Livre, chapitre
[8, 144]	μὲν καὶ μέγιστα τῶν θεῶν	τὰ	ἀγάλματα καὶ τὰ οἰκήματα ἐμπεπρησμένα
[8, 109]	τε καὶ καταβάλλων τῶν θεῶν	τὰ	ἀγάλματα· ὃς καὶ τὴν θάλασσαν
[8, 143]	ἐνέπρησε τούς τε οἴκους καὶ	τὰ	ἀγάλματα. (σύ τε τοῦ λοιποῦ
[8, 76]	τοῖσι δὲ ὡς πιστὰ ἐγίνετο	τὰ	ἀγγελθέντα, τοῦτο μὲν ἐς τὴν
[8, 106]	τῶν ἑωυτοῦ παίδων τεσσέρων ἐόντων	τὰ	αἰδοῖα ἀποτάμνειν, ἀναγκαζόμενος δὲ ἐποίεε
[8, 32]	μὲν γὰρ τῶν Φωκέων ἐς	τὰ	ἄκρα τοῦ Παρνησοῦ ἀνέβησαν. ἔστι
[8, 121]	τοῦτο διεδάσαντο τὴν ληίην καὶ	τὰ	ἀκροθίνια ἀπέπεμψαν ἐς Δελφούς, ἐκ
[8, 122]	εἰ λελάβηκε πλήρεα καὶ ἀρεστὰ	τὰ	ἀκροθίνια. ὁ δὲ παρ᾽ Ἑλλήνων
[8, 40]	καὶ ταύτην ἔχοντας ἐν φυλακῇ,	τὰ	ἄλλα δὲ ἀπιέναι. ταῦτα πυνθανόμενοι
[8, 60]	καὶ Αἴγιναν, ἤν περ καὶ	τὰ	ἄλλα εὐτυχήσωμεν. ἅμα δὲ τῷ
[8, 102]	χαλεπὸν μὲν ἐστὶ συμβουλευομένῳ τυχεῖν	τὰ	ἄριστα εἴπασαν, ἐπὶ μέντοι τοῖσι
[8, 122]	δὲ οὔ, ἀλλὰ ἀπαίτεε αὐτοὺς	τὰ	ἀριστήια τῆς ἐν Σαλαμῖνι ναυμαχίης.
[8, 22]	αὐτοὶ καὶ τῶν Καρῶν δέεσθε	τὰ	αὐτὰ ὑμῖν ποιέειν. εἰ δὲ
[8, 110]	σιγᾶν ἐς πᾶσαν βάσανον ἀπικνεομένοισι	τὰ	αὐτὸς ἐνετείλατο βασιλέι φράσαι· τῶν
[8, 75]	ἄλλων Ἑλλήνων (τυγχάνει γὰρ φρονέων	τὰ	βασιλέος καὶ βουλόμενος μᾶλλον τὰ
[8, 87]	γὰρ ἐς θόρυβον πολλὸν ἀπίκετο	τὰ	βασιλέος πρήγματα, ἐν τούτῳ τῷ
[8, 57]	μηχανή, ἴθι καὶ πειρῶ διαχέαι	τὰ	βεβουλευμένα, ἤν κως δύνῃ ἀναγνῶσαι
[8, 80]	χρηστὰ διακελεύεαι καὶ εὖ ἤγγειλας·	τὰ	γὰρ ἐγὼ ἐδεόμην γενέσθαι, αὐτὸς
[8, 21]	ὁ Ἀβρώνιχος ἀπικόμενός σφι ἐσήμαινε	τὰ	γεγονότα περὶ Λεωνίδην καὶ τὸν
[8, 125]	ὡς διὰ τὰς Ἀθήνας ἔχοι	τὰ	γέρεα τὰ παρὰ Λακεδαιμονίων, ἀλλ᾽
[8, 22]	ἀμφότερα νοέων, ἵνα ἢ λαθόντα	τὰ	γράμματα βασιλέα Ἴωνας ποιήσῃ μεταβαλεῖν
[8, 41]	ὡς ἐόντι ἐπιμήνια ἐπιτελέουσι προτιθέντες·	τὰ	δ᾽ ἐπιμήνια μελιτόεσσα ἐστί. (αὕτη
[8, 120]	ὀπίσω, ὡς ἐν ἀδείῃ ἐών.	τὰ	δὲ Ἄβδηρα ἵδρυται πρὸς τοῦ
[8, 22]	ἡμέρῃ ἐπὶ τὸ Ἀρτεμίσιον ἐπελέξαντο.	τὰ	δὲ γράμματα τάδε ἔλεγε. ἄνδρες
[8, 37]	φανῆναι ἔξω προκείμενα τοῦ νηοῦ·	τὰ	δὲ δὴ ἐπὶ τούτῳ δεύτερα
