ἀκούειν, καί οἱ
[8, 112]   τῶν αὐτῶν ἀγγέλων, χρεώμενος τοῖσι  καὶ   πρὸς βασιλέα ἐχρήσατο, λέγων ὡς
[8, 29]   ἡμῖν ἐστι τῆς γῆς ἐστερῆσθαι  καὶ   πρὸς ἠνδραποδίσθαι ὑμέας. ἡμεῖς μέντοι
[8, 60]   αὐτοῦ τε μένων προναυμαχήσεις Πελοποννήσου  καὶ   πρὸς τῷ Ἰσθμῷ, οὐδὲ σφέας,
[8, 20]   ἐν τοῖσι τότε παρεοῦσί τε  καὶ   προσδοκίμοισι κακοῖσι παρῆν σφι συμφορῇ
[8, 90]   τὴν πόλιν. πρὸς δέ τι  καὶ   προσεβάλετο φίλος ἐὼν Ἀριαράμνης ἀνὴρ
[8, 126]   Φαρνάκεος ἀνὴρ ἐν Πέρσῃσι λόγιμος  καὶ   πρόσθε ἐών, ἐκ δὲ τῶν
[8, 52]   ἄλλα τε ἀντεμηχανῶντο καὶ δὴ  καὶ   προσιόντων τῶν βαρβάρων πρὸς τὰς
[8, 8]   ἐν νόῳ μὲν εἶχε ἄρα  καὶ   πρότερον αὐτομολήσειν ἐς τοὺς Ἕλληνας,
[8, 110]   Ἀθηναῖοι δὲ ἐπείθοντο· ἐπειδὴ γὰρ  καὶ   πρότερον δεδογμένος εἶναι σοφὸς ἐφάνη
[8, 100]   λόγον τῶν ἐποίησαν νῦν τε  καὶ   πρότερον εἶναι σοὺς δούλους. μάλιστα
[8, 119]   θάλασσαν. ἀλλ᾽ μέν, ὡς  καὶ   πρότερόν μοι εἴρηται, ὁδῷ χρεώμενος
[8, 6]   οἱ βάρβαροι, πυθόμενοι μὲν ἔτι  καὶ   πρότερον περὶ τὸ Ἀρτεμίσιον ναυλοχέειν
[8, 128]   τοξεύματος παρὰ τὰς γλυφίδας περιειλίξαντες  καὶ   πτερώσαντες τὸ βυβλίον ἐτόξευον ἐς
[8, 67]   νέας, ἐθέλων σφι συμμῖξαί τε  καὶ   πυθέσθαι τῶν ἐπιπλεόντων τὰς γνώμας.
[8, 105]   ἁλόντα γὰρ αὐτὸν ὑπὸ πολεμίων  καὶ   πωλεόμενον ὠνέεται Πανιώνιος ἀνὴρ Χῖος,
[8, 12]   τῆς ναυμαχίης ὄμβρος τε λάβρος  καὶ   ῥεύματα ἰσχυρὰ ἐς θάλασσαν ὁρμημένα
[8, 113]   τὴν χιλίην, καὶ Μήδους τε  καὶ   Σάκας καὶ Βακτρίους τε καὶ
[8, 60]   τε κερδανέομεν περιεοῦσι καὶ Αἰγίνῃ  καὶ   Σαλαμῖνι, ἐν τῇ ἡμῖν καὶ
[8, 65]   ἔπεα ταῦτα, ἀποβαλέεις τὴν κεφαλήν,  καὶ   σε οὔτε ἐγὼ δυνήσομαι ῥύσασθαι
[8, 48]   Λακεδαίμονος δύο παρείχοντο, Σίφνιοι δὲ  καὶ   Σερίφιοι Ἴωνες ἐόντες ἀπ᾽ Ἀθηνέων
[8, 48]   ἐστρατεύοντο, Μήλιοι δὲ καὶ Σίφνιοι  καὶ   Σερίφιοι πεντηκοντέρους· Μήλιοι μὲν γένος
[8, 46]   πεντηκόντερον, ἐόντες συναμφότεροι οὗτοι Δρύοπες.  καὶ   Σερίφιοί τε καὶ Σίφνιοι καὶ
[8, 110]   αὐτὸς ἐνετείλατο βασιλέι φράσαι· τῶν  καὶ   Σίκιννος οἰκέτης αὖτις ἐγένετο·
[8, 46]   οὗτοι Δρύοπες. καὶ Σερίφιοί τε  καὶ   Σίφνιοι καὶ Μήλιοι ἐστρατεύοντο· οὗτοι
