Livre, chapitre |
[8, 11] |
καὶ
τὸν
Γόργου
τοῦ
Σαλαμινίων
|
βασιλέος |
ἀδελφεὸν
Φιλάονα
τὸν
Χέρσιος,
λόγιμον |
[8, 85] |
τῶν
Περσέων,
Φύλακος
δὲ
εὐεργέτης
|
βασιλέος |
ἀνεγράφη
καὶ
χώρῃ
ἐδωρήθη
πολλῇ. |
[8, 137] |
προβάτων.
ἡ
δὲ
γυνὴ
τοῦ
|
βασιλέος |
αὐτὴ
τὰ
σιτία
σφι
ἔπεσσε· |
[8, 87] |
καὶ
αὐτοῦ
ἐπιπλέοντος
τοῦ
Καλυνδέων
|
βασιλέος |
Δαμασιθύμου.
(εἰ
μὲν
καί
τι |
[8, 24] |
τῶν
ἀνθρώπων,
οἳ
ἤλπισαν
τὴν
|
βασιλέος |
δύναμιν
ὑπερβαλέεσθαι”
~ταῦτα
ἐπαγγειλαμένου,
μετὰ |
[8, 10] |
πρῶτος
νέα
Ἀττικὴν
ἑλὼν
παρὰ
|
βασιλέος |
δῶρα
λάμψεται·
Ἀθηναίων
γὰρ
αὐτοῖσι |
[8, 44] |
ὀνομαζόμενοι
Κραναοί,
ἐπὶ
δὲ
Κέκροπος
|
βασιλέος |
ἐκλήθησαν
Κεκροπίδαι,
ἐκδεξαμένου
δὲ
Ἐρεχθέος |
[8, 26] |
δὲ
τούτους
ἐς
ὄψιν
τὴν
|
βασιλέος |
ἐπυνθάνοντο
οἱ
Πέρσαι
περὶ
τῶν |
[8, 96] |
φρύξουσι
τοῦτο
δὲ
ἔμελλε
ἀπελάσαντος
|
βασιλέος |
ἔσεσθαι.
~Ξέρξης
δὲ
ὡς
ἔμαθε |
[8, 140] |
γὰρ
δύναμις
ὑπὲρ
ἄνθρωπον
ἡ
|
βασιλέος |
ἐστὶ
καὶ
χεὶρ
ὑπερμήκης.
(ἢν |
[8, 75] |
Ἑλλήνων
(τυγχάνει
γὰρ
φρονέων
τὰ
|
βασιλέος |
καὶ
βουλόμενος
μᾶλλον
τὰ
ὑμέτερα |
[8, 127] |
καὶ
τοὺς
Ὀλυνθίους
ἀπίστασθαι
ἀπὸ
|
βασιλέος, |
καὶ
ταύτην
ἐπολιόρκεε·
εἶχον
δὲ |
[8, 55] |
ἐμπρήσιος
Ἀθηναίων
οἱ
θύειν
ὑπὸ
|
βασιλέος |
κελευόμενοι
ὡς
ἀνέβησαν
ἐς
τὸ |
[8, 118] |
Πέρσαι,
νῦν
τις
διαδεξάτω
ὑμέων
|
βασιλέος |
κηδόμενος·
ἐν
ὑμῖν
γὰρ
οἶκε |
[8, 140] |
λέγει.
ἐμοὶ
ἀγγελίη
ἥκει
παρὰ
|
βασιλέος |
λέγουσα
οὕτω”
Ἀθηναίοισι
τὰς
ἁμαρτάδας |
[8, 113] |
(οὗτος
γὰρ
οὐκ
ἔφη
λείψεσθαι
|
βασιλέος) |
μετὰ
δὲ
τῶν
ἄλλων
Περσέων |
[8, 85] |
ἐδωρήθη
πολλῇ.
οἱ
δ᾽
εὐεργέται
|
βασιλέος |
ὀροσάγγαι
καλέονται
περσιστί.
~περὶ
μέν |
[8, 69] |
ὡς
κακόν
τι
πεισομένης
πρὸς
|
βασιλέος, |
ὅτι
οὐκ
ἔα
ναυμαχίην
ποιέεσθαι· |
[8, 87] |
ἐς
θόρυβον
πολλὸν
ἀπίκετο
τὰ
|
βασιλέος |
πρήγματα,
ἐν
τούτῳ
τῷ
καιρῷ |
[8, 26] |
ὁ
Ἀρταβάνου
δειλίην
ὦφλε
πρὸς
|
βασιλέος. |
(πυνθανόμενος
γὰρ
τὸ
ἄεθλον
ἐὸν |
[8, 27] |
πολλοῖσι
ἔτεσι
πρότερον
ταύτης
τῆς
|
βασιλέος |
στρατηλασίης,
ἑσσώθησαν
ὑπὸ
τῶν
Φωκέων |
[8, 65] |
μέγα
τι
σίνος
ἔσται
τῇ
|
βασιλέος |
στρατιῇ·
τάδε
γὰρ
ἀρίδηλα,
ἐρήμου |
[8, 19] |
τινὰ
παλάμην,
τῇ
ἐλπίζοι
τῶν
|
βασιλέος |
συμμάχων
ἀποστήσειν
τοὺς
ἀρίστους.
(ταῦτα |
[8, 107] |
ἐγίνετο,
τῆς
δὲ
νυκτὸς
κελεύσαντος
|
βασιλέος |
τὰς
νέας
οἱ
στρατηγοὶ
ἐκ |
[8, 140] |
παρέχει
δὲ
ὑμῖν
κάλλιστα
καταλύσασθαι,
|
βασιλέος |
ταύτῃ
ὁρμημένου.
ἔστε
ἐλεύθεροι,
ἡμῖν |
[8, 118] |
ποιῆσαι
τοιόνδε·
ὅτι
μὲν
ἔσωσε
|
βασιλέος |
τὴν
ψυχήν,
δωρήσασθαι
χρυσέῃ
στεφάνῃ |
[8, 136] |
τοῦ
μητροπάτορος,
τῷ
δὴ
ἐκ
|
βασιλέος |
τῆς
Φρυγίης
ἐδόθη
Ἀλάβανδα
πόλις |