[8, 83]	ἔχοντα μὲν ἐκ πάντων Θεμιστοκλέης,	τὰ	δὲ ἔπεα ἦν πάντα κρέσσω
[8, 73]	ἑωυτῶν, οἰκέει δὲ τὴν ἀλλοτρίην.	(τὰ	δὲ λοιπὰ ἔθνεα τῶν ἑπτὰ
[8, 8]	εἴκελα περὶ τοῦ ἀνδρὸς τούτου,	τὰ	δὲ μετεξέτερα ἀληθέα· περὶ μέντοι
[8, 104]	ἐόντα Πηδασέα, φερόμενον δὲ οὐ	τὰ	δεύτερα τῶν εὐνούχων παρὰ βασιλέι·
[8, 144]	τε γὰρ καὶ μεγάλα ἐστι	τὰ	διακωλύοντα ταῦτα μὴ ποιέειν μηδ᾽
[8, 137]	εἴπας τάδε δεκόμεθα ὦ βασιλεῦ	τὰ	διδοῖς” περιγράφει τῇ μαχαίρῃ ἐς
[8, 138]	νόῳ κείνων ὁ νεώτατος λάβοι	τὰ	διδόμενα. ὁ δὲ ταῦτα ἀκούσας
[8, 71]	ἐπορεύετο ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον. ~καίτοι	τὰ	δυνατὰ πάντα ἐμεμηχάνητο ὅκως κατ᾽
[8, 60]	Πελοπόννησον. (ἢν δέ γε καὶ	τὰ	ἐγὼ ἐλπίζω γένηται καὶ νικήσωμεν
[8, 60]	ἁπάσῃ τῇ Ἑλλάδι. (ἢν δὲ	τὰ	ἐγὼ λέγω ποιήσῃς, τοσάδε ἐν
[8, 30]	τὸ Θεσσαλῶν· (εἰ δὲ Θεσσαλοὶ	τὰ	Ἑλλήνων ηὖξον, ὡς ἐμοὶ δοκέειν,
[8, 101]	τῷ λοιπῷ στρατῷ ἐς ἤθεα	τὰ	ἐμά. (σὺ ὦν ἐμοί, καὶ
[8, 35]	ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι, ἄμεινον ἢ	τὰ	ἐν τοῖσι οἰκίοισι ἔλιπε, πολλῶν
[8, 35]	τὰ χρήματα. πάντα δ᾽ ἠπίστατο	τὰ	ἐν τῷ ἱρῷ ὅσα λόγου
[8, 102]	δοῦλοι κατεργάσαντο. τοῦτο δὲ ἢν	τὰ	ἐναντία τῆς Μαρδονίου γνώμης γένηται,
[8, 54]	δὲ φυγάδες τῶν Ἀθηναίων ἐποίησαν	τὰ	ἐντεταλμένα. ~τοῦ δὲ εἵνεκεν τούτων
[8, 98]	μὲν δὴ πρῶτος δραμὼν παραδιδοῖ	τὰ	ἐντεταλμένα τῷ δευτέρῳ, ὁ δὲ
[8, 65]	γάρ τοι ἐς βασιλέα ἀνενειχθῇ	τὰ	ἔπεα ταῦτα, ἀποβαλέεις τὴν κεφαλήν,
[8, 29]	τάλαντα ἀργυρίου, καὶ ὑμῖν ὑποδεκόμεθα	τὰ	ἐπιόντα ἐπὶ τὴν χώρην ἀποτρέψειν”
[8, 107]	βούλεται, καὶ ποιέειν τοῖσι λόγοισι	τὰ	ἔργα πειρώμενον ὅμοια. ταύτην μὲν
[8, 140]	Ξέρξεω στρατηλασίης τὸ πλῆθος καὶ	τὰ	ἔργα, πυνθάνεσθε δὲ καὶ τὴν
[8, 142]	σύμμαχοι ἐπαγγέλλονται γυναῖκάς τε καὶ	τὰ	ἐς πόλεμον ἄχρηστα οἰκετέων ἐχόμενα
[8, 81]	πλεῦνες τῶν στρατηγῶν οὐκ ἐπείθοντο	τὰ	ἐσαγγελθέντα. ~ἀπιστεόντων δὲ τούτων ἧκε
[8, 58]	οἱ καταλέγει ἐκεῖνά τε πάντα	τὰ	ἤκουσε Μνησιφίλου, ἑωυτοῦ ποιεύμενος, καὶ