[8, 48]   τριήρεας παρεχόμενοι ἐστρατεύοντο, Μήλιοι δὲ  καὶ   Σίφνιοι καὶ Σερίφιοι πεντηκοντέρους· Μήλιοι
[8, 12]   ἄπλετον διὰ πάσης τῆς νυκτὸς  καὶ   σκληραὶ βρονταὶ ἀπὸ τοῦ Πηλίου·
[8, 110]   δὲ τῶν συμμάχων πάντων ἄριστος  καὶ   σοφώτατος, φράσοντά τοι ὅτι Θεμιστοκλέης
[8, 109]   καὶ τις οἰκίην τε ἀναπλασάσθω  καὶ   σπόρου ἀνακῶς ἐχέτω, παντελέως ἀπελάσας
[8, 4]   πολλὰς καταχθείσας ἐς τὰς Ἀφέτας  καὶ   στρατιῆς ἅπαντα πλέα, ἐπεὶ αὐτοῖσι
[8, 144]   καὶ τὰ οἰκήματα ἐμπεπρησμένα τε  καὶ   συγκεχωσμένα, τοῖσι ἡμέας ἀναγκαίως ἔχει
[8, 71]   (ἱζόμενοι δὲ ἐν τῷ Ἰσθμῷ  καὶ   συγχώσαντες τὴν Σκιρωνίδα ὁδόν, μετὰ
[8, 16]   ~ἐνθεῦτεν οἱ Ἕλληνες ἐπανέπλεόν τε  καὶ   συνέμισγον. ἐν ταύτῃ τῇ ναυμαχίῃ
[8, 87]   ἔδοξέ οἱ τόδε ποιῆσαι, τὸ  καὶ   συνήνεικε ποιησάσῃ. διωκομένη γὰρ ὑπὸ
[8, 90]   ὑπερλυπεόμενός τε καὶ πάντας αἰτιώμενος,  καὶ   σφεων ἐκέλευσε τὰς κεφαλὰς ἀποταμεῖν,
[8, 143]   ἔχων ἐνέπρησε τούς τε οἴκους  καὶ   τὰ ἀγάλματα. (σύ τε τοῦ
[8, 121]   δὲ τοῦτο διεδάσαντο τὴν ληίην  καὶ   τὰ ἀκροθίνια ἀπέπεμψαν ἐς Δελφούς,
[8, 60]   Μέγαρα καὶ Αἴγιναν, ἤν περ  καὶ   τὰ ἄλλα εὐτυχήσωμεν. ἅμα δὲ
[8, 60]   τὴν Πελοπόννησον. (ἢν δέ γε  καὶ   τὰ ἐγὼ ἐλπίζω γένηται καὶ
[8, 140]   τῆς Ξέρξεω στρατηλασίης τὸ πλῆθος  καὶ   τὰ ἔργα, πυνθάνεσθε δὲ καὶ
[8, 142]   οἱ σύμμαχοι ἐπαγγέλλονται γυναῖκάς τε  καὶ   τὰ ἐς πόλεμον ἄχρηστα οἰκετέων
[8, 109]   ἀτάσθαλον· ὃς τά τε ἱρὰ  καὶ   τὰ ἴδια ἐν ὁμοίῳ ἐποιέετο,
[8, 62]   τε ἐστὶ ἐκ παλαιοῦ ἔτι,  καὶ   τὰ λόγια λέγει ὑπ᾽ ἡμέων
[8, 12]   τοῦ Πηλίου· οἱ δὲ νεκροὶ  καὶ   τὰ ναυήγια ἐξεφέποντο ἐς τὰς
[8, 144]   μέγιστα τῶν θεῶν τὰ ἀγάλματα  καὶ   τὰ οἰκήματα ἐμπεπρησμένα τε καὶ
[8, 27]   τοὺς, ἀρίστους, αὐτούς τε τούτους  καὶ   τὰ ὅπλα αὐτῶν, νυκτὸς ἐπεθήκατο
[8, 115]   τῶν δενδρέων τὸν φλοιὸν περιλέποντες  καὶ   τὰ φύλλα καταδρέποντες κατήσθιον, ὁμοίως
[8, 136]   τῶν Ἑλληνικῶν. τάχα δ᾽ ἂν  καὶ   τὰ χρηστήρια ταῦτά οἱ προλέγοι,
[8, 84]   εἶναι τὴν ἄρξασαν. λέγεται δὲ  καὶ   τάδε, ὡς φάσμα σφι γυναικὸς
[8, 67]   τῶν ἐθνέων τῶν σφετέρων τύραννοι  καὶ   ταξίαρχοι ἀπὸ τῶν νεῶν, καὶ
[8, 110]   Ἕλληνας τὰς νέας βουλομένους διώκειν  καὶ   τὰς ἐν Ἑλλησπόντῳ γεφύρας λύειν.
