Livre, chapitre |
[8, 142] |
ὑμετέρης
ἀρχῆθεν
ὁ
ἀγὼν
ἐγένετο,
|
νῦν |
δὲ
φέρει
καὶ
ἐς
πᾶσαν |
[8, 144] |
ἂν
ἔχωμεν,
οὐδὲν
λυπέοντες
ὑμέας.
|
νῦν |
δέ,
ὡς
οὕτω
ἐχόντων,
στρατιὴν |
[8, 43] |
τε
καὶ
Μηλιέων
ἐκ
τῆς
|
νῦν |
Δωρίδος
καλεομένης
χώρης
ἐξαναστάντες.
~οὗτοι |
[8, 22] |
ποιῆσαι,
ὑμεῖς
δὲ
ἔτι
καὶ
|
νῦν |
ἐκ
τοῦ
μέσου
ἡμῖν
ἕζεσθε |
[8, 44] |
ἐπὶ
μὲν
Πελασγῶν
ἐχόντων
τὴν
|
νῦν |
Ἑλλάδα
καλεομένην
ἦσαν
Πελασγοί,
ὀνομαζόμενοι |
[8, 143] |
ὁδὸν
ἴῃ
τῇ
περ
καὶ
|
νῦν |
ἔρχεται,
μήκοτε
ὁμολογήσειν
ἡμέας
Ξέρξῃ· |
[8, 60] |
εἴχετο,
λέγων
τάδε.
(ἐν
σοὶ
|
νῦν |
ἐστὶ
σῶσαι
τὴν
Ἑλλάδα,
ἢν |
[8, 33] |
ἦν
δὲ
καὶ
τότε
καὶ
|
νῦν |
ἔτι
χρηστήριον
αὐτόθι.
καὶ
τοῦτο |
[8, 110] |
ἐν
Ἑλλησπόντῳ
γεφύρας
λύειν.
καὶ
|
νῦν |
κατ᾽
ἡσυχίην
πολλὴν
κομίζεο”
οἳ |
[8, 109] |
ἔχει
ἐς
τὸ
παρεὸν
ἡμῖν,
|
νῦν |
μὲν
ἐν
τῇ
Ἑλλάδι
καταμείναντας |
[8, 79] |
αὐτόπτης
τοι
λέγω
γενόμενος
ὅτι
|
νῦν |
οὐδ᾽
ἢν
θέλωσι
Κορίνθιοί
τε |
[8, 140] |
ἔργα,
πυνθάνεσθε
δὲ
καὶ
τὴν
|
νῦν |
παρ᾽
ἐμοὶ
ἐοῦσαν
δύναμιν·
ὥστε |
[8, 75] |
Ἕλληνες
δρησμὸν
βουλεύονται
καταρρωδηκότες,
καὶ
|
νῦν |
παρέχει
κάλλιστον
ὑμέας
ἔργων
ἁπάντων |
[8, 140] |
οὐδὲν
λέξω,
οὐ
γὰρ
ἂν
|
νῦν |
πρῶτον
ἐκμάθοιτε,
προσχρηίζω
δὲ
ὑμέων |
[8, 143] |
πειρῶ
ἀναπείθειν
οὔτε
ἡμεῖς
πεισόμεθα.
|
(νῦν |
τε
ἀπάγγελλε
Μαρδονίῳ
ὡς
Ἀθηναῖοι |
[8, 100] |
οὐ
δόντας
λόγον
τῶν
ἐποίησαν
|
νῦν |
τε
καὶ
πρότερον
εἶναι
σοὺς |
[8, 73] |
αὐτόχθονα
ἐόντα
κατὰ
χώρην
ἵδρυται
|
νῦν |
τε
καὶ
τὸ
πάλαι
οἴκεον, |
[8, 29] |
πλέον
αἰεί
κοτε
ὑμέων
ἐφερόμεθα·
|
νῦν |
τε
παρὰ
τῷ
βαρβάρῳ
τοσοῦτο |
[8, 101] |
τῆς
γενομένης
οὐκ
ἐῶσα
ποιέεσθαι,
|
νῦν |
τε
συμβούλευσον
ὁκότερα
ποιέων
ἐπιτύχω |
[8, 140] |
ἐξ
ἐκείνων
γενομένας
πάσας
μετίημι.
|
(νῦν |
τε
ὧδε
Μαρδόνιε
ποίεε·
τοῦτο |
[8, 140] |
γένηται.
(λέγω
δὲ
ὑμῖν
τάδε.
|
νῦν |
τί
μαίνεσθε
πόλεμον
βασιλέι
ἀειρόμενοι; |
[8, 118] |
ἀκούσαντα
ταῦτα
εἰπεῖν
ἄνδρες
Πέρσαι,
|
νῦν |
τις
διαδεξάτω
ὑμέων
βασιλέος
κηδόμενος· |