[8, 144]	κάλλεϊ καὶ ἀρετῇ μέγα ὑπερφέρουσα,	τὰ	ἡμεῖς δεξάμενοι ἐθέλοιμεν ἂν μηδίσαντες
[8, 23]	ἀπέστειλαν προκατοψομένας· ἀπαγγειλάντων δὲ τούτων	τὰ	ἦν, οὕτω δὴ ἅμα ἡλίῳ
[8, 135]	ἀπὸ τοῦ κοινοῦ ὡς ἀπογραψομένους	τὰ	θεσπιέειν ἔμελλε, καὶ πρόκατε τὸν
[8, 109]	ὃς τά τε ἱρὰ καὶ	τὰ	ἴδια ἐν ὁμοίῳ ἐποιέετο, ἐμπιπράς
[8, 54]	ἐκέλευε τρόπῳ τῷ σφετέρῳ θῦσαι	τὰ	ἱρὰ ἀναβάντας ἐς τὴν ἀκρόπολιν,
[8, 32]	πόλις ἐνιέντες πῦρ καὶ ἐς	τὰ	ἱρά. ~πορευόμενοι γὰρ ταύτῃ παρὰ
[8, 94]	νέες, ἐκπλαγέντα τε καὶ ὑπερδείσαντα,	τὰ	ἱστία ἀειράμενον οἴχεσθαι φεύγοντα, ἰδόντας
[8, 22]	ἐντάμνων ἐν τοῖσι λίθοισι γράμματα.	τὰ	Ἴωνες ἐπελθόντες τῇ ὑστεραίῃ ἡμέρῃ
[8, 80]	ἢν μὲν πείθωνται, ταῦτα δὴ	τὰ	κάλλιστα, ἢν δὲ αὐτοῖσι μὴ
[8, 108]	αὐτῷ καὶ ἔργου ἐχομένῳ πάντα	τὰ	κατὰ τὴν Εὐρώπην οἷά τε
[8, 14]	εἴη. ~οὗτοι μέν νυν περὶ	τὰ	Κοῖλα τῆς Εὐβοίης διεφθείροντο· οἱ
[8, 13]	τὸ ὕδωρ ἐπεγίνετο ἐοῦσι κατὰ	τὰ	Κοῖλα τῆς Εὐβοίης, φερόμενοι τῷ
[8, 83]	καταστάσι ἐγγίνεται· (παραινέσας δὲ τούτων	τὰ	κρέσσω αἱρέεσθαι καὶ καταπλέξας τὴν
[8, 35]	πολλῶν αἰεὶ λεγόντων, καὶ μάλιστα	τὰ	Κροίσου τοῦ Ἀλυάττεω ἀναθήματα. ~οἱ
[8, 75]	τὸ Μήδων ἄνδρα πλοίῳ ἐντειλάμενος	τὰ	λέγειν χρεόν, τῷ οὔνομα μὲν
[8, 8]	εἰπεῖν ἀτρεκέως, θωμάζω δὲ εἰ	τὰ	λεγόμενα ἐστὶ ἀληθέα· λέγεται γὰρ
[8, 83]	δὲ Ἕλλησι ὡς πιστὰ δὴ	τὰ	λεγόμενα ἦν τῶν Τηνίων ῥήματα,
[8, 135]	παρ᾽ αὐτῶν τὴν ἐφέροντο δέλτον,	τὰ	λεγόμενα ὑπὸ τοῦ προφήτεω γράφειν
[8, 137]	ὁ δὲ νεώτατος αὐτῶν Περδίκκης	τὰ	λεπτὰ τῶν προβάτων. ἡ δὲ
[8, 62]	ἐστὶ ἐκ παλαιοῦ ἔτι, καὶ	τὰ	λόγια λέγει ὑπ᾽ ἡμέων αὐτὴν
[8, 55]	ἐλαίη τε καὶ θάλασσα ἔνι,	τὰ	λόγος παρὰ Ἀθηναίων Ποσειδέωνά τε
[8, 5]	ὁ Θεμιστοκλέης ἐκέρδηνε, ἐλάνθανε δὲ	τὰ	λοιπὰ ἔχων, ἀλλ᾽ ἠπιστέατο οἱ
[8, 79]	ἑωυτῷ οὐ φίλον ἐχθρὸν δὲ	τὰ	μάλιστα· ὑπὸ δὲ μεγάθεος τῶν
[8, 130]	δὲ καὶ ὠτακούστεον ὅκῃ πεσέεται	τὰ	Μαρδονίου πρήγματα. ~τοὺς δὲ Ἕλληνας
[8, 111]	Ἀνδρίους γε εἶναι γεωπείνας ἐς	τὰ	μέγιστα ἀνήκοντας, καὶ θεοὺς δύο