[8, 108]   τὸν στρατὸν τὸν πεζὸν ἤλπιζον  καὶ   τὰς νέας εἶναι περὶ Φάληρον,
[8, 15]   τάς τε ναυμαχίας γίνεσθαι ταύτας  καὶ   τὰς πεζομαχίας τὰς ἐν Θερμοπύλῃσι.
[8, 8]   τήν τε ναυηγίην ὡς γένοιτο,  καὶ   τὰς περιπεμφθείσας τῶν νεῶν περὶ
[8, 91]   θορύβῳ ἐκεράιζον τάς τε ἀντισταμένας  καὶ   τὰς φευγούσας τῶν νεῶν, οἱ
[8, 127]   τοὺς Ὀλυνθίους ἀπίστασθαι ἀπὸ βασιλέος,  καὶ   ταύτην ἐπολιόρκεε· εἶχον δὲ αὐτὴν
[8, 40]   περὶ πλείστου τε ποιευμένους περιεῖναι  καὶ   ταύτην ἔχοντας ἐν φυλακῇ, τὰ
[8, 33]   κατὰ δὲ Χαράδραν καὶ Ἔρωχον  καὶ   Τεθρώνιον καὶ Ἀμφίκαιαν καὶ Νέωνα
[8, 97]   ἵνα ἀντί τε σχεδίης ἔωσι  καὶ   τείχεος, ἀρτέετό τε ἐς πόλεμον
[8, 64]   μὲν ἐκ Σαλαμῖνος Αἴαντά τε  καὶ   Τελαμῶνα ἐπεκαλέοντο, ἐπὶ δὲ Αἰακὸν
[8, 115]   πόρον τῆς διαβάσιος ἐν πέντε  καὶ   τεσσεράκοντα ἡμέρῃσι, ἀπάγων τῆς στρατιῆς
[8, 64]   ἐγένετο ἔν τε τῇ γῇ  καὶ   τῇ θαλάσσῃ. (ἔδοξε δέ σφι
[8, 65]   ἀνὰ πάντα ἔτεα τῇ Μητρὶ  καὶ   τῇ Κούρῃ, καὶ αὐτῶν τε
[8, 82]   νηὶ τῇ αὐτομολησάσῃ ἐς Σαλαμῖνα  καὶ   τῇ πρότερον ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον τῇ
[8, 65]   Πελοπόννησον, κίνδυνος αὐτῷ τε βασιλέι  καὶ   τῇ στρατιῇ τῇ ἐν τῇ
[8, 113]   καὶ Ἰνδούς, καὶ τὸν πεζὸν  καὶ   τὴν ἄλλην ἵππον. (ταῦτα μὲν
[8, 138]   ὁρμώμενοι, ὡς ταύτην ἔσχον, κατεστρέφοντο  καὶ   τὴν ἄλλην Μακεδονίην. ~ἀπὸ τούτου
[8, 106]   τὸν Πανιώνιον κομίσαι τὰ τέκνα  καὶ   τὴν γυναῖκα. (ὡς δὲ ἄρα
[8, 22]   δίκαια ἐπὶ τοὺς πατέρας στρατευόμενοι  καὶ   τὴν Ἑλλάδα καταδουλούμενοι. (ἀλλὰ μάλιστα
[8, 109]   γὰρ εὑρήκαμεν ἡμέας τε αὐτοὺς  καὶ   τὴν Ἑλλάδα, νέφος τοσοῦτο ἀνθρώπων
[8, 109]   τῶν θεῶν τὰ ἀγάλματα· ὃς  καὶ   τὴν θάλασσαν ἀπεμαστίγωσε πέδας τε
[8, 113]   τῶν ἄλλων Περσέων τοὺς θωρηκοφόρους  καὶ   τὴν ἵππον τὴν χιλίην, καὶ
[8, 76]   οἱ ἀμφὶ τὴν Κέον τε  καὶ   τὴν Κυνόσουραν τεταγμένοι, κατεῖχόν τε
[8, 118]   προσκυνέοντας ἐκπηδᾶν ἐς τὴν θάλασσαν,  καὶ   τὴν νέα ἐπικουφισθεῖσαν οὕτω δὴ
[8, 140]   καὶ τὰ ἔργα, πυνθάνεσθε δὲ  καὶ   τὴν νῦν παρ᾽ ἐμοὶ ἐοῦσαν
[8, 50]   πόλιν, αὐτῶν ἐκλελοιπότων ἐς Πελοπόννησον,  καὶ   τὴν Πλαταιέων ὡσαύτως, ἧκέ τε
[8, 90]   γραμματισταὶ ἀνέγραφον πατρόθεν τὸν τριήραρχον  καὶ   τὴν πόλιν. πρὸς δέ τι
[8, 130]   ἐκ Σαλαμῖνος καὶ βασιλέα τε  καὶ   τὴν στρατιὴν ἐκ Χερσονήσου διεπόρθμευσε
[8, 65]   καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων μυεῖται·  καὶ   τὴν φωνὴν τῆς ἀκούεις ἐν
[8, 66]   μάλα Καρυστίους τε καὶ Ἀνδρίους  καὶ   Τηνίους τε καὶ τοὺς λοιποὺς
[8, 53]   ἀκροπόλιος, ὄπισθε δὲ τῶν πυλέων  καὶ   τῆς ἀνόδου, τῇ δὴ οὔτε
[8, 43]   ἐξ Ἐρινεοῦ τε καὶ Πίνδου  καὶ   τῆς Δρυοπίδος ὕστατα ὁρμηθέντες. οἱ
[8, 23]   τὴν πόλιν ἔσχον τῶν Ἱστιαιέων,  καὶ   τῆς Ἐλλοπίης μοίρης γῆς δὲ
[8, 109]   ἄνδρα ἕνα τῆς τε Ἀσίης  καὶ   τῆς Εὐρώπης βασιλεῦσαι ἐόντα ἀνόσιόν
[8, 120]   Ἑλλησπόντου μᾶλλον τοῦ Στρυμόνος  καὶ   τῆς Ἠιόνος, ὅθεν δή μιν
[8, 76]   Ψυττάλειαν, μεταξὺ Σαλαμῖνός τε κειμένην  καὶ   τῆς ἠπείρου, πολλοὺς τῶν Περσέων
[8, 41]   προθυμότερον ἐξέλιπον τὴν πόλιν, ὡς  καὶ   τῆς θεοῦ ἀπολελοιπυίης τὴν ἀκρόπολιν.
[8, 129]   λέγουσι Ποτιδαιῆται τῆς τε ῥηχίης  καὶ   τῆς πλημμυρίδος καὶ τοῦ Περσικοῦ
[8, 65]   παραινέειν, ἐκ δὲ τοῦ κονιορτοῦ  καὶ   τῆς φωνῆς γενέσθαι νέφος καὶ
[8, 66]   ἀπολομένοισι καὶ τοῖσι ἐν Θερμοπύλῃσι  καὶ   τῇσι ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ ναυμαχίῃσι τούσδε
[8, 66]   τὰς Ἀθήνας, κατά τε ἤπειρον  καὶ   τῇσι νηυσὶ ἀπικόμενοι, ἐπί
[8, 74]   τοῦ παντὸς ἤδη δρόμου θέοντες  καὶ   τῇσι νηυσὶ οὐκ ἐλπίζοντες ἐλλάμψεσθαι·
[8, 120]   δωρησάμενος αὐτοὺς ἀκινάκῃ τε χρυσέῳ  καὶ   τιήρῃ χρυσοπάστῳ. καὶ ὡς αὐτοὶ
[8, 109]   αὐτῶν ἐπιμεληθῆναι καὶ τῶν οἰκετέων,  καὶ   τις οἰκίην τε ἀναπλασάσθω καὶ
[8, 129]   τοῦ Ποσειδέωνος ἐς τὸν νηὸν  καὶ   τὸ ἄγαλμα τὸ ἐν τῷ
[8, 15]   νέας οὕτω σφι ὀλίγας λυμαίνεσθαι,  καὶ   τὸ ἀπὸ Ξέρξεω δειμαίνοντες, οὐκ
[8, 11]   εἷλε ἀνὴρ Ἀθηναῖος Λυκομήδης Αἰσχραίου,  καὶ   τὸ ἀριστήιον ἔλαβε οὗτος. (τοὺς
[8, 114]   αἰτέειν δίκας τοῦ Λεωνίδεω φόνου  καὶ   τὸ διδόμενον ἐξ ἐκείνου δέκεσθαι.