[8, 144]	ἡμέας ἀναγκαίως ἔχει τιμωρέειν ἐς	τὰ	μέγιστα μᾶλλον ἤ περ ὁμολογέειν
[8, 20]	παρῆν σφι συμφορῇ χρᾶσθαι πρὸς	τὰ	μέγιστα. ~οἳ μὲν δὴ ταῦτα
[8, 73]	Πελοπόννησον ἔθνεα ἑπτά. τούτων δὲ	τὰ	μὲν δύο αὐτόχθονα ἐόντα κατὰ
[8, 34]	δῆλον βουλόμενοι ποιέειν Ξέρξῃ ὅτι	τὰ	Μήδων Βοιωτοὶ φρονέοιεν. ~οὗτοι μὲν
[8, 12]	Πηλίου· οἱ δὲ νεκροὶ καὶ	τὰ	ναυήγια ἐξεφέποντο ἐς τὰς Ἀφέτας,
[8, 96]	Μουσαίῳ, καὶ δὴ καὶ κατὰ	τὰ	ναυήγια τὰ ταύτῃ ἐξενειχθέντα τὸ
[8, 68]	Πελοπόννησον, εὐπετέως τοι δέσποτα χωρήσει	τὰ	νοέων ἐλήλυθας. (οὐ γὰρ οἷοί
[8, 102]	φησὶ θέλειν καί οἱ προχωρήσῃ	τὰ	νοέων λέγει, σὸν τὸ ἔργον
[8, 144]	τῶν θεῶν τὰ ἀγάλματα καὶ	τὰ	οἰκήματα ἐμπεπρησμένα τε καὶ συγκεχωσμένα,
[8, 60]	νηυσὶ ὀλίγῃσι πρὸς πολλάς, ἢν	τὰ	οἰκότα ἐκ τοῦ πολέμου ἐκβαίνῃ,
[8, 108]	τῶν πρηγμάτων οὔτε τις κομιδὴ	τὰ	ὀπίσω φανήσεται, λιμῷ τέ οἱ
[8, 27]	ἀρίστους, αὐτούς τε τούτους καὶ	τὰ	ὅπλα αὐτῶν, νυκτὸς ἐπεθήκατο τοῖσι
[8, 66]	πέντε πολίων τῶν ἐπεμνήσθημεν πρότερον	τὰ	οὐνόματα. ὅσῳ γὰρ δὴ προέβαινε
[8, 105]	καὶ τοῦτον. καὶ οὐ γὰρ	τὰ	πάντα ἐδυστύχεε ὁ Ἑρμότιμος, ἀπικνέεται
[8, 125]	τὰς Ἀθήνας ἔχοι τὰ γέρεα	τὰ	παρὰ Λακεδαιμονίων, ἀλλ᾽ οὐ δι᾽
[8, 56]	ὥς σφι ἐξηγγέλθη ὡς ἔσχε	τὰ	περὶ τὴν Ἀθηναίων ἀκρόπολιν, ἐς
[8, 24]	δὲ τούτων ἐόντων, Ξέρξης ἑτοιμασάμενος	τὰ	περὶ τοὺς νεκροὺς ἔπεμπε ἐς
[8, 80]	ἥκεις. ἴσθι γὰρ ἐξ ἐμέο	τὰ	ποιεύμενα ὑπὸ Μήδων· ἔδεε γάρ,
[8, 101]	ὅτι πρότερον ἐφαίνετο μούνη νοέουσα	τὰ	ποιητέα ἦν. (ὡς δὲ ἀπίκετο
[8, 22]	πλεούσας ἐπιλεξάμενος Θεμιστοκλέης ἐπορεύετο περὶ	τὰ	πότιμα ὕδατα, ἐντάμνων ἐν τοῖσι
[8, 20]	περιπετέα τε ἐποιήσαντο σφίσι αὐτοῖσι	τὰ	πρήγματα. (Βάκιδι γὰρ ὧδε ἔχει
[8, 136]	οὕτω τε ἐλογίζετο κατύπερθέ οἱ	τὰ	πρήγματα ἔσεσθαι τῶν Ἑλληνικῶν. τάχα
[8, 4]	πλέα, ἐπεὶ αὐτοῖσι παρὰ δόξαν	τὰ	πρήγματα τῶν βαρβάρων ἀπέβαινε ἤ
[8, 19]	αὐτίκα πῦρ ἀνακαυσάμενοι ἐτράποντο πρὸς	τὰ	πρόβατα. ~οἱ γὰρ Εὐβοέες, παραχρησάμενοι