[8, 115]   Παιονίης καὶ ἐν Μακεδονίῃ. (ἔνθα  καὶ   τὸ ἱρὸν ἅρμα καταλιπὼν τοῦ
[8, 19]   βαρβάρου τό τε Ἰωνικὸν φῦλον  καὶ   τὸ Καρικόν, οἷοί τε εἴησαν
[8, 27]   ἀπὸ δὲ τοῦ ὑστάτου τρώματος  καὶ   τὸ κάρτα. (ἐσβαλόντες γὰρ πανστρατιῇ
[8, 73]   κατὰ χώρην ἵδρυται νῦν τε  καὶ   τὸ πάλαι οἴκεον, Ἀρκάδες τε
[8, 142]   Ἀθηναίους οὐδαμῶς ἀνασχετόν, οἵτινες αἰεὶ  καὶ   τὸ πάλαι φαίνεσθε πολλοὺς ἐλευθερώσαντες
[8, 13]   ὅσῳ ἐν πελάγεϊ φερομένοισι ἐπέπιπτε,  καὶ   τὸ τέλος σφι ἐγίνετο ἄχαρι.
[8, 88]   αὐτῇ συνήνεικε ἐς εὐτυχίην γενόμενα,  καὶ   τὸ τῶν ἐκ τῆς Καλυνδικῆς
[8, 13]   δὴ πλέουσι αὐτοῖσι χειμών τε  καὶ   τὸ ὕδωρ ἐπεγίνετο ἐοῦσι κατὰ
[8, 60]   τε καὶ γυναῖκες. καὶ μὲν  καὶ   τόδε ἐν αὐτοῖσι ἔνεστι, τοῦ
[8, 90]   νηυσὶ φευγούσῃσι περιέπιπτον. ~ἐγένετο δὲ  καὶ   τόδε ἐν τῷ θορύβῳ τούτῳ.
[8, 68]   προσδηλήσηται. πρὸς δὲ, βασιλεῦ,  καὶ   τόδε ἐς θυμὸν βάλευ, ὡς
[8, 120]   ἐς τὴν Ἀσίην. ~μέγα δὲ  καὶ   τόδε μαρτύριον· φαίνεται γὰρ Ξέρξης
[8, 68]   ἄριστα ἐς πρήγματα τὰ σά.  καὶ   τοι τάδε λέγω, φείδεο τῶν
[8, 66]   ὑπὸ τοῦ χειμῶνος αὐτῶν ἀπολομένοισι  καὶ   τοῖσι ἐν Θερμοπύλῃσι καὶ τῇσι
[8, 5]   δὴ πάντες δώροισι ἀναπεπεισμένοι ἦσαν  καὶ   τοῖσι Εὐβοεῦσι ἐκεχάριστο, αὐτός τε
[8, 143]   συμμάχοισι πίσυνοί μιν ἐπέξιμεν ἀμυνόμενοι  καὶ   τοῖσι ἥρωσι, τῶν ἐκεῖνος οὐδεμίαν
[8, 65]   ἰὸν ἐς τιμωρίην Ἀθηναίοισί τε  καὶ   τοῖσι συμμάχοισι. (καὶ ἢν μέν
[8, 11]   τριήκοντα νέας αἱρέουσι τῶν βαρβάρων  καὶ   τὸν Γόργου τοῦ Σαλαμινίων βασιλέος
[8, 123]   Ποσειδέωνος τῷ βωμῷ, τὸν πρῶτον  καὶ   τὸν δεύτερον κρίνοντες ἐκ πάντων,
[8, 118]   εἴ τις ἐστί σφι σωτηρίη,  (καὶ   τὸν εἶπαι δέσποτα, οὐκ ἔστι
[8, 88]   καὶ νέα τῶν πολεμίων κατέδυσε;  καὶ   τὸν ἐπειρέσθαι εἰ ἀληθέως ἐστὶ
[8, 113]   καὶ Βακτρίους τε καὶ Ἰνδούς,  καὶ   τὸν πεζὸν καὶ τὴν ἄλλην
[8, 85]   τὸ πρὸς τὴν ἠῶ τε  καὶ   τὸν Πειραιέα. ἐθελοκάκεον μέντοι αὐτῶν
[8, 21]   ἐσήμαινε τὰ γεγονότα περὶ Λεωνίδην  καὶ   τὸν στρατὸν αὐτοῦ. οἳ δὲ
[8, 132]   Σπάρτην τε ἀπίκοντο καὶ δὴ  καὶ   τότε ἐς τὴν Αἴγιναν, τῶν
[8, 33]   ἀναθήμασι πολλοῖσι κατεσκευασμένον· ἦν δὲ  καὶ   τότε καὶ νῦν ἔτι χρηστήριον
[8, 46]   σπεύσαντος, ἀνδρὸς τῶν ἀστῶν δοκίμου  καὶ   τότε τριηραρχέοντος. Νάξιοι δὲ εἰσὶ
[8, 9]   ποιήσασθαι βουλόμενοι τῆς τε μάχης  καὶ   τοῦ διεκπλόου. ~ὁρῶντες δὲ σφέας
[8, 129]   τε ῥηχίης καὶ τῆς πλημμυρίδος  καὶ   τοῦ Περσικοῦ πάθεος γενέσθαι τόδε,
[8, 36]   τὴν πόλιν, πλὴν ἑξήκοντα ἀνδρῶν  καὶ   τοῦ προφήτεω. ~ἐπεὶ δὲ ἀγχοῦ
[8, 52]   ἐς τὸ ἔσχατον κακοῦ ἀπιγμένοι  καὶ   τοῦ φράγματος προδεδωκότος· (οὐδὲ λόγους
[8, 12]   σφέας ἔκ τε τῆς ναυηγίης  καὶ   τοῦ χειμῶνος τοῦ γενομένου κατὰ
[8, 73]   δὲ ὑπό τε Ἀργείων ἀρχόμενοι  καὶ   τοῦ χρόνου, ἐόντες Ὀρνεῆται καὶ
[8, 41]   τε βουλόμενοι ὑπηρετέειν καὶ δὴ  καὶ   τοῦδε εἵνεκα οὐκ ἥκιστα. λέγουσι
[8, 64]   Τελαμῶνα ἐπεκαλέοντο, ἐπὶ δὲ Αἰακὸν  καὶ   τοὺς ἄλλους Αἰακίδας νέα ἀπέστελλον
[8, 94]   ἀποστρέψαντα τὴν νέα αὐτόν τε  καὶ   τοὺς ἄλλους ἐπ᾽ ἐξεργασμένοισι ἐλθεῖν
[8, 101]   ἄλλους τούς τε συμβούλους Περσέων  καὶ   τοὺς δορυφόρους, ἔλεξε Ξέρξης τάδε.
[8, 25]   πάντας Λακεδαιμονίους καὶ Θεσπιέας, ὁρῶντες  καὶ   τοὺς εἵλωτας. (οὐ μὲν οὐδ᾽
[8, 61]   δὴ Θεμιστοκλέης κεῖνόν τε  καὶ   τοὺς Κορινθίους πολλά τε καὶ
[8, 66]   καὶ Ἀνδρίους καὶ Τηνίους τε  καὶ   τοὺς λοιποὺς νησιώτας πάντας, πλὴν
[8, 135]   τὸν πρόμαντιν βαρβάρῳ γλώσσῃ χρᾶν.  (καὶ   τοὺς μὲν ἑπομένους τῶν Θηβαίων
[8, 75]   ναυμαχέοντας τοὺς τὰ ὑμέτερα φρονέοντας  καὶ   τοὺς μή” ~ὃ μὲν ταῦτά
[8, 41]   τις δύναται σώζειν τέκνα τε  καὶ   τοὺς οἰκέτας. ἐνθαῦτα οἱ μὲν
[8, 4]   ἔστ᾽ ἂν αὐτοὶ τέκνα τε  καὶ   τοὺς οἰκέτας ὑπεκθέωνται. ὡς δ᾽
[8, 127]   ἐπολιόρκεε τὴν Ποτίδαιαν. ὑποπτεύσας δὲ  καὶ   τοὺς Ὀλυνθίους ἀπίστασθαι ἀπὸ βασιλέος,
[8, 88]   ἀληθέως ἐστὶ Ἀρτεμισίης τὸ ἔργον,  καὶ   τοὺς φάναι, σαφέως τὸ ἐπίσημον
[8, 37]   γενομένου τέρεος. θῶμα μὲν γὰρ  καὶ   τοῦτο κάρτα ἐστί, ὅπλα ἀρήια
[8, 33]   καὶ νῦν ἔτι χρηστήριον αὐτόθι.  καὶ   τοῦτο τὸ ἱρὸν συλήσαντες ἐνέπρησαν.