[8, 68]	τυγχάνω φρονέουσα ἄριστα ἐς πρήγματα	τὰ	σά. καὶ τοι τάδε λέγω,
[8, 100]	παραμένειν, σὺ μὲν ἐς ἤθεα	τὰ	σεωυτοῦ ἀπέλαυνε τῆς στρατιῆς ἀπάγων
[8, 137]	δὲ γυνὴ τοῦ βασιλέος αὐτὴ	τὰ	σιτία σφι ἔπεσσε· ἦσαν γὰρ
[8, 28]	τοὺς ἀμφορέας. ἐνθαῦτα οἱ ἵπποι	τὰ	σκέλεα διεφθάρησαν. ~τούτων δή σφι
[8, 10]	αὐτοῖσι λόγος ἦν πλεῖστος ἀνὰ	τὰ	στρατόπεδα. ~τοῖσι δὲ Ἕλλησι ὡς
[8, 96]	δὴ καὶ κατὰ τὰ ναυήγια	τὰ	ταύτῃ ἐξενειχθέντα τὸ εἰρημένον πολλοῖσι
[8, 106]	τοὺς λόγους τὸν Πανιώνιον κομίσαι	τὰ	τέκνα καὶ τὴν γυναῖκα. (ὡς
[8, 39]	Φύλακόν τε καὶ Αὐτόνοον, τῶν	τὰ	τεμένεα ἐστὶ περὶ τὸ ἱρόν,
[8, 68]	γνώμην με δίκαιον ἐστὶ ἀποδείκνυσθαι,	τὰ	τυγχάνω φρονέουσα ἄριστα ἐς πρήγματα
[8, 68]	(τῇ δὲ ἐγὼ δοκέω ἀποβήσεσθαι	τὰ	τῶν ἀντιπολέμων πρήγματα, τοῦτο φράσω.
[8, 10]	οὕτω ἀσθενέα σφι ἐφαίνετο εἶναι	τὰ	τῶν Ἑλλήνων πρήγματα. (ὅσοισι δὲ
[8, 75]	τὰ ὑμέτερα κατύπερθε γίνεσθαι ἢ	τὰ	τῶν Ἑλλήνων πρήγματα) φράσοντα ὅτι
[8, 75]	τὰ βασιλέος καὶ βουλόμενος μᾶλλον	τὰ	ὑμέτερα κατύπερθε γίνεσθαι ἢ τὰ
[8, 75]	τε σφέας ὄψεσθε ναυμαχέοντας τοὺς	τὰ	ὑμέτερα φρονέοντας καὶ τοὺς μή”
[8, 102]	(τοῦτο μὲν γὰρ ἢν καταστρέψηται	τὰ	φησὶ θέλειν καί οἱ προχωρήσῃ
[8, 88]	Ξέρξην δὲ εἰπεῖν λέγεται πρὸς	τὰ	φραζόμενα οἱ μὲν ἄνδρες γεγόνασί
[8, 115]	δενδρέων τὸν φλοιὸν περιλέποντες καὶ	τὰ	φύλλα καταδρέποντες κατήσθιον, ὁμοίως τῶν
[8, 112]	ταῦτα ὑποκρινάμενοι καὶ οὐ δόντες	τὰ	χρήματα ἐπολιορκέοντο. Θεμιστοκλέης δὲ, οὐ
[8, 5]	ἐλθεῖν ἐπὶ τῷ λόγῳ τούτῳ	τὰ	χρήματα. ~οὕτω δὴ κατέμεινάν τε
[8, 35]	ἐν Δελφοῖσι βασιλέι Ξέρξῃ ἀποδέξαιεν	τὰ	χρήματα. πάντα δ᾽ ἠπίστατο τὰ
[8, 133]	ἐνθεῦτεν δὲ ὁρμώμενος ἔπεμπε κατὰ	τὰ	χρηστήρια ἄνδρα Εὐρωπέα γένος, τῷ
[8, 135]	τὸν Εὐρωπέα Μῦν, περιστρωφώμενον πάντα	τὰ	χρηστήρια, καὶ ἐς τοῦ Πτῴου
[8, 136]	ὅ τι δὴ λέγοντα ἦν	τὰ	χρηστήρια μετὰ ταῦτα ἔπεμψε ἄγγελον
[8, 136]	Ἑλληνικῶν. τάχα δ᾽ ἂν καὶ	τὰ	χρηστήρια ταῦτά οἱ προλέγοι, συμβουλεύοντα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 2/02/2006