[8, 13]   θάλασσαν ὁρμημένα βρονταί τε σκληραί.  ~καὶ   τούτοισι μὲν τοιαύτη νὺξ
[8, 105]   τούτου τὴν ζόην, καὶ δὴ  καὶ   τοῦτον. καὶ οὐ γὰρ τὰ
[8, 124]   σοφίης δὲ καὶ δεξιότητος Θεμιστοκλέι  καὶ   τούτῳ στέφανον ἐλαίης· ἐδωρήσαντό τέ
[8, 111]   φιλοχωρέειν, πενίην τε καὶ ἀμηχανίην,  καὶ   τούτων τῶν θεῶν ἐπηβόλους ἐόντας
[8, 115]   ἑκάστοτε γίνοιτο ἐλαύνων, μελεδαίνειν τε  καὶ   τρέφειν, ἐν Θεσσαλίῃ τε τινὰς
[8, 82]   τοῖσι Ἕλλησι ἐς τὰς ὀγδώκοντα  καὶ   τριηκοσίας νέας· δύο γὰρ δὴ
[8, 121]   θεοῖσι ἐξεῖλον ἀκροθίνια ἄλλα τε  καὶ   τριήρεας τρεῖς Φοινίσσας, τὴν μὲν
[8, 33]   Ἀμφίκαιαν καὶ Νέωνα καὶ Πεδιέας  καὶ   Τριτέας καὶ Ἐλάτειαν καὶ Ὑάμπολιν
[8, 72]   Κορίνθιοι καὶ Ἐπιδαύριοι καὶ Φλιάσιοι  καὶ   Τροιζήνιοι καὶ Ἑρμιονέες. οὗτοι μὲν
[8, 127]   πόλιν παραδιδοῖ Κριτοβούλῳ Τορωναίῳ ἐπιτροπεύειν  καὶ   τῷ Χαλκιδικῷ γένεϊ, καὶ οὕτω
[8, 115]   κατήσθιον, ὁμοίως τῶν τε ἡμέρωι  καὶ   τῶν ἀγρίων, καὶ ἔλειπον οὐδέν·
[8, 65]   καὶ αὐτῶν τε βουλόμενος  καὶ   τῶν ἄλλων Ἑλλήνων μυεῖται· καὶ
[8, 128]   ἐπὶ τοὺς στρατηγούς· παρῆν δὲ  καὶ   τῶν ἄλλων Παλληναίων συμμαχίν. (τοῖσι
[8, 89]   καὶ ὀνομαστοὶ Περσέων καὶ Μήδων  καὶ   τῶν ἄλλων συμμάχων, ὀλίγοι δὲ
[8, 115]   τὴν ἐκ τῆς γῆς ἀναφυομένην  καὶ   τῶν δενδρέων τὸν φλοιὸν περιλέποντες
[8, 22]   μέσου ἡμῖν ἕζεσθε καὶ αὐτοὶ  καὶ   τῶν Καρῶν δέεσθε τὰ αὐτὰ
[8, 76]   μάλιστα ἐξοισομένων τῶν τε ἀνδρῶν  καὶ   τῶν ναυηγίων (ἐν γὰρ δὴ
[8, 18]   ναυμαχίης ἀπηλλάχθησαν, τῶν μὲν νεκρῶν  καὶ   τῶν ναυηγίων ἐπεκράτεον, τρηχέως δὲ
[8, 22]   Ξέρξην, ἀπίστους ποιήσῃ τοὺς Ἴωνας  καὶ   τῶν ναυμαχιέων αὐτοὺς ἀπόσχῃ. ~Θεμιστοκλέης
[8, 109]   καταμείναντας ἡμέων τε αὐτῶν ἐπιμεληθῆναι  καὶ   τῶν οἰκετέων, καὶ τις οἰκίην
[8, 33]   Πεδιέας καὶ Τριτέας καὶ Ἐλάτειαν  καὶ   Ὑάμπολιν καὶ Παραποταμίους καὶ Ἄβας,
[8, 117]   καὶ οὐδένα τε κόσμον ἐμπιπλάμενοι  καὶ   ὕδατα μεταβάλλοντες ἀπέθνησκον τοῦ στρατοῦ
[8, 46]   νησιωτέων τῷ βαρβάρῳ γῆν τε  καὶ   ὕδωρ. ~οὗτοι μὲν ἅπαντες ἐντὸς
[8, 144]   ἐπιθρέψαι ἐθέλειν ἡμέων τοὺς οἰκέτας.  (καὶ   ὑμῖν μὲν χάρις ἐκπεπλήρωται,
[8, 29]   ἀντ᾽ αὐτῶν πεντήκοντα τάλαντα ἀργυρίου,  καὶ   ὑμῖν ὑποδεκόμεθα τὰ ἐπιόντα ἐπὶ
[8, 72]   οὗτοι μὲν ἦσαν οἱ βοηθήσαντες  καὶ   ὑπεραρρωδέοντες τῇ Ἑλλάδι κινδυνευούσῃ· τοῖσι
[8, 94]   συνέμισγον αἱ νέες, ἐκπλαγέντα τε  καὶ   ὑπερδείσαντα, τὰ ἱστία ἀειράμενον οἴχεσθαι
[8, 102]   Μαρδόνιον δέ, εἰ ἐθέλει τε  καὶ   ὑποδέκεται ταῦτα ποιήσειν, αὐτοῦ καταλιπεῖν
[8, 137]   ἐσῆλθε αὐτίκα ὡς εἴη τέρας  καὶ   φέροι μέγα τι. καλέσας δὲ
[8, 69]   ποιέεσθαι· οἳ δὲ ἀγαιόμενοί τε  καὶ   φθονέοντες αὐτῇ, ἅτε ἐν πρώτοισι
[8, 106]   δὲ ἔλεγε πρὸς αὐτὸν πολλοὺς  καὶ   φιλίους λόγους, πρῶτα μέν οἱ
[8, 143]   Ἀθηναίων παθεῖν ἐόντα πρόξεινόν τε  καὶ   φίλον” ~πρὸς μὲν Ἀλέξανδρον ταῦτα
[8, 72]   Ἠλεῖοι καὶ Κορίνθιοι καὶ Ἐπιδαύριοι  καὶ   Φλιάσιοι καὶ Τροιζήνιοι καὶ Ἑρμιονέες.
[8, 71]   λίθοι καὶ πλίνθοι καὶ ξύλα  καὶ   φορμοὶ ψάμμου πλήρεες ἐσεφέροντο, καὶ
[8, 7]   περιλάβοιεν οἳ μὲν ταύτῃ ἀπικόμενοι  καὶ   φράξαντες αὐτῶν τὴν ὀπίσω φέρουσαν
[8, 85]   πλὴν Θεομήστορός τε τοῦ Ἀνδροδάμαντος  καὶ   Φυλάκου τοῦ Ἱστιαίου, Σαμίων ἀμφοτέρων.
[8, 31]   κείμενος μεταξὺ τῆς τε Μηλίδος  καὶ   Φωκίδος χώρης, περ ἦν
[8, 1]   νέας παρείχοντο, Μεγαρέες δὲ εἴκοσι.  (καὶ   Χαλκιδέες ἐπλήρουν εἴκοσι, Ἀθηναίων σφι
[8, 140]   ὑπὲρ ἄνθρωπον βασιλέος ἐστὶ  καὶ   χεὶρ ὑπερμήκης. (ἢν ὦν μὴ
[8, 75]   ὡς ἐπεδέκοντο οἱ Θεσπιέες πολιήτας,  καὶ   χρήμασι ὄλβιον. (ὃς τότε πλοίῳ
[8, 129]   γίνεται ἄμπωτις τῆς θαλάσσης μεγάλη  καὶ   χρόνον ἐπὶ πολλόν. ἰδόντες δὲ
[8, 85]   Φύλακος δὲ εὐεργέτης βασιλέος ἀνεγράφη  καὶ   χώρῃ ἐδωρήθη πολλῇ. οἱ δ᾽
[8, 113]   Πέρσας αἱρέετο, ἄνδρας στρεπτοφόρους τε  καὶ   ψελιοφόρους, ἐπὶ δὲ Μήδους· οὗτοι
[8, 84]   ἄλλοι Ἕλληνες ἐπὶ πρύμνην ἀνεκρούοντο  καὶ   ὤκελλον τὰς νέας, Ἀμεινίης δὲ
[8, 120]   τε χρυσέῳ καὶ τιήρῃ χρυσοπάστῳ.  καὶ   ὡς αὐτοὶ λέγουσι Ἀβδηρῖται, λέγοντες
[8, 138]   τι χρῆμα ποιήσειε παῖς  καὶ   ὡς σὺν νόῳ κείνων
[8, 2]   ἐπ᾽ Ἀρτεμίσιον, εἴρηται δέ μοι  καὶ   ὡς τὸ πλῆθος ἕκαστοι τῶν
[8, 130]   τοὺς πολεμίους ποιέειν, ἅμα δὲ  καὶ   ὠτακούστεον ὅκῃ πεσέεται τὰ Μαρδονίου




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 2/02